Στέλιοσ Κονιτόπουλοσ Αρχιπέλαγοσ
Σύτλοσ του Πρωτοτύπου: Αρχιπέλαγοσ υγγραφϋασ: τέλιοσ Κονιτόπουλοσ ISBN:978-960-93-4792-1 Επύλεκτεσ Χηφιακϋσ Εκδόςεισ: 24grammata.com τηλ. +30 210 612 70 74, fax: +30 210 600 87 50 Τπεύθυνοι ςειρϊσ: Γιώργοσ Πρύμπασ, Φαριτύνη Ξύδη Σειρά: εν καινώ,, Αριθμόσ ςειρϊσ: 32 Επιμϋλεια και διόρθωςη κειμϋνου: ωτόρησ Αθηναύοσ Σόποσ και Φρονολογύα πρώτησ ϋκδοςησ: Αθόνα, 2013 Μϋγεθοσ Αρχεύου: 1,5 Mb ελύδεσ: 44 Μορφό αρχεύου: Flipping book, pdf Γραμματοςειρϊ: cambria Απαγορεύεται η αναδημοςίευςη δίχωσ την έγγραφή άδεια του δημιουργού ή του εκδότη
ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟ Δυο ερωδιού ταξιδευτϋσ πετούν ψηλϊ, Πϋταξε και η ψυχό μου. Σϋτοια εποχό τι κϊνουν εδώ; Ϊχαςαν το δρόμο τουσ μϊλλον Αγριελιϊ λαξεμϋνη από αγϋρα και από την πϋτρα που φυτρώνεισ. τον θρόνο που ϋφτιαξεσ νερϊιδα ποιοσ θα κϊτςει; Γυμνϋσ πϋτρεσ πυρωμϋνεσ, ςκιςμϋνεσ από όλιο και αϋρα. Αμϊραντοσ ξερόσ μυρύζει ςτην υγραςύα τησ δύςησ. τεγνό λουλούδι αιώνια ςτϋκει. Σο ϊρωμα του όμωσ πουθενϊ δεν ακούγεται Σο βαπόρι ϋφυγε, ξαπόςταςε λύγο ςτα ανοιχτϊ. Ομόρφαινε τα μϊτια μασ που το κοιτούςαν. Με μια ςτροφό μασ χαιρϋτηςε. 7
Καςςιόπεια Αν κϊπου κοιτϊζεισ τον όλιο που κοκκινύζει ςτην δύςη. Αν κϊπου κοιτϊζεισ το φεγγϊρι με τα υγρϊ ςου ματιϊ. Αν κϊπου ψϊχνεισ τον πολικό Να ξϋρεισ εκεύ θα εύναι τα μϊτια μου. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Πικροδϊφνεσ Κοιτϊσ τισ πικροδϊφνεσ, μια γραμμό ροζ ςτο ξερό καλοκαύρι. Δροςιϊ, χαρϊ, ϋρωτασ υπϊρχουν εκεύ. την ψυχό μασ ούτε μια γραμμό ροζ.. 9
Θϊλαςςα Ση θϊλαςςα και εςϋνα ϋχω. Εςϋνα όμωσ ςε ϋχω ςαν την θϊλαςςα. Ψραύο το κύμα ςαν τον ερώτα κει που ςβόνει κει φουντώνει. ε ποιον να πρωτοπώ ςυγγνώμη. Θα το φωνϊξω ςτην θϊλαςςα να το ταξιδϋψει Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Ηλιοβαςίλεμα Σον εύδα πϊλι να κοιτϊζει με το ϊδειο βλϋμμα, το κενό. ούρουπο όταν και ο όλιοσ το πρόςωπο του μελύ το εύχε ζωγραφύςει. αν τον όλιο ανατϋλλεισ κϊθε πρωύ που περνϊσ μα δυςτυχώσ βαςιλεύεισ ςτην ςτροφό του δρόμου. αν το φεγγϊρι φωτύζεισ την νύχτα μα ςκοτεινιϊζει μόλισ χαθεύσ ςτην ςτροφό. Μακϊρι να μπορούςα να πϊρω την μυρωδιϊ ςου από το ρϊφι να την βϊλω μϋςα μου.. 11
Μοναξιϊ Θϋλω ςκοτϊδι ςτην ςκϋψη ςτην ςϊρκα ςτην ςιωπό αν πεισ, εγώ αυτό θα κϊνω Κϊντο γιατύ αργεύσ; Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Μϋθη Σα υγρϊ τα νιώθεισ ςαν τρϋχουν πϊνω ςτην ςϊρκα τησ φανταςύασ. Σα αρώματα τρυπούν τα αιςθόματα. Σα χϊδια νιώθουν την πραγματικότητα. Σο μυαλό ελεύθερο η ψυχό ελεύθερη. Σα υγρϊ Σα ςύννεφα Σα χρώματα Σα γλϋντια. 13
Άνθρωποσ Μοναχόσ ο ϊνθρωποσ τον πόνο ζει. Αν τον μοιραςτεύ γύνεται ψϋμα. Αν δεν ςκϊψεισ τον τϊφο μοναχόσ δεν τον νιώθεισ τον Θεό. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Θλίψη Ο κόποσ για να γύνει θϋλει θϊνατο. Ο ϋρωτασ θϋλει τον κόπο για να ανθόςει.. 15
Απόφαςη Μια πϋτρα ξϊφνου ςου φρϊζει το δρόμο. Σι να κϊνεισ; Εϊν εύναι ελαφριϊ πϊρτη μαζύ ςου. Υύλοι, Ϊρωτεσ, φτερωτϋσ βόλτεσ ςτο χώρο και ςτο χρόνο. Τπομονό μα την αςημαντότητα μασ θα τι φϋρει ο θϊνατοσ. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Ναπϊλμ, φωτιϊ. ιωπό. Αρχϋγονεσ αύτιεσ θα απλωθούν.. 17
Εξϋλιξη Σο φωσ καθαρό. Ο ϊνθρωποσ λύγοσ. Σο φωσ τρϋχει. Ο ϊνθρωποσ ξϋχαςε, η μνόμη ϋγινε εικόνα πλαςτό. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Χρονοχώροσ Ο χρόνοσ που μασ δύνεται να ζόςουμε εύναι μεγϊλοσ, αρκεύ να μπορούμε να διαχειριςτούμε το χώρο που υπϊρχουμε. Ο χώροσ που ζούμε εύναι μια ςταλιϊ, με τον χρόνο όμωσ γύνεται μεγϊλοσ.. 19
Χωροχρόνοσ Σα μυςτικϊ πϊντα θαμμϋνα. Σα φανερϊ πϊντα αόρατα. Σο τώρα πϊντα παρελθόν ό μϋλλον. Ο χρόνοσ Ο χώροσ Ο ϋρωτασ Μια κουκύδα ο ϊνθρωποσ, αλλϊ χρόνο, χώρο και ερώτα δημιουργεύ. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Περιμϋνοντασ το μπλε Σον ερώτα θα τον ψϊχνω μϋχρι να γερϊςω. Και ςαν γερϊςω πϊλι τον ερώτα θα ψϊχνω.. 21
ΑΝΑΓΕΝΝΗΗ τον ουρανό τα μϊτια του καρφωμϋνα. την εύςοδο τησ ςπηλιϊσ ςτϊθηκε μετϊ από καιρό. Λεσ και όρθε από τα βϊθη τησ μότρασ. Σα λαμπρϊ ϊςτρα ςταμϊτηςε να κοιτϊ ςαν ϊκουςε το κλϊμα του βρϋφουσ. Σούτοσ ο παρϊδειςοσ δεν εύχε κόπο. Εύχε όμορφουσ κρυςτϊλλουσ. Αχνό το φωσ που ϋφτανε ςτο βϊθοσ τησ ςπηλιϊσ μα αρκετό να ζεςτϊνει την ψυχό τουσ. Κει γεννόθηκε ο νϋοσ ϊνθρωποσ Σο ταξύδι μακρινό χωρύσ επιςτροφό. Ϊνασ ϊντρασ. Μια γυναύκα. κληρόσ ο τόποσ και ο τρόποσ. Νϋα αρχό για το εύδοσ. Παιδιϊ δεν ϋπρεπε να κϊνουν. Όμωσ παρϊδειςοσ χωρύσ αμαρτύα δεν υπϊρχει. Πριν γυρύςει ςτα βϊθη τησ ςπηλιϊσ - κει θα ϋμεναν για καιρό εξϊλλου - τα μϊτια του χτϋνιςαν με λαχτϊρα τον ουρανό. ε μια γκρύζα κουκύδα καρφώθηκαν. Η Γη του φϊνηκε πωσ όταν. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
MNHMH Θυμϊςαι την δροςοςταλιϊ ςτα φύλλα του πλατϊνου; Σο φωσ την ϋκανε να λϊμπει και εςύ κούταζεσ όλο το ςύμπαν μϋςα τησ. Θυμϊςαι το πυροτϋχνημα που ϋνα ςκοτεινό βρϊδυ ςαν δώρο ςτην μοναξιϊ ςου όρθε από τα βϊθη του ουρανού; Θυμϊςαι την μυρωδιϊ; Θυμϊςαι τισ φωνϋσ; Σον πόνο τoν θυμϊςαι; Κερύ η ψύχη μασ, πότε βαθύ, πότε ρηχό το χνϊρι που μϋνει.. 23
ΦΟΒΟ Σο φόβο μου ςτο ςκοτϊδι θα τον κρύψω. Εκεύ ςτα ςκοτεινϊ θα περιμϋνω. Σο φωσ μόλισ δω θα τoν ξεχϊςω. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Φωσ Σο φωσ κϊποτε γεννόθηκε Σώρα ϋνα κομμϊτι του εύμαςτε εμεύσ.. 25
ΜIΣΑΣΟ Θαμμϋνο ςτο τοπύο εύςαι. τϋκεισ εκεύ λεσ και από πϊντα. Σα τεύχη ςου γυμνϊ, ςαν κουφϊρι πεταμϋνο ςτη γη μοιϊζεισ. Όμωσ αντϋχεισ ςαν αθϊνατοσ, ρουφϊσ ακόμα την μνόμη τον ςυμβϊντων. την αυλό ςου για παρϋα ϋχεισ ϋνα γϋρικο ξερό δϋντρο. Λεσ και ο ϋνασ παύρνει δύναμη από τον ϊλλον. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
ΓΗ τη γη μια δύνεισ. τη Γη μια ςτιγμό. Μια ςουβλιϊ ςτην κϊρδια τησ. Ακόμα αντϋχει. Μικρόσ ο ϊνθρωποσ ςτο χρόνο τησ. /// Ωλλα ςμαρϊγδια θα ςμιλεύςω. Εςϋνα ϊνθρωπε να ςε κϊνω να με προςϋξεισ. Θϋλει καιρό για να γύνουν, Και μπορεύ να μην υπϊρχεισ να τα δεισ. Ωνθρωπε ακούσ;. 27
ΑΝΑΓΕΝΝΗΗ 2 Από τισ ςτϊχτεσ θα ςκορπύςω ςτο κενό. Από τισ ςτϊχτεσ δεν θα ξαναγεννηθώ. Απλϊ θα εξαφανιςτώ. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
ΧΑΡΑ Εφόμερη και ωραύα. Μα λύγο κρατϊ. αν το ηλιοβαςύλεμα. Σόςο κρατϊ η χαρϊ τησ.. 29
ΦΩΣΙΑ Όλα αλλϊζουν Υοινό το χρώμα του κϊρβουνου που πϊει να ςβόςει. Τπϊρχει, δεν αλλϊζει. ε καύει. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
ΠΙΣΗ Αθϊνατη η φύςη. Θνητό η αθϊνατη φύςη μασ.. 31
Μ. ΠΕΜΠΣΗ Γερϊκι περνϊ ςτον ουρανό. τα νύχια του κρατϊ θόραμα, μπορεύ και το παιδύ του. Θλύψη ςε πιϊνει ό,τι και να εύναι, ϊψυχο φαύνεται. ύγουρα τον θϊνατο κρατϊ. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
ΚΑΚΣΟ Φρόνια φυλακιςμϋνοσ ςτην μικρό ςου γλϊςτρα. Μαρϊζωςεσ, ϋγειρεσ, ϋφαγεσ όλο το χώμα μα δε ξερϊθηκεσ. Σώρα όμωσ ςαν το ψϊρι που ξανϊ πϋφτει ςτο νερό, ςπαρτϊριςεσ, ζωντϊνεψεσ και ςτόθηκεσ όρθιοσ. Σώρα ςτην υγρό γη θα μακροζωύςεισ ελεύθεροσ.. 33
HOMO NOVUS Σα μϊτια του πρϊςινα ςτο ςκοτϊδι ϋβλεπαν. αν παιδύ φώναζε, βλϋπω πρϊςινα, βλϋπω πρϊςινα. Μα ςαν μεγϊλωςε ςταμϊτηςε να το λϋει. Περύεργα τον κοιτούςαν, μα αυτόσ διϊβαζε και την ψυχό τουσ. Μονόσ ϋβγαινε βόλτεσ ςτο πηχτό ςκοτϊδι. Ϊτρεχε με δύναμη ανϊμεςα ςτησ πυκνϋσ λεύκεσ. Ϊνα βρϊδυ ςυνϊντηςε ϋνα κορύτςι που το ύδιο ϋκανε. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
ΚΑΘΡΕΦΣΗ τα αυλϊκια του προςώπου χύνετε το ςυναύςθημα. αν την λαβα ρϋει. Με τον χρόνο μορφό δύνει ςτον πόνο, την λύπη, την χαρϊ.. 35
ΚΙΑ Σουσ βλϋπεισ, ακόμα περπατούν ςιγϊ, χωρύσ ςκοπό. Αφεντικό και ςκύλοσ γεραςμϋνοι, αιώνιοι ςύντροφοι. Ούτε ο θϊνατοσ θα τουσ χωρύςει. Δεν εύςαι ςύγουροσ εϊν εύναι αληθινού. Μπορεύ η ςκιϊ τουσ να ϋμεινε να περιπλανιϋται αιωνύα ςτα ςτενϊ ςοκϊκια ςαν κατϊρα. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
Ηλιοβαςίλεμα Και τρεισ μικρέσ ιςτορίεσ Ϊνασ όλιοσ λαμπρόσ πϊει να δύςει, καθαρόσ, πορτοκαλόσ. Η θϊλαςςα μαύρη, μϊλλον μπλε ςκούρο. ε αυτό το ηλιοβαςύλεμα, ο όλιοσ δεν φτιϊχνει αυτόν τον χρυςαφύ δρόμο πϊνω ςτη θϊλαςςα που φτϊνει μϋχρι εμϊσ. Δεν μασ γουςτϊρει, εύναι για πϊρτι του, απολαμβϊνει την βουτιϊ του μϋςα ςτη θϊλαςςα. Μα το φωσ του λϊμπει μϋχρι να χαθεύ τελεύωσ, ϋτςι για να μασ πει ςυγγνώμη που θϋλει να εύναι μόνοσ.. 37
Ένασ παράξενοσ άνθρωποσ Ϊνα βρϊδυ του όρθε η ιδϋα, όταν εύδε μια νυφύτςα ϋξω από το παρϊθυρο του. Προςπϊθηςε να την εξημερώςει και τα κατϊφερε. Ϊδενε κϊθε βρϊδυ ϋνα κοτόπουλο ςτη ρύζα ενόσ ευκαλύπτου, η νυφύτςα το ςκότωνε και του ρούφαγε το αύμα, κϊτι ςαν θυςύα όταν. Με τον καιρό όρθαν πολλϋσ νυφύτςεσ, όθελε πολλϊ κοτόπουλα, του τϋλειωςαν τα λεφτϊ και ϊρχιςε να κλϋβει από τουσ γεύτονεσ. Όλη τη νύχτα γυρνούςε ςτα χωριϊ να κλϋβει κότεσ, τον εύπαν τρελό ότι τα ϋχει χϊςει, τον βρόκαν ςκοτωμϋνο μϋςα ςε ϋνα χωρϊφι. Όμωσ τα εύχε καταφϋρει οι νυφύτςεσ τον περύμεναν κϊθε βραδύ ςτην ρύζα του ευκαλύπτου. Ένα παράξενο όνειρο Ϊνασ γϋροσ με ςκαμμϋνο πρόςωπο γεμϊτο ρυτύδεσ, με μια λεύκη μακριϊ γενειϊδα, κρϊταγε ςφιχτϊ ανϊμεςα ςτα γόνατα του μια γυϊλινη ςφαύρα. Κούταζε με απορύα το μαύρο ςκοτϊδι, το κενό το τύποτα, τότε του όρθε μια ιδϋα. Ο γϋροντασ πηρϋ ϋνα ςπύρτο το ϊναψε και τότε το φωσ γϋμιςε την ςφαύρα. Ϊτςι ξεκύνηςαν όλα. Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
. 39
Περιεχόμενα ςελ ΑΡΦΙΠΕΛΑΓΟ 7 Καςςιόπεια 8 Πικροδϊφνεσ 9 Θϊλαςςα 10 Ηλιοβαςύλεμα 11 Μοναξιϊ 12 Μϋθη 13 Ανθρωποσ 14 Θλύψη 15 Απόφαςη 16 Ναπϊλμ 17 Εξϋλιξη 18 Φρονοχώροσ 19 Φωροχρόνοσ 20 Περιμϋνοντασ το μπλε 21 ΑΝΑΓΕΝΝΗΗ 22 ΜΝΗΜΗ 23 ΥΟΒΟ 24 Υωσ 25 ΜΙΣΑΣΟ 26 ΓΗ 27 ΑΝΑΓΕΝΝΗΗ 2 28 ΦΑΡΑ 29 ΥΨΣΙΑ 30 ΠΙΣΗ 31 Μ. ΠΕΜΠΣΗ 32 Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
ΚΑΚΣΟ 33 HOMO NOVUS 34 ΚΑΘΡΕΥΣΗ 35 ΚΙΑ 36 Και τρεισ μικρϋσ ιςτορύεσ 37. 41
Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος
. 43
ISBN: 978-960-93-4792-1 νϋο e-book 24grammata.com ςειρϊ: εν καινώ, αρ. ςειρϊσ:32 Στέλιος Κονιτόπουλος - Αρχιπέλαγος