Γραμμή Αγοράς Αξιογράφου Υποδείγματα Αποτίμησης Περιουσιακών Στοιχείων
Η Γραμμή Αγοράς Αξιογράφου (Security Market Line-SML) Αν ένα αξιόγραφο προστεθεί σ ένα καλά διαφοροποιημένο χαρ/κιο, ο κίνδυνος που προστίθεται στον κίνδυνο του χαρ/κίου είναι μόνο ο συστηματικός κινδυνος του αξιογράφου. Μπορούμε να παραστήσουμε διαγραμματικά τους όρους ανταλλαγής αναμενόμενης απόδοσης και κινδύνου του κάθε αξιογράφου χρησιμοποιώντας τον συντελεστή βήτα. E(R i ) E(R m ) M Ν R F 1 β i
Αλγεβρική Απεικόνιση της Γραμμής Αγοράς Αξιογράφου E(R i ) = R f + [(E(R m ) - R f )/σ m ]ρ im σ i ρ im = σ im /σ i σ m E(R i ) = R f + [(E(R m ) - R f )/σ m ] σ im /σ m Από το υπόδειγμα του ενός δείκτη έχουμε τότε, β i = σ im /σ 2 m E(R i ) = R f + β i [E(R m ) - R f ]
Υπόδειγμα Αποτίμησης Περιουσιακών Στοιχείων (Capital Asset Pricing Model-CAPM) Αναπτύχθηκε: William Sharpe, John Lintnet and Jan Mossin E(R i ) = R f + β i [E(R m ) - R f ] Εκτίμηση: R i - R f = α i + β i (R m - R f ) +ε i ή R i = R f + α i + β i (R m - R f ) +ε i Για να ισχύει το υπόδειγμα πρέπει α i = 0
Προβλήματα στην Εκτίμηση του Συστηματικού Κινδύνου Υπολογισμός των Αποδόσεων: R it = (P it - P it-1 + D it )/P it-1 το πρόβλημα που θα πρέπει να επιλυθεί είναι αν θα χρησιμοποιηθούν τα μερίσματα στον υπολογισμό των αποδόσεων. Διάστημα Υπολογισμού Αποδόσεων: θα πρέπει να αποφασιστεί ποιο διάστημα υπολογισμού αποδόσεων θα χρησιμοποιηθεί.
Συνέχεια Χρησιμοποίηση Κατάλληλου Δείκτη της Αγοράς το πρόβλημα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί είναι η επιλογή του κατάλληλου δείκτη που θα χρησιμοποιηθεί για τον υπολογισμό των αποδόσεων του χαρτοφυλακίου της αγοράς. Χρονικός Ορίζοντας Εκτίμησης Η επιλογή του πιο κατάλληλου χρονικού ορίζοντα για την εκτίμηση του συστηματικού κινδύνου αποτελεί ένα πρόβλημα. Οι περισσότερες εμπειρικές μελέτες χρησιμοποιούν μηνιαίες αποδόσεις με χρονικό ορίζοντα πέντε έτη.
Συνέχεια Το Πρόβλημα της Αδράνειας στις Συναλλαγές των Μετοχών (thin trading problem) Αδράνεια υπάρχει όταν οι τιμές που αναφέρονται για ένα χρονικό διάστημα είναι αποτέλεσμα συναλλαγών που έγιναν αρκετά νωρίτερα στο διάστημα ή και εκτός διαστήματος. Μέθοδοι για την αντιμετώπιση του προβλήματος της αδράνειας χρησιμοποιούν υστερήσεις και προηγήσεις: Γνωστότεροι μέθοδοι: Scholes and Williams (1977) Dimson (1979)
Mέθοδοs Scholes and Williams (1977) R it = α 1t + β 1t (R mt-1 ) + ε it R it = α 2t + β 2t (R mt ) + ε it R it = α 3t + β 3t (R mt+1 ) + ε it ˆ SW ˆ ˆ ˆ 1t 2t 3t 1 2ˆ ρ m =είναι η πρώτος βαθμός αυτοσυσχέτισης του Rm (firstorder autocorrelation of Rm) m
Mέθοδοs Dimson (1979) R it = α 1t + β 1t (R mt-1 ) + β 2t (R mt ) +β 3t (R mt+1 ) + ε it β D = β 1t + β 2t + β 3t
Εμπειρική Διερεύνηση του CAPM Black, Jensen and Scholes (1972) Fama and MacBeth (1973) Roll (1977) Levy (1978) Lakonishok and Shapiro (1986) Banz (1981) MVE Bhandari (1988) D/E Basu (1983) E/P Fama and French (1992)BE/MVE Chan, Hamao and Lakonishok (1991) CF/P Fama and French (1993) Three-factor model
Συνέχεια Θεωρειτικά Υποδείγματα: Θεωρία Αποτίμησης με εξισορροπητική αγοραπωλησία (Arbitrage Pricing Theory, Ross 1976). Υπόδειγμα αποτίμησης περιουσιακών στοιχείων με πολλαπλούς συντελεστές (Intertemporal Capital Asset Pricing Model, Merton 1973). Υπόδειγμα αποτίμησης περιουσιακών στοιχείων με κατανάλωση (Consumption Capital Asset Pricing Model, Breeden 1979).
Συνέχεια Εμπειρικά Υποδείγματα: MVE CF/P P/E Tobin s q DY D/E BE/MVE S/P Three-factor model (Fama-French,1993) Four-factor model (Carhart, 1997)
Θεωρία Αποτίμησης με Εξισορροπητική Αγοραπωλησία (Arbitrage Pricing Theory, APT) βασίζεται στον νόμο της μίας τιμής, ο οποίος ορίζει ότι δύο αγαθά που είναι ίδια δεν μπορούν να πουληθούν σε διαφορετικές τιμές. H APT υποθέτει ότι η απόδοση ενός αξιογράφου μπορεί να εκφραστεί ως μια γραμμική συνάρτηση ενός συνόλου k δεικτών (ή παραγόντων). E(R i ) = R f + β i1 [E(R F1 ) - R f ] + β i2 [E(R F2 ) - R f ] +... + β ik [E(R Fk ) - R f ] E(R i ) = λ 0 + λ 1 β i1 + λ 2 β i2 +... + λ k β ik ή
Συνέχεια Αδυναμίες της Θεωρίας η προσέγγιση είναι πολύ γενική. η θεωρία δεν παρέχει ούτε μια ένδειξη για το ποιοι μπορεί να είναι οι παράγοντες. Πιθανοί παράγοντες. μεταβολές στον πληθωρισμό μεταβολές στη βιομηχανική παραγωγή μεταβολές στα επιτόκια μεταβολές στη διαφορά μεταξύ μακροπρόθεσμων και βραχυπρόθεσμων ομολογιών.
Συνέχεια Μέθοδοι εκτίμησης παραγοντική ανάλυση (factor analysis) παλινδρόμηση Εμπειρικές έρευνες Roll and Ross (1980) Chen, Roll and Ross (1986) Shanken (1982) Shanken (1985)
Υπόδειγμα Αποτίμησης Περιουσιακών Στοιχείων με Πολλαπλούς Συντελεστές (Intertemporal Capital Asset Pricing Model) προσθέτει και άλλους παράγοντες εκτός από την απόδοση του χαρτοφυλακίου της αγοράς. Όπως: Μελλοντικές τιμές των καταναλωτικών αγαθών Μελλοντικό εισόδημα από την εργασία
Υπόδειγμα Αποτίμησης Περιουσιακών Στοιχείων με Κατανάλωση (Consumption Capital Asset Pricing Model) αντικατέστησε την απόδοση του χαρ/κίου της αγοράς στο CAPM με το ποσοστό αύξησης της κατά κεφαλήν συνολικής κατανάλωσης των επενδυτών.
Υπόδειγμα τριών Παραγόντων (Fama-French (1993) Three-factor model) E(R i ) r f = i,m [E(R m ) r f ] + i,smb E[SMB] + i,hml E[HML] SMB is return spread between small-cap and large-cap HML is return spread between high ΒΕ/MVE and low BE/MVE
Υπόδειγμα Τεσσάρων Παραγόντων (Carhart (1997) Fourfactor model) E(R i ) r f = i,m [E(R m ) r f ] + i,smb E[SMB] + i,hml E[HML] + i,umd E[UMD] UMD (momentum factor) is return spread between high prior returns portfolio and low prior returns portfolio
Types of Factor Models Single Factor Models Capital Asset Pricing Model (CAPM) and Market Model Multi-factor Models Macroeconomic Factor Models prespecify macroeconomic indicators such as interest rates, inflation, exchange rates (e.g. Arbitrage Pricing Theory) Statistical Factor Models extract from historical timeseries and cross-section of stock returns (e.g. Principal Components or Factor Analysis) Fundamental Factor Models use firm-level attributes and market data, like P/B, P/E, industry, momentum, trading activity, etc. (e.g. Fama-French, Carhart, BARRA)