ECONOMIST CONFERENCES ΟΜΙΛΙΑ

ECONOMIST CONFERENCES ΟΜΙΛΙΑ NOTH MHTΑΡΑΚΗ DEPUTY MINISTER OF DEVELOPMEN, GREECE The 17 th Roundtable with the Government of Greece EUROPE UNBOUND OVERCOMING STAGNATION: RE-IGNITING GREECE S POTENTIAL ΤΡΙΤΗ 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013

ECONOMIST CONFERENCES ΟΜΙΛΙΑ NOTH MHTARAKH DEPUTY MINISTER OF DEVELOPMEN, GREECE The 17 th Roundtable with the Government of Greece EUROPE UNBOUND OVERCOMING STAGNATION: RE-IGNITING GREECE S POTENTIAL ΤΡΙΤΗ 16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2013 Ν. ΜΗΤΑΡΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, εκλεκτοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι κατ' αρχήν θα ήθελα να ευχαριστήσω το Economist που για τέταρτη αν δεν κάνω λάθος συνεχή χρονιά, με προσκαλεί σε αυτό το Συνέδριο. Ένα Συνέδριο, που πλέον έχει γίνει θεσμός για τη χώρα μας, ένα Συνέδριο το οποίο δίνει την ευκαιρία και στην πολιτική αλλά και στην πραγματική οικονομία να ανταλλάξουν απόψεις και στα συνέδρια που έγιναν τα τελευταία έτη, είδαμε τις μεγάλες μεταβολές από τις οποίες πέρασε και περνάει ακόμη η ελληνική οικονομία και φυσικά η ελληνική κοινωνία. Βρισκόμαστε εδώ σήμερα στον απόηχο θετικών εξελίξεων. Φυσικά δεν πρόκειται να πω ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Αντιθέτως θα παραδεχτώ όπως ξέρετε όλοι ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολα. Το νιώθουν οι επιχειρήσεις, το νιώθουν οι εργαζόμενοι, το νιώθουμε όλοι. Φυσικά κανείς δεν μπορεί να πανηγυρίζει όταν ακούει κάποια θετικά νέα. Αλλά είναι σημαντικό και για την ψυχολογία της αγοράς να μη τονίζουμε μόνο τα αρνητικά, αλλά να βλέπουμε και τις θετικές εξελίξεις όταν αυτές έρχονται.

Το 2013 θα είναι μια πολύ δύσκολη αλλά μεταβατική χρονιά. Θα είναι μια χρονιά που θα πούμε και καλά και κακά νέα. Και κοιτάμε μπροστά το 2014 με λίγο περισσότερη αισιοδοξία από ό,τι το 2012 κοιτάγαμε το 2013. Έκλεισε χτες η συμφωνία για την εκταμίευση της δόσης των 2,8 δις και προχωράει και η συμφωνία για την εκταμίευση των υπόλοιπων 6. Η Ελλάδα, το προηγούμενο διάστημα διέψευσε τις Κασσάνδρες και τελικά παρέμεινε στο κοινό νόμισμα στο ευρώ. Ένα βασικό στόχο που θέσαμε από την πρώτη μέρα. Και τώρα προσπαθεί και ανακτά τη χαμένη της αξιοπιστία. Το 2012 ολοκληρώθηκε το θέμα της παραμονής της χώρας στο ευρώ. Αλλάξαμε σημαντικά τους όρους της δανειακής σύμβασης μειώνοντας συνολικά το ελληνικό Δημόσιο χρέος κατά 145 δις ευρώ. Παρά την ύφεση η χώρα και αυτό οφείλεται σε όλους, πέτυχε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει δει ποτέ χώρα του ΟΑΣΑ κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες από το 2009 στο 2012. Σήμερα βλέπουμε τους δημοσιονομικούς στόχους του 2013 να πετυχαίνουμε έχοντας ένα πρωτογενές πλεόνασμα 500 εκ. στο τρίμηνο, πλεόνασμα σε κάθε μήνα παρά την υστέρηση εσόδων. Φυσικά υπάρχουν συν και πλην, βλέπουμε παράλληλα να έχουμε πετύχει τους στόχους του 2012 με αποτέλεσμα για πρώτη φορά χτες να ανακοινώνεται συμφωνία με την τρόικα, η οποία δεν περιλαμβάνει νέα μέτρα δημοσιονομικού χαρακτήρα. Ανοίγει παράλληλα ο δρόμος για την περαιτέρω περικοπή του χρέους όταν η Ελλάδα καταφέρει εντός των χρονοδιαγραμμάτων ευελπιστούμε την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος. Για πρώτη φορά χτες είδαμε μείωση φορολογικών συντελεστών στο ειδικό τέλος ακινήτων και ήδη μπήκε στην ατζέντα συγκεκριμένα πολύ σημαντικό για την ελληνική οικονομία τον Ιούνιο να επανέλθουμε στο θέμα της μείωσης του ΦΠΑ ειδικά στην εστίαση. Η εικόνα της χώρας μας ως επιχειρηματικού προορισμού αλλάζει. Βλέπουμε στο «Doing Business report» της Παγκόσμιας Τράπεζας τη χώρα να ανεβαίνει 22 θέσεις το 2013 σε σχέση με το 2012. Και αυτή η μεγάλη αλλαγή είναι πριν περάσουν οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που έγιναν το 2

2012 και το 2013, όπως παραδείγματος χάριν το θέμα για το ελληνικό νηολόγιο που ανέφερε ο κ. Μουσουρούλης. Βλέπουμε πλέον τη χώρα μας να βελτιώνεται ως προς την ανταγωνιστικότητα και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί το μεγάλο στοίχημα για το 2013 και το 2014, είναι η προσέλκυση επενδύσεων από τον ιδιωτικό τομέα. Βέβαια πρέπει να πούμε και να αναγνωρίσουμε όλοι ότι είναι πρωτόγνωρες οι θυσίες στις οποίες έχει υποβληθεί ο ελληνικός λαός για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που σήμερα έχω την τύχη να περιγράφω. Κινηθήκαμε σε έναν άξονα πολιτικής πέντε σημείων. Ο πρώτος άξονας ήταν η δημοσιονομική σταθερότητα και ασφάλεια γιατί κανείς δεν θα επενδύσει σε μια χώρα όταν δεν ξέρει το ευρώ που επενδύσει σήμερα, αν σε πέντε χρόνια θα είναι ευρώ, ή κάτι άλλο. Και αυτό δεν αφορά μόνο τις μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις, αφορά τις μικρές, τις μεσαίες και τις μεγάλες, αφορά τις ελληνικές και τις ξένες. Η στρατηγική το 2012 του Αντώνη Σαμαρά ήταν πρώτον η ταχύτατη ανάκτηση της αξιοπιστίας και δεύτερον η άμεση κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας. Και είδαμε από τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη σε άλλες χώρες πόσο σημαντικό είναι για την Ελλάδα να έχει εξασφαλίσει πλήρως τα κεφάλαια που χρειάζονται κα για την πραγματική οικονομία, αλλά και για το τραπεζικό της σύστημα. Ο δεύτερος μεγάλος πυλώνας είναι η ρευστότητα. Η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών προχωρά, πλέον εντός χρονοδιαγράμματος και κατά προτεραιότητα. Και είδατε ότι όταν έπρεπε να ληφθούν σκληρές και δύσκολες αποφάσεις, προτάξαμε την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος στο χρονοδιάγραμμά του. Και να δούμε ρευστότητα στη αγορά και να προλάβω και μια ερώτηση που κάνατε και πριν στον κ. Reichenbach υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες αλλά κι αυτοί που κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. Πρώτον η επιστροφή καταθέσεων και είδαμε 19 δις καταθέσεις να επιστρέφουν στην ελληνική οικονομία από τον Ιούνιο μέχρι σήμερα. Ο επόμενος παράγοντας που είναι σημαντικό είναι να δώσει ρευστότητα το Δημόσιο μέσω πρώτον της αποπληρωμής οφειλών του Δημοσίου, που εξελίσσεται. Ναι, ξεκίνησε με κάποιες καθυστερήσεις, αλλά το Μάρτιο 3

καταφέραμε και δώσαμε στην πραγματική οικονομία περισσότερα, από ό,τι δώσαμε το Δεκέμβριο, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο. Κατά συνέπεια υπάρχει μια θετική τάση πλέον στην αποπληρωμή εσωτερικού χρέους του Δημοσίου. Και βέβαια η απορρόφηση του ΕΣΠΑ που το 2 ο εξάμηνο του 2012 η Ελλάδα πέτυχε το 102% του εθνικού της στόχου. Τρίτος πυλώνας είναι οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Μιλήσαμε χτες για την ποιοτική αναβάθμιση του Δημοσίου, ένα πολύ θαρραλέο βήμα όπου 15.000 νέα παιδιά με γνώσεις και μεράκι, με αξιοκρατικές διαδικασίες θα έρθουν να αντικαταστήσουν το 2% του Δημοσίου με κριτήρια αξιοκρατικά. Προχωράμε σε άλλες διαρθρωτικές αλλαγές, όπως την εθνική στρατηγική για τις εξαγωγές, με στόχο να μειώσουμε κατά 50% το χρόνο και 20% το κόστος που απαιτείται για την εξαγωγή ελληνικών προϊόντων μέχρι το 2015. Ενώ ήδη σήμερα βλέπουμε το 2012 να είναι η χρονιά ρεκόρ με 27 δις εξαγωγές, το 14,3% του ΑΕΠ. Τέταρτος πυλώνας είναι ο νέος επενδυτικός νόμος, που πέρασε ήδη στη Βουλή για τις μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις, μια ενιαία Αρχή αδειοδοτήσεων θα αναλαμβάνει όλη την αδειοδοτική διαδικασία, παίρνοντας αρμοδιότητες από τα συναρμόδια Υπουργεία σε ένα πνεύμα συνεργασίας που είναι πρωτόγνωρο θα συμφωνήσει και ο κ. Μουσουρούλης πιστεύωστην ελληνική Δημόσια Διοίκηση. Πλέον αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι δεν έχει σημασία ο καθένας να κρατάει το δικό του κάστρο, σημασία έχει να αποδίδει στην πράξη η κοινή προσπάθεια. Πέμπτος και τελευταίος πυλώνας δράσης είναι οι καταλύτες ανάπτυξης. Τι μπορεί να κάνει το Δημόσιο για να επιταχύνει την αναπτυξιακή διαδικασία. Σίγουρα δεν μπορεί να κάνει αυτό που κάναμε τις προηγούμενες δεκαετίες: να δανειστούμε από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας για να ξοδέψει η σημερινή Κυβέρνηση. Αυτό που κάνουμε είναι ιδιωτικοποιήσεις, είναι ΣΔΙΤ, ξεκινάμε παραδείγματος χάριν τις επόμενες εβδομάδες το νέο ΣΔΙΤ για το λιμάνι κρουαζιέρας στην Αττική, προχωράμε τα ΣΔΙΤ για τα απορρίμματα, 4

προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε την περιουσία του Δημοσίου για να γίνει καταλύτης για νέες επενδύσεις. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και συγνώμη που πέρασα το χρόνο μου. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Ευχαριστώ όλους σας που τηρήσατε το χρόνο σας και πριν περάσουμε στην απάντηση της επιχειρηματικής κοινότητας ας δεχτούμε κάποιες ερωτήσεις από το κοινό. Είναι μια ευκαιρία θα έλεγα τώρα να θέσουμε ερωτήσεις στους ομιλητές μας. Γ. ΚΑΜΠΑΝΗΣ: Έχω μια ερώτηση για τον κ. Reichenbach. Είναι σημαντικό να υπάρχει υποστήριξη αυτής της προσπάθειας του ΤΑΙΠΕΔ, είναι σημαντικό ότι το ΤΑΙΠΕΔ έχει τη συναίνεση για να προχωρήσει σε αυτές τις κινήσεις δεδομένου ότι το Δημόσιο έχει μεγάλο μέρος των μετοχών. Άρα είτε θα πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη για να προχωρήσει στις ιδιωτικοποιήσεις ή θα πρέπει να τα εκχωρήσουν σε τρίτο. Σε αυτή την περίπτωση θα λειτουργήσει σαν κοινωνικό Ταμείο. Ποιο είναι το σχέδιο της Task Force αναφορικά με την ιδιωτικοποίηση των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων; Η. REICHENBACH: Δεν έχουμε κάποια σχέδια. Θεωρώ ότι οι ελληνικές Αρχές είναι αυτές από τη μια πλευρά που πρέπει να εξασφαλίσουν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις και ο Υπουργός ο κ. Μουσουρούλης είπε τι κάνει από την πλευρά του και νομίζω ότι έγκειται στο ΤΑΙΠΕΔ στο ίδιο το Ταμείο από την άλλη να αξιοποιήσει αυτά τα περιουσιακά στοιχεία και να τα προσφέρει στην αγορά με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Όσον αφορά το συγκεκριμένο ερώτημα που μου υποβάλλατε, είναι κάτι το οποίο πρέπει να συζητηθεί μεταξύ αυτών και βεβαίως μεταξύ αυτών και του δυνητικού επενδυτή. ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Μια ερώτηση να σας κάνω, είναι ένα ερώτημα προς την τρόικα. Χτες ακούσαμε από τον Υπουργό τον κ. Στουρνάρα και από τον κ. Thomsen ότι ήταν μια πολύ ωραία ημέρα, επετεύχθη συμφωνία και υπήρχε όμως μια άποψη νομίζω εκφράστηκε από την ελληνική Κυβέρνηση ότι πρέπει αυτή η διαδικασία των διαπραγματεύσεων κάπως να απλοποιηθεί και να επιταχυνθεί. Νομίζετε ότι προς το παρόν υπάρχει μια καθυστέρηση σε αυτή τη διαδικασία; Ποια είναι η άποψή σας γενικά για τη διαδικασία που ακολουθείται με την τρόικα στο εξής; 5

Η. REICHENBACH: Θα έλεγα ότι δεν έχω συγκεκριμένες πληροφορίες ή σχόλια να κάνω επ αυτού. Είναι μια διαδικασία η οποία εκτελείται μεταξύ των ελληνικών Αρχών και της τρόικας και ο ρόλος ο δικός μας της Task Force είναι να υποστηρίξουμε τις ελληνικές Αρχές στην προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων οι οποίες έχουν ήδη περιγραφεί στα διάφορα κείμενα των συμφωνιών στα οποία έχουν καταλήξει τα δυο μέρη. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Κάποια ερώτηση προς τους ομιλητές μας; Γ. ΠΑΤΙΝΙΩΤΗΣ: Απευθύνομαι στον κ. Μουσουρούλη και στον κ. Μηταράκη. Πως θα αντιμετωπίσετε την εκτέλεση των προγραμμάτων και των ιδεών και ιδίως τα κωλύματα που υπάρχουν στην εκτέλεση για αποφάσεις που χρειάζονται να τις εκτελέσουν συναρμόδια Υπουργεία. Και στην πράξη, εμείς οι οποίοι ενδιαφερόμαστε να κάνουμε μια επένδυση, ή να κάνουμε κάτι το οποίο χρειάζεται υπογραφές συναρμοδίων Υπουργείων, αν κολλήσει κάπου ποιος το ξεκολλάει; Ποια είναι η πρόβλεψή σας, ποιος μηχανισμός υπάρχει για να ξεκολλήσει και ιδίως όταν έχουμε μπροστά μας «πιράνχας» και καταλαβαίνετε τι εννοώ. Ευχαριστώ. Ν. ΜΗΤΑΡΑΚΗΣ: Αν μπορώ να απαντήσω εγώ σε αυτό. Με το νέο επενδυτικό νόμο ο οποίος αναμένεται να δημοσιευτεί τις επόμενες μέρες που ψηφίστηκε πριν μια εβδομάδα στη Βουλή, πρώτον για τις μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις και ξεκινώ από εκεί αλλά θα πάρω και για τις μικρομεσαίες, δημιουργείται πλέον η Γενική Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων που έχει η ίδια την ευθύνη της αδειοδότησης. Ο καλύτερος τρόπος να λύσεις το πρόβλημα συναρμοδιοτήτων, είναι να τις καταργήσεις. Και αυτό κάνουμε ως προς τις στρατηγικές επενδύσεις. Δημιουργούμε παράλληλα ένα ειδικό εργαλείο το ΕΣΧΑΣΕ ειδικό Προεδρικό Διάταγμα το οποίο για τις μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις θα καθορίζει όλα τα χωροταξικά και πολεοδομικά θέματα, ώστε και αυτό με ασφάλεια Δικαίου να επιτρέπει την προώθηση της επένδυσης. Υπήρξαν σε αυτό προβλέψεις και για μικρότερες επιχειρήσεις. Δημιουργήθηκε στο «Invest in Greece» και λειτουργεί ήδη ο διαμεσολαβητής του επενδυτή. Μια δωρεάν υπηρεσία που έρχεται όχι να δώσει γενική επενδυτική συμβουλή στον επιχειρηματία, αλλά στο σημείο που έχει 6

σταματήσει μια επένδυση λόγω προβλημάτων σαν αυτών που περιγράψατε συναρμοδιοτήτων παραδείγματος χάριν, έρχεται να αναλάβει για λογαριασμό του επενδυτή με την υποστήριξη φυσικά του Υπουργείου Ανάπτυξης να διαμεσολαβήσει στα συναρμόδια Υπουργεία, έχοντας ήδη σε κάθε Υπουργείο ένα πρόσωπο αναφοράς υψηλόβαθμό, το οποίο θα αναλάβει να λύσει αυτό το πρόβλημα. Αν το πρόβλημα έχει να κάνει με την εφαρμογή του νόμου, αυτό είναι θέμα πλέον της Διοίκησης του κάθε Υπουργείου με τη δική μας συμβολή, να το αντιμετωπίσει. Αν το πρόβλημα είναι θεσμικό, γιατί πολλά προβλήματα δεν είναι ατομικά είναι θεσμικά, μας δίνει την ευκαιρία και υπήρχαν αρκετές τέτοιες αλλαγές που έχουν περάσει στη Βουλή, αλλάζουμε το θεσμικό πλαίσιο. Από το παράδειγμα που έφερε ο κ. Μουσουρούλης για την καθυστέρηση στη νηολόγηση που θέλει 7,5 μήνες, φάνηκε ότι δεν φταίνε οι υπάλληλοι, πιθανό να καθυστερούσαν και οι υπάλληλοι. Έφταιγε η διαδικασία. Άρα με το διαμεσολαβητή του επενδυτή θα μας δοθεί η δυνατότητα να δούμε που κολλάνε οι διαδικασίες. Κ. ΜΟΥΣΟΥΡΟΥΛΗΣ: Θα ήθελα κι εγώ να συμπληρώσω ότι χωρίς να παραγνωρίζω την αξία της αφαίρεσης των εμποδίων από μια διαδικασία, να πω ότι επιμένω στο ότι πρέπει να έχουμε όλοι διακριτούς ρόλους. Θα φέρω το παράδειγμα των λιμανιών. Το κράτος έχει το ρόλο του οικοπεδούχου, το Υπουργείο Ναυτιλίας έχει το ρόλο της χάραξης πολιτικής και της εποπτείας, ο Οργανισμός Λιμένος έχει το ρόλο του management του λιμανιού και το ΤΑΙΠΕΔ έχει το ρόλο του μετόχου. Αν οι ρόλοι αυτοί είναι σαφείς και υπάρχει κι ένα σχέδιο στο οποίο όλοι συμφωνούν και το υλοποιούν πιστά και με χρονοδιάγραμμα, όλα θα πάνε καλά. Και κάτι ακόμη. Όταν ο δρόμος είναι ευθύς χωρίς εμπόδια, πας μπροστά. Όταν έχει κακοτεχνίες, συνήθως κάνεις παρακάμψεις. Το γνωστό Bypass στη μορφή που το γνωρίζουμε είναι και το fast track το λεγόμενο. Προσωπικά είμαι οπαδός της αφαίρεσης των εμποδίων και όχι των παρακάμψεων, διότι αν συνηθίσουμε τις παρακάμψεις θα πηγαίνουμε μόνο μέσα από αυτές. Ευχαριστώ. 7

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Άλλη μια ερώτηση εδώ και αμέσως μετά προχωρούμε στους επόμενους τρεις ομιλητές μας. Ο κ. Ιακωβίδης έχει μια ερώτηση κυρίως για τον κ. Reichenbach και σε κάποιο βαθμό και τα υπόλοιπα μέλη του πάνελ. Μ. ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ: Ένα από τα ζητήματα που γνωρίζουμε όσον αφορά τις συγχωνεύσεις και τις αγορές μέχρι στιγμής είναι ότι η επιτυχημένη αποτυχία έχει να κάνει με την κακή ενσωμάτωση διαδικασιών. Όταν αυτό γίνεται έχει καλώς, αλλιώς αποτυγχάνουν οι συγχωνεύσεις. Έχουμε μια μεγάλη αναδιοργάνωση που πραγματοποιείται και κάποιος θα έλπιζε ότι αυτό θα είχε να κάνει και με την επαναμηχανίκευση των επιχειρηματικών διαδικασιών που δεν είναι μια απόφαση του πως επανασχεδιάζουμε τους μηχανισμούς, αλλά όσον αφορά την επιχειρησιακή αναδιάρθρωση όλων των οντοτήτων που συγχωνεύονται. Ομοίως στη διοικητική ενοποίηση επίσης όλα αυτά που αναφέρονται στις διάφορους νόμους αντιμετωπίζουν το ζήτημα της υλοποίησης και τα προβλήματα της υλοποίησης απαιτούν συγκεκριμένες ικανότητες τις οποίες δεν διαθέτει η σύγχρονη Δημόσια Διοίκηση. Δεύτερον, αυτό έχει να κάνει τόσο με τους διαθέσιμους πόρους και όσον αφορά τις δραστηριότητες που πρέπει να εκτελεστούν προκειμένου να προχωρήσει η διαδικασία των μεταρρυθμίσεων, παραδείγματος χάριν η ίδια η αλυσίδα του management η οποία λείπει στο πλαίσιο της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης. Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα δεδομένου ότι τώρα αντιμετωπίζουμε το πραγματικό πρόβλημα, που είναι οι προκλήσεις της λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης; Αντίστοιχα και για τους δυο Υπουργούς: τι μπορούμε να κάνουμε για να γεμίσουμε αυτά τα κενά; Η. REICHENBACH: Σε μεγάλο βαθμό ο λόγος για τον οποίο οι ελληνικές Αρχές θα ήθελαν την τεχνική υποβοήθηση και τη συνδρομή από τη διεθνή κοινότητα, η οποία έχει συγκεντρωθεί στην πλατφόρμα της Task Force καθώς υπάρχει συμμετοχή από τον ΟΟΣΑ, από την Παγκόσμια Τράπεζα και τα λοιπά και πολλές συνεισφορές από τα ίδια τα κράτη μέλη, ο λόγος αυτός θα ήταν διότι έχουν διαπιστώσει όπως και εσείς ότι υφίσταται ανάγκη ενίσχυσης των δυνατοτήτων υλοποίησης αυτών των μεταρρυθμίσεων και προχωρούμε 8

με ταχύ βήμα σε ένα ευρύ φάσμα έργων σε πολλά διαφορετικά έργα, προκειμένου να υποστηρίξουμε τις ελληνικές Αρχές στις προσπάθειές τους. Θα σας δώσω δυο συγκεκριμένα παραδείγματα. Για παράδειγμα πρώτον ο περιορισμός της γραφειοκρατίας ο ΟΟΣΑ έχει ήδη παρέμβει, έχει αναπτύξει εργαλεία τα οποία ήδη βρίσκονται σε λειτουργία σε άλλες χώρες και υποστηρίζουμε με αυτό τον τρόπο τις ελληνικές Αρχές στην προσπάθειά τους. Ομοίως ο Υπουργός αναφέρθηκε στην αναφορά «Doing Business» της Παγκόσμιας Τράπεζας στην οποία η Ελλάδα έχει ήδη βελτιώσει τη θέση της, οπότε για να γίνει ακόμη μεγαλύτερη αυτή η πρόοδος και να ανέβει η Ελλάδα περισσότερες θέσεις η ίδια η ομάδα της Παγκόσμιας Τράπεζας έχει έρθει στην Ελλάδα, έχει υποβάλλει στην Task και προτάσεις για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν ούτως ώστε να ανέβει ακόμη περισσότερο στην κλίμακα της βαθμολόγησης η χώρα. ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Κύριε Μηταράκη ένα ερώτημα και για σας αν θέλετε καθώς δεν είναι μόνο το θέμα του να παίρνουμε τεχνογνωσία απ' έξω, μιλάτε για το σύνολο των μεταρρυθμίσεων που επιτελούνται σε κάθε επίπεδο της Διοίκησης, θα αντιμετωπίζετε δυσκολίες ως προς την υλοποίηση. Πόσο δύσκολη είναι αυτή η μετάβαση από το να λέμε κάτι και να το βάζουμε στο χαρτί, μέχρι να το υλοποιούμε. Ν. ΜΗΤΑΡΑΚΗΣ: Η απάντηση αυτής της ερώτησης, είχαμε την τύχη να έχουμε κάνει αυτή τη συζήτηση πρόσφατα. Θεωρώ ότι χρειαζόμαστε περισσότερη στήριξη στην πρακτική εφαρμογή θεμάτων που έχουν να κάνουν με τις μεγάλες αλλαγές του Δημοσίου. Προχωράμε σε ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα με μια πολύ μεγάλη μεταβολή. Στα Υπουργεία προχωράμε σε νέα οργανοδιαγράμματα. Καταργούμε φορείς, συγχωνεύουμε φορείς. Σε κάποιες από αυτές τις προσπάθειες υπάρχει πολύ μεγάλη στήριξη παραδείγματος χάριν έχουμε τη στήριξη της Task Force και της ολλανδικής Κυβέρνησης για την ενοποίηση του «Invest in Greece» του Οργανισμού δηλαδή προσέλκυσης επενδύσεων, του ΟΠΕ του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών και την απορρόφηση αυτών των οικονομικών και εμπορικών ακολούθων του Υπουργείου Οικονομικών. Υπάρχει γενικότερη όμως μεταβολή, το οποίο δημιουργεί πρακτικά αλλά και πολλά θέματα ανασφάλειας προσωπικού προσαρμογής 9

στα νέα δεδομένα που όταν γίνονται συγχωνεύσεις μεγάλων εταιρειών υπάρχουν πολύ πιο εξειδικευμένοι σύμβουλοι, οι οποίοι βοηθούν σε αυτή τη μεταβολή. Μια πολύ μεγάλη αλλαγή στο Δημόσιο τομέα είναι κι αυτό που ανακοινώθηκε χτες, ότι 15.000 νέα παιδιά θα αντικαταστήσουν 15.000 υπάρχοντες εργαζόμενους. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη μεταβολή ειδικά επειδή γίνεται και σε ένα διάστημα 18 μηνών. Νομίζω ότι είναι ένα σημείο το οποίο θα έπρεπε και με τη συνεργασία με την Task Force με την οποία έχουμε μέχρι στιγμής λάβει πάρα πολύ σημαντική και ουσιαστική τεχνική βοήθεια, να δούμε πως μπορούμε περαιτέρω να ενισχύσουμε αυτή την διάσταση των μεγάλων αλλαγών που γίνονται στο Δημόσιο τομέα. 10