ΔΡΑΣΤΙΚΗ Συγχώρεση Κάνετε Χώρο για το Θαύμα
Μετάφραση: ΑΛΚΗΣΤΗ ΚΕΛΕΣΙΔΗ Επιμέλεια κειμένων: ΝΕΣΤΟΡΑΣ ΧΟΥΝΟΣ Επιμέλεια - συντονισμός έκδοσης: ΝΙΚΟΣ ΚΟΜΝ. ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ Σχεδιασμός εξωφύλλου: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΓΙΑΛΗΣ Σελιδοποίηση: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΤΡΙΚΑΡΑΚΟΣ Φιλμς - μοντάζ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΜΗΝΑΣ Εκτύπωση: X. ΖΑXΑΡΟΠΟΥΛΟΣ - Δ. ΣΙΤΑΡΑΣ Βιβλιοδεσία: ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΒΑΝΗΣ C 2009, για την ελληνική γλώσσα σε όλο τον κόσμο. Εκδόσεις ΑΛΚΥΩΝ, Μαυρομιχάλη 44, 106 80 Αθήνα, τηλ.: 210 36 27 170, 210 36 05 667, fax: 210 36 45 667 www.alkyonp.gr e-mail: info@alkyonp.gr ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: RADICAL FORGIVENESS MAKING ROOM FOR THE MIRACLE I.S.B.N. 978-960-326-160-5
Εγκωμιαστικά Σχόλια για το Βιβλίο: CAROLINE MYSS, Ph.D. συγγραφέας του Ανατομία του Πνεύματος και Γιατί οι Άνθρωποι Δεν Θεραπεύονται και Πώς Μπορούν «Το ΛΑΤΡΕΨΑ! Όσα και να πούμε για τη σπουδαιότητα της συγχώρεσης ποτέ δεν αρκούν, ούτε μπορούμε να προσφέρουμε στους άλλους αλλά και στον εαυτό μας αρκετή καθοδήγηση για το πώς να φέρουν εις πέρας το επίπονο αυτό έργο». NEALE DONALD WALSH συγγραφέας σειράς βιβλίων με τίτλο Συνομιλίες με τον Θεό «Το πιο συναρπαστικό βιβλίο που κυκλοφορεί για τη συγχώρεση. Ποτέ ως τώρα δεν είχα διαβάσει κάτι τόσο καλογραμμένο, τόσο σαφώς διατυπωμένο, και τόσο εκπληκτικά συνεκτικό. Το συνιστώ θερμά σε όλους. Είναι ένα βιβλίο που μπορεί ν αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων. Για ορισμένους θα είναι δώρο ζωής». JOHN BRADSHAW Παρουσιαστής εκπομπών, ομιλητής και συγγραφέας των Healing the Shame That Binds You, Ο Γυρισμός στο Μέσα μας Παιδί, Δημιουργώντας την Αγάπη, Family Secrets «Η εργασία με τον θυμό που δεν μας οδηγεί στη συγχώρεση μετατρέπεται σε έναν ακόμα εθισμό. Το υπέροχο αυτό βιβλίο μάς δίνει τα εργαλεία που καθιστούν την αυθεντική συγχώρεση εφικτή και μας βοηθά να ξεπεράσουμε τον πόνο και να θεραπεύσουμε τη ζωή μας». JEFF GATES συγγραφέας του The Ownership Solution και τακτικός σύμβουλος στην Κυβέρνηση των ΗΠΑ, αλλά και σε κυβερνήσεις ανά τον κόσμο «Η θεραπεία που ο κόσμος μας χρειάζεται σήμερα δεν μας αφορά μόνο ως άτομα, αλλά και ως έθνη, εταιρείες και ιδρύματα. Η εξέλιξή μας όμως σε αυτόν τον τομέα εμποδίζεται επειδή δεν υπάρχουν τα απαραίτητα εργαλεία ώστε η επανόρθωση, η απολογία και η συγχώρεση να είναι αποτελεσματικές. Ο Colin Tipping, ως έξοχος πρωτοπόρος στον ταχέως αναπτυσσόμενο αυτό τομέα μάς προσφέρει ακριβώς το είδος των μεταμορφωτικών εργαλείων που χρειαζόμαστε για να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας έναν πιο γαλήνιο και αρμονικό κόσμο».
C. NORMAN SHEALY, M.D. Ph.D. συν-συγγραφέας, μαζί με την Caroline Myss, του Η Δημιουργία της Υγείας «Δραστική Συγχώρεση εξαιρετικά σημαντική ως σύλληψη και πολύ χρήσιμη ως προσέγγιση!» ALAN COHEN συγγραφέας του Οι Δράκοι Δεν Ζούνε Πια Εδώ και I Had It All the Time «Το βιβλίο είναι έξοχο και το προσυπογράφω με όλη μου την καρδιά. Η Δραστική Συγχώρεση αποτελεί μια δεξιοτεχνικά παρουσιασμένη τεχνική για να επανορθώνουμε τον πόνο που προκαλούμε στους άλλους. Βγάζω το καπέλο στον Colin Tipping που, με την καρδιά και τον νου του να συνεργάζονται, ρίχνει φως σε έναν πολύ σημαντικό τομέα. Εφαρμόστε τις δυναμικές τεχνικές που περιγράφονται στο βιβλίο και θα δείτε τη ζωή σας να παίρνει νέα μορφή!» CATHERINE PONDER Unity Church Worldwide. Συγγραφέας των The Dynamic Laws of Prosperity και The Dynamic Laws of Healing «Λαμβάνω τόσο πολλές αιτήσεις για να προτείνω βιβλία, που πλέον ακολουθώ μια πολιτική μη-επιδοκιμασίας. Το βιβλίο όμως αυτό που μιλά για τη συγχώρεση είναι τόσο απαραίτητο, ώστε θα κάνω μια εξαίρεση. Οι αναγνώστες μου μιλούν για εκπληκτικές εμπειρίες από την καθημερινή πρακτική της θαυματουργής δύναμης της συγχώρεσης. Δοκιμάστε την κι εσείς, τακτικά και με συνέπεια, και νιώστε τη δύναμη της ανακούφισης και απελευθέρωσης από την οδύνη. Στη συνέχεια, κάνετε χώρο για το θαύμα που χρειάζεστε περισσότερο στη ζωή σας! Το βιβλίο σάς δείχνει τον δρόμο!» MARK VICTOR HANSON συγγραφέας, μεταξύ πολλών άλλων βιβλίων, του Βάλσαμο για την Ψυχή. «Ο Colin διδάσκει και μιλά για έναν μοναδικό, και πραγματικά εύκολο, τρόπο να συγχωρούμε. Μου αρέσει πολύ το βιβλίο αυτό, τα σεμινάριά του, όπως και οι μέθοδοι που παρουσιάζει προκειμένου να επεξεργαζόμαστε κάθε ανάγκη για συγχώρεση χωρίς προστριβές, πόνο, μνησικακία ή αντίσταση». (Ο Μαρκ και η σύζυγός του παρακολούθησαν ένα εργαστήριο για τους Κύκλους της Συγχώρεσης που διεξήχθη στην Costa Mesa, CA., στις 30 Ιουνίου, 2002)
ΔΡΑΣΤΙΚΗ Συγχώρεση Κάνετε Χώρο για το Θαύμα COLIN TIPPING
Ο Συγγραφέας Γεννημένος το 1941 στην Αγγλία, ο Κόλιν μεγάλωσε κατά τη διάρκεια του πολέμου και στα πρώτα χρόνια της μεταπολεμικής Βρετανίας. Οι γονείς του ανήκαν στην εργατική τάξη. Έχει έναν μεγαλύτερο αδελφό και μια μικρότερη αδελφή, τους οποίους θα γνωρίσετε στο Πρώτο Κεφάλαιο, «Η Ιστορία της Τζιλ». Ο Κόλιν περιγράφει τους γονείς του ως ενάρετους, στοργικούς και δουλευταράδες και θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που τα παιδικά του χρόνια, παρά τις κοινωνικές αντιξοότητες της εποχής, χαρακτηρίστηκαν από σταθερότητα και απολαύσεις. Ως παιδί ακόμα, φαινόταν να εμπνέει εμπιστοσύνη σε όσους ένιωθαν την ανάγκη να μιλήσουν για τα συναισθήματά τους, βρίσκοντας στον Κόλιν ένα άτομο που άκουγε πρόθυμα χωρίς να τους κρίνει. Μετά από μια τετράχρονη θητεία στη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, εργάστηκε ως καθηγητής σε γυμνάσια και κολέγια, ακόμα και τότε όμως πολύ συχνά οι άλλοι αποζητούσαν τις συμβουλές του. Από τον πρώτο του γάμο, ο οποίος διαλύθηκε μετά από επτά χρόνια, απέκτησε τρία παιδιά. Ο δεύτερος γάμος διήρκεσε μόλις τέσσερα χρόνια, ωστόσο ο Κόλιν διατηρεί φιλικές σχέσεις και με τις δυο πρώην συζύγους του.
Το 1984 μετανάστευσε στην Αμερική και πολύ σύντομα πήρε πιστοποίηση ως κλινικός υπνοθεραπευτής προτίμησε την υπνοθεραπεία επειδή η πολύχρονη εμπειρία του έδειξε ότι με αυτή τη μέθοδο η θεραπεία επιτυγχάνεται στο ένα τρίτο του συνήθως απαιτούμενου χρόνου. Το διάστημα εκείνο δεν θεωρούσε τον εαυτό του θρησκευόμενο, ούτε και σήμερα ακολουθεί κάποιο οργανωμένο θρησκευτικό δόγμα. Η πνευματικότητά του είναι κατ ουσία πρακτική και ρεαλιστική, απλή, ανεξάρτητη και απροκατάληπτη. Το 1992, μαζί με τη σύζυγό του Τζοάνα, την οποία γνώρισε στην Ατλάντα και παντρεύτηκε το 1990, δημιούργησε μια σειρά από θεραπευτικά ησυχαστήρια στα βουνά της Βόρειας Τζόρτζια για άτομα με καρκίνο. Αναγνωρίζοντας από κοινού πως η έλλειψη συγχώρεσης ευθύνεται κατά ένα μεγάλο μέρος για τη μάστιγα αυτή, καταπιάστηκαν με την τελειοποίηση μιας νέας μορφής συγχώρεσης, η οποία αργότερε έμελλε να εξελιχθεί σε αυτό που σήμερα είναι γνωστό ως Δραστική Συγχώρεση. Σε αντίθεση με την παραδοσιακή συγχώρεση, η οποία απαιτεί πολλά χρόνια και παγκοσμίως θεωρείται δύσκολο επίτευγμα, η μέθοδος έπρεπε να είναι γρήγορη, εύκολη, απλή και χωρίς φαρμακευτικές αγωγές. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1997, και τον Ιανουάριο του 1998 ο Κόλιν ξεκίνησε να παρουσιάζει ανάλογα εργαστήρια. Σήμερα είναι ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Ινστιτούτου για τη Δραστική Συγχώρεση στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, την Πολωνία και τη Γερμανία και δεν έχει σκοπό να συνταξιοδοτηθεί ακόμα. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο www.colintipping.net
Πρόλογος Όταν σπούδαζα στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου είχα τη σπάνια ευκαιρία να παρακολουθήσω μια διάλεξη ενός εξαίρετου καθηγητή, του οποίου τα κείμενα για τη Φιλοσοφία της Εκπαίδευσης ήταν πάντα υποδειγματικά. Μετά τη διάλεξη, ένας σπουδαστής προκάλεσε τον καθηγητή, ισχυριζόμενος ότι κατά τη διάλεξή του είχε αναιρέσει ένα κομμάτι από το βιβλίο του. Η απάντηση του καθηγητή με άφησε άφωνο: «Πράγματι, έτσι έγραψα στο βιβλίο μου, αλλά στην πορεία άλλαξα γνώμη. Δεν πιστεύω πια πως αυτό το κομμάτι αληθεύει». Παραλίγο να πέσω από την καρέκλα μου. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι ανέκαθεν θεωρούσα πως ό,τι είχε γραφτεί ήταν, αν όχι η απόλυτη αλήθεια, τουλάχιστον η αδιαμφισβήτητα οριστική άποψη του συγγραφέα. Με αναστάτωσε βαθύτατα το γεγονός ότι αυτός ο εξέχων άνθρωπος διαφωνούσε με το ίδιο του το βιβλίο. Το μεγάλο μου πλεονέκτημα έναντι του καθηγητή μου είναι ότι, εφόσον εκδίδω ο ίδιος τα βιβλία μου, μπορώ οποιαδήποτε στιγμή να προτείνω μια νέα έκδοση, να προσθέσω, να διαγράψω, ή να αλλάξω οποιοδήποτε κομμάτι τους. Μην ανησυχείτε, όμως σας διαβεβαιώνω ότι δεν έχω αλλάξει γνώμη σχετικά με τη Δραστική Συγχώρεση. Παρότι οι περισσότεροι αναγνώστες δεν θα το έχουν προσέξει, σε κάθε σχεδόν έκδοση υπάρχουν προσθήκες και αλλαγές. Το 2002, έκανα αρκετές αλλαγές και ταυτοχρόνως παρουσίασα ένα νέο εργαλείο Δραστικής συγχώρεσης σε CD, με τον τίτλο, Τα 13 Βήματα προς τη Δραστική Συγχώρεση.
Το CD αυτό συμπληρώνει το περιεχόμενο του βιβλίου ως ηχητικό Φύλλο Ελέγχου. Ό,τι παρουσιάζεται στο Φύλλο Ελέγχου υπάρχει και στο CD με τη μορφή 13 ερωτήσεων, στις οποίες η απάντηση είναι «Ναι». Οι ερωτήσεις, αν και εκπληκτικά απλές, είναι απίστευτα αποτελεσματικές. Δεν είναι απαραίτητο να πιστεύετε, απλώς ακούστε το CD, απαντήστε «ναι» 13 φορές και θα έχετε τα ίδια θαυμαστά αποτελέσματα με το Φύλλο Ελέγχου. Είναι απίστευτο! Θα χρειαστείτε μονάχα επτά λεπτά. Το CD περιέχει επίσης τέσσερα υπέροχα τραγούδια της αγαπημένης μου μουσικού, Κάρεν Τέιλορ-Γκουντ. Τα τραγούδια της συμβαδίζουν απολύτως με το πνεύμα της Δραστικής Συγχώρεσης και ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους της να μου επιτρέψει να τα συμπεριλάβω. Το 2003, η μόνη αξιοσημείωτη αλλαγή που έκανα, πέρα από την αντικατάσταση του Επιλόγου σχετικά με τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου με ένα Υστερόγραφο, ήταν να τροποποιήσω το Κεφάλαιο 30, όπου αντί για Την Αφύπνιση του Εσωτερικού Παιδιού, μιλώ για τη Δραστική Αυτοσυγχώρεση. (Ο διαλογισμός της Αφύπνισης παραμένει διαθέσιμος σε CD). Ο Επίλογος για την 11η Σεπτεμβρίου, με τον οποίο αποδεικνύεται πώς μπορούν τα Τέσσερα Βήματα της Δραστικής Συγχώρεσης να χρησιμοποιηθούν σε παρόμοια γεγονότα, υπάρχει πλέον στα αρχεία της ιστοσελίδας μας και μπορείτε να τον «κατεβάσετε» δωρεάν. Για να τον βρείτε, απλώς κάνετε κλικ στο Downloads στην κεντρική σελίδα. Όπως και με τον παρόντα Πρόλογο, το κύριο θέμα του Υστερόγραφου είναι η «αλλαγή» (βλ. σελίδες 295-302). Ενώ όμως το βιβλίο που τώρα κρατάτε στα χέρια σας αφορά την παρούσα μας
κατάσταση, το Υστερόγραφο αφορά το προσωπικό μου όραμα για την πορεία της Δραστικής Συγχώρεσης. Σκοπίμως το έβαλα στο τέλος του βιβλίου, επειδή πιστεύω ότι το νόημά του θα είναι πολύ πιο εποικοδομητικό αφού θα έχετε διαβάσει το βιβλίο και θα έχετε συμπληρώσει κάποια φύλλα ελέγχου. (Σημείωση: αν διαβάσετε το βιβλίο χωρίς να συμπληρώσετε τα φύλλα ελέγχου, θα χάσετε όλο το νόημα. Για να εκτιμήσετε τη Δραστική Συγχώρεση πρέπει πρώτα να την βιώσετε η άσκηση δεν είναι διανοητική και τα φύλλα ελέγχου αποτελούν την ουσία ολόκληρου του βιβλίου. Εργαστείτε τουλάχιστον με κάποια φύλλα ελέγχου για να απελευθερώσετε ορισμένα μπλοκαρίσματά σας. Η ζωή σας θα γίνει καλύτερη. Ίσως βιώσετε ακόμα και θαύματα. Είναι βέβαιο ότι τα αξίζετε). Έχω επίσης γράψει και δημοσιεύσει τρία νέα βιβλία: 1. Δραστική Ενσάρκωση (Radical Incarnation). Το βιβλίο αυτό είναι ιδιαιτέρως ασυνήθιστο επειδή αποπειρώμαι να εξηγήσω, από πνευματική σκοπιά, όσα συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο. Ο υπότιτλος του βιβλίου είναι Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Διαφωτίζεται, Θεραπεύει την Αμερική και Αφυπνίζει την Ανθρωπότητα Μια Πνευματική Φαντασία. Ενώ το περιεχόμενό του είναι διασκεδαστικό, το βιβλίο έχει, εντούτοις, και μια σοβαρή πλευρά. Το 1999 δήλωσα ότι, «Η αποστολή μου είναι να ανυψώσω τη συνειδητότητα του πλανήτη μέσω της Δραστικής Συγχώρεσης και μέχρι το 2012 να έχω συνεισφέρει στη δημιουργία ενός κόσμου που θα χαρακτηρίζεται από συγχώρεση». Το βιβλίο Δραστική Ενσάρκωση, όπως και τα συναφή on-line προγράμματα, αποδεικνύουν πως όλα αυτά δεν είναι απλώς ένα όνειρο η επίτευξή του είναι όντως εφικτή.
Το βιβλίο δεν δείχνει μόνο πώς μπορεί να γίνει αυτό, αλλά σας προσκαλεί να συμβάλετε κι εσείς στην υλοποίησή του. 2. Πνευματική Ευφυΐα στον Εργασιακό Χώρο (Spiritual Intelligence at Work) Στο βιβλίο αυτό τεκμηριώνεται ένα σύστημα το οποίο σχεδίασα για επιχειρήσεις και ονομάζεται «Σύστημα Διαχείρισης Κβαντικής Ενέργειας» (The Quantum Energy Management System). Αποτελεί κυρίως έναν τρόπο για να χρησιμοποιούμε τη Δραστική Συγχώρεση στον εργασιακό χώρο έτσι ώστε να αυξάνει η παραγωγικότητα, να περιορίζονται οι συγκρούσεις, να ανυψώνεται το ηθικό και να βελτιώνεται το πνεύμα της επιχείρησης. 3. Δραστική Υλοποίηση: Η Τέχνη να Δημιουργείτε τη Ζωή που Επιθυμείτε (Radical Manifestation: The Fine Art of Creating the Life You Want) Το βιβλίο αυτό μιλά κυριολεκτικά για το πώς να υλοποιείτε το μέλλον. Όταν μάθετε πώς να θεραπεύετε το παρελθόν χρησιμοποιώντας τη Δραστική Συγχώρεση, θα είστε σε θέση να διαμορφώνετε τη ζωή σας όπως ακριβώς θέλετε. Το βιβλίο αποτελεί επίσης κομμάτι ενός νέου Προγράμματος Δραστικής Ενδυνάμωσης. Αυτά είναι, λοιπόν, τα τρέχοντα νέα. Διαβάστε και απολαύστε το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, συμπληρώστε κάποια φύλλα ελέγχου και στη συνέχεια μελετήστε το Υστερόγραφο για όσα θ ακολουθήσουν. Τελειώνοντας, ίσως διαπιστώσετε ότι έχετε ξεκινήσει ένα ταξίδι ζωής! Ελπίζω να με συνοδέψετε στο ταξίδι αυτό επειδή για να γίνει πραγματικότητα το όραμά μου για έναν κόσμο θεραπευμένο, σας χρειάζομαι στο πλάι μου. Ναμαστέ. Ιούλιος 2007
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ Κεφάλαιο 1: ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ Πρόλογος Εισαγωγή ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η ιστορία της Τζιλ ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ Περιεχόμενα 9 15 23 Κεφάλαιο 2: 3: 4: 5: 6: 7: 8: 9: 10: 11: 12: 13: 14: ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ 15: ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ 16: 17: 18: 19: 20: Βασικές Εικασίες Διαφορετικές Πραγματικότητες Υπευθυνότητα Θεραπεία μέσω Δραστικής Συγχώρεσης Μηχανισμοί του Εγώ Κρυψώνες και Αποδιοπομπαίοι Τράγοι Έλξη και Συνήχηση Αιτία και Αποτέλεσμα Αποστολή «Συγχώρεση» Μετασχηματίζοντας το Αρχέτυπο του Θύματος Το Εγώ Αντιστέκεται Χρόνος, Ιατρική και Θεραπεία Όπως Πάνω Έτσι Και Κάτω ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΕΙΚΑΣΙΕΣ Άρθρα Σχετικά με την Πίστη ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΤΙΚΗ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ Πνευματική Τεχνολογία Τα Πέντε Στάδια της Δραστικής Συγχώρεσης Προσποιηθείτε Ώσπου να το Κατορθώσετε Νιώστε τον Πόνο Κάνετε Χώρο για το Θαύμα 53 57 75 83 91 99 109 115 121 137 147 151 169 179 201 209 213 217 225
21: 22: 23: 24: 25: 26: 27: 28: 29: 30: Όταν η Ιστορία Καταρρέει Τέσσερα Βήματα προς τη Συγχώρεση Βλέποντας τον Χριστό Μέσα στους Άλλους Η Συγχώρεση είναι μια Λέξη με Τρία Γράμματα Τελετές Συγχώρεσης Επιδέξια Συγχώρεση Αναπνοή «Σατόρι» Επιστολή Αποδέσμευσης Το Ρόδο της Συγχώρεσης ΔΡΑΣΤΙΚΗ Αυτοσυγχώρεση Υστερόγραφο 253 265 269 271 273 275 279 283 285 289 ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΑ 1: 2: 3: 4: 5: 6: 7: 8: 9: 10: 11: 12: 13: 14: 15: 16: 17: Το Θεραπευτικό Ταξίδι της Τζιλ Διαστάσεις των Δύο Κόσμων Η Αλυσίδα της Ύπαρξης Παραδοσιακή Συγχώρεση έναντι Δραστικής Συγχώρεσης Η Δομή του Εγώ Το Ταξίδι της Ψυχής Προβολή της Απωθημένης Ντροπής Η Προβολή της Πραγματικότητάς μας Ενεργειακά Πεδία Διαμεσολαβητών Τα Λεπτοφυή Ενεργειακά Σώματα Χρόνος και Θεραπεία Γιατί οι Άνθρωποι Δεν Θεραπεύονται Το Ανθρώπινο Σύστημα των Τσάκρα Πώς Διαμορφώνεται μια Λανθασμένη Ιστορία Διαχωρισμός των Γεγονότων από τις Ερμηνείες Οι Έντονες Διακυμάνσεις της Νοοτροπίας του Θύματος Το Ρόδο 49 60 61 70 93 96 103 116 140 152 156 166 195 255 260 266 286
Εισαγωγή Όπου κι αν κοιτάξουμε, στις εφημερίδες, στην τηλεόραση, ακόμα και στην προσωπική μας ζωή, βρίσκουμε παραδείγματα κατάφωρα πληγωμένων θυμάτων. Διαβάζουμε, για παράδειγμα, ότι σήμερα στην Αμερική τουλάχιστον ένας στους πέντε ενήλικες κακοποιήθηκε σωματικά ή σεξουαλικά κατά την παιδική του ηλικία. Οι ειδήσεις στην τηλεόραση επαληθεύουν συνεχώς το ότι βιασμοί και φόνοι, όπως και εγκλήματα κατά ανθρώπων και περιουσιών, είναι συνηθισμένα φαινόμενα στην κοινωνία που ζούμε. Σε όλο τον κόσμο συναντάμε βασανιστήρια, καταπίεση, φυλακίσεις, γενοκτονίες και πολεμικές συρράξεις σε τεράστια μάλιστα κλίμακα. Τα τελευταία δέκα χρόνια, από τότε που ξεκίνησα τα εργαστήρια συγχώρεσης, τα ησυχαστήρια για ασθενείς με καρκίνο και τα σεμινάρια για επαγγελματίες, έχω ακούσει τόσο πολλές τρομακτικές ιστορίες από συνηθισμένους ανθρώπους που πλέον πιστεύω ότι δεν υπάρχει ανθρώπινο ον στον πλανήτη που να μην έχει υπάρξει θύμα τουλάχιστον μία φορά σε κάποιο σοβαρό περιστατικό και αμέτρητες φορές με λιγότερο οδυνηρό τρόπο. Ποιος ανάμεσά μας μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν κατηγόρησε ποτέ του κάποιον άλλο για τη δική του δυστυχία; Για τους περισσότερους από μας, αν όχι για όλους, αυτός είναι απλώς τρόπος ζωής.
16 Δραστική Συγχώρεση Πράγματι, το αρχέτυπο του θύματος βρίσκεται μέσα σε όλους μας και ασκεί μεγάλη επιρροή στη συλλογική συνειδητότητα. Εδώ και αιώνες υιοθετούμε τον ρόλο του θύματος σε κάθε τομέα της ζωής μας, πείθοντας τον εαυτό μας πως η νοοτροπία του θύματος είναι βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη κατάσταση εν γένει. Ήρθε, ωστόσο, η στιγμή να αναρωτηθούμε πώς μπορούμε επιτέλους να σταματήσουμε να διαμορφώνουμε έτσι τη ζωή μας και πώς θα εγκαταλείψουμε το αρχέτυπο του θύματος ως πρότυπο ζωής. Για να απελευθερωθούμε από ένα τέτοιο ισχυρό αρχέτυπο, πρέπει να το αντικαταστήσουμε με κάτι δραστικά διαφορετικό κάτι τόσο ακαταμάχητο και πνευματικά απολυτρωτικό, που θα μας απομακρύνει από το συγκεκριμένο αρχέτυπο και από τον κόσμο της παραίσθησης. Χρειαζόμαστε κάτι που θα μας οδηγήσει πέρα από το δράμα της ζωής μας, έτσι ώστε να δούμε την ευρύτερη εικόνα και την αλήθεια που, τούτη τη στιγμή, μας διαφεύγει. Όταν αφυπνιστούμε σ αυτή την αλήθεια θα κατανοήσουμε το πραγματικό νόημα πίσω από τα βάσανα που μας ταλαιπωρούν και θα κατορθώσουμε να το μετασχηματίσουμε άμεσα. Καθώς βαδίζουμε προς τη νέα χιλιετία και προετοιμαζόμαστε για το νέο μεγάλο βήμα προς την πνευματική μας εξέλιξη, είναι απαραίτητο να υιοθετήσουμε έναν τρόπο ζωής που δεν θα βασίζεται στον φόβο, στον έλεγχο και στην κατάχρηση εξουσίας, αλλά στην αληθινή συγχώρεση, στην ανιδιοτελή αγάπη και στη γαλήνη. Αυτό εννοώ όταν μιλώ για κάτι δραστικό, και σε αυτό ακριβώς αναφέρεται το βιβλίο που διαβάζετε πώς, δηλαδή, θα πετύχουμε αυτή τη μετάβαση. Για να μετασχηματίσουμε οτιδήποτε, πρέπει πρώτα να το βιώσουμε πλήρως. Αυτό σημαίνει ότι για να μετασχηματίσουμε το αρχέτυπο του θύματος, πρέπει πρώτα να το βιώσουμε ολοκλη-
Εισαγωγή 17 ρωτικά. Δεν υπάρχει σύντομος δρόμος! Γι αυτό, χρειαζόμαστε καταστάσεις στη ζωή που θα μας επιτρέψουν να νιώσουμε θύματα έτσι ώστε να μετασχηματίσουμε αυτή την ενέργεια μέσω της Δραστικής Συγχώρεσης. Για να μετασχηματίσουμε ένα τόσο θεμελιώδες ενεργειακό πρότυπο όπως το αρχέτυπο του θύματος, πρέπει πρώτα να το αποδεχτούν ως πνευματική αποστολή τους αμέτρητες ψυχές ψυχές που κατέχουν την απαραίτητη σοφία και αγάπη για να φέρουν εις πέρας το τεράστιο αυτό έργο. Ίσως είστε κι εσείς μία από αυτές τις ψυχές που προσφέρθηκαν εθελοντικά γι αυτή την αποστολή. Μήπως είναι αυτός ο λόγος που το βιβλίο μου σας τράβηξε την προσοχή; Ο Ιησούς, με πολύ δραστικό τρόπο, μας έδειξε τι σημαίνει μεταμόρφωση του αρχετύπου του θύματος και πιστεύω ότι τώρα περιμένει υπομονετικά και με αγάπη να ακολουθήσουμε τα βήματά του. Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον, δεν καταφέραμε να μάθουμε από το παράδειγμά του, επειδή το αρχέτυπο του θύματος φαίνεται να ασκεί τεράστια επίδραση στην ψυχή μας. Αγνοήσαμε το μάθημα της αυθεντικής συγχώρεσης που μας δίδαξε ο Ιησούς ότι, δηλαδή, θύματα δεν υπάρχουν. Παρ όλα αυτά, προσπαθούμε να συγχωρήσουμε εμμένοντας πεισματικά στη νοοτροπία του θύματος. Μετατρέψαμε τον Ιησού στο απόλυτο θύμα. Έτσι, όμως, δεν εξελισσόμαστε πνευματικά. Στην αληθινή συγχώρεση πρέπει να συμπεριληφθεί η πλήρης αποδέσμευση από τη νοοτροπία του θύματος. Κύρια πρόθεσή μου γράφοντας αυτό το βιβλίο ήταν να ξεκαθαρίσω τη διαφορά ανάμεσα στη συγχώρεση που τρέφει το αρχέτυπο του θύματος και στη Δραστική Συγχώρεση, που μας απε-
18 Δραστική Συγχώρεση λευθερώνει από αυτό. Η Δραστική Συγχώρεση μας προκαλεί να μετασχηματίσουμε ριζικά την αντίληψή μας για τον κόσμο και τον τρόπο που ερμηνεύουμε όσα μας συμβαίνουν, έτσι ώστε να πάψουμε να είμαστε θύματα. Μοναδικός μου στόχος είναι να σας βοηθήσω να κάνετε αυτό τον μετασχηματισμό. Αναγνωρίζω πως οι ιδέες που παρουσιάζω ίσως φανούν εξαιρετικά προκλητικές σε εκείνους που κακοποιήθηκαν σφοδρά και νιώθουν ακόμα μεγάλο πόνο. Το μόνο που ζητώ είναι να διαβάσετε το βιβλίο με ανοιχτό μυαλό και να δείτε αν θα νιώσετε καλύτερα αφού το τελειώσετε. Καθώς επεξεργάζομαι αυτή τη δεύτερη έκδοση, ομολογώ πως οι πληροφορίες που έλαβα από τους αναγνώστες μου και απ όσους παρακολούθησαν τα εργαστήρια είναι συγκλονιστικά θετικές. Ακόμα και άνθρωποι που ένιωθαν συναισθηματικό πόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα, βρήκαν το βιβλίο εξαιρετικά απελευθερωτικό και θεραπευτικό και τα εργαστήρια μεταμορφωτικά. Κάτι επίσης θαυμάσιο και ικανοποιητικό είναι ο βαθμός στον οποίο το Κεφάλαιο Ένα, «Η Ιστορία της Τζιλ», θεράπευσε αυτοστιγμεί πολλούς ανθρώπους. Στην αρχή θεωρούσα το συγκεκριμένο κεφάλαιο χρήσιμο στοιχείο σχετικά με τις ιδέες της Δραστικής Συγχώρεσης, τώρα όμως αναγνωρίζω πως σε όλη τη διαδρομή το Πνεύμα γνώριζε καλύτερα και οδηγούσε το χέρι μου. Παίρνω πολλά τηλεφωνήματα από ανθρώπους που συχνά, με δάκρυα ακόμα στα μάτια μόλις διάβασαν την ιστορία παραδέχτηκαν ότι αναγνώρισαν τον εαυτό τους και ένιωσαν πως η θεραπεία τους έχει ήδη ξεκινήσει. Πολλοί από αυτούς μοιράστηκαν την εμπειρία τους στέλνοντας από την ιστοσελίδα μου με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο την «Ιστο-
Εισαγωγή 19 ρία της Τζιλ» σε φίλους, συγγενείς, και συνεργάτες μια υπέροχη αλυσιδωτή αντίδραση! Θα είμαι πάντα ευγνώμων στην αδελφή μου και στον γαμπρό μου που μου επέτρεψαν να διηγηθώ την ιστορία τους και να προσφέρω αυτό το δώρο στον κόσμο. Είμαι πολύ συγκινημένος με την ανταπόκριση που λαμβάνω σχετικά με το βιβλίο. Γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι το Πνεύμα με χρησιμοποιεί για να στείλει αυτό το μήνυμα έτσι ώστε όλοι να θεραπευτούμε, να αυξήσουμε τη δόνησή μας, και να επιστρέψουμε στην εστία μας. Είμαι ευγνώμων που υπηρετώ κατ αυτό τον τρόπο. Ναμαστέ Colin Tipping
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ Δραστική Θεραπεία Σημείωμα του Συγγραφέα Για να κατανοήσει ο αναγνώστης τι είναι αυτό που ονομάζω Δραστική Συγχώρεση, παραθέτω την αληθινή ιστορία της αδελφής μου, και με ποιον τρόπο η διαδικασία αυτή έσωσε τον γάμο της και άλλαξε τη ζωή της. Από τότε, η Δραστική Συγχώρεση έχει επηρεάσει θετικά τις ζωές αμέτρητων άλλων ανθρώπων. Σύντομα συνειδητοποίησα πως η διαδικασία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως είδος βοήθειας αρκετά διαφορετικής από την παραδοσιακή ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική σχέσεων. Τώρα παρουσιάζω αυτό που ονομάζω Εκπαίδευση στη Δραστική Συγχώρεση στους πελάτες μου και στα εργαστήρια τα οποία συντονίζω και σπανίως χρειάζεται να εφαρμόσω το είδος της θεραπείας που πρόσφερα παλαιότερα. Νομίζω πως αυτό γίνεται επειδή, λίγο ως πολύ, τα προβλήματά μας εξαφανίζονται όταν μάθουμε πώς να χρησιμοποιούμε τα εργαλεία της Δραστικής Συγχώρεσης. Κ.Τ.
1. Η Ιστορία της Τζιλ Μόλις είδα την αδελφή μου στην αίθουσα αφίξεων στο Διεθνές Αεροδρόμιο του Χάρτσφιλντ της Ατλάντα, κατάλαβα αμέσως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Η Τζιλ δεν κατάφερνε ποτέ να κρύψει τα συναισθήματά της και τώρα ήταν ολοφάνερο ότι υπέφερε. Η Τζιλ συνοδευόταν από τον αδελφό μας τον Τζον, που είχα να τον δω δεκαέξι χρόνια από το 1972, όταν ο Τζον μετανάστευσε από την Αγγλία στην Αυστραλία, και εγώ στην Αμερική, το 1984. Η Τζιλ είναι η μόνη που παραμένει στην Αγγλία. Ο Τζον την είχε επισκεφτεί και το ταξίδι του στην Ατλάντα ήταν ένας σταθμός πριν τελικά επιστρέψει στην Αυστραλία. Η Τζιλ τον συνόδεψε για να επισκεφτούν εμένα και τη γυναίκα μου Τζοάνα για κάνα δυο βδομάδες, πριν τον αποχαιρετήσει. Μετά τις πρώτες αγκαλιές, ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο. Είχα κλείσει δωμάτια για μια βραδιά και την επομένη, αφού θα τους ξεναγούσαμε στην Ατλάντα, θα παίρναμε τον δρόμο για το σπίτι μας, προς τα βόρεια. Μόλις μας δόθηκε η ευκαιρία να συζητήσουμε κάπως πιο σοβαρά, η Τζιλ στράφηκε προς το μέρος μου και είπε, «Κόλιν, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Ο Τζεφ κι εγώ ίσως χωρίσουμε».
24 Δραστική Συγχώρεση Παρότι είχα παρατηρήσει κάτι περίεργο στην αδελφή μου, τα λόγια της με ξάφνιασαν. Πάντα πίστευα πως τα έξι χρόνια που ζούσαν μαζί, ο γάμος τους ήταν ευτυχισμένος. Και οι δυο είχαν ξαναπαντρευτεί πριν, αλλά η σχέση αυτή φαινόταν ανθεκτική. Ο Τζεφ είχε τρία παιδιά από τον προηγούμενο γάμο του και η Τζιλ τέσσερα. Ο μικρότερος γιος της, ο Πολ, ήταν ο μόνος που ζούσε ακόμα μαζί τους. «Τι συμβαίνει;» ρώτησα. «Είναι όλα μπερδεμένα, δεν ξέρω από πού ν αρχίσω», απάντησε. «Ο Τζέφ φέρεται πολύ περίεργα και δεν αντέχω άλλο. Φτάσαμε σε σημείο να μη μιλάμε πια μεταξύ μας. Έχει απομακρυνθεί και ισχυρίζεται ότι το φταίξιμο είναι όλο δικό μου». «Για συνέχισε», είπα κοιτάζοντας τον Τζον που δεν μιλούσε. Είχε μείνει στο σπίτι τους μια ολόκληρη εβδομάδα και από τη σιωπή του υπέθεσα πως είχε ακούσει αρκετά πάνω σ αυτό το θέμα. «Θυμάσαι τη μεγαλύτερη κόρη του Τζεφ, τη Λορέιν;» ρώτησε η Τζιλ. «Ο άντρας της σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό πριν από έναν χρόνο περίπου. Από τότε, η σχέση της με τον Τζεφ είναι περίεργη. Οποιαδήποτε ώρα κι αν τηλεφωνήσει, ο Τζεφ την αποκαλεί Αγάπη μου και μιλάνε ψιθυριστά με τις ώρες. Θα έλεγε κανείς πως είναι εραστές όχι πατέρας και κόρη. Αν την ώρα που θα τηλεφωνήσει η Λορέιν είναι απασχολημένος, τα παρατάει όλα στη μέση. Όταν μας επισκέπτεται συμβαίνει το ίδιο. Κάθονται και μιλάνε σιγανά με τις ώρες, αποκλείοντας όλους τους άλλους ειδικά εμένα. Δεν το αντέχω άλλο. Αισθάνομαι πως έχει γίνει το κέντρο της ζωής του, ενώ εγώ νιώθω αποκλεισμένη και παραμελημένη».
Η Ιστορία της Τζιλ 25 Συνέχισε αρκετή ώρα ακόμη, περιγράφοντας με λεπτομέρειες την περίεργη δυναμική αυτής της σχέσης. Η Τζοάνα κι εγώ την ακούγαμε προσεκτικά. Προτείναμε ιδέες για το πώς θα μπορούσε να του μιλήσει σχετικά με τη συμπεριφορά του και γενικά, προσπαθήσαμε να βρούμε λύσεις. Ο Τζον συμμετείχε κι εκείνος, εκφράζοντας κατά διαστήματα την άποψή του. Αυτό που μου φάνηκε παράξενο και ύποπτο, ήταν η ασυνήθιστη συμπεριφορά του Τζεφ. Ο Τζεφ που γνώριζα ήταν τρυφερός με τις κόρες του και σίγουρα χρειαζόταν την αποδοχή και την αγάπη τους, ποτέ όμως δεν τον είχα δει να συμπεριφέρεται έτσι όπως περιέγραφε η Τζιλ. Πάντα ήταν τρυφερός απέναντί της. Δυσκολευόμουν να πιστέψω πως η συμπεριφορά του είχε γίνει τόσο σκληρή. Καταλάβαινα γιατί αυτή η κατάσταση αναστάτωνε την Τζιλ και γιατί η επιμονή του Τζεφ, ότι όλα ήταν δημιουργήματα της φαντασίας της, χειροτέρευε τα πράγματα. Η συζήτηση συνεχίστηκε την επόμενη ημέρα. Άρχισα να βλέπω τι συνέβαινε, από τη σκοπιά της Δραστικής Συγχώρεσης, αλλά αποφάσισα να μην το αναφέρω τουλάχιστον όχι αμέσως. Η Τζιλ ζούσε πολύ έντονα το δράμα της για να με ακούσει και φαινόταν παγιδευμένη στον ρόλο του θύματος. Η Δραστική Συγχώρεση βασίζεται σε μια ευρεία πνευματική κατανόηση κάτι που δεν ίσχυε όσο ζούσαμε όλοι μαζί στην Αγγλία. Γνωρίζοντας πως η Τζιλ και ο Τζον δεν ήξεραν τα πιστεύω μου, ένιωθα ότι δεν ήταν ακόμα ώρα να παρουσιάσω μια τόσο ριζοσπαστική ιδέα, ότι δηλαδή όλα είναι τέλεια ακριβώς ως έχουν και ότι παρουσιάζεται μια ευκαιρία για θεραπεία. Μετά τη δεύτερη ημέρα, όμως, κι ενώ η συζήτηση συνεχιζόταν στο ίδιο πλαίσιο, αποφάσισα πως είχε έρθει η ώρα να δοκιμάσουμε την προσέγγιση της Δραστικής Συγχώρεσης. Αυτό σήμαι-
26 Δραστική Συγχώρεση νε πως η αδελφή μου θα δεχόταν την πιθανότητα ότι συνέβαινε κάτι πέρα από το προφανές κάτι με ιδιαίτερο νόημα, το οποίο με θεϊκή καθοδήγηση είχε στόχο το ανώτερο καλό της. Ήταν όμως τόσο ολόψυχα δοσμένη στον ρόλο του θύματος, ώστε δεν ήμουν σίγουρος αν θα αποδεχόταν μια ερμηνεία για τη συμπεριφορά του Τζεφ η οποία θα την απομάκρυνε από αυτό τον ρόλο. Έτσι, καθώς άρχισε ακόμη μια φορά να λέει τα ίδια, αποφάσισα να παρέμβω. Διστακτικά, ρώτησα, «Τζιλ, θα ήθελες να προσπαθήσεις να δεις την κατάσταση διαφορετικά;» Με κοίταξε με απορία, ενώ μάλλον σκεφτόταν, «Πώς είναι δυνατόν να υπάρχει διαφορετική ερμηνεία για όσα συμβαίνουν; Τα πράγματα είναι όπως είναι!» Όμως, επειδή στο παρελθόν την είχα πάλι βοηθήσει να λύσει κάποιο συναισθηματικό της πρόβλημα, με εμπιστευόταν. «Τι εννοείς;» ρώτησε. Να η ευκαιρία που περίμενα... «Αυτά που θα σου πω ίσως σου φανούν παράξενα, προσπάθησε όμως να μην τα αμφισβητήσεις μέχρι να τελειώσω. Απλώς μείνε δεκτική στην πιθανότητα ότι όσα σου πω είναι αληθινά και δες αν βγάζουν νόημα». Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο Τζον προσπαθούσε ειλικρινά να συμπαρασταθεί στην Τζιλ, αλλά η συνεχής αναφορά στο πρόβλημά της με τον Τζεφ τον είχε κουράσει. Η παρέμβασή μου φάνηκε να αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον του. «Όλα όσα μας περιέγραψες αντιπροσωπεύουν τη δική σου αλήθεια. Δεν αμφιβάλλω καθόλου για όσα περιγράφεις. Εξάλλου, ο Τζον ήταν μπροστά πολλές φορές και μπορεί να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς σου έτσι δεν είναι, Τζον;»
Η Ιστορία της Τζιλ 27 «Ναι», απάντησε εκείνος. «Όλα είναι όπως τα περιγράφει η Τζιλ. Και μένα μου φάνηκαν παράξενα και για να είμαι ειλικρινής, ένιωσα άσχημα που ήμουν παρών». «Δεν εκπλήσσομαι», απάντησα. «Κατ αρχάς, οτιδήποτε πω δεν ακυρώνει την ιστορία σου. Πιστεύω ότι όλα έγιναν ακριβώς όπως τα είπες. Όμως, θέλω να σου δώσω ένα στοιχείο για το τι μπορεί να κρύβεται πίσω απ όλα αυτά». «Τι εννοείς, πίσω;» ρώτησε η Τζιλ, κοιτάζοντάς με καχύποπτα. «Είναι πολύ φυσικό να πιστεύουμε πως οτιδήποτε βρίσκεται γύρω μας συνιστά την πραγματικότητα», εξήγησα, «αλλά ίσως συμβαίνουν πολύ περισσότερα πέρα απ αυτή την πραγματικότητα. Δεν αντιλαμβανόμαστε τίποτε άλλο επειδή οι πέντε αισθήσεις μας δεν επαρκούν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο. Δες την περίπτωσή σου. Δίχως άλλο, εσύ και ο Τζεφ ζείτε ένα δράμα. Τι θα γινόταν, όμως, αν κάτω από το δράμα αυτό συνέβαινε κάτι πνευματικό με τους ίδιους ανθρώπους και γεγονότα αλλά με διαφορετικό νόημα; Αν οι δυο ψυχές σας χόρευαν τον ίδιο χορό αλλά με διαφορετικό σκοπό; Αν ο χορός είχε να κάνει με τη θεραπεία σου; Τι θα γινόταν αν μπορούσες να τα δεις όλ αυτά σαν μια ευκαιρία να θεραπευτείς και να εξελιχθείς; Δεν βλέπεις εδώ μια διαφορετική ερμηνεία;» Η Τζιλ και ο Τζον με κοίταξαν σαν να μιλούσα κάποια ξένη γλώσσα. Αποφάσισα ν αφήσω κατά μέρος τις εξηγήσεις και να μπω κατευθείαν στην ουσία. «Αν ξανασκεφτείς τα γεγονότα των τριών τελευταίων μηνών», συνέχισα, «τι νιώθεις πιο έντονα βλέποντας τον Τζεφ να φέρεται τόσο τρυφερά στην κόρη του τη Λορέιν;»
28 Δραστική Συγχώρεση «Κυρίως θυμό», είπε, αλλά φάνηκε να το ξανασκέφτεται. «Αναστάτωση», πρόσθεσε και ύστερα από μια μεγάλη παύση, «... και λύπη. Πραγματικά ένιωσα λυπημένη». Δάκρυα εμφανίστηκαν στα μάτια της. «Νιώθω τόσο μόνη, νιώθω πως κανείς δεν μ αγαπάει», είπε και άρχισε να κλαίει σιωπηλά. «Δεν θα ένιωθα τόσο άσχημα αν πίστευα πως ο Τζεφ δεν μπορεί να δείξει την αγάπη του, αλλά μπορεί, και το κάνει όμως, μόνο μαζί της!» Για πρώτη φορά η Τζιλ άρχισε να κλαίει γοερά. Πριν, στα μάγουλά της είχαν κυλήσει κάνα δυο δάκρυα, αλλά δεν είχε κλάψει πραγματικά. Τώρα, επιτέλους, αφηνόταν. Χαιρόμουν που η Τζιλ είχε έρθει τόσο γρήγορα σε επαφή με τα συναισθήματά της. Πέρασαν δέκα ολόκληρα λεπτά για να καταλαγιάσει το κλάμα και να μπορέσει να μιλήσει. Τότε την ρώτησα, «Τζιλ, μπορείς να θυμηθείς όταν ήσουν παιδί πότε ένιωσες το ίδιο;» Χωρίς να διστάσει διόλου, απάντησε, «Ναι». Της ζήτησα να συνεχίσει. Χρειάστηκε λίγο χρόνο πριν απαντήσει. «Ούτε ο μπαμπάς μ αγαπούσε!» ξέσπασε τελικά και άρχισε πάλι να κλαίει. «Ήθελα να μ αγαπά, αλλά δεν το έκανε. Πίστευα πως δεν μπορούσε ν αγαπήσει κανέναν! Τότε ήρθε η κόρη σου, Κόλιν. Αυτή, σίγουρα την αγαπούσε. Όμως, γιατί δεν αγαπούσε εμένα, διάολε!;» Φωνάζοντας χτύπησε τη γροθιά της δυνατά στο τραπέζι και το κλάμα της έγινε πάλι ανεξέλεγκτο. Η Τζιλ μόλις είχε αναφερθεί στη μεγαλύτερη κόρη μου, τη Λορέιν. Συμπτωματικά, ή μάλλον, συγχρονιστικά, είχε το ίδιο όνομα με τη μεγαλύτερη κόρη του Τζεφ.
Η Ιστορία της Τζιλ 29 Το κλάμα την ωφέλησε. Τα δάκρυά της την απελευθέρωσαν και ίσως μάλιστα φανέρωσαν μια στροφή στην πορεία. Σκέφτηκα πως η πραγματική πρόοδος δεν ήταν μακριά. «Πες μου τι έγινε με την κόρη μου και τον μπαμπά», την ενθάρρυνα. «Να», είπε η Τζιλ, ανασυγκροτώντας τον εαυτό της, «πάντα ένιωθα πως ο μπαμπάς δεν μ αγαπούσε ενώ εγώ αποζητούσα απεγνωσμένα την αγάπη του. Ποτέ δεν μου κράτησε το χέρι, ούτε με κάθισε στην αγκαλιά του. Πάντα ένιωθα πως κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα. Όταν μεγάλωσα, η μαμά μού είπε ότι δεν πίστευε πως ο μπαμπάς αγαπούσε κανέναν, ούτε καν αυτή την ίδια. Τότε, αναγκάστηκα να το αποδεχτώ. Σκέφτηκα ότι εφόσον δεν μπορούσε να αγαπήσει κανέναν, το λάθος δεν ήταν δικό μου. Απλώς δεν αγαπούσε κανέναν. Δεν εκδήλωνε αγάπη προς τα παιδιά μου τα ίδια τα εγγόνια του κατά πόσο μάλλον προς τα παιδιά των άλλων. Δεν ήταν κακός πατέρας. Απλώς δεν μπορούσε ν αγαπήσει. Τον λυπόμουν». Το κλάμα της συνεχίστηκε για λίγο ακόμα. Ήξερα τι εννοούσε. Ο πατέρας μας ήταν ευγενικός αλλά πολύ ήσυχος και απόμακρος. Έδινε την εντύπωση πως δεν ήταν συναισθηματικά διαθέσιμος για κανέναν. Όταν πια συνήλθε η Τζιλ, συνέχισε: «Θυμάμαι μια συγκεκριμένη ημέρα στο σπίτι σου. Η κόρη σου η Λορέιν ήταν τότε περίπου τεσσάρων ή πέντε χρόνων. Οι γονείς μας είχαν έρθει από το Λέστερ για επίσκεψη και είχαμε μαζευτεί όλοι στο σπίτι σου. Είδα τη Λορέιν σου να παίρνει το χέρι του μπαμπά, λέγοντας, Έλα, παππού, να σου δείξω τον κήπο και όλα τα λουλούδια μου. Εκείνος μόνο που δεν έλιωσε. Η Λορέιν τον πήγε παντού
30 Δραστική Συγχώρεση μιλώντας διαρκώς, ενώ του έδειχνε τα λουλούδια. Τον μάγεψε. Όλο αυτό το διάστημα τους παρακολουθούσα από το παράθυρο. Όταν γύρισαν, την κάθισε στα γόνατά του και ήταν όλο χαρά. Ποτέ μου δεν τον είχα δει έτσι.»ένιωθα απελπισμένη. Ώστε μπορεί να αγαπάει, σκέφτηκα. Εφόσον μπορούσε ν αγαπάει τη Λορέιν, γιατί όχι κι εμένα;» Οι τελευταίες λέξεις βγήκαν ψιθυριστά και ακολούθησαν πολλά δάκρυα θρήνου και λύπης, δάκρυα που κατάπινε όλα αυτά τα χρόνια. Είχαμε σημειώσει αρκετή πρόοδο. Πρότεινα να φτιάξουμε τσάι. (Ως Άγγλοι, πίνουμε τσάι συνεχώς!) Ερμηνεύοντας την ιστορία της αδελφής μου από τη σκοπιά της Δραστικής Συγχώρεσης, εύκολα διαπίστωσα πως η παράξενη συμπεριφορά του Τζεφ είχε ασυνείδητα σχεδιαστεί για να ωθήσει την Τζιλ να θεραπεύσει την ανεπίλυτη σχέση με τον πατέρα της. Αν εκείνη μπορούσε να το δει και να αναγνωρίσει την τελειότητα στη συμπεριφορά του, θα θεράπευε τον πόνο της και θα άλλαζε, οπωσδήποτε, η συμπεριφορά του Τζεφ. Ωστόσο, δεν ήμουν σίγουρος με ποιον τρόπο να το εξηγήσω αυτό στην Τζιλ ώστε να το καταλάβει εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς, δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω. Σκόνταψε μόνη της στον προφανή συσχετισμό. Αργότερα την ίδια ημέρα, με ρώτησε: «Κόλιν, δεν το βρίσκεις περίεργο που η κόρη του Τζεφ και η κόρη σου έχουν το ίδιο όνομα; Αν το καλοσκεφτείς, και οι δυο είναι ξανθιές και πρωτότοκες. Τι παράξενη σύμπτωση! Πιστεύεις πως υπάρχει κάποια σχέση;» Γελώντας απάντησα, «Σίγουρα. Εδώ βρίσκεται το κλειδί για να καταλάβεις όλη αυτή την κατάσταση».