E (EA!,(Vamos! δεûτε τε!, δé! éíα! adeste!.- (Ea,ea!: εîα,εíα! eia!.- (Ea, pronto!εí δ' éγε! áγε, áγετε, áγρει éα δè age,igitur,agendum,agite ÉBANO: éβενος, éβελος,ου,ò ebenus Hecho de ébano: éβéνινος,η,ον ebeno factus ÉBRIO: διαβρεχης,ης,éς; κáτοινος,ος, ον; κωθων,ωνος,ò,η; µεθυπληξ,εγος,ò, η; οíναζθης,ης,éς; παροíνιος,α,ον; πáροινος,ος,ον vinolentus,ebrius.- Que no bebe con mesura: áρρυθµονóτης ου,ò qui non bibit ad rhythmum et mensuram.- Lleno de Baco: βακχιακóς, βασχικóς,η,óν plenus Baccho.- Medio ebrio,ligeramente ébrio: ηµιµéθυσος, ος,ον; áκροθωραξ,ακος,ò,η semiebrius,leviter ebrius.- Muy ébrio: πολυµεθης,ης,éς multum ebrius.- Andar ebrio: κραιπαλíζω crapulor.- Estar ebrio: βροµιáζω, βροµιáζοµαι, éµµεθúσκοµαι, κωθωνíζοµαι, µεθúω ebrius,ebriosus sum,bacchor EBULLICIÓN: áνáβρασις,εως,η; βρáσµα, ατος,τó; βρασµóς,οû,ò; éκβρασµóς,οû, ò; πáφλασµα,ατος,τó aestuatio,ebullitio ACECHAR (estar oculto acechjando): ùποκαθéζοµαι subsideo ad insidiandum ECHAR: áπανíστηµι, áποσεíω, διωθéω, éπιπροíηµι, éξιáλλω, éξιéω, éξíηµι (-ησω, éξεîκα), µετασοβéω, ùπεκβáλλω, διακροúω, depello, ejicio,expe llo,emitto.- A palos: áποστυπáζω stipite expello.- A tierra: καταβá λλω,ùποτρéπω dejicio,subverto.- Aba jo con una cuerda: καταχαλáω demitto per funem.- Abajo: `ρáσσω, éπανατρéφω, éξερεíω, καταβιβáζω, καθíηµι (-θησω), παραιρéω dejicio,subverto,prosterno,deturbo,demitto,diruo.- Adentro: εíσαιáλλω, éξεφιéω,-φíηµι immitto,injicio.- Fuera,afuera: θυρáσσω, προïáλλω, ωθéω, ωθω, áπερεúγω, éκβáλλω, éκβρáζω,-βρáσσω, éκφρéω, éκφρηµι, éπιπροïáλλω, éξíλλω, φρéω, συµβρáζω, συνεξáγω, éξελαúνω,-εáω foras emitto,ejicio,extra fores ago.- De cabeza abajo: πρηνíζω, κρανíζω, κυµβητιáω pronum ejicio,devolvo praecipitem,in caput devolvo.- De casa: éξοικíζω domo ejicio.- De menos: χατεúω, µελεαíνω, οψεíω, óριγνáοµαι desidero.- Debajo: ùπορριπτéω, ùπορρíπτω subter jacio.- Del lugar donde se vive: µετανιστáω sedibus pello.- Dentro: διεµβáλλω, éνíηµι injicio.- Arrojar fuera: éξανιéω,- ανíηµι emitto.- En cara: éξονειδíζω προφéρω exprobo.- En tierra: καταστορéννυµι,-στορεννúω, καταστορéω sterno humi.- En el vaso: καταγγíζω defundo in vas.- Encima,sobre: éπιβáλλω,éπιρíπτω superjicio,injicio.- Estar echado junto a: παρακéο µαι, παρακοιτéω, συγκατáκειµαι concubo,juxta cubo,accubo.- Estar echado muellemente: µαλακευνéω molliter decumbo.- Estar echado,acostarse: κεîµαι,σαι,ται (fut.-σοµαι), λεχáοµαι decumbo.- Fuera con: συνεκ βáλλω, συνεκβρáζω,-βρáσσω simul ejicio.- Furtivamente: ùπεκπéµπω clam emitto.- Hacia adelante: προερúω propello.- Hacia su propio sitio: παρακαταβáλλω prope suum locum abjicio.- Mano a uno: παρεíρω injicio.- Por bajo: ùποβιβáζω submitto.- Por fuerza: κατελαúνω depello Por tierra juntamente: συγκαταστρéφω simuul everto.- Por tierra socavando συγκατασκáπτω una everto fodiendo.- Por tierra: ηπεδανóω, διασφáλλω, éξεργáζοµαι, καταιρéω, καταριπτáζω, καταριπτáζω, καταρρíπτω, κατασκáπτω, -σκáσψω, κατελéω, κατεριπóω, συγχúνω, συγχúω, ùπερεíπω prosterno,dir no, demoliri, subverto.- Ser echado a mala parte: áποφλαυρíζω in deterius vertor.- Sobre: προσεµβáλλω super injicio.- Tirar a lo alto juntamente: συναναρρíπτω simul in sublime jacio.- Uno sobre otro: 283
éπαναρρíπτω unum super alium ejicio Echado a puntapiés: ποσσíκροτος,ος, ον pedibus pulsatus.- Echado: áποβο λιµαîος,αíα,αîον ejectus.- Estar echado: κατáκειµαι,σαι,ται,-κεíσοµαι jaceo.- Estar echado,dormir: καταλéχοµαι cubo.- Apto para echar abajo al contricante en la lucha: καβαλλικóς,η,óν aptus ad dejiciendum.- Acto de echar: éξεσις,εως,η expulsio.- El acto de estar eecostado o echado con otro: συγκατáκλισις,εως,η accubitus,concubitus.- El que echa ECLESIÁSTICO: éκκλησιαστικóς,η,óν x ecclesiasticus ECLIPSE: éκκλειψιςεως,η; εκθλíµµα, ατος,τó; éκθλιψις,εως,η eclipsis, elisio ECO: ηχω,οûς,η; áπηχηµα,ατος,τó; ùστερóφωνος,ος,ον echo, extremus so ni pulsus.- La ninfa Eco: 'Ηχω.- El eco de la voz: καταφωνησις,εως,η soni redditio.- Resonar un eco,un sonido: éπιφθéγγοµαι assono> Que repite las últimas palabras: ùστερóφωνος,ος,ον echo ECÓNOMO,despensero:δíωψ,διοψ,ò; διοπτηρ,ηρος praefectus,dispensator ECUANIMIDAD: áπáθεια,ας,η aequanimi tas ECUESTRE: ìππηλáσιος,α,ον; ìππιος,α, ον; ìππικóς,η,óν; ìπποπóλος,ος,ον; `íππειος,εíα,ιον equestris ECUMÉNICO: οíκουµενικóς,η,óν oecumenicus EDAD: ηλικíα,ας,η; γενεá,âς; γενεη ης,η aetas.- De la misma edad: οíéτης,ου,ò; òµηλιξ,ικος,ò,η; íξηλιξ, ικος,ò,η; συνοµηλιξ,ικος,ò,η par aetate, aequalis aetate.- De mayor edad: πρεσβυγενης,ης,éς maximus natus.- De mediana edad: µεσηλιξ,ικος, ò,η; µεσογενης,ης,éς qui est mediae aetatis.- De tanta edad: τηλíκος,ος, ον tantae aetatis.- Dientes que indican la edad: γνωµóνες,οì dentes en tierra: κατωµιστης,οû,ò sternax Echar abajo: κατωθéω,-ωθíζω dejicio Echarse: κατακúπτω decumbo.- Ante los pies de otro: προπιτνéω ante pedes procumbo.- Estar echado cerca: προσανοκλíνοµαι adjaceo.- Juntamente a los pies de: συνοκλáζω simul in genua me submitto.- Propio para echarse: παρευναîος,αíα,αιον cubito rius.- Que se echa en t ierra: χαµεταιρíς,íδος humi cubans.- Sobre algo: éπωáζω incumbo aetatis indices.- El de mayor edad: πρεσβúτατος,πρéσβιτοσ,η,óν natu maximus.- El que pasó la flor de la edad: ùπéρακµος,ος,ον qui florem aetatis excessit.- Encorvado por la edad: γρυπáνιον,ου,τó quem aetas incurvat.- Flor de la edad: ωρα,ας, η flos aetatis.- Floreciente por la edad: ωρικóς,η,óν florens aetate.- Igualdad en edad: òµηλικíα,ας,η aeta tis aequalitas.- Mayor de edad,ancia no: γηραιóς,á,óν gradaevus.- Menor de edad: νεωτερος,α,ον minor natu.- Pasar a otra edad: µεθηλικιóοµαι ex una aetate in aliam transeo.- Que cuenta la edad de cuatro cornejas τετρακορωνος,ος,ον quatuor cornicum aetatem vivens.- Que llega a edad muy avanzada: παντóγηρως,ως,ων ad ultimam prorsus senectutem durans.- Que pasó la edad: ùπερηλιξ,ικος,ò,η qui aetatem excessit.- TRánsito a otra edad: µεθηλικíωσις,εως,η transitus aetatis.- Vigor de la edad: áκµη,ης,η vigor aetatis EDICTO: éκφασις,εως,η; διáταγµα,ατος τó; δóγµα,ατος,τó; δóξασµα,ατος,τó; νοµοθéτηµα,ατος,τó; σúγκριµα,ατος,τó edcitum.- Hecho por el pregonero: κηρυγµα,ατος,τó edictum praeconis vocis factum.- Por pregón: éπικηρúκευµα,ατος,τó edictum per praeconem Público: πρóθεµα,ατος,τó edictum publice propositum.- Tabla donde se escribían los edcitos de los pretores del Senado: λεúκωµα,ατος,τó album EDIFICACIÓN: δωµησις,εως,η; κτιστúς, úος,η; οíκισις,εως,η; οíκισµóς,οû,ò 284
οíκοδóµησις,εως,η; οíκοδοµíα,ας,η aedificatio,aedifitio.- De piedras escogidas: λιθολóγηµα,ατος,τó e selectis lapidibus opus exstructum.- Hecha encima: éποικοδóµησις,εως,η superaedificatio EDIFICADO bellamente: εüκτíµενος,η, ον; éüκτιτος,ος,ον bene structus.- Bien edificado: εúδµητος,éυρηκτος,ος ον bene aedificatus EDIFICAR: áνεγεíρω, áρχιτεκτονéω, áρ τáοµαι, δειµáω, δéµω (δéδµηκα/δéδοµα δωµáω, δοµéω, éγκτíζω, éνδéµω, éξοικοδοµéω, οíκοδοµéω, προποιéω aedifi co.- Alrededor: περιοικοδοµéω cir cumaedifico.- Antes: προοικοδοµéω ante aedifico.- Aparte: διοικοδοµéω aedificando separo.- Cerca de los mu ros: παρατειχíζω juxta murum exstruo.- Cerca de: παροικοδοµéω juxta aedifico.- Con ladrillos: πλινθεúω ex lateribus aedifico.- Con piedras escogidas: λιθολογéω e selectis lapidibus aedifico.- De candi; ad eos qui aedificant pertinens EDIFICIO: βáρις,ιος,;-ιδος,-εως,η; δωµáτιον,ου,τó; δοµη,ης,η; οíκηµα, ατος,τó; οíκοδοµη,ης,η; οíκοδóµηµα, ατος,τó; στéγη,ης,η; στéγος,εος,τó aedificium.-area del: οíκóπεδον,ου, τó area aedificii.- Construcción de un edificio: éγερσις,εως,η exstruc tio.- Perteneciente al edificio: δοµαîος,αíα,αîον ad aedificium pertinens.- Grande: µéγαρον,ου,τó aedi ficium magnum.- Lo principal de un edificio: κεφαλíτης,ου,ò angularis, quasi caput caput totius aedificii Vecino a otro: παροικοδóµηµα,ατος,τó aedificium alteri vicinum EDIL: áγορανóµος,ου,ò praefectus annonae.- Cargo de edil: áστυνοµíα, ας,η aedilitas.- Perteneciente a los ediles: áστυνοµικóς,η,óν aediti tius.- Ser edil: πολιανοµéω aedilis sum EDIPO,rey de Tebas: Οíδιπóδης,ου; otro modo o en otra parte: µετοικοδοµéω aliter vel alibi aedifico.- En frente: προσανοικοδοµéω in adver sum aedifico.- Encima: éποικοδοµéω aedifico.- Juntamente: συνοικοδοµéω una aedifico.- Más: προσοικοδοµéω insuper aedifico.- Edificar casa: οíκíζω aedifico.- Ser edificado por delante: προδοµéοµαι ante exstruor Sobre: éπικτíζω superaedifico.- A modo de los que edifican una ciudad: οíκιστικως more eorum qui urbem condunt.- Amigo de edificar: φιλοκτíστης,ου,ò; φιλóκτιστος,φιλοικóδο- µος,ος,ον qui libenter aedificat.- El que edifica: δωµητωρ,ορος,ò aedi ficator.- Que edifica con otro,compa ñero en la construcción: συνοικιστης οû,ò qui cum aliquo aedificat.- Que puede edificar casa para sí: οíκητι κóς,η,óν qui habet vim aedes sibi exstruendi.- Que puede edificar,con cerniente a los que edifican: οíκοδοµητικóς,η,óν han(bens vim aedifi Οíδíπους,οπος; 'Οíδιπος,ου,ò Oedipus EDUCACIÓN: áναγωγη,ης,η; áνατροφη,ης η; παíδευµα,ατος,τó; παíδευσις,εως, η; προαγωγη,ης,η; τιτθεíα,ας,η; τιθηνησις,εως,η; τιθηνíα,ας,η; τροφη, ης,η; éκτροφη,ης,η educatio,institutio.- Común: συντροφíα,ας,η commu nis educatio.- De los niños: παιδοτροφíα,ας,η puerorum educatio Dura: σκληραγωγíα,ας,η dura educatio Falta de educación: áναγωγíα,ας,η defectus disciplinae.- Educación recta: εúαγωγíα,ας,η recta educatio Retribución de la: θρεπτηρíα,ας,η praemia educationis.- Utilidad de la educación: τροφεîον,ου,τó praemium educationis.- Sufrir las molestias de la educación: τροφοφορéω educationis molestias perfero EDUCADO,bien educado: εúπαíδετος,ος, ον recte institutus.- Juntamente: συνéκτροφος,σúντροφος,ος,ον simul, una educatus.- Mal educado: κακοµαθης,ης,éς male edoctus.- No ha 285
mucho: áρτιδíδακτος,ος,ον non ita pridem edoctus.- Por su madre: µητροδíδακτος,ος,ον a matre eruditus EDUCADOR: θρεπτηρ.ηρος,ò educator EDUCAR: τιτθεúω,τροφεúω,τροφοφορéω educo.- Educar las costumbres: εθοποιéω educo,mores formo.- A los niños: éκτιθεúω, παιδοτροφéω, διαπαι δαγωγéω pueros educo.- Juntamente: συντρéφω simul educo.- Educado y criado juntamente: òµóτροφος,ος,ον simul educatus et nutritus.- El que educa o sustenta: τιθηνητηρ,ηρος,ò τιθηνóς,οû,ò,η; τροφεúς,éως,ò edu cator,nutritor,nutrix,edacatrix EFEBO, sacrificios en que los jóvenes atenienses el día en que eran admitidos como efebos libaban en honor de Hércules: οíνιστηρια íερá sacra EFECTIVO: áποτελεσµατικóς,η,óν effetivus EFECTO: éνéργηµα,ατος,τó effectus.- Sin efecto: µεταµωλιος,-µωνιος,ος,ον irritus.- Efectos: χρηµα,ατος,τó merx EFECTUAR: áναποιéω efficio.- Aún más: προσεξεργáζοµαι insuper absovo.- Juntamente συνανúω una efficio EFERVESCENCIA: áνáβρασις,εως,η; κú- µανσις,εως,η aestuatio EFUSIÓN: διáχυσις, περíχυσις, κατáχυσις,εως, η effusio.- Con efusión: καταχúδην effusim ÉGIDA: αíγíς,íδος,η aegis.- Que lle va égida formidable: κυαναιγíς,íδος, η formidabilem aegidam gestans ÉGLOGA: éκλογαì,ων,αì eglogae EGOISMO: φιλαυτíα,ας,η amor sui-ipsi amans sui- EGOISTA: φíλαυτος,ος,ον ipsi EFICACIA: éνéργεια,ας,η efficatia EFICAZ: `ρεκτηριος,α,ον; áνúσιµος,ος ον; áνυστικóς,áνυτικóς,áπεργαστικóς; áποτελεστικóς,η,óν; δρáσιµος,ος,ον; δραστικóς,η,óν; δρηστηριος,íα,ιον; δυναµικóς,éµπρακτικóς,η,óν; éνεργης, ης,éς; éνεργóς,η,óν; éργαστικóς,η, óν; εúδρανης,ης,éς; εúεργος,ος,ον; κατεργαστικóς,η,óν; κραντηριος,ος,ον ποιητικóς, πραγµατικóς,συντελικóς,η óν; τελεσιουργóς,óς,óν; τολυπευτικóς η,óν efficax,effectus praestans EFICAZMENTE: éµπρακτως, éνεργως, éργατικως, πρακτικως efficiter,effica citer EFIGIE: áπευκóνισµα,ατος,τó; áποτúπωµα,ατος,τó; áποτúπωσις,εως,η; éκσφρáγισµα,ατος,τó; παρατúπωσις,εως,η πλáσις,εως,η; προτοµη,ης,η; τúπος,ου ò effigies EFÍMERO: `ηµερησιος,α,ον (-ος,ος,ον) áµéριος,ηµéριος,αúθηµερος,éφηµερος, éφηµéριος,ος,ον unius diei sptatium vivens,per unum diem durans EFLORESCENCIA: éξáνωηµα,ατος,τó; κυπρισµóς,οû,ò efflorescentia ÉFORO: éφορος,ου,ò ephorus.- Digni dad de: éφορεíα,-ρíα,ας,η ephorum magistratus.- Ser éforo: éφορεúω munus ephori gero EGREGIO: áπóκριτος,ος,ον egregius (EH! áβáλε!, παπαí! (Heu!(Atat! (Eh,mira!(Helo aquí! íâυ, íδé, íδοú (Hau!,(Aspice!(Ecce!(En!.- (Eh,eh! (propio del que grita o llama la atencíon a alguien): ωη! vox qua clamatur ad aliquem monendum EJE: áξων,ονος,ò; θαιρóς,οû,ò axis Puesto junto al eje: παραξóνιος,ος, ον juxta axem positus.- Que gira sobre el eje (de la rueda): éπαξóνιος,ος,ον qui circum axem volvitur.- Ruído del eje (de la 286
rueda) χνóη,χνοíη,ης,η strepitus axis EJECUCIÓN: ποíησις,εως,η agendae modus rei EJECUTAR: παρασχéθω efficio.- Con toda diligencia: éξακριβóω omni diligentia facio EJECUTOR: áποπληρωτης,οû,ò; πρáκτωρ, ορος,ò executor.- Primer ejecutor: πρωτουργóς,οû,ò primus effector EJEMPLAR: áντíτυπον,ου,τó(typus alii typo respondens), κíνναβος,ου,ò; παρáδειγµα,αος,τó; πρωτóτυπον,ου,τó προτúµωµα,ατος,τó; ùπóδειγµα,ατος,τó ùπογραµµóς,οû,ò; ùποτúπωσις,εως,η exemplar.- πρóτυπος,ου,ò; πρóτυπον ου,τó futuri operis praecedens typus.- Adj. παραδειγµατωδης,ης,ες exemplaris EJEMPLO: δεîγµα,ατος,τó; παραδειγµα τισµóς,οû,ò; πρóσχηµα,ατος,τó; προτúπωµα,ατος,τó exemplum.- Compues-to de ejemplos y modelos: παραδειγ- µατικóς,η,óν exemplis constans.- Poner por ejemplo: δειγµατíζω, παραδειγµατíζω palam traduco,in exemplum trado.- Por ejemplo: οîον, οíονεí, οíονανεí verbi causa.- Puesto como ejemplo: προκεíµενος,η, ον propositus in exemplum.- Ser puesto como ejemplo: παραβáλλοµαι objicior EJERCER con: συνασκéω, συγγυµνáζω simul exerceo,coecerceo EJERCICIO: áσκηµα,ατος,τó; áσκησις εως,η; διαπóνηµα,ατος,τó; διαπóνησις εως,η; éµπóνηµα,ατος,τó; γυµνασíα, ας,η; γúµνασις,εως,η; γúµνασµα,ατος, τó; τριβη,ης,η exercitatio,exercitium.- Afición a los ejercicios corporales: φιλογυµναστíα,ας,η studium et amor exercitationum.- Amar los ejercicios corporales: φιλογυµναστéω armatum agmen.- Colocar el ejército en orden: éκτáττω,-σσω,τáσσω,-ττω; παρατáττω,--σσω aciem instruo.- Com cupidus sum exercitationibus.- Con otro: συγγυµνασíα,ας,η coexercitamentum.- Corporal: σωµασκíα,ας,η cor poris exercitatio.- Lo que sirve para el : γυµναστικóς,η,óν exercita torius.- Perteneciente a los: γυµνι κóς,η,óν exercitationibus pertinens Previo: προγúµνασµα,ατος,τó praecer citatio.- Socio en el ejercicio: συγγυµναστης,οû,ò exercitationibus socius EJERCITACIÓN perversa: παραδιατριβη, ης,η perversa exercitatio EJERCITADO: éµπονος,ος,ον; áσκητóς, η,óν; µελετηρóς,á,óν exercitatus.- Muy ejercitado: éντριβης,ης,éς; πολυγúµναστος,ος,ον qui in aliqua re versatur,multum exercitatus.- No ejercitado: áτριβης,ης,éς; áτριπτος, ος,ον inexercitatus EJERCITAR: éγγυµνáζω, éγκυλινδéω, éπασκéω, éξασκéω, γυµνáζω, καταγυµνáζω,µελητáω exerceo.- Antes: προασ κéω ante exerceo.- Ejercitar en: éγκατασκéω,-κατáστηµι exerceo in.- El que ejercita a uno de antemano: προγυµναστης,οû,ò qui ante exercet El que se ejercita: µελετητωρ,ορος,ò qui sese exercet.- La que se ejercita: γυµνáς,áδος,η quae sese exercet.- Se debe ejercitar: µελετητéον exercendum.- Se ha de ejercitar: áσκετéον exercendum est EJERCITARSE: áπογογνáζοµαι, διαγυµνáζοµαι,διατρíβω, éπιτηδεúοµαι me exerceo,versor.- Ejercitarse en: éνασχολéοµαι me exerceo in EJÉRCITO: áφεσµóς,οû,ò; παρéµβλησις, εως,η; παρεµβολη,ης,η; στρáτευµα, ατος,τó; στρατíα,ας,η; στρατóπεδον, ου,τó; στρατóς,οû,ò; σúνταγµα,ατος, τó; τáξις,εως,η agmen,exercitus.- Adivino por quien se rige el: tor vates.- Armado: òπλιτικóν,οû,τó puesto de soldados extranjeros: ξενολóγιον,ου,τó externorum militum clllectio.- Del ejército (adv.) 287
στρατóφιν ab exercitu.- Disminución del ejército: λπετυσµóς,οû,ò imminu tio aciei.- El acto de sacar fuera el ejército: παρεξαγωγη,ης,η exerci tus eductio.- En masa: σúστασις,εως, η collectio totius exercitus.- Espa cio entre los dos ejércitos: µεταíχµιον, µεσαíχµιον,ου,τó spatium inter duas acies.- Formación del: παρáταξις, éκταξις,εως,η instructio aciei.- Formado en cuadros: πλινθíον,ου,τó; πλινθíς,íδος,η; πλιν θεíα,ας,η agmen quadratum.- Formado παρáταξις,εως,η instructa acies.- Formar el ejército de frente: παρακρíνω aciem ex adverso instruo General del: στραφúλαξ,ακος, exerci tus custos et dux.- Jefe del: áρχéστρατος,ου,ò dux exercitus.- Levantar un ejército: στρατολογéω exercitum conscribo.- Los que defienden los costados del: πλαγιοφúλακες,ων, οì qui latera aciei custodiunt.- Mandar el: στρατηγéω praesum exercitui.- Marchar el: éπεξáγω composito agmine viam facio.- Mercenario: µισθοφορικóν,οû,τó mercede conductus exercitus.- Naval: ναúσταθµος, ου,ò; ναυσταθµον,ου,τó navales copiae.- Ordenado el ejército συντασσοµéνως agmine composito.- Ordenado en batalla: παρατεταγµéνως acie instructa.- Ejército pequeño: ταξεíδιον,ου,τó parvum agmen.- Poco numeroso: στοιχáριον,ου,τó parvum agmen.- Que inspira terror a los ejércitos y los pone en fuga: φοβερíστρατος,φοβéστρατος,ος,ον terrorem et fugam exercitibus immitens.- Que presenta una línea igual a la enemi ga íσοµéτωπος,ος,ον acies quae frontem aequalem adversae habet.- Sacar el ejército contra el enemigo: παρεξáγω educo exercitum in hostem Sacrificio para purificar el ejécito ξανθíκα,τá sacrum lustrandi exerci tus.- Tener parte en el mando del: παραστρατηγéω imperatoris exercitus sum assessor EL: οû,οî,`é (σφεîς,σφων,σφíσι,σφâς) sui,sibi (ellos,de ellos,para ellos, a ellos).- Tambén el relativo `ος,η, óν ille,is.- A él mismo,a ella misma,a ellos mismos,a ellas mísmas: µíν ipsum,ipsam,ipsos,ipsas.- De él mismo,de sí mismo: εáυτοû,ης,οû; αúτοû,ης,οû sui ipsius.- Lo,lo: ò,η, τó hic,haec,hoc ELABORACIÓN: éξεργασíα,ας,η elaboratio ELABORADO: κµητóς,η,óν elaboratus ELABORAR: συνεργáζοµαι elaboro.- Antes: προδιεργáζοµαι ante elaboro Recién elaborado: νεοκµης,ητος,ò,η; νεóκµητος,ος,ον recens elaboratus ELÉBORO éλλéβοροςου,ò helleborus.- Tener necesidad de: éλλεβοριáω helleboro indigeo ELECCIÓN: αíρεσις,εως,η; διαλλογη,ης η; éκλογη,ης,η; χειροτονíα,ας,η; παρεκβολη,ης,η delectus,electio.- Con vocar al pueblo a los comicios: éκκλεσιáζω ad comitia populum vocare, comitia habere.- Las elecciones: áρχαρéσια,ων,τá comitia.- Relativo a las elecciones: éκκλησιαστικóς,η,óν comitialis.- Reprobar en las elecciones: áπεκλéγοµαι in electione reprobo.- Elegido sin mandato del pueblo: αúτοχειροτóνητος,ος,ον suo ipse suffragio electus ELECTRO: ηλεκτρος,ου,η; ηλεκτρον, ου,τó electrum ELECTUARIO (jarabe): éκλεíγµα,ατος, τó; éκκλεικτóν,οû,τó electuarium ELEFANTE: éλéφας,ατος elephas.- La trompa del: éπιβοσκíς,íδος,η probos cis.- Conductor de: éλεφανταγωγος,ου ò qui elephantem agit.- Bramido del σúριγµα,ατος,τó; συριγµóς,οû,ò barritus ELEFANTINO: éλεφáντειος,ος,ον elephantinus ELEGANCIA: éµµéλεîα,ας,η; φιλοκáλη- µα,ατος,τó; γλαφυρíα,ας,η; κοµψεíα, ας,η; κοµψóτης,ητος,η; συναρµογη,ης, 288
η; σúναρσις,εως,η concinnitas,hones tus habitus,elegantia.- Afición a la φιλοτεχνíα,ας,η studium elegantiae Con elegancia: ωραíως, εúφραδéως,- φραδως; ωριως,εíκóσµως,τρανως speciose,ornate,venuste,concinne,disert e.- Con más elegancia: χαριεστéρως elegantius.- Con muchísima elegancia χαριéστατα elegantisime.- Con poca elegancia: παχυµερως parum eleganáµφíφαλος,áγκατáσκευος,ος,ον; éκπρεπης,ης,éς; éµµελης,ης,éς; áναρµóνιος éπαφρóδιτος,-αφροδíσιος,éπιδéξιος, εúποíητος,φιλóκαλος,ος,ον; γλαφυρóς, á.óν; χαρíεις,εσσα,εν; κοµψοτρεπης, ης,éς; òµιλητóς,η,óν; σιγαλóεις,óεσσα,óεν elegans,comis,venustus,concinnus.- En las obras de su trabajo: καλλíτεχνος,ος,ον in operibus elegans.- Forma elegante: εíδος,εος,τó praestans forma.- Hacerse elegante: µουσóω elegantem reddo.- Muy elegan te περíκοµψος,ος,ον admodum elegans Porte elegante: φιλοκáληµα,ατος,τó honestus habitus.- Que ejecuta obras elegantes: χαριεργóς,óς,óν cuius venusta et grata sunt opera ELEGANTEMENTE: áραρóτως, éµµελως,εúπρεπως,φιλοκáλως,µουσικως eleganter concinne ELEGÍA: éλεγος,ου,ò carmen lugubre ELEGÍACO (verso): éλεγεîον,ου,τó elegiacum carmen ELEGIBLE: αíρετóς,η,óν eligendus ELEGIDO: αíρετóς,éκλεκτóς,éκλελεγµé νος,η,ον; éπíλεκτος,συνéκλεκτος,ος, ον eligendus,electus.- A su gusto: αúτοπροαíρητος,ος,ον suo quisque arbitrio electus.- Libremente: προαι ρετóς,η,óν sponte praelectus.- Por sorteo: κυαµευτóς,η,óν fabis aut sorte electus.- Por su propio voto,sin mandato del pueblo: αúτοχειροτóνητος,ος,ον suffragiis extenta manu datis electus.- Por votación de manos: χειροτονητóς,η,óν suffragiis extenta manu datis electus.- Que puede ser elegido: προαι ρετóς,η,óν qui potest elegi ter.- Dado a la: καλλωπιστης,οû,ò elegantiae addictus.- Portarse con: κατακοµψεúοµαι eleganter facio.- Vestido con elegancia: εúíµατος,ος, ον bene et pulchre vestitus.- Vestir con: εúειµατéω eleganter vestio ELEGANTE_ ωριος,α,ον; áγαîος,α,ον; ELEGIR: αíρετíζω, áποκρíνω, éκλéγω, éπιλéγω eligo.- Levantando la mano: χειροτονéω extenta mano eligo.- Por sorteo: κληρóω sorte eligo.- En lugar de otro: áνθειρéω in alterius loco eligo.- Elegir o ser elegido después de otro: éφαιρéοµαι post eligo vel eligor.- Elegido según las normas: κανονικóς,η,óν secundum canones electus.- Que elige por sorteo κληροτηρ,ηρος; -της,οû,ò qui sorte legit (en el reparto de tierras a los colonos).- Elegido por sorteo: κλερωτóς,η,óν sorte creatus.- Por unanimidad: συγκαταψηφíζω una eligo.- Que elige por habas: καυµευτης, οû,ò qui fabis elegit.- Que puede elegir: προαιρετικóς,η,óν qui habet vim eligendi.- Elegir,crear: ψηφοφο ρéω creo ELEMENTAL: στοιχειακóς,óς,óν; στοιχε ιωδης,ης,ες elementarius ELEMENTALMENTE: στοιχειωδως elementarie ELEMENTO: στοιχεíωµα,ατος,τó; στοιχεîον,ου,τó elementum.- Enseñar los elementos: στοιχειóω elementa doceo Por elementos:στοιχειακως per elementa ELENA: `Èλéνη,ης Helena.- Fiesta de Elena: `Ελéνιον,ου,τó festum in honorem Helenae ELENCO: éλεγχος,ου,ò elenchus ELEVACIÓN: áρσις,εως,η; ùψος,εος, τó; `úψωσις,εως,η; διáρµα,ατος,τó; διáρσις,εως,η; µεταρσíα,ας,η; µετε- 289
ωρισµóς,οû,ò; ùπéραρσις,εως,η elevatio,elatio,celsitudo, elatio in sublime.- Lugar elevado: θρωσµóς,οû, ò locus eminens ELEVADO: (referido a un lugar): ùπερδéξιος,ος,ον; áκρóπολος,ος,ον; βλωθρóς,á,óν; κατηρης,ης,éς; λοφóεις óεσσα,óεν; περíσκεπτος,ος,ον; ùεηλóς η,óν; ùψικóλωνος,ος,ον editus,excel sus,procerus,sublimis.- Como una torre: πυρηγρως excelse instar turris.- En los aires: µετéωρος,ος,ον sublimis.- Hablar cosas elevadas o con sublimidad: ùψαγορéω,ùψηλολογéω, ùψηλογéω alta,grandia loquor.- Más elevado: ùπερβóλαιος,α,ον supra modum excelsus.- Igualmente elevado: íσοκóρυφος,ος,ον aequali vertice habet.- Por sí mismo: αúταιωρητος, ος,ον sponte sua o per se in altum eventus ELOCUENCIA: áγορητúς,úος,η; δεινóτης ητος,η; εúεπíα,ας,η; εúéπεια,ας,η facultas dicendi,eloquentia.- Dado a la elocuencia: φιλολóγος,ος,ον deditus eloquentiae.- Hablar con elocuencia: éπιρρητορεúω, στρογγυλíζω eloquenter dico,rotundo ore loquor.- Maestro,maestra de elocuencia λογοδιδáσκαλος,ου,ò; σοφιστρíα,ας,η dicendi magister,magistra sophistices.- Tener manía por la: σοφιστοµα νéω ad insaniam usque sophistis deditus sum ELOQUENTE: βαθúγλωσσος,ος,ον; éπητης εúεπης,ης,éς; εúγλωσσος, εúλαλος, εúπρóσφορος, εúρεσíλογος, éυστοµος, ος,ον; εúρηµων,ων,ον; λáλιος,íα,ιον; λεκτικóς,η,óν; λóγιος,α,ον; περíγλω σσος, ποικιλóµυθος,ος,ον; πολυρρηµων ων,ον (ονος), στóµφαξ,ακος,ò grandi loquus,disertus,facundus,eloquens,di sertam linfguam habens.- χρυσορρη- µων,ων,ον (ονος) que habla con pala bras doradas,brillantes ELOCUENTEMENTE: λογíως diserte ELOGIABLE: éξιóλεκτος, áξιóλογος,ος, ον dignus sermone,praedicandus ELEVAR: διαµπεíρω, διανíστηµι, ùψóω transfigo,extello,elevo.- Juntamente συγκουφíζω una atollo.- A lo alto: ensalzar: ùψíζω in altum tollo.- Elevarse a lo alto saltando: κηκíω cum saltu feror in altum.- Sobre: ùπερανατéλλω super emineo ELIPSIS: éλειψις,εως,η ellipsis ELISIO,campo Elíseo: Ελúσιον πεδíον Elysim campus ELLA misma: αúτéη, αúτηγε ipsa ELLOS: a ellos,para ellos mismos: αúτóφιν, αúτóφι ipsis ELÓBORO negro (planta): µελαµπóδιον, ου,τó melampodium ELOGIADO,digno de ser nuevamente elo giado: παλíµφηµος,-φαµος,ος,ον; καλλíφθογγος,ος,ον; -φθεγγης,ης,éς celebratus,iterum praedicandus ELOGIADOR: éγκωµιαστης,οû,ò; éπικω- µιος, τιµáορος, τιµηορος,ος,ον laudator,laudum celebrator ELOGIAR: µεγαλíζω magnifice effero Con jactancia: éπικοµπáζω jactabundus verbis praedico.- En exceso: ùπερδοξáζω permagnis laudibus cele bro ELOGIO: µνηµóνευµα,ατος,τó elogium Que hace grandes elogios de sí mismo πολυηχητος,ος,ον qui magnos sermones de se ciet ELUDIR: διακροúω, εξολισθαíνω, παρακροúω,-κροúοµαι eludo.- Además: προ σεξαπατáω insuper eludo.- Capciosa mente: τριβωνéυω dolose eludo EMANACIÓN: βρúσις,εως,η scaturitio EMANCIPACIÓN: éκποíησις,εως,η; καρπισµóς,οû,ò alienatio,emancipatio EMANCIPAR: éκποιéω alieno 290
EMBADURNAR: καταχραíνω illino EMBAJADA: éκπεµψις,εως,η; éκποµπη, ης,η; éπíπεµψις,εως,η; éξεσíα,ας,η γερουσíα, πρεσβεíα,ας,η; πρéσβευσις εως,η; πρéσβευµα,ατος,τó legatio, missio.- Colega de embajada: συνθεωρóς,οû,ò; σúµπρεσβυς,εως,ò collega legationis.- Con mala fe: παραπρεσβεíα,ας,η mala fide gesta legatio.- De paz: κηρυκεíα,ας,η; κηρυκεîον,ου τó; κηρúκιον,ου,τó; κηρúκευσις,εως,η munus caduceatoris.- Ir con una embajada de paz: κηρυκεúω caduceato ris munus obeo.- Desempeñar una embajada en compañía de otro: συµπρεσ βεúω una legationem obeo.- Desempe ñar una embajada falaz: παραπρεσβευω παραπρεσβεúοµαι falsam legationem obeo.- Enviar una embajada,pedir con una embajada: προσκηρυκεúοµαι caduceatorem mitto,per caduceatorem peto.- Envío recíproco de: διαπρεβεíα ας,η legatorum intercessio.- Que obtiene la misma embajada íσóπρεσβυς ò,η eadem legatione fungens.- Reo de legación o embajada mal cumplida: παραπρεσβευτης,οû,ò male gestae legationis reus.- Socio de embajada: συµπρεσβευτης,οû,ò collega legatio nis EMBAJADOR: πρεσβεúς,éως,ò; πρεσβευ - EMBARAZAR: διαπλéκω impedio.- Quedar en cinta: ùποδéχοµαι concipio EMBARAZO: κυοτοκíα,κυοφúα,ας,η utero gestatio in EMBARCADO: ναúστολος,ος,ον; ναυσíπορος,ος,ον qui vavibus trajicitur,na vi vectus EMBARCAR, el que se embarca: éπιβητωρ,ορος,ò; ναυτιπιβáτης,ου,ò inscensor,qui navem ascendit.- Hacer embarcar: συµβιβáζω conscendere facio.- Ir embarcado: παρεξαµεíβω praetervehor EMBARCARSE: εíσαναβαíνω,-βησοµαι, éκναυλáω, éπεµβαíνω, προσβαíνω, συµ- της,οû,ò; πρéσβυς,εια,υ legatus.- Lo que se da a los embajadores para sus viajes: πορεîον,ου,τó quod legatis datur ad commeandum.- Ser embajador,legado: πρεσβεúω legatione fungor.- Ser emviado como embajador διαπρεσβεúω legatus mittor.- Despachar en+majadores: διαπρεσβεúοµαι legatos dimitto.- Enviar embajadores a su vez: áντιπρεσβεúοµαι contra seu vicissim legatos mitto EMBALAJE: συσκευασíα,ας,η apparatus EMBALAR: éµβáλλω, φορµορραφéω insero,in tegete consuo EMBALSAMADOR: νεκροκóσµος,νεκροκóµος ου,ò; τιµιοπωλης,ου,ò pollinctor. de cadáveres: ταφεúς,éως,ò sandapilarius EMBALSAMAR: σµυρνíζω myrrha imbuo EMBARAZADA: κυηρóς,οû; κυµáς,áδος; λοχóς,οû; παιδοûσσα,ης; ψαικολοûχος, ου; ùποκυσσαµéνη,ης praegnans, gravida, puerpera, foeta.- Estar embara zada: κυéω, κúω, éγκυµονéω sum gravida.- Hacerse embarazada: πληρóω gravidam efficio EMBARAZADO por todas partes: περíπλο κος,ος,ον circumquaque implicitus βιβáζω cum navi portu exeo, conscen do.- El primero: προανáγοµαι prior e portu solvo.- Juntamente: συνανéρχοµαι una conscendo.- Junto con: παρεµβαíνω navem simul conscendo.- Que se embarca junto con: συνναυβáτης,ου,ò qui simul nave, conscendit Que se embarca por primera vez: πρωτóνεως,νéω,ò primum navigans.- Que va embarcado: ναυσιπéρατος,ος,ον qui navibus trajicitur EMBARGO: sin embargo: éµπας, éµπα, éµπαν, éµπης,,`óµως, δé, καì µην, παρ' `óσον, µáν, µéντοι, οúχο ησσον, πλην certe,tamen,nihilominus,attamen.- Pero sin embargo: áλλáγε sed tamen 291
EMBARQUE: éπéµβασις,εως,η; éπíπλευσις,εως,η inscensio,ingressus navis EMBARRADO: βορβóρεος,ος,ον lutosus EMBAUCADOR: κíδαφος,ος,ον; µαγγανευ της,οû,ò; µαγγαγευτικóς,η,óν; µαγγονευτης,οû,ò; τερατουργóς,óς,óν; τερθρεúς,éως,ò; θαυµατοποιóς,óς,óν dolosus,praestigiator,veterator,circulator.- Enemigo de los: µισογóης,ου ò osor praestiagiarum vel praestigiatorum EMBAUCAR µαγγανεúω praestigiis utor EMBEBER: éµβáφιος,ος,ον bibulus (que embebe) EMBELLECER: σεµνóω decoro.- Por el encanto de la medida y de la armonía καταµουσóω numeris et modis exorno EMBETUNACIÓN: áσφáλτωσις,εως,η buti minatio EMBETUNAR: áσφαλτóω, παρεµπλáσσω,-ττω bitumine illino,interlino EMBLEMA: éµβληµα,ατος,τó emblema EMBOCADURA: ψευδóστοµα,ατος,τó falsa ostia fluviorum (engañosas de los ríos) EMBORRACHAR: éµπαροινéω, κραιπαλáω inebrio,crapulor.- Lo que emborracha µéθυσµα,ατος,τó id quod inebriat EMBOSCADA: λóχµη,ης,η; λóχος,ου,ò; µεθοδεíα,ας,η insidiae.- Matanza en emboscada: δολοφονíα,ας,η caedes ex insidiis perpetrata.- Situar una emboscada: éλλοχíζω in insidiis pono Soldados preparados en una emboscada éγκρυµµα,ατος,τó milites in insidiis positi ad excipiendum hostem EMBRIÓN: éµβριον,ου,τó embryon EMBROLLADO: περíπλεκτος,ος,ον impli citus.- Por todas partes: περíπλοκος ος,ον circuquaque implicitus EMBROLLAR: ρáπτω machinor.- El que EMBOSCARSE: ùποκáθηµαι insidiarum subsideo ad EMBOTADO: áµβαúς,εîα,ú; áξυρης,ης,éς áξυρος,ος,ον; µωλυς,µωλυξ,υκος,ò; µωλúτης,ου,ò hebes,retusus EMBOTAMIENTO de sentidos: δυσαισθησíα,ας,η sensuum hebebatio EMBOTAR: áπαµβλúνω, áποξυστρóω, éναµ βλúνω, éξαµβλíσκω,-βλωσκω,-βλóω, καταµβλóω,-βλúνω, µωδúω, συνανακóπτω hebeto,obtundo,aciem aufero EMBOTARSE: µωλúω, µωλúγω hebeto EMBRAVECER: ταυρóω concito in taurinam iram EMBRIAGAR: éξοινóω, éξοινéω, καταµεθúσκω, οíνóω inebrio,ebrium reddo, enebrio.- Embriagarse: éκµεθúσκω, éκµεθúω, κατοινóω, κραιπαλáω ebrius sum,crapulor,inebrairi,inebrior.- Antes: προµεθúω ante inebrior.- Beber como los escitas: σκυθοπíνω scythice bibo.- Mucho:ùπερµεθúοµαι,ùπερ µεθúσκοµαι supra modum inebrior.- Que tiene poder de embriagar: µεθυστικóς,η,óν inebriandi vim habens EMBRIAGUEZ: οíνωσις,εως,η; áκρατοποσíα,ας,η; áσωτοποσíα,ας,η; κριαπáλη,ης,η; µéθη,ης,η; µéθυσις,εως,η παροινíα,ας,η inebriatio,vini intem perantia, crapula,ebrietas,abusus vi ni.- Con embriaguez: παροíνως temulente.- Inclinado a la: βακχευτικóς, η,óν ad abrietatem proclivis.- Inju riar a causa de la: éµπαροινéω temu lentus injuriam facio.- Que fomenta la: µεθυτρóφος,ος,ον qui ebrietatem alit embrolla a sí mismo: αúτóπλεκτος,ος ον qui se ipse implicat.- Un asunto con términos equívocos: éπισúρω embage verborum implico EMBROLLÓN: περιµεµφης,ης,éς contentiosus.- Embrollón y enredador por 292
fútiles motivos: γλισχραντιλογεξεπíτριπτος,ος,ον qui damnose levi de causa litigat ( vox comica) EMBRUTECER: áπογριóω, áποθηριóω affero,as..; efferantum reddo EMBRUTECIMIENTO: efferatio áπογρíωσις,εως,η EMBUDO: `ρινοχóος,ου,ò; χοáνη,ης,η; χωνη,ης,η infundibulum EMBUSTERO: λεπιστης,οû,ò; λιµφóς,η, óν; µαγγανευτικóς,η,óν; πλαστολáλος πλαστολóγος,ος,ον; ψευδης,ης,éς (ψευ δéστερος,ψευδéστατος); ψευδολóγος, ος,ον; τερθρεúς,éως,ò praestigiator,mendax, qui ficta loquitur,falsi loquus,deceptor,sycophanta EMBUSTE: τερθρεíα,ας,η; τερθρíα,ας,η τéρθρευµα,ατος,τó; θαυµατοποιá,âς,η θαυµατοποιïα,ας,η praestigiae EMBUTIDO,tripa llena de carne picada µíµαρκις,εως,η; µíµαρκυς,υος,η farcimen sanguinem intritum EMBUTIR,meter: περιβúω,σáσσω,-ττω refercio,,infercio MERGER: áνáδυµι, áναδúω, éκδιδúσκω emergo.- El primero:προανíσχω primus emergo.- Salir del agua: éξανακο λυµβáω emergo EMIGRACIÓN: áπανáστασις,εως,η; áποικησíα,ας,η; éξοíκησις, µεταχωρεσις, µετανáστασις, µετáστασις, µετοíκησις εως,η migratio EMIGRADO: ùπερανáστης,ου,ò qui solum vertens alio demigrat EMIGRANTE: περáτης,ου,ò emigrans EMIGRAR: éξοικéω, µεταναστατεúω, συνεξéρχοµαι emigro.- Hacer emigrar: µεταναστατεúω, µετανιστáω migrare facio.- Hay que emigrar: µεταστατéον migrandum est.- La que emigra: µετανáστρια,ας,η quae demigrat.- Obligado a emigrar: µετανáστατος,ος, ον solum vertere coactus EMINA (la mitad del sextario) `ηµíνα ης,η hemina EMINENCIA: óγκος,ου,ò; éξοχη,ης,η; προοχη,ης,η; ùπερéχον (-οντος)τó; ùπεροχη,ης,η eminentia.- καθéδρα,ας η suggestum (lugar alto); πáγος,ου, ò; πáγος,εος,τó tumulus EMINENTE: éξοχος,ος,ον; διαπρεπης, ης,éς; µακεδνóς, µηκεδανóς,η,óν eminens,insignis.- Muy eminente: ùπερτενης,ης,éς supereminens EMISARIO: πευθην,ηνος,ò; προσαγγελεúς,éως,ò; προσαγωγεúς,éως,ò emissarius,nuntius EMITIR: `ριπτéω,`ρíπτω, éκφρéω, éκφρηµι (-φρησω), éκπéµπω emitto.- Juntamente: συναναπéµπω, συνεκπéµπω simul emitto EMOCIÓN: σεîσις,εως,η emotio EMOLUMENTO: ωφéληµα,ατος,τó; óνειαρ -εíατος,τó emolumentum EMPADRONAR: éναπογρáφω connumero inter, in censum referre.- Al pueblo λεωλογéω populum recenseo.- Ser empadronado: συντελéω censeor EMPALAR: σκολοπíζω palum per corpus transadigo EMPALIZADA: χαρακισµóς,οû,ò; χαρακοβολíα,ας,η; σταúρωµα,ατος,τó agger ex vallis in terram depactis.defixio palorum.- Bueno para..: χαρακíας,ου, ò ad valla conficienda aptus.- Le vantar empalizadas laterales: παρασταυρóω a latere vallos defigo EMPALMAR: διαρθρóω apte conformo,ar ticulis distinguo EMPALME: áρµóς,οû,ò commissura,junc tura EMPANADA: áρτóκρεας,ατος,τó; κρêιον, ου,τó cibus ex pane et carne cons- 293
tans, placenta quae carnes immixtas habet EMPAPAR: éµπíνω imbibo EMPAQUETAMIENTO: vasorum collectio συσκευασíα,ας,η EMPAQUETAR: συσκευáζω, φορµορραγéω convaso,in tegete consuo.- El que empaqueta: συσκευαστης,οû,ò concinnator EMPAREJAMIENTO: ζευγοποιïα,ας,η parium copulatio EMPEDRADO: λιθοστρωτος,ος,ον lapidi bus stratus EMPEDRAR un camino: παραστóρνυµι consterno viam EMPEINE,padecer empeines: λειχηνιáω lichene laboro EMPELLÓN,echar a empellones: προωθéω προωθω protrudo EMPEÑADO: κατáχρεως,ω debito impli citus EMPEÑAR: éξενεχυριáζω, τιµητóω pignora capio,pignero EMPEÑARSE: áναχαιτíζω, éπεκτεíνοµαι, éπεκτενοúµαι, σπεúδω enitor,obnitor Con todas las fuerzas: íσχυρíζοµαι contendo viribus.- Por alguno: σκηπτοµαι nitor pro aliquo.- Empeñarse aún más: προσανéχω insuper incumbo Que no puede empeñarse: áρρυσíαστος, ος,ον qui non potest oppignari EMPEÑO: éγχυρασµóς,-ριασµóς,οû,ò oppigneratio.- Empeño,tesón: φιλοτí µηµα,ατος,τó; σπουδη,ης,η; ùποσχεσíα ας,η; -íη,íης; ùπóσχησις,εως,η; φιλο τιµíα,ας,η; φιλóτιµον,ου,τó spon sio,contentio,ardor.- Con empeño: διατεταµéνως, íσχυρως, πυγµη obnixe enixe.- Con sumo empeño:συντεταµéνως enixe.- Con todo empeño: παγκρατικως pancratice.- Con vano empeño: κενοσπουδως inani studio.- Se ha de poner empeño: συντατéον contendendum est EMPERADOR: `ηγητωρ,ορος,ò; αúτοκρáτωρ,ορος,ò; δνáστωρ,ορος,ò imperator.- El mismísimo emperador: ταυτοκρáτωρ,ορος,ò ipsissimus imperator EMPERATRIZ: ηγητειρα,,ας,η imperatrix EMPERO: καì µην δη sed enim EMPEZAR: áρχοµαι (-ξοµαι,-ηργµαι), éνáρχοµαι incipio,initium praebeo.- Antes: προáρχω, προενáρχοµαι, προοχεúω ante incipio,ante ineo.- Por primera vez: καινíζω inauguro.- Se debe empezar: áρκτéον incipiendum EMPINADO,cuesta arriba: áνáντης,ης, ες acclivis EMPINARSE: ùπερκúπτω prolato capite prospicio EMPÍRICO: éµπειρικóς,η,óν expirus EMPLASTO: éµπλαστρος,ου,ò; éµπλαστρον,ου,τó; καταπλáσµα,ατος,τó; σπλη νíον,ου,τó splienium,malagma,emplas trum.- Húmedo: ùγρéµπλαστρον,ου,τó humidum emplastrum.- Propio para emplasto: éµπλαστóς,η,óν ad illinendum aptus EMPLEAR: éναλíσκω, τáσσω,-ττω insumo,destino EMPLEARSE en: διενιαυτíζω incumbere Juntamente: συνδιατρíβω simul versor in EMPOBRECER: καταπτωχεúοµαι, πτωιχíζω pauper fio, depaupero EMPOLVADO: éγκóνιος,ος,ον conspersus pulvere EMPONZOÑAMIENTO: φθóριον,ου,τó vene ficium EMPORIO: κατáβολον,ου,τó emporium 294
EMPRENDEDOR: éγχειρητικóς,η,óν aptus ad aggrediendum.- Gran emprende dor: µεγαλοκíνδυνος,ος,ον qui magna pericula animose suscipit EMPRENDER: áπτοµαι, áφáπτοµαι, éνáρ χοµαι, éπανειρéοµαι, éπαποδúοµαι, éπιχειρéω, κατατολµáω, παρεγχειρéω capesso,suscipio,aggredior,auspicor Algo precipitadamente: αúτοσχεδιáζω propere aggredior.- Con bríos,con valor: óξυλαβéω, τολµáω,τολµéω acriter capesso,patro.- Con συνεφáπτοµαι simul capesso et aggredior.- Confianza en emprender algo: πεîσµα, ατος,τó fiducia aggrediendi.- De dendum est.- Una obra: φιαλéω opus aggredior.- Tomar sobre sí,encargar se de: ùπολαµβáνω suscipio EMPRESA: éργµα,ατος,τó; éγχεíρηµα, ατος,τó; παραδοχη,ης,η; παρεγχεíρη σις,εως,η; πεîρα,ας,η; ùπóληµα,ατος, τó illud quod susceptum est,inceptum,susceptio,coeptum,facinus.- Acometer una empresa para daño propio: προσφθεíροµαι una pernicie mea aggredior.- En común: κοινοπραγíα,ας,η societas consilii.- Peligrosa: παρακινδúνευσις,εως,η periculosae rei susceptio EMPRESARIO: éγχειρητης,οû,ò qui aggreditur EMPRÉSTITO: áρχαîον,ου,τó mutuum EMPUJAR: ωστíζω, ωθéω, ωθω, ωθíζω, διακροúω, διεµβáλλω, éγκροτéω, εíσωθéω, εíσωθω (-ωκα), éπωθéω, éπωθω, éπωθíζω, éξαναγκáζω, στυπáζω, θαíβω impello,pello,impingo,compello,intru do,trudo,injicio,propello.- Acción de empujarse mutuamente: διωθισµóς, οû,ò impulsio.- Con el codo: ωλεκρανíζω cubito impello.- Echar a empellones de un lugar más alto: ùπερωθω,-θéω e loco superiore detru do.- Hacia adelante: éπαρκéω propul so.- Indignamente: περιωθéω, περιωθω περιωθíζω indigne trudo.- Juntamente: συµπατáσσω una pulso.- Vehemen- nuevo: προσεπιχεíρω praeterea aggre dior.- El que emprende un camino por su voluntad: αúτοκéλευθος,ος,ον qui sponte sua iter aggreditur.- En compañía de otro: προσεπιχεíρω una suscipio.- Fácil de emprenderse: εúεπιχεíρητος,ος,ον facilis incoeptu.- Juntamente: συνεπιβáλλω una capesso.- Por unanimidad: συµφυσáω conspiro.- Que emprende algo con calor: θερµουργóς,η,óν audax.- Que emprende y ejerce grandes obras: µεγαλεπηβολος,ος,ον qui magna et ardua suscipit et accipit.- Se ha de emprender con valor: τολµητéον au- temente: περικορúω vehementer excru tio.- Que impele o empuja: ωστης,ου ò impulsor.- Que puede empujar: προωστικóς,τικóς,η,óν; ωστικóς,η,óν habens vim expellendi.- Empujar hacia adelante: προωθéω impello EMPUJE hacia adelante δíωσις,εως,η protrusio.- Empujón: ωσις,εως,η; ωσµóς,οû,ò pulsio,trusio EMPUÑADURA de la espada: µúκης,ου,ò ensis manubrium EMULACIÓN: áντιπαρáτασις, áντιπαρéκτασις,εως,η; ζηλος,ου,ò; ζηλοσíνη, ης,η; ζηλοτυπíα,ας,η; φιλονεικíα,ας, η; φιλοτíµηµα,ατος,τó; φιλοτιµíα,ας, η; παραζηλωσις,εως,η contentio,aemu latio.- Emulación en el arte: áντιτéκνησις,εως,η artis aemulatio.- Buena emulación: εúζηλíα,ας,η bona aemulatio.- Digno de: éπηριτος,ος,ον dignus aemulatione.- Mala emulación κακοζηλíα,ας,η mala aemulatio.- Provocar a emulación: παραζηλóω ad aemulationem provoco.- Seca y estéril: ξηροκακοζηλíα,ας,η sicca et jejuna affectatio EMULADOR: ζηλαîος,αíα,αîον; ζηλευτης οû,ò; ζηλωτης,ου,ò aemulator EMULAR áντιπαρατíθηµι, áποµιµéοµαι, ζηλúω, ζηλóω, ζηλοτυπéω invideo, contra pono, confero, aemulor 295
ÉMULO: áντíζηλος,áντíµιµος,áνθáµιλλος,δúσζηλος,éφáµιλλος,ος,ον; áντα γωνιστης,οû,ò aemulus.- En la profesión: áντíτεχνος,ος,ον aemulus EN: εíν, éνí, éν adv.: dentro: prep. dat.gen.: en (in); éπι (gen.dat.ac.) in.- Junto a: παρá (gen.) apud.- κατá (ac.) in.- En tanto que: µéσφα dum,donec,usque ad ENAJENACIÓN: áλλοτρíωσις, áπαλοτρíω σις, ξéνωσις, éκστασις,εως,η abalienatio,alienatio mentis, excessus mentis ENAJENADO: éκστατικóς,η,óν; áλλοφρονεων,ων,ον mente alienatus ENAJENAR: áλλοτριóω, áπαλλοτριóω,áπο κτáοµαι,éκποιéω, éξαλλοτριóω, παραδí δωµι abalieno,alineo,mancipo ENÁLAGE: éνáλλαξις,εως,η; éναλλαγη, ης,η permutatio ENALTECER: βριáω potentem reddo ENAMORADO: éρωτóληπτος,ος,ον amore ENCADENADO: áλυσúδετος,ος,ον; συνεχης,ης,éς catenatus,conjunctus ENCADENAR: òρµαθíζω, πεδáω, σειρεúω in catenam connecto,pedicis vincio, catena constringo ENCAJAR: διαρθρóω apte conformo,articulis distinguo ENCAJE (encajar): áρµóς,οû,ò commisura, junctura ENCAJONAR: διαρθρóω apte conformo ENCALADO: τιτανωτóς,η,óν calce obli tus ENCALAR: τιτανóω calce oblino ENCALLECER: áποσκιρρóω, áποσκληρóω, πωρóω facio occallescere,induresco ENCANECER: éπιπολιóοµαι canesco.- Que empieza a: µιξοπóλιος,ος,ον captus.- Algo: éρωτúλος,ος,ον amatorculus ENAMORARSE de alguna cosa óφθαλµιáω cupior aspectu alicuius rei.- Que enamora a los hombres: ληïáνειρα,ας, η praedatrix virorum ENAMORAMIENTO: éρασις,εως,η amatio ENANO,enana: áνδρíον,ου,τó; áνδρíσκος,ου,ò; νáνος, νáννος,η,ον; πíθηκος,ου,ò; πíθεξ,ηκος,ò; πιγµαîος,σκο παîος,αíα,αîον nanuspumilio,homuncio.- Que parece enano: νανωδης,ναννωδης,ης,ες pumilionis formam habens.- De pequeña estatura: ναννοφυης,ης,éς pumilio,exiguae sta turae.- La mujer enana: βατúδη,ης,η nana ENARDECERSE: áναφλéγω inflammor ENARDECIDO sobre manera: ùπéρζεστος, ος,ον supra modum effervefactus ENARDECIMIENTO excesivo: ùπéρζεσις, εως,η nimia effervescentia canescens.- Que encanece antes de edad: προπóλιος,ος,ον ante aetatem canescens.- Que encanece: πολιωδης, ης,ες; ùπóπολιος,ος,ον canescens ENCANECIMIENTO: πολíωσις,εως,η canescentia ENCANTADOR,hechicero,curandero: µαγετας,α (µαγητης,ου,ò),éπωδος, éποιδóς,οû,ò; éπαοιδóς,οû,ò incan tator.- Hechicero que pronuncia encantamientos fúnebres: γóης,ητος,ò magus funereis incantamentis utens ENCANTAMIENTO: éπαοιδη,ης,η; -οιδíα, ας,η; éπασµα,ατος,τó; éπωδη, éποιδη, ης,η; γοητεíα,ας,η; γοητευµα,ατος,τó éπηλυσíα,ας,η; κατáδεσις,εως,η; κατá δεσµος,ου,ò; µαγγáνεια,ας,η; µαγγáνευµα,ατος,τó; τερθρεíα, τερθρíα,ας, η; τερθρευµα,ατος,τó incantatio, incantamentum ENCANTAR,usar de artes mágicas: éπá- 296
δω, éπαιδéω, γοητεúω, καταµαγεúω, κατεπαδω, περιωδéω, τερθρεúοµαι incanto.- Engañar embaucando: καθυποκρíνοµαι garrule decipere.- Con otro: συνεπαδω simul incanto.- Apto para: γοητικóς,η,óν incantatorius ENCANTO: βασκáνιον,ου,τó; τερπνóτης, ητος,η fascinum,jucunditas ENCARCELADO: áφερκτος,ος,ον; κατακλειστóς,η,óν in carcere custoditus incarceratus ENCARCELAR: δéω (δéδεκα/δéδηκα, δéδεµαι δεµαι), δεσµóω, εíργνυµι, καθεíργ νυµι,-ειρνúω,-εíργω in carcerem conjicio,carcere cohibeo,conjicio in vincula.- Se ha de encarcelar: εíργτéον vinciendum est ENCARECER: ùπερθεµατíζω liceor.- Aumentar el precio: áνατιµáω pretium augere ENCARGADO: µελεδων, µελιδων,ωνος,ò,η µελεδωνεúς,éως; µελεδωνóς,οû,ò,η praepositus,praefectus.- Estar encar gado: éγχειρíζοµαι commissum habeo ENCARGAR: éφεστηκω, éφéστηµι, éφíστη µι, παραγγéλλω, προκατáρχοµαι, προσáγω injungo,praeficio,praecipio, commendo.- Además: προσυπιστáω, προσυπíστηµι ante commendo.- Juntamente: συνεφíστηµι simul praeficio.- Puesto en manos de, encargado a: éγχειρíθετος,ος,ον in manu positus.- ENCARGARSE de: διαφροντíζω, ùφíστηµι éπαναιρéοµαι, éπιφροντíζω, ùπéχω, συµφλογíζω simul incendo.- Acto de encender: éµφασις,εως,η emphasis.- El fuego amortiguado: ζωπυρéω ignem sopitum accendo.- La lumbre, el fuego: πυραíθω ignem accendo.- Más: προσαναρριπíζω, προσεµπρηθω, προσπυρóω insuper,magis,prorsus accendo Ocultamente: ùπεκκαíω clam succendo Por abajo: ùποπιµπρáω,πιπρáω,ùποπρíµ πρηµι,πíπρηµι subjicio ignem.- Fá cil de encenderse: εúπρηστος,ος,ον facilis accensu ùπισγνéοµαι, ùπισχνéοµαι curae habeo,suscipio, in me recipio ENCARGO: éπιστολη,ης,η mandatum.- Dar más encargos: προσεπιστéλλω insuper mando.- Dar un encargo: εíσχειρíζω in manum committo ENCARNADO: `ροúσιος,`ροúσσαιος,α,ον russus.- De encarnado: µιλτωδης,ης, ες, φοινικóς,η,óν miniaceus, puniceus.- Mezclado de color encarnado y moreno: φλογóφαιος,ος,ον flammeo et fusco permixtus.- Revestido de carne: σαρκοφóρος,ος,ον carnem gerens ENCENAGAR: βορβορíζω, βορβορóω coe no, contamino ENCENDER: áπτω ( áψω,`ηφα), áναπρé θω, áνáπτω ( áνηφα), áποπυρóω, διαíθω, διαπíµπραµαι,-πíπραµαι, διαπíµπρηµι,-πρησω, éφáπτοµαι, éγκαíω (- καúσω), éκκαíω,éκκαúω, éκρπηθω, éµπρηθω, éµπυρεúω, éµπυρíζω,-πυρóω,éναúω, éπιτúρω, φαινω (φανω,πéφαγκα), φλογóω, καíω, καταπρηθω, καταπυρíζω περιδαíω, πíµπρηµι, πρáω, πρηθω, πυρáζω, πυριáω, σµúχω (σµυξω, éσµυχα) ùφáπτω, ùπεξáπτω, ùποτúφω succendo, accendo.incendo.- A la vez: συνεκκαíω, συνεξáπτω una, simul accendo Soplando: éπαναρριπíζω suscito ignem flatu.- Que enciende fuego soplando: πυρηνεµος,ος,ον ignme ventilando accendens.- Que se enciende fácilmente: εúκαης,ης,éς facile flagans.- Simultáneamente: συµφλéγω, ENCENDIDO: éµφλωξ,ογος,ò,η; διατινθαλéος,α,ον; φλεγυρóς,á,óν; φλογóεις εσσα,,εν; πυρινóς,η,óν; πυρωδης,ης, ες; πυρóεις,εσσα,εν ignitus,igneus, flammeus.- Encendido con fuego: πυρω τóς,η,óν igne incensus.- De aspecto encendido: πυρωτις,ιδος,η rutila aspectu.- Enteramente encendido: πáµφλεκτος,ος,ον omnino accensus.- Muy encendido: éκπυρος,πολúπυρος, ος,ον vehementer,valde accensus,ig 297
nitus ENCENDIMIENTO: éκπρησις,εως,η incensio ENCERADO: κηρωτóς,η,óν ceratus ENCERAR: éγκηρóω, κηρóω incero,cero ENCERRADO: áφερκτος,ος,ον; éνων, οûσα,óν ( éνειµι) insitus, inclusus En un estrecho espacio: στενóχωρος, ος,ον angusto spatio inclusus.- Por todas partes: περικατáληπτος,ος,ον undique clausus ENCERRAMIENTO: áπóκλεισις,éναπóλησις,σúγκλεισις, εως,η; εíργµóς,οû,ò interclusio,inclusio ENCERRAR: éργω, áπιλλéω, εíσειλéω, éναποκλεíω, éνεíργνυµι,-ειργνúω,-εíργω, éνικλεíω, éνρáπτω, éπικλεíω, καταπυκáζω, κατεíλλω, καθεíργνυµι includo,occludo.- Juntamente,simultnáeamente: συνγληïζω, συγκληζω, συγκελíω, συµφρáττω,-σσω, συγκατακλεíω,συνεéργω, συνειλéω, συνεíργνυ- µι, συνεíργω, συνéργω simul,una in cludo.- Encerrado dentro de límites: éνóριος,ος,ον quim est intra terminos.- Estar encerrado en pequeños límites: µειουρíζω minoribus terminis finio.- Tener encerrado: éγκαθεíργνυµι, éναποκλεíω inclusum teneo in ENCÍA: βáβριξ,ικος,η; οûλον,ου,τó gingiva.- Inflamación de las: παρουλíς,íδος,η inflammatio gingivarum.- Mal de encías: éπουλíς,íδος, η vitium gingivarum.- Que con el sabor acre excita las encías: óδαξισ τικóς,η,óν acri sapore pruritum gin givis afferens ENCICLOPEDIA: éγκυκλοπαιδεíα,ας,η encyclopedia orbiculata ENCIMA: estar encima: éπειµι,áπαιωρéω,éπικρéµαµαι,ùπερεστηκω,ùπερíστηµι,ùπερτéλλω supersto,impendeo,de supersto,superemineo.- Extender por encima: ùπερσχéθω, ùπερτεíνω supra extendo,tendo.- Pasar por encima: ùπεραβαíνω ascensu supero.- Quedar encima: ùπéρειµι (éσοµαι,éσσοµαι) supersum.- Salir por encima: ùπερανíσχω desuper orior.- Tender por encima: ùπερστρωννυµι,-στρωννúω (- στρωσω) supersterno.- Por encima: λíγδην strictim ENCINA: δρúς,υóς,η; πρîνος,ου,ò quercus.- De encina: δρúïνος,η,ον; δρυωδης,ης,ες; πρíνινος,η,ον quernus,illiceus.- Estéril: áσκρα,ας,η quercus sterilis.- Excavada,vieja: σαρονíς,íδος,η quercus excavata.- Médula de la: µελáνδρυον,ου,τó medulla quercus.- Pequeña: πρινíδιον ου,ò parva ilex.- Selva de encinas: δρυµóς,οû,ó quercetum.- Semejante a la encina: πρινωδης,ης,ες similis ilici.- Teñido con corteza de: δρυοβαφης,ηςéς quercus cortice tinctus ENCINAR: βαλανωτη,ης,η; δρυµóς,οû,ò; δρυµων,ωνος,ò; πρινων,ωνος,ò quercetum,ilicetum ENCINTA: estar encinta: κυαíνω,κυéω, κυïσκω,κυïσκοµαι in utero habeo,gra vida sum,pregnans sum ENCLAVAR: συµπεíρω configo ENCLÍTICO: éγκλιτικóς,η,óν encliti cus ENCOGIMIENTO: ùποστολη,ης,η contrac tio ENCOLADO: κολληεις,ηεσσα,ηεν; κολλητóς,η,óν glutinatus,conglutinatus ENCOLADOR: κολλητης,οû,ò glutinator ENCOLAR: κολλáοµαι,κολλáω, κολλóω, προσκολλáω agglutino,glutino.- Que sirve para encolar: κολλητικóς,η,óν vim habens glutinandi ENCOLERIZARSE: áποργíζοµαι irascor ENCOMENDAR: παρατíθηµι,συνιστáνω,συν 298
νíστηµι (στησω),στáω, συστατéω commendo.- Encomendar antes: προσυπιστáω,προσυπíστηµι ante commendo ENCOMIAR: éγγλωσσοτυπéω praedico gloriose ENCOMIASTA: éγκωµιαστης,οû,ò laudator ENCOMIÁSTICO: laudatorius éγκωµιαστικóς,η,óν ENCOMIO, ávido de: φιλεγκωµιος,ος,ον avidus encomiorum.- éγκωµιον, éπικω- µιον,ου,τó praeconium, encomium ENCONTRADIZO,hacerse encontradizo: συντροχáζω,συντροχáω, áντοµαι obvius fio ENCONTRADO casualmente: παρατυχων, οûσα,óν; προστυχων,ων,óν (-οντος) ultro,fortuitus oblatus ENCONTRAR: δηω,éξáλφω,éξανευρíσκω τéτµω invenio,offendo.- Encontrarse con: éµπíπτω, συνενδιáω obviam venio.- Se encuentra con: συνενεíκει ται confertur.- Correr a encontrarse: προσυπαντáω accurro obviam ENCORVADO: éγκυρτος,éγκúρτιος,ος,ον `ραιβοειδης,ης,éς;`ραιβóς,η,óν;`ρικνóς,η,óν;`ρυφóς,η,óν;áγκúλος,ος,ον; éπικαµπης,ης,éς; éπικυρτóς,η,óν; éπí κυφος,ος,ον; γαµψóς,γυρεóς,η,óν; γυρóς,á,óν; καµπαλéος,α,ον; καµπυλóεις óεσσα,óεν; κναµπτóς,κυλλóς,κυρτóς, λορδóς,ùφóς η,óν; κυφαλéος,α,ον; κυφóς,η,óν; παλíγγαµπτος,παλíγκλαστος, παλíντονος,ος,ον recurvus,incurvus, uncus,curvus.- Algo encorvado: ùπóκυφος,ùπóκυρτος,ος,ον subincurvus De cabeza encorvada: κυρταúχην,ενος, ò,η incurvam cervicem habens.- De espalda encorvada: κυρταúχην,ενος,ò η incruvum tergum habens.- Por la edad: γρυπáλιον,γρυπáνιον,ου,τó quem aetas incurvat ENCORVADURA: γρυπóτης,ητος,η; κúφωσις,εως,η aduncitas,incurvatio.- De un lado: πλαγιασµóς,οû,ò obliquatio ENCORVAR: `ραιβóω, áγκυλóω, áναγνáµπ τω, áπαγκωνíζοµαι, áποδοχµóω,διακáµπ τω, διαλυγíζω, δοχµóω, éπικυρτóω, γαυσóω, γνáµπτω, ìδνóω,, καµπυλιáζω, κατακολπíζω, κυβáζω, κυφóω, κυλλóω, κυρταíνω, κυρτóω, ùπογνáµπτω incur vo,inflecto,curvo,sinuo.- A la vez: συγκáµπτω una incurvo.- Hacia la parte adelante: λορδαíνω, λοδρóω incurvo in anteriora.- Un poco: ùποπερικλáω, ùποσιµóω subtus infringo, leviter sinum efficio.- Cavidad: γρωνη,ης,η excavatio ENCORVARSE: κατακúπτω, ùβáζω incurvo me ENCRESPADO: οûλος,η,ον; ìπποδασυς,υς (masc,fem.) hirsutus,crispus ENCRESPARSE: κυµαíνω turgeo ENCRUCIJADA: διéξοδος,ου,η; τριοδíα, ας,η; τρíοδος,ου,ò compitum,trivium Puesto en las encrucijadas: τριοδíτης,ου,ò in trivio positus.- Honrada en las encrucijadas (ép. de Hécate): Τριοδîτις,ιδος,η Trivia ENCRUELECERSE: φονáω saevio ENCUBIERTAMENTE: áσυµφανως tecte ENCUBRIR: κατειλúω intego.- El sentido de las palabras: περιπλéκω involvo orationem ENCUENTRO: áντωσις,εως,η; áπáντηµα, ατος,τó; áπáντησις,εως,η; éντυχíα,ας η; πρóσραξις,εως,η; συµβολíα,ας,η, συνáτηµα,ατος,τó; συνáτησις,εως,η; συνηβολíα,ας,η occursus,congressus, conflictatio.- Al encuentro: íθú, òµóσε, ùπερβατως obviam,obiter.- Aquel cuyo encuentro es funesto: δυσαντης,ης,éς;-áντητος,ος,ον cuius est sinister occursus.- Correr delante al encuentro: προαπαντáω obviam praecurro.- El acto de ir al encuentro: προαπáντησις,εως,η itio obviam.- Que sale al: εúαπáντητος,ος 299
ον obvius iens.- Salir al: áντιτρéχω obviam eo.- Salir al encuentro con ímpetu: συγκúρω cum impetu occurro.- Salir al encuentro para honrar: ùπαντιáζω, ùπαντιáω obviam procedo honoris causa.- Salir al encuentro: áβολéω, áντáω, áντιáω, áντι áζω, áντιβολéω, áντιµολéω, áντιπíττω áντιπρóηµι, éγκυρéω, éγκúρω, éντεúχω éντυγχáνω, éπαïσσω, éπαïσσοµαι, éπαν τáω, παραπαντáω, παρατυγχáνω, προστυχéω, συµβολéω, συνατιáζω, συνατáω, τος,ος,ον sponte sua o per se in altum eventus ENCURVAR: γαυσóω curvum reddo ENDECHA: παρακλαυσíθυρον,ου,τó flebile carmen ENDEMONIADO: δαιµονιωδης,ης,ες daemoniacus ENDEREZAR: áποδιαρθρóω, áπορθóω,óρθóω ad rectum statum revoco,rectum reddo.- Instrumento para enderezar maderas: προσαγωγιον,ου,τó fabrile instrumentum ENDEUDADO: κατáχρεως,ω debito impli citus ENDÓGENO: éνδογενης,ης,éς intus genitus ENDULZAR: éγγλυκáζω, éγγλυκαíνω, éγγλúσσω, éπιγλυκαíνω, éπιλεαíνω, γλυκáζω, γλυκαíνω, καταγλυκαíνω, µειλíσσω, παρηδúνω mellitum reddo, condio, edulco, dulce reddo,dulce efficio ENDURECER: áποσκιρρóω, áποσκληρóω, κροµβóω, µυλóω, πωρéω, πωρóω, σκληρυ νω induro,duro,durum facio,obduro.- Hacer duro y firme: στεριφοποιéω durum firmumque efficio.- Aún más: éπιπωρóω insuper obduro.- Como piedra: σκυρóω in lapidem induro.- Hacer endurecer alrededor: περιπηγνυµι,-πηγνúω,,-πηγω concresco.- Por todas partes: περισκληρúνω circumquaque induro.- Que endurece: στοµωτóς,η,óν indurator.- Que puede συντροχáζω, συντροχáω, συνθúω, ùφορ- µéω, ùπáντοµαι, áντω, áποσυµβολáω, προσíσταµαι, προστυγχáνω, προσυπαντáω in occursum venio,obvius fio, occurro,obviam prodeo,obviam eo,obvius sum,incido.- Volver a verse: áντησις,εως,η occursus.- Salida al encuentro: ùπáντησις,εως,η obviatio ENCUMBRADO el que se levanta a cosas grandes: áναγωγóς,óς,óν in alta assurgens.- Por sí mismo: αúταιωρη- endurecerse: σκληρυντικóς,η,óν habens vim indurandi.- Endurecerse: áποσκιρρóω, áποσκληρóω, κατασκιρρóω, προκατασκιρρóω, σκιρρóω, σκληρóω induresco,obduresco,duresco,induro ENDURECIDO alrededor: περιπηγης,ης, éς circum concretus.- Como callo: τúλωµα,ατος,τó quod in callum induruit ENDURECIMIENTO: πωρωσις,εως,η; σκλη- µα,ατος ατος,τó obduratio,durities ENEMA: éγκλυσµα,ατος,τó per clysterem infusio.- Ponerse un enema: éγκλúζω per clysterem infundo ENEMIGO: áφáδιος,áναρσιος,ος,ον; áντáεις,áντηεις,εσσα,εν; áντιπολéµιος áντιπóλεµος,ος,ον; áπεχθης,ης,éς; áπεχθητικóς,η,óν; áπóστοργος,áπóστρο φος,ος,ον; δισφιλης, δυσµενης,ης,éς; éχθρóς,á,óν;éχθρωδης,ης,ες; éναντíος α,ον; χαλεπηρης,ης,éς; χαλεπóς,η,óν; κακωτικóς,η,óν; µισοποιóς,οû,ò; νεικéσιος,ος,ον; πολéµιος,íα,ιον infen sus,inimicus,hostis,infestus.- Adquirir enemigos: προσπολεµóω hostes aliqui acquiro.- Cerrar al enemigo desplegando el batallón por ambos flancos: ùπερφαλαγγéω, ùπερφαλαγíζω phalange circumventum hostem ex utraque parte includo.-comunicarse con el enemigo por medio de seña les luminosas: παραφρυκτωρéω,-φρυκτω ρéοµαι facibus accensis hosti nuntia mitto.- Con ánimo enemigo: φιλéχθρως inimico animo.- De todos: παντοµισης,ης,éς omnes in odio habens.- Enemigo que destruye 300
quemando: δηïος,α,ον hostis qui vastat comburendo.- Dirigirse contra el enemigo: χωρéω tendo in hostes.- Enemigos mutuos: µισáλληλοι odiis mutuis sibi infesi.- Hacer enemigo: éχθροποιéω, éκπολεµéω, πολεµóω infensum facio,reddo,ad bellum excito Hacha,tea para significar la aproximación del enemigo: φρυκτóς,οû,ò fax qua hostium adventus significatur.- enemigo implacable: βαρúζηλος, ος,ον graviter infensus.- Indicar con hachones la llegada del: φρυκτωρéω per faces adventum hostium significo.- Más enemigo: éχθíων,ων,ον inimicior.- Muy: éχθιστος,η,ον ini micissimus.- Portarse como: µισοποιéω hostilia facio.- Que rompe las filas enemigas: `ρηξηνωρ,ορος,ò qui acies hostium rumpere potest.- Ser enemigo: διεχθρεúω, éχθρεúω inimicus sum.- Sin amor a los enemigoc: áφιλεχθρως sine amore inimicorum ENEMISTAD: éχθρος,εος,τó; éχθρα,ας, ENERGÍA,obrar con: σφοδρúνω vehementer facio ENERO (primer mes de los atenienses, según unos; marzo,según otros): µουνυχιων,ωνος,ò; γαµηλιων,ωνος,ò (idem october); ληναιων,ωνος,ò mensis primus atheniensibus, januarius.- El día primero de Enero: éσιτηρια ο εíσιτηρια calendae januarii (sacrificios de año nuevo) ENERVACIÓN: áπονεúρωσις,εως,η enervatio ENERVAR: áπογυιóω, áπονευρóω, éκµαλθακóω, éκνευρíζω, éκθελúνω, νευροκοπéω, καταγυιóω, παραλúω, παρανευρíζω, συνθρúπτω. θηλúνω, θηλúνοµαι enervo,languesco,emollio.- Debilitar γυιóω enervo.- Que enrva el ánimo: `ρηξηφρων,ων,ον enervans mentem ENFADADO: δυσáρεστος,ος,ον morosus Mostrarse enfadado: δυσαρεστéω morosum me praebeo ENFADARSE: óδúζω,óδúζοµαι, éπιµηνíω, η; áπéχθεια,ας,η; διαβολη,ης,η; δúσναοια,ας,η,η; πολιγκοτíα,ας,η; ùποδρασíα, ùπóνοια,ας,η inimicitia,malevolentia,offensio,simultas.- Enemistades: áφιλíα,ας,η simultas,amicorum penuria.- Amante de enemitades: φíλεχθρος,ος,ον amans inimicitiarum.- El que volultariamente tiene enemistad: éθéλεχθρος,ος,ον simultates ultro suscipiens.- Gustar de enemistades: φιλεχθρéω amo inimicitias.- Suscitar enemistad entre dos: συµβáλλω simultatem concito ENEMISTAR,que enemista: áπεχζραîος,- χθαîος,α,ον inimicum et odiosum efficiens.- Enemistarse: φιλéχθρως éχω ο διáκειµαι inimicitiarum occasiones quaerito.- No llevarse bien δυσπαθéω acerbe fero ENEMISTOSAMENTE: áπεχθρως, áπεχθρωδως inimice χαλεπαíνω, χαλεπáω,-éω, κοτéω, θυµαí νω, θυµéοµαι irascor,succenseo.- Gimiendo: σφαδáζω irascor cum gemitu ENFANGAR: βορβορíζω inquino ENFÁTICAMENTE: éµφατικως,-φαντικως significanter.- Hablar enfáticamente: στοµφáζω utor grandibus verbis ENFERMAR: κáµνω (καµω,κéκρηµα), µαλα κιáω, νοσéω, πονéω (πéπονα) aegroto langueo.- Hacer enfermar: νοσíζω aegrotum facio.- Juntamente: συννοσéω simul aegroto ENFERMEDAD: áρρωστηµα,ατος,τó; áρρωσ τíα,ας,η; áσθéνηµα,ατος,τó; λωβως,ου ò; νοσηλεíα,ας,η; νóσηµα,ατος,τó; νóσος,ου,ò; νοûσος,ου,ò; πáθος,εος, τó; ποινη,ης,η; πóνηµα,ατος,τó morbus,aegritudo,aegrotatio.- Acceso de enfermedad: παροξυσµóς,οû,ò accessio morbi.- Agravado con la enfermedad: νουσαχθης,ης,éς morbo gravatus Aproximación de la: προπáθεια,ας,η adventatio morbi.- Ataque de una enfermedad: καταβολη,ης,η; καταβολáς, 301
áδος,η morbi accessio.- Causar enfermedades: νοσοποιéω morbos ingene ro.- De larga duración: µακρονοσíα, ας,η diuturnitas morbi.-enfermedad pesada,grave: δυσπáθεια,ας,η gravis aegritudo.- El primer ataque de enfermedad: πρωτοπáθεια,ας,η primarius effectus.- Facultad de conocer las enfermedades: νοσογνωµονικη,ης, η facultas morborum dignoscendorum Fomento de la enfermedad: νοσοτροφíα ας,η morbi nutritio.- Leve: νοσηµáτιον,ου,τó morbulus.- Lo que acaece casualmente en la enfermedad: συµπτωµατικóς,η,óν qui casu et accessio ne fit in morbo.- Afección a una parte o miembro sólo del cuerpo: µονοπáθεια,ας,η affectus et morbus unus.- Paciencia en la enfermedad: εúφορíα,ας,η facilitas in forendo morbo.- Que produce enfermedades: νοσοποιóς,óς,óν morborum effector Recuperarse de una enfermedad: áνασφáλλω resurgo e morbo.- Terminación de la enfermedad: κρíσις,εως,η crisis ENFERMIZO: áπóµαχος, éπíνοσος,ος,ον γυιóς,η,óν; νοσακερóς,á,óν; νοσαλéος α,ον; νοσηρóς,á,óν; νοσηµατωδης,ης, ες; πολúνοσος,ος,ον causarius,obnoxius morbis,morbidus, multis morbis obnoxius ENFERMO: áνυχυς,υς,υ; áρρωστος,ος, ον; áπóµαχος,ος,ον; áσθενης,,ης,ες; βαρúγυιος,ος,ον; κροιóς,η,óν; στεριφóς, τρυσσóς,η,óν; ùδαρης,ης,éς; τιος,α,ον ex adverso positus ENFRIADO: κατáψυκτος,ος,ον; ψυκτηριος,íα,ιον; ψυκτικóς,η,óν refrigeratus,seu qui potest refrigerari Muy: περíψυκτος,ος,ον valde refrigeratus ENFRIAMIENTO: κατáψυξις, περíψυξις, εως,η; ψúγµα,ατος,τó; ψυγµóς,οû,ò refrigeratio ENFRIAR: éµψúχω (-ψúξω), ψúχω (`éψυ χα) refrigero.- Acción de enfriar: κατáψυξις,εως,η refrigeratio.- Enfriar alternativamente: áντιπεριψú- úδαρóς,á óν infirmus,causarius,aeger aegrotus.- Muy enfermo: ùπερασθενης ης,éς valde infirmus.- A manera de enfermos: νοσωδως, νοσηµατωδως more aegrotantis.- Que apenas puede moverse: áκιδνóς,η,óν infirmus.- De grave enfermedad: βαρúνοσος,ος,ον graves morbos patiens, graviter infirmus.- Estar enfermo: áρρωστéω,áσθενéω, καχεκτéω aegroto.- Poner enfermo: νοσáζω aegrotum reddo.- Que guarda cama: κλινηρης,ης,éς in lecto decumbans ENFLAQUECER: áπισχαíνω, áποµαραíνω, ραíνοµαι, áτροφéω, αúχµóοµαι, éναµβλúνω, φλυδáω, íσχαíνω, íσχναíνω, íσχνóω, κατασκλéω,-κληµι, κατατρúω, σαθρóω marcidum reddo,emacero,emacior,emacio,flaccesco,squalleo,languesco,tabefacio.- Antes: προεκτηκοµαι ante contabesco.- De hambre: áφαυαíνω inedia ixsicco ENFRENAR: ηνιáζω, éγχαλινóω fraeno ENFRENTAR unas cosas con otras: áντιδιαιρéοµαι divisa in adverso pono ENFRENTARSE,hacer frente: áντιµáχο- µαι adversor ENFRENTE,de frente: προπáροιθε,-θεν e regione.- Por enfrente: περáτηθεν ex adverso.- Puesto enfrente: προσáν χω vicissim refrigero.- Mucho: περι ψúχω admodum reefrigero.- Soplando: ψαινúζω, ψαινúσσω ventilando refrigero.- Vasija para enfriar: ψυγεúς, éως,ò; ψυγéον, ψυγíον, ψυχεîον,ου, το vas aut locus in quo refrigeratur aliquid ENFRIARSE: αúρíζω, éρριγóω frigesco inalgeo.- Que apenas puede enfriarse: δυσπερíψυκτος,ος,ον qui difficulter refrigerari potest ENFURECER: éκθηριóω effero.- Enfure cerse: áναµιµáω, áποθηριóω, βριµáζω, βριµαíνω, βριµáω, βριµáοµαι, βριµóο 302