Οργανισμός Science Technologies Ιούνιος 2013 Έκδοση Απριλίου Μαΐου 2013 Τεύχος 60 NEWSLETTER Αγαπητές οί φίλες-οι, Σας παρουσιάζουμε με μεγάλη χαρά το 60 ο ηλεκτρονικό μας περιοδικό με το οποίο κλείνουμε 10 χρόνια συνεχούς ενημέρωσης των αναγνωστών μας. Ο οργανισμός Science Technologies μεγαλώνει. Στο www.sciencetech.gr έχουμε να προτείνουμε τρία νέα προϊόντα ενώ στο www.scienceweb.gr από17/06 αναμείνατε τα νέα μας δρώμενα. Περισσότερες λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα Περιεχόμενα Διατροφή Συνταγογραφούμενα σκευάσματα κατά της παχυσαρκίας Δρ. Χάρης Κανδηλώρος Ενδοκρινολόγος, Διαβητολόγος τέως επιμελητής Παν/μίου του Nancy Νέες τεχνολογίες Εγκυρότητα και Αξιοπιστία του ψηφιακού χειροδυναμόμετρου DynEx τις εταιρείας μας και στο Facebook. Στις σελίδες του περιοδικού μας μπορείτε να περιηγηθείτε και να διαβάσετε δύο άκρως ενδιαφέροντα άρθρα, το πρώτο με θέμα: «Συνταγογραφούμενα σκευάσματα κατά της παχυσαρκίας» του Χάρη Κανδηλώρου Ενδοκρινολόγου, Διαβητολόγου και το δεύτερο ένα άρθρο με θέμα: «Εγκυρότητα και Αξιοπιστία του ψηφιακού χειροδυναμόμετρου DynEx». Επίσης θα έχετε την ευκαιρία να δείτε μια σειρά από δραστηριότητες, νέα, τόσο για τα τεκταινόμενα της εταιρείας μας όσο και για τωρινά και μελλοντικά δρώμενα στη Ελληνική και Κυπριακή Επικράτεια στους χώρους της Υγείας-Άσκησης-Διατροφής-Ευεξίας! Ακολουθείστε μας στο Twitter Σας ευχόμαστε καλή ανάγνωση Βρείτε μας στο facebook Με εκτίμηση, Ο γυρολόγος
Διατροφή Συνταγογραφούμενα σκευάσματα κατά της παχυσαρκίας http://candiloros.com τροφής. Με την ονομασία Phentermine κυκλοφορούσε μέχρι το 1997, οπότε & απαγορεύτηκε λόγω σοβαρών περιστατικών αρρυθμίας, καρδιοαγγειακών επεισοδίων & θανάτων. Η φαρμακευτική αγωγή κατά της παχυσαρκίας εν έτει 2013 περιορίζεται σε ένα σκεύασμα: την ορλιστάτη. Αντίθετα κυκλοφορεί πληθώρα μη συνταγογραφούμενων σκευασμάτων (ΜΣΣ), αυτά που οι Αγγλοσάξωνες ονομάζουν «οver-the-counter weight-loss pills». Στις Η.Π.Α. το 2002 15% αντιπροσωπευτικού δείγματος ερωτηθέντων παραδεχόταν ότι έχει αγοράσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του τέτοια χάπια και 7% ότι τα καταναλώνει τακτικά. Η παχυσαρκία είναι εξ ορισμού η υπερβολική εναπόθεση λίπους στο σώμα. Άρα κάθε σκεύασμα που μειώνει το «φούσκωμα», την κατακράτηση υγρών ή την δυσκοιλιότητα δεν αφορά την καταπολέμηση της παχυσαρκίας. Υπάρχει επίσης πληθώρα προϊόντων κατά της «μυθικής» κυτταρίτιδας, υπέρ της αποτοξίνωσης φανταστικών τοξινών, και τέλος αυτά που υπόσχονται μια μαγική αύξηση της μυϊκής μάζας. Τα μόνα σκευάσματα που αξίζουν την προσοχή όμως, είναι όσα μειώνουν την όρεξη, δηλαδή προκαλούν κορεσμό, όσα μειώνουν την εντερική απορρόφηση θρεπτικών ουσιών ή όσα δρουν στην θερμογένεση ή στον μεταβολισμό των λιπών & των λιποκυττάρων. Με αυτή την ταξινομική λογική ακολουθεί η παρουσίαση προϊόντων, χωρίς να ξεχνάμε ότι μερικά από αυτά μπορεί να εμφανιστούν σε περισσότερες από μία κατηγορίες λόγω του πολλαπλού τρόπου δράσης που υποστηρίζουν ότι έχουν. Στις ανορεξιογόνες ουσίες πρώτη θέση έχει η εφεδρίνη, παράγωγο της αμφεταμίνης. Έχει συμπαθητικομιμητική δράση, αυξάνει την δράση της νορ-αδρεναλίνης, η οποία διεγείροντας τους β 2 -αδρενεργικούς υποδοχείς στην περιοχή του υποθαλάμου ελαττώνει την πρόσληψη Το mahuang ή εφέδρα, αλκαλοειδές της εφεδρίνης, προερχόμενο από κινέζικο θάμνο, ήταν το πρώτο σε πωλήσεις, (σχεδόν 50% των ΜΣΣ) μέχρι το 2004, οπότε & απαγορεύτηκε με τη σειρά του. Εφέδρα επίσης περιέχει & το αγιουρβεδικό Country mallow (Sida Cordifolia ) ή Bala από την Ινδία. Στη κατηγορία των προϊόντων που προκαλούν κορεσμό, τις περισσότερες φορές δεν περιγράφεται με ακρίβεια το μοριακό επίπεδο στο οποίο δρουν, αλλά υπάρχει μια γενικόλογη αναφορά μέσω γεύσης, υφής, γαστρικής ή εντερικής διάτασης - κένωσης, & ιξώδους. Το ινδικό φυτό Guar gum ή galactomannan (Cyamopsis tetragonolobus) απεδείχθη αναποτελεσματικό με την μετα-ανάλυση 34 μελετών από τον Pittler to 2001 & επιπλέον η χρήση του προκαλεί ενοχλητικά γαστρεντερικά συμπτώματα. Ομοίως αναποτελεσματικά αποδείχτηκαν η ρίζα του κινέζικου φυτού Glucomannan (Amorphophallus konjac) & το γνωστό μας Psyllium (Plantago ovata). Αντίθετα στην ίδια κατηγορία ανήκει η πολλά υποσχόμενη Hoodia Gordonii. Πρόκειται για νοτιο-αφρικανικό κάκτο που περιέχει το γλυκοζίδιο P57A53, το οποίο πιθανόν να δρα στο επίπεδο των υποδοχέων Μc4r της μελανοκορτίνης στον υποθάλαμο. Τρεις άλλες ουσίες, GlycoMacroPeptide, Slendesta (Protease inhibitor 2, PI 2 ) & Laminaria Digitata (Sodium alginate) δεν αποδείχτηκε ότι αυξάνουν την χολεκυστοκινίνη CCK & δεν επέτυχαν κορεσμό σε ανθρώπινες κλινικές μελέτες το 2010. Στην κατηγορία των ουσιών που αποτρέπουν την απορρόφηση θρεπτικών ουσιών από το έντερο υπάγεται & η προαναφερθείσα Laminaria, ιαπωνικό είδος καστανών φυκιών με πιθανή αποτελεσματική μείωση της απορρόφησης τριγλυκεριδίων σε τρωκτικά αλλά & το
Chitosan, προερχόμενο από τα κελύφη κοχυλιών, οστρακοειδών & μαλακίων, που περιέχει χιτίνη. Ως κατιονικό πολυσακχαρίδιο δημιουργεί δεσμούς με τα αρνητικά φορτισμένα λιπαρά οξέα & αναστέλλει την απορρόφηση του λίπους. Τα γαστρεντερικά ανεπιθύμητα συμπτώματα όμως είναι πολύ συχνά & έντονα. Στα ΜΣΣ αυτής της κατηγορίας πρέπει να αναφερθεί & το Alli, ορλιστάτη μειωμένης δοσολογίας (60 mg) σε σχέση με το γνωστό Xenical (120 mg). Όπως είναι λογικό & αναμενόμενο έχει μικρότερη αποτελεσματικότητα (8,6% αντί για 9,7% απώλεια βάρους μετά από ένα έτος χορήγησης) & λιγότερα ανεπιθύμητα εντερικά συμπτώματα. Μια άλλη ουσία που στοχεύει στην δυσαπορρόφηση όχι λιπών, αλλά υδατανθράκων είναι το Phase 2 (Phaseolus vulgaris). Ιn vitro αναστέλλει την α-αμυλάση, αλλά σε μελέτη στον άνθρωπο δεν πέτυχε στατιστικά σημαντικά αποτελέσματα. Η κατηγορία ΜΣΣ που επιδρούν στην θερμογένεση αλλά & τον μεταβολισμό των λιπών είναι η σημαντικότερη & από φυσιοπαθολογικής άποψης, αλλά & λόγω του αριθμού των ουσιών που περιέχει. Η φυσιολογική οδός θερμογένεσης ξεκινά από τις κατεχολαμίνες & ειδικότερα την νορεπινεφρίνη & καταλείγει στο επίπεδο των ασύζευκτων πρωτεϊνών UCΡ, οι οποίες αυξάνουν την θερμογένεση. Υπάρχουν 6 ουσίες που υπεισέρχονται σε κάποιο από τα στάδια αυτής της αλληλουχίας, η εφέδρα, η συνεφρίνη, η καψαϊσίνη, οι κατεχίνες, η φορσκολίνη & η καφεϊνη. Τα δομικά ανάλογά της επινεφρίνης, δηλαδή η συνεφρίνη & η οκτοπαμίνη έχουν συμπαθητικομιμητική δράση, επί των β 3 - αδρενεργικών υποδοχέων. Περιέχονται στο νεράντζι Citrus Aurantium, το οποίο όμως δεν φαίνεται να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε ανθρώπινο κλινικό επίπεδο. Η καψαϊσίνη, δραστική ουσία του γνωστού τσίλι (Capsicum) & τα καψινοειδή ανάλογά της (capsinoids) προκαλούν διέγερση του συμπαθητικού, μέσω του ειδικού υποδοχέα TRPV1 (transient receptor potential vanilloid receptor-1). Η χρήση καψινοειδών που προέρχονται από ένα είδος γλυκο-πεπεριού (CH-19 sweet pepper) φαίνεται ενδιαφέρουσα, καθώς στερούνται της καυστικής γεύσης του κλασικού τσίλι, υπεύθυνης για τη μη συμμόρφωση στις μελέτες μη Ασιατικών πληθυσμών. Τα αποτελέσματα όμως ως προς την μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης ηρεμίας είναι αντιφατικά. Αντίθετα με το μαύρο τσάι, που καταναλώνουμε στην Ευρώπη & ΗΠΑ, το πράσινο τσάι είναι φύλλα τσαγιού (Camellia sinensis) που έχουν υποστεί πολύ μικρότερη επεξεργασία & ως εκ τούτου είναι πλουσιότερα σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Εκτός από την καφεϊνη (2-4%), περιέχει πολυφαινόλες, κατεχίνες & σαπονίνες. Οι κετεχίνες & ειδικά η επιγαλοκατεχίνη (epigallocatechin gallate EGCG), αναστέλλουν το ένζυμο catechol O-methyltransferase (COMT) που απενεργοποιεί την νορεπινεφρίνη σε νορ-μετανεφρίνη. Αναφέρονται & άλλοι τρόποι δράσης των κατεχινών, όπως η άμεση επίδραση στην γενετική έκφραση των ασύζευκτων προτεϊνών UCP, η αύξηση της αγγειογένεσης & μείωση της υπερτροφίας του λιπώδους ιστού. Τέλος μέσω των σαπονινών θα μπορούσε να αναστείλει & την παγκρεατική λιπάση μειώνοντας έτσι την απορρόφηση στο έντερο. Σε κλινικό επίπεδο πάντως μετα-ανάλυση 49 μελετών από τον Hursel το 2010 υπογραμμίζει τη μικρή αποτελεσματικότητα στην απώλεια & διατήρηση του σωματικού βάρους. Η φορσκολίνη από το φυτό Coleus forskohlii Ινδικής προέλευσης επάγει την αδενυλική κυκλάση, αλλά σε κλινικό επίπεδο η αποτελεσματικότητά της περιορίζεται μόνο στην υποβοήθηση της διατήρησης της απώλειας βάρους. Η καφεΐνη τέλος, έχει πολλαπλές ιδιότητες: - καταστέλλει την φωσφοδιεστεράση, εμποδίζοντας την αδρανοποίηση της camp σε ΑΜΡ, - καταστέλλει την αδενοσίνη που ανταγωνίζεται την αδενυλική κυκλάση, - αυξάνει τη θερμογένεση μέσω του κύκλου του Cori και του κύκλου των ελεύθερων λιπαρών οξέων τριγλυκεριδίων (futile cycles) - είναι ανταγωνιστής των υποδοχέων της ρυανοδίνης, που αποτελούν διαύλους ασβεστίου στο σαρκοπλασματικό δίκτυο των μυών, με αποτέλεσμα την αύξηση της γλυκόλυσης. Η καφεΐνη είχε χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με την εφεδρίνη (Letigen) στη Δανία, αλλά έχει αποσυρθεί από το 2002. Φυσικά, υπάρχει και στον καφέ (1-2%), το τσάι (2-4%), αλλά & σε άλλα φυτά. Το Yerba mate από το δενδράκι της Παραγουάης llex paraguariensis, το Guarana που προέρχεται από το βραζιλιάνικο φυτό Paullinia cupana, & η Damiana από το μεξικάνικο θάμνο Turnera diffusa είναι τα σημαντικότερα. Μέρος της δράσης τους αποδίδεται στην καφεΐνη, η οποία είναι ενίοτε εξαιρετικά υψηλή (3,6-5,8 % στο Guarana). Όμως τα προϊόντα αυτά περιέχουν & άλλες δραστικές ουσίες. Έτσι το Yerba mate έχει χλωρογενικό οξύ (chlorogenic acid) & σαπονίνες, τα οποία πιθανόν να δρουν στο mrna των PAI1, αδιπονεκτίνης & των πυρηνικών υποδοχέων που επάγουν τον πολλαπλασιασμό των υπεροξεισωμάτων (PPARγ), όπως εδείχθη σε μελέτη επί τρωκτικών. Αποκλειστικές ανακοινώσεις για Guarana & Damiana δεν υπάρχουν στη βιβλιογραφία, καθώς χρησιμοποιούνται συνήθως σε μίγματα με το Yerba mate. Στη συνέχεια πάρχει μια κατηγορία σκευασμάτων που δρουν πιο συγκεκριμένα στον μεταβολισμό των λιπαρών οξέων & στη διαφοροποίηση των λιποκυττάρων.
Το υδροκιτρικό οξύ προερχόμενο από το φρούτο του Οξυφοίνικα της Ταϋλάνδης Garcinia cambogia αναστέλλει το ένζυμο ΑΤΡ citrate lyase που μετατρέπει το κιτρικό οξύ σε ακετυλο-συνένζυμο Α, με αποτέλεσμα να μειώνει τη σύνθεση λιπαρών οξέων. Έτσι υπάρχει έμμεσα & μια πιθανή ανορεξιογόνος δράση μέσω της αυξημένης διάθεσης των ελεύθερων λιπαρών οξέων (NEFA). Τέλος αναφέρεται & επίδραση του στην γενετική έκφραση των PPARγ. Λείπουν προς το παρόν μεγάλες διπλές τυφλές κλινικές μελέτες προκειμένου να αποδειχτεί & στην πράξη η αποτελεσματικότητα της ενδιαφέρουσας αυτής ουσίας. Ένας τύπος ασιατικού ιβίσκου ο Hibiscus sabdariffa φαίνεται ότι περιέχει επίσης υδροκιτρικό οξύ. Οι μελέτες όμως σε τρωκτικά υπογραμμίζουν περισσότερο την ανασταλτική επί της παγκρεατικής λιπάσης δράση του, παρά την λιπολυτική. Το συζευγμένο λινολεϊκό οξύ (conjugated linoleic acid, CLA) είναι ένα από τα πιο μελετημένα σκευάσματα κατά της παχυσαρκίας. Πρόκειται για ένα μείγμα πολυακόρεστων τρανσ-λιπαρών οξέων ισομερών του λινολεϊκού οξέως (18:2, n-6 c9, c12). Προέρχεται από την μικροβιακή μετατροπή του λινολεϊκού οξέως στο έντερο των μηρυκαστικών & υπάρχει σε μικρή ποσότητα στα γαλακτοκομικά και το μοσχαρίσιο κρέας. Το CLA όμως του εμπορίου παράγεται από ηλιέλαιο & περιέχει μείγμα με κυριότερα ισομερή τα 18:2, n-6, c9, t11 (40%) & 18:2, n-6, t10, c12 (44%), που είναι & το μόνο με ιδιότητες σε επίπεδο παχυσαρκίας. Ως τρόποι δράσης αναφέρονται πολλοί: - λιπολυτική, λόγω αύξησης της δράσης του ενζύμου καρνιτίνη ακετυλτρανσφεράση που βοηθάει τα λιπαρά οξέα να διακομιστούν από το κυτταρόπλασμα στο εσωτερικό του μιτοχονδρίου και να υποστούν β- οξείδωση - αντι-λιπογενετική, λόγω αναστολής της λιποπρωτεϊνικής λιπάσης η οποία καταλύει την διάσπαση των τριγλυκεριδίων των χυλομικρών σε λιπαρά οξέα, τα οποία στη συνέχεια τροφοδοτούν την λιπογένεση. - αύξηση της απόπτωση των λιποκυττάρων στον λιπώδη ιστό - επίδραση στους υποδοχείς PPARγ & τις ασύζευκτες προτείνες UCP2 Υπάρχουν όμως σημαντικές διαφορές μεταξύ της μεγάλης αποτελεσματικότητας που επιδεικνύει στα τρωκτικά, όπου & χρησιμοποιούνται υψηλές δοσολογίες, & την μετριότατη δράση του σε ανθρώπινες κλινικές μελέτες, όπως φαίνεται & από μετα-ανάλυση 18 μελετών του Whigham to 2007. Κυκλοφορούν επίσης 5 ουσίες για τις οποίες έχουν ανακοινωθεί προς το παρόν ελάχιστες μελέτες & μόνον σε επίπεδο τρωκτικών ή in vitro: - η Banaba (Lagerstroemia speciosa), Φιλιππινέζικο δενδράκι που περιέχει στα φύλλα του penta-o-galloyl-glucopyranose (PGG), μια γαλλοτανίνη, η οποία φαίνεται να αναστέλλει την διαφοροποίηση λιποκυττάρων, μειώνοντας το mrna των PPARγ. - το βαλσαμόχορτο (Hypericum Perforatum) ή St. John's Wort των αγγλοσαξόνων, το οποίο σε καλλιέργεια λιποκυττάρων εκτός από την αναστολή των PPARγ αναφέρεται & μια αδιευκρίνιστη δράση του επί της αδιπονεκτίνης. - η Rehmannia glutinosa, φυτό της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής, που αναστέλλει την διαφοροποίηση των λιποκυττάρων. - η Schisandra chinensis, φυλλοβόλο κινέζικο αναρριχητικό η οποία αναστέλλει τη συνθετάση των λιπαρών οξέων. - η Rhodiola crenulata, ασιατικό φυτό των Ιμαλαΐων, που εμποδίζει την λήψη ΝΑDPH για την σύνθεση λιπαρών οξέων. Αντίθετα, για την Ιrvingia gabonensis, φρούτο από το τροπικό δάσος της Δυτικής Αφρικής που μοιάζει με το μάγκο, υπάρχει & μια κλινική διπλή τυφλή μελέτη με θετικά αποτελέσματα, ιδίως όταν συνδυάζεται με ένα άλλο σκεύασμα τον Cissus quadrangularis. Ως δράση της Ιrvingia gabonensis περιγράφεται η μείωση μεταγραφικών παραγόντων των PPARγ, με αποτέλεσμα την καταστολή της Glycerol-3-Phosphate Dehydrogenase (G3PDH), αλλά & πιθανή ανορεκτική δράση μέσω αύξησης της αδιπονεκτίνης. Η μεγάλη αυτή κατηγορία σκευασμάτων κλείνει με την σημαντικότερη ίσως δραστική ουσία, που είναι το πυροσταφυλλικό οξύ (Pyruvate). Πρόκειται για μόριο φυσιολογικά παραγόμενο από την αναερόβια γλυκόλυση. Ο τρόπος δράσης του στην απώλεια βάρους δεν είναι σαφής. Πιθανόν να αυξάνει την λιπόλυση & να μειώνει την οξείδωση υδατανθράκων. Οι κλινικές μελέτες είναι απόλυτα θετικές, αλλά αφορούν μικρό αριθμό ατόμων & μικρό χρόνο παρακολούθησης. Τελειώνοντας, υπάρχουν 6 σκευάσματα τα οποία δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν λόγω ελλείψεως στοιχείων σχετικά με τον τρόπο δράσης. Πρόκειται για το πολυνικοτινικό χρώμιο, σύμπλεγμα τρισθενούς χρωμίου & πικολινικού οξέως (ισομερές του νικοτινικού οξέως), το γνωστό Ginseng, ο προαναφερθείς Cissus quadrangularis, το μηλόξυδο, η Salvia Hispanica & η οπούντια (Opuntia ficus-indica), είδος φραγκοσυκιάς. Στην ανασκόπηση των ΜΣΣ για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας δεν συμπεριελήφθησαν η λεκιθίνη, η καρνιτίνη, το ιπποφαές, το αγιουρβεδικό ομπενύλ, η χολίνη, & η σπιρουλίνα, για τα οποία δεν εντοπίστηκε κάποια βιβλιογραφική αναφορά. Επίσης δεν παρουσιάζονται 13 άλλα για τα οποία υπάρχουν πολύ πρόσφατες & ενδιαφέρουσες μελέτες, αλλά ακόμα δεν έχουν εμφανιστεί στο εμπόριο.
Έξι από αυτά (Platycodon grandiflorum A, Panax japonicus, Panax quinquefolium, φύλλα λωτού, φύλλα ροδιάς, Kochia scoparia) περιγράφουν μείωση της παγκρεατικής λιπάσης. Επτά άλλα εμφανίζονται να μειώνουν την σύνθεση λιπαρών οξέων & να αυξάνουν την β-οξείδωση τους, μέσω μηχανισμών που εμπλέκουν τους PPARγ & τις UCP2. Αυτά είναι το ιαπωνικό πεύκο (Pinus densiflora), ο κουρκουμάς (Curcumin), το πικροπέπονο (Bitter Melon- Momordica charantia), η Rhizoma Dioscoreae, η Artemisia capillaries, η Brassica campestris & η Perilla. Παρατηρούμε ότι τα ΜΣΣ κατά της παχυσαρκίας προέρχονται στην πλειοψηφία τους από το φυτικό βασίλειο & είναι γνωστά στην παραδοσιακή ιατρική πολλών εθνών από παλιά για κάποιες υπαρκτές ή ανύπαρκτες θεραπευτικές ιδιότητες. Η κυκλοφορία υπό μορφή δισκίων δεν υπάγεται στην αυστηρή νομοθεσία της αμερικανικής FDA (Food & Drug Administration) για τα κλασικά φάρμακα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχουν περάσει από τις φάσεις μελέτης αποτελεσματικότητας & ασφάλειας, να μην είναι σίγουρη η δοσολογική ακρίβεια ούτε η απουσία επιμολύνσεων του προϊόντος. Επίσης, δεν υποχρεώνονται να αναγράφουν στην ετικέτα την ακριβή περιεκτικότητα, την ακριβή σύνθεση, ούτε αναφερόμενα ανεπιθύμητα συμπτώματα. Εξ ορισμού δεν συνταγογραφούνται από ιατρούς & δεν διατίθενται μόνον από φαρμακεία αλλά & από καταστήματα υγιεινής διατροφής, ινστιτούτα καλλονής, γυμναστήρια, περιπλανώμενους ντίλερς & φυσικά πλέον κατακλύζουν το ηλεκτρονικό δίκτυο. Παρ όλα αυτά φαίνεται ότι είναι δημοφιλή γιατί οι καταναλωτές : - συγχέουν τις έννοιες «φυτικό», «φυσικό», «υγιεινό» - έχουν την δυνατότητα να τα προμηθευτούν χωρίς ιατρική συνταγή & συνεπώς χωρίς ιατρική επίσκεψη - υφίστανται την «πίεση» της διαφήμισης - μετά από πολλές διακυμάνσεις του σωματικού βάρους τύπου «γιο-γιό» από αποτυχημένες δίαιτες (χωρίς ουσιαστική αλλαγή τρόπου ζωής) επιζητούν «το μαγικό χάπι». Συμπέρασμα Η κατηγορία των ΜΣΣ κατά της παχυσαρκίας είναι ετερογενής ως προς: - τον αριθμό των μελετών. Για μερικές από τις ουσίες υπάρχει μία μόνο ανακοίνωση (συνήθως in vitro ή σε τρωκτικά), ενώ άλλα έχουν εντυπωσιακή παρουσία στην βιβλιογραφία με πλήθος κλινικών μελετών, μέχρι & μετα-αναλύσεων (Guar gum, πράσινο τσάι, συζευγμένο λινολεϊκό οξύ). - τον τρόπο δράσης. Σε άλλα αυτός έχει μελετηθεί σε βάθος (εφέδρα, καφεΐνη, κατεχίνες, καψαϊσίνη, συζευγμένο λινολεϊκό οξύ, Yerba mate, Garcinia cambogia), ενώ σε άλλα δεν αναφέρονται παρά μόνον υποθέσεις (pyruvate). - την ασφάλεια. Υπάρχουν ουσίες με πολλά ανεπιθύμητα συμπτώματα (εφέδρα, chitosan) & άλλες χωρίς. - την αποτελεσματικότητα. Ενώ έχουν ανακοινωθεί κλινικές μελέτες με αρνητικό αποτέλεσμα στην απώλεια βάρους πολλά σκευάσματα συνεχίζουν να κυκλοφορούν (guar gum, glucomannan, psyllium, sledensta, glycomacropeptide, coleus forskolii, chromium picolinate, opuntia). Για άλλα πάλι εκκρεμεί να πραγματοποιηθεί μια σωστή διπλή τυφλή μελέτη (Hoodia gordonii, Irvingia gabonensis, pyruvate). Η γενική εντύπωση πάντως από τις μεγάλες ανασκοπήσεις είναι ότι ακόμα & σ αυτά τα σκευάσματα που επιδεικνύουν αποτελεσματικότητα οι διαφορές σε απώλεια βάρους ή σε λιπώδη ιστό είναι, αν & στατιστικά σημαντικές, πολύ μικρές. Βιβλιογραφία Obesity (2008) 16 4, 790-796. Use of Dietary Supplements for Weight Loss in the United States: Results of a National Survey.J. L. Pillitteri, S Shiffman, J M. Rohay, A M. Harkins, S L. Burton,T A. Wadden Obesity (2008) 16 3, 566-571. Are Non-prescription Medications Needed for Weight Control? G.A. Bray International Journal of Obesity (2009) 33, 956-961. The effects of green tea on weight loss and weight maintenance: a meta-analysis R Hursel, W Viechtbauer and M S Westerterp-Plantenga Journal of Obesity (2011), Article ID 297315, 7 pages Review Article. An Evidence-Based Review of Fat Modifying Supplemental Weight Loss Products. Α. M. Egras, W R. Hamilton, TL. Lenz, and M S. Monaghan J Am Pharm Assoc. 2004;44:59-68. Supplemental Products Used for Weight Loss. T. L. Lenz and W R. Hamilton Am Fam Physician 2004;70:1731-38. Common Dietary Supplements for Weight Loss. R. B. Saper, D M. Eisenberg, R S. Phillips
Νέες τεχνολογίες Εγκυρότητα και Αξιοπιστία του ψηφιακού χειροδυναμόμετρου DynEx Orit Shechtman, Lisa Gestewitz, Christine Kimble ΠΕΡΙΛΗΨΗ Σκοπός της έρευνας ήταν να εξετάσει την αξιοπιστία και εγκυρότητα του ψηφιακού χειροδυναμόμετρου DynEx dynamometer. Πραγματοποιήθηκε χειροδυναμομέτρηση σε 100 υγιείς συμμετέχοντες (ηλικίας 20 40 έτη) χρησιμοποιώντας εξίσου το Jamar και το DynEx δυναμόμετρο σε θέση δεύτερης λαβής. Τα δεδομένα αναλύθηκαν για αξιοπιστία επαναληπτικών μετρήσεων και συντρέχουσα εγκυρότητα με συντελεστή ενδοταξικής συσχέτισης. Πραγματοποιήθηκε πολυμεταβλητή ανάλυση διασποράς για εντοπισμό διαφορών μεταξύ της δύναμης χειρολαβής ανάμεσα στις δύο συσκευές. Επιπροσθέτως, το λάθος μέτρησης υπολογίστηκε με γνωστά βάρη. Το δυναμόμετρο DynEx βρέθηκε να έχει υψηλή αξιοπιστία επαναληπτικών μετρήσεων τόσο με ανθρώπινη δύναμη (r = 0.9864) όσο και με γνωστά βάρη αιωρούμενα από την λαβή του δυναμόμετρου (r = 0.9999). Το DynEx είχε μικρότερο σφάλμα μέτρησης (1.63%) από το δυναμόμετρο Jamar (7.74%). Παρ ότι βρέθηκαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στις τιμές δύναμης που μετρήθηκαν με το Jamar και το DynEx (F = 6.222; p = 0.014), η ταυτόχρονη εγκυρότητα ανάμεσα στις δύο συσκευές ήταν τέλεια (r. 0.98). Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το νοσηλευτικό προσωπικό μπορεί να χρησιμοποιεί το χειροδυναμόμετρο DynEx σε θέση δεύτερης λαβής γνωρίζοντας ότι είναι αξιόπιστο, έγκυρο και συγκρίσιμο με την θέση δεύτερης λαβής στο δυναμόμετρο Jamar. Orit Shechtman, Lisa Gestewitz, Christine Kimble. Reliability and Validity of the DynEx Dynamometer. J HAND THER. 2005;18:339 347. Introduction There are a variety of instruments available for evaluating grip strength. Not all instruments, how- ever, have been shown to be valid and reliable. Fess stated that assessment instruments have a direct effect on the quality of the information obtained while using them, 1 and emphasized that valid and reliable assessment instruments are essential to patient treatment, professional communication, and growth. 2 Reliability is defined as the extent to which a measurement is consistent and free from error. 3 When an instrument is able to measure a variable accurately and consistently over time, it is said to have good test retest reliability. 3 Reliability is reported in terms of correlation coefficients (either Pearson product-moment correlation coefficient or intraclass correlation coefficient) and measurement error (standard error). 1 To measure the accuracy of a dynamometer, some authors use known weights in addition to measuring subjects grip strength. 4 10 Validity is defined as the extent to which the instrument measures what it is intended to measure. 3 To be valid, the instrument must be reliable. 1 The most objective form of validity is criterion-related
validity. Criterion-related validity is also defined as interinstrument reliability and it indicates that the outcomes of one instrument, the target test, can be used as a substitute measure for an established gold standard criterion test. 3 Many researchers have used the Jamar dynamometer as a criterion standard to validate other instruments that measure grip strength. Validity is expressed as a correlation coefficient, either Pearson s product moment correlation coefficient (r) or intraclass correlation coefficient (ICC). Correlation coefficients indicate the strength of association be- tween two instruments (the criterion standard and the target instrument). 3 In addition, significance testing is often used to ensure that there are no differences between scores obtained on the two instruments. Significance testing consists of comparing means using either a t-test or an analysis of variance. 3 The Jamar dynamometer, which was developed by Bechtol in 1954, 11 is a hydraulic tool with five different handle positions that registers static grip strength in pounds and kilograms of force. 12 Many studies have reported high reliability and/or validity of the Jamar dynamometer, 4,5,7 10,13 16 and thus it is currently regarded as the gold standard for measurement of grip strength 15 and is recommended by the American Society of Hand Therapists (ASHT). 17 Many researchers have used the Jamar dynamometer as a criterion standard to validate other instruments (Table 1). Three classes of instruments are commonly used for measuring grip strength: hydraulic dynamometers, such as Baseline 8 and Rolyan 10 ; alternative hand-strength measurement tools that decrease stress on joints and skin, such as the sphygmomanometers 14 ; the vigorimeter 13 ; and computerized dynamometers, which may be further divided into stationary and portable. The Baltimore Therapeutic Equipment (BTE) 15,18 and the Dexter 9 are examples of stationary instruments, whereas the Jamar digital dynamometer model 2A 19 and the Jamar dynamometer model PC5030PT 20 are examples of portable dynamometers. Hinson and colleagues 19 examined the reliability of the Jamar digital dynamometer model 2A. Subjects included 50 right-hand dominant 15-year-old boys. The dynamometer was set in the second handle position throughout the testing. Results demonstrated high reliability for the digital Jamar dynamometer with the right hand at r = 0.954 and the left hand at r = 0.946. However, the authors did not compare the Jamar digital dynamometer to the gold standard hydraulic Jamar. Niebuhr and coworkers 20 examined the test retest reliability of the computerized Jamar dynamometer, model PC5030PT. Thirty-three healthy subjects were tested during three sessions over six weeks. Both right and left hands were assessed using standard testing procedures and instructions with the digital Jamar set in the second handle position. The results showed good test retest reliability with intra-class correlation coefficients (ICC) measuring from 0.84 to 0.93. Again, the authors did not compare the digital Jamar to the gold standard. Portable computerized hand dynamometers can be beneficial in the clinic because they can provide easy, accurate, and objective data collection with a digital readout. Therapists can test a patient anywhere due to their portability and memory for data storage. Recently, the DynEx digital hand dynamometer is- came available commercially. The Web site of the company that produces the DynEx describes the tool as providing electronic technology that yields consistent and precise measurements, with accuracy to 0.1 lb. (http://www.mdsystems.com/dynex.htm). The grip widths of the DynEx are similar to those of the positions 2, 3, and 4 of the Jamar dynamometer. The display of the DynEx may be aligned facing the therapist or the patients, providing blind measurements or patient feedback. Before each use, the con- figuration settings on the DynEx may be switched from English ( pounds) to metric units (kilograms). The tool allows two different grip strength tests: maximal grip strength test and rapid exchange strength test. There have been no studies documenting the reliability and validity of the DynEx dynamometer. As stated by Fess, It may not be assumed that an instrument is a reliable or valid assessment tool because it has a digital readout, or produces computerized notations. 1 Therefore, the purpose of this study was to examine the validity and reliability of the DynEx digital dynamometer and compare it with the criterion standard, hydraulic, Jamar dynamometer for measurement of maximal hand- grip strength among healthy subjects. We also deter- mined the accuracy, intra instrument reliability, interrater reliability, and concurrent validity of the DynEx dynamometer using known weights.
MATERIALS AND METHODS Participants The participants consisted of 100 healthy subjects (50 men and 50 women) between the ages of 20 and 40 years (mean ± SD, 23.5 ±3.47 years) with no known history of impaired cognitive functioning, physical disability, or current upper extremity injury. On meeting the requirements for inclusion, subjects completed the informed consent form approved by the University of Florida s Institutional Review Board. Eighty-five percent of our subjects were right-handed according to self-report. Instruments Three DynEx dynamometers and three Jamar dynamometers were used to obtain static grip strength measurements on the second handle position of each dynamometer. Maximal grip strength was expressed in pounds as the mathematical average of three successive isometric trials. All dynamometers were calibrated by the manufacturer prior to the study. The calibration of all dynamometers was checked monthly according to a procedure suggested by Fess. 21 The data from the verification of calibration were then used to determine the accuracy of the dynamometers with known weights. Known Weights Three pairs of Jamar and DynEx dynamometers were used to test grip strength of healthy subjects. The pairs of dynamometers were randomly assigned and each pair was used together throughout the study. The calibration of the dynamometers was verified using known weights suspended from the center of the dynamometer s handle in 20-lb increments ranging from 20 to 100 lb. The weights were added in a randomized order and each weight measurement was repeated three times. A test bench with a space cut out for suspending the weight was used and the dynamometer s handle was marked for consistent placement of the suspension cage. The calibration verification was performed on four separate occasions throughout the duration of the study (approximately once a month). An additional calibration verification was performed after all data had been collected. All dynamometers maintained their calibration within 5 lb.
Design Each grip strength test consisted of three maximal repeated contractions (trials) on the second handle position of the dynamometer. The duration of each contraction was three seconds. Each test began with the subject gripping with the right hand and then the left. The tests were performed in a nonalternating fashion: three repetitions were executed consecutively by the right hand and only then by the left hand. There was a 30-second rest period between each of the three repeated trials and a two-minute rest period between each hand. Each subject performed two sessions of grip strength testing. Each session included two tests, one on the Jamar and one on the DynEx. The order of the instruments was randomized and the second session was performed in the same order as the first session. The same pair of dynamometers was used in the second session as in the first session. Each subject performed a total of six grip repetitions per hand in the first testing session, three on the Jamar and three on the DynEx. After a ten-minute break, the testing session was repeated for a total of 12 grip repetitions per hand. The entire protocol lasted approximately 30 minutes. Two testers administered the tests. Procedure Specific positioning protocols were used through- out the test. The participants performed all grip strength tests in the seated position as recommended by the ASHT. 17 The position was as follows: the subjects were comfortably seated in a chair without arm rests, with feet fully resting on the floor, hips as far back in the chair as possible, and the hips and knees positioned at approximately 90 degrees. An adjustable chair was used to facilitate proper positioning. The shoulder of the tested extremity was adducted and neutrally rotated, the elbow flexed at 90 degrees, the forearm in neutral position and the wrist between 0 and 30 degrees of dorsiflexion and between 0 and 15 degrees of ulnar deviation. Subjects were instructed to maintain their position during the grip strength test. They were reminded and corrected by the test administrators as needed. To familiarize the subject with the tests, the test administrator demonstrated and a practice trial was given. To avoid muscle substitution patterns, the subjects held a small block between the upper arm of the gripping hand and the lateral thorax. The dials or digital displays of the dynamometers were turned away from the subjects so that they could not see the display. No visual or auditory feedback was pro- vided. To ensure consistency, the subjects were not coached during testing and only standardized verbal directions were given. The subject s ability to follow these directions indicated adequate cognitive functioning for participation in this study. The standardized verbal directions were as follows: This task will be testing your grip strength. When I say go, give your maximum effort in a smooth manner. Be careful not to jerk the tool while you are gripping. You will be exerting a maximal effort for three seconds. Keep gripping until I tell you to stop. The tool will not move. You will be given a 30-second rest after each trial. Three trials with your right and left hands will be completed using one of the instruments. A two-minute rest period will be given, and then three more trials will be completed with each hand using the other instrument. A ten-minute break will be given, and the entire protocol will be repeated. Before each trial I will ask you Are you ready? and then tell you Go. Stop immediately if you experience any unusual pain or discomfort at any point during testing. Do you have any questions? Are you ready? Go! Data Analysis Known weights were used for calculating accuracy (measurement error), test retest reliability, interrater reliability, and concurrent validity. To determine ac- curacy, the means and standard deviations across the five monthly calibration verifications were calculated. Measurement error was expressed as percent, calculated by using the following formula: SD/mean ± 100. The ICC (3, 1) was used to calculate all of the following correlation coefficients: test retest reliability was calculated to indicate consistency of force measurement for each instrument across the five monthly calibration verifications; interrater reliability was calculated to indicate the consistency of reading the force scores between the two test administrators; and concurrent validity was calculated to indicate consistency be- tween the DynEx and the Jamar dynamometers. 3 In addition, we calculated the differences in force readings between the DynEx and the Jamar dynamometers within each dynamometer pair (by subtracting the scores on the Jamar from the scores on the DynEx) as well as the percent difference between the two dynamometers (using the formula: % difference = (Jamar 2 DynEx) / known weight). For the subject data, the average of the three trials was calculated and used as the grip strength score for each test. All strength measurements
were expressed in pounds and descriptive statistics (average and standard deviation) were conducted. Test retest reliability and concurrent validity were calculated using the ICC (3, 1). The ICC (3, 1) is calculated based on analysis of variance and is used to correlate multiple scores simultaneously.3 To examine differences in strength scores, a repeated measures analysis of covariance (ANCOVA) was conducted3 with three within-subject factors: instrument (DynEx versus Jamar), hand (right versus left), and session ( first versus second). The between subject factor was sex, and the covariate was age. We controlled for age by analyzing it as a covariate because grip strength has been shown to be affected by age. 22 26 Differences were considered significant at the 0.05 level of significance. significant. None of the other main effects or interactions were significant (Table 5). RESULTS Study with Known Weights The average measurement error for the DynEx dynamometers was 1.63% and for the Jamar dynamometers 7.74% (Table 2). Thus, the accuracy of the DynEx was greater than that of the Jamar. Interrater reliability of the DynEx dynamometer was perfect (r = 1.0) due to the digital readout. Test retest reliability was very high among the five sessions for both the DynEx (r = 0.9999) and the Jamar (r = 0.9999). The concurrent validity between the DynEx and the Jamar dynamometers was also very high (r = 0.9998). The average force differences between the DynEx and Jamar dynamometers ranged from 2.6 to 4.9 lb. (4.0 9.5%) (Table 3). Study with Human Subjects Descriptive statistics of grip strength scores for the DynEx and Jamar dynamometers and the right and left hands are provided in Table 4. Test retest reliability was high for both the DynEx (r = 0.9864) and the Jamar (r = 0.9856), suggesting that the grip strength scores were stable over the two testing sessions for both dynamometers. The concurrent validity between the DynEx and the Jamar dynamometers was very high for both the right hand (r = 0.9865) and the left hand (r = 0.9890). The ANCOVA revealed significant differences in grip strength scores between the Jamar dynamometer and the DynEx dynamometer (F = 6.222; p = 0.014). In addition, the main effect of gender (F = 235.387; p < 0.001) and the covariate age (F = 4.277; p = 0.041) were DISCUSSION Computerized dynamometers such as the DynEx have appeared on the market in the last two decades. The benefits of using a computerized dynamometer include the digital readout, which increases the interrater reliability; the increased precision, which allows reading of the force scores to the closest 0.1 lb as opposed to the closest 5 lb on the Jamar dynamometer; and the ability to electronically store and retrieve grip strength scores, which makes it convenient and time-saving. However, many of the digital dynamometers lack empirical evidence of their reliability and validity values. This study provided the reliability and validity values of the DynEx dynamometer based on data derived from both known weights and human subjects.
The DynEx website reports that the specification for accuracy of the force sensor (the electronic load cell) installed in the DynEx is 0.1 lb. In contrast, we found that the measurement error (SD) of the DynEx dynamometer ranged from 0.45 to 2.2 lb and that the average accuracy was 1.63 % (Table 2) when suspending known weights from the dynamometer handle. This accuracy is similar to that reported by Niebuhr and colleagues 20 for the Jamar model PC5030PT computerized dynamometer, which was found to be accurate at each 10-lb increment of suspended known weights within 1.4%. We also found that in general the Jamar dynamometers exhibited higher force readings than the DynEx dynamometers (Table 3) when examining the differences in the force readings of suspended known weights between the randomly assigned dynamometer pairs (between the DynEx and Jamar dynamometers in each pair). However, we found that the DynEx dynamometer was more consistent than the Jamar dynamometer. The Jamar dynamometer showed more variable force readings, with measurement error ranging from 2.2 to 5.1 lb and an average accuracy of 7.7% (Table 2). This is in contrast to the findings by Mathiowetz and colleagues,4 who reported that the Preston and the Jamar digital dynamometers were not as accurate as the standard hydraulic Jamar dynamometer, which was accurate to 13%. The higher measurement error for the Jamar dynamometer in our study may stem from the fact that we used older Jamar dynamometers. Two studies showed that older Jamar dynamometers were less accurate than newer Jamar dynamometers.5,6 This fact raises a point of caution of using a gold-standard instrument that is not very gold. Based on their findings, Flood-Joy and Mathiowetz5 recommended that the same dynamometer be used throughout the treatment process of a patient and Harkonen et al.6 stressed the need to perform frequent calibration checks, especially as the age of the dynamometer increases. When suspending known weights from the handle of the DynEx dynamometer we found excellent correlation coefficients for test retest reliability (r = 0.9999) as well as for concurrent validity (r = 0.9999) with the Jamar dynamometer. Other researchers determined concurrent validity between the Jamar and other dynamometers including the Rolyan,10 Dexter,9 and Baseline8 dynamometers to be similar (r. 0.9994) when using known weights suspended from the dynamometer s handle. Indeed, Fess1 asserted that Pearson product-moment correlation coefficients of 0.9994 is the minimum acceptable level for test retest reliability of the Jamar dynamometer, although Portney and Watkins3 stated that generally correlational values higher than 0.75 are considered good to excellent criteria for labeling a strong association. In addition, interrater reliability between the two testers was perfect (r = 1.0) indicating that due to the digital readout of the DynEx dynamometer the two trained raters could individually evaluate identical force score readings when using known weights. As stressed by Fess, 1 reliability and validity are essential in determining the effectiveness of an assessment instrument. The human subjects data of the present study revealed high test retest reliability values for both the DynEx dynamometer (r = 0.9864) and the Jamar dynamometer (r = 0.9856), which indicated that both dynamometers were consistent in measuring grip strength scores. Previous studies showed high test retest reliability values ranging from 0.97 to 0.99 for other grip strength tools including the Baseline 8 and the Roylan 10 dynamometers as well as the BTE-Primus grip attachment. 15 The concurrent validity between the DynEx and the Jamar dynamometers was excellent for both the right (r = 0.9865) and the left (r = 0.9890) hands, which indicated that both the Jamar and the DynEx dynamometers measure the same construct of grip strength. Other studies have used the Jamar dynamometer as a criterion standard, correlating it to various grip strength tools to establish concur- rent validity, with values ranging from 0.901 to 0.99 (Table 1). 8 10,15,18 Despite the excellent concurrent validity values, we found significant differences in grip strength scores between the DynEx
and the Jamar dynamometers (Table 5). Although a correlation indicates association between two or more scores (in this case the grip strength scores obtained on the two instruments), comparison testing (ANCOVA) indicates statistical differences between the scores obtained on the two instruments. Therefore, if one instrument demonstrates consistently higher scores than the other, it is possible to find significant differences between the scores obtained on the two instruments, yet to obtain a high concurrent validity correlation coefficient between the two instruments. Indeed, the Jamar exhibited consistently higher force readings with known weights (Table 2), which may explain our findings. Some grip strength instruments, such as the vigorimeter and sphygmomanometer, did not show acceptable correlation coefficients with the Jamar dynamometer. 7,13 The two studies showed significant differences between the Jamar and the other instruments, along with relatively low concurrent validity (r = 0.60 and r = 0.75, respectively). Therefore, the authors of both studies concluded that these instruments did not measure grip strength with reason- able comparability to the Jamar. Hamilton and colleagues 14 developed a formula for converting the sphygmomanometer scores into measurements equivalent to the Jamar. Despite the significant differences found in our study between the Jamar and DynEx dynamometer, the high concurrent validity (r > 0.9865) suggests that the DynEx dynamometer is equivalent to the Jamar dynamometer in obtaining grip strength scores. Therefore, we did not develop a conversion formula for grip strength scores on the DynEx. The other results of the ANCOVA revealed significant differences in grip strength scores between men and women (F = 235.387; p, 0.001) and a significant effect of age on grip strength (F = 4.277; p = 0.041). The relationships between grip strength and gen- der 22 25 as well as between grip strength and age 22 26 are well documented in the literature. In addition, there were no significant differences between the first and second testing sessions, indicating that neither fatigue nor learning effect was present. Fatigue would be indicated by a decrease in grip strength scores in the second session, whereas a learning effect would be indicated by an increase in grip strength scores in the second session. Fatigue has been reported in studies examining the effect on repeated testing of grip strength, but these studies are not in agreement. 15,27 30 There are many variables that may affect fatigue, including the number of grips performed, the duration of the muscle contraction while gripping, the length of the rest intervals, the frequency of the rest intervals, and a combination of these variables. ASHT guidelines 17 do not mention the use of rest breaks, possibly due to the complexity of the issue. 31 The ANCOVA also revealed no significant differences in grip strength between the right and left hands, as measured by both the DynEx and Jamar dynamometers. The literature reports two methods for estimating preinjury grip strength: comparing the affected hand to the unaffected hand, and using published normative data based on sex and hand dominance for comparing grip strength of the affected hand. 31 ASHT recommends comparing the grip strength scores of the affected hand to that of the unaffected hand. 17 However, Clerke and Clerke 31 suggest that this method may be inaccurate when attempting to assess loss of grip strength. Moreover, Richards and Palmiter-Thomas 32 assert that this method should be discontinued until further re- search has proven a relationship exists between grip strength of both hands. Traditionally, therapists have adhered to the 10% rule, which states that the dominant hand is 10% stronger than the non-dominant hand. 11 We found that, on the average, righthanded subjects were 7% stronger in their dominant hand whereas left-handed subjects were only 3% stronger in their dominant hand. Other studies also demonstrate that righthand dominant subjects exhibit more of a dominant hand stronger pattern than left-handed subjects. 15,26,33,34 One limitation of the present study was that we randomly assigned pairs of Jamar and DynEx dynamometers and kept testing subjects with those pairs throughout the study, which may have led to the findings of significant differences in grip strength scores between the Jamar and the DynEx dynamometers. A way to possibly eliminate this problem would have been to match the dynamometers ac- cording to similar force readings rather than randomly. Other limitations include the convenience sampling. This method resulted in a subject sample of mostly university students in their early 20s. Due to this small age range among subjects, we were unable to establish age norms for the DynEx dynamometer. Future research should be conducted with an equal sample size per age group. In addition, future studies should determine if all of the handle positions of the DynEx dynamometer are reliable and valid. Another limiting factor may have been related to our observation that subjects with bigger hands and longer fingers (mostly males) experienced problems
grasping the shorter DynEx handle. This may have affected their ability to generate maximal effort when gripping. However, we did not measure hand size to confirm the observation. Nonetheless, we recommend that the makers of the DynEx consider increasing the length of the dynamometer s handle to make it easier and more comfortable to grasp for subjects with large hands. CONCLUSION The clinical importance of this study arises from the necessity to guarantee that assessment instruments being used in the clinic are valid and reliable. The results of this study indicate that clinicians can use the DynEx dynamometer in the second handle setting and know that it is reliable, valid, and com- parable to the second-handle position of the Jamar dynamometer. However, because of the significant differences found in grip strength scores between the two instruments, we recommend that the same dynamometer be used to measure grip strength of a patient throughout his or her treatment program. REFERENCES 1. Fess EE. The need for reliability and validity in hand assessment instruments. J Hand Surg [Am]. 1986;11:621 3. 2. Fess EE. Guidelines for evaluating assessment instruments. J Hand Ther. 1995;8:144 8. 3. Portney LG, Watkins MP. Foundations of Clinical Research: Applications to Practice. Norwalk, CT: Appleton & Lange, 2000. 4. Mathiowetz V, Weber K, Volland G, Kashman N. Reliability and validity of grip and pinch strength evaluations. J Hand Surg [Am]. 1984;9:222 6. 5. Flood-Joy M and Mathiowetz V. Grip strength measurement: a comparison of two instruments. Occup Ther J Res. 1987;7: 235 43. 6. Harkonen R, Harju R, Alaranta H. Accuracy of the Jamar dynamometer. J Hand Ther. 1993;6:259 62. 7. Hamilton A, Balnave R, Adams R. Grip strength testing reliability. J Hand Ther. 1994;7:163 70. 8. Mathiowetz V, Vizenor L, Melander D. Comparison of baseline instruments to the Jamar dynamometer and the B&L engi- neering pinch gauge. Occup Ther J Res. 2000;20:147 62. 9. Bellace JV, Healy D, Besser MP, et al. Validity of the Dexter Evaluation System s Jamar dynamometer attachment for assessment of hand grip strength in a normal population. J Hand Ther. 2000;13:46 51. 10. Mathiowetz V. Comparison of Rolyan and Jamar dynamom- eters for measuring grip strength. Occup Ther Int. 2002;9: 201 9. 11. Bechtol CO. Grip Test: the use of a dynamometer with adjustable handle spacings. J Bone Joint Surg Am. 1954;36: 820 4. 12. Innes E. Handgrip strength testing: a review of the literature. Aust Occup Ther J. 1999;46:120 40. 13. Fike ML, Rousseau E. Measurement of adult hand strength: a comparison of 2 instruments. Occup Ther J Res. 1982;2:43 9. 14. Hamilton GF, Mcdonald C, Chenier TC. Measurement of grip strength - validity and reliability of the sphygmomanometer and Jamar grip dynamometer. J Orthop Sports Phys Ther. 1992; 16:215 9. 15. Shechtman O, Davenport R, Malcolm M, Nabavi D. Reliability and validity of the BTE-Primus grip tool. J Hand Ther. 2003;16: 36 42. 16. Peolsson A, Hedlund R, Oberg B. Intra- and intertester reliability and reference values for hand strength. J Rehabil Med. 2001;33:36 41. 17. Fess EE. Grip Strength. 2nd ed. Chicago: American Society of Hand Therapists, 1992. 18. Beaton DE, O Driscoll SW, Richards RR. Grip strength testing using the BTE work simulator and the Jamar dynamometer: a comparative study. Baltimore Therapeutic Equipment. J Hand Surg [Am ]. 1995;20:293 8. 19. Hinson M, Woodard J, Gench B. Reliability of the Jamar Digital Dynamometer Model 2A. Occup Ther J Res. 1990;10:108 10. 20. Niebuhr BR, Marion R, Fike ML. Reliability of grip strength assessment with the computerized Jamar dynamometer. Occup Ther J Res. 1994;14:3 18. 21. Fess EE. A method for checking Jamar dynamometer calibra- tion. J Hand Ther. 1987;1:28 32. 22. Sella GE. The hand grip: gender, dominance, and age consid- erations. Eur Med Phys. 2001;37:161 70. 23. Payne N, Gledhill N, Katzmarzyk PT, et al. Canadian muscu- loskeletal fitness norms. Can J Appl Physiol. 2000;25:430 52. 24. Schmidt RT, Toews JV. Grip strength as measured by the Jamar dynamometer. Arch Phys Med Rehabil. 1970;51:321 7. 25. Gilbertson L, Barber-Lomax S. Power and pinch grip strength recorded using the hand-held Jamar dynamometer and B1L hydraulic pinch gauge: British normative data for adults. Br J Occup Ther. 1994;57:483 8. 26. Amosun SL, Moyo A, Matara C. Trends in hand grip strength in some adult male Zimbabseans. Br J Occup Ther. 1995;58: 345 8. 27. Hamilton-Fairfax A, Balnave R, Adams R. Variability of grip strength during isometric contraction. Ergonomics. 1995;38: 1819 30. 28. Reddon JR, Stefanyk WO, Gill DM, Renney C. Hand dyna- mometer: effects of trials and sessions. Percept Mot Skills. 1985; 61(3 Pt 2):1195 8.
29. Mathiowetz V Effects of three trials on grip and pinch strength measurements. J Hand Ther. 1990;3:195-8. 30. Montazer MA, Thomas JG. Grip strength as a function of repetitive trials. Percept Mot Skills. 1991;73(3 Pt 1):804-6. 31. Gerke A, Clerke J. A literature review of the effect of handedness on isometric grip strength differences of the left and right hands. Am J Occup Ther. 2001;55:206-11. 32. Richards L, Palmiter-Thomas P. Grip Strength Measurement: a critical review of tools, methods, and clinical utility. Crit Rev Phys Rehabil Med. 1996;8:87-109. 33. Hanten WP, Chen WY, Austin AA et al Maximum grip strength in normal subjects from 20 to 64 years of age. J Hand Ther. 1999;12:193-200. 34. Petersen P, Petrick M, Connor H, Conklin D. Grip strength and hand dominance: challenging the 10% rule. Am J Occup Ther. 1989;43:444-7. 35. Brown A, Cramer LD, Eckhaus D et al Validity and reliability of the dexter hand evaluation and therapy system in hand-injured patients. J Hand Ther. 2000;13: 37-45.
Νέα Ο οργανισμός Science Technologies (πρώην εταιρεία, Science Fit Science in Health and Fitness) ιδρύθηκε στα τέλη του 1998 με σκοπό να διαμορφώσει μια ιδιαίτερη σχέση επαγγελματικής συνεργασίας -επιστημονική και τεχνική στήριξη- τόσο με τους επαγγελματίες χρήστες όσο και με το καταναλωτικό κοινό της Ελληνικής και Κυπριακής Επικράτειας, στο χώρο της Υγείας, Άσκησης, Διατροφής και Ευεξίας. Ο οργανισμός SCIENCE TECHNOLOGIES (www.sciencetechnologies.org) διαθέτει τρεις μεγάλους τομείς επιχειρηματικής πρακτικής: 1ον) SCIENCE TECHNOLOGIES (www.sciencetech.gr) : δραστηριότητες που αφορούν επαγγελματίες χρήστες σε μηχανικό εξοπλισμό ή λογισμικές εφαρμογές, το δίκτυο λιανικής (POS) και τη λιανική. Η Science Technologies έχει πλέον καθιερωθεί, με μια σειρά προϊόντων στις ακόλουθες κατηγορίες: Α) Έλεγχος Σύστασης σώματος, Β) Έλεγχος Βάρους σώματος και Διαιτολογική υποστήριξη, Γ) Άσκηση και Αθλητισμός, Δ) Αξιολόγηση Φυσικής Κατάστασης, Ε) Σωματική και Ψυχική Ευεξία, ΣΤ) Μονάδα Φροντίδας Υγείας Ζ) Διαγνωστικά Συστήματα, και, Η) Λογισμικές Εφαρμογές που υποστηρίζουν τα παραπάνω, όπως και μηχανογράφηση οργανισμών και επαγγελματικών χώρων 2ον) SCIENCEWEB (www.scienceweb.gr): διαδικτυακές υπηρεσίες για τους επαγγελματίες και όχι μόνο, στους τομείς άσκησης και διατροφής (διαδικτυακά σεμινάρια, επιστημονική ενημέρωση κ.α.) 3ον) SCIENCEMARKET (www.sciencemarket.gr): πλατφόρμα ηλεκτρονικού εμπορίου, με πολλά προϊόντα κι αποτελεσματικό επίπεδο εξυπηρέτησης για το καταναλωτικό κοινό.
Webinar Scienceweb Ημερομηνία: 13.06.2013 Η αξιολόγηση της αντοχής στο ποδόσφαιρο: παρουσίαση, σύγκριση και χρήση των αποτελεσμάτων εργομετρικών και γηπεδικών τεστ. Webinar Scienceweb Ημερομηνία: 28.06.2013 Νέες μορφές επιθετικών συνεργασιών στο μπάσκετ: η ανάλυση του hand-off και των παραλλαγών του.
Webinar Scienceweb Ημερομηνία: 15.07.2013 Αυξήστε την κερδοφορία σας με νέες ιδέες για προγράμματα άσκησης παιδιών προσχολικής ηλικίας. Webinar Scienceweb Ημερομηνία: 29.07.2013 Η αξιολόγηση της αντοχής, ταχυδύναμης, ευκινησίας και ταχύτητας στο μπάσκετ εντός γηπέδου.
Δραστηριότητες Webinars Scienceweb Ημερομηνία: 11.04.2013 Ανάλυση πρωτοκόλλου χορήγησης κρεατίνης σε μπασκετμπολίστες για την προετοιμασία και την αγωνιστική περίοδο
Ημερομηνία: 27.04.2013 Προπόνηση αιώρησης για τα πόδια: progressions για αρχάριους και προχωρημένους Ημερομηνία: 30.05.2012 Παχυσαρκία και εμμηνόπαυση: ορμονική ρύθμιση με διαιτολογική παρέμβαση
Αγορά Webinars στο scienceweb.gr 60 ο NEWSLETTER