ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 1999 2004 Επιτροπή Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών 13 Νοεµβρίου 2003 2002/0222(COD) ΓΝΩΜΟ ΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών προς την Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς σχετικά µε την πρόταση οδηγίας του Συµβουλίου που αφορά την εναρµόνιση των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων που διέπουν τις πιστώσεις που χορηγούνται στους καταναλωτές (COM(2002) 443 C5-0420/2002 2002/0222((COD)) Συντάκτρια γνωµοδότησης: María Sornosa Martínez AD\503300.doc PE 319.393

PE 319.393 2/27 AD\503300.doc

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΙΑ ΙΚΑΣΙΑΣ Κατά τη συνεδρίασή της στις 2 Οκτωβρίου 2002, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών όρισε συντάκτρια γνωµοδότησης την María Sornosa Martínez. Κατά τις συνεδριάσεις της στις 10 εκεµβρίου 2002, 25 Μαρτίου 2003, 11 Ιουνίου 2003, 8 Ιουλίου 2003 και 4 Νοεµβρίου 2003, η επιτροπή εξέτασε το σχέδιο γνωµοδότησης. Κατά την τελευταία ως άνω συνεδρίαση, η επιτροπή ενέκρινε τις ακόλουθες τροπολογίες µε ψήφους 31 υπέρ, 9 κατά και 4 αποχές. Ήσαν παρόντες κατά την ψηφοφορία οι βουλευτές: Mauro Nobilia, (προεδρεύων), María Sornosa Martínez (συντάκτρια γνωµοδότησης), María del Pilar Ayuso González, María Luisa Bergaz Conesa, Hans Blokland, John Bowis, Dorette Corbey, Chris Davies, Véronique De Keyser (αναπλ. David Robert Bowe), Proinsias De Rossa (αναπλ. Bernd Lange), Bert Doorn (αναπλ. Martin Callanan σύµφωνα µε το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισµού), Avril Doyle, Jillian Evans (αναπλ. Hiltrud Breyer), Anne Ferreira, Marialiese Flemming, Karl-Heinz Florenz, Pernille Frahm, Cristina García-Orcoyen Tormo, Robert Goodwill, Françoise Grossetête, Marie Anne Isler Béguin, Eija-Riitta Anneli Korhola, Wilfried Kuckelkorn (αναπλ. Béatrice Patrie σύµφωνα µε το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισµού), Paul A.A.J.G. Lannoye (αναπλ. Patricia McKenna), Peter Liese, Giorgio Lisi (αναπλ. Raffaele Costa), Torben Lund, Μινέρβα Μελποµένη Μαλλιώρη, Rosemarie Müller, Riitta Myller, Angelika Niebler (αναπλ. Cristina Gutiérrez Cortines σύµφωνα µε το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισµού), Ria G.H.C. Oomen-Ruijten, Barbara O'Toole (αναπλ. Catherine Stihler σύµφωνα µε το άρθρο 153, παράγραφος 2, του Κανονισµού), Marit Paulsen, Dagmar Roth- Behrendt, Yvonne Sandberg-Fries, Karin Scheele, Ursula Schleicher (αναπλ. Christa Klaß), Horst Schnellhardt, Jonas Sjöstedt, Renate Sommer (αναπλ. Αντωνίου Τρακατέλλη), Elena Valenciano Martínez-Orozco, Peder Wachtmeister και Phillip Whitehead. AD\503300.doc 3/27 PE 319.393

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ 1. Ιστορικό Η υπάρχουσα οδηγία 87/102/EEC σχετικά µε την καταναλωτική πίστη δεν αντικατοπτρίζει πια την κατάσταση στην πιστωτική αγορά, δεδοµένου ότι από τότε που εγκρίθηκε η οδηγία έχουν συντελεσθεί σηµαντικές αλλαγές στις µεθόδους και στις µορφές της πίστης. Το περιορισµένο πεδίο εφαρµογής της υπάρχουσας οδηγίας είχε εν µέρει ως αποτέλεσµα την ανεπαρκή προστασία των καταναλωτών. Από την άλλη πλευρά, η ανυπαρξία απαιτήσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο οδήγησε ορισµένα κράτη µέλη να θεσπίσουν διάφορες διατάξεις σε εθνικό επίπεδο, κι αυτό µε τη σειρά του οδήγησε τόσο σε µια στρέβλωση του ανταγωνισµού µεταξύ πιστωτών στην εσωτερική αγορά όσο και στην ύπαρξη διαφορετικών βαθµών προστασίας στην ΕΕ. Κατόπιν τούτων, ο στόχος µιας νέας οδηγίας πρέπει να είναι διπλός. Η νέα οδηγία πρέπει, πρώτον, να επιζητεί την εναρµόνιση των απαιτήσεων σχετικά µε την πίστωση που προσφέρεται στους καταναλωτές και, δεύτερον, να εξασφαλίζει υψηλό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών. Η πρόταση της Επιτροπής καλύπτει όλες τις µορφές πίστωσης προς ιδιώτες. Επιδιώκει να επανευθυγραµµίσει τα δικαιώµατα και τις υποχρεώσεις των καταναλωτών όσο και των παρόχων πίστωσης και θεσπίζει διατάξεις που ρυθµίζουν την ανταλλαγή πληροφοριών µεταξύ καταναλωτών και πιστωτών. Η πρόταση βασίζεται στο άρθρο 95 της Συνθήκης. 2. Σκοπός και πεδίο εφαρµογής Ο µοναδικός σκοπός της πρότασης της Επιτροπής, όπως αναφέρεται στο σχετικό άρθρο, είναι η εναρµόνιση των νοµοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών µελών οι οποίες διέπουν τις συµβάσεις πιστώσεων που χορηγούνται σε καταναλωτές. Αυτό είναι ασφαλώς σηµαντικό, αλλά το άρθρο θα έπρεπε να µνηµονεύει επίσης την επιδίωξη της εξασφάλισης υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών. Η επέκταση του πεδίου εφαρµογής σε σχέση µε την παρούσα οδηγία, έτσι ώστε να συµπεριληφθούν, µε πολύ λίγες εξαιρέσεις, όλες οι µορφές πίστωσης προς ιδιώτες, είναι ευπρόσδεκτη καθώς θα οδηγήσει σε υψηλότερο επίπεδο προστασίας των καταναλωτών και περιορισµό των στρεβλώσεων της αγοράς. Εντούτοις, θα έπρεπε επίσης να συµπεριληφθεί στο πεδίο εφαρµογής της οδηγίας η χορήγηση πίστωσης σε φυσικό πρόσωπο για σκοπούς που είναι κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, ιδιωτικοί. Παρόµοια, θα έπρεπε να καλύπτονται από την οδηγία οι πιστώσεις που χορηγούνται εν µέρει, αλλά όχι αποκλειστικά, για την απόκτηση ή µετατροπή ακινήτου. 3. Σύναψη των συµβάσεων πίστωσης Η πρόταση εισάγει σηµαντικές διατάξεις σχετικά µε την ενηµέρωση που πρέπει να παρέχεται και τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούνται πριν από τη σύναψη της σύµβασης. Εν προκειµένω περιλαµβάνονται διατάξεις σχετικά µε την αποτροπή της παραπλανητικής διαφήµισης, την απαγόρευση της διαπραγµάτευσης συµφωνιών έξω από εµπορικά καταστήµατα, τις απαιτήσεις για ανταλλαγή πληροφοριών µεταξύ πιστωτή και καταναλωτή και την επεξεργασία και συλλογή δεδοµένων. Αν και η πρόταση της Επιτροπής δείχνει να PE 319.393 4/27 AD\503300.doc

κινείται στη σωστή κατεύθυνση, ορισµένες διατάξεις ίσως χρειάζονται κάποια ενίσχυση και τελειοποίηση. Ένα καίριο στοιχείο της πρότασης είναι η θέσπιση της αρχής του «υπεύθυνου δανεισµού», η οποία απαιτεί από τον πιστωτή να ενεργεί συνετά και να αξιολογεί, µε όλα τα µέσα που έχει στη διάθεσή του, την εξοφλητική ικανότητα των καταναλωτών. Το προτεινόµενο κείµενο χρειάζεται ίσως προσαρµογή, προκειµένου να εξασφαλισθεί ότι ο πιστωτής θα είναι σε θέση να αποδεικνύει ότι ενήργησε µε υπεύθυνο τρόπο. Παρόµοια, η προτεινόµενη προαιρετική µετατόπιση προς τον πιστωτή του βάρους της απόδειξης όσον αφορά τις υποχρεώσεις ενηµέρωσης του καταναλωτή πρέπει να γίνει υποχρεωτική. 4. Ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο Η επιτροπή υποστηρίζει την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τυποποίηση των µεθόδων υπολογισµού του ετήσιου πραγµατικού επιτοκίου (APR) και χαιρετίζει το γεγονός ότι η υποχρεωτική επισήµανση του APR πριν από τη σύναψη της σύµβασης καθώς και στην ίδια τη σύµβαση θα ενισχύσει τη διαφάνεια, δεδοµένου ότι το επιτόκιο αυτό αντανακλά ακριβέστερα το συνολικό κόστος της πίστωσης. Εντούτοις, η οδηγία θα έπρεπε να επιτρέπει στα κράτη µέλη να θεσπίζουν, σε προαιρετική βάση, διατάξεις για τα υπερβολικά APR, συµπεριλαµβανοµένου του καθορισµού µέγιστων επιτρεπόµενων επιτοκίων. 5. Εκτέλεση και µη εκτέλεση των συµβάσεων πίστωσης Όσον αφορά την απαίτηση που θεσπίζεται σχετικά µε την εκτέλεση των συµβάσεων πίστωσης, χρειάζεται να δοθεί µεγαλύτερη προσοχή σε δύο πτυχές της πρότασης. Πρώτον, τα κράτη µέλη πρέπει να είναι ελεύθερα να διατηρήσουν ή να καθιερώσουν το δικαίωµα των καταναλωτών για χωρίς επιβαρύνσεις πρόωρη εξόφληση της οφειλής. Επιπροσθέτως, θα έπρεπε να διευρυνθεί ο κατάλογος των συγκεκριµένων περιπτώσεων στις οποίες δεν µπορεί να ζητηθεί αποζηµίωση στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας. Κατά την άποψη της επιτροπής, η επιβολή επιβαρύνσεων για πρόωρη εξόφληση πρέπει να συµβαίνει µόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις και όχι να αποτελεί τον κανόνα. εύτερον, οι διατάξεις για την αλληλέγγυα και εις ολόκληρον ευθύνη του προµηθευτή των αγαθών και του πιστωτή, αν και άκρως ευπρόσδεκτες σε επίπεδο αρχής, θα πρέπει ίσως να ενισχυθούν, προκειµένου να εξασφαλισθεί ότι ο πιστωτής θα ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον και στις περιπτώσεις εκείνες όπου ο προµηθευτής των αγαθών ή υπηρεσιών παρέχει χρηµατοδότηση µέσω δανείου χωρίς όµως ταυτόχρονα να ενεργεί ως «µεσίτης πιστώσεων» σύµφωνα µε την περιοριστική έννοια της οδηγίας. Η προτεινόµενη οδηγία περιλαµβάνει επίσης αρκετές διατάξεις για το ενδεχόµενο µη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του καταναλωτή οι οποίες απορρέουν από τη σύµβαση πίστωσης. εν περιλαµβάνεται όµως απαίτηση ότι οι επιβαρύνσεις που ζητούνται από τον πιστωτή σε περίπτωση αθέτησης της υποχρέωσης πληρωµής δεν µπορούν να είναι υπερβολικές, αλλά θα πρέπει να είναι ανάλογες προς το πραγµατικό κόστος στο οποίο υποβλήθηκε ο πιστωτής ως άµεση συνέπεια της µη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του καταναλωτή. 6. Γενικές παρατηρήσεις Με δεδοµένη την επιζήτηση πλήρους εναρµόνισης, όπως διατυπώνεται στις γενικές διατάξεις AD\503300.doc 5/27 PE 319.393

της προτεινόµενης οδηγίας, χρειάζεται να τονισθεί ότι δεν πρέπει να οδηγούµαστε σε χαµηλότερο επίπεδο προστασίας του καταναλωτή. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στους τοµείς όπου η υπάρχουσα νοµοθεσία των κρατών µελών προχωρεί πέρα από τις απαιτήσεις της πρότασης της Επιτροπής. Κατά συνέπεια, η επιτροπή προτείνει να παρασχεθεί στα κράτη µέλη η δυνατότητα να διατηρούν ή να εισάγουν αυστηρότερες απαιτήσεις σε περιορισµένο αριθµό τοµέων, όπως το δικαίωµα των καταναλωτών για πρόωρη εξόφληση χωρίς επιβαρύνσεις ή οι διατάξεις για την πρόληψη των τοκογλυφικών επιτοκίων (βλ. ανωτέρω). Θα έπρεπε εποµένως να γίνουν οι σχετικές προσθήκες στον κατάλογο των εξαιρέσεων από τη ρήτρα εναρµόνισης. Η ρήτρα εναρµόνισης εφαρµόζεται πάντως σε όλες τις άλλες µεταβολές που προτείνει η επιτροπή. ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, ηµόσιας Υγείας και Πολιτικής των Καταναλωτών καλεί την Επιτροπή Νοµικών Θεµάτων και Εσωτερικής Αγοράς, που είναι αρµόδια επί της ουσίας, να ενσωµατώσει στην έκθεσή της τις ακόλουθες τροπολογίες: Κείµενο που προτείνει η Επιτροπή 1 Τροπολογίες του Κοινοβουλίου Τροπολογία 1 Αιτιολογική σκέψη 5 α (νέα) (5α) η εναρµόνιση δεν πρέπει να έχει ως συνέπεια να αποκτούν οι καταναλωτές λιγότερα δικαιώµατα από αυτά που τους εκχωρεί η αντίστοιχη εθνική νοµοθεσία τους Είναι σκόπιµο να ληφθεί µέριµνα ώστε ο στόχος της µέγιστης δυνατής εναρµόνισης που προτείνεται από την Επιτροπή να συµβιβάζεται µε τις απαιτήσεις του άρθρου 153 της Συνθήκης και να µην οδηγεί σε "ευθυγράµµιση προς τα κάτω". Τροπολογία 2 Άρθρο 2, στοιχείο α) α) «καταναλωτής»: είναι κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο, µε τις δικαιοπραξίες που καλύπτει η παρούσα οδηγία, επιδιώκει σκοπούς που µπορούν να θεωρηθούν, συνολικά ή εν µέρει, άσχετοι µε την εµπορική ή επαγγελµατική δραστηριότητά του α) «καταναλωτής»: είναι κάθε φυσικό πρόσωπο το οποίο, µε τις δικαιοπραξίες που καλύπτει η παρούσα οδηγία, επιδιώκει σκοπούς που µπορούν να θεωρηθούν κατά βάση άσχετοι µε την εµπορική ή επαγγελµατική δραστηριότητά του 1 ΕΕ C 331, 31.12.2002, σελ. 200. PE 319.393 6/27 AD\503300.doc

Είναι απαραίτητο να συµπεριληφθούν στο πεδίο εφαρµογής της οδηγίας οι πιστώσεις οι οποίες χορηγούνται σε φυσικά πρόσωπα για σκοπούς που είναι κατά βάση, αλλά όχι αποκλειστικά, ιδιωτικοί. Αυτό θα κάλυπτε π.χ. την αγορά ενός προσωπικού υπολογιστή που χρησιµοποιείται περιστασιακά για την ετοιµασία επαγγελµατικών κειµένων ή για την αγορά ενός αυτοκινήτου που χρησιµοποιείται περιστασιακά για εµπορικά ταξίδια. Τροπολογία 3 Άρθρο 2, στοιχείο δ) δ) «µεσίτης πιστώσεων»: είναι κάθε φυσικό ή νοµικό πρόσωπο που, έναντι αµοιβής, ασκεί κανονικά µια δραστηριότητα διαµεσολάβησης στο πλαίσιο της οποίας προβάλλει ή προτείνει συµβάσεις πίστωσης, εκτελεί τις άλλες προπαρασκευαστικές εργασίες για τη σύναψή τους ή τις συνάπτει η αµοιβή µπορεί να είναι χρηµατική, ή να έχει οποιαδήποτε άλλη µορφή συµφωνηθέντος οικονοµικού πλεονεκτήµατος δ) µεσίτης πιστώσεων: είναι κάθε φυσικό ή νοµικό πρόσωπο που ασκεί δραστηριότητες διαµεσολάβησης µε στόχο τη σύναψη συµβάσεων πίστωσης µεταξύ καταναλωτών και πιστωτικών φορέων ή συνδράµει στη διαχείριση και την εκτέλεση τέτοιων συµβάσεων. Ο ορισµός του "µεσίτη πιστώσεων" πρέπει να αναπροσαρµοσθεί για να υπάρχει συνέπεια µε την οδηγία περί ασφαλιστικής διαµεσολάβησης. Τροπολογία 4 Άρθρο 2, στοιχείο ε) ε) «σύµβαση εγγύησης»: είναι µια επικουρική σύµβαση, η οποία συνάπτεται από έναν εγγυητή και εγγυάται ή υπόσχεται εγγύηση της εκτέλεσης κάθε µορφής πίστωσης που χορηγείται σε φυσικά ή νοµικά πρόσωπα ε) «σύµβαση εγγύησης»: είναι µια επικουρική σύµβαση, η οποία συνάπτεται από έναν εγγυητή και εγγυάται ή υπόσχεται εγγύηση της εκτέλεσης κάθε µορφής πίστωσης που χορηγείται σε έναν καταναλωτή Εφόσον ο ορισµός της "σύµβασης εγγύησης" δεν περιορίζεται σε έναν καταναλωτή που παρουσιάζεται ως εγγυητής για έναν άλλο καταναλωτή, µπορούν να δηµιουργηθούν σοβαρά προβλήµατα στη σφαίρα της χορήγησης πιστώσεων για επαγγελµατικούς λόγους. Αυτός ο περιορισµός εντάσσεται στο πλαίσιο της οριοθέτησης της προστασίας των καταναλωτών. AD\503300.doc 7/27 PE 319.393

Τροπολογία 5 Άρθρο 2, στοιχείο ι) ι) «συνολικό χρεωστικό επιτόκιο»: τα ποσά που εισπράττονται από τον πιστωτικό φορέα που εκφράζονται σε ετήσιο ποσοστό του συνολικού ποσού της πίστωσης ιαγράφεται Η χρησιµότητα αυτού του συνολικού χρεωστικού επιτοκίου είναι αµφίβολη. Αυτό το τρίτο µέγεθος σύγκρισης θα οδηγήσει µάλλον σε σύγχυση των καταναλωτών παρά θα βοηθήσει στην επιλογή του χορηγού του/διαµεσολαβητή του. (σε σχέση µε την τροπολογία για διαγραφή του άρθρου 13) Τροπολογία 6 Άρθρο 2, στοιχείο ιστ α) (νέο) (ιστ α) «οικονοµική µονάδα»: είναι η σύνδεση µιας σύµβασης πίστωσης µε άλλη σύµβαση ή προϊόν, όπου η πίστωση αποτελεί κύριο αντικείµενο των οικονοµικά συνδεδεµένων συµβάσεων, ιδίως αν - κατά το χρόνο σύναψης της σύµβασης, άλλη σύµβαση παροχής υπηρεσιών ή προϊόν απαιτήθηκε ή αποτέλεσε το αντικείµενο της σύναψης της σύµβασης πίστωσης ή - η σύµβαση πίστωσης πρόκειται να εξοφληθεί µέσω προγενέστερου, ταυτόχρονου ή µεταγενέστερου προϊόντος χρηµατοπιστωτικής υπηρεσίας ή - άλλο χρηµατοπιστωτικό προϊόν θα παράσχει εγγύηση για την πίστωση Τα προϊόντα καταναλωτικής πίστης τείνουν να συνδέονται όλο και περισσότερο µε άλλα προϊόντα. Η οδηγία θα πρέπει να καλύπτει αυτά τα προϊόντα µε έναν ορισµό της «οικονοµικής µονάδας». Τροπολογία 7 Άρθρο 3, παράγραφος 1 1. Η παρούσα οδηγία εφαρµόζεται στις συµβάσεις πίστωσης καθώς και στις συµβάσεις εγγύησης. 1. Η παρούσα οδηγία εφαρµόζεται στις συµβάσεις πίστωσης, στις συµβάσεις εγγύησης καθώς και στις συµβάσεις πίστωσης που συνιστούν οικονοµική PE 319.393 8/27 AD\503300.doc

µονάδα µε άλλο προϊόν. Τα προϊόντα καταναλωτικής πίστης τείνουν να συνδέονται όλο και περισσότερο µε άλλα προϊόντα. Η οδηγία θα πρέπει να καλύπτει και αυτά τα προϊόντα. Τροπολογία 8 Άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο α) α) συµβάσεις πίστωσης που έχουν ως αντικείµενο τη χορήγηση πίστωσης για την απόκτηση ή µετατροπή ενός ακινήτου του οποίου ο καταναλωτής έχει ή επιθυµεί να αποκτήσει την κυριότητα, και οι οποίες κατοχυρώνονται είτε µε υποθήκη επί ακινήτου είτε µε εγγύηση που χρησιµοποιείται γενικά για το σκοπό αυτό σε ένα κράτος µέλος. α) συµβάσεις πίστωσης (διαγραφή) οι οποίες κατοχυρώνονται είτε µε υποθήκη επί ακινήτου είτε µε εγγύηση που χρησιµοποιείται γενικά για το σκοπό αυτό σε ένα άλλο κράτος µέλος Αυτή η αναπροσαρµογή είναι αναγκαία προκειµένου να αποκλεισθούν οι πιστώσεις υποθήκης από το πεδίο εφαρµογής της οδηγίας. Τροπολογία 9 Άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο δ), περίπτωση i) i) χορηγούνται στο πλαίσιο δευτερεύουσας δραστηριότητας, δηλαδή δεν ανήκουν στην κύρια εµπορική ή επαγγελµατική δραστηριότητα του πιστωτικού φορέα, ιαγράφεται Οι συνεταιριστικοί πιστωτικοί οργανισµοί δεν εξαιρούνται ρητώς από το πεδίο εφαρµογής του σχεδίου οδηγίας. Η συµπερίληψή τους θα µπορούσε να επιβαρύνει υπερβολικά µια κατ ουσίαν αναπτυσσόµενη αγορά η οποία παρέχει πολύτιµες υπηρεσίες στον κοινωνικά αποκλεισµένο καταναλωτή που γενικά δεν πληροί τις απαιτούµενες προϋποθέσεις στο πλαίσιο των παραδοσιακών δανειοληπτικών και αποταµιευτικών δραστηριοτήτων. Η σωρευτική επιβάρυνση που συνεπάγεται η συµµόρφωση είναι υπερβολικά επαχθής για τους περισσότερους συνεταιριστικούς πιστωτικούς οργανισµούς οι οποίοι είναι µικροί και λειτουργούν σε εθελοντική και κοινοτική βάση. εδοµένου ότι το ανώτατο χρεωστικό επιτόκιο των συνεταιριστικών πιστωτικών οργανισµών είναι 12,69%, µια γενική εξαίρεση που θα ίσχυε για τα δάνεια µε επιτόκιο χαµηλότερο από το επικρατούν επιτόκιο δεν θα τα εξαιρούσε όταν τα επιτόκια παραδοσιακού δανεισµού θα ήταν χαµηλά. Ωστόσο, οι συνεταιριστικοί πιστωτικοί οργανισµοί εξυπηρετούν κυρίως τους ευπαθείς AD\503300.doc 9/27 PE 319.393

καταναλωτές που συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε παραδοσιακά πιστωτικά προϊόντα και, συνεπώς, τα επιτόκια µε τα οποία επιβαρύνονται αναµένονται να είναι υψηλότερα. Τροπολογία 10 Άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο δ), περίπτωση ii) ii) χορηγούνται µε συνολικά ετήσια ποσοστά επιβάρυνσης χαµηλότερα από εκείνα που επικρατούν στην αγορά, ii) χορηγούνται µε συνολικά ετήσια ποσοστά επιβάρυνσης χαµηλότερα από εκείνα που επικρατούν στην αγορά για αυτούς τους καταναλωτές, Οι συνεταιριστικοί πιστωτικοί οργανισµοί δεν εξαιρούνται ρητώς από το πεδίο εφαρµογής του σχεδίου οδηγίας. Η συµπερίληψή τους θα µπορούσε να επιβαρύνει υπερβολικά µια κατ ουσίαν αναπτυσσόµενη αγορά η οποία παρέχει πολύτιµες υπηρεσίες στον κοινωνικά αποκλεισµένο καταναλωτή που γενικά δεν πληροί τις απαιτούµενες προϋποθέσεις στο πλαίσιο των παραδοσιακών δανειοληπτικών και αποταµιευτικών δραστηριοτήτων. Η σωρευτική επιβάρυνση που συνεπάγεται η συµµόρφωση είναι υπερβολικά επαχθής για τους περισσότερους συνεταιριστικούς πιστωτικούς οργανισµούς οι οποίοι είναι µικροί και λειτουργούν σε εθελοντική και κοινοτική βάση. εδοµένου ότι το ανώτατο χρεωστικό επιτόκιο των συνεταιριστικών πιστωτικών οργανισµών είναι 12,69%, µια γενική εξαίρεση που θα ίσχυε για τα δάνεια µε επιτόκιο χαµηλότερο από το επικρατούν επιτόκιο δεν θα τα εξαιρούσε όταν τα επιτόκια παραδοσιακού δανεισµού θα ήταν χαµηλά. Ωστόσο, οι συνεταιριστικοί πιστωτικοί οργανισµοί εξυπηρετούν κυρίως τους ευπαθείς καταναλωτές που συχνά δεν έχουν πρόσβαση σε παραδοσιακά πιστωτικά προϊόντα και, συνεπώς, τα επιτόκια µε τα οποία επιβαρύνονται αναµένονται να είναι υψηλότερα. Τροπολογία 11 Άρθρο 3, παράγραφος 2, στοιχείο ε α) (νέο) ε α) συµβάσεις, δυνάµει των οποίων χορηγούνται πιστώσεις υπό τη µορφή προκαταβολής σε τρεχούµενο λογαριασµό. Οι συµβάσεις αυτές, όµως, καλύπτονται από το άρθρο 21. Η συλλήβδην ενσωµάτωση πιστώσεων υπό τη µορφή προκαταβολής σε τρεχούµενο λογαριασµό στο καθεστώς της οδηγίας σχετικά µε την καταναλωτική πίστη θα ήταν υπερβολική. Θα προέκυπτε µία κατάσταση κατά την οποία, ακόµη και στην περίπτωση προκαταβολών χαµηλών ποσών, που θα µπορούσε να συµβεί συχνά ακόµη και εντός µιας εβδοµάδας, θα έπρεπε να εκπληρωθούν όλες οι υποχρεώσεις ενηµέρωσης και θα ίσχυε το δικαίωµα υπαναχώρησης, πράγµα το οποίο δεν θα ήταν σκόπιµο και θα προκαλούσε αύξηση του διοικητικού φόρτου και, εποµένως, αύξηση του κόστους για τον καταναλωτή. Ο καταναλωτής όµως πρέπει να λαµβάνει ορισµένες πληροφορίες στην περίπτωση πιστώσεων υπό τη µορφή προκαταβολής σε PE 319.393 10/27 AD\503300.doc

τρεχούµενο λογαριασµό. Οι περιπτώσεις αυτές καλύπτονται από το άρθρο 21. Τροπολογία 12 Άρθρο 4 Με την επιφύλαξη της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ, κάθε διαφήµιση ή προσφορά που διατίθεται σε εµπορικά καταστήµατα και η οποία περιλαµβάνει πληροφορίες σχετικά µε συµβάσεις πίστωσης, ιδίως όσον αφορά το χρεωστικό επιτόκιο, το συνολικό χρεωστικό επιτόκιο και το συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο, θα πρέπει να διατυπώνεται κατά τρόπο σαφή και κατανοητό, τηρουµένων ιδίως των αρχών της καλής πίστης που πρέπει να διέπει τις εµπορικές συναλλαγές. Ο εµπορικός σκοπός των πληροφοριών αυτών θα πρέπει να διαφαίνεται µε σαφήνεια. Με την επιφύλαξη της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ, κάθε διαφήµιση ή προσφορά που διατίθεται σε εµπορικά καταστήµατα και η οποία περιλαµβάνει πληροφορίες σχετικά µε συµβάσεις πίστωσης, ιδίως όσον αφορά το χρεωστικό επιτόκιο, το συνολικό χρεωστικό επιτόκιο και το συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο, θα πρέπει να διατυπώνεται κατά τρόπο σαφή και κατανοητό, τηρουµένων ιδίως των αρχών της καλής πίστης που πρέπει να διέπει τις εµπορικές συναλλαγές. Το συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο (ΣΕΠΕ) θα πρέπει να καταφαίνεται σε κάθε περίπτωση και µε µεγαλύτερους χαρακτήρες στις διαφηµίσεις αν επισηµαίνονται πολλά επιτόκια. Το ΣΕΠΕ αντιπροσωπεύει το συνολικό κόστος της πίστωσης για τον καταναλωτή: περιλαµβάνει όλες τις επιβαρύνσεις που µπορεί να προκύψουν από µια πίστωση (όπως τόκους, αποζηµιώσεις, προµήθειες, φόρους και πάσης φύσεως έξοδα που καλείται να πληρώσει ο καταναλωτής για την πίστωση). Συνεπώς, έχει αποφασιστική σηµασία να ενηµερώνεται ο καταναλωτής, σύµφωνα µε την αρχή της διαφάνειας, για το ΣΕΠΕ στις διαφηµίσεις. Ο καταναλωτής πρέπει να έχει πλήρη επίγνωση του πραγµατικού κόστους της πίστωσης. Τροπολογία 13 Άρθρο 5, τίτλος Απαγόρευση της σύναψης συµβάσεων πίστωσης και εγγύησης εκτός των εµπορικών καταστηµάτων Απαγόρευση της προσέγγισης πελατών κατ' οίκον εάν δεν έχει ζητηθεί Αυτονόητη. Τροπολογία 14 Άρθρο 5 Κάθε διαδικασία σύναψης συµβάσεως πίστωσης ή εγγύησης εκτός εµπορικών καταστηµάτων απαγορεύεται στις Απαγορεύεται κάθε προσέγγιση πελατών κατ' οίκον που δεν έχει ζητηθεί και αφορά τις πιστώσεις που απευθύνονται στους AD\503300.doc 11/27 PE 319.393

περιστάσεις που προβλέπονται από το άρθρο 1 της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ. καταναλωτές. Η απαγόρευση κάθε διαδικασίας σύναψης συµβάσεων πίστωσης ή εγγύησης εκτός εµπορικών καταστηµάτων θα απειλούσε µεγάλο αριθµό απασχολήσεων και αποδεικνύεται υπερβολική εάν ληφθεί υπόψη η ενσωµάτωση στην αναθεωρηµένη οδηγία προθεσµίας υπαναχώρησης 14 ηµερών πριν από τη σύναψη της σύµβασης. Τροπολογία 15 Άρθρο 6, παράγραφος 1, εδάφιο 1 1. 1. Με την επιφύλαξη της εφαρµογής της οδηγίας 95/46/ΕΚ και κυρίως του άρθρου της 6, ο πιστωτικός φορέας και, ενδεχοµένως, ο µεσίτης πιστώσεων δικαιούνται να ζητήσουν από τον καταναλωτή που επιθυµεί να συνάψει σύµβαση πίστωσης, καθώς και από οποιοδήποτε εγγυητή ακριβείς, σχετικές και στοιχειώδεις πληροφορίες για την εκτίµηση της οικονοµικής κατάστασής τους καθώς και της ικανότητάς τους προς εξόφληση της πίστωσης. 1. Με την επιφύλαξη της εφαρµογής της οδηγίας 95/46/ΕΚ και κυρίως του άρθρου της 6, ο πιστωτικός φορέας και, ενδεχοµένως, ο µεσίτης πιστώσεων δικαιούνται να ζητήσουν από τον καταναλωτή που επιθυµεί να συνάψει σύµβαση πίστωσης, καθώς και από οποιοδήποτε εγγυητή ακριβείς, σχετικές και στοιχειώδεις πληροφορίες ή/και απτές αποδείξεις για την εκτίµηση της οικονοµικής κατάστασής τους καθώς και της ικανότητάς τους προς εξόφληση της πίστωσης. Πιστωτής που δεν λαµβάνει απαντήσεις στις ερωτήσεις που θέτει µπορεί και µάλιστα οφείλει να αρνηθεί τη χορήγηση της ζητηθείσας πίστωσης, δεδοµένου ότι ο καταναλωτής µπορεί, άθελά του, να παραλείψει ορισµένες πληροφορίες. Όταν συµπληρώσει ερωτηµατολόγιο, ο καταναλωτής φέρει ευθύνη. Επιπλέον, η πραγµατική πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά µε τους καταναλωτές µπορεί να διασφαλιστεί µέσω της απαίτησης παροχής απτών αποδείξεων. Κατά συνέπεια, το βάρος της απόδειξης ότι έχουν τεθεί οι κατάλληλες ερωτήσεις ενδεχοµένως µέσω ερωτηµατολογίου ή απαίτησης παροχής απτών αποδείξεων όπως µισθοδοτικών δελτίων το φέρει ο πιστωτής και, ενδεχοµένως, ο µεσίτης πιστώσεων. Τροπολογία 16 Άρθρο 6, παράγραφος 2, 2ο εδάφιο Με την επιφύλαξη του άρθρου 5 της οδηγίας.../.../εκ [σχετικά µε την εξ' αποστάσεως εµπορία χρηµατοπιστωτικών υπηρεσιών προς τους καταναλωτές και την τροποποίηση των οδηγιών 90/619/ΕΟΚ του Συµβουλίου, 97/7/ΕΚ και 98/27/ΕΚ] στις πληροφορίες πρέπει να περιλαµβάνεται µια Με την επιφύλαξη του άρθρου 5 της οδηγίας.../.../εκ [σχετικά µε την εξ' αποστάσεως εµπορία χρηµατοπιστωτικών υπηρεσιών προς τους καταναλωτές και την τροποποίηση των οδηγιών 90/619/ΕΟΚ του Συµβουλίου, 97/7/ΕΚ και 98/27/ΕΚ] στις πληροφορίες πρέπει να περιλαµβάνεται µια PE 319.393 12/27 AD\503300.doc

συνοπτική αλλά σαφής περιγραφή του προϊόντος, των πλεονεκτηµάτων του και, ενδεχοµένως, των µειονεκτηµάτων του. Οι πληροφορίες που παρέχονται πρέπει να αφορούν ιδίως: συνοπτική αλλά σαφής περιγραφή του προϊόντος. Οι πληροφορίες που παρέχονται πρέπει να αφορούν ιδίως: Πρόκειται για θέµατα υποκειµενικά για κάθε καταναλωτή που πρέπει να εκτιµηθούν ατοµικά. Εξάλλου, πρόκειται για µια απαίτηση που δεν ζητείται σε κανέναν άλλο τοµέα της οικονοµικής ζωής. Τροπολογία 17 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο δ α) (νέο) δα) κατά περίπτωση, τις επιβαρύνσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση αθέτησης της σύµβασης πίστωσης ή της σύµβασης εγγύησης όσον αφορά τις υποχρεώσεις του καταναλωτή, Για λόγους αυξηµένης διαφάνειας, οι επιβαρύνσεις τις οποίες απαιτεί ο πιστωτής σε περίπτωση αθέτησης πρέπει να επισηµαίνονται πριν από τη σύναψη της σύµβασης. Τροπολογία 18 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ α) (νέο) θα) πληροφορίες σχετικά µε το εµπλεκόµενο χρηµατοπιστωτικό ίδρυµα, Αυτονόητη. Αυτονόητη. Τροπολογία 19 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ β) (νέο) θβ) την ενδίκως και εξωδίκως διευθέτηση διαφορών, AD\503300.doc 13/27 PE 319.393

Τροπολογία 20 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ γ) (νέο) θγ) την εποπτική υπηρεσία, το µητρώο, Αυτονόητη. Τροπολογία 21 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ δ) (νέο) θδ) το ύψος της ποινής σε περίπτωση πρόωρης εξόφλησης, Αυτονόητη. Τροπολογία 22 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ ε) (νέο) θε) τα χαρακτηριστικά του µεσίτη πιστώσεων/του παρόχου της χρηµατοπιστωτικής υπηρεσίας, Αυτονόητη. Τροπολογία 23 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ στ) (νέο) θστ) την περιγραφή της διαδικασίας, Αυτονόητη. Τροπολογία 24 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ ζ) (νέο) θζ) τα κριτήρια αξιολόγησης της πίστωσης, PE 319.393 14/27 AD\503300.doc

Αυτονόητη. Τροπολογία 25 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ η) (νέο) θη) τη συµµετοχή µελών/τον στόχο/τον τρόπο λειτουργίας ενός συστήµατος καταχώρησης πιστώσεων, Αυτονόητη. Τροπολογία 26 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ θ) (νέο) θθ) τους γενικούς όρους ή, τουλάχιστον, τη µνεία της δυνατότητας πρόωρης εξόφλησης, Αυτονόητη. Τροπολογία 27 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ ια) (νέο) θια) την υποχρέωση του πιστωτικού φορέα να αναφέρει τους λόγους σε περίπτωση απόρριψης της αίτησης για τη χορήγηση πιστώσεων, Αυτονόητη. Τροπολογία 28 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ ιβ) (νέο) θ ιβ) τη µνεία ότι ο δανειολήπτης έχει δικαίωµα εξόφλησης µόνον µετά την επίδοση προειδοποίησης, Αυτονόητη. AD\503300.doc 15/27 PE 319.393

Τροπολογία 29 Άρθρο 6, παράγραφος 2, στοιχείο θ ιγ) (νέο) θ ιγ) σύντοµη επεξήγηση του συνολικού ετησίου πραγµατικού επιτοκίου, Αυτονόητη. Τροπολογία 30 Άρθρο 6, παράγραφος 3 3. Ο πιστωτικός φορέας και, ενδεχοµένως, ο µεσίτης πιστώσεων αναζητούν, µεταξύ των συµβάσεων πίστωσης που προσφέρουν ή για τις οποίες συνήθως διαµεσολαβούν, το είδος και το συνολικό ποσό της πίστωσης που ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες του καταναλωτή, λαµβάνοντας υπόψη την οικονοµική κατάσταση του καταναλωτή, τα πλεονεκτήµατα και τα µειονεκτήµατα που συνδέονται µε το προτεινόµενο προϊόν και το σκοπό της πίστωσης. ιαγράφεται Το καταλληλότερο για τις ανάγκες κάθε καταναλωτή αποφασίζεται προσωπικά ανάλογα µε πολλές διαφορετικές υποκειµενικές καταστάσεις που φυσικά δεν γνωρίζει ο πιστωτικός φορέας. Θα έπρεπε να λαµβάνεται υπόψη ότι περιορίζεται η ελευθερία επιλογής του καταναλωτή. Η πρόταση δεν δίδει απάντηση σε µια εύλογη ερώτηση: τι θα συνέβαινε εάν ο καταναλωτής απορρίψει την πίστωση που ο πιστωτικός φορέας θεωρεί ότι ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες του καταναλωτή; Τα προσωπικά δεδοµένα που συγκεντρώνονται για τους καταναλωτές και τους εγγυητές ή για κάθε άλλο πρόσωπο στο πλαίσιο της σύναψης ή της διαχείρισης των συµβάσεων που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία και, ιδίως, δυνάµει του άρθρου 6, παράγραφος 1, δεν µπορούν να υποβάλλονται σε επεξεργασία για άλλο Τροπολογία 31 Άρθρο 7 ιαγράφεται PE 319.393 16/27 AD\503300.doc

σκοπό εκτός της εκτίµησης του κινδύνου µη εκτέλεσης της σύµβασης από αυτούς και της ικανότητάς τους προς εξόφληση της πίστωσης. Η οδηγία 95/46/ΕΚ για την προστασία των προσωπικών δεδοµένων προσφέρει επαρκείς εγγυήσεις. Για το λόγο αυτό δεν φαίνεται σκόπιµο να υποχρεούται ο πιστωτικός φορέας να χρησιµοποιεί τα δεδοµένα αυτά µόνο για την εκτίµηση της οικονοµικής κατάστασης και της ικανότητας προς εξόφληση της πίστωσης των εν λόγω ατόµων, απαιτήσεις που ζητούνται ήδη στο πλαίσιο του άρθρου 6, παράγραφος 1. Τροπολογία 32 Άρθρο 8, παράγραφος 1 1. Με την επιφύλαξη της εφαρµογής της οδηγίας 95/46/ΕΚ, τα κράτη µέλη εξασφαλίζουν στο έδαφός τους την εκµετάλλευση µιας κεντρικής βάσης δεδοµένων µε στόχο την καταχώρηση των καταναλωτών και των εγγυητών του κράτους µέλους που έχουν αθετήσει υποχρεώσεις καταβολής πληρωµής. Αυτή η βάση δεδοµένων µπορεί να λάβει τη µορφή ενός δικτύου βάσεων δεδοµένων. 1. Με την επιφύλαξη της εφαρµογής της οδηγίας 95/46/ΕΚ, τα κράτη µέλη εξασφαλίζουν στο έδαφός τους την εκµετάλλευση µιας κεντρικής βάσης δεδοµένων που θα ενηµερώνεται τακτικά µε στόχο την καταχώρηση των καταναλωτών και των εγγυητών του κράτους µέλους που έχουν αθετήσει υποχρεώσεις καταβολής πληρωµής. Ο καταναλωτής διαγράφεται από τη βάση δεδοµένων µόλις εξοφληθούν τα δάνεια. Συγκεντρώνονται µόνο οι πληροφορίες που είναι αντικειµενικά αναγκαίες για την εκτίµηση της φερεγγυότητας του δανειολήπτη. Σε περίπτωση καταχώρισης εσφαλµένων δεδοµένων, πρέπει να ενηµερώνονται αµέσως οι αποδέκτες των πληροφοριών οι οποίοι εκτιµούν εκ νέου όλες τις αποφάσεις που ελήφθησαν επί τη βάσει αυτή. Αυτή η βάση δεδοµένων λειτουργεί υπό την ευθύνη των εθνικών κεντρικών τραπεζών ή οποιουδήποτε άλλου αρµόδιου οργάνου για την αποφυγή της εµπορικής εκµετάλλευσης. Αυτή η βάση δεδοµένων µπορεί να λάβει τη µορφή ενός δικτύου βάσεων δεδοµένων. Οι βάσεις δεδοµένων πρέπει να ενηµερώνονται τακτικά προκειµένου να διασφαλίζεται ότι οι πιστωτές µπορούν να βασίζονται στις πληροφορίες που περιέχουν. Είναι επίσης σηµαντικό να AD\503300.doc 17/27 PE 319.393

διασφαλιστεί ότι η συγκέντρωση δεδοµένων περιορίζεται στα δεδοµένα που είναι αντικειµενικά αναγκαία για την εκτίµηση της φερεγγυότητας του δανειολήπτη. Οι βάσεις δεδοµένων ενδέχεται να αντιµετωπίσουν προβλήµατα ενηµέρωσης: στην περίπτωση αυτή, ο καταναλωτής θα είχε το χρόνο να συνάψει άλλα δάνεια πριν από τη νέα ενηµέρωση. Πρέπει επίσης να διασφαλιστεί η διαγραφή του καταναλωτή από τη βάση δεδοµένων µόλις εξοφληθούν τα δάνεια. Σε περίπτωση καταχώρισης εσφαλµένων δεδοµένων, δεν αρκεί να διαγραφεί. Πρέπει να υπάρχει υποχρέωση άµεσης ενηµέρωσης όλων των αποδεκτών των εσφαλµένων πληροφοριών και αυτοί που έλαβαν αποφάσεις βάσει αυτών των πληροφοριών πρέπει να εκτιµούν εκ νέου τις αποφάσεις αυτές. Η καταχώριση πρέπει να γίνεται σε κεντρική υπηρεσία καταχώρισης πιστώσεων σε εθνικό επίπεδο υπό την ευθύνη των εθνικών κεντρικών τραπεζών ή οποιουδήποτε άλλου αρµόδιου οργάνου προκειµένου να αποφευχθεί η εµπορική εκµετάλλευση. Τροπολογία 33 Άρθρο 8, παράγραφος 2 2. Η πρόσβαση στην κεντρική βάση δεδοµένων ενός άλλου κράτους µέλους θα πρέπει να διασφαλίζεται υπό τους ίδιους όρους µε αυτούς που προβλέπονται για τις επιχειρήσεις και τα πρόσωπα του εν λόγω κράτους µέλους, είτε απευθείας είτε µέσω της κεντρικής βάσης δεδοµένων του κράτους µέλους προέλευσης. 2. Η πρόσβαση στην κεντρική βάση δεδοµένων, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ενός άλλου κράτους µέλους θα πρέπει να διασφαλίζεται υπό τους ίδιους όρους µε αυτούς που προβλέπονται για τις επιχειρήσεις και τα πρόσωπα του εν λόγω κράτους µέλους, είτε απευθείας είτε µέσω της κεντρικής βάσης δεδοµένων του κράτους µέλους προέλευσης. Σε περίπτωση που δεν καθορίζεται µε σαφήνεια ότι πρόκειται για την κεντρική τράπεζα δεδοµένων όπου έχουν καταχωρηθεί οι καταναλωτές και οι εγγυητές που έχουν αθετήσει υποχρεώσεις καταβολής πληρωµής, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 8, µπορεί να προκληθεί στρέβλωση του ανταγωνισµού. Οι χορηγοί πιστώσεων από κράτη µέλη τα οποία γνωρίζουν µόνο µια "αρνητική" κεντρική βάση δεδοµένων, µπορούν να επωφεληθούν από τη συσσωρευµένη "πιστωτική πείρα" µιας "θετικής" κεντρικής βάσης, ενώ το αντίθετο δεν είναι δυνατό. 3. Η επεξεργασία των προσωπικών δεδοµένων που λαµβάνονται σύµφωνα µε την παράγραφο 1 επιτρέπεται µόνον µε στόχο την εκτίµηση της οικονοµικής κατάστασης του καταναλωτή ή του εγγυητή και της ικανότητάς τους εξόφλησης της πίστωσης. Τα εν λόγω δεδοµένα πρέπει να διαγράφονται αµέσως µετά τη σύναψη της σύµβασης πίστωσης ή εγγύησης ή την απόρριψη από τον πιστωτικό φορέα της αίτησης πίστωσης ή Τροπολογία 34 Άρθρο 8, παράγραφος 3 ιαγράφεται PE 319.393 18/27 AD\503300.doc

της προτεινόµενης εγγύησης. Βλ. αιτιολόγηση της τροπολογίας 12. Η πρόταση διαγραφής των προσωπικών δεδοµένων αµέσως µετά τη σύναψη της σύµβασης πίστεως προϋποθέτει την αυτόµατη καταστροφή όλων των τεχνικών εκτίµησης του κινδύνου και είναι αντίθετη µε τις απαιτήσεις της νέας ρύθµισης κεφαλαίων (Βασιλεία ΙΙ) και της οδηγίας 91/308/ΕΟΚ του Συµβουλίου της 10ης Ιουνίου 1991 σχετικά µε την πρόληψη της χρησιµοποίησης του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος για τη νοµιµοποίηση εσόδων από παράνοµες δραστηριότητες (ΕΕ L 166, της 28ης Ιουνίου 1991, σελ. 77-83). Τροπολογία 35 Άρθρο 8 α (νέο) Ο πιστωτικός φορέας ή ο µεσίτης πιστώσεων επιδεικνύει, στις πράξεις του, τη δέουσα προσοχή, λαµβάνοντας υπόψη τα συµφέροντα του καταναλωτή. Ο καταναλωτής πρέπει να προστατεύεται, π.χ., µε την επιβολή µιας γενικής υποχρέωσης προστασίας του τόσο στους πιστωτικούς φορείς όσο και στους µεσίτες πιστώσεων. Τροπολογία 36 Άρθρο 9 Όταν ο πιστωτικός φορέας συνάψει σύµβαση πίστωσης ή εγγύησης ή αυξήσει το συνολικό ποσό της πίστωσης ή το εγγυηµένο ποσό, προϋποτίθεται ότι έχει εκτιµήσει εκ των προτέρων, µε κάθε µέσο που έχει στη διάθεσή του, ότι ο καταναλωτής και, ενδεχοµένως, ο εγγυητής θα τηρήσουν λογικά τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τη σύµβαση. Όταν ο πιστωτικός φορέας συνάψει σύµβαση πίστωσης ή εγγύησης ή αυξήσει το συνολικό ποσό της πίστωσης ή το εγγυηµένο ποσό, προϋποτίθεται ότι έχει εκτιµήσει εκ των προτέρων, ότι ο καταναλωτής και, ενδεχοµένως, ο εγγυητής θα τηρήσουν λογικά τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τη σύµβαση. Αυτή η αόριστη έκφραση δεν έχει προστιθέµενη αξία. Επί παραδείγµατι, είναι ασαφές ποια µέσα πρέπει να διαθέτει ο πιστωτικός φορέας σε κάθε περίπτωση. Τροπολογία 37 Άρθρο 10, παράγραφος 2, στοιχείο ε) ε) µία κατάσταση των στοιχείων κόστους που δεν περιλαµβάνονται στον υπολογισµό του συνολικού ετήσιου πραγµατικού επιτοκίου αλλά επιβαρύνουν τον ε) µία κατάσταση των στοιχείων κόστους που δεν περιλαµβάνονται στον υπολογισµό του συνολικού ετήσιου πραγµατικού επιτοκίου αλλά επιβαρύνουν τον AD\503300.doc 19/27 PE 319.393

καταναλωτή σε ορισµένες περιπτώσεις, ιδίως οι προµήθειες δέσµευσης κεφαλαίου, τα έξοδα µη εγκεκριµένης υπέρβασης του συνολικού ποσού της πίστωσης και τα έξοδα µη εκτέλεσης, καθώς και έναν κατάλογο που διευκρινίζει τις περιπτώσεις αυτές. καταναλωτή σε ορισµένες περιπτώσεις, ιδίως οι προµήθειες δέσµευσης κεφαλαίου, τα έξοδα µη εγκεκριµένης υπέρβασης του συνολικού ποσού της πίστωσης, τα έξοδα πρόωρης εξόφλησης και τα έξοδα µη εκτέλεσης, καθώς και έναν κατάλογο που διευκρινίζει τις περιπτώσεις αυτές. Και τα έξοδα µιας πρόωρης εξόφλησης πρέπει να αναφέρονται σε µια επισκόπηση των στοιχείων κόστους που δεν περιλαµβάνονται στον υπολογισµό του συνολικού ετήσιου πραγµατικού επιτοκίου. Τροπολογία 38 Άρθρο 11, παράγραφος 1α (νέα) 1α. Οι πιστώσεις δεν καθίστανται διαθέσιµες στον καταναλωτή πριν από την εκπνοή της προθεσµίας της παραγράφου 1, εκτός αν ο καταναλωτής το ζητήσει ρητά. Η καταβολή ποσών πριν από την προτεινόµενη 14ήµερη προθεσµία οριστικοποίησης θα έθετε σε αµφισβήτηση την ίδια την αρχή της περιόδου υπαναχώρησης. Τροπολογία 39 Άρθρο 11, παράγραφος 3 3. Η προσφυγή στο δικαίωµα υπαναχώρησης υποχρεώνει τον καταναλωτή να επιστρέψει ταυτόχρονα στον πιστωτικό φορέα τα ποσά ή τα αγαθά τα οποία έχει λάβει δυνάµει της σύµβασης πίστωσης στο βαθµό που η διάθεσή τους έχει ρυθµιστεί στη σύµβαση πίστωσης. Ο καταναλωτής πρέπει να καταβάλει τους οφειλόµενους τόκους για την περίοδο ανάληψης πίστωσης, οι οποίοι υπολογίζονται βάσει του συµφωνηθέντος συνολικού ετήσιου πραγµατικού επιτοκίου. Καµία άλλη αποζηµίωση δεν µπορεί να απαιτηθεί λόγω της υπαναχώρησης. Οποιαδήποτε προκαταβολή έχει καταβληθεί από τον 3. Η προσφυγή στο δικαίωµα υπαναχώρησης υποχρεώνει τον καταναλωτή να επιστρέψει ταυτόχρονα στον πιστωτικό φορέα τα ποσά ή στον προµηθευτή τα αγαθά τα οποία έχει λάβει δυνάµει της σύµβασης πίστωσης στο βαθµό που η διάθεσή τους έχει ρυθµιστεί στη σύµβαση πίστωσης. Ο καταναλωτής πρέπει να καταβάλει τους οφειλόµενους τόκους για την περίοδο ανάληψης πίστωσης, οι οποίοι υπολογίζονται βάσει του συµφωνηθέντος συνολικού ετήσιου πραγµατικού επιτοκίου. Καµία άλλη αποζηµίωση δεν µπορεί να απαιτηθεί λόγω της υπαναχώρησης. Οποιαδήποτε προκαταβολή έχει καταβληθεί από τον PE 319.393 20/27 AD\503300.doc

καταναλωτή δυνάµει της σύµβασης πίστωσης πρέπει να επιστρέφεται ανυπερθέτως στον καταναλωτή. καταναλωτή δυνάµει της σύµβασης πίστωσης πρέπει να επιστρέφεται ανυπερθέτως στον καταναλωτή. Η υπάρχουσα διατύπωση είναι διφορούµενη σε σχέση µε το σε ποιον πρέπει να επιστραφούν τα ποσά ή τα αγαθά που έχουν ληφθεί. Τροπολογία 40 Άρθρο 12, παράγραφος 7 α (νέα) 7α. Σε κάθε περίπτωση, το συνολικό ετήσιο πραγµατικό επιτόκιο (ΣΕΠΕ) είναι το επιτόκιο που αναφέρεται σε όλα τα έγγραφα που παρέχονται στον καταναλωτή, πριν, κατά ή µετά τη σύναψη της σύµβασης, και σε όλες τις διαφηµίσεις. Χάριν της διαφάνειας και προκειµένου να διευκολυνθεί ο καταναλωτής στην ακριβή εκτίµηση της υποχρέωσής του καθώς και του συνολικού κόστους της πίστωσης, είναι εξαιρετικά σηµαντικό να επισηµαίνεται το ΣΕΠΕ σε όλα τα έγγραφα που παρέχονται στον καταναλωτή και στις διαφηµίσεις. Τροπολογία 41 Άρθρο 13 1. Για τον υπολογισµό του συνολικού χρεωστικού επιτοκίου, καθορίζονται τα ποσά που εισπράττονται από τον πιστωτικό φορέα, εξαιρουµένων των πληρωτέων από τον καταναλωτή εξόδων λόγω της µη τήρησης οποιασδήποτε από τις υποχρεώσεις του που αναφέρονται στη σύµβαση πίστωσης και τα έξοδα, εκτός από την τιµή αγοράς, που είναι υποχρεωµένος να πληρώσει για την αγορά αγαθών ή υπηρεσιών, ανεξάρτητα εάν η συνδιαλλαγή πληρώνεται σε µετρητά ή µε πίστωση. 2. Τα έξοδα σχετικά µε την τήρηση λογαριασµού στον οποίο εγγράφονται ταυτόχρονα πράξεις πληρωµής και πίστωσης, τα έξοδα σχετικά µε τη χρήση ή τη λειτουργία µιας κάρτας ή άλλου µέσου πληρωµής που επιτρέπει ταυτόχρονα τη ιαγράφεται AD\503300.doc 21/27 PE 319.393

διενέργεια πράξεων πληρωµής και αναλήψεων πιστώσεων καθώς και τα έξοδα σχετικά µε πράξεiς πληρωµών εν γένει θα θεωρούνται ως ποσά που εισπράττονται από τον πιστωτικό φορέα, εκτός εάν τα έξοδα αυτά έχουν προσδιοριστεί σαφώς και ξεχωριστά στη σύµβαση πίστωσης ή οποιαδήποτε άλλη σύµβαση η οποία συνάπτεται µε τον καταναλωτή. 3. Για τον υπολογισµό του συνολικού χρεωστικού επιτοκίου, εξαιρούνται τα ποσά που εισπράττονται από τον πιστωτικό φορέα: a) τα έξοδα που συνδέονται µε παρεµφερείς υπηρεσίες, για τις οποίες ο καταναλωτής είναι ελεύθερος να επιλέξει εάν θα ζητήσει την παροχής τους από τον πιστωτικό φορέα ή από άλλο παροχέα υπηρεσιών β) τα έξοδα που απαιτούνται από τον καταναλωτή κατά τη σύναψη σύµβασης πίστωσης από άλλα πρόσωπα εκτός του πιστωτικού φορέα, κυρίως από τον συµβολαιογράφο, την εφορεία, τον υποθηκοφύλακα και εν γένει τα έξοδα που επιβάλλονται από τις αρµόδιες για την καταχώρηση και τα ενέχυρα αρχές. 4. Το συνολικό χρεωστικό επιτόκιο υπολογίζεται σύµφωνα µε τους τρόπους και τις υποθέσεις που προβλέπονται στο άρθρο 12, παραγράφους 3 έως 7 και στα παραρτήµατα I και II. Η χρησιµότητα του συνολικού χρεωστικού επιτοκίου είναι αµφίβολη. Αυτό το τρίτο συγκριτικό µέγεθος θα οδηγήσει µάλλον σε σύγχυση του καταναλωτή παρά θα βοηθήσει στην επιλογή του παρόχου της χρηµατοπιστωτικής υπηρεσίας/του µεσίτη της πίστωσης. Τροπολογία 42 Άρθρο 14, παράγραφος 3, εδάφιο (νέο) Οι περίοδοι κατά τις οποίες µπορεί να µεταβληθεί το χρεωστικό επιτόκιο καθορίζονται στη σύµβαση. Ο καταναλωτής ενηµερώνεται για το νέο επιτόκιο που εφαρµόζεται στη σύµβασή του κατά τον ίδιο τρόπο όπως και όταν PE 319.393 22/27 AD\503300.doc

µπορεί να λύσει τη σύµβαση λόγω µη αποδεκτής µονοµερούς συµβατικής τροποποίησης. Αυτό ισχύει ιδίως όταν ο καταναλωτής δεν δέχεται τους νέους όρους µιας ανανεώσιµης πίστωσης. Η ανοδική µεταβολή των επιτοκίων δεν πρέπει να είναι µεγαλύτερη από την καθοδική. Είναι σηµαντικό να τεθούν αυστηρά όρια για τη µεταβλητότητα των επιτοκίων ή µέγιστη ψαλίδα µεταβολής. Ελλείψει τέτοιων ορίων, η σύγκριση των προσφορών θα ήταν δυσκολότερη για τους καταναλωτές. Επιπλέον, είναι σηµαντικό να εξεταστεί πώς θα καθοριστούν οι χρησιµοποιούµενες µέθοδοι υπολογισµού. Οι ίδιοι οι πιστωτές δεν πρέπει να επηρεάζουν το δείκτη αναφοράς για τη µεταβλητότητα. Αυτό ισχύει ήδη στην Ισπανία για παράδειγµα, όπου γενικά το ευρωπαϊκό τραπεζικό προσφερόµενο επιτόκιο (EURIBOR) χρησιµοποιείται ως δείκτης αναφοράς, δεδοµένου ότι δεν µπορεί να επηρεαστεί από τα χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα. Ο καταναλωτής πρέπει να ενηµερώνεται για το νέο επιτόκιο που εφαρµόζεται στη σύµβασή του κατά τον ίδιο τρόπο όπως και όταν µπορεί να λύσει τη σύµβαση για µη αποδεκτή µονοµερή συµβατική τροποποίηση. Αυτό θα ισχύει ιδίως όταν ο καταναλωτής δεν δέχεται τους νέους όρους µιας ανανεώσιµης πίστωσης. Τροπολογία 43 Άρθρο 19, παράγραφος 2 2. Εάν ο προµηθευτής αγαθών και υπηρεσιών έχει διαµεσολαβήσει ως µεσίτης πιστώσεων, ο πιστωτικός φορέας και ο προµηθευτής αγαθών και υπηρεσιών υποχρεούνται αλληλέγγυα να αποζηµιώνουν τον καταναλωτή, σε περίπτωση που τα αγαθά ή οι υπηρεσίες των οποίων η αγορά χρηµατοδοτήθηκε µε τη σύµβαση πίστωσης δεν παραδοθούν ή παρασχεθούν καθόλου, µόνον εν µέρει ή δεν ανταποκρίνονται στη σύµβαση παροχής τους. 2. Εάν ο προµηθευτής αγαθών και υπηρεσιών επί πιστώσει έχει συνάψει µε τον πιστωτικό φορέα σύµβαση για την αποδοχή της πίστωσης, ο πιστωτικός φορέας και ο προµηθευτής αγαθών και υπηρεσιών υποχρεούνται αλληλέγγυα να αποζηµιώνουν τον καταναλωτή, σε περίπτωση που τα αγαθά ή οι υπηρεσίες δεν παραδοθούν ή παρασχεθούν καθόλου, µόνον εν µέρει ή δεν ανταποκρίνονται στη σύµβαση παροχής τους. Με την παρούσα διατύπωσή της, η οδηγία θα περιόριζε την αλληλέγγυα ευθύνη στις περιπτώσεις που ο προµηθευτής έχει διαµεσολαβήσει ως µεσίτης πιστώσεων, για παράδειγµα στις κάρτες καταστηµάτων. Σε ορισµένα κράτη µέλη, οι καταναλωτές θα έχαναν το δικαίωµα διεκδίκησης έναντι του εκδότη της κάρτας και του προµηθευτή σε περίπτωση διαφοράς σχετικά µε τα παρασχεθέντα αγαθά ή υπηρεσίες, για παράδειγµα στην περίπτωση των πιστωτικών καρτών. Επιπλέον, επειδή η αλληλέγγυα ευθύνη θα καλύπτει τις κάρτες καταστηµάτων, δεδοµένου ότι ο φορέας λιανικής πώλησης έχει διαµεσολαβήσει ως µεσίτης πιστώσεων µεταξύ του πιστωτικού φορέα και του καταναλωτή, µπορεί να ενθαρρυνθεί η χρήση εκ µέρους των καταναλωτών πιο δαπανηρών µορφών πίστωσης προκειµένου να έχουν αυτή την προστασία. AD\503300.doc 23/27 PE 319.393

Συνεπώς, η τροπολογία επεκτείνει την αλληλέγγυα ευθύνη στη χρήση όλων των πιστωτικών καρτών για την πληρωµή αγαθών και υπηρεσιών από προµηθευτή. Τροπολογία 44 Άρθρο 21, εδάφιο 1 (νέο) Ανεξάρτητα από την εξαίρεση που προβλέπεται στο άρθρο 3, παράγραφος 2 στοιχείο στ), όταν υπάρχει σύµβαση µεταξύ πιστωτικού φορέα και καταναλωτή για τη χορήγηση πίστωσης υπό µορφή προκαταβολής σε τρεχούµενο λογαριασµό, πλην των λογαριασµών πιστωτικής κάρτας, ο καταναλωτής πρέπει να ενηµερώνεται κατά τη στιγµή της σύναψης της σύµβασης, ή ενωρίτερα: - για το τυχόν ανώτατο όριο της πίστωσης, - για το ετήσιο επιτόκιο και τις επιβαρύνσεις που ισχύουν από το χρόνο σύναψης της σύµβασης καθώς και για τους όρους µε τους οποίους µπορούν να τροποποιηθούν, - για τη διαδικασία λύσης της σύµβασης. Οι πληροφορίες αυτές επιβεβαιώνονται σε χαρτί ή άλλο σταθερό µέσο. Η συλλήβδην ενσωµάτωση πιστώσεων υπό τη µορφή προκαταβολής σε τρεχούµενο λογαριασµό στο πεδίο εφαρµογής της οδηγίας είναι υπερβολική και θα δηµιουργούσε άνευ λόγου γραφειοκρατικό φόρτο. Ωστόσο, πληροφορίες ουσιαστικής σηµασίας πρέπει να παρέχονται στον καταναλωτή και στην περίπτωση πιστώσεων υπό τη µορφή προκαταβολής σε τρεχούµενο λογαριασµό πριν από τη σύναψη της σύµβασης ή το αργότερο κατά τη στιγµή της σύναψης. Τροπολογία 45 Άρθρο 23, παράγραφος 1 1. Ένας εγγυητής µπορεί να συνάψει µία σύµβαση εγγύησης για την εξόφληση µίας σύµβασης αορίστου διάρκειας µόνο για περίοδο τριών ετών. Η εγγύηση αυτή µπορεί να ανανεωθεί µόνο µέσω ρητής συµφωνίας του εγγυητή µετά το πέρας αυτής της περιόδου. 1. Ένας εγγυητής µπορεί να συνάψει µία σύµβαση εγγύησης για την εξόφληση µίας σύµβασης αορίστου διάρκειας µόνο για περίοδο πέντε ετών. Η εγγύηση αυτή µπορεί να ανανεωθεί µόνο µέσω ρητής συµφωνίας του εγγυητή µετά το πέρας αυτής της περιόδου. PE 319.393 24/27 AD\503300.doc

Η προθεσµία των τριών ετών είναι πολύ σύντοµη. Τροπολογία 46 Άρθρο 23, παράγραφος 1 α (νέα) 1 α. Με την επιφύλαξη των ιδιαίτερων διατάξεων, κάθε φυσικό πρόσωπο που ενεργεί ως εγγυητής, ενηµερώνεται από τον πιστωτικό φορέα σχετικά µε την παράλειψη του κυριότερου οφειλέτη από την πρώτη περίπτωση αθέτησης πληρωµής εντός του µηνός της πληρωµής. Εάν ο οφειλέτης δεν εκπληρώσει την υποχρέωσή του, η εγγύηση δεν µπορεί να χρησιµοποιηθεί για την κάλυψη ποινών ή τόκων υπερηµερίας που αφορούν το διάστηµα µεταξύ της πρώτης καθυστερούµενης πληρωµής και της ηµεροµηνίας της ενηµέρωσης. Πρέπει να εξασφαλίζεται ότι ο εγγυητής θα προειδοποιείται από την πρώτη περίπτωση αθέτησης της πληρωµής του οφειλέτη. Τροπολογία 47 Άρθρο 24, παράγραφος 1, στοιχείο α)α (νέο) αα) Το συνολικό ποσό των επιβαρύνσεων που επιβάλλονται από τον πιστωτή σε περίπτωση αθέτησης της υποχρέωσης πληρωµής είναι ανάλογο προς το πραγµατικό κόστος στο οποίο υποβλήθηκε ο πιστωτής ως άµεση συνέπεια της αθέτησης των υποχρεώσεων του καταναλωτή. Οι καταναλωτές πρέπει να προστατεύονται από τις υπερβολικές απαιτήσεις του πιστωτή σε περίπτωση αθέτησης της υποχρέωσης πληρωµής. AD\503300.doc 25/27 PE 319.393

Τροπολογία 48 Άρθρο 25, παράγραφος 3 3. Οποιαδήποτε υπέρβαση ή υπερανάληψη που προβλέπεται από το παρόν άρθρο θα πρέπει να ρυθµίζεται εντός µέγιστης περιόδου τριών µηνών, εφόσον είναι αναγκαίο µέσω νέας σύµβασης πίστωσης που προβλέπει υψηλότερο συνολικό ποσό πίστωσης. ιαγράφεται Η ελαστική και οµαλή διεκπεραίωση της διακίνησης των πληρωµών αποτελεί τη βασική αιτία των εν λόγω πιστώσεων. Τροπολογία 49 Άρθρο 30, παράγραφος 1 1. Τα κράτη µέλη δεν µπορούν να ορίσουν άλλες διατάξεις από αυτές που καθορίζονται από την παρούσα οδηγία, εκτός και αν πρόκειται: α) για την καταχώρηση συµβάσεων πίστωσης και εγγύησης που προβλέπεται στο άρθρο 8, παράγραφος 4 β) για διατάξεις σχετικά µε το βάρος της απόδειξης που προβλέπεται στο άρθρο 33. 1. Τα κράτη µέλη µπορούν να ορίσουν διατάξεις που να παρέχουν στους καταναλωτές µεγαλύτερη προστασία από αυτή που παρέχεται στην παρούσα οδηγία. εν θα ήταν ευκταία µια πλήρης εναρµόνιση και, όπως προτείνεται από την Επιτροπή, θα οδηγούσε σε µείωση της προστασίας των καταναλωτών. Σηµαντική επιδείνωση της προστασίας των καταναλωτών θα ήταν ιδίως η παροχή λιγότερων πληροφοριών για τα πραγµατικά επιτόκια και θα θιγόταν το δικαίωµα χρήσης εγγύησης σε όλες τις καταστάσεις καθώς και το δικαίωµα πρόωρης εξόφλησης. Τροπολογία 50 Άρθρο 33 Τα κράτη µέλη µπορούν να προβλέπουν ότι το βάρος απόδειξης για την τήρηση των υποχρεώσεων ενηµέρωσης του καταναλωτή που επιβάλλονται στον πιστωτικό φορέα και στο µεσίτη πίστωσης, καθώς της συγκατάθεσης του καταναλωτή για τη σύναψη της σύµβασης και, Τα κράτη µέλη προβλέπουν ότι το βάρος απόδειξης για την τήρηση των υποχρεώσεων ενηµέρωσης του καταναλωτή που επιβάλλονται στον πιστωτικό φορέα και στο µεσίτη πίστωσης, καθώς της συγκατάθεσης του καταναλωτή για τη σύναψη της σύµβασης και, PE 319.393 26/27 AD\503300.doc

ενδεχοµένως, για την εκτέλεσή της, καθώς και το βάρος της απόδειξης του αµειβόµενου χαρακτήρα των δραστηριοτήτων του µεσίτη πιστώσεων, µπορεί να φέρει ο πιστωτικός φορέας ή ο µεσίτης πιστώσεων. ενδεχοµένως, για την εκτέλεσή της, καθώς και το βάρος της απόδειξης του αµειβόµενου χαρακτήρα των δραστηριοτήτων του µεσίτη πιστώσεων, µπορεί να φέρει ο πιστωτικός φορέας ή ο µεσίτης πιστώσεων. Η προτεινόµενη προαιρετική µετατόπιση του βάρους της απόδειξης, σε σχέση µε την υποχρέωση ενηµέρωσης του καταναλωτή, προς τον πιστωτή πρέπει να γίνει υποχρεωτική. AD\503300.doc 27/27 PE 319.393