ΑΝΩΤΑΤΟ ΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΙΝ ΙΑΣ ΙΚΑΙΟ ΟΣΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

Transcript

1 ΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΗ ΑΝΩΤΑΤΟ ΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΙΝ ΙΑΣ ΙΚΑΙΟ ΟΣΙΑ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΑΝΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΙΝΙΚΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗ Νο 1226 OF 2011 RAJESH & ANR. Αναιρεσείοντες ΚΑΤΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ HARYANA Αναιρεσίβλητοι ΙΑΤΑΞΗ 1.Η παρούσα ποινική αναίρεση στρέφεται κατά της από προσβαλλόµενης απόφασης και διάταξης, η οποία εκδόθηκε από το Ανώτερο ικαστήριο του Punjab & Haryana στο Chandigarh επί της Ποινικής Υποθέσεως Νο. 243 DB του έτους 2002, µε την οποία το Ανώτερο ικαστήριο επικύρωσε την από απόφαση και διάταξη που εκδόθηκε από το Πρωτοδικείο του Jind επί της υποθέσεως Νο. 37 του έτους 2001, µε την οποία ο υπ' αριθ. 1 αναιρεσείων καταδικάστηκε δυνάµει του άρθρου 376 του Ινδικού Ποινικού Κώδικα, 1860 (εφεξής αναφερόµενος ως ΙΠΚ) και του επέβαλε την ποινή των 7 ετών αυστηρούς φυλάκισης µε πρόστιµο 5000 Rs και επικουρικά αντί της καταβολής του προστίµου, την παράταση της φυλάκισης για δύο χρόνια.

2 Επιπλέον καταδικάστηκε δυνάµει του άρθρου 506 ΙΠΚ και του επεβλήθη η ποινή των δύο ετών αυστηρούς φυλάκισης. Αµφότερες οι ποινές έχουν δροµολογηθεί να εκτιθούν ταυτόχρονα. Ο έτερος συγκατηγορούµενος ονόµατι Manoj Sitta and Kuldeep καταδικάστηκε ξεχωριστά δυνάµει των άρθρων 376, 506, 366 και 363 ΙΠΚ. Μόνο ο Kaldeep Singh ευρέθη ένοχος δυνάµει του άρθρου 376 (2) (g) ΙΠΚ και του επεβλήθη η ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Από τους τέσσερις αυτούς καταδίκους, ο Kuldeep Singh και ο Manoj δεν προέβησαν στην άσκηση κανενός ενδίκου µέσου κατά της απόφασης του Ανώτερου ικαστηρίου, ενώ οι αναιρεσείοντες υπ' αριθµ. 1 και 2 κατέθεσαν την παρούσα αναίρεση. Ο αναιρεσείων υπ' αριθµ. 2 πέθανε στην φυλακή εκκρεµούσης της αναίρεσής αυτής, για τον λόγο αυτό, το ικαστήριο θα ασχοληθεί µόνο µε την υπόθεση του υπ' αριθµ. 1 αναιρεσείοντος, δηλαδή τον Rajesh. 2.Ο κύριος J. P. Singh, πολυµαθής συνήγορος του αναιρεσείοντος, υποστήριξε ότι η κατηγορούσα αρχή απέτυχε να αποδείξει την ηµεροµηνία γέννησης της µηνύτριας, και ότι εκείνη ήταν ετών κατά την ηµέρα του συµβάντος. Έτσι, ήταν µία ξεκάθαρη υπόθεση συναίνεσης. Η δήλωση της µηνύτριας, Raj Bala, δεν υποστηρίχθηκε από κανέναν εκ των µαρτύρων και δεν ενισχύθηκε από τα ιατρικά ευρήµατα. Ο ρ. Malti Gupta (PW 1), ο οποίος διεξήγαγε την ιατρική εξέταση στην µυνήτρια Raj Bala, κατέθεσε ότι δεν υπήρχαν εξωτερικά σηµάδια τραύµατος σε κανένα µέρος του σώµατός της. Η πιθανότητα η µηνύτρια να είναι συνηθισµένη στην σεξουαλική επαφή, δεν θα µπορούσε να αποκλειστεί. εν υπήρχε αιµορραγία. Συνεπώς, σε αυτήν την περίπτωση, η δήλωση της µηνύτριας ότι ήταν ανύπαντρη και ότι δεν είχε ποτέ επιδοθεί σε σεξουαλική δραστηριότητα µε κανένα άτοµο ή ότι ήταν κάτω των 16 ετών, δε θα µπορούσε να είναι βάσιµη.

3 3.Αφετέρου, η Πολιτεία της Haryana, ως συνήθως, δεν εκπροσωπήθηκε, καθώς ο συνήγορος της κυβέρνησης, προσφάτως διορισθείς υπό της Πολιτείας, θεώρησε προς το συµφέρον τους να µην εµφανιστούν στο δικαστήριο και επιβαρύνουν το δηµόσιο ταµείο. Έτσι, το δικαστήριο πρέπει να εξετάσει την υπόθεση πιο συνειδητά, εξετάζοντας τα πρακτικά και εξετάζοντας την ορθότητα των ευρηµάτων που καταγράφηκαν από τα δικαστήρια ως κατωτέρω. 4.Το δικαστήριο που επιλήφθηκε εξέτασε το θέµα της ηλικίας και κατόπιν εξέτασης του σχολικού ενδεικτικού (Ext. P-N), το οποίο δεόντως απεδείχθη από τον Laki Ram (PW -11), Επιστηµονικό άσκαλο στο Κυβερνητικό Ανώτερο ικαστήριο της Badhana και τον Gajraj Singh, δάσκαλο στο Κυβερνητικό ηµοτικό Σχολείο της Badhana, κατέληξε στο συµπέρασµα ότι η ηµεροµηνία γέννησής της κατά το σχολικό αρχείο ήταν η Συνεπώς, κατά την ηµεροµηνία του συµβάντος, δηλαδή την , εκείνη ήταν 13 ετών, 9 µηνών και 2 ηµερών. Ήταν µαθήτρια της 6ης τάξης. Προς αντίκρουση του ιδίου ισχυρισµού, κανένα αποδεικτικό στοιχείο άξιο µνείας δεν προσκοµίστηκε από τον κατηγορούµενο - αναιρεσείοντα. Το λεχθέν εύρηµα επικυρώθηκε απο το Ανώτερο ικαστήριο και ως εκ τούτου καθίσταται εντελώς επουσιώδες το αν η µηνύτρια συναίνεσε ή όχι. 5.Όσον αφορά τα ιατρικά ευρήµατα, ο ρ. Malti Gupta (PW -1), Ιατρικός Σύµβουλος στο Κρατικό Νοσοκοµείο του Jind, κατέθεσε ότι η µηνύτρια Raj Bala, ήταν συνηθισµένη σε σεξουαλικές δραστηριότητες και ότι µία τέτοια δήλωση έγινε ενόψει της ιατρικής εξέτασης. Το σχετικό χωρίο έχει ως κατωτέρω:

4 αµφότερα στήθη µετρίως ανεπτυγµένα, εν παρατηρήθηκε κανένα σηµάδι εξωτερικού τραύµατος οπουδήποτε στο σώµα. Το τριχωτό της µασχάλης δεν ήταν ανεπτυγµένο. Το τριχωτό του εφηβαίου ήταν µερικώς ανεπτυγµένο. Κατά τοπική εξέταση τα µεγάλα χείλη και τα µικρά χείλη ήταν µετρίως ανεπτυγµένα. εν υπήρχε αιµορραγία από του κόλπου. Υπόλευκο κολπικό έκκριµα ήταν παρόν. Ο υµένας ήταν εντελώς διαρρηγµένος. Κατά την είσοδο δύο δαχτύλων στον κόλπο, ο τράχηλος της µήτρας ήταν φυσιολογικός, η µήτρα ήταν άτοκος και τα τοιχώµατα FF φυσιολογικά. ύο επιχρίσµατα πάρθηκαν από τον τράχηλο του κόλπου. Τριχωτό του εφηβαίου ελήφθη και εστάλη για εξέταση. Το σαλβάρι που φορούσε η Raj Bala ελήφθη και σφραγίστηκε και εν συνεχεία παραδόθηκε στην αστυνοµία..είναι ακριβές ότι εξέφρασα την γνώµη ότι ο υµένας ήταν εντελώς διαρρηγµένος..είναι επίσης ακριβές ότι τα τοιχώµατα ήταν εντελώς θεραπευµένα. εν µπορώ να υπολογίσω τον ακριβή χρόνο.. εν µπορώ να πω αν ήταν διαρρηγµένος ένα χρόνο ή δύο χρόνια πίσω ή 10 µέρες πριν.

5 εν µπορώ να πω αν υπήρξε κάποιο σηµάδι σπέρµατος στα επιχρίσµατα που ελήφθησαν από εµένα.» Περαιτέρω κατέθεσε: «Από την στιγµή που δεν υπήρχε βάση τριχωτού, δεν γνωµάτευσα για το αν υπήρχε σπέρµα στο τριχωτό του εφηβαίου. εν θυµάµαι αν ερώτησα την Raj Bala αν ήρθε σε εµένα για ιατρική νόµιµη εξέταση αφού είχε πλύνει τα ρούχα της ή αν είχε κάνει µπάνιο ή όχι. Παρόλα αυτά, το σαλβάρι που φορούσε κατασχέθηκε. εν µπορώ να πω πριν από πόσες µέρες η Raj Bala είχε σεξουαλική δραστηριότητα. Η πιθανότητα η Raj Bala να ήταν συνηθισµένη στην σεξουαλική συνεύρεση δεν µπορεί να αποκλειστεί». 6.Στην πραγµατικότητα, ο κύριος JP Singh επιχειρηµατολόγησε πολύ για την εξέταση µε τα δύο δάκτυλα. εχόµενοι δικαίως ότι εν προκειµένω ήταν ανήλικη, το ερώτηµα για το αν ήταν ή όχι συνηθισµένη σε σεξουαλικές πράξεις είναι επουσιώδες για τον καθορισµό της ύπαρξης συναίνεσης. 7.Μέχρι στιγµής, όσον αφορά την εξέταση µε τα δύο δάκτυλα, απαιτεί σοβαρή µελέτη από το δικαστήριο, καθώς υπάρχει απαίτηση για ασφαλή κριτήρια διεξαγωγής και ερµηνείας των εγκληµατολογικών ερευνών σε θύµατα βιασµού. 8.Στην υπόθεση Narayanamma (Kum) κατά Πολιτείας Karnataka & Ors., (1994) 5 SCC 728, το ικαστήριο θεώρησε ότι από το γεγονός της εισαγωγής δύο δακτύλων και της ρήξης του υµένα δεν προκύπτει

6 ξεκάθαρα η ένδειξη ότι η µηνύτρια υπήρξε συνηθισµένη στην σεξουαλική συνεύρεση. Ο γιατρός πρέπει να γνωµατεύσει για το αν ο υµένας ήταν διαρρηγµένος πολύ πιο πριν ή αν φέρει παλαιό τραύµα. Το γεγονός της εισαγωγής δύο δακτύλων δεν θα µπορούσε να χρησιµοποιηθεί δυσµενώς έναντι της µηνύτριας, καθώς θα εξαρτάτο επίσης και από το µέγεθος των εισερχοµένων δακτύλων. Ο γιατρός πρέπει να χορηγήσει την ξεκάθαρη γνώµη του για το αν υπήρχε πόνος και αίµα κατά την αφή, για τον λόγο ότι τέτοιες συνθήκες καταφανώς σχετίζονται µε τον υµένα. 9.Στην υπόθεση Πολιτεία U.P. κατά Yunus & Anr. AIR 2005 SC 1248, το ικαστήριο θεώρησε ότι µία µηνύτρια που παραπονείται ότι έπεσε θύµα του εγκλήµατος του βιασµού δεν είναι συνένοχος του εγκλήµατος. εν υπάρχει διάταξη νόµου που να ορίζει ότι η κατάθεσή της δεν µπορεί να ενεργήσει χωρίς την επιβεβαίωση των υλικών ενδείξεων, για τον λόγο ότι εκείνη στέκεται σε ανώτερο βάθρο από ό,τι µία τραυµατισµένη µάρτυρας. Το ικαστήριο αυτό, κατά την εκδίκαση της υπόθεσης της Πολιτείας Uttar Pradesh κατά Munshi, AIR 2009 SC 370, εξέφρασε την αγωνία του και θεώρησε ότι ακόµα και αν το θύµα του βιασµού πρωτύτερα ήταν συνηθισµένο στην σεξουαλική επαφή, δεν µπορεί αυτό να είναι το καθοριστικό ερώτηµα. Αντιθέτως, στην περίπτωση που υπάρχει καταγγελία, το ερώτηµα παραµένει αν ο κατηγορούµενος διέπραξε βιασµό εις το βάρος του θύµατος. Ακόµα και αν το θύµα είχε απολέσει την παρθενιά του νωρίτερα, σίγουρα αυτό δεν παρέχει σε κανέναν την άδεια να την βιάσει. Είναι ο κατηγορούµενος που βρισκόταν υπό δίκη και όχι το θύµα. Ως εκ τούτου, το αν το θύµα είναι ασύδοτου χαρακτήρα είναι ένα θέµα απολύτως άσχετο σε περίπτωση βιασµού. Ακόµα και µία γυναίκα χαλαρής ηθικής έχει το δικαίωµα να αρνείται να υποβάλει τον

7 εαυτό της σε σεξουαλική συνεύρεση µε τον οποιονδήποτε και οποτεδήποτε, γιατί δεν είναι ένα ευάλωτο αντικείµενο ή θήραµα για την σεξουαλική επίθεση από τον οποιοδήποτε και οποτεδήποτε. Μία µηνύτρια ίσταται σε ανώτερο βάθρο από εκείνο µίας τραυµατισµένης µάρτυρος, για τον λόγο ότι µία τραυµατισµένη µάρτυρας υφίσταται το τραύµα στο σώµα, ενώ η µηνύτρια το υφίσταται ψυχολογικά και συναισθηµατικά. 10.Στην υπόθεση Narender Kumar κατά Πολιτείας (NCT of Delhi), AIR 2012 SC 2281, το ικαστήριο αυτό αντιµετώπισε µία υπόθεση όπου ο ισχυρισµός της υπεράσπισης ήταν ότι το θύµα του βιασµού ήταν η ίδια µία ανέντιµη γυναίκα, µία γυναίκα ελευθέρων ηθών. Το ικαστήριο θεώρησε ότι όσον αφορά την µηνύτρια, η απλή δήλωση της µηνύτριας από µόνη της είναι αρκετή για να εξασφαλίσει µία καταδίκη, όταν οι αποδείξεις της διαβαστούν στο σύνολό τους και κριθούν ότι είναι άξιες εµπιστοσύνης. Το περιστατικό αφ εαυτού δηµιουργεί µεγάλη δυστυχία και εξευτελισµό στο θύµα, παρόλο που -αναµφισβήτητα ένας ψευδής ισχυρισµός για βιασµό επιφέρει επίσης την αυτή δυστυχία, εξευτελισµό και βλάβη στον κατηγορούµενο. Το ικαστήριο επίσης θεώρησε τα κάτωθι: «Ακόµα και στις υποθέσεις όπου υπάρχει κάποιο υλικό που να καταδεικνύει ότι το θύµα υπήρξε συνηθισµένο στην σεξουαλική επαφή, δεν µπορεί να εξαχθεί κανένα συµπέρασµα από το ότι το θύµα είναι γυναίκα ελευθέρων ηθών ή γυναίκα χαλαρού ηθικού χαρακτήρος. Μια τέτοια γυναίκα έχει το δικαίωµα να υπερασπίζεται την αξιοπρέπειά της και δεν µπορεί να υποβάλλεται σε βιασµό παρά µόνο για αυτόν τον λόγο. Έχει το δικαίωµα να αρνηθεί να υποβάλει τον εαυτό της σε σεξουαλική επαφή µε τον οποιοδήποτε και οποτεδήποτε, γιατί δεν είναι ένα ευάλωτο αντικείµενο ή θήραµα για την σεξουαλική επίθεση από τον

8 οποιοδήποτε και οποτεδήποτε. Απλά και µόνο εξαιτίας του γεγονότος ότι µια γυναίκα είναι χαλαρής ηθικής, δεν µπορούν να παραβλέπονται τα αποδεικτικά της στοιχεία επί αυτής της βάσεως και µόνο. (Υπόθεση Πολιτεία Maharashtra & Anr. V. Madhukar Narayan Mardikar, AIR 1991 SC 207, Πολιτεία του Panjab v. Gurmit Singh & Ors., AIR 1996 SC 1393 και Πολιτεία U.P. v. & Anr. AIR 2005 SC 1248). Σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 53 και 54 του Κώδικα Αποδείξεων, 1872, ο χαρακτήρας της µηνύτριας είναι εξολοκλήρου άσχετος παράγοντας ώστε να ληφθεί υπόψη, εκτός και αν ο χαρακτήρας της καθ εαυτός είναι το κυρίως θέµα.» 11.Στην υπόθεση Πολιτεία Punjab κατά Ramdev Singh, AIR 2004 SC 1290, το ικαστήριο αυτό αντιµετώπισε το θέµα και θεώρησε ότι ο βιασµός αποτελεί παραβίαση του θεµελιώδους δικαιώµατος του θύµατος όπως αυτό προστατεύεται από το Άρθρο 21 του Συντάγµατος. Έτσι, τα δικαστήρια θα πρέπει να επιλαµβάνονται αυτών των υποθέσεων αυστηρά και σοβαρά. Η σεξουαλική βία, πέραν του ότι είναι απάνθρωπη πράξη, αποτελεί και µία παράνοµη εισβολή στο δικαίωµα ιδιωτικής ζωής της γυναίκας και στην ιερότητά της. Αποτελεί σοβαρότατο πλήγµα στην ανώτερη τιµή της και προσβάλλει τον αυτοσεβασµό της και την αξιοπρέπειά της επίσης. Μειώνει και εξευτελίζει το θύµα και όπου το θύµα είναι ένα αβοήθητο αθώο παιδί ή ανήλικο, αφήνει πίσω µία τραυµατική εµπειρία. Ένας βιαστής, όχι µόνο επιφέρει ψυχικά τραύµατα, αλλά αφήνει πίσω του και µία ουλή στην πιο αγαπητή θέση µίας γυναίκας, δηλαδή στην αξιοπρέπειά της, στην τιµή της, στην φήµη της και στην αγνότητά της. Ο βιασµός δεν είναι µόνο µία παράβαση εις βάρος του προσώπου της γυναίκας, αλλά ένα έγκληµα εις βάρος όλης της κοινωνίας. Αποτελεί ένα έγκληµα

9 ενάντια στα βασικά ανθρώπινα δικαιώµατα και επίσης παραβιάζει το πιο λατρευτό θεµελιώδες δικαίωµα όπως αυτό το εγγυάται το Άρθρο 21 του Συντάγµατος. 12.Ενόψει του ιεθνούς Συµφώνου για τα Οικονοµικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά ικαιώµατα του 1966 και την Προκήρυξη των Ηνωµένων Εθνών για τις Βασικές Αρχές ικαιοσύνης για τα Θύµατα Εγκληµάτων και Κατάχρησης Εξουσίας του 1985, οι επιζήσαντες βιασµού δικαιούνται προσφυγής στην δικαιοσύνη, µε τρόπο που να µην ξανατραυµατίζονται ή να παραβιάζεται η σωµατική και πνευµατική τους ακεραιότητα και αξιοπρέπεια. ικαιούνται επίσης ιατρικών διαδικασιών που να διεξάγονται µε τρόπο που να σέβονται το δικαίωµά τους στην συναίνεση. Οι ιατρικές διαδικασίες δεν θα πρέπει να διεξάγονται µε τρόπο που να συνιστά σκληρή, απάνθρωπη ή απαξιωτική µεταχείριση και η υγεία θα πρέπει να τελεί πρωταρχική µέριµνα κατά την αντιµετώπιση βίας µε βάση το φύλο. Η Πολιτεία φέρει την υποχρέωση να παρέχει πρόσβαση σε τέτοιες υπηρεσίες στους επιζήσαντες σεξουαλικής βίας. Πρέπει να ληφθούν κατάλληλα µέτρα που να εγγυώνται την ασφάλειά τους και δεν θα πρέπει να λαµβάνει χώρα καµία διαµεσολάβηση ή παράνοµη επέµβαση σχετικά µε την ιδιωτική τους ζωή. 13.Συνεπώς, σύµφωνα µε τα ανωτέρω, αναµφισβήτητα, η εξέταση µε δύο δάκτυλα και η ερµηνεία της, παραβιάζει το δικαίωµα των θυµάτων βιασµού στην ιδιωτικότητα, σωµατική και πνευµατική ακεραιότητα και αξιοπρέπεια. Ως εκ τούτου, η εξέταση αυτή, ακόµα και αν η αναφορά της είναι θετική, δεν δύναται εκ του γεγονότος αυτού, να αποτελέσει τεκµήριο συναίνεσης.

10 14.Κατόπιν των ανωτέρω, τα πραγµατικά περιστατικά και οι συνθήκες της υπόθεσης δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που να δικαιολογούν την επέµβαση του ικαστηρίου τούτου. Η αναίρεση στερείται αξίας και εποµένως απορρίπτεται. Dr. BS CHAUHAN FAKKIR MOHAMED IBRAHIM KALIFULLA Νέο ελχί Απρίλιος 09, 2013