ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ. Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού. Τομέας Υγρού Στίβου

Transcript

1 ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού Τομέας Υγρού Στίβου ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΔΥΟ ΑΓΩΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΠΑΙΚΤΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΥΔΑΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗ ΜΗΛΑ ΠΟΛΥΞΕΝΗ Ειδικότητα Υδατοσφαίρισης Αθήνα, Φεβρουάριος

2 ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού Τομέας Υγρού Στίβου ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΔΥΟ ΑΓΩΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΠΑΙΚΤΗ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΥΔΑΤΟΣΦΑΙΡΙΣΗ Μήλα Πολυξένη Επιβλέπων Καθηγητής: Τουμπέκης Ανάργυρος, Επίκουρος Καθηγητής Ακαδημαϊκό έτος

3 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να καταγράψει τον αριθμό των μεταβιβάσεων που εκτελούνται και τον χρόνο που απαιτείται για να ολοκληρωθεί η επίθεση στην ειδική κατάσταση με παίκτη παραπάνω στην υδατοσφαίριση. Καταγράφηκαν δεδομένα από τρεις ομάδες σε δυο διεθνείς διοργανώσεις. Παρατηρήθηκαν οι τελικοί αγώνες του Παγκοσμίου πρωταθλήματος 2009 μεταξύ των ομάδων της Σερβίας και Ισπανίας και του τελικού του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 2008 μεταξύ Σερβίας και Μαυροβούνιου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα στον πρώτο τελικό οι δύο ομάδες ήταν ισόπαλες στον λήξη του αγώνα με σκορ 7-7. Τον αγώνα κέρδισε η ομάδα της Σερβίας με σκορ 7-6 στη διαδικασία των πέναλτι. Η ομάδα της Σερβίας πραγματοποίησε 6,9±2,2 μεταβιβάσεις σε χρόνο 14,5±5,3 s ανά επίθεση. Η ομάδα της Ισπανίας πραγματοποίησε 8,9±3,0 μεταβιβάσεις σε χρόνο 17,0±5,3 s ανά επίθεση. Στον δεύτερο τελικό μεταξύ Σερβίας Μαυροβουνίου το σκορ έληξε 6-5 με νικήτρια την ομάδα του Μαυροβουνίου. Η Σερβία πραγματοποίησε 5,4±2,6 μεταβιβάσεις σε χρόνο 13,4±6,2 ανά επίθεση. Η ομάδα του Μαυροβουνίου πραγματοποίησε 6,93±2,89 μεταβιβάσεις σε 15,7±4,9 s. Φαίνεται ότι και στους δύο τελικούς μεταξύ Σερβίας-Ισπανίας και Σερβίας -Μαυροβουνίου δεν υπάρχουν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων ως προς τον χρόνο επίθεσης και τον αριθμό των μεταβιβάσεων. Στην σύγκριση των δυο τελικών μεταξύ τους φαίνεται ότι στον πρώτο τελικό σε χρόνο 15,9±5,3 s πραγματοποιήθηκαν 8,0±2,8 μεταβιβάσεις ανά επίθεση. Ενώ στον δεύτερο τελικό σε χρόνο 14,6±5,6 s πραγματοποιήθηκαν 6,2±2,8 μεταβιβάσεις. Φαίνεται λοιπόν ότι στην σύγκριση των δύο τελικών μεταξύ τους, υπάρχει σημαντική διαφορά στο χρόνο επίθεσης (p<0.05), ενώ δεν υπάρχει διαφορά στον αριθμό των μεταβιβάσεων. Παρατηρείται λοιπόν ότι και στους δυο αγώνες δεν υπάρχουν διαφορές στο χρόνο επίθεσης και τον αριθμό μεταβιβάσεων. Αυτό σημαίνει ότι οι ομάδες ήταν ισοδύναμες και το αποτέλεσμα κρίθηκε από άλλα χαρακτηριστικά του αγώνα. Λέξεις κλειδιά: Ανάλυση αγώνα, ειδικές καταστάσεις, ομαδικά παιχνίδια, τακτική αγώνα 3

4 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Σελ 1. Εισαγωγή Προσδιορισμός του προβλήματος Σκοπός της μελέτης Σημασία της μελέτης Όρια και περιορισμοί της μελέτης 8 2. Ανασκόπηση Ιστορική αναδρομή της υδατοσφαίρισης Διεθνείς κανονισμοί για τον τρόπο που κερδίζουμε αποβολή Ανάλυση του παίκτη παραπάνω Σημασία του παίκτη παραπάνω Άμυνα στον παίκτη παραπάνω Κινητικά χαρακτηριστικά στον παίκτη παραπάνω Ο τερματοφύλακας στην κατάσταση με παίκτη παραπάνω Παράγοντες που επηρεάζουν την απόδοση των παικτών Συμπέρασμα ανασκόπησης Μέθοδος Συμμετέχοντες Μέσα συλλογής δεδομένων Διαδικασία συλλογής δεδομένων Στατιστική ανάλυση Αποτελέσματα Ανάλυση αποτελεσμάτων από τον πρώτο αγώνα Ανάλυση αποτελεσμάτων από το δεύτερο αγώνα Ανάλυση των αποτελεσμάτων από την σύγκριση των δυο τελικών Συζήτηση Προτάσεις για μελλοντικές μελέτες Βιβλιογραφία 25 4

5 Πίνακας 4.1 Πίνακας 4.2 Πίνακας 4.3 ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΙΝΑΚΩΝ Μέσες τιμές και τυπικές αποκλίσεις των πασών και του χρόνου επίθεσης στον παίκτη παραπάνω στον πρώτο τελικό μεταξύ Σερβίας-Ισπανίας. Μέσες τιμές και τυπικές αποκλίσεις των πασών και του χρόνου επίθεσης στον παίκτη παραπάνω στον δεύτερο τελικό μεταξύ Σερβίας-Μαυροβούνιου. Μέσος όρος και τυπικές αποκλίσεις των πασών και του χρόνου επίθεσης στον παίκτη παραπάνω και για τους δυο τελικούς μαζί ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΧΗΜΑΤΩΝ Σχήμα 2.1 Επίθεση στα ίσια με διάταξη 6 εναντίον Σχήμα 2.2 Επίθεση με παίκτη παραπάνω με (6-5) με το σύστημα

6 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Εισαγωγή Η υδατοσφαίριση είναι ομαδικό άθλημα και παίζεται σε πισίνες από δυο ομάδες κολυμβητών. Κάθε ομάδα έχει 13 παίκτες από τους οποίους συμμετέχουν οι επτά βασικοί και αντικειμενικός σκοπός της είναι να στείλει την μπάλα στα δίχτυα της αντίπαλης ομάδας. Κατά τη διάρκεια του αγώνα προκύπτουν πολλές ειδικές καταστάσεις. Όσον αφορά στην επίθεση υπάρχουν κάποιες ειδικές επιθετικές καταστάσεις που επαναλαμβάνονται συνέχεια μέσα στον αγώνα, μία από αυτές και η πιο σημαντική είναι όταν κάποια ομάδα παίζει με αριθμητική υπεροχή παιχτών έναντι των αντιπάλων. Αυτό συμβαίνει μετά από την αποβολή κάποιου παίκτη από τον αγώνα για 20 s. Η κατάσταση αυτή διακόπτεται εάν επιτευχθεί τέρμα από την επιτιθέμενη ομάδα ή αν η μπάλα έρθει στην κατοχή της αμυνόμενης ομάδας πριν την λήξη των 20 s. Έτσι, στην αποβολή η ομάδα με αριθμητική υπεροχή για 20 s έχει πάντα έναν παίκτη ελεύθερο από πίεση αντιπάλου. Δεν είναι όμως τόσο εύκολο όσο φαίνεται γιατί οι αμυνόμενοι χρησιμοποιούν διάφορες αμυντικές διατάξεις άμυνας μπροστά στο τέρμα τους με σκοπό να προστατεύσουν την εστία τους εξισορροπώντας την αριθμητική υπεροχή των αντιπάλων τους. Από την πλευρά τους οι επιτιθέμενοι εφαρμόζουν κι αυτοί τις δικές τους διατάξεις ούτως ώστε να βρεθεί ο παίχτης που είναι ελεύθερος και να μπορέσει να σουτάρει επιτυχημένα. Βασικό για την αξιοποίηση της αριθμητικής υπεροχής είναι η σωστή κι έγκαιρη μεταβίβαση για σουτ. Αυτό για να επιτευχθεί θα πρέπει όλοι οι παίχτες να γνωρίζουν ποιος παίχτης είναι ελεύθερος από έλεγχο αντιπάλου πριν ακόμα γίνουν κάτοχοι της μπάλας. Επίσης, θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από ετοιμότητα και ψυχραιμία. Τα τελευταία είναι χαρακτηριστικά που παίζουν σπουδαίο ρόλο σε αυτή τη φάση του παιχνιδιού. Σύμφωνα με τον Platanou (2004), είναι καταγεγραμμένα δεδομένα που δείχνουν την σημαντικότητα των καταστάσεων του παιχνιδιού με παίχτη παραπάνω. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι έχουν μετρηθεί 99 διεθνή παιχνίδια με 198 ομάδες στα οποία επιτεύχθηκαν 1476 τέρματα. Επιτεύχθηκαν 564 γκολ στον παίχτη παραπάνω από τα 1457 σουτ που πραγματοποιήθηκαν σε αυτή την ειδική κατάσταση. Φαίνεται λοιπόν ότι στις καταστάσεις με παίχτη παραπάνω εκτελούνται περισσότερα σουτ απ ότι στο 6

7 υπόλοιπο παιχνίδι λόγω της αριθμητικής υπεροχής της επιτιθέμενης ομάδας. Οι ομάδες λόγω αυτής της αριθμητικής υπεροχής προσπαθούν να κερδίσουν όσο πιο συχνά γίνεται αποβολή κατά τη διάρκεια του αγώνα. 1.1 Προσδιορισμός του προβλήματος Η κατάσταση του παίκτη παραπάνω συμβαίνει συχνά σε ένα αγώνα και είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τις διαδικασίες που συμβαίνουν σε αυτή την ειδική κατάσταση. Και πιο συγκεκριμένα τον αριθμό των μεταβιβάσεων που γίνονται, από κάθε ομάδα και το χρόνο επίθεσης που η κάθε ομάδα επιλέγει να χρησιμοποιήσει για να βρει την κατάλληλη στιγμή προκειμένου να εκτελέσει ένα σωστό σουτ και να καταλήξει στα δίχτυα την αμυνόμενης ομάδας. 1.2 Σκοπός της μελέτης Σκοπός της εργασίας ήταν να καταγραφούν στοιχεία από ειδικές καταστάσεις, όπως το παιχνίδι με παίχτη παραπάνω, από δύο τελικούς διεθνών διοργανώσεων (Ευρωπαϊκού και Παγκόσμιου πρωταθλήματος). Θα καταγραφούν : α) ο χρόνος στον οποίο οι ομάδες επιχειρούν να σημειώσουν τέρμα και β) ο αριθμός των μεταβιβάσεων που θα χρειαστεί να ολοκληρωθούν μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος παίχτης σε θέση για σουτ. 1.3 Σημασία της μελέτης Είναι σημαντικό να γνωρίζουν τόσο οι προπονητές όσο και οι παίχτες τον αριθμό των μεταβιβάσεων που γίνονται και τον χρόνο επίθεσης που χρειάζονται για να ολοκληρώσουν την επίθεση. Αυτό γιατί μπορούν να διορθώνουν τυχόν λάθη και να οργανωθούν καλύτερα επιθετικά συστήματα. Αλλά και για τις αντίπαλες ομάδες είναι χρήσιμα για να μπορούν να φτιάξουν αντίστοιχα και αυτοί καλύτερα αμυντικά συστήματα. 7

8 1.4 Όρια και περιορισμοί της μελέτης Καταγράφηκαν δυο τελικοί αγώνες, τριών εθνικών ομάδων, παγκοσμίου και ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Οι ομάδες ήταν η Σερβία, η Ισπανία και το Μαυροβούνιο. Οι παίκτες ήταν άντρες. Το αντικείμενο της μελέτης ήταν η καταγραφή και η ανάλυση των μεταβιβάσεων και του χρόνου επίθεσης στον παίχτη παραπάνω. 8

9 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Ανασκόπηση 2.1 Ιστορική αναδρομή της υδατοσφαίρισης Η Υδατοσφαίριση διεξάγεται από το 1926 και από τότε έχει αλλάξει πολύ. Συχνά οι κανονισμοί αλλάζουν, σε μια προσπάθεια της διεθνούς ομοσπονδίας να κάνει το άθλημα πιο κινητικό και θεαματικό. Σύμφωνα με κάποιες καταγραφές στις Ινδίες, Άγγλοι έφιπποι παίζοντας το πόλο από στραβό χτύπημα έστειλαν τη μπάλα σε παρακείμενη λίμνη. Οι πολίστες βρήκαν την ευκαιρία να βουτήξουν στο νερό για να δροσιστούν και να πιάσουν τη μπάλα και διαπίστωσαν ότι μπορεί να γίνει ένα ανάλογο παιχνίδι μέσα στο νερό. Έτσι, με μια μικρή μπάλα του πόλο παίχτηκε για πρώτη φορά πόλο σε λίμνη που είχε για τέρματα δυο βάρκες σε απόσταση 50 μέτρων. Αργότερα ο χώρος μίκρυνε και η μπάλα μεγάλωσε. Άγγλοι κολυμβητές με φανατικότερο τον Ουίλσον από τη Γλασκόβη οργάνωσαν τους πρώτους ανεπίσημους αγώνες το Σε 10 χρόνια συντάχθηκαν οι πρώτοι κανονισμοί και έγιναν οι πρώτοι αγώνες του πρωταθλήματος. Το1890 παίχτηκε σε ανοικτό κολυμβητήριο του Κένσιγκτον ο πρώτος διεθνής αγώνας μεταξύ της Αγγλίας και της Σκωτίας. Υπήρχε μεγάλος φανατισμός και οι Άγγλοι κέρδισαν με 4-0. Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε διέδωσε το άθλημα στην Ουαλία και την Ιρλανδία. Το 1901 έγινε και ο πρώτος διεθνής αγώνας στη Βιέννη με αντιπάλους μια ομάδα της Ουγγαρίας και τη Βίνερ Ατλέτικ σπορ κλαμπ και το πόλο προστέθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων το Μέχρι το 1930 στις ΗΠΑ ήταν δημοφιλής μια παραλλαγή του αθλήματος όπου παιζόταν με μισοφουσκωμένη μπάλα και είχε αντικειμενικό σκοπό την κατοχή της για όσο το δυνατό μεγαλύτερο διάστημα. (Ιστορία της Υδατοσφαίρισης, διαθέσιμο Διεθνείς κανονισμοί για τον τρόπο που κερδίζουμε αποβολή Σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς της παγκόσμιας ομοσπονδίας (FINA) αποβάλλεται κάποιος από τους αθλητές/τριες όταν υποπέσει σε κάποιο από τα παρακάτω παραπτώματα: 9

10 1) Όταν ένας παίκτης βγει από το νερό ή κάθεται ή πατά στα σκαλιά ή τα τοιχώματα της πισίνας κατά τη διάρκεια του αγώνα εκτός των περιπτώσεων ατυχήματος, τραυματισμού, ασθένειας ή με την άδεια του διαιτητή. 2) Όταν παρεμβαίνει στην εκτέλεση ελεύθερης ρίψης, άουτ ή κόρνερ, περιλαμβανομένου των περιπτώσεων : α) όταν σκόπιμα απομακρύνει ή δεν ελευθερώνει τη μπάλα με σκοπό την παρεμπόδιση της κανονικής εξέλιξης του αγώνα. β) κάθε προσπάθειας να παιχθεί η μπάλα πριν αυτή φύγει από το χέρι του παίκτη που εκτελεί τη ρίψη. 3. Να προσπαθήσει να εμποδίσει πάσα ή σουτ με τα δυο χέρια έξω από το νερό. 4) Να ρίχνει σκόπιμα νερό στο πρόσωπο του αντίπαλου. 5) Όταν κρατά, βυθίζει ή τραβά έναν αντίπαλο που δεν κρατά τη μπάλα. Κρατά τη μπάλα, σημαίνει ότι ο παίκτης σηκώνει, μεταφέρει ή αγγίζει τη μπάλα, αλλά δεν περιλαμβάνεται το ντριμπλάρισμα 6) Όταν κλωτσήσει ή χτυπήσει σκόπιμα έναν αντίπαλο ή όταν κάνει απροσάρμοστες κινήσεις με το σκοπό αυτό. 7) Να υποπέσει σε σφάλμα κακής συμπεριφοράς συμπεριλαμβανομένης της χρήσης απαράδεκτης γλώσσας, επιθετικού ή κατ εξακολούθηση κακού παιχνιδιού, να αρνηθεί υπακοή ή να δείξει ασέβεια προς ένα διαιτητή ή μέλος της Αγωνοδίκης Επιτροπής, ή συμπεριφορά ενάντια στο πνεύμα των κανόνων που ενδεχομένως να φέρει τον αγώνα σε παρωδία. Ο παίκτης αυτός θα αποβάλλεται από το υπόλοιπο του αγώνα με αντικατάσταση, οπότε και θα πρέπει να φύγει από την πισίνα. 8) Αν ένας παίκτης που έχει αποβληθεί επανέλθει ή ένας αντικαταστάτης μπει στον αγωνιστικό χώρο αντικανονικά, περιλαμβανομένων των περιπτώσεων : α) Χωρίς σήμα της γραμματείας ή ενός διαιτητή β) Από άλλη θέση από την περιοχή επανεισόδου του, εκτός των περιπτώσεων που οι κανονισμοί προβλέπουν άμεση αντικατάσταση. γ) Πηδώντας ή απωθούμενος από τις πλευρές ή τα τοιχώματα της πισίνας ή του αγωνιστικού χώρου. 10

11 δ) Διαταράσσει την ευθυγράμμιση του τέρματος. 9) Να παρενοχλεί την εκτέλεση πέναλτι. 10) Ο αμυντικός τερματοφύλακας να μην πάρει τη σωστή θέση στη γραμμή του τέρματος κατά την εκτέλεση του πέναλτι και εφόσον έχει ήδη προειδοποιηθεί μία φορά από το διαιτητή. Ένας άλλος αμυντικός παίκτης μπορεί να πάρει τη θέση του τερματοφύλακα, αλλά χωρίς τα προνόμια και τους περιορισμούς του. 11) Όταν ένας παίκτης αποβάλλεται, η περίοδος αποβολής θα αρχίσει αμέσως όταν η μπάλα αφήσει το χέρι του παίκτη που εκτελεί την ελεύθερη ρίψη, ή όταν η μπάλα αγγιχτεί μετά από ουδέτερη ρίψη. 2.3 Ανάλυση του παιχνιδιού με παίκτη παραπάνω Σύμφωνα με τον Platanou (2004), είναι καταγεγραμμένες οι ενέργειες που συμβαίνουν στην ειδική κατάσταση με παίχτη παραπάνω και δείχνουν την σημαντικότητα αυτής της κατάστασης για το αποτέλεσμα του αγώνα. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι έχουν μετρηθεί 99 διεθνή παιχνίδια με 198 ομάδες στα οποία επιτεύχθηκαν 1476 τέρματα. Στις καταστάσεις με παίχτη παραπάνω εκτελούνται τα περισσότερα σουτ και όπως είναι λογικό επέρχονται και τα περισσότερα γκολ από αυτή την ειδική κατάσταση. Σε αυτά τα 99 παιχνίδια επιτευχθήκαν μέσο όρο 7,4±2,7 αποβολές σε κάθε παιχνίδι και μέσο όρο 2,9±1,7 τέρματα σε κάθε αποβολή. Η μέση τιμή των επιτυχημένων σουτ σε παίχτη παραπάνω από την νικητήριες ομάδες ήταν 3,4±1,6 ανά παιχνίδι ενώ των ηττημένων ομάδων ήταν 2,3±1,5 ανά αγώνα. Τις περισσότερες φορές ο παίχτης που αποβάλλεται είναι από την θέση της άμυνας του φουνταριστού διότι αυτή η θέση είναι πιο κοντά στο τέρμα απ ότι οι άλλες και η άμυνα-επίθεση γίνεται κυρίως σώμα με σώμα. Σύμφωνα με τους (Lupo, Capranica, Cugliari, Gomez, Tessitore, 2016), πολλές φορές οι προπονητές θα πρέπει να προβούν σε συστήματα που θα τους αποφέρουν ένα καλό αποτέλεσμα μέσα στον αγώνα σε συνάρτηση με την αντοχή των παιχτών και την προπόνηση που ήδη έχουν κάνει. 11

12 2.4 Η σημασία του παίκτη παραπάνω στην υδατοσφαίριση Όταν μια ομάδα παίζει με αριθμητική υπεροχή είναι λογικό να μπορέσει να πετύχει περισσότερα τέρματα σε σύγκριση με το παιχνίδι «στα ίσα». Οι παίχτες μπορούν να διαμορφώσουν διάφορα συστήματα που θα τους αποφέρουν ένα καλό αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τον Platanou (1997) έχει αποδειχτεί ότι τα περισσότερα γκολ έχουν μπει στον παίχτη παραπάνω, καθώς επίσης είναι λίγα τα ποσοστά μη επίτευξης τέρματος σε αυτή την ειδική κατάσταση. Γι αυτό το λόγο και όλες οι ομάδες προσπαθούν να κερδίσουν αποβολή. Οι παίχτες θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από ετοιμότητα και ψυχραιμία, είναι τα χαρακτηριστικά που παίζουν σπουδαίο ρόλο σ αυτή την φάση του παιχνιδιού. Στην αμυνόμενη ομάδα που παίζει με λιγότερο αριθμό παιχτών, φαίνεται ότι στους μύες των παιχτών αυτών υπάρχει αυξημένη τιμή γαλακτικού οξέος, λόγω του ότι πρέπει να είναι σε εγρήγορση για να προλάβουν να καλύψουν πέρα από τον παίχτη τους και τον παίχτη που είναι παραπάνω (Lupo et al., 2009). 2.5 Άμυνα στον παίκτη παραπάνω Κατά τη διάρκεια της ειδικής κατάσταση με παίχτη παραπάνω η επιτιθέμενη ομάδα διαμορφώνει την επίθεσή της, έτσι και οι αμυντικοί πρέπει να διαμορφώσουν την άμυνα τους έτσι ώστε να προσπαθήσουν να τους εμποδίσουν να επιτύχουν τέρμα. Δηλαδή οι παίχτες θα πρέπει γρήγορα να διαμορφώσουν την άμυνα τους από 6-6- σε 6-5, με έναν λιγότερο παίχτη και να προσπαθήσουν να καλύψουν όλους τους παίχτες μια διάφορα αμυντικά συστήματα. Δεν είναι όμως τόσο εύκολο όσο φαίνεται γιατί οι αμυνόμενοι χρησιμοποιούν διάφορες αμυντικές διατάξεις ζώνης μπροστά στο τέρμα τους με σκοπό να προστατεύσουν την εστία τους εξισορροπώντας την αριθμητική υπεροχή των αντιπάλων τους. Από την πλευρά τους οι επιτιθέμενοι εφαρμόζουν κι αυτοί τις δικές τους διατάξεις. Οι αμυντικοί θα πρέπει να είναι αρκετά κινητικοί για να καλύψουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο χώρο και να καλύψουν βασικά περισσότερους από έναν παίχτες γιατί έχουν αριθμητικό πλεονέκτημα (Alcavaz, Abraldes, Ferragut, Vila, Rodrigues, Argudo, 2012). Στο Σχήμα 1 και Σχήμα 2 φαίνεται ότι ο παίχτης Χ είναι ο τερματοφύλακας, οι 12

13 παίχτες Δ είναι οι επιθετικοί και οι παίχτες Ο είναι οι αμυντικοί. Στο Σχήμα 1 φαίνεται η επίθεση είναι στα ίσα 6-6. Στο Σχήμα 2 εμφανίζεται η ειδική κατάσταση παραπάνω 6-5. Αυτή είναι η επιθετική διάταξη 4-2 όπου ο φουνταριστός μετακινείται στο πρώτο κάθετο δοκάρι του τέρματος (αριστερά) και οι υπόλοιποι παίχτες κάνουν μια δεξιόστροφη μετακίνηση για να βρεθούν στις θέσεις που βλέπουμε. Είναι λοιπόν γεγονός ότι σε αυτή την ειδική κατάσταση οι επιθετικοί παίχτες προσπαθούν με την επιθετική διάταξη που επιλέγουν να πλησιάσουν όσο γίνεται στο τέρμα για να επιτύχουν ένα εύκολο τέρμα. Σχήμα 2.1. Επίθεση στα ίσια με διάταξη 6 εναντίον 6. Σχήμα 2.2. Επίθεση με παίκτη παραπάνω με (6-5) με το σύστημα Κινητικά χαρακτηριστικά του παίκτη παραπάνω Στον παίχτη παραπάνω πολύ σημαντικό είναι η κίνηση των παιχτών στον χώρο. Στόχος των επιθετικών είναι να «κουράσουν» την άμυνα αρκετά έτσι ώστε να πετύχει πιο εύκολα τέρμα. Αυτό γίνεται με αυξημένη κινητικότητα των παικτών στο χώρο. Σύμφωνα με τον Platanou (1997) οι παίκτες χρησιμοποιούν αρκετές προσποιήσεις, αλλάζοντας γρήγορα πάσες και κάνοντας κοφτές μεταβιβάσεις. Οι προσποιήσεις χρειάζονται για να κουράσει ο επιθετικός την άμυνα, αφού πρέπει όλοι οι αμυντικοί να είναι σε ετοιμότητα για να μπλοκάρουν το πιθανό σουτ. Γρήγορες μεταβιβάσεις χρησιμεύουν για να κουράσουν την άμυνα διότι με αυτόν τον τρόπο αλλάζει η άμυνα κατεύθυνση συνεχώς, με συνέπεια να κινείται πολύ και να χάνουν την σωστή θέση οι αμυντικοί. Οι κοφτές 13

14 μεταβιβάσεις χρησιμοποιούνται κυρίως για να τον αιφνιδιασμό των αντιπάλων, για να μην μπορούν δηλαδή να προσδιορίσουν την κατεύθυνση της μπάλας. Συμφώνα με τον Platanou (2004) με αυτούς τους τρόπους διαταράσσεται η ισορροπία και αποσπάται η προσοχή των αμυντικών δημιουργώντας μια καλή προϋπόθεση για την επίτευξη τέρματος. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με παίχτη παραπάνω είναι πιθανό να εμφανιστούν αυξημένες ενεργειακές απαιτήσεις. Και οι δύο ομάδες είτε βρίσκονται στην άμυνα είτε βρίσκονται στην επίθεση είτε στην όποια ειδική κατάσταση μέσα στον αγώνα, φορτίζονται ψυχολογικά από την ένταση που υπάρχει και πολλές φορές αυτό έχει σαν απόρροια να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν όπως θα έπρεπε και κατά συνέπεια να έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα στον αγώνα από αυτό που επιθυμούν (Botonis, Toubekis, & Platanou, 2015). 2.7 Ο τερματοφύλακας στην κατάσταση με παίκτη παραπάνω Στον αγώνα ο ρόλος του τερματοφύλακα είναι ηγετικός και πρέπει να προβλέπει περισσότερο από τον οποιοδήποτε τις φάσεις πριν γίνουν, τη πορεία της μπάλας πριν καν γίνει το σουτ. Πρέπει να καθοδηγεί την ομάδα τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Είναι ο μόνος παίκτης την ώρα του αγώνα που βλέπει όλο το γήπεδο, το χρόνο, τον προπονητή. Όσον αφορά στον παίχτη παραπάνω, στην επίθεση είναι αυτός που θα φωνάξει ότι τελειώνει ο χρόνος για να γίνει σουτ και αν έχει φύγει κάποιος από την αντίπαλη ομάδα να φωνάξει να γυρίσουν πίσω για την άμυνα. Και στην άμυνα είναι αυτός που θα καθοδηγήσει τους παίχτες για το αν κλείνουν την γωνία του τέρματος με το μπλοκ και πάλι να τους φωνάξει αν τους έχει φύγει κάποιος παίχτης. Θα πρέπει να μετακινείται στο τέρμα γρήγορα με γλιστρήματα διότι στο παραπάνω γίνονται γρήγορες και μακρινές μεταβιβάσεις και να είναι πάντα σε ετοιμότητα για να αποκρούσει κάποιο σουτ. Ο τερματοφύλακας έχει σημαντικό ρόλο σε κάθε παιχνίδι και ακόμα περισσότερο στην ειδική κατάσταση με παίκτη λιγότερο (Platanou, 2004). 14

15 2.8 Παράγοντες που επηρεάζουν την απόδοση των παικτών στην υδατοσφαίριση Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τόσο τους προπονητές όσο και τους παίχτες. Ο μεγαλύτερος παράγοντας είναι η ψυχολογία των παιχτών η οποία επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Αρχικά από τον αντίπαλο που έχει απέναντι της μια ομάδα, δηλαδή αν για παράδειγμα είναι πιο έμπειρη ομάδα μπορεί να μην αντιδράσουν όπως θα έπρεπε αλλά λόγω του φόβου να αποσυντονιστούν. Από το σκορ της πρώτης περιόδου, αν είναι δηλαδή μεγάλη η διαφορά και πως θα μπορέσουν να γυρίσουν το παιχνίδι υπέρ τους. Από το πως συμπεριφέρεται ο προπονητής στην ομάδα του είτε είναι σε αριθμητική υπέροχη στο σκορ έναντι στην άλλη ομάδα είτε όχι, αν δηλαδή τους εμψυχώνει όχι μόνο με τα λογία αλλά με την συμπεριφορά του και την στάση του στον πάγκο. Επίσης το αν παίζουν ενός ή εκτός έδρας είναι πολύ σημαντικό γιατί όταν οι αθλητές παίζουν στο κολυμβητήριο που κάνουν προπόνηση τότε νιώθουν ότι είναι στον χώρο τους και είναι πιο ήρεμοι απ ότι σε αγώνα εκτός έδρας. Ακόμη και από τις καιρικές συνθήκες. Μια ομάδα όταν έχει απέναντι της έναν αρκετά δυνατό αντίπαλο θα πρέπει οι παίχτες της να είναι ψύχραιμοι όπως και αν η αντίπαλη ομάδα είναι κατώτερου επιπέδου. Ο προπονητής έχει το πιο σημαντικό ρόλο για την ψυχολογία των παιχτών και δεν πρέπει να μεταφέρει το άγχος και την φορτωμένη ψυχολογία στους παίχτες. Επίσης θα πρέπει να μην αφήνει τους παίκτες του να επηρεάζονται από την τοποθεσία του αγώνα (εντός ή έκτος έδρας) καθώς και από το σκορ του αγώνα διότι μπορεί να αλλάξει ακόμα και αν υπάρχει μεγάλη διαφορά. (Ruano, Serna, Lupo, Sampaio, 2016; Lupo, Condelo, Tessitore 2012; Kontic, Zenic, Uljevic, Sekolic, Lesnik 2016). 2.9 Συμπέρασμα ανασκόπησης Στην υδατοσφαίριση, η ειδική κατάσταση με παίχτη παραπάνω, είναι πολύ σημαντική γιατί μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα του αγώνα. Οι ομάδες επιλέγουν διάφορα επιθετικά και αμυντικά συστήματα είτε για να σκοράρουν στην επίθεση είτε για να προστατέψουν την εστία τους στην άμυνα. Οι προπονητές αφιερώνουν μεγάλο μέρος των προπονήσεων τους σε αυτή την κατάσταση διότι τα περισσότερα τέρματα σημειώνονται σε αυτές τις φάσεις. 15

16 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Μέθοδος 3.1 Συμμετέχοντες Για τις ανάγκες της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν βιντεοσκοπημένοι αγώνες των ομάδων Σερβίας, Ισπανίας και Μαυροβούνιου. Και οι τρεις αυτές ομάδες είναι υψηλού επιπέδου, αφού είναι εθνικές ομάδες οι οποίες αγωνίζονται για πολλά χρόνια σε Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο επίπεδο. Η Σερβία έχει κατακτήσει πέντε ολυμπιακά μετάλλια, εφτά παγκόσμια και 9 ευρωπαϊκά. Η ομάδα του Μαυροβουνίου έχει κατακτήσει την 4 η θέση στου Ολυμπιακούς αγώνες του 2008, την 7 η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2011 και την 1 η θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Και τέλος η ομάδα της Ισπανίας έχει κατακτήσει δυο Ολυμπιακά μετάλλια, έξι παγκόσμια και 3 ευρωπαϊκά. 3.2 Μέσα συλλογής δεδομένων Παρακολουθηθήκαν δύο αγώνες υδατοσφαίρισης, οι οποίοι ήταν βιντεοσκοπημένοι. Τους καταγράψαμε από την τηλεόραση σε dvd. Οι αγώνες αυτοί ήταν από τον τελικό του παγκόσμιου πρωταθλήματος του 2009 μεταξύ των ομάδων Σερβία Ισπανία και από τον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2009 Σερβία Μαυροβούνιο. Οι αγώνες χρησιμοποιήθηκαν γιατί εμφανίζουν τα χαρακτηριστικά του αγώνα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. 3.3 Διαδικασία συλλογής δεδομένων Κατά την παρακολούθηση των αγώνων καταγράφηκαν οι μεταβιβάσεις που ολοκληρώθηκαν καθώς και ο χρόνος επίθεσης στον παίχτη παραπάνω και στις δύο ομάδες για κάθε αγώνα. Η μέτρηση για τις μεταβιβάσεις άρχιζε κατά την στιγμή που ξεκινούσαν τα 20 s, από την αποβολή του αμυντικού μέχρι να γίνει κάποιο σουτ ή να χαθεί η μπάλα ή να τελειώσουν τα δευτερόλεπτα αυτά και να ξαναμπεί ο αμυντικός στο παιχνίδι. Έτσι, αντίστοιχα μετρήθηκε και ο χρόνος επίθεσης. Η διάρκεια της αποβολής 16

17 μετριόταν κάθε φορά και καταγραφόταν σύμφωνα με το ηλεκτρονικό χρονόμετρο του αγώνα. Όταν δεν ήταν ορατό το χρονόμετρο, ο χρόνος υπολογιζόταν από τα χρονόμετρα των 30 s που υπήρχαν δεξιά και αριστερά στο τερέν στην ευθεία κάθε τέρματος. Κι αν δεν φαινόταν καλά από την κάμερα που κάλυπτε τον αγώνα τότε τα στοιχεία καταγράφονταν από τον πίνακα του σκορ που έδειχνε τον χρόνο του παιχνιδιού. Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις μετρήθηκε ακριβώς ο χρόνος αποβολής και ο χρόνος επίθεσης. 3.4 Στατιστική ανάλυση Για τη σύγκριση του χρόνου επίθεσης και του αριθμού μεταβιβάσεων μεταξύ ομάδων και μεταξύ αγώνων χρησιμοποιήθηκε T-test για ανεξάρτητα δείγματα. Τα δεδομένα εμφανίζονται ως μέση τιμή και τυπική απόκλιση. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε με p<0,05. 17

18 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: Αποτελέσματα Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της μελέτης. Στον Πίνακα 4.1 εμφανίζεται ο μέσος όρος και η τυπική απόκλιση για τις μεταβιβάσεις και τον χρόνο επίθεσης με παίχτη παραπάνω από τον τελικό του παγκόσμιου πρωταθλήματος μεταξύ της Σερβίας και της Ισπανίας που έληξε ισόπαλος αρχικά 7-7 και κέρδισε η Σερβία στα πέναλτι 7-6. Στον Πίνακα 4.2 εμφανίζεται ο μέσος όρος και οι τυπικές αποκλίσεις για τις μεταβιβάσεις και τον χρόνο επίθεσης με παίχτη παραπάνω από τον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος μεταξύ της νικήτριας ομάδας Μαυροβούνιου και της ηττημένης Σερβίας. Τέλος, στον Πίνακα 4.3 εμφανίζεται ο μέσος όρος και οι τυπικές αποκλίσεις μεταβιβάσεων και χρόνου επίθεσης στον παίχτη παραπάνω για τους δύο τελικούς μαζί. Επίσης, παρατηρείται σε κάθε πίνακα αν υπάρχουν ή όχι στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ αυτών που ζητούμενων που μετριούνται κάθε φορά. 4.1 Ανάλυση αποτελεσμάτων πρώτου αγώνα Όπως εμφανίζεται στον Πίνακα 4.1 στον τελικό του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, παρά το γεγονός ότι το σκορ έληξε ισόπαλο η Σερβία πραγματοποίησε λιγότερες μεταβιβάσεις σε λιγότερο χρόνο απ ότι η ομάδα της Ισπανίας. Για την ομάδα της Σερβίας ο λόγος μεταξύ χρόνου/ μεταβιβάσεων είναι 2/1. Για την ομάδα της Ισπανίας ο λόγος μεταξύ χρόνου/ μεταβιβάσεων είναι 1,9/1. Πίνακας 4.1. Μέσες τιμές και τυπικές αποκλίσεις μεταβιβάσεων και χρόνου επίθεσης στον παίκτη παραπάνω στον 1 ο τελικό μεταξύ Σερβίας και Ισπανίας (Ισοπαλία). Σερβία Ισπανία P Μεταβιβάσεις 6,9±2,2 8,9±3,0 _ Χρόνος 14,5±5,3 17,0±5,3 _ Χρόνος/Μεταβιβάσεις 2/1 1,9/1 _ 18

19 4.2 Ανάλυση αποτελεσμάτων δευτέρου αγώνα Όπως εμφανίζεται στον Πίνακα 4.2, στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος,, παρά το γεγονός ότι η ηττημένη ομάδα πραγματοποίησε λιγότερες μεταβιβάσεις και κράτησε τη μπάλα περισσότερο χρόνο απ ότι η νικήτρια δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ Σερβίας και Μαυροβούνιο μεταξύ των δυο ομάδων. Για την ομάδα της Σερβίας ο λόγος μεταξύ χρόνου/ μεταβιβάσεων είναι 2,48/1. Για την ομάδα του Μαυροβουνίου ο λόγος μεταξύ χρόνου/ μεταβιβάσεων είναι 2,28/1. Πίνακας 4.2. Μέσες τιμές και τυπικές αποκλίσεις πασών και χρόνου επίθεσης, και ο λόγος μεταξύ χρόνου/μεταβιβάσεων στον παίκτη παραπάνω στον 2 ο τελικό μεταξύ της νικήτριας ομάδας Σερβίας και της ηττημένης Μαυροβούνιο. Σερβία Μαυροβούνιο P Μεταβιβάσεις 5,4±2,6 6,9±2,9 _ Χρόνος 13,42±6,2 15,8±4,9 _ Χρόνος/Μεταβιβάσεις 2,48/1 2,28/1 _ 4.3. Ανάλυση των αποτελεσμάτων από την σύγκριση των δυο τελικών Όπως φαίνεται στον Πίνακα 4.3 βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ 1ου και 2ου τελικού στις μεταβιβάσεις σε παίκτη παραπάνω ενώ βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο τελικών στον χρόνο επίθεσης με παίχτη παραπάνω. Για τον πρώτο τελικό ο λόγος μεταξύ χρόνου/ μεταβιβάσεων είναι 1,98/1. Για τον δεύτερο τελικό ο λόγος μεταξύ χρόνου/ μεταβιβάσεων είναι 2,36/1. 19

20 Πίνακας 4.3. Μέσος όρος και τυπικές αποκλείσεις μεταβιβάσεων και χρόνου επίθεσης στον παίκτη παραπάνω για τους δύο τελικούς μαζί. 1 ος τελικός 2 ος τελικός P Μεταβιβάσεις 8,00±2,79 6,17±2,80 0,03 Χρόνος 15,88±5,25 14,62±5,59 _ Χρόνος/Μεταβιβάσεις 1,98/1 2.36/1 _ 20

21 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: Συζήτηση Σκοπός της εργασίας ήταν να καταγραφούν από δύο πολύ μεγάλους τελικούς αγώνες διεθνών διοργανώσεων (Ευρωπαϊκού και Παγκόσμιου πρωταθλήματος) τα παρακάτω χαρακτηριστικά του αγώνα σε καταστάσεις με παίκτη παραπάνω: α) η διάρκεια της επίθεσης και β) ο αριθμός των μεταβιβάσεων που απαιτούνται μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος παίκτης σε θέση για σουτ. Επιπλέον, έγινε σύγκριση των αποτελεσμάτων στην κατάσταση με παίκτη παραπάνω μεταξύ των δύο τελικών και μεταξύ των νικητριών και ηττημένων ομάδων. Οι επιθετικοί παίκτες για να κουράσουν την αντίπαλη άμυνα και να αποδιοργανώσουν τα αμυντικά συστήματα έτσι ώστε να βρουν τον παίκτη που θα τελειώσει την φάση με σουτ για γκολ, κάνουν κι εκείνοι κάποιες αντίστοιχες κινήσεις και εφαρμόζουν τα δικά τους επιθετικά συστήματα. Θα πρέπει να γυρίζουν την μπάλα μεταξύ τους με μεταβιβάσεις και προσποιήσεις για να απειλούν ταυτόχρονα τους αμυντικούς. Τέλος, πρέπει να πραγματοποιηθεί σωστή κι έγκυρη μεταβίβαση στον παίχτη που βρίσκεται σε θέση για το σουτ. Τις περισσότερες φορές που και οι δυο ομάδες έχουν σωστά συστήματα τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση το αποτέλεσμα του αγώνα κρίνεται από την εμπειρία των παιχτών και τη ικανότητα τους να δημιουργήσουν γρήγορα κατάλληλη προϋπόθεση για ένα καλό σουτ. Είναι σημαντικό να γίνονται συνεχώς σωστές μεταβιβάσεις μεταξύ τους, γιατί σε αντίθετη περίπτωση χάνεται χρόνος, προσαρμόζεται και ξεκουράζεται η άμυνα και οι επιθετικοί χάνουν τον ρυθμό τους. Έτσι, τους δυσκολεύει την προσπάθεια για να σημειώσουν γκολ σ αυτή την πιο σημαντική φάση του αγώνα (Platanou 2004). Όπως προαναφέραμε την σημαντικότητα της συγκεκριμένης φάσης μέσα από στατιστικά που έχουν καταγραφεί είναι ένα στοιχείο που πρέπει να είναι ένα μεγάλο κομμάτι της προπόνησης για τους προπονητές, να αφιερώνουν πολύ χρόνο για να μπορέσουν να έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα στους αγώνες. Οτιδήποτε θέλει μία ομάδα να πετύχει πρέπει να το εξασκεί συχνά στις προπονήσεις και κάτω από συνθήκες αγώνα, αυτό μπορούν να το επιτύχουν μέσα από οικογενειακά διπλά και φιλικά παιχνίδια για να τελειοποιήσουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία. Η εμπειρία των παιχτών θα φέρει συνήθως το ικανοποιητικό αποτέλεσμα που θέλει μια ομάδα και η εμπειρία έρχεται από την καλή προετοιμασία των αθλητών. 21

22 Σύμφωνα λοιπόν με τον Platanou (2004), όπως προαναφέρθηκε, οι επιθετικοί προσπαθούν να ολοκληρώσουν την προσπάθειά τους προς το τέλος του χρόνου της αποβολής, η μέση τιμή του χρόνου κυμαίνεται περίπου στα 15±5 s και η μέση τιμή του αριθμού των πασών που θα πραγματοποιηθούν κυμαίνονται περίπου στο 8±2 στις ειδικές αυτές καταστάσεις με παίχτη παραπάνω. Λίγες είναι οι φορές που κάποιος επιθετικός παίχτης βρίσκεται αμέσως μετά την αποβολή μόνος του κι αφού κάνει το ένα-δυο με συμπαίχτη του να βρεθεί μόνος του μπροστά στο τέρμα και να σουτάρει κατευθείαν. Σε αυτές τις περιπτώσεις η μέση τιμή των μεταβιβάσεων είναι 2±1 και η μέση τιμή του χρόνου είναι περίπου 4±2 s. Έτσι, απαιτούνται από τους παίχτες να είναι σε εγρήγορση, να εκτελούν όσο γίνεται πιο πειστικά τις προσποιήσεις, να κάνουν σωστές μεταβιβάσεις και να βρουν την κατάλληλη στιγμή για σουτ ώστε να έχουν περισσότερες πιθανότητες για να σκοράρουν. Από τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας παρατηρείται ότι ενώ δεν υπάρχουν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων του πρώτου τελικού, η ομάδα της Σερβίας πραγματοποιεί λιγότερες μεταβιβάσεις σε λιγότερο χρόνο απ ότι η ομάδα της Ισπανίας. Από οποίο καταλαβαίνουμε ότι τις περισσότερες φορές, αν όχι πάντα, δημιουργεί γρηγορότερα την σωστή υποδομή της επίθεσης ούτως ώστε να υπάρξει ένας παίχτης μόνος σε καλό σημείο για να γίνει η τελική μεταβίβαση και να επιτευχθεί το γκολ. Η ομάδα της Σερβίας κερδίζοντας στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα την ομάδα του Μαυροβουνίου χρησιμοποιεί την ίδια τακτική. Τα στατιστικά αποτελέσματα στον δεύτερο τελικό είναι τα ίδια με τον πρώτο. Δεν υπάρχου δηλαδή σημαντικές στατιστικές διάφορες μεταξύ των δυο ομάδων ως προς τον χρόνο επίθεσής και της μεταβίβασης της μπάλας. Πάλι όμως η ομάδα της Σερβίας είναι γρηγορότερη με μικρή διαφορά στον χρόνο επίθεσης και άρα κατά συνέπεια σημείωσε και λιγότερες μεταβιβάσεις. Η Σερβία μπορεί να χαρακτηριστεί και ομάδα αιφνιδιασμού διότι προσπαθεί να κάνει λίγες μεταβιβάσεις μέχρι να βρει τον πιο ευνοϊκό παίχτη για σουτ την ώρα που η αμυνόμενη ομάδα ακόμη προσπαθεί να συντονιστεί στην άμυνα. Όσον αφορά την σύγκριση των δυο τελικών υπάρχει διαφορά ως προς τις μεταβιβάσεις. Στον πρώτο τελικό γίνανε περισσότερες μεταβιβάσεις απ ότι στον δεύτερο τελικό. ενώ ως προς τον χρόνο επίθεσης δεν σημειώθηκε κάποια σημαντική στατιστική διαφορά (Beniscelli, Tenenbowm, Schinke, Torregrosa, 2014). 22

23 Από την καταγραφή που πραγματοποιήθηκε στην παρούσα μελέτη κατά τη διάρκεια δύο μεγάλων διοργανώσεων όπως αγώνες Παγκοσμίου και Ευρωπαϊκού επιπέδου προκύπτει ότι τα αποτελέσματα κρίνονται συνήθως στις λεπτομέρειες. Το σύνολο που πρέπει να έχει μια ομάδα είναι γρήγορες και σωστές μεταβιβάσεις, εύστοχα σουτ, καλή επικοινωνία των παιχτών μεταξύ τους αλλά και με τον προπονητή, και να χαρακτηρίζεται από ψυχραιμία. Επίσης από την εργασία προκύπτει ότι παρόλο που μια ομάδα που κερδίζει πολλές αποβολές και παίζει με αριθμητική υπεροχή έναντι της άλλης ομάδας και παρόλο που σημειώνει πολλά και πιο εύκολα τέρματα, δεν κρίνει αυτό την έκβαση του αγώνα. Όταν δυο ομάδες βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο το αποτέλεσμα κρίνεται από το σύνολο του αγώνα και όχι μόνο από μια επαναλαμβανόμενη ειδική κατάσταση μέσα στο παιχνίδι. 23

24 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Προτάσεις για μελλοντικές μελέτες 1. Ψυχολογία του τερματοφύλακα σε ειδικές καταστάσεις. Ανάλυση της ψυχολογίας του τερματοφύλακα ως ο αρχηγός της ομάδας (συνήθως) και το πως αντιδρά κάτω από την ειδική κατάσταση με παίκτη παραπάνω. 2. Στατιστική ανάλυση των σουτ των φουνταριστών στην κατάσταση με παίκτη παραπάνω. Ανάλυση της ταχύτητας των σουτ των φουνταριστών και στατιστική ανάλυση των επιτυχημένων σουτ στο παιχνίδι από τον φουνταριστό. 3. Σωστή λειτουργία της άμυνας μια ομάδας. Η άμεση ανταπόκριση και λειτουργία της άμυνας από το πέρασμα 6-6 σε 6-5. Δηλαδή συστήματα που κάνει η αμυντική ομάδα για να καλύψει τους επιθετικούς παίκτες 4. Επιθετικά και αμυντικά συστήματα στον παίκτη παραπάνω. Τα επιθετικά συστήματα που επιλέγει μια ομάδα για τον παίκτη παραπάνω και ποια τα αμυντικά συστήματα που πρέπει να ακολουθήσει η αμυνόμενη ομάδα. 24

25 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: Βιβλιογραφία 1. Ιστορία της Υδατοσφαίρισης, διαθέσιμο (τελευταία ανάρτηση 05/09/2016) 2. Πλατάνου, θ. (1997), Η Υδατοσφαίριση, Αθήνα, kegraft ΕΠΕ 3. Πλατάνου, θ. (2004), Analysis of the extra man offence in the water polo. Journal of Human Movement Studies. 46: F.I.N.A.,( Νομοθεσία, Κανονισμός Διαιτησίας) Διαθέσιμο (τελευταία πρόσβαση 05/09/2019) 5. Alcavaz PE, Abraldes JA, Ferragut C, Vila H, Rodrigues N, Argudo FM. (2012). Relationship between characteristics of water polo players and efficacy indices, J Strength Coud Res, 26(7): Beniscelli V, Tenenbowm G, Schinke RJ, torregrosa M. (2014). Perceived distribute effort in team ball sports. J Sports Sci, 32(8): Ruano MA, Serna AD, Lupo C, Sampaio JE. (2016). Effects of Game Location, Quality of Opposition, and Starting Quarter Score in the Outcome of Elite Water Polo Quarters. J Strenght Coud Res, 30(4) : Kontic D, Zenic N, Uljevic O, Sekolic D, Lesnik B. (2016). Evidencing the association between various swimming capacities and performance indicators in water polo a multiple regression study. J Sports Med Phys Fitness, Epub, ahead of print. 9. Lupo C, Capranica L, Cugliari G, Gomez MA, Tessitore A (2016). Tactical swimming activity and heart rate aspects of youth water polo game. J Sports Med Phys Fitness, 56(9): Lupo C, Condelo G, Tessitore A. (2012). Notational Analysis of Elite Men s Water Polo Related to Specific Margins of Victory. J Sports Sci Med, 11(3) : Lupo C, Mingati C, Cortis C, Perroui F, Capranica L, Tessitore A. (2012). Effects of competition level on the center forward role of men s water polo. J Sports Sci, 30(9):

26 12. Lupo C, Tessitore A, Cortis C, Ammendolia A, Figura F, Capranica L (2009), A physiological, time-motion, and technical comparison of youth water polo and Aquagoal. J Sports Sci, 27(8): Saaverda JU, Escalautel Y, Madera J, Mausilla M, Garcia-Hermoso A. (2014). Comparison of game-related statistics in men s international championships between winning and losing teams according to margin of victory. Coll Antropol 38(3): Botοnis PG, Toubekis AG, Platanou T. (2015). Physiological responses of water polo players under different tactical strategy. J Sports Sci Med, 14(1):