ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ (Α ΛΟΥΚΑ). Μνήμη τῆς Ὁσίας Μητρὸς ἡμῶν Εὐφροσύνης. Ἦχος πλ. αʹ. Ἑωθινόν γ. µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν

Transcript

1 ΥΡΙΑΗ Ι (Α ΛΟΥΑ). νήμη τῆς Ὁσίας ητρὸς ἡμῶν Εὐφροσύνης. Ἦχος πλ. αʹ. Ἑωθινόν γ. Ἦχος α Θε ο ος υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι υ ρι ι ι ι ι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ υρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ. (Τὸ ὡς ἄνω) Στίχος 2. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ὀνόματι υρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος υ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι υ ρι ι ι ι ου Στίχος 3. αρὰ υρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Ἀπολυτίκια Ἀπολυτίκιον ἦχος πλ. α Τον συ να ναρ χον λο γον α τρι και νευ µα τι τον εκ αρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του 2

3 ΆΟΛΥΤΊΙΟΝ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ Ἦχος Νη Γα όξα ατρὶ... Γ Εν σοι η τερ α κρι βως δι ε σω θη το κατ ει ει κο ο ο να λα βου σα γαρ τον σταυ ρον η κο λου θη σας τω Χρι στω και πρατ του σα ε ε δι δα α σκες υ περ ο ρα αν µεν σαρ κος πα ρε ερ χε ται γαρ ε πι µε λει σθαι δε ψυ χης πραγ µα τος α θα α να α α του δι ο και µε τα Αγ γε λων συν α γαλ λε ται ο σι α Ευ φρο συ νη το ο πνευ µα α σου 3

4 αὶ νῦν...θεοτοκὶον. Ο δι η µας γεν νη θεις εκ αρ θε νου και σταυ ρω σιν υ πο Ν µει νας α γα θε ο θα να τω τον θα να τον σκυ λευ σας και ε γερ σιν δει ξας ως Θε Γ ος µη πα ρι δης ους ε πλα σας τη χει ει ρι Ν σου δει Γ ξον την φι λαν θρω πι αν σου ε λε η η Ν µον δε ξαι την τε κου σαν σε Θε ο το κον πρε σβευ ου σαν υ περ η µων και σω ω σον Γ Σω τηρ η µων λα ον α πε γνω σµε ε νο ο ο ο ο ο ον 4

5 αθίσµατα ετὰ τὴν α Στιχολογίαν. Τὸν συνάναρχον Λόγον Τον Σταυ ρον του υ ρι ου εγ κω µι α σω µεν την τα φην την α γι αν υ υ µνοις τι µη σω µεν και την Α να στα σιν αυ του υ περ δο ξα σω µεν ο τι συ νη γει ρε νε κρους εκ των µνη µα των ως Θε ος σκυ λευ σας κρα τος θα να του και ι σχυν δι α βο ο λου και τοις εν Α δη φως α νε τει ει λε ο ξα α τρι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι 5

6 υ ρι ε νε κρος προ ση γο ρευ θης ο νε κρω ω σας τον θα να τον εν µνη µα τι ε τε θης ο κε νω ω σας τα µνη µα τα α νω στρα τι ω ται τον τα φον ε φυ λατ τον κα τω τους απ αι ω νος νε κρους ε ξα νε στη σας παν το δυ να µε και α κα τα λη πτε υ υ ρι ε δο ξα α σοι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Χαι ρε υ λη υ ρι ου η α δι ο δευ τος χαι ρε τει χος και σκε πη των προ στρε χον 6

7 των εις σε χαι ρε α χει µα στε λι µην και α πει ρο γα µε η τε κου σα εν σαρ κι τον οι η την σου και Θε ον πρε σβευ ου σα µη ελ λει πης υ περ των α νυ µνου ουν των και προ σκυ νου ουν των τον το ο κο ον σου υ ετὰ τὴν Β' Στιχολογίαν. ρι ε µε τα την τρι η µε ρον σου α να στα σιν και την των α πο στο ο λων προ σκυ νη σιν ο ε τρος ε βο α σοι γυ ναι κες α πε τολ µη σαν κα γω ε δει λι α σα λη στης ε θε ο λο γη σε κα γω ω ηρ 7

8 νη σα µην σε α ρα κα λε σεις µε του λοι που µα θη την η πα λιν δει ξεις µε α λι ε α βυ θου αλ λα µε τα νο ουν τα µε δε ε ξαι ο Θε ος και σω σο ον µε ο ξα α τρι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι υ ρι ε εν µε σω σε προ ση λω σαν οι πα ρα νο µοι των κα τα δι κων και λογ χη την πλευ ραν σου ε ξε κεν τη σαν ω ε λε η η µον τα φην δε κα τε δε ε ξω ο λυ σας Α δου τας πυ λας και α νε ε στης τρι η µε 8

9 ρος ε δρα µον γυ ναι κες ι δει ειν σε και α πηγ γει λαν α πο στο λοις την ε γερ σιν υ περ υ ψου µε νε Σω τηρ ον υ µνου σιν αγ γε ε λοι ευ λο γη µε νε υ υ ρι ε δο ο ξα α σοι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α πει ρο γα µε νυµ φη θε ο γεν νη τρι α η της Ευ ας την λυ πην χα ρο ποι η σα σα α νυ µνου µεν οι πι στοι και προ σκυ νου µεν σε ο τι α νη γα γες η µας εκ 9

10 της αρ χαι ας α ρας και νυν δυ σω πει α πα αυ στως πα νυ µνη τε α να γι ι α εις το σω θη η ναι η µας 10

11 Εὐλογητάρια Ἦχος α Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Των Αγ γε λων ο δη µος κα τε πλα γη ο ρω ων σε εν νε κροι οις λο γι σθεν τα του θα να του δε Σω τηρ την ι σχυ υν κα θε λο ον τα και συν ε αυ τω τον Α δαµ ε γει ραν τα και εξ Α δου παν τας ε λευ θε ρω σαν τα Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου 11

12 Τι τα µυ ρα συµ πα θως τοις δα κρυ σιν ω µα θη τρι αι κιρ να τε ο α στρα πτων εν τω τα φω Αγ γε λος προ σε φθεγ γε το ταις µυ ρο φο ροις ι δε τε υ µεις τον τα α φον και η σθη τε ο Σω τηρ γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου Λι αν πρω ι µυ ρο φο ροι ε δρα µον προς το µνη µα σου θρη νο λο γου σαι αλλ ε πε στη προς αυ τας ο Αγ γε λος και ει ει πε 12

13 θρη νου ο και ρος πε παυ ται µη κλαι ε τε την Α να στα σιν δε Α πο στο λοις ει πα τε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου υ ρο φο ροι γυ ναι κες µε τα µυ ρων ελ θου ου σαι προς το µνη µα σου Σω τερ ε νη χουν το Αγ γε ε λου προς αυ τας φθεγ γο µε ε νου τι µε τα νε κρων τον ζω ων τα λο γι ζε σθε ως Θε ος γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ 13

14 µα τι ρο σκυ νου µεν α τε ρα και τον του ου του Υι ο ον τε και το Α α γι ον νευ µα την Α γι αν Τρι α δα εν µι α τη ου σι ι α συν τοις Σε ρα φειµ κρα ζον τες το Α γι ος Α γι ος Α γι ος ει υ ρι ε αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ζω ο δο την τε κου ου σα ε λυ τρω ω σω αρ θε ε νε τον Α δα αµ α µαρ τι ας χαρ µο νην δε τη Ε ευ α αν τι λυ υ πης πα 14

15 ρε ε σχες ρευ σαν τα ζω ης ι θυ νε προς ταυ την δε ο εκ σου σαρ κω θεις Θε ος και αν θρω πος Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α (ίς) αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος Τό γ. Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι ι ι α δο ξα σοι ο Θε ο ο ο ος 15

16 Ἡ Ὑπακοή. Ἀγγελικῇ ὁράσει τὸν νοῦν ἐκθαμβούμεναι, καὶ θεϊκῆ ἐγέρσει τὴν ψυχὴν φωτιζόμεναι, αἱ υροφόροι τοῖς Ἀποστόλοις εὐηγγελίζοντο Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι, τὴν Ἀνάστασιν τοῦ υρίου, συνεργοῦντος τοῖς θαύμασι, καὶ παρέχοντος ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Οἱ ἀναβαθµοί Άντίφωνον α Εν τω θλι βε σθαι µε αυ ι τι κως α δω σοι Σω τηρ µου ρυ υ σαι µου την ψυ χην εκ γλω ωσ σης δο λι ι ι ι ι ας Τοις ε ρη µι κοις ζω η µα κα ρι ι α ε στι θε ι κω ε ε ρω τι πτε ρου µε ε νοις ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 16

17 αινυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι πε ρι κρα τει ται παν τα τα ο ρα τα α τε ε συν τοις α ο ρα α τοις αυ το κρα τες γαρ ον της Τρι α α δος εν ε στιν α ψε ε ε ε ευ στως Ἀντίφωνον Β' Εις τα ο ρη ψυ χη αρ θω ω µεν δε ευ ρο ε κει ει σε ο θεν βο η η θει α η η κει ε ξι α σου χειρ κα µε Χρι στε ι πτα µε ε νη σκαι ω ρι ας πα α ση ης πε ρι φυ 17

18 λα ξα α τω ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι θε ο λο γουν τες φω µεν συ ει Θε ος ζω η ε ρως φως νου ους συ χρη στο ο της ω ω νας συ βα σι λε ευ εις εις τους αι Ἀντίφωνον Γ' Ε πι τοις ει ρη κο σι µοι εις τας αυ λας προ σβω µεν υ ρι ου χα ρας πολ λης πλη 18

19 σθεις ευ χα ας α να πε ε ε ε εµ πω Ε πι οι κον α βιδ τα φο βε ρα τε λε σι ουρ γει ει ται πυρ γαρ ε κει φλε ε γον α παν τα αι σχρο ο ο ο ον νουν ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι ζω αρ χι κη α ξι ι α εξ ου πα αν ζω ον εµ ψυ χου ου ται Β χορός ως εν α τρι ι ι ι α µα τε και λο 19

20 ο ο ο ο γω ροκείµενον Α να στη θι υ ρι ε ο Θε ο ος µου ο (ίς) τι συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας Στίχος: Ἐξομολογήσομαί σοι, ύριε, ἐν ὅλη καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου. Τὸ Τρίτον. ο ος µου Α Β χορός να στη θι υ ρι ε ο Θε ο τι συ βα σι λε ευ εις εις τους αι ω ω νας 20

21 Ὁ Χορός: Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου. ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω Ὁ ιάκονος: Τοῦ υρίου δεηθῶµεν Ν υ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη 3 ην 3 3 α α υ υ ρι ον α σα πνο (ίς) η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον Αι νε σα τω πνο η πα σα τον υ ρι ο ο ον Ν Ὁ ιάκονος: αὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. 21

22 Ὁ Χορός: αι τω νευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωµεν. ο ξα σοι υ ρι ε ο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, ύριε, δόξα Σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, ύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν ύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι' ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ Ν' Ψαλµὸς 22

23 Ἦχος ι Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σον µε Ο ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 23

24 Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη φθην και εν α µαρ τι ι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα 24

25 ρι σθη σο µαι πλυ νεις µε και υ περ χι ο ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µοι α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ υ νην α γαλ λι α σον ται ο στε α τε τα πει νω µε ε ε να Α πο στρε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ων µου και πα σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον 3 αρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε 3 µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ 3 3 και νι σον εν τοις εγ κα τοιςµου 25

26 3 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ 3 σω που σου και το νευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο δος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω ω στη ρι ξον µε ι δα ξω α νο µους τας ο δους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σι Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι 26

27 α σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου υ ρι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο ο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σιν σου Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου δε 27

28 νω σει Α γα θυ νον υ ρι ε εν τη ευ δο κι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα 3 Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο σχους και ε λε 3 η σον µε ο Θε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α 28

29 γι ω νευ µα τι Ταις των Α πο στο ο λων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των αι νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου 29

30 και κα τα το πλη θος των οικ τιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Α να στας ο Ι η σους α πο του τα φου κα θως προ ει πεν ε δω κεν η µιν 3 την αι ω νι ον ζω ην και µε γα ε λε ο ο ος 30

31 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... ύριε, ἐλέησον (ιβ ). υ ρι ε ε λε η σον υ ρι ε Β ε λε η σον υ ρι ε (ίς) ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι Β ε ε λε η σον υ ρι ε Β ε λε η σον υ ρι ε ε λε η σον υ ρι Β ε ε λε η σον υ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 31

32 Ὁ Ἀναστάσιμος ανών. ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρμός. Ἦχος α Ιπ\ πον και α να βα την εις θα λασ σαν ε ρυ θραν ο συν τρι βων πο λε ε µους εν υ ψη λω βρα χι ο νι Χρι στος ε ξε τι να ξε Ισ ρα ηλ δε ε σω σεν ε πι νι κι ον υ µνον α δον τα ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Σε η α καν θη φο ρος Ε βραι ων συ να γω γη ου στορ γην ευ ερ γε τα προς σε φυ λα α α ξα σα µη τρι κην Χρι στε ε στε φα νω 32

33 σε τον γε ναρ χην λυ ον τα της α καν θης το ε πι τι µι ον ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Η γει ρας µε πε σον τα τω βο θρω ε πι κλη θεις ζω ο δο τα α πτω ω τως και της ε µης δυ σω δους φθο ρας Χρι στε α να σχο ο µε νος α πει ρα στως θει ας ου σι ας µυ ρω µε ευ ω δι ι α α σας Θεοτοκίον. Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας 33

34 Λε λυ ται η κα τα ρα η λυ πη πε παυ ται η γαρ ευ λο γη µε νη και κε χα ρι τω µε ε νη πι στοις χα ρα αν εξ α νε τει λεν ευ λο γι αν πα σιν αν θη φο ρου ου σα Χρι στον τοις πε ρα α σι 34

35 ρῶτος ανὼν τῆς Ὁσίας. ᾨδὴ α. Ἦχος πλ. δ. Ἁρματηλάτην. Στίχ. Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὁ τρισαγίαις ἐν φωναῖς ὑμνούμενος, ὑπὸ φρικτῶν στρατιῶν, καὶ συνῳδὰ δείξας, τοὺς βροτούς, δοξάζειν σε, καὶ νῦν αὐτὸς τὴν βλάσφημον, ἀνατρέπων προσθήκην, τοῦ Τρισαγίου ἐξαίσιον, ἔθου τοῦ παιδὸς ἁρπαγὴν καὶ φωνήν. Στίχ. Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Σὺ τὸν Θεὸν ἀπὸ ψυχῆς ἐπόθησας, καὶ ἐμνηστεύθης αὐτῷ, κοσμικὸν μνηστῆρα, καὶ σαρκὸς εὐπάθειαν, καὶ πλοῦτον τὸν ἐπίκηρον, καὶ τρυφὴν καὶ τὴν δόξαν, καταλιποῦσα ανεύφημε, καὶ ἀσκητικὸν βίον ζήσασα. όξα... Εὐφορωτάτη γῆ καθάπερ πέφηνας, ἑκατοστεύοντα, καρπὸν ἀποδοῦσα, Εὐφροσύνη πάνσεμνε καὶ γὰρ ἐν τῇ καρδίᾳ σου, δεξαμένη προθύμως, τὴν συμβουλὴν τὴν σωτήριον, ἐνεγκεῖν εἰς ἔργον ἐσπούδασας. αὶ νῦν... Θεοτοκίον 35

36 Ῥήσεσι θείων ροφητῶν ἑπόμενοι, καθωμολόγησαν, τὸν τοῦ Θεοῦ Λόγον σάρκα προσλαβόμενον, οἱ θεοφόροι άρτυρες, ἐξ ἀχράντου αρθένου, ἣν Θεοτόκον δοξάζομεν, ᾄσμασιν ἀεὶ μακαρίζοντες. 36

37 Ὁ Ἀναστάσιμος ανών. ᾨδὴ γ. Ὁ Εἱρμός. Ἦχος α Ο πη ξας επ ου δε νος την γη ην τη προ στα ξει σου και µε τε ω ρι σας α σχε τως βρι θου σαν ε πι την α σα λευ τον Χρι στε πε τραν των εν το λων σου την εκ κλη σι αν σου στε ρε ω σον µο νε α γα θε ε και φι λαν θρω ω πε ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Χο λην µεν οι εκ πε τρας το µε λι θη λα σαν τες τω εν τη ε ρη µω τε ρα τουρ 37

38 γη σαν τι σοι προ σε νη νο χα σι Χρι στε ο ξος αν τι του µαν να ευ ερ γε σι αν σοι η µει ψαν το παι δες Ισ ρα η ηλ οι α γνω µο νες ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου υ ρι ε Οι πα λαι φω το ει δει νε φε ε λη σκε πο µε νοι την ζω ην εν τα φω Χρι στε κα τε θε ντο αλλ αυ τε ξου σι ως α να στας πα σι πι στοις πα ρε σχες την µυ στι κως ε πι σκι α ζου σαν α νω θεν του νε ευ µα τος ελ λαµ 38

39 ψιν Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Συ η τηρ Θε ου α συν δυ α α στως γε γε νη σαι του εξ α κη ρα του α τρος εκ λαµ ψαν τος α νευ θεν ω δι νων µη τρι κων ο θεν σε Θε ο το κον σε σαρ κω µε νον γαρ ε κυ η σας Λο γον ορ θο δο ο ξως κη ρυτ το µεν 39

40 ρῶτος ανὼν τῆς Ὁσίας. ᾨδὴ γ. Ἦχος πλ. δ. Ὁ στερεώσας Στίχ. Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, ὁ ἀποκρύψας τὰ βάθη, μυστηρίων σου καὶ ἀποκαλύψας, νηπίοις ταῦτα θαυμαστῶς, νηπίῳ ἐκκαλύπτεις νῦν, ἀρθέντι ἐν νεφέλαις, μέλος σαφῶς τὸ Τρισάγιον. Στίχ. Ὁσία τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Τῆς ἐμπαθείας δυσειδῆ, χιτῶνα ἐκδυσαμένη, ἐν σοφίᾳ τὴν στολὴν ἐνεδύσω, ἀπαθείας ἐν Χριστῷ μέσον ἀνδρῶν ἀπήστραψας, ἀσκητικῶς βιοῦσα, καὶ σκεπτόμενη τῇ χάριτι. όξα... Γῆς ἐγκρατείας χαλινῷ, τάς ἀκαθέκτους ὀρέξεις, τῆς σαρκὸς ἀναχαιτίζουσα ῆτερ, πρὸς τὸν δρόμον τὸν καλόν, τῆς ἱερᾶς ἀσκήσεως, τὴν σὴν καρδίαν εἶχες, εὐθυποροῦσαν ἀπρόσκοπα. αὶ νῦν... Θεοτοκίον Ἀπειρογάμως τοῦ Θεοῦ, τὸν Λόγον, ὦ Θεοτόκε, ἀπεγέννησας ἐκ σοῦ σαρκωθέντα ὃν οἱ άρτυρες Θεόν, ἀνδρείως ὡμολόγησαν, ὡς στρατιῶται τούτου, στεφανῖται γενόμενοι. 40

41 άθισμα. Τοῦ ηναίου. Ἦχος πλ. α. Τὸν Συνάναρχον Λόγον. Τὸ τοῦ θήλεος χαῦνον ἐπινευρώσασα, οὐρανίαις ἐλπίσι μέσον κατῴκησας, ἀδιστάκτῳ λογισμῷ ἀνδρῶν θεόπνευστε, τὸν τῆς Εὔας πτερνιστήν, ὑποτάττουσα ταῖς σαῖς, παρθένε πτέρναις τοῖς πόνοις, καὶ ταῖς ἀγρύπνοις μελέταις διὸ ἐν πίστει σὲ μακαρίζομεν. όξα. αὶ νῦν. Θεοτοκίον. Ἦχος ὁ αὐτός. Σὲ λιμένα καὶ τεῖχος καὶ καταφύγιον, καὶ ἐλπίδα καὶ σκέπην καὶ προστασίαν θερμήν, εὑρηκότες οἱ πιστοί, πρὸς σὲ προστρέχομεν καὶ ἐκβοῶντες ἐκτενῶς, ἀνακράζομεν πιστῶς Ἐλέησον Θεοτόκε, τοὺς ἐπὶ σοὶ πεποιθότας, καὶ τῶν πταισμάτων ἀπάλλαξον. 41

42 οντάκιον Ἦχος λ. α ιμητὴς ὑπάρχων ρὸς τὸν ᾍδην Σωτήρ μου συγκαταβέβηκας, καὶ τὰς πύλας συντρίψας ὡς παντοδύναμος, τοὺς θανόντας ὡς τίστης συνεξανέστησας, καὶ θανάτου τὸ κέντρον Χριστὲ συνέτριψας, καὶ Ἀδὰμ τῆς κατάρας ἐρρύσω Φιλάνθρωπε διὸ πάντες σοι κράζομεν Σῶσον ἡμᾶς ύριε. Ὁ Οἶκος Ἦχος λ. α Ἀκούσασαι αἱ Γυναῖκες τοῦ Ἀγγέλου τὰ ῥήματα, ἀπεβάλοντο τὸν θρῆνον, προσχαρεῖς γενόμεναι, καὶ σύντρομοι τὴν Ἀνάστασιν ἔβλεπον, καὶ ἰδοὺ Χριστὸς προσήγγισεν αὐταῖς, λέγων τό Χαίρετε, θαρσεῖτε, ἐγὼ τὸν κόσμον νενίκηκα, καὶ τοὺς δεσμίους ἐρρυσάμην σπουδάσατε οὖν πρὸς τοὺς αθητάς, ἀπαγγέλλουσαι αὐτοῖς, ὅτι προάγω ὑμᾶς, ἐν τῇ πόλει Γαλιλαίᾳ τοῦ κηρῦξαι. ιὸ πάντες σοι κράζομεν Σῶσον ἡμᾶς ύριε. Συναξάριον. 42

43 Τῇ Ε' τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τῆς Ὁσίας ητρὸς ἡμῶν Εὐφροσύνης, θυγατρὸς αφνουτίου τοῦ Αἰγυπτίου. Στίχ. Τὸ θῆλυ κρύπτεις ἀνδρικῶς, Εὐφροσύνη, αὶ κρυπτὰ τὸν βλέποντα εσπότην βλέπεις. Εἰκάδα Εὐφροσύνη κατὰ πέμπτην πότμον ὑπέστη. ύσας ὁ αφνούτιος ἐν τῷ σαρκίῳ, Τῷ πνεύματι ζῇ, καὶ θεωρεῖ φῶς μέγα. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ ἁγίου άρτυρος αφνουτίου. Στίχ. Σταυροῦσι αφνούτιον οἱ κόσμου φίλοι, Τὸν παντὶ κόσμῳ καὶ πρὶν ἐσταυρωμενον. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἀνάμνησις τοῦ μεγάλου Σεισμοῦ, ἐν ᾗ τελεῖται ἡ ἐν τῷ ἀέρι ἁρπαγὴ τοῦ παιδός. Στίχ. Ἀρθεὶς ἄνω παῖς τὸ τρισύμνητον μέλος, αθὼς νόες ψάλλουσιν, ἀγγέλλει κάτω. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμῃ τῶν ἁγίων αρτύρων αύλου, Τάττης, καὶ τῶν τέκνων 43

44 αὐτῶν Σαβινιανοῦ, αξίμου, Ῥούφου καὶ Εὐγενίου. Στίχ. ατὴρ ὁ αῦλος μαρτυρεῖ σὺν τοῖς τέκνοις. εθ' ὧν σεαυτὴν Τάττα τάττεις ἐμφρόνως. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 44

45 αταβασίες, Ἀνοίξω το στόµα µου... ᾨδὴ α' Β Α Β Ἦχος νοι ξω το στο µα µου και πλη ρω θη Β σε ται νευ µα τος και λο γον ε ρευ ξο µαι τη Βα σι λι δι η τρι και ο φθη σο µαι φαι δρως πα νη γυ ρι ζων και Β α α σω γη θο µε νος τα αυ της τα θαυ µα τα ᾨδὴ γ' Τους σου ους υ µνο λο γους Θε ο το κε η ζω ω σα και α φθο νος πη γη θι α σον συγ κρο τη σαν τας πνευ µα τι κον στε ρε ω ω σον και εν τη θει α δο ξη σου Ὁ α χορός στε φα νων δο ξης α ξι ω σον 45

46 ᾨδὴ δ' Την α νε ξι χνι α στον θει ει αν βου λην της εκ της αρ θε ε νου σαρ κω σε ως σου του υ ψι στου ο ρο φη της Αβ βα κουµ κα τα νο ων ε κραυ γα ζε δο ξα τη δυ να µει σου υ ρι ε ᾨδὴ ε' Ε ξε στη τα συµ παν τα ε πι τη θει α δο ξη σου συ γαρ α πει ρο γα µε αρ θε νε εσ χες εν µη τρα τον ε πι πα αν των Θε ον και τε το κας α χρο νον Υι ον πα σι τοις υ µνου σι σε σω τη ρι αν βρα βευ ον τα 46

47 ᾨδὴ στ' Την θει αν ταυ την και παν τι µον τε λουν τες ε ορ την οι θε ο φρο νες της Θε ο µη το ρος δευ τε τας χει ρας κρο τη σω µεν τον εξ αυ της τε χθεν τα Θε ον δο ξα ζον τες ᾨδὴ ζ' Ουκ ε λα α τρευ σαν τη κτι σει οι θε ο φρο νες πα ρα τον κτι σαν τα αλ λα πυ ρος α πει λην αν δρει ως πα τη σαν τες χαι ρον τες ε ψαλ λον υ περ υ υ µνη η τε ο των α τε ρων υ ρι ος και Θε ος ευ λο γη τος ει ᾨδὴ η' Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ 47

48 νου ου µεν τον υ ρι ον αι αι δας ευ α γεις εν τη κα µι νω ο το ο κος της Θε ο το κου δι ε σω σα το το τε µεν τυ που µε νος νυν δε εν ερ γου µε νος την οι κου µε νην α πα σαν α γει ρει ψαλ λου ου σαν τον υ ρι ον υ µνει τε τα ερ γα και υ περ υ ψου τε εις παν τας τους αι ω ω να α α α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ µητέρα τοῦ φωτὸς... 48

49 Τιµιωτέρα Ἦχος Στίχος α ε γα Β λυ νει η ψυ χη µου τον υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω ω τω σω τη Β ριµου Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 49

50 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο δυ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του 50

51 εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Β Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και 51

52 εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε α θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε πλη σεν α γα θων και πλου του ουν τας ε ξα πε στει λεν κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε 52

53 Β κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ νο µεν Στίχος στ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη ναι ε λε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την Β α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον σε µε γα λυ 53

54 νο µεν Β Εἶτα ψάλλεται ἡ θ ὠδή Α πας γη γε νης σκιρ τα τω τω πνευ µα τι λα µπα δου χου µε νος πα νη γυ ρι ζε Β τω ω δε α υ λων νο ω ων φυ σις γε ραι ρου σα τα ι ε ρα θαυ µα σι α της Θε ο µη το ο ρος και βο α α α α τω Χαι ροις Β παµ µα κα α ρι στε Θε ο το κε Α γνη α ει παρ θε νε ε ε ε ε 54

55 Ἅγιος ύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, Ἦχος ι η µων Α Α µη ην γι ος υ ρι ος ο ο Θε ο ος ίς Υ Β ψου τε υ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Ο τι ι Β Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τά Ἐξαποστειλάρια. Ἑωθινόν Γ Ἦχος ι Ο τι Χρι ι στο ος ε γη 55

56 η γερ ται µη τις δι α α πι στει ει τω ε φα νη τη η α ρι ι α γαρ ε πει τα κα α θω ρα α θη τοις εις α γρον α α πι ι ου ου σι υ σταις δε πα α λιν ω ω φθη α να κει ει µε ε νοις ε εν δε κα ους βα πτι ζει ειν εκ πε εµ ψας εις ου ρα νου ου ου ου ου ους ο θεν κα τα βε βη κεν α α νε λη η φθη ε πι κυ υ ρω ω ων το κη η ρυγ µα πλη θε σι τω ων ση µει ει ω ω ων 56

57 Ἐξαποστειλάριον. Ἦχος γ' Ἐν νεύματι τῷ ἱερῷ. Τὸν ἄρχοντα διέλαθες, τῆς αἰσχύνης καὶ τοῦτον, ἐν φιλοσόφῳ, σχήματι, ἐναπέδειξας ἄνουν, παρθένος οὖσα τὴν ψυχήν, καὶ τὸ σῶμα γέγονας, ἀνὴρ φρονήσει καὶ πίστει, Εὐφροσύνη Ὁσία, τῶν παρθένων καλλονή, μοναζουσῶν ὡραιότης. Θεοτοκίον. Ὅμοιον. Θρόνοι καὶ υριότητες, Ἐξουσίαι, υνάμεις, Ἀρχάγγελοι καὶ Ἄγγελοι, ητροπάρθενε όρη, τῷ σῷ Υἱῷ λατρεύουσιν, ὡς Θεῷ καὶ εσπότῃ, καὶ σὲ ἀπαύστως ὑμνοῦσι τοῦτον ἀεὶ ἱκέτευε, λυτρωθῆναί με Ἁγνή, τῆς φοβερᾶς καταδίκης. 57

58 Εἰς τοὺς αἴνους. Ἦχος α α α α α α σα α πνο ο η αι νε σα α τω ω τον υ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε το ον υ ρι ι ι ον ου ου ρα α α νων αι εκ τω ω ων νει τε α αυ το ο ον εν τοι οις υ ψι ι ι ι στοις σοι πρε πει υ υ µνος τω ω Θε ε ω Αι νει ει ει ει ει τε α αυ τον πα α αν τε ες οι Α α αγ γε λοι οι α α αυ του αι νει ει ει ει ει τε αυ τον πα σαι αι δυ να α α µει εις α α αυ του σοι πρε πει 58

59 υ υ µνος τω ω Θε ε ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι ι οις α α α αυ του υ ρι ι ε ε σφρα γι σµε νου του τα φου υ πο των πα ρα α νο ο ο µων προ η ηλ θες ε εκ τουου µνη η η η µα α α α τος κα θως ε τε χθης εκ της Θε ο ο το ο ο κου ουκ ε γνω σαν πως ε σα αρ κω ω ω θης οι α σω ω µα τοι οι σουου Α α α α αγ γε ε ε ε λοι ουκ η σθον το πο ο τε 59

60 α νε ε στης οι φυ λα ασ σο ον τε ες σε στρα α τι ι ι ω ω ω ω ται αµ φο τε ρα γαρ ε σφρα γι σται τοις ε ρε ευ νω ω ω σι πε φα νε ρω τε δε τα α θα αυ µα α τα α τοις προ σκυ νου σιν εν πι στει το µυ υ στη η η η η ρι ι ι ι ον ο ο α νυ υ υ µνου ου ου ου σιν α πο δος η µι ιν α γαλ λι ι α α σιν και αι το µε ε γα ε ε ε λε ος Αι νει τε τον Θε ον εν τοις Α γι οις αυ του Αι νει τε αυ τον εν στε ρε 60

61 ω µα τι της δυ να α α µε ω ως α α αυ του υ ρι ι ι ε τους µο χλους τους αι ω νι ι ους συ υν τρι ι ι ψας και δε σµα δι αρ ρη 3 ξας του µνη µα τος α νε ε στης κα τα λι πω ων σου τα ε εν τα α α α α φι ι ι ι α εις µαρ τυ υ ρι ι ον τη ης α α λη η θους τρι η η µε ε ε ρου τα φη η η ης σου και προ η γες εν τη Γα λι 3 λαι αι αι α ο εν σπη λαι αι ω ω τη ρου ου ου ου ου µε ε ε ε νος µε ε γα 61

62 σου ου ου το ε ε ε λε ε ε ε ος α 4 κα τα α λη η πτε ε Σω ω ω τηρ ε λε ε η σο ο ο ον η µας Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του Αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ υ υ νης α α αυ του υ υ ρι ι ι ε αι Γυ ναι κες ε δρα µον ε πι το ο µνη η η µα του ι δει ειν σε ε το ον Χρι ι ι στον τον δι η µα ας πα α α θο ο ο ον τα και προ σελ θου σαι ευ 62

63 ρον Αγ γε λον ε πι τον λι ι θον κα θη µε ε 3 νον τω ω φο βω κυ λι σθε ε εν τα και προς αυ τας ε βο ο ο ο η η σε ε ε λε ε ε ε γων α α νε στη ο υ υ υ ρι ι ι ι ος ει πα τε ε τοι οις µα α 3 θη ταις 4 ο τι α νε ε στη η ε εκ νε ε ε κρων ο σω ω ζων τα ας ψυ χα α ας η µων γος Αι Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ι ι ω και αι κι ι ι θα α α α ρα 63

64 υ ρι ι ε ω σπερ ε ξηλ θες ε σφρα γι σµε ε νου του ου τα α α α α φου ου τως ει σηλ θες και των θυ ρων κε κλει σµε νω ων προ ος τους α α α θη τα α α ας σου δει κνυ ων αυ τοις τα του σω ω µα το ος πα α α θη α περ κα τε δε ξω Σω ω τη ηρ µα κρο ο ο θυ µη η η η σας ως εκ σπερ µα τος α βιδ µω λω πας υ πη νε εγ κας ως υι ος δε ε του ου Θε ε ου ου κο σµον η η λευ θε ε ε ε ρω ω ω ω σας µε γα σου το ε λε ος α κα τα λη πτε Σω τηρ ε λε η η σον η η 64

65 µας 65

66 Αι νει τε αυ τον εν τυ µπα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αι αις και αι αι ορ γα α α α νω υ ρι ι ε ο βα σι ι λευς τω ων αι αι ω ω ω νων και ποι η η τη η ης τω ω ων α πα α α αν των ο δι η η µα ας σταυ ρω ω σιν και τα φην σαρ κι κα τα δε ξα α µε ε νος ι να η µας τουου Α α δου ε ε λε ευ θε ρω ω ω σης πα α α αν τας συ ει ο Θε ε ο ος η η η µων εκ τος ου αλ λο ον ουκ οι οι δα µεν 66

67 Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα τω ω τον υ υ υ υ ρι ι ι ι ον υ ρι ι ε τα υ περ λαµ πον τα σου θαυ µα τα τις δι η γη σε ε ται η τις α α να αγ γε ε λει τα φρι κτα σου ου µυ στη η η η ρι ι ι ι α ε ναν θρω πη σας γα αρ δι η η µας ως αυ το ος η η θε λη η σας το κρα τος ε φα νε ε ρω ω σα α ας τη ης δυ να α α µε ω ω ω ως σου εν γαρ 67

68 τω Σταυ ρω σου τω λη στη πα ρα δει σον η νοι οι ξας και εν τη η τα α φη η σου τους µο χλους του ου Α α δου ου συ νε ε ε ε ε τρι ι ι ι ψας και εν τη α να στα σει ει σου τα συµ παν τα α ε πλου ου ου ου τι ι ι ι σας ευ σπλαγ χνε δο ο ο ξα α σοι Α να στη θι υ ρι ε ο Θε ος µου υ ψω θη τω η χειρ σου µη ε πι λα θη των πε νη των σου ου ου εις τε ε ε λος υ ρο φο ροι γυ υ ναι αι κες τον τα φον σου κα τα α λα α βου ου ου σαι λι αν πρω ι 68

69 ε πε ζη τουν σε µυ υ ρι ι σαι τον α θα να τον λο ο ο γον και αι Θε ε ον και του αγ γε λου τοις ρη µα σιν ε νη η χη η θει ει ει σαι υ πε στρε φον εν χα α ρα τοις α πο στο λοις µη νυ υ σαι ε εµ φα α α νως ο τι α νε στης η ζω η η των α α πα α αν των και πα ρε χεις τω κο σµω ι λα α σµον και το µε ε γα ε ε ε λε ε ος Ε ξο µο λο γη σο µαι σοι υ ρι ε εν ο λη καρ δι α µου δι η γη σο 69

70 µαι παν τα τα θαυ µα α σι α α α σου Του θε ο δε γµο νος τα φου προς τους Ι ου δαι ους οι φυ λα κες ε λε ε γον ω της υ µων µα ται ο φρο νος συ υµ βουου λης φυ λατ τειν τον α πε ρι γρα πτον δο κι µα σαν τες µα την ε κο ο πι ι α α α α α σα α α α τε κρυ ψαι την α του Σταυ ρω θεν τος βου λο µε ε να στα α σιν νοι τρα νως ε φα α νε ρω ω ω ω σα α α α τε ω του υ µων µα ται ο ο ο φρο ο νος συ υ υ νε δρι ι ι ι ου τι πα λιν κρυ ψαι συµ βου 70

71 λευ ε σθε ο ου κρυ πτε ε ται µαλ λον δε παρ η µων α κου σα α τε και πι στευ σαι θε λη σα τε των γε νο µε ε νων τη ην α α λη η η η θει ει ει ει αν Αγ γε λος α στρα πη φο ρος ου ρα νο θε εν κα α τε ελ θω ω ων τον λι θον α α πε κυ υ υ υ λι ι ι ι σεν ου τω ω φο ο ο βω νε κρω ω σει συ νε σχε ε θη η η µεν και φω νη σας ταις κρα ται ο φρο σι υ ρο φο ροις ε λε γε γυ ναι αι ξι ουχ ο ρα τε των φυ λα α κων την νε ε ε ε κρω ω ω ω σιν και των σφρα γι δων τη 71

72 ην δι ι α α α λυ υ υ υ σιν του Α α δου τε ε τηην κε ε ε ε ε νω ω ω ω σιν τι τον το νι κος του Α δου κα ταρ γη σα αν τα και του θα να του το κεν τρον συν τρι ι ψα αν τα ως θνη η το ον ε πι ι ι ζη τει ει ει ει τε ευ αγ γε λι σα σθε ε δε ε τα χυ πο ρευ θει σαι τοις Α πο στο λοις την Α να στα α σιν α α φο βως κραυ γα α α α ζου ου ου ου σαι ον τως α νε στη ο υ ρι ι ος ο ε χων το µε ε γα ε ε ε λε ος 72

73 Ἑωθινὸν Γ. Ἦχος Γα. Γ 4 Nε ο ο ο ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι υι υι ω ω ω και ω ω νε ε ευ µα α α α τι Γ 4 αι ι α α γι Tης 4 αγ δα λη νη η η η ης α α ρι ι ι α ας την του Σω ω τη η η ρο ος ευ αγ γε λι ι ι ζο ο µε νη ης εκ Γ νε κρων Α να α α α α στα α α α σι ι ι ι ι ιν και ε εµ φα α α α α 4 Γ νει ει ει ει ει α αν δι α πι στου ου ου ου ουν τες οι οι οι α α α α 73

74 α α α θη η η οι α θη η ται αι αι αι αι αι αι αι ω 4 νει ει ει δι ι ζο ον το το τη ης κα αρ δι ι ι ι ι ι α Γ ας σκλη η ρο ο ο ον αλ λα α α α τοι οις ση µει ει ει ει ει οις κα θο πλι σθε εν τε ες και θα αυ µα α σι προς το κη η Γ η η η ρυ υ υ υγ µα α α α α α πε ε στε ε ε ε ε ελ λο ο ο ο ον το ο και συ υ µεν υ υ ρι ι ε προς τον αρ χι ι φω ω τον α νε λη η η η φθη η η η η ης α α α α τε ε ε ε ε 74

75 3 ε ε ε ε ε ε ε ε ε ρα οι δε ε κη η ρυ υτ τον παν τα χου ου ου ου ου Γ το ον λο γο ον τοις θα α αυ µα α α σι πι ι στου ου ου ου ου µε ε ε ε ε νοι Γ Γ οι δι ο 3 οι φω τι σθε εν τε ες δι α αυ τω ω ων δο ξα α α α ζο ο µε ε ε εν σου την ε εκ νε ε κρων Α α να α α α α στα Γ α α α σι ι ιν φι λα α α αν θρω πε ε υ υ υ υ ρι ι ι ε 75

76 ΥΕΡΕΥΛΟΓΗΕΝΗ ΗΧΟΣ Γ Ἦχος Γα Γ αι των αι ω νυν και α ει και εις τους αι ω νας ω νων α µην Υ περ ευ λο γη µε νη υ πα αρ χεις Θε ο το ο κε αρ θε νε δι α γαρ του εκ σου σαρ κω θεν τος ο Α δης ηχ µα λω τι σται ο Α δα αµ α να α κε κλη η ται η κα Γ τα ρα νε νε κρω ται η Ευ α η λευ θε ρω ται ο θα να τος τε θα να τω ται και η µεις ε ζω ο ποι η η θη η µεν δι ο α νυ µνου ουν τες βο ω µεν Ευ λο γη τος Χρι στος ο Θε ος 76

77 Γ η µων ο ου τως ευ δο κη σας δο ο ξα α σοι 77

78 οξολογία Ἦχος τρίτος Γ Ἦχος Γα ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φω ως δο ξα εν υ ψι στοις Θε ω και Γ ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι Γ α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε Γ προ σκυ νου ου µε εν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα λην σου δο ξαν υ ρι ε βα σι λε ευ ε που ρα νι Γ ε Θε ε α τερ παν το κρα τορ υ ρι ε Υι ε µο νο γε νε ες Ι η σου Χρι στε 78

79 και Α γι ον νευ µα Γ υ ρι ε ο Θε ος ο Α µνος του Θε ου ο Υι ος του α τρος ο αι αι αι ρων Γ την α µαρ τι ι αν του κο σµου\\ ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ας του κο σµου Ν Γ ρο σδε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ων του ατρος και ε λε η σον η µας Ο τι Συ ει ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος υ ρι ος Ι η σους Χρι 79

80 στος εις δο ο ξαν Θε ου α τρος α µην αθ ε κα α στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Γ α τα ξι ι ω σον υ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη η ναι η µας Ευ λο γη τος ει υ ρι ε ο Θε ος των α τε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα σου εις τους αι 80

81 ω ω νας α µην Γε νοι το υ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι ι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει υ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα σου ( ἐκ γ ) υ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη θεις η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα υ ρι ε Ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χην µου ο τι η µαρτον σοι υ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα ξον 81

82 µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο τι συ ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω η ης εν τω φω τι ι σου ο ψο ο µε θα φως α ρα τει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι σε Α α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος Α θα να τος ε λε η σον η µας (Ἅγιος ὁ Θεός κλπ. ἐκ γ ) ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι αι νυ υν και α ει και εις τους αι ω 82

83 νας των αι αι ω νων α µην Α γι ος Α θα να τος ε λε η σον η µας Ἀσματικόν Α α γι ο ο ο ος ο ο Θε ε ο ο ος Α α α γι ι ο ος Ι ι ι σχυ υ υ ρος\\ Α γι ι ος Α α θα α να α α α το ο ος ε λε ε η σο ο ο ον η η η µα α α ας 83

84 ετά τήν οξολογία, ὅταν ὁ ἦχος εἶναι λάγιος α, λάγιος β, Βαρύς, & λάγιος δ. Ἦχος Νη Ν Α να στα ας εκ του µνη µα τος και τα δε σµα δι αρ ρη\η ξας του Α δου ε λυ σας το κα τα κρι µα του θα να του υ ρι ε παν τας εκ των πα γι ι δων του εχ θρου ρυ σα µε νος εµ φα νι σας σε αυ τον τοις Α πο στο λοις σου ε ξα πε στει λας αυ τους ε πι το κη ρυγ µα και δι αυ των την ει ρη νην πα ρε ε σχες τη οι κου µε νη µο νε πο λυ ε λε ε ε ε ε 84

85 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν υ Ν υ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν υ ρι ε ε λε ε ε η σον υρι ε ε λε ε ε η σον υ ρι ε Ν Ν ε λε ε ε η σον Ν υ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ υ ρι ε ε λε ε ε η η σον Ν υ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον υ ρι ε ε λε η η σον Ν 85

86 Ν Ν υ ρι ε ε ε λε η σο ο ον υ ρι ε ε λε ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε η σον Γ υ υ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον υ ρι ε ε Ν Ν υ Γ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον υ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι υ ρι ε Ν 86

87 Ἀντίφωνον α Ἦχος ι Γ Α µη η ην Στίχ. α. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον υ ρι ον και παν τα τα εν τος µου το ο νο µα το Α γι ον αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β. Ευ λο γει η ψυ χη µου τον υ ρι ον και µη ε πι λαν θα νου πα σας τας αν τα πο δο σεις αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω 87

88 τερ σω σον η µας Στίχ. γ. υ ρι ος εν τω ου ρα νω η τοι οι µα σε τον θρο νον αυ του και η Βα σι λει α αυ του παν των δε σπο ζει Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. Ευ λο γει τε τον υ ρι ον παν τα τα ερ γα αυ του εν πα ντι το πω της δε σπο τει ας αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 88

89 όξα... αὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β Α Στίχ. α. µη η ην Αι νει η ψυ χη µου τον υ ρι ον αι νε σω υ ρι ον εν τη ζω η µου ψαλ λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας Γ εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. β. α κα ρι ος ου ο Θε ος 89

90 Ι α κωβ βο η θος αυ του η ελ πις αυ του ου ε πι υ ρι ον τον Θε ον αυ του Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας Γ εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. γ. Τον ποι η σαν τα τον ου ρα νον και αι την γην την θα λασ σαν και πα αν τα τα εν αυ τοις Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη 90

91 Γ λου ι α Στίχ. δ. Βα σι λευ σει υ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ος σου Σι ων εις γε νε α αν και γε νε αν Γ Γ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας Γ εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Γ Β αι νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην 91

92 Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων Β και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε Γ τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως εν Γ αν θρω πη σας σταυ ρω θεις Ν τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Γ Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 92

93 Ἀντίφωνον Γ Ἀπολυτίκιο Ἀναστάσιµο Ἦχος ε Α α µην Αυ τη η η µε ρα υ ρι ου α γαλ λι α σω ω µε θα και ευ φραν θω ω µεν εν αυ τη η Τον συ Ἀπολυτίκιο να ναρ χον λο γον α τρι και νευ µα τι τον εκ αρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε 93

94 θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του ου ου ου 94

95 Εἰσοδικόν Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µεν Χρι στω ω ω ω ω Σω Γ Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στα α α ας ε εκ νε κρω ω ω ω ων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α 95

96 Ἀπολυτίκιο Τον συ να ναρ χον λο γον α τρι και νευ µα τι τον εκ αρ θε νου τεχ θεν τα εις σω τη ρι ι αν η µων α νυ µνη σω µεν πι στοι και προ σκυ νη σω µεν ο τι ηυ δο κη σε σαρ κι α νελ θειν εν τω σταυ ρω και θα α να τον υ πο µει ει ναι και ε γει ραι τους τε θνε ω ω τας εν τη εν δο ξω α να στα σει αυ του 96

97 ΆΟΛΥΤΊΙΟΝ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ Γ Ἦχος Νη Γα Εν σοι η τερ α κρι βως δι ε σω θη το κατ ει ει κο ο ο να λα βου σα γαρ τον σταυ ρον η κο λου θη σας τω Χρι στω και πρατ του σα ε ε δι δα α σκες υ περ ο ρα αν µεν σαρ κος πα ρε ερ χε ται γαρ ε πι µε λει σθαι δε ψυ χης πραγ µα τος α θα α να α α του δι ο και µε τα Αγ γε λων συν α γαλ λε ται ο σι α Ευ φρο συ νη το ο πνευ µα α σου Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 97

98 ΟΝΤΑΙΟΝ ΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ Ν Ἦχος ι ρο στα σι α των Χρι στι α νων α Γ Β κα ται αι σχυν τε µε σι τει α προς τον ποι η την α µε τα θε τε µη πα ρι δης α µαρ τω λων δε η σε ων φω νας αλ λα προ φθα σον Ν ως α γα θη εις την Β βο η θει αν η µων Ν των πι στως κραυ γα ζον των σοι τα χυ νον εις πρε σβει αν\ και σπευ σον εις ι κε σι αν η προ στα τευ ου σα α α ει Θε Β Ν Γ ο το κε των τι µων των σε ε ε 98

99 ΑΟΣΤΟΛΙΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑ ΥΡΙΑΗΣ Ι ροκείμενον. Ἦχος πλ. α Σύ, ύριε, φυλάξαις ἡμᾶς καὶ διατηρήσαις ἡμᾶς ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ εἰς τὸν αἰῶνα. Στίχ. Σῶσόν με, ύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος, ὅτι ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων. ρὸς ορινθίους Β Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα. Ἀδελφοί, ὁ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καί σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ νεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. Εγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς όρινθον. Οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε. Εκρινα δὲ ἑμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς. Εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ; καὶ ἔγραψα ὑμῖν τοῦτο αὐτό, ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ἔχω, ἀφ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ 99

100 πάντας ὑμᾶς, ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν. Ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς. Ἀλληλούϊα. Ἦχος πλ. α Τὰ ἐλέη σου, ύριε, εἰς τὸν αἰῶνα ᾄσομαι, εἰς γενεὰν καὶ γενεὰν ἀπαγγελῶν τὴν ἀλήθειάν σου ἐν τῷ στόματί μου. Στίχ. Ὅτι εἶπας Εἰς τὸν αἰῶνα ἔλεος οἰκοδομηθήσεται ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἑτοιμασθήσεται ἡ ἀλήθειά σου. Ἡ εταφορὰ ειµένων - αλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο ιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου ουλούρας Βέροιας. 100