PAR003 - Αλυκή Αγκαιριάς Περιγραφή Η αλυκή Αγκαιριάς βρίσκεται στο δυτικό άκρο του οικισμού Αλυκή στην Πάρο. Έχει απογραφεί και από το ΕΚΒΥ με κωδικό GR422355000 και το ίδιο όνομα (Ζαλίδης & Μαντζαβέλλας 1994). Ουσιαστικά, πρόκειται για (μη τυπική) λιμνοθάλασσα που μετατράπηκε σε εποχικό έλος αλμυρού νερού, το οποίο πλημμυρίζει μόνο κατά τις φουσκοθαλασσιές μέσω μιας σχετικά στενής διόδου επικοινωνίας με τη θάλασσα. Η δίοδος αυτή επηρεάζεται άμεσα από τον παραλιακό δρόμο, ο οποίος τροποποίησε την επικοινωνία του υγρότοπου με τη θάλασσα. Οι ποσότητες γλυκού νερού προέρχονται από τις απορροές των ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων και από την εκφόρτιση του υπόγειου υδροφορέα στο βόρειο τμήμα του υγρότοπου. Στο παρελθόν γινόταν μάλλον και αλοπηγία, όπως δηλώνει το όνομά του και αυτό του οικισμού. Παρουσιάζει αυξημένη σημασία για τα ανοιξιάτικα μεταναστευτικά πουλιά και για την αποτροπή της υφαλμύρινσης των ανάντη εδαφών. Ωστόσο, ο υγρότοπος έχει δεχθεί έντονες πιέσεις από τη δημιουργία του σχετικά νέου οικισμού της Αλυκής. Μεγάλα τμήματά του έχουν μπαζωθεί εκατέρωθεν, ενώ κάποια από αυτά έχουν οικοδομηθεί. Το γήπεδο ποδοσφαίρου στο ανατολικό όριο χτίστηκε πάνω σε πρώην υγροτοπικές εκτάσεις. Υφίσταται έντονη ρύπανση από στερεά και υγρά απόβλητα. Πέραν αυτών, πραγματοποιείται κυνήγι άγνωστης έντασης και κολύμβηση στην παραλία το καλοκαίρι. Απαντώνται οι οικότοποι 1150* Λιμνοθάλασσες, 1310 - Μονοετής βλάστηση με Salicornia και άλλα είδη των λασπωδών και αμμωδών ζωνών και 1410 Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi). Η βλάστηση είναι λίγη κυρίως περιμετρικά και αποτελείται από είδη αλοφυτικής καθώς και υπερυδατικής των υγρών λιβαδιών στο βορεινό τμήμα που κυριαρχεί το γλυκό νερό. Ο υγρότοπος προστατεύεται από το Γ.Π.Σ. Πάρου (ΦΕΚ 148/ΑΑΠ/2012) και από το Π.Δ. των μικρών νησιωτικών υγρότοπων της Ελλάδας (Y422PAR003, ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012) ενώ βρίσκεται εντός περιοχής χαρακτηρισμένης ως Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά (Πορτόλου και συν. 2009) και Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (ΦΕΚ 1455/Β/1975). (Περίοδος αναφοράς πρωτογενών δεδομένων: 4/2005, 9/2010. Απογραφείς: Γ. Κατσαδωράκης, Ν. Γεωργιάδης). Γεωγραφικά στοιχεία Περιφέρεια: Νοτίου Αιγαίου Περιφερειακή ενότητα: Κυκλάδων Νησί: Πάρος Δήμος: Πάρου Πλησιέστερος οικισμός: Αλυκή Απόσταση από πλ. οικισμό: 0.5 χλμ δυτικά Συντεταγμένες (WGS84): 25.130265 Α - 36.999852 Β Θεμελιώδη στοιχεία Θέση υγρότοπου: Παράκτιος υγρότοπου: Φυσικός Έκταση: 38.3 στρέμ. Υδρολογική αλληλεπίδραση με άλλον υγρότοπο: Όχι Αλατότητα νερού: Υφάλμυρο Είσοδος γλυκού νερού: επιφανειακής εξόδου νερού: Δεν υπάρχει εμφανές σημείο εξόδου του νερού Ελεύθερη επιφάνεια νερού (%): 76-95 Παρουσία νερού: Μόνιμη
Καθεστώτα προστασίας Κατηγορία προστασίας προστασίας Ονομασία περιοχής Κωδικός ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ/ZOE Λιμνοθάλασσα Αλυκής Αγκαιριάς Νόμοι, Προεδρικά Διατάγματα, κοινές Αλυκή Αγκαιριάς υπουργικές αποφάσεις (ΚΥΑ), κ.α. Τοπίο ιδιαίτερου 100 Y422PAR003 100 Νομοθεσία Γ.Π.Σ. (ΦΕΚ 148/ΑΑΠ/2012) Π.Δ. (ΦΕΚ 229/ΑΑΠ/2012) Υ.Α. (ΦΕΚ 1455/Β/1975) φυσικού κάλλους ι χαρακτηρισμοί Χαρακτηρισμός στην Ευρωπαϊκή Β.Δ. προστατευόμενων περιοχών (CDDA) Κωδικός CDDA Κατηγορία Κατηγορία προστατευόμενης περιοχής κατά IUCN Σημαντική περιοχή για τα πουλιά Κωδικός ΣΠΠ Όνομα περιοχής GR153 Νήσος Πάρος, νήσος Αντίπαρος και νησίδες 100 Εθνική απογραφή υγρότοπων Κωδικός Ονομασία GR422355000 Λιμνοθάλασσα Αλυκής Αγκαιριάς Κατάσταση υγρότοπου Κατάσταση (MEDWET): 3- Το αρχικό φυσικό περιβάλλον/τοπίο μερικώς διαταραγμένο (10-50% απείραχτο) Ιδιοκτησιακό καθεστώς Άγνωστο Αξίες υγρότοπου 102 Εκφόρτιση υπόγειων νερών 109 Υποστήριξη τροφικών αλυσίδων 110 Ενδιαίτημα άγριων ειδών ζώων και φυτών 111 Αναψυχή Δραστηριότητες στον υγρότοπο Δραστηριότητα Ένταση 162 = δεντροφύτευση 230 = Κυνήγι
401 = συνεχής δόμηση 403 = διασκορπισμένες κατοικίες 420 = Απορρίψεις απορριμάτων / αδρανών 421 = απόρριψη οικιακών απορριμάτων 422 = απόρριψη βιομηχανικών απορριμάτων 423 = απόρριψη αδρανών υλικών 490 = Άλλες αστικές, βιομηχανικές και συναφείς δραστηριότητες 502 = οδικό δίκτυο 530 = Βελτιωμένη πρόσβαση στην περιοχή 609 = άλλες μορφές εγκαταστάσεων άθλησης / αναψυχής 620 = Υπαίθριες δραστηριότητες αθλητισμού και αναψυχής 701 = ρύπανση νερού 800 = Επιχωματώσεις, διαμορφώσεις, αποστραγγίσεις 802 = απόκτηση εδαφων από θάλασσα, εκβολή ή έλος 850 = Ανθρωπογενής μεταβολή των υδρογραφικών λειτουργιών 870 = Τάφροι, αναχώματα, τεχνητές παραλίες Δραστηριότητες στη λεκάνη απορροής Δραστηριότητα Ένταση 105 = εκτατικές καλλιέργειες 120 = Χρήση λιπασμάτων 140 = Βόσκηση 230 = Κυνήγι 401 = συνεχής δόμηση 403 = διασκορπισμένες κατοικίες 420 = Απορρίψεις απορριμάτων / αδρανών 430 = Αγροτικές (γεωργικές) κατασκευές 490 = Άλλες αστικές, βιομηχανικές και συναφείς δραστηριότητες 502 = οδικό δίκτυο 505 = αεροδρόμιο 530 = Βελτιωμένη πρόσβαση στην περιοχή 600 = Εγκαταστάσεις αθλητισμού / αναψυχής 700 = Ρύπανση 800 = Επιχωματώσεις, διαμορφώσεις, αποστραγγίσεις Επιπτώσεις Επίπτωση Ένταση AS- = Μείωση αισθητικής τοπίου HF- = Κατακερματισμός ενδιαιτημάτων LU- = Μείωση στο δυναμικό για τουρισμό/αναψυχή LW- = Μείωση των αξιών άγριας πανίδας/άγριας ζωής VC- = Αλλαγή στην σύνθεση των ειδών χλωρίδας VS- = Αλλαγή στην δομή της βλάστησης WR- = Τροποποίηση της κανονικής ροής Τύποι οικότοπων 1150 * Παράκτιες λιμνοθάλασσες 26-50
1310 Πρωτογενής βλάστηση με Salicornia και άλλα μονοετή είδη των λασπωδών και αμμωδών ζωνών 1410 Μεσογειακά αλίπεδα (Juncetalia maritimi) 2110 Υποτυπώδεις κινούμενες θίνες <5 Τύποι υγρότοπων (κατά Ramsar) E -- Αμμώδεις, χαλικώδεις και κροκαλώδεις παραλίες. Περιλαμβάνονται συστήματα αμμοθινών, λωρίδες άμμου και αμμώδεις νησίδες H -- Διαπαλιρροϊκά έλη. Συμπεριλαμβάνονται αλμυρόβαλτοι, αλίπεδα, φυσικές αλυκές, παλιρροϊκά έλη υφάλμυρου και γλυκού νερού 76-95 Τύποι βλάστησης Αλοφυτική Αμμόφιλη <5 Θαμνώδης / Δενδρώδης Υγρολιβαδική Υφυδατική Χλωρίδα Χλωρίδα Κυριαρχία Carex sp. Juncus sp. Lamprothamnium papulosum Langangen 2004 Phragmites australis Salicornia sp. Tamarix sp. Πανίδα Παρουσία στον υγρότοπο Θηλαστικά Αριθμός ατόμων Πουλιά Κατάσταση φωλιάσματος Anas sp. Burhinus oedicnemus (L., 1758) Calidris temminckii (Leisler, 1812) Charadrius dubius Scopoli, 1786 Πιθανά φωλιάζει Chroicocephalus genei (L., 1766) Gallinago gallinago (L., 1758) Larus cachinnans Pallas, 1811 Philomachus pugnax (L., 1758) 10-100 Pluvialis squatarola (L., 1758) Tringa nebularia (Gunnerus, 1767) Tringa ochropus L., 1758 Tringa totanus (L., 1758)
Ardeola ralloides (Scopoli, 1769) Hirundo rustica L., 1758 Ερπετά Laudakia stellio (Linnaeus, 1758) Γ. Κατσαδωράκης 08.04.2010 Αμφίβια Ψάρια Ασπόνδυλα Βιβλιογραφία Adamantopoulou, S., and E. Androulaki. 1992. Mission dans l ile de Skiathos, 23 et 24 mars 1989. Page 106 in J. Matsakis (ed). Inventaire de la Faune de Grèce. Milieux humides insulaires: Égée occidentale et centrale. Condensés des rapports des missions. Biol. gallo-hellen. 19:103-118. Ahnelt, H. 1991. A new species of Knipowitschia (Teleostei: Gobiidae) from Corfu, Western Greece. Ichthyol. Explor. Freshwat. 2(3):265 272. Beutler, A., and E. Fror. 1980. Die Amphibien und Reptilien der Nordkykladen. Mitt. Zool. Ges. Braunau 3(10/12):255 290. Broggi, M. F. 1996. Wetlands on the island of Andros, their amphibians and hydrophilous reptiles (Amphibia, Reptilia; Cyclades, Greece). HERPETOZOA 8(3/4):135 144. Clark, R. 1989b. A report on a Herpetological trip to the N.E. Aegean. Herptile 14(2):68 82. Langangen, A. 2004. Charophytes from four Cyclade islands (Mykonos, Naxos, Paros, Antiparos) in Greece. J. Biol. Res. 1:31 38. Γεωργιάδης, Ν., Κ. Παραγκαμιάν, Θ. Γιαννακάκης, Δ. Πουρσανίδης, και Γ. Κατσαδωράκης. 2010α. Απογραφή και τεκμηρίωση των υγρότοπων του Δήμου Πάρου. Τελική έκθεση. WWF Ελλάς. 150 σελ. Ζαλίδης, Χ. Γ., και Α. Μαντζαβέλλας (συντονιστές έκδοσης). 1994. Απογραφή των ελληνικών υγροτόπων ως φυσικών πόρων (Πρώτη προσέγγιση). Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΕΚΒΥ), Θέρμη. 587 σελ. Κατσαδωράκης, Γ., και Κ. Παραγκαμιάν. 2007. Απογραφή των υγροτόπων των νησιών του Αιγαίου: Ταυτότητα, οικολογική κατάσταση και απειλές. Παγκόσμιο Ταμείο για τη Φύση - WWF Ελλάς, Αθήνα. 392 σελ. Πορτόλου, Δ., Σ. Μπουρδάκης, Χ. Βλάχος, Θ. Καστρίτης και Τ. Δημαλέξης (επ.). 2009. Οι Σημαντικές Περιοχές για τα Πουλιά της Ελλάδας. Περιοχές Προτεραιότητας για τη Διατήρηση της Βιοποικιλότητας. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Αθήνα. 497 σελ.