2//Θ ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΝΗΠΙΙΑΓΩΓΕΙΙΟ ΠΡΙΙΝΟΥ «ΚΑΛΤΣΑ» ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΑΝΕΛΑΒΑΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: 1) Θωμάη Ξανθάκη 2) Ελένη Γκαγκάρη ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ: Ζωγραφιά Μπουγά Αριθμός Νηπίων: 33
ΕΝΑ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΟΥ Στο πλαίσιο του θεσμού των προγραμμάτων σχολικών δραστηριοτήτων και με αφορμή τις εορταστικές εκδηλώσεις για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821, τα παιδιά του 2/θ Νηπιαγωγείου Πρίνου «Κάλτσα», μαζί με τις νηπιαγωγούς τους, δημιούργησαν στο σχολείο τους ένα «Μικρό Λαογραφικό Μουσείο». Ένα «Μικρό Λαογραφικό Μουσείο», το οποίο έχει σκοπό να συμβάλει στην μεταβίβαση της πολιτιστικής, τοπικής κληρονομιάς του νησιού μας, της Θάσου, στα μικρά μας βλαστάρια. Η ιδέα να δημιουργηθεί «Γωνία Ελληνικής Παράδοσης», με διάφορα παλιά αντικείμενα από την καθημερινή ζωή των Ελλήνων, ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους. Στόχος ήταν να μάθουν τα παιδιά πως ζούσαν οι πρόγονοι μας και ποιες ήταν οι ασχολίες τους, εκείνα τα δύσκολα χρόνια της Επανάστασης του 1821. Πολύ σύντομα, η αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του νηπιαγωγείου, μετατράπηκε σε ένα «Μικρό Λαογραφικό Μουσείο», με οικογενειακά αντικείμενα και κειμήλια, αρκετά από τα οποία χρονολογούνται πριν από το 1900!!! Τα νήπια είχαν την ευκαιρία να δουν κανάτια, λάμπες υφαντά και άλλα είδη οικιακής χρήσης μιας άλλης εποχής, συγκρίνοντας τα οικιακά σκεύη του σήμερα και του χτες. Επίσης, συγκεντρώθηκαν αρκετά υλικά που χρησιμοποιούνταν για εργασίες των ανθρώπων έξω από το σπίτι, δίνοντας την ευκαιρία να γνωρίσουμε τα επαγγέλματα μιας άλλης εποχής. Άλλος ένας στόχος αυτής της πρωτοβουλίας, ήταν να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τα στοιχεία της λαϊκής παράδοσης, τα ήθη και τα έθιμα και κυρίως να συνειδητοποιήσουν ότι ο λαϊκός μας πολιτισμός αποτελεί πηγαία έκφραση των ανθρώπων του χθες και παράλληλα να ευαισθητοποιηθούν και να συμβάλλουν στη διατήρησή του. Προσπαθήσαμε λοιπόν μέσα από το Μικρό Λαογραφικό μας Μουσείο, να γνωρίσουμε την ελληνική παράδοση, να ανοίξουμε κι μεις αυτό το θησαυροφυλάκιο που κλείνει μέσα του την ελληνική ψυχή μας. Είδαμε κεντήματα, υφαντά, μιλήσαμε για τη λαϊκή παραδοσιακή υφαντική. Τα διάφορα υφαντά είχαν κεντήματα και στολίδια με επαναλαμβανόμενα μοτίβα (δόθηκε φύλλο εργασίας με επαναλαμβανόμενα μοτίβα). Η παρατήρηση αυτή στάθηκε αφορμή να φτιάξουν τα παιδιά τις δικές τους παραδοσιακές ποδιές και χαλάκια, ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο μοτίβο και να στολίσουν με «κέντημα» την πρόσκληση για την γιορτή της 25 ης Μαρτίου. Επίσης, μιλήσαμε για τους θησαυρούς της ελληνικής παράδοσης, ως μέσο επικοινωνίας και κεντήσαμε το δικό μας γράμμα σε ξενιτεμένους συγγενείς και φίλους, σε ατομικό φύλλο εργασίας. Επαναλαμβανόμενα μοτίβα και μαθηματικά
Ξενιτεμένο μου πουλί σου κεντάω... ένα γράμμα! Στόλισαν ποδιές τα κορίτσια και χαλάκια τα αγόρια. Έκαναν παραδοσιακά πιάτα με τις εικόνες από το παραμύθι «ΤΑ ΕΛΛΗΝΑΚΙΑ» Ζωγράφισαν όμως και πίνακες με καράβια και ναυτικούς που ψάχνουν να βρουν την αδελφή του Μέγα Αλέξανδρου.
Παρατηρώντας το μικρό Λαογραφικό Μουσείο του Νηπιαγωγείου μας, τα νήπια διαπίστωσαν τα διαφορετικά υλικά από τα οποία ήταν κατασκευασμένα τα διάφορα αντικείμενα λαϊκής Τέχνης και εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός, ότι αν και παλιά, ήταν καλοδιατηρημένα. Μέσα από τις παρατηρήσεις αυτές, αναδύθηκαν ερωτήσεις σχετικές με τον τρόπο προετοιμασίας του φαγητού, την έλλειψη ηλεκτρισμού και το φωτισμό των σπιτιών με εναλλακτικούς τρόπους, π.χ. λάμπες πετρελαίου, φωτιστικά με κερί και αποτύπωσαν τις εντυπώσεις τους με ζωγραφιές σε χαρτί.
Ομαδοποίησαν τα αντικείμενα ανάλογα με τη χρήση τους, το υλικό από το οποίο ήταν φτιαγμένα και έπαιξαν με τους ήχους τους. Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε στον εορτασμό της 25 ης Μαρτίου, με την παρουσίαση του θεατρικού «Τα Ελληνάκια» της Ευγενείας Φακίνου, ένα παραμύθι εμπνευσμένο από τα υφαντά και τα κεντήματα της Λαϊκής μας Τέχνης. Η παρουσίαση του θεατρικού και όλου του προγράμματος αξιολογήθηκε από τους γονείς και καταχειροκροτήθηκε από τους καλεσμένους μας. ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!