Αναρτημένες Ανακοινώσεις. Περιλήψεις: Αναρτημένες Ανακοινώσεις. Eλληνική Εταιρεία Επούλωσης Τραυμάτων και Ελκών

Transcript

1 Αναρτημένες Ανακοινώσεις 1. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΠΟΔΙΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ Ν. Σύρμος, Α. Τελεβάντος, Ν. Καπουτζής, Α. Σάτσογλου Χειρουργική Κλινική και Διαβητολογικό Ιατρείο - Γενικό Νοσοκομείο Γουμένισσας Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζουμε περιστατικά ασθενών με διαβητικά έλκη άνω και κάτω άκρων. Συγκεκριμένα παρουσιάζουμε 16 περιστατικά ασθενών που προσήλθαν στο Νοσοκομείο μας, 14 άνδρες και 2 γυναίκες με μέσο όρο ηλικίας τα 65,5 έτη. Από αυτούς 9 οδηγήθηκαν σε ακρωτηριασμό, 8 άνδρες και 1 γυναίκα. Σε μία περίπτωση έγινε ακρωτηριασμός δακτύλου μαζί με το σύστοιχο μετατάρσιο, ακρωτηριασμός άκρου ποδός σε 2 περιπτώσεις, ενώ ακρωτηριασμός κάτωθεν του γόνατος σε άλλες 2. Εύρος ηλικίας των ασθενών από 39 έως 79 έτη. Τα έλκη είναι συχνή επιλογή ασθενών που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη και μπορούν να οδηγήσουν σε φλεγμονές, γάγγραινα και τελικά ακρωτηριασμό. Επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών και χρειάζεται κατάλληλη και έγκαιρη αντιμετώπιση. 2. ΒΑΡΕΙΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΟΙΚΟΣΙΤΟΥΣ ΣΚΥΛΟΥΣ Ευθύμογλου Κ., Μιχαηλίδου Ε., Λουκάς Ι., Γεντίμη Φ., Πλαταράς Χ., Πονηρός Ν., Μ Βασιλείου. Πλαστική Χειρουργική Κλινική, Νοσοκομείο Παίδων Αθηνών «Η Αγία Σοφία» Η γνωστοποίηση ότι οι οικόσιτοι σκύλοι δεν είναι ακίνδυνοι όπως θεωρείται. Υλικό- Μέθοδος: Επιλέχθηκαν δύο αγόρια. Ο πρώτος ασθενής υπέστη σοβαρότατα τραύματα με γιγαντιαίο έλλειμμα του δέρματος του τριχωτού της κεφαλής,έλλειμμα άνω βλεφάρου δεξιά,έλλειμμα μαλακών μορίων περινέου, έλλειμμα δακρυικού σωλήνα δεξιά, πολλαπλά θλαστικά τραύματα μετώπου και προσώπου, θλαστικά τραύματα κάτω άκρων,οφειλόμενα σε δήγματα οικόσιτων σκύλων. Ο δεύτερος ασθενής υπέστη διαμπερές έλλειμμα δέρματος, σφιγκτήρα στόματος, άνω χείλους και ρυπαρό τραύμα κροταφικής περιοχής οφειλόμενα σε δάγκωμα από δικό του σκύλο. Η αποκατάσταση επετεύχθη με συρραφή μαλακών μορίων, σύγκλειση των ελλειμμάτων με τοπικούς προωθητικούς περιστρεφόμενους κρημνούς και πρωτοπαθή συρραφή. Τα αισθητικά αποτελέσματα ήταν από ικανοποιητικά έως άριστα.επιπλοκές δεν παρατηρήθηκαν. Οι οικόσιτοι σκύλοι είναι επικίνδυνοι και υπεύθυνοι για βαρέα τραύματα.η συνεχής επιφυλακή και εκπαίδευση των σκύλων που διαμένουν μαζί μας είναι επιβεβλημένη. 3. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΕΛΛΕΙΜΑΤΩΝ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΩΝ ΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΔΡΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ VERSA- JET Καστανά Ο., Ρέμπελος Γ., Αναγιωτός Γ., Μαυρομάτη Β., Τσιαγκάνας Χ., Παπαδοπούλου Μ., Αλεξάκης Δ. Τμήμα Πλαστικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής, Γ.Ν.Α «ο Ευαγγελισμός» Ο χειρουργικός καθαρισμός των τραυμάτων και άτονων ελκών μπορεί να γίνει: - Χειρουργικά (με χρήση νυστεριού) - Με προνύμφες - Με μηχανική έκπλυση του έλκους με φυσιολογικό ορό υπό πίεση Τα μέχρι πρότινος συστήματα μηχανικής υδροχειρουργικής έκπλυσης λειτουργούσαν με μικρή πίεση, οπότε είχαν και πτωχά αποτελέσματα. Το σύστημα υδροχειρουργικής Versajet είναι ένα νέο εξειδικευμένο μηχάνημα για την απομάκρυνση των εσχαρών και των νεκρωμένων ιστών που λειτουργεί με μεγάλη πίεση, απομακρύνοντας τα νεκρώματα και αφήνοντας μια λεία επιφάνεια καθαρών ζώντων ιστών. Υλικό- Μέθοδος: Παρουσιάζονται δύο ασθενείς με αγγειακά έλκη, όπου ο χειρουργικός καθαρισμός έγινε με το σύστημα υδροχειρουργικής Versajet. - Άνδρας ασθενής 76 ετών με απεξάρθρωση ισχίου λόγω αρτηριακής ανεπάρκειας και αποτυχίας επαναιμάτωσης του σκέλους και ρυπαρή, ανώμαλη την επιφάνεια απεξάρθρωσης. Έγινε χειρουργικός καθαρισμός με το σύστημα Versajet επί κλίνης και στη συνέχεια το έλλειμμα καλύφθηκε με δερματικό μόσχευμα μερικού πάχους επιτυχώς. - Γυναίκα ασθενής 63 ετών με βαριά φλεβική και αρτηριακή ανεπάρκεια, έλκος στο ένα κάτω άκρο και διαπυηθέν κολόβωμα μετά ακρωτηριασμό του άλλου. Έγινε χειρουργικός καθαρισμός των ελκών με το σύστημα Versajet, στη συνέχεια κάλυψη με ανθρώπινο υποκατάστατο χορίου και τέλος κάλυψη με δικτυωτά δερματικά μοσχεύματα επιτυχώς. Αποτελέσματα- Το σύστημα υδροχειρουργικής Versajet αποτελεί ένα νέο σύγχρονο εργαλείο χειρουργικού καθαρισμού 1

2 μέσω της μηχανικής έκπλυσης υπό πίεση, το οποίο είναι ανώδυνο, ελέγχει την αιμορραγία, δημιουργεί λεία καλώς αιμάσσουσα επιφάνεια και σέβεται τους ιστούς. 4. Η ΧΡΗΣΗ ΑΥΤΟΛΟΓΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΕΙΣΗ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ Ιωάννης Παραλίκας, Τιμόθεος Σακελλαρίδης, Αθανάσιος Κρασάς, Κων/νος Νεοφώτιστος, Πολύβιος Δρόσος, Κων/να Ρωμανά, Βίκτωρας Παναγιωτακόπουλος, Μιχάλης Αργυρίου, Χρήστος Χαρίτος, Ιωάννης Κοκοτσάκης. Β Καρδιοχειρουργική Κλινική, Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός» Σκοπός της εργασίας είναι η μελέτη της συχνότητας των επιπλοκών από το χειρουργικό τραύμα μετά την χρησιμοποίηση αυτόλογων παραγόντων (προϊόντα αίματος υψηλής περιεκτικότητας σε ινωδογόνο και αιμοπετάλια) σε καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις κατά την σύγκλειση του χειρουργικού τραύματος. Μέθοδος-Υλικό: Κατά την διετία διενεργήθηκαν 527 επεμβάσεις «ανοικτής» καρδιάς» από την κλινική μας μέσω μέσης στερνοτομής. Σε όλα τα περιστατικά χρησιμοποιήθηκε κατά την σύγκλειση του στέρνου, παράγοντες πολύ υψηλής περιεκτικότητας σε αιμοπετάλια και ινωδογόνο, μετά από λήψη αίματος από τον ασθενή και επεξεργασία του. Η χρήση των γίνεται με καταιονισμό στα διάφορα στρώματα σύγκλεισης του τραύματος αρχομένου από την σύγκλειση του στέρνου. Κατά την διετία οι επιπλοκές από το χειρουργικό τραύμα σε σύγκριση με τα παλαιότερα χρόνια, όπου δεν γινόταν χρήση τέτοιων παραγόντων, ήταν ελάχιστες. Συγκεκριμένα, παρουσιάστηκαν τρεις (3) περιπτώσεις με μικρό seroma, δύο (2) ήπιες φλεγμονές υποδορίου ιστού που αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά και μία (1) περίπτωση διάσπαση τραύματος που χρειάστηκε επανεπέμβαση. Δεν παρουσιάστηκε καμία περίπτωση μεσοθωρακίτιδας. Συγκρίνοντας τα ποσοστά των επιπλοκών από το χειρουργικό τραύμα της διετίας με τα ποσοστά επιπλοκών της διετίας , όπου δεν χρησιμοποιούνταν οι αυτόλογοι παράγοντες, διαπιστώνεται εντυπωσιακή μείωση τους, με εξαφάνιση των περιπτώσεων μεσοθωρακίτιδας. Η χρήση των αυτόλογων παραγόντων κατά την σύγκλειση του στέρνου μετά από καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις μειώνουν σε σημαντικό βαθμό την εμφάνιση επιπλοκών από το τραύμα. Η μεσοθωρακίτιδα, η χειρότερη και με υψηλά ποσοστά θνητότητας επιπλοκή από το χειρουργικό τραύμα έχει πλέον εξαφανιστεί με την συμβολή των αυτόλογων παραγόντων αίματος, ενώ οι άλλες επιπλοκές έχουν μειωθεί δραματικά. 5. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΦΛΕΓΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΕΛΚΟΥΣ ΑΠΟ ΣΗΠΤΙΚΗ ΟΥΡΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ Π. Γεωργίου, Ε. Σφακιωτάκης, Μ. Κοϊζής, Ι. Πατσουλάς, Ν. Μηνογιάννης, Ε. Κομνηνάκης Τμήμα Πλαστικής Χειρουργικής & ΜΑΦ Λατσείου Κέντρου Εγκαυμάτων, ΓΝΕ Θριάσιο Η παρουσίαση παραμελημένου περιστατικού ουρικής αρθρίτιδας με εξελκωμένο τόφο και συνυπάρχουσα οστεομυελίτιδα. Υλικό και μέθοδος: Ασθενής, 70 ετών, με διαπυημένο ελκωτικό όγκο στην έσω επιφάνεια της μεταταρσο-φαλλαγγικής άρθρωσης του πρώτου δακτύλου του ΔΕ άκρου ποδός. Από το α/α ο ασθενής αναφέρει ουρική αρθρίτιδα από ετών, για την οποία δε λαμβάνει αγωγή, ενώ δεν αναφέρει λοιπή παθολογία. Η κλινική εξέταση ήταν φυσιολογική. Προεγχειρητικά ελήφθησαν καλλιέργειες και διεγχειρητικά εστάλησαν τεμάχια του όγκου για ιστολογική εξέταση. Στην καλλιέργεια αναπτύχθηκε Proteus mirabilis. Ο ασθενής αντιμετωπίστηκε επιτυχώς αρχικά συντηρητικά, με αλλαγές και αντιβιοτική θεραπεία και μετέπειτα με χειρουργικό καθαρισμό και αποκατάσταση του δερματικού ελλείμματος με τοπικό κρημνό. Ο εκτεταμένος χειρουργικός καθαρισμός της άρθρωσης είχε σαν συνέπεια αυτόματη αρθρόδεση με καλή λειτουργικότητα του άκρου ποδός. Έτσι δεν χρειάστηκε δεύτερη επέμβαση για προγραμματισμένη αρθρόδεση με ή χωρίς χρήση οστικών μοσχευμάτων. Συζήτηση: Η διάγνωση και αντιμετώπιση συνυπάρχουσας ουρικής και σηπτικής αρθρίτιδας στην πρώτη μεταταρσοφαλλαγγική άρθρωση αποτελεί μια πρόκληση. Αν και ο χειρουργικός χειρισμός αποτελεί αντένδειξη στην οξεία ουρική αρθρίτιδα λόγω της έντονης φλεγμονής της περιοχής, η οποία μπορεί να διακινδυνεύσει τη βιωσιμότητα του δακτύλου και του δέρματος της εν λόγω χώρας, η συνύπαρξη μιροβιακής επιμόλυνσης επιβάλλει τον ενδελεχή χειρουργικό καθαρισμό. Αρθρόδεση της κατεστραμένης άρθρωσης είναι ικανοποιητική λύση για την σωστή λειτουργικότητα του άκρου. 2

3 6. ΕΞΕΛΚΩΜΕΝΟ ΕΠΙΘΗΛΙΩΜΑ ΜΕΤΩΠΙΑΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕ ΣΥΝΟΔΟ ΑΚΤΙΝΟΝΕΚΡΩΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΦΑΣΜΑΤΟΣΚΟΠΙΑΣ. Δεληκωνσταντίνου Η., Γραββάνης Α., Γκαμάτση Ε., Τριγκάζης Π., Κυριοπούλου Ε., Μπασακίδης Α., Τσούτσος Δ. Τμήμα Πλαστικής Χειρουργικής-Μικροχειρουργικής και Κέντρο Εγκαυμάτων «Ι. Ιωάννοβιτς», Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» Η παρουσίαση της διαγνωστικής προσπέλασης με μαγνητική φασματοσκοπία και χειρουργικής αντιμετώπισης ενός ασθενούς με επιθηλίωμα μετωπιαίας χώρας με συνοδό αποκάλυψη οστού και βλάβη της υποκείμενης εγκεφαλικής ουσίας, μετά από ακτινοθεραπεία. Ασθενής και μέθοδος: Ασθενής, γυναίκα 68 ετών παραπέμφθηκε στο τμήμα μας λόγω εξελκωμένου επιθηλιώματος με έκθεση οστού δεξιάς μετωπιαίας χώρας. Είχε προηγηθεί ακτινοθεραπεία (συνολική δόση 5750 Gy) για ακανθοκυτταρικό επιθηλίωμα στην ίδια περιοχή, προ 3 ετών. Η ασθενής υπεβλήθη σε βιοψία της βλάβης και σε πλήρη εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο. Από την μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου τέθηκε η πιθανότητα νεοπλασματικής κατά συνέχεια διήθησης του μετωπιαίου λοβού. Για την διαφορική διάγνωση της κατά συνέχειας ενδοκρανιακής επέκτασης του όγκου και ακτινονέκρωσης του μετωπιαίου λοβού η ασθενής υπεβλήθη σε μαγνητική φασματοσκοπία εγκεφάλου. Η μαγνητική φασματοσκοπία ανέδειξε οριακά αυξημένη αιμάτωση και χαμηλά επίπεδα μεταβολιτών, εικόνα συμβατή με ακτινονέκρωση. Η ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο προς εκτομή του όγκου και κάλυψη του ελλείμματος με τοπικό μετωπιαίο κρημνό. Η δότρια περιοχή καλύφθηκε με τεχνητό χόριο. Ο συνολικός χρόνος νοσηλείας ήταν 30 ημέρες και ο μετεγχειρητικός χρόνος νοσηλείας 8 ημέρες. Το τελικό αποτέλεσμα κρίθηκε ικανοποιητικό και η ασθενής εξήλθε χωρίς να παρουσιάσει μείζονες επιπλοκές. Η μαγνητική φασματοσκοπία αποτελεί μη επεμβατική μέθοδο για την προεγχειρητική ιστολογική ταξινόμηση αλλά και σταδιοποίηση των ενδοκράνιων όγκων. Στον δικό μας ασθενή, συνέβαλλε σημαντικά στην διαφορική διάγνωση της βλάβης στον μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου και επέτρεψε την άμεση και χωρίς νοσηρότητα χειρουργική αποκατάσταση του επιθηλιώματος. Στην αντίθετη περίπτωση, μόνο με την γνωμάτευση της μαγνητικής τομογραφίας, το χειρουργικό πλάνο θα περιελάμβανε μικροχειρουργικές τεχνικές και την συνδρομή των νευροχειρουργών, με μεγαλύτερο μετεγχειρητικό χρόνο νοσηλείας και σαφώς αυξημένη νοσηρότητα. 7. ΑΤΟΝΑ ΕΛΚΗ ΠΟΥ ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΚΑΚΟΗΘΕΙΑ: ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΑ ΕΙΝΑΙ; Ζακοπούλου Ν., Ζουριδάκη Ε., Λιόρδου Φ. Νοσοκομείο Αφροδισίων & Δερματικών Νόσων Α. Συγγρός Η διερεύνηση της συχνότητας με την οποία χρόνιες ελκώσεις υπέκρυπταν κακοήθη νοσήματα, σε μια μονάδα νοσηλείας ελκών. Τα χρόνια έλκη σχετίζονται με κακοήθεια άλλοτε σαν εξαλλαγή προϋπάρχουσας έλκωσης και άλλοτε σαν de novo εμφάνισης κακοήθους νοσήματος με τη μορφή έλκους. Μεγαλύτερο κίνδυνο εξαλλαγής παρουσιάζουν συνήθως τα έλκη επι ουλών, εγκαυμάτων, επι ακτινοβολημένων περιοχών καθώς και τα διαβητικά έλκη. Από την άλλη μεριά, κακοήθη νοσήματα όπως το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (SCC), το κακόηθες μελάνωμα (MM), το Τ-λέμφωμα ή η λεμφωματοειδής βλατίδωση μπορεί να εκδηλώνονται σαν χρόνιες δερματικές ελκώσεις. Μέθοδος: Διερευνήθηκαν αναδρομικά, ως προς την αιτιολογική διάγνωση, 577 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στη Μονάδα Ημερήσιας Νοσηλείας Ελκών του Νοσοκομείου Α. Συγγρός από το Σεπτέμβριο 2005 ως και τον Ιανουάριο Σε συνολικά 577 ασθενείς με έλκη (11 γυναίκες και 9 άνδρες), τέθηκε υποψία κλινικά και επιβεβαιώθηκαν ιστολογικά 20(3.46%) περιπτώσεις κακοήθειας. Οι διαγνώσεις ήταν: 2 σάρκωμα Kaposi, 1 εξελκωμένο ΜΜ, 9 βασικοκυτταρικό καρκίνωμα, 1 Τ-λέμφωμα, 5 SCC de novo ή επι παλαιάς ουλής εκ τραυματισμού ή εγκαύματος, 1 SCC επί νεανικής πανσκληρωτικής σκληροδερμίας και 1 αδιαφοροποίητο καρκίνωμα υπό διερεύνηση. Συμπέρασμα: Τα κακοήθη έλκη δεν είναι και τόσο σπάνια στους δερματολογικούς ασθενείς. Στον πληθυσμό Δερματολογικής Μονάδας με χρόνια έλκη της παρούσας μελέτης κάλυπταν πάνω από 3% των διαγνώσεων, επίπτωση ψηλότερη από αυτή του γαγγραινώδους πυοδέρματος (2.82%) στο ίδιο διάστημα. Με εξαίρεση δύο ασθενείς με σάρκωμα Kaposi και μία με ΜΜ που ήρθαν διαγνωσμένοι στη Μονάδα, οι υπόλοιποι ασθενείς προσήλθαν με ελκώσεις που ενώ αντιμετωπιζόταν σαν άτονα έλκη δεν υποχωρούσαν. Η βιοψία αποκάλυψε την υποκείμενη κακοήθεια που συχνότατα ήταν θεραπεύσιμη. Επιβάλλεται λοιπόν, σε έλκη που δεν ανταποκρίνονται στη θεραπεία σε εύλογο χρονικό δι- 3

4 άστημα (2 ως 3 μήνες), να γίνεται ιστολογική εξέταση για τον αποκλεισμό κακοήθειας. 8. ΙΔΡΑΔΕΝΙΤΙΔΑ - ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Καστανά Ο., Αναγιωτός Γ., Ρέμπελος Γ., Τσαούση Σ., Καραμέρη Β., Ανταλοπούλου Α., Παινέση Σ., Αλεξάκης Δ. Τμήμα Πλαστικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής, Γ.Ν.Α «ο Ευαγγελισμός» Εισαγωγή-σκοπός: Η ιδραδενίτιδα είναι μια πάθηση των ιδρωτοποιών και των σμηγματογόνων αδένων, η οποία οφείλεται συνήθως σε αδυναμία απέκκρισης του εκκρίματος τους με συνέπεια τη διαταραχή της λειτουργικότητας του αδένα, την παραμονή του εντός αυτού περιεχομένου και πολλές φορές τη φλεγμονή του. Λόγω της τοπικής αυτής κατάστασης σε ομάδα αδένων, κυρίως στη μασχαλιαία χώρα και στο εφήβαιο, το δέρμα παχύνεται, δημιουργούνται κρύπτες με ανάπτυξη μικροβιακής χλωρίδας και κυρίως μυκήτων, με βασικό σύμπτωμα δυσοσμία και επαναλαμβανόμενες φλεγμονές. Υλικό-Μεθόδος: Παρουσιάζονται ασθενείς με ιδραδενίτιδα με εντόπιση στις μασχάλες, στο εφήβαιο και το τριχωτό της κεφαλής, οι οποίοι αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά. Αποτελέσματα-συμπεράσματα: Πάντοτε προηγείται από τη χειρουργική θεραπεία λήψη αντιβιοτικής αγωγής και, σε μερικές περιπτώσεις, λήψη ιστικών καλλιεργειών με σκοπό τη χορήγηση κατάλληλης χημειοπροφύλαξης βάσει αντιβιογράμματος. Η ακολουθούμενη χειρουργική θεραπευτική προσπέλαση είναι η εκτομή της πάσχουσας περιοχής και η αποκατάσταση με άμεση σύγκλειση, με χρήση τοπικών κρημνών ή ακόμη και με επούλωση κατά β σκοπό. 9. ΝΕΚΡΩΤΙΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΜΑΛΑΚΩΝ ΜΟΡΙΩΝ Ν. Σύρμος, Α. Τελεβάντος, Ν. Καπουτζής, Φ. Χατζηνάσιου, Κ. Παλτατζίδου Χειρουργική Κλινική - Γενικό Νοσοκομείο Γουμένισσας Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζουμε περιστατικά ασθενών με νεκρωτικές λοιμώξεις μαλακών μορίων. Συγκεκριμένα παρουσιάζουμε 9 περιστατικά ασθενών που προσήλθαν στο Νοσοκομείο μας, 8 άνδρες και 1 γυναίκα με μέσο όρο ηλικίας τα 61,5 έτη. Είχαμε 2 περιστατικά γάγγραινας Fournier και 7 περιστατικά με νεκρωτικές απονευρωσίτιδες. Τα αίτια ήταν τα εξής: χρόνιο έλκος κνήμης (2 περιστατικά), περιεδρικό συρίγγιο (2 περιστατικά), προηγούμενη επέμβαση (1 περιστατικό), ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών (1 περιστατικό), και σε 3 περιπτώσεις η αιτιολογία παρέμεινε άγνωστη. Οι νεκρωτικές λοιμώξεις νεκρωτικών μορίων είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες και χρειάζονται κατάλληλη και έγκαιρη αντιμετώπιση. 10. Η ΧΡΗΣΗ ΑΦΡΩΔΟΥΣ ΕΠΙΘΕΜΑΤΟΣ ΜΕ ΙΜΠΟΥΠΡΟΦΑΙΝΗ ΩΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΕΠΙΘΕΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ (V.A.C.) Καστανά Ο., Αναγιωτός Γ., Ρέμπελος Γ., Χαφίζ Μ.Ο., Μπαλάκα Χρ., Γιαννακίδου Μ., Αλεξάκης Δ. Τμήμα Πλαστικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής, Γ.Ν.Α «ο Ευαγγελισμός» Εισαγωγή-Σκοπός Η εφαρμογή τοπικής αρνητικής πίεσης σε ένα τραύμα ή άτονο έλκος,μέσα σε χρονικό διάστημα 4-10 ημερών δημιουργεί νεοαγγείωση, μειώνει το μεσοκυττάριο οίδημα, διατηρεί υγρό το τραύμα, μειώνει τον μικροβιακό πληθυσμό χωρίς να τον μεταβάλλει και σχηματίζει ένα καλώς αιματούμενο κοκκιώδη ιστό έτοιμο να δεχτεί κάλυψη με αυτομοσχεύματα. Τα συνήθως προτεινόμενα πρωτογενή επιθέματα από τις εταιρίες που παρέχουν το σύστημα εφαρμογής τοπικής αρνητικής πίεσης είναι ο ειδικός σπόγγος πολυουρεθάνης ή γάζα εμποτισμένη με φυσιολογικό ορό. Υλικό-Μεθόδος Στο τμήμα Πλαστικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής του ΓΝΑ «ο Ευαγγελισμός» χρησιμοποιήθηκε ως πρωτογενές επίθεμα εφαρμογής τοπικής αρνητικής πίεσης αφρώδες επίθεμα με ιβουπροφαίνη. Στην ομάδα ασθενών όπου χρησιμοποιήθηκε παρατηρήθηκαν εξίσου καλά αποτελέσματα κοκκίωσης ενώ παράλληλα μειώθηκε αποτελεσματικά ο πόνος τοπικά. Αποτελέσματα-Συμπεράσματα Το εμποτισμένο με Ιμπουπροφαίνη αφρώδες επίθεμα μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθε ως πρωτογενές επίθεμα στο σύστημα εφαρμογής τοπικής αρνητικής πίεσης, έχοντας άριστα αποτελέσματα όσον αφορά την κοκκίωση του τραύματος ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνει τοπική μείωση της αίσθησης του πόνου. 11. ΥΠΟΒΟΗΘΗΣΗ ΕΠΟΥΛΩΣΗΣ ΣΕ ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΜΦΟΛΥΓΩΔΟΥΣ ΕΠΙΔΕΡΜΟΛΥΣΗΣ Ζακοπούλου Ν., Ζουριδάκη Ε., Λιόρδου Φ. Νοσοκομείο Αφροδισίων & Δερματικών Νόσων Α. Συγγρός Εισαγωγή: Η Πομφολυγώδης Επιδερμόλυση (ΠΕ) περιλαμβάνει μια ομάδα γενετικά καθορισμένων διαταραχών της ελαστικής αντοχής του δέρματος, με αποτέλεσμα σοβαρή ευθραυστότητα. Χαρακτηρίζεται από σχηματισμό πομφολύγων, διαβρώσεων του δέρματος και των βλεννογόνων μετά από ελάχιστο μηχανικό τραυματισμό. Παρουσίαση περίπτωσης: Γυναίκα 37 ετών προσήλθε με μεγάλα, βαθειά επώδυνα έλκη στους γλουτούς και μηρούς, παρόντα από το Επίσης, επιφανειακές ελκώσεις και διαβρώσεις στον κορμό και τα εγγύς άκρα που υποτροπίαζαν από ηλικία 3 μηνών, καταλείποντας ατροφικές δυσχρωμι- 4

5 κές ουλές. Η ασθενής ήταν αποθαρρυμένη και απελπισμένη από την αδυναμία να κρατήσει στη θέση τους τις γάζες και τις αλοιφές που της πρότειναν, χωρίς να τραυματίζεται το γύρω ευαίσθητο δέρμα. Ο εφιάλτης της ήταν οι λεκέδες στα ρούχα και οι προσβλητικές οσμές των πληγών. Αντιμετωπίσαμε τα έλκη αρχικά με διαπερατά (transfer) αφρώδη επιθέματα σιλικόνης, τεχνολογίας safetac, σαν πιο ατραυματικά. Παρατηρήσαμε όμως αποκόλληση της επιδερμίδας γύρω από τα έλκη κατά την αφαίρεση τους. Τα απορροφητικά αφρώδη επιθέματα μαλακής σιλικόνης αποδείχτηκαν πλέον ατραυματικά και φιλικά προς το εύθραυστο δέρμα της ασθενούς. Η συγκράτηση τους γινόταν με ελαστικά βαμβακερά κολάν, από τη μέση ως το γόνατο, χωρίς λάστιχα στα τελειώματα. Οι βαθειές ελκώσεις επουλώθηκαν σε 2-4 μήνες. Λοίμωξη δεν προέκυψε. Συνεχίζεται η κάλυψη των νέων διαβρώσεων με λεπτά απορροφητικά επιθέματα μαλακής σιλικόνης. Η ασθενής είναι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα και νοιώθει μεγάλη βελτίωση στην ποιότητα ζωής της. Συμπέρασμα: Υπάρχουν σήμερα ατραυματικά επιθέματα, με φιλική προσκόλληση στο γύρω δέρμα, ικανά να βοηθήσουν την επούλωση σε περιπτώσεις επιδερμόλυσης (ΠΕ, πέμφιγα κλπ), ιδιαίτερα σε περιοχές του σώματος όπου η συγκράτηση των επιθεμάτων είναι ιδιαίτερα δύσκολη (κοντά σε κεντρικές αρθρώσεις, πτυχές κλπ). 12. ΕΠΟΥΛΩΣΗ ΑΤΟΝΩΝ ΕΛΚΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΣΚΕΥΗΣ (PhyBack PBK-2C) Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΑΓΕΙ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ Φάνος Μιχαήλ, Χάρης Πέτρου, Μαρία Νικολάου, Ιωάννης Κωτσάκης, Χρυσόστομος Γιάλλουρος, Γεωργία Κουλέρμου Επιτάχυνση της επούλωσης άτονων ελκών με τη χρήση παραγόντων που προάγουν τοπικά την επούλωση. Υλικό-Μεθόδοι: 15 ασθενείς με άτονα έλκη οι οποίοι έτυχαν θεραπεία με τη συσκευή PhyBack PBK-2C τον τελευταίο χρόνο. Ταυτόχρονα με τη χρήση της συσκευής, οι ασθενείς συνέχισαν την συντηρητική αγωγή, κάτω από την οποία ευρίσκοντο, με την χρήση τοπικών επιθεμάτων. Με τη συσκευή PhyBack PBK-2C χρησιμοποιούνται ηλεκτρόδια τα οποία τοποθετούνται στην περιοχή του τραύματος και με τη βοήθεια ηλεκτρικών κυμμάτων υποβοηθείται ο μηχανισμός επούλωσης.με τη χρήση πρωτοκόλου μελετήθηκε η εφαρμογή της συσκευής PhyBack PBK-2C στους ασθενείς για 2 μήνες.κατά την πρώτη εβδομάδα οι ασθενείς ετύγχαναν θεραπείας καθημερινά και στη συνέχεια, κάθε δεύτερη μέρα για δύο εβδομάδες, με διακοπή της θεραπείας την τέταρτη εβδομάδα. Στη συνέχεια ακολουθούσε επανάληψη του πρωτοκόλλου με τον ίδιο τρόπο. Μεθόδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τον έλεγχο της βελτίωσης της μικροκυκλοφορίας: - Ιστική βιοψία σε αρχικό χρόνο, στο ενδιάμεσο και κατά το τέλος της θεραπείας - Μέτρηση οξυγόνωσης ιστών για έλεγχο της μικροκυκλοφορίας κάθε τρεις μέρες - Μηχανική μέτρηση των διαστάσεων του τραύματος κάθε εβδομάδα Με τη χρήση της συσκευής (PhyBack PBK-2C) παρατηρήθηκε αύξηση της μικροκυκλοφορίας της περιοχής και μείωση του χρόνου επούλωσης των άτονων ελκών.ταυτόχρονα, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου παρατηρήθηκε μείωση του πόνου στην περιοχή του προβλήματος Συμπέρασμα: Επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης άτονων ελκών με τη συσκευή προαγωγής της τοπικής μικροκυκλοφορίας (PhyBack PBK-2C). 13. H OCTENIDIN ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ Θωμάς Μπαλκώνης Δερματολόγος - Αφροδισιολόγος, Ανοιχτό Πολυιατρείο «Ιατροί του Κόσμου» Αθήνα ΚΑΤΑΛΙΣΗ ή ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΙΣ ονομάζονται τα έλκη τα οποία δημιουργούνται σε ασθενής με μακρύχρονη ακινησία στο κρεβάτι. Τα έλκη αυτά είναι αποτέλεσμα της φλεγμονής και της πίεσης που δημιουργείτε από την συνεχή πίεση των σημείων, στα οποία αποχωρεί ο υποδόριος ιστός και στηρίζεται περισσότερο το σώμα επάνω στο στρώμα, σε συνδυασμό με τοπικούς και ενδογενής παράγοντες. Οι κατακλίσεις σήμερα, (επιδημία κάτω από το σεντόνι) είναι μεγάλο πρόβλημα για το ιατρικό προσωπικό τόσο από την πλευρά της πρόληψης, όσο και της θεραπείας. Στο οπλοστάσιο της τοπικής αγωγής βρίσκονται αρκετά αντισηπτικά. Για τις κατακλίσεις διαλέγουμε το καταλληλότερο: Ένα με ευρύτατο φάσμα, να μη απορροφάται συστηματικά, να μην έχει κυτταροτοξική δράση, να μην ερεθίζει και ευαισθητοποιεί το δέρμα (όπως το ιώδιο). Τα αποτελέσματα αυτού του αντισηπτικού να είναι πολύ καλά, με όσο το δυνατόν μικρότερες συγκεντρώσεις. Σε περίπτωση συνδυασμού με άλλα σκευάσματα, να μην εξουδετερώνει το ένα το άλλο, και ταυτόχρονα να μην δημιουργούνται μεταξύ τους τοξικές ενώσεις, για το δέρμα τοπικά και τον οργανισμό γενικά (όπως ιώδιο και άργυρος, και οι ενώσεις τους) Σήμερα όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις και απαιτήσεις σε ένα μεγάλο και επαρκή βαθμό τις εκπληρώνει και ικανοποιεί η ΟΚΤΕΝΙΔΙΝΗ (octenidini) με τα 5

6 σκευάσματα της. Η Οκτενιδίνη ταξινομείται ως Διπυριδίνη, είναι σταθερή ουσία, με αποτέλεσμα που διαρκεί (5-10 ώρες). Η δράση της οκτενιδίνης είναι άμεση, αρχίζει σε 30 δευρτερόλεπτα και έχει διάρκεια 4-5 ώρες, με ευρύ φάσμα δράσης, μικροβιοκτόνο, μυκητιοκτόνο και ιοκτόνο, αντικαθιστώντας με μεγάλη αξιοπιστία τα τοπικά αντιβιοτικά, αντιμυκητικά και αντιικά φάρμακα. Αυτά τα χαρακτηριστικά, κάνουν την οκτενιδίνη βάση για μια ισχυρή αντισηψία, στην πρόληψη και την αποτελεσματική θεραπεία των παθήσων του βλενογόνου και του δέρματος, συμπεριλαμβανομένων και των ελκών των κατακλίσεων. Τα σκευάσματα της οκτενιδίνης για την πρόληψη και θεραπεία των κατακλίσεων κυκλοφορούν σε αλκοολούχα διαλύματα, μη αλκοολούχα, σε Gel και σε υγρό σαπούνι. Η πρόληψη των κατακλίσεων απαιτεί υψηλού επιπέδου καθαριότητα στον ασθενή γενικά και αντισηψία στο δέρμα των γλουτών, της πλάτης, και στις πτέρνες κ.α. Με ισχυρό αντισηπτικό μη αλκοολούχο διάλυμα octenidini 0,1% και ιδιαίτερα όταν οι περιοχές ρυπαίνονται με ούρα και κόπρανα. Την νύχτα σε όλες αυτές τις περιοχές μια βιταμινούχα κρέμα η οποία εκτός από την ενυδάτωση προστατεύει το δέρμα, όταν έχει επαφή με κόπρανα και ούρα. Για την θεραπεία η γρήγορη επούλωση των ελκών απαιτεί καλή εφαρμογή των κανόνων της καθαριότητας και αντισηψία του δέρματος, γενικά και ειδικά των ευάλωτων περιοχών και των κατακλίσεων. Κατ αρχήν πρέπει να καθαρίσουμε το έλκος αφαιρώντας κάθε τι που βρίσκετε επάνω και νεκρούς ιστούς, κάνοντας εκπλύσεις με διάλυμα octenidin 0,05% και με πίεση ( η φιάλη που περιέχει το διάλυμα είναι λεπτότοιχη και πιέζεται πολύ εύκολα). Ύστερα συνεχίζεται ένας ψεκασμός με διάλυμα octenidini 0,1%, και πρέπει να μείνει γυμνό και ανοιχτό για λίγη ώρα μέχρι να στεγνώσει. Στα έλκη με κοιλότητα, εκτός από τα σκευάσματα της octenidini τοποθετούνται και επιθέματα με Άργυρο και Αλγηνικό. Χάρη στη μικρή τους επιφανειακή πίεση τα μη αλκοολούχα σκευάσματα της octenidini έχουν εξαιρετική ικανότητα διαβροχής και συνεπώς καθαριστικές ιδιότητες στις επιφάνειες των ιστών, ακόμη και σε επιφάνειες που είναι δύσκολο να διεισδύσει, όπως στις σχισμές και στις κοιλότητες των πληγών. Τα μη αλκοολούχα σκευάσματα της octenidini δημιουργούν και κρατούν στο έλκος ένα υγρό περιβάλλον. Η ελάχιστη υγρασία προωθεί την επούλωση μέσω της επιδερμικής μετανάστευσης των κυττάρων και της κατακράτησης των αυξητικών παραγόντων στην επιφάνεια του έλκους. Ταυτόχρονα το υγρό περιβάλλον βοηθά στην μείωση σχηματισμού εφελκίδος, κάτω από την οποία αναπτύσσονται πυογόνα μικρόβια, λόγο της στεγανοποίησης και της μη διήθησης των διαλυμάτων της octenidini στον πυθμένα του έλκους. 14. ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΜΑΛΑΚΩΝ ΜΟΡΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΠΟΥ ΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ Λουκάς Ι., Ευθύμογλου Κ., Γεντίμη Φ., Μιχαηλίδου., Πονηρός Ν., Βασιλείου Μ. Πλαστική Χειρουργική Κλινική, Νοσοκομείο Παίδων Αθηνών «Η Αγία Σοφία» Η σύγκριση του αισθητικού αποτελέσματος σε παιδιά και ενήλικες, μετά από κάλυψη ελλειμμάτων του προσώπου με τοπικούς περιστρεφόμενους προωθητικούς κρημνούς. Υλικό- Μέθοδος: Επιλέχθηκαν 6 ασθενείς, 3 παιδιά και 3 ενήλικες με διαφορετικής αιτιολογίας ελλείμματα προσώπου τα οποία όμως αντιμετωπίστηκαν με την ίδια χειρουργική τεχνική και από τον ίδιο χειρουργό. Αναλυτικά: α) ένα έλλειμμα σε παιδί, λόγω αφαίρεσης ευμεγέθους προωτιαίου αιμαγγειώματος, το οποίο δε μπορούσε να συγκλεισθεί πρωτογενώς. β) ένα έλλειμμα σε παιδί, λόγω αφαίρεσης αγγειακής δυσπλασίας που περιελάμβανε δύο ανατομικές περιοχές του προσώπου. γ) ένα έλλειμμα σε παιδί, κατόπιν αφαίρεσης σπίλου από την παρειά δ) ένα έλλειμμα σε ενήλικα, κατόπιν αφαίρεσης υπόπτου σπίλου από την παρειά ε) ένα έλλειμμα σε υπερήλικα, ολοκλήρου σχεδόν του ημιμορίου του προσώπου μετά από δήγμα κυνός. στ) ένα έλλειμμα σε ενήλικα μετά από αφαίρεση σπίλου. Σε όλες τις περιπτώσεις τα ελλείμματα καλύφθηκαν με τοπικό προωθητικό, περιστρεφόμενο κρημνό κατά Schrudde. Όλοι οι ασθενείς εξήλθαν την 1η μετεγχειρητική ημέρα ενώ δεν υπήρξαν άμεσες ή απώτερες μετεγχειρητικές επιπλοκές. Οι μετεγχειρητικές ουλές ήταν ικανοποιητικές σε όλες τις περιπτώσεις. Στους ενήλικες οι ουλές ήταν σαφώς καλύτερες από αυτές στα παιδιά. Η κάλυψη των ελλειμμάτων του προσώπου με τοπικό περιστρεφόμενο, προωθητικό κρημνό αποτελεί μία αξιόπιστη και σχετικά απλή τεχνική. Οι μετεγχειρητικές ουλές ήταν αποδεκτές σε όλες τις περιπτώσεις και ήταν καλύτερες στους ενήλικες από αυτές στα παιδιά. Θεωρούμε ότι, η αιτία του καλύτερου αισθητικού αποτελέσματος των ουλών στους ενήλικες, είναι η περίσσεια δέρματος και η μικρότερη σπαργή στο δέρμα αυτών των ηλικιών. 6

7 15. O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΤΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ Στίγκα Ιουλία 1, Λαθούρης Δημήτριος 2 1 Νοσηλεύτρια ΤΕ, ΜSc, Εργαστηριακός συνεργάτης ΤΕΙ Νοσηλευτικής Λαμίας, Θεραπευτήριο χρόνιων πασχόντων Δομοκού Φθιώτιδας 2 Φοιτητής Nοσηλευτικής ΤΕΙ Λαμίας Θεραπευτήριο Χρονίων Πασχόντων Δομοκού Φθιώτιδας Εισαγωγή: Κατάκλιση ορίζεται η βλάβη του δέρματος που προκαλείται από εφαρμογή πίεσης, δύναμη συνάφειας -κατάτμησης (σύρσιμο), τριβής ή συνδυασμού των παραπάνω δυνάμεων (σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Συμβουλευτική Ομάδα για τις Κατακλίσεις European Pressure Ulker Advisory Panel EPUAR). Της παρούσης μελέτης είναι να δείξουμε την επιτακτική ανάγκη εξειδικευμένου νοσηλευτή ο οποίος θα αξιολογεί και θα προσφέρει μια εξειδικευμένη φροντίδα. Υλικό και μέθοδος: Η 13 χρονη νοσηλευτική εμπειρία στο Θ.Χ.Π. Φθιώτιδας και σχετικές αναφορές στην Ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία και στο διαδίκτυο. Η πρόληψη και η θεραπεία των κατακλίσεων αποτελούν δείκτη ποιοτικής νοσηλευτικής φροντίδας. Οι νοσηλευτές πρέπει να γνωρίζουν θέματα που αφορούν: 1. Την ταξινόμηση των κατακλίσεων 2. Την αξιολόγηση α) Εκτίμηση κατάκλισης β) Λήψη ιστορικού και φυσική εξέταση γ) Εκτίμηση επιπλοκών 3. Την πρόληψη 4. Την θεραπεία-συνοδές θεραπείες-γνώση των Νοσηλευτών για τα σύγχρονα επιθέματα. Τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των ατόμων με κατακλίσεις αναμένεται να αυξηθεί λόγω της γήρανσης του πληθυσμού (από 16% - 20,4% έως το 2031). Από τη μελέτη του πιο πάνω υλικού αποδείχτηκε ότι: α) Υπάρχει αναγκαιότητα της ενημέρωσης και της γνώσης των νοσηλευτών για τα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης των κατακλίσεων και για τις σύγχρονες μεθόδους θεραπείας. β) Η παρουσία των κατακλίσεων εκτός από τον πόνο και την ταλαιπωρία που προκαλούν στους πάσχοντες δημιουργούν ιατρο-νοσηλευτικά και κοινωνικοοικονομικά προβλήματα. 16. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΤΟΜΙΑ Πέτρος Κολοβός 1, Μαρία Γκουζου 2 1. Νοσηλευτής Π.Ε., MSc, PhD(c), Ε.Ε.ΔΙ.Π. Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου 2. Νοσηλεύτρια ΠΕ, MSc, PhD(c), Γ.Ν. Καλαμάτας, Διδάσκουσα (Π.Δ. 407/80), Τμήμα Νοσηλευτικής, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου Εισαγωγή: Η χειρουργική θεραπευτική προσέγγιση διαφόρων παθήσεων του λεπτού και παχέως εντέρου αλλά και των ουροφόρων οδών, σε αρκετές περιπτώσεις περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας εντερικής στομίας. Μια τέτοια απόφαση επηρεάζει πολλές πτυχές της ανθρώπινης ζωής γεγονός που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη απ όσους εμπλέκονται με τη φροντίδα των ατόμων αυτών. της εργασίας είναι να αναδείξει τις επιπτώσεις που έχει στην καθημερινή ζωή του ατόμου η δημιουργία ενός στομίου αλλά και πώς οι πληροφορίες αυτές μπορούν να ενσωματωθούν στο σχεδιασμό της παρεχόμενης νοσηλευτικής φροντίδας. Μέθοδος: Η συλλογή των στοιχείων βασίστηκε στην κριτική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας καθώς και συγκεκριμένων διαδικτυακών τόπων. Η δημιουργία εντερικής στομίας στην επιφάνεια του κοιλιακού τοιχώματος μπορεί να επηρεάσει πολλές παραμέτρους της καθημερινής ζωής του ατόμου. Οι επιρροές αφορούν την ποιότητα ζωής, την αντίληψη για την εικόνα σώματος, τη σεξουαλικότητα καθώς και επιρροές σε ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο. Τα ευρήματα αυτά έχουν τεκμηριωθεί σε αρκετές εμπειρικές μελέτες. Σε ένα κλινικό περιβάλλον που είναι προσανατολισμένο στον ασθενή και τις ανάγκες του, η γνώση αυτών των παραμέτρων κρίνεται απαραίτητη. Ο σχεδιασμός εξατομικευμένης φροντίδας, προεγχειρητικά και μετεγχειρητικά, θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα σε κάθε περίπτωση. Η ολιστική και εξατομικευμένη προσέγγιση των ατόμων με στομία ενισχύει και υποστηρίζει την υιοθέτηση στρατηγικών αντιμετώπισης και προάγει τη διαδικασία της αυτοφροντίδας. 17. ΧΡΗΣΗ ΑΥΤΟΛΟΓΩΝ ΑΥΞΗΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΑΙΜΑΤΟΣ ΣΕ ΑΤΟΝΑ ΕΛΚΗ. Η ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ Καλαϊτζόπουλος Ι., Μιχαηλίδης Α., Γλιαρμή Ε., Αδαμόπουλος Σ. Xειρουργική κλινική ΓΝ Μελισσίων «Αμ. Φλέμινγκ» Διευθ: Αναγνώστου Ευάγγελος. Στη χειρουργική κλινική Νοσοκομείου μας, περισσότερες από 85 περιπτώσεις άτονων έλκων έχουν αντιμετωπιστεί με τη χρήση των ιδίως αυξητικών παραγόντων του αίματος εντός 4 ετών. 7

8 Το ΠΣΤ ΙΙ (σύστημα αιμοπεταλίων βαρύτητας) της BIOMET χρησιμοποιήθηκε για αυτό το σκοπό. Παρουσιάζεται και φωτογραφικό υλικό, με περιστατικά που τους εφαρμόστηκαν τα θεραπευτικά πρωτόκολλα με τη συγκεκριμένη μέθοδο, και τη σταδιακή εξέλιξη των. Οι πιό κοινοί λόγοι της εμφάνισης του άτονου έλκους στην κλινική μας είναι οι ακόλουθοι: τραυματισμοί σε συνδυασμό με προϋπάρχουσα αγγειακή ανεπάρκεια (46,14%), σακχαρώδης διαβήτης (30,35%), χρόνιες παθήσεις που καθιστούν τον ασθενή μονιμώς επί κλίνης- έλκη εκ κατακλίσεων(21,85%) καθώς επίσης και από τη διάσπαση των χειρουργικών τραυμάτων (19,42%). Όσον αφορά την εντόπιση και τη συνηθέστερη κατανομή τους, τα άτονα έλκη ανιχνεύονται συχνά στα κατώτερα άκρα και ακριβέστερα στην κνήμη (40,07%), στις πτέρνες (20,64%), και στη ποδοκνημική περιοχή (26,71%). Οι χειρουργικές τομές στην κοιλιακή χώρα (14,57%) καθώς επίσης στη σπονδυλική στήλη και τον κόκκυγα (10.9%) είναι πιο σπάνιες περιοχές εντόπισης ελκών. Μόνο λίγες περιπτώσεις εμφανίστηκαν να έχουν πολλαπλά έλκη σε όλο το σώμα. Σε συνεργασία με το κέντρο έρευνας ιατρικής και βιολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών,έγινε φαινοτυπική ανάλυση και έλεγχος των αιμοπεταλίων,με τη χρήση δεικτών και το οποίο επιβεβαιώνει τη παρουσία τους. Τα αιμοπετάλια χρησιμοποιήθηκαν στα πρωτόκολλα για τη θεραπεία των ελκών με τη συγκεκριμένη μέθοδο. 18. Η ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΝΙΑΚΩΝ ΜΕΜΒΡΑΝΩΝ ΩΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΘΕΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ Πέτρου Χ., Μιχαήλ Φ., Γιαλλούρος Χ., Κωστάκης Ι., Κουλέρμου Γ. Κλινική Πλαστικής Χειρουργικής και Εγκαυμάτων, Νέο Νοσοκομείο Λευκωσίας, Κύπρος Η θεραπεία του βαρέως εγκαυματία είναι μια περίπλοκη και με πολλές προκλήσεις κατάσταση, την οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν οι πλαστικοί χειρουργοί σε όλο τον κόσμο. Τα θερμικά εγκαύματα αποτελούν ένα σημαντικό χειρουργικό καθώς και κοινωνικό-οικονομικό πρόβλημα στις μέρες μας. Η απώλεια υγρών, οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές, ο πόνος, η τοξιναιμία και η σηψαιμία είναι οι σημαντικότερες μετεγκαυματικές επιπλοκές. Η βακτηριαιμία, η παθητική εξάτμιση υγρών και η απώλεια θερμότητας αποτελούν σημαντικούς ανασταλτικούς παράγοντες στην επούλωση του τραύματος. Η πρόληψη και αντιμετώπιση αυτών των παραγόντων μπορεί να επιταχύνει την πορεία επούλωσης του τραύματος, και αυτό μπορεί να επιτευχτεί άμεσα με την κάλυψη των εγκαυματικών επιφανειών με αλλομοσχεύματα ή ξενομοσχεύματα. Οι ανθρώπινες αμνιακές μεμβράνες είναι κατάλληλες για την επίτευξη αυτού του σκοπού και παρουσιάζουν πολλά πλεονεκτήματα. Ο ρόλος των αμνιακών μεμβρανών ως βιολογικού επιθέματος στην αντιμετώπιση του μερικού πάχους εγκαύματος είναι πλέον εμπεριστατωμένος, καθώς αρκετές κλινικές μελέτες έχουν αποδείξει την θετική τους επίδραση κατά τη χρήση τους στο μερικού πάχους έγκαυμα. Στις κλινικές αυτές μελέτες παρατηρείται μείωση του πόνου καθώς και του βακτηριακού φορτίου στις εγκαυματικές επιφάνειες και προώθηση της επιθηλιοποίησης. Στην συγκεκριμένη εργασία θα παρουσιάσουμε ένα ενδιαφέρον περιστατικό το οποίο προσήλθε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας μετά θερμικού εγκαύματος μερικού πάχους βαθέως, 90 % επιφάνειας σώματος, το οποίο αντιμετωπίστηκε με τη χρήση αμνιακών μεμβρανών. Συμπερασματικά, οι αμνιακές μεμβράνες αποτελούν ένα εύκολα διαθέσιμο βιολογικό υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επίθεμα για την κάλυψη εγκαυματικών επιφανειών σε επιφανειακά και μερικού πάχους εγκαύματα. Αποτρέπουν την απώλεια πλάσματος από τις εγκαυματικές επιφάνειες, ανακουφίζουν από τον πόνο, ελέγχουν την πιθανότητα εκδήλωσης σηπτικής κατάστασης και μειώνουν τις μέρες καθώς και το κόστος νοσηλείας. 19. ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑ - ΠΡΟΤΑΣΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΕΛΚΩΝ Παπάζογλου Εμμανουήλ, Χρήστος Λαμπράκης, Γεώργιος Μαρκεσίνης Νικολέτα Μπερναλή, Αδαμαντία Παπάζογλου, Αγγελικη-Μαρια Λαμπράκη Η συνθετική επιδερμίδα (OMIDERM) αν και είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο επίθεμα σε διάφορες βλάβες, μόνο τον τελευταίο καιρό έγινε χρήση της στο διαβητικό πόδι. Μελετήσαμε τυχαιοποιημένα περιστατικά μεταξύ των οποίων ένα ακρωτηριασθέν σκέλος επί εδάφους σακχαρώδους διαβήτου, καθώς και ένα διαβητικό έλκος Παρακολουθήθηκε η πορεία τους με την χρήση της συνθετικής επιδερμίδας (OMIDERM), και το συμπέρασμα είναι ότι: Η χρήση της, σε αυστηρά επιλεγμένα περιστατικά διαβητικών ελκών, μπορεί πλέον να αποτελέσει πρόταση θεραπείας λόγω των άριστων αποτελεσμάτων της, ανεπιφύλακτα. 20. Η ΧΡΗΣΗ ΑΙΜΟΣΤΑΤΙΚΗΣ ΣΚΟΝΗΣ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΕΡΗ ΕΠΟΥΛΩΣΗ ΔΟΤΡΙΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ Καστανά Ο., Αναγιωτός Γ., Δαγδελένης Ι., Πανέρη Ελ., Πρίγγουρης Π., Λιάπη Αφρ., Ρωμανά Κ., Αλεξάκης Δ. Τμήμα Πλαστικής και Επανορθωτικής Χειρουργικής Γ.Ν.Α «ο Ευαγγελισμός» Εισαγωγή-Σκοπός Οι δότριες επιφάνειες δερματικών αυτομοσχευμάτων μερικού πάχους, μετά τη λήψη του μοσχεύματος συνήθως περιδένονται με τον κλασσικό τρόπο, δηλαδή 8

9 με βαζελινούχο γάζα και γάζες με ή χωρίς εμποτισμό σε αντισηπτικό διάλυμα και ελαστική περίδεση. Ο μέσος χρόνος επιθηλιοποίησης είναι ημέρες. Σε μια ομάδα ασθενών χρησιμοποιήθηκε απορροφήσιμη αιμοστατική σκόνη από μικροπορώδη πολυσακχαρίτη με την ιδιότητα να σχηματίζει, μέσα σε λίγα λεπτά, ελαστικούς φυσικούς θρόμβους, ανεξάρτητα από την κατάσταση πήξης του ασθενούς. Επάνω από τη σκόνη τοποθετήθηκαν βαζελινούχες γάζες, γάζες με ή χωρίς εμποτισμό σε αντισηπτικό διάλυμα και ελαστική περίδεση. Υλικό και Μέθοδος Συγκρίνεται ο χρόνος επούλωσης των δοτριών επιφανειών σε δύο ομάδες ασθενών από 25 άτομα η καθεμιά. Αποτελέσματα-Συμπεράσματα Στα αποτελέσματα της σύγκρισης των δύο ομάδων μελετήθηκαν οι εξής παράμετροι: - Χρόνος επούλωσης της δότριας επιφάνειας - Τοπικός πόνος - Παρουσία ή όχι επιμόλυνσης Και στις 3 παραμέτρους υπερτερούσε η ομάδα ασθενών όπου χρησιμοποιήθηκε η αιμοστατική σκόνη, η δε ποιότητα της τελικής ουλής ήταν σημαντικά βελτιωμένη. Ως μειονέκτημα μπορεί μόνο να θεωρηθεί το αυξημένο κόστος. 21. ΑΤΟΝΑ ΕΛΚΗ: ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ Ζακοπούλου Ν., Δραγούτσου Σ., Ζουριδάκη Ε., Δημητράκη Π. Νοσοκομείο Αφροδισίων & Δερματικών Νόσων Α. Συγγρός Σκοπός της μελέτης είναι η εκτίμηση του βαθμού επιβάρυνσης της καθημερινής ζωής του ασθενή με έλκη και η διερεύνηση του πώς εισπράττει ο ίδιος την αντιμετώπιση από το περιβάλλον του. Υλικό και Mέθοδος: 45 ασθενείς με άτονα έλκη (16-56 ετών) απάντησαν στο ερωτηματολόγιο Dermatology Life Quality Index, εμπλουτισμένο με ερωτήσεις που επικεντρώνονταν στη συναισθηματική αντιμετώπισή του από την οικογένεια, τους συγγενείς και τους φίλους. Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν στατιστικά. Το 60% των ασθενών παρουσίασαν σοβαρές δυσκολίες με την ένδυση και την υπόδηση, το 42,2% στον εργασιακό χώρο και το 44,4% στις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις ήταν εντονότερες στα υψηλότερα εισοδήματα (p=0,065) και στους άγαμους. Τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας εμφάνιζαν συχνότερα προβλήματα στην εργασία. (OR: 0.03, 95% CI: 0.802). Επίσης, οι άγαμοι ανέφεραν προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις, πιο συχνά σε σχέση με τους έγγαμους ασθενείς. Σχετικά με τη στάση της οικογένειας, 51,1% των ασθενών ανέφερε ότι αντιμετωπίζεται με ενδιαφέρον, 17,8% με ανησυχία και 13,3% με στενοχώρια. Ως προς τους συγγενείς: 24,4% ανέφερε ότι αντιμετωπίζεται με ενδιαφέρον, 20% αδιαφορία ενώ 17,8% δεν απάντησαν. Ως προς τους φίλους: 46,7% ανέφερε ενδιαφέρον, 22% συμπόνια, ενώ 20% δεν απάντησαν. Υπήρξε μια στατιστικά σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στην ηλικία και στις πεποιθήσεις των ασθενών σχετικά με το πώς οι συγγενείς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της υγείας τους (p=0,006). Οι μεγαλύτεροι ασθενείς εισέπρατταν λύπη, ενώ οι νεότεροι ανησυχία. Χήροι/ χήρες συχνότερα πιστεύουν ότι οι φίλοι δείχνουν συμπόνια σχετικά με την ασθένειά τους ενώ οι υπόλοιποι ασθενείς φαίνεται να πιστεύουν ότι οι φίλοι τους δείχνουν ενδιαφέρον. Συζήτηση: Τα έλκη των κάτω άκρων έχουν αρνητική επίπτωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Ανησυχία και στενοχώρια από την πλευρά της οικογένειας και των φίλων είναι μάλλον επιβαρυντικά συναισθήματα για τους ασθενείς, ενώ το χειρότερο συναίσθημα είναι η αδιαφορία την οποία εισπράττουν το 1/5 περίπου των ασθενών. 22. Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΙΔΑΣ OMI- DERM ΣΕ ΕΓΚΑΥΜΑ Χρήστος Λαμπράκης, Εμμανουήλ Παπάζογλου, Νικολέτα Μπερναλή, Αγγελική-Μαρία Λαμπράκη, Αδαμαντία Παπάζογλου Το Omiderm είναι μία εύκαμπτη, διαφανής, υδρόφιλη, υψηλής διαπερατότητας μεμβράνη πολυουρεθάνης. Η μοναδική του δομή το κάνει αδιαπέραστο από μικρόβια, αλλά διαπερατό σε υγρασία, οξυγόνο και υδατοδιαλυτούς παράγοντες. Οι ιδιότητες του αυτές το καθιστούν μοναδικό στην αντιμετώπιση των εγκαυμάτων. - Χαρακτηρίζεται από ευκολία στη χρήση. - Είναι πολύ καλά ανεκτό από τους ασθενείς, - Υδρόφιλο και επομένως πλήρως ατραυματικό και ανώδυνο στις αλλαγές - Προάγει την επιθηλιοποίηση κάθε τραυματικής επιφάνειας - Με υψηλή διαπερατότητα σε υδατοδιαλυτά σκευάσματα (εξωτερική εφαρμογή κρεμών) - Επιτρέπει την επισκόπηση της βλάβης χωρίς απομάκρυνση του επιθέματος - Συμπεριφέρεται ως φυσιολογική επιδερμίδα και αποτελεί φραγμό για τα παθογόνα - Διατηρεί κατάλληλο περιβάλλον για το τραύμα - Είναι μη τοξικό, υποαλλεργικό, μη κολλητικό και ανατομικό. - Δεν απαιτεί συχνές αλλαγές 9