Θ.Α. ΑΜΕΛΙΔΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΙΝΑΚΕΣ ΡΗΜΑΤΩΝ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ

Transcript

1 Θ.Α. ΑΜΕΛΙΔΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΙΝΑΚΕΣ ΡΗΜΑΤΩΝ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2008

2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. Ουσιαστικά 3 2. Επίθετα 9 3. Παραθετικά Αντωνυμίες Κλίση ρημάτων (λύω, -άω, -έω, -όω) Κλίση ρημάτων σε -μι Κλίση χρόνων Οριστικής Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Μετοχή Κλίση ανωμάλων ρημάτων Τα δίχρονα στην παραλήγουσα Όμοιοι τύποι Αρχικοί χρόνοι ρημάτων Σύνταξη Παράγωγα Βασικός πίνακας αρχικών χρόνων ρημάτων Βασικός πίνακας αρχικών χρόνων ρημάτων Σύνταξη Φύλλο αξιολόγησης γραμματικής - Απαντήσεις Ασκήσεις γραμματικής στα θέματα των Γενικών Εξετάσεων Απαντήσεις

3 1. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΔΙΦΘΟΓΓΟΙ Βραχέα: ε, ο Κύριοι: αι, ει, οι, υι, αυ, ευ, ηυ, ου (8) Μακρά: η, ω Καταχρηστικοί: ᾳ, ῃ, ῳ (3) Δίχρονα: α, ι, υ Σημείωση: Ολοι οι δίφθογγοι είναι μακρόχρονοι εκτός αι, οι, όταν βρίσκονται εντελώς στο τέλος της λέξης. ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΠΛήγουσα ΠαραΛήγουσα Λήγουσα (Ασυναίρετη) Οξεία Μακρό μακρό = οξεία Ο νομ. ὁ ἂνθρωπος Μακρό βραχύ = περισπωμένη Αιτ. Κλητ. Οξεία ῠ Γεν. Περσπω- τοῦ ἀνθρώπου Δοτ. μένη Σημείωση: Κάθε βραχεία συλλαβή παίρνει οξεία

4 2. ΕΠΙΘΕΤΑ ΙΙ. ΤΡΙΤΟΚΛΙΤΑ 1. α) Το αρσενικό των τριτοκλίτων επιθέτων σχηματίζει τη: Γενική σε ος. π.χ. ὁ ταχὺς, τοῦ ταχέος. β) Το αρσενικό του επιθέτου σε -ὺς, εῖα, ὺ σχηματίζει την: Ονομαστική σε εῖς. π.χ. οἱ ταχεῖς 2. Το θηλυκό του επιθέτου σε -ὺς, εῖα, ὺ παίρνει περισπωμένη. π.χ. ὁ ὀξὺς, ἡ ὀξεῖα. 3. Η γενική του πληθυντικού αριθμού θηλυκού γένους τονίζεται στη λήγουσα. π.χ. βαθεῖαι, βαθειῶν. 3. Π Α Ρ Α Θ Ε Τ Ι Κ Α Ι. ΕΠΙΘΕΤΑ ΘΕΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ ἲσος, η, ον ἰσαίτερος, α, ον ἰσαίτατος, η, ον ὄψιος, α, ον ὀψιαίτερος, α, ον ὀψιαίτατος, η, ον ἴδιος, α, ον ἰδιαίτερος, α, ον ἰδιώτερος, α, ον ἰδιαίτατος, η, ον ἰδιώτατος, η, ον Ι. ΕΠΙΘΕΤΑ ΘΕΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ αἰσχρός, ά, όν ὁ, ἡ αἰσχίων τὸ αἴσχιον αἴσχιστος,η,ον ἐχθρός, ά, όν ἐχθίων ἔχθιον ἔχθιστος.η,ον ἡδύς, εῖα, ύ ἡδίων ἥδιον ἥδιστος,η,ον

5 ΙΙ. ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΑ ΘΕΤΙΚΟΣ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΣ ΥΠΕΡΘΕΤΙΚΟΣ αἰσχρῶς αἴσχιον αἴσχιστα ἐχθρῶς ἔχθιον ἔχθιστα ἡδέως ἥδιον ἥδιστα καλῶς κάλλιον κάλιστα μέγα, μεγάλως μεῖζον μέγιστα ῥᾳδίως ῥᾷον ῥᾷστα ταχέως, ταχύ, τάχα θᾶττον τάχιστα 4. ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ 8. Η αυτοπαθητική αντωνυμία ἐμαυτοῦ, ἐμαυτῆς στο γ πρόσωπο γίνεται: Ε ν ι κ ό ς α ρ ι θ μ ό ς ἑαυτοῦ - αὑτοῦ ἑαυτῷ - αὑτῷ ἑαυτὸν - αὑτὸν ἑαυτῆς - αὑτῆς ἑαυτῇ - αὑτῇ ἑαυτὴν - αὑτὴν ἑαυτὸ - αὑτὸ 9. Οι δεύτεροι τύποι των αντωνυμιών: Προσωπική Ερωτηματ. Αόριστη Αναφορική Γ ἐμοῦ- μου σοῦ - σου τίνος -τοῦ τινὸς- του οὗτινος - ὅτου Δ ἐμοὶ - μοι σοὶ - σοι τίνι - τῷ τινί - τῳ ᾧτινι - ὅτῳ Α ἐμὲ - με σὲ - σε τινὰ- ἂττα ἅτινα - ἅττα

6 5. ΚΛΙΣΗ ΡΗΜΑΤΩΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΣ. ΠΑΡΑΤ. ΜΕΛ. ΑΟΡΙΣΤ. ΠΑΡΑΚ. ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛ. λύω εις ἔλυον ες λύσω σεις ἔλυσα σας λέλυκα κας ἐλελύκειν κεις ει ε σει σε κε κει ομεν ομεν σομεν σαμεν καμεν κεμεν ετε ετε σετε σατε κατε κετε ουσι ον σουσι σαν κασι κεσαν λύω ῃς ῃ ωμεν ητε ωσι λύοιμι λύοις λύοι οιμεν οιτε οιεν λύσοιμι σοις λύσοι σοιμεν σοιτε σοιεν ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ λύσω λελυκώς κυῖα - κὸς σῃς σῃ σωμεν σητε σωσι ὦ ᾖς λελυκότες κυῖαι - κότα ὦμεν ΕΥΚΤΙΚΗ λύσαιμι λελυκώς κυῖα - κὸς λύσαις * λύσαι * σαιμεν σαιτε σαιεν * ᾖ ἦτε ὦσιν εἲην εἲης εἲη λελυκότες κυῖαι - κότα εἶμεν εἶτε εἶεν λῦε /ἐπίλυε λυέτω ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ λῦσον λελυκώς κυῖα - κὸς λυσάτω ἲσθι ἒστω λύετε λυόντων λύσατε λυσάντων λελυκότες κυῖαι - κότα ἒστε ὂντων ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ λύειν λύσειν λῦσαι/ἐπιλῦσαι λελυκέναι ΜΕΤΟΧΗ λύων λύσων λύσας λελυκώς λύουσα λῦον/ἐπιλῦον λύσουσα λῦσον λύσασα λῦσαν λελυκυῖα λελυκός

7 Σ Υ Ν Η Ρ Η Μ Ε Ν Α Ρ Η Μ Α Τ Α Ε ν ε σ τ ώ τ α ς Παρατ. ΟΡΙΣΤ. ΥΠΟΤ. ΕΥΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤ. ΑΠΑΡ. ΜΕΤ. ΟΡΙΣΤΙΚΗ τιμῶ ᾷς ᾷ ῶμεν ᾶτε ῶσι τιμῶ ᾷς ᾷ ῶμεν ᾶτε ῶσι τιμῷμι/ῴην ῷς/ῴης ῷ/ῴη ῷμεν ῷτε ῷεν --- τίμα άτω --- ᾶτε ώντων Ε ν ε σ τ ώ τ α ς τιμᾶν τιμῶν ῶσα ῶν ἐτίμων ας α ῶμεν ᾶτε ων Παρατ. ΟΡΙΣΤ. ΥΠΟΤ. ΕΥΚΤΙΚ ΠΡΟΣΤ. ΑΠΑΡ. ΜΕΤ. ΟΡΙΣΤΙΚΗ τιμῶμαι ᾷ ᾶτε ώμεθα ᾶσθε ῶνται τιμῶμαι ᾷ ᾶτε ώμεθα ᾶσθε ῶνται τιμῴμην ῷο ῷτο ῴμεθα ῷσθε ῷντο --- τιμῶ άσθω --- ᾶσθε άσθων τιμᾶσθαι 6. ΡΗΜΑΤΑ σε -μι τιμώμενος ωμένη ώμενον ἐτιμώμην ῶ ᾶτο ώμεθα ᾶσθε ῶντο Ενεστώτας Παρατατικός ΟΡΙΣΤ. ΥΠΟΤ. ΕΥΚΤΙΚ. ΠΡΟΣΤ. ΑΠΑΡ. ΜΕΤ. ΟΡΙΣΤΙΚΗ ἳστη- μι ἱστ-ῶ ἱστ-αίην ἱστά-ναι ἱστά-ς* ἳστη- ν ἳστη- ς ῇς αίης ἳστη ἱστᾶ-σα ἳστη- ς ἳστη- σι ῇ αίη ἱστά-τω ἱστά-ν ἳστη- ἳστα- μεν ῶμεν αῖμεν ἳστα- μεν τε ῆτε αῖτε τε (ἱστάντος) -τε ἱστ- ᾶσι ῶσι αῖεν ντων -σαν

8 7. Ο Ρ Ι Σ Τ Ι Κ Η Ε Ν Ε Σ Τ Ω Τ Α Σ - Π Α Ρ Α Τ Α Τ Ι Κ Ο Σ 1. Τα ρήματα ζῶ, πεινῶ, διψῶ, χρῶμαι κλίνονται όπως τα ρήματα σε αω. Εχουν όμως η, ῃ όπου τα ρήματα σε άω έχουν α, ᾳ. 2. Τα ρήματα σε έω με μονοσύλλαβο θέμα συναιρούνται μόνο όταν μετά το χαρακτήρα ε ακολουθεί ε, ει (ε+ε = ει, ε + ει =ει). Ε Ν Ε Σ Τ Ω Τ Α Σ ΠΑΡΑΤ. Οριστική Υποτακτ. Ευκτική Προστακ. Απαρέμ. Μετοχή Οριστική ζῶ ζῇ ζῇ ζῶμεν ζῆτε ζῶσι ζῶ ζῇς ζῇ ζῶμεν ζῆτε ζῶσι ζῴην ζῴης ζῴη ζῷμεν ζῷτε ζῷεν --- ζῆ ζήτω ζῆν ζῶν ζῶσα ζῶν ἔζων ἒζης ἒζη ἐζῶμεν ἐζῆτε ἔζων ΑΟΡΙΣΤΟΣ β 1. Θέμα: Αύξηση παίρνει μόνο η Οριστική. π.χ. ἤγαγον - ἀγάγω 2. Καταλήξεις: Οριστική Παρατατικού (ον, ες, ε, ομεν, ετε, ον) Εγκλίσεις Ενεστώτα (ω, ῃς, ῃ/ οιμι, οις, οι, ε/ ειν/ων) 3. Τονισμός: Ενεργητική φωνή Προστακτική ἐλθέ ἰδὲ εὑρὲ λαβὲ εἰπὲ αλλά παράλαβε (σύνθετο) Απαρέμφατο Μέση φωνή Προστακτική Λήγουσα π.χ. γενοῦ αλλά παράσχου Απαρέμφατο Λήγουσα π.χ. λαβεῖν Παραλήγουσα π.χ. γενέσθαι Μετοχή Μετοχή Λήγουσα π.χ. λαβὼν Προπαραλήγουσα π.χ. γενόμενος

9 8. 9. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ - ΕΥΚΤΙΚΗ Τα ρήματα ἄγαμαι, δύναμαι, ἐπίσταμαι, κρέμαμαι, ἐπριάμην (β αόριστος του ὠνοῦμαι) στην Υποτακτική και Ευκτική αναβιβάζουν τον τόνο. ΡΗΜΑ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΕΥΚΤΙΚΗ ἂγαμαι δύναμαι ἐπίσταμαι κρέμαμαι, ἐπριάμην ἄγωμαι, ἄγῃ, ἄγηται... δύνωμαι, δύνῃ, δύνηται... ἐπίστωμαι, ἐπίστῃ, ἐπίστηται κρέμωμαι, κρέμῃ, κρέμηται.. πρίωμαι, πρίῃ, πρίηται... ἀγαίμην, ἄγαιο, ἄγαιτο... δυναίμην, δύναιο, δύναιτο... ἐπισταίμην, ἐπίσταιο, ἐπίσταιτο.. κρεμαίμην, κρέμαιο, κρέμαιτο... πριαίμην, πρίαιο, πρίαιτο ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ 1. Η Προστακτική έχει την τάση να αναβιβάζει τον τόνο, όταν το επιτρέπει η λήγουσα. π.χ. παίδευε, παίδευσαι. Όταν η Προστακτική ενός ρήματος είναι σύνθετη με πρόθεση, τότε αναβιβιβάζει τον τόνο στην τελευταία συλλαβή της πρόθεσης, αν το επιτρέπει η λήγουσα. π.χ. λύε, ἐπίλυε,, κάτιδε (καθορῶ), ἒκβαλλε, ἀπόδος. 2. Αόριστος β Το β ενικό πρόσωπο των ρημάτων: ἒρχομαι, ὁρῶ, εὑρίσκω, λαμβάνω, λέγω, όταν δεν είναι σύνθετο, τονίζεται στη λήγουσα: ἐλθὲ, ἰδὲ, εὑρὲ, λαβὲ, εἰπὲ. Αλλά σύνθετα αναβιβάζουν τον τόνο: ἂπελθε, πάριδε, ἒξευρε, παράλαβε, πρόειπε. Το β ενικό πρόσωπο του μέσου αορίστου β (είτε απλό είτε σύνθετο) τονίζεται στη λήγουσα και παίρνει περισπωμένη. π.χ. γενοῦ - παραγενοῦ, λαβοῦ - ἀντιλαβοῦ.

10 11. ΜΕΤΟΧΗ Ο Γ Δ Α Κ Σ Υ Ν Η Ρ Η Μ Ε Ν Α Ρ Η Μ Α Τ Α Ε Ν Ε Σ Τ Ω Τ Α Σ -άω Ε ν ι κ ό ς α ρ ι θ μ ό ς Π λ η θ υ ν τ ι κ ό ς α ρ ι θ μ ό ς τιμῶν τιμῶσα τιμῶν τιμῶντες τιμῶσαι τιμῶντα τιμῶντος τιμώσης τιμῶντος τιμώντων τιμωσῶν τιμώντων τιμῶντι τιμώσῃ τιμῶντι τιμῶσι τιμώσαις τιμῶσι τιμῶντα τιμῶσαν τιμῶν τιμῶντας τιμώσας τιμῶντα τιμῶν τιμῶσα τιμῶν τιμῶντες τιμῶσαι τιμῶντα 12. ΚΛΙΣΗ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ Ε ν ε σ τ ώ τ α ς Παρατατικός ΟΡΙΣΤ. ΥΠΟΤ. ΕΥΚΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤ. ΑΠΑΡ. ΜΕΤ. ΟΡΙΣΤΙΚΗ οἶδα οἶσθα οἶδε ἴσμεν ἴστε ἴσασι εἰδῶ εἰδῇς εἰδῇ εἰδῶμεν εἰδῆτε εἰδῶσι εἰδείην εἰδείης εἰδείη εἰδεῖμεν εἰδεῖτε εἰδεῖεν ---- ἴσθι ἴστω ---- ἴστε ἴστων εἰδέναι εἰδὼς εἰδυῖα εἰδὸς (εἰδότος) ᾔδειν, ᾔδη ᾔδεις,ᾔδησθα ᾔδει, ᾔδειν ᾔδεμεν,ᾖσμεν ᾔδετε, ᾖστε ᾔδεσαν, ᾖσαν

11 13. ΤΑ ΔΙΧΡΟΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΗΓΟΥΣΑ Τα βαρύτονα ρήματα έχουν τα δίχρονα (α, ι, υ) στην παραλήγουσα: ΡΗΜΑ ΧΡΟΝΟ ΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ -ζω -πτω -ττω, -σσω π,β,φ/τ.δ.θ -λλω -άνω -νυμι -ίω -ύω -νω, -ρω Βραχύ»»»»»» Μακρό»» γρύζω, κράζω κύπτω, πίπτω, ῥίπτω κηρύττω, πράττω βρίθω, θλίβω, νίβω, τρίβω, φρύγω, ψύγω ἐπαΐω, ἐσθίω ἀνύω, ἀρύω, ἐλκύω, πτύω τίνω, φθίνω 14. Ο Μ Ο Ι Ο Ι Τ Υ Π Ο Ι ΡΗΜΑ δεῖ, ἔδει ἔδρασαν δρῶ δέδρακα εἶ ἕν ἔπαισα ἐρῶ ἔστε ἤγειρα ἠπιστήθην ᾖσαν ἴει ἴσθι ΤΥΠΟΣ Ενεστώτας, Παρατατ. του δέω (έχω ανάγκη), δεῖ, δέω-ω (δένω) Αόριστος του δράω-ω, Αόριστος β του διδράσκω Ενεστώτας του δράω-ῶ, Υποτ. αορίστου του διδράσκω Παρακείμενος του δράω-ῶ, Παρακείμενος του διδράσκω Οριστική Ενεστώτα του εἰμί εἶμαι Μετοχή Αορ. β του ἵημι, Ουδέτερο αριθμητικού εἵς, μία, ἕν Αόριστος του παίζω παίω Ενεστώτας του ἐράω-ῶ, Μέλλοντας του λέγω Προστακτική Ενεστώτα του εἰμὶ, Χρονικός σύνδεσμος Αόριστος του ἀγείρω ἐγείρω Αόριστος παθητικός του ἀπιστοῦμαι - ἐπίσταμαι Παρατατικός του εἶμι οἶδα Παρατατικός Προστακτική του ἵημι Προστακτική Ενεστώτα του εἰμί - οἶδα

12 15. ΑΡΧΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ ΡΗΜΑΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΗ - ΠΑΡΑΓΩΓΑ Ενεργητική Μέση \ Παθητ. Σύνταξη ἀγγέλλω ἤγγελλον ἀγγελῶ ἤγγειλα ἤγγελκα ἠγγέλκειν ἀγγέλλομαι ἠγγελλόμην ἀγγελοῦμαι ἠγγειλάμην ἤγγελμαι ἠγγέλμην Αιτιατική Δοτική - αιτιατική Αιτ. + κατηγ. μετοχή Δοτική + ειδική πρόταση Ειδικό απαρέμφατο Απρόσωπο Ἀγγέλλω Ομόρριζα: άγγελμα, αγγελία, εισαγγελία, εξαγγελία, παραγγελία, άγγελος, αγγελιοφόρος, ευαγγέλιο, (προ-, εξ-)άγγελος, άγγελμα, παράγγελμα, διάγγελμα, επάγγελμα, αγγελτήριο, αυτεπάγγελτος, αυτεπαγγέλτως Συνώνυμα: σημαίνω, διδάσκω, μηνύω, λέγω

13 16. ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΡΧΙΚΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ἀγγέλλω ἢγγελλον ἀγγελῶ ἢγγειλα ἢγγελκα ἠγγέλκειν ἂγω ἦγον ἂξω ἢγαγον ἀγήοχα/ἦχα ἠγηόχειν/ἢχειν αἱρῶ ᾓρουν αἱρήσω εἷλον /θ. ἑλ- ᾓρηκα ᾑρήκειν αἱροῦμαι ᾑρούμην αἱρήσομαι εἱλόμην/θ. ἑλ- ᾓρημαι ᾑρήμην αἲρω ᾖρον ἀρῶ ἦρα/θ. ἀρ- ἦρκα ἢρκειν αἰσθάνομαι ᾐσθανόμην αἰσθήσομαι ᾐσθόμην/θ. αἰσθ- ᾒσθημαι ᾐσθήμην 17. ΒΑΣΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΡΗΜΑΤΩΝ - ΣΥΝΤΑΞΗ ἀγγέλλω ἠγγέλκειν Δοτ-Αιτ./Κατ. μετ/ειδ. απ-πρότ. ἂγω ἠγηόχειν/ἢχειν Α αἱρῶ ᾑρήκειν Α /Κατηγορηματική Μετοχή αἱροῦμαι ᾑρήμην Α, Α Α/ Κατηγορούμενο αἲρω ἢρκειν Α αἰσθάνομαι ᾐσθήμην Α,Γ /Κατ. μετ/ειδ. απαρ-πρ/πλ. ερ.

14 18. ΦΥΛΛΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ 15. Να γράψετε τους β τύπους των αντωνυμιών: ΠΡΟΣΩΠIKH ΕΡΩΤΗΜ. ΑΟΡΙΣΤΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠIKH ΕΡΩΤΗΜ. ΑΟΡΙΣΤΗ ΑΝΑΦΟΡΙΚΗ Γ ἐμοῦ- μου σοῦ - σου τίνος - τοῦ τινὸς - του οὗτινος- ὅτου Δ ἐμοὶ - μοι σοὶ - σοι τίνι - τῷ τινί - τῳ ᾧτινι - ὅτῳ Α ἐμὲ - με σὲ - σε τινὰ - ἂττα ἅτινα - ἅττα 29. Πώς κάνουν τον Παρακείμ. Υπερσυντ. στη μέση φωνή τα συμφωνόλ. ρήμ: ΟΥΡΑΝΙΚΑ ΧΕΙΛΙΚΑ ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΥΓΡΑ ΕΝΡΙΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΟΥΡΑΝΙΚΑ ΧΕΙΛΙΚΑ ΟΔΟΝΤΙΚΑ γμαι γμην μμαι μμην σμαι σμην ΥΓΡΑ ΕΝΡΙΝΑ μαι μην μμαι, σμαι μμην, σμην

15 ΑΣΚΗΣΕΙΣ - ΘΕΜΑΤΑ ΓΕΝΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ Γ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2003 Γ2.α. Να µεταφέρετε στο τετράδιό σας τους παρακάτω πίνακες, στα κενά των οποίων θα συµπληρώσετε τους τύπους που ζητούνται. (Η αντωνυµία να γραφεί στον πληθυντικό αριθµό και στο ίδιο γένος). Θετικός Συγκριτικός μάλιστα τινά Ονομαστική Γενική Δοτική Μονάδες 5 Γ2.β. Να γράψετε τους ζητούµενους τύπους για καθεµιά από τις παρακάτω λέξεις του κειµένου: ἔλεγον: το δεύτερο ενικό πρόσωπο της προστακτικής του αορίστου β στη φωνή που βρίσκεται. ἀγωνιζόµενον: το τρίτο ενικό πρόσωπο της οριστικής του παθητικού αορίστου. ἐκάλουν: το δεύτερο πληθυντ. πρόσωπο της ευκτικής ενεστ. της µέσης φωνής. νοµίζουσι: το ίδιο πρόσωπο της υποτακτικής αορίστου της ίδιας φωνής. ἔσονται: το τρίτο ενικό πρόσωπο της οριστικής του ίδιου χρόνου. Μονάδες 5

16 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Γ.2.α. Θετικός Συγκριτικός μάλιστα μάλα μᾶλλον τινά Ονομαστική Γενική Δοτική τινές τινῶν τισί Γ. 2. β. ἒλεγον ἀγωνιζόμενον ἐκάλουν νομίζουσι ἒσονται εἰπέ ἠγωνίσθη καλοῖσθε νομίσωσι ἒσται