ΟΡΘΡΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΜΕ ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ. ΗΧΟΣ Α Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Σαμψὼν τοῦ Ξενοδόχου.

Transcript

1 ΟΡΘΡΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΜΕ ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ. ΗΧΟΣ Α Μνήμη τοῦ Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν Σαμψὼν τοῦ Ξενοδόχου. Ἦχος ι Αλ λη λου ου ι α Αλ λη λου ι α (ίς) Αλ λη λου ου ι α Στιχ. Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καὶ προσελάβου ύριε. Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ου ι α Στιχ. αὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν εἰς γενεάν καὶ γενεάν. Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη Αλ λη λου ου ι α 1

2 Ἀπολυτίκιον μαρτυρικόν Α πο ο στο λοι µαρ τυ ρες και προ φη ται Ι ε ραρ χαι ο σι οι και δι και οι οι κα λως τον α γω να τε λε σαν τες και την πι στιν τη ρη σαν τες παρ ρη σι αν ε χον τες προς τον Σω τη η ρα υ περ η µων αυ τον ως α γα θον ι κε τε ευ σα τε σω θη ναι δε ο µε θα τας ψυ χα α ας η µων 2

3 όξα. Νεκρώσιμον. Μνη σθη τι υ υ ρι ε ως α γα θος των δου λων σου και ο σα εν βι ω η µαρ τον συγ χω ρη σον ου δεις γαρ α να µα αρ τη τος ει µη συ ο δυ να µε νος και τοις µε τα στα σι δου ναι την α να α α παυ σιν αί νῦν. Θεοτοκίον. Μη τηρ α γι ι α η του α φρα στου φω τος αγ γε λι κοις σε υ µνοις τι µων τες ευ σε βως µε γα λυ υ νο µε ε εν 3

4 Τῷ Σαββάτῳ πρωΐ. Μετὰ τὴν α' Στιχολογίαν αθίσματα Μαρτυρικὰ Ἦχος α'. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος Ὡς καλοὶ στρατιῶται ὁμοφρόνως πιστεύσαντες, τὰς ἀπειλὰς τῶν τυράννων μὴ πτοούμενοι Ἅγιοι, προσήλθετε προθύμως τῷ Χριστῷ, ἀράμενοι τὸν τίμιον Σταυρόν, καὶ τελέσαντες τὸν δρόμον, ἐξ οὐρανοῦ τὴν νίκην ἐλάβετε. όξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι' ὑμῶν, πᾶσιν ἰάματα. Στίχ. Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ ὁ Θεὸς Ἰσραὴλ αὐτὸς δώσει δύναμιν καὶ κραταίωσιν τῷ λαῳ αὐτοῦ εὐλογητὸς ὁ Θεός. Τὰς ἀλγηδόνας τῶν Ἁγίων, ἃς ὑπὲρ σοῦ ἔπαθον, δυσωπήθητι ύριε, καὶ πάσας ἡμῶν τὰς ὀδύνας, ἴασαι φιλάνθρωπε δεόμεθα. Μαρτυρικὸν Τας αλ γη δο νας των Α γι ων ας υ περ σου ου ε πα θον δυ σω πη θη τι υ ρι ε και πα σας η µων τας ο δυ νας 4

5 ι α σαι φι λαν θρω πε δε ο ο µε ε θα Στίχ. Τοῖς Ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωμεν πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ Τοὺς μάρτυρας Χριστοῦ, ἱκετεύσωμεν πάντες αὐτοὶ γὰρ τὴν ἡμῶν, σωτηρίαν αἰτοῦνται, καὶ πόθῳ προσέλθωμεν, πρὸς αὐτοὺς μετὰ πίστεως, οὗτοι βρύουσι, τῶν ἰαμάτων τὴν χάριν, οὗτοι φάλαγγας, ἀποσοβοῦσι δαιμόνων, ὡς φύλακες τῆς πίστεως. όξα... Νεκρώσιμον Τὸ τοῦ θανάτου κράτος, Χριστὲ κατήργησας, καὶ ἀφθαρσίαν τοὶς ἐπὶ γῆς ἐπήγασας, καὶ οἱ εἰς σὲ πιστεύοντες οὐ θνῄσκουσιν, ἀλλὰ ζῶσιν ἐν σοί. Ἀνάπαυσον οὖν ύριε, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου, καὶ κατάταξον αὐτοὺς μετὰ τῶν Ἁγίων σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, χαριζόμενος αὐτοῖς τὰ ἐλέη σου. Το του θα να του κρα τος Χρι στε κα τηρ 5

6 γη σας και α φθαρ σι αν τοις ε πι γης ε πη γα σας και οι εις σε πι στευ ον τες ου θνη σκου σιν αλ λα ζω ω σιν εν σοι Α να παυ σον ουν υ ρι ε τας ψυ χας των δου λων σου και κα τα τα ξον αυ τους µε τα α των Α γι ων σου πρε σβει αις της Θε ο το ο κου χα ρι ζο µε νος αυ τοις τα ε λε ε η η σου αὶ νῦν... Θεοτοκίον Τοῦ Γαβριὴλ φθεγξαμένου σοι αρθένε τὸ Χαῖρε, σὺν τῇ φωνῇ ἐσαρκοῦτο, ὁ τῶν ὅλων εσπότης, ἐν σοὶ τῇ ἁγίᾳ κιβωτῷ, ὡς ἔφη ὁ δίκαιος αυΐδ, ἐδείχθης πλατυτέρα τῶν 6

7 οὐρανῶν, βαστάσασα τὸν τίστην σου. όξα τῷ ἐνοικήσαντι ἐν σοί, δόξα τῷ προελθόντι ἐκ σοῦ, δόξα τῷ ἐλευθερώσαντι ἡμᾶς διὰ τοῦ τόκου σου. Του Γα βρι ηλ φθεγ ξα µε νου σοι αρ θε νε το χαι αι ρε συν τη φω νη ε σαρ κου το ο των ο ο λων ε σπο της εν σοι τη α γι α ι βω τω ως ε φη ο δι και ος α βιδ ε δει χθης πλα τυ τε ε ρα των ου ρα νων βα στα σα σα τον τι στην σου δο ξα τω ε νοι κη σαν τι εν σοι δο ξα τω προ ελ θο ον τι εκ σου δο ξα τω ε λευ θε ρω σαν τι η µας δι α του το ο κου ου σου 7

8 ΕΥΛΟΓΗΤΑΡΙΑ Ἦχος ε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Των α γι ων ο χο ρος ευ ρε πη γη ην της ζω ης και αι θυ ραν πα ρα δει σου ευ ρω κα γω την ο δον δι α της µε τα νοι οι ας το α πο λω λος προ βα τον ε γω ει µι α να κα λε σαι αι µε Σω τηρ και σω ω σον µε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Οι τον α µνον του Θε ου κη ρυ ξαν τες 8

9 και σφα γι α σθε ντες ωσ περ αρ νες και προς ζω ην την α γη ρω α γι οι και α ι δι ον µε τα τε θεν τες του τον εκ τε νως µαρ τυ ρες ε αι τη σα σθε ο φλη µα των λυ υ σιν η µιν δω ρη σα σθαι Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Οι την ο δον την στε νην βα δι σαν τες τε θλιµ µε νην παν τες οι εν βι ω οι τον σταυ ρον ως ζυ γον α ρα µε νοι και ε µοι α κο λου θη σαν τες εν πι στει δευ τε α πο 9

10 λαυ ε τε α η τοι µα σα η µιν βρα βει α και στε φη τα ου ρα νι α Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Ο πα λαι µεν εκ µη ον των πλα σας µε και ει κο νι σου θει α τι µη σας πα ρα βα σει εν το λης δε πα α λιν µε ε πι στρε ε ψας εις γην εξ ης ε λη φθην εις το καθ ο µοι οι ω σιν ε πα να γα γε το αρ χαι ον κα αλ λος α να µορ φω ω σα α σθαι Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον 10

11 µε τα δι και ω µα τα σου Ει κων ει µι της αρ ρη του δο ξης σου ει και στιγ µα τα φε ρω πται σµατων οι κτει ρη σον το σον πλα σµα ε σπο τα και κα θα ρι σον ση ευ σπλαχ νι α και την πο θει νην πα τρι ι δα πα ρασχου µοι α ρα δει σου πα αλινποιων πο λι ι τη ην µε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Α να παυ σον ο Θε ος τους δου λους σου και κα τα τα ξον αυ τους εν 11 α ρα δει σω ο

12 που χο ροι των Α γι ων υ ρι ε και οι δι και οι ε κλα αµ ψου σιν ως φω στη ρες τους κε κοι µη µε νους δου λους σου α να παυ σον πα ρο ρων αυ των παν τα τα εγ κλη η µα α τα ο ξα α τρι ι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Το τρι λαµ πες της µι ας θε ο τη τος ευ σε βως υ µνη σω µεν βο ων τες Α γι ος ει ο α τηρ ο α ναρ χος ο συ να ναρ χος Υι ος και θει ον νευ µα φω τι σον η µας πι στει σοι 12

13 λα τρευ ον τας και του αι ω νι ι ου πυ ρος ε ξα αρ πα α σον αι νυ υν και α ει και και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Χαι ρε σε µνη η Θε ον σαρ κι τε κου ου σα εις παν των σω τη ρι αν δι ης γε νος των αν θρω πων ευ ρα το την σω τη ρι ι αν δι α σου ευ ροι µεν α ρα δει σον Θε ο το κε Α γνη ευ λο γη µε νη Αλ λη λου ου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος 13 (δίς)

14 Αλ λη λου ου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ο ο ο ο ο ο ο ος Μ Ὁ ἱερεύς τήν δέησιν ὑπέρ τῶν κεκοιµηµένων, ὁ δὲ χορός: ύριε ἐλέησον (γ ) Εἶτα ψάλλοµεν τὸ Νεκρώσιµον άθισµα. Ἦχος ὁ αὐτός. Α να παυ σον Σω τηρ η µων µε τα δι και αι ων τους δου λους σου και του τους κα τα σκη νω σον εν ταις σκη ναις Μ σου κα θως γε γρα πται πα ρο ρων ως α γα θος τα πληµ µε λη µα τα αυ των τα ε κου σι α και τα α κου σι α και παν τα τα εν α γνοι οι α 14

15 και γνω ω σει φι λα Μ αν θρω ω πε ο ξα πα τρι και Υι ω και α γι ω πνευ µα τι αι παν τα τα εν α γνοι οι α και γνω ω σει φι λα Μ αν θρω ω πε αινυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι Μ ω νων α µην Ο εκ αρ θε νου Μ α να τει λας τω κο σµω Χρι στε ε ο Θε ος υι ους Μ φω τος δι αυ της α να δει ει ξας ε λε η σον η µας 15

16 Εἶτα ἀναγινώσκεται ὁ Ν ψαλµὸς Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. αρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. 16

17 Μὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου σου, καὶ τὸ νεῦμά σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην σου. ύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, ύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου μόσχους. 17

18 ΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΑΛΗΤΙΗΣ ΗΧΟΣ Α' ανὼν εἰς ροφήτας καὶ Μάρτυρας, ᾨδὴ α. Ἦχος α'. Ὁ Εἱρμὸς Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά, θεοπρεπῶς ἐν ἰσχύϊ δεδόξασται αὕτη γὰρ ἀθάνατε, ὡς πανσθενὴς ὑπεναντίους ἔθραυσε, τοῖς Ἰσραηλίταις, ὁδὸν βυθοῦ καινουργήσασα. Τροπάρια Στιχ. Ἃγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. Χερσὶν ὡμοιώθης ροφητῶν, ὁ τῇ χειρί σου συνέχων τὰ πέρατα, τούτων παρακλήσεσι, τὸ τῶν ἐμῶν ἁμαρτιῶν χειρόγραφον, Λόγε διαρρήξας, ἐχθροῦ χειρῶν με ἐξάρπασον. Στιχ. Ἃγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν. Θείων ἐπιλάμψεων τὸν νοῦν, προφητικῶς δεκτικὸν ἐργασάμενοι, φῶς ἐχρηματίσατε, τὴν νοητὴν ἀνατολὴν κηρύττοντες, ἔνδοξοι ροφῆται, φωταγωγοὶ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Μαρτυρικὰ Στίχ. Ἃγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν. 18

19 Αἵμασιν ὑμῶν ἀθλητικοῖς, πολυθεΐας ξηράναντες πέλαγος, τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν, τοὺς ποταμοὺς ξηράνατε μακάριοι, θείαις ἑπομβρίαις, τῶν ἱερῶν προσευχῶν ὑμῶν. Στίχ. Ἃγιοι τοῦ Θεοῦ, πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν. Νέφος ἀθλητῶν φωτοειδές, τὸν ἐκ αρθένου νεφέλης ἐκλάμψαντα, Ἥλιον δυσώπησον, τὰ σκοτεινὰ νέφη, τῶν καρδιῶν ἡμῶν ἐναποδιῶξαι, καὶ τῆς γεέννης λυτρώσασθαι. Θεοτοκίον Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Γνώμῃ ὀλισθαίνοντα ἀεί, καὶ λογισμοῖς πονηροῖς ἐξελκόμενον, καὶ δελεαζόμενον, φρενοβλαβῶς δέ, τοῖς ἐχθροῖς εὐχείρωτον, ὅλον γεγονότα, μὴ ὑπερίδῃς με έσποινα. 19

20 ανὼν Νεκρώσιμος, Ἦχος α. Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά, Στίχ. ρεσβείαις τῶν Μαρτύρων σου ἀνάπαυσον, ύριε, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου. ύλας τοῦ θανάτου καὶ μοχλούς, τῷ σῷ θανάτῳ συντρίψας, ἀθάνατε, πύλας ἀναπέτασον, τῆς ὑπὲρ νοῦν ἀθανασίας έσποτα, τοῖς κεκοιμημένοις, πρεσβείαις τῶν ἀθλοφόρων σου. Στίχ. Αἱ ψυχαὶ αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται. Ἵνα τῆς ἐνθέου σου ζωῆς, ἀξιωθῶμεν κατῆλθες πρὸς θάνατον, τούτου προνομεύσας δέ, τοὺς θησαυρούς, ἡμᾶς ἐκεῖθεν εἵλκυσας, νῦν δὲ ζωοδότα, τοὺς μεταστάντας ἀνάπαυσον. Στίχ. αὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν, εἰς γενεάν και γενεάν. Σύ μου τὸ φθαρτόν τε καὶ θνητόν, ἀναλαβὼν ἀφθαρσίαν ἐνέδυσας, καὶ πρὸς ἀτελεύτητον, διαγωγὴν καὶ μακαρίαν ὕψωσας, ἔνθα ὡς οἰκτίρμων, οὓς προσελάβου ἀνάπαυσον. Θεοτοκίον 20

21 Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Τὴν κυοφορήσασαν πιστοί, τὸν ἐκ Θεοῦ Θεὸν Λόγον ὑμνήσωμεν αὕτη γὰρ ἡ άναγνος, ὁδὸς ζωῆς τοὶς τεθνεῶσι γέγονεν, ἣν ὡς θεοδόχον καὶ Θεοτόκον δοξάζομεν. 21

22 Ὁ ανὼν τοῦ Ὁσίου ᾨδὴ α'. Ἦχος β' εῦτε λαοὶ Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὕμνοις τὴν σήν, φαεινοτάτην πανήγυριν, ἀνευφημεῖν ὁρμήσαντι, φῶς μοι κατάπεμψον, παρεστὼς στεφηφόρος, τῷ θρόνῳ τοῦ εσπότου Μακαριώτατε.(ὶς) Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Μόνα ποθῶν, τὰ πρὸς ζωὴν ὁδηγοῦντά σε, κόσμου τερπνὰ παρέδραμες, καὶ ὑπερκόσμιον, κληρουχίαν ἐκτήσω διὸ σε συνελθόντες Σαμψὼν γεραίρομεν. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Νόμῳ Θεοῦ, ὑποκλιθείς, Ἀξιάγαστε, πρὸς ἀρετῆς ἀκρώρειαν, χαίρων ἀνέδραμες, ἐλεήμων ἐν πᾶσι, γενόμενος διὸ σε νῦν μακαρίζομεν. όξα... Ὤφθης πτωχῶν, συμπαθεστάτη βοήθεια, καὶ ἀσθενούντων Ὅσιε, ἰατρὸς ἄριστος, καὶ καταπονουμένων ἀντίληψις διὸ σε Θεὸς ἐδόξασε. αὶ νῦν... Θεοτοκίον 22

23 Σὲ τοῦ Θεοῦ, τὴν ὑπὲρ λόγον λοχεύτριαν, ὡς κραταιὰν ἀντίληψιν, πάντων ανάμωμε, τῶν καταπονουμένων, δοξάζομεν ἀπαύστως καὶ μακαρίζομεν 23

24 ΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΑΛΗΤΙΗΣ ΗΧΟΣ Α' ανὼν εἰς ροφήτας καὶ Μάρτυρας, ᾨδὴ γ. Ἦχος α'. Ὁ Εἱρμὸς Ὁ μόνος εἰδὼς τῆς τῶν βροτῶν, οὐσίας τὴν ἀσθένειαν, καὶ συμπαθῶς αὐτὴν μορφωσάμενος, περίζωσόν με ἐξ ὕψους δύναμιν, τοῦ βοᾶν σοι Ἅγιος, ὁ ναὸς ὁ ἔμψυχος, τῆς ἀχράντου σου δόξης φιλάνθρωπε. Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν. οχεῖα τοῦ νεύματος σοφοί, ροφῆται χρηματίσαντες, τὴν πρὸς ἡμᾶς τοῦ Λόγου κατάβασιν, φαεινοτάτως διετρανώσατε διὸ δυσωπήσατε, φωτισμὸν καὶ ἔλεος, δωρηθῆναι τοῖς πίστει τιμῶσιν ὑμᾶς. Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν. λαξὶ καρδιῶν ὑμῶν σοφοί, τὸν νόμον τὸν σωτήριον, ἐγγεγραμμένον πίστει ἐσχήκατε διὸ τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας με, χαλεπῶς τροπούμενον, θείαις παρακλήσεσι, θεηγόροι ροφῆται λυτρώσασθε. Μαρτυρικὰ 24

25 Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν. Φρύαγμα τυράννων δυσσεβές, γενναίως συνετρίψατε, πρὸς τὸν Θεὸν ὑψούμενοι μάρτυρες διὸ κραυγάζω, κατεπαιρόμενον, καὶ σοβαρευόμενον, κατ' ἐμοῦ τὸν δράκοντα, ταῖς ὑμῶν ἱκεσίαις συντρίψατε. Στίχ. Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν. Θείων παθημάτων κοινωνοί, μελλούσης βασιλείας τε, ἀδιαδόχου μάρτυρες ἔνδοξοι, παθῶν σαρκός με ἀπολυτρώσασθε, καὶ γεέννης ῥύσασθε, καὶ μελλούσης κρίσεως, ταῖς ὑμῶν πρὸς τὸν τίστην δεήσεσιν. Θεοτοκίον Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Σκηνὴ πλατυτέρα οὐρανῶν, λαόν σου συνερχόμενον, ἐν τῇ σκηνῇ σόυ ταύτῃ ὑμνῆσαί σε, σκηνῶν ἀΰλων μέτοχον ποίησον, τῇ θερμῇ δεήσει σου, τῇ πρὸς Χριστὸν ὅν ἔτεκες, τὸν εσπότην ἁπάντων καὶ ύριον. 25

26 ανὼν εἰς οιμηθέντας Ἦχος α. Ὁ μόνος εἰδὼς Στίχ. ρεσβείαις τῶν Μαρτύρων σου ἀνάπαυσον, ύριε, τὰς ψυχὰς τῶν δούλων σου. Ὡς μόνος ὑπάρχων ἀγαθός, καὶ μόνος πολυέλεος, τοὺς εὐσεβῶς πρὸς σὲ ἐκδημήσαντας, ἐν οὐρανίαις σκηναῖς ἀνάπαυσον, ἔνθα ἡ ἀνέκφραστος, χαρὰ καὶ ἀπόλαυσις, ἔνθα νέφος Μαρτύρων εὐφραὶνεται. Στίχ. Αἱ ψυχαὶ αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται. Σὺ μόνος ἐφάνης ἐπὶ γῆς, Σωτήρ μου ἀναμάρτητος, ὁ ἁμαρτίας αἴρων ὡς εὔσπλαγχνος, τοῦ κόσμου τούτου τῶν μεταστάντων πιστῶς, τὰς ψυχὰς ἀνάπαυσον, ἐν αὐλαῖς Ἁγίων σου, ἐν τρυφῇ αραδείσου φιλάνθρωπε. Στίχ. αὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν, εἰς γενεάν και γενεάν. Θανάτου τὸ κράτος καθελών, ζωὴν τὴν ἀτελεύτητον, πᾶσι πιστοῖς ἐπήγασας, έσποτα, ἐν ταύτῃ τούτους τοὺς ἐκδημήσαντας, εὐσεβῶς κατάταξον, παρορῶν τὰ πταίσματα, συγχωρῶν ἁμαρτίας Ἀθάνατε. 26

27 Θεοτοκίον Στίχ. Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς. Ἀσπόρως συνέλαβες Ἁγνή, τὸν Λόγον τὸν ἀΐδιον, σωματικῶς ἡμῖν ὁμιλήσαντα, τὸν τοῦ θανάτου τὴν ἰσχὺν λύσαντα, καὶ ζωὴν πηγάσαντα, καὶ θνητοῖς ἀνάστασιν, τῇ αὐτοῦ εὐσπλαγχνίᾳ παρέχοντα. 27

28 Ὁ ανὼν τοῦ Ὁσίου ᾨδὴ γ'. Ἦχος β' Στερέωσον ἡμᾶς Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἐλέῳ τοῦ Θεοῦ τὸ θεῖον ἔλεος, ἐκτήσω καὶ τῆς φωνῆς ἐπακοῦσαι, ἠξιώθης τῆς καλούσης σε, πρὸς τὸν θεῖον νυμφῶνα Ἀξιάγαστε.(ὶς) Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Σαμψὼν τὸν ἱερὸν ἀνευφημήσωμεν Θεοῦ γὰρ μιμούμενος εὐσπλαγχνίαν, συμπαθὴς νοσοῦσι γέγονε, γυμνουμένων τε πάντων περιβόλαιον. Στίχ. Ἅγιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἁγίως καὶ σεπτῶς τὸν θεῖον βίον σου, ἀνύσας Ἁγίοις συνηριθμήθης, καὶ μονὰς ὁσίων ἔφθασας, φωτισμοῦ ἀπορρήτου ἀξιούμενος. όξα... Μακάριος εἶ σύ, καὶ εὖ σοι γέγονε, τοὺς θείους τηρήσαντι άτερ νόμους, τοῦ υρίου καὶ Θεοῦ ἡμῶν, ὃν ἱκέτευε σῴζεσθαι τὴν ποίμνην σου. 28

29 αὶ νῦν... Θεοτοκίον Ψυχῆς μου καὶ νοὸς Ἁγνὴ ἀπέλασον, τὸ σκότος καὶ δίδου ὡς ἐν ἡμέρᾳ, εὐσχημόνως πολιτεύεσθαι, τὰ σωτήρια πράττοντα προστάγματα. ᾨδὴ γ', τοῦ Μηναίου Ὁ Εἱρμὸς. Ἦχος β' Στερέωσον ἡμᾶς ἐν σοὶ ύριε, ὁ ξύλῳ νεκρώσας, τὴν ἁμαρτίαν, καὶ τὸν φόβον σου ἐμφύτευσον, εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν τῶν ὑμνούντων σε. Ἦχος α Στε ρε ω σον η µα ας εν σοι υ ρι ε ο ξυ λω νε κρω σας την α α µαρ τι αν και τον φο βον σου εµ φυ τευ σον εις τας καρ δι ας η µω ων των υ υ µνουν των σε ε ε 29

30 άθισμα τοῦ Ὁσίου Ἦχος α' Τὸν τάφον σου Σωτὴρ τησάμενος ψυχήν, ἐλεήμονα άτερ, ἐπήρκεσας πτωχοῖς, δαψιλεῖ χορηγίᾳ, καὶ νῦν μεταβέβηκας, πρὸς τὰ ἄνω βασίλεια, τῶν καμάτων σου, τὰς ἀντιδόσεις λαμβάνων, διὰ τοῦτό σε ἐν εὐφροσύνῃ καρδίας, Σαμψὼν μακαρίζομεν. όξα... αὶ νῦν... Θεοτοκίον Ἡ μόνη τῶν πιστῶν, κραταιὰ προστασία, ὃν ἔτεκες Θεόν, ὑπὲρ νοῦν τε καὶ λόγον, ἀπαύστως ἱκέτευε, τὰς ψυχὰς ἡμῶν ῥύσασθαι, πάσης θλίψεως, καὶ συμφορῶν καὶ κινδύνων, Μητροπάρθενε, ἁμαρτωλῶν προστασία, τοῦ κόσμου βοήθεια. ᾨδὴ στ', τοῦ Μηναίου Ἦχος β'. Ὁ Εἱρμὸς Ἐν ἀβύσσῳ πταισμάτων κυκλούμενος, τὴν ἀνεξιχνίαστον τῆς εὐσπλαγχνίας σου, ἐπικαλοῦμαι ἄβυσσον, ἐκ φθορᾶς ὁ Θεὸς με ἀνάγαγε. Ἦχος α 30

31 Εν α βυ σω πται σµα α των κυ κλου µε νος την α νε ξι χνι α στον της ευ σπλαγ χνι ας σου ε πι κα λου µαι α βυσ σον εκ φθο ρας ο Θε ο ος \µε α α να γα γε ε ε 31

32 οντάκιον τοῦ Ὁσίου Ἦχος δ' Ὡς ἰατρὸν πανάριστον, καὶ λειτουργὸν εὐπρόσδεκτον, οἱ τῇ σορῷ σου τῇ θείᾳ προστρέχοντες, Σαμψὼν θεόφρον Ὅσιε, συνελθόντες σε ὕμνοις, καὶ ψαλμοῖς ἀνυμνοῦμεν, Χριστὸν δοξάζοντες, τὸν τοιαύτην σοι χάριν παρέχοντα τῶν ἰάσεων. Σ Υ Ν Α Ξ Α Ρ Ι Ο Ν Τῇ Ζ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, Μνήμη τοῦ Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν Σαμψὼν τοῦ Ξενοδόχου. Στίχοι Ἐξῆγεν ὁ πρὶν ἐκ γνάθου Σαμψὼν πόμα. Ὁ νῦν δὲ Σαμψὼν μύρον ἐκ τάφου βρύει. Εἰκάδι ἑβδομάτῃ Σαμψὼν θάνε, βλῦσέ τε μύρα. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος Ἀνέκτου. Στίχοι Οὐκ ἦν ἀνεκτὸν τῷ Ἀνέκτῳ μὴ στέργειν Τὸν διὰ Χριστὸν θάνατον μέχρι τέλους. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 32

33 ᾨδὴ η', τοῦ μηναίου Ἦχος β'. Ὁ Εἱρμὸς Στίχ. Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, καὶ προσκυνοῦμεν τὸν ύριον, Τὸν ἐν καμίνῳ τοῦ πυρός, τῶν Ἑβραίων τοῖς αισὶ συγκαταβάντα, καὶ τὴν φλόγα εἰς δρόσον, μεταβαλόντα Θεόν, ὑμνεῖτε τὰ ἔργα τὸν ύριον, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας. Ἦχος α Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου ου µεν το ον υ ρι ον Τον εν κα µι νω του πυ ρος των Ε βραι ων τοις αι σι συ γκα τα βαν τα και την φλο γα εις δρο σον µε τα βα λο ο ον τα Θε ον υ µνει τε τα ε ερ γα τον υ ρι ον 33

34 και υ πε ρυ ψου τε εις πα ντας τους αι ω ω να α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ Μητέρα τοῦ φωτὸς... 34

35 Τιµιωτέρα εἰς ἦχο β Ἦχος Β α Με γα λυ νει η ψυ χη µου τον υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω ω τω σω τη ρι µου Μ Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γο ον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε ε µε γα λυ νο µεν Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ 35

36 α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα α σαι αι γε νε αι Μ Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γο ον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε ε µε γα λυ νο µεν Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον 36

37 Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γο ον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε ε µε γα λυ νο µεν Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γο ον 37

38 τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε ε µε γα λυ νο µεν α θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νου ους πει νων τας ε νε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γο ον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε ε µε γα λυ νο µεν 38

39 Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γο ον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε ε µε γα λυ νο µεν 39

40 Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή τοῦ Μηναίου Ἦχος β'. Ὁ Εἱρμὸς Τὸν ἐκ Θεοῦ Θεὸν Λόγον, τὸν ἀρρήτῳ σοφίᾳ, ἥκοντα καινουργῆσαι τὸν Ἀδάμ, βρώσει φθορᾷ πεπτωκότα δεινῶς, ἐξ ἁγίας αρθένου, ἀφράστως σαρκωθέντα δι' ἡμᾶς, οἱ πιστοὶ ὁμοφρόνως, ἐν ὕμνοις μεγαλύνωμεν. Ἦχος α Μ Μ Τον Μ εκ Θε ου Θε ον Λο γο ον τον αρ ρη τω σο φι α η κον τα και νουρ γη σαι τον Α δαµ βρω σει φθο ρα πε πτω κο τα δει νως εξ Α γι ας αρ θε νου α φρα στως σαρ κω θεν τα δι η µας οι πι στοι ο µο φρο νως εν υ \\µνοις\\ µε γα α λυ νο µεν 40

41 Ἦχος α Α ξι ον ε στιν ως α λη θως µα κα ρι ζειν σε την Θε ο το κον την α ει µα κα ρι στον και πα να µω µη τον και µη τε ρα του Θε ου η µων την τι µι ω τε ραν των Χε ρου βιµ και εν δο κο τε ραν α συγ κρι ι τω ως των Σε ρα φιµ την α δι α φθο ο ρως 3 Θε ον Λο γο ον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε ε µε γα λυ νο µε ε εν 41

42 Ἐξαποστειλάριον τοῦ Ὁσίου Ἦχος γ' Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις Ἐσκόρπισας τὸν πλοῦτον, τοῖς πένησι θεαρέστως, καὶ ὁλικῶς ἀνετέθης, ὦ Σαμψὼν τῷ υρίῳ, ὃν ἐκδυσώπει ἀπαύστως, παθῶν ἡμᾶς ἐκλυτροῦσθαι. Θεοτοκίον Ἦχος γ' Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις Τῇ κραταιᾷ σου σκέπῃ, ἀπὸ ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς, ἡμᾶς Ἁγνὴ τοὺς σοὺς δούλους, φύλαττε πάντας ἀβλαβεῖς σὲ γὰρ κεκτήμεθα μόνην, καταφυγὴν ἐν ἀνάγκαις. 42

43 Εἰς τούς αἴνους Ἦχος α α α σα πνο η αι νε ε σα α τω τον υ ρι ον αι νει τε τον υ ρι ον εκ των ου ρα νων αι νει ει τε αυ τον εν τοις υ ψι ι στοις σοι πρε πει υ µνος τω ω Θε ε ω Αι νει τε αυ τον πα αν τες οι Αγ γε λοι αυ του αι νει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α µεις αυ του σοι πρε πει υ µνος τω ω Θε ε ω Αι Στιχηρὰ τῶν Αἴνων Μαρτυρικὰ Ἦχος α νει τε τε αυ τον ε πι ταις δυ 43

44 να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Τοὺς ἀθλοφόρους τοῦ Χριστοῦ, δεῦτε λαοὶ ἅπαντες τιμήσωμεν, ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, τοὺς φωστῆρας τοῦ κόσμου, καὶ κήρυκας τῆς πίστεως, τὴν πηγὴν τήν ἀέναον, ἐξ ἧς ἀναβλύζει τοῖς πιστοῖς τὰ ἰάματα. Αὐτῶν ταῖς ἱκεσίαις, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, τὴν εἰρήνην δώρησαι τῷ κόσμῳ σου, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος. Τους Α θλο φο ρους του Χρι στου δευ τε λα οι α παν τες τι µη σω µεν υ υ υ µνοις και ω δαις πνευ µα τι καις τους φω στη ρας του κο ο σµου και κη ρυ κας της ι στε ως την πη γη ην την α ε να ον εξ ης α να 44

45 βλυ ζει τοις πι στοις τα ι α µα τα Αυ των ταις ι κε σι αις Χρι στε ο Θε ος η µων την ει ρη νην δω ρη σαι τω κο σµω σου και ταις ψυ χαις η µων το µε γα ε ε λε ε ος Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α ρα Οὗτοι οἱ Στρατιῶται τοῦ Βασιλέως τοῦ μεγάλου, ἀντέστησαν τοῖς δόγμασι τῶν τυράννων, γενναίως κατεφρόνησαν τῶν βασάνων, καὶ τὴν πλάνην πᾶσαν πατήσαντες, ἀξίως στεφανωθέντες, αἰτοῦνται παρὰ τοῦ Σωτῆρος εἰρήνην, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος. Ου τοι 0ι Στρα τι ω ται του Βα σι 45

46 λε ως του µε γα α λου αν τε στη σαν τοις δογ µα σι των τυ ραν νων γεν ναι ως κα τε φρο νη σαν των βα σα νων και την πλα νην πα α σαν πα τη σαν τες α ξι ως στε φα νω θε εν τες αι τουν ται πα ρα του Σω τη ρος ει ρη η νην και ταις ψυ χαις η µων το µε γα ε λε ε ος Αι νει τε αυ τον εν τυ µπα νω και χο ρω αι νει τε αυ το ον εν χορ δαι αις και ορ γα α νω Ὑμᾶς πανεύφημοι Μάρτυρες, οὐ θλίψις, οὐ 46

47 στενοχωρία, οὐ λιμός, οὐ διωγμός, οὐδὲ μάστιγες, οὐ θυμὸς θηρῶν, οὐ ξίφος, οὐδὲ πῦρ ἀπειλοῦν, χωρίσαι Θεοῦ δεδύνηνται, πόθῳ δὲ μᾶλλον τῷ πρὸς αὐτόν, ὡς ἐν ἀλλοτρίοις ἀγωνισάμενοι σώμασι, τὴν φύσιν ἐλάθετε, θανάτου καταφρονήσαντες ὅθεν καὶ ἐπαξίως τῶν πόνων ὑμῶν, μισθόν ἐκομίσασθε, οὐρανῶν βασιλείας κληρονόμοι γεγόνατε, ἀπαύστως πρεσβεύσατε ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Υ µας πα νε ευ φη µοι Μαρ τυ ρες ου θλι ψις ου στε νο χω ρι ι α ου λι µος ου δι ωγ µος ου δε µα στι γες ου θυ µος θη ρων ου ξι φος ου δε πυρ α πει λουν χω ρι ι σαι Θε ου δε δυ νην ται πο θω δε µαλ λον τωπρος αυ τον ως εν αλ λο τρι οις α γω νι σα α µε νοι σω µα σι την φυ σιν 47

48 ε λα θε τε θα να α του κα τα φρο νη σαν τες ο θεν και ε πα ξι ι ως των πο νων υ µων µι σθον ε κο µι σα σθε ου ρα νων Βα σι λει ας κλη ρο νο µοι γε γο να τε α πα αυ στως πρε σβε σα τε υ περ των ψυ χω ων η η µων Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λα γµου πα σα πνο η αι νε σα τω τον υ ρι ον Ἀγαλλιᾶσθε Μάρτυρες ἐν υρίῳ, ὅτι τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγωνίσασθε, ἀντέστητε 48

49 βασιλεῦσι, καὶ τυράννους ἑνικήσατε, πῦρ καὶ ξίφος οὐκ ἐπτοήθητε, θηρῶν ἀγρίων κατεσθιόντων τὰ σώματα ὑμῶν, Χριστῷ μετὰ Ἀγγέλων τὴν ὑμνῳδίαν ἀναπέμποντες, τοὺς ἀπ' οὐρανῶν στεφάνους ἐκομίσασθε, αἰτήσασθε δωρηθῆναι εἰρήνην τῷ κόσμῳ, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος. Α γαλ λι α σθε Μαρ τυ ρες εν υ ρι ι ω ο τι τον α γω να τον κα λον η γω νι σα σθε αν τε στη τε βα σι λευ σι και τυ ραν νους ε νι κη σα τε πυρ και ξι ι φος ουκ ε πτο η θη τε θη ρων α γρι ων κα τε σθι ο ον των τα σω µα τα υ µων Χρι στω µετ Αγ γε ε λων την υ µνω δι αν α να πεµ πον τες τους απ ου ρα νων στε 49

50 φα νους ε κο µι σα σθε αι τη σα α σθε δω ρη θη ναι ει ρη νην τω κο ο σµω και ταις ψυ χαις η µων το µε γα ε ε λε ε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Θεοτοκίον Χαῖρε Μαρία Θεοτόκε, ὅτι ἔτεκες τὸν Βασιλέα, τὸν Σωτῆρα καὶ φωστῆρα πάντων τῶν αἰώνων. Χαι αι ρε Μα ρι α Θε ο το κε ο τι ε τε κες τον Βα σι λε ε α τον Σω τη ρα 50

51 και φω στη η ρα παν των των αι ω ω νω ω ων 51

52 Ὁ προεστώς: Σοὶ δόξα πρέπει, ύριε, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρί, καὶ τῷ Υἱῶ, καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ Ἀναγνώστης χῦμα τό: όξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Ὑμνοῦμεν σε, εὐλογοῦμέν σε, προσκυ νοῦμέν σε, δοξολογοῦμέν σε, εὐχαριστοῦμέν σοι, διὰ τὴν μεγάλην σου δόξαν. ύριε Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, πάτερ παντοκράτορ, ύριε Υἱὲ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καὶ Ἅγιον νεῦμα. ύριε ὁ Θεός, ὁ ἀμνὸς τοῦ θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ ατρός, ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τὰς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου. ρόσδεξαι τὴν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ ατρός, καὶ ἐλέησον ἡμᾶς. Ὅτι σὺ εἶ μόνος Ἅγιος, σὺ εἶ μόνος ύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ ατρός. Ἀμήν. 52

53 αθ' ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε, καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. ύριε, καταφυγὴ ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καὶ γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα. ύριε, ἐλέησόν με, ἴασαι τὴν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν σοι. ύριε, πρὸς σὲ κατέφυγον, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς. ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς. αράτεινον τὸ ἔλεός σου τοῖς γινώσκουσί σε. αταξίωσον, ύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς. Εὐλογητὸς εἶ, ύριε, ὁ Θεὸς τῶν ατέρων ἡμῶν, καὶ αἰνετὸν καὶ δεδοξασμένον τὸ ὄνομά σου εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν. Γένοιτο, ύριε, τὸ ἔλεός σου ἐφ' ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπὶ σέ. Εὐλογητὸς εἶ, ύριε, δίδαξόν με τὰ δικαιώματά σου. Εὐλογητὸς εἶ, έσποτα, συνέτισόν με τὰ δικαιώματά σου. 53

54 Εὐλογητὸς εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί σου. ύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα, τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρίδῃς. Σοὶ πρέπει αἶνος, σοὶ πρέπει ὕμνος, σοὶ δόξα πρέπει, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν. Ὁ διάκονος: ληρώσωμεν τὴν ἑωθινὴν δέησιν ἡμῶν τῷ υρίῳ. Ὁ χορός: ύριε ἐλέησον. Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς, ὁ Θεός, τῇ Σῇ χάριτι. Ὁ χορός: ύριε ἐλέησον. Τὴν ἡμέραν πᾶσαν, τελείαν, ἁγίαν, εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, παρὰ τοῦ υρίου, αἰτησώμεθα. Ὁ χορός: αράσχου ύριε. Ἄγγελον εἰρήνης, πιστὸν ὁδηγόν, φύλακα των ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ υρίου αἰτησώμεθα. Ὁ χορός: αράσχου ύριε. 54

55 Συγγνώμην καὶ ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν πλημμελημάτων ἡμῶν, παρὰ τοῦ υρίου αἰτησώμεθα. Ὁ χορός: αράσχου ύριε. Τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ εἰρήνην τῷ κόσμῳ, παρὰ τοῦ υρίου αἰτησώμεθα. Ὁ χορός: αράσχου ύριε. Τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καὶ μετανοίᾳ ἐκτελέσαι, παρὰ τοῦ υρίου αἰτησώμεθα. Ὁ χορός: αράσχου ύριε. Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά, καὶ καλὴν ἀπολογίαν τὴν ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ αἰτησώμεθα. Ὁ χορός: αράσχου ύριε. Τῆς αναγίας, ἀχράντου, ὑπερευλογημένης, ἐνδόξου εσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα. Ὁ χορός: Σοὶ ύριε. 55

56 Ὅτι Θεός ἐλέους, οἰκτιρμῶν, καὶ φιλανθρωπίας ὑπάρχεις, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπωμεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Ὑιῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αιῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ χορός: Ἀμήν. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ χορός: αὶ τῷ πνεύματί σου. ὁ διάκονος: Τὰς κεφαλὰς ἡμῶν τῷ υρίῳ κλίνωμεν. Ὁ χορός: Σοί, ύριε. Ὁ Ἱερεύς: Τὴν εὐχὴν τῆς κεφαλοκλισίας... Ὁ Ἱερεύς: Σὸν γὰρ ἐστι τὸ ἐλεεῖν καὶ σώζειν ἡμᾶς, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ ατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ νεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ὁ χορός: Ἀμήν. αὶ ἀρχόμεθα ψάλλειν τὰ Ἀπόστιχα τῶν Αἴνων 56

57 Ἀπόστιχα τῶν Αἴνων, Νεκρώσιμα Ἦχος α'. ανεύφημοι Μάρτυρες Σοῦ Σῶτερ δεόμεθα τῆς σῆς, γλυκείας μεθέξεως, τοὺς μεταστάντας ἀξίωσον, καὶ κατασκήνωσον, ἐν σκηναῖς ικαίων, ἐν μοναῖς Ἁγίων σου, καὶ ἐν ἐπουρανίοις σκηνώμασι, τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, παρορῶν τὰ πλημμελήματα, καὶ παρέχων αὐτοῖς τὴν συγχώρησιν. Σου Σω τερ δε ο µε θα της σης γλυ κει ας µε θε ξε ως τους µε τα σταν τας α ξι ω σον και κα τα σκη νω σον εν σκη ναις ι και αι ων εν µο ναις Α γι ων σου και εν ε που ρα νι οις σκη νω µα σι τη ευ σπλαγ χνι α σου πα ρο ρων τα πληµ µε λη µα τα και πα ρε χων αυ τοις την συγ χω ω ρη η σιν 57

58 Στίχ. Μακάριοι οὓς ἐξελέξω καὶ προσελάβου ύριε Οὐδεὶς ἀναμάρτητος οὐδείς, τῶν ἀνθρώπων γέγονεν, εἰμὴ σὺ μόνε Ἀθάνατε διὸ τοὺς δούλους σου, ὡς Θεὸς οἰκτίρμων, ἐν φωτὶ κατάταξον, σὺν ταῖς χοροστασίαις Ἀγγέλων σου, τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, παρορῶν τὰ ἀνομήματα, καὶ παρέχων αὐτοῖς τὴν συγχώρησιν. Ου δεις α να µαρ τη τος ου δεις των αν θρω πων γε γο νεν ει µη συ µο νε Α θα να τε δι ο τους δου λους σου ως Θε ος οι κτι ιρ µων εν φω τι κα τα τα ξον συν ταις χο ρο στα σι αις Αγ γε λων σου τη ευ σπλαγ χνι α σου πα ρο ρων τα α νο µη µα τα και πα ρε χων αυ τοις την συγ χω ω ρη η σιν 58

59 Στίχ. Αἱ ψυχαὶ αὐτῶν ἐν ἀγαθοῖς αὐλισθήσονται. Ὑπὲρ τὰ ὁρώμενα τὰ σά, Σῶτερ ἐπαγγέλματα! ἃ ὀφθαλμὸς οὐ τεθέαται, καὶ οὓς οὐκ ἤκουσε, καὶ ἐπὶ καρδίαν, οὐκ ἀνέβη πώποτε, ἀνθρώπου, δυσωποῦμέν σε έσποτα, τυχεῖν εὐδόκησον, τοὺς πρὸς σὲ μεταχωρήσαντας, καὶ παράσχου ζωὴν τὴν αἰώνιον. Υ πε ερ τα ο ρω µε να τα σα α Σω τερ ε παγ γελ µα τα α ο φθαλ µος ου τε θε α ται και ους ουκ η κου σε και ε πι καρ δι ι αν ουκ α νε βη πω πο τε αν θρω που δυ σω που µεν σε ε σπο τα τυ χειν ευ δο κη σον τους προς σε µε τα χω ρη σαν τας και πα ρα σχου ζω ην την αι ω ω νι ι ον 59

60 Στίχ. αὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν, εἰς τὸν αἰῶνα δοξάσαντα. Σταυρῷ σου γηθόμενοι σαφῶς, θαρροῦντες οἱ δοῦλοί σου, πρὸς σὲ μετέστησαν ύριε, ὃν νῦν ἀντίλυτρον, τῶν αὐτῶν πταισμάτων, ὡς δεσπότης δώρησαι, ἐφ οὗ σου τὸ ζωήρρυτον ἔχεας, αἷμα καὶ τίμιον, καὶ τῆς δόξης ἀνεσπέρου σου, ἀπολαύειν τούτους καταξίωσον. Σταυ ρω σου γη θο µε νοι σα φως θα ρουν τες οι δου λοι σου προς σε µε τε ε στη σαν υ ρι ε ον νυν αν τι λυ τρον των αυ των πται σµα α των ως δε σπο της δω ρη σαι εφ ου σου το ζω ηρ ρυ τον ε χε ας αι µα και τι µι ον συγ χω ρων τα πα ρα πτω µα τα και φω τι ζων φω τι του προ σω ω που ου σου 60

61 όξα... αὶ νῦν... Χριστὸν ἐκδυσώπησον τὸν σόν, τόκον Μητροπάρθενε, τὴν τῶν πταισμάτων συγχώρησιν, δοῦναι τοῖς δούλοις σου, τοῖς σὲ Θεοτόκον, εὐσεβῶς κηρύξασι, καὶ λόγῳ ἀληθεῖ δογματίσασι, καὶ τῆς λαμπρότητος, τῶν ἁγίων καὶ φαιδρότητος, ἀξιῶσαι ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ. ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Θεοτοκίον Χρι στον εκ δυ σω πη σον τον σον το κον Μη τρο παρ θε νε την των πται σµα των συγ χω ρη σιν δου ναι τοις δου λοις σου τοις σε Θε ο το ο κον ευ σε βως κη ρυ ξα σι και 61

62 λο γω α λη θει δογ µα τι σα σι και της λαµ προ τη τος των α γι ι ω ων και φαι δρο τη τος α ξι ω σαι εν τη βα σι λει ει α αυ του ου ου 62

63 Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογείσθαι τῷ υρίῳ, καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου Ὕψιστε, τοῦ ἀναγγέλλειν τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός σου, καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ νύκτα. Ἀναγνώστης: Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ γ ) όξα... αὶ νῦν... αναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. ύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν, έσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου. ύριε, ἐλέησον, ύριε, ἐλέησον, ύριε, ἐλέησον. όξα... αὶ νῦν... άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἱερεύς: Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία... 63

64 Ἀπολυτίκιον μαρτυρικόν με Αλληλούια Α πο ο στο λοι µαρ τυ ρες και προ φη ται Ι ε ραρ χαι ο σι οι και δι και οι οι κα λως τον α γω να τε λε σαν τες και την πι στιν τη ρη σαν τες παρ ρη σι αν ε χον τες προς τον Σω τη η ρα υ περ η µων αυ τον ως α γα θον ι κε τε ευ σα τε σω θη ναι δε ο µε θα τας ψυ χα α ας η µων 64

65 όξα. Νεκρώσιμον. Μνη σθη τι υ υ ρι ε ως α γα θος των δου λων σου και ο σα εν βι ω η µαρ τον συγ χω ρη σον ου δεις γαρ α να µα αρ τη τος ει µη συ ο δυ να µε νος και τοις µε τα στα σι δου ναι την α να α α παυ σιν αί νῦν. Θεοτοκίον. Μη τηρ α γι ι α η του α φρα στου φω τος αγ γε λι κοις σε υ µνοις τι µων τες ευ σε βως µε γα λυ υ νο µε ε εν 65

66 Εἰς τήν Θείαν Λειτουργία ΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν Μ υ Ν υ Ν ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε η σον υρι ε ε λε ε ε η σον υ ρι ε Ν Ν ε Μ λε ε ε η σον Ν υ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ Ν υ Ν υ υ ρι ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε ε λε ε ε η η σον ρι ε ε λε η η σον Ν Μ 66

67 Μ υ ρι ε ε ε Ν Ν υ υ Γ υ υ λε η σο ο ον ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε Ν Ν υ Γ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι υ ρι ε Ν 67

68 Ἀντίφωνο Α Ἦχος ι Α µη ην Στίχ. α Α γα θον το ε ξο µο λο γει σθαι τω υ ρι ω και ψαλ λειν τω ο νο µα τι σου Υ ψι στε Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β Του α ναγ γε λειν τω πρω ι το ε λε ος σου και την α λη θει αν σου κα τα νυ κτα Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 68

69 τερ σω σον η µας Στίχ. γ Ο τι ευ φρα νας µε υ ρι ε εν τοις ποι η µα σι σου και εν τοις ερ γοις των χει ρων σου α γαλ λι α σο µαι Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ Ο τι ευ θυς υ ρι ος ο Θε ος η µων και ουκ ε στιν α δι κι α εν αυ τω Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 69

70 τερ σω σον η µας όξα ατρὶ...αὶ νῦν... Το τελευταίον. Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνο Β Ἦχος ι Α Στίχ. α µη ην Γ Ο υ ρι ος ε βα σι λευ σεν ευ πρε πει αν ε νε δυ σα το ε νε δυ σα το υ ρι ος δυ να µιν και πε ρι ε ζω σα το Β ρε σβει αις των α γι ων σου 70 σω σον η

71 µας υ ρι ε Στίχ. β Γ αι γαρ ε στε ρε ω σε την οι ου µε νην η τις ου σα λευ θη σε ται Β ρε σβει αις των α γι ων σου σω σον η µας υ ρι ε Στίχ. γ Θαυ µα στοι οι µε τε ω ρι σµοι της θα λασ σης θαυ µα στος εν υ ψη λοις ο υ ρι ος Β ρε σβει αις των α γι ων σου σω σον η µας υ ρι ε 71

72 Στίχ. δ Γ Τα µαρ τυ ρι α σου ε πι στω θη σαν σφο δρα τω οι κω σου πρε πει α γι α σµα υ ρι ε εις µα κρο τη τα η µε ρων Β ρε σβει αις των α γι ων σου σω σον η µας υ ρι ε ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι αι ω νων Μ Α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Λο γος 72

73 του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε νου Μα ρι ας α τρε ε πτως ε ναν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας Ἀντίφωνο Γ 73

74 Ἀντίφωνο Γ Ἦχος ι Στιχ. α Γ ευ τε α γαλ λι α σω µε θα τω υ ρι ω α λα λα ξω µεν τω Θε ω τω Σω τη ρι η µων Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας Σοι αλ λη λου ι α Γ Στιχ. β ρο φθα σω µεν το προ σω πον αυ του εν ε ξο µο λο γη σει και εν ψαλ µοις α λα λα ξω µεν αυ τω Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο 74

75 εν Α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας Σοι αλ λη λου ι α Στιχ. δ Ο τι Θε ος µε γας υ ρι ος και βα σι λευς µε γας ε πι πα σαν την γην Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας Σοι αλ λη λου ι α α α α 75

76 Εἰσοδικό ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε σω µεν Χρι στω Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εν Α γι οις θαυ µα στος ψαλ λον τας Σοι αλ λη λου ι α 76

77 Ἀπολυτίκιον Ἀπολυτίκιον μαρτυρικόν. Ἦχος ι Α πο ο στο λοι µαρ τυ ρες και προ φη ται Ι ε ραρ χαι ο σι οι και δι και οι οι κα λως τον α γω να τε λε σαν τες και την πι στιν τη ρη σαν τες παρ ρη σι αν ε χον τες προς τον Σω τη η ρα υ περ η µων αυ τον ως α γα θον ι κε τε ευ σα τε σω θη ναι δε ο µε θα τας ψυ χα α ας η µων 77

78 Ὁσάκις τελεῖται µνηµόσυνον, πρὸ τοῦ Ἀπολυτικίου τοῦ Ναοῦ ψάλλεται τὸ παρόν. Ἦχος Γα Μνη σθη τι υ ρι ε ως α γα θος τω ων δου λω ων σου και ο σα εν βι ω η µαρ τον συ υγ χω ρη η σον ου δεις γαρ α να µαρ τη τος ει µη συ ο δυ υ να µε ε νος και τοις µε τα στα σει δου ναι την α α να πα αυ σιν Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 78

79 Ν ΟΝΤΑΙΟΝ ΤΩΝ ΕΟΙΜΗΜΕΝΩΝ Ἦχος Νη Με τα των Α γι ων α να παυ σον Χρι στε τας ψυ χας των δου λων σου εν θα ουκ ε στι πο νος ου λυ υ υ πη ου στε ε ναγ µος αλ λα ζω η η α α τε λε ε ευ τη η η η το ο ο ος 79

80 Γ Ν ΟΝΤΑΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΤΩΝ Ἦχος Γα Γ Ως α παρ χας της φυ σε ως τω φυ τουρ γω της κτι σε ως η οι κου µε νη προ σφε ρει Ν Μ σοι υ ρι ε τους θε ο φο ρου ους Μαρ τυ υ Ν Γ ρας ταις αυ των ι κε σι ι αις εν Ν ει ρη νη βα θει α την Εκ κλη σι αν σου δι α της Θε ο το κου συν τη ρη σον πο λυ Γ Γ ε λε ε ε ε ε ε ε ε 80

81 ΑΟΣΤΟΛΙΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΣΑΒΒΑΤΟΝ Γ ΕΒΟΜΑΟΣ ροκείμενον. Ἦχος πλ. β Εὐφράνθητε ἐπὶ ύριον καὶ ἀγαλλιᾶσθε, δίκαιοι. Στίχ. Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι. ρὸς Ρωμαίους Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα 3:28-31; 4:1-3 Ἀδελφοί, λογιζόμεθα πίστει δικαιοῦσθαι ἄνθρωπον χωρὶς ἔργων νόμου. Ἤ Ιουδαίων ὁ Θεὸς μόνον; Οὐχὶ δὲ καὶ ἐθνῶν; Ναὶ καὶ ἐθνῶν, ἐπεί περ εἷς ὁ Θεὸς ὃς δικαιώσει περιτομὴν ἐκ πίστεως καὶ ἀκροβυστίαν διὰ τῆς πίστεως. Νόμον οὖν καταργοῦμεν διὰ τῆς πίστεως; Μὴ γένοιτο, ἀλλὰ νόμον ἱστῶμεν. Τί οὖν ἐροῦμεν Αβραὰμ τὸν πατέρα ἡμῶν εὑρηκέναι κατὰ σάρκα; Εἰ γὰρ Αβραὰμ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ἔχει καύχημα, ἀλλ οὐ πρὸς τὸν Θεόν. Τί γὰρ ἡ γραφὴ λέγει; «Ἐπίστευσε δὲ Αβραὰμ τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην». Ἀλληλούϊα Ἦχος πλ. β Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καὶ προσελάβου, ύριε. 81

82 Στίχ. αὶ τὸ μνημόσυνόν αὐτῶν εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. οινωνικόν Μακάριοι οὕς ἐξελέξω καὶ προσελάβου, ύριε καὶ τὸ μνημόσυνόν αὐτῶν εἰς γενεὰν καὶ γενεάν. 82

83 Ἦχος α Ν υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε ε λε η σον υ ρι ε ε ε λε η σον Σοι υ ρι ε Α µη η η η ην αι τω πνευ µα τι ι ι ι ι σ Σοι οι οι οι οι υ ρι ε Ἕτερον. Σοι υ ρι ε ε ε ε ε ε Α α α µην 83

84 άτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον, καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. ΕΙΣ ΑΓΙΟΣ Ἦχος α Ἐναρµόνιος Ει ει εις Α γι ος ει ει εις υ υ ρι ι ι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ξαν Θε\ ου\ α τρος \α\ µην 84

85 Β Ἦχος Ει ει ει ει ει εις Α α α α γι ι ι ος ει ει ει ει ει εις Μ υ υ υ υ υ ρι ι ι ος Β Ι η σους Χρι ι στος εις δο ο ο ξαν Θε ου α τρος Α α µην 85

86 Ἦχος α Α α α νες Α α α φες Συγ χω ω ρησον Ο Θε ε ε ος Τα α Μ 4 ρα α πτω ω µα α τα Η µων Τα Ε κου ου σι ι ι α τα α κου ου ου σι ι ι α τα εν γνω ω ω σει και τα εν α γνοι οι οι οι οι οι οι οι οι α τα α εν νυ υ κτι και ε ε εν η η µε ε ε ε ρα τα κα τα νουν και δι α α νοι οι αν τα πα αν τα η µιν συγ χω ω ω ρη σον ως α γα θο ος και αι αι φι λα α α α αν θρωω ω ω πο ο ο ος 86

87 Χριστέ το φῶς τό ἀληθινόν. Ἦχος α Χρι στε ε το φως το α λη θι νον το φω τι ζον και α γι α α α α α α ζο ον παν τα α αν θρω ω πον ερ χο ο ο µε νον ει εις το ον κο ο ο ο ο ο ο ο σµον ση µει ω θη η τω ω ε εφ η η µα ας το φω ω ως του ου προ ο σω ω ω που ου ου ου σου ι να εν αυ τω ο ψω ω µε ε θα φως το ο α προ ο ο ο ο σι ι ι τον και κα τε ευ θυ υ υ υ νο ον τα δι α βη η µα τα α η 87

88 µω ω ων προς ερ γα σι ι ι αν τω ω ω ων ε εν το ο ο λω ω ω ων σου πρε σβει ει αις της πα να χρα αν του ου ου σου ου Μη η η τρος και πα αν τωων σου ου των Α γι ω ω ων α µην 88

89 οινωνικόν. Τῷ Σαββάτῳ (Νεκρώσιμον) Ἦχος α 3 Μ Ν Nε Μα κα 3 α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α ρι ι ι ι ι ι ι ι µα κα α α α Μ ρι ι οι οι οι οι ου ου ου ου ου ους ε ε ε ε ους ε ε ξε λε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ξε λε ε ε ε Μ Μ ε ε ξω ω ω ω και αι αι αι προ σε ε λα 3 α βου υ υ υ υ ρι ι ι ε και το µνη µο ο Ν ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο 89

90 ο συ το µνη µο συ υ υ νο ο ο ο ο ον Μ 3 αυ τω ω ω ων εις γε ε ε νε ε ε εις Μ γε 3 νε α α α α α α α α αν και αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι γε ε ε ε Μ νε ε α α 3 α αν Αλ λη λου ου ου ι ι ι α α α α α α α α 90

91 Μ Ἦχος α Μα κα ρι ι οι ους ε ξε λε ε ε ε ξω και προ σε λα α βου υ υ ρι ι ε και το µνη µο συ υ νο ον αυ των εις γε νε α αν και αι γε νε ε α αν Αλ λη λου ου ι ι ι ι α α α α Στίχ. α Μ Ει πεν ο υ ρι ος ε γω ει µι η α να στα σις και η ζω η ο πι στευ ων εις ε µε καν α πο θα νη ζη σε ται Μ Μα κα ρι ι οι ους ε ξε λε ε ε ε 91

92 ξω και προ σε λα α βου υ υ ρι ι ε και το µνη µο συ υ νο ον αυ των εις γε νε α αν και αι γε νε ε α αν Αλ λη λου ου ι ι ι ι α α α α Στίχ. β. αι πας ο ζων και πι στευ ων εις ε µε ου µη α πο θα νη εις τον αι ω να Μ Μα κα ρι ι οι ους ε ξε λε ε ε ε ξω και προ σε λα α βου υ υ ρι ι ε και το µνη µο συ υ νο ον αυ των εις γε νε α αν και αι γε νε ε α αν Αλ λη λου ου 92

93 ι ι ι ι α α α α Στίχ. γ. Ε αν τε γαρ ζω µεν τω υ ρι ω ζω ω µεν ε αν τε α πο θνη σκω µεν τω υ ρι ω α πο θνη σκο µεν Μ Μα κα ρι ι οι ους ε ξε λε ε ε ε ξω και προ σε λα α βου υ υ ρι ι ε και το µνη µο συ υ νο ον αυ των εις γε νε α αν και αι γε νε ε α αν Αλ λη λου ου ι ι ι ι α α α α Στίχ. δ. Ε αν τε γαρ ζω µεν ε αν τε α πο θνη σκω µεν του υ ρι ου ε σµεν 93

94 Μ Μα κα ρι ι οι ους ε ξε λε ε ε ε ξω και προ σε λα α βου υ υ ρι ι ε και το µνη µο συ υ νο ον αυ των εις γε νε α αν και αι γε νε ε α αν Αλ λη λου ου ι ι ι ι α α α α Στίχ. ε. Μα κα ρι οι οι νε κροι οι εν υ ρι ω α πο θνη σκον τες απ αρ τι ἷ να α να παυ σων ται εκ των κο πων αυ των τα δε ερ γα αυ των ἇ κο λου θει µετ α αυ των Μ Μα κα ρι ι οι ους ε ξε λε ε ε ε 94

95 ξω και προ σε λα α βου υ υ ρι ι ε και το µνη µο συ υ νο ον αυ των εις γε νε α αν και αι γε νε ε α αν Αλ λη λου ου ι ι ι ι α α α α Στίχ. στ. Μα κα ρι οι οι ποι ουν τες τας εν το λας αυ του ι να ε σται η ε ξου σι α αυ των ε πι το ξυ λον της ζω ω ης Μ Μα κα ρι ι οι ους ε ξε λε ε ε ε ξω και προ σε λα α βου υ υ ρι ι ε και το µνη µο συ υ νο ον αυ των εις γε 95

96 νε α αν και αι γε νε ε α αν Αλ λη λου ου ι ι ι ι α α α α 96

97 Εἴδοµεν τὸ φῶς τό ἀληθινόν Ἦχος ι Ει δο µεν το φως το α λη θι νον ε λα βο µε εν νευ µα ε που ρα α νι ον ευ ρο µεν πι στιν α λη θη α δι αι ρε τον Τρι α δα προ σκυ νου ου ου ουν τες αυ τη γαρ η η µας ε σω σε ε ε ε ε εν Εἰς τό άντοτε, νῦν καὶ ἀεί Ἦχος ι Α µην α µην α µην εις α φε σιν α µαρ τι ων και εις ζω ην αι ω ω νι ον λη ρω θη τω το στο µα η µων 97

98 αι νε σε ως σου υ ρι ε ο πως υ µνη σω µεν την δο ο ξαν σου ο τι η ξι ω σας η µας των α γι ων σου µε τα σχειν µυ στη ρι ι ι ι ων τη ρη σον η µας εν τω σω α γι α σµω ο λην την η µε ραν µε λε ταν την δι και ο συ νην σου Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ου ι α α α 98

99 Εἴη τό ὄνοµα... Μ Ἦχος ι Α α µην Ει η το ο Β νο µα υ ρι ου ευ λο γη µε νον α ως του αι ω νος ( ίς ) πο του νυν και ε Το ο νο µα υ ρι ου ει η ευ λο γη µε ε νον α πο του νυν και ε ως του αι ω ω ω νο ο ος Τόν Εὐλογούντα... Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας υ ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 99

100 Ἦχος Βαρύς Ζω Ζ Nε Ζ α να γι ι α ε ε σποι να υ πο την σκε ε ε πην σου παν τες Ζ οι δου ου λοι οι σου τρε ε χο µεν και πα ρα α κα λου ου µεν σε ε ε οι οι α να α ξι οι προ φθα σον και λυ τρω σε η µας α πο πα σης πε ρι στα α σε ως και α πο θα α να τον τον Ζ ε ξα α φνι κο ο ον και αι πα νο ο λε θρον οι δα µεν ο ο τι δυ υ να σαι παν τα ο σα Ζ αν θε ε ε λει εις και βου ου λε σαι ε ε σποι να α του κο ο ο σµου ελ πις και προ στα σι ι α των πι στων ε χα ρι τω µε ε νη η ε 100

101 Ζ πα α κου σον Ζ των Μ πα ρα α κα λου ουν των σε ε ε ε ε ε ε ε ε ε 101

102 Θεοτοκία εἰς ἦχον Βαρύν. Μή καταπιστεύσεις με Ἦχος Βαρύς Ζω Ζ Ζ Nε Μη η κα τα α πι στε ευ σης µε αν θρω πι νη προ ο στα σι α α να γι α δε ε σποι να α α αλ λα δε ξαι δε ε η σι ι ιν του ι κε ε του σου θλι ψις γαρ ε ε ε χει µε φε ε ε ε ε ε ρειν ου δυ να µαι των δαι µο νων τα το ξε ευ µα τα σκε πην ου κε ε κτη µαι αι αι ου ου δε που ου προ σφυ υ υ γω ο α α θλι ος παν το θεν πο λε µου ου µε νος και πα ρα µυ θι ι ι αν ουκ ε χω πλη ην σου ε ε 102

103 σποι να του κο ο ο σµου ελ πις και προ στα σι ι α των πι στων µη µου πα ρι ι δης την δε ε η σι ι ιν το ο συµ φε ε ρον ποι η η σον 103

104 Μεταβολή τῶν θλιβομένων Ἦχος Βαρύς Ζω Ζ3 Με τα βο λη των θλι ι βο µε ε 3 3 νων α παλ λα γη των α α σθε 3 3 νου ου ουν τω ων υ πα αρ χουσα Θε ο το ο κε αρ θε ε νε σω ζε πο ο λιν και λα ον των πο λε µου µε ε νων η η ει ρη νη των χει µα ζο µε νων η γα λη η νη η µο ο νη προ στα σι α τω ων πι στω ω ω ω ω ω ω ων 104

105 Ἡ Μεταφορὰ ειµένων - αλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «Μελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο ιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου ουλούρας Βέροιας. 105