Υπολογιστές από το 16 ο 19 ο αιώνα.
Η αναλυτική μηχανή του Charles Babbage Το 1822 κατασκευάστηκε η Διαφορική Μηχανή Νo.1 η οποία υπολόγιζε και εκτύπωνε μαθηματικούς κανόνες. Μετά πέρασε στην Αναλυτική Μηχανή η οποία θα ήταν ικανή να κάνει οποιαδήποτε μαθηματική λειτουργία σύμφωνα με μία ακολουθία εντολών που θα δινόταν σαν είσοδος. Τέλος, έφτιαξε την Διαφορική Μηχανή Νo.2 η οποία ήταν επιτυχής για την πιο απαιτητική Αναλυτική Μηχανή που ήταν πιο εκλεπτυσμένη και αποδοτική
Η μηχανή του Herman Hollerith Η μηχανή κατασκευάστηκε στα τέλη του 19 ου αιώνα για να γίνει η απογραφή του πληθυσμού των ΗΠΑ. Ονομάστηκε Census Tabulator (ταξινομέας απογραφής) Βασική ιδέα ήταν ότι τα δεδομένα μπορούσαν να κωδικοποιηθούν σαν αριθμοί. Ο Χόλεριθ είδε ότι αν οι αριθμοί μπορούσαν να τρυπηθούν σε συγκεκριμένες θέσεις σε μια κάρτα, με το γνωστό σήμερα τρόπο σε γραμμές και στήλες, τότε οι κάρτες μπορούσαν να καταμετρηθούν ή να ταξινομηθούν μηχανικά και να γίνει η καταγραφή των δεδομένων.
To υπολογιστικό ρολόι του Wilhelm Schickard (1/2) Υπολογιστικές μηχανές στις ΗΠΑ κατασκευάζονταν για να διαβάζουν σε δολάρια και σεντς και βρίσκονταν συνήθως σε γραφεία. Ωστόσο, από περίπου το 1985, οι υπολογιστές άρχισαν να αντικαθιστούν τις μηχανές καταμέτρησης. Το 1623 ο Βίλχελμ Σικάρντ έφτιαξε την πρώτη μηχανική αριθμομηχανή και για τον λόγω αυτό πολλοί ιστορικοί δεν διστάζουν να δίνουν στον Σίκαρντ το χρίσμα του πατέρα των ηλεκτρονικών υπολογιστών
To υπολογιστικό ρολόι του Wilhelm Schickard (2/2) Λόγω του ότι η μηχανή του χρησιμοποιούσε οδοντώσεις και γρανάζια που αρχικά χρησιμοποιούνταν σε ωρολόγια, λεγόταν επίσης υπολογιστικό ρολόι. Για την χρησιμοποίηση του ο χρήστης πατούσε τα αριθμημένα πλήκτρα και τραβούσε τη μανιβέλα. Μέσω της χρήσης των περιστροφικών τροχών η μηχανή ήταν σε θέση να προσθέσει διάφορους υπολογισμούς. Ήταν μια μηχανή που είχε τη δυνατότητα να προσθέτει και να αφαιρεί αριθμούς μέχρι έξι ψηφίων.
Τα κόκκαλα του John Napier (1/2) Τα «Κόκκαλα Napier» είναι ένας άβακας του Napier για τον υπολογισμό πολλαπλασιασμών. Επίσης αποκαλείται και Rabdology (από το ελληνικό rabdos «ράβδος» και τη ρίζα «λέξη»). Ο Napier δημοσίευσε την εφεύρεσή των ράβδων σε μια εργασία που τυπώθηκε μέσα στο Εδιμβούργο στη Σκωτία, στο τέλος του 1617.
Τα κόκκαλα του John Napier (2/2) Χρησιμοποιώντας πίνακες πολλαπλασιασμού που ενσωματώνονται στις ράβδους, κατάφερε να μειώσει τις διαδικασίες του πολλαπλασιασμού. Επρόκειτο για δέκα ξύλινες τετράπλευρες ράβδους, αριθμημένες από το 0 έως το 9. Η επιφάνεια μιας ράβδου περιλαμβάνει 9 τετράγωνα, και κάθε τετράγωνο, εκτός από το κορυφαίο, περιλαμβάνει δύο μισά που διαιρούνται με μια διαγώνια γραμμή. Το πρώτο τετράγωνο κάθε ράβδου κρατά ένα ενιαίο ψηφίο, και τα άλλα τετράγωνα κρατούν το διπλάσιο αυτού του αριθμού, το τριπλάσιο, το τετραπλάσιο και το τελευταίο τετράγωνο εννέα φορές τον αριθμό που βρίσκεται στο κορυφαίο τετράγωνο.
Η μηχανή του Pascal, 1645 (1/2) Ο Γάλλος μαθηματικός Μπλεζ Πασκάλ (Blaise Pascal) κατασκεύασε το 1645 την πρώτη αληθινή αριθμομηχανή, η οποία επονομάστηκε Πασκαλίνα (Pascaline). Με τη μηχανή αυτή μπορούσε κάποιος να κάνει (σχετικά) εύκολα μαθηματικούς υπολογισμούς. Η μηχανή του Pascal είχε τροχαλίες, τις οποίες, όταν περιέστρεφε ο χρήστης εμφάνιζαν τα αποτελέσματα.
Η μηχανή του Pascal, 1645 (2/2) Η μηχανή είχε μικρές διαστάσεις και μπορούσε εύκολα να χωρέσει σε ένα μικρό τραπέζι. Ο αρχικός «υπολογιστής» είχε πέντε γρανάζια (με αποτέλεσμα να μπορεί να κάνει υπολογισμούς με σχετικά μικρούς αριθμούς), αλλά κατασκευάστηκε και σε παραλλαγές με έξι και οκτώ γρανάζια. Η μηχανή εκτελούσε δύο πράξεις, πρόσθεση και αφαίρεση. Στο επάνω μέρος υπήρχε μια σειρά από οδοντωτούς τροχούς (γρανάζια), που το καθένα περιείχε τους αριθμούς από 0 έως 9. Ο πρώτος τροχός συμβόλιζε τις μονάδες, ο δεύτερος τις δεκάδες, ο τρίτος τις εκατοντάδες, κ.ο.κ.
Ομάδα εργασίας Καλογέρη Ελευθερία Μονιώδη Δέσποινα-Δανάη Ουλλίρη Φαμπιόλα Παππά Ιωάννα Ροδοπούλου Αικατερίνη-Μαρία