ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΓΕΙΑ ΥΔΑΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΥΔ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (EL10)

Transcript

1 ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΓΕΙΑ ΥΔΑΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΥΔ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (EL10) Α. ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ ΥΔΑΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ (Άρθρο 2, παρ. 1) ο χαρακτηρισμός και καθορισμός των επιφανειακών υδάτων στοχεύει αρχικά στην αναγνώριση των επιφανειακών υδατικών συστημάτων και την κατάταξή τους σε 4 κατηγορίες: Ποταμοί: Συστήματα εσωτερικών υδάτων τα οποία ρέουν, κατά το πλείστον στην επιφάνεια του εδάφους αλλά το οποίο μπορεί για ένα μέρος της διαδρομής του να ρέει υπογείως. Λίμνες: Συστήματα στάσιμων εσωτερικών υδάτων. Μεταβατικά ύδατα: Συστήματα επιφανειακών υδάτων πλησίον του στομίου ποταμών τα οποία είναι εν μέρει αλμυρά λόγω της γειτνίασής τους με παράκτια ύδατα αλλά τα οποία μπορεί να επηρεάζονται ουσιαστικά από ρεύματα γλυκού νερού. Παράκτια: τα επιφανειακά ύδατα που βρίσκονται στην πλευρά της ξηράς μίας γραμμής της οποίας βρίσκεται σε απόσταση ενός ναυτικού μιλίου προς τη θάλασσα από το πλησιέστερο σημείο της γραμμής βάσης από την οποία μετράται το εύρος των χωρικών υδάτων και τα οποία κατά περίπτωση εκτείνονται μέχρι του απώτερου ορίου των μεταβατικών υδάτων. Ο καθορισμός των παραπάνω κατηγοριών χρησιμεύει ως πλαίσιο για την περαιτέρω διάκριση υδατικών συστημάτων και για το λόγο αυτό θα πρέπει να ακολουθούνται οι ακόλουθοι γενικοί περιορισμοί: Να αναγνωριστούν τα σημαντικά συστήματα υδάτων και να προσδιοριστούν τα εξωτερικά όρια τους. Να αναγνωριστούν τα όρια μεταξύ των διαφορετικών κατηγοριών των τύπων υδατικών συστημάτων. Το Σύστημα Επιφανειακών Υδάτων, σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ (Άρθρο 2, παρ. 1 Οδηγίας), ορίζεται ως: «διακεκριμένο και σημαντικό στοιχείο επιφανειακών υδάτων, όπως π.χ. μια λίμνη, ένας ταμιευτήρας, ένα ρεύμα, ένας ποταμός ή μια διώρυγα, ένα τμήμα ρεύματος, ποταμού ή διώρυγας, μεταβατικά ύδατα ή ένα τμήμα παράκτιων υδάτων». Ένα Σύστημα Επιφανειακών Υδάτων οφείλει να είναι διακεκριμένο και σημαντικό. Οι χαρακτηριστικές ιδιότητες που καθιστούν ένα σύστημα υδάτων διακεκριμένο και σημαντικό εξετάζονται ανά κατηγορία. Εκτός των παραπάνω κατηγοριών, τα Συστήματα Επιφανειακών Υδάτων διακρίνονται ως προς το βαθμό επέμβασης των ανθρώπων σε αυτά, σε: 1. Φυσικά υδατικά συστήματα 2. Τεχνητό υδατικό σύστημα (ΤΥΣ): «ένα σύστημα επιφανειακών υδάτων που δημιουργείται με δραστηριότητα του ανθρώπου» (Ορισμός σύμφωνα με Άρθρο 2, παρ. 8 Οδηγίας). 3. Ιδιαιτέρως τροποποιημένο υδατικό σύστημα (ΙΤΥΣ): «ένα σύστημα επιφανειακών υδάτων του οποίου ο χαρακτήρας έχει μεταβληθεί ουσιαστικά λόγω φυσικών αλλοιώσεων από τις δραστηριότητες του ανθρώπου και το οποίο ορίζεται από το κράτος μέλος» (Ορισμός σύμφωνα με Άρθρο 2, παρ. 9 Οδηγίας). Η σημαντικότητα ενός στοιχείου επιφανειακών υδάτων αφορά κυρίως στο μέγεθός του. Η Οδηγία ισχύει για το σύνολο των επιφανειακών υδάτων, χωρίς να προσδιορίζεται κάποιο ελάχιστο μέγεθος για αυτά. Ωστόσο, τα επιφανειακά ύδατα περιλαμβάνουν έναν μεγάλο αριθμό πολύ μικρών στοιχείων και το διοικητικό φορτίο για την διαχείρισή τους, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους της Οδηγίας, μπορεί να αποδειχθεί τεράστιο έτσι ώστε να μη καταστεί δυνατή η διαχείρισή του. Η Οδηγία δεν περιλαμβάνει ένα όριο για πολύ μικρά υδατικά συστήματα. Εντούτοις, η Οδηγία (Παράρτημα ΙΙ) καθορίζει δύο συστήματα για τη διάκριση των υδατικών συστημάτων σε τύπους (διαδικασία 1

2 τυπολογίας), το Σύστημα Α και το Σύστημα Β. Μόνο η τυπολογία με βάση το Σύστημα Α διευκρινίζει τιμές για τους παράγοντες μεγέθους για τους ποταμούς και τις λίμνες. Το μικρότερο εύρος μεγέθους για έναν τύπο ποταμών του Συστήματος Α είναι km 2 περιοχή λεκάνης απορροής. Το μικρότερο εύρος μεγέθους για έναν τύπο λιμνών του Συστήματος Α είναι 0,5-1 km 2 επιφανειακή έκταση. Κανένα όριο ή εύρος μεγέθους δεν δίνεται για τα μικρά μεταβατικά και παράκτια ύδατα. Και στα δύο συστήματα Α & Β χρησιμοποιούνται οι ίδιοι υποχρεωτικοί παράγοντες. Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι το Σύστημα Α καθορίζει πώς θα χαρακτηριστούν χωρικά τα υδατικά συστήματα σε συγκεκριμένες κλάσεις υψομέτρου, μεγέθους και βάθους, ενώ το Σύστημα Β επιτρέπει τη χρήση πρόσθετων παραγόντων καθώς και ευέλικτο εύρος κλάσεων των παραγόντων. Σημειώνεται πως εφόσον χρησιμοποιηθεί το Σύστημα Β, θα πρέπει να καλύπτεται ο ίδιος αριθμός των κλάσεων ανά παράγοντα που υπάρχει στο Σύστημα Α, δηλ. η εφαρμογή του συστήματος Β πρέπει να επιτύχει τουλάχιστον το ίδιο επίπεδο διαφοροποίησης με το σύστημα Α. Έχοντας αναφέρει τα παραπάνω, μπορεί να αρμόζει σε συγκεκριμένη περιοχή να αθροιστούν τα υδατικά συστήματα σε ομάδες, για ορισμένους λόγους που συνοψίζονται στο σχετικό Κατευθυντήριο Κείμενο (Guidance Document) της Οδηγίας για τα υδατικά συστήματα. Στο ίδιο κείμενο δίνεται η δυνατότητα διαφοροποίησης της παραπάνω προσέγγισης, σε περιοχές όπου υπάρχουν πολλά μικρά υδατικά συστήματα, ως εξής: Εξετάζεται αν περιλαμβάνονται μικρά στοιχεία επιφανειακών υδάτων ως τμήματα ενός παρακείμενου μεγαλύτερου υδατικού συστήματος της ίδιας κατηγορίας επιφανειακών υδάτων και του ίδιου τύπου, όπου είναι δυνατόν. Όπου αυτό δεν είναι δυνατό, ελέγχονται προκαταρκτικά τα μικρά στοιχεία επιφανειακών υδάτων για τον προσδιορισμό τους ως υδατικό σύστημα, σύμφωνα με τη σημασία τους στο πλαίσιο των σκοπών και απαιτήσεων της Οδηγίας, όπως: οικολογική σημασία, επίτευξη των στόχων μιας προστατευόμενης περιοχής, σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις σε άλλα επιφανειακά ύδατα στην περιοχή λεκάνης ποταμού. Στην περίπτωση αυτή, μικρά στοιχεία τα οποία: ανήκουν στην ίδια κατηγορία και τύπο, επηρεάζονται από ίδια κατηγορία και επίπεδο πίεσης και έχουν μια επιρροή σε άλλο καλά οριοθετημένο υδατικό σύστημα, μπορούν να ομαδοποιηθούν για τους σκοπούς αξιολόγησης και αναφοράς. Τα μικρά στοιχεία επιφανειακών υδάτων που δεν προσδιορίζονται ως επιφανειακά υδατικά συστήματα, προστατεύονται και, όπου είναι απαραίτητο, βελτιώνονται στην έκταση που απαιτείται για να επιτευχθούν οι στόχοι της Οδηγίας για τα υδατικά συστήματα στα οποία είναι άμεσα ή έμμεσα συνδεμένα. Σχετικά με τη διακριτότητα ενός συστήματος επιφανειακών υδάτων, στο σχετικό κατευθυντήριο κείμενο αναφέρεται ότι: «Για να είναι ένα υδατικό επιφανειακό σύστημα διακεκριμένο στοιχείο επιφανειακών υδάτων, δεν πρέπει να επικαλύπτονται το ένα με τον άλλο ή να αποτελούνται από στοιχεία επιφανειακών υδάτων που δεν είναι παρακείμενα». Ποτάμια υδατικά συστήματα Στο ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας έχουν προσδιορισθεί 104 ποτάμια συστήματα, τα οποία παρουσιάζονται στον ακόλουθο Πίνακα. Ποτάμια υδατικά συστήματα στο ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας Α/Α Ονομασία συστήματος Κωδικός συστήματος Μήκος (Κm) Φυσικό/ΙΤΥΣ/ΤΥΣ ΛΑΠ Αξιού 42R ΛΟΥΔΙΑΣ Π. GR1003R A 14,269 ΤΥΣ 45R ΒΑΡΔΑΡΟΒΑΣΗ Ρ. GR1003R0F A 18,089 ΤΥΣ 49R ΒΑΡΔΑΡΟΒΑΣΗ Ρ. GR1003R0F N 19,288 Φυσικό 2

3 Α/Α Ονομασία συστήματος Κωδικός συστήματος Μήκος (Κm) Φυσικό/ΙΤΥΣ/ΤΥΣ 54R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 15 Φυσικό 55R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 8,297 Φυσικό 56R ΤΑΦΡΟΣ GR1003R0F A 13,635 ΤΥΣ 60R ΒΑΡΔΑΡΟΒΑΣΗ Ρ. GR1003R0F N 20,866 Φυσικό 63R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 12,814 Φυσικό 64R ΜΕΤΑΛΛΙΚΟΝ Ρ. GR1003R0F N 17,5 Φυσικό 65R ΤΑΦΡΟΣ GR1003R0F A 11,79 ΤΥΣ 68R ΠΕΤΡΟΡΡΕΜΑ GR1003R N 7,482 Φυσικό 69R ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΣ GR1003R N 12,185 Φυσικό 72R ΓΟΡΓΟΠΗΣ Π. GR1003R0F N 4,998 Φυσικό 73R ΓΟΡΓΟΠΗΣ Π. GR1003R0F N 14,418 Φυσικό 74R ΤΑΦΡΟΣ GR1003R0F A 5,385 ΤΥΣ 75R ΚΟΤΖΑ Ρ. GR1003R0F N 7,093 Φυσικό 77R ΜΕΓΑΛΟ Ρ. GR1003R0F N 7,478 Φυσικό 78R ΜΕΓΑΛΟ Ρ. GR1003R0F N 19,262 Φυσικό 79R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 2,5 Φυσικό 80R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 2,5 Φυσικό 81R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 9,184 Φυσικό 82R ΛΥΚΟΡΕΜΑ GR1003R0F N 9,451 Φυσικό 83R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 2,5 Φυσικό 84R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 2,5 Φυσικό 85R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F N 6,409 Φυσικό 86R ΜΠΑΓΙΑΛΤΖΑΣ Ρ. GR1003R0F N 16,647 Φυσικό 88R ΨΑΡΟΡΡΕΜΑ GR1003R0F N 29,306 Φυσικό 89R ΨΑΡΟΡΡΕΜΑ GR1003R0F N 1,959 Φυσικό 90R ΜΑΥΡΟΡΡΕΜΑ GR1003R N 5,972 Φυσικό 91R ΞΗΡΟΡΡΕΜΑ GR1003R N 9,998 Φυσικό 92R ΡΕΜΑ2 GR1003R N 3,628 Φυσικό 101R ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΣ GR1003R N 10,698 Φυσικό 102R ΓΟΡΓΟΠΗΣ Π. GR1003R0F N 8,978 Φυσικό 108R ΑΞΙΟΣ Π. (ΒΑΡΔΑΡΗΣ) GR1003R0F H 8,238 ΙΤΥΣ 109R ΛΟΥΔΙΑΣ Π. GR1003R A 41,927 ΤΥΣ ΛΑΠ Γαλλικού 50R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 9,187 Φυσικό 51R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 2,535 Φυσικό 52R ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΣ GR1004R N 13,725 Φυσικό 53R ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΣ GR1004R N 10,718 Φυσικό 57R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 11,792 Φυσικό 58R ΜΕΓΑΛΟ Π. GR1004R N 16,675 Φυσικό 59R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 13,515 Φυσικό 3

4 Α/Α Ονομασία συστήματος Κωδικός συστήματος Μήκος (Κm) Φυσικό/ΙΤΥΣ/ΤΥΣ 61R ΞΗΡΟΠΟΤΑΜΟΣ GR1004R N 13,883 Φυσικό 66R ΜΕΓΑΛΟ Π. GR1004R N 6,404 Φυσικό 67R ΜΕΓΑΛΟ Π. GR1004R N 10,397 Φυσικό 70R ΣΠΑΝΟΣ Π. GR1004R N 24,125 Φυσικό 71R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 5,394 Φυσικό 76R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 14,804 Φυσικό 87R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 16,263 Φυσικό 103R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 8,397 Φυσικό 107R ΓΑΛΛΙΚΟΣ Π. GR1004R N 7,416 Φυσικό ΛΑΠ Χαλκιδικής 0R ΖΩΓΡΑΦΙΤΙΚΟΣ ΛΑΚΚΟΣ GR1005R N 6,371 Φυσικό 100R Κ. ΛΑΚΚΟΣ GR1005R N 4,425 Φυσικό 104R ΜΠΟΓΔΑΝΟΥ GR1005R N 18,397 Φυσικό 105R ΜΗΛΙΑΔΙΝΟ GR1005R N 5,537 Φυσικό 106R ΒΑΤΟΝΙΑΣ GR1005R N 2,571 Φυσικό 10R ΚΑΠΡΙΝΙΚΙΑ GR1005R N 13,322 Φυσικό 111R ΔΕΡΒΕΝΙ Ρ. GR1005R A 0,898 ΤΥΣ 11R ΤΣΙΓΓΑΝΟ GR1005R N 12,24 Φυσικό 12R ΞΙΝΟΝΕΡΙ GR1005R N 10,194 Φυσικό 13R ΠΕΤΡΕΝΙΟ GR1005R N 9,54 Φυσικό 14R ΧΑΒΡΙΑΣ GR1005R N 11,51 Φυσικό 15R ΒΑΤΟΝΙΑΣ GR1005R N 5,373 Φυσικό 16R ΡΕΜΑ1 GR1005R N 14,759 Φυσικό 17R ΒΑΤΟΝΙΑΣ GR1005R N 2,362 Φυσικό 18R ΧΑΒΡΙΑΣ GR1005R N 3,667 Φυσικό 19R ΒΑΤΟΝΙΑΣ GR1005R N 6,177 Φυσικό 1R ΜΥΛΟΥ GR1005R N 11,541 Φυσικό 20R ΧΑΒΡΙΑΣ GR1005R N 10,184 Φυσικό 21R ΜΗΛΙΑΔΙΝΟ GR1005R N 15,222 Φυσικό 22R ΧΑΒΡΙΑΣ GR1005R N 4,8 Φυσικό 23R ΒΑΤΟΝΙΑΣ GR1005R N 4,254 Φυσικό 24R ΑΣΠΡΟΛΑΚΚΑΣ GR1005R N 9,754 Φυσικό 25R ΧΑΒΡΙΑΣ GR1005R N 8,295 Φυσικό 26R ΚΟΥΤΣΙΚΑΡΛΗ Ρ. GR1005R N 8,817 Φυσικό 27R ΧΟΛΟΜΩΝΤΑΣ GR1005R N 10,38 Φυσικό 28R ΜΕΓΑΛΟ GR1005R N 22,7 Φυσικό 29R ΧΟΛΟΜΩΝΤΑΣ GR1005R N 6,216 Φυσικό 2R ΣΜΙΞΗ GR1005R N 5,29 Φυσικό 30R ΒΑΡΒΑΡΑΣ Ρ. GR1005R N 19,443 Φυσικό 31R ΜΠΑΣΔΕΚΗ GR1005R N 3,728 Φυσικό 4

5 Α/Α Ονομασία συστήματος Κωδικός συστήματος Μήκος (Κm) Φυσικό/ΙΤΥΣ/ΤΥΣ 32R ΧΟΛΟΜΩΝΤΑΣ GR1005R N 8,734 Φυσικό 33R ΑΣΠΡΟΠΕΤΡΑ GR1005R N 8,939 Φυσικό 34R ΜΑΥΡΟΣ ΛΑΚΚΟΣ GR1005R N 5,579 Φυσικό 35R ΡΗΧΙΟΣ Π. GR1005R N 2,5 Φυσικό 36R ΡΗΧΙΟΣ Π. GR1005R N 2,5 Φυσικό 37R ΡΗΧΙΟΣ Π. GR1005R N 4,901 Φυσικό 38R ΧΩΡΑ GR1005R N 12,723 Φυσικό 39R ΔΕΡΒΕΝΙ Ρ. GR1005R A 7,485 ΤΥΣ 3R ΒΑΤΟΝΙΑΣ GR1005R N 24,983 Φυσικό 40R ΔΕΡΒΕΝΙ Ρ. GR1005R A 5,377 ΤΥΣ 41R ΔΕΡΒΕΝΙ Ρ. GR1005R A 4,006 ΤΥΣ 46R ΚΕΡΑΣΙΑΣ Ρ. GR1005R N 8,53 Φυσικό 47R ΠΟΤΑΜΙΑ GR1005R N 21,919 Φυσικό 48R ΑΡΑΠΙΤΣΑ GR1005R N 23,466 Φυσικό 4R ΧΑΒΡΙΑΣ GR1005R N 6,677 Φυσικό 5R ΣΑΛΙΔΙΚΑ ΜΑΝΔΙΑ Ρ. GR1005R N 9,274 Φυσικό 62R ΜΠΟΓΔΑΝΟΥ GR1005R N 21,077 Φυσικό 6R ΖΑΜΟΥΝΗ GR1005R N 7,356 Φυσικό 7R ΧΑΒΡΙΑΣ GR1005R N 9,567 Φυσικό 8R ΞΗΡΟΛΑΓΚΑΣ GR1005R N 12,762 Φυσικό 97R ΑΝΘΕΜΟΥΣ GR1005R H 18,018 ΙΤΥΣ 98R ΑΝΘΕΜΟΥΣ GR1005R N 19,481 Φυσικό 9R ΧΑΒΡΙΑΣ GR1005R N 7,354 Φυσικό Λιμναία υδατικά συστήματα Στον ακόλουθο Πίνακα παρουσιάζονται τα 6 λιμναία συστήματα, στο ΥΔ της Κεντρικής Μακεδονίας. Λιμναία υδατικά συστήματα του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας Α/Α Ονομασία συστήματος Κωδικός συστήματος Φυσικό/ΙΤΥΣ/ΤΥΣ ΛΑΠ Αξιού 1L ΛΙΜΝΗ ΔΟΪΡΑΝΗ GR1003L0F N Φυσικό 4L ΤΕΧΝΗΤΗ ΛΙΜΝΗ ΑΡΤΖΑΝ GR1003L A ΤΥΣ ΛΑΠ Γαλλικού 2L ΛΙΜΝΗ ΠΙΚΡΟΛΙΜΝΗ GR1004L Ν Φυσικό ΛΑΠ Χαλκιδικής 5L ΛΙΜΝΗ ΜΑΥΡΟΥΔΑ GR1005L H ΙΤΥΣ 0L ΛΙΜΝΗ ΒΟΛΒΗ GR1005L N Φυσικό 3L ΛΙΜΝΗ ΚΟΡΩΝΕΙΑ GR1005L N Φυσικό 5

6 Μεταβατικά υδατικά συστήματα Στο ακόλουθο Πίνακα καταγράφονται τα 3 μεταβατικά υδατικά συστήματα στο ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας. Μεταβατικά υδατικά συστήματα του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας Α/Α Ονομασία συστήματος Κωδικός συστήματος Φυσικό/ΙΤΥΣ/ΤΥΣ ΛΑΠ Αξιού 0T ΕΚΒΟΛΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΥ GR1003T0001N Φυσικό ΛΑΠ Χαλκιδικής 1T ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΑΓΙΟΥ ΜΑΜΑ GR1005T0003N Φυσικό 2T ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΑΓΓΕΛΟΧΩΡΙΟΥ GR1005T0002N Φυσικό Παράκτια υδατικά συστήματα Στο ακόλουθο Πίνακα καταγράφονται τα παράκτια υδατικά συστήματα στο ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας. Παράκτια υδατικά συστήματα του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας Α/Α Ονομασία συστήματος Κωδικός συστήματος Φυσικό/ΙΤΥΣ/ΤΥΣ ΛΑΠ Χαλκιδικής 1C ΣΙΓΓΙΤΙΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ (ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ) GR1005C0004N Φυσικό 2C ΚΑΣΣΑΝΔΡΙΝΟΣ ΚΟΛΠΟΣ (ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ) GR1005C0006N Φυσικό 3C ΕΞΩ ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ - ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΕΙΑ GR1005C0009N Φυσικό 4C ΑΚΡΩΤΗΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ GR1005C0001N Φυσικό 5C ΑΚΤΕΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ GR1005C0007N Φυσικό 6C ΚΟΛΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ GR1005C0011H ΙΤΥΣ 7C ΑΚΤΕΣ ΣΙΘΩΝΙΑΣ GR1005C0005N Φυσικό 8C ΑΚΤΕΣ ΑΘΟΥ GR1043C0003N Φυσικό 9C ΕΣΩ ΘΕΡΜΑΪΚΟΣ ΚΟΛΠΟΣ - Ν. ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ GR1005C0010N Φυσικό 10C ΔΙΩΡΥΓΑ ΠΟΤΙΔΕΑΣ GR1005C0008A ΤΥΣ ΛΑΠ Άθω 0C ΚΟΛΠΟΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ (ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ) GR1043C0002N Φυσικό Τα σύνολο των υδατικών συστημάτων του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας απεικονίζεται και στον ακόλουθο Χάρτη. 6

7 Χάρτης 1: Παράκτια υδατικά συστήματα του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας 7

8 1 η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΣΔΛΑΠ ΥΔ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝ Β. ΥΠΟΓΕΙΑ ΥΔΑΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Στο ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας αναπτύσσονται αξιόλογες υδροφορίες εντός των Τεταρτογενών σχηματισμών και εντός των καρστικών ανθρακικών σχηματισμών ενώ μικρότερης σημασίας υδροφορίες αναπτύσσονται σε ρωγματικούς σχηματισμούς. Αναλυτικά οι υδροφορίες που αναπτύσσονται είναι: Υδροφορίες εντός των Τεταρτογενών σχηματισμών. Τα υδροφόρα συστήματα αποτελούνται από εναλλαγές οριζόντων άδρο-μέσο κλαστικών υλικών (άμμοι, χάλικες, κροκάλες με ποικίλα ποσοστά λεπτοκλαστικού κλάσματος) και οριζόντων λεπτοκλαστικών υλικών (άργιλοι, ιλύες, πηλοί με ποικίλο ποσοστό αδρο-μεσοκλαστικού κλάσματος). Κύριο χαρακτηριστικό των υδροφορέων αυτών είναι: α) η γρήγορη αλλαγή της κοκκομετρικής σύνθεσης των υλικών τόσο κατά την κατακόρυφο όσο και κατά την οριζόντια διεύθυνση, β) η, κατά θέσεις, επικράτηση του ενός ή του άλλου λιθολογικού τύπου και γ) η παρουσία φακών, διασταυρούμενης στρώσης κ.λπ.. Τα παραπάνω φαινόμενα έχουν ως αποτέλεσμα: α) την έντονη ανισοτροπία χαρακτηριστικών όπως η διαπερατότητα (k, m/sec), η υδατοαγωγιμότητα (T, m²/sec), ο συντελεστής εναποθήκευσης (S) κ.λπ., κατά την οριζόντια και κατακόρυφη διεύθυνση και β) την μείωση του τμήματος του υδροφορέα που συμμετέχει στην δημιουργία ενός υδροφόρου ορίζοντα. Εντός των τεταρτογενών σχηματισμών αναπτύσσεται : ένας ελεύθερος υδροφόρος, ο οποίος συναντάται συνήθως στην ευρύτερη κοίτη των ποταμών, χειμάρρων, λιμνών (φυσικών ή τεχνητών) μία σειρά επάλληλων υδροφορέων μερικώς υπό πίεση, οι οποίοι συνήθως παρουσιάζουν επικοινωνία τόσο μεταξύ των όσο και με τον ελεύθερο ορίζοντα μία σειρά επάλληλων υδροφορέων υπό πίεση. Η δημιουργία επάλληλων υδροφορέων, μερικώς υπό πίεση ή υπό πίεση, οφείλεται στην παρεμβολή εντός των αδρο-μεσοκλαστικών αποθέσεων, οριζόντων ή φακών αργιλοϊλυωδών, δηλαδή στεγανών σχηματισμών. Επισημαίνεται ότι, η συνεχής με το βάθος, παρεμβολή στεγανών (συνήθως αργιλικών) ενστρώσεων, λειτουργεί θετικά στην προστασία από την ρύπανση των βαθύτερα ευρισκόμενων υδροφορέων. Έτσι οι κοκκώδεις υδροφορείς παρουσιάζουν μεγάλη τρωτότητα στα πρώτα επιφανειακά μέτρα και μέτρια με το βάθος. Η εκφόρτιση των κοκκωδών ΥΥΣ γίνεται προς θέσεις με χαμηλότερα υψόμετρα (επιφανειακά συστήματα, κοίτες ποταμών ή ρεμάτων, λίμνες κ.λπ.) και προς την θάλασσα (εφόσον πρόκειται για παράκτια συστήματα). Στα συστήματα αυτά έχει κατασκευαστεί σημαντικός αριθμός υδρογεωτρήσεων για κάθε χρήση. Στην περιοχή του ΥΔ EL10 συναντώνται τα παρακάτω κοκκώδη, υπόγεια υδάτινα συστήματα: Κύρια συστήματα: Εδώ εντάσσονται τα συστήματα Λουδία, Αξιού, Δοϊράνης, Γαλλικού, Επανομής- Μουδανιών (υποσύστημα), Μυγδονίας, Ανθεμούντα, Κασσάνδρας, Ορμύλιας και Μαυρούδας. Δευτερεύοντα συστήματα: Εδώ εντάσσονται τα συστήματα Ιερισσού, Ασπρόλακκα, Ολυμπιάδας, Ν. Ρόδων και Ευζώνων. Καρστικοί υδροφορείς Τα υδροφόρα συστήματα αποτελούνται από καρστικοποιημένους ανθρακικούς σχηματισμούς. Η κυκλοφορία του νερού γίνεται μέσω των καρστικών δομών (διευρυμένες ρωγμές, έγκοιλα, αγωγοί κ.λπ.) και εξαρτάται από τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των καρστικών δομών (άνοιγμα, συνέχεια κ.λπ.) αλλά και τον βαθμό πλήρωσης αυτών. Αντίστοιχη εξάρτηση με τον βαθμό κερματισμού / καρστικοποίησης και ποσοστό πλήρωσης, παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά του συστήματος (διαπερατότητα (k, m/sec), η υδατοαγωγιμότητα (T, m²/sec), ο συντελεστής εναποθήκευσης (S) κ.λπ.). Η εκφόρτιση των καρστικών υδροφορέων γίνεται μέσω καρστικών πηγών, προς συνορεύοντα ή άλλα υδατικά συστήματα και προς την θάλασσα (εφόσον πρόκειται για παράκτιους σχηματισμούς). 8

9 1 η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΣΔΛΑΠ ΥΔ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝ Οι καρστικοί υδροφορείς παρουσιάζουν μεγάλη τρωτότητα στην ρύπανση καθώς συνήθως φθάνουν ακάλυπτοι στην επιφάνεια του εδάφους, παρουσιάζουν μεγάλο συντελεστή κατείσδυσης και γρήγορη κίνηση του νερού. Τοπικά μόνο, σε περιοχές μορφολογικών επιπεδώσεων όπου αναπτύσσεται κάλυμμα αργιλικών υλικών ή όταν οι καρστικές δομές είναι επαναπληρωμένες (με αργιλικά υλικά ή νέα ορυκτά), η τρωτότητα των ανθρακικών σχηματισμών ενδέχεται να χαρακτηριστεί ως μέτρια. Επισημαίνεται ότι οι καρστικοί υδροφορείς του ΥΔ GR10 εντοπίζονται σε ορεινές-ημιορεινές-λοφώδεις περιοχές όπου οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες απουσιάζουν ή είναι ελάχιστες (καλλιέργειες, κτηνοτροφία, λατομεία αδρανών). Το ΥΔ GR10 αναπτύσσεται ένα κύριο καρστικό σύστημα (καρστικό Πάικου) και τέσσερα δευτερεύοντα (Μεσαίου, Ντεβέ-Κοράν, Βαφειοχωρίου και Μεγάλης Στέρνας). Ρωγματικοί υδροφορείς Οι υδροφορείς αυτοί αναπτύσσονται σε κάθε είδους -μη ανθρακικό- λιθολογικό σχηματισμό βραχώδους δομής, ο οποίος παρουσιάζει αναπτυγμένο και συνεχές δίκτυο δομικών ασυνεχειών ή/και ζώνες έντονου κερματισμού, οι οποίες συνήθως ταυτίζονται με μεγάλες τεκτονικές δομές. Η κυκλοφορία του νερού γίνεται μόνο μέσω του δικτύου ασυνεχειών και - κυρίως - μέσω των κερματισμένων δομών καθώς και, στην διεπιφάνεια που αναπτύσσεται μεταξύ της επιφανειακής ζώνης χαλάρωσης (πλευρικά κορήματα / αποσαθρώματα) και του υποκείμενου, υγιούς, βραχώδους υποβάθρου. Επισημαίνεται ότι στους υπόψη σχηματισμούς ιδιαίτερη σημασία έχει η παρουσία τεκτονισμένων ζωνών με ζώνη μυλωνιτίωσης από αργιλοϊλυώδη υλικά, καθώς αυτή λειτουργεί ως στεγανό διάφραγμα για την κίνηση του νερού. Η εκφόρτιση των ρωγματικών υδροφορέων γίνεται μέσω: α) πηγών, οι οποίες εμφανίζονται πλησίον της βαθιάς γραμμής ρεμάτων ή σε θέσεις όπου το υγιές βραχώδες υπόβαθρο είτε η ζώνη έντονου τεκτονισμού εμφανίζεται στο φυσικό έδαφος και β) με πλευρική διήθηση προς τα εκατέρωθεν ευρισκόμενα -συνήθως κοκκώδη- Υ.Υ.Σ. Η ανόρυξη παραγωγικών υδρογεωτρήσεων στοχεύει συνήθως στον εντοπισμό μεγάλων τεκτονικών δομών όπου λαμβάνει χώρα η επιλεκτική κίνηση του υπόγειου νερού. Η τρωτότητα των υδροφορέων αυτών έναντι ρύπανσης εξαρτάται από το είδος του σχηματισμού και την παρουσία εδαφικού καλύμματος λεπτοκλαστικών υλικών, το οποίο μειώνει την κατείσδυση ή δεσμεύει το ρυπαντικό φορτίο. Οι ρωγματικοί υδροφορείς που αναπτύσσονται στο ΥΔ GR10, είναι τοπικής σημασίας, χαρακτηρίζονται ως δευτερεύοντες και είναι οι εξής : Ρωγματικό Κερδυλλίων - Κρουσίων, Μαυρονερίου, Αγ. Όρους, Σιθωνίας, Χολομώντα - Ωραιοκάστρου, Αν. Πάικου και ρωγματικό Ποντοηράκλειας. Αρχικό κριτήριο για το διαχωρισμό των υπόγειων συστημάτων αποτέλεσε η υδρολιθολογική συμπεριφορά των σχηματισμών που φιλοξενούν τις υπόγειες υδροφορίες. Τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για την κατηγοριοποίηση των υδροφόρων συστημάτων είναι η διαπερατότητα των σχηματισμών και η δυναμικότητα των υδροφορέων. Οι σχηματισμοί διακρίθηκαν αρχικά σε περατούς, ημιπερατούς και αδιαπέρατους και στη συνέχεια σε περαιτέρω κατηγορίες βάσει της δυναμικότητας, της έκτασης και της λιθολογίας του κάθε σχηματισμού, οπότε προέκυψε το παρακάτω βασικό σύστημα ταξινόμησης: Περατοί σχηματισμοί: χωρίζονται σε δυο επί μέρους κατηγορίες: τους μικροπερατούς ή πορώδεις σχηματισμούς και τους μακροπερατούς ή ρωγμώδεις σχηματισμούς. Κάθε κατηγορία χωρίζεται σε υποκατηγορίες. Ημιπερατοί σχηματισμοί: μικροπερατοί ή και μακροπερατοί σχηματισμοί. Χωρίζονται σε δυο επί μέρους κατηγορίες, βάσει της δυναμικότητας και της έκτασης του κάθε σχηματισμού. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται επίσης όλοι οι διαπερατοί σχηματισμοί: α) μικρής έκτασης, μικρής δυναμικότητας και β) περιορισμένης σημασίας, οι οποίοι λαμβάνουν τον ίδιο κωδικό με τους ημιπερατούς σχηματισμούς. Αδιαπέρατοι σχηματισμοί: Χωρίζονται σε δυο επί μέρους κατηγορίες: τους πρακτικά αδιαπέρατους σχηματισμούς και τους αδιαπέρατους σχηματισμούς ή σχηματισμούς μικρού πάχους που από κάτω τους αναπτύσσονται αξιόλογα υδροφόρα συστήματα. Ειδικότερα, μετά την επεξεργασία και αξιολόγηση των συλλεχθέντων γεωλογικών και υδρογεωλογικών στοιχείων έγινε η εφαρμογή ενός συστήματος υδρογεωλογικής ταξινόμησης των γεωλογικών σχηματισμών, 9

10 στο οποίο γίνεται προσπάθεια, αφενός μεν να είναι εμφανής η διάκριση των γεωλογικών σχηματισμών ή πετρωμάτων από υδρολιθολογικής άποψης (διάκριση σε σχέση με την ευκολία ή δυσκολία κίνησης του υπόγειου νερού), αφετέρου δε, διάκριση με βάση τη δυναμικότητα των υδροφόρων οριζόντων που αναπτύσσονται στους διάφορους γεωλογικούς σχηματισμούς. Για τη δεύτερη κατηγοριοποίηση ελήφθησαν υπόψη στοιχεία που αφορούν την επιφανειακή εξάπλωση των γεωλογικών σχηματισμών και οι υδραυλικές ιδιότητες των υδροφόρων οριζόντων (συντελεστής εναποθήκευσης S, και υδαταγωγιμότητα ή μεταβιβαστικότητα T) ή / και το πάχος των σχηματισμών (όπου υπήρχαν στοιχεία). Με βάση τα παραπάνω η Κεντρική Μακεδονία διακρίθηκε σε 34 υπόγεια υδατικά συστήματα που διακρίνονται σε 20 κοκκώδη, 6 καρστικά και 8 ρωγματικά. Τα υπόγεια υδατικά συστήματα που προσδιορίσθηκαν στο ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας περιλαμβάνονται στον ακόλουθο Πίνακα και δείχνονται στον Χάρτη 2 πιο κάτω. Υπόγεια υδατικά συστήματα του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας Α/Α ΚΩΔΙΚΟΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΥΠΟΣ ΥΔΡΟΦΟΡΟΥ Έκταση (km 2 ) Λεκάνη απορροής ποταμού Αξιού (GR03) 1 GR Λουδία Κοκκώδης 882,3 2 GR Πάικου Καρστικός 256,5 3 GR Αξιού Κοκκώδης 1319,35 4 GR100F040 Δοϊράνης Κοκκώδης 100,6 5 GR Μαυρονερίου Ρωγματικός 24,2 6 GR100F230 Ανατολικού Πάικου Ρωγματικός 367,4 7 GR100F240 Ευζώνων Κοκκώδης 16,4 8 GR100F250 Ποντοηράκλειας Κοκκώδης Ρωγματικός 46,0 9 GR Βαφειοχωρίου Καρστικός 37,8 10 GR100F280 Μεγάλης Στέρνας Καρστικός 39,1 Λεκάνη απορροής ποταμού Γαλλικού (GR04) 11 GR Γαλλικού Κοκκώδης 531,74 12 GR Μεσαίου Καρστικός 14,2 13 GR Ντεβέ Κοράν Καρστικός 28,1 Λεκάνη απορροής ρεμάτων Χαλκιδικής (GR05) 14 GR Επανομής - Μουδανιών Κοκκώδης 647,54 GR GR Τρίγλιας Καρστικός 33,79 16 GR Κορώνειας 275,75 GR Κοκκώδης 17 GR Βόλβης 423,01 18 GR Kάτω ρου Ανθεμούντα 92,0 19 GR GR Γαλαρινού-Γαλάτιστας Κοκκώδης 40,2 20 GR Θέρμης-Ν. Ρυσίου 177,0 21 GR Κασσάνδρας Κοκκώδης 353,03 22 GR Ορμύλιας Κοκκώδης 42,2 23 GR Μαυρούδας Κοκκώδης 89,6 24 GR Ασπρόλακκα 5,2 GR Κοκκώδης 25 GR Κοκκινόλακκα 1,4 26 GR Ολυμπιάδας Κοκκώδης 4,4 27 GR Κρουσίων - Κερδυλλίων Ρωγματικός 1272,0 28 GR Σιθωνίας Ρωγματικός Κοκκώδης 403,4 29 GR Σκουριών Ρωγματικός 152,3 30 GR GR Ολυμπιάδας Καρστικός 196,5 31 GR Χολομώντα Ωραιοκάστρου Κοκκώδης 1597,4 10

11 Α/Α ΚΩΔΙΚΟΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΥΠΟΣ ΥΔΡΟΦΟΡΟΥ Έκταση (km 2 ) 32 GR Νέων Ρόδων Κοκκώδης 22,2 Λεκάνη απορροής ρεμάτων Άθω (GR43) 33 GR Ιερισσού Κοκκώδης 2,7 34 GR Αγίου Όρους Ρωγματικός Καρστικός 366,1 11

12 Χάρτης 2. Υπόγεια υδατικά συστήματα του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας 12

13 Γ. ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΡΟΠΟΙΗΜΕΝΑ (ΙΤΥΣ) ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΤΑ (ΤΥΣ) ΥΔΑΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ Η μέχρι σήμερα ανθρώπινη δραστηριότητα, έχει μεταβάλει σε ορισμένα υδατικά συστήματα, τα αρχικά τους χαρακτηριστικά. Οι αλλαγές αυτές, ανεξάρτητα από το βάθος της αλλοίωσης που έχουν επιφέρει και από τους λόγους για τους οποίους έγιναν, καθιστούν τα συστήματα αυτά κατά μια έννοια ιδιαίτερα. Τέτοια συστήματα εξετάζονται με ξεχωριστό τρόπο από την Οδηγία 2000/60/ΕΚ και ονομάζονται Ιδιαιτέρως Τροποποιημένα Υδατικά Συστήματα (ΙΤΥΣ). Αντίστοιχα, σε ορισμένες περιπτώσεις κατασκευάζονται με ανθρώπινη πρωτοβουλία έργα που δημιουργούν υδατικά συστήματα σε σημεία όπου προηγουμένως δεν υπήρχαν. Τέτοια συστήματα ονομάζονται Τεχνητά Υδατικά Συστήματα (ΤΥΣ). Η διαδικασία του χαρακτηρισμού των υδατικών συστημάτων ως ΙΤΥΣ ή ΤΥΣ ακολουθεί τα στάδια του αρχικού και του οριστικού προσδιορισμού. Ο αρχικός προσδιορισμός των Ιδιαιτέρως Τροποποιημένων και των Τεχνητών Υδατικών Συστημάτων πραγματοποιείται βάσει απλών κριτηρίων προσδιορισμού, σύμφωνα με το Άρθρο 5 και το Παράρτημα ΙΙ της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ. Ο οριστικός προσδιορισμός και η οριοθέτηση των Ιδιαιτέρως Τροποποιημένων και των Τεχνητών Υδατικών Συστημάτων πραγματοποιείται σύμφωνα με την παράγραφο 3 του Άρθρου 4 της Οδηγίας 2000/60 και το σχετικό Κείμενο Κατευθυντήριων Γραμμών (Guidance document No 4 on Identification and Designation of Heavily Modified and Artificial Water Bodies). Για τον οριστικό προσδιορισμό των Ιδιαιτέρως Τροποποιημένων και των Τεχνητών Υδατικών Συστημάτων εξετάζονται οι δυνατότητες που υπάρχουν για την υλοποίηση των κατάλληλων επεμβάσεων στα χαρακτηριστικά των ΥΣ, όπως για παράδειγμα ενέργειες για την αποκατάσταση των αλλοιώσεων, ώστε να επιτευχθεί η καλή οικολογική κατάσταση. Η αξιολόγηση της αναγκαιότητας, της δυνατότητας υλοποίησης, αλλά και των επιπτώσεων από την εφαρμογή των προτεινόμενων επεμβάσεων γίνεται με βάση τις κοινωνικές και οικονομικές ανάγκες που εξυπηρετούν τα ΙΤΥΣ και ΤΥΣ. Στις περιπτώσεις όπου κρίνεται ότι οι απαραίτητες παρεμβάσεις έχουν μεγάλες αρνητικές επιπτώσεις στις χρήσεις που εξυπηρετούνται από τα ΙΤΥΣ και ΤΥΣ, ή δεν υπάρχουν λύσεις τεχνικά εφικτές, ή δεν υπάρχουν λύσεις εξυπηρέτησης των χρηστών πιο φιλικές στο περιβάλλον, ή οι διαθέσιμες λύσεις είναι δυσανάλογα δαπανηρές, η μετατροπή των ΙΤΥΣ και ΤΥΣ σε φυσικά υδατικά συστήματα κρίνεται ασύμφορη ή αδύνατη παραθέτοντας την ανάλογη τεκμηρίωση. Από την ολοκλήρωση της εργασίας αυτής, προκύπτει ο οριστικός προσδιορισμός των ΤΥΣ και ΙΤΥΣ. Στο ακόλουθο Σχήμα παρουσιάζεται βήμα προς βήμα η συνολική διαδικασία που ακολουθήθηκε, σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60/ΕΚ, για τον αρχικό και οριστικό προσδιορισμό των ΙΤΥΣ και ΤΥΣ. 13

14 Βήμα προς βήμα η συνολική διαδικασία αναγνώρισης και προσδιορισμού των ΙΤΥΣ και ΤΥΣ 14

15 Στο Υδατικό Διαμέρισμα Κεντρικής Μακεδονίας έχουν προσδιορισθεί ένα (1) λιμναίο, ένα (1) παράκτιο και δύο (2) ποτάμια συστήματα ως ιδιαιτέρως τροποποιημένα υδατικά συστήματα (ΙΤΥΣ). Το λιμναίο ΙΤΥΣ προέκυψε λόγω έργων ανασύστασης της αποξηραμένης λίμνης Μαυρούδας. Το παράκτιο ΙΤΥΣ αφορά στον Κόλπο Θεσσαλονίκης και ο χαρακτηρισμός του προέκυψε λόγω των λιμενικών έργων του ΟΛΘ και των λοιπών έργων για τη διαμόρφωση της ακτογραμμής του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Θεσσαλονίκης. Τα ποτάμια ΙΤΥΣ αφορούν στην εκβολή του π. Αξιού και στην εκβολή του π. Ανθεμούντα. Ο χαρακτηρισμός των παραπάνω ως ΙΤΥΣ οφείλεται στα έργα εκτροπής της εκβολής του π. Αξιού και στα έργα εκτροπής- διευθέτησης του π. Ανθεμούντα. Τα ΙΤΥΣ του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας, περιλαμβάνονται στον ακόλουθο Πίνακα. ΙΤΥΣ του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας Ονομασία ΙΤΥΣ Κωδικός ΙΤΥΣ Κατηγορία συστήματος ΛΑΠ Αξιού (GR03) Αξιός GR1003R0F H Ποτάμιο ΛΑΠ Χαλκιδικής (GR05) Ανθεμούντας GR1005R H Ποτάμιο Μαυρούδα GR1005L H Λιμναίο Κόλπος Θεσσαλονίκης GR1005C0011H Παράκτιο Σχετικά με τα Τεχνητά Υδατικά Συστήματα (ΤΥΣ), στο Υδατικό Διαμέρισμα Κεντρικής Μακεδονίας έχουν προσδιορισθεί ένα (1) λιμναίο, ένα (1) παράκτιο και δέκα (10) ποτάμια συστήματα ως ΤΥΣ. Το λιμναίο ΤΥΣ αφορά στην εξωποτάμια λιμνοδεξαμενή του Αρτζάν που κατασκευάστηκε για την κάλυψη αρδευτικών αναγκών της περιοχής. Το παράκτιο ΤΥΣ αφορά στην τεχνητή Διώρυγα της Ποτίδαιας στο στενότερο μέρος του ακρωτηρίου της Κασσάνδρας, βόρεια του οικισμού Νέας Ποτίδαιας, ενώνοντας τον Έξω Θερμαϊκό και τον Κασσανδρινό κόλπο. Στη ΛΑΠ Αξιού, ο χαρακτηρισμός των έξι (6) ποτάμιων ΥΣ ως ΤΥΣ οφείλεται στα αποστραγγιστικά έργα που κατασκευάστηκαν στην περιοχή, ενώ στη ΛΑΠ Χαλκιδικής ο χαρακτηρισμός των τεσσάρων (4) ποτάμιων ΥΣ ως ΤΥΣ οφείλεται στα έργα αποκατάστασης της λ. Κορώνειας στην Ενωτική τάφρο λ. Κορώνειας- λ. Βόλβης. Τα ΤΥΣ του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας, περιλαμβάνονται στον ακόλουθο Πίνακα. ΤΥΣ του ΥΔ Κεντρικής Μακεδονίας Ονομασία ΤΥΣ Κωδικός ΤΥΣ Κατηγορία συστήματος ΛΑΠ Αξιού (GR03) Κεντρική Αποχετευτική Διώρυγα GR1003R0F A Ποτάμιο Αποστραγγιστική τάφρος Αρτζάν GR1003R0F A Ποτάμιο Αποστραγγιστική τάφρος Αματόβου GR1003R0F A Ποτάμιο π. Λουδίας GR1003R A Ποτάμιο π. Λουδίας GR1003R A Ποτάμιο Στραγγιστική τάφρος Βαρδαρόβαση GR1003R0F A Ποτάμιο Αρτζάν GR1003L A Λιμναίο ΛΑΠ Χαλκιδικής (GR05) Ενωτική τάφρος λ. Κορώνειας λ. Βόλβης GR1005R A Ποτάμιο Ενωτική τάφρος λ. Κορώνειας λ. Βόλβης GR1005R A Ποτάμιο Ενωτική τάφρος λ. Κορώνειας λ. Βόλβης GR1005R A Ποτάμιο Ενωτική τάφρος λ. Κορώνειας λ. Βόλβης GR1005R A Ποτάμιο Διώρυγα Ποτίδαιας GR1005C0008A Παράκτιο 15