ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 11.2.2013 COM(2013) 64 final ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ Εφαρμογή της οδηγίας 2007/44/ΕΚ για τροποποίηση της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2002/83/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ σχετικά με τους διαδικαστικούς κανόνες και τα κριτήρια αξιολόγησης για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα EL EL

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ Εφαρμογή της οδηγίας 2007/44/ΕΚ για τροποποίηση της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2002/83/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ σχετικά με τους διαδικαστικούς κανόνες και τα κριτήρια αξιολόγησης για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1. Σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας 2007/44/ΕΚ 1 για τροποποίηση της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2002/83/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ σχετικά με τους διαδικαστικούς κανόνες και τα κριτήρια αξιολόγησης για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα (στο εξής «η οδηγία για τις ειδικές συμμετοχές» ή «η οδηγία»), η Επιτροπή οφείλει να προβεί σε έλεγχο της εφαρμογής της οδηγίας και να συντάξει έκθεση την οποία θα υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, συνοδευόμενη από κατάλληλες προτάσεις για αναθεώρηση της οδηγίας. Για την υποβολή της εν λόγω έκθεσης, η Επιτροπή είχε προθεσμία έως τις 21 Μαρτίου 2011. Λόγω των εντατικών εργασιών της Επιτροπής σχετικά με εκτενές πρόγραμμα μεταρρύθμισης της νομοθεσίας στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με σκοπό να εδραιωθεί, αφότου εκδηλώθηκε η χρηματοοικονομική κρίση, ένα περισσότερο σταθερό και διαφανές χρηματοοικονομικό σύστημα, και λόγω της δυσκολίας να αξιολογηθεί η εφαρμογή της οδηγίας σε περίοδο χρηματοοικονομικής κρίσης, αναβλήθηκαν οι εργασίες για τη σύνταξη της παρούσας έκθεσης. 2. Η οδηγία για τις ειδικές συμμετοχές καθορίζει το νομικό πλαίσιο για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης, από φυσικά ή νομικά πρόσωπα, ειδικής συμμετοχής σε πιστωτικό ίδρυμα, ασφαλιστική ή αντασφαλιστική επιχείρηση ή επιχείρηση επενδύσεων. Με την οδηγία τροποποιήθηκαν οι ευρωπαϊκές οδηγίες (CRD οδηγία για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις 2, MiFID οδηγία για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων 3, οδηγία «Φερεγγυότητα II» 4 ) που διέπουν τα πιστωτικά ιδρύματα, τις 1 2 3 Οδηγία 2007/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Σεπτεμβρίου 2007, για τροποποίηση της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2002/83/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ σχετικά με τους διαδικαστικούς κανόνες και τα κριτήρια αξιολόγησης για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα, ΕΕ L 247 της 21.9.2007, σ. 1. Έγγραφο διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://eurlex.europa.eu/lexuriserv/lexuriserv.do?uri=oj:l:2007:247:0001:0016:el:pdf. Οδηγία 2006/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2006, σχετικά με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων (αναδιατύπωση), ΕΕ L 177/1 της 30.6.2006. Οδηγία 2004/39/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για τις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων, για την τροποποίηση των οδηγιών 85/611/ΕΟΚ και 93/6/ΕΟΚ EL 2 EL

εταιρείες επενδύσεων και τις ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές επιχειρήσεις. Εναρμονίζονται οι προϋποθέσεις για τη γνωστοποίηση προτεινόμενης απόκτησης ή της παύσης κατοχής ειδικής συμμετοχής καθορίζεται σαφής και διαφανής διαδικασία και περιλαμβάνεται κατάλογος κριτηρίων αξιολόγησης καθαρώς προληπτικής φύσεως. Οι κανόνες αυτοί προβλέπουν μέγιστη εναρμόνιση, χωρίς τα κράτη μέλη να είναι σε θέση να θεσπίσουν αυστηρότερους κανόνες. Δύο από τις προαναφερθείσες οδηγίες, η CRD και η MiFID, βρίσκονται σήμερα υπό αναθεώρηση. Οι προτάσεις της Επιτροπής ως προς αυτές τις οδηγίες δεν τροποποιούν τους κανόνες που καθιερώθηκαν το 2007. 3. Οι στόχοι που επιδιώκονται με την οδηγία για τις ειδικές συμμετοχές είναι σημαντικοί για τις χρηματαγορές. Ειδικότερα, οι στόχοι της οδηγίας είναι: Να βελτιωθεί η ασφάλεια δικαίου, η σαφήνεια και η διαφάνεια της διαδικασίας εποπτικής έγκρισης όσον αφορά την απόκτηση και αύξηση συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο στον τραπεζικό, τον ασφαλιστικό τομέα και τον τομέα των κινητών αξιών και Να διασφαλιστεί ότι κάθε προτεινόμενη απόκτηση ή παύση κατοχής ειδικής συμμετοχής αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο σε ολόκληρη την ΕΕ και σε όλους τους τομείς. 4. Για την επίτευξη των στόχων της οδηγίας απαιτείται να συνεργάζονται στενά οι εθνικές εποπτικές αρχές και των τριών τομέων, και να προωθούν τη σύγκλιση των εποπτικών τους πρακτικών εντός του κοινού νομικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί με την οδηγία. Επομένως, το 2008, οι πρώην τρεις επιτροπές επιπέδου 3 (CEBS, CESR και CEIOPS) κατάρτισαν μη δεσμευτικές κατευθυντήριες γραμμές για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης συμμετοχών 5 (στο εξής «κατευθυντήριες γραμμές 3L3»), προκειμένου να διασφαλιστεί σύγκλιση των πρακτικών λήψης αποφάσεων εντός της ΕΕ. Οι στόχοι που επιδιώκονται με τις κατευθυντήριες γραμμές είναι οι εξής: Να επιτευχθεί κοινή αντίληψη όσον αφορά τα πέντε κριτήρια προληπτικής αξιολόγησης που προβλέπονται στην οδηγία Να καθοριστούν κατάλληλες ρυθμίσεις συνεργασίας, που να διασφαλίζουν επαρκή και έγκαιρη ροή πληροφοριών μεταξύ των εποπτικών αρχών και 4 5 του Συμβουλίου και της οδηγίας 2000/12/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και για την κατάργηση της οδηγίας 93/22/ΕΟΚ του Συμβουλίου, ΕΕ L 145/1 της 30.4.2004. Με την οδηγία 2007/44/ΕΚ τροποποιήθηκαν οι ευρωπαϊκές ασφαλιστικές και αντασφαλιστικές οδηγίες 92/49/ΕΟΚ, 2002/83/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ. Αυτές οι τρεις οδηγίες αναδιατυπώθηκαν με την οδηγία 2009/138/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2009, σχετικά με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριοτήτων ασφάλισης και αντασφάλισης (Φερεγγυότητα ΙΙ), ΕΕ L 335/1 της 17.12.2009. Κοινές κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Αρχών Τραπεζικής Εποπτείας (CEBS), της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Εποπτικών Αρχών Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (CEIOPS) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρυθμιστικών Αρχών των Αγορών Κινητών Αξιών (ΕΡΑΑΚΑ/CESR) όσον αφορά την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα, όπως απαιτείται βάσει της οδηγίας 2007/44/ΕΚ. Έγγραφο διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://www.eba.europa.eu/getdoc/09acbe4b-c2ee-4e65-b461-331a7176ac50/2008-18-12_m-a- Guidelines.aspx. EL 3 EL

Να καθιερωθεί διεξοδικός και εναρμονισμένος κατάλογος πληροφοριών τις οποίες θα πρέπει να περιλαμβάνουν οι υποψήφιοι αγοραστές στις κοινοποιήσεις τους προς τις αρμόδιες εποπτικές αρχές. 5. Επιπλέον, στους τομείς των τραπεζικών και των επενδυτικών υπηρεσιών, δυνάμει της προσφάτως εκδοθείσας οδηγίας 2010/78/ΕΕ 6, οι Ευρωπαϊκές Εποπτικές Αρχές (ΕΕΑ) έχουν τη δυνατότητα να υποβάλουν στην Επιτροπή προς έγκριση 7 : Ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα με σκοπό να καθιερωθεί διεξοδικός κατάλογος πληροφοριών τις οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν οι υποψήφιοι αγοραστές στην κοινοποίησή τους για απόκτηση ειδικών συμμετοχών και Εκτελεστικά τεχνικά πρότυπα προκειμένου να καθοριστούν κοινές διαδικασίες, έντυπα και μορφότυποι για τη διαδικασία διαβούλευσης μεταξύ των σχετικών αρμοδίων αρχών στο πλαίσιο της προληπτικής αξιολόγησης. 6. Στην παρούσα έκθεση περιγράφεται ο αντίκτυπος της οδηγίας για τις ειδικές συμμετοχές, καθώς και η συμμόρφωση με την οδηγία (τμήμα 2) επισημαίνονται τα κυριότερα ζητήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή της οδηγίας (τμήμα 3) και συνάγονται ορισμένα συμπεράσματα (τμήμα 4). 2. ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΔΗΓΙΑ 7. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής διεξήγαγαν δημόσια διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους παράγοντες και απέστειλαν στις αρμόδιες αρχές ερωτηματολόγιο, συμπεριλαμβανομένου αιτήματος για στατιστικά δεδομένα. Γενικώς, από τις ληφθείσες απαντήσεις φαίνεται ότι η οδηγία συνέβαλε στη μείωση των εμποδίων για την απόκτηση συμμετοχών στον χρηματοπιστωτικό τομέα και ότι οι εγχώριες και οι διασυνοριακές συναλλαγές τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης σε ολόκληρη την ΕΕ. Βάσει των περισσότερων απαντήσεων επιβεβαιώνεται ότι η οδηγία συντέλεσε στη διαμόρφωση κοινής αντίληψης όσον αφορά την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης συμμετοχών στον χρηματοπιστωτικό τομέα σε όλη την ΕΕ, όπως και στην επικράτηση ισότιμων όρων ανταγωνισμού. Ωστόσο, οι απαντήσεις δείχνουν επίσης ότι σε διάφορα κράτη μέλη (CZ, DE, IE) η οδηγία δεν επέφερε σημαντικές αλλαγές στο νομικό πλαίσιο, αφού υπήρχαν ήδη παρεμφερείς κανόνες πριν από την έκδοση της οδηγίας. 6 7 Οδηγία 2010/78/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, για τροποποίηση των οδηγιών 98/26/ΕΚ, 2002/87/ΕΚ, 2003/6/ΕΚ, 2003/41/ΕΚ, 2003/71/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2004/109/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ, 2006/48/ΕΚ, 2006/49/ΕΚ και 2009/65/ΕΚ όσον αφορά τις εξουσίες της Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών), της Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκής Αρχής Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων) και της Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών), ΕΕ L 331 της 12.12.2010, σ. 120. Έγγραφο διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://eurlex.europa.eu/result.do?t1=v3&t2=2010&t3=78&rechtype=rech_naturel&submit=search. Στις διαπραγματεύσεις επί της πρότασης «Omnibus II», που λαμβάνουν χώρα επί του παρόντος, οι συννομοθέτες συζητούν την παροχή εξουσιοδότησης στην ΕΑΑΕΣ προκειμένου να καταρτίσει ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα και εκτελεστικά τεχνικά πρότυπα επί του ιδίου θέματος όσον αφορά τις ασφαλίσεις. EL 4 EL

8. Αυτή η θετική αξιολόγηση της οδηγίας επιβεβαιώνεται επίσης από τα στατιστικά δεδομένα τα οποία διαβίβασαν οι εθνικές εποπτικές αρχές. Μεταξύ 2008 και 2011, κοινοποιήθηκαν περισσότερες από 10 700 προτεινόμενες αποκτήσεις ειδικών συμμετοχών. Πλέον του 84% των κοινοποιήσεων πραγματοποιήθηκαν σε τρία κράτη μέλη (UK, NL, DE) 8. Όσον αφορά τη μεγάλη πλειονότητα αυτών των κοινοποιήσεων, οι εθνικές εποπτικές αρχές έδωσαν την έγκρισή τους, και από τα δεδομένα που διαβιβάστηκαν δεν φαίνεται να υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταχείρισης μεταξύ των εγχώριων και των διασυνοριακών συναλλαγών. Συνολικά, απαγορεύθηκαν μόνον 50 προταθείσες συναλλαγές (λιγότερες από το 0,5%) οι κοινοποιήσεις ανακλήθηκαν σε περίπου 450 περιπτώσεις (4,3%) 9. Ο αριθμός κοινοποιήσεων, κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου, ήταν σχετικά σταθερός, με ελαφρά αύξηση από το 2010, η οποία μπορεί να αποδοθεί κυρίως σε σημαντική μείωση των κοινοποιήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο, κατόπιν διοικητικών αλλαγών. Εξαιτίας της χρηματοοικονομικής κρίσης, πραγματοποιήθηκαν 231 αποκτήσεις συμμετοχών λόγω της κρίσης, δηλ. αποκτήσεις συμμετοχών που υπαγορεύθηκαν από το Δημόσιο για να σταθεροποιηθούν οι χρηματοπιστωτικές αγορές. 9. Όσον αφορά την εφαρμογή του νομικού πλαισίου στα κράτη μέλη, δεν προέκυψε κανένα ουσιαστικό ζήτημα συμμόρφωσης. Ωστόσο, από τις απαντήσεις στην έρευνα και στη δημόσια διαβούλευση φάνηκε ότι υφίστανται ορισμένα ζητήματα ήσσονος σημασίας, τα οποία αναλύονται στη συνέχεια. 3. Η ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ: ΠΡΟΚΥΠΤΟΝΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ 10. Από την επισκόπηση της εφαρμογής της οδηγίας για τις ειδικές συμμετοχές διαπιστώθηκε ότι προκύπτουν διάφορα ζητήματα. 11. Πρώτον, υπάρχουν ορισμένα προβλήματα ασφάλειας δικαίου όσον αφορά τον ορισμό της απαίτησης κοινοποίησης και την εφαρμογή του από τις εθνικές εποπτικές αρχές. Η οδηγία ορίζει ότι 10 : «Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο (στο εξής υποψήφιος αγοραστής ), το οποίο, μεμονωμένα ή σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα, έχει αποφασίσει είτε να αποκτήσει, άμεσα ή έμμεσα, ειδική συμμετοχή σε» εποπτευόμενη οντότητα 11, «είτε να αυξήσει περαιτέρω, άμεσα ή έμμεσα, την ειδική συμμετοχή σε» εποπτευόμενη οντότητα, «ούτως ώστε η αναλογία των δικαιωμάτων ψήφου ή των μεριδίων κεφαλαίου που κατέχει να φθάνει ή να υπερβαίνει τα κατώτατα όρια του 20, του 30 ή του 50 % ή ώστε» η εποπτευόμενη οντότητα «να καταστεί θυγατρική του επιχείρηση (στο εξής προτεινόμενη απόκτηση συμμετοχής ), καταρχήν, απευθύνει κοινοποίηση, εγγράφως στις αρμόδιες αρχές» της εποπτευόμενης οντότητας, «προσδιορίζοντας το ύψος της 8 9 10 11 Βλ. Σχήμα 1 στο παράρτημα της παρούσας έκθεσης. Βλ. Σχήμα 2 στο παράρτημα της παρούσας έκθεσης. Άρθρο 10 παράγραφος 3 της MiFID Άρθρο 19 παράγραφος 1 της CRD Άρθρο 57 παράγραφος 1 της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ». Η οδηγία για τις ειδικές συμμετοχές τροποποιεί πέντε τομεακές οδηγίες, με την προσθήκη ταυτόσημης απαίτησης κοινοποίησης. Ο όρος «εποπτευόμενη οντότητα» αντικαθιστά τους όρους «πιστωτικό ίδρυμα», «ασφαλιστική επιχείρηση», «αντασφαλιστική επιχείρηση» και «επιχείρηση επενδύσεων», οι οποίοι χρησιμοποιούνται στις τομεακές οδηγίες. EL 5 EL

σκοπούμενης συμμετοχής, καθώς και τις σχετικές πληροφορίες κατά τα αναφερόμενα» στα σχετικά άρθρα των τροποποιημένων οδηγιών. Η έρευνα έδειξε ότι οι ακόλουθες έννοιες, που χρησιμοποιούνται στον ορισμό της απαίτησης κοινοποίησης, ενδέχεται να καταλήξουν σε ανομοιόμορφη εφαρμογή μεταξύ κρατών μελών: Δεν υπάρχει ορισμός στην οδηγία για την έννοια «έμμεση ειδική συμμετοχή». Αν και στις κατευθυντήριες γραμμές 3L3 αποσαφηνίζεται κάπως τι συνιστά έμμεση συμμετοχή 12, τα κράτη μέλη βασίζονται εν πολλοίς στις έννοιες της δικής τους εθνικής νομοθεσίας. Η έρευνα που διεξήχθη μεταξύ των αρμοδίων αρχών έδειξε ότι, κατά συνέπεια, χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι για να διαπιστωθεί η ύπαρξη έμμεσης συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο και, επομένως, υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες ως προς το αν θα πρέπει να κοινοποιηθεί ή όχι μια προτεινόμενη απόκτηση ειδικής συμμετοχής. Τα αποτελέσματα της δημόσιας διαβούλευσης επιβεβαιώνουν ότι ακολουθούνται διαφορετικές προσεγγίσεις από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών προκειμένου να προσδιορίσουν την ύπαρξη έμμεσης συμμετοχής, πράγμα το οποίο καταλήγει σε διαφορετική μεταχείριση παρεμφερών καταστάσεων. Στην οδηγία δεν προβλέπεται ορισμός ούτε της έννοιας «σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα». Στις κατευθυντήριες γραμμές 3L3 περιλαμβάνεται πολύ ευρεία επεξήγηση του ποια πρόσωπα θεωρείται ότι ενεργούν σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα 13. Η έρευνα έδειξε ότι η ερμηνεία αυτής της έννοιας μπορεί να εμφανίζει αποκλίσεις μέχρις ενός σημείου. Η ανάγκη για περαιτέρω αποσαφήνιση διατυπώθηκε επίσης στις απαντήσεις των εμπλεκόμενων παραγόντων στη δημόσια διαβούλευση. Η δημόσια διαβούλευση έδειξε επίσης ότι οι διαφορές μεταξύ των ορισμών, που χρησιμοποιούνται στην οδηγία για τις ειδικές συμμετοχές, στην οδηγία για τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς 14 και στην οδηγία για τη διαφάνεια 15, προκαλούν κάποιες ανησυχίες στον ιδιωτικό τομέα. Ορισμένες εθνικές εποπτικές αρχές ανέφεραν ότι η έννοια «έχει αποφασίσει να αποκτήσει» δεν θα πρέπει θα καλύπτει καταστάσεις όπου ο αγοραστής υπερέβη ένα κατώφλι χωρίς να λάβει συνειδητή απόφαση να το πράξει, παραδείγματος χάριν, σε περίπτωση κληρονομίας ή μείωσης κεφαλαίου του εκδότη. Όπως εξηγείται, όμως, στις κατευθυντήριες γραμμές 3L3, «κοινοποίηση απαιτείται επίσης και σε περίπτωση που ο αγοραστής υπερβεί 12 13 14 15 Παράγραφος 15, σημείο 6 του προσαρτήματος I των κατευθυντηρίων γραμμών 3L3. Βάσει του σημείου 1 του προσαρτήματος I των κατευθυντηρίων γραμμών 3L3, «τα πρόσωπα θεωρείται ότι ενεργούν σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα όταν καθένα από αυτά αποφασίζει να ασκήσει τα δικαιώματά του που συνδέονται με τις μετοχές τις οποίες αποκτά, σύμφωνα με ρητή ή σιωπηρή συμφωνία μεταξύ τους». Άρθρο 2 παράγραφος 1 στοιχείο δ) της οδηγίας 2004/25/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, σχετικά με τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς, ΕΕ L 142 της 30.4.2004, σ. 12. Άρθρο 10 στοιχείο α) της οδηγίας 2004/109/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 2004, για την εναρμόνιση των προϋποθέσεων διαφάνειας αναφορικά με την πληροφόρηση σχετικά με εκδότες των οποίων οι κινητές αξίες έχουν εισαχθεί προς διαπραγμάτευση σε ρυθμιζόμενη αγορά, ΕΕ L 390 της 31.12.2004, σ. 38. Έγγραφο διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://eurlex.europa.eu/result.do?t1=v3&t2=2004&t3=109&rechtype=rech_naturel&submit=search. EL 6 EL

ακούσια ένα κατώφλι». Σε μια από της απαντήσεις στη δημόσια διαβούλευση επισημάνθηκε η έλλειψη σαφήνειας μεταξύ της διάταξης της οδηγίας και της επεξήγησης που περιλαμβάνεται στις κατευθυντήριες γραμμές 3L3, καθώς και ο ενδεχόμενος κίνδυνος ανομοιόμορφης εφαρμογής που μπορεί να προκύψει. 12. Δεύτερον, φαίνεται ότι χρειάζονται περαιτέρω ενέργειες προκειμένου να διασφαλιστεί συνεπής εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας. Η εν λόγω αρχή αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 5, 8 και 9 της οδηγίας για τις ειδικές συμμετοχές. Στην παράγραφο 18 των κατευθυντηρίων γραμμών 3L3 διευκρινίζεται περαιτέρω η εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας: «Η αρχή αυτή, που αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 5, 8 και 9, ισχύει τόσο για το περιεχόμενο των απαιτούμενων πληροφοριών, όσο και για τις διαδικασίες αξιολόγησης. Ο τύπος των πληροφοριών που απαιτούνται από τον αγοραστή μπορεί να επηρεαστεί από τις ιδιαιτερότητες του αγοραστή (νομικό ή φυσικό πρόσωπο, εποπτευόμενο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα ή άλλη οντότητα, αν το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα υπόκειται ή όχι σε εποπτεία στον ΕΟΧ ή σε τρίτη χώρα θεωρούμενη ισοδύναμη κ.λπ.), από τις ιδιαιτερότητες της προτεινόμενης συναλλαγής (ενδοομιλική ή εξωτερική συναλλαγή κ.λπ.), από τον βαθμό συμμετοχής του αγοραστή στη διαχείριση του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος-στόχου ή από το επίπεδο συμμετοχής που πρόκειται να αποκτηθεί.» Ωστόσο, τα αποτελέσματα της δημόσιας διαβούλευσης παρέχουν κάποιες ενδείξεις ότι οι εθνικές αρμόδιες αρχές δεν εφαρμόζουν επαρκώς την αρχή της αναλογικότητας, τόσο όσον αφορά τις απαιτούμενες πληροφορίες, όσο και τη διαδικασία αξιολόγησης. Έχουν εκφραστεί, ιδίως, ανησυχίες σχετικά με την αξιολόγηση των ενδοομιλικών συναλλαγών 16. Η έρευνα έδειξε ότι, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν υπάρχει πάντοτε συνέπεια στη διαδικασία αξιολόγησης. Ορισμένα κράτη μέλη εφαρμόζουν μια απλουστευμένη εκδοχή της διαδικασίας σε τέτοιες περιπτώσεις ή, ακόμη, δεν απαιτούν πάντοτε επίσημη κοινοποίηση για ενδοομιλικές συναλλαγές στο πλαίσιο διασυνοριακών τραπεζικών ομίλων αντιθέτως, κάποια άλλα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις απαντήσεις των εμπλεκόμενων παραγόντων στη δημόσια διαβούλευση, αξιολογούν όλες τις ενδοομιλικές συναλλαγές κατά τον ίδιο τρόπο όπως και τις υπόλοιπες κοινοποιήσεις. Κατά την άποψη των εκπροσώπων του ιδιωτικού τομέα οι οποίοι συμμετείχαν στη δημόσια διαβούλευση, αυτό αποτελεί περιττή επιβάρυνση. 13. Τρίτον, φαίνεται ότι χρειάζεται να αποσαφηνιστούν περισσότερο ορισμένα κριτήρια αξιολόγησης που προβλέπονται στην οδηγία για τις ειδικές συμμετοχές. Βάσει της οδηγίας, οι εθνικές αρμόδιες αρχές καλούνται, μεταξύ άλλων, να αξιολογούν «τη χρηματοοικονομική ευρωστία του υποψήφιου αγοραστή, ιδίως ως προς το είδος των δραστηριοτήτων που ασκούνται ή προβλέπεται ότι θα ασκούνται από [το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα] για [το οποίο] προτείνεται η απόκτηση συμμετοχής» 17. Στις 16 17 Βάσει της παραγράφου 19 των κατευθυντηρίων γραμμών 3L3, «η αρχή της αναλογικότητας συνεπάγεται ότι, στην περίπτωση ενδοομιλικών συναλλαγών στο πλαίσιο του ομίλου ενός υφιστάμενου μετόχου, χωρίς πραγματική ή ουσιώδη μεταβολή στην άμεση ή τελική συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος, θα πρέπει να παρέχονται επαρκείς πληροφορίες στην εποπτική αρχή του ιδρύματος. Από την άλλη πλευρά, δεν χρειάζεται να επαναξιολογείται ο όμιλος του μετόχου, εφόσον η συναλλαγή δεν επηρεάζει την επιρροή την οποία ασκεί στο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.» Άρθρο 10β παράγραφος 1 στοιχείο γ) της MiFID Άρθρο 19α παράγραφος 1 στοιχείο γ) της CRD Άρθρο 59 παράγραφος 1 στοιχείο γ) της οδηγίας «Φερεγγυότητα II». EL 7 EL

κατευθυντήριες γραμμές 3L3 18 εξηγείται επίσης o σκοπός αυτού του κριτηρίου αξιολόγησης και παρέχεται ενδεικτικός κατάλογος των απαιτούμενων πληροφοριών για την αξιολόγηση της χρηματοοικονομικής ευρωστίας του υποψήφιου αγοραστή. Εντούτοις, η έρευνα και η δημόσια διαβούλευση έδειξαν ότι τα έγγραφα που απαιτούνται από τις εθνικές εποπτικές αρχές για τους σκοπούς της αξιολόγησης διαφέρουν μεταξύ των κρατών μελών. Φαίνεται επίσης ότι δεν είναι επαρκώς σαφές αν θα πρέπει να αξιολογηθεί η φερεγγυότητα του υποψήφιου αγοραστή υπό το πρίσμα αυτού του κριτηρίου. Τέλος, υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι η χρήση των κεφαλαίων ερμηνεύεται διαφορετικά, ανάλογα αν είναι ίδια κεφάλαια ή δάνεια. 14. Περαιτέρω, φαίνεται ότι, τουλάχιστον για μερικές εθνικές εποπτικές αρχές, δεν έχει καταστεί απολύτως σαφές τι συνιστά νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, όταν αξιολογούν «το κατά πόσον υπάρχουν βάσιμες υπόνοιες ότι, σε σχέση με την προτεινόμενη απόκτηση συμμετοχής, διαπράττεται, επιχειρείται να διαπραχθεί, έχει διαπραχθεί ή επιχειρήθηκε να διαπραχθεί, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, κατά την έννοια του άρθρου 1 της οδηγίας 2005/60/ΕΚ, ή ότι η προτεινόμενη απόκτηση συμμετοχής είναι δυνατόν να αυξήσει αυτόν τον κίνδυνο 19». Ένα κράτος μέλος επεσήμανε τη δυσκολία να διασφαλιστεί διαφανής εφαρμογή αυτού του κριτηρίου αξιολόγησης, λόγω του ευαίσθητου χαρακτήρα των σχετικών πληροφοριών. 15. Τέταρτον, έχουν παρατηρηθεί ορισμένες ασυνέπειες όσον αφορά την εφαρμογή των διατάξεων της οδηγίας σχετικά με τις προθεσμίες. Στην οδηγία για τις ειδικές συμμετοχές προβλέπεται ότι 20 : «Οι αρμόδιες αρχές, αμέσως και, σε κάθε περίπτωση, εντός δύο εργασίμων ημερών από την παραλαβή της κοινοποίησης, καθώς και σε περίπτωση ενδεχόμενης μεταγενέστερης παραλαβής των πληροφοριών, γνωστοποιούν εγγράφως στον υποψήφιο αγοραστή ότι τις παρέλαβαν.» Η έρευνα έδειξε ότι οι εθνικές εποπτικές αρχές αντιλαμβάνονται διαφορετικά τη γνωστοποίηση παραλαβής: σε ορισμένα κράτη μέλη ερμηνεύεται ως επίσημη επιβεβαίωση που δεν συνεπάγεται καμία αξιολόγηση των παραληφθέντων εγγράφων, ενώ σε άλλα κράτη μέλη η γνωστοποίηση εκδίδεται αφού οι εθνικές εποπτικές αρχές εξετάσουν την πληρότητα των πληροφοριών που παρέχονται στα παραληφθέντα έγγραφα. Επιπλέον, η οδηγία προβλέπει ότι 21 : «Οι αρμόδιες αρχές διαθέτουν μέγιστη προθεσμία εξήντα εργασίμων ημερών από την ημερομηνία της γραπτής επιβεβαίωσης της παραλαβής της κοινοποίησης και όλων των εγγράφων που τα κράτη μέλη απαιτούν να επισυνάπτονται στην κοινοποίηση, προκειμένου να διενεργήσουν την αξιολόγηση.» 18 19 20 21 Παράγραφοι 56-66. Άρθρο 10β παράγραφος 1 στοιχείο ε) της MiFID Άρθρο 19α παράγραφος 1 στοιχείο ε) της CRD Άρθρο 59 παράγραφος 1 στοιχείο ε) της οδηγίας «Φερεγγυότητα II». Άρθρο 10α παράγραφος 1 της MiFID Άρθρο 19 παράγραφος 2 της CRD Άρθρο 58 παράγραφος 1 της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ». Άρθρο 10α παράγραφος 1 της MiFID Άρθρο 19 παράγραφος 2 της CRD Άρθρο 58 παράγραφος 1 της οδηγίας «Φερεγγυότητα ΙΙ». EL 8 EL

Η έρευνα παρέχει ορισμένες ενδείξεις ότι σε κάποια κράτη μέλη σημειώθηκε υπέρβαση αυτής της προθεσμίας. Οι περισσότερες εθνικές εποπτικές αρχές συνιστούσαν παράταση των προθεσμιών. Εξάλλου, από τα αποτελέσματα της δημόσιας διαβούλευσης φάνηκε ότι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες του ιδιωτικού τομέα θεωρούν αυτή την προθεσμία πολύ μεγάλη και θα προτιμούσαν να συντομευθεί, τουλάχιστον όταν ο αγοραστής είναι ρυθμιζόμενη οντότητα στην ΕΕ, όπως και στις περιπτώσεις ενδοομιλικών συναλλαγών. 16. Πέμπτον, έχουν παρατηρηθεί διαφορετικές πρακτικές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά την υπό όρους έγκριση της απόκτησης συμμετοχών. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι σε μερικά κράτη μέλη εγκρίνονται υπό όρους όλες οι προτεινόμενες αποκτήσεις συμμετοχών, ενώ σε άλλα κράτη μέλη η οδηγία ερμηνεύεται ως μη επιτρέπουσα εγκρίσεις υπό όρους. 17. Έκτον, από την έρευνα κατέστη εμφανές ότι η συνεργασία μεταξύ διαφόρων (τομεακών και/ή εθνικών) εποπτικών αρχών θεωρείται, σε ορισμένες περιπτώσεις, τυπολατρική και χρονοβόρα. Φαίνεται επίσης ότι οι αρμόδιες αρχές στα διάφορα κράτη μέλη ακολουθούν διαφορετικές προσεγγίσεις όσον αφορά τον τύπο και την πληρότητα των ζητούμενων πληροφοριών από τις σχετικές αρμόδιες αρχές. Επιπλέον, η συνεργασία με εποπτικές αρχές τρίτων χωρών ενίοτε θεωρείται αναποτελεσματική. Σε διάφορες απαντήσεις στη δημόσια διαβούλευση εκφράστηκε επίσης η ανάγκη για περαιτέρω βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των αρμοδίων αρχών. 18. Εξάλλου, προκειμένου να διασφαλιστεί μεγαλύτερη σύγκλιση στην αξιολόγηση των προτεινόμενων αποκτήσεων ειδικών συμμετοχών σε όλους τους κλάδους του χρηματοπιστωτικού τομέα, και για να αναπτυχθεί περαιτέρω η ενιαία αγορά, διάφοροι εμπλεκόμενοι τάχθηκαν υπέρ της επέκτασης του πλαισίου σε τμήματα της αγοράς που επί του παρόντος δεν καλύπτονται από την οδηγία, και ιδίως στις ρυθμιζόμενες αγορές. 19. Τέλος, η χρηματοοικονομική κρίση έδειξε ότι οι συγχωνεύσεις και οι αποκτήσεις συμμετοχών τουλάχιστον στον τραπεζικό τομέα είναι δυνατόν να δημιουργήσουν κινδύνους για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα. Σήμερα, η οδηγία δεν περιέχει ρητό κριτήριο αξιολόγησης το οποίο να επιτρέπει στις αρμόδιες αρχές να αξιολογούν τις επιπτώσεις της προτεινόμενης απόκτησης συμμετοχής στη σταθερότητα του χρηματοοικονομικού συστήματος. Ωστόσο, τα κριτήρια αξιολόγησης που περιλαμβάνονται στην οδηγία υπονοείται ότι αφορούν και τη χρηματοοικονομική σταθερότητα. Συγκεκριμένα, τα κριτήρια σχετικά με τη χρηματοοικονομική ευρωστία του υποψήφιου αγοραστή και σχετικά με τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας υπονοείται ότι περιλαμβάνουν την αξιολόγηση των κινδύνων για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, αφού και τα δύο κριτήρια έχουν μια μελλοντοστρεφή διάσταση. Είναι σκόπιμο να σημειωθεί ότι στις ΗΠΑ καθιερώθηκε, με τον νόμο Dodd-Frank, ρητό κριτήριο σχετικά με τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, το οποίο έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή για την αξιολόγηση των προτεινόμενων αποκτήσεων συμμετοχών. Τα αποτελέσματα της δημόσιας διαβούλευσης δείχνουν ότι, εν γένει, αναγνωρίζεται από τους εμπλεκόμενους παράγοντες η ανάγκη για αξιολόγηση του ενδεχόμενου αντικτύπου της προτεινόμενης απόκτησης συμμετοχής στη σταθερότητα του χρηματοοικονομικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά, η έρευνα EL 9 EL

δείχνει ότι οι αρμόδιες αρχές έχουν διιστάμενες απόψεις όσον αφορά την ανάγκη για ρητό κριτήριο σχετικά με τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, μολονότι επικρατεί ευρεία συμφωνία ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι κίνδυνοι για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα, όταν γίνεται αξιολόγηση των προτεινόμενων αποκτήσεων συμμετοχών. 4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 20. Από την επισκόπηση της εφαρμογής της οδηγίας για τις ειδικές συμμετοχές προκύπτει ότι, συνολικά, το καθεστώς που διαμορφώθηκε με την οδηγία λειτουργεί ικανοποιητικά. Δεν έχουν προκύψει ουσιώδη ζητήματα συμμόρφωσης όσον αφορά την εφαρμογή του νομικού πλαισίου στα κράτη μέλη, και η οδηγία έχει συμβάλει στην ομοιόμορφη μεταχείριση των εγχώριων και των διασυνοριακών αποκτήσεων ειδικών συμμετοχών στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονείται ότι η οδηγία άρχισε να εφαρμόζεται μόλις το 2009 και ότι, εξαιτίας της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, ο χρηματοπιστωτικός τομέας βρέθηκε αντιμέτωπος με εξαιρετικές καταστάσεις. Είναι δύσκολο, επομένως, να εκτιμηθεί με ακρίβεια η αποτελεσματικότητα του ισχύοντος νομικού πλαισίου για την αξιολόγηση των συγχωνεύσεων και των αποκτήσεων συμμετοχών στον χρηματοπιστωτικό τομέα. 21. Παρά ταύτα, θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ορισμένες αδυναμίες όσον αφορά την εφαρμογή της οδηγίας, προκειμένου να διασφαλιστεί συνεκτική εφαρμογή σε ολόκληρη την ΕΕ και σε όλους τους τομείς του χρηματοπιστωτικού συστήματος και να παρασχεθεί μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου στους αγοραστές. Ένας τρόπος για να αντιμετωπιστούν οι ασυνέπειες που επισημάνθηκαν όσον αφορά την εφαρμογή θα ήταν να ζητηθεί από τις ΕΕΑ να επικαιροποιήσουν και να αποσαφηνίσουν τις κατευθυντήριες γραμμές 3L3. Με αυτή την αποσαφήνιση θα μπορούσαν, παραδείγματος χάριν, να δοθούν ακριβέστερες οδηγίες για τον τρόπο εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας, για τον τρόπο αντιμετώπισης των έμμεσων συμμετοχών, για την εφαρμογή των προθεσμιών, καθώς και για να διασφαλιστεί συνεκτική ερμηνεία και εφαρμογή των κριτηρίων αξιολόγησης μεταξύ των κρατών μελών και των διαφόρων τομέων. Η Επιτροπή σκοπεύει να ζητήσει από τις ΕΕΑ να αποσαφηνίσουν περαιτέρω τις υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές. 22. Προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα συντονισμού μεταξύ των εθνικών εποπτικών αρχών σε περίπτωση διατομεακών ή διασυνοριακών συναλλαγών, οι ΕΕΑ είναι εξουσιοδοτημένες να καταρτίσουν σχέδια ρυθμιστικών και εκτελεστικών τεχνικών προτύπων, όπως προβλέπεται ήδη στην οδηγία 2010/78/ΕΕ, ώστε να επιλυθούν τα προβλήματα συντονισμού μεταξύ των εθνικών εποπτικών αρχών και να περιοριστεί η αβεβαιότητα όσον αφορά τις πληροφορίες που πρέπει να διαβιβάζονται στις εποπτικές αρχές για την αξιολόγηση των προτεινόμενων αποκτήσεων συμμετοχής. 23. Στο Σχέδιο Δράσης για την εταιρική διακυβέρνηση και το εταιρικό δίκαιο, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, αντιμετωπίζεται το ζήτημα των προσώπων που ενεργούν σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα. Η Επιτροπή αναγνωρίζει την ανάγκη για καθοδήγηση, με στόχο την αποσαφήνιση των εννοιολογικών ορίων και την παροχή μεγαλύτερης ασφάλειας όσον αφορά αυτό το θέμα, προκειμένου να διευκολυνθεί η συνεργασία των μετόχων σε θέματα εταιρικής διακυβέρνησης. Κατά τη διάρκεια του EL 10 EL

2013, η Επιτροπή θα συνεργαστεί στενά με τις αρμόδιες εθνικές αρχές και την ΕΑΚΑΑ, με σκοπό την κατάρτιση κατευθυντηρίων γραμμών για τη διευκρίνιση των κανόνων σχετικά με τα πρόσωπα που ενεργούν σε συνεννόηση με άλλα πρόσωπα, κυρίως στο πλαίσιο των κανόνων που διέπουν τις δημόσιες προσφορές εξαγοράς. Λαμβάνοντας υπόψη την πρόοδο που θα επιτευχθεί κατά τις εργασίες αυτές, η Επιτροπή θα εξετάσει, μαζί με τις ΕΕΑ, ποιες (ενδεχόμενες) περαιτέρω ενέργειες μπορεί να χρειαστούν για την αντιμετώπιση ειδικών ζητημάτων που προκύπτουν από την εφαρμογή της έννοιας της συνεννόησης με άλλα πρόσωπα στο πλαίσιο της οδηγίας για τις ειδικές συμμετοχές. 24. Περαιτέρω, θα μπορούσε να εξεταστεί υπό το πρίσμα της χρηματοοικονομικής κρίσης η δυνατότητα να ενσωματωθούν ρητά στη διαδικασία αξιολόγησης οι πτυχές χρηματοοικονομικής σταθερότητας. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με την καθιέρωση εκτίμησης της δυνατότητας εξυγίανσης, πριν λάβουν χώρα οι συναλλαγές. Η Επιτροπή σκοπεύει, κατά τη διάρκεια του 2013, να διενεργήσει ανάλυση, όπου θα αξιολογούνται οι διάφορες επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης να οριοθετηθεί το εν λόγω κριτήριο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αποφευχθεί αποκλίνουσα εφαρμογή από τις αρμόδιες αρχές. 25. Σύμφωνα με τους στόχους της οδηγίας για τις ειδικές συμμετοχές, θα μπορούσε επίσης να θεσπιστεί για τις ρυθμιζόμενες αγορές, όπως ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 14 της MiFID, παρεμφερές νομικό πλαίσιο με εκείνο για την αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών. 26. Στην υπό διαπραγμάτευση πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην ΕΚΤ σχετικά με τις πολιτικές που αφορούν την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων προβλέπεται ότι η ΕΚΤ διενεργεί, σε στενή συνεργασία με τις εθνικές αρμόδιες αρχές, την αξιολόγηση των αιτήσεων για απόκτηση ή εκχώρηση ειδικών συμμετοχών. Η ΕΚΤ θα βασίζει την απόφασή της σχετικά με την καταλληλότητα του υποψήφιου αγοραστή και την ορθότητα της προτεινόμενης απόκτησης συμμετοχής στα κριτήρια αξιολόγησης που καθορίζονται στην οδηγία για τις ειδικές συμμετοχές, και σύμφωνα με τη διαδικασία και εντός των περιόδων αξιολόγησης που προβλέπονται στην οδηγία, καθώς και στην αντίστοιχη εθνική νομοθεσία για τη μεταφορά της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας. Η έκταση των αρμοδιοτήτων της ΕΚΤ περιορίζεται στα πιστωτικά ιδρύματα που είναι εγκατεστημένα στα συμμετέχοντα κράτη μέλη. Η προτεινόμενη αρμοδιότητα της ΕΚΤ όσον αφορά την αξιολόγηση των αιτήσεων για απόκτηση ή εκχώρηση ειδικών συμμετοχών δεν συνεπάγεται καμία τροποποίηση της οδηγίας. 27. Τα κράτη μέλη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και τα λοιπά ενδιαφερόμενα μέρη καλούνται να υποβάλουν, έως τις 31 Μαρτίου 2013, τις απόψεις τους σχετικά με την επισκόπηση που παρατίθεται στην παρούσα έκθεση. Με βάση τα σχόλια που θα αποσταλούν και τα αποτελέσματα της ανάλυσης που αναφέρεται στην παράγραφο 23, η Επιτροπή θα ανακοινώσει, έως το τέλος του 2013, αν χρειάζεται να ενισχυθεί το καθεστώς αξιολόγησης των ειδικών συμμετοχών. EL 11 EL

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ Εφαρμογή της οδηγίας 2007/44/ΕΚ για τροποποίηση της οδηγίας 92/49/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών 2002/83/ΕΚ, 2004/39/ΕΚ, 2005/68/ΕΚ και 2006/48/ΕΚ σχετικά με τους διαδικαστικούς κανόνες και τα κριτήρια αξιολόγησης για την προληπτική αξιολόγηση της απόκτησης και της αύξησης συμμετοχών στο μετοχικό κεφάλαιο οντοτήτων του χρηματοπιστωτικού τομέα Σχήμα 1: Αριθμός κοινοποιήσεων στην ΕΕ, 2008-2011 22 3500 3000 2500 2000 1500 1000 500 0 2008 2009 2010 2011 ΕΕ Ηνωμένο Βασίλειο Κάτω Χώρες Γερμανία 22 Στην Επιτροπή απέστειλαν στατιστικά δεδομένα 25 κράτη μέλη. Επιπλέον, στις απαντήσεις διαφόρων κρατών μελών έχουν συμπεριληφθεί τα δεδομένα σχετικά με την απόκτηση ειδικών συμμετοχών σε εταιρείες διαχείρισης ΟΣΕΚΑ. Η υποχρέωση κοινοποίησης της προτεινόμενης απόκτησης ειδικής συμμετοχής σε εταιρείες διαχείρισης ΟΣΕΚΑ επιβάλλεται δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων σχετικά με ορισμένους οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ), ΕΕ L 320 της 17.11.2009, σ. 32. Έγγραφο διαθέσιμο στη διεύθυνση: http://eurlex.europa.eu/result.do?t1=v3&t2=2009&t3=65&rechtype=rech_naturel&submit=search. EL 12 EL

Σχήμα 2: Ποσοστό κοινοποιήσεων που ανακλήθηκαν και αποκτήσεων συμμετοχών που απαγορεύθηκαν στην ΕΕ, 2008-2011 6 5 4 3 2 1 0 2008 2009 2010 2011 Κοινοποιήσεις που ανακλήθηκαν Αποκτήσεις συμμετοχών που απαγορεύθηκαν EL 13 EL