Αχλάδι Έχει πάρα πολλές ποικιλίες και υποποικιλίες. Είναι φυλλοβόλο δέντρο και ευδοκιμεί σε μέρη που δεν χαρακτηρίζονται ούτε από την υπερβολική ζέστη ούτε από το υπερβολικό κρύο. Καλλιεργείται σε όλη την Ελλάδα αλλά συναντάται και σε άγρια κατάσταση (απιδιά ή γκορτσιά). Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε εδάφη, ευδοκιμεί ακόμη και σε φτωχούς τόπους και σε υψώματα. Πολλαπλασιάζεται κυρίως με μπόλιασμα πάνω σε απιδιά ή κυδωνιά ή από αχλαδιά με σπόρο. Το μπόλιασμα γίνεται με μάτι που είτε είναι κοιμώμενο τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο είτε με μάτι που βλαστάνει την άνοιξη. Το επικρατέστερο μπόλιασμα βέβαια, είναι με μοσχεύματα γιατί έχει σημαντικό βαθμό επιτυχίας. Αν το μπόλιασμα γίνει πάνω σε αχλαδιά αποδίδει καλύτερα. Το μπόλιασμα γίνεται πάνω σε απιδιά αν η καλλιέργεια είναι ξηρική ενώ αν είναι ποτιστική προτιμώνται σαν υποκείμενο η κυδωνιά. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί υβρίδια υποκειμένων κυδωνιάς που πετυχαίνουν υψηλές αποδόσεις, ποιοτική παραγωγή και προστασία από πλήθος καταστροφικών ασθενειών. Οι αποστάσεις των δέντρων μεταξύ τους πρέπει να είναι μεγαλύτερες των 5 μέτρων ενώ αν το υποκείμενο είναι αχλαδιά μπορεί να φτάσουν και τα 10 μέτρα. Κλάδεμα Η αχλαδιά αφού φυτευτεί στο χωράφι κλαδεύεται στα 70εκ-120εκ από το έδαφος. Έκτοτε αφήνουμε το δέντρο να αναπτυχθεί μέχρι την αρχή του 3 ου
χρόνου (στο τέλος του χειμώνα). Για να γίνει ένα σωστό κλάδεμα στην αχλαδιά θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την σκοπιμότητα από κάθε φυτικό όργανο (κλαδάκι, μάτι) που παρατηρούμε: 1) Κλαδιά ευλύγιστα, λεπτά 15-30εκ σε μήκος που λέγονται λεπτοκλαδιά 2) Κλαδιά που έχουν στις μασχάλες των φύλλων τους μάτια, από τα οποία προέρχονται όλα τα ξυλοφόρα και ανθοφόρα κλαδιά. Έχουν μήκος 25-50εκ και λέγονται ξυλοφόρα κλαδιά. 3) Κλαδιά που αναπτύσσονται στη βάση των κύριων διακλαδώσεων και κυρίως στο σταυρό του δέντρου και τείνουν να πάρουν κατακόρυφη θέση. Είναι ζωηρά κλαδιά, αρκετά χοντρά με μήκος πάνω από ένα μέτρο. Αυτά λέγονται λαίμαργα κλαδιά. 4) Μάτια 4-5 χιλιοστών που βρίσκονται στην άκρη λεπτοκλαδιών που διακρίνονται εύκολα το καλοκαίρι εφόσον έχουν 3-5 φύλλα γύρω τους. Μετά από 3-5 χρόνια από την εμφάνιση τους παίρνουν μήκος 3-6 εκ. Τα μάτια αυτά είναι μικρής σημασίας γιατί δεν γίνονται ανθοφόρα και λέγονται ξυλοφόρα λογχοειδή ή κεντρικά. 5) Μάτια ανθοφόρα που προέρχονται είτε από ξυλοφόρα κλαδιά είτε από ξυλοφόρα λογχοειδή. Το καλοκαίρι διακρίνονται εύκολα γιατί παρουσιάζουν πολλά φύλλα περισσότερα από τα ξυλοφόρα λογχοειδή. Είναι όργανο που δεν παρουσιάζεται σε άλλα είδη δέντρων. Είναι αρκετά εξογκωμένα και λέγονται λαμπούρδες. 6) Όργανο χοντρό που προέρχεται από εξόγκωση της βάσης της ταξιανθίας (συστάδα ανθέων). Το όργανο αυτό περιέχει λιγότερο από 2 μάτια τα οποία γίνονται είτε λαμπούρδες είτε λεπτοκλάδια και λέγονται Ασκοί ή Βαλάντια. Τα λαίμαργα κλαδιά συνήθως τα κόβουμε από τη βάση τους εκτός και αν πρέπει να αντικαταστήσουν προσβεβλημένα κλαδιά. Τα ξυλοφόρα κλαδιά τα αφήνουμε με 3 μάτια από τη βάση γιατί από αυτά προέρχονται όλα τα όργανα βλάστησης και καρποφορίας. Από τα 3 αυτά μάτια το ακρινό προορίζεται για να αντικαταστήσει το κλαδεμένο κλαδί ενώ τα άλλα δύο προορίζονται να δώσουν όργανα καρποφορίας (λεπτοκλάδια ή λαμπούρδες).
Τα λογχοειδή κλαδιά δεν κόβονται γιατί προορίζονται για ανθοφόρα κλαδιά και λαμπούρδες. Τα νεαρά δέντρα κλαδεύονται περιορισμένα ενώ στα μεγαλύτερα αραιώνονται οι πολλές λαμπούρδες. Στην αχλαδιά εφαρμόζεται χλωρό κλάδεμα (βλαστολόγημα, κορφολόγημα, αραίωση καρπών). Η αχλαδιά πρέπει να καλλιεργείται με το λιγότερο 2 οργώματα, ένα το φθινόπωρο αφού πέσουν τα φύλλα και ένα το Φλεβάρη- Μάρτη και έπειτα 1-2 ανοιξιάτικα σκαλίσματα. Το πότισμα της αχλαδιάς πρέπει να γίνεται αφού «δέσουν» οι καρποί. Κλάδεμα και διαδοχική εξέλιξη ματιών
Αν ένα κλαδί που έχει μόνο μάτια, το κλαδέψουμε σε τρία μάτια (εικόνα 1) τον επόμενο χρόνο στο κλαδί αυτό θα αναπτυχθούν δυο λογχοειδή ξυλοφόρα και ένας βλαστός (εικόνα 2). Το βλαστό αυτό τον κλαδεύουμε σε ένα μάτι. Μέσα στον ίδιο χρόνο τα δυο λογχοειδή ξυλοφόρα θα μετατραπούν σε λογχοειδή καρποφόρα. Στην αρχή του τρίτου χρόνου το κλαδί θα έχει δυο λογχοειδή καρποφόρα και ένα βλαστό (εικόνα 3). Τα λογχοειδή καρποφόρα αφού καρποφορήσουν γίνονται διαδοχικά ασκοί, λεπτοκλάδια, λαμπούρδες (εικόνα 4). Χρονική εξέλιξη του κλαδέματος Πρώτος χρόνος: Φύτεμα δέντρου και κλάδεμα από 70-120εκ από το έδαφος. Δεύτερος χρόνος: Κανένα κλάδεμα. Τρίτος χρόνος: Στο τέλος του χειμώνα εφαρμόζουμε όλα τα προηγούμενα για να διαμορφωθεί παραγωγικά η αχλαδιά. Τα κλαράκια που βρίσκονται στις άκρες κάθε κλαδιού τα κόβουμε λίγο πάνω από ένα μάτι και αυτό θα βρίσκεται προς τα έξω ή προς τα πλάγια έτσι ώστε να μην χαλάσει το σχήμα του δέντρου. Τα κλαδιά αυτά δίνουν ανάστημα στα δέντρα. Τα υπόλοιπα κλαδιά είναι καρποφόρα και αφήνουμε 1-2 μάτια. Τέταρτος χρόνος: Κατά το χειμώνα τα κλαδιά που αφήσαμε τον περασμένο χρόνο που βρίσκονται στην άκρη κάθε κλαδιού (για το ανάστημα του δέντρου) τα κόβουμε σε 15εκ από την κορυφή τους. Τα υπόλοιπα κλαδιά που βρίσκονται από κάτω τα κόβουμε και αυτά αφήνοντας 2-3 μάτια ή και περισσότερα ανάλογα με τη δύναμη του δέντρου. Αυτά προορίζονται για καρποφορία. Κάθε επόμενο χρόνο: Κάνουμε την ίδια δουλειά (όπως τον 4 ο χρόνο), ώσπου να φτάσει το δέντρο σε ύψος 2,5-3 μέτρα από το έδαφος. Όταν το δέντρο φτάσει σε αυτό το ύψος τότε δεν θα συνεχίζουμε το κλάδεμα για ύψος και θα κλαδεύουμε τα τελευταία κλαδάκια έως και πάνω από δύο μάτια. Τα κλαδιά που πρόκειται να καρποφορήσουν τα κλαδεύουμε πολύ λίγο. Στη
συνέχεια θα πρέπει να κρατάμε την ισορροπία των χυμών του δέντρου, δηλαδή να αφήνουμε ή να αφαιρούμε τόσα κλαδιά ώστε το δέντρο να είναι συμμετρικό. Κάθε χρόνο κάνουμε τον λεγόμενο κάθαρο δηλαδή κόβουμε ξερά και προσβεβλημένα κλαδιά καθώς και λαίμαργα. Ακόμη αραιώνουμε κλαδιά που είναι πολύ πυκνά. Λίπανση αχλαδιάς Η αχλαδιά είναι πολύ απαιτητική σε φώσφορο και κάλιο. Δεν χρειάζεται πολύ αζωτούχο λίπανση γι αυτό και δεν δίνει ικανοποιητικά αποτελέσματα σε πολύ πλούσια εδάφη. Τα νεαρά δέντρα πρέπει να λιπαίνονται με καλά χωνεμένη κοπριά συμπληρωμένη με φώσφορο και κάλιο. Σε δέντρα με ζωηρή ανάπτυξη να αποφεύγεται η κοπριά. Κατάλληλο λίπασμα είναι το 11-15-15 καθώς καθώς και το Complesal supra, το Blaukorn classic, και το Novatec classic της COMPO με σύνθεση 12-8-16+3MgO+ΙΧΝ σε δοσολογία 150 κιλά το στρέμμα ή 2-3 κιλά/δέντρο σε δύο δόσεις (αρχή και τέλος του χειμώνα). Διαφυλλικά μπορούμε μαζί με τα γεωργικά φάρμακα να προσθέτουμε Complesal solub με σύνθεση 7-12-40+2+IXN. Φυτοπροστασία Κυριότερες ασθένειες της αχλαδιάς είναι το βακτηριακό κάψιμο και το φουτζικλάδιο. Αντιμετωπίζονται προληπτικά με εγκεκριμένα φυτοφάρμακα που τα προμηθευόμαστε από το «ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ». Οι κυριότεροι εχθροί της αχλαδιάς είναι η καρπόκαψα ο τετράνυχος, η ψύλλα της αχλαδιάς, ο φυλλοδέτης, ο φυλλορύχτης. Οι εχθροί αντιμετωπίζονται με τελευταίας τεχνολογίας φυτοφάρμακα, φιλικά προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο τα οποία διατίθενται από το «ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ».