Το Πρόγραµµα FESPA for Windows

Το Πρόγραµµα FESPA for Windows Το πρόγραµµα FESPA for Windows αποτελεί ένα πολύ διαδεδοµένο εµπορικό πακέτο λογισµικού, το οποίο δίδει την δυνατότητα ανάλυσης και διαστασιολόγησης κατασκευών καθώς και τρισδιάστατης απεικόνισης και σχεδιασµού τους στον χώρο. Παρέχεται η δυνατότητα εισαγωγής των στοιχείων και των παραµέτρων της εξεταζόµενης κατασκευής γραφικά µε αποτέλεσµα η µοντελοποίηση του φορέα να γίνεται µε µεγαλύτερη ευκολία και ταχύτητα. Οι αναλύσεις που παρέχονται γίνονται µε βάση τους εκάστοτε Ελληνικούς ή Κυπριακούς κανονισµούς και δίνεται στον χρήστη η δυνατότητα επιλογής. Παρακάτω γίνεται µία συνοπτική περιγραφή της λειτουργίας του προγράµµατος στα πλαίσια πάντα του προπτυχιακού µαθήµατος που διδάσκεται στο πέµπτο έτος πολιτικών µηχανικών του.π.θ. 1 ο Μάθηµα Όπως έχει ήδη αναφερθεί, το πρόγραµµα διαθέτει εξ ολοκλήρου γραφικό περιβάλλον. Η λειτουργία του στηρίζεται στην λογική των «οντοτήτων», αποτελείται δηλαδή από στοιχεία οντότητες (πλάκες, δοκοί, κόµβοι κ.τ.λ) τα οποία µπορούν να εισάγονται γραφικά στο µοντέλο. Κάθε µία οντότητα διαθέτει το δικό της σύνολο από παραµέτρους και εντολές. Επιλογή Οντότητας Παράθυρο Παραµέτρων Εντολές Επιλεγµένης Οντότητας Κάτοψη Φορέα Εικόνα 1. Το περιβάλλον του Προγράµµατος FESPA Επιλέγοντας το στοιχείο που θα εισάγουµε στο µοντέλο, αυτοµάτως εµφανίζεται το αντίστοιχο παράθυρο στο οποίο περιέχονται οι εντολές που αφορούν την συγκεκριµένη οντότητα. Με το πλήκτρο F6 εµφανίζεται επίσης και το παράθυρο των παραµέτρων της επιλεγµένης αυτής οντότητας. Κάθε στοιχείο που εισάγεται θα συνοδεύεται από δύο παράθυρα επιλογών, αυτό των «Εντολών» και αυτό των «Παραµέτρων». Απο αυτά τα δύο παράθυρα θα καθορίζονται όλες οι ενέργειες και οι παράµετροι που αφορούν το επιλεγµένο προς εισαγωγή στοιχείο. Έτσι λοιπόν πρίν την εισαγωγή ενός στοιχείου στο µοντέλο του φορέα, θα πρέπει να έχει γίνει προσεκτική εισαγωγή των παραµέτρων του (πλήκτρο F6). Το πρόγραµµα κατά την εκκίνηση του, δίνει κάποιες ενδεικτικές αρχικές τιµές στις παραµέτρους όλων των διαθέσιµων

οντοτήτων έτσι ώστε να διευκολύνεται ο χρήστης στην παραγωγή του µοντέλου. Οι αρχικές τιµές που δίνονται, περιέχονται στο αρχείο Fspvals.tek και κάθε φορά που εκκινείται το πρόγραµµα φορτώνονται οι τιµές από αυτό το αρχείο. Άν είναι επιθυµητό, ο χρήστης µπορεί να τροποποιήσει το αρχείο αυτό σύµφωνα µε τις δικές του ανάγκες. Η Εισαγωγή ενός φορέα στο πρόγραµµα θα πρέπει να πραγµατοποιείται σύµφωνα µε την παρακάτω σειρά: 1. Καθορισµός των παραµέτρων που αφορούν γενικά το κτίριο (Υλικά, Κανονισµοί, Παραδοχές κατά την Ανάλυση, Ιδιότητες Εδάφους κ.τ.λ). 2. ηµιουργία Κανάβου του φορέα προς εισαγωγή. 3. ηµιουργία του µοντέλου του φορέα µε την εισαγωγή των οντοτήτων (Πλάκες, Στύλοι, οκοί, Τοιχεία, Λοιποί Κόµβοι κ.τ.λ) 4. Προσαρµογή οκών. 5. Παραγωγή Ορόφων και της Θεµελίωσης. 6. Παραγωγή Πεδίλων. 7. Συνδετήριες οκοί και Πεδιλοδοκοί. 8. Επίλυση Φορέα. Έστω λοιπόν ότι θέλουµε να κατασκευάσουµε το απλό τριώροφο κτίριο της Εικόνας 2. Εικόνα 2. Τριώροφο Κτίριο προς εισαγωγή (χωρίς υπόγειο) Σύµφωνα µε την σειρά ενεργειών που περιγράφηκε στα προηγούµενα, αρχικά θα πρέπει να γίνει η εισαγωγή όλων των παραµέτρων οι οποίες αφορούν γενικά το κτίριο. Απο το menu των οντοτήτων λοιπόν επιλέγουµε το πλήκτρο µε την ετικέτα «κτίριο» και πατώντας F6 εµφανίζονται όλες οι παράµετροι που αφορούν το κτίριο προς ανάλυση. Στις αντίστοιχες φόρµες εισαγωγής δίνονται απο τον χρήστη πληροφορίες όπως ο τύπος του χάλυβα και του σκυροδέµατος, η στάθµη θεµελίωσης, ο κανονισµός και η µέθοδος βάσει των οποίων θα πραγµατοποιηθούν οι υπολογισµοί, η σεισµική σπουδαιότητα του κτιρίου κ.τ.λ. Επιπροσθέτως στο παράθυρο αυτό υπάρχουν κάποιοι συντελεστές οι οποίοι σχετίζονται σε κάποιες παραδοχές που κάνει το πρόγραµµα και µέσω αυτών ελέγχεται η ακρίβεια των αποτελεσµάτων (παράδειγµα αποτελεί ο συντελεστής «λ» προσοµοίωσης διαφραγµατικής λειτουργίας των πλακών µε αντίστοιχη αύξηση της ροπής αδράνειας των µελών που αντιστοιχεί στο επίπεδο του διαφράγµατος). Υπενθυµίζεται οτι όλες οι παράµετροι έχουν αρχικές ενδεικτικές τιµές και ο χρήστης απλά µπορεί να τροποποιεί τις τιµές αυτές ανάλογα µε την κατασκευή που θα σχεδιασθεί. Μόλις ολοκληρωθεί η εισαγωγή των γενικών παραµέτρων του κτιρίου µπορούµε να προχωρήσουµε στην κατασκευή του κανάβου. Θα ξεκινήσουµε από την οροφή ισογείου.

Συνεπώς επιλέγουµε τον «Όροφο 0» (κάτω αριστερά) στον οποίο θα κατασκευάσουµε τον κάναβο. Ενεργοποιούµε λοιπόν το αντίστοιχο πλήκτρο µε την ετικέτα «Κάναβος» και εµφανίζεται στα αριστερά το παράθυρο εντολών του. Με F6 µπορούµε να δούµε και τις αντίστοιχες παραµέτρους του. Ανάλογα µε την διεύθυνση των γραµµών του κανάβου που θα εισάγουµε, επιλέγουµε από τις εντολές το αντίστοιχο πλήκτρο (Κατά Ζ, ΚατάΧ) και κατόπιν µε το mouse κάνοντας αριστερό κλίκ κατασκευάζουµε τον κάναβο. Κάτω δεξιά αναγράφονται οι συντεταγµένες. Μπορούµε να εισάγουµε λοιπόν τον κάναβο πληκτρολογώντας τις συντεταγµένες και στην συνέχεια Enter. Για σχετικές συντεταγµένες (δηλαδή σε σχέση µε την γραµµή κανάβου που κατασκευάστηκε νωρίτερα) πρίν την πληκτρολόγηση της συντεταγµένης πατάµε space. Μόλις ολοκληρωθεί ο κάναβος (Εικόνα 3) ενεργοποιούµε από το menu των εντολών την λειτουργία «Κατασκευή» και τότε αυτοµάτως τα σηµεία τοµής µεταξύ των σηµείων του κανάβου γίνονται σηµεία έλξης. Με την διαδικασία αυτή η εισαγωγή των στοιχείων που θα ακολουθήσει θα γίνεται πολύ πιο εύκολα αφού ο δείκτης του mouse πλησιάζοντας αυτά τα σηµεία θα κλειδώνει πάνω τους. Εικόνα 3. Κατασκευή Κανάβου Μετά το πέρας της κατασκευής του κανάβου, µπορούµε να αρχίσουµε την εισαγωγή των στοιχείων του µοντέλου. Θα κατασκευάσουµε τον κατώτατο όροφο και θα κάνουµε παραγωγή τους υπόλοιπους µε βάση αυτόν. Θα αρχίσουµε από την εισαγωγή των πλακών. Επιλέγουµε από το κεντρικό menu το πλήκτρο «Πλάκες» και στην συνέχεια µε το πλήκτρο F6 εµφανίζεται το παράθυρο των παραµέτρων. ίνουµε όλες τις πληροφορίες που αφορούν την πλάκα που θα εισάγουµε όπως πάχος, τύπος (Συµπαγής ή οκιδοτή), χαρακτηριστικά χάλυβα και σκυροδέµατος, επιπρόσθετα µόνιµα και κινητά φορτία κ.τ.λ. Στην συνέχεια µε επιλογή της εντολής προσθήκη µε επόµενο όνοµα επιλέγουµε µε ωρολογιακή συνήθως φορά τα σηµεία έλξης του κανάβου που ορίζουν την πλάκα που εισάγεται (Εικόνα 4).

Π1 Εικόνα 4. Εισαγωγή Πλάκας µε επόµενο όνοµα Σε περίπτωση που θέλουµε να εισάγουµε εκ των υστέρων τις παραµέτρους της πλάκας (αυτό ισχύει για όλα τα στοιχεία), ή απλώς θέλουµε να τροποποιήσουµε κάποια παράµετρο, επιλέγουµε F6 έτσι ώστε να εµφανιστεί το παράθυρο των παραµέτρων, πληκτρολογούµε τις νέες τιµές και στην συνέχεια µε το πλήκτρο «ώσε Παραµέτρους» κάνουµε κλίκ επάνω στην πλάκα για να ενηµερωθεί µε τα νέα στοιχεία. Στην συνέχεια και αφού έχει ολοκληρωθεί η εισαγωγή των πλακών, πραγµατοποιείται η εισαγωγή των κατακόρυφων στοιχείων (υποστυλώµατα, τοιχεία). Από το κεντρικό menu των οντοτήτων επιλέγουµε το πλήκτρο µε την ετικέτα «Υποστυλώµατα» και µε το F6 εµφανίζεται το αντίστοιχο παράθυρο των παραµέτρων. Πληκτρολογούµε λοιπόν στοιχεία που αφορούν στην διατοµή, τις διαστάσεις κ.τ.λ και στην συνέχεια εισάγουµε το υποστύλωµα στο µοντέλο µε την χρήση της εντολής «Προσθήκη µε επόµενο όνοµα». Και πάλι παρατηρούµε οτι η ύπαρξη των σηµείων έλξης του κανάβου απλοποιεί κατά πολύ την διαδικασία. Π1 Εικόνα 5. Εισαγωγή Υποστυλώµατος από σηµείο έλξης Σχετικά µε την εισαγωγή των υποστυλωµάτων για την διευκόλυνση του χρήστη στην εισαγωγή, υπάρχουν στο menu των εντολών πολλές επιλογές που επιτρέπουν εισαγωγή είτε κεντρικά είτε πλευρικά του σηµείου έλξης.

Πρίν απο την εισαγωγή των δοκών στο µοντέλο του φορέα απαιτείται η εισαγωγή των «Λοιπών Κόµβων» [Λ.Κ]. Οι λοιποί κόµβοι αποτελούν σηµεία πάνω στον κάναβο τα οποία σηµατοδοτούν κάποια µεταβολή π.χ. στο φορτίο, στην γεωµετρία κ.τ.λ. Επίσης Λοιποί Κόµβοι τοποθετούνται απαραιτήτως στα τοιχεία προκειµένου αυτά να προσοµοιωθούν ώς δεσµικές ράβδοι. Έτσι λοιπόν θα τοποθετούµε Λοιπούς Κόµβους: οκός επί οκού Αλλαγή φορτίων δοκού Σηµεία εφαρµογής συγκεντρωµένων φορτίων Φυτευτά υποστυλώµατα Άκρα δοκών προβόλων Τοιχεία (Με ειδικό πλήκτρο εντολής ) Στο κτίριο που µελετούµε έχουµε δύο δοκούς προβόλους. Θα πρέπει λοιπόν στο ελεύθερο άκρο τους να εισάγουµε Λ.Κ. Επιλέγουµε από το κεντρικό menu το πλήκτρο µε ετικέτα «Λοιποί Κόµβοι» και στην συνέχεια µε την εντολή «Προσθήκη µε επόµενο όνοµα» κάνουµε κλίκ στο αντίστοιχο σηµείο έλξης του κανάβου. Π1 Λ.Κ1 Λ.Κ2 Εικόνα 6. Εισαγωγή Λοιπών Κόµβων Αφού ολοκληρωθεί και η εισαγωγή των Λ.Κ. µπορούµε να προχωρήσουµε στην εισαγωγή των δοκών. Ο πιό απλός τρόπος εισαγωγής δοκών είναι η εντολή «Έξυπνη εισαγωγή» δοκών κατα την λειτουργία της οποίας µετατρέπονται αυτόµατα σε δεσµικές ράβδους οι δοκοί των τοιχείων. Επιλέγουµε λοιπόν από το κεντρικό menu το πλήκτρο µε την ετικέτα «οκοί» και µε F6 εµφανίζεται το πλαίσιο των αντίστοιχων παραµέτρων. Εισάγουµε όλα τα απαραίτητα στοιχεία όπως διατοµή, ενεργό πλάτος b eff, πρόσθετα µόνιµα και κινητά φορτία, είδος δοκού (απλή δοκός, δοκός επι ελαστικού εδάφους, πεδιλοδοκός, τοιχείο υπογείου), υλικό κ.τ.λ. Στην συνέχεια µε έξυπνη εισαγωγή δοκών (Εικόνα 7) εισάγουµε τα δοκάρια.

2o κλίκ 3o κλίκ Π1 1o κλίκ Εικόνα 7. Έξυπνη εισαγωγή δοκών Στο σηµείο αυτό πρέπει όλοι οι Λ.Κ οι οποίοι στην αρχή είχαν τοποθετηθεί στα σηµεία έλξης του κανάβου προσεγγιστικά, να µεταφερθούν µε την εντολή των Λ.Κ. «Μετακίνηση Λ.Κ.» έτσι ώστε να βρίσκονται επάνω στον κεντροβαρικό άξονα κάθε δοκαριού. Μετά το πέρας της εισαγωγής όλων των στοιχείων-οντοτήτων, ενεργοποιούµε από το menu των «Παραγωγών» την εντολή «Προσαρµογή οκών». Παρατηρούµε ότι µε την λειτουργία αυτή όλες οι πλάκες αναγνωρίζουν την ύπαρξη ή όχι δοκών στήριξης και ορίζεται αυτόµατα ο τρόπος λειτουργίας τους (τετραέρειστη, τριέρειστη, αµφιέρειστη κ.τ.λ). Η λειτουργία αυτή αποτελεί όµως µία πρώτη εκτίµηση του προγράµµατος και δέν πρέπει να γίνεται αποδεκτή a priori. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις πλακών στις οποίες το πρόγραµµα βλέπει δοκούς στήριξης στην κάτοψη αλλά στην πραγµατικότητα οι δοκοί αυτοί δεν συµµετέχουν στην παραλαβή φορτίων (Παράδειγµα οι πλάκες σκάλας οι οποίες περιβάλλονται από τέσσερις δοκούς απο τις οποίες µόνο οι δύο παραλαµβάνουν φορτία). Πολλές φορές λοιπόν η εκτίµηση του προγράµµατος σχετικά µε τον τρόπο λειτουργίας των πλακών είναι εσφαλµένη και πρέπει ο χρήστης να επέµβει έτσι ώστε να αποσυνδέσει τις δοκούς που δεν συµµετέχουν στην παραλαβή φορτίων από την αντίστοιχη πλάκα ή στην αντίθετη περίπτωση να συνδέσει δοκούς µε τις πλάκες. Η αποσύνδεση ή η σύνδεση αυτή πραγµατοποιείται µε τις εντολές από το menu των δοκών «Σύνδεση ή Αποσύνδεση από Πλάκα». Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν επιτυγχάνεται η ακριβής περιγραφή της συνδεσµολογίας των πλακών του φορέα. *ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε περίπτωση που µετά την επέµβαση του χρήστη ξαναενεργοποιηθεί η εντολή «Προσαρµογή οκών» το πρόγραµµα αναιρεί όλες τις αλλαγές και αποδίδει εκ νέου τα φορτία των πλάκων στις δοκούς όπως είχε γίνει στην αρχή. Η προσαρµογή δοκών όµως σαν εντολή συµπεριλαµβάνει πολλές απαραίτητες λειτουργίες µία µόνο απο τις οποίες είναι και η συνδεσµολογία δοκών πλακών. Για να διατηρηθούν οι αλλαγες του χρήστη που αφορούν την συνδεσµολογία δοκών πλακών και µετά την «Προσαρµογή δοκών» απαιτείται η απενεργοποίηση απο τις παραµέτρους (F6) των παραγωγών της ένδειξης «Συνδεσµολογία πλακών». Με την ρύθµιση αυτή η εντολή «Προσαρµογή οκών» θα εκτελείται χωρίς όµως να ελέγχεται η συνδεσµολογία Πλακών- οκών και άρα χωρίς να επηρεάζονται οι ρυθµίσεις του χρήστη. Ολοκληρώθηκε λοιπόν η οροφή του πρώτου ορόφου. Στην συνέχεια θα προχωρήσουµε στην παραγωγή των υπόλοιπων δύο µε την βοήθεια των εντολών του menu των «Παραγωγών». Σηµειώνεται πως το δάπεδο ισογείου δεν µετέχει στον φορέα αφού αποτελεί µία απλή κοιτόστρωση επί του εδάφους. Από τις «Παραγωγές» επιλέγουµε την εντολή

«Παραγωγή Ορόφων» και στην συνέχεια δίνουµε τον αριθµό των παραγώγων. Αυτοµάτως ο όροφος του ισογείου έχει αναπαραχθεί προς τα πάνω σε δύο επιπλέον ορόφους. Στο σηµείο αυτό µπορούµε να ζητήσουµε µία πρώτη επίλυση του φορέα. Προφανώς δεν έχει γίνει ακόµα παραγωγή της θεµελίωσης. Τα υποστυλώµατα θεωρούνται πακτωµένα στην βάση τους. Με τα δεδοµένα όµως αυτής της επίλυσης (έστω και προσεγγιστικής) οι αρχικές διαστάσεις των πεδίλων θα είναι πιο ρεαλιστικές. Από την επιλογή «Επιλύσεις» του κεντρικού menu επιλέγουµε «Επίλυση πλακών» και στην συνέχεια «Επίλυση χωρικου». Το πρόγραµµα µας πληροφορεί οτι δεν έχει γίνει παραγωγή θεµελίωσης και κατά την επίλυση τα υποστυλώµατα θεωρήθηκαν πακτωµένα. Άς επιστρέψουµε στις «Παραγωγές». Για την παραγωγή θεµελιώσεων παρέχεται από το πρόγραµµα η δυνατότητα «Γενικής Κοιτόστρωσης», «Πεδίλων» και «Πεδιλοδοκών». Οι αναλύσεις που αφορούν την διαστασιολόγηση πεδίλων και πεδιλοδοκών στηρίζονται στο µοντέλο Winkler (δοκός επί ελαστικού εδάφους). Υπενθυµίζεται οτι µε το πλήκτρο F6 εµφανίζεται το αντίστοιχο πλαίσιο των παραµέτρων σχετικών µε την θεµελίωση. Στην περίπτωση λοιπόν που η θεµελίωση είναι πέδιλα ενεργοποιούµε την εντολή «Παραγωγή Πεδίλων» και το πρόγραµµα χρησιµοποιώντας την επίλυση που προηγήθηκε κάνει αναπαραγωγή της θεµελίωσης και των συνδετήριων δοκών κατά το πρότυπο της ανωδοµής. Εικόνα 8. Παραγωγή Πεδίλων Παρατηρούµε οτι κατά την παραγωγή πεδίλων το πρόγραµµα κατασκεύασε δύο επιπρόσθετα συνδετήρια δοκάρια λόγω της ύπαρξης των προβόλων στην ανωδοµή. Αυτές οι δοκοί προφανώς δεν χρειάζονται και θα πρέπει να διαγραφούν. Στην συνέχεια ενεργοποιούµε απαραιτήτως την εντολή προσαρµογή δοκών. Μία πολύ σηµαντική λειτουργία του προγράµµατος που πρέπει να τονισθεί στο σηµείο αυτό αποτελεί η εµφάνιση ή όχι των «ιαφανών». Κάθε οντότητα προσοµοιώνεται µε ένα στατικό ισοδύναµο στοιχείο. Έτσι για παράδειγµα κάθε πέδιλο προσοµοιώνεται µε τέσσερις διασταυρούµενες δοκούς επι ελαστικού εδάφους (Winkler) µοναδιαίου πλάτους, µία προς κάθε κατεύθυνση. Κάθε πλάκα προσοµοιώνεται µε µία στατικά ισοδύναµη πλάκα και κάθε δοκός µε µία ισοδύναµη στατική δοκό. Τα ισοδύναµα αυτά στοιχεία δεν απεικονίζονται στον φορέα, εκτός άν επιλέξουµε από την λειτουργία «ιαφανή» την εµφάνιση τους. Έτσι µπορούµε να επεξεργαστούµε τα ισοδύναµα στατικά στοιχεία και να τα προσαρµόσουµε στις δικές µας ανάγκες για αξιοπιστία και ακρίβεια στις αναλύσεις. Άς υποθέσουµε για παράδειγµα οτι έχουµε εισάγει µία πλάκα σχήµατος «Γ». Το πρόγραµµα θα επιλύσει την πλάκα όχι µε βάση το σχήµα που βλέπουµε, αλλά µε γνώµονα το περιγεγραµµένο ορθογώνιο παραλληλόγραµµο που προκύπτει αφού έτσι ορίζει την ισοδύναµη στατική πλάκα. Συνεπώς µία καλύτερη λύση θα

ήταν η επέµβαση από τον µηχανικό και η τροποποίηση του σχήµατος της στατικής πλάκας έτσι ώστε να προσεγγίζεται καλύτερα η πραγµατικότητα. Επίσης πρέπει να σηµειωθεί οτι όλα τα στοιχεία που εισάγονται στο πρόγραµµα γραφικά ή όχι, καταγράφονται και ταξινοµούνται σε µητρώα. Η εισαγωγή δεδοµένων µπορεί λοιπόν να γίνεται και µε την βοήθεια µητρώων και µάλιστα σε πολλές ειδικές περιπτώσεις η χρήση τους είναι προτιµότερη. Από την κεντρική εργαλειογραµµή επιλέγουµε το πλήκτρο «Πίνακες» και έτσι παρέχεται η δυνατότητα για όλες τις απεικονίσεις µητρώων δεδοµένων. Η σηµασία των «Πινάκων» θα γίνει εµφανής στα επόµενα µαθήµατα. Αφού ολοκληρωθούν όλες οι παραπάνω ενέργειες µπορούµε να προχωρήσουµε στην τελική επίλυση του φορέα. Απο τις «Επιλύσεις» στο κύριο menu επιλέγουµε «Επίλυση και Οπλισµός Κτιρίου» και το πρόγραµµα επιλύει και οπλίζει το κτίριο. Αναλυτικά σχέδια λεπτοµερειών µπορούµε να δούµε ενεργοποιώντας την εντολή «Λεπτοµέρειες Οπλισµών» από την κεντρική εργαλειογραµµή. Τα σχέδια των διατοµών των υποστυλωµάτων εµφανίζονται µε το πλήκτρο ενώ οι όψεις των δοκαριών µε τους οπλισµούς εµφανίζονται µε το πλήκτρο. Το πρόγραµµα δίνει την δυνατότητα γραφικής απεικόνισης του φορέα σε τρεις διαστάσεις καθώς και της προβολής όλων των δυνατών σχηµάτων ταλάντωσης (Για συµµετέχουσα µάζα ΣMi>90%) µε γραφικά και animation. Τέλος παρέχεται η δυνατότητα εκτύπωσης τεύχους µελέτης µε όλα τα απαραίτητα στοιχεία και επεξηγήσεις µε το πλήκτρο.