Γ Σ ΕΝΟΤΗΤΑ 1 εη κατασκευή παριστάνει µια κρεµαστή γέφυρα.η κατασκευή µου έχει τα εξής µέρη: 1. 1 κοµµάτι ξύλου κόντρα πλακέ πάχους 7mm, (Α) διαστάσεων: 500 x 120 mm, για την βάση της κατασκευής 2. 1 κοµµάτι ξύλου κόντρα πλακέ πάχους 3mm, (Γ) διαστάσεων: 500 x 50 mm, για το οδόστρωµα (δρόµο) της γέφυρας. 3. 2 καδρονάκια διαστάσεων 10 x 5 mm και µήκους 500 mm, (Β) για τα στηθαία (τοίχους στις δύο µεριές) του δρόµου. (Σε αυτά δένονται τα σχοινιά) ω α4. 2 ξύλινους άξονες διαµέτρου Φ 10 mm και µήκους 500 mm, για τις 4 κολώνες ( ) της γέφυρας. 5. 4 ξύλινους δίσκους διαµέτρου Φ 40 mm, για τις 4 βάσεις των κολωνών (Ζ) της γέφυρας. 6. 1 κοµµάτι φελιζόλ πάχους 25mm, διαστάσεων: 250 x 120 mm για τα 4 κοµµάτια (Ε) που αναπαριστούν το έδαφος. 7. 4 βίδες θηλια 8. 15m σπάγκο λ υοι λειτουργείες που θα µπορούσε να κάνει ειναι π.χ Να ανεβαίνουν τα δύο µέρη της γέφυρας. ο τ γ ό ί ν α

ΕΝΟΤΗΤΑ 2

ΕΝΟΤΗΤΑ 4 Ιστορία Οι πρώτες τεχνητές γέφυρες κατασκευάστηκαν από τον άνθρωπο µε δύο τρόπους: α)µε την τοποθέτηση µεγάλων, επίπεδων λίθων, πάνω από τις φυσικές ροές. β) µε µεγάλους κορµούς δέντρων, που γεφύρωναν µικρά ρεύµατα. Σχετικά σύντοµα θα έγινε αντιληπτό ότι η τοποθέτηση δύο ή και περισσοτέρων κορµών δεµένων µεταξύ τους µε σχοινιά έδινε µια πολύ πιο αποτελεσµατική κατασκευή. Και οι δύο τρόποι παρείχαν ιδιαίτερα περιορισµένες δυνατότητες. Οι άνθρωποι που ζούσαν στους λιµναίους οικισµούς αντιλήφθηκαν πρώτοι τη δυνατότητα που προσέφεραν τα φυσικά σχοινιά. Η πλέξη αυτών των φυσικών σχοινιών οδήγησε στην κατασκευή των πρώτων κρεµαστών γεφυρών. Ο άνθρωπος της νεολιθικής εποχής πιστεύεται ότι το 4.000 π.χ. ήταν ήδη ώριµος να µιµηθεί τα φυσικά τόξα. Έτσι, επεξεργάζεται µεγάλους λίθους και τους τοποθετεί σε µορφές τόξων. Πολύ πιο πρόσφατα, από τις αρχές του 19 ου αιώνα, χρησιµοποιήθηκε στη γεφυροποιία και ο σίδηρος, αρχικά ως χυτοσίδηρος, αλλά πολύ πιο γρήγορα ως χάλυβας. Οι πολύ υψηλές αντοχές του χάλυβα επέτρεψαν, ήδη από το δεύτερο µισό του 19 ου αιώνα, την κατασκευή πολύ µεγάλων γεφυρών. Σηµαντικότερη επίδραση στη γεφυροποιία άσκησε η ανάπτυξη του σιδηροδρόµου. Είναι βέβαιο ότι η ανάπτυξη της γεφυροποιίας και του σιδηροδρόµου αλληλοστηρίχθηκαν και συµβάδισαν χρονικά. Περίπου στο τέλος του 19 ου αιώνα και στις αρχές του 20 ου ένα νέο υλικό χρησιµοποιήθηκε: το οπλισµένο σκυρόδεµα. Το υλικό αυτό και η χρονικά παράλληλη εµφάνιση και ανάπτυξη του αυτοκινήτου έδωσαν νέες σηµαντικές δυνατότητες κατασκευής γεφυρών. Όµως, οι βασικοί τύποι γεφυρών δεν άλλαξαν. Βέβαια η ποικιλία των νέων υλικών και οι εξαιρετικές δυνατότητες τους επέτρεψαν θαυµαστά επιτεύγµατα, φθάνοντας σε γέφυρες µε άνοιγµα µεγαλύτερο από 1 χιλιόµετρο. υλικά δόµησης µέχρι τον 19ο αιώνα ήταν ξύλο και πέτρες. Οι γέφυρες στον 6 αιώνα π.χ. κατασκευάζονταν από ξύλοκυπαρισσιού και κέδρου. Την κατασκευή κυρτών γεφυρών κατείχαν οι Ρωµαίοι στα προχριστιανικά χρόνια και τα υλικά που χρησιµοποιούνταν ήταν φυσικοί λίθοι και σκυρόδεµα. Το 1779 κατασκευάστηκε η πρώτη γέφυρα από χυτοσίδηρο στην Αγγλία, πάνω από τον ποταµό Σέβερν (Severn) γνωστή και ως Ironbridge. H επόµενη εξέλιξη ήταν η αλυσόδετη κρεµαστή γέφυρα. Η πρώτη σηµαντική γέφυρα αυτού του τύπου κατασκευάστηκε στην

Ουαλία το 1826: η απόσταση των στηριγµάτων ήταν 177 µ. και το συνολικό της µήκος 521 µ. Με την εξέλιξη του µπετόν δηµιουργήθηκαν νέες δυνατότητες στην κατασκευή γεφυρών στις αρχές του 20ού αιώνα. Γενικά οι γέφυρες διακρίνονται: 1.Ανάλογα µε τη χρήση ή τον τύπο του φορέα, σε "οδικές", "σιδηροδροµικές", "πεζών" και "πεζών και ποδηλάτων", υδατογέφυρες κ.λπ.. 2.Εκ του υλικού κατασκευής, σε "ξύλινες" (οι αρχαιότερες), "λίθινες" (αψιδωτές ή τοξωτές), "σχοινένιες", "µεταλλικές", "τσιµεντένιες" ή και "µικτές". 3.Εκ του τρόπου έδρασής των, που είναι και η σηµαντικότερη κατάταξή των, σε "κινητές" και σε "σταθερές" ή "σταθερώς εδραζόµενες". α). Οι κινητές διακρίνονται επιµέρους σε "αναρτώµενες", "περιστροφικές" και "πτυσσόµενες". Στις κινητές γέφυρες υπάγονται και οι "πλωτές". β). Οι σταθερές διακρίνονται επιµέρους ι) Εκ της γωνίας αυτών κατά διεύθυνση προς τη κοίτη ή εκείνης του εµποδίου σε: "ορθές" ή "ορθογώνιες" και σε "λοξές". ιι) Εκ της κατασκευής έδρασης παραλλήλων δοκών, γνωστές ως "δοκογέφυρες" και τέλος ιιι) Οι "κρεµαστές" που εδράζονται και ταυτόχρονα αναρτώνται σε πυλώνες. Κρεµαστές και Καλωδιωτές γέφυρες Η καλωδιωτή (και όχι κρεµαστή) γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου Αποτελούνται από τρία κυρίως µέρη: πυλώνες που στηρίζουν το βάρος της, ένα κατάστρωµα που τοποθετείται πάνω στους πυλώνες και καλώδια που σηκώνουν το βάρος του καταστρώµατος και είναι στερεωµένα πάνω στους πυλώνες και σε δυο αντίβαρα εκατέρωθεν της γέφυρας. Στις δύο πλευρές της κοιλάδας ή του ποταµού, την οποία ή τον οποίο περνάει η γέφυρα, έχουν κατασκευαστεί δύο εργοστάσια. Εκεί οι εργάτες συναρµολογούν τα τµήµατα του καταστρώµατος (οδοστρώµατος). Όταν ολοκληρώνουν ένα κοµµάτι, οι µηχανές το σπρώχνουν προς την κοιλάδα. Έτσι το άκρο του καταστρώµατος προχωρά σιγά σιγά πάνω από το κενό. Η γέφυρα µετακινείται κατά τµήµατα 60 εκατοστών. Οι µηχανικοί ελέγχουν την κίνηση µε µετρήσεις µέσω δορυφόρου (περιθώριο λάθους 5 χιλιοστά). Όταν φυσάει µε πάνω από 70 χλµ./ ώρα οι εργασίες σταµατούν.

Κρεµαστές Γέφυρες Κρεµαστή γέφυρα Σε αυτόν τον τύπο γέφυρας είναι τα καλώδια που σηκώνουν το βάρος του καταστρώµατος κάθετα ως προς το κατάστρωµα. Γέφυρα αυτού του τύπου χρησιµοποιείται περισσότερο για τη διάβαση υδάτινων εµποδίων τα οποία διασχίζονται από πλοία. Η πιο γνωστή κρεµαστή γέφυρα αυτού του τύπου είναι η Γέφυρα της Χρυσής Πύλης στο Σαν Φρανσίσκο. Καλωδιωτή Γέφυρα Καλωδιωτή γέφυρα Τα καλώδια σε αυτό τον τύπο γέφυρας είναι λοξά ως προς το κατάστρωµα. Αυτές οι γέφυρες αποδείχτηκαν ιδανικές για µεγαλύτερες αποστάσεις, τόσο τεχνικά όσο και οικονοµικά, αν και οι κρεµαστές είναι ιδανικότερες για ακόµα µεγαλύτερες αποστάσεις, εάν θεωρήσουµε ότι µία καλωδιωτή γέφυρα δεν αποτελείται από πολλαπλούς πυλώνες, καθιστώντας την τεχνικά οµάδα γεφυρών σε σειρά. Η απόσταση των πυλώνων είναι µεταξύ 200 και 1000 µέτρων. Μια από τις πιο γνωστές αυτού του τύπου, είναι η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, έχει 4 πυλώνες και η απόσταση µεταξύ των πυλώνων είναι 560 µέτρα, είναι η δεύτερη µεγαλύτερη γέφυρα αυτού του τύπου στο κόσµο. Ενώ συχνά το µήκος µιας γέφυρας τέτοιου τύπου αναφέρεται ότι είναι το σύνολο των καταστρωµάτων της (π.χ. στο Ρίο-Αντίρριο όπου υπάρχουν πολλαπλά), στην πραγµατικότητα επιστηµονικά κατά την στατική ανάλυση (και σε πολλές διεθνείς λίστες µεγαλύτερων γεφυρών), το ενεργό της µήκος θεωρείται µόνο το µεγαλύτερο από τα οδοστρώµατα από ένα "κατάρτι" (κάνοντας έτσι την Ρίο-Αντίρριο πολύ "µικρότερη" γέφυρα). Γέφυρα σε δοκούς

Γέφυρα σε δοκούς (ποταµός Άρδας) - οδός Κοµάρων Κυπρίνου Ο τύπος αυτός είναι ο πιο συνήθης για το λόγο ότι η κατασκευή είναι σχετικά απλή. Είναι πολύ διαδεδοµένος στο σιδηροδροµικό δίκτυο της Ελλάδας. Πλωτή γέφυρα Οι γέφυρες αυτές είναι πολύ φτηνές και εύκολες στην κατασκευή τους, αν και δεν έχουν τη σταθερότητα άλλων τύπων γεφυρών. Χρησιµοποιούνται και από τον στρατό.

ΕΝΟΤΗΤΑ 5 Οι επιστήµες που σχετίζονται µε την γέφυρα είναι η φυσική,παλεοδοµική,γεωλογία. Αρχιτεκτονική είναι η επιστή που ασχολήθηκε µε την µελέτη της γέφηρας µε βάση τις ανθρώπιωες ανάγκες και την τέχνη του σχεδιάσµου. Παλαιοδοµίκη είναι η επιστήµη που ασχολήθηκε την σχεδίαση και την αρµονική οργάνωση της γέφηρας. Γεωλόγια είναι η επιστήµη που ασχολήθηκε µε την µελέτη της γης το υπέδαφος που της ιδιαιροτητάς του κρίνανε το ακριβή σηµείο της κατασκευής. ΕΝΟΤΗΤΑ 6

Από τα πανάρχαια χρόνια η αποκατάσταση της συνέχειας µιας οδού πάνω από µια υδάτινη ροή αποτελούσε σηµαντικό πρόβληµα. Πολλές φορές χρειάζονταν ώρες, ή και µέρες ολόκληρες για να ξεπεράσει κάποιος τα φυσικά εµπόδια και να φτάσει από το ένα σηµείο σε ένα άλλο. Η λογική της γεφύρωσης δυο σηµείων διευκόλυνε πάντα τη διέλευση και σµίκρυνε κατά πολύ το χρόνο της. Όσο περισσότερο εξελίσσεται στο πέρασµα των χρόνων η τεχνική και η κατασκευή γεφυρών τόσο µεγαλύτερα και δυσκολότερα ανοίγµατα γεφυρώνονται. Βρίσκονται τρόποι ολοένα και πιο εφυείς για να υπάρξει ζεύξη δυο σηµείων και οι άνθρωποι απολαµβάνουν την ευκολία που τους παρέχεται γιατί χρειάζονται σίγουρα λιγότερο χρόνο για να περάσουν από το ένα σηµείο στο άλλο αλλά και λιγότερα χρήµατα. Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΡΙΟΥ ΑΝΤΙΡΙΟΥ ΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ -18- Σε όλα τα σηµεία της Γης από το πιο µικρό χωριό µέχρι την πιο µεγάλη πόλη εκατοµµύρια άνθρωποι απολαµβάνουν καθηµερινά παρόµοια παραδείγµατα από την κατασκευή γεφυρών και σίγουρα είναι ευγνώµονες για το µεγάλο αυτό επίτευγµα της τεχνολογίας. ΕΝΟΤΗΤΑ 7

α.υλικα ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑ 1.καδρονάκια 2.ξύλο 3.ξύλινους άξονες 4.ξύλινους δίσκους 5.φελιζόλ 6.βίδες θηλιές 7.σπάγκος β.εργαλεια ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑ 1.στύλο 2.µολύβι 3.τρυπάνι σε βάση 4.γυαλόχαρτο 5.ξηλόκολλα 6.πριόνι σε βάση 7.χάρακας 8.σφύρι 9.σουβλί 10.κατσαβίδι 11.θερµόκολλα 12.πινέλο 13.νεροµπογιές 14.ψαλίδι 15.βελόνα ραψίµατος ΕΝΟΤΗΤΑ 8

ΥΛΙΚΟ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΤΙΜΗ ΜΟΝΑ ΑΣ ΜΕΡΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΥΛΙΚΟΥ** ΕΡΓΑΣΙΑ[ΩΡΕΣ] 8 5 40 ΚΟΝΤΡΑ ΠΛΑΚΕ 2 1,3 2,6 ΚΑ ΡΟΝΑΚΙΑ 2 0.50 1 ΞΥΛΙΝΟΙ ΑΞΟΝΕΣ 2 0.70 1,4 ΦΕΛΙΖΟΛ 1 1 1 ΒΙ ΕΣ ΘΗΛΙΕΣ 4 0,1 0,4 ΣΠΑΓΚΟΣ 15m 0,01 ανά 1m 0,15 ΣΥΝΟΛΟ ΚΟΣΤΟΥΣ 47,5

Οι πηγές που αντλησά πληροφορίες είναι : ΕΝΟΤΗΤΑ 9 http://el.wikipedia.org/wiki/%ce%9a%ce%b1%ce%bb%cf%89%ce%b4%ce%b9% CF%89%CF%84%CE%AE_%CE%B3%CE%AD%CF%86%CF%85%CF%81%CE%B1 http://www3.aegean.gr/gympeir/gefires.htm http://eclass.sch.gr/modules/document/document.php?course=g1431100