ΕΚΠΑΙΔΕΤΣΙΚΟ :ΧΑΡΑ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΤ
Έναν καιρό και μια φορά,θταν μια μικρθ χοντροφλα παςχαλίτςα.,ομορφοφλα και γλυκοφλα που τη φώναζαν ευχοφλα!
Η ευχοφλα μασ ιταν πάντα πρόςχαρθ και γελαςτι.κάποιεσ φορζσ όμωσ θ ςκζψθ τθσ ςκοτείνιαηε και αυτό ςυνζβαινε μόνο όταν ςκεφτόταν τθν κακοκαιρία του χειμϊνα. Το χειρότερο όμωσ ιταν ότι θ εποχι αυτι πλθςίαηε και αυτό που ςκεφτόταν τθν βαςάνιηε όλο και περιςςότερο. Βλζπετε δεν είχε ποφ να μείνει ενϊ ταυτόχρονα το κρφο,οι αςτραπζσ,οι βροντζσ και οι καταιγίδεσ ιταν ο χειρότεροσ εχκρόσ τθσ!από μικροφλα φοβόταν τα τρομερά μπουμπουνιτά,ενϊ τα μαφρα ςφννεφα του Χειμϊνα τθν ζκαναν να τρζμει ςα το φφλλο που το φυςάει ο βοριάσ.όλεσ αυτζσ οι άςχθμεσ εικόνεσ που τθ τρομοκρατοφςαν,ηωντάνευαν πιο πολφ κακϊσ ζπεφτε θ νφχτα και ςκοτείνιαηε, ϊρεσ που ςυνικωσ ζπρεπε να πζςει για φπνο.τότε ιταν που θ μοναξιά και ο φόβοσ χόρευαν γφρω τθσ το πιο τρελό χορό τουσ.
Σα τρομερά μπουμπουνιτά Οι φόβοι τθσ εμποδίηουν τθν ευτυχία τθσ
<<Φτάνει ωσ εδϊ ιταν! >>,αναςτζναξε μια μζρα θ παςχαλίτςα μασ.<<θα μαηζψω τα πράγματά μου και κα πάω να βρω τθ χϊρα τθσ Άνοιξθσ. Δε μπορεί κα υπάρχει ζνα μζροσ και για μζνα όπου κα μπορϊ να ηιςω δίχωσ να φοβάμαι τθ βαρυχειμωνιά! <<Θα πολεμιςω με γενναιότθτα τισ φοβίεσ μου και κα κινιςω για αυτι τθ μαγικι χϊρα τθσ Άνοιξθσ και των λουλουδιϊν, φεφγω αμζςωσ τϊρα!>>.είπε και αποχαιρζτθςε τουσ φίλουσ τθσ.και ιταν ςτ αλικεια πολφ αποφαςιςμζνθ να κυνθγιςει τθν ευτυχία τθσ.στο δρόμο μάλιςτα φανταηόταν πϊσ κα ιταν άραγε αυτι θ παραμυκζνια πόλθ.
Η απόφαςθ τθσ Ευχοφλασ Σο όνειρό τθσ
Ταξίδευε,ταξίδευε για ϊρεσ πολλζσ.ρζραςε βουνά, κάλαςςεσ, δάςθ. Είδαν τα μικρά μαφρα ματάκια τθσ μζρθ απίκανα και ονειρεμζνα. Κάποια ςτιγμι κοφνθςε τισ κεραίεσ τθσ ενκουςιαςμζνθ <<Ναι, τα κατάφερα, ζφταςα επιτζλουσ ςτθ μαγικι χϊρα τθσ Άνοιξθσ, γιοφπθ!!!>> Και πραγματικά το όνειρο τθσ κα γινόταν πραγματικότθτα κακϊσ αντίκρυςε από μακριά ζνα παραμυκζνιο τοπίο.λουλοφδια πολφχρωμα κάλυπταν όλο το λιβάδι, ηϊα πολφχρωμα και αυτά με χαροφμενα προςωπάκια, ευωδιαςτζσ μυρωδιζσ προερχόμενεσ από παράξενα λουλοφδια απερίγραπτθσ ομορφιάσ.ρεταλοφδεσ όλων των ειδϊν και χρωμάτων, ηϊα του δάςουσ,του αγροφ,τθσ εριμου ακόμα και τθσ καλαςςασ τθν περικφκλωναν με περιζργεια κακϊσ προςγειωνόταν ςτο ζδαφοσ.ξετρελαμζνθ, με ζνα τεράςτιο χαμόγελο ικανοποίθςθσ πάτθςε ςτο ζδαφοσ και τίναξε χαροφμενθ τα φτερά τθσ.<<γεια ςε όλουσ! >> είπε κοκκινίηοντασ ακόμα περιςςότερο από ντροπι και διςταγμό.
Πλα τα περίεργα και ςυνάμα όμορφα ηϊα τθσ Χϊρασ
Λουλοφδια, πεταλοφδεσ και το υπζροχο κάςτρο του βαςιλείου τθσ Ανοιξθσ
Το όνειρο για τη χώρα τησ Άνοιξησ Λουλουδοχώρα, καταφτάνω
Εκεί λοιπόν βαςίλευαν οι Σριανταφυλζνια και θ Μαργαριτοφ.Δφο πανζμορφεσ πριγκίπιςεσ που φρόντιηαν να διατθροφν τθν ομορφιά τθσ φφςθσ και των ευωδιαςτϊν λουλουδιϊν κακϊσ και των χρωμάτων τουσ. Μπροςτά ςτα ζκπλθκτα μάτια τθσ Ευχοφλασ φάνταηε ζνα πελϊριο μαγευτικό κάςτρο, ςτθν είςοδο του οποίου ςτζκονταν περιφανα εκτόσ από τουσ φρουροφσ,οι δφο βαςίλιςςεσ τθσ Χϊρασ τθσ Άνοιξθσ.Είχαν ζρκει για να υποδεχτοφν τθ νζα κάτοικο του βαςιλείου και ταυτόχρονα να τθν προετοιμάςουν για τθ διαδικαςία ειςόδου τθσ ςτο παλάτι τθσ λουλουδοχϊρασ. -<<Καλωςόριςεσ Παςχαλίτςα, πϊσ ςε φωνάηουν οι φίλοι ςου;>> Τθ ρϊτθςαν ευγενικά. -<<Ευχοφλα με λζνε >> ψζλλιςε διςτακτικά εκείνθ.
Η βαςιλικι υποδοχι
Το επιβλθτικό κάςτρο του Βαςιλείου
Η Είςοδοσ του κάςτρου
Ζνα Λουλουδζνιο τοπίο
Το τοπίο τθσ παραμυκοχϊρασ
Η Υποδοχι ιταν βαςιλικι, υπιρχε όμωσ ζνασ προβλθματιςμόσ ςτο βλζμμα όλων. << Γιατί με κοιτάνε με απορία ;>>Αναρωτικθκε θ Ευχοφλα..
<<Από εδϊ θ Μαρτοφλα θ ςυναγωνίςτριά ςου ςτο διαγωνιςμό >> τθν ενθμζρωςε ζνασ ιππόκαμποσ ςτεριάσ.<<οι κανονιςμοί είναι οι εξισ:κα πρζπει να τρζξετε με τα πόδια ζωσ τον κάμπο με τα κυκλάμινα και τισ πετοφνιεσ.πποια ςυλλζξει τα περιςςότερα λουλοφδια ανακυριςςεται και νικιτρια του τίτλου.σφμφωνοι;>>ανακοίνωςε το αλογάκι του κάμπου ι αλλιϊσ ο ιππόκαμπόσ μασ.
Η Ευχοφλα μασ αγχϊκθκε,κακϊσ δεν ιταν ςυνθκιςμζνθ ςτουσ διαγωνιςμοφσ,όμωσ αποδζχτθκε τθν πρόκλθςθ, ςεβόμενθ τθν παράδοςθ του Βαςιλείου.Από τθν άλλθ μεριά θ Μαρτοφλα τθν κοίταηε με απειλθτικό φφοσ, ενϊ δεν ιταν κακόλου ευγενικι απζναντί τθσ. << κα χάςεισ, κα χάςεισ και ςτζμμα δε κα ρπάξεισ!>> τθσ ψικφριηε κρυφά.το ςτζμμα όμωσ ιταν το τελευταίο που ενδιζφερε τθν μικροφλα μασ.ροφ να το ιξερε όμωσ αυτι θ κακότροπθ παςχαλίτςα,αφοφ δεν είχε μπει καν ςτο κόπο να γνωρίςει τθν Ευχοφλα μασ!
Και ενϊ γινόντουςαν όλεσ οι προετοιμαςίεσ για τον αγϊνα δρόμου, κάποια είχε πολφ δουλειά, κακϊσ μάηευε κρυφά λουλοφδια και τα κρυβε κάτω από τα φτερά τθσ.και βζβαια αυτι δεν ιταν άλλθ από τθ δεςποινίσ Μαρτοφλα!Η μικρι ακϊα παςχαλίτςα μασ είχε ςτικει ςτθν αφετθρία πίνοντασ ζνα λίτρο νερό για αντοχι, και κάνοντασ αςκιςεισ χαλάρωςθσ για προκζρμανςθ.. Μόλισ όλοι ετοιμάςτθκαν, κάκιςαν ςτισ κερκίδεσ γφρω από το κάςτρο και ζνασ ςαλπιγκτισ κοχλιόσ-ςαλίγκαροσ, ζδωςε το ςφνκθμα για τθν εκκίνθςθ.και οι δφο οι παςχαλίτςεσ ζβαλαν τα δυνατά τουσ. Και θ αλικεια ιταν πωσ πιγαιναν για ιςοπαλία όταν ξαφνικά και μπροςτά ςτα ζκπλθκτα μάτια όλων..ραφ ζπεςε ζνα μεγάλο μπουκζτο με λουλοφδια από τα φτερά τθσ Μαρτοφλασ πονθροφλασ με ορμι ςτο ζδαφοσ. <<Αδικία, αίςχοσ, ντροπι, ουου,ου ου ου>> φϊναξαν με ζνα ςτόμα όλα τα ηωάκια του βαςιλείου.η Μαρτοφλα κοκάλωςε. Ακίνθτθ και γεμάτθ ντροπι,κατακόκκινθ, ζςπευςε να δικαιολογθκεί τθν πρόλαβε όμωσ θ Ευχοφλα, θ οποία μπικε μπροςτά τθσ και φϊναξε:<<σταματιςτε όλοι ςασ!γιατί τθν αποπαίρνεται τόςο πολφ ;Ενα λακάκι ζκανε και τι ζγινε ;Εξάλλου εμζνα δε με ενδιαφζρει το ο τίτλοσ ι το ςτζμμα αλλά να μείνω ςε ζνα γαλινιο μζροσ όπου κα βαςιλεφει θ αγάπθ και θ Άνοιξθ, όχι θ αδικία και θ Χειμωνιά ςτισ καρδιζσ μασ!>>.είπε και κίνθςε να πιάςει το χζρι τθσ αμαρτωλισ Μαρτοφλασϋ. Τθ διζκοψε όμωσ θ Βαςίλιςςα Μαργαριτοφ που τθν ςικωςε ψθλά και τθν ανζβαςε πάνω ςτο άνκοςτολιςμζνο κεφάλι τθσ, φωνάηοντασ << νικιτρια, νικιτρια,τιμιςτε τθν ακλιτρια!! Το ςτζμμα ετοιμάςτε, αυτιν όλοι καυμάςτε!>>.το κοινό τθν αποκζωςε! Μονάχα θ Μαρτοφλα τθν κοίταηε κυνικά,προετοιμάηοντασ κρυφά τθν εκδίκθςι τθσ!
Κατά τθ διάρκεια του αγϊνα
Η ςτζψθ τθσ Ευχοφλασ
Νικιτρια με διαφορά
Ήταν μια μεγάλθ μζρα για τθν Ευχοφλα μασ, θ καρδοφλα τθσ χόρευε ςα τρελι από χαρά και ςυγκίνθςθ για τθν υποδοχι που τθσ ζκαναν. 10 ςαλπιγκτζσ μεταξοςκϊλθκεσ ανακοίνωςαν με δζοσ τθν εγκατάςταςι τθσ ςτο παλάτι.στο ζδαφοσ ςκορποφςαν τριαντάφυλλα και ηζρμπερεσ 200 μικρεσ μελιςςοφλεσ κακϊσ θ θρωίδα μασ προχωροφςε.ήταν μια βαςιλικι υποδοχι!!
ΣΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΚΑΣΡΟ ΣΗ ΧΩΡΑ
Ο ΕΧΘΡΟ ΣΗ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΛΑΚΕ ΟΙ ΦΡΟΤΡΟΙ ΣΗ ΑΝΟΙΞΗ
Η μοναδικι απειλι τθσ Χϊρασ, όπωσ είπαμε ιταν το βαςίλειο τθσ κακοκαιρίασ.εκεί διοικοφςε ο τρομερόσ και φοβερόσ ΒροντοφτζρουξΑςτραπίξ με τουσ μοχκθροφσ του υπθκόουσ.
<< Ηρκε θ ϊρα να επιτεκοφμε! >> είπαν με μία φωνι οι ςυνομϊτεσ.ενϊ λοιπόν οι φρουροί τθσ πιςινισ πόρτασ του βαςιλείου κοιμόντουςαν, Η Μαρτοφλα που ιταν μικρόςωμθ και ακόρυβθ ανζβθκε πάνω ςτουσ πφκωνεσ και τουσ ζκλεψε το κλειδί. β ο ι κ ε ι αααααα!.
Οι ειςβολείσ από τθ χϊρα τθσ κακοκαιρίασ ςκαρφαλϊνουν ςτο κάςτρο.
Γ ια καλό τθσ, οι φωνζσ ακοφςτθκαν ςε όλο το βαςίλειο και μονομιάσ πετάχτθκαν οι βαςιλικοί ςκορπιοί αλλά και οι κοιμϊμενοι πφκωνεσ.μόλισ δε αντίκρυςαν τον εχκρό, κάλεςαν το ςτρατό του κάςτρου που ιταν ςε επιφυλακι. Βγικαν λοιπόν τα γεράκια που μόλισ τα άγγιηεσ άρχιηεσ να χορεφεισ ςα τρελόσ από το ρεφμα που ςου πζταγαν,οι ρινόκεροι με τα τεράςτια κζρατα από παγωτό ςοκολάτα,τα μυκικά λιοντάρια με τα ςουβλερά δόντια από άςπρα μαντολάτα, και τα παγϊνια που μόλισ άνοιγαν τα φτερά τουσ καμπωνϊςουν από τα εκυφλωτικά τουσ χρϊματα και ζχανεσ το ςτόχο ςου από τθ ηάλθ τθσ ομορφιάσ τουσ! Η μάχθ ιταν τρομζρθ και μεγαλειϊδθσ. Μόνο να τθ φανταςτεί κανεισ μποροφςε..
Ο πόλεμοσ των βαςιλείων Η μεγάλθ μάχθ
Ρζταγαν αγριολοφλουδα και αγκακωτά τριαντάφυλλα ενϊ τα ςπακιά τουσ από κλαδιά λουλουδιϊν απειλοφςαν τον Αςτραπίξ και τθ Μαρτοφλα. Ήταν ζνασ ανκθρόσ Ρόλεμοσ.ο πιο ανκθρόσ και μοςχοβολθτόσ όλων των εποχϊν!
Και τα δφο ςτρατόπεδα πολζμθςαν με γενναιότθτα να ςϊςουν το ςτζμμα τθσ Ευχοφλασ από τα χζρια των αντίηθλϊν τθσ.ήταν μια αμφίρροπθ μάχθ γιγάντων ότα ξαφνικά και εντελϊσ αναπάντεχα..
.
Οι καρδιζσ των κατοίκων τθσ κακοκαιρίασ,μαλάκωςαν ςαν από καφμα και όλοι φίλιωςαν.ϋζνα τεράςτιο ουράνιο τόξο αγκάλιαςε όλουσ μαγικά και μυρωδιζσ λουλουδιϊν ςκόρπιςαν παντοφ. Η Μαρτοφλα και θ Ευχοφλα ζγιναν αχϊριςτεσ φίλεσ,ενϊ το πολυπόκθτο ςτζμμα το φόρεςαν και οι δφο γιατί οι κάτοικοι τθσ χϊρασ τισ ζχρθςαν Βαςίλιςςεσ τθσ Ανοιξθσ και των λουλουδιϊν! Γι αυτό πάντα τθν εποχι αυτι οι παςχαλίτςεσ πλθμμυρίηουν τον τόπο ςκορπϊντασ λουλοφδια και υπζροχεσ μυρωδιζσ ςτο πζραςμά τουσ.τα λουλοφδια από τθν άλλθ ζχουν τόςθ χαρά για τθν ςυμφιλίωςι τθσ Μαρτοφλασ και τθσ Ευχοφλασ που ανοίγουν τα πζταλά τουσ, πετάνε ανκάκια και ψεκάηουν αρϊματα ςτον αζρα. Είναι μία γιορτινι περίοδοσ θ Ανοιξιάτικθ εποχι.ακόμα και οι άνκρωποι αποκτοφν χαροφμενθ διάκεςθ, ερωτεφονται και γαλθνεφουν,φοράνε πολφχρωμα ροφχα που υποδθλϊνουν τθ διάκεςι τουσ ενϊ θ γφρθ που γαργαλάει τα ρουκοφνια τουσ, κυμίηει το φτζρνιςμα του Αςταπίξ όταν τον πλυμμιριςαν οι μυρωδιζσ των ανκιςμζνων λουλουδιϊν.
Και να ςασ πω και κάτι μαγικό;τθν Άνοιξθ που τριγυρίηουν οι παςχαλίτςεσ κατακόκκινεσ με τα γιορτινά τουσ,αν τφχει να τςακϊςεισ καμία, βάλτθν πάνω ςτο χζρι ςου και φυςϊντασ τθν μαλακά,κάνε μια ευχι,τότε θ παςχαλίτςα ςου κα πετάξει και θ ευχι ςου κα γίνει πραγματικότθτα! Ετςι ζκανε ο Βροντοφτζρουξ Αςτραπίξ.κακϊσ ζπιαςε τθν Ευχοφλα τθ φφςθξε δυνατά ςτο προςωπάκι τθσ και τθσ ζδιωξε όλεσ τισ φοβίεσ που τθν ςτοίχειωναν.τισ πιρε μακριά με τθ δυνατι του ανάςα και το όνειρο τθσ μικρισ μασ παςχαλίτςασ ζγινε πραγματικότθτα.πχι μόνο βρικε τθ χϊρα τθσ Άνοιξθσ, αλλά και τθν θρεμία τθσ μακριά από τισ αςτραπζσ και τθν κακοκαιρία.το κυριϊτερο όμωσ βρικε τθ φιλία μζςα από τθ διαμάχθ, γι αυτό ζνιωκε κερδιςμζνθ ποικιλοτρόπωσ!.ναι ςασ λζω, κοιτάξτε γφρω ςασ αυτι τθ περίοδο θ φφςθ χαμογελά.ενϊ Ο Μάρτθσ- μινασ αρχισ τθσ άνοιξθσ, όςο ςκλθρόσ και φπουλοσ και αν φαίνεται με τα κρφα του ( όπωσ θ Μαρτοφλα ςτθν αρχι )ςθματοδοτεί τθν αφετθρία τθσ πιο ευλογθμζνθσ εποχισ!