Βασικοί παιδαγωγικοί όροι

Transcript

1 Βασικοί παιδαγωγικοί όροι Κοινωνικοποίηση Διδασκαλία Μόρφωση Εκπαίδευση Διαδικασία ένταξης και δραστηριοποίησης με την εκμάθηση του συστήματος αξιών και των κοινωνικών ρόλων Οι χειρισμοί του εκπαιδευτικού για την οικοδόμηση γνώσεων και άσκηση δεξιοτήτων Η «κατάληξη» της εκπαιδευτικής διαδικασίας Οργανωμένη αγωγή + μάθηση από την πλευρά της πολιτείας 1

2 Oι λειτουργίες του σχολείου Κοινωνικοποίηση Διδασκαλία Γνώσεις Δεξιότητες Ικανότητες 2

3 Ιστορική εξέλιξη της διδασκαλίας ανάγνωση γραφή αριθμητική Επαγγελματική εκπαίδευση 3

4 Το ζήτημα της γνώσης τι & πώς Είναι αντικειμενική? Είναι προσδιορισμένη κοινωνικά? Μπιχεβιοριστική θεωρία Προσωπικές ερμηνείες, νοηματοδοτήσεις 4

5 5

6 Διδακτική διαδικασία διδασκαλία μάθηση Σχολείο: πλαίσιο συντέλεσης 6

7 Το παιδαγωγικό τρίγωνο Μαθητής Α Δάσκαλος Β Γ Μορφωτικά αγαθά 7

8 Οι 3 παράγοντες της διδακτικής πράξης: Μ Δ μεθοδολογία (διευθετεί) Α 8 8

9 Θεωρίες διδασκαλίας Νεωτερική (καθοδηγητική) Μετανεωτερική Διδακτική του αντικειμένου Διδακτική του ενεργού υποκειμένου 9

10 Χαρακτηριστικά Νεωτερικής εποχής Μετανεωτερικής εποχής Διαφωτισμός ( Χειραφέτηση ( έρευνα της αλήθειας) ανάπτυξη της προσωπικότητας) Συνθήκες πληροφορικής Αρχή της αποδοτικότητας Αισθητική ορθολογικότητα γνώση έρευνα Διαχωρισμός Υποκειμένου από Αντικείμενο Η γνώση = ποσότητες πληροφόρησης 10

11 2 ορισμοί της διδασκαλίας Νεωτερική αντίληψη: Διδασκαλία = η συστηματική και μεθοδευμένη δραστηριότητα κατά την οποία ο εκπαιδευτικός λειτουργεί σύμφωνα με προκαθορισμένους σκοπούς και περιεχόμενα και με τη χρήση εργαλείων και τεχνικών προσπαθεί να επηρεάσει κοινωνικά, ψυχολογικά, νοητικά και πολιτισμικά το μαθητή σε συγκεκριμένη κατεύθυνση. Μετανεωτερική αντίληψη: Διδασκαλία = ένα επικοινωνιακό γεγονός, όπου εκπαιδευτικοί και μαθητές επιχειρούν να οργανώσουν και να διεξαγάγουν διαδικασίες που έχουν στόχο την απόκτηση, τροποποίηση και αποδόμηση αντιλήψεων, στάσεων και πρακτικών μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα, σε ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον που επιτρέπει τη συμμετοχή, την επιλογή και την απόφαση. 11

12

13 Βασικοί όροι της διδασκαλίας Μορφή Μέθοδος Στρατηγική Μοντέλο

14 Μορφές διδασκαλίας (1) δασκαλοκεντρικές ομαδοκεντρικές μαθητοκεντρικές μικτές

15 Μορφές διδασκαλίας (2) Α. Ως προς τον τρόπο επικοινωνίας Δασκαλοκεντρική Μαθητοκεντρική Μικτή Ομαδοκεντρική

16 Μορφές διδασκαλίας (3) Β. Ως προς τον τρόπο συνεργασίας διδακτικές μορφές διδασκαλίας (προσφοράς, επεξεργασίας, προβληματισμού) κοινωνικές μορφές διδασκαλίας (ανταγωνιστικός, συνεργατικός, ατομικός τρόπος συσχέτισης αξιών)

17 Άσκηση: Να κατατάξεις στην αντίστοιχη μορφή διδασκαλίας* τις εξής διαδικασίες (σε 3 στήλες): Μονόλογος, εργαστήριο, ανακάλυψη, ερωταποκρίσεις, διήγηση, επίδειξη, συζήτηση, βιωματική προσέγγιση, λεκτική αντιπαράθεση, διάλογος, μαιευτική, εισήγηση, διερεύνηση, σχέδιο εργασίας (project), παρουσίαση. * Διδακτικές μορφές διδασκαλίας: προσφοράς, επεξεργασίας, προβληματισμού

18 Εισηγητική μορφή διδασκαλίας Κριτική: (one-way communication) Αντανακλά παραδοσιακές αντιλήψεις για τη γνώση Συντηρεί την αυθεντία του εκπαιδευτικού Αγνοεί τον ατομικό ρυθμό του μαθητή Είναι αποτελεσματική για τη μεταβίβαση πληροφοριών Δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες ετερογένειας των μαθητών Περιφρουρεί σχέσεις εξουσίας Αποκλείει την αλληλεπίδραση 18 18

19 Διαλογική μορφή διδασκαλίας Αμφίδρομη επικοινωνία Χειραφετικός χαρακτήρας Εργαλεία Ερωταποκρίσεις Μνημονική ανάκληση «ορθών» απόψεων Εκμαίευση προκαθορισμένων απαντήσεων Ανάκληση προ-συνειδητής γνώσης Κυρίως διάλογος Εστιασμός σε θέμα και σκοπό Ανταλλαγή επιχειρημάτων 19 19

20 Χαρακτηριστικά «καλών» ερωτήσεων εστιάζουν την προσοχή ζητούν διευκρινίσεις αξιώνουν αιτιολόγηση ή επιχειρήματα 20 20

21 Άλλες κατηγοριοποιήσεις μορφών διδασκαλίας Φροντιστηριακή διδασκαλία Παράδοση (με video, ppt, διαφάνειες) Συζήτηση (αμφίδρομη ή κυκλική, debate, panel, παιχνίδι ρόλων) Ανεξάρτητη μελέτη (π.χ. με φύλλα εργασίας) Εργαστήριο (πρωτογενή υλικά, πηγές, fieldwork, project) Πρακτική (χρήση δεξιοτήτων κατ επανάληψη) 21 21

22 Ορισμός: Μέθοδος διδασκαλίας Ένα ολοκληρωμένο σύστημα διδακτικών πρακτικών που απορρέουν από κάποια ευρεία σύλληψη για τους σκοπούς της εκπαίδευσης, τη φύση του περιεχομένου που θα διδαχτεί και τις δυνατότητες που υπάρχουν «να μαθευτεί» (Doyle, 1990)

23 Μέθοδοι ορθολογικού ελέγχου της διδακτικής διαδικασίας Επαγωγική (ή συνθετική) Συγκριτική Παραγωγική (ή απαγωγική ή αναλυτική) Ερμηνευτική Αναλυτικοσυνθετική 23 23

24 Διδακτικός σχεδιασμός (Planning) Προεπιλογή και οργάνωση των μαθησιακών εμπειριών κεντρικό αίτημα 24 24

25 Παράγοντες που εμπλέκονται στο διδακτικό σχεδιασμό Ψυχολογικοί Παιδαγωγικοί Θεσμικοί- Κοινωνικοπολιτισμικοί 25 25

26 Δέσμες μεταβλητών που επηρεάζουν τη διδακτική διαδικασία Αφετηρίας Προϊόντος Πλαισίου Διαδικασίας 26

27 Οι εκπαιδευτικές θεωρίες της Οι θεωρίες της μόρφωσης (Bildung heories) Didaktics διδακτικής πράξης Η θεωρία της διδασκαλίας ως εφαρμοσμένης επιστήμης (curriculum & instruction) teaching and leaning Η διδασκαλία «άνοιγμα» σχέσης μαθητή με αντικείμενο (νόημα) Η διδασκαλία μοχλός για επίτευξη στόχων Ερμηνευτικό παράδειγμα Θετικιστικό παράδειγμα 27 27

28 Τα 2 επιστημολογικά παραδείγματα της νεωτερικότητας Θετικιστικό Αντικειμενική η πραγματικότητα Αιτιοκρατικές δομές Εμπειρική η αφετηρία της γνώσης Ασφαλείς γενικεύσεις έγκυρη γνώση Εξηγητική γνώση Ποσοτικές μέθοδοι Διχοτομία υποκειμένουαντικειμένου 28 Ερμηνευτικό Δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα Η γνώση του κόσμου = ερμηνευτική κατανόηση Εργαλείο: η ανάλυση (διηγήσεις) Γνώση: ανάλυση νοημάτων του δρώντος Υ Αξία στο κοινωνικό πλαίσιο (ερμηνευτικό) Ποιοτικές μέθοδοι Άρση διχοτομιών Εμπλοκή, επικοινωνιακή ετοιμότητα, στοχασμός 28

29 Χαρακτηριστικά διδακτικού σχεδιασμού της νεωτερικής εποχής Ακαδημαϊσμός Ευρωπαϊκής παράδοσης Α.Π. Χαμηλές υποκατηγορίες γνωστικών διδακτικών στόχων Συμπεριφοριστικά πρότυπα μάθησης Άμεση διδασκαλία 29 29

30 Άμεση διδασκαλία (direct instruction) (1) Βασικές λειτουργίες: 1. Καθημερινή επανάληψη 2. Παρουσίαση νέου υλικού 3. Καθοδηγούμενη εξάσκηση 4. Διόρθωση ανατροφοδότηση 5. Αυτόνομη εξάσκηση 6. Εβδομαδιαίες και μηνιαίες επαναλήψεις

31 Άμεση διδασκαλία (direct instruction) (2) Χαρακτηριστικά: 1. Έμφαση στους γνωστικούς στόχους 2. Διατυπώνονται στόχοι περιεχομένου 3. Αποφασίζει ο δάσκαλος 4. Χρήση παραδειγμάτων και ανατροφοδότησης 5. Συνεχής ενασχόληση των μαθητών 6. Δημιουργία θετικού κλίματος (εκπαιδευτικός-πρότυπο)

32 Mεθόδευση διδασκαλίας Σχεδιασμός Έλεγχος αποτελέσματος Μακροεπίπεδο Μικροεπίπεδο Διεξαγωγή Οργάνωση (μετωπική κ.λπ.) Πορεία (στάδια/ φάσεις) Μορφές (μονόλογος κ.λπ.) Μέσα 32

33 Δασκαλοκεντρική μέθοδος 33

34 34

35 Μαθητοκεντρική μέθοδος 35

36 36

37 Μικτή μέθοδος 37

38 Focus Group 38

39 Διδακτική στρατηγική Στρατηγική = οι χειρισμοί που απορρέουν από ένα μοντέλο διδασκαλίας και εκφράζουν τις θεωρητικές απόψεις του εκπαιδευτικού για τη μάθηση και τη διδασκαλία. Παραδείγματα στρατηγικών: Διερεύνηση/αντιμετώπιση μιας προβληματικής κατάστασης Προσπάθεια διατύπωσης ιδεών, εννοιών, θεωρίας Διατύπωση ερωτήσεων (ανοιχτών/κλειστών)/ υποθέσεων Τοποθέτηση προτάσεων σε λογική σειρά Έμφαση στη μέθοδο και όχι στη «σωστή» απάντηση Ανάπτυξη του οπτικού γραμματισμού

40 Μοντέλα διδασκαλίας Joyce & Weil,.

41 Τομείς προσωπικότητας νοητικός συναισθηματικός (στάσεις, αξίες, συναισθήματα) ψυχοκινητικός (κυρίως δεξιότητες) αισθητικός κοινωνικός

42 Διδακτικό μοντέλο: Ορισμός Σύστημα εννοιών και εννοιακών σχέσεων που περιγράφει, προβλέπει και καθορίζει εκπαιδευτικές καταστάσεις. Λειτουργεί ως εργαλείο οργάνωσης, καθοδήγησης και αξιολόγησης της διδασκαλίας και αναφέρεται σε μικρο-επίπεδο ή μακρο-επίπεδο 42

43 Ταξινομίες μοντέλων Συμπεριφορισμός Ερέθισμα - αντίδραση Συνάφεια Επανάληψη Ενίσχυση Εποικοδομισμός Κατανόηση και εξαγωγή νοήματος Αμφιλεγόμενη η φύση της γνώσης Διερεύνηση Ομάδες Project Μοντέλο μάθησηςεπεξεργασίας πληροφοριών Συλλογή Αναπαράσταση Κωδικοποίηση Αποθήκευση Ανάσυρση Έλεγχος 43 Φλουρής, 2002

44 Διδακτικές στρατηγικές και διδακτικές μέθοδοι (αντιστοιχία) Joyce & Weil,.

45 Αλληλεπιδραστική διδασκαλία Συζήτηση Διάλογος Panel Παιχνίδι ρόλων Καταιγισμός ιδεών Πρακτικές συνεργασίας Εργαστηριακές ομάδες Ομαδοσυνεργατική μάθηση Επίλυση προβλημάτων Διδασκαλία σε κύκλο Φροντιστηριακές ομάδες Συνέντευξη Άμεση Διδασκαλία Δομημένη περίληψη Αποσαφήνιση Διδασκαλία βάσει στόχων Ασκήσεις και εφαρμογές Σύγκριση και αντίθεση Υποβολή ερωτήσεων Διδασκαλία με επίδειξη Οδηγίες για μελέτη, προσοχή και παρατήρηση Έμμεση Διδασκαλία Επίλυση προβλημάτων Μελέτη περίπτωσης Διερεύνηση Ανάγνωση με νόημα Στοχαστική συζήτηση Προσδιορισμός εννοιών Εννοιολογική χαρτογράφηση Αναζήτηση εννοιών Συμπλήρωση κενών Ανεξάρτητη μελέτη Δοκίμια Διδασκαλία με ΤΠΕ Αναφορές Πακέτα δραστηριοτήτων Μαθήματα με αλληλογραφία Μαθησιακά συμβόλαια Δουλειά για το σπίτι Projects Απαντήσεις σε ερωτήματα Κέντρα μάθησης Πειραματική μάθηση Επισκέψεις Οργάνωση πειραμάτων Προσομοιώσεις Παιχνίδια Εστιασμένη απεικόνιση Παρατήρηση στο πεδίο Παιχνίδι ρόλων Δημιουργική σκέψη Μοντελοποίηση Επισκόπηση Joyce &Weil, 1986

46 Μοντέλο KSAVE για την εκπαίδευση στον 21 ο αιώνα Τρόποι σκέψης Τρόποι εργασίας Εργαλεία εργασίας Ζωή στον κόσμο Δημιουργικότητα και καινοτομία Κριτική σκέψη, επίλυση προβλημάτων, λήψη αποφάσεων Επικοινωνία Συνεργασία (εργασία σε ομάδες) Πληροφορικός γραμματισμός (έρευνα σε πηγές, αποδεικτικά στοιχεία κ.λπ.) Τεχνολογικός γραμματισμός (ICT literacy) Πολιτειότητα (citizenship), τοπική και οικουμενική επικοινωνία Ζωή και καριέρα Μαθαίνω πώς να μαθαίνω, μεταγνώση Binkley et al., 2012 Προσωπική και κοινωνική ευθύνη (περιλαμβάνοντα ι η πολιτισμική επίγνωση και δεξιότητα) 46

47 Μοντέλα σχεδιασμού της διδασκαλίας Τεχνικό-γραμμικό Ψυχολογικό-κυκλικό 1. Διατύπωση θέματος 2. Διατύπωση σκοπών και στόχων 3. Διδακτικό υλικό και μέθοδος (χρόνος) 4. Αξιολόγηση 47 47

48 Υποκείμενες παραδοχές του τεχνικού-γραμμικού μοντέλου Η μάθηση βρίσκεται υπό τον έλεγχο του εκπαιδευτικού Η βασικότερη παράμετρος επιτυχίας: ο ακριβής προσδιορισμός στόχων και καθηκόντων 48 48

49 Υποκείμενες παραδοχές του ψυχολογικού-κυκλικού μοντέλου Βασίζεται: στις ανάγκες και ικανότητες των μαθητών στις αποφάσεις και επιλογές των μαθητών στη φύση της διδακτικής δραστηριότητας Συντελείται: σε σύνθετα κοινωνικά, πολιτισμικά και ιστορικά περιβάλλοντα 49 49

50 Ο συμπεριφορισμός ως θεωρία μάθησης Έμφαση στις περιβαλλοντικές επιδράσεις Εστιασμός σε παρατηρήσιμες και μετρήσιμες μορφές συμπεριφοράς (Watson, Skinner) 50 50

51

52

53 Συμπεριφοριστικές πρακτικές στη διδασκαλία Διδασκαλία: μια τεχνολογία παραγωγής προγραμμάτων και υλικών για κατάκτηση στόχων Χρήση μηχανών εξατομικευμένης διδασκαλίας Χρήση εξωτερικών ενισχυτών Απο-πλαισιωμένα περιβάλλοντα μάθησης Ανταπόκριση του μαθητή σε ξεκάθαρους στόχους Απόκτηση δεξιοτήτων σε απλές μορφές συμπεριφοράς Απόκτηση δηλωτικής γνώσης Όχι παραγωγή γνώσης και κατανόησης με όρους νοήματος 53 53

54 Κριτική του συμπεριφορισμού ως διδακτικής πρακτικής Όχι για είδη μάθησης σχετικά με ανώτερες νοητικές λειτουργίες Όχι για μάθηση σε θέματα με αξιακές διαστάσεις Κίνδυνος χειραγώγησης (από έλεγχο συμπεριφοράς) 54 54

55

56 Το διδακτικό μοντέλο του Συμπεριφορισμού Χαρακτηριστικά: Βασίζεται στη σχέση ερέθισμα αντίδραση Αρχές: συνάφειας, επανάληψης, ενίσχυσης Έργο του εκπαιδευτικού: η διευθέτηση του περιβάλλοντος μάθησης Κριτική: Η γνώση αντιμετωπίζεται ως στατική Η διδασκαλία αντιμετωπίζεται ως αποκομμένη από το συγκείμενό της Η νοημοσύνη αντιμετωπίζεται ως ενιαία

57 Παράδειγμα συμπεριφοριστικού μοντέλου: Προγραμματισμένη διδασκαλία (Skinner) Χαρακτηριστικά: Συγκεκριμένη ύλη Ενεργητική αντίδραση του μαθητή Ανατροφοδότηση Πλεονεκτήματα: Άμεση ενίσχυση Παρακολούθηση από εκπαιδευτικό Ατομικός ρυθμός εκμάθησης Ανάπτυξη κινήτρων (εξωτερικών) Δυνατότητα διακοπής συνέχισης Αποδοτική εκμάθηση

58 Ποιο το αποτέλεσμα?

59 Το διδακτικό μοντέλο Μάθησης-Επεξεργασίας Πληροφοριών Χαρακτηριστικά: Αναλογία ανάμεσα στις λειτουργίες του εγκεφάλου και του Η/Υ Επεξεργασία πληροφορίας: συλλογή, αναπαράσταση, κωδικοποίηση, αποθήκευση, ανάσυρση Παρουσία διαδικασιών ελέγχου Έργο του εκπαιδευτικού: διαδικαστικές ενέργειες για την υποστήριξη των εσωτερικών φάσεων μάθησης. Κριτική: Η σύλληψη του μαθησιακού φαινομένου δεν είναι «υπολογιστική» Οι ανθρώπινες νοητικές λειτουργίες είναι πιο περίπλοκες

60

61 Εποικοδομισμός

62 Το διδακτικό μοντέλο του Εποικοδομισμού Χαρακτηριστικά: Το άτομο εποικοδομεί ενεργά την κατανόηση και εξάγει νόημα από τις πληροφορίες Οι μαθητές «φέρουν» τις προϋπάρχουσες αντιλήψεις τους και «κατασκευάζουν» ενεργητικά τη γνώση. Η φύση της γνώσης είναι αμφιλεγόμενη Διδακτικές προσεγγίσεις: διερευνητική διδασκαλία, εργασίες ομάδων, σχέδια συνεργατικής έρευνας. Κριτική: Δεν λαμβάνεται επαρκώς υπόψη το κοινωνικό πλαίσιο όπου συντελείται η μάθηση.

63

64

65 Παραδοχές κονστρουκτιβισμού για τη μάθηση και τη διδασκαλία μαθητές: όχι ανάκληση αλλά διαμόρφωση/ κατασκευή της γνώσης 65 δάσκαλοι: έμφαση όχι στη γνώση του Α αλλά σε προσωπικές αντιλήψεις, πεποιθήσεις, προσωπικές θεωρίες, αναστοχασμό εκπαιδευτική διαδικασία: συζήτηση, συνεργασία, διαπραγμάτευση 65

66 Είδη προγραμμάτων διδασκαλίας Ως προς την ευελιξία τους Ως προς τη φιλοσοφία τους «κλειστά προγράμματα» «προγράμματα -πλαίσια» θεματοκεντρικά παιδοκεντρικά κοινωνικής αναδόμησης κοινωνικής αποτελεσματικότητας 66

67 Προγράμματα διδασκαλίας Παιδοκεντρικά child -centered curriculum Θεματοκεντρικά subject-centered curriculum Κριτήριο: δεξιότητες, ανάγκες, ενδιαφέροντα των παιδιών Κριτήριο: η μεγιστοποίηση της σχολικής μάθησης ΟΗΕ:Διακήρυξη Δικαιωμάτων του παιδιού (1959) Συνέδριο Woodshall (1959): Skinner, Bruner, Gagne 67

68 Ερβαρτιανό σύστημα διδασκαλίας Χαρακτηριστικά: Συνδυασμός Ψυχολογίας και Ηθικής Πρωταρχικό στοιχείο του ψυχικού βίου: οι παραστάσεις Παράγωγα της σύνδεσης/αλληλεπίδρασης των παραστάσεων: το συναίσθημα και η βούληση Στόχος αγωγής: η ηθικοποίηση του χαρακτήρα => η διεύρυνση του παραστατικού κύκλου των παιδιών Πέντε «τυπικά» στάδια διδασκαλίας (ανάλυση, σύνθεση, σύνδεση, σύστημα, μέθοδος) Παιδονομικά μέσα στήριξης της διδακτικής πράξης Ύψιστες αρετές: υπακοή, πειθαρχία, ευγένεια 68

69

70 Νέο Σχολείο ή Σχολείο Εργασίας (John Dewey) Χαρακτηριστικά: O μαθητής στο επίκεντρο της διδασκαλίας Δάσκαλος καθοδηγητής-εμψυχωτής Ευέλικτα διδακτικά σχήματα Διδακτικές αρχές αυτενέργειας, εποπτικότητας, παιδοκεντρικότητας learning by doing, «σχολείο και ζωή» Πορεία διδασκαλίας: κατάσταση απορίας, δοκιμή λύσεων, διαμόρφωση σωστής λύσης, εφαρμογή Νέες έννοιες: κοινωνική οργάνωση της διδασκαλίας, διαπροσωπικές σχέσεις, «στυλ» συμπεριφοράς του δασκάλου, διδακτικά μέσα Νέο σχολικό ήθος: ελευθερία, παιχνίδι, ενδιαφέρον, επιλογή 70

71

72 Το μοντέλο του J. Dewey Βήματα (learning by doing) 1.Αίσθηση δυσκολίας 2.Εντοπισμός προβλήματος 3.Δοκιμή προτάσεων-λύσεων 4.Διαμόρφωση ορθής λύσης 5.Αποδοχή ή απόρριψη λύσης με επαλήθευση 72

73 Διαθεματική προσέγγιση Ενιαιοποίηση περιεχομένου Καταστάσεις μάθησης με δράση αυτενέργεια αυτομόρφωση φυσική εποπτεία 73

74

75 Ανατροφοδότηση (feedback) Λειτουργικές προϋποθέσεις: 1. Να είναι σαφής και άμεση 2. Να επικεντρώνεται στις ενέργειες και όχι στις προθέσεις 3. Να είναι κατάλληλη για το επίπεδο μάθησης του μαθητή 4. Να επισημαίνει τα θετικά στοιχεία και να αναπτύσσει υπευθυνότητα 5. Να βοηθά τους μαθητές να κρίνουν οι ίδιοι τις επιδόσεις τους 75 75

76 Αναπαραστάσεις του εμπειρικού κόσμου Πραξιακή Εικονιστική Συμβολική 76

77 Οι προϋπάρχουσες ιδέες του μαθητή Τεχνικές χαρτογράφησης των ιδεών Ο δάσκαλος απευθύνεται 1. Ζητά ορισμό 2. Ζητά δημιουργία σχεδίου 3. Ζητά σχολιασμό εικόνας 4. Εκτελεί ένα πείραμα που εκπλήσσει 5. Αντιπαραθέτει δύο λανθασμένες αντιλήψεις 6. Αντιπαραθέτει μια απαρχαιωμένη πεποίθηση 7. Οργανώνει παιχνίδια ρόλων Ο δάσκαλος επανέρχεται 1 α. Θέτει νέα ερώτηση 2 α. Ζητά εξηγήσεις 3 α. Ζητά εξηγήσεις 4 α. Ζητά τους λόγους της έκπληξης 5 α. Διερευνά γιατί οι μαθητές συμμερίζονται μια αντίληψη 6 α. Τοποθετεί την πεποίθηση σε πλαίσιο 7 α. Κάνει υποθέσεις για τις ερμηνείες που δόθηκαν 61

78 Γνωστική σύγκρουση Εννοιολογική αλλαγή (δομές περισσότερο συμβατές με το επιστημονικό πρότυπο) 78

79 Ζώνη επικείμενης ανάπτυξης (Zone of Proximal Development, ZPD) Τεχνικές διάγνωσης: 1. Εισαγωγή εμποδίων ή δυσκολιών στην επίλυση προβλημάτων 2. Παροχή εναλλακτικών τρόπων επίλυσης προβλημάτων 3. Εμπλοκή των μαθητών σε απαιτητικά καθήκοντα 79

80 Γνωστική πολλαπλότητα των μαθητών μαθησιακά στυλ (learning styles) πολλαπλοί τύποι νοημοσύνης (multiple intelligences) 80

81 Οι διαστάσεις του στιλ μάθησης (learning styles) γνωστική «φυσιολογική» τον αντιληπτικό τρόπο οπτικός ακουστικός σε σχέση με κιναισθητικός τη γνωστική συνθετότητα το χρόνο αντίληψης τη δομή του πεδίου μάθησης συναισθηματική σε σχέση με το χρόνο της μέρας σε σχέση με τα στοιχεία του περ/ντος τη θέση/ κίνηση του μαθητή τις αιτίες της συμπεριφοράς 81 την εξάρτηση από το πεδίο την επιμονή

82 Πολλαπλοί τύποι νοημοσύνης o Λογικο-μαθηματική o Γλωσσική o Μουσική o Νοημοσύνη του χώρου o Οπτική o Κιναισθητική σωματική o Διαπροσωπική o Ενδοπροσωπική o Νατουραλιστική-οικολογική Ζητούμενα: 1. Εναλλακτικοί τρόποι και ποιοτικές μέθοδοι έρευνας 2. Σκιαγράφηση νέων αρχών σχολικής μάθησης 3. Διαμόρφωση ενός σύγχρονου πλαισίου διδακτικών διαδικασιών για την ανάπτυξη υψηλών νοητικών ικανοτήτων (π.χ. σκέψη για τη σκέψη και τη μάθηση, κριτική, δημιουργική, στοχαστική, επίλυση προβλημάτων, λήψη αποφάσεων κ.λπ.) 82