Η διπλωματική εργασία αποτελεί ένα σημαντικό τμήμα των σπουδών και δίδεται ιδιαίτερη έμφαση στην επιλογή του θέματος, την

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Γενικές αρχές Η διπλωματική εργασία αποτελεί ένα σημαντικό τμήμα των σπουδών και δίδεται ιδιαίτερη έμφαση στην επιλογή του θέματος, την εκπόνηση, τη συγγραφή και την παρουσίασή της. Στόχος της εκπόνησης της διπλωματικής εργασίας είναι η εμπεριστατωμένη μελέτη ενός θέματος. Η διπλωματική εργασία είναι έργο του φοιτητή ή της φοιτήτριας και αντικατοπτρίζει τις θεωρητικές και μεθοδολογικές του/της γνώσεις καθώς και την ικανότητα συγγραφής και ολοκληρωμένης παρουσίασης ενός θέματος με βάση τις κοινά αποδεκτές αρχές που διέπουν την επιστήμη της ψυχολογίας. Θεωρείται αυτονόητο ότι εκπονείται αποκλειστικά από το/τη φοιτητή/τρια σε συνεργασία με τον/την επόπτη/τρια, που είναι μέλος ΔΕΠ του Τμήματος. Η διαμεσολάβηση οποιουδήποτε τρίτου προσώπου στη διαδικασία αυτή, χωρίς την άδεια του επόπτη, είναι επιλήψιμη και θα τιμωρείται αυστηρά. Η διπλωματική εργασία εκπονείται υποχρεωτικά υπό την εποπτεία μέλους ΔΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι ο φοιτητής ή η φοιτήτρια συνεργάζεται καθ' όλη τη διάρκεια της εκπόνησης με τον επόπτη ή την επόπτρια της εργασίας και η διαδικασία αυτή αποτελεί κοινή υποχρέωση. Εργασία η οποία κατατίθεται ολοκληρωμένη, χωρίς να έχει προηγηθεί συνεργασία με τον επόπτη, δε γίνεται δεκτή και δεν αξιολογείται. Οι συγγραφείς των διπλωματικών εργασιών θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση της βιβλιογραφίας και στην τεκμηρίωση των αναφορών τους. Οποιαδήποτε αυτολεξεί μεταφρασμένη, ή και διασκευασμένη, παράθεση κειμένων χωρίς σωστή επεξεργασία και επιστημονικά αποδεκτό τρόπο παραπομπής στην πηγή της πληροφόρησης θεωρείται αντιγραφή, συνιστά λογοκλοπή και δεν είναι αποδεκτή από δεοντολογική άποψη. Οι επόπτες/τριες των εργασιών πρέπει να φροντίζουν να γίνεται αυτό κατανοητό εκ μέρους των φοιτητών/τριων και να τους/τις διδάσκουν τον τρόπο με τον οποίο θα γράφουν τα κείμενά τους χωρίς να αναπαράγουν παθητικά τις βιβλιογραφικές πηγές. Διαδικασίες εκπόνησης της διπλωματικής εργασίας Η επιτυχής ολοκλήρωσή της πιστώνεται με 12 Π.Μ. Η διπλωματική εργασία των φοιτητών/τριών του Τμήματος εκπονείται υπό την εποπτεία ενός μέλους ΔΕΠ. Υπάρχει η δυνατότητα εκπόνησης εργασίας σε ένα ή δύο εξάμηνα. Η ανάθεση της εργασίας γίνεται στο τέλος του 6ου εξαμήνου ή στο τέλος του 7ου. Η διπλωματική εργασία δηλώνεται στο έντυπο δήλωσης μαθημάτων ηλεκτρονικά (είτε στην αρχή του 7 ου είτε στην αρχή του 8 ου εξαμήνου) αλλά και στη γραμματεία των τομέων του Τμήματος και συνοδεύεται από την υπογραφή του/της επόπτη/τριας. Επιλογή επόπτη-τριας Στις αρχές Ιανουαρίου και τέλη Μαΐου κάθε έτους, κάθε μέλος ΔΕΠ δηλώνει τον αριθμό των διπλωματικών εργασιών που μπορεί να επιβλέψει για το επόμενο εξάμηνο. Οι φοιτητές/ριες αναζητούν επόπτη/τρια ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους. Το θέμα της εργασίας ορίζεται από το/η φοιτητή/τρια σε συνεργασία με τον/την επόπτη/τρια. Κριτήρια αποδοχής εργασιών Έκταση εργασίας. Η εργασία μπορεί να είναι είτε βιβλιογραφική είτε ερευνητική Η μορφή της εργασίας (γραμματοσειρά, βιβλιογραφικές παραπομπές, χωρισμός κεφαλαίων κτλ) θα πρέπει να ακολουθεί τις κατευθυντήριες γραμμές που προτείνει ο Αμερικανικός Ψυχολογικός Σύλλογος. Για περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες μπορείτε να ανατρέξετε στην παρακάτω πηγή: American Psychological Association (2001). Publication Manual (6 th ed.). Washington, DC: American Psychological Association. Είναι απαραίτητες οι συναντήσεις και η συνεργασία με τον/την επόπτη/τρια κατά τη διάρκεια της εκπόνησης της εργασίας. Η παράδοση της εργασίας γίνεται στο τέλος των εξαμήνων, κατά τη διάρκεια των εξεταστικών περιόδων. Εάν παρέλθουν δυο εξάμηνα, ο/η φοιτητής/τρια διαγράφεται από τον δηλωθέντα επόπτη και πρέπει να ξεκινήσει νέα εργασία. Σε περίπτωση που οι φοιτητές/τριες επιθυμούν να διακόψουν τη συνεργασία με τον/την επόπτη/τρια οφείλουν να τον/ην ενημερώσουν προτού επιλέξουν άλλον/η επόπτη/τρια. Η εργασία αξιολογείται ως προς το περιεχόμενο, τη δομή και την παρουσίαση της και βαθμολογείται (10 ως άριστα, με βάση το 5) από τον/την επόπτη/τρια. Για την εκπόνηση μιας διπλωματικής εργασίας μπορούν να συνεργάζονται μέχρι 2 φοιτητές-τριες. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - 1

ΟΔΗΓΙΕΣ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ (ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ) ΕΡΓΑΣΙΑ Σύνθεση σημαίνει ολοκληρωμένη διερεύνηση ενός θέματος και κριτική ενσωμάτωση διαφόρων απόψεων ή ευρημάτων, και όχι απλή παράθεση της βιβλιογραφίας. Τούτο σημαίνει ότι ο/η συγγραφέας της διπλωματικής συμβάλλει με προσωπική άποψη στο θέμα και με πρωτότυπο συνδυασμό της ήδη υπάρχουσας βιβλιογραφίας. Απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η ολοκληρωμένη βιβλιογραφική αναζήτηση και η εξάντληση, τουλάχιστον, του σχετικού υλικού που υπάρχει στη βιβλιοθήκη του Τμήματος. Η αναζήτηση θα πρέπει να περιλαμβάνει, οπωσδήποτε, διερεύνηση της σχετικής βιβλιογραφίας μέσω των διαθέσιμων ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων. ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Για την ερευνητική εργασία, θα πρέπει να σκεφθείτε τα παρακάτω ερωτήματα: ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ Γιατί είναι σημαντικό το θέμα και τι έχει να συμβάλει στην υπάρχουσα βιβλιογραφία/έρευνα. ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ποιο είναι το σκεπτικό της έρευνας, τι σχετικές έρευνες έχουν γίνει, ποια είναι τα συγκεκριμένα ερωτήματα που θέλει να απαντήσει. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ Περιγραφή δείγματος: Σε ποιον πληθυσμό θα απευθυνθείτε, πού θα βρείτε το δείγμα. Χρειάζεται ειδική άδεια, υπάρχει κίνδυνος ενόχλησης των συμματεχόντων/ουσών από τη συμμετοχή στην έρευνα; Το μέγεθος του δείγματος εξαρτάται από τον πληθυσμό που απευθύνεστε καθώς και από τον αριθμό των μεταβλητών που εξετάζετε. Επιλογή της ερευνητικής μεθόδου: Το ερευνητικό ερώτημα μπορεί να απαντηθεί καλύτερα με ποσοτική ή ποιοτική έρευνα ή κάποιο συνδυασμό αυτών. Περιγραφή ερευνητικών εργαλείων: Υπάρχουν έτοιμα ερωτηματολόγια ή άλλα εργαλεία; (εάν όχι, θα πρέπει να υπολογίσετε ένα σημαντικό χρόνο για κατασκευή ή μετάφραση και διαδικασία προσαρμογής του εργαλείου). Απαιτείται εμπειρία για τη χορήγηση και αξιολόγησή τους; (όπως, π.χ. στις περιπτώσεις χορήγησης τεστ νοημοσύνης και προσωπικότητας). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Στην περίπτωση που απαιτείται στατιστική επεξεργασία, αυτή γίνεται σε συνεργασία με τον/την επόπτη/τρια. Θα πρέπει όμως να έχετε μια βασική ιδέα για το πώς κωδικοποιούνται τα δεδομένα και το πώς ερμηνεύονται και συζητούνται τα αποτελέσματα. Στην περίπτωση ποιοτικής έρευνας, η επιλογή της μεθόδου ανάλυσης και η διεργασία ανάλυσης του υλικού γίνεται σε συνεργασία με τον/ την επόπτη/ τρια, αλλά προϋποτίθεται βασική γνώση όσον αφορά τις βασικές αρχές της ποιοτικής ανάλυσης. ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (ΣΤΥΛ ΑΡΑ) 1 Ι. Αρχές που διέπουν τον τρόπο γραφής (ύφος) και την εμφάνιση του κειμένου 1. Χρησιμοποιήστε διπλό διάστιχο και χαρακτήρες γραμμάτων Times New Roman, μέγεθος 12 ή Arial, μέγεθος 10. Η στοίχιση του κειμένου πρέπει να γίνεται στα αριστερά μόνο και όχι και από τις δύο πλευρές. 2. Χρησιμοποιείτε παραγράφους που εκφράζουν ένα ολοκληρωμένο νόημα. Μη χρησιμοποιείτε πολύ μεγάλες και πολύ μικρές παραγράφους. 3. Η πρώτη πρόταση της παραγράφου πρέπει να είναι νοηματικά ανεξάρτητη, για παράδειγμα, αντί για «οι έρευνες αυτές δείχνουν ότι...» γράψτε «οι έρευνες που αναφέρονται σε. δείχνουν ότι...» 4. Αποφεύγετε τη χρήση λέξεων αργκό. 5. Μη χρησιμοποιείτε αποστρόφους για τη συντόμευση των λέξεων, για παράδειγμα γράψτε «από την» αντί για «απ'την». 6. Αποφύγετε την υπερβολική χρήση προσωπικών αντωνυμιών, όπως εγώ, εμένα, κτλ. 7. Αποφύγετε τη χρήση περιττών λέξεων. Για παράδειγμα, αντί για «στην έρευνα του Smith (1990) βρέθηκε ότι...», μπορείτε να γράψετε «ο Smith (1990) βρήκε ότι...» 8. Γενικά, συνίσταται η χρήση παρελθοντικού χρόνου στην περίληψη (abstract), την εισαγωγή, τη μέθοδο και την παρουσίαση των αποτελεσμάτων. Στη συζήτηση χρησιμοποιείται ενεστώτας. 9. Την πρώτη φορά που θα χρησιμοποιήσετε στο κείμενο μια συντόμευση εξηγήστε τι σημαίνει (τόσο στην περίληψη, όσο και στο υπόλοιπο κείμενο), για παράδειγμα «οι Μαθησιακές Δυσκολίες (ΜΔ) είναι...» ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - 2

10. Οι αριθμοί από το ένα μέχρι το εννέα γράφονται ολογράφως (εκτός από τις περιπτώσεις όπου είναι σε πίνακα, σχήμα κτλ). Από το 10 και πάνω γράφονται αριθμητικά. 11. Γράψτε ολογράφως οποιονδήποτε αριθμό, όταν με αυτόν αρχίζει η πρόταση, για παράδειγμα, «τριάντα τέσσερις μαθητές» αντί για «34 μαθητές». 12. Παραδείγματα αναφοράς μέσα στο κείμενο είναι: «Σε μια πρόσφατη έρευνα για το (επώνυμο συγγραφέα, χρονολογία)», «Ο (επώνυμο) (χρονολογία) αναφέρει ότι...», «Το (χρονολογία), ο (επώνυμο) είπε ότι..». 13. Την πρώτη φορά που χρησιμοποιείτε μια αναφορά στο κείμενο, γράφετε τα ονόματα όλων των συγγραφέων. Για παράδειγμα, «οι Miller, Rosellini, και Seligman (1975) προτείνουν ότι». Σε επόμενες αναφορές της ίδιας πηγής, εφόσον οι συγγραφείς είναι περισσότεροι των δύο, γράφετε μόνο το όνομα του πρώτου συγγραφέα συνοδευόμενο από τη συντομογραφία 'et al.' για τους υπόλοιπους. Για παράδειγμα, «οι Miller et al.(1975) προτείνουν ότι..». Εάν οι συγγραφείς είναι περισσότεροι από έξι γράφετε «(επώνυμο) et al. (χρονολογία)» από την πρώτη φορά που αναφέρετε την πηγή στο κείμενο. 14. Όταν υπάρχουν πολλές αναφορές μέσα στην ίδια παρένθεση γράφονται αλφαβητικά με βάση το επώνυμο του πρώτου συγγραφέα και χωρίζονται στα ελληνικά άρθρα με τελεία «.» και ένα κενό. Για παράδειγμα, (Carlson, 1972. Moon, 1968). 15. Κάθε φορά που αναφέρετε κάτι από δεύτερη πηγή πρέπει αυτό να είναι ξεκάθαρο. Για παράδειγμα, (Smith, (χρονολογία), όπως αναφέρεται στον Jones, (χρονολογία)). Στην τελική «Βιβλιογραφία» γράφετε ως αναφορά μόνο τον «Jones (χρονολογία)». 16. Όταν παίρνετε κάποιες λέξεις ή ένα απόσπασμα από μια πηγή και τα γράφετε αυτολεξεί, αναφέρετε εκτός από το επώνυμο του συγγραφέα και τη χρονολογία, και τη σελίδα του κειμένου. ΙΙ. Ερευνητικές Μελέτες Α. Τίτλος Ο τίτλος της μελέτης πρέπει να είναι σύντομος, περιεκτικός και να δηλώνει τη σχέση ανάμεσα στις κύριες μεταβλητές ή θέματα που θα μελετηθούν. Δε χρησιμοποιούμε συντομογραφίες και το μέγεθος του τίτλου συνίσταται σε 10 με 12 λέξεις. Β. Περίληψη (Abstract) 1. Η περίληψη έχει στόχο να παρουσιάσει συνοπτικά την εργασία περιγράφοντας το υπό μελέτη θέμα, τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε, τα αποτελέσματα και τις προεκτάσεις τους. 2. Μια καλή περίληψη πρέπει να είναι γραμμένη με ακρίβεια (να περιέχονται μόνο όσες πληροφορίες υπάρχουν στη μελέτη και τίποτα περισσότερο), να είναι ανεξάρτητη (να μην υπάρχουν συντομογραφίες, όροι και τεστ που δεν εξηγούνται), περιεκτική και συγκεκριμένη (να μην ξεπερνάει τις 150 λέξεις να αρχίζει με τις πιο βασικές πληροφορίες και να περιέχει μόνο τις πιο σημαντικές ιδέες, ευρήματα και προεκτάσεις). 3. Για να είναι η περίληψη πιο περιεκτική και κατανοητή: i. γράφετε τους αριθμούς με ψηφία, εκτός κι αν είναι στην αρχή της πρότασης, ii. αποφύγετε τη χρήση βιβλιογραφικών αναφορών, iii. χρησιμοποιείστε ενεργητική αντί για παθητική φωνή (αλλά αποφύγετε τη χρήση προσωπικών αντωνυμιών). Για παράδειγμα, «οι ερευνητές έδωσαν στους συμμετέχοντες τις παρακάτω οδηγίες..», αντί για «δόθηκαν στους συμμετέχοντες οι παρακάτω οδηγίες..». 4. Χρησιμοποιείστε παρελθοντικό χρόνο όταν αναφέρεστε στη μεθοδολογία και στα αποτελέσματα. 5. Στην περιγραφή των συμμετεχόντων αναφέρετε οπωσδήποτε αριθμό, ηλικία, φύλο και ομάδα στην οποία ανήκουν. 6. Είναι καλό να γράψετε αυτή την ενότητα τελευταία, αφού ολοκληρώσετε τη συγγραφή της υπόλοιπης μελέτης. Γ. Εισαγωγή 1. Στόχος της εισαγωγής είναι να περιγράψει το θέμα που θα μελετηθεί, το λόγο για τον οποίο είναι σημαντικό να μελετηθεί και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με τις προηγούμενες έρευνες. 2. Η κατεύθυνση της εισαγωγής είναι από το γενικό στο ειδικό. Ξεκινά με μια σύντομη ιστορική αναδρομή και τον ορισμό των κύριων όρων, και συνεχίζει με ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας. Στη συνέχεια τονίζεται η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην υπάρχουσα/προηγούμενη βιβλιογραφία και την παρούσα έρευνα. Στο τελευταίο μέρος εξηγείται το σκεπτικό και ο σκοπός της έρευνας. Συγκεκριμένα, παρατίθενται οι υποθέσεις μας και το σκεπτικό από το οποίο πηγάζει η κάθε υπόθεση. Δ. Μεθοδολογία Σκοπός αυτής της ενότητας είναι να περιγράψει με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο διενεργήθηκε η έρευνα. Ενημερώνει τον αναγνώστη για το τι κάνατε και το πώς το κάνατε. Θα πρέπει να αναφέρετε όλα τα απαραίτητα στοιχεία, ώστε να μπορεί κάποιος άλλος ερευνητής να αναπαραγάγει την έρευνά σας εάν χρειαστεί. Χωρίζεται συνήθως σε: α) Συμμετέχοντες, β) Εργαλεία, γ) Σχεδιασμός της έρευνας και δ) Διαδικασία. Συχνά οι ερευνητές συνδυάζουν το σχεδιασμό και τη διαδικασία σε μια ενότητα. α) Συμμετέχοντες 1. Το δείγμα πρέπει να περιγράφεται επαρκώς και να είναι αντιπροσωπευτικό του υπό μελέτη πληθυσμού. 2. Αναφέρετε τα δημογραφικά χαρακτηριστικά του δείγματος όπως το φύλο, την ηλικία, την εθνική καταγωγή/εθνικότητα, το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, κτλ. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - 3

3. Περιγράψτε πώς επελέγησαν τα άτομα που συμμετείχαν στην έρευνα και τον τρόπο με τον οποίο τοποθετήθηκαν στην αντίστοιχη ομάδα. 4. Αναφέρετε επίσης εάν κάποια άτομα αποχώρησαν κατά τη διάρκεια της έρευνας και σε περίπτωση ερωτηματολογίων πόσα έμειναν αναπάντητα ή δεν επιστράφηκαν. β) Εργαλεία 1. Στην ενότητα αυτή περιγράφονται τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα και η λειτουργία τους, καθώς και τα ψυχομετρικά χαρακτηριστικά τους. Δίνονται παραδείγματα και ο τρόπος απαντήσεων/βαθμολογίας. (Δε συζητούμε τη διαδικασία που ακολουθήθηκε για να συλλέξουμε τα δεδομένα, αυτό το αναφέρουμε παρακάτω, στη «Διαδικασία»). γ) Σχεδιασμός της έρευνας 1. Περιγράφεται η ερευνητική στρατηγική, οι ανεξάρτητες μεταβλητές με τα επίπεδά τους και οι εξαρτημένες μεταβλητές. 2. Περιγράφεται η κατανομή των συμμετεχόντων σε ομάδες και οποιεσδήποτε διαδικασίες ελέγχου χρησιμοποιήθηκαν. δ) Διαδικασία 1. Περιγράψτε την εκτέλεση της έρευνας βήμα προς βήμα. 2. Αναφέρετε τις οδηγίες που δόθηκαν στους συμμετέχοντες. 3. Περιγράψτε μια τυπική συνάντηση ή τον τρόπο χορήγησης. 4. Αποφύγετε περιττές πληροφορίες. ε) Αποτελέσματα 1. Προσπαθήστε να ομαδοποιήσετε τα δεδομένα σας. Αρχικά δώστε μια γενική περιγραφή. 2. Στην παρουσίαση των αποτελεσμάτων, προηγείται η περιγραφική στατιστική (μέσοι όροι, τυπικές αποκλίσεις, ποσοστά) και έπεται η επαγωγική (στατιστικά τεστ). 3. Σε γενικές γραμμές, οι αριθμοί που παρουσιάζονται, στρογγυλοποιούνται στο δεύτερο ή τρίτο δεκαδικό ψηφίο. 4. Η γενική μορφή με την οποία παρουσιάζονται τα στοιχεία της επαγωγικής στατιστικής είναι: Στατιστικό κριτήριο ή τεστ (ΒΕ) = τιμή, p = τιμή, όπου ΒΕ = Βαθμοί Ελευθερίας και p = πιθανότητα. Εάν το αποτέλεσμα δίνει την πιθανότητα.0000, τότε δε γράφουμε p =.0000 αλλά p <.001. 5. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λέξεις που υπονοούν αιτιότητα μόνο εάν ελέγξατε πραγματικά την ανεξάρτητη μεταβλητή (π.χ. σε ένα πείραμα). Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ελέγξατε κατά πόσο τα άτομα της πειραματικής ομάδας έλαβαν ένα φάρμακο (ενώ ταυτόχρονα κρατούσατε σταθερούς όλους τους άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τους συμμετέχοντες) και βρήκατε μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στην πειραματική ομάδα και στην ομάδα ελέγχου όσον αφορά τη μνημονική τους απόδοση (με την πειραματική ομάδα να έχει χαμηλότερη απόδοση από την ομάδα ελέγχου). Στην περίπτωση αυτή μπορείτε να πείτε ότι η λήψη του φαρμάκου προκάλεσε αυτή τη διαφορά στην επίδοση των δύο ομάδων. Υποθέστε τώρα ότι συγκρίνατε τη χρήση του φαρμάκου (όπως καθορίζεται από τα αποτελέσματα μιας έρευνας) με τη μνημονική ικανότητα και βρήκατε μια συσχέτιση (μεγαλύτερη χρήση του φαρμάκου σχετίζεται με χαμηλότερη μνημονική απόδοση). Από τη στιγμή που η συσχέτιση δε μας λέει κάτιγια την αιτιότητα, μπορείτε μόνο να πείτε ότι υπάρχει μια σχέση ανάμεσα στη χρήση του φαρμάκου και στη μνημονική ικανότητα. 6. Στην ενότητα αυτή παρουσιάζετε μόνο τα αποτελέσματα, δε σχολιάζετε τις όποιες προεκτάσεις τους. 7. Προσπαθήστε όμως να τονίσετε το νόημα του στατιστικού τεστ που χρησιμοποιείτε, δηλαδή να περιγράψετε τι είναι αυτό που ελέγχετε και τι θα σήμαινε για τις εκάστοτε μεταβλητές να είναι στατιστικά σημαντικές οι διαφορές και οι σχέσεις που βρέθηκαν. στ) Συζήτηση 1. Σκοπός της ενότητας αυτής είναι να αξιολογήσει και να ερμηνεύσει τα αποτελέσματα, ιδιαίτερα σε σχέση με τις αρχικές ερευνητικές υποθέσεις. 2. Ξεκινήστε με μια σύντομη περίληψη των αποτελεσμάτων όπου θα δηλώνετε ξεκάθαρα κατά πόσο επαληθεύτηκαν ή όχι οι ερευνητικές σας υποθέσεις. 3. Στη συνέχεια συζητήστε τη σημασία και τις προεκτάσεις των ευρημάτων σας. Τονίστε τις θεωρητικές τους επιπτώσεις και την εγκυρότητά τους. 4. Συζητήστε τα αποτελέσματά σας σε σχέση με τη βιβλιογραφία που ήδη παρουσιάσατε στην εισαγωγή. Εντοπίστε ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στα αποτελέσματά σας και στα αποτελέσματα άλλων ερευνητών, έτσι ώστε να επιχειρηματολογήσετε πάνω στα ευρήματά σας. 5. Αναφέρετε τους όποιους περιορισμούς της έρευνάς σας και κάντε προτάσεις για περαιτέρω έρευνα. 6. Γράψτε σε μια τελική παράγραφο τα συμπεράσματά σας. ζ) Βιβλιογραφία 1. Όλες οι αναφορές που υπάρχουν στο κείμενο πρέπει να γραφούν σε αυτήν την ενότητα. Εξυπακούεται ότι όλες οι αναφορές που υπάρχουν στη Βιβλιογραφία αποτελούν παραπομπές μέσα στο κείμενο. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - 4

2. Στην ενότητα αυτή οι αναφορές γράφονται αλφαβητικά με βάση το επώνυμο του πρώτου συγγραφέα. 3. Στις αναφορές βιβλίων, χρησιμοποιείστε πλάγια γράμματα για τον τίτλο. Γράψτε με κεφαλαίο μόνο την πρώτη λέξη του τίτλου. Συμπεριλάβετε την πόλη, πολιτεία (με τη μορφή συντομογραφίας) και το όνομα του εκδοτικού οίκου. 4. Στις αναφορές άρθρων από περιοδικά, χρησιμοποιείστε πλάγια γράμματα για τον τίτλο του περιοδικού και για τον αριθμό του τεύχους. 5. Δείτε τα σχετικά παραδείγματα στο Παράρτημα 1. η) Πίνακες και Σχεδιαγράμματα 1. Οι πίνακες και τα σχεδιαγράμματα πρέπει να μπορούν να σταθούν ανεξάρτητα, δηλαδή χωρίς να χρειάζεται να διαβάσετε το κείμενο για να καταλάβετε τι παρουσιάζει ο πίνακας ή το σχεδιάγραμμα. 2. Δεν επαναλαμβάνουν τις ίδιες πληροφορίες εάν κάτι υπάρχει σε μορφή γραπτού κειμένου δε χρειάζεται να το παρουσιάσουμε σε πίνακα ή σχεδιάγραμμα. 3. Αν τα δεδομένα που θέλουμε να παρουσιάσουμε είναι λίγα, είναι προτιμότερο να τα συμπεριλάβουμε στο κείμενο παρά να χρησιμοποιήσουμε πίνακα. 4. Όταν χρησιμοποιείτε πίνακες ή σχεδιαγράμματα, να τα αναφέρετε πάντα μέσα στο κείμενο (π.χ. όπως βλέπετε στον Πίνακα ) και να περιγράφετε γενικά στον αναγνώστη τι περιλαμβάνουν. 5. Σύμφωνα με το ΑΡΑ, οι πίνακες δεν περιλαμβάνουν κάθετες ή οριζόντιες γραμμές παρά σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις και είναι γραμμένοι σε διπλό διάστημα. 6. Κάθε στήλη και σειρά πρέπει να έχει τη δική της επικεφαλίδα ή μεταβλητή που εκφράζει. 7. Όλες οι συντομογραφίες εξηγούνται με υποσημειώσεις. 8. Οι υποσημειώσεις γράφονται με την εξής σειρά: γενική σημείωση, ειδική σημείωση, σημείωση πιθανότητας. Παραδείγματα Πινάκων δίνονται στο Παράρτημα ΙΙ. III. Βιβλιογραφική έρευνα Συμπεριλαμβάνονται διάφορα είδη, όπως για παράδειγμα, η περιγραφή ενός φαινομένου, η κριτική επισκόπηση μιας υπάρχουσας θεωρίας ή η παρουσίαση μιας καινούργιας. Στόχος είναι η οργάνωση, η ενσωμάτωση και η αξιολόγηση της προϋπάρχουσας έρευνας προκειμένου να διασαφηνιστεί ένα συγκεκριμένο ερώτημα. Για να επιτευχθεί αυτό συγκρίνονται θεωρίες και εντοπίζονται κενά και αντιθέσεις ή τρέχουσες διαμάχες στο συγκεκριμένο πεδίο. Η μορφή της εργασίας διαφέρει από αυτή της ερευνητικής μελέτης. Αντί για εισαγωγή, μεθοδολογία, αποτελέσματα και συζήτηση, υπάρχουν η εισαγωγή, το κυρίως μέρος και τα συμπεράσματα. Ωστόσο, κατ' αντιστοιχία με τις ερευνητικές μελέτες, περιλαμβάνονται εκτός από τον τίτλο και η περίληψη η οποία περιλαμβάνει το υπό μελέτη θέμα και το σκοπό, την έκταση του φαινομένου και τα συμπεράσματα. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - 5

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ / ΤΜΗΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ Α. Εισαγωγή 1. Η εισαγωγή πρέπει να εξηγεί με σαφήνεια το ερώτημα ή θέμα. Η κατεύθυνση είναι από το γενικό προς το ειδικό. 2. Είναι χρήσιμο στο τέλος της εισαγωγής να υπάρχει μια παράγραφος που να ενημερώνει τον αναγνώστη για τη δομή που θα έχει το κύριο μέρος της εργασίας σας. Β. Κύριο μέρος 1. Η ενότητα αυτή πρέπει να παρουσιάζει τη σχετική βιβλιογραφία και τις απόψεις που υπάρχουν. 2. Ένα συχνό λάθος που κάνουν οι φοιτητές είναι να οργανώνουν την εργασία τους με βάση τις συγκεκριμένες βιβλιογραφικές αναφορές που χρησιμοποιούν, ενώ κανονικά πρέπει να την οργανώνουν με βάση το σχετικό φαινόμενο ή τη θεωρία. 3. Εντοπίζονται σχέσεις, αντιθέσεις και κενά στη βιβλιογραφία. 4. Προτείνονται πιθανές λύσεις στα όποια προβλήματα υπάρχουν. 5. Προτείνονται κατευθύνσεις προς τις οποίες πρέπει να στραφεί η μελλοντική έρευνα. 6. Το τμήμα αυτό χωρίζεται σε υποενότητες, που αντανακλούν τη θεματική οργάνωση του υπό επισκόπηση υλικού Γ. Συμπεράσματα 1. Τέλος, χρειάζεστε μια ενότητα, στην οποία κάνετε μια περίληψη των βασικών σας σημείων. Για περισσότερες πληροφορίες όσον αφορά τον τρόπο γραφής και το περιεχόμενο της εργασίας σας, δείτε το American Psychological Association (2001). Publication manual of the American Psychological Association (5th ed.). Washington, DC: Author και το American Psychological Association (2010). Publication manual of the American Psychological Association (6th ed.). Washington, DC: Author. ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - 6

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι Παραδείγματα βιβλιογραφικών παραπομπών Οι βιβλιογραφικές αναφορές αρχίζουν σε νέα σελίδα και γράφονται με αλφαβητική σειρά (Η ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση βιβλιογραφία περιέχονται στην ίδια λίστα) Κεφάλαιο σε βιβλίο: Hauck, P. (1983). Working with parents. In A. Ellis & M. E. Bernard (Eds.), Rationalemotive approaches to the problems of childhood (pp. 333-364). New York: Plenum. Βιβλίο: Goodnow, J. J., & Collins, W. A. (1990). Developing according to parents: The nature, sources, and consequences of parents' ideas. Hillsdale, NJ: Erlbraum. Άρθρο: Ellis, A. (1987). The impossibility of achieving consistently good mental health. American Psychologist, 42, 364-375. Ηλεκτρονική πηγή: Παπαδόπουλος, Γ. (2007). Τα δικαιώματα των παιδιών. Διαθέσιμο (στα αγγλικά Available): http:/www.childq. org. Ανασύρθηκε (στα αγγλικά Retrieved): 22/3/2007. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ Παραδείγματα Πινάκων Α. ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ Συντελεστές αξιοπιστίας (alpha Cronbach) για την Κλίμακα Τρόπων Αντιμετώπισης Προβλημάτων (COPE - Carver & Scheier, 1989) Εργαλεία Μέτρησης Alpha Κλίμακα Τρόπων Αντιμετώπισης Προβλημάτων συνολικά.79 Κατηγορία αντιμετώπισης επικεντρωμένη στην επίλυση του.78 προβλήματος Κατηγορία αντιμετώπισης επικεντρωμένη στη ρύθμιση του.45 συναισθήματος ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - 7

Β. ANOVA Αποτελέσματα της Ανάλυσης Διακύμανσης για τη διερεύνηση διαφορών στις διαστάσεις της προσαρμογής με βάση την απόσταση από τον τόπο καταγωγής <200χλμ. 200-400χλμ. Διαστάσεις Προσαρμογής Μ.Ο. Τ.Α. Μ.Ο. Τ.Α. Μ.Ο. Τ.Α. F p (ΒΕ) Συναισθηματική Προσαρμογή 97.07 23.74 95.50 23.72 90.67 23.23 3.15 0,05 Δέσμευση 119.15 20.19 120.10 20.77 118.96 20.31 0.12 μ.σ. Ακαδημαϊκή Προσαρμογή 38.36 12.11 40.83 2.56 40.13 12.27 1.71 μ.σ. Κοινωνική Προσαρμογή 69.97 16.76 71.08 18.35 69.41 16.02 0.34 μ.σ. Γενική Προσαρμογή (Ε.Π.Π.) 90.81 19.05 87.87 19.33 87.76 17.85 1.38 μ.σ. Γενική Προσαρμογή (Ε.Π.Φ.Π.) 338.39 55.55 341.73 58.10 334.44 54.60 0.54 μ.σ. Μέσος Όρος Βαθμολογίας 6.78 1.66 7.04 1.40 6.92 1.43 1.24 μ.σ. Γ. ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕΣΩΝ ΟΡΩΝ ΜΕ t-test Σύγκριση βαθμολογιών στους πέντε παράγοντες επαγγελματικού στρες των εκπαιδευτικών με βάση το φύλο των εκπαιδευτικών (Ν=363) Άντρες Γυναίκες Ν=159 Ν=221 Παράγοντες επαγγελματικού Μ.Ο. Τ.Α. Μ.Ο. Τ.Α. t στρες 1. Θέματα τα οποία αφορούν 24.49 6.52 27.68 6.02 σχέσεις, φόρτο εργασίας και πιέσεις χρόνου 2. Θέματα σχετικά με τον 28.64 5.56 30.25 5.21 οργανισμό 3. Θέματα σχετικά με τη 28.5 4.93 30.40 4.32 - μάθηση και τη συμπεριφορά.3.80*** των μαθητών 4. Θέματα σχετικά με την 17.50 3.89 18.25 3.55 -.89 έλλειψη στήριξης και κύρους του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού 5. Θέματα σχετικά με τις 15.36 3.76 16.15 3.37-1.95 συνθήκες του σχολείου Σημείωση: *** p<.001, ** p<0.01 ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - 8