2. Η απόσταση ασφαλείας ενός ενδορριζικού άξονα από το ακρορρίζιο είναι: Α 1 χιλ. Β 2 χιλ. Γ 3 χιλ. Δ 4 χιλ. Ε 5 χιλ.

Transcript

1 ΜΑΘΗΜΑ: ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΗ 1. Οι εν θερμώ πολυμεριζόμενες ακρυλικές ρητίνες υπερέχουν των εν ψυχρώ πολυμεριζομένων ρητινών γιατί: Α έχουν καλύτερη χρωματική σταθερότητα Β αντιστέκονται καλύτερα στην αποτριβή Γ είναι περισσότερο ανεκτές από τον ασθενή Δ όλα τα παραπάνω Ε κανένα από τα παραπάνω 2. Η απόσταση ασφαλείας ενός ενδορριζικού άξονα από το ακρορρίζιο είναι: Α 1 χιλ. Β 2 χιλ. Γ 3 χιλ. Δ 4 χιλ. Ε 5 χιλ. 3. Η τοποθέτηση προκατασκευασμένου ενδορριζικού άξονα αντί του χυτού άξονα με ψευδομύλη σε ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια προτιμάται όταν: Α χρειάζεται να ολοκληρωθεί η διαδικασία σε μια συνεδρία Β το μήκος του ριζικού σωλήνα είναι ιδιαίτερα εκτεταμένο Γ το εύρος του ριζικού σωλήνα είναι μεγάλο Δ έχει καταστραφεί εντελώς η κλινική μύλη Ε για όλους τους ανωτέρω λόγους 4. Το επιθυμητό μήκος ενός ενδορριζικού άξονα εξαρτάται από: Α την κάλυψη της ρίζας από υγιές οστικό υπόβαθρο Β το υλικό κατασκευής του άξονα Γ την κονία συγκόλλησης Δ την υπάρχουσα σύγκλειση Ε την θέση του δοντιού στο φραγμό 5. Σε μια οδοντική παρασκευή μπορούμε να αυξήσουμε την συγκράτηση με: Α δημιουργία κιβωτιδίων Β αύξηση της παραλληλότητας των αξονικών τοιχωμάτων Γ τοποθέτηση των ορίων ενδοσχισμικά Δ όλα τα ανωτέρω Ε κανένα εκ των ανωτέρω 6. Η χρήση της μεταβατικής κονίας οξειδίου του ψευδαργύρου και ευγενόλης αποφεύγεται όταν: Α θα γίνει ενδοδοντική θεραπεία στα δόντια στηρίγματα Β θα χρησιμοποιηθεί ρητινώδης κονία για την τελική συγκόλληση Γ υπάρχει εκτεταμένη καταστροφή της κλινικής μύλης Δ υπάρχουν αυχενικές τερηδόνες Ε το υλικό κατασκευής των μεταβατικών αποκαταστάσεων είναι από μέταλλο 1

2 7. Το μειονέκτημα της πολυκαρβοξυλικής κονίας είναι: Α το χαμηλό ιξώδες Β το μικρό πάχος Γ η μεγάλη τοξικότητα Δ η απαιτούμενη παρουσία υγρασίας στις οδοντικές παρασκευές Ε η ταχεία πήξη 8. Εάν χρειασθεί να κατασκευασθούν 2 εκμαγεία από ένα τελικό αποτύπωμα το αποτυπωτικό υλικό που πρέπει να χρησιμοποιηθεί είναι: Α άγαρ άγαρ Β μερκαπτάνη Γ σιλικόνη συμπύκνωσης Δ αποτυπωτική γύψος Ε πολυαιθέρας 9. Ο εκλεκτικός τροχισμός μιας μεταλλοκεραμικής αποκατάστασης πρέπει να γίνεται: Α μετά την εφυάλωση Β μετά την τελική συγκόλληση Γ στο στάδιο μπισκότου Δ ένα μήνα μετά την τελική συγκόλληση Ε μόνο σε πλαγιολίσθηση και προολίσθηση 10. Τα κράματα νικελίου χρωμίου χρησιμοποιούνται κυρίως: Α για σκελετούς μερικών οδοντοστοιχιών Β για γέφυρες μεταλλοκεραμικής Γ για μερικές οδοντοστοιχίες Δ για πειραματικά δοκίμια Ε για εμφυτεύματα 11. Το μέτρο ελαστικότητας εκφράζει την: Α αντοχή στην ελαστική παραμόρφωση Β την αντίσταση στη διάβρωση Γ την εσωτερική τάση του υλικού Δ την ικανότητα πλαστικής παραμόρφωσης του υλικού Ε τη συμπεριφορά των υλικών στην πλαστική περιοχή 12. Με τον όρο ψαθυρότητα εννοούμε την ικανότητα του υλικού να παρουσιάζει μεγάλες πλαστικές παραμορφώσεις κατά Α τη θραύση Β την ψύξη Γ την κρούση Δ τη θλίψη Ε τίποτα από τα παραπάνω 2

3 13. Η αδαμαντίνη είναι ανθεκτικότερη στη σύνθλιψη όταν η δύναμη που εφαρμόζεται σχηματίζει γωνία σε σχέση με τη φορά των πρισμάτων της: Α 0º Β 30º Γ 45º Δ 60º Ε 90º 14. Δυνάμεις συνοχής εμφανίζονται μεταξύ: Α μορίων λείου στερεού σώματος Β μορίων ρευστού σώματος με μεγάλο ιξώδες Γ μορίων αέριου σώματος Δ μορίων δύο όμοιων σωμάτων τα οποία έρχονται σε επαφή μεταξύ τους Ε λείων επιφανειών οι οποίες έρχονται σε επαφή μεταξύ τους 15. Μεταξύ σκληρών οδοντικών ιστών (αδαμαντίνη και οδοντίνη) και ρητινωδών συγκολλητικών παραγόντων, αναπτύσσονται δυνάμεις: Α διαβροχής Β συνάφειας Γ συνοχής Δ συγκόλλησης Ε τίποτα από τα παραπάνω 16. Ορισμένα μέταλλα που ονομάζονται φερρομαγνητικά, έχουν μαγνητικές ιδιότητες και έχουν σαν κύριο εκπρόσωπο: Α Το Μαγνήσιο Β Τον Μόλυβδο Γ Τον Σίδηρο Δ Τον Γραφίτη Ε Τον Χαλκό 17. Στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος όλα τα μέταλλα βρίσκονται σε στερεή κατάσταση με εξαίρεση: Α Τον Αg Β Τον Ηg Γ Το Mg Δ Τον Mb Ε Το Pd 18. Πού οφείλονται οι χαρακτηριστικές ιδιότητες των μετάλλων; Α στη μεγάλη τους αντοχή Β στον μεταλλικό δεσμό Γ στον μεταλλικό τους χαρακτήρα Δ στη λάμψη τους Ε στο ότι είναι καλοί αγωγοί του ηλεκτρισμού 3

4 19. Ποιο από τα παρακάτω δεν ανήκει στα ελαστικά αποτυπωτικά υλικά; Α Άγαρ-άγαρ Β Θερμοπλαστικό Γ Αλγινικό Δ Μερκαπτάνες Ε Κανένα από τα παραπάνω 20. Τα σύγχρονα πολυμερή τα οποία χρησιμοποιούνται στην οδοντιατρική για προπροσθετικές αποκαταστάσεις ή σαν επανορθωτικά υλικά είναι του τύπου των: Α διακλαδούμενων Β διασταυρούμενων Γ τυχαίων ή στατιστικών Δ κατά συστάδες Ε εναλλασσόμενων 21. Οι σιλικόνες προσθήκης εμφανίζουν ως παραπροϊόν του πολυμερισμού τους: Α νερό Β αιθυλική αλκοόλη Γ μεθυλική αλκοόλη Δ παραχλωροφαινόλη Ε δεν εμφανίζουν παραπροϊόν 22. Η διαστολή των υδροκολλοειδών αποτυπωμάτων από την απορρόφηση νερού ονομάζεται: Α συναίρεση Β ρίκνωση Γ σπάργωση Δ ρευστοποίηση Ε τίποτα από τα παραπάνω 23. Στην ελάττωση της απόσχισης του αλγινικού βοηθάει: Α η απότομη αφαίρεση του αποτυπώματος Β η αργή αφαίρεση του αποτυπώματος Γ η αφαίρεση με ζεστό νερό Δ η αφαίρεση πρώτα από τη μια και μετά από την άλλη πλευρά Ε η αφαίρεση κατά περίπτωση 24. Η αντίδραση πολυμερισμού των μερκαπτανών είναι: Α ισόθερμη Β εξώθερμη Γ ενδόθερμη Δ ισοθερμική Ε ανεξάρτητη της θερμοκρασίας 4

5 25. Η γύψος διαλύεται στο νερό: Α ελάχιστα Β καθόλου Γ σε μεγάλο βαθμό Δ σε υψηλή θερμοκρασία Ε τίποτα από τα παραπάνω 26. Οι μερκαπτάνες ως παραπροϊόν του πολυμερισμού τους: Α νερό Β αιθυλική αλκοόλη Γ μεθυλική αλκοόλη Δ παραχλωροφαινόλη Ε φαινόλη 27. Όλα τα είδη της γύψου εμφανίζουν μετά την πήξη τους : Α γραμμική διαστολή Β γραμμική συστολή Γ γεωμετρική συστολή Δ γεωμετρική πρόοδο Ε αλγοριθμική διαστολή 28. Κατά την απόσπαση των εκμαγείων από το αποτύπωμα αναπτύσσονται στη γύψο: Α θλιπτικές τάσεις Β αποσχιστικές τάσεις Γ εσωτερικές τάσεις Δ ερπυστικές τάσεις Ε εφελκυστικές τάσεις 29. Υπολείμματα κρυσταλλωμένης γύψου στη σπάθη ή στο μπολ ανάμιξης μπορούν να: Α αυξήσουν τους πόρους μέσα στον πολτό της γύψου Β αυξήσουν τον χρόνο πήξης Γ μειώσουν τον χρόνο πήξης Δ μειώσουν τη διαστολή Ε τίποτα από τα παραπάνω 30. Μερικά από τα μειονεκτήματα που παρουσιάζουν τα κράματα μη ευγενών μετάλλων για μεταλλοκεραμική απέναντι στα κράματα ευγενών μετάλλων είναι: Α ο δυσκολότερος τρόπος επεξεργασίας τους Β το υψηλότερο κόστος Γ η μεγαλύτερη αντοχή τους στον λυγισμό Δ το μεγαλύτερο μέτρο ελαστικότητάς τους Ε η μικρότερη θερμική αγωγιμότητά τους 5

6 31. Η αντοχή στη διάβρωση του καθαρού τιτανίου οφείλεται : Α στην ευκολία του να ενώνεται με το υδρογόνο Β στην ευκολία του να ενώνεται με το άζωτο Γ στην ευκολία του να ενώνεται με τα αλογόνα Δ στην ευκολία του να ενώνεται με το οξυγόνο Ε στο θετικό δυναμικό ηρεμίας που εμφανίζει 32. Τα πιο συνηθισμένα ξένα σώματα που μπορούν να εγκλειστούν στα οδοντιατρικά κράματα ευγενών μετάλλων είναι τα: Α αμίδια Β υδροξύλια Γ οξείδια Δ πεπτίδια Ε σουλφαμίδια 33. Συγκόλληση είναι η μέθοδος για τη συνένωση μεταλλικών αντικειμένων μέσω ενός εύτηκτου κράματος το οποίο έχει, ως προς τα συγκόλληση μέταλλα : Α υψηλότερο σημείο πήξης Β υψηλότερο σημείο τήξης Γ ίδιο σημείο ζέσης Δ ίδιο σημείο τήξης Ε χαμηλότερο σημείο τήξης 34. Το κύριο συστατικό της οδοντιατρικής πορσελάνης είναι: Α ο Χαλαζίας Β ο Άστριος Γ ο Καολίνης Δ η Αλουμίνα Ε η Σινική γη 35. To μόνο συστατικό της οδοντιατρικής πορσελάνης που έχει κρυσταλλική δομή είναι: Α ο Χαλαζίας Β ο Καολίνης Γ ο Άστριος Δ η Σινική γη Ε η Αλουμίνα 36. Στη μεταλλοκεραμική σημαντικό ρόλο παίζει η αντιστοιχία των κεραμικών μαζών και των κατάλληλων κραμάτων ως προς : Α τον συντελεστή θερμικής διαστολής των δύο υλικών Β τη θερμοκρασία ψησίματος Γ το μέτρο ελαστικότητας Δ όλα τα παραπάνω Ε τίποτα από τα παραπάνω 6

7 37. Σε πιο από τα παρακάτω ολοκεραμικά συστήματα χρησιμοποιείται η τεχνική του πρεσσαρίσματος της πορσελάνης: Α In-ceram Β Jacket Γ Empress Δ Dicor Ε Κανένα από τα παραπάνω 38. Η γουταπέρκα: Α αλλάζει χρώμα στον αέρα Β διαλύεται στο οινόπνευμα Γ διαλύεται στο χλωροφόρμιο και τη βενζίνη Δ όταν ψυχθεί χάνει την ελαστικότητά της Ε όταν υπερθερμανθεί χάνει την ελαστικότητά της 39. Το μέτρο ελαστικότητας του αμαλγάματος είναι: Α ίδιο με της αδαμαντίνης Β μεγαλύτερο της αδαμαντίνης Γ μικρότερο της αδαμαντίνης Δ ίδιο με τα κράματα CoCr Ε μεγαλύτερο της οδοντίνης 40. Οι κονίες ZnO-ευγενόλης: Α Δεν ερεθίζουν τον πολφό Β Δεν διαλύονται στο νερό Γ Έχουν μεγάλη θερμική αγωγιμότητα Δ Έχουν πολύ καλές μηχανικές ιδιότητες Ε Δεν τοποθετούνται σε βαθιές κοιλότητες 41. Οι ρητινώδεις κονίες χρησιμοποιούνται μετά από αδροποίηση της αδαμαντίνης και η πρόσφυσή τους σε αυτήν είναι: Α χημική Β μηχανική Γ χημικομηχανική Δ μεσομοριακή Ε ηλεκτροχημική 42. Η πήξη του υδροξειδίου του ασβεστίου σε σχέση με την υγρασία: Α αναστέλλεται Β δεν επηρεάζεται Γ επιβραδύνεται Δ επιταχύνεται Ε τίποτα από τα παραπάνω 43. Ο χρυσός προστίθεται στα οδοντιατρικά κράματα κυρίως: Α Για να αυξήσει τον αριθμό των κόκκων Β Για να αυξήσει την αντοχή στη διάβρωση Γ Επειδή είναι φτηνότερος από τα υπόλοιπα στοιχεία Δ Για να αυξήσει τη σκληρότητά τους 7

8 Ε Για κανέναν από τους παραπάνω λόγους 44. Προκειμένου να κατασκευάσουμε ένα εγγύς-άπω-μασητικό ένθετο, τι είδους χρυσόκραμα είναι καταλληλότερο: Α Τύπου Ι Β Τύπου ΙΙ Γ Τύπου ΙΙΙ Δ Τύπου V Ε Δεν χρησιμοποιούνται χρυσοκράματα 45. Tα κράματα με μειωμένη περιεκτικότητα σε χρυσό πόσες φορές μπορούν να επαναχυτευθούν χωρίς προσθήκη νέου κράματος; Α Μία Β Δύο Γ Τρεις Δ Καμία Ε Οσεσδήποτε 46. Ποια κατηγορία κραμάτων θεωρείται χειρότερη ως προς την αντοχή στη διάβρωση; Α Τα χρυσοκράματα Β Τα κράματα NiCr Γ Τα κράματα CoCr Δ Τα κράματα AgPd Ε Τα κράματα PdAg 47. Τα κράματα για μεταλλοκεραμική διαφέρουν από τα κράματα για μεταλλοπολυμερή: Α Ως προς τη σύσταση Β Ως προς το χρώμα Γ Ως προς το βάρος Δ Ως προς τον όγκο Ε Ως προς τη χώρα προέλευσης 48. Τα κράματα βασικών μετάλλων σε σχέση με τα χρυσοκράματα Α Είναι ακριβότερα Β Είναι φτηνότερα Γ Είναι ευκολότερα ως προς την επεξεργασία Δ Είναι βαρύτερα Ε Λειώνουν σε χαμηλότερη θερμοκρασία 49. Από τα παρακάτω συστατικά των κραμάτων ποια στοιχεία ευθύνονται περισσότερο για ενδεχόμενες αλλεργίες: Α Το Cr Β Το Co Γ To Νι Δ Ο Au Ε Το Ti 8

9 50. Προκειμένου να κατασκευάσετε μια ελαφριά κινητή πρόσθεση στην άνω γνάθο τι κράμα θα διαλέγατε: Α Τιτανίου Β Χρυσού Γ Κοβαλτίου Δ Αργύρου Ε Παλλαδίου 51. Η αδαμαντίνη είναι ψαθυρή ουσία που έχει συγκριτικά με την οδοντίνη: Α υψηλό μέτρο ελαστικότητας Β χαμηλό μέτρο ελαστικότητας Γ χαμηλό όριο αναλογίας Δ υψηλό μέτρο ελαστικής ενέργειας Ε τίποτα από τα παραπάνω 52. Το γεμισμένο με γύψο αποτύπωμα πρέπει να παραμένει όσο διαρκεί η πήξη της γύψου, δηλ.: Α 3 λεπτά Β 10 λεπτά Γ 15 λεπτά Δ 30 λεπτά Ε 45 λεπτά 53. Τι ονομάζουμε κράμα στη μεταλλουργία; Α το λειωμένο μεταλλικό υλικό Β την περιοχή του διαγράμματος πήξης ανάμεσα σε Solidus και Liquidus Γ ένα σώμα με μεταλλικές ιδιότητες,που αποτελείται από δύο στοιχεία, το ένα τουλάχιστον από τα οποία είναι μέταλλο Δ το σύνολο των μεταλλικών στοιχείων Ε την αντοχή ενός μετάλλου 54. Τα κράματα που χρησιμοποιούμε στη μεταλλοκεραμική είναι: Α ίδια με τα κράματα που χρησιμοποιούμε στα μεταλλοακρυλικά Β δημιουργούν οξείδια σύνδεσης Γ είναι πιο αισθητικά Δ διαφέρουν ως προς πλαστικότητα Ε είναι πιο φτηνά 55. Τι εννοούμε με τον όρο συστηματική τοξική δράση; Α την εκ συστήματος τοξική δράση ενός υλικού Β την τοξική επίδραση σε ιστούς και όργανα Γ την τοπική τοξική δράση Δ την απουσία τοξικής δράσης Ε την πιθανή τοξική επίδραση στο περιβάλλον 9

10 56. Τι είναι ο επιδερμικός έλεγχος[patch test]; Α έλεγχος έναντι αλλεργίας Β έλεγχος έναντι ξηροδερμίας Γ έλεγχος έναντι παθητικοποίησης στο υλικό Δ έλεγχος έναντι ψυχολογικής αποδοχής του υλικού Ε έλεγχος ρουτίνας πριν τη χρησιμοποίηση ενός νέου υλικού 57. Με την αύξηση του χρόνου μίξης, η γύψος: Α διαστέλλεται περισσότερο Β υφίσταται συστολή Γ πήζει πιο γρήγορα Δ πήζει πιο αργά Ε δεν επηρεάζεται ο χρόνος πήξης 58. Αν η αναλογία νερού κατά την ανάμιξη της γύψου είναι μεγαλύτερη, τότε η γύψος: Α πήζει πιο γρήγορα Β πήζει πιο αργά Γ δεν επηρεάζεται ο χρόνος πήξης Δ αυξάνεται η αντοχή της Ε αυξάνεται η διαστολή της 59. Από τα συστατικά των κεραμικών μαζών τη μεγαλύτερη αδιαφάνεια έχει: Α ο άστριος Β ο χαλαζίας Γ ο καολίνης Δ η αλουμίνα Ε κανένα από τα παραπάνω 60. Σε ποιο κυρίως συστατικό των κεραμικών μαζών οφείλεται η υαλώδης φάση: Α στον άστριο Β στον χαλαζία Γ στην αλουμίνα Δ στον καολίνη Ε στα χημικά πρόσθετα 61. Οι κεραμικές μάζες για μεταλλοκεραμική πρέπει να έχουν αντιστοιχία με τα κράματα ως προς: Α την αντοχή στη θλίψη Β την αντοχή στον εφελκυσμό Γ το όριο διαρροής Δ το όριο θραύσης Ε τον συντελεστή θερμικής διαστολής 10

11 62. Η θερμοκρασία ψησίματος των κεραμικών μαζών για μεταλλοκεραμική, σε σχέση με τη θερμοκρασία τήξης των κραμάτων, πρέπει να είναι: Α μεγαλύτερη κατά 100 ο C Β μεγαλύτερη κατά 300 ο C Γ ίδια Δ μικρότερη Ε κανένα από τα παραπάνω 63. Ποιος από τους παρακάτω παράγοντες είναι ο βασικότερος για την αντοχή του μεταλλοκεραμικού δεσμού: Α η μηχανική συγκράτηση Β ο μοριακός δεσμός Γ ο χημικός δεσμός Δ το είδος της κεραμικής μάζας Ε Το είδος του κράματος 64. Σε περίπτωση υποψίας για αλλεργία στο Ni τι υλικό χρησιμοποιούμε για μια στοματική αποκατάσταση; Α κράμα νικελίου χρωμίου με μεγάλο ποσοστό Cr Β κράμα νικελίου με μικρό ποσοστό Ni Γ κράμα χωρίς Ni Δ κράμα λανθανίου Ε κεραμικό υλικό 65. Οι βασικές αρχές που διέπουν τις οδοντικές παρασκευές διαχωρίζονται στις ακόλουθες κατηγορίες: Α Βασικές αρχές συγκράτησης και ευστάθειας. Β Βασικές αρχές διατήρησης της ζωτικότητας του πολφού και διατήρησης της υγείας του περιοδοντίου. Γ Σε μηχανικές, βιολογικές και αισθητικές αρχές. Δ Σε βασικές αρχές επίτευξης σωστής φοράς ένθεσης και ευκρίνειας του τελικού ορίου. Ε Σε βασικές αρχές οριοθέτησης των αυχενικών απολήξεων και επίτευξη παράλληλων τοιχωμάτων. 66. Οι παράγοντες που επηρεάζουν την συγκράτηση μιας αποκατάστασης είναι: Α Η παραλληλότητα των τοιχωμάτων και το μήκος της παρασκευής. Β Ο τύπος της οδοντικής παρασκευής. Γ Η αδρότητα της εσωτερικής επιφάνειας της στεφάνης. Δ Ο τύπος και το πάχος των χρησιμοποιούμενων για τη συγκόλληση κονιών. Ε Όλοι οι παραπάνω παράγοντες. 67. Σε ποιο τύπο παρασκευής έχουμε μεγαλύτερη τη συγκράτηση μιας στεφάνης: Α Σε στεφάνη 3 / 4. 11

12 Β Σε στεφάνη 7 / 8. Γ Σε εγγύς άπω μασητικό επένθετο. Δ Σε στεφάνη ολικής επικάλυψης. Ε Σε εγγύς άπω μασητικό ένθετο. 68. Οι μηχανικές αρχές που διέπουν τις οδοντικές παρασκευές είναι: Α Η συγκράτηση και η διατήρηση της οδοντικής δομής. Β Η ευστάθεια και η διατήρηση της ακεραιότητας των όμορων δοντιών. Γ Η συγκράτηση, η ευστάθεια, η φορά ένθεσης και η ευκρίνεια του τελικού ορίου. Δ Η παραλληλότητα των τοιχωμάτων και το μήκος της παρασκευής. Ε Η φορά ένθεσης και η ευστάθεια. 69. Σε ποιο βαθμό κωνικότητας μιας παρασκευής λαμβάνεται η πρακτικά μεγαλύτερη συγκράτηση της στεφάνης: Α Σε κωνικότητα 3 ο 4 ο. Β Σε κωνικότητα 8 ο 10 ο. Γ Σε κωνικότητα 0 ο. Δ Σε κωνικότητα 5 ο 8 ο. Ε Σε κωνικότητα 7 ο 9 ο. 70. Σε ποιο τύπο παρασκευής έχουμε μεγαλύτερη ευστάθεια μιας στεφάνης: Α Σε στεφάνη 3 / 4. Β Σε στεφάνη 7 / 8. Γ Σε στεφάνη ολικής επικάλυψης. Δ Σε εγγύς άπω μασητικό ένθετο. Ε Σε όλους τους τύπους παρατηρείται η ίδια ευστάθεια. 71. Ως τελικό όριο μιας παρασκευής εννοούμε: Α Το όριο της παρασκευής στον ανατομικό αυχένα του δοντιού. Β Το όριο της παρασκευής στον κλινικό αυχένα του δοντιού. Γ Την ένωση της παρασκευασμένης με την απαρασκεύαστη σκληρή οδοντική ουσία. Δ Την ενδοσχισμική οριοθέτηση της στεφάνης. Ε Την ισοουλική οριοθέτηση της στεφάνης. 72. Ως κύρια αιτία για τη δημιουργία βλαβών στον πολφό κατά την παρασκευή των δοντιών θεωρούνται: Α Η υπερβολική θερμοκρασία που αναπτύσσεται κατά την αποκοπή των σκληρών ιστών. Β Η χρησιμοποιούμενη συγκολλητική κονία. Γ Η μικροβιακή επίδραση του στοματικού περιβάλλοντος. Δ Η τοποθέτηση μεταβατικών αποκαταστάσεων. Ε Κανένα εκ των ανωτέρω. 73. Το βιολογικό εύρος πρόσφυσης ορίζεται ως: Α Το σύνολο των ινών που απαρτίζουν την ουλοδοντική σχισμή. Β Το σύνολο των ινών και των κυττάρων που συνθέτουν τον επιθηλιακό σύνδεσμο. Γ Το σύνολο των υπερφατνιακών συνδετικών ινών και της επιθηλιακής πρόσφυσης. 12

13 Δ Το σύνολο των επιθηλιακών κυττάρων που καταλαμβάνει τον πυθμένα της ουλοδοντικής σχισμής. Ε Το σύνολο των μαλακών ιστών που απαρτίζουν τα ελεύθερα ούλα. 74. Σε ποιο βάθος στην ουλοδοντική σχισμή οριοθετούνται οι ενδοσχισμικές απολήξεις των στεφανών: Α Στο μέσο της ουλοδοντικής σχισμής. Β Ένα χιλ. κάτω από των παρυφή ελευθέρων ούλων. Γ Μέχρι εκεί που δεν θίγεται το προσπεφυκός επιθήλιο. Δ Ένα χιλ. πάνω από τον επιθηλιακό σύνδεσμο. Ε Ισοϋψώς με τα ούλα. 75. Η λοξοτόμηση του αυχενικού ορίου στις οδοντικές παρασκευές γίνεται: Α Για μεγαλύτερη συγκράτηση της στεφάνης. Β Για καλύτερη εφαρμογή της στεφάνης. Γ Για εύκολη εκροή της συγκολλητικής κονίας κατά τη συγκόλληση. Δ Για μείωση των ατελειών κατά τη χύτευση. Ε Για όλα τα παραπάνω. 76. Η οριοθέτηση των αυχενικών απολήξεων, κυρίως στις στεφάνες ολικής επικάλυψης υπαγορεύονται από τους ακόλουθους παράγοντες: Α Τερηδονισμένα δόντια ισοϋψώς ή κάτω από το ελεύθερο χείλος των ούλων. Β Την ύπαρξη αυχενικών εμφράξεων και παλαιών στεφανών. Γ Αισθητικές απαιτήσεις. Δ Υποουλικά κατάγματα της μύλης. Ε Όλους τους παραπάνω. 77. Οι οδηγές αύλακες των παρασκευών αυχενικά σε δόντια με απογυμνωμένες ρίζες: Α Παρακολουθούν την παρυφή των ελευθέρων ούλων. Β Επεκτείνονται έως τον πυθμένα της ουλοδοντικής σχισμής. Γ Παρακολουθούν την αδαμαντινοοστεϊνική ένωση. Δ Παρακολουθούν τον κλινικό αυχένα του δοντιού. Ε Αφίστανται κατά 3 χιλ. του ανατομικού αυχένα. 78. Η οδοντική παρασκευή τύπου «πτερού» χρησιμοποιείται: Α Για την εφαρμογή ολοκεραμικών στεφανών. Β Για την εφαρμογή μεταλλοκεραμικών στεφανών. Γ Στην κατασκευή ενθέτων και επενθέτων. Δ Δεν χρησιμοποιείται για καμία κατασκευή. Ε Για την εφαρμογή καρφιδοπαγών. 79. Η οδοντική παρασκευή τύπου «άκρου μαχαίρας» χρησιμοποιείται: Α Για την εφαρμογή ολοκεραμικών στεφανών. Β Για την εφαρμογή μεταλλοκεραμικών στεφανών. Γ Για την εφαρμογή ολικών χυτών στεφανών. Δ Για την εφαρμογή ενθέτων και επενθέτων. Ε Για την εφαρμογή καρφιδοπαγών κατασκευών. 80. Η βαθειά τοξοειδής παρασκευή χρησιμοποιείται: 13

14 Α Για την εφαρμογή ολικών χυτών στεφανών. Β Για την εφαρμογή ενθέτων και επενθέτων. Γ Για την εφαρμογή καρφιδοπαγών. Δ Σε ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια. Ε Για την εφαρμογή σύγχρονων ολοκεραμικών κατασκευών. 81. Το συνολικό πάχος μιας μεταλλοκεραμικής στεφάνης για αντοχή και αισθητική απόδοση στο αυχενικό τριτημόριο είναι: Α 0,4 0,7 χιλ. Β Όσο το πάχος της αφαίρεσης των οδοντικών ιστών. Γ Όσο το πάχος της αδαμαντίνης. Δ 1,0 1,5 χιλ. Ε Μέχρι την εμφάνιση της οδοντίνης. 82. Η προστασία του επιθηλιακού συνδέσμου κατά τον εκτροχισμό του δοντιού γίνεται: Α Με την εφαρμογή ελαστικού απομονωτήρα. Β Με τον καταιονισμό νερού. Γ Με την εφαρμογή προσωρινής στεφάνης. Δ Με την τοποθέτηση λεπτού χειρουργικού νήματος Ν ο 2 / 0 ή 3 / 0 στο βάθος της ουλοδοντικής σχισμής. Ε Με τη δημιουργία οδηγών αυλάκων. 83. Η ταπείνωση της μασητικής επιφάνειας στα οπίσθια δόντια για να δεχτούν μεταλλοκεραμική στεφάνη είναι της τάξεως: Α Του 1 χιλ. Β Έως ότου εξαλειφθούν τα λειτουργικά φύματα. Γ Του 1,5 2 χιλ. Δ Έως ότου εμφανιστεί η οδοντίνη ουσία. Ε Του 0,5 1 χιλ. 84. Στις κατασκευές των χυτών επενθέτων η κάλυψη (capping) αφορά: Α Όλα τα μασητικά φύματα. Β Όλα τα μη λειτουργικά φύματα. Γ Τη μασητική επιφάνεια. Δ Τα αξονικά τοιχώματα. Ε Όλα τα λειτουργικά φύματα. 85. Στις κατασκευές των χυτών επενθέτων, η επίστρωση (shoeing) αφορά: Α Όλα τα μασητικά φύματα. Β Όλα τα μη λειτουργικά φύματα. Γ Τη μασητική επιφάνεια. Δ Τα αξονικά τοιχώματα. Ε Όλα τα λειτουργικά φύματα. 86. Τα καρφιδοπαγή στα πρόσθια δόντια είναι: Α Αποκαταστάσεις ολικής επικάλυψης. Β Τρόπος κατασκευής εκμαγείου εργασίας. Γ Αποκαταστάσεις μερικής επικάλυψης για δόντια με ακέραιους οδοντικούς ιστούς. 14

15 Δ Αποκαταστάσεις ενδοδοντικά θεραπευμένων δοντιών. Ε Αποκαταστάσεις πολύ τερηδονισμένων δοντιών. 87. Το βιολογικό εύρος πρόσφυσης υπολογίζεται ότι είναι: Α Περίπου 4 χιλ. Β Περίπου 3 χιλ. Γ Περίπου 2 χιλ. Δ Δεν έχει σταθερή τιμή. Ε 0 χιλ. 88. Πότε οροθετούμε μια προσθετική αποκατάσταση ενδοσχισμικά: Α Ποτέ. Β Σε περιοδοντικά δόντια. Γ Σε οπίσθια δόντια. Δ Σε υποουλικά κατάγματα της μύλης. Ε Σε ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια. 89. Σε περιοδοντικά θεραπευμένα δόντια ο τύπος της παρασκευής που θα επιλέξουμε συνήθως είναι: Α Τοξοειδής παρασκευή. Β Παρασκευή βάθρου. Γ Παρασκευή τύπου «πτερού». Δ Παρασκευή τύπου «άκρου μαχαίρας». Ε Παρασκευή για καρφιδοπαγή. 90. Το βασικό πλεονέκτημα της παρασκευής δίκην «άκρου μαχαίρας» είναι: Α Η επάρκεια του χώρου που παρέχεται για την πορσελάνη. Β Η δυνατότητα ενδοσχισμικής επέκτασης. Γ Η περιορισμένη αποκοπή οδοντικών ουσιών. Δ Η παρεχόμενη αυξημένη συγκράτηση της στεφάνης. Ε Η δυνατότητα επίστρωσης των ακραίων ορίων της στεφάνης. 91. Κατά την παρασκευή δοντιών για προστομιακές ολοκεραμικές όψεις: Α Η τροχισμένη προστομιακή επιφάνεια θα πρέπει να καλύπτεται κατά 25% με αδαμαντίνη. Β Η παρασκευή θα πρέπει να επεκτείνεται ενδοσχισμικά κατά 2 χιλ. Γ Το βάθος των οδηγών αυλάκων θα πρέπει να είναι 0,3 0,7 χιλ. Δ Η αυχενική απόληξη να καταλήγει σε βάθρο 90 ο. Ε Η επέκταση της παρασκευής θα πρέπει να καλύπτει ολόκληρη τη γλωσσική επιφάνεια. 92. Η συγκόλληση μιας γέφυρας τύπου «Maryland» γίνεται: Α Με τη χρήση οξυφωσφορικής κονίας. Β Χωρίς την αδροποίηση της αδαμαντίνης. Γ Με τη χρήση μόνο φωτοπολυμεριζόμενων σύνθετων ρητινών. Δ Με την αδροποίηση της αδαμαντίνης και τη χρήση ρητινωδών κονιών χημικά πολυμεριζομένων. Ε Με τη χρήση οξειδίου του ψευδαργύρου ευγενόλης και αιθυλοβενζοϊκού οξέως (EBA cement). 15

16 93. Κατά την παρασκευή δοντιών για προστομιακές ολοκεραμικές όψεις, θα πρέπει: Α Η τροχισμένη προστομιακή επιφάνεια να καλύπτεται κατά 20% με αδαμαντίνη. Β Το βάθος των οδηγών αυλάκων να είναι 1 1,5 χιλ. Γ Οι αυχενικές απολήξεις των παρασκευών να καταλήγουν πάντοτε μέσα στην αδαμαντίνη. Δ Οι αυχενικές απολήξεις να καταλήγουν σε βάθρο 90 ο. Ε Η επέκταση της παρασκευής να καλύπτει ολόκληρη τη γλωσσική επιφάνεια. 94. Κατά την παρασκευή δοντιών για ολοκεραμικές προστομιακές όψεις, θα πρέπει: Α Η τροχισμένη προστομιακή επιφάνεια να καλύπτεται κατά 25% με αδαμαντίνη. Β Το βάθος των οδηγών αυλάκων να είναι 1 1,5 χιλ. Γ Το κοπτικό χείλος να ταπεινώνεται κατά 1 χιλ. με ταυτόχρονη ανάστροφη λοξοτόμηση της αδαμαντίνης. Δ Οι αυχενικές απολήξεις να καταλήγουν σε βάθρο 90 ο. Ε Η επέκταση της παρασκευής να καλύπτει ολόκληρη τη γλωσσική επιφάνεια. 95. Στις παρασκευές των δοντιών για ολοκεραμικά ένθετα, θα πρέπει: Α Να γίνεται λοξοτόμηση των τοιχωμάτων. Β Το βάθος του ισθμού να είναι της τάξεως των 2 2,5 χιλ. Γ Όλες οι επιφάνειες των τοιχωμάτων να είναι κωνικές με μασητική απόκλιση 10 ο 15 ο. Δ Το εύρος του ισθμού να είναι 2 2,5 χιλ. Ε Όλες οι επιφάνειες των τοιχωμάτων να είναι απόλυτα παράλληλες. 96. Στις παρασκευές των δοντιών για ολοκεραμικά ένθετα, θα πρέπει: Α Να γίνεται λοξοτόμηση όλων των τοιχωμάτων. Β Το βάθος του ισθμού να είναι της τάξεως του 1,5 χιλ. Γ Όλες οι επιφάνειες να είναι κωνικές, με απόκλιση μασητική 5 ο 8 ο. Δ Το εύρος του ισθμού να είναι της τάξεως των 2 2,5 χιλ. Ε Όλες οι επιφάνειες των τοιχωμάτων να είναι απόλυτα παράλληλες. 97. Στις παρασκευές των δοντιών για ολοκεραμικά ένθετα, θα πρέπει: Α Να μην γίνεται λοξοτόμηση των τοιχωμάτων. Β Το βάθος του ισθμού να είναι της τάξεως του 2 2,5 χιλ. Γ Όλες οι επιφάνειες να είναι κωνικές, με μασητική απόκλιση 5 ο 8 ο. Δ Το εύρος του ισθμού να είναι της τάξεως των 2 2,5 χιλ. Ε Όλες οι επιφάνειες των τοιχωμάτων να είναι απόλυτα παράλληλες. 98. Το εύρος του βάθρου μιας παρασκευής για ολοκεραμικές στεφάνες είναι περίπου 1 χιλ. γιατί: Α Διευκολύνει την οριοθέτηση της στεφάνης. Β Διευκολύνει την αποτύπωση. Γ Προφυλάσσει τους μαλακούς ιστούς των ελευθέρων ούλων. Δ Προσδίδει στην κατασκευή αντοχή και αισθητική. Ε Προστατεύει τους σκληρούς οδοντικούς ιστούς, στο αυχενικό τριτημόριο. 99. Για την εξωσχισμική οριοθέτηση περιοδοντικά θεραπευμένων δοντιών, μία από τις προϋποθέσεις είναι: 16

17 Α Η θέση του δοντιού στο οδοντικό τόξο. Β Το μεγάλο μήκος της κλινικής μύλης. Γ Η ύπαρξη αυχενικών τερηδόνων. Δ Η μη παραλληλότητα των στηριγμάτων. Ε Η δυσκολία αποτύπωσης των οδοντικών στηριγμάτων Για την εξωσχισμική οριοθέτηση περιοδοντικά θεραπευμένων δοντιών, μία από τις προϋποθέσεις είναι: Α Η θέση του δοντιού στο οδοντικό τόξο. Β Η ύπαρξη αυχενικών τερηδόνων. Γ Η μη παραλληλότητα των στηριγμάτων. Δ Η έλλειψη ευαισθησίας της ρίζας. Ε Η δυσκολία αποτύπωσης των οδοντικών στηριγμάτων Για την εξωσχισμική οριοθέτηση περιοδοντικά θεραπευμένων δοντιών, μία από τις προϋποθέσεις είναι: Α Η θέση του δοντιού στο οδοντικό τόξο. Β Η απουσία τερηδόνων. Γ Η μη παραλληλότητα των στηριγμάτων. Δ Η δυσκολία αποτύπωσης των οδοντικών στηριγμάτων. Ε Η ύπαρξη ευαισθησίας της ρίζας Για την εξωσχισμική οριοθέτηση περιοδοντικά θεραπευμένων δοντιών, μία από τις προϋποθέσεις είναι: Α Η θέση του δοντιού στο οδοντικό τόξο. Β Η ύπαρξη αυχενικών τερηδόνων. Γ Η μη παραλληλότητα των στηριγμάτων. Δ Η δυσκολία αποτύπωσης των οδοντικών στηριγμάτων. Ε Η άψογη εφαρμογή στοματικής υγιεινής από τον ασθενή Για την ενδοσχισμική οριοθέτηση περιοδοντικά θεραπευμένων δοντιών, μία από τις ενδείξεις είναι: Α Η θέση του δοντιού στο οδοντικό τόξο. Β Η υπερευαισθησία της ρίζας. Γ Η δυσκολία αποτύπωσης των οδοντικών στηριγμάτων. Δ Η προστασία της ακεραιότητας της μύλης του δοντιού. Ε Η μη παραλληλότητα των στηριγμάτων Για την ενδοσχισμική οριοθέτηση περιοδοντικά θεραπευμένων δοντιών, μία από τις ενδείξεις είναι: Α Η δυσκολία αποτύπωσης των οδοντικών στηριγμάτων. Β Η θέση του δοντιού στο οδοντικό τόξο. Γ Λόγοι αισθητικής. Δ Η μη παραλληλότητα των στηριγμάτων. Ε Η προστασία του επιθηλιακού συνδέσμου Για την ενδοσχισμική οριοθέτηση περιοδοντικά θεραπευμένων δοντιών, μία από τις ενδείξεις είναι: Α Η αυχενική παρουσία τερηδόνων. Β Η θέση του δοντιού στο οδοντικό τόξο. 17

18 Γ Η μη παραλληλότητα των στηριγμάτων. Δ Η προστασία του επιθηλιακού συνδέσμου. Ε Η δυσκολία αποτύπωσης των οδοντικών στηριγμάτων Κύρια σημεία που προσέχουμε κατά την ενδοσχισμική οριοθέτηση της στεφάνης σε περιοδοντολογικά περιστατικά είναι: Α Η θέση των στηριγμάτων στο οδοντικό τόξο. Β Η προστασία της ακεραιότητας της μύλης του δοντιού. Γ Η άκρως ομαλή απόληξη της στεφάνης και η αποφυγή τραυματισμού του επιθηλιακού συνδέσμου. Δ Η δυσκολία αποτύπωσης των οδοντικών στηριγμάτων. Ε Η δυσκολία παραλληλισμού των στηριγμάτων Προκειμένου να αξιολογηθεί ο βαθμός επιτυχίας της ενδοδοντικής θεραπείας ενός δοντιού που θα δεχθεί μόνιμη επανορθωτική αποκατάσταση, ένα από τα κριτήρια είναι: Α Η έμφραξη του ριζικού σωλήνα να έχει γίνει με κώνους αργύρου. Β Η σωστή θέση του θεραπευμένου δοντιού στο οδοντικό τόξο. Γ Η ακεραιότητα της μύλης του δοντιού. Δ Η προσωρινή έμφραξη να έχει γίνει με αμάγαλμα. Ε Η απουσία ευαισθησίας στην πίεση Προκειμένου να αξιολογηθεί ο βαθμός επιτυχίας της ενδοδοντικής θεραπείας ενός δοντιού που θα δεχθεί μόνιμη επανορθωτική αποκατάσταση, ένα από τα κριτήρια είναι: Α Η προσωρινή έμφραξη να έχει γίνει με αμάγαλμα. Β Η ακεραιότητα της μύλης του δοντιού. Γ Η έμφραξη του ριζικού σωλήνα να έχει γίνει με κώνους αργύρου. Δ Η σωστή θέση του δοντιού στο οδοντικό τόξο. Ε Η απουσία παντελώς όλων των σημείων της φλεγμονής Προκειμένου να αξιολογηθεί η πρόγνωση ενός δοντιού που θα δεχθεί ενδοδοντική θεραπεία, ένα από τα κριτήρια είναι: Α Η σπουδαιότητα του δοντιού στον οδοντικό φραγμό. Β Η ύπαρξη συριγγίου στην ακρορριζική περιοχή. Γ Η ακεραιότητα της ανατομικής μύλης του δοντιού. Δ Η δυνατότητα τοποθέτησης προκατασκευασμένου άξονα. Ε Η κυρτότητα της ρίζας Προκειμένου να αξιολογηθεί η πρόγνωση ενός δοντιού που θα δεχθεί ενδοδοντική θεραπεία, ένα από τα κριτήρια είναι: Α Η ύπαρξη τουλάχιστον 3 χιλ. υγιούς οδοντικής ουσίας πάνω από το φατνιακό οστούν. Β Η ακεραιότητα της ανατομικής μύλης του δοντιού. Γ Η κυρτότητα της ρίζας. Δ Η δυνατότητα τοποθέτησης προκατασκευασμένου άξονα. Ε Η ύπαρξη συριγγίου στην ακρορριζική περιοχή 111. Προκειμένου να αξιολογηθεί η πρόγνωση ενός δοντιού που θα δεχθεί ενδοδοντική θεραπεία, ένα από τα κριτήρια είναι: 18

19 Α Η δυνατότητα τοποθέτησης προκατασκευασμένου άξονα. Β Το ύψος του φατνιακού οστού. Γ Η ύπαρξη συριγγίου στην ακρορριζική περιοχή. Δ Η ακεραιότητα της ανατομικής μύλης του δοντιού. Ε Η κυρτότητα της ρίζας Το υλικό εκλογής για την έμφραξη του ριζικού σωλήνα είναι: Α Η σωστή ανάμειξη οξυφωσφορικής κονίας. Β Η έμφραξη με αμάγαλμα. Γ Η χρήση προκατασκευασμένων κώνων αργύρου. Δ Η έμφραξη με γουταπέρκα. Ε Η χρήση προκατασκευασμένων αξόνων Ένα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση χυτών ενδορριζικών αξόνων μετά ψευδομύλης είναι: Α Η ευκολία κατασκευής. Β Η δυνατότητα αφαίρεσης του άξονα. Γ Η δυνατότητα εφαρμογής όταν έχει γίνει έμφραξη του ριζικού σωλήνα με κώνους αργύρου. Δ Προσαρμογή του σχήματος του ενδορριζικού άξονα στο σχήμα του ριζικού σωλήνα. Ε Η χρήση σε δόντια με ακρορριζική αλλοίωση Ένα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση χυτών ενδορριζικών αξόνων μετά ψευδομύλης είναι: Α Η δυνατότητα χρήσης του ιδίου κράματος για άξονα και στεφάνη. Β Η χρήση σε δόντια με ακρορριζική αλλοίωση. Γ Η δυνατότητα εφαρμογής όταν έχει γίνει έμφραξη του ριζικού σωλήνα με κώνους αργύρου. Δ Η δυνατότητα αφαίρεσης του άξονα. Ε Η ευκολία κατασκευής Ένα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση χυτών ενδορριζικών αξόνων μετά ψευδομύλης είναι: Α Η δυνατότητα σωστής υποδομής για σχήμα συγκράτησης και ευστάθειας της στεφάνης. Β Η δυνατότητα αφαίρεσης του άξονα. Γ Η εφαρμογή σε δόντια με ακρορριζική αλλοίωση. Δ Η ευκολία κατασκευής. Ε Η δυνατότητα εφαρμογής όταν έχει γίνει έμφραξη του ριζικού σωλήνα με κώνους αργύρου Η χρήση ενιαίου χυτού άξονα μετά ψευδομύλης παρέχει ένα από τα ακόλουθα πλεονεκτήματα: Α Τη δυνατότητα εύκολης κατασκευής. Β Τη δυνατότητα αφαίρεσης του άξονα όταν χρειασθεί. Γ Τη δυνατότητα επανακατασκευής της υπερκείμενης στεφάνης όταν χρειαστεί. Δ Τη δυνατότητα χρήσης σε δόντια με ακρορριζική αλλοίωση. Ε Τη δυνατότητα χρήσης σε δόντια με έμφραξη κώνων αργύρου. 19

20 117. Η χρήση ενιαίου χυτού άξονα μετά ψευδομύλης παρέχει ένα από τα ακόλουθα πλεονεκτήματα: Α Παρέχει ευκολία παραλληλισμού του ριζικού σωλήνα με τις παρασκευές των άλλων στηριγμάτων. Β Τη δυνατότητα χρήσης σε δόντια με ακρορριζική αλλοίωση. Γ Τη δυνατότητα αφαίρεσης του άξονα όταν χρειασθεί. Δ Τη δυνατότητα εύκολης κατασκευής. Ε Τη δυνατότητα χρήσης σε δόντια με έμφραξη κώνων αργύρου Ένα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση των προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων είναι: Α Η ευκολία κατασκευής τους. Β Συμβάλλουν στην κατακράτηση πλάκας. Γ Προστατεύουν τα παρασκευασμένα δόντια από εξωτερικά ερεθίσματα. Δ Συμβάλλουν στην σωστή αποκατάσταση δοντιών με ακρορριζικές αλλοιώσεις. Ε Είναι εύκολα εφαρμόσιμες σε παρασκευές μερικών επικαλύψεων Ένα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση των προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων είναι: Α Συμβάλλουν στην κατακράτηση πλάκας. Β Η ευκολία κατασκευής τους. Γ Προστατεύουν τα παρασκευασμένα δόντια να μην αλλάξουν χρώμα. Δ Συμβάλλουν στη σωστή αποκατάσταση δοντιών με ακρορριζικές αλλοιώσεις. Ε Συμβάλλουν στην προστασία των περιοδοντικών ιστών Ένα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση των προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων είναι: Α Προστατεύουν τα παρασκευασμένα δόντια να μην αλλάξουν χρώμα. Β Συμβάλλουν στην αποκατάσταση της καλής λειτουργίας της μάσησης. Γ Συμβάλλουν στη σωστή αποκατάσταση δοντιών με ακρορριζικές αλλοιώσεις. Δ Η ευκολία κατασκευής τους. Ε Συμβάλλουν στην κατακράτηση πλάκας Ένα από τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η χρήση των προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων είναι: Α Συμβάλλουν στη διατήρηση σωστής σύγκλεισης. Β Συμβάλλουν στην κατακράτηση πλάκας. Γ Συμβάλλουν στη σωστή αποκατάσταση δοντιών με ακρορριζικές αλλοιώσεις. Δ Η ευκολία κατασκευής τους. Ε Προστατεύουν τα παρασκευασμένα δόντια να μην αλλάξουν χρώμα Μία από τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι προσωρινές ή μεταβατικές αποκαταστάσεις είναι: Α Να εμποδίζουν την υπερέκφυση των παρακείμενων δοντιών. Β Να μην αλλάζουν χρώμα σε βάθος χρόνου. Γ Να έχουν σωστή ανατομικότητα. Δ Να διατηρούν σταθερά στη θέση τους, τους υπάρχοντες τρίτους γομφίους. Ε Να μην προκαλούν ακρορριζικές αλλοιώσεις. 20

21 123. Μία από τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν οι προσωρινές ή μεταβατικές αποκαταστάσεις είναι: Α Να μην αλλάζουν χρώμα σε βάθος χρόνου. Β Να σταθεροποιούν περιοδοντικά εξασθενημένα δόντια. Γ Να μην εμποδίζουν την υπερέκφυση των παρακείμενων δοντιών. Δ Να διατηρούν σταθερά στη θέση τους, τους υπάρχοντες τρίτους γομφίους. Ε Να μην προκαλούν ακρορριζικές αλλοιώσεις Μία από τις ιδιότητες των υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων θα πρέπει: Α Να είναι παραδεκτά από αισθητικής πλευράς. Β Να μην προκαλούν ακρορριζικές αλλοιώσεις. Γ Να διατηρούν σταθερά στη θέση τους, τους υπάρχοντες τρίτους γομφίους. Δ Να μην αλλάζουν ογκομετρικές διαστάσεις με το χρόνο. Ε Να είναι καλοί αγωγοί της θερμότητας Μία από τις ιδιότητες των υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων θα πρέπει: Α Να αλλάζουν ογκομετρικές διαστάσεις με το χρόνο. Β Να είναι καλοί αγωγοί της θερμότητας. Γ Να μην προκαλούν ακρορριζικές αλλοιώσεις. Δ Να είναι εύκολα στην κατασκευή και τις επιδιορθώσεις. Ε Να διατηρούν σταθερά στη θέση τους, τους υπάρχοντες τρίτους γομφίους Μία από τις ιδιότητες των υλικών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων θα πρέπει: Α Να μην επηρεάζονται από την ευγενόλη και να είναι κακοί αγωγοί της θερμότητας. Β Να μην προκαλούν ακρορριζικές αλλοιώσεις. Γ Να αλλάζουν ογκομετρικές διαστάσεις με το χρόνο. Δ Να είναι καλοί αγωγοί της θερμότητας. Ε Να διατηρούν σταθερά στη θέση τους, τους υπάρχοντες τρίτους γομφίους Ένα από τα μειονεκτήματα των ακρυλικών ρητινών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων, με την άμεση τεχνική, είναι: Α Η πιθανή βλάβη του πολφού. Β Η μειωμένη αντοχή στην κάμψη. Γ Η αλλαγή των ογκομετρικών τους διαστάσεων με το χρόνο. Δ Η διατήρηση της καλής θερμικής αγωγιμότητας. Ε Η αδυναμία τους να προσαρμόζονται στην επιθυμητή σύγκλειση Ένα από τα μειονεκτήματα των ακρυλικών ρητινών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή προσωρινών ή μεταβατικών αποκαταστάσεων, με την άμεση τεχνική, είναι: Α Η δυνατότητα να προκαλούν ακρορριζικές αλλοιώσεις. Β Η συστολή τους, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται η σωστή εφαρμογή τους. Γ Η μειωμένη αντοχή στην κάμψη. Δ Η αλλαγή των ογκομετρικών τους διαστάσεων με το χρόνο. Ε Η αδυναμία τους να προσαρμόζονται στην επιθυμητή σύγκλειση. 21

22 129. Για την πιστή αποτύπωση των αυχενικών ορίων μιας οδοντικής παρασκευής, είναι απαραίτητο: Α Η οριοθέτηση των αυχενικών ορίων να είναι στο ίδιο ύψος με το φατνιακό οστό. Β Η οριοθέτηση να είναι ενδοσχισμική. Γ Η εφαρμογή διαφόρων μεθόδων διεύρυνσης της ουλοδοντικής σχισμής. Δ Η οδοντική παρασκευή να είναι τύπου βάθρου. Ε Η οδοντική παρασκευή να είναι λοξοτομημένη Ποια από τις παρακάτω τεχνικές ή μεθόδους αφορά την διεύρυνση της ουλοδοντικής σχισμής: Α Η τεχνική της διπλής ετερόχρονης αποτύπωσης. Β Η τεχνική του διορθωτικού αποτυπώματος. Γ Η τεχνική της διπλής ταυτόχρονης αποτύπωσης. Δ Η μέθοδος του νήματος. Ε Η τεχνική του ατομικού δισκαρίου Ποια από τις παρακάτω τεχνικές ή μεθόδους αφορά την διεύρυνση της ουλοδοντικής σχισμής: Α Η τεχνική του ατομικού δισκαρίου. Β Η ηλεκτροχειρουργική μέθοδος. Γ Η τεχνική της διπλής ταυτόχρονης αποτύπωσης. Δ Η τεχνική του διορθωτικού αποτυπώματος. Ε Η τεχνική της διπλής ετερόχρονης αποτύπωσης Οι τεχνικές ή μέθοδοι αποτύπωσης που χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη είναι: Α Η μηχανοχημική μέθοδος. Β Η τεχνική του διπλού νήματος. Γ Η τεχνική του ενός νήματος. Δ Η τεχνική του ατομικού δισκαρίου. Ε Η ηλεκτροχειρουργική μέθοδος Οι τεχνικές ή μέθοδοι αποτύπωσης που χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη είναι: Α Η τεχνική της σύριγγας ή της διπλής ταυτόχρονης αποτύπωσης. Β Η ηλεκτροχειρουργική μέθοδος. Γ Η τεχνική του ενός νήματος. Δ Η μηχανοχημική μέθοδος. Ε Η τεχνική του διπλού νήματος Οι τεχνικές ή μέθοδοι αποτύπωσης που χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη είναι: Α Η τεχνική του διπλού νήματος. Β Η τεχνική του διορθωτικού αποτυπώματος. Γ Η ηλεκτροχειρουργική μέθοδος. Δ Η τεχνική του ενός νήματος. Ε Η μηχανοχημική μέθοδος. 22

23 135. Σημειώσατε ποιο από τα παρακάτω διαλύματα είναι το σωστό για την απολύμανση των αποτυπωμάτων: Α Διάλυμα χλωριούχου καλίου 1:20. Β Διάλυμα χλωριούχου νατρίου 1:20. Γ Διάλυμα υποχλωριώδους νατρίου 1:10. Δ Γλουταλδεϋδη 6%. Ε Ιωδιοφόρα 1: Ποιο, από τα χρησιμοποιούμενα υλικά κατασκευής κολοβωμάτων και εκμαγείων είναι σε μεγαλύτερη χρήση: Α Οι πυριτικές κονίες. Β Οι εποξικές ρητίνες. Γ Τα πυρίμαχα υλικά κολοβωμάτων. Δ Οι οδοντιατρικοί γύψοι. Ε Το αμάλγαμα Μία από τις προϋποθέσεις που αναφέρονται για τα υλικά κατασκευής κολοβωμάτων και εκμαγείων θα πρέπει να είναι: Α Σταθερά στις διαστάσεις τους. Β Να πήζουν γρήγορα. Γ Ομοιόχρωμα και ομοιογενή. Δ Να μην απαιτούν ειδικές γνώσεις χειρισμών. Ε Να βρίσκονται πλούσια στη φύση Το ιδανικό πάχος του αποτυπωτικού υλικού μέσα στο ατομικό δισκάριο είναι: Α 0 1 χιλ. Β 1 2 χιλ. Γ 2 3 χιλ. Δ 3 4 χιλ. Ε 4 5 χιλ Μία από τις προϋποθέσεις που αναφέρονται για τα υλικά κατασκευής κολοβωμάτων και εκμαγείων θα πρέπει να είναι: Α Να πήζουν γρήγορα. Β Ικανά να αναπαραγάγουν με μεγάλη ακρίβεια τις λεπτομέρειες. Γ Ομοιόχρωμα και ομοιογενή. Δ Να βρίσκονται πλούσια στη φύση. Ε Να μην απαιτούν ειδικές γνώσεις χειρισμών Μία από τις προϋποθέσεις που αναφέρονται για τα υλικά κατασκευής κολοβωμάτων και εκμαγείων θα πρέπει να είναι: Α Να βρίσκονται πλούσια στη φύση. Β Να μην απαιτούν ειδικές γνώσεις χειρισμών. Γ Να πήζουν γρήγορα. Δ Να είναι συμβατά με όλα τα αποτυπωτικά υλικά. Ε Να είναι ομοιόχρωμα και ομοιογενή. 23

24 141. Ποιο υλικό για την κατασκευή εκμαγείων εργασίας και κολοβωμάτων παρουσιάσει σύμφωνα με ερευνητικά δεδομένα, τη μικρότερη μεταβολή των διαστάσεων: Α Η εποξική ρητίνη. Β Η πυριτική κονία. Γ Η βελτιωμένη σκληρή γύψος. Δ Το επαργυρωμένο κολόβωμα. Ε Η βελτιωμένη σκληρή γύψος με την προσθήκη σκληριντικής ουσίας Ποιο από τα χρησιμοποιούμενα υλικά κατασκευής κολοβωμάτων και εκμαγείων είναι το πιο ανθεκτικό: Α Η πυριτική κονία. Β Η εποξική ρητίνη. Γ Η βελτιωμένη σκληρή γύψος. Δ Η σκληρή γύψος. Ε Η απλή γύψος Ποιο από τα χρησιμοποιούμενα συστήματα κατασκευής εκμαγείων και κολοβωμάτων παρουσιάζει τη μεγαλύτερη σταθερότητα του κολοβώματος και τις μικρότερες αποκλίσεις σε κατακόρυφο αλλά και οριζόντιο επίπεδο: Α Το σύστημα Di Lok. Β Το σύστημα Accu Trac. Γ Το σύστημα Pindex. Δ Το σύστημα της αυθαίρετης τοποθέτησης των αξόνων. Ε Το σύστημα των ακίνητων κολοβωμάτων Μία από τις πρωτογενείς λειτουργίες του μεταλλικού σκελετού είναι: Α Να προφυλάξει τα δόντια από θερμικά ερεθίσματα. Β Να φορτίσει το λιγότερο δυνατό το περιοδόντιο. Γ Να προσδώσει την εφαρμογή της κατασκευής στο παρασκευασμένο οδοντικό κολόβωμα. Δ Να διευκολύνει τη σωστή συγκόλληση της κατασκευής. Ε Να προσδώσει την καλύτερη αισθητική απόδοση Μία από τις πρωτογενείς λειτουργίες του μεταλλικού σκελετού είναι: Α Να φορτίσει το λιγότερο δυνατό το περιοδόντιο. Β Να εξυπηρετεί ως άκαμπτη βάση και να αυξάνει την αντοχή της ψαθυρής πορσελάνης. Γ Να προφυλάξει τα δόντια από την κονία συγκόλλησης. Δ Να διευκολύνει τη σωστή συγκόλληση της κατασκευής. Ε Να προσδώσει την καλύτερη αισθητική απόδοση Εάν σε μία γέφυρα το ύψος του μεταλλικού συνδέσμου διπλασιασθεί, τότε: Α Διπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Β Τριπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Γ Τετραπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Δ Οκταπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Ε Η αντίσταση του σκελετού στην κάμψη παραμένει ανεπηρέαστη. 24

25 147. Εάν σε μία γέφυρα το εύρος του μεταλλικού συνδέσμου διπλασιασθεί, τότε: Α Οκταπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Β Διπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Γ Τριπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Δ Τετραπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Ε Η αντίσταση του σκελετού στην κάμψη παραμένει ανεπηρέαστη Εάν σε μία γέφυρα το μήκος του γεφυρώματος διπλασιασθεί, τότε: Α Υποτριπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Β Τετραπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Γ Η αντίσταση στην κάμψη παραμένει ανεπηρέαστη. Δ Υποοκταπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη. Ε Διπλασιάζεται η αντίσταση στην κάμψη Ποιος από τους τύπους των γεφυρωμάτων προσδίδει καλή αισθητική: Α Το σφαιρικό γεφύρωμα. Β Το ελαφρώς επικαλύπτον. Γ Ο τύπος εφιππίου. Δ Το υγιεινό γεφύρωμα. Ε Η παραλλαγή του ελαφρώς επικαλύπτοντος γεφυρώματος Ποιος από τους τύπους των γεφυρωμάτων είναι ο λιγότερο αποδεκτός βιολογικά: Α Το σφαιρικό γεφύρωμα. Β Το ελαφρώς επικαλύπτον. Γ Ο τύπος εφιππίου. Δ Το υγιεινό γεφύρωμα. Ε Η παραλλαγή του ελαφρώς επικαλύπτοντος γεφυρώματος Ποιος από τους τύπους των γεφυρωμάτων θεωρείται ο πλέον υγιεινός: Α Το σφαιρικό γεφύρωμα. Β Το ελαφρώς επικαλύπτον. Γ Ο τύπος εφιππίου. Δ Το υγιεινό γεφύρωμα. Ε Η παραλλαγή του ελαφρώς επικαλύπτοντος γεφυρώματος Ποιος από τους τύπους των γεφυρωμάτων θεωρείται ο πλέον αποδεκτός σύμφωνα με τις περιοδοντικές απόψεις και τις προσθετικές απαιτήσεις της αισθητικής: Α Το σφαιρικό γεφύρωμα. Β Το ελαφρώς επικαλύπτον. Γ Η παραλλαγή του ελαφρώς επικαλύπτοντος γεφυρώματος. Δ Ο τύπος εφιππίου. Ε Το υγιεινό γεφύρωμα Από τα χρησιμοποιούμενα κράματα την καλύτερη πιστότητα εφαρμογής εμφανίζουν: Α Τα βασικά κράματα. Β Τα κράματα τιτανίου. 25

26 Γ Τα χρυσοκράματα. Δ Τα κράματα παλλαδίου αργύρου. Ε Τα κράματα κοβαλτίου χρωμίου Από τα χρησιμοποιούμενα κράματα την καλύτερη ποιότητα εφαρμογής εμφανίζουν: Α Τα βασικά κράματα. Β Τα ευγενή κράματα. Γ Τα αδρόκοκκα κράματα. Δ Τα κράματα τιτανίου. Ε Τα λεπτόκοκκα κράματα Το κέρινο πρότυπο είναι προσανατολισμένο στο δακτύλιο με τρόπο ώστε το χυτό να ψύχεται πιο γρήγορα απ ότι οι αποθήκες μετάλλου. Αυτό γίνεται για να έχει το χυτό: Α Καλύτερη επιφάνεια. Β Καλύτερη ακρίβεια εφαρμογής. Γ Λιγότερες τάσεις. Δ Λιγότερους πόρους. Ε Καλύτερη πυκνότητα χυτού Προκειμένου να ελαχιστοποιήσουμε τη στρέβλωση του κέρινου προτύπου το διατηρούμε: Α Στο ψυγείο. Β Σε θερμοκρασία δωματίου. Γ Σε σκιά. Δ Στο πάγκο για 12 ώρες. Ε Το επενδύουμε αμέσως με πυρόχωμα Ποιος από τους γνωστούς μεταλλοκεραμικούς δεσμούς συμμετέχει περισσότερο στη σύνδεση της πορσελάνης. Α Ο μηχανικός δεσμός. Β Ο συμπιεστικός δεσμός. Γ Ο χημικός δεσμός. Δ Οι δυνάμεις Van der Waals. Ε Κανένας εκ των ανωτέρω Τα πολλαπλά ραγίσματα μιας μεταλλοκεραμικής στεφάνης δυνατόν να οφείλονται: Α Σε υπεροξείδωση του μετάλλου. Β Σε υποοξείδωση του μετάλλου. Γ Σε ασυμβατότητα των συμμετεχόντων υλικών. Δ Σε μόλυνση του μετάλλου. Ε Σε ατελή μεταλλοκεραμική σύνδεση Η αποφλοίωση της πορσελάνης οφείλεται: Α Σε μόλυνση του μετάλλου. Β Σε ατελή απαέρωση του μετάλλου. Γ Σε χρήση πορσελάνης χαμηλής τήξης. 26

27 Δ Σε μεγάλο πάχος στιβάδας οξειδίων. Ε Σε ατελή συμπιεστικό δεσμό Η αδιαφάνεια στην κατασκευή μιας μεταλλοκεραμικής στεφάνης τοποθετείται, για να: Α Ελαττώνει τη συστολή της μάζας της πορσελάνης. Β Απορροφά την υγρασία από τα υπερκείμενα στρώματα της κεραμικής μάζας. Γ Καλύπτει τη σκούρα οξειδωμένη μεταλλική επιφάνεια και ενισχύει τη σύνδεση της πορσελάνης με το μεταλλικό σκελετό. Δ Ελαττώνει την πιθανότητα δημιουργίας φυσαλίδων. Ε Διευκολύνει τη συμπύκνωση της πορσελάνης Μία από τις ιδανικές ιδιότητες που αναφέρονται για τις συγκολλητικές κονίες είναι: Α Το χαμηλό ιξώδες και το πάχος της κονίας. Β Η βραδεία πήξη τους. Γ Ο χρωματισμός τους, για διάκριση από άλλες κονίες. Δ Να είναι μέτριας αντοχής στις εφελκυστικές δυνάμεις. Ε Το υψηλό ιξώδες της κονίας Μία από τις ιδανικές ιδιότητες που αναφέρονται για τις συγκολλητικές κονίες είναι: Α Το υψηλό ιξώδες της κονίας. Β Ο μεγάλος χρόνος εργασίας με ταχεία πήξη στη θερμοκρασία του στόματος. Γ Ο χρωματισμός τους, για διάκριση από άλλες κονίες. Δ Η βραδεία πήξη τους. Ε Να είναι μέτριας αντοχής στις εφελκυστικές δυνάμεις Μία από τις ιδανικές ιδιότητες που αναφέρονται για τις συγκολλητικές κονίες είναι: Α Να είναι μέτριας αντοχής στις εφελκυστικές δυνάμεις. Β Η βραδεία πήξη τους. Γ Η καλή αντίσταση στην υγρασία ή στην προσβολή των οξέων. Δ Το υψηλό ιξώδες της κονίας. Ε Ο χρωματισμός τους, για διάκριση από άλλες κονίες Μία από τις ιδανικές ιδιότητες που αναφέρονται για τις συγκολλητικές κονίες είναι: Α Ο χρωματισμός, για διάκριση από άλλες κονίες. Β Η βιοσυμβατότητα με τον πολφό. Γ Το υψηλό ιξώδες της κονίας. Δ Η βραδεία πήξη τους. Ε Να είναι μέτριας αντοχής στις εφελκυστικές δυνάμεις Η επάλειψη των οδοντικών κολοβωμάτων με προστατευτικά βερνίκια γίνεται για να ελαττώσει: Α Τη διασπορά των συστατικών της κονίας μέσα στα οδοντινοσωληνάρια. Β Την ταχεία πήξη της κονίας. Γ Την αντίσταση στην πλαστική παραμόρφωση. Δ Την συγκολλητική ικανότητα της κονίας στην οδοντική επιφάνεια. 27

28 Ε Την ακτινοσκιερότητα Η επάλειψη των οδοντικών κολοβωμάτων με προστατευτικά βερνίκια γίνεται για να ελαττώσει: Α Την ακτινοσκιερότητα. Β Τη μικροδιείσδυση στα αυχενικά όρια. Γ Την συγκολλητική ικανότητα της κονίας στην οδοντική επιφάνεια. Δ Την αντίσταση στην πλαστική παραμόρφωση. Ε Την ταχεία πήξη της κονίας Η επάλειψη των οδοντικών κολοβωμάτων με προστατευτικά βερνίκια γίνεται για να ελαττώσει: Α Την ταχεία πήξη της κονίας. Β Την συγκολλητική ικανότητα της κονίας στην οδοντική επιφάνεια. Γ Την πιθανότητα εμφάνισης δευτερογενών τερηδόνων. Δ Την αντίσταση στην πλαστική παραμόρφωση. Ε Την ακτινοσκιερότητα Οι παράγοντες που επηρεάζουν το πάχος της κονίας και την καλή εφαρμογή μιας κατασκευής είναι: Α Το μέγεθος των κόκκων της κονίας. Β Η υδαρής ανάμειξη της κονίας. Γ Η ταχεία ενσωμάτωση της σκόνης στο υγρό της κονίας. Δ Η αναμονή για 3 λεπτά πριν την τοποθέτηση της κατασκευής στα δόντια. Ε Η παρουσία ή μη υγρασίας κατά τη φάση της ανάμειξης Οι παράγοντες που επηρεάζουν το πάχος της κονίας και την καλή εφαρμογή μιας κατασκευής είναι: Α Η παρουσία ή μη υγρασίας κατά τη φάση της ανάμειξης. Β Η αναλογία σκόνης υγρού. Γ Η αναμονή για 3 λεπτά πριν την τοποθέτηση της κατασκευής στα δόντια. Δ Η υδαρής ανάμειξη της κονίας. Ε Η ταχεία ενσωμάτωση της σκόνης στο υγρό της κονίας Οι παράγοντες που επηρεάζουν το πάχος της κονίας και την καλή εφαρμογή μιας κατασκευής είναι: Α Η παρουσία ή μη υγρασίας κατά τη φάση της ανάμειξης. Β Η αναμονή για 3 λεπτά πριν την τοποθέτηση της κατασκευής στα δόντια. Γ Η υδαρής ανάμειξη της κονίας. Δ Η ταχεία ενσωμάτωση της σκόνης στο υγρό της κονίας. Ε Ο τύπος και η ποσότητα της ασκουμένης πίεσης κατά τη συγκόλληση Τα μέχρι σήμερα γνωστά ολοκεραμικά συστήματα διακρίνονται σ αυτά: Α Με τον ενισχυμένο εσωτερικό πυρήνα. Β Με την μεγάλη αντίσταση στη διάβρωση. Γ Με ευκολία κατασκευής τους. Δ Με τον υψηλό δείκτη διάθλασης του φωτός. Ε Με τον υψηλό βαθμό διάδοσης της θερμότητας Τα μέχρι σήμερα γνωστά ολοκεραμικά συστήματα διακρίνονται σ αυτά: 28

29 Α Με τον υψηλό βαθμό διάδοσης της θερμότητας. Β Με ευκολία κατασκευής τους. Γ Στα χυτεύσιμα ή υαλοκεραμικά. Δ Με τον υψηλό δείκτη διάθλασης του φωτός. Ε Με την μεγάλη αντίσταση στη διάβρωση Τα μέχρι σήμερα γνωστά ολοκεραμικά συστήματα διακρίνονται σ αυτά: Α Με τον υψηλό δείκτη διάθλασης του φωτός. Β Με την μεγάλη αντίσταση στη διάβρωση. Γ Με ευκολία κατασκευής τους. Δ Στα μηχανικά κατασκευαζόμενα (Celay). Ε Με τον υψηλό βαθμό διάδοσης της θερμότητας Στα σύγχρονα ολοκεραμικά συστήματα έχουν αναπτυχθεί διάφοροι τρόποι ενίσχυσής τους, όπως: Α Η ενίσχυση με διασπορά υψηλής αντοχής κρυσταλλικών ενώσεων. Β Η ενίσχυση με την ενσωμάτωση οργανικών ενώσεων στη μάζα της πορσελάνης. Γ Η ενίσχυση με την απελευθέρωση των εσωτερικών τάσεων που υπάρχουν στη μάζα της πορσελάνης. Δ Η ενίσχυση με την επίδραση ειδικών καταλυτών. Ε Η ενίσχυση κατά τη φάση της κονιοποίησης της πορσελάνης Στα σύγχρονα ολοκεραμικά συστήματα έχουν αναπτυχθεί διάφοροι τρόποι ενίσχυσής τους, όπως: Α Η ενίσχυση με την ενσωμάτωση οργανικών ενώσεων στη μάζα της πορσελάνης. Β Η ενίσχυση με χημική επεξεργασία. Γ Η ενίσχυση κατά τη φάση της κονιοποίησης της πορσελάνης. Δ Η ενίσχυση με την επίδραση ειδικών καταλυτών. Ε Η ενίσχυση με την απελευθέρωση των εσωτερικών τάσεων που υπάρχουν στη μάζα της πορσελάνης Πριν την συγκόλληση μίας προσθετικής αποκατάστασης τα οδοντικά κολοβώματα θα πρέπει να στεγνώνονται επαρκώς αλλά όχι υπερβολικά. Ο ενδεχόμενος κίνδυνος είναι: Α Βλάβη των οδοντινοβλαστών και μεταγενέστερη οδοντική ευαισθησία Β Ανεπαρκής συγκόλληση Γ Νέκρωση του πολφού Δ Διάλυση της κονίας Ε Βλάβη των περιοδοντικών ιστών Οι παράγοντες που επηρεάζουν τις ιδιότητες της ψευδαργυροφωσφορικής κονίας κατά την ανάμειξη είναι: Α Αναλογία σκόνης υγρού Β Θερμοκρασία γυάλινης πλάκας ανάμειξης Γ Τρόπος ανάμειξης Δ Χρόνος ανάμειξης Ε Όλα τα προηγούμενα 29

30 178. Τα πλεονεκτήματα των υαλοιονομερών κονιών είναι: Α Καλή χημική συγκόλληση με τους οδοντικούς ιστούς Β Καλή βιοσυμβατότητα Γ Απελευθέρωση φθορίου Δ Αντοχή στην διάλυση στο στοματικό περιβάλλον Ε Όλα τα παραπάνω 179. Πριν την συγκόλληση με ψευδαργυροφωσφορική κονία τα οδοντικά κολοβώματα θα πρέπει να: Α Αδροποιούνται με υδροφθωρικό οξύ Β Αδροποιούνται με φωσφορικό οξύ Γ Καθαρίζονται με πάστα προφύλαξης και να στεγνώνονται Δ Καθαρίζονται με οινόπνευμα Ε επαλείφονται με ευγενόλη 180. Η κονία οξειδίου του ψευδαργύρου και ευγενόλης χρησιμοποιείται για μόνιμη συγκόλληση σε περιπτώσεις: Α Ευαίσθητων δοντιών Β Ενδοδοντικά θεραπευμένων δοντιών Γ Χυτών ενδοριζικών αξόνων Δ Κολοβωμάτων με ανασυστάσεις ρητινών Ε Κανένα από τα ανωτέρω 181. Οι πολυκαρβοξυλικές κονίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε περιπτώσεις: Α Όπου προέχει η αποφυγή βλάβης του πολφού Β Για προσωρινή συγκόλληση Γ Αποκαταστάσεων με πολύ ισχυρή μηχανική συγκράτηση Δ Α και Β και Γ Ε Συγκόλλησης κεραμικών ενθέτων 182. Για την συγκόλληση ολοκεραμικών όψεων θα πρέπει να χρησιμοποιούνται: Α Ψευδαργυροφωσφορικές κονίες Β Ρητινώδεις κονίες Γ Κονίες οξειδίου ψευδαργύρουκαι ευγενόλης Δ Πολυκαρβοξυλικές κονίες Ε Οποιαδήποτε κονία 183. Για την εξασφάλιση μεγαλύτερου χρόνου εργασίας για τις ψευδαργυροφωσφορικές κονίες ο οδοντίατρος μπορεί να: Α Αλλάξει την αναλογία σκόνης- υγρού Β Χρησιμοποιήσει υγρό πολυκαρβοξυλικής κονίας Γ Προσθέσει μία σταγόνα νερό κατά την ανάμειξη Δ Χρησιμοποιήσει ψυχρή γυάλινη πλάκα Ε Χρησιμοποιήσει ψυχρή σπάθη ανάμειξης 184. Τα πλεονεκτήματα των ρητινωδών κονιών είναι: Α Ισχυρή συγκόλληση με τους οδοντικούς ιστούς Β Αντοχή στην διάλυση 30

31 Γ Προστασία του πολφού Δ Α και Β Ε Όλα τα παραπάνω 185. Εάν πρόκειται να χρησιμοποιηθεί υαλοΐονομερής ή πολυκαρβοξυλική κονία για την συγκόλληση μίας αποκατάστασης: Α Θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί βερνίκι στα παρασκευασμένα δόντια για απόφραξη των οδοντινοσωληναρίων Β Θα πρέπει να προστεθεί βαζελίνη στην κονία για μεγαλύτερη πλαστικότητα Γ Θα πρέπει να καθαριστούν τα παρασκευασμένα δόντια με καθαρό οινόπνευμα Δ Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί βερνίκι στα παρασκευασμένα δόντια γιατί υπάρχει κίνδυνος παρεμπόδισης πήξης της κονίας Ε Θα πρέπει να προστεθεί νερό στα όρια της κονίας κατά την πήξη 186. Σε μία ακίνητη προσθετική αποκατάσταση ελέγχονται: Α Η εφαρμογή των ορίων Β Το περίγραμμα της αποκατάστασης Γ Τα σημεία επαφής Δ Η σύγκλειση Ε Όλα τα παραπάνω 187. Μία ακίνητη προσθετική αποκατάσταση θα πρέπει να δοκιμάζεται: Α Στο στάδιο του μεταλλικού σκελετού Β Στο στάδιο μπισκότου Γ Στο στάδιο μεταλλικού σκελετού και μπισκότου Δ Αμέσως μετά την αφαίρεση από το πυρόχωμα Ε Μετά την διαμόρφωση του κέρινου προτύπου 188. Η εφαρμογή των αυχενικών ορίων στις ακίνητες προσθετικές αποκαταστάσεις ελέγχεται: Α Με οπτικό έλεγχο Β Με λεπτό ανιχνευτήρα Γ Με οπισθοφατνιακές ακτινογραφίες Δ Με οδοντικό νήμα Ε Α και Β και Γ 189. Τα συγκλεισιακά σημεία επαφής ελέγχονται: Α Με ειδικές ταινίες σε διάφορα πάχη Β Με οδοντικό νήμα Γ Με ζυμώδη σιλικόνη Δ Με λεπτόρευστη σιλικόνη Ε Με όλα τα παραπάνω 190. Πριν την δοκιμή σκελετού στον ασθενή μια μεταλλοκεραμική εργασία θα πρέπει να ελέγχεται στο εργαστήριο για: Α Εσωτερικές ανωμαλίες Β Εφαρμογή στα γύψινα κολοβώματα Γ Ικανοποιητική σύγκλειση Δ Μεσοδόντια σημεία επαφής 31