Πανελλήνιο Συνέδριο Ψηφιοποίησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς EuroMed2015

Transcript

1

2 Περιλήψεις εισηγήσεων - Βιογραφικά Ομιλητών κατά αύξοντα αριθμό Καταχώρησης Αρ. Υποβολής Εργασίας 67 Βασιλική Νούλα, Άρης Καραχάλιος Βασιλική Νούλα: Είναι αρχαιολόγος και εργάζεται ως ειδική συνεργάτις του Δημάρχου Φαρσάλων από το 2011 έως σήμερα, υπεύθυνη των θεμάτων πολιτισμού και διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Προηγουμένως εργάστηκε επί μακρά σειρά ετών σε ανασκαφικά προγράμματα της ΙΕ ΕΠΚΑ, ενώ έχει συνεργαστεί με επιφανείς αρχαιολόγους σε αρχαιολογικά προγράμματα ανά την Ελλάδα, όπως τους Ι.Α. Παπαποστόλου, Λίλα Μαραγκού, Καίτη Δημακοπούλου, Νικολέτα Βαλάκου, Ken Wardle, Paul Åström, Gisela Walberg και εσχάτως με τους Margriet Haagsma και Francesco La Torre. Είναι μόνιμη συνεργάτις της ανασκαφής στον Θέρμο Αιτωλίας. Έχει λάβει μέρος σε διάφορα επιστημονικά συνέδρια με εισηγήσεις θεμάτων αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Μετείχε στην οργανωτική και επιστημονική επιτροπή των δύο συνεδρίων που έλαβαν χώρα στα Φάρσαλα τα τελευταία χρόνια. Είναι υπεύθυνη της καταγραφής και φωτογραφικής τεκμηρίωσης του πολιτιστικού και περιβαλλοντικού αποθέματος του Δήμου Φαρσάλων, καθώς και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων «Μαθήματα Τοπικής Ιστορίας» και «Μαθήματα Φυσικής Ιστορίας». Μετέχει επίσης, ως επιστημονικός συνεργάτις στο ελληνο ιταλικό αρχαιολογικό πρόγραμμα της Σκοτούσσας. Τίτλος εργασίας : Δήμος Φαρσάλων, η γενέθλια Γη του Ομηρικού Αχιλλέα. Τέσσερα χρόνια προσπαθειών διάσωσης μιας ιστορίας ετών Περίληψη εργασίας: Στο Δήμο Φαρσάλων κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ξεκινήσαμε από μηδενική βάση, δίχως καμία προηγούμενη κουλτούρα πολιτιστικής πολιτικής, με ελάχιστα χρήματα και μέσα, να σχεδιάζουμε και άμεσα να υλοποιούμε ένα ευρύ πρόγραμμα διαχείρισης της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Βασικό μέλημά μας κατέστη η συστηματική αναζήτηση, διάσωση, μελέτη και ανάδειξη του εντυπωσιακού πολιτιστικού πλούτου του τόπου, η εξοικείωση των δημοτών με αυτόν, η ενσωμάτωση των στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομιάς στο σύγχρονο τρόπο ζωής και η μετατροπή τους έτσι σε μια γόνιμη ζώσα πραγματικότητα που θα βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με το παρόν.το εγχείρημα υπήρξε ασφαλώς δύσκολο. Χρησιμοποιώντας μονάχα μία φωτογραφική μηχανή Nikon D90, περιηγηθήκαμε επανειλημμένως όλη την έκταση του Δήμου με τα 56 χωριά του, καταγράψαμε και αποτυπώσαμε φωτογραφικά, αφενός όλα τα αρχαιολογικά μνημεία και τις αρχαιολογικές θέσεις (66 αρχαιολογικές θέσεις από τη νεολιθική έως τη ρωμαϊκή περίοδο, 6 ακροπόλεις, 12 βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς ναούς, μία οθωμανική μονή/τεκές μπεκτασήδων, ένας οθωμανικός πύργος, 2 κονάκια, 3 τοξωτές γέφυρες, 51 κρήνες) που διατρέχουν μια αδιάλειπτη περίοδο ετών, αφετέρου τις 63 βασικές εορταστικές τελετές και δρώμενα που κυριαρχούν στη ζωή του τοπικού πληθυσμού, δημιουργώντας έτσι μια μεγάλη πλατφόρμα αρχείου που συνεχώς εμπλουτίζεται. Δημιουργήσαμε έναν καινούργιο διαδικτυακό τόπο για το Δήμο Φαρσάλων και ξεκινήσαμε να προβάλλουμε, μέσα από επιστημονικά και τεκμηριωμένα κείμενα και φωτογραφίες το σύνολο της υλικής και άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Οργανώσαμε δύο μεγάλα συνέδρια, ένα διεθνές ιστορίας και αρχαιολογίας και ένα πανελλήνιο εθνολογικό, χρηματοδοτήσαμε, μέσα από τους πενιχρούς μας πόρους την εκπόνηση 4 μελετών αποκατάστασης βυζαντινών και νεώτερων μνημείων, εντάξαμε σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ τις εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης της αρχαίας ακρόπολης της Φαρσάλου και των αρχαίων ταφικών μνημείων της πόλης, οργανώσαμε και στηρίξαμε τέσσερα ανασκαφικά project (τείχος Φαρσάλων, Κάστρο Καλλιθέας, Ακρόπολη Ερέτριας, Ακρόπολη Σκοτούσσας), προχωρήσαμε στη συνεργασία με τα πανεπιστήμια: Alberta Καναδά, Florida ΗΠΑ, Messina Ιταλίας και Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης για την υλοποίηση των αρχαιολογικών μας προγραμμάτων και πολλά ακόμη. Επιθυμούμε να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας και μέσα από το συγκεκριμένο forum να αναζητήσουμε την πλέον ευδόκιμη και ολοκληρωμένη υλοποίησή τους.

3 Αρ. Υποβολής Εργασίας 68 Γεώργιος Κατσούλης, Παναγιώτης Τομακίδης, Κωνσταντίνος Τομακίδης Γεώργιος Κατσούλης: Γεννήθηκε το Πτυχιούχος Μηχανικός Γεωπληροφορικής και Τοπογραφίας του Τ.Ε.Ι. Σερρών από το 2009 με μεταπτυχιακές ειδικεύσεις στο Περιβάλλον (2012) και στις Τοπογραφικές Εφαρμογές Υψηλής Ακρίβειας (2013) του Α.Π.Θ. Εργάζεται από το 2008 στον τομέα της Γεωπληροφορικής. Έχει δημοσιεύσει σε πρακτικά συνεδρίων και σε επιστημονικό περιοδικό, θέματα σχετικά με την επιστήμη της Γεωπληροφορικής. Τίτλος εργασίας: «Η τρισδιάστατη αποτύπωση μνημείου με σαρωτή laser. Εφαρμογή στο Βυζαντινό Ναό των Αγίων Αποστόλων Θεσσαλονίκης» Περίληψη εργασίας: Η παρούσα εργασία έχει ως απώτερο στόχο να παρουσιάσει τις δυνατότητες που παρέχει η σύγχρονη μετρητική τεχνολογία της σάρωσης Laser στην αποτύπωση μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομίας. Παράδειγμα εφαρμογής αποτελεί ο Βυζαντινός ναός των Αγίων Αποστόλων Θεσσαλονίκης. Κτίστηκε στις αρχές του 14ου αιώνα ( ) κατά την εποχή των Παλαιολόγων και συγκαταλέγεται ανάμεσα στα Ελληνικά Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομίας της UNESCO. Ο ναός όπως και πολλοί άλλοι χριστιανικοί ναοί μετατράπηκε σε τζάμι και έπειτα επανήλθε στην προτεραία του χρήση έχοντας σημαντικές υλικές ζημιές. Η αποτύπωση των μνημείων είναι αναγκαία καθώς εξασφαλίζει τις καταγραφές των στοιχείων της πολιτιστικής κληρονομιάς, ιδιαίτερα αυτών που κινδυνεύουν από τη φθορά του χρόνου, τις φυσικές συνθήκες και τις μεταβολές που οφείλονται στην ανθρώπινη παρέμβαση. Η καταγραφή της γεωμετρικής πληροφορίας, δηλαδή του σχήματος, του μεγέθους και της θέσης του μνημείου στο χώρο αποτελεί το βασικότερο στάδιο σε μια μελέτη αξιοποίησης, συντήρησης, ανακατασκευής, αναστήλωσης και αποκατάστασης. Οι πιο διαδεδομένες μέθοδοι καταγραφής της γεωμετρικής πληροφορίας που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι η Τοπομετρική ή Εμπειρική, η Τοπογραφική, η Φωτογραμμετρική και η Τρισδιάστατη με την χρήση σαρωτή Laser και μπορούν να χρησιμοποιηθούν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό μεταξύ τους. Η αποτύπωση με σαρωτή Laser αποτελεί τεχνολογία αιχμής στην αποτύπωση με το εύρος εφαρμογών όλο και να μεγαλώνει. Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά, ταχύτητα και αξιοπιστία, προϊόντα με μεγάλη ακρίβεια από οποιαδήποτε άλλη μεθοδολογία, συνολική αποτύπωση των αντικειμένων στις τρεις διαστάσεις με τον μικρότερο χρόνο εργασίας στο πεδίο κ.α. Το παραγόμενο προϊόν από την εφαρμογή της συγκεκριμένης μετρητικής τεχνολογίας αποτελεί ένα νέφος σημείων σε μορφή τρισδιάστατων συντεταγμένων ΧΥΖ. Επιπλέον, περιλαμβάνει στοιχεία σχετικά με την εμφάνιση όπως η ένταση του ανακλώμενου σήματος για το υλικό ή χρωματικά στοιχεία με την μορφή RGB τιμών. Τα τελικά δεδομένα, έπειτα από κατάλληλη επεξεργασία, μπορούν να δώσουν τρισδιάστατα μοντέλα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγή σχεδίων κατόψεων, όψεων και τομών, κάνοντας την μέθοδο μοναδική για αποτύπωση αρχιτεκτονικών λεπτομερειών με υψηλή ακρίβεια.

4 Αρ. Υποβολής Εργασίας 70 Στεργιανή Τσιαρβούλα Στεργιανή Τσιαρβούλα: Σπούδασε Συστηματική Φιλοσοφία στο ΑΠΘ. Από το Τμήμα Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ του ΑΠΘ απέκτησε δίπλωμα με ειδίκευση στην Επικοινωνία & στον Πολιτισμό. Στο ίδιο Τμήμα εκπονεί διδακτορική διατριβή με θέμα «Η πολιτισμική πολιτική των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων». Ζει στη Θεσσαλονίκη, όπου δραστηριοποιείται στον ευρύτερο χώρο του cultural management ως σύμβουλος επικοινωνίας/πολιτιστικής διαχείρισης. Έχει εργαστεί σε μουσεία της πόλης (Μουσείο Αρχαίων, Βυζαντινών & Μεταβυζαντινών Μουσικών Οργάνων της Τράπεζας Μακεδονίας Θράκης / Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης / Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης / Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών ΑΠΘ). Συνεργάζεται ως freelancer με γραφεία γραφικών τεχνών, δημιουργικά ατελιέ και εκδοτικούς οίκους της πόλης στην επιμέλεια έκδοσης νέων τίτλων ή/και έντυπου υλικού προβολής & επικοινωνίας φορέων. Τίτλος εργασίας: Η θέση των ΤΠΕ στην πολιτισμική πολιτική των τραπεζών Περίληψη εργασίας: Στην παρούσα εργασία θα διερευνηθεί το εάν και με ποιον τρόπο το «αποτύπωμα» των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στο χώρο του πολιτισμού (μουσεία, συλλογές, αρχεία, εκθέσεις, εκδηλώσεις, χορηγίες, εκδόσεις κ.λπ.) διαμορφώνεται από τη χρήση ή μη των μεθοδολογιών, τεχνολογιών, μοντέλων και εργαλείων των ΤΠΕ. Πιο συγκεκριμένα, θα αποτυπωθεί η θέση των ελληνικών τραπεζών στην εποχή της ψηφιακής συνθήκης, όσον αφορά την εν γένει διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς στο σύγχρονο ψηφιακό περιβάλλον: συντήρηση και διατήρηση τεκμηρίων, προστασία και ασφάλεια συλλογών, διαχείριση αρχείων, επεξεργασία δεδομένων, ψηφιοποίηση υλικού, ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας, διαδικτυακές/διαδραστικές εφαρμογές, κ.ά. Παράλληλα, θα καταγραφεί ο τρόπος αξιοποίησης των δυνατοτήτων που παρέχει η ψηφιακή εποχή για μεγαλύτερης κλίμακας και ιδανικότερη προβολή (διαφήμιση, δημοσιότητα, δημόσιες σχέσεις) της δραστηριότητας αυτής από πλευράς τραπεζών προς το προσωπικό τους, τους μετόχους, τους πελάτες, τις τοπικές κοινωνίες, τα ΜΜΕ, τους ανταγωνιστές τους, το ευρύ κοινό.

5 Αρ. Υποβολής Εργασίας 71 Σμαραγδή Παπαγιαννοπούλου, Νίκη Ναουμίδου ΣΜΑΡΑΓΔΗ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΣΠΟΥΔΕΣ: Απόφοιτος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθήνας Πτυχιακή εργασία: «Ανάπτυξη Διαδικτυακού Συστήματος Διαχείρισης Ανασκαφικών Ευρημάτων,Μνημοσύνη. Μελέτη περίτωσης των αρχαιολογικών πληροφοριών και πληροφοριών συντήρησης της Ά ΕΠΚΑ, τομέα Δυτικών Λόφων». ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ: 43rd CAA Conference-Siena 2015, Συντήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς:προκλήσεις και επαναπροσδιορισμοί-αθήνα ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ: Α Εφορεία Αθηνών-συντήρηση λίθου, Μουσείο Μπενάκη-Τμήμα τεκμηρίωσης. Εθελοντικά στην ΚΒ ΕΠΚΑ και Αρχαία Μεσσήνη. ΝΙΚΗ ΝΑΟΥΜΙΔΟΥ ΣΠΟΥΔΕΣ : Συντήρηση Έργων Τέχνης και Αρχαιοτήτων- ΤΕΙ Αθήνας Ειδίκευση (MSc) στα Συστήματα Πολιτισμικών Πληροφοριών & Διαχείρισης της Πολιτιστικής Κληρονομιάς- τμήματα Επιστήμης Υπολογιστών και Ιστορίας Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης. Υποψήφια διδάκτωρ, τμήμα Ιστορίας- Αρχαιολογίας, Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ, ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ: Εκπαιδευτικός (Εργαστηριακός Συνεργάτης τμήματος ΣΑΕΤ-ΤΕΙ Αθήνας) στο μάθημα «Ειδικά Θέματα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών- Ηλεκτρονική Τεκμηρίωση». Εισηγήτρια πτυχιακών εργασιών με θέματα διαχείρισης πολιτισμικών πληροφοριών. ΥΠ.ΠΟ. (Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεοτέρων Μνημείων ). Ερευνητικά Προγράμματα πχ. ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ- Εισαγωγή νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση, Μελέτες, Δημοσιεύσεις, Συνεργασίες με μουσεία πχ. ΕΜΣΤ και Εθνική Πινακοθήκη, γκαλερί, συλλέκτες, επιστημονικά κέντρα πχ. Ε.Κ.Ε.Φ.Ε.- Δημόκριτος και πολιτισμικά ιδρύματα πχ. ΔΕΣΤΕ. Έναρξη Εργασιών Φυσικού Προσώπου Επιτηδευματία-2004, Άδεια Άσκησης Επαγγέλματος. Τίτλος εργασίας: «Μνημοσύνη»: ένα σύστημα διαχείρισης ψηφιακών τεκμηρίων συντήρησης και αρχαιολογίας» Περίληψη εργασίας: Σύμφωνα με τον ορισμό επαγγέλματος του συντηρητή, όπως δίνεται από το ICOM-CC, και την χάρτα της Βενετίας είναι ξεκάθαρο πως η τεκμηρίωση και καταγραφή απαιτείται για κάθε στάδιο της εργασίας του. Η καταγραφή της λογικής διαδικασίας και αποτύπωσης των ανασκαφικών εργασιών και ενεργειών συντήρησης μέσα σε ένα σύστημα διαχείρισης κινητών ανασκαφικών ευρημάτων είναι μια πρόκληση. Απαιτεί την αποδόμηση και ανάλυση της πληροφορίας σε βάθος και τον συσχετισμό των παραγόμενων δεδομένων. Σκοπός της παρούσας ανακοίνωσης είναι η παρουσίαση των προβληματισμών γύρω από τα θέματα διαχείρισης και τεκμηρίωσης των κινητών αρχαιολογικών ευρημάτων όπως αυτά διαμορφώθηκαν μέσα από την εμπειρία ανάπτυξης του συστήματος Μνημοσύνη. Σκοπός του συστήματος είναι να ικανοποιήσει τις ανάγκες για τεκμηρίωση και διαχείριση των αρχαιολογικών πληροφοριών και πληροφοριών συντήρησης, καταγράφοντας όλες τις επιστημονικές και διοικητικές διαδικασίες που υφίστανται τα ευρήματα από τη στιγμή της εύρεσης και σε κάθε μεταβολή της κατάστασής διατήρησης τους. Για την ανάπτυξη του συστήματος μελετήθηκε η περίπτωση του αρχαιολογικού χώρου Πνυκός-Νυμφών-Μουσών της Ά ΕΠΚΑ, κατά την οποία πραγματοποιήθηκε συλλογή και ανάλυση απαιτήσεων. Στη διαδικασία αυτή ορίστηκαν οι κύριες περιοχές εφαρμογών, οι λειτουργίες του συστήματος, οι χρήστες και οι απαιτήσεις τους και το είδος των πληροφοριών. Μελετήθηκε και αναλύθηκε η υπάρχουσα τεκμηρίωση, προσδιορίστηκαν τα δεδομένα εισόδου ή εξόδου, οι προτιθέμενες χρήσεις και δοσοληψίες των χρηστών καθώς επιλέχθηκε και το κατάλληλο λογισμικό. Για τη μοντελοποίηση των δεδομένων μελετήθηκε το αρχειακό υλικό του αρχαιολογικού χώρου Πνυκός-Νυμφών-Μουσών της Ά ΕΠΚΑ, τα δελτία συντήρησης του τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων & Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθήνας καθώς επίσης τα διεθνή πρότυπα τεκμηρίωσης όπως το CIDOC CRM, Object ID. Για την υλοποίηση της Μνημοσύνης, χρησιμοποιήθηκε Ελεύθερο Λογισμικό και Λογισμικό Ανοιχτού Κώδικα. Αναπτύχθηκε σε γλώσσα προγραμματισμού PhP με το Σύστημα Διαχείρισης Περιεχομένου Drupal σε διακομιστή Apache. Η Βάση Δεδομένων της, σχεδιάστηκε σε MySQL. Μέσα από τη μελέτη που πραγματοποιήθηκε κατανοήθηκε εις βάθος η διαδικασία καταγραφής των ευρημάτων και της μεθοδολογίας συντήρησης. Η Μνημοσύνη υποστηρίζει επαρκώς την επαγωγική διαδικασία καταγραφής των πληροφοριών από τα θραύσματα στο ολοκληρωμένο αντικείμενο και τις παρουσιάζει σύμφωνα με δύο ομοκεντρικούς άξονες, το δελτίο συντήρησης και το αρχαιολογικό δελτίο. Κατηγοριοποιεί στους χρήστες σύμφωνα με την επιστημονική τους ειδικότητα και τους αποδίδει ρόλους, παρέχοντας ασφάλεια και ανεξαρτησία των δεδομένων. Είναι μια διαδικτυακή πλατφόρμα που παρέχει σε πραγματικό χρόνο ένα πλήρη εποπτικό έλεγχο.

6 Πανελλήνιο Συνέδριο Ψηφιοποίησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς EuroMed2015 Αρ. Υποβολής Εργασίας 72 Βασίλειος Σπανός ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 09/ : Υπ. Διδάκτωρ, ΤΜΧΠΠΑ, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Βόλος. 09/ /2013: MSc Πολεοδομία - Χωροταξία, ΤΜΧΠΠΑ, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Βόλος. 09/ /2011: Αγρονόμος και Τοπογράφος Μηχανικός, ΑΠΘ. ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ Spanos, D. V. (2015) The Hidden Myth of a Forgotten Kingdom: the Potential of Ancient Phthia as a Cultural Heritagee Centre. 2nd International Conference on Changing Cities: Spatial, Morphological, Formal and Socio-economicc Dimensions, June, 22 26, Portoo Heli, Greece. Σπανός, Δ. Β. (2014) «Λάρισα: Αρχαία Μνημεία και Χώροι Σύγχρονου Πολιτισμού»». Στο: Δέφνερ, Α. (επ.) «Στρατηγικό Σχέδιο Μάρκετινγκ Λάρισας». Βόλος: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας, σσ Spanos, D. V. and Gospodini, A. (2014) Cultural Heritage Management, Dilemmas and Conflicts: Integrating Byzantine Ruins into Modern City. AESOP International Congress, July, 9 12, Delft Utrecht, Netherlands. Σπανός, Δ. Β., Δέφνερ, Α., Καραχάλης, Ν. (2014) «Κριτική Επισκόπηση του Βιώσιμου Στρατηγικού Σχεδιασμού του Α Αρχαίου Θεάτρου Λάρισας». 12ο Επιστημονικό Συνέδριο, Ελληνικό Τμήμα ERSA, Ιουνίου, Αθήνα. Spanos, D. V. (2013) Smart Cities: Definition and Case Studies. 1nd International Conference on Changing Cities: Spatial, Morphological, Formal and Socio-economicc Dimensions, June, 18 21, Skiathos island, Greece. ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ Δύο υποτροφίες στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών Πολεοδομία - Χωροταξία, του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Επιλεχθείς ανάμεσα από 300 άτομα από την ΑΜΚΕ FUTURE LEADERS για την οργάνωση και εκπόνηση προγράμματος αρωγής στο πλαίσιο της λειτουργίας του περιοδικού για αστέγους στο μετρό της Αθήνας ΣΧΕΔΙΑ. Τίτλος εργασίας: «Ψηφιακή Απεικόνιση Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς μέσω Χρήσης Εφαρμογή Μελέτης Περίπτωσης» UAV: Περίληψη εργασίας: Πέραν της υλικής υπόστασης τους, τα μνημεία χαρακτηρίζονται ως θεματοφύλακες άυλων στοιχείων που προσδιορίζουν τρόπους ζωής και αντίληψης. Η διατήρηση τους κρίνεται ως επιτακτική ανάγκη, ειδικά από τη στιγμή που αυτά είναι ευάλωτα τόσο σε φυσικές όσο και σε τεχνητές καταστροφές. Συνεπώς, είναι πρέπον η πολιτιστική κληρονομιά να τεθεί υπό καθεστώς προστασίας και καταγραφής. Κύριο αντικείμενο της μελέτης αυτής είναι η καταγραφή της δυναμικής των υπερ-ελαφριών μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων (Unmanned Aerial Vehicles) σε διαδικασίες ψηφιακής απεικόνισης μνημείων. Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί ραγδαία αύξηση σε εφαρμογές UAVs στη χαρτογράφηση χρήσεων καλύψεων γης από χαμηλό ύψος και την παραγωγή φωτογραμμετρικών προϊόντωνν υψηλής πιστότητας όπως ορθοφωτοχάρτες και Ψηφιακά Μοντέλα Επιφανείας (Digital Surface Model). Λαμβάνοντας υπόψη την ελαφριά σύνθεσή και το χαμηλό κόστος που τα συνοδεύει, τα UAVs αποτελούν μία ξεχωριστή εναλλακτική εφαρμογή με σκοπό την ταχύτατη ψηφιακή αποτύπωση των πολιτιστικών μνημείων καθώς και τη διαχρονική παρακολούθησηη της κατάστασής τους.

7 Αρ. Υποβολής Εργασίας 73 Βασιλική Πάχτα, Ιωάννα Παπαγιάννη Βασιλική Πάχτα: Δρ. Αρχιτέκτων, Συντηρήτρια Αρχαιοτήτων, ΕΔΙΠ Εργαστηρίου Δομικών Υλικών ΑΠΘ. Επιστημονικός Συνεργάτης στο Εργαστήριο Δομικών Υλικών σε περισσότερα από 50 Εθνικά και Ευρωπαϊκά Ερευνητικά Προγράμματα στον τομέα της Αποκατάστασης Μνημείων και Ιστορικών κτιρίων, με ευρύτερο αντικείμενο απασχόλησης την ανάλυση και χαρακτηρισμό ιστορικών υλικών (κονιάματα, λίθοι, πλίνθοι), και την ανάλυση νέων (κονιάματα, ενέματα) για τη στερέωση και αποκατάσταση μνημείων. 50 σχετικές ανακοινώσεις σε Εθνικά και Διεθνή Συνέδρια και επ.περιοδικά. Τίτλος εργασίας: «Αξιοποίηση τράπεζας δεδομένων ανάλυσης ιστορικών κονιαμάτων» Περίληψη εργασίας: Τα κονιάματα αποτελούν ένα διαχρονικό συνδετικό υλικό των ιστορικών κατασκευών από την προϊστορία έως σήμερα. Ανάλογα με το λειτουργικό τους ρόλο διακρίνονται σε κονιάματα δόμησης, επιχρίσματα, υποστρώματα δαπέδων, ψηφιδωτών, τοιχογραφιών και παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις σε σχέση με τα φυσικο-μηχανικά και χημικά χαρακτηριστικά τους και την τεχνολογία εφαρμογής τους. Η συστηματική ανάλυση και καταγραφή των χαρακτηριστικών τους επιτρέπει την αξιόπιστη συγκριτική αξιολόγηση τους, από την οποία προκύπτουν πολύτιμα συμπεράσματα αρχαιολογικού, ιστορικού, τεχνολογικού και κοινωνικο-οικονομικού ενδιαφέροντος. Προς την κατεύθυνση αυτή, δημιουργήθηκε μία τράπεζα δεδομένων για την καταγραφή ενός μεγάλου αριθμού ιστορικών κονιαμάτων όλων των ειδών, που έχουν μελετηθεί την τελευταία εικοσιπενταετία στο Εργαστήριο Δομικών Υλικών ΑΠΘ. Οι βασικές παράμετροι σχεδιασμού της τράπεζας δεδομένων ήταν η ευέλικτη οργάνωση και διαχείριση των δεδομένων, καθώς και η δυνατότητα στατιστικής παρακολούθησης των πληροφοριών. Μέσω της συγκριτικής αξιολόγησης των αποτελεσμάτων ανά τύπο κονιάματος και ιστορική περίοδο, προέκυψε η αλληλένδετη σχέση της τεχνολογικής εξέλιξης των κονιαμάτων με τα τοπικά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής (περιβάλλον, κοινωνικο-οικονομικό πλαίσιο). Παράγοντες όπως το είδος του κτίσματος και η διαθεσιμότητα πρώτων υλών, η τεχνολογική εξέλιξη και το ευρύτερο πολιτιστικό επίπεδο κάθε περιόδου και τόπου, φαίνεται να επηρεάζουν τα υλικά και την τεχνολογία των κονιαμάτων. Τα πιθανά σενάρια αξιοποίησης της τράπεζας δεδομένων είναι: Η διάχυση της γνώσης σε σχέση με τα χαρακτηριστικά των ιστορικών κονιαμάτων, σε όλους τους φορείς και επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα της αποκατάστασης μνημείων, μέσω διαδικτυακής σύνδεσης στα δεδομένα της τράπεζας, διασφαλίζοντας ωστόσο την προστασία των αρχείων (εφαρμογή σχετικής νομοθεσίας Πνευματικής ιδιοκτησίας και αδειών εκμετάλλευσης). Μουσειολογική αξιοποίηση του υλικού, ώστε να αποτελέσει το αρχείο μίας Έκθεσης τεχνολογίας κονιαμάτων άμεσα συνδεδεμένης με την οικοδομική κάθε ιστορικής περιόδου και τις διαχρονικές αξίες δόμησης. Η Έκθεση αυτή θα μπορούσε να έχει παραστατική ή ψηφιακή διάσταση. Μέσω της σχεδιαστικής αξιοποίησης των πληροφοριών της τράπεζας δεδομένων θα ήταν εφικτή η παραγωγή τρισδιάστατων απεικονίσεων υλικών και κατασκευαστικών λεπτομερειών μνημείων και ιστορικών κτιρίων, που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως συμπληρωματικά στοιχεία της Έκθεσης ή και της ίδιας της τράπεζας δεδομένων. Περαιτέρω συνδυασμός των στοιχείων αυτών με ιστορικά στοιχεία, μύθους και παραδόσεις επιτρέπει την ανάπτυξη ψηφιακού υλικού που μπορεί να βρει χρήση σε πολλά επίπεδα, όπως εκπαίδευση, ψυχαγωγία, αναπαραστάσεις, σεναριογραφία και σκηνοθεσία, τροφοδοτώντας τη φαντασία συγγραφέων και καλλιτεχνών και επιτρέποντας έτσι με ένα αβίαστο τρόπο τη διείσδυση της παράδοσης στο παρόν και στο μέλλον.

8 Αρ. Υποβολής Εργασίας 74 Δήμητρα Τζεφεράκου Δήμητρα Τσεφεράκου: Γεννήθηκε στην Αθήνα το Έχει αποφοίτησε από το Τμήμα Νομικής της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Σπουδών του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου της Κύπρου το 2015 καθώς και από το Τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Νομικών, Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με τομέα ειδίκευσης την Διοικητική επιστήμη και το Δημόσιο Δίκαιο. Έχει εργαστεί στην Βουλή των Ελλήνων, και ειδικότερα στην Γενική Διεύθυνση Διεθνών Σχέσεων και Επικοινωνίας στα πλαίσια της πρακτικής της άσκησης. Γνωρίζει Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Διαθέτει άριστες γνώσεις χειρισμού Η/Υ. Συμμετέχει σε ερευνητικά προγράμματα που άπτονται θέματα τόσο νομικής όσο και δημόσιας διοίκησης,, περιφερειακής ανάπτυξης, τεχνολογίας και πολιτισμού. Έχει μετάσχει σε πλήθος επιμορφωτικών συνεδρίων και σεμιναρίων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Τίτλος εργασίας: «Ο Πολιτιστικός Τουρισμός ως στρατηγικός μοχλός αειφόρου ανάπτυξης και έξυπνης εξειδίκευσης της Περιφέρειας Κρήτης» Περίληψη εργασίας: Η Κρήτη είναι το δεύτερο δημοφιλέστερο γεωγραφικό διαµέρισµα στην Ελλάδα. Ο πολιτιστικός - ιστορικός τουρισμός είναι μια από τις ευκαιρίες να αναπτυχθεί και να ισχυροποιηθεί η θέση της Κρήτης στον τουριστικό χάρτη. Ο πολιτιστικός τουρισμός είναι η εναλλακτική µορφή τουρισμού που έχει σαν κύρια τουριστική δραστηριότητα την επαφή, γνωριμία, γνώση και απόλαυση του πολιτιστικού πλούτου των τουριστικών προορισµών και τη συµµετοχή ή την παρακολούθηση πολιτιστικών εκδηλώσεων. Η εν λόγω πρόταση αφορά στη δημιουργία μιας καινοτόμου διαδικτυακής πλατφόρμας παρουσίασης των σημαντικότερων ιστορικών μνημείων της Κρήτης που θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τη χρονική εξέλιξη των μνημείων μέσω της διαγραμματικής τρισδιάστατης αναπαράστασης τους και τη σύντομη περιγραφή της ιστορίας τους. Παρέχονται καινοτόμες τεχνολογίες τρισδιάστατων γραφικών βελτιστοποιημένων για γρήγορη απεικόνιση των μνημείων μέσω διαδικτύου. Για πρώτη φορά, μία έξυπνη βάση δεδομένων οδηγεί τη τρισδιάστατη απεικόνιση ενός μεγάλου αριθμού τρισδιάστατων μνημείων ώστε να είναι διαχωρίσιμη σε πραγματικό χρόνο μέσω διαδικτύου. Το βασικό στοιχείο καινοτομίας της πρότασης είναι η δυνατότητα που δίνεται για πρώτη φορά στον επισκέπτη να περιηγηθεί μέσα από ένα απλό στην χρήση, εύληπτο, τρισδιάστατο, διαδραστικό περιβάλλον σε όλα τα μνημεία της Κρήτης και να παρατηρήσει την εξέλιξή τους κατά την διάρκεια των επτά (7) ιστορικών περιόδων του νησιού από την Μινωική έως την σύγχρονη. Στην παρούσα φάση, με τη χρηματοδότηση της εταιρείας Τηλεπικοινωνιών CYTA Hellas, το Πολυτεχνείο Κρήτης έχει πραγματοποιήσει μια πιλοτική υλοποίηση της παρούσας πρότασης ( η οποία παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο κοινό στις 4 Μαρτίου Η Περιφέρεια Κρήτης, η οποία στήριξε υπό την αιγίδα της το έργο, προσφέρθηκε να υποστηρίξει την συνέχειά του με την δημιουργία μιας νέας πλατφόρμας για φορητές συσκευές καθώς και τον εμπλουτισμό του με νέο περιεχόμενο. Στην έως σήμερα πιλοτική εφαρμογή μοντελοποιήθηκαν πλήρως (σε όλες τις κλίμακες απεικόνισης) 15 μνημεία, ενώ τοποθετήθηκαν σημειακά στον τρισδιάστατο χάρτη 70 μνημεία. Η νέα πλατφόρμα προτείνεται να εμπλουτίσει με νέο υλικό και λεπτομέρειες τα ήδη μοντελοποιημένα μνημεία, να προσθέσει έναν σημαντικό αριθμό μνημείων σε πλήρη ανάλυση, από όλους τους νομούς της Κρήτης και από όλες τις ιστορικές περιόδους και να επεκταθεί σε φορητές συσκευές. Επίσης, πρόκειται να προσφέρει νέες υπηρεσίες, όπως πχ αλληλεπίδραση μέσω κοινωνικών δικτύων (social media), αυτόματη αναγνώριση μνημείου μέσω GPS, παράλληλη απεικόνιση του μνημείου σε φυσική και ψηφιακή μορφή (augmented reality) και σύγκριση της μορφής του μνημείου ανά εκάστοτε ιστορική περίοδο με την σημερινή φυσική του παρουσία, δημιουργία προσωπικών διαδρομών στον χάρτη, κα. Η συμβολή της προτεινόμενης εφαρμογής προβλέπεται να είναι σημαντική για την Κρήτη μέσω της σημαντικής αύξησης και ποιοτικής αναβάθμισης του τουρισμού, την αποσυμφόρηση των πολύ γνωστών μνημείων και την ανάδειξη των λιγότερο προβεβλημένων, την εξοικείωση του ντόπιου πληθυσμού με την ιστορία του τόπου, καθώς και να αποτελέσει ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό εργαλείο για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, θελκτικό για τα παιδιά.

9 Αρ. Υποβολής Εργασίας 75 Παναγιώτης Γεωργίου, Γιάννης Τσάκωνας Παναγιώτης Γεωργίου: είναι διπλωματούχος Μηχανικός Μεταλλείων/Μεταλλουργός του ΕΜΠ με μεταπτυχιακές σπουδές στην Περιβαλλοντική Γεωτεχνική (University of Newcastle upon Tyne). Δραστηριοποιείται στο χώρο των βιβλιοθηκών και της διαχείρισης της πληροφορίας από το 1996 ως υπεύθυνος των Ψηφιακών Υπηρεσιών και Συλλογών και των Ε&Τ έργων της Βιβλιοθήκης & Κέντρου Πληροφόρησης του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνουν: αυτοματοποίηση βιβλιοθηκών, ψηφιακές συλλογές, ηλεκτρονικές δημοσιεύσεις, ανοικτή πρόσβαση και διατήρηση ψηφιακών τεκμηρίων. Τίτλος εργασίας: «Διεύρυνση ψηφιακού περιεχομένου και υπηρεσιών ψηφιακών συλλογών: η περίπτωση της «Διογένειας» Περίληψη εργασίας: Οι έως τώρα προσπάθειες στον ελληνικό χώρο, και ειδικότερα στα έργα ανάπτυξης ψηφιακών συλλογών από το χώρο των Βιβλιοθηκών, ήταν επικεντρωμένες σε κειμενικές μορφές αρχείων. Ως αποτέλεσμα αυτού έχει παραχθεί ένας ιδιαίτερα μεγάλος όγκος ψηφιακών αρχείων που καλύπτουν ικανοποιητικά τις έως τώρα συλλογές κειμένων, ειδικότερα προηγούμενων αιώνων. Αυτό που υπολείπεται όμως είναι η αντίστοιχη ανάπτυξη ψηφιακών συλλογών άλλων μορφών πληροφορίας και ειδικότερα της πολυμεσικής. Στην παρούσα εργασία γίνεται μια αναφορά στις στρατηγικές επιλογές της Βιβλιοθήκης & Κέντρου Πληροφόρησης του Πανεπιστημίου Πατρών για την ανάπτυξη νέων ψηφιακών ενοτήτων με διεύρυνση τόσο στις μορφές των ψηφιακών αρχείων, όσο και στα εργαλεία ανάκτησης τους. Οι στρατηγικές αυτές επιλογές συνοδεύονται από την ανάλογη στόχευση ενός άλλου κοινού, πέραν του ακαδημαϊκού, με τρόπους που ενθαρρύνει τη συμμετοχή των τοπικών κοινοτήτων, για την ενίσχυση της συλλογικής μνήμης. Οι επιλογές αυτές παίρνουν τη μορφή της ψηφιακής συλλογής «Διογένεια», η οποία είναι η πιο πρόσφατη προσθήκη στο πλέγμα των υφιστάμενων ψηφιακών συλλογών.

10 Αρ. Υποβολής Εργασίας 77 Νικόλαος Τριβυζαδάκης Νικόλαος Τριβυζαδάκης: Κατάγομαι από την πόλη της Δράμας, Μακεδονία, Ελλάδα. Έχω πτυχίο Αρχαιολογίας, Θεολογίας και Νομικής, ενώ οι σπουδές μου περιλαμβάνουν μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Αρχαιολογία και στην Φιλοσοφία της Τέχνης, καθώς και διδακτορικό δίπλωμα ειδίκευσης στην Αρχαιολογία. Παράλληλα, εντός του ακαδημαϊκού έτους ολοκληρώνω μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ). Επαγγελματικά, απασχολούμαι ως αρχαιολόγος στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Ροδόπης και ως Συμβουλευτικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών. Παράλληλα, είμαι εγγεγραμμένος ως ασκούμενος δικηγόρος στο Δικηγορικό Σύλλογο Δράμας. Τίτλος εργασίας: «Ο ρόλος των ψηφιακών τεχνολογικών δυνατοτήτων στη διαμόρφωση μιας Άμεσης Επένδυσης Πολιτισμού» Περίληψη εργασίας: Μια Άμεση Επένδυση στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς επιζητά την υπεραξία της εις το διηνεκές διατήρησης των υλικών μαρτυριών του παρελθόντος αλλά και την αξία των άμεσων ανταποδοτικών πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων για την παραγωγή ενός μετρήσιμου υλικού αποθέματος προς επανεπένδυση σε παρόμοιες δράσεις. Αυτή η διπλή στόχευση μπορεί να υπηρετηθεί από τις δυνατότητες των σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογικών επιτευγμάτων, οι οποίες παρέχουν δυναμική ενεργητικής και διαδραστικής αναπαράστασης του παρελθόντος και προβολής του στο παρόν. Υπό το πρίσμα αυτό, η ψηφιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς μπορεί να προσφέρει ένα σημαίνον πολιτιστικό προϊόν, η διάθεση του οποίου στο ευρύ κοινό υπό τις αρχές του σύγχρονου μάρκετινγκ μπορεί να καταστήσει την επένδυση πολιτισμού κερδοφόρα, προσελκύοντας παράλληλα νέους πόρους προς επένδυση. Γίνεται σαφές ότι η δόμηση ενός πολιτιστικού επενδυτικού portfolio οφείλει να βασιστεί στην εξωστρέφεια του πολιτιστικού αποθέματος, που μπορεί να επιτευχθεί σαφώς μέσω των επικοινωνιακών, διαδραστικών και ενεργητικών επιλογών, που προσφέρουν οι νέες ψηφιακές τεχνολογικές δυνατότητες.

11 Αρ. Υποβολής Εργασίας 79 Κλειώ Καρανίκα, Κώστας Ελευθερίου, Κωνσταντίνος Λοίζος Καρανίκα Κλειώ: Γεννήθηκε τον Ιούλιου του 1987 στην Έδεσσα. Έλαβε πτυχίο Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο ενώ συνέχισε τις σπουδές της αποκτώντας μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Πληροφορική από το Πανεπιστήμιο του Πειραιά. Το 2011 παρείχε υπηρεσίες αρχειονόμου στην Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου. Από τον Οκτώβριο του ίδιου έτους έως και σήμερα συμμετέχει στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού», για την «Ενίσχυση της επιστημονικής και επιχειρησιακής ικανότητας και της τεκμηρίωσης της ΕΣΣΕ», με σκοπό την ψηφιοποίηση και ταξινόμηση του αρχείου της. Τον Ιούνιο του 2014 άρχισε να απασχολείται στο Ινστιτούτο Εμπορίου και Υπηρεσιών, ως συντονίστρια του αρχείου με σκοπό την συλλογή και μελέτη αρχείων που αποτυπώνουν την ελληνική μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα. Επίσης, ήταν υπεύθυνη για την επιμέλεια του αρχειακού υλικού και την έκδοση του συλλογικού τόμου, «Η συλλογική εκπροσώπηση των εμπόρων. Από το 19ο αιώνα στην ΕΣΕΕ», η οποία εκδόθηκε το Τίτλος εργασίας: «Αρχεία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας: Προκλήσεις και προοπτικές ενός εγχειρήματος» Περίληψη εργασίας: Η προτεινόμενη ανακοίνωση θα παρουσιάσει τα βασικά σημεία του Έργου Ψηφιοποίησης του Αρχειακού Υλικού που αφορά στο Εμπόριο και την Επιχειρηματικότητα που υλοποιεί το Ινστιτούτο Εμπορίου και Υπηρεσιών (ΙΝΕΜΥ) της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου & Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ). Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου έργου προβλέπεται η οργάνωση, καταγραφή και ψηφιοποίηση του αρχειακού υλικού της ΕΣΕΕ, ενώ η μεθοδολογία που έχει αναπτυχθεί αναμένεται να επεκταθεί και σε σημαντικούς Εμπορικούς Συλλόγους της χώρας με απώτερο σκοπό την αξιοποίηση του στην ιστορική και κοινωνική έρευνα. Στόχος του Έργου είναι η ανάδειξη της ιστορικής διάστασης των εννοιών που πλαισιώνουν την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, η διερεύνηση των μηχανισμών που καθορίζουν τη σχέση τους με τα οικονομικά, δημογραφικά, πολιτισμικά και κοινωνικά συστήματα μέσα στο χρόνο και η δυνατότητα αναγωγής τους σε ιστορικές κατηγορίες και τον προσδιορισμό της σημερινής ταυτότητας της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Με γνώμονα τα παραπάνω, η προτεινόμενη ανακοίνωση αξιοποιώντας σωρευμένη εμπειρία και τις πολλαπλές προοπτικές αυτού του εγχειρήματος, θα διατυπώσει ορισμένες σκέψεις για την επιστημονική και κοινωνική χρησιμότητα των ψηφιακών αρχείων και θα συγκροτήσει ορισμένες υποθέσεις για τις δυνατότητες δικτύωσης της εν λόγω προσπάθειας.

12 Αρ. Υποβολής Εργασίας 80 Σοφία Δημουλά, Ιωάννης Δούκας Σοφία Δημουλά: Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης «Προστασία Περιβάλλοντος και Βιώσιμη Ανάπτυξη», ΑΠΘ Διδακτορική Διατριβή «Μελέτη των μεταβολών του αστικού ιστού της Θεσσαλονίκης ( ) με τη χρήση Γεωπληροφοριακού Συστήματος», ΑΠΘ Απόφοιτος Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης, Υπεύθυνη Σπουδών και Έρευνας στο Ινστιτούτο Επιμόρφωσης του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης ( ). Σχεδιασμός / υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων και δράσεων για φορείς της Δημόσιας Διοίκησης σε θέματα περιβάλλοντος και νέων τεχνολογιών. Τίτλος εργασίας: «Η εξέλιξη των οδών με ονομασίες αγορών στη Θεσσαλονίκη από τις αρχές του 2ου αιώνα ως σήμερα με τη χρήση GIS» Περίληψη εργασίας: Στο οδικό δίκτυο της Θεσσαλονίκης των τελευταίων ετών της Τουρκοκρατίας πολλές οδοί ήταν γνωστές με τα ονόματα τοπικών αγορών ή συντεχνιών. Οι ονομασίες αυτές σώζονται από πολύ παλαιότερες εποχές και καταδεικνύουν τη θέση των αγορών επί πολλούς αιώνες. Συνήθως, τμήματα της ίδιας οδού άλλαζαν ονομασία ανάλογα με τις εκάστοτε εμπορικές χρήσεις που αναπτυσσόταν κατά μήκος τους. Ενδεικτικά, αναφέρονται οι ονομασίες αγορών στο οδικό δίκτυο των αρχών του 20ου αι.: Γυναικοπάζαρο (Karilar Pazar), Αγορά Κωνσταντινοπωλητών (Istanbol Carsisi Σταμπόλ Τσαρσί) στην οδό Δημοσθένους, Αιγυπτιακή Αγορά ή Ουζουμτζίδικα (Misir Carsisi) στην οδό Αιγύπτου, Μεγάλη Αγορά (Buyuk Pazar) στην Βασ. Ηρακλείου, Eski At Pazari (Παλιό αλογοπάζαρο) στην Κων. Παλαιολόγου. Οι περισσότερες οδοί με ονομασίες αγορών βρισκόταν στο νοτιοδυτικό άκρο του κέντρου της Θεσσαλονίκης, εκατέρωθεν της εμπορικής οδού Σαμπρή Πασά (σημερινή Βενιζέλου). Από τις 34 οδούς με ονομασίες αγορών που αναγνωρίστηκαν στο οδικό δίκτυο της Θεσσαλονίκης των αρχών του 20ου αι., στο σημερινό οδικό δίκτυο της πόλης διατηρούνται 17 οδικά τμήματα. Μέσω των εργαλείων του GIS έγινε αναγνώριση και υπολογισμός του μήκους για καθένα από τα 17 αυτά οδικά τμήματα, πριν και μετά την πυρκαγιά του 1917 που κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του οδικού δικτύου της οθωμανικής Θεσσαλονίκης. Έτσι, προέκυψε η μεταβολή του μήκους των οδών που έφεραν ονόματα αγορών στις αρχές του 20ου αι. σε σχέση με τα εναπομείναντα τμήματα των παλαιών αυτών οδών, περίπου στο 50%.

13 Αρ. Υποβολής Εργασίας 81 Οφηλία Ψωμαδάκη, Γιώργος Καλλίρης, Χαράλαμπος Δημούλας Οφηλία Ψωμαδάκη: Γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Το 2009, έλαβε πτυχίο τετραετούς φοίτησης από το Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με εξειδίκευση στην Ιστορία της Τέχνης. Το 2013 έλαβε το Μεταπτυχιακό της Δίπλωμα από το Τμήμα Γραφιστικού Σχεδιασμού του Πανεπιστημίου του Central Lancashire (Master of Arts). Το θέμα της διπλωματικής της διατριβής είναι : «Οπτική Επικοινωνία και Νέες Τεχνολογίες στα Μουσεία». Σήμερα, είναι Υποψήφια Διδάκτορας του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και το θέμα της διδακτορικής της διατριβής σχετίζεται με τις Τεχνολογίες μη Γραμμικής Αφήγησης για τη Διαχείριση της Πολιτισμικής Κληρονομιάς στη Ψηφιακή Πόλη. Κατά τη διάρκεια της διδακτορικής της έρευνας, απέσπασε τριετή υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, σε συνεργασία με την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Επιπλέον, είναι απόφοιτη του Ετήσιου Προγράμματος Παιδαγωγικής Κατάρτισης (Ε.Π.ΠΑΙ.Κ.) Εκπαιδευτικών στην Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης στη Θεσσαλονίκη (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.). Τα τρέχοντα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τις οπτικοακουστικές τεχνολογίες στα νέα μέσα, την ιστορία της τέχνης και του πολιτισμού, τη διοίκηση των πολιτιστικών ιδρυμάτων και τη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Τίτλος εργασίας: «Σχεδιασμός και εξέλιξη του SmArt Project της Θεσσαλονίκης για την προώθηση της τέχνης και του πολιτισμού» Περίληψη εργασίας: Οι πόλεις είναι πολύπλοκα δικτυακά και συνεχώς μεταβαλλόμενα κοινωνικά οικοσυστήματα, που σχηματοποιούνται και μεταμορφώνονται μέσα από την αλληλεπίδραση των διαφορετικών συμφερόντων και φιλοδοξιών. Αποτελούν μέρη όπου οι διάφορες πτυχές του παρελθόντος προβάλλονται και εκφράζονται μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις, γεγονός που κατ επέκταση μεταφράζεται ως αστική μνήμη. Η έρευνα που διεξαγάγαμε μας έδειξε ότι η Θεσσαλονίκη πρέπει να λάβει δραστικά μέτρα για την αποτελεσματική προώθηση των προσφορών της τέχνης και της πολιτιστικής της κληρονομιάς. Η ενεργός συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία της προετοιμασίας, του σχεδιασμού και της εφαρμογής του SmArt Project είναι ζωτικής σημασίας. Συνοπτικά, η καινοτομία του SmArt Project βασίζεται στη συνεχή συμμετοχή και κριτική των φιλότεχνων, αλλά και των εκπροσώπων των πολιτιστικών φορέων της Θεσσαλονίκης κατά τη διάρκεια των διαδικασιών προγραμματισμού, παρακολούθησης και εύκολου χειρισμού του. Σε αυτή την εργασία θα αναλυθούν οι μέχρι τώρα διαδικασίες σχεδιασμού της εν λόγω εφαρμογής.

14 Αρ. Υποβολής Εργασίας 82 Νίκη Καράγιωργα Νίκη Καράγιωργα: Απόφοιτος Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας (εικαστικός) Επί πτυχίω σπουδάστρια του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδος στο τμήμα Μουσειολογία, Μουσειογραφία και Σχεδιασμός Εκθέσεων (ΔΟΕΠ&ΤΜ). Mεταπτυχιακή απόφοιτος του Πανεπιστημίου Λευκωσίας στις παιδαγωγικές επιστήμες Υποψήφια διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αιγαίου-τμήμα πολιτισμικής τεχνολογίας και επικοινωνίας 2015 με θέμα διατριβής: «Το ζήτημα της αναμουσειοποίησης των έργων τέχνης και οι ερμηνευτικές προσεγγίσεις του ελληνικού κοινού». Από το 2010 μέχρι σήμερα εργάζομαι ως εκπαιδευτικός καλλιτεχνικών μαθημάτων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τίτλος εργασίας: «Οι ΤΠΕ και η ψηφιοποίηση στην υπηρεσία των Mουσείων Tέχνης» Περίληψη εργασίας: Η ψηφιακή τεχνολογία των μουσείων, πλέον, δεν ορίζεται μόνο ως τεχνολογία διαφύλαξης- τεκμηρίωσης των εκθεμάτων, αλλά και ως ένα απαραίτητο εργαλείο επικοινωνίας και εκπαίδευσης με το κοινό. Τα διαδραστικά μέσα, οι ιστοσελίδες, τα ηλεκτρονικά μουσεία, οι εικονικές περιηγήσεις, οι συσκευές χειρός, οι πολυμεσικές εφαρμογές κ.α, είναι χαρακτηριστικά δείγματα της μουσειακής τεχνολογίας που προσφέρεται στο κοινό για τη βέλτιστη μουσειακή εμπειρία του. Ενδιαφέρον έχουν αποκτήσει το τελευταίο διάστημα οι ψηφιοποιήσεις των έργων τέχνης. Αυτό συμβαίνει διότι η τέχνη δεν ήταν ποτέ ξεκάθαρη και υλιστική, αλλά παρομοιάζεται με μία συμβολική δεξαμενή ιδεών και ιδανικών. Η ψηφιοποίηση των έργων τέχνης με τη σειρά της προσφέρει πολυτροπικά περιβάλλοντα για την ερμηνεία τους, που καταστούν τη σχέση κοινού και έργου τέχνης ως δυναμική και μοναδική εμπειρία. Μέσω της ψηφιακής μορφής ενός έργου αναδεικνύονται στοιχεία του, που πιο πριν δεν ήταν αντιληπτά και οδηγούσαν σε μια περισσότερο απλοϊκή ερμηνεία. Τα ψηφιακά μέσα μεταμορφώνουν τα έργα τέχνης σε πολυδιάστατες οντότητες, τόσο μορφολογικά όσο και εννοιολογικά. Πολλά μουσεία που ψηφιοποίησαν τις συλλογές τους και τις εξέθεσαν στο κοινό, ή τις δημοσίευσαν σε διάφορα μέσα επικοινωνίας, παρατήρησαν αύξηση επισκεψιμότητας αλλά και ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον των επισκεπτών για ψηφιοποιημένα έργα που στην παραδοσιακή παρουσίαση τους δεν υπήρξαν ελκυστικά. Στην παρούσα εργασία θα παρουσιαστούν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ψηφιοποίησης των έργων τέχνης μέσα από παραδείγματα και πειράματα που έλαβαν χώρα σε διεθνή μουσεία τέχνης. Μέσα από μια συνοπτική αναφορά θα καταγραφούν οι λόγοι που οδηγούν τα μουσεία στη ψηφιοποίηση των συλλογών τους και πως μετά αυτά διαχειρίζονται τα ψηφιακά τους αρχεία. Η περίπτωση του Frye museum θα αναφερθεί εκτενώς λόγω της καινοτομικής του δράσης με τις ΤΠΕ σε συνδυασμό με τα social media. Σκοπός της εργασίας είναι να θιχτεί το ζήτημα της αναμουσειοποίησης των έργων τέχνης, δηλαδή την αναγκαιότητα να διερευνηθούν νέοι τρόποι προβολής τους αλλά και νέα κριτήρια ένταξης των έργων τέχνης στο μουσειακό πλαίσιο με τη βοήθεια των ΤΠΕ.

15 Αρ. Υποβολής Εργασίας 83 Θεόδωρος Γκανέτσος, Igor Lukacevits, Θωμάς Κατσαρός Το βιογραφικό του κ. Γκανέτσου αναφέρεται στη σελίδα 15 της παρούσης έκδοσης. Τίτλος εργασίας: Αναζητώντας τον δημιουργό των Τοπίων του Vukovar". Περίληψη εργασίας: Η ανάλυση των χρωστικών σε ένα πίνακα είναι ο στόχος του συγκεκριμένου ερευνητικού άρθρου. Καθώς δύο τουλάχιστον χρώματα σε ένα πίνακα δείχνουν το ίδιο ομοιόμορφα σε ένα ανθρώπινο μάτι, η αποτύπωση των φασματικών τους υπογραφών- μπορεί να αναδείξει σημαντικές διαφορές στο οπτικό μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Αυτές οι διαφορές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν απαντήσεις σε ερωτήματα, από ιστορικούς τέχνης ή συλλέκτες, με ενδιαφέρον στην Πολιτιστική Κληρονομιά. Χρησιμοποιώντας φορητά φασματοφωτόμετρα και μεθόδους μη καταστροφικές προσεγγίσαμε διαφορετικούς πίνακες μελετώντας και συγκρίνοντας τις αναλύσεις των χρωστικών σε αυτούς. Εάν οι ίδιες χρωστικές χρησιμοποιήθηκαν σε διαφορετικούς πίνακες, είναι μία πιθανή ένδειξη ότι ο δημιουργός του πίνακα είναι ο ίδιος ζωγράφος. Χρησιμοποιήσαμε επίσης τη τεχνική Φασματοσκοπίας Raman για σύγκριση των πρώτων αποτελεσμάτων με άλλη τεχνική και παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα.

16 Αρ. Υποβολής Εργασίας 85 Αικατερίνη Αλεξοπούλου, Μαρία Βίγλη, Παναγιώτης Ζαφειράκης Κατερίνα Αλεξοπούλου: Είναι απόφοιτος του τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, στη Μ. Βρετανία και τη διδακτορική της διατριβή στην École Pratique (Sorbonne). Από το 2001 εργάζεται ως επιστημονική συνεργάτιδα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση: Πανεπιστήμιο Κρήτης ΕΑΠ ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας. Το διδακτικό, ερευνητικό και συγγραφικό της έργο (βιβλίο, άρθρα, μεταφράσεις & συνεργασίες με ερευνητικά κέντρα) αφορά θέματα αρχαιογνωσίας και πολιτισμού Τίτλος εργασίας: «Προτάσεις για τη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς : Δίκτυο Μουσείων στην Ηλεία και τρόποι ηλεκτρονικής τεκμηρίωσής του» Περίληψη εργασίας: Η ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων, καθώς και των εξαρτώμενων από αυτούς μουσείων, θα μπορούσε, εκτός των άλλων, να βρει διέξοδο στη δημιουργία των επονομαζόμενων μουσειακών δικτύων. Η τάση αυτή αντικατοπτρίζει την ενδεχόμενη ανάγκη για εφαρμογή προγραμμάτων τα οποία, τηρώντας τις Αρχές του Δημοσίου Συμφέροντος, ασπάζονται, σε εποχές κρίσης, τη λογική της τοπικής υπεροχής σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Στόχος, η ευέλικτη ενδυνάμωση των αρχαιολογικών χώρων ως ενεργών πολιτισμικών θεσμών, που θα υπηρετούν εναλλακτικές μορφές τουρισμού, όπως είναι ο Πολιτισμικός Τουρισμός. Ειδικότερα σε τοπική κλίμακα, όπου τα αρχαιολογικά μουσεία ή/και οι αντίστοιχοι αρχαιολογικοί χώροι χαρακτηρίζουν μια περιοχή και τεκμηριώνουν την πολιτιστική της διάσταση, η λογική του να δημιουργηθεί ένα περιφερειακό δίκτυο μουσείων θα είχε μόνο θετικά απότοκα. Επιπλέον, θα μπορούσε να συμβάλει, αφενός, στην ενίσχυση της τοπικής κοινωνίας τόσο οικονομικά όσο και πνευματικά και αφετέρου στην προβολή και ανάπτυξη των τοπικών πολιτιστικών φορέων. Με αυτό τον τρόπο, είναι δυνατόν να επιτευχθεί ένας καινοτόμος και ιδιαίτερα γόνιμος διάλογος μεταξύ της τοπικής κοινότητας και των πολιτιστικών θεσμών που θα οδηγεί στη σταδιακή αυτοεκπαίδευση/εμπλοκή της κοινωνίας. Μπορούμε να φέρουμε ως αντίστοιχο παράδειγμα τα όσα συνέβησαν με τη δημιουργία του «Διαζώματος» και τη μετέπειτα ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της αρχαίας Μεσσήνης. Το μουσείο της Ήλιδας τίθεται ως εφαλτήριο μιας «συνοικίας» μουσείων, μαζί με το αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας, το Μουσείο των Ολυμπιακών Αγώνων και το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης του Πύργου. Η συγκεκριμένη πρόταση συνιστά μια διαφορετική πολιτιστική επιλογή απέναντι στον ήδη καθιερωμένο τρόπο προσέγγισης της Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ηλεία. Η χάραξη περιπάτων, δράσεων και διαδρομών στην περιοχή ανανεώνει τα δεδομένα της διαχείρισης της πολιτιστικής Κληρονομιάς, υπηρετώντας τις αρχές και τους στόχους όπως καταγράφονται στον όρο «Πολιτιστικό τοπίο». Αρωγός στην υλοποίηση του παραπάνω προγράμματος-και ιδιαίτερα όσον αφορά στο διεθνή χαρακτήρα της πρότασης- θα είναι ένα συγκεκριμένο κομμάτι ηλεκτρονικής τεκμηρίωσης σύμφωνα με τα πρότυπα του ICOMOS.

17 Αρ. Υποβολής Εργασίας 86 Αναστάσιος Τάντσης Αναστάσιος Τάντσης : Λέκτορας Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ., διδάσκω επίσης στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων και στο Διατμηματικό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Προστασία Συντήρηση και Αποκατάσταση Μνημείων Πολιτισμού» του ίδιου Πανεπιστημίου. Διδάσκω Βυζαντινή Αρχαιολογία, Ιστορία Αρχιτεκτονικής και Τέχνης καθώς και Μουσειολογία. Συμμετέχω σε Πανεπιστημιακές ανασκαφές στους Φιλίππους και στο Μόχλο Σητείας. Είμαι υπεύθυνος για την ψηφιοποίηση και διαχείριση των πληροφοριών στο πρόγραμμα «Χαρτογραφόντας τη Μεσοβυζαντινή Θεσσαλονίκη» ενώ υπό εκπόνηση βρίσκεται το ερευνητικό πρόγραμμα «Διερεύνηση του ρόλου των ψηφιακών πολυμέσων στην καταγραφή, ανάλυση και παρουσίαση της αρχαιολογικής έρευνας». Οι πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις μου αφορούν τη Θεσσαλονίκη της εποχής των Παλαιολόγων, τη Ναοδομία του Μυστρά, τα Αθωνικά Καθολικά ενώ το 2012 κυκλοφόρησε το βιβλίο μου «Η Αρχιτεκτονική Σύνθεση στο Βυζάντιο. Εισαγωγή». Τα ερευνητικά μου ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν ζητήματα του υλικού πολιτισμού στο Βυζάντιο ως έκφραση πολιτικής ιδεολογίας αλλά και τη χρήση ψηφιακών μέσων στην έρευνα και παρουσίαση αρχαιολογικών μελετών. Τίτλος εργασίας: Παρουσιάζοντας μια Αρχαιολογική εργασία: η συνεισφορά της Κινούμενης Εικόνας. Περίληψη εργασίας: Ο ρόλος του βίντεο και της κινηματογραφικής εικόνας στις ανθρωπιστικές επιστήμες και ειδικά στην αρχαιολογική έρευνα είναι θέμα ανοικτό προς συζήτηση. Η χρήση τους από ακαδημαϊκούς ερευνητές είναι ακόμη περιορισμένη. Χρησιμοποιούνται περισσότερο στον Κινηματογράφο και την Τηλεόραση και θεωρούνται κατάλληλα για το ευρύ, μη ειδικό κοινό. Έτσι οι ερευνητές παραμένουν διστακτικοί απέναντι στην κινούμενη εικόνα και αποφεύγουν τη χρήση της εξακολουθώντας να χρησιμοποιούν στατικές φωτογραφίες για την εικονογράφηση των παρουσιάσεων τους. Η κινηματογραφική εικόνα συνδέεται άμεσα με το ντοκιμαντέρ αλλά και αυτό το είδος έχει συνδεθεί περισσότερο με το σινεμά και τη μυθοπλασία παρά με την ακαδημαϊκή ερευνητική εργασία. Αν και κατά γενική ομολογία πιο ελκυστική και περιγραφική θεωρείται εντούτοις ένα μέσο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί και συχνά χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει μια επιθυμητή εντύπωση και όχι μια πιστή αναπαράσταση. Παρά τις θεωρητικές αδυναμίες της η κινούμενη εικόνα παραμένει ένα ισχυρό μέσο και η παραγωγή της διευκολύνεται όλο και περισσότερο από τις σύγχρονες ψηφιακές καινοτομίες. Η κινούμενη εικόνα βρίσκεται παντού και παράγεται σε μεγάλες ποσότητες είτε ως τεκμηρίωση είτε ως εικονογράφηση για οποιαδήποτε περίσταση ή μήνυμα που μεταφέρεται. Το διαδίκτυο, τα έξυπνα τηλέφωνα και τα κοινωνικά ψηφιακά δίκτυα την κατέστησαν ως μία από τις πλέον δυναμικές εκφράσεις στην επικοινωνία. Η παρούσα εργασία είναι μια πρώτη παρουσίαση των αποτελεσμάτων ενός ερευνητικού προγράμματος που χρηματοδοτήθηκε από την επιτροπή ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου για το ρόλο των ψηφιακών μέσων στην αρχαιολογική έρευνα και ειδικότερα της κινούμενης εικόνας ως μέσο τεκμηρίωσης, έρευνας αλλά κυρίως παρουσίασης της ακαδημαϊκής εργασίας. Η κεντρική ιδέα του προγράμματος ήταν η διερεύνηση των προβλημάτων παραγωγής μίας αρχαιολογικής ταινίας ικανής να αντικαταστήσει την παρουσίαση σε ένα επιστημονικό συνέδριο και η αποτίμηση του αποτελέσματος. Είναι πράγματι ένα μέσο που ελκύει το ενδιαφέρον επιστημονικού κοινού και μια περισσότερο επεξηγηματική παρουσίαση; Είναι ένα μέσο εύκολο στη διαχείριση και κατανόηση της διαδικασίας παραγωγής και αξίζει εντέλει τον επιπλέον κόπο; Υπάρχει πράγματι ο κίνδυνος της απλούστευσης ως τίμημα για όλα τα προφανή οφέλη; Αρμόζει σε κάθε περίπτωση; Η εργασία έχει σαν στόχο να παρουσιάσει σχόλια επί αυτών των θεμάτων από την πλευρά του μη ειδικού ως προς την παραγωγή ταινιών, κάποιου που πειραματίζεται με νέους τρόπους επικοινωνίας της ερευνητικής εργασίας του, τρόπους που αρμόζουν στην ψηφιακή εποχή. Αν το εγχείρημα έχει επιτυχία είναι κάτι που θα αποδειχθεί.

18 Αρ. Υποβολής Εργασίας 87 Ευρύκλεια Διακουμή, Μάρθα Οστιούνη Ευρύκλεια Διακουμή: Μεταπτυχιακή φοιτήτρια και απόφοιτη του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ., με εξειδίκευση στα Νέα Μέσα Τεχνολογίας. Έχει απασχοληθεί σε έντυπες και διαδικτυακές εκδόσεις ως δημοσιογράφος και επιμελήτρια κειμένων, στην παραγωγή οπτικοακουστικών έργων, τη διαδικτυακή προώθηση και σε θέσεις που απαιτούν αποτελεσματική επικοινωνία με το κοινό. Μάρθα Οστιούνη: Γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Απόφοιτη Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ και πλέον Μεταπτυχιακή φοιτήτρια στη Δημοσιογραφία και τα Νέα Μέσα. Απασχολείται ως συντάκτρια σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά και ως social media contributor/manager σε διάφορα projects. Έχει ασχοληθεί με το διαδικτυακό ραδιόφωνο και τον εθελοντισμό στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος του Ρητορικού Ομίλου Θεσσαλονίκης και υπεύθυνη επικοινωνίας του. Τίτλος εργασίας: Τα Ψηφιακά Μέσα στην Υπηρεσία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς: Η περίπτωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Περίληψη εργασίας: Τα σύγχρονα προβλήματα της ψηφιοποίησης της πολιτισμικής κληρονομίας, όπως η οργάνωση και η ταξινόμηση πληροφοριών μπορούν να αντιμετωπιστούν με την αποτελεσματική χρήση του Διαδικτύου, που προσφέρει στους χρήστες μεγάλη ποικιλία εργαλείων διαχείρισης δεδομένων. Τα περισσότερα από αυτά παρέχουν ελεύθερη πρόσβαση στο μέσο χρήστη, ενώ η χαρτογράφηση τοποθεσιών, η γραφική αναπαράσταση δεδομένων και η οπτικοποίηση μιας χρονολογικής σειράς γεγονότων σε ένα ψηφιακό άξονα είναι μόνο κάποιες από τις δυνατότητες που μας χαρίζουν τα πολυμέσα και οι ψηφιακές τεχνολογίες. Στόχος του Α μέρους της παρουσίασης είναι η γνωριμία του κοινού διαδικτυακά εργαλεία που διευκολύνουν τον επιστήμονα και τον ερευνητή να επεξεργαστεί γόνιμα το πληροφοριακό υλικό που έχει στη διάθεσή του και εν τέλει να συμβάλει στην προσπάθεια διάδοσης και διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ακολουθεί η παρουσίαση διαδικτυακής σελίδας με επεξεργασμένο υλικό, ως αποτέλεσμα μιας συλλογικής δημοσιογραφικής κυρίως έρευνας που αξιοποιεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό τα ελεύθερης χρήσης διαδικτυακά εργαλεία και τις ψηφιακές δυνατότητες που διατίθενται. Το ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα αποτελεί την κεντρική ιδέα της εν λόγω ψηφιακής πλατφόρμας, καθώς αυτό έχει απασχολήσει για αρκετές δεκαετίες την ελληνική Πολιτεία. Με αφορμή την έκταση του ζητήματος, επιχειρείται μια πρωτότυπη ανασκόπηση που συνδυάζει χρήση ψηφιακών εργαλείων και διάδοση γνώσεων. Πιο συγκεκριμένα, η ψηφιακή πλατφόρμα αναπτύσσεται μέσω του διαδεδομένου Συστήματος Διαχείρισης Περιεχομένου (CMS) του ιστότοπου Weebly, αγγίζοντας θέματα όπως η ιστορική ανασκόπηση, οι καμπάνιες υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών στη χώρα μας, η προσέγγιση του προβλήματος από τον ελληνικό και ξένο Τύπο κ.α. Σκοπός της ψηφιακής πλατφόρμας, που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα χρήσης ψηφιακών εργαλείων, είναι να αποτελέσει ένα νέο τρόπο προσέγγισης όχι μόνο του εν λόγω ζητήματος, αλλά διαφόρων θεμάτων ιστορικού, αρχαιολογικού, πολιτιστικού ή ανθρωπολογικού ενδιαφέροντος. Πρόκειται για ένα παράδειγμα που καθίσταται απολύτως εύληπτο στο χρήστη, αξιοποιώντας έτσι τις δυνατότητες της ψηφιοποίησης στη διάδοση ζητημάτων Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

19 Αρ. Υποβολής Εργασίας 88 Χατζηγρηγορίου Παύλος Χατζηγρηγορίου Παύλος: Γεννήθηκα το 1972 στη Θεσσαλονίκη και σπούδασα Πολιτικός Μηχανικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Συνέχισα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στην Προστασία, Συντήρηση και Αποκατάσταση Μνημείων. Στη συνέχεια μέσα από διαγωνισμό του ΑΣΕΠ επέλεξα να εργαστώ στην Ερμούπολη της Σύρου, μία πόλη που αγάπησα για την Αρχιτεκτονική της. Από το 2004 ξεκίνησα τη διδακτορική μου διατριβή στο Ε.Μ.Π. (Αρχιτεκτονική) για τη δημιουργία ενός βέλτιστου σχεδίου αποκατάστασης της Ερμούπολης. Το 2012 υποστήριξα τη διατριβή μου και το σύστημα που ανέπτυξα ονομάστηκε HERitage Management E System (HER.M.e.S.). Το 2013 το HER.M.e.S. έλαβε τη διάκριση Best Paper Award στο 1 ο Παγκόσμιο Συνέδριο Ψηφιακού Πολιτισμού (Γαλλία). Το 2015 διακρίθηκε από 269 προτάσεις. καθώς του δόθηκε το ανώτατο βραβείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το βραβείο Europa Nostra στην κατηγορία «Έρευνα & Ψηφιοποίηση». Εκπροσωπώ επίσης την Ελλάδα στο 8 ο Συνέδριο Ποιότητας στη Δημόσια Διοίκηση (Λουξεμβούργο). Είμαι Διευθυντής στη ΜΚΟ «Ινστιτούτο Σύρου» και διοργανώνω επί σειρά ετών δεκάδες σεμινάρια και εργαστήρια σε θέματα Πολιτισμού. Τίτλος εργασίας: «Αναπτύσσοντας μία ψηφιακή συλλογή ιστορικών κτιρίων ως σχέδιο συντήρησης. Το παράδειγμα : HERitage Management E System (HER.M.e.S.)» Περίληψη εργασίας: Όταν ολοκληρώνεται μία μεγάλης διάρκειας έρευνα, πάντα παραμένει το ερώτημα της εφαρμογής της αλλά και της περαιτέρω επέκτασής της. Στην περίπτωση του HER.M.e.S., δηλαδή του HERitage Management e System (Σύστημα Ψηφιακής Διαχείρισης Πολιτιστικής Κληρονομιάς) για την Ιστορική πόλη της Ερμούπολης στο νησί της Σύρου, είναι ένα ερώτημα για την ευαισθητοποίηση των κατοίκων. Η έρευνα απέδειξε ότι 2,4 ιστορικά κτήρια καταρρέουν κάθε χρόνο, ως αποτέλεσμα της εγκατάλειψης. Αυτό το φαινόμενο εντάθηκε με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Η έρευνα πρότεινε ένα βέλτιστο σχέδιο προστασίας για την πόλη, λαμβάνοντας υπόψη ένα πολυ-κριτηριακό μοντέλο, χρησιμοποιώντας ένα GIS σε συνδυασμό με ένα καινοτόμο σύστημα βαθμολόγησης των ιστορικών κτηρίων. Όμως, για να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο προστασίας, θα πρέπει τα δεδομένα να επικαιροποιούνται, καθώς τα κτήρια συνεχώς αλλάζουν (είτε θετικά είτε αρνητικά) με το πέρασμα του χρόνου. Η επικαιροποίηση των δεδομένων 1000 και πλέον κτηρίων, χωρίς κονδύλια, είναι μια μεγάλη πρόκληση. Σύντομα, αποφασίστηκε ότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει και αυτός είναι η ενεργοποίηση των πολιτών. Αναπτύχθηκε μία διαδικτυακή ψηφιακή πύλη, χρησιμοποιώντας ανοιχτό λογισμικό, η οποία παρουσιάζει τα σημαντικότερα στοιχεία από κάθε κτήριο. Ζητήθηκε από τους πολίτες να εξετάσουν τα κτήρια, τις πληροφορίες και τα στοιχεία και να μας αναφέρουν λάθη, αλλαγές αλλά και φωτογραφίες παλιές ή ιστορίες. Η προσπάθειά μας αυτή, μας οδήγησε σε ένα μεγάλο έργο ψηφιοποίησης με 1290 ιστορικά κτήρια, φωτογραφίες με χωρικές πληροφορίες και περισσότερα από στοιχεία σε πεδία πληροφοριών. Το HER.M.e.S. ως σχέδιο προστασίας και ψηφιοποίησης του πολιτισμού μας, κέρδισε το 2015 το ανώτατο βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το βραβείο Europa Nostra, στην κατηγορία Έρευνα και Ψηφιοποίηση.

20 Αρ. Υποβολής Εργασίας 90 Παπαδόπουλος Σπύρος, Λουκάκης Γιώργος, Ζαβιτσάνου Αβροκώμη Αβροκώμη Ζαβιτσάνου: Είναι αρχιτέκτονας, απόφοιτος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και πτυχιούχος του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του Α.Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Πολιτιστική Διαχείριση από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Η έρευνα της εστιάζει στη διαχείριση και διατήρηση της ψηφιακής πολιτιστικής κληρονομιάς. Τίτλος εργασίας: Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια ως ερμηνευτικά εργαλεία κατασκευής ψηφιακών πολιτιστικών περιβαλλόντων. Περίληψη εργασίας: Η παρούσα μελέτη διερευνά τη χρήση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών ως ψηφιακών ερμηνευτικών εργαλείων της πολιτιστικής κληρονομιάς. Πιο συγκεκριμένα, η ψηφιακή αναπαράσταση προσεγγίζεται εδώ ως ένα πολυδιάστατο εννοιολογικό σχήμα, που περιλαμβάνει ποικίλες πολιτιστικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές ερμηνευτικές πτυχές. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια επιτρέπουν και ενισχύουν μία νέα ανάγνωση της πολιτιστικής πληροφορίας και συμβάλλουν σε μία διευρυμένη αντίληψη του πολιτιστικού υλικού εν γένει, μέσα από την παραγωγή βιωματικών και αφηγηματικών περιβαλλόντων. Η ψηφιακή αναπαράσταση της πολιτιστικής πληροφορίας ενσωματώνοντας στοιχεία από την καταγραφή, τεκμηρίωση και αρχειοθέτησή της παράγει ένα νέο μη παγιωμένο, ευέλικτο πολιτιστικό αντικείμενο, το οποίο μπορεί να παραμένει ανοιχτό στην ανάλυση, τον κατακερματισμό, την αναπαραγωγή και την ερμηνεία του. Πρόκειται για μία διαφορετική προσέγγιση διαμοιρασμού και μεταφοράς της πολιτιστικής κληρονομιάς που ενσωματώνει και συνδυάζει ευρύτερα θεωρητικά σχήματα και πρακτικές. Στο πλαίσιο της προτεινόμενης προσέγγισης διερευνάται η σημασία και ο ρόλος των ηλεκτρονικών παιχνιδιών ως πολύτιμων εκπαιδευτικών εργαλείων μάθησης. Για παράδειγμα, οι αστικές αναπαραστάσεις στα ηλεκτρονικά παιχνίδια εκτός από την ψηφιακή αναπαραγωγή ενός χωρικού πολιτιστικού περιβάλλοντος ενισχύουν και μετασχηματίζουν την αντίληψη του χώρου, συμβάλλοντας στην επαύξηση της εμπειρίας του εκπαιδευόμενου με ποικίλους τρόπους (ακριβής ή αφαιρετική απεικόνιση, ανασύνθεση απλών ή και σύνθετων περιβαλλόντων, κ.ά.), κυρίως μέσω της δυνατότητας που προσφέρουν στον χρήστη να συμμετάσχει ενεργά στη δημιουργία και ανάπτυξη μιας αφήγησης γύρω από αυτό. Τμήμα της έρευνας πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Θαλής- DeMuCiV στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.