Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο 2014-2019 Επιτροπή Αναφορών 30.5.2016 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ Θέμα: Αναφορά 0587/2013 της Winnie Sophie Füchtbauer, γερμανικής ιθαγένειας, σχετικά με τη δυνατότητα αλλαγής και επιλογής επωνύμου εντός της ΕΕ και τα σχετικά εμπόδια 1. Περίληψη της αναφοράς Η αναφέρουσα επισημαίνει ότι ο σύζυγός της έχει δανική ιθαγένεια και ότι ο γιος τους έχει διπλή ιθαγένεια. Μετά την τέλεση του γάμου τους, ο γιος της πήρε και τα δύο επώνυμα των γονέων του. Ωστόσο, η προσπάθεια της αναφέρουσας να καταχωρηθούν τα ονόματα στις γερμανικές αρχές, οι οποίες δεν αναγνωρίζουν το μεσαίο όνομα, δεν τελεσφόρησε. Παράλληλα, στα σχετικά γερμανικά και δανικά έγγραφα ο γιος της αναφέρεται και με τα δύο ονόματα, τα οποία φέρει από τη γέννησή του. Στη συνέχεια, η αναφέρουσα ενθαρρύνθηκε να υποβάλει αίτηση εισάγοντας παύλες μεταξύ των δύο ονομάτων, κάτι που δεν ήταν πρόθυμη να πράξει δεδομένου ότι με αυτόν τον τρόπο θα προέκυπτε διαφορετικό επώνυμο. Εν πάση περιπτώσει, η αίτησή της απορρίφθηκε χωρίς καμία αιτιολόγηση. H αναφέρουσα θεωρεί ότι αυτό συνιστά περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων εντός της ΕΕ και επιθυμεί να μάθει τους λόγους αυτής της διάκρισης μεταξύ των γερμανών υπηκόων που φέρουν διπλό επώνυμο από τη γέννησή τους και εκείνων που επιδιώκουν να αποκτήσουν διπλό επώνυμο μεταγενέστερα. 2. Παραδεκτό Χαρακτηρίσθηκε παραδεκτή στις 21 Νοεμβρίου 2013. Η Επιτροπή εκλήθη να παράσχει πληροφορίες (άρθρο 216 παράγραφος 6 του Κανονισμού). 3. Απάντηση της Επιτροπής, που ελήφθη στις 31 Οκτωβρίου 2014. Η αναφέρουσα είναι γερμανίδα υπήκοος παντρεμένη με δανό υπήκοο. Το ζευγάρι ζει στη Δανία. Η αναφέρουσα υιοθέτησε στη Δανία το επώνυμο «Gøbel», το οποίο είναι το επώνυμο του συζύγου της, ως μεσαίο όνομα. Το ζευγάρι απέκτησε έναν γιο και του έδωσε τα επώνυμα CM\1096596.doc PE541.555v02-00 Eνωμένη στην πολυμορφία
«Gøbel Füchtbauer» (χωρίς παύλα), όπου το «Gøbel» είναι το μεσαίο όνομα. Όταν η αναφέρουσα προσπάθησε να αλλάξει το όνομά της στη γερμανική πρεσβεία της Κοπεγχάγης για να υιοθετήσει το επώνυμο του συζύγου της ως μεσαίο όνομα, η αίτησή της απορρίφθηκε επειδή η έννοια του μεσαίου ονόματος απουσιάζει από το γερμανικό δίκαιο. Η αίτησή της να αλλάξει το επώνυμό της σε Gøbel-Füchtbauer (καταχωρίζοντας το επώνυμο του συζύγου της ως μέρος του επωνύμου της και διαχωρίζοντάς το από το πατρικό της επώνυμο με παύλα) απορρίφθηκε επίσης από τις γερμανικές αρχές. Η αναφέρουσα θεωρεί ότι το γεγονός αυτό συνιστά εμπόδιο για την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο 1, παρόλο που, κατ' εφαρμογή του ισχύοντος δικαίου της ΕΕ, οι κανόνες που διέπουν το επώνυμο ενός προσώπου εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, τα τελευταία πρέπει, όταν ασκούν την αρμοδιότητά τους αυτή να συμμορφώνονται προς τη νομοθεσία της ΕΕ, και ιδίως προς τις διατάξεις των Συνθηκών που αφορούν την ελευθερία των πολιτών της Ένωσης να μεταβαίνουν και να κατοικούν στο έδαφος των κρατών μελών 2. Η αναφέρουσα είναι υπήκοος κράτους μέλους (συγκεκριμένα της Γερμανίας) που άσκησε το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής σε άλλο κράτος μέλος (συγκεκριμένα στη Δανία), το οποίο διασφαλίζεται στο άρθρο 21 ΣΛΕΕ για όλους τους πολίτες της Ένωσης. Ο πιθανός περιορισμός της ελευθερίας της κυκλοφορίας θα μπορούσε να προκύψει από το γεγονός ότι στην αναφέρουσα έχουν αποδοθεί δύο διαφορετικά ονόματα σε δύο κράτη μέλη και/ή έχουν αποδοθεί διαφορετικά ονόματα στα μέλη της ίδιας οικογένειας. Στις δύο αυτές πτυχές γίνεται μνεία παρακάτω. Κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου της ΕΕ το όνομα ενός προσώπου συνιστά συστατικό στοιχείο της ταυτότητάς του και της ιδιωτικής του ζωής και η προστασία του κατοχυρώνεται στο άρθρο 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων 3. α) Απόδοση ενός ή δύο διαφορετικών ονομάτων στο ίδιο πρόσωπο σε διαφορετικά κράτη μέλη Το μεσαίο όνομα αποτελεί συστατικό στοιχείο του ονόματος, ρυθμίζεται από τον δανικό Νόμο περί ονομάτων και έχει αποδοθεί νόμιμα στην αναφέρουσα κατά συνέπεια του γάμου της με δανό υπήκοο στη Δανία, όπου κατοικεί, ασκώντας το δικαίωμά της για ελεύθερη κυκλοφορία. Η άρνηση των γερμανικών αρχών να αναγνωρίσουν το μεσαίο όνομα της αναφέρουσας ως μέρος του ονόματός της οδηγεί σε μια κατάσταση όπου η αναφέρουσα έχει δύο διαφορετικά ονόματα σε δύο διαφορετικά κράτη μέλη. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επεσήμανε, μεταξύ άλλων, στην απόφαση C-148/02 Garcia Avello, ότι οι περιπτώσεις διαφοράς επωνύμου που έχει αποδοθεί στο ίδιο πρόσωπο σε δύο διαφορετικά νομικά συστήματα «είναι ικανές να προκαλέσουν σοβαρά μειονεκτήματα για τους ενδιαφερομένους, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, τα οποία ανακύπτουν ιδίως από τις δυσκολίες τους να τύχουν, εντός του κράτους μέλους ιθαγένειας, των νομικών αποτελεσμάτων πράξεων ή εγγράφων φερόντων το επώνυμο που αναγνωρίζεται 1 Bλέπε απόφαση C-148/02 Garcia Avello, (2003) Συλλογή I-11613 παράγραφος 25 (επ αυτού, επίσης απόφαση C-353/06 Grunkin και Paul (2008) Συλλογή I-7639, παράγραφος 16 και απόφαση C-208/09 Sayn Wittgenstein (2010) Συλλογή I-0000, παράγραφοι 38 και 39). 2 Bλέπε, μεταξύ άλλων, απόφαση C-135/99 Elsen (2000) Συλλογή I-14909, παράγραφος 33 3 Άρθρο 7 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στον σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και των επικοινωνιών του.» PE541.555v02-00 2/2 CM\1096596.doc
σε έτερο κράτος μέλος, του οποίου επίσης έχουν την ιθαγένεια». Στην απόφαση C-353/06 Grunkin και Paul, το δικαστήριο αναγνώρισε ότι τέτοια σοβαρά μειονεκτήματα είναι πιθανό να ανακύψουν όταν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχει την υπηκοότητα ενός μόνο από τα κράτη μέλη, αλλά το κράτος μέλος καταγωγής αρνείται να αναγνωρίσει το επώνυμο που αποδόθηκε στο πρόσωπο στο κράτος γέννησης και κατοικίας του 1. Στην απόφαση C-208/09 Sayn Wittgenstein το Δικαστήριο δήλωσε ότι «λόγω διαφοράς μεταξύ δύο ονομάτων που αφορούν το ίδιο πρόσωπο μπορεί, όμως, να προκληθεί σύγχυση και να ανακύψουν προβλήματα» 2. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι η διαφορά αυτή υπάρχει όταν τα δύο ονόματα δεν είναι πανομοιότυπα 3. Για τον λόγο αυτό, η διαφορά αυτή υφίσταται επίσης στις περιπτώσεις στις οποίες ένα από τα στοιχεία (π.χ. το μεσαίο όνομα) του ονόματος που αναγνωρίζεται από ένα από τα κράτη μέλη απουσιάζει από το όνομα που αναγνωρίζεται στο άλλο κράτος μέλος. Κάθε φορά που η αναφέρουσα πρέπει να αποδείξει την ταυτότητά της στη Δανία κινδυνεύει να υποχρεωθεί να διαλύσει τις αμφιβολίες σχετικά με την ταυτότητά της και τις υποψίες για ψευδή δήλωση που προκαλούνται από τη διαφορά ανάμεσα στο νόμιμα αποκτηθέν όνομα (συνεπεία του γάμου με δανό υπήκοο), που εμφανίζεται στα μητρώα των δανικών αρχών και όλα τα επίσημα έγγραφα που εκδίδονται για το πρόσωπό της, και το όνομα που εμφανίζεται στο γερμανικό διαβατήριό της 4. Στην απόφαση C-208/09 Sayn Wittgenstein 5 το Δικαστήριο αναγνώρισε ότι ο πραγματικός κίνδυνος «να υποχρεωθεί ένα πρόσωπο, εξαιτίας της διαφοράς μεταξύ ονομάτων, να διαλύσει τις αμφιβολίες ως προς την ταυτότητά του αποτελεί περίσταση δυνάμενη να παρακωλύσει την άσκηση του δικαιώματος που απορρέει από το άρθρο 21 ΣΛΕΕ». Η άρνηση των αρχών κράτους μέλους να αναγνωρίσουν όλα τα στοιχεία του ονόματος υπηκόου του κράτους αυτού, με τη μορφή που αυτό ορίζεται σε άλλο κράτος μέλος στο οποίο κατοικεί ο ενδιαφερόμενος, ενδέχεται επομένως να παρακωλύσει την άσκηση του δικαιώματος που απορρέει από το άρθρο 21 ΣΛΕΕ για κάθε πολίτη της Ένωσης. Στον βαθμό που θα μπορούσε να αποτελέσει περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων, μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο εάν στηρίζεται σε αντικειμενικές εκτιμήσεις και είναι ανάλογο προς τον νόμιμο στόχο των εθνικών διατάξεων 6. Βάσει πληροφοριών που έλαβε η αναφέρουσα δεν είναι δυνατή η πρόσβαση στις παραπάνω πτυχές. β) Απόδοση διαφορετικών ονομάτων σε διαφορετικά μέλη της ίδιας οικογένειας Εκτός αυτού, η αναφέρουσα ισχυρίζεται ότι το όνομα στο γερμανικό διαβατήριο είναι διαφορετικό από το όνομα που έχουν υιοθετήσει εκείνη και ο σύζυγός της ως κοινό όνομα μετά τον γάμο τους και το οποίο έχει αποδοθεί και στον γιο τους. Στην απόφαση C-391/09 - Malgožata Runevič-Vardyn 7, το Δικαστήριο δήλωσε ότι, εάν η διαφορά στο επώνυμο 1 Απόφαση C-353/06 Grunkin και Paul (2008) Συλλογή I-7639, παράγραφος 24 2 Απόφαση C-208/09 Sayn Wittgenstein (2010) Συλλογή I-0000, παράγραφος 66 3 Απόφαση C-208/09 Sayn Wittgenstein (2010) Συλλογή I-0000, βλ. παράγραφος 65 4 Βλέπε απόφαση C-353/06 Grunkin και Paul (2008) Συλλογή I-7639, παράγραφος 26 5 Απόφαση C-208/09 Sayn Wittgenstein (2010) Συλλογή I-0000, παράγραφος 70. Bλέπε επίσης απόφαση C- 353/06 Grunkin και Paul (2008) Συλλογή I-7639, παράγραφος 28 6 Βλέπε απόφαση C-208/09 Sayn Wittgenstein (2010) Συλλογή I-0000, παράγραφος 81 απόφαση C-406/04 De Cuyper [2006] ECR I 6947, παράγραφος 40 Απόφαση C-76/05 Schwarz και Gootjes-Schwarz [2007] Συλλογή I-6849, παράγραφος 94 Grunkin και Paul, παράγραφος 29 και Rüffler, παράγραφος 74 7 Απόφαση C-391/09 - Malgožata Runevič-Vardyn, (2011) Συλλογή I-03787 CM\1096596.doc 3/3 PE541.555v02-00
διαφορετικών μελών της ίδιας οικογένειας «συνεπάγεται τη δυνατότητα αμφισβητήσεως του ακριβούς των στοιχείων που περιλαμβάνονται στα έγγραφα αυτά καθώς και της ταυτότητας της οικογενείας αυτής όπως και των δεσμών που υφίστανται μεταξύ των μελών της, τούτο ενδέχεται να έχει σοβαρές συνέπειες όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την άσκηση του δικαιώματος διαμονής που κατοχυρώνει ευθέως το άρθρο 21 ΣΛΕΕ» 1. Σύμφωνα με το Δικαστήριο, έγκειται στη δικαιοδοσία του εθνικού δικαστηρίου (στην προκειμένη περίπτωση του γερμανικού δικαστηρίου) να εκτιμήσει εάν υφίσταται τέτοιος κίνδυνος για την οικογένεια σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση. Συμπέρασμα Η Επιτροπή προτίθεται να έρθει σε επαφή με τις γερμανικές αρχές προκειμένου να λάβει πληροφορίες σχετικά με τη σχετική γερμανική νομοθεσία και πρακτική. 4. Απάντηση της Επιτροπής (ΑΝΑΘ.), που ελήφθη στις 30 Μαΐου 2016 Σύμφωνα με το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2, παρόλο που, κατ εφαρμογή του ισχύοντος δικαίου της ΕΕ, οι κανόνες που διέπουν το επώνυμο ενός προσώπου εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, τα τελευταία πρέπει, όταν ασκούν την αρμοδιότητά τους αυτή να συμμορφώνονται προς τη νομοθεσία της ΕΕ, και ιδίως προς τις διατάξεις των Συνθηκών που αφορούν την ελευθερία των πολιτών της Ένωσης να μεταβαίνουν και να κατοικούν στο έδαφος των κρατών μελών 3. Στην περίπτωση της αναφέρουσας. ο πιθανός περιορισμός της ελευθερίας της κυκλοφορίας θα μπορούσε να προκύψει από το γεγονός ότι στην αναφέρουσα έχουν αποδοθεί δύο διαφορετικά ονόματα σε δύο κράτη μέλη και/ή έχουν αποδοθεί διαφορετικά ονόματα στα μέλη της ίδιας οικογένειας. Στις 3 Σεπτεμβρίου 2015 η Επιτροπή απέστειλε σημείωμα EU PILOT στις γερμανικές αρχές με τις παρατηρήσεις της και κάλεσε τις γερμανικές αρχές να υποβάλουν τα σχόλιά τους. Στην απάντησή τους της 2ας Δεκεμβρίου 2015, οι γερμανικές αρχές διευκρίνισαν ότι, μετά την απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση C-353/06, Grunkin και Paul, η νομοθεσία για τα ονόματα στη Γερμανία επεκτάθηκε με το άρθρο 48 του γερμανικού Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα (EGBGB). Η διάταξη αυτή επιτρέπει στους πολίτες το όνομα του οποίων διέπεται από το γερμανικό δίκαιο να επιλέγουν, με δήλωσή τους στο μητρώο, το όνομα που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια μιας συνήθους διαμονής σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ και καταχωρήθηκε στο δημοτολόγιο του κράτους αυτού, εφόσον η επιλογή αυτή δεν αντιβαίνει κατάφωρα στις βασικές αρχές της γερμανικής νομοθεσίας για τα ονόματα. Στο άρθρο 48 του EGBGB απαιτείται επίσης η καταχώριση του ονόματος στο δημοτολόγιο του άλλου κράτους μέλους και, επομένως, συνεπάγεται συμμόρφωση με την εφαρμοστέα νομοθεσία σχετικά με την απόκτηση ονομάτων στο εν λόγω κράτος μέλος. Εν προκειμένω, η έννοια του «δημοτολογίου» γίνεται αντιληπτή με τον τρόπο με τον οποίο περιγράφεται στο 1 Απόφαση C-391/09 - Malgožata Runevič-Vardyn, (2011) Συλλογή I-03787, παράγραφος 77 και παρατεθείσα νομολογία. 2 Bλέπε απόφαση C-148/02 Garcia Avello, (2003) Συλλογή I-11613 παράγραφος 25 (επ αυτού, επίσης απόφαση C-353/06 Grunkin και Paul (2008) Συλλογή I-7639, παράγραφος 16 και απόφαση C-208/09 Sayn Wittgenstein (2010) Συλλογή I-0000, παράγραφοι 38 και 39). 3 Βλέπε, μεταξύ άλλων, απόφαση C-135/99 Elsen (2000) Συλλογή I-14909, παράγραφος 33. PE541.555v02-00 4/4 CM\1096596.doc
γερμανικό δίκαιο. Ωστόσο, το επίσημο μέσο καθορισμού του ονόματος στο εν λόγω κράτους μέλος διέπεται από τη νομοθεσία του εν λόγω κράτους. Δεν απαιτείται σύστημα καταχώρησης που να πληροί τις απαιτήσεις του γερμανικού δικαίου. Επομένως, το άρθρο 48 του EGBGB επιτρέπει την απλή αναγνώριση στη Γερμανία ονόματος που αποκτήθηκε σε άλλο κράτος μέλος χωρίς να υπάρχει ανάγκη επίσημης διαδικασίας υποβολής αίτησης. Εφόσον πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, μια αίτηση για αναγνώριση ονόματος που αποκτήθηκε σε άλλο κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 48 του EGBGB, μπορεί να απορριφθεί μόνον εάν η αναγνώριση αυτή αντιβαίνει στις θεμελιώδεις αρχές του γερμανικού δικαίου. Στην περίπτωση αυτή, η αναγνώριση απορρίπτεται για λόγους δημόσιας πολιτικής. Στην περίπτωση της αναφέρουσας, οι γερμανικές αρχές εκτιμούν ότι: Όσον αφορά την πιθανή προσβολή του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας λόγω της απόδοσης δύο ή περισσότερων διαφορετικών ονομάτων στο ίδιο πρόσωπο σε διαφορετικά κράτη μέλη, το άρθρο 48 του EGBGB παρέχει μία βάση στη γερμανική νομοθεσία για την καταχώριση ενός ονόματος που αποκτήθηκε σε άλλο κράτος μέλος και καταχωρήθηκε στα μητρώα του εν λόγω κράτους. Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, ένα όνομα το οποίο αποκτήθηκε νόμιμα σε άλλο κράτος μέλος μπορεί να απορριφθεί μόνον υπό ειδικές προϋποθέσεις και για λόγους δημόσιας πολιτικής. Είναι μάλλον απίθανο να προκύψει τέτοια προσβολή της δημόσιας πολιτικής λόγω της αναγνώρισης ενός μεσαίου ονόματος ακόμη και αν δεν υπάρχει καμία διάταξη για τα μεσαία ονόματα στη γερμανική νομοθεσία. Εφόσον πληρούνται οι λοιπές (τυπικές) προϋποθέσεις, η αναγνώριση της αλλαγής του ονόματος που ζητεί η αναφέρουσα θα πρέπει επομένως να είναι δυνατή δυνάμει του άρθρο 48 του EGBGB. Στην ουσία, η γερμανική νομοθεσία δεν θα έπρεπε να στέκεται εμπόδιο στην αλλαγή του ονόματος από την αναφέρουσα, η οποία θα επέτρεπε την εναρμόνιση των ονομάτων των μελών της οικογένειας, την οποία ζητεί η αναφέρουσα. Kατά συνέπεια, οι γερμανικές αρχές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η γερμανική νομοθεσία για τα ονόματα δεν παραβιάζει το άρθρο 21 της ΣΛΕΕ. Οι γερμανικές αρχές επισημαίνουν επίσης ότι, μετά από την απόρριψη της αίτησης της αναφέρουσας από τις γερμανικές προξενικές αρχές, η αναφέρουσα υπέβαλε αναφορά απευθείας στην Επιτροπή. Δεν εξετάσθηκε κατά πόσο η απόρριψη της αίτησής της ήταν δικαιολογημένη, και συγκεκριμένα κατά πόσον ήταν συμβατή με το άρθρο 48 του EGBGB. Όσον αφορά την πιθανή απόδοση διαφορετικών επωνύμων σε διαφορετικά μέλη της ίδιας οικογένειας, οι γερμανικές αρχές εξηγούν ότι δεν κατανοούν για ποιο λόγο τα διαφορετικά ονόματα των επιμέρους μελών της οικογένειας συνιστούν παραβίαση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας βάσει του άρθρο 21 της ΣΛΕΕ. Ταυτόχρονα, οι γερμανικές αρχές τονίζουν ότι το γερμανικό δίκαιο δεν θα έπρεπε να στέκεται εμπόδιο στην αλλαγή του ονόματος από την αναφέρουσα, η οποία θα επέτρεπε την εναρμόνιση των ονομάτων των μελών της οικογένειας, την οποία ζητεί η αναφέρουσα, όπως εξηγείται ανωτέρω. Συμπέρασμα CM\1096596.doc 5/5 PE541.555v02-00
Με βάση την ανάλυση της απάντησης των γερμανικών αρχών και των σχετικών διατάξεων της γερμανικής νομοθεσίας προκύπτει ότι, δυνάμει του άρθρο 48 του EGBGB, η γερμανική νομοθεσία δεν θα έπρεπε στην ουσία να παρεμποδίζει τις γερμανικές αρχές να αναγνωρίσουν το όνομα της αναφέρουσας, όπως ορίστηκε από τις δανικές αρχές. Η απάντηση των γερμανικών αρχών, υποδηλώνει επιπλέον ότι η άρνηση των γερμανικών προξενικών αρχών στη Δανία να αναγνωρίσουν το όνομα της αναφέρουσας που αποκτήθηκε στη Δανία συνιστά ενδεχομένως διοικητικό σφάλμα, και ότι η αναφέρουσα θα πρέπει να κάνει χρήση της διοικητικής διαδικασίας επανεξέτασης που προβλέπεται στο γερμανικό δίκαιο. Η Επιτροπή αποστέλλει στην αναφέρουσα επιστολή η οποία περιέχει την νομική ανάλυσή της και υποδεικνύει στην αναφέρουσα να απευθυνθεί εκ νέου στις γερμανικές προξενικές αρχές στη Δανία, επικαλούμενη το άρθρο 48 του EGBGB και την απάντηση των γερμανικών αρχών στην Επιτροπή στο πλαίσιο της διαδικασίας EU Pilot, και να ζητήσει από τις γερμανικές αρχές να αναγνωρίσουν το όνομά της όπως ορίστηκε από τις δανικές αρχές, ενδεχομένως κάνοντας χρήση της διοικητικής διαδικασίας επανεξέτασης που προβλέπεται στο πλαίσιο του γερμανικού δικαίου σε περίπτωση απόρριψης. PE541.555v02-00 6/6 CM\1096596.doc