LA PAROLA DEL SIGNORE

LA PAROLA DEL SIGNORE Patriarcato Ecumenico- Sacra Arcidiocesi Ortodossa di Italia e Malta Vicariato arcivescovile della Campania TESTO MULTILINGUE 13 novembre- Memoria del nostro Santo Padre Giovanni Crisostomo, arcivescovo di Costantinopoli nel Mattutino Vangelo del Gerarca (Gv 10,1-9) Il Signore ha detto: In verità, in verità vi dico: chi non entra nel recinto delle pecore per la porta, ma vi sale da un altra parte, è un ladro e un brigante. Chi invece entra per la porta, è il pastore delle pecore. Il guardiano gli apre e le pecore ascoltano la sua voce: egli chiama le sue pecore una per una e le conduce fuori. E quando ha condotto fuori tutte le sue pecore, cammina innanzi a loro, e le pecore lo seguono, perché conoscono la sua voce. Un estraneo invece non lo seguiranno, ma fuggiranno via da lui, perché non conoscono la voce degli estranei. Questa similitudine disse loro Gesù; ma essi non capirono che cosa significava ciò che diceva loro. Allora Gesù disse loro di nuovo: In verità, in verità vi dico: io sono la porta delle pecore. Tutti coloro che sono venuti prima di me sono ladri e briganti; ma le pecore non li hanno ascoltati. Io sono la porta: se uno entra attraverso di me, sarà salvo; entrerà e uscirà e troverà pascolo. nella Liturgia Apostolo del Gerarca(Ebr 7, 26 8, 2) Fratelli, a noi occorreva un sommo sacerdote che fosse santo, innocente, senza macchia, separato dai peccatori ed elevato sopra i cieli; che non avesse bisogno ogni giorno, come gli altri sommi sacerdoti, di offrire sacrifici prima per i propri peccati e poi per quelli del popolo, perché egli ha fatto questo una volta per tutte, offrendo se stesso. La Legge infatti costituisce sommi sacerdoti uomini soggetti a debolezza, ma la parola del giuramento, posteriore alla Legge, costituisce sacerdote il Figlio reso perfetto in eterno. Il punto principale delle cose dette è questo: noi abbiamo un sommo sacerdote così grande da sedere alla destra del trono della Maestà nei cieli, ministro del santuario e della tenda, quella vera, quella che ha piantato non un uomo, ma il Signore. Vangelo del Gerarca (Gv 10, 9-16) Il Signore ha detto: "Io sono la porta: chi entra attraverso di me, sarà salvo; entrerà e uscirà e troverà pascolo. Il ladro non viene se non per rubare, uccidere e distruggere: io sono venuto affinché abbiano la vita e la abbiano in abbondanza. Io sono il buon pastore. Il buon pastore offre la vita per le sue pecore. Il mercenario, invece, che non è pastore e al quale le pecore non appartengono, vede venire il lupo, abbandona le pecore e fugge, e il lupo le rapisce e le disperde; egli è un mercenario e non gli importa delle pecore. Io sono il buon pastore, conosco le mie pecore e le mie pecore conoscono me, come il Padre conosce me e io conosco il Padre; e offro la mia vita per le pecore. E ho altre pecore che non sono di quest ovile. Anche quelle devo guidare: ascolteranno la mia voce e diventeranno un solo gregge, un solo pastore". 1

Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ι 1-9 Εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς ἐληλυθότας πρὸς αὐτὸν Ἰουδαίους Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων. Τούτῳ ὁ θυρωρὸς ἀνοίγει, καὶ τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα φωνεῖ κατ ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά. Ὅταν τὰ ἴδια πάντα ἐκβάλῃ, ἔμπροσθεν αὐτῶν πορεύεται, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ, ὅτι οἴδασιν τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσουσιν ἀλλὰ φεύξονται ἀπ αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασιν τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν. Ταύτην τὴν παροιμίαν εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ιησοῦς ἐκεῖνοι δὲ οὐκ ἔγνωσαν τίνα ἦν ἃ ἐλάλει αὐτοῖς. Εἶπεν οὖν πάλιν ὁ Ιησοῦς, Αμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγώ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων. Πάντες ὅσοι ἦλθον [πρὸ ἐμοῦ] κλέπται εἰσὶν καὶ λῃσταί ἀλλ οὐκ ἤκουσαν αὐτῶν τὰ πρόβατα. Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει. 13. Μνήμη τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Ἰωάννου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου. Προκείμενον. Ἦχος α Τὸ στόμα μου λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν Στίχ. Ἀκούσατε ταῦτα, πάντα τὰ ἔθνη. Πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ανάγνωσμα 7:26-28, 8:1-2 Ἀδελφοί, τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος, ὃς οὐκ ἔχει καθ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας. Ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον. Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς, τῶν Αγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος. Ἀλληλούϊα. Ἦχος β Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν Στίχ. Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ αὐτοῦ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ. Ἐκ τοῦ κατὰ Ἰωάννην ι 9-16 Εἶπεν ὁ Κύριος Ἐγώ εἰμι ἡ θύρα δι ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται καὶ νομὴν εὑρήσει. Ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσιν καὶ περισσὸν ἔχωσιν. Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων ὁ μισθωτὸς καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ ἔστιν τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγει καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα. Ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει ὅτι μισθωτός ἐστιν καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. Εγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαιὑπὸ τῶν ἐμῶν,καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων. Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν, καὶ γενήσονται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν. 2

Εί ε ο Κύριος: Αληθως, αληθως σας λεγω, οστις δεν εισερχεται δια της θυρας εις την αυλην των ροβατων, αλλα αναβαινει αλλαχοθεν, εκεινος ειναι κλε της και ληστης οστις οµως εισερχεται δια της θυρας, ειναι οιµην των ροβατων. Εις τουτον ο θυρωρος ανοιγει, και τα ροβατα την φωνην αυτου ακουουσι, και τα εαυτου ροβατα κραζει κατ' ονοµα και εξαγει αυτα. Και οταν εκβαλη τα εαυτου ροβατα, υ αγει εµ ροσθεν αυτων, και τα ροβατα ακολουθουσιν αυτον, διοτι γνωριζουσι την φωνην αυτου. Ξενον οµως δεν θελουσιν ακολουθησει, αλλα θελουσι φυγει α ' αυτου, διοτι δεν γνωριζουσι την φωνην των ξενων. Ταυτην την αραβολην ει ε ρος αυτους ο Ιησους εκεινοι οµως δεν ενοησαν τι ησαν ταυτα, τα ο οια ελαλει ρος αυτους. Ει ε λοι ον αλιν ρος αυτους ο Ιησους Αληθως, αληθως σας λεγω οτι εγω ειµαι η θυρα των ροβατων. Παντες οσοι ηλθον ρο εµου κλε ται ειναι και λησται αλλα δεν ηκουσαν αυτους τα ροβατα. Εγω ειµαι η θυρα δι' εµου εαν τις εισελθη, θελει σωθη και θελει εισελθει και εξελθει και θελει ευρει βοσκην. Αδελφοι, διοτι τοιουτος αρχιερευς ε ρε εν εις ηµας, οσιος, ακακος, αµιαντος, κεχωρισµενος α ο των αµαρτωλων και υψηλοτερος των ουρανων γενοµενος, οστις δεν εχει καθ' ηµεραν αναγκην, ως οι αρχιερεις να ροσφερη ροτερον θυσιας υ ερ των ιδιων αυτου αµαρτιων, ε ειτα υ ερ των του λαου διοτι α αξ εκαµε τουτο, οτε ροσεφερεν εαυτον. ιοτι ο νοµος καθιστα αρχιερεις ανθρω ους εχοντας αδυναµιαν ο λογος οµως της ορκωµοσιας της µετα τον νοµον κατεστησε τον Υιον, οστις ειναι τετελειωµενος εις τον αιωνα. Κεφαλαιον δε των λεγοµενων ειναι τουτο, Τοιουτον εχοµεν αρχιερεα, οστις εκαθησεν εν δεξια του θρονου της µεγαλωσυνης εν τοις ουρανοις, λειτουργος των αγιων και της σκηνης της αληθινης, την ο οιαν κατεσκευασεν ο Κυριος, και ουχι ανθρω ος. Εγω ειµαι η θυρα δι' εµου εαν τις εισελθη, θελει σωθη και θελει εισελθει και εξελθει και θελει ευρει βοσκην. Ο κλε της δεν ερχεται, ειµη δια να κλεψη και θυση και α ολεση εγω ηλθον δια να εχωσι ζωην και να εχωσιν αυτην εν αφθονια. Εγω ειµαι ο οιµην ο καλος. Ο οιµην ο καλος την ψυχην αυτου βαλλει υ ερ των ροβατων ο δε µισθωτος και µη ων οιµην, του ο οιου δεν ειναι τα ροβατα ιδικα του, θεωρει τον λυκον ερχοµενον και αφινει τα ροβατα και φευγει και ο λυκος αρ αζει αυτα και σκορ ιζει τα ροβατα. Ο δε µισθωτος φευγει, διοτι ειναι µισθωτος και δεν µελει αυτον ερι των ροβατων. Εγω ειµαι ο οιµην ο καλος, και γνωριζω τα εµα και γνωριζοµαι υ ο των εµων, καθως µε γνωριζει ο Πατηρ και εγω γνωριζω τον Πατερα, και την ψυχην µου βαλλω υ ερ των ροβατων. Και αλλα ροβατα εχω, τα ο οια δεν ειναι εκ της αυλης ταυτης και εκεινα ρε ει να συναξω, και θελουσιν ακουσει την φωνην µου, και θελει γεινει µια οιµνη, εις οιµην. Νεοελληνική γλώσσα 3

Zis-a Domnul : adevărat, adevărat vă spun că cel care nu intră pe poartă în staulul oilor, ci sare prin altă parte, este hoţ şi tâlhar. Însă cel care intră pe poartă este păstorul oilor. Portarul îi deschide, iar oile îi aud glasul; el îşi cheamă oile pe nume şi le duce afară. După ce le-a scos afară pe toate care sunt ale lui, merge înaintea lor, iar oile îl urmează, pentru că îi cunosc glasul. Ele nu urmează nicidecum un străin, ci fug de el, pentru că nu cunosc glasul străinilor. Isus le-a vorbit în chip figurat, dar ei n-au înţeles ce le spunea. Isus le-a vorbit din nou: Adevărat, adevărat vă spun că Eu sunt poarta oilor. Toţi cei ce au venit înaintea Mea sunt hoţi şi tâlhari; dar oile nu i-au ascultat. Eu sunt poarta! Dacă intră cineva prin Mine va fi mântuit; va intra, va ieşi şi va găsi păşune. Fraţilor, era potrivit să avem un astfel de Mare Preot sfânt, fără pată, nepângărit, despărţit de păcătoşi şi înălţat deasupra cerurilor. Spre deosebire de alţi mari preoţi, El nu are nevoie să aducă jertfe în fiecare zi mai întâi pentru păcatele Sale, iar apoi pentru ale poporului pentru că a făcut aceasta o dată pentru totdeauna, atunci când S-a jertfit pe Sine. Legea îi desemnează ca mari preoţi pe nişte oameni supuşi slăbiciunii, însă cuvântul jurământului care a venit mai târziu, după Lege, desemnează un Fiu, Care a fost făcut desăvârşit pentru totdeauna. Lucrul cel mai important din ceea ce am spus este că avem un astfel de Mare Preot, Care S-a aşezat la dreapta tronului Măreţiei, în ceruri, slujitor în Locul Sfânt şi în adevăratul Cort, ridicat de Domnul, nu de oameni. Zis-a Domnul : eu sunt poarta! Dacă intră cineva prin Mine va fi mântuit; va intra, va ieşi şi va găsi păşune. Hoţul nu vine decât ca să fure, să înjunghie şi să distrugă. Eu am venit ca ele să aibă viaţă şi s-o aibă din abundenţă. Eu sunt păstorul cel bun. Păstorul cel bun Îşi dă viaţa pentru oi. Cel plătit, care nu este păstor, iar oile nu sunt ale lui, când vede lupul venind, lasă oile şi fuge, iar lupul le prinde şi le împrăştie. Cel plătit fuge pentru că este plătit şi nu-i pasă de oi. Eu sunt păstorul cel bun şi le cunosc pe cele ce sunt ale Mele, iar cele ce sunt ale Mele Mă cunosc pe Mine, tot aşa cum Tatăl Mă cunoaşte pe Mine, iar Eu Îl cunosc pe Tatăl. Iar Eu Îmi dau viaţa pentru oi. Mai am şi alte oi, care nu sunt din staulul acesta; şi pe acelea trebuie să le aduc. Ele vor asculta glasul Meu şi vor fi o turmă şi un Păstor. Limba română 4

Истинно, истинно говорю вам: кто не дверью входит во двор овчий, но перелазит инде, тот вор и разбойник; а входящий дверью есть пастырь овцам. Ему придверник отворяет, и овцы слушаются голоса его, и он зовет своих овец по имени и выводит их. И когда выведет своих овец, идет перед ними; а овцы за ним идут, потому что знают голос его. За чужим же не идут, но бегут от него, потому что не знают чужого голоса. Сию притчу сказал им Иисус; но они не поняли, что такое Он говорил им. Итак, опять Иисус сказал им: истинно, истинно говорю вам, что Я дверь овцам. Все, сколько их ни приходило предо Мною, суть воры и разбойники; но овцы не послушали их. Я есмь дверь: кто войдет Мною, тот спасется, и войдет, и выйдет, и пажить найдет. Братия, таков и должен быть у нас Первосвященник: святой, непричастный злу, непорочный, отделенный от грешников и превознесенный выше небес, Который не имеет нужды ежедневно, как те первосвященники, приносить жертвы сперва за свои грехи, потом за грехи народа, ибо Он совершил это однажды, принеся в жертву Себя Самого. Ибо закон поставляет первосвященниками человеков, имеющих немощи; а слово клятвенное, после закона, поставило Сына, на веки совершенного. Главное же в том, о чем говорим, есть то: мы имеем такого Первосвященника, Который воссел одесную престола величия на небесах и есть священнодействователь святилища и скинии истинной, которую воздвиг Господь, а не человек. Я есмь дверь: кто войдет Мною, тот спасется, и войдет, и выйдет, и пажить найдет. Вор приходит только для того, чтобы украсть, убить и погубить. Я пришел для того, чтобы имели жизнь и имели с избытком. Я есмь пастырь добрый: пастырь добрый полагает жизнь свою за овец. А наемник, не пастырь, которому овцы не свои, видит приходящего волка, и оставляет овец, и бежит; и волк расхищает овец, и разгоняет их. А наемник бежит, потому что наемник, и нерадит об овцах. Я есмь пастырь добрый; и знаю Моих, и Мои знают Меня. Как Отец знает Меня, так и Я знаю Отца; и жизнь Мою полагаю за овец. Есть у Меня и другие овцы, которые не сего двора, и тех надлежит Мне привести: и они услышат голос Мой, и будет одно стадо и один Пастырь. Русский язык 5

Істино, істино глаголю вам: Хто не ввіходить дверима в кошару, а перелазить де инде, той злодїй і розбійник. Хто ж увіходить дверима, той пастир вівцям. Тому воротар одчиняв, і вівцї голосу його слухають, і свої вівцї кличе по імени, і виводить їх. яв вижене вівцї свої, ійде поперед них, а вівцї ійдуть слїдом за ним, бо знають голос його. За чужим же не пійдуть, а втікати муть од него, бо не знають голосу чужих. Сю приповість сказав їм Ісус, вони ж не зрозуміли, що се було, про що глаголав їм. Тоді знов рече їм Ісус: Істино, істино глаголю вам: Що я двері вівцям. Всі, скільки прийшло їх перше мене, злодії і розбійники; тільки ж не послухали їх вівцї. Я - двері: мною коли хто ввійде, спасеть ся, і входити ме, й виходити ме, і знайде пашу. Брати, такого бо нам подобало (мати) Архиєрея, преподобного, безвинного, непорочного, відлученого від грішників і вищого небес, котрий не має по всі днї нужди, як архиєреї, перше за свої гріхи жертви приносити, а потім за дюдські: се бо зробив заразом, себе принїсши. Закон бо людей поставляв архиєреями, маючих немочі, слово ж клятьби, що послї закону, Сина на віки звершеного. Голова ж сказаного - Такого маємо Архиєрея, що сїв по правиції престола величчя на небесах, служителя святинї і скинї істинної, котру поставив Господь, а не чоловік. Я - двері: мною коли хто ввійде, спасеть ся, і входити ме, й виходити ме, і знайде пашу. Злодїй не приходить, як тільки щоб украсти, і вбити, й погубити. Я прийшов, щоб життє мали, й надто мали. Я пастир добрий: пастир добрий душу свою кладе за вівцї. Наймит же й хто не пастир, що не його вівцї, бачить вовка йдучого, та й кидав вівцї, та й утікав; а вовк хапа їх, і розсипав вівцї. Наймит же втїкав, бо він наймит, і не журить ся про вівцї. Я пастир добрий, і знаю моїх, і знають мене мої. Яко ж знає мене Отець, так і я знаю Отця, і душу мою кладу за вівцї. І инші вівцї маю, що не сієї кошари; і тих я мушу привести, й голос мій почують, і буде одно стадо, й один пастир Українська мова 6

Истина, истина ви казвам, който не влиза през вратата на кошарата на овцете, но прескача от другаде, той е крадец и разбойник. А който влиза през вратата, овчар е на овцете. Нему вратарят отваря; и овцете слушат гласа му; и вика своите овце по име и ги извежда. Когато е изкарал всичките свои, върви пред тях; и овцете го следват, защото познават гласа му. А подир чужд човек няма да следват, но ще побягнат от него; защото не познават гласа на чуждите. Тази притча им каза Исус; но те не разбраха какво им говореше. Тогава Исус пак рече: Истина, истина ви казвам, Аз съм вратата на овцете. Всички, които са дошли преди Мене, са крадци и разбойници; но овцете не ги послушаха. Аз съм вратата; през Мене ако влезе някой, ще бъде спасен, и ще влиза, и ще излиза, и паша ще намира. Братя, защото такъв първосвещеник ни трябваше: свет, невинен, непорочен, отделен от грешните и възвисен по-горе от небесата; Който няма нужда всеки ден, като ония първосвещеници, да принася жертви първо за своите грехове, после за греховете на людете; защото стори това еднаж завинаги, като принесе Себе Си. Защото законът поставя за първосвещеници немощни човеци; а думите на клетвата, която беше подир закона, поставят Сина, Който е усъвършенствуван за винаги. А от това, което казваме, ето що е смисълът: Ние имаме такъв първосвещеник, Който седна отдясно на престола на Величието в небесата, служител на величието и на истинската скиния, която Господ е поставил, а не човек Аз съм вратата; през Мене ако влезе някой, ще бъде спасен, и ще влиза, и ще излиза, и паша ще намира. Крадецът влиза само да открадне, да заколи и да погуби; Аз дойдох за да имат живот, и да го имат изобилно. Аз съм добрият пастир; добрият пастир живота си дава за овцете. Който е наемник, а не овчар, и не е стопанин на овцете, вижда вълка, че иде, и, като оставя овцете, бяга; и вълкът ги разграбва и разпръсва. Той бяга защото е наемник, и не го е грижа за овцете. Аз съм добрият пастир, и познавам Моите, и Моите Мене познават, също както Отец познава Мене, и Аз познавам Отца; и Аз давам живота Си за овцете. И други овце имам, които не са от тая кошара, и тях трябва да доведа; и ще чуят гласа Ми; и ще станат едно стадо с един пастир. Български език 7

»Истину вам кажем: ко не улази у овчији тор кроз врата, него улази на неки други начин, лопов је и разбојник. А ко улази кроз врата, пастир је овцама. Њему вратар отвара, а овце слушају његов глас. Он своје овце зове по имену и изводи их. Када све своје истера, иде испред њих, а овце иду за њим, јер му познају глас. За туђинцем неће ићи, него ће побећи од њега, јер туђинчев глас не познају.«исус им исприча ову причу, али они не разумеше о чему им говори. Зато им он поново рече:»истину вам кажем: ја сам врата овцама. Сви који су дошли пре мене, лопови су и разбојници, али их овце нису слушале. Ја сам врата. Ко кроз мене уђе, биће спасен. Улазиће и излазити и налазити испашу. Браћо, а такав првосвештеник нам је и био потребан: свет, недужан и неокаљан, одвојен од грешникâ и узвишенији од небеса, који нема потребу, као други првосвештеници, да свакодневно приноси жртве, прво за своје грехе, а затим за грехе народа, јер је он то учинио једном заувек када је принео самога себе. Закон, наиме, за првосвештенике поставља слабе људе, а реч заклетве, дата после Закона, Сина, који је довека савршен. Главно у овоме што је речено јесте да имамо таквог првосвештеника који је сео здесна престолу Величанства на небесима, који служи у Светилишту, у правом Шатору који је подигао Господ, а не човек. Ја сам врата. Ко кроз мене уђе, биће спасен. Улазиће и излазити и налазити испашу. Лопов долази само да украде, закоље и упропасти. Ја сам дошао да имају живот и да га имају у изобиљу.»ја сам добри пастир. Добри пастир полаже свој живот за овце. Најамник пошто није пастир и пошто овце нису његове гледа вука како долази, па оставља овце и бежи, а вук их граби и растерује. Јер, најамник је и није му стало до оваца.»ја сам добри пастир. Ја познајем своје овце и моје овце познају мене баш као што мене познаје Отац, а ја познајем Оца и свој живот полажем за овце.имам и других оваца, које нису из овога тора; и њих треба да доведем. И оне ће слушати мој глас, и биће једно стадо, један пастир. Српском језику 8

ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: რომელი არა შევალს კარით ეზოსა ცხოვართასა, არამედ სხჳთ კერძო შევალს, იგი მპარავი არს და ავაზაკი. ხოლო რომელი შევალს კარით, მწყემსი არს ცხოვართაჲ. ამას მეკარემანცა განუღის, და ცხოვართა ჴმისა მისისაჲ ისმინიან, და თჳსთა ცხოვართა უწესნ სახელით და განიყვანნის იგინი. და ოდეს თჳსნი იგი ყოველნი განიყვანნის, წინაშე მათსა ვიდოდის, და შეუდგენ მას ცხოვარნი იგი, რამეთუ იციან ჴმაჲ მისი. ხოლო უცხოსა არა შეუდგენ, არამედ ივლტოდიან მისგან, რამეთუ არა იციან ჴმაჲ უცხოჲსაჲ მის. ამას იგავსა ეტყოდა მათ იესუ, და მათ არა გულისჴმა-ყვეს, რასა-იგი ეტყოდა მათ. ხოლო იესუ მერმეცა ჰრქუა მათ: ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: მე ვარ კარი ცხოვართაჲ. ყოველნი, რომელნი ჩემსა პირველად მოვიდეს, მპარავნი იყვნეს და ავაზაკნი, არამედ არა ისმინეს მათი ცხოვართა. მე ვარ კარი: ჩემ მიერ ძმანო, რამეთუ ესევითარი შეჰგვანდა ჩუენდა მღდელთ მოძღუარი: წმიდაი, უმანკოი, შეუგინებელი, განშორებული ცოდვათაგან და უმაღლესი ცათაი. რომელსა არა უხმს დღითი დღედ, ვითარცა მღდელთ მოძღუართა მათ, პირველად თვისთა ცოდვათათვის მსხუერპლისა შეწირვაი და მერმე ერისათვის, რამეთუ თავადმან ერთ გზის ყო ესე და თავი თვისი შეწირა. რამეთუ სჯულმან კაცნი სჯულმან კაცნი დაადგინნა მღდელთ მოძღურად, რომელთა აქუნდა უძლურებაი, ხოლო სიტყუამან ფიცისამან, რომელი-იგი შემდგომად სჯულისა იყო, ძე უკუნისამდე განსრულებული. ხოლო თავად თქუმულთა მათ ზედა ესე არს: ესევითარი გვივის ჩვენ მღდელთ მოძღუარი, რომელი დაჯდა მარჯუნით საყდართა დიდებისათა ზეცათა შინა, წმიდათა მსახური და კარვისა მის ჭეშმარიტისაი, რომელი აღაშენა უფალმან და არა კაცმან. მე ვარ კარი: ჩემ მიერ თუ ვინმე შევიდეს, ცხონდეს; შევიდეს და გამოვიდეს და საძოვარი პოვოს. ხოლო მპარავი იგი არა მოვიდის, არამედ რაჲთა იპაროს და დაკლას და წარწყმიდოს. ხოლო მე მოვედ, რაჲთა ცხორებაჲ აქუნდეს და უმეტესი აქუნდეს. მე ვარ მწყემსი კეთილი: მწყემსმან კეთილმან სული თჳსი დადვის ცხოვართათჳს. ხოლო სასყიდლით-დადგინებულმან და რომელი არა არნ მწყემსი, რომლისა არა არიედ ცხოვარნი თჳსნი, იხილის რაჲ მგელი მომავალი, დაუტევნის ცხოვარნი და ივლტინ, და მგელმან წარიტაცნის იგინი და განაბნინის ცხოვარნი. ხოლო სასყიდლით დადგინებული იგი ივლტინ, რამეთუ სასყიდლით დადგინებული არნ და არარაჲ სჭირნ მას ცხოვართათჳს. მე ვარ მწყემსი კეთილი და ვიცნი ჩემნი იგი, და მიციან ჩემთა მათ. ვითარცა მიცის მე მამამან, ვიცი მეცა მამაჲ და სულსა ჩემსა დავსდებ ცხოვართათჳს. და სხუანიცა ცხოვარნი მიდგან, რომელნი არა არიან ამის ეზოჲსაგანნი, იგინიცა ჯერ-არიან მოყვანებად ჩემდა, და ჴმისა ჩემისაჲ ისმინონ და იყვნენ ერთ სამწყსო და ერთ მწყემს. ქართული 9