ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο

Transcript

1 27 εκεμβρίου 2016 Στεφάνου πρωτομάρτυρος καὶ ἀποστόλου ( 34). \ Θεοδώρου ὁσίου τοῦ γραπτοῦ ( 840). Ἦχος ι Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 1. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος Αὐτοῦ. (Τό ὡς ἄνω) Στίχος 2. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ Ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ου Στίχος 3. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τό ὡς ἄνω) 1

2 ΑΟΛΥΤΙΚΙΟΝ Ἦχος ι Βα σι λει ον δι α δη µα ε στε φθη ση κο ρυ φη εξ α \\θλων ων υ πε µει νας υ περ Χρι στου του Θε ου αρ τυ ρων πρω το α θλε συ γαρ των Ι ου δαι ων α πε λεγ ξας µα νι αν ει δες σου τον Σω τη ρα του α τρος δε ξι ο θεν αυ τον ουν εκ δυ σω πει α ει υ περ των ψυ χων η µων όξα... (Τό ὡς ἄνω) 2

3 Καὶ νῦν... Β Ἦχος ι Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν Γ τον Η λι ον της δι και ο συ υ νης και Β σε γι νω σκειν εξ υ ψους α να το λην Κυ ρι ε δο ξα σοι οι οι 3

4 ετὰ τὴν α Στιχολογίαν Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς Ἦχος α Τοῦ λίθου σφραγισθέντος Ὁ θρόνῳ πυριμόρφῳ, ἐν ὑψίστοις καθήμενος, σὺν ατρὶ τῷ Ἀνάρχῳ, καὶ τῷ θείῳ σου νεύματι, εὐδόκησας τεχθῆναι ἐν σαρκί, ἐκ Κόρης ἀπειράνδρου Ἰησοῦ διὰ τοῦτο καὶ ἀστὴρ σε, τοῖς ἐκ ερσίδος άγοις καθυπέδειξε. όξα τῇ παναγάθῳ σου βουλῇ, δόξα τῇ ἐπιφανείᾳ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς ἄκρᾳ συγκαταβάσει σου. όξα... Καὶ νῦν... τὸ αὐτὸ ετὰ τὴν β Στιχολογίαν Κάθισμα τοῦ Ἁγίου Ἦχος δ Κατεπλάγη Ἰωσὴφ Τὴν τοῦ νεύματος πηγήν, ἐν τῇ καρδίᾳ μυστικῶς, κεκτημένος τοῦ Χριστοῦ, ὁ ρωτομάρτυς ἀληθῶς, τῶν Ἰουδαίων ἀπήλεγξε τὴν αὐθάδειαν, καὶ ἔδειξεν αὐτοῖς, τόν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, ἐκ σπέρματος αυΐδ, ἀναβλαστήσαντα, τῷ τῆς σοφίας καὶ χάριτος πληρώματι, πεπληρωμένος ὁ ἔνδοξος. Ἀλλ ὦ Τρισμάκαρ, τοὺς σὲ τιμῶντας, σῷζε θείαις πρεσβείαις σου. 4

5 όξα... Καὶ νῦν... Τῆς Ἑορτῆς Ὅμοιον Ὁ ἀχώρητος παντί, πῶς ἐχωρήθη ἐν γαστρὶ; ὁ ἐν κόλποις τοῦ ατρός, πῶς ἐν ἀγκάλαις τῆς ητρός; πάντως ὡς οἶδεν, ὡς ἠθέλησε καὶ ὡς ηὐδόκησεν ἄσαρκος γάρ ὢν, ἐσαρκώθη ἑκών καὶ γέγονεν ὁ Ὤν, ὃ οὐκ ἦν δι ἡμᾶς καὶ μὴ ἐκστὰς τῆς φύσεως, μετέσχε τοῦ ἡμετέρου φυράματος. ιπλοῦς ἐτέχθη, Χριστὸς τὸν ἄνω, κόσμον θέλων ἀναπληρῶσαι. 5

6 Ὁ Ν ψαλµός χῦµα. Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου, καὶ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Σου ἐξάλειψον τὸ ἀνόμημά μου. Ἐπὶ πλεῖον πλῦνόν με ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου καὶ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας μου καθάρισόν με. Ὅτι τὴν ἀνομίαν μου ἐγὼ γινώσκω, καὶ ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μού ἐστι διαπαντός. Σοὶ μόνῳ ἥμαρτον, καὶ τὸ πονηρὸν ἐνώπιόν Σου ἐποίησα. Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις Σου, καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί Σε. Ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου. Ἰδοὺ γὰρ ἀλήθειαν ἠγάπησας τὰ ἄδηλα καὶ τὰ κρύφια τῆς σοφίας Σου ἐδήλωσάς μοι. Ῥαντιεῖς με ὑσσώπῳ, καὶ καθαρισθήσομαι πλυνεῖς με, καὶ ὑπὲρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοι ἀγαλλίασιν καὶ εὐφροσύνην ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀπόστρεψον τὸ πρόσωπόν Σου ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν μου, καὶ πάσας τὰς ἀνομίας μου ἐξάλειψον. 6

7 Καρδίαν καθαρὰν κτίσον ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καὶ πνεῦμα εὐθὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. ὴ ἀποῤῥίψῃς με ἀπὸ τοῦ προσώπου Σου, καὶ τὸ νεῦμά Σου τὸ Ἅγιον μὴ ἀντανέλῃς ἀπ ἐμοῦ. Ἀπόδος μοι τὴν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου Σου, καὶ πνεύματι ἡγεμονικῷ στήριξόν με. ιδάξω ἀνόμους τὰς ὁδούς Σου, καὶ ἀσεβεῖς ἐπὶ Σὲ ἐπιστρέψουσι. Ῥῦσαί με ἐξ αἱμάτων, ὁ Θεός, ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου ἀγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τὴν δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τὰ χείλη μου ἀνοίξεις, καὶ τὸ στόμα μου ἀναγγελεῖ τὴν αἴνεσίν Σου. Ὅτι, εἰ ἠθέλησας θυσίαν, ἔδωκα ἄν ὁλοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῷ, πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε, ἐν τῇ εὐδοκίᾳ Σου τὴν Σιών, καὶ οἰκοδομηθήτω τὰ τείχη Ἱερουσαλήμ. 7

8 Τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφορὰν καὶ ὁλοκαυτώματα. Τότε ἀνοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν Σου μόσχους. 8

9 Εἶτα οἱ Κανόνες. Τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α Χρι στος γεν να ται δο ξα σα τε Χρι στος εξ ου ρα νων α παν τη σα τε Χρι στο ος ε πι γης υ ψω θη τε α σα τε τω Κυ ρι ω πα σα η γη και εν ευ φρο συ νη α νυ µνη σα τε λα οι ο τι δε δο ο ξα α σται ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Ρευ\ σαν τα εκ πα ρα βα σε ως Θε ου τον κατ ει κο να γε νο µε νον ο λον της φθο ρας υ παρ ξαν τα κρειτ το νος ε πται κο τα θει ας ζω ης αυ θις α να πλατ τει ο σο φος η 9

10 µι ουρ γος ο τι δε δο ο ξα α σται ο Ι ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι δων ο Κτι στης ολ λυ µε νον τον αν θρω πον χερ σιν ον ε ποι η σε κλι νας ου ρα νους κα τερ χε ται του τον δε εκ αρ θε νου θει ας Α γνης ο λον ου σι ου ται α λη θει α σαρ κω θεις ο τι δε δο ο ξα α σται ο Σο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι φι α λο γος και δυ να µις Υι ος ων του α τρος και α παυ γα σµα Χρι στος ο Θε ος δυ να µεις λα θων ο σας υ περ κο σµι ους ο σας 10

11 εν γη και ε ναν θρω πη σας α νε κτη σα το η µας ο τι δε δο ο ξα α σται 11

12 Ὁ Κανὼν τοῦ ρωτομάρτυρος. ᾨδὴ α Ἦχος πλ. α «Ἵππον καὶ ἀναβάτην» Ἦχος α Κ Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων ευ τε Στε φα νον υ µνοις τον πρω το µαρ τυ ρα της Χρι στου Εκ κλη σι ας εν δο ξως στε φα νω σω µεν και θει α στε φο µε νοι του Στε φα νου χα ρι τι ε πι νι ι κι ον υ µνον α σω ω µεν Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων 12

13 Φε ρων του ι δα σκα λου το πρα ον φρο νη µα και την εκ της α γα α πης υ ψο ποι ον τα πει νω σιν α ξι ως ο Στε φα νος ι α κο νων προ κρι τος και προ στα α της χη ρων γε γε νη η ται Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Συ προς ε πι κου ρι αν των Α πο στο λων Χρι στου ε πα ξι ως ε κλη η θης και ως πι στος ι α κο νος φε ρω νυ µε Στε φα νε χρη µα τι σας εν θα Χρι στος δι αι αι 13

14 µα τος µε τα βε βη η κας Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Θεοτοκίον Συ µεν υ περ αν θρω πων Χρι στε τον αν θρωπον εκ αρ θε νου φο ρε ε σας ως βρε φος ε σπαρ γα νω σαι ο σος δε χων νυ µε νος ρω το µαρ τυς λι θων βο λαις τον αν θρω πον α πο δυ ε ε ται 14

15 Κανὼν τοῦ Ὁσίου, ᾨδὴ α Ἦχος δ Θαλάσσης τὸ ἐρυθραῖον Στίχ. Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Τὸν τίτλον τῆς σῆς τιμίας ὄψεως, ἰδόντα παραχωρεῖ, τὰ Χερουβὶμ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς ἡ φλογίνη ῥομφαία δέ, πανευλαβῶς τὰ νῶτά σοι, δίδωσι πάνσοφε Θεόδωρε.ὶς Στίχ. Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὁ τίτλος τῇ κορυφῇ ἐπέκειτο, τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ, ἐγεγγραμμένος ξύλῳ τοῦ Σταυροῦ, ὁ σὸς τίτλος δὲ άνσοφε, ὄψει τῇ σῇ κεκόλαπται, κεχαραγμένος εὐπρεπέστατα. Στίχ. Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὑψώθη ἐπὶ Σταυροῦ μὲν Κύριος, καὶ διενύγη πλευράν, σὺ δὲ ταθεὶς ἐν καμίνῳ καρτερῶς, τὰς κεντήσεις ὑπέμεινας, ὥσπερ κριὸς ἐπίσημος, Ἱερομύστα σφραγιζόμενος. όξα... Σοφίᾳ παντοδαπῇ κοσμούμενος, άτερ Θεόδωρε, τὸν πρωτοστάτην ἤλεγξας σαφῶς, τῆς κακίστης αἱρέσεως, ὑπομονῇ τῶν ἔργων δέ, τούτου τὰς φρένας κατεπάτησας. 15

16 Καὶ νῦν... Θεοτοκίον Σοφίας τῆς ὑπερσόφου γέγονας, δοχεῖον άναγνε, Θεογεννῆτορ μόνη τῶν πιστῶν, σωτηρία καὶ ὕμνησις σὺ γὰρ ἡμῖν γεγέννηκας, τὴν πάντων θείαν ἀπολύτρωσιν. 16

17 Τω\ προ ΕΚΕΒΡΙΟΣ ΚZ ᾨδὴ γ Κανὼν α Ὁ Εἱρµός των αι ω νων εκ α τρος γεν νη θεν τι αρ ρε ευ στως Υι ω και επ ε σχα των εκ αρ θε νου σαρ κω θεν τι α σπο ρως Χρι στω ω τω Θε ω βο η σω µεν ο α νυ ψω σας το κε ρας η µων Α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Ο της ε πι πνοι ας µε τα σχων της α µει νω Α δα αµ χο ι κος και προς φθο ραν κα το λι σθη σας γυ ναι κει α α πα τη 17

18 Χρι στο ον γυ ναι κος βο α ε ξο ρων ο δι ε µε κατ ε µε γε γο νως α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι Συµ µορ φος πη λι νης ευ τε λους δι αρ τι ας Χρι στε ε γε γο νως και µε το χη σαρ κος της χει ρω µε τα δους θει ας φυτ λης βρο το ος πε φυ κως και µει νας Θε ος και α νυ ψω σας το κε ρας η µων Α γι ος ει Κυ υ ρι ι ε ο ξα σοι ο Θε ος η µων δο ξα σοι 18

19 Βη θλε εµ ευ φραι νου Η γε µο νων Ι ου δα βα σι λει α τον Ισ ρα ηλ γαρ ο ποι µαι νων Χε ρου βιµ ο επ ω µων εκ σου ου προ ελ θων Χρι στος εµ φα νως και α νυ ψω σας το κε ρας η µων παν των ε βα σι ι λε ευ σεν 19

20 ᾨδὴ Γ. Τοῦ Ἁγίου. Ὁ πήξας ἐπ οὐδενός Ἦχος Κε Κ Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Κ Νο µι µως ως Χρι στου στρα τι ω ω της ο Στε φα νος προς τους θε ο κτο νους πα ρα τα ξα µε νος το α κα τα γω νι στον αυ του σθε νος εν δε δυ µε νος των πα ρα νο µων ε θρι αµ βευ σεν α πα σαν την βλα σφη µον αι ρε σιν Κ Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων 20

21 Κ Τω ζη λω της Χρι στου πυ ρω θεις α γα πη σε ως και προς τους α γω νας α πο δυ σα µε νος πι στε ως και νευ µα τος πλη σθεις θει ου ο ρω το µαρ τυς των Α λι ε ων ε βε βαι ω σε πα σι το θε ο κρι τον κη ρυ γµα Κ Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Κ Ως κη ρυξ της κε κρυµ µε ε νης ον τως και θει ας ζω ης της πα ρου σης ω σπερ ε πι λα θο µε νος ερ γω δι α δει κνυ σι σα 21

22 φως πα σιν ο ρω το µαρ τυς τρο παι ο φο ρον την α λη θει αν α ρι στα προ κρι νας τον θα να τον Υ περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Κ Του βι ου δι η µας ο ε σπο ο της το σπη λαι ον υ πει σηλ θε τρο πω συ γκα τα βα σε ως ο δε των αρ τυ ρων αρ χη γος Στε φα νος την σπι λα δα την αν θρω πι νην υ πε ξερ χε ται πο θω του ε σπο του βαλ λο µε νος 22

23 Τοῦ Ὁσίου. Ἦχος δ' Εὐφραίνεται ἐπὶ σοὶ Στίχ. Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Οὐκ ἔχων ὅ,τι ταῖς σαῖς, διδασκαλίαις ἀντειπεῖν Ὅσιε, ἐπ αἰκισμοὺς στρέφεται, ὁ βαρβαρικῆς βίας ἔμπλεως. ὶς Στίχ. Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Ὑπέστης καρτερικῶς, τὰς ἐπὶ νῶτον καὶ στηθῶν μάστιγας, διὰ Χριστὸν θεόπνευστε, καὶ τὰ ἐπὶ κόρρης ῥαπίσματα. Στίχ. Ὅσιε τοῦ Θεοῦ, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν. Σοφίᾳ πνευματικῇ, καὶ προθυμίᾳ λογισμοῦ ᾔσχυνας, τὸν δυσσεβῆ Λέοντα, τοῖς ἱερωτάτοις σου δόγμασιν. όξα... Ἀθραύστοις ὑπομοναῖς, καὶ καρτερίᾳ τῶν δεινῶν ἔθραυσας, τὴν μανικὴν Ὅσιε, βδέλλαν τῇ μαχαίρᾳ τοῦ νεύματος. Καὶ νῦν... Θεοτοκίον αυῒδ καθὰ κιβωτόν, ἐν Βηθλεὲμ προφητικοῖς ὄμμασι, ήτηρ Θεοῦ βλέπει σε, βρέφος τὸν ὑπέρθεον φέρουσαν. 23

24 Κάθισμα Ἦχος α. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ Ἀπόστολε Χριστοῦ, ιακόνων ὁ πρῶτος, ρωτόαθλε σοφέ, τῶν αρτύρων ἀκρότης, ὁ κόσμου τὰ πέρατα, ἁγιάσας τοῖς ἄθλοις σου, καὶ τοῖς θαύμασι, ψυχὰς ἀνθρώπων λαμπρύνας, τους τιμῶντάς σε, ῥῦσαι παντοίων κινδύνων, πανεύφημε Στέφανε. όξα... Τοῦ Ὁσίου Ἦχος γ Θείας πίστεως Στόμα πέφηνας τῆς παρρησίας, θράσος τύραννον, μεγαλοφρόνως, καταισχύνας καρτερίᾳ τῶν ἄθλων σου ἐκκεντηθεὶς γὰρ τὰς ὄψεις Θεόδωρε, διὰ Χριστοῦ τὴν εἰκόνα τὴν πάνσεπτον, ἐβεβαίωσας, τιμᾶν καὶ δοξάζειν ἅπαντας, αἰτούμενος ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος. Καὶ νῦν... Τῆς Ἑορτῆς Ἦχος ὁ αὐτὸς Τὴν ὡραιότητα Θαῦμα παράδοξον, γέγονε σήμερον ὁ γὰρ Σωτὴρ ἡμῶν, ἐν τῷ Σπηλαίῳ σαρκί, ὤφθη ἐκ αρθένου δι ἡμᾶς, καθὼς αὐτὸς ἐπίσταται. άγοι μετὰ δώρων δέ, ὡς Βασιλεῖ προσεκύνησαν. οιμένες μέτ Ἀγγέλων τε, ἐδοξολόγουν αὐτόν μεθ ὧν καὶ ἡμεῖς βοῶμεν αὐτῷ. όξα τῷ δι ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντι. 24

25 Κοντάκιον τοῦ ρωτομάρτυρος Ἦχος γ Ἡ αρθένος σήμερον Ὁ εσπότης χθὲς ἡμῖν, διὰ σαρκὸς ἐπεδήμει, καὶ ὁ δοῦλος σήμερον, ἀπὸ σαρκὸς ἐξεδήμει χθὲς μὲν γάρ, ὁ Βασιλεύων σαρκὶ ἐτέχθη, σήμερον δέ, ὁ οἰκέτης λιθοβολεῖται, δι αὐτὸν καὶ τελειοῦται, ὁ ρωτομάρτυς καὶ θεῖος Στέφανος. Ὁ Οἶκος Ὡς ἀστὴρ φαεινὸς σήμερον συνεξέλαμψε, τῇ Γεννήσει Χριστοῦ, ὁ ρωτομάρτυς Στέφανος, ἀστράπτων καὶ φωτίζων τὰ πέρατα ἅπαντα, τῶν Ἰουδαίων μόνον ἠμαύρωσε τὴν πᾶσαν δυσσέβειαν, σοφίας λόγοις τούτους διελέγξας, ἀπὸ τῶν Γραφῶν διαλεγόμενος, καὶ πείθων τούτους, τὸν γεννηθέντα ἐκ τῆς αρθένου Ἰησοῦν, Υἱὸν αὐτόν εἶναι Θεοῦ, κατῄσχυνε τούτων τὴν ἀσεβῆ κακουργίαν, ὁ ρωτομάρτυς καὶ θεῖος Στέφανος. Συναξάριον Τῇ ΚΖ τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου ρωτομάρτυρος καὶ Ἀρχιδιακόνου Στεφάνου, ἑνὸς τῶν ἑπτὰ ιακόνων. 25

26 Στίχοι Λόγων στεφάνοις, οἷα τιμίοις λίθοις, Στέφω Στέφανον, ὃν προέστεψαν λίθοι. Εἰκάδι λαΐνεος Στέφανον μόρος ἑβδόμῃ εἷλεν. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ Γραπτοῦ, ἀδελφοῦ Θεοφάνους τοῦ οιητοῦ. Στίχοι Αὐχεῖν ἔχει τι καὶ Θεόδωρος μέγα, Ἐκ γῆς ἀπαίρων ὡς μέγα, στίξις θέας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ὁσίου ατρὸς ἡμῶν Θεοδώρου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινοπόλεως. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος αυρικίου, καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἑβδομήκοντα αρτύρων. Ὁ Ὅσιος πατὴρ ἡμῶν Λουκᾶς ὁ Τριγλινός, ἤτοι ὁ ἐκ ουδανίων, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται. Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον, καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 26

27 ᾨδή α. Καταβασίαι Ἰαµβικαὶ σύντοµοι. Ἦχος α Ε σω σε λα ον θαυ µα τουρ γων ε σπο ο της υ γρον θα λασ σης κυ µα χερ σω σας πα λαι ε κων \δε τεχ θεις εκ κο ρης τρι βον βα την πο λου τι θη σιν η µιν ον κατ ου σι αν ι σον τε α τρι και βρο τοις δο ξα α ζο ο µεν ᾨδή γ. Νε ευ σον προς υ υ µνους οι κε των ευ ερ γε ε τα εχ θρου ου τα πει νων την ε πηρ µε ε νην ο φρυν φε ρων τε παν τε πο πτα της α µαρ τι ας υ περ θεν α κλο νη 27

28 τον ε στη ριγ µε νους µα καρ µε λω δους Ὁ Α χορός τη βα σει της πι ι στε ε ως ᾨδή δ. Γε ε νους βρο ο τει ει ου ου την α να πλα σιν πα α λαι α δων προ φη η της Αβ βα κου ουµ προ µη νυ ει ι δειν α φρα στως α ξι ω θεις τον τυ υ πον νε ον βρε φος γαρ εξ ο ρους της αρ θε νου Ε ξηλ θε λα ων εις α να α πλα σιν Λο γος ᾨδή ε. Εκ νυ κτος ε ερ γων ε σκο τι σµε νης πλα α νης ι λα σµον η µιν Χρι στε τοις ε γρη γο ρως νυν σοι τε λου σιν υ µνον ως ευ 28

29 ερ γε ε τη ελ θοις πο ρι ζων ευ χε ρη η τε την τρι βον καθ ην α να τρε χον τες ευ ροι ᾨδή. µεν κλε ος Ναι ων Ι ω να ας εν µυ χοις θα λατ τι ι οις ελ θειν ε δει το και ζα λην α παρ κε σαι νυ γεις ε γω ω δε τω τυ ραν νουν τος βε ε λει Χρι στε ε προ σαυ δω τον κα κω ων α ναι ρε την θατ τον µο λει ειν σε της ε ᾨδή ζ. µη ης ρα θυ µι ας Τω παν τα να κτο ος ε ξε φαυ λι σαν πο ο θω α πλη τα θυ µαι νον τος η 29

30 γκι στρω µε νοι παι δες τυ ραν νου δυσ θε ον γλωσ σαλ γι ι αν οις ει ει κα θε πυρ α σπε τον τω ε σπο τη λε γου σιν εις αι ω νας ευ λο γη τος ει ᾨδή η. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον ᾨδή η. η η τραν α α φλε ε κτω ως ει κο νι ζου σι Κο ο ρης οι της πα λαι α ας πυρ πο λου ου µε νοι νε οι υ περ φυ ως κυ ου σαν ε σφρα γι σµε ε νην αµ φω δε δρω ω σα θαυ µα τουρ γι ι α µι 30

31 α λα ους προς υ υ υ µνον ε ξα νι ι στη σι χα α ρι ι ις 31

32 Τιµιωτέρα πρώτου ἦχου. Ἦχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την 32 Ν

33 τα πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα Ν λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ 33

34 του εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε Ν ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 34

35 βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την Ν ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Γ Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 35

36 τε κου σαν Ν νο µεν Στίχος στ την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε 36

37 Ν γα λυ νο µεν Εἶτα ψάλλεται ὁ εἱρµὸς τῆς θ ᾡδῆς τοῦ β κανόνος ε γα λυ νον ψυ χη η µου ου την τι µι ω τε ε ραν και εν δο ξω τε ε ραν των α νω στρα τευ µα των Στερ γειν µεν η η µα ας ως α κι ιν δυ νον φο βω ρα ον σι ω πην τω πο θω δε αρ θε νε υ µνους υ φαι νειν συν το νως τε θηγ µε ε νους ερ γω ω δες ε στιν αλ λα και η τηρ σθε νος ο ση πε φυ κεν η προ αι αι ρε σις δι δου ου ου ου ου 37

38 Ἐξαποστειλάριον τοῦ ρωτομάρτυρος Ἦχος γ'. Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς Στέφανος σοι ὡς Βασιλεῖ, ἔμψυχος προσενήνεκται, νῦν τῆς σαρκὸς ἐκδημήσας, τῷ ἐνδημήσαντι σαρκί, Θεῷ τῷ παντοκράτορι, δι ὃν καὶ τὸν ἀγῶνα, ἐνδόξως ἐτέλεσεν. Ἕτερον Ἦχος β' Τοῖς μαθηταῖς συνέλθωμεν Ὁ πλήρης θείας χάριτος, καὶ δυνάμεως ὄντως, τερατουργῶν διήλεγχε, θεοκτόνων τὰ στίφη, διακενῆς μελετῶντα, ὑψηγόρῳ δὲ γλώττῃ, θεολογῶν ὁ Στέφανος, τοῦ ατρός δεξιόθεν, τὸν Ἰησοῦν, καθορῶ νῦν ἔφησεν ἑστηκότα, πρὸς ὃν λιθολευστούμενος στεφηφόρος ἀνῆλθεν. Γ ΕΚΕΒΡΙΟΣ ΚZ Ἐξαποστειλάριο τῆς ἑορτῆς Ἦχος Γα Ε πε σκε ψατο η µα α α ας εξ υ ψους ο ο Σω τη ηρ η µων α να το λη α να το λω ω ω ων και οι εν 38

39 σκο τει και αι αι σκι α ευ ρο µεν τη ην α λη η η θει ει αν και γαρ εκ της αρ θε ε νου ε τε χθη η η ο Κυ υ υ ρι ι ος Τοῦ ρωτομάρτυρος Ἦχος β' Τοῖς μαθηταῖς συνέλθωμεν Ὁ τῷ ατρὶ καὶ νεύματι, συναΐδιος Λόγος, καὶ συμφυὴς καὶ σύνθρονος, ἐκ αρθένου γεννᾶται, ἐν Βηθλεὲμ νῦν ὡς βρέφος ὃν Θεὸν καὶ Σωτῆρα, ὁ ρωτομάρτυς Στέφανος, ἀριδήλως κηρύξας, ὑπὸ χειρῶν, μιαιφόνων χαίρων λιθολευστεῖται, καὶ στεφηφόρος ἄνεισι, πρὸς αὐτὸν μετὰ δόξης. 39

40 ΕΚΕΒΡΙΟΣ ΚZ Εἰς τοὺς Αἴνους Ἦχος α Ν α α α σα πνο ο η η αι αι αι νε ε σα α α τω ω το Ν ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε τον Κυ ρι ι ον εκ τω ω ω ων ου ρα α νω ω ω ων αι νει ει ει τε ε α αυ το ο ον εν τοι οι οις υ ψι Ν ι ι ι στοις Σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω ω Θε ε ε ε ω ω Αι νει τε αυ το ον πα α α αν τες οι Α αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε α α αυ τον πα σαι αι 40

41 δυ να α α µεις α αυ του ου Σοι πρε ε πει Ν υ υ υ µνος τω ω ω Θε ε ε ε ω ω ω ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι ι ι ι ι οις α α αυ του Α θλο φο ρι κο ον στε φα α νον τω πρω τα α θλω οι πι ι στοι στε ψω ω µεν ε εκ λο ο ο γι κω ων αν θε ε ε ε ων αυ τος γαρ την τω ων µααρ τυ υ ρων προ η τοι µα σε ε ε εν ο ο ο δον και εν χα ρα α 41

42 α α α νε βο ο ο ο α ι δου τους ου ρα νους α νε ωγ µε ε νους θε ω ω ρω και τον Υι ον του Θε ου εκ δε ξι ω ων ε ε στω ω τα του α α ο ρα α α α του α α τρος Ἦχος β' Αι νει τε τον Θε ον εν τοις Α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον εν στε ρε ω µα τι της δυ να µε ε ως α αυ του Α γι ω συ νην ε νε δυ σω Στε φα νε µα κα ρι ι ε πρω το µαρ τυς και πρω το δι α α α κο νε των Αγ γε ε ε λωνσυµµε 42

43 ε ε το ο ο ο χε δυ σω πη θη τι και πρε σβε ευ ε υ υ περ η η µων προς τον Σω τη η ρα Κυ υ υ υ ρι ι ι ον τον α να α µα α αρ τη η η η τον Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ υ υ νης αυ του ρωτος εν δι α κο νοις πρωτοςκαι εν µαρ τυ σι ι ιν ε δει ει χθης πα να α α γι ε Στε ε ε φα α α α νε ο δος γαρ ε γε ε νου ου τοι οι οις α γι ι οις και πολ 43

44 λους τω Κυ ρι ω προ ση η η γα γες µα α αρ τυ υ υ υ ρας δι ο ου ρα νος σοι η νοι γη και Θε ος σοι οι οι ε φα α νη αυ τον ι κε τε ευ ε σω θη η ναι τας ψυ υ χα α ας η η η η µων Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω ω ω και αι αι κι θα α ρα Τον πρω το µαρ τυ υ ρα και γεν ναι αι ο ον του Χρι ι στου θε ρα α α α πο ο ον τα Στε φα νον τον πρω το δι α κο ο νον 44

45 ε πα ξι ι ι ως τι µη η η σω ω ω ω µεν ου το ος γαρ ε ε στως εν µε σω πα ρα α νο ο ο µων εν δε ξι α α α α α α α τρος Υι ον ε θε ε α α α σα α α α το Ἦχος δ Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαις Β και ο ορ γα α α α α Β νω Στε ε φα νε ε εν δο ο ξε ου ρα Ν νο ο ο πο ο ο λι ι ι ι ι τα Χρι Ν στου θε ρα α α πων µα α κα 45 α α ρι

46 ι ι ε πρε σβει ει ει αν ποι οι η η σον Β υ πε ε ε ερ των ψυ υ χω ων η η µω ων Ἦχος δ Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα τω το ον Κυ υ ρι ι ι ον Β Στε φα νος η κα λη α παρ χη η η η τω ων α α αρ τυ υ υ υ υ ρων ο πλη ρης χα ρι τος και δυ υ να α µε ε ε Β ως ο ποι ων ση µει α και τε ρα α τα µε 46

47 γα α λα ε εν τω λα ω υ πο α νο ο µων Β ε ε λι ι θα α α α α ζε ε ε ε το αλλ ε ξε λαµ ψεν ως Αγ γε ε λος και θε ω ρει τη ην δο ο ο ξα αν σου του σαρ κω θε εν τος υ περ η µων εκ δε ξι ω ω ω Β ων τη ης δυ υ υ να α µε ε ε ως και τω νευ µα τι της χα α α α ρι ι ι ι τος εις ου ρα νους α νε λαµ βα α α α νε ε ε ε ε το και δι α του ου ου το ταις χο ρο στα σι αις των Αγ γε ε λων συ να αυ λι ι ζο ο ο ο µε ε ε ε νος πρε 47

48 σβε ε ευ ει Β σω θη η η ναι τας ψυ υ χα ας η η µω ων Ἦχος α ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι ι ω και Α γι ι ι ω νε ευ\µα\ α α τι ρω το µα αρ τυς Α πο στο λε και ρω το δι ι α α α κο ο ο ο νε η πυ λη τω ων α\\αρ\\ τυ υ ρων η δο ο ξα α των ι ι και αι αι αι αι ω ων των Α πο στο ο λω ων το κα α α α αυ χη η η η µα συ υ υ υ ου ρα α νους ε θε α α α σω 48

49 α νε ε ω ω ωγ µε ε ε ε νους εν τω στα δι ι ι ω ε ε στως και τον Υι ο ο ον του Θε ε ου εκ δε ξι ω ω ω ων ε στω τα α του α α ο ο ρα α α α α του ου α α α τρος δι ο ω ως Αγ γε ε λος εκ λαµ ψας τω προ ο σω ω ω ω ω πω εν χα ρα α α α α νε ε ε κρα αυ γα α α ζες υ περ των λι ι ι ι θα α ζο ο ον των µη στη η η σης α αυ τοις τη η ην α α µαρ τι ι αν τα α α αυ την και νυ υν αι τη η σαι τοις εκ πο 49

50 ο θου ευ φη η µου ου ου σι ι ι ι σε ι λα σµον α µαρ τι ι ι ι ων και το µε ε γα ε ε λε ος Και νυ υ υ υν και αι α ει και εις τους αι ω ω ω νας των αι ω ω ω νω ων\α\\ α α µην Α κα τα α α α λη η η η πτον το τε λου µε νο ον εν Βη θλε εµ ση µε ρο αν µυ υ στη η ρι ι ο ον ο α ο ο ρα τος ο ο ρα α α α α ται ο ο ο α α σαρ κο ος σαρ κου ου ου ου ται ο Λο ο 50

51 γος πα α χυ υ υ νε ε ε ε ται και ο Ω ων γι νε ε ται ο ο ο ο ο ου ου ου ουκ ην αρ θε νος τι κτει εν σπη λαι ω βρε ε φος νε ον το ον λα στη ην της φυ υ υ υ υ σε ε ε ε ως φα ατ νη η εκ τυ υ που ου ου ται αι εις θρο ο ο νον ε ε που ρα α α νι ι ι ι ον κτη η νη η α πει ει κα α α ζει ει Χε ρου βι κη η ην πα ρα α στα α α σιν οι µε νες θαυ µα ζου ου ου σι α γοι δω ρα α προ σφε ε ε ρου ου ου ου σιν Αγ γε λοι α νυ µνου ουν τε 51

52 ες λε ε ε ε ε γου ου ου σι ο ξα εν υ ψι ι ι στοις Θε ε ω και ε πι γη ης ει ει ει ρη η η η η νη εν αν θρω ποις γαρ ε ευ δο ο ο κη η η η σεν αν αλ λοι ω τως ο ο Εµ µα α νου η η η ηλ 52

53 οξολογία εγάλη σε ἦχο πλ. α. Ἐπιλογές. Ἦχος α Κ ο ξα σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν Κ υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι Κ α Υ µνου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ Κ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν Σοι δι α την µε γα α λην \σου δο ξαν Κ Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ πα ντο κρα α τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 53

54 νευ µα Κ Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου Κ ρο σδεξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε Κ η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις 54

55 δο ο ξαν Θε ου α τρος α µην Κ Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κ Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των Κ πα τε ε ρων η µων και αι νε το ον και δε δο ξα σµε ε νον το ο νο µα α σου εις τους 55

56 αι ω νας α µην Γε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι ι σα µεν ε πι σε Ευ Κ λο γη το ος ει Κυ ρι ε δι δα ξον µε τα δι και ω µα τα Σου Κ (τρίς) Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γε νη θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σο ον µε ι α σαι την ψυ χην µου ου ο τι η µαρ τον Σοι Κ Κυ ρι ε προς σε κα τε φυ γον δι δα ξο ον 56

57 µε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως Κ α ρα τει νον το ε λε ος σου ου τοις γι Κ νω σκου σι Σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Κ (τρίς) ο ξα α τρι ι και Υι ω και α γι ω νευ µα τι Κ Και νυν και α ει και εις τους αι ω 57

58 νας των αι Κ ω νων α µην Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας Ἀσµατικόν. Α Κ γι ι ι ος ο Θε ε ε ος Α α α α γι ι ος Ι ι σχυ υ υ ρος Κ Α γι ος Α α α θα να α τος ε Κ ε λε η η σο ο ον η η η η µα α α ας 58

59 ΑΟΛΥΤΙΚΙΟΝ Ἦχος ι Βα σι λει ον δι α δη µα ε στε φθη ση κο ρυ φη εξ α \\θλων ων υ πε µει νας υ περ Χρι στου του Θε ου αρ τυ ρων πρω το α θλε συ γαρ των Ι ου δαι ων α πε λεγ ξας µα νι αν ει δες σου τον Σω τη ρα του α τρος δε ξι ο θεν αυ τον ουν εκ δυ σω πει α ει υ περ των ψυ χω η µω ω ων 59

60 Κυ Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ Ἦχος Νη Ν Ν Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε Ν Ν ε λε ε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Ν Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 60 Ν

61 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Ν Κυ ρι ε ε λε ε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Γ Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε Γ λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Ν Κυ ρι ε ε λε ε η σον Ν Ν Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Ν Σοι Κυ ρι ε 61

62 Ἀντίφωνον Α. Ἦχος ι Στίχ. α. Ε ξο µο λο γη σο µαι σοι Κυ ρι ε εν ο λη καρ δι α µου δι η γη σο µαι παν τα τα θαυ µα σι α σου Γ Γ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β Εν βου λη ευ θε ων και συ να γω γη µε γα λα τα ερ γα Κυ ρι ου Γ Γ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 62

63 Στίχ. γ. ΕΚΕΒΡΙΟΣ ΚZ Ε ξε ζη τη µε να εις παν τα τα θε λη µα τα αυ του Γ Γ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. Ε ξο µο λο γη σις και µε γα λο πρε πει α το ερ γον αυ του και η δι και ο συ νη αυ του µε νει εις τον αι ω να του αι ω νος Γ Γ Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας όξα... Καὶ νῦν... 63

64 Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον Β' Ἦχος β' Στίχ. α. α κα ρι ος α νηρ ο φο βου µε νος τον Κυ ρι ον εν ταις εν το λαις αυ του θε Σω λη σει σφο δρα σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τε χθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στίχ. β. υ να τον εν τη γη ε σται το σπερ µα αυ του 64

65 Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τε χθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στίχ. γ ο ξα και πλου τος εν τω οι κω αυ του και η δι και ο συ νη αυ του µε νει εις τον αι ω να του αι ω νος Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τε χθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α Στίχ. δ. Ε ξα νε τει λεν εν σκο τει φως 65

66 τοις ευ θε σιν Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τε χθεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω ναςτων αι αι ω νων α µην Ν Ο ο νο γε νης Β Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α Γ αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε 66

67 τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ Γ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το Γ Γ κου και α ει παρ θε Β νου α ρι ας α τρε ε πτως ε εν Γ αν θρω πη σας Β σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω θα να τον πα τη σας Γ Β ει εις ων της Α γι ας Τρι α Β δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω Γ νευ µα τι σω σον η µα α ας 67

68 Ἀντίφωνον γ'. Ει πεν ο Κυ ρι ος τω Κυ ρι ω µου Κα θου εκ δε ξι ων µου ε ως αν θω τους εχ θρους σου υ πο πο δι ον των πο δων σου Ἀπολυτίκιον. Ἦχος ι Β Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν Γ τον Η λι ον της δι και ο συ υ νης και Σε γι νω σκειν εξ υ ψους 68

69 Β α να το λην Κυ ρι ε δο ο ξα σοι Στίχ. Ῥάβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ σοι Κύριος ἐκ Σιών.(Τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. ετὰ σοῦ ἡ ἀρχὴ ἐν ἡμέρᾳ τῆς δυνάμεώς σου, ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου. Ἦχος ι Β Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν Γ τον Η λι ον της δι και ο συ υ νης και Σε Β γι νω σκειν εξ υ ψους α να το λην Κυ ρι ε δο ξα Σοι οι οι 69

70 Εἰσοδικόν Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µεν Χρι στω ω ω ω ω Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο εκ αρ θε ε ε ε νου τεχ θεις ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Εἶτα ψάλλοµεν το Ἀπολυτίκιον. Β Β Η Γεν νη σις Σου Χρι στε ο Θε ος η µων α νε τει λε τω κο σµω το φως το της γνω σε ως εν Β αυ τη γαρ οι τοις α στροις λα τρευ ον τες υ πο α στε ρος ε δι δα σκον Ν το σε προ σκυ νειν τον Η λι ον της δι και ο 70

71 Γ συ υ νης και Σε γι νω σκειν εξ υ ψους Β α να το λην Κυ ρι ε δο ο ξα σοι Βα σι λει ον δι α δη µα ε στε φθη ση κο ρυ φη εξ α \\θλων ων υ πε µει νας υ περ Χρι στου του Θε ου αρ τυ ρων πρω το α θλε συ γαρ των Ι ου δαι ων α πε λεγ ξας µα νι αν ει δες σου τον Σω τη ρα του α τρος δε ξι ο θεν αυ τον ουν εκ δυ σω πει α ει υ περ των ψυ χων η µων Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ 71

72 Εἶτα τὸ Κοντάκιον. Γ Ἦχος Γα Η αρ θε νος ση η µε ρον τον υ πε ρου σι ον τι ι ι κτει και η γη το Σπη η λαι ον τω α προ σι τω προ σα α α γει Αγ γε λοι µε τα οι µε ε ε νων δο ξο λο γου ου ου σι α α γοι δε µε τα α στε ρος ο δοι πο ρου ου ου σι δι η µας γαρ ε γεν νη η θη αι δι ον νε ον ο προ αι ω νων Θε ο ο ο ος 72

73 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΑ ΤΟΥ ΡΩΤΟΑΡΤΥΡΟΣ ροκείμενον. Ἦχος πλ. δ Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ, καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτοῦ. Στίχ. Οἱ οὐρανοί διηγοῦνται δόξαν Θεοῦ, ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλει τὸ στερέωμα. ράξεων τῶν Ἀποστόλων τὸ Ἀνάγνωσμα. 6:8-15, 7:1-5, Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ. Ἀνέστησαν δέ τινες τῶν ἐκ τῆς συναγωγῆς τῆς λεγομένης Λιβερτίνων καὶ Κυρηναίων καὶ Ἀλεξανδρέων καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίας καὶ Ἀσίας συζητοῦντες τῷ Στεφάνῳ, καὶ οὐκ ἴσχυον ἀντιστῆναι τῇ σοφίᾳ καὶ τῷ πνεύματι ᾧ ἐλάλει. Τότε ὑπέβαλον ἄνδρας λέγοντας ὅτι ἀκηκόαμεν αὐτοῦ λαλοῦντος ῥήματα βλάσφημα εἰς ωϋσῆν καὶ τὸν Θεόν συνεκίνησάν τε τὸν λαὸν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τοὺς γραμματεῖς, καὶ ἐπιστάντες συνήρπασαν αὐτὸν καὶ ἤγαγον εἰς 73

74 τὸ συνέδριον, ἔστησάν τε μάρτυρας ψευδεῖς λέγοντας Ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὐ παύεται ῥήματα βλάσφημα λαλῶν κατὰ τοῦ τόπου τοῦ ἁγίου καὶ τοῦ νόμου ἀκηκόαμεν γὰρ αὐτοῦ λέγοντος ὅτι Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος οὗτος καταλύσει τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἃ παρέδωκεν ἡμῖν ωϋσῆς. Καὶ ἀτενίσαντες εἰς αὐτὸν ἅπαντες οἱ καθεζόμενοι ἐν τῷ συνεδρίῳ εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόσωπον ἀγγέλου. Εἶπε δὲ ὁ ἀρχιερεύς Εἰ ἄρα ταῦτα οὕτως ἔχει; Ὁ δὲ ἔφη Ἄνδρες ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ἀκούσατε. Ὁ Θεὸς τῆς δόξης ὤφθη τῷ πατρὶ ἡμῶν Ἀβραὰμ ὄντι ἐν τῇ εσοποταμίᾳ, πρὶν ἢ κατοικῆσαι αὐτὸν ἐν Χαρράν, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν «Ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενίας σου, καὶ δεῦρο εἰς γῆν ἣν ἄν σοι δείξω». Τότε ἐξελθὼν ἐκ γῆς Χαλδαίων κατῴκησεν ἐν Χαρράν. Κἀκεῖθεν μετὰ τὸ ἀποθανεῖν τὸν πατέρα αὐτοῦ μετῴκισεν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν ταύτην εἰς ἣν ὑμεῖς νῦν κατοικεῖτε καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν ἐν αὐτῇ οὐδὲ βῆμα ποδός. Σολομὼν δὲ ᾠκοδόμησεν αὐτῷ οἶκον. Ἀλλ οὐχ ὁ ὕψιστος ἐν χειροποιήτοις ναοῖς κατοικεῖ, καθὼς ὁ προφήτης 74

75 λέγει «Ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ δὲ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ μοι, λέγει Κύριος, ἢ τίς τόπος τῆς καταπαύσεώς μου; Οὐχὶ ἡ χείρ μου ἐποίησε ταῦτα πάντα;» Σκληροτράχηλοι καὶ ἀπερίτμητοι τῇ καρδίᾳ καὶ τοῖς ὠσίν, ὑμεῖς ἀεὶ τῷ νεύματι τῷ Ἁγίῳ ἀντιπίπτετε, ὡς οἱ πατέρες ὑμῶν καὶ ὑμεῖς. Τίνα τῶν προφητῶν οὐκ ἐδίωξαν οἱ πατέρες ὑμῶν; καὶ ἀπέκτειναν τοὺς προκαταγγείλαντας περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ δικαίου, οὗ νῦν ὑμεῖς προδόται καὶ φονεῖς γεγένησθε οἵτινες ἐλάβετε τὸν νόμον εἰς διαταγὰς ἀγγέλων, καὶ οὐκ ἐφυλάξατε. Ἀκούοντες δὲ ταῦτα διεπρίοντο ταῖς καρδίαις αὐτῶν καὶ ἔβρυχον τοὺς ὀδόντας ἐπ αὐτόν. Ὑπάρχων δὲ πλήρης νεύματος Ἁγίου, ἀτενίσας εἰς τὸν οὐρανὸν εἶδε δόξαν Θεοῦ καὶ Ιησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ, καὶ εἶπεν Ἰδοὺ θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς ἀνεωγμένους καὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ ἑστῶτα. Κράξαντες δὲ φωνῇ μεγάλῃ συνέσχον τὰ ὦτα αὐτῶν καὶ ὥρμησαν ὁμοθυμαδὸν ἐπ αὐτόν, καὶ ἐκβαλόντες ἔξω τῆς πόλεως ἐλιθοβόλουν. Καὶ οἱ μάρτυρες ἀπέθεντο τὰ ἱμάτια αὐτῶν παρὰ τοὺς 75

76 πόδας νεανίου καλουμένου Σαύλου, καὶ ἐλιθοβόλουν τὸν Στέφανον, ἐπικαλούμενον καὶ λέγοντα Κύριε Ιησοῦ, δέξαι τὸ πνεῦμά μου. Θεὶς δὲ τὰ γόνατα ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐκοιμήθη. Ἀλληλούϊα. Ἦχος α Ἐξομολογήσονται οἱ οὐρανοὶ τὰ θαυμάσιά σου, Κύριε. Στίχ. Ὁ Θεὸς ἐνδοξαζόμενος ἐν βουλῇ ἁγίων. 76

77 Κοινωνικὸν εἰς Ἀπόστολον Ἦχος Νη Ν Ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει Εις πα α α α α α α α α α α α α α α α α α α σα α α α α αν τη η η πα σαν τη ην γη η η η η η ην ε ξη η ηλ θε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε εν ο φθο ο ο ο ο ο ογ γο ος αυ του ου ου ου ου ου ου ου και εις τα πε ρα α τα της οι κου µε ε ε ε ε ε νη ης τα α α α α ρη η η η η 77

78 η η η η η η η η η η η η τα ρη η µα α α α τα α α α α α α τα α ρη µα τα α αυ του ου ου ου ου ου ου ου Αλ λη λου ου ι α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α α Εἴδοµεν τὸ φῶς, Ἀπόλυσις Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.Ν. Ἁγίου Γεωργίου Κουλούρας Βέροιας. 78