Biosimilars: Distinctions, Differentiations, Separations, Similarities The position of Innovative Pharma Industry

Transcript

1 Biosimilars: Distinctions, Differentiations, Separations, Similarities The position of Innovative Pharma Industry Makis Papataxiarchis Managing Director, Janssen Greece, Pharmaceutical companies of Johnson & Johnson Chairman, Pharmaceutical Companies Committee, American-Hellenic Chamber of Commerce President PhRMA Innovation Forum Conference on Biosimilars, Athens, Tuesday 30 October 2018

2 Reasons we trust biosimilars 2006: EU approved the first biosimilar medicine ( biosimilar ) Over the past 10 years: EU has approved the highest number of biosimilars worldwide, amassing considerable experience of their use and safety. 10 years of clinical experience: biosimilars approved through EMA can be used as safely and effectively in all their approved indications as other biological medicines. Source: Biosimilars in the EU, EMA

3 Reasons we trust biosimilars Same standards of pharmaceutical quality, safety and efficacy Avoid unnecessary repetition of clinical trials already carried out with the reference medicine Apply to all biological medicines approved in the EU. Rely on the safety and efficacy experience gained with the reference medicine Demonstrate biosimilarity - high similarity in terms of structure, biological activity and efficacy, safety and immunogenicity profile. Source: Biosimilars in the EU, EMA

4 Reasons we trust biosimilars EU monitoring system for safety concerns has not identified any relevant difference in the nature, severity or frequency of adverse effects between biosimilars and their reference medicines. Biosimilar competition can offer advantages to EU healthcare systems, as it is expected to improve patients access to safe and effective biological medicines with proven quality. Source: Biosimilars in the EU, EMA

5 Key issues for the regulation of biosimilars include: Substitution/Interchangeability: Automatic substitution in the filling of prescriptions is not acceptable for biosimilars. In many countries, substitution is expressly prohibited. In some countries, however, biosimilars are treated as interchangeable for insurance purposes. As of June 2018, the US is the only jurisdiction with an interchangeability designation. Given the nature of immunogenicity of biologics, only through well-designed, rigorous switching studies can there be reasonable confidence that patients switched from a reference product to an interchangeable biologic will not experience safety issues or impaired efficacy. Immunogenicity: Proteins, such as those used in biologic products, are inherently immunogenic, i.e., they may trigger the body s attack response. This kind of immune response can significantly impact the efficacy and/or safety of the biologic Source: J&J Biosimilars Regulatory Policy Position

6 Key issues for the regulation of biosimilars include: Extrapolation Health authorities around the world have indicated that they may allow extrapolation of indications if certain conditions apply. This means that they will grant approval of a biosimilar for an indication not clinically tested, based on clinical testing for another indication. In certain circumstances, this extrapolation of indications is scientifically justifiable. Labelling Biosimilar labeling should include data and information about the reference product and the biosimilar itself. Source: J&J Biosimilars Regulatory Policy Position

7 Payers view biosimilars as an opportunity to save money and reduce drug expenditure The risk to our business is that biosimilars drive increasing commoditization of the market and Payers implement biosimilars first blanket policies to simplistically drive savings, with little attention paid to biologic class, or therapy area. In reality, the risk is that patients must cycle through anti-tnfs before they can access targeted, more effective classes, especially in psoriasis, where a wealth of evidence shows that newer agents such as the IL12/23s. IL23s and IL17s are dramatically more effective. Source: Optimise treatment pathway- anti-tnf biosimilars (EMEA HEMAR):

8 Definitions In the context of biosimilars and reference medicines, it is important for healthcare professionals to be aware of the terminology to refer to interchangeability and substitution practices in the EU. Interchangeability refers to the possibility of exchanging one medicine for another medicine that is expected to have the same clinical effect. This could mean replacing a reference product with a biosimilar (or vice versa) or replacing one biosimilar with another. Switching is when the prescriber decides to exchange one medicine for another medicine with the same therapeutic intent. Substitution (automatic) the practice of dispensing one medicine instead of another equivalent and interchangeable medicine at pharmacy level without consulting the prescriber.

9 Biosimilar vs reference medicine Table 4. Overview of biosimilar development compared with a reference medicine Biological medicine with new active substance (e.g. reference medicine) No previous knowledge of safety and efficacy Development aims at demonstrating safety and efficacy directly in patients Comparability studies only for manufacturing changes during development (e.g. producing larger batches for clinical trials) Full non-clinical data (pharmacology and toxicology) Conventional clinical trials to demonstrate efficacy and safety in all claimed therapeutic indications Trials designed mainly to compare with placebo or current standard of therapy using hard endpoints (e.g. long-term outcome, mortality, structural damage) and a relevant patient population to demonstrate benefit Positive benefit-risk mainly established on the basis of safety and efficacy studies in the intended population Biosimilar medicine Builds on knowledge of safety and efficacy from years of clinical use with reference medicine Development aims at demonstrating comparable safety and efficacy by establishing biosimilarity Comprehensive comparability studies with the reference medicine Amount of non-clinical data determined by the outcome of quality studies Comparative clinical trials to exclude clinically meaningful differences Trials designed mainly to show clinical equivalence with the reference medicine using sensitive endpoints in a population where product-related differences in clinical performance can be detected Positive benefit-risk based on demonstrating biosimilarity (using comparability studies)

10 Biosimilar vs reference medicine

11 EMA and Member States responsibilities The evaluations do not include recommendations on whether the biosimilar is interchangeable with the reference medicine Thus, whether the reference medicine can be switched or substituted with the biosimilar. The decision on whether to allow interchangeable use and substitution of the reference biological medicine and the biosimilar is taken at national level.

12 Greece- current state: Fundamental and critical Εγκύκλιος για τα Βιο-ομοειδή Φαρμακευτικά προϊόντα (bio-similars), 31/03/ Τα βιο-ομοειδή προϊόντα δεν είναι γενόσημα φαρμακευτικά προϊόντα και δεν ενδείκνυται η αυτόματη υποκατάσταση πρωτοτύπων από βιο-ομοειδή, είτε βιοομοειδών είτε από άλλα βιο-ομοειδή Τα βιο-ομοειδή προϊόντα δεν είναι πανομοιότυπα ή ταυτόσημα με τα βιολογικά προϊόντα αναφοράς, καθώς δεν ακολουθείται η ίδια ακριβώς διαδικασία παραγωγής. Συστήνεται η συνταγογράφηση τόσο των βιολογικών προϊόντων αναφοράς όσο και των βιο-ομοειδών φαρμακευτικών προϊόντων να γίνεται με την εμπορική τους ονομασία, προκειμένου να είναι εφικτή η ιχνηλασιμότητα και ο έλεγχος της ασφάλειας του ασθενή που λαμβάνει τα εν λόγω προϊόντα. Στο Π.Π.Υ.Φ.Υ του έτους 2014 δεν επιτρέπεται να συμπεριληφθούν βιο-ομοειδή φαρμακευτικά προϊόντα. Η ίδια διευκρίνιση αφορά και τους διαγωνισμούς παρελθόντων ετών οι οποίοι δεν έχουν ολοκληρωθεί. Σε περίπτωση που εκ παραδρομής έχει δρομολογηθεί διαγωνιστική διαδικασία που αφορά σε βιο-ομοειδή ιδιοσκευάσματα, ματαιώνεται. Ο κατάλογος με τα βιοομοειδή σκευάσματα βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: Δεν συστήνεται η ανταλλαξιμότητα των βιολογικών προϊόντων μεταξύ τους είτε πρόκειται για πρωτότυπα είτε για βιοομοειδή. Τέλος, εφιστούμε την προσοχή σε όλους τους εμπλεκόμενους για τη συνταγογράφηση των βιολογικών προϊόντων, αυστηρά σύμφωνα με τα όσα ορίζονται από τις άδειες κυκλοφορίας τους, ήτοι τις εγκεκριμένες ενδείξεις και το εγκεκριμένο δοσολογικό σχήμα.

13 A great example! Σε πρωτοθεραπευόμενους με βιολογικό παράγοντα (naïve) ασθενείς, η θεραπευτική επιλογή μεταξύ των βιολογικών φαρμάκων - πρωτότυπων και βιοομοειδών- δεν πρέπει να στηρίζεται αποκλειστικά σε οικονομικές παραμέτρους αλλά να εξατομικεύεται για κάθε ασθενή. Οι οικονομικές συνιστώσες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη αλλά η επιλογή της θεραπείας οφείλει να συνυπολογίζει όλες τις παραπάνω παραμέτρους με το όφελος του ασθενούς κατά νου. Δεν είναι αποδεκτή η αυτόματη υποκατάσταση (automatic substitution) από τον φαρμακοποιό ενός πρωτότυπου βιολογικού παράγοντα με το βιοομοειδές του -και το αντίστροφο (αλλαγή του βιοομοειδούς με τον πρωτότυπο βιολογικό παράγοντα)- χωρίς την εντολή ή τη γνώση και συναίνεση του θεράποντος (βλ. και επόμενο) αλλά και χωρίς τη γνώση και συναίνεση του ασθενούς Άλλοι παράμετροι που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη είναι η ηλικία, η κλινική εικόνα, το ατομικό ιστορικό, τυχόν αντενδείξεις, συννοσηρότητες, συνοδές θεραπείες, διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, διεθνείς και εθνικές κατευθυντήριες οδηγίες, προσβασιμότητα στη θεραπεία, εκτίμηση της βέλτιστης σχέσης κινδύνου-οφέλους, οι επιθυμίες του ασθενούς κ.ο.κ. Η συνταγογράφηση των βιολογικών παραγόντων θα πρέπει να γίνεται με βάση την εμπορική ονομασία (ιδανικά και με τον αριθμό παρτίδας batch number) προκειμένου να καθίσταται εφικτή η ιχνηλασιμότητά τους σε επίπεδο συνταγογράφησης (μη αυτόματη υποκατάσταση), φαρμακοεπαγρύπνησης και θεραπευτικής αποτυχίας. Η τυχόν μελλοντική καθιέρωση διαφορετικού INN (International Nonproprietary Name) μπορεί να καταστήσει περιττή αυτή τη σύσταση. Η πρακτική της ανταλλαξιμότητας (interchangeability) μεταξύ του πρωτότυπου μορίου και των βιοομοειδών, μεταξύ του βιομοειδούς και του πρωτότυπου μορίου, καθώς και μεταξύ βιοομοειδών του ίδιου πρωτότυπου μορίου σε ασθενείς που βρίσκονται ήδη σε θεραπεία με ικανοποιητική αποτελεσματικότητα και ανεκτικότητα οφείλει να ακολουθεί όσα ισχύουν και για τους πρωτοθεραπευόμενους με βιολογικό παράγοντα (naïve) ασθενείς, ήτοι την εξατομίκευση της επιλογής, χωρίς το κόστος να αποτελεί τη μοναδική παράμετρο που λαμβάνεται υπόψη. Η κλινική εκτίμηση της ανοσογονικότητας των βιοομοειδών παραγόντων θα πρέπει να ακολουθεί ό,τι εφαρμόζεται και για τους πρωτότυπους βιολογικούς παράγοντες. o Δεδομένου ότι οι εργαστηριακές μέθοδοι εκτίμησης της ανοσογονικότητας δεν είναι ευρέως διαθέσιμες στην καθημερινή κλινική πράξη, το ενδεχόμενο της ανοσογονικότητας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε περίπτωση ανεπιθύμητων αντιδράσεων υπερευαισθησίας και δευτερογενούς (κυρίως) αστοχίας στην αποτελεσματικότητα έως ότου (και εφόσον) αυτές οι εργαστηριακές δοκιμασίες γίνουν ευρέως διαθέσιμες. Στην τελευταία περίπτωση, η εκτίμηση της ανοσογονικότητας θα πρέπει να γίνεται επί κλινικών ενδείξεων και να ενημερώνεται ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων, η εθνική βάση δεδομένων (αρχείο βιολογικών θεραπειών) και οι λοιπές αρμόδιες αρχές υγείας της χώρας.

14 A great example! Η ανταλλαξιμότητα προϋποθέτει την ύπαρξη επαρκών δεδομένων αποτελεσματικότητας και ασφάλειας για τη διαδοχική (sequential) χορήγηση, καθώς και τη λήψη της απόφασης από το θεράποντα ιατρό μετά από ενημέρωση και συναίνεση του ασθενούς για την αλλαγή. Ο χρόνος κατά τον οποίο μπορεί να γίνει η πιθανή αλλαγή πρέπει επίσης να εξατομικεύεται προκειμένου να μην διακινδυνευτεί η επιτυχία της υφιστάμενης θεραπείας. Οι άνω της μίας διαδοχικές αλλαγές μεταξύ πρωτοτύπου βιοομοειδούς (και το αντίστροφο) ή βιοομοειδούς-βιοομοειδούς δεν έχουν μελετηθεί και κατά συνέπεια φαινόμενα όπως η ανοσογονικότητα σε τέτοιο κλινικό σενάριο δεν είναι γνωστά. Ως εκ τούτου, η πρακτική αυτή δε συστήνεται μέχρι τη δημοσίευση ικανού όγκου δεδομένων από κατάλληλες μελέτες. Η ανταλλαξιμότητα μετά από αποτυχία του πρωτότυπου μορίου ή του βιοομοειδούς δε συνιστά δόκιμη πρακτική και πρέπει να αποφεύγεται. Οι αλλαγές μεταξύ βιοομοειδών και πρωτότυπου μορίου, πρέπει να συνοδεύονται από καταγραφή της ασφάλειας και αποτελεσματικότητας σε ειδικά αρχεία καταγραφής βιολογικών θεραπειών (registries) και να στηρίζονται στις τρέχουσες διεθνείς και εθνικές οδηγίες για τη χρήση των βιολογικών θεραπειών. Η ανταλλαξιμότητα μεταξύ ενός βιολογικού παράγοντα (πρωτότυπου ή βιοομοειδούς του), στον οποίο έχει ανταποκριθεί ικανοποιητικά ο ασθενής, με άλλον βιολογικό παράγοντα με διαφορετικό τρέχον ΙΝΝ (π.χ. adalimumab σε infliximab, infliximab σε adalimumab, etanercept σε infliximab κ.ο.κ.), εντός της ίδιας ή διαφορετικής ομάδας βιολογικών παραγόντων, δεν κρίνεται δόκιμη και πρέπει να αποφεύγεται (π.χ. ανταλλαγή ενός anti-tnf παράγοντα με διαφορετικό anti-tnf παράγοντα ή ανταλλαγή ενός anti-tnf παράγοντα με μη-anti-tnf παράγοντα). Η ανταλλαξιμότητα, όταν και εφόσον αυτή κρίνεται εφικτή, πρέπει να αφορά μόρια με αντίστοιχο ΙΝΝ, για τα οποία υφίστανται ικανά δεδομένα διαδοχικής χορήγησης. Σε περίπτωση που η συνταγογράφηση με εμπορική ονομασία δεν είναι εφικτή ή πρακτική (και δεν υφίσταται διαχωρισμός με βάση το INN), ο θεράπων θα πρέπει να δίνει συγκεκριμένη και σαφή οδηγία προς τον φαρμακοποιό όταν κρίνει (με βάση όσα προαναφέρθηκαν) ότι μπορεί να χορηγηθεί βιοομοειδές αντί του πρωτότυπου παράγοντα. Σε γενικές γραμμές, ενώ η χορήγηση του βιοομοειδούς μπορεί να αποτελεί επιλογή σε πρωτοθεραπευόμενους με βιολογικό παράγοντα ασθενείς, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που περιγράφηκαν στην αντίστοιχη παράγραφο, η αλλαγή από έναν βιολογικό παράγοντα που έχει επιδείξει ικανοποιητική αποτελεσματικότητα και ασφάλεια προς το βιοομοειδές του δεν ενθαρρύνεται καθώς ενδέχεται να διακινδυνεύει την καλή πορεία του ασθενούς.

15 The PhRMA position Over time, an array of novel and increasingly effective immunology therapies, especially those featuring new modes of action, have been introduced to the market. However, not all eligible patients necessarily benefit from them at the right time; this results in suboptimal patient outcomes and, consequently, contributes to growing costs in other parts of the healthcare system. At the same time, demands on healthcare systems are greater than ever driven, among others, by an ageing population, increasing prevalence of chronic disease, and the development of transformational treatments that raise legitimate affordability concerns. Thus, to ensure systems ability to afford new, high-value innovation as well as their sustainability, it is critical that we: a. invest in healthcare interventions that deliver the best outcome and b. optimize savings across the overall healthcare costs.

16 The PhRMA position Μany governments and other decisionmakers are introducing policies to accelerate the uptake of biosimilars, physicians need to retain the freedom to prescribe the right (i.e. most effective) immunology treatment at the right time to achieve the best outcome for patients This will continue to deliver improved outcomes for patients and healthcare systems, incentivize further R&D investment, and facilitate the development of tomorrow s biosimilars. Significant progress has been made in the field of biologic innovation, there is more work to be done to address unmet medical needs in this field. At the same time, the use of biosimilars when physicians deem that novel agents do not deliver better outcomes and as an alternative to originator molecules is a mechanism to generate cost savings as well as broaden patient access to the value of biologics. Governments should, therefore, actively foster the cycle of innovation by understanding, recognizing and consequently rewarding the differentiated value, in terms of outcomes, that new biologics can bring

17 Conclusions Treatment Algorithm The treatment algorithm should be based solely on clinical criterion and not on financial. Financial criterion should be included only for the biologic treatments that biosimilars are available based on the fact that the clinician would in any case choose this molecule as the best treatment option for the patient. Clinical Judgment The prescribing physician must always retain the option to designate which biological product should be dispensed to a patient and treatment decisions must be made first on the basis of clinical judgment and then on the overall value proposition offered by individual medicines Source: Considerations for physicians on switching decisions regarding biosimilars. EFPIA, EBE, 2017:

18 Thank you for your attention