ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ της Σουρούρα Αλεξίας Μαρούλα Κλιάφα, «Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς». Ιδιαίτερη αφηγηματική τεχνική του βιβλίου Το βιβλίο είναι ένα επιστολικό μυθιστόρημα, το οποίο αποτελείται από πολλά γράμματα ανάμεσα σε δύο κορίτσια. Την Ελένη και την Βερόνικα. Έτσι το βιβλίο έχει μεταβλητή εστίαση (όπως μάθαμε) καθώς υπάρχουν δύο αφηγήτριες. Η τεχνική αυτή προσφέρει ζωντάνια, αληθοφάνεια και παραστατικότητα. Ακόμα προσφέρει την αίσθηση ότι τα γράμματα έχουν γραφτεί για να τα διαβάσεις εσύ ο αναγνώστης εκείνη τη στιγμή που κρατάς το βιβλίο στα χέρια σου. Σύντομη περίληψη Η Ελένη ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι βάζει μια αγγελία σε ένα περιοδικό για να βρει μια φίλη για να αλληλογραφήσει. Ανταπόκριση βρίσκει από ένα κορίτσι αλβανικής καταγωγής, τη Βερόνικα. Η Βερόνικα στα αρχικά γράμματά της αναφέρει διάφορα οικονομικά προβλήματα στα οποία ευτυχώς καταφέρνει να βρει μια λύση μαζί με την οικογένειά της. Η Ελένη προσπαθεί να την βοηθήσει σ αυτό το πρόβλημα. Στα γράμματα που ακολουθούν η Βερόνικα αναφέρει διαφορές ρατσιστικές επιθέσεις από τους γείτονες της πολυκατοικίας. Αυτές οι επιθέσεις έχουν ως αποτέλεσμα διαφόρους εντόνους καυγάδες μέσα στην οικογένεια καθώς ο αδελφός της Βερόνικας, ο Βασίλης, μαλώνει συνεχώς με την μητέρα του. Η Ελένη δεν έχει τόσο σοβαρά προβλήματα όσο η Βερόνικα. Η Ελένη έχει προβλήματα με αγόρια... Σε λίγο καιρό θα γινόταν μάλιστα κάτι αγώνες μπάσκετ στο Βόλο όπου θα έπαιρνε μέρος και η Ελένη. Εκεί θα πήγαινε και ο αδελφός της Βερόνικας, όμως κάποιος γονέας διαμαρτυρήθηκε λόγω της καταγωγής του. Τότε ο διευθυντής μη θέλοντας να έχει προβλήματα, αντικατέστησε τον Βασίλη με ένα άλλο παιδί ελληνικής ιθαγένειας. Αυτό το γεγονός δημιούργησε πολλά ψυχολογικά προβλήματα στον Βασίλη. Ευτυχώς όμως το ξεπέρασε με την βοήθεια της οικογένειάς του. Η Ελένη συμβάλει
σημαντικά στην ψυχολογική στήριξη του Βασίλη. Όταν «έφτασαν» οι αγώνες η Βερόνικα πήγε στον Βόλο για να κάνει έκπληξη στην Ελένη. Όμως η Ελένη ήταν άφαντη! Ανήσυχη έτρεξε στα αποδυτήρια και κατάφερε να βρει τη Μάρθα την κολλητή της Ελένης- και να τη ρωτήσει τι συνέβαινε. Τότε η Μάρθα της τα εξήγησε όλα... Η Ελένη είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι! Έτσι η Βερόνικα έφυγε από εκεί στεναχωρημένη. Κατευθείαν στέλνει ένα γράμμα στην Ελένη απαιτώντας μια εξήγηση. Η Ελένη της γράφει ότι είναι ανάπηρη εδώ και λίγους μήνες κι ακόμα ότι ο πατέρας της είχε πεθάνει. Η Βερόνικα στο τελευταίο γράμμα του μυθιστορήματος μας δείχνει το πόσο ευαίσθητη είναι, καθώς η απάντησή της μας συγκλονίζει. Ζητά συγνώμη λέγοντας πως μάλλον αυτή ευθύνεται για όλα αυτά που συνέβησαν μεταξύ τους Ένα μικρό πορτρέτο της Βερόνικας Η Βερόνικα είναι ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι με μεγάλη καρδιά και πολλή αγάπη προς τους συγγενείς της καθώς δεν έχει πολλούς φίλους. Είναι μία «κλειστή» κοπέλα μάλλον και δεν κάνει και πολύ εύκολα φίλους. Η Βερόνικα είναι επίσης μια πολύ καλή μαθήτρια και περνάει τον ελεύθερό της χρόνο διαβάζοντας λογοτεχνικά βιβλία. Η ίδια και η οικογένειά της δέχονται για μεγάλο χρονικό διάστημα ρατσιστικές επιθέσεις από τους κατοίκους τις πολυκατοικίας της, κάτι που τη στεναχωρεί ιδιαίτερα. Η Βερόνικα στα 15 της έχει ωριμάσει πλέον κι αυτό φαίνεται από τα γράμματα της, τα οποία είναι καλογραμμένα, αλλά και από την απόφασή της να δουλέψει γα ένα μικρό χρονικό διάστημα, αφού δεν κατάφερναν να τα βγάλουν πέρα. Αυτό συνέβαινε γιατί ο πατέρας της δεν μπορούσε να δουλεύει καθώς είχε χτυπήσει το πόδι του. Και τέλος όπως είπα και προηγουμένως είναι μια ιδιαίτερα ευαίσθητη κοπέλα. Η μετανάστευση και άλλα σοβαρά κοινωνικά θέματα του βιβλίου Η Βερόνικα και η οικογένειά της στην αρχή βίωναν έντονα συναισθήματα σχετικά με την μετανάστευσή τους στην Ελλάδα. Στην πορεία, καθώς άρχιζαν να προσαρμόζονται στην νέα τους πατρίδα, δεν ένιωθαν τόσο έντονα αρνητικά συναισθήματα. Κατά την γνώμη μου η Βερόνικα και η οικογένειά της αντιμετωπίζει πολλά κοινωνικά προβλήματα. Πρώτο και κυριότερο τα πρώτα χρόνια που ήρθαν για μόνιμη εγκατάσταση στην
Ελλάδα βιώνουν τον εθνικό ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Βλέπουμε πως η αλβανική τους καταγωγή τούς μετατρέπει σε ένα «είδος απόμακρο» για όλους τους άλλους, καθώς η Βερόνικα μας αφηγείται την ζωή της στα γράμματά της πληροφορώντας μας ότι δεν έχει φίλους (έλλειψη σύνδεσης). Επίσης, ο αδερφός της Βερόνικας είχε διακριθεί και θα συμμετείχε σε κάποιους αγώνες, αλλά δυστυχώς δεν πήγε, γιατί ο διευθυντής του σχολείου τού απαγόρευσε να πάει αφού δεν είχε ελληνική καταγωγή! Ακόμη, όπως ανέφερα πιο πάνω πολλά είναι και τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η οικογένεια της ηρωίδας. Κριτική του βιβλίου Το βιβλίο αυτό έχει δυο ηρωίδες με μεγάλες διαφορές ανάμεσά τους. Η Βερόνικα που αφηγείται τη ζωή της με έναν πολύ παραστατικό τρόπο ήταν ανοιχτή προς την Ελένη, καθώς της έλεγε όλα αυτά που συνέβαιναν στη ζωή της. Αντίθετα (όπως αποδείχθηκε στο τέλος ) η Ελένη είχε πλάσει ένα δικό της κόσμο στον οποίο ήταν ένα πολυτάλαντο καταπληκτικό κορίτσι με όλα τα καλούδια που επιθυμεί στην ζωή της. Όμως στην πραγματικότητα ήταν ένα κορίτσι που ήταν ανάπηρο και είχε χάσει τον πατέρα της σε ένα δυστύχημα πριν από ένα χρόνο. Τις βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσες προσωπικότητες, πολύ διαφορετικές με μια πρώτη ματιά, όμως στην ουσία τόσο ίδιες! Η υπόθεση του βιβλίου είναι στην αρχή απλή, αλλά στα τελευταία γράμματα δεχόμαστε μια μεγάλη ανατροπή καθώς μαθαίνουμε ότι η Ελένη είναι ανάπηρη. Έτσι η πλοκή της ιστορίας εξελίσσεται ομαλά, όμως στο τέλος συμβαίνει κάτι πολύ παράξενο, όλα ανατρέπονται και μέσα από 2 γράμματα μαθαίνουμε πλέον εν συντομία την πραγματική της ζωή. Η γλώσσα του κειμένου είναι οικεία και κατανοητή, αλλά ταυτόχρονα έχει και σημεία στα οποία υπάρχουν ωραίες εκφράσεις και επίθετα και ίσως η Βερόνικα, καθώς είναι μια πολύ καλή μαθήτρια, έχει πιο ωραίο λόγο σε σχέση με την Ελένη.
Δύο ακόμη επιστολές των ηρωίδων 26 Μαίου Αγαπημένη μου Βερόνικα, Πραγματικά σ ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για όλα αυτά που έκανες για εμένα. Και μόνο που με συγχώρεσες, εγώ σου χρωστάω πολλά. Μετά από όλα αυτά τα ψέματα που σου είπα δεν πρέπει εγώ να σε συγχωρέσω, αλλά εσύ, διότι εγώ φέρθηκα ανώριμα και ανεύθυνα! Αυτός ο ψεύτικος κόσμος που δεν ήθελα να μεγαλώσει τόσο έγινε ένα τέρας και με κυρίευσε... Πραγματικά δεν ήθελα να συμβεί όλο αυτό, όλη αυτή η παρεξήγηση! Και μόνο με την σκέψη ότι εσύ τόσο καιρό νόμιζες ότι σου έλεγα την αλήθεια, ενώ εγώ σου έλεγα ψέματα, τρομάζω με τον εαυτό μου. Αν δεν θέλεις να ξαναμιλήσουμε, το καταλαβαίνω, γιατί ξέρω ότι όλα αυτά που έκανα δεν είναι και λίγα... Όσο για την αναπηρία μου μάλλον θα πρέπει να το συνηθίσω, γιατί το πιο πιθανόν είναι να είμαι για την υπόλοιπη ζωή μου έτσι. Μάλιστα ο γιατρός είπε ότι άμα δεν ξεκινήσω σύντομα κάποιο άθλημα το πρόβλημα θα επεκταθεί και στην πλάτη μου. Θα πρέπει να δεχτώ τον εαυτό μου έτσι όπως ακριβώς είμαι τώρα και όχι να προσπαθώ να αλλάξω αυτό που είμαι μέσα από διάφορα ψέματα. Γι αυτό εκτιμώ πάρα πολύ που θέλεις ακόμα να αλληλογραφούμε! Και ποτέ ξανά δεν θα σου πω ψέματα, ποτέ Βερόνικα! Ήδη πέρασες πάρα πολλά εξαιτίας μου! Φιλιά, Ελένη
5 Ιουνίου Γλυκιά μου Ελένη, Δεν χρειάζεται να μου ζητάς συγγνώμη, σε καταλαβαίνω στ αλήθεια. Έχεις πολλά ψυχολογικά προβλήματα. Όλο αυτό το περιστατικό της αναπηρίας φυσιολογικό είναι να μην το έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα πλήρως. Πιστεύω ότι απλά θα ήθελες να αλλάξεις περιβάλλον, να «πας» σε ένα πιο χαρούμενο. Απλά σου «ξέφευγαν» τα ψέματα, δεν νομίζω να ήθελες να μου πεις τόσα πολλά. Αν όμως ήξερα από την αρχή το πρόβλημά σου, δεν θα γινόταν όλη αυτή η παρεξήγηση, ούτε θα σου φόρτωνα και τα προβλήματά μου. Ό,τι και να γίνει μ εσένα και τη μαμά σου θα ήθελα να συνεχίσουμε να αλληλογραφούμε. Έτσι θα καταφέρνω να ξεφεύγω από τα προβλήματα της δύσκολης καθημερινότητας. Το μόνο που σου ζητώ σαν χάρη είναι να προσπαθήσεις να είσαι πιο ειλικρινής μαζί μου μη λέγοντάς μου ψέματα, αφού σε κανέναν δεν αρέσουν. Αυτά που ειπώθηκαν στα τελευταία δυο γράμματα θα έλεγα να τα ξεχάσουμε και να συνεχίσουμε την ζωή μας, καθώς όλα αυτά τα γεγονότα είναι σίγουρα ψυχοφθόρα, άσχημα και αποπνικτικά. θέλω λοιπόν να υποσχεθούμε η μια στην άλλη πως ποτέ ξανά δεν θα ξαναπούμε ψέματα για κανέναν λόγο! Περιμένω με ανυπομονησία το επόμενό σου γράμμα με τα νέα σου από το σχολείο, αλλά και με τις νέες εκτιμήσεις του γιατρού σχετικά με την αναπηρία σου! Με πολλή αγάπη, Βερόνικα