Μελέτη 9: Για το Σάββατο 31 Μαΐου Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΕΔΆΦΙΟ ΜΝΉΜΗΣ: «Διότι και ο νόµος εδόθη διά του Μωυσέως, η δε χάρις και η αλήθεια έγεινε διά Ιησού Χριστού» Ιωάννη 1/α 17. Για τη µελέτη αυτής της εβδοµάδας, διαβάστε: Ρωµ. 7/ζ 7-12, Δευτ. 30/λ 15-20, Ματθ. 7/ζ 24-27, Πράξ. 10/ι 34, 35, Ιωάν. 15/ιε 10, Εφεσ. 2/β 1. Έναν αιώνα πριν τον Χριστό, ο Ρωμαίος ποιητής Λουκρήτιος έγραψε ένα γνωστό ποίημα που ανακαλύφθηκε τον Μεσαίωνα, με τίτλο, «Στη Φύση των Πραγμάτων». Αν και πολλές φορές κατηγορήθηκε ως αθεϊστής, στο ποίημά του ο Λουκρήτιος δεν αμφισβητεί την ύπαρξη θεών, υποστηρίζει απλώς ότι από τη φύση τους οι θεοί δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον σ οτιδήποτε αφορά τον άνθρωπο. Αντιθέτως, η Αγία Γραφή υποστηρίζει ότι υπάρχει ένας μόνο Θεός ο Οποίος δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ό,τι συμβαίνει στους ανθρώπους. Το ενδιαφέρον Του για τον άνθρωπο εκδηλώνεται στο νόμο Του (που μας καθοδηγεί στο πώς να ζούμε) και στη χάρη Του (το μέσο της σωτηρίας παρότι παραβήκαμε το νόμο). Αν και οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι δύο αντικρουόμενες έννοιες, στην πραγματικότητα ο νόμος και η χάρη είναι άμεσα συνδεδεμένα. Μπορεί η λειτουργία τους να είναι διαφορετική, όμως μαζί αποκαλύπτουν ότι η δικαιοσύνη θα θριαμβεύσει κατά της αμαρτίας. Ο νόμος και η χάρη του Θεού παρέχουν ισχυρές ενδείξεις της αγάπης Του για τον άνθρωπο και της επιθυμίας Του να μας σώσει και να μας φέρει στην αιώνια βασιλεία.
Κυριακή 25 Μαΐου Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ Διαβάστε Ρωμ. 7/ζ 7-12. Τι μας λέει ο Παύλος για τη σχέση μεταξύ αμαρτίας και νόμου; Γιατί ρωτάει αν «ο νόμος είναι αμαρτία;»...... Ο Παύλος συνδέει τόσο στενά την αμαρτία με το νόμο που κάνει την ρητορική ερώτηση, «είναι ο νόμος αμαρτία;» Η απάντηση, ασφαλώς και είναι αρνητική. Συγκεκριμένα λέει: «Ώστε ο μεν νόμος είναι άγιος, και η εντολή αγία, και δικαία και αγαθή». Το «ώστε» δείχνει το συμπέρασμα του επιχειρήματός του ότι ο νόμος δεν είναι αμαρτία, αλλά άγιος και αγαθός. Αυτό που λέει ο Παύλος είναι ανάλογο με τη σχέση μεταξύ ποινικού δικαίου και εγκλήματος. Κάποιος λογίζεται εγκληματίας επειδή το λέει νόμος. Μπορεί να πάει φυλακή για μία παράνομη πράξη που σε μία άλλη χώρα θεωρείται νόμιμη. Η αιτία: Πρόκειται για την ίδια πράξη, αλλά με δύο διαφορετικά επακόλουθα. Τι κάνει τη διαφορά; Ο νόμος. Επίσης, εκείνο το οποίο αξίζει να θυμόμαστε είναι ότι επειδή κάτι είναι νόμος, δεν σημαίνει ότι είναι και σωστό. Στο παρελθόν, στην Αμερική υπήρχε ένας νόμος όπου οι πολίτες υποχρεούταν να επιστρέψουν τους δούλους στους κυρίους τους. Ήταν νόμος, που όμως δεν ήταν δίκαιος. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι ο νόμος του Θεού αντικατοπτρίζει τον γεμάτο αγάπη χαρακτήρα Του. Δεν πρέπει λοιπόν να μας παραξενεύουν τα λόγια του Παύλου ότι ο νόμος είναι άγιος και αγαθός. Άλλωστε, Ποιος τον θέσπισε; Διαβάστε Ρωμ. 7/ζ 7. Πώς η συγκεκριμένη εντολή αποδεικνύει την άποψη του Παύλου για το νόμο; Γιατί επέλεξε αυτήν την εντολή και όχι για παράδειγμα το «Μη κλέψης»; Πιθανόν ο Παύλος να επέλεξε τη συγκεκριμένη εντολή επειδή δεν είναι φανερό ότι αμαρτία. Πολλοί πιστεύουν ότι η επιθυμία δεν είναι κάτι κακό. Το ότι ο φόνος και η κλοπή είναι κακό, το αναγνωρίζουμε και χωρίς τις Δέκα Εντολές. Αλλά για την επιθυμία; Επομένως είναι το τέλειο παράδειγμα για να αποδείξει ότι ο νόμος μάς δείχνει τι είναι αμαρτία. Διαφορετικά δεν θα ξέραμε ότι η επιθυμία είναι αμαρτία.
Δευτέρα 26 Μαΐου Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΔΕΥΤΕΡΟΝΌΜΙΟ 30/Λ 15-18 Ο νόμος δόθηκε στο λαό Ισραήλ με ιδιαίτερο τρόπο. Πριν δώσει ο Θεός το νόμο Του υπενθύμισε στο λαό ότι είναι «βασίλειον ιεράτευμα, και έθνος άγιον» (Έξ. 19/ιθ 6). Από όλα τα έθνη της γης, ο Θεός επέλεξε το Ισραήλ για να φανερώσει το νόμο Του (Ρωμ. 9/θ 4). Ο νόμος δεν προοριζόταν να είναι βάρος στο λαό, αλλά το μέσο που ο εκλεκτός λαός θα χρησιμοποιούσε για να φανερώσει στα έθνη τον ηθικό κώδικα της διακυβέρνησης του Θεού. Το Ισραήλ θα συνεργαζόταν με τον Θεό στον παγκόσμιο ευαγγελισμό, και ο νόμος του Θεού θα ήταν χαρακτηριστικό γνώρισμα για τους κήρυκές Του. Σύμφωνα με το Δευτ. 30/λ 15-20, ποια είναι η σχέση μεταξύ του νόμου και των υποσχέσεων που δόθηκαν στον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ; Πώς εφαρμόζονται αυτές οι αρχές σε μας σήμερα, υπό το φως της Νέας Διαθήκης; Δείτε Ματθ. 7/ζ 24-27..... Ο Θεός επέλεξε τους Ισραηλίτες ως αντιπροσώπους Του. Το Ισραήλ θα ήταν ο λαός μέσω του οποίου τα έθνη θα λάμβαναν τις ευλογίες που δόθηκαν στον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ. Ωστόσο, οι ευλογίες δεν θα παρέχονταν αυτομάτως. Ως εκλεκτό έθνος, το Ισραήλ έπρεπε να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Ο Μωυσής επισήμανε πως θα είχαν ευημερία και ευλογίες μόνο εάν τηρούσαν τις εντολές του Θεού, τα διατάγματα και τις κρίσεις Του (Δευτ. 30/λ 15,16). Λόγω του επαναστατικού τους πνεύματος, ο λαός Ισραήλ απέτυχε να τηρήσει τους όρους της διαθήκης. Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι «πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ. 3/γ 23). Κανένα έθνος στη γη δεν εκπλήρωσε το θέλημα του Θεού. Ακόμη και στη σύγχρονη ιστορία, πολλά έθνη που ισχυρίζονταν ότι ήταν Χριστιανικά παραποίησαν το σχέδιο του Θεού με πολέμους, εμπάθεια και καταδυνάστευση. ΣΚΕΨΗ: Ας αναλογιστούµε, από προσωπική µας εµπειρία, τη σχέση µεταξύ υπακοής και πίστης. Όταν δείχνουµε υπακοή, τι γίνεται στην πίστη µας και τι γίνεται όταν είµαστε ανυπάκουοι; Πώς ενδυναµώνει η υπακοή την πίστη µας;
Τρίτη 27 Μαΐου Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΝΗ Διαβάστε Πράξ. 10/ι 34,35, 17/ιζ 26,27, Ρωμ. 1/α 20 και 2/β 14. Ποιο είναι το κεντρικό μήνυμα των εδαφίων;.... Παρά τα λάθη του Ισραήλ, ο Θεός δεν στέρησε από τους ανθρώπους στα έθνη την μαρτυρία. Εκείνοι που δεν είχαν το προνόμιο να έχουν σε γραπτή μορφή το θέλημα του Θεού, έμαθαν για Αυτόν μέσω της φύσης (Ρωμ. 1/α 20). Η φύση είναι ένα ακόμη βιβλίο του Θεού που εμπεριέχει πολλές πληροφορίες ώστε να οδηγηθεί κάποιος σ Εκείνον. Επιπλέον, ο Θεός έθεσε σ όλους τους ανθρώπους ένα μέτρο πνευματικής επιθυμίας. Σύμφωνα με τον Παύλο, εκείνοι που αισθάνονται το Πνεύμα του Θεού θα Τον αναζητήσουν (Πράξ. 17/ιζ 27). Πολλοί αισθάνονται ένα κενό στη ζωή τους που τίποτε σ αυτόν τον κόσμο δόξα, εξουσία, χρήμα ή σαρκικές απολαύσεις δεν μπορεί να το γεμίσει. Αυτό είναι και το βασικό μήνυμα του Εκκλησιαστή. Αυτό το κενό, αυτή η απογοήτευση οδηγεί τους ανθρώπους να αναζητούν κάτι που να υπερβαίνει τον καθημερινό τρόπο ζωής. Και στην επιθυμία τους να γεμίσουν αυτό το κενό της ψυχής τους, οδηγούνται στην αποκεκαλυμμένη αλήθεια. Είτε μέσα από τα γραπτά είτε μέσα από την φύση, εκείνος που γνωρίζει το θέλημα του Θεού έχει την υποχρέωση να ζει σύμφωνα μ αυτό. Η αλήθεια είναι αλήθεια, ανεξαρτήτου του μέσου με το οποίο φανερώνεται, και όσοι κρύβουν την αλήθεια θα νιώσουν το θυμό του Θεού (Ρωμ. 1/α 18). Παρότι πολλοί δεν έχουν στη διάθεσή τους την Αγία Γραφή και τις Δέκα Εντολές, ο Θεός θα ζητήσει λόγο για την αλήθεια που γνωρίζουν. Όλοι θα κριθούν, και το κριτήριο θα είναι ο νόμος: είτε είναι ο νόμος του Θεού όπως φανερώθηκε μέσω του προφήτη Του Μωυσή, είτε ο νόμος της συνείδησης, για όσους αγνοούν τον γραπτό νόμο και ακούν την φωνή του Θεού μέσα από την φύση. ΣΚΕΨΗ: Πώς σας βοήθησαν οι απογοητεύσεις της ζωής να δείτε πόσο αναξιόπιστα και ανεπαρκή είναι τα εγκόσµια; Πώς µπορούν να σας βοηθήσουν να δείτε το τι πραγµατικά έχει σηµασία;
Τετάρτη 28 Μαΐου ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΙΩΆΝΝΗ 1/Α 17 Ο Ιωάννης, συμπεριέλαβε την ιστορία της σωτηρίας σε ένα μόνο εδάφιο: «Ο νόμος εδόθη διά του Μωυσέως, η δε χάρις και η αλήθεια έγεινε διά Ιησού Χριστού» (Ιωάν. 1/α 17). Αφότου αμάρτησε ο Αδάμ όλοι οι άνθρωποι υποβλήθηκαν στην κατάρα του θανάτου. Με εξαίρεση τον Ιησού, όλοι οι άνθρωποι έχουν την τάση προς την αμαρτία. Έτσι, ο Θεός φανέρωσε τον νόμο Του σε κάποιους ανθρώπους, με σκοπό αυτοί να γίνουν το φως Του στα υπόλοιπα έθνη. Ο Θεός δεν έδωσε το νόμο στο Ισραήλ για σωτηρία, αλλά ως συνεχή υπενθύμιση της ανάγκης τους για δικαιοσύνη. Τι διαβάζουμε στην Φιλιπ. 2/β 8, Ιωάν. 15/ιε 10 και Ματθ. 26/κς 39 για τη ζωή που έζησε ο Ιησούς;...... Όταν παρέβηκε την εντολή του Θεού, ο πρώτος Αδάμ οδήγησε τον κόσμο σε αναστάτωση και δουλεία. Από την άλλη, ο Ιησούς ως Δεύτερος Αδάμ, ήρθε στη γη για να ελευθερώσει τον κόσμο από αυτήν την δουλεία. Καθυπόταξε τη θέλησή Του στο θέλημα του Πατέρα Του επιλέγοντας μία αναμάρτητη ζωή. Σε αντίθεση με τον πρώτο Αδάμ που καταδίκασε αυτόν τον κόσμο, ο Ιησούς έφερε χάρη και αλήθεια. Η χάρη και η αλήθεια δεν παραγκωνίζουν το νόμο. Αντιθέτως, ο Ιησούς έδειξε γιατί ο νόμος μόνο δεν επαρκεί να φέρει τη σωτηρία. Η αλήθεια που έφερε ο Ιησούς ήταν η ολοκληρωμένη κατανόηση της χάρης. Σύμφωνα με την Ρωμ. 6/ς 23 και Εφεσ. 2/β 8 ποια είναι η φύση της χάρης που πηγάζει από τον Ιησού; Με ποιον τρόπο μας χορηγεί ο Ιησούς τη χάρη; Η λέξη χάρη σημαίνει και δώρο και συνδέεται άμεσα με τον όρο χαρά. Το δώρο που ο Ιησούς δίνει στην ανθρωπότητα είναι η αιώνια ζωή. Επιπλέον, η χάρη είναι η παρουσία του Χριστού που δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να συμμετέχει στη δικαιοσύνη που ο νόμος προάγει. Ο Παύλος δηλώνει ότι ο Ιησούς «κατέκρινε την αμαρτίαν εκ τη σαρκί», «διά να πληρωθή η δικαιοσύνη του νόμου εις ημάς» (Ρωμ. 8/η 3,4). Η χάρη μάς απελευθερώνει από την καταδίκη του νόμου ενώ συγχρόνως μας βοηθάει να τηρήσουμε σωστά το νόμο.
Πέμπτη 29 Μαΐου Ο ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΡΩΜΑΊΟΥΣ 1/Α 16,17 Όσο «καλοί» κι αν είμαστε δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την αμαρτία. Αναπόφευκτα, η ευτυχία διακόπτεται από τις ασθένειες, τον θάνατο, την καταστροφή. Σε προσωπικό επίπεδο, τα αισθήματα για πνευματική ασφάλεια κινδυνεύουν από αναμνήσεις παλαιότερων αμαρτιών ή, ακόμη χειρότερα, από την επιθυμία μας να αμαρτήσουμε ξανά. Πώς περιγράφεται στη Ρωμ. 6/ς 23, 7/ζ 24 και Εφεσ.2/β 1 το αντίκτυπο της αμαρτίας;.... Εκείνος που ζει στην αμαρτία και στην ασέβεια, είναι όμοιος με έναν ετοιμοθάνατο που απλώς περιμένει να εκπνεύσει την τελευταία του πνοή. Μπροστά στην ανθρώπινη κατάσταση, ο Παύλος φωνάζει απελπισμένος: «Τις θέλει με ελευθερώσει από του σώματος του θανάτου τούτου;» (Ρωμ. 7/ζ 24). Αυτή είναι μία κραυγή για απελευθέρωση από την ασέβεια. Ο Παύλος αμέσως συνειδητοποιεί ότι η απελευθέρωση έρχεται μέσω του Ιησού (Ρωμ. 7/ζ 25). Αυτό είναι το ευαγγέλιο. Τα καλά νέα είναι ότι εμείς που έχουμε παγιδευτεί στο σώμα της αδικίας μπορούμε να καλυφθούμε από την δικαιοσύνη του Χριστού. Το ευαγγέλιο είναι η εγγύηση ότι μπορούμε να ξεφύγουμε από την καταδίκη του νόμου επειδή έχουμε την δικαιοσύνη που ο νόμος ζητά (Ρωμ. 8/η 1). Όταν ο Παύλος έγραψε στους Χριστιανούς της Ρώμης, η ιστορία του θανάτου του Ιησού ακούστηκε σ όλη την αυτοκρατορία. Όσοι την άκουσαν ήξεραν ότι ο τρόπος με τον οποίο πέθανε ήταν σκανδαλώδης. Οι συγγενείς εκείνων που πέθαναν στο σταυρό έφευγαν από αυτήν τη ζωή ντροπιασμένοι. Ωστόσο, ο Παύλος και αναρίθμητοι Χριστιανοί κατάλαβαν ότι ο «ντροπιαστικός» θάνατος του Χριστού ήταν το πιο σημαντικό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Γι αυτό και ο Παύλος δηλώνει, «δεν αισχύνομαι το ευαγγέλιον του Χριστού, επειδή είναι δύναμις Θεού προς σωτηρίαν εις πάντα τον πιστεύοντα» (Ρωμ. 1/α 16). Η καρδιά αυτού του ευαγγελίου είναι η μεγάλη υπόσχεση ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος και ότι εκείνοι που σώθηκαν μέσω του Ιησού θα ζήσουν αιώνια. ΣΚΕΨΗ: Πολλοί πιστεύουν ότι η ζωή δεν έχει κανένα νόηµα γιατί τελειώνει µε τον θάνατο. Έτσι, ό,τι κι αν κάνουµε δεν έχει καµία σηµασία. Εάν όλα όσα είπαµε και κάναµε χαθούν και ξεχαστούν για πάντα, τότε τι νόηµα έχει η ζωή;
Παρασκευή 30 Μαΐου Δύση ηλίου: 20:40 ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΜΕΛΈΤΗ: «Ας γίνει ξεκάθαρο ότι τίποτε δεν μπορεί να επηρεάσει τη θέση μας ενώπιον του Θεού, ούτε μπορούμε να λάβουμε το δώρο Του με τις δικές μας αρετές. Εάν θα μπορούσαμε με την πίστη και τα έργα να λάβουμε το δώρο της σωτηρίας, τότε ο Δημιουργός θα ήταν υπόχρεος στα δημιουργήματα. Αυτή είναι μία ευκαιρία να αποδοθεί το ψέμα ως αλήθεια. Εάν ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει τη σωτηρία με τα έργα του, τότε όπως οι Καθολικοί, μπορεί να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του. Σ αυτήν την περίπτωση, η σωτηρία είναι ένα χρέος που μπορεί να πληρωθεί με κάποιο τίμημα. Εάν ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποκτήσει τη σωτηρία με τα καλά του έργα, τότε πρόκειται για χάρη που την λαμβάνει επειδή δέχεται και πιστεύει στον Ιησού. Είναι δώρο. Η δικαίωση εκ πίστεως υπερβαίνει τη διαμάχη. Και η διαμάχη αυτή θα λήξει όταν γίνει απόλυτα κατανοητό ότι ο αμαρτωλός δεν μπορεί με τα καλά του έργα να κερδίσει την αιώνια ζωή.» Ε. Χουάιτ, Faith and Works, σ. 19,20. ΕΡΩΤΉΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΖΉΤΗΣΗ: 1. Σκεφτείτε τις υπέροχες αλήθειες της παραπάνω περικοπής, ακόμη και για τους χειρότερους αμαρτωλούς. Πώς μπορούμε να επικαλεστούμε αυτές τις υποσχέσεις και να ζήσουμε με πίστη; 2. Παρότι ο Θεός έδωσε το νόμο Του στο λαό Ισραήλ μέσω του Μωυσή, η Αγία Γραφή αναφέρει ότι χρησιμοποιεί και άλλες μεθόδους πέρα της γραπτής, για να φανερώσει στους ανθρώπους το θέλημά Του (για παράδειγμα Ρωμ. 1/α 20, 2/β 14, Πράξ. 17/ιζ 26,27). Εάν ο Θεός μιλάει σ όλους τους ανθρώπους, ποιος ο σκοπός των ευαγγελιστών και των ιεραποστόλων; 3. Στο Ιωάν. 1/α 17 αναφέρεται ότι η χάρη και η αλήθεια προέρχονται από τον Ιησού Χριστό. Πολλοί χρησιμοποιούν αυτό το εδάφιο για να αποδείξουν ότι ο νόμος έρχεται σε αντίθεση με τη χάρη και την αλήθεια. Γιατί αυτή η άποψη είναι λανθασμένη; Με ποιους τρόπους ο νόμος, η χάρη και η αλήθεια, φανερώνουν τον χαρακτήρα του Θεού όπως φαίνεται στο σχέδιο της σωτηρίας; 4. Ο Ρώσος συγγραφέας Feodor Dostoyevsky επινόησε έναν χαρακτήρα που ήθελε να μελετήσει το γιατί δεν αυτοκτονούν περισσότεροι άνθρωποι. Ως αθεϊστής, δεν μπορούσε να κατανοήσει το γιατί οι άνθρωποι θέλουν να ζουν μία μάταιη και γεμάτη πόνο ζωή. Σχολιάστε αυτόν τον συλλογισμό.
Believe παρουσιάζει η έκδοση για σε PDF της Σχολής Σαββάτου Επίσης και σε ibooks για iphone και ipad εντελώς δωρεάν! www.believechannel.org