PROJECT ΜΕ ΘΕΜΑ: Τα ομαδικά παιχνίδια Ομάδα (ΝΠ 3 ) Θετικά των ομαδικών παιχνιδιών 1) Επίτευξη επικοινωνίας και συνεργασία; 2) Υπακοή κανόνων 3) Ανάπτυξη στενών σχέσεων μεταξύ των ατόμων (ομαδικότητα) 4) Βελτίωση της φυσικής κατάστασης 5) Διαμόρφωση προσωπικότητας 6) Χαρά και διασκέδαση 7) Μνήμη και αντανακλαστικά 8) Έλεγχος συναισθημάτων Αρνητικά των ομαδικών παιχνιδιών 1) Τραυματισμοί 2) Τσακωμοί 3) Κούραση 4) Δεν έχουν ίδιες ικανότητες 5) Δύσκολοι κανόνες παιχνιδιών
ΝΑ ΤΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ; (ΛΑΧΑΝΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ) Πριν από κάθε ομαδικό παιδικό παιχνίδι συνηθίζεται να τα βγάζουνε για να επιλέξουν τις ομάδες, τους αρχηγούς ή το παιδί που αναλαμβάνει κάποιον συγκεκριμένο ρόλο απέναντι στα υπόλοιπα (π.χ. τυφλόμυγα, μάνα, αυτός που φυλάει στο κυνηγητό κτλ). Οι τρόποι για να επιλέξουμε ποιος θα είναι ποιος 1) Mε τα πόδια: «Βάζουμε πόδια;» Δυο παιδιά έκαναν τους αρχηγούς και στέκονταν, ο ένας απέναντι του άλλου σε απόσταση, 3-4 μέτρα. Άρχιζαν να πλησιάζουν το ένα παιδί το άλλο, «βάζοντας πόδια», δηλαδή για κάθε παιδί το τακούνι του δεξιού παπουτσιού ακούμπαγε στη μύτη του αριστερού κ.ο.κ.. Όποιος πατούσε με το πόδι του, το πόδι του άλλου πρώτος, έπαιρνε πρωτιά και έκανε επιλογή παικτών. 2) Με κεραμιδάκι ή πλατύ βότσαλο: Έφτυναν στο ένα μέρος και έλεγαν «Ήλιος και βροχή» «Φτυσμένο, άφτυστο», το στριφογύριζαν στον αέρα σαν το «κορώνα-γράμματα». 3) Μονά-ζυγά :Έφερναν τα χέρια πίσω, έβαζαν στη μια φούχτα στην άλλη πετραδάκια και έφερναν την φούχτα μπροστά. Όποιος πετύχει τα πετραδάκια, αν είναι «μονά ή ζυγά» στη φούχτα, έπαιρνε πρωτιά. 4) ΜΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ(λαχνίσματα): Άρχιζε ένα παιδί να λέει τραγουδάκι, δείχνοντας συγχρόνως με το δάκτυλο ένα- ένα παιδί. Τον τελευταίο στίχο τον έλεγαν πιο αργά από τους άλλους. Όποιο παιδί έδειχνε τελευταίο έκανε τη μάνα, τον αρχηγό ή τον φύλακα ή είχε πρωτιά. Τέτοια τραγούδια ήταν τα παρακάτω: Ανέβηκα στην πιπεριά να κόψω ένα πιπέρι κι η πιπεριά τσακίστηκε και με κόψε το χέρι. Δώσ με το μαντιλάκι σου το χρυσοκεντημένο να δέσω το χεράκι μου που το χω ματωμένο. -Είσαι Κινεζάκι; -Ναι. -Τρως πολύ ρυζάκι; -Ναι. -Πόσες κουταλίτσες την ημέρα τρως; -Εφτά (π.χ.) -Μία, δύο, τρεις,..., εφτά
Ανεβαίνω στη συκιά και πατώ στην καρυδιά, πίνω το γλυκό κρασί, απ' την κούπα τη χρυσή και φωνάζω κούι κούι, μα κανένας δε μ' ακούει Αγγελικούλα ζάχαρη, Αγγελικούλα μέλι, Αγγελικούλα κρύο νερό που πίνουν οι άγγελοι. Η Αγγελικούλα αρρώστησε, της βάλανε αβδέλλες και τρέχανε τα αίματα σαν κόκκινες κορδέλες. [Γιάννενα] Ανεβαίνουν τα παιδιά, σαν του Μάη τα κλαριά, ανεβαίνουν τα κορίτσια, τα λιγνά σαν κυπαρίσσια, ανεβαίνουν κι οι γριές, με τις κεντητές ποδιές. Ανεβαίνουν κι οι παπάδες, με τις κόκκινες λαμπάδες, ανεβαίνουν τα παιδάκια, με τα κόκκινα βρακάκια, ανεβαίνω και εγώ με το κόκκινο τ' αυγό. Α μπε μπα μπλομ του κίθε μπλομ α μπε μπα μπλομ του κίθε μπλομ μπλιμ μπλομ. Σα θα πάμε κει στη Νότια Αμερική θα δούμε τον Ερμή να παίζει μουσική με κόκκινο (ή κίτρινο κ.τ.λ.) σκουφί (ή βρακί). Έχω έν' αυτοκίνητο που όλο-όλο τρέχει. -Και πού θα σταματήσει; -Στη Γαλλία. (π.χ.) -Και τι χρώμα θα ζητήσει; -Μπλε. (π.χ.) -Η Γαλλία έχει χρώμα μπλε
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΜΑΔΙΚΩΝ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ ΚΑΝΕ ΜΟΥ ΜΑΤΑΚΙ (7ετών +) ΠΩΣ ΠΑΙΖΕΤΑΙ; Ξεκινήστε τραβώντας χαρτιά από μια τράπουλα, όσα και οι παίχτες, το ένα από αυτά να είναι οπωσδήποτε ο άσος μπαστούνι. Στρώστε τα κλειστά πάνω σ ένα τραπέζι και ζητήστε από κάθε παίχτη να επιλέξει ένα φύλλο, χωρίς να το δείξει σε κανέναν. Όποιος πετύχει τον άσο μπαστούνι παίρνει το ρόλο του δολοφόνου, η ταυτότητα του οποίου παραμένει άγνωστη στους υπόλοιπους. Κλείνοντας το μάτι, διακριτικά, σ έναν παίχτη εκείνος περιμένει μερικά δευτερόλεπτα, για να μην προδώσει το παιχνίδι, και κατόπιν πέφτει κάτω νεκρός. Στόχος του κάθε παίχτη (εκτός του δολοφόνου) είναι να γίνει αυτόπτης μάρτυρας μιας τέτοιας πράξης, το οποίο είναι αρκετά δύσκολο, αφού ταυτόχρονα προσέχει να μην δολοφονηθεί. Αν τα καταφέρει, μπορεί να αποκαλύψει την ταυτότητα του δολοφόνου και να ανακηρυχτεί νικητής. Αν μείνουν ζωντανοί λιγότεροι από τρεις παίχτες, ο δολοφόνος ανακηρύσσεται νικητής. ΩΦΕΛΗ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ: Σκέψη, καθώς πρέπει οι παίχτες να σκεφτούν για να ανακαλύψουν τον δολοφόνο Χαρά, αφού παίζοντας αυτό το παιχνίδι προσφέρει διασκέδαση στους παίχτες ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ: Μπορεί να υπάρξουν τσακωμοί σε περίπτωση, για παράδειγμα, που ανακαλυφθεί ο δολοφόνος αλλά ο ίδιος το αρνείται, ή αν κάποιοι προσποιούνται τον δολοφόνο Δυσκολία στο να βρει κανείς τον δολοφόνο χωρίς να πεθάνει, και πολλές φορές γίνεται αποφυγή των βλεμμάτων από φόβο μήπως δολοφονηθούν.
Η ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ Η κολοκυθιά είναι ένα παραδοσιακό παιχνίδι. Η κολοκυθιά παίζεται με αρκετά άτομα που κάθονται κυκλικά. Καθένα από τα παιδιά θα έχει ένα νούμερο. Αυτό αποφασίζεται με διάφορους τρόπους όπως η ηλικία ή το ύψος ή τα παιδιά «τα βγάζουν» Αυτό που έχει τον αριθμό 1 κάνει τη μάνα και ξεκινάει επιλέγοντας έναν αριθμό από αυτούς που αντιστοιχούν στα υπόλοιπα παιδιά (για παράδειγμα το 4) και λέει Έχω μια κολοκυθιά που κάνει 4 κολοκύθια. Τότε το παιδί που έχει αυτόν τον αριθμό πρέπει να ρωτήσει και γιατί να έχει 4; Η μάνα θα πρέπει να ξαναρωτήσει Και πόσα θέλεις να έχει; Και το παιδί με το αριθμό να απαντήσει άλλο νούμερο διαφορετικό από το δικό του και τον αριθμό που έχει η μάνα. Τότε τον λόγο παίρνει το παιδί που έχει το νούμερο και λέει με την σειρά του Έχω μια κολοκυθιά που κάνει κολοκύθια. Αν κάποιος ξεχαστεί και δεν απαντήσει ή δώσει λάθος αριθμό (για παράδειγμα πει ένα νούμερο που δεν υπάρχει ή πει το νούμερο αυτού που ρωτάει ή το δικό του) ή απαντήσει ενώ δεν έχει ειπωθεί ο δικός του αριθμός τότε τιμωρείται. Τις τιμωρίες τις αποφασίζουν από πριν ή αποφασίζει η μάνα για το είδος τους. Υπάρχουν διάφορες παραλλαγές των ερωτήσεων.
ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΠΑΛΕΡΜΟ Το παιχνίδι περιλαμβάνει δύο δολοφόνους, ένα καρφί και αθώα θύματα (πολίτες). Δολοφόνοι: Ο ένας δολοφόνος θα είναι κρυφός και άλλος φανερός. Ο φανερός δολοφόνος θα αναγνωριστεί μόνο από το καρφί. Καρφί: Ο ρόλος του είναι να δει ποιος είναι ο φανερός δολοφόνος, να κατευθύνει με τρόπο τα αθώα θύματα να τον βρουν χωρίς όμως να φανεί ότι αυτός είναι το καρφί και ξέρει το δολοφόνο. Αθώα θύματα: Προσπαθούν να ανακαλύψουν τους δολοφόνους και χωρίς να τους βγάλουν από το παιχνίδι. Ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων κανονίζετε και τον αριθμό από τα χαρτάκια που θα κόψετε.. Τα διπλώνετε, τα ανακατεύετε και διαλέγει ο καθένας από ένα. Επιλέγεται ένα άτομο που θα συντονίσει το παιχνίδι ξεκινώντας την διαδικασία λέγοντας: Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο, κλείνουμε όλοι τα μάτια μας (και ο συντονιστής μαζί) Όσο όλοι έχουμε κλειστά τα μάτια ο συντονιστής συνεχίζει: Θέλω οι δύο δολοφόνοι να ανοίξουν τα μάτια και να αναγνωριστούν. Ωραία τώρα θέλω να κλείσετε τα μάτια σας και να τα ανοίξει μόνο το καρφί Ο φανερός δολοφόνος να σηκώσει με τρόπο το χέρι του για να τον αναγνωρίσει το καρφί. Τώρα κλείνει το καρφί τα μάτια και τα ανοίγουμε όλοι γιατί ξημέρωσε νέα μέρα στο Παλέρμο. Μόλις ανοίξουν όλοι τα μάτια τους αρχίζουν τις κατηγορίες. Σε κάποια φάση όταν σταματήσουν οι κατηγορίες αρχίζει η ψηφοφορία για να βγει ο πρώτος παίχτης εκτός παιχνιδιού και να δούμε τι ήταν τελικά. Ο συντονιστής αναλαμβάνει και λέει:
Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο, κλείστε όλοι τα μάτια σας. Τώρα θέλω οι δύο δολοφόνοι να ανοίξουν τα μάτια τους και να μου δείξουν ποιον θέλουν να σκοτώσουν. Αφού τον δείξουν συνεχίζει: Κλείστε τώρα τα μάτια σας Ξημερώνει νέα μέρα στο Παλέρμο για όλους εκτός από τον τάδε. Αυτός που φεύγει νύχτα δεν επιτρέπεται να μας δείξει το χαρτάκι του. ΨΕΙΡΕΣ Οι ψείρες είναι ένα παιδικό παιχνίδι που παίζεται με 3 ή παραπάνω παίχτες. Όλοι οι παίχτες συγκεντρώνονται σε κύκλο. Ένας παίχτης μπαίνει στον κύκλο και φωνάζει το όνομα ενός άλλου παίχτη και πετάει τη μπάλα. Το άτομο που ακούει το όνομά του τρέχει να πιάσει τη μπάλα. Αν πιάσει τη μπάλα χωρίς να πέσει, λέει ένα άλλο όνομα, και πετάει τη μπάλα. Αν όμως η μπάλα πέσει κάτω, οι παίχτες τρέχουν όσο πιο μακριά μπορούν. Ο παίχτης, αφού πιάσει τη μπάλα, λέει «1, 2, 3, στοπ» οι άλλοι παίχτες σταματούν να τρέχουν και μένουν ακίνητοι. Ο παίχτης με τη μπάλα κάνει 3 βήματα και στοχεύει τον παίχτη που είναι πιο κοντά. Αν η μπάλα ακουμπήσει τον παίχτη, παίρνει ψείρα, αν όμως δεν τον ακουμπήσει, ο παίκτης που έριξε τη μπάλα, παίρνει αυτός ψείρα.