Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

Σχετικά έγγραφα
ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 11: Περιβάλλοντα ιζηματογένεσης- Δελταϊκά περιβάλλοντα Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Ποτάμια Υδραυλική και Τεχνικά Έργα

Ποτάμια Γεωμορφολογία Τύποι ποταμών. Ιωάννης Μ. Τσόδουλος Δρ. Γεωλόγος

ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 7: Περιβάλλοντα Ιζηματογένεσης- Αλλουβιακά ριπίδια. Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Ποτάµια ράση ΠΟΤΑΜΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ. Ποτάµια ιάβρωση. Ποτάµια Μεταφορά. Ποτάµια Απόθεση. Βασικό επίπεδο

ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

4. Η δράση του νερού Η ΠΟΤΑΜΙΑ ΡΑΣΗ. Ποτάµια διάβρωση

Ιωάννης Μ. Τσόδουλος Δρ. Γεωλόγος

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ» «Θαλάσσια Ιζήματα» Άσκηση 5

Yarlung Tsangpo River, Tibet. Πηγή: Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΟΡΕΙΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Ι Κεφάλαιο 6 ο

Για να σχηματιστεί το έδαφος Επιδρούν μακροχρόνιες διεργασίες εδαφογένεσης Διαδικασία μετατροπής μητρικού πετρώματος σε έδαφος

ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 9: Περιβάλλοντα ιζηματογένεσης Ποτάμια 2. Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Dra)

Κεφάλαιο 1. Γεωμορφολογία Ποταμών Μόνιμη δίαιτα ποταμών Σχηματισμός διατομής ποταμού

ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

iv. Παράκτια Γεωμορφολογία

ΠΑΓΕΤΩΝΕΣ. πηγή:nasa - Visible Earth

2. ΓΕΩΛΟΓΙΑ - ΝΕΟΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 9: Περιβάλλοντα ιζηματογένεσης Ποτάμια 1. Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Εργαστηριακή Άσκηση Φωτογεωλογίας (Ouarkziz)

2. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ Υ ΡΟΣΦΑΙΡΑΣ

Ιζήματα. Οι κόκκοι των ιζημάτων προέρχονται από

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ-ΙΟΥΝΙΟΥ 2010 ΜΑΘΗΜΑ: ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

8ο Πανελλήνιο Συμποσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 733

ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΟΡΕΙΝΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Ι Κεφάλαιο 9 ο

Χαρτογράφηση Δείκτη Παράκτιας Τρωτότητας

Τα ποτάμια και οι λίμνες της Ελλάδας. Λάγιος Βασίλειος, Εκπαιδευτικός

ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΑΝΑΓΛΥΦΟΥ. Δρ Γεώργιος Μιγκίρος

Βασικές μέθοδοι στρωματογραφίας

Το νερό είναι το μάτι ενός τοπίου. ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΡΕΜΑΤΩΝ Από τον Γεώργιο Ζαΐμη

ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ. Πρακτική Άσκηση 4- Θεωρητικό Υπόβαθρο ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ & ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Προστατευτική Διευθέτηση

Ποτάμια Υδραυλική και Τεχνικά Έργα

Προστατευτική Διευθέτηση: Αποτροπή της μεταφοράς φερτών υλών

ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΚΤΩΝ ΚΟΛΠΟΥ ΧΑΝΙΩΝ

Η δομή των πετρωμάτων ως παράγοντας ελέγχου του αναγλύφου

Υδρολογία - Υδρογραφία. Υδρολογικός Κύκλος. Κατείσδυση. Επιφανειακή Απορροή. Εξατµισιδιαπνοή. κύκλος. Κατανοµή του νερού του πλανήτη

Tαξινόμηση υδρορρεύματος

Σε αντίθεση με τις θάλασσες, το νερό των ποταμών δεν περιέχει σχεδόν καθόλου αλάτι - γι' αυτό το λέμε γλυκό νερό.

Γεωμορφολογικά και μορφοτεκτονικά χαρακτηριστικά των αλλουβιακών ριπιδίων του βόρειου τμήματος της λεκάνης του Αγγίτη ποταμού.

Δασική Εδαφολογία. Εδαφογένεση

Υ ΡΟΓΡΑΦΙΚΑ ΙΚΤΥΑ ρ. Ε. Λυκούδη Αθήνα 2005

ρ. Ε. Λυκούδη Αθήνα 2005 ΩΚΕΑΝΟΙ Ωκεανοί Ωκεάνιες λεκάνες

ΠΕΡΙΒΑΛΛΩΝ ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ III. Ν. Σαμπατακάκης Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΕΡΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΩΝ ΡΕΜΜΑΤΩΝ ΜΕΡΟΣ Α. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

0,5 1,1 2,2 4,5 20,8 8,5 3,1 6,0 14,9 22,5 15,0 0,9

ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ Τμήμα Γεωγραφίας ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΙΩΝ ΔΕΛΤΑ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ

τον Τόμαρο και εκβάλλει στον Αμβρακικό και ο Άραχθος πηγάζει από τον Τόμαρο και εκβάλλει επίσης στον Αμβρακικό (Ήπειρος, Ζαγόρι).

ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΕΣΗ ρ. Ε. Λυκούδη Αθήνα 2005

Υλικά και τρόπος κατασκευής χωμάτινων φραγμάτων

Αποσάθρωση. Κεφάλαιο 2 ο. ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΔΑΦΩΝ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΕΥΧΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (Τ.Τ.Δ.)

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΘΗΝΑΣ ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑΣ & ΓΕΩΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΑΝΑΓΛΥΦΟΥ

Καταστροφή προϋπαρχόντων πετρωμάτων (αποσάθρωση και διάβρωση) Πυριγενών Μεταμορφωμένων Ιζηματογενών. Μεταφορά Απόθεση Συγκόλληση, Διαγένεση

2o ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ & ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ

Υδραυλικές κατασκευές - φράγματα

μελετά τις σχέσεις μεταξύ των οργανισμών και με το περιβάλλον τους

ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΦΕΡΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΩΝ ΡΕΜΜΑΤΩΝ ΜΕΡΟΣ Γ. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

Στρωματογραφία-Ιστορική γεωλογία Προτεροζωικός Αιώνας. Δρ. Ηλιόπουλος Γεώργιος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΤΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ

ΦΥΣΙΚΗ ΧΗΜΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ

8ο Πανελλήνιο Συμποσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 657

ΛΙΜΝΟΛΟΓΙΑ. Αποτελεί υποσύνολο της επιστήμης της Θαλάσσιας Βιολογίας και της Ωκεανογραφίας.

ΧΕΙΜΑΡΡΩΔΗ ΡΕΥΜΑΤΑ ΜΕΡΟΣ Β. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Δρ. Γ. ΖΑΙΜΗΣ

Φυσικό Περιβάλλον ΦΥΣΙΚΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ

Λιθοστρωματογραφία. Αποτελεί μέθοδο έρευνας της Στρωματογραφίας που έχει σκοπό την ταξινόμηση των ΣΤΡΩΜΕΝΩΝ πετρωμάτων

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ (ΛΑΚΜΟΣ)

Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ. Α/Α ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΦΩΤ. ΠΕΡΙΟΧΗ 1 Π1 Γενική άποψη του ΝΑ/κού τμήματος της περιοχής Φ1

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΕΩΛΟΓΩΝ ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Εξωγενείς. παράγοντες ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ

Περιβαλλοντική Υδρογεωλογία. Υδροκρίτης-Πιεζομετρία

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ 1.ΕΙΣΑΓΩΓΗ 2.ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΗ ΦΥΣΗ

Ε ΑΦΟΣ. Έδαφος: ανόργανα οργανικά συστατικά

ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 1 Ο ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ Δρ. ΜΑΡΙΑ ΦΕΡΕΝΤΙΝΟΥ

Θαλάσσια ιζήματα_2. (συνέχεια...)

6ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ» «Θαλάσσια Ιζήματα»

Ακτομηχανική και λιμενικά έργα

Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΔΠΜΣ : Επιστήμη & Τεχνολογία Υδατικών Πόρων. Μάθημα: ΦΡΑΓΜΑΤΑ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΘΗΝΑΣ ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑΣ & ΓΕΩΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

ΕΝ ΕΙΚΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ Α ΤΡΙΜΗΝΟΥ

ΠΟΤΑΜΙΑ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΩΝ ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΡΓΟΥ. Ν. Σαμπατακάκης Καθηγητής Εργαστήριο Τεχνικής Γεωλογίας Παν/μιο Πατρών

ΥΔΡΑΥΛΙΚΗ ΟΡΕΙΝΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ

ΜΕΛΕΤΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ Υ ΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΗΜΟΥ ΤΕΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΧΕΙΜΑΡΟΥ ΙΑΚΟΝΙΑΡΗ

Τύποι χωμάτινων φραγμάτων (α) Με διάφραγμα (β) Ομογενή (γ) Ετερογενή ή κατά ζώνες

4. ΡΟΗ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ

Τεχνολογία Γεωφραγμάτων

Α.3.4. Προκαταρκτική Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας

Ποτάμια γεωμορφολογία. Ιστορικά στοιχεία

ΙΣΟΥΨΕΙΣ ΚΑΜΠΥΛΕΣ- ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΠΟΤΑΜΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΙΕΡΓΑΣΙΩΝ

Παράκτιοι κρημνοί Γεωμορφές βραχωδών ακτών & Ακτόλιθοι

ΑΙΟΛΙΚΗ ΡΑΣΗ. Πηγή: Natural Resources Canada - Terrain Sciences Division - Canadian Landscapes.

Γεωμορφολογική Μελέτη και Εκτίμηση Ανθρώπινων Επεμβάσεων τμήματος της παράκτιας ζώνης του Ν. Πιερίας.

Transcript:

Ιωάννης Μ. Τσόδουλος Δρ. Γεωλόγος Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

Αλλουβιακά ριπίδια (alluvial fans) Είναι γεωμορφές αποθέσεις, σχήματος βεντάλιας ή κώνου που σχηματίζονται, συνήθως, όταν ένας ποταμός αφήσει μια στενή και απότομη κοιλάδα και αρχίσει να ρέει σε μια ανοικτή πεδιάδα όπου μειώνεται απότομα η ταχύτητά του. Μείωση της ταχύτητας: Μείωση της κλίσης Διαπλάτυνση ή διακλάδωση του καναλιού Πηγή: McGeary & Plummer Πηγή: McGeary & Plummer

Μορφολογία αλλουβιακών ριπιδίων Κανάλι τροφοδοσίας Κορυφή ριπιδίου Κατά βάθος διάβρωση κοντά στην κορυφή του ριπιδίου Ενεργός λοβός απόθεσης http://pages.mtu.edu Πόδας ριπιδίου Πηγή: http://www.seddepseq.co.uk

Μορφολογία αλλουβιακών ριπιδίων https://clasticdetritus.files.wordpress.com/ Οι διαστάσεις των αλλουβιακών ριπιδίων ποικίλουν σημαντικά. Το ίδιο και η κλίση της επιφάνειάς τους. Υπάρχουν ριπίδια με πολύ μικρή κλίση <1ο και μεγάλο εύρος και άλλα με μεγάλη κλίση (έως και 15ο) που ονομάζονται αλλουβιακοί κώνοι. http://study.com http://static.panoramio.com

Διεργασίες απόθεσης στα αλλουβιακά ριπιδία Οι διεργασίες απόθεσης στα αλλουβιακά ριπίδια καθορίζονται από: Την ποσότητα του νερού (παροχή) Την ποσότητα και το είδος των ιζημάτων που μεταφέρονται από το κανάλι τροφοδοσίας Την κλίση του ριπιδίου Τα αλλουβιακά ριπίδια με κριτήριο τις κύριες διεργασίες που συμβάλουν στη διαμόρφωση τους ταξινομούνται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: (Α) σε αυτά που κυριαρχούνται από κινήσεις υλικών λόγω βαρύτητας και (Β) σε αυτά που κυριαρχούνται από τη δράση ποτάμιων διεργασιών. Πηγή: Nichols, 2009

Αποθέσεις αλλουβιακών ριπιδίων Πηγή: Nichols, 2009 https://i.ytimg.com https://www.geol.umd.edu http://geofaculty.uwyo.edu

Αποθέσεις αλλουβιακών ριπιδίων Πηγή: Nichols, 2009 Πηγή: Nichols, 2009 http://www.seddepseq.co.uk http://www.slackpacker.com

Αποθέσεις αλλουβιακών ριπιδίων Πηγή: Nichols, 2009 https://research.engineering.ucdavis.edu https://media1.britannica.com https://i.pinimg.com

Αποθέσεις αλλουβιακών ριπιδίων Πηγή: Nichols, 2009

Αποθέσεις αλλουβιακών ριπιδίων Φτωχά ταξιθετημένες αποθέσεις Χονδρόκοκκο υλικό Απουσία στρωμάτωσης Στην κορυφή των ριπιδίων συγκεντρώνονται κυρίως τα πιο χονδρόκοκκα υλικά (κροκάλες, λατύπες, χάλικες κλπ) και όσο απομακρυνόμαστε προς την περιφέρεια του ριπιδίου αποτίθενται τα πιο λεπτόκοκκα υλικά (άμμος, ιλύς και άργιλος). Μέτρια ταξιθετημένες αποθέσεις Λεπτό έως χονδρόκοκκο υλικό Στρωμάτωση Πηγή: Blair, T., McPherson, J., (2009).

Παθητικά/Ανενεργά ριπίδια Συσχέτιση μεταξύ διάβρωσης--απόθεσης διάβρωσης αλλουβιακών ριπιδίων Η μορφολογία των ριπιδίων αντικατοπτρίζει τις διεργασίες που συμβάλουν στη διαμόρφωση και την εξέλιξή τους. Η σχέση μεταξύ των διεργασιών της διάβρωσης και της απόθεσης, στα ριπίδια, εξαρτώνται από τη σχέση μεταξύ της παροχής και του μεταφερόμενου φορτίου. Πηγή: Harvey 2002c) Ριπίδια που κυριαρχούν διεργασίες απόθεσης Μορφολογία αλλουβιακών ριπιδίων Συσχέτιση μεταξύ παροχής και Ριπίδια διάβρωσης & απόθεσης μεταφερόμενου φορτίου Ριπίδια που κυριαρχούν διεργασίες διάβρωσης

Πηγή: http://www.usu.edu/geo/geomorph/ Πηγή: Machette et al 2008 http://www.airphotona.com http://strata.uga.edu

Μορφές ριπιδίων τύπου Bajadas Αλλουβιακά ριπίδια που έχουν σχηματισθεί από γειτονικά υδρογραφικά δίκτυα και εφάπτονται μεταξύ τους ονομάζονται bajadas (Tolman, 1909). Death Valley, USA Πηγή: Google Earth

Copyright Keith Richards 2002

Δέλτα ποταμών ((River River Delta) Αποθέσεις με μορφή βεντάλιας που παρατηρούνται στις εκβολές ενός ποταμού. Όταν ένας ποταμός εκβάλλει στη θάλασσα, επιβραδύνεται και επομένως μειώνεται η μεταφορική του ικανότητα. Μεγάλες ποσότητες υλικού καθιζάνουν απότομα σχηματίζοντας τεράστια αλλουβιακά ριπίδια που λέγονται δέλτα δέλτα. Το σχήμα των δέλτα εξαρτάται από την ισορροπία μεταξύ των ιζημάτων που τα τροφοδοτούν, τα οποία μεταφέρονται από το ποτάμια, και την διαβρωσιγενή δύναμη των κυμάτων και των ρευμάτων της θάλασσας. Ηρόδοτος Ο ρυθμός προσφοράς ιζήματος από το ποτάμι είναι ταχύτερος από το ρυθμό απομάκρυνσης του από τις θαλάσσιες διεργασίες. 484 π.χ. 425 π.χ.

Παράγοντες διαμόρφωσης των δέλτα Πηγή: Καρύμπαλης, 2010

Σχηματισμός ενός δέλτα Ένα δέλτα σχηματίζεται και αναπτύσσεται με το χρόνο στο σημείο όπου ένα ποτάμι εκβάλει σε μια λίμνη ή θάλασσα και αποθέτει τα ιζήματα που μεταφέρει. Πηγή: Thompson & Turk

Καθώς το δέλτα αυξάνεται προς την πλευρά της θάλασσας η κλίση της κοίτης μειώνεται με αποτέλεσμα ο ποταμός να διακλαδίζεται σε μικρότερα κανάλια διανομής. διανομής Οι αρχαίοι βραχίονες του Νείλου (Πλίνιος, Στράβωνας) Πηγή: http://www.tulane.edu Πηγή: https://el.wikipedia.org/, Kelvin Case

Μορφολογικά χαρακτηριστικά των δέλτα Πηγή: Καρύμπαλης, 2010

Τα περισσότερα δέλτα συνίστανται κυρίως από τρείς κατηγορίες αποθέσεων (Gilbert-type deltas): Σειρά κορυφής (topset beds) χαρακτηρίζεται από σχεδόν οριζόντια στρώματα ποικίλου κοκκομετρικού μεγέθους που σχηματίζονται από τα κανάλια διανομής. Προελαύνουσα σειρά (foreset beds) αποτελεί το κύριο σώμα του δέλτα. Αποτίθενται υπό κλίση: Σε μικρά δέλτα 20ο με 25ο, αδρομερή υλικά Σε μεγάλα δέλτα < 5ο, λεπτόκοκκα υλικά Σειρά πυθμένα (bottomset beds) σχεδόν οριζόντια στρώματα από λεπτόκοκκα υλικά που μεταφέρονται και καθιζάνουν από το νερό του ποταμού καθώς και από υλικό που αποτίθεται με κύλιση από τα υπό κλίση στρώματα της προελαύνουσας σειράς. Πηγή: McGeary & Plummer

Πηγή: Longhitano, 2008

Πηγή: Gobo et al.,2015

Πηγή: Gobo et al.,2015

Ταξινόμηση των δέλτα Ταξινόμηση των δέλτα με κριτήριο το ποια διεργασία είναι κυρίαρχη και υπεύθυνη για την τελική τους διαμόρφωση (Galloway, 1975) Πηγή: Καρύμπαλης, 2010

Ποταμός Καλαμάς, Ήπειρος

Δέλτα ποταμού Μισισίπι Πηγή: Thompson & Turk Ο ποταμός Μισισίπι έρεε στη θάλασσα μέσω επτά διαφορετικών καναλιών τα τελευταία 6000 χρόνια. Ως αποτέλεσμα το σύγχρονο δέλτα του ποταμού συνίσταται από επτά μικρότερα δέλτα τα οποία σχηματίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Πηγή: http://sustainindiana.org/

The Rio Grijalva in Mexico Πηγή: http://www.coastalwiki.org/ Πηγή: http://www.seddepseq.co.uk/ Πηγή: Nienhuis 2015

Πηγή: https://www.rewildingeurope.com/ Πηγή: https://en.wikipedia.org Πηγή: http://www.gobtf.com/ Πηγή: http://earthobservatory.nasa.gov/

Πηγή: http://www.seddepseq.co.uk/ Πηγή: http://earthobservatory.nasa.gov/

Ταξινόμηση των δέλτα όπου, εκτός από τα μορφολογικά χαρακτηριστικά, λαμβάνει υπόψη και την κοκκομετρία των δελταϊκών αποθέσεων (Orton & Reading, 1993) Πηγή: Καρύμπαλης, 2010 https://www.youtube.com/watch?v =A47ythEcz74

Δελταϊκά ριπίδια (fan (fan delta) Ο όρος δελταϊκό ριπίδιο χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τα μικρής έκτασης και μεγάλης μορφολογικής κλίσης ποτάμια δέλτα που αποτελούνται κυρίως από χονδρόκοκκα ιζήματα σε αντίθεση με τα ποτάμια δέλτα που αποτελούνται από λεπτόκοκκα υλικά. Είναι πρισματικής μορφής αποθέσεις και αποτίθενται, μερικώς ή ολικώς σε υδάτινο περιβάλλον, στο όριο αλληλεπίδρασης μεταξύ του ενεργού ριπιδίου και του υδάτινου σώματος. Πηγή: Foster, 2015

Η πηγή των ποτάμιων υλικών από τα οποία σχηματίζονται τα δελταϊκά ριπίδια είναι γνωστή σαν σύστημα τροφοδοσίας. τροφοδοσίας Ποταμοί ή χείμαρροι μεγάλης κλίσης, των οποίων το υδρογραφικό δίκτυο αποστραγγίζει μια περιοχή με έντονο και ορεινό ανάγλυφο που ανυψώνεται τεκτονικά. Σχετικά μεγάλης κλίσης ποταμούς με διακλαδιζόμενες κοίτες. Συνήθως τέτοια συστήματα τροφοδοσίας βρίσκονται τόσο σε παγετώδεις όσο κα σε τεκτονικά ενεργές περιοχές. Ποταμοί με διακλαδιζόμενο τύπο κοίτης και ενδιάμεση κλίση, που συνήθως διαμορφώνονται σε παγετώδη περιβάλλοντα. Πηγή: Lonne & Nemec, 2004

Μορφολογία δελταϊκών ριπιδίων Με κριτήριο την κλίση και το βάθος της υφαλοκρηπίδας διακρίνονται τρείς μεγάλες κατηγορίες (Reading & Collison, 1996): Δελταϊκά ριπίδια κρηπίδας που εκτείνονται μέχρι το βάθος των 200 m. Δελταϊκά ριπίδια κατωφέρειας που αναπτύσσονται σε βάθη μεγαλύτερα των 200 m. Δελταϊκά ριπίδια τύπου Gilbert που μπορούν να αναπτυχτούν τόσο σε βαθιά, όσο και σε ρηχά νερά. Πηγή: Καρύμπαλης, 2010

Ελληνικά δέλτα Πηγή: Καρύμπαλης, 2010