ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Α ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ

Transcript

1 ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Α ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ

2

3 Η πιο ονομαστή για τις νίκες της στην Ολυμπία είναι η Κυνίσκα, κόρη του βασιλιά της Σπάρτης Αρχίδαμου και αδελφή του Αγησιλάου του Β. Ο Αγησίλαος ήταν αυτός που παρότρυνε την αδελφή του να εκθρέψει άλογα και να συμμετάσχει στο τέθριππο, λέγοντάς της σύμφωνα με τον Πλούταρχο, «ΟΥΔΕΜΙΑΣ ΕΣΤΙΝ ΑΡΕΤΗΣ ΑΛΛΑ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΗΣ Η ΝΙΚΗ»

4 Στους 128ους Ολυμπιακούς Αγώνες το 268π.Χ. μια γυναίκα από την παραθαλάσσια Μακεδονία, όπως αναφέρει ο Παυσανίας, η Βελεστίχη, κέρδισε στο πωλικόν τέθριππον και στους αμέσως επόμενους το 264π.Χ. στην πωλικήν συνωρίδα. Το 84π.Χ. στους 174ους Ολυμπιακούς αγώνες δύο γυναίκες από την Ηλεία η Τιμαρέτα και η Θεοδότα κερδίζουν μέσα στην έδρα τους το αγώνισμα της συνωρίδας η πρώτη και το πωλικόν τέθριππον η δεύτερη. Αρκετούς αιώνες αργότερα το 153μ.Χ. στους 233ους Ολυμπιακούς Αγώνες μια άλλη γυναίκα από την Ηλεία, η Κασία κερδίζει στο ίδιο άθλημα. Αυτή είναι και η τελευταία γυναίκα που έχει αναφερθεί ότι κέρδισε στην Ολυμπία καταρρίπτοντας τον απαγορευτικό μύθο «όχι γυναίκες στην Ολυμπία».

5

6 1.ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ Χάλκινη Ολυμπιονίκης Πεκίνο 2008, Ιστιοπλοΐα Γυναικών 2.ΜΠΕΚΑΤΟΡΟΥ ΣΟΦΙΑ Χρυσή Ολυμπιονίκης ΑΘΗΝΑ 2004, Ιστιοπλοΐα Γυναικών Χάλκινη Ολυμπιονίκης Πεκίνο 2008, Ιστιοπλοΐα Γυναικών

7 3.ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ Αργυρή Ολυμπιονίκης ΑΘΗΝΑ 2004, Πόλο Γυναικών 4.ΛΙΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ Αργυρή Ολυμπιονίκης ΑΘΗΝΑ 2004, Πόλο Γυναικών

8 5.ΠΑΝΤΑΖΗ ΚΛΕΛΙΑ Χάλκινη Ολυμπιονίκης ΣΙΔΝΕΫ 2000, Ανσάμπλ Γυναικών 6.ΖΥΓΟΥΡΗ ΒΟΥΛΑ 4η Ολυμπιονίκης ΑΘΗΝΑ 2004, Πάλη Γυναικών

9 7.ΠΑΝΤΑΖΗ ΑΝΝΗ 5η Ολυμπιονίκης ΑΘΗΝΑ 2004, Ανσάμπλ Γυναικών 8.ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ 5η Ολυμπιονίκης ΑΘΗΝΑ 2004, Άρση Βαρών Γυναικών

10 9.ΣΤΑΧΤΙΑΡΗ ΕΙΡΗΝΗ 7η Ολυμπιονίκης ΑΘΗΝΑ 2004, Καλαθοσφαίριση Γυναικών 10.ΒΡΥΩΝΗ ΜΑΡΙΑ - ΛΟΥΪΖΑ 8η Ολυμπιονίκης ΑΘΗΝΑ 2004, Πάλη Γυναικών

11 11.ΒΟΥΛΑ ΠΑΤΟΥΛΙΔΟΥ Χρυσό μετάλλιο, Βαρκελώνη 1992, 100 μ. γυναικών. 12:64 πανελλήνιο ρεκόρ 12. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΤΣΙΑΒΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΙΑΖΙΤΖΙΔΟΥ Χάλκινες ολυμπιονίκες, Λονδίνο 2012, σκιφ ελ. Βαρών

12

13 Η ανάλυση της αγοράς Η δημιουργία και επιλογή «ομάδας στόχου» Ο σχεδιασμός, η εκτέλεση και η αξιολόγηση προγραμμάτων μάρκετινγκ για τις επιλεγμένες ομάδες καταναλωτών Η προετοιμασία της επιχείρησης για την επιτυχημένη εκτέλεση των παραπάνω.

14 Το μάρκετινγκ διακρίνεται σε 2 κατηγορίες: Στο παραδοσιακό μάρκετινγκ Στο μάρκετινγκ αλληλεπίδρασης

15 Διαφήμιση Κοστολόγηση Έρευνα αγοράς

16

17 Γυναικες αθλητριες μητερες Jennie Finch Είναι η πιο γνωστή παίκτρια σόφτμπολ στην Αμερική. Το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, βοήθησε την ομάδα της να πάρει το χρυσό μετάλλιο.τον Μάιο του 2006 γέννησε ένα αγοράκι, τον Έις. Έπειτα από τη γέννηση του μωρού της, συνέχισε δυναμικά την αθλητική της δραστηριότητα, νικώντας το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2006.

18 Kim Clijsters Η αθλήτρια του τένις παντρεύτηκε με τον μπασκετμπολίστα Μπράιαν Λίντς και γέννησε τον Φεβρουάριο του 2008 τη κόρη τους, Τζέιντα Έλι. Αλλά αργότερα επέστρεψε στο τένις, νίκησε την Σερένα Γουίλιαμς στους ημιτελικούς και πήγε κατευθείαν στον τελικό. Άλλαξε το ωράριο ύπνου της κόρης της ώστε να μπορέσει να μείνει ξύπνια και να δει τελικά τη μαμά της να νικάει το πρωτάθλημα.

19 Candace Parker Το 2008 μπήκε στα Drafts του γυναικείου NBA διαλέχτηκε πρώτη από τους Los Angeles Sparks.Τον Νοέμβριο του 2008, παντρεύτηκε τον μπασκετμπολίστα Σέλντεν Γουίλιαμς, και έμεινε έγκυος. Τον Μάιο του 2009, γέννησε την κόρη τους, Λάιλα Νικόλ Γουίλιαμς ενώ εφτά εβδομάδες μετά ξεκίνησε να παίζει ξανά.

20 Christie Rampone Μερικές φορές αναφέρεται ως «Η Πρώτη Κυρία των Μαμάδων Ποδοσφαιριστριών». Έχει παίξει σε τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα και τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες. Απόκτησε το πρώτο της παιδί, την Ράιλι, τον Σεπτέμβριο του 2005 και 112 μόλις μέρες μετά, ξαναγύρισε στην ομάδα της για να παίξει ποδόσφαιρο. Το 2008 έγινε αρχηγός της εθνικής ομάδας και πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Πεκίνο.

21 Dara Torres Από το 1984 μέχρι το 2000, η γνωστή κολυμβήτρια, συμμετείχε σε 4 Ολυμπιακούς Αγώνες όπου κέρδισε τέσσερα χρυσά μετάλλια, ένα ασημένιο και τέσσερα χάλκινα. Στην ηλικία των 39, γέννησε την κόρη της, Τέσα Γκρέις Τόρες Χόφμαν. Τρεις εβδομάδες μετά, επέστρεψε στους Εθνικούς Αγώνες, όπου έσπασε παγκόσμιο ρεκόρ. Δεκατέσσερις μήνες μετά κέρδισε εθνικό τίτλο και ξεπέρασε το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ.

22

23 1. Η θέση της γυναίκας τα παλαιότερα χρόνια Είναι γεγονός ότι τα δύο φύλα είχαν άνιση μεταχείριση σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής διαδρομής του ανθρώπινου γένους. Στο παρελθόν οι γυναίκες -εκτός από μερικές περιπτώσεις-, δεν συμμετείχαν στην πολιτική, στην οικονομία, στις επιστήμες, στην τέχνη, στη λογοτεχνία. Ο ίδιος «κανόνας» ίσχυε και για τον αθλητισμό. Η πρόοδος των γυναικών στον τομέα αυτό ήταν αργή, αφού ο αθλητισμός υπήρξε πάντα προνομιακό πεδίο δράσης των ανδρών

24

25 Είναι γεγονός, ότι τα δύο φύλα είχαν άνιση μεταχείριση, σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής διαδρομής του ανθρωπίνου γένους.ο γυναικείος αθλητισμός άρχισε να αναδύεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες έγιναν περισσότερο δραστήριες κοινωνικά και οικονομικά. Η πρώτη σημαντική εξέλιξη για τη γυναικεία συμμετοχή σημειώθηκε στους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1900 στο Παρίσι. Τότε, η Charlotte Cooper έγινε η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης κερδίζοντας χρυσό μετάλλιο στο τένις. Το άλλο μοναδικό άθλημα στο οποίο επετράπη η συμμετοχή γυναικών ήταν το γκολφ. Παρόλο που το 1912 προστέθηκε και η κολύμβηση στα ολυμπιακά αθλήματα γυναικών, η συμμετοχή τους παρέμεινε συμβολική μέχρι το 1924, όταν η ΔΟΕ αποφάσισε να ανοίξει τις πόρτες για μεγαλύτερη γυναικεία συμμετοχή στους Αγώνες.

26 Πολλά αθλήματα δεν ήταν ανοιχτά στα κορίτσια. Ο επαγγελματικός γυναικείος αθλητισμός δεν είχε κάλυψη από τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση. Οι γυναίκες δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθούν τακτικά μαθήματα φυσικής αγωγής και να συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα, καθώς μεγάλωναν

27 Διάσημες γυναίκες αθλήτριες του 20ου αιώνα συνέβαλαν στην αναβάθμιση του γυναικείου αθλητισμού σε υψηλότερα επίπεδα. Ωστόσο, παρά την ενίσχυση της συμμετοχής των γυναικών στον αθλητισμό τα τελευταία χρόνια και τις αυξανόμενες ευκαιρίες των γυναικών για συμμετοχή σε εθνικούς και διεθνείς αγώνες, δεν παρατηρείται και ανάλογη αύξηση στην εκπροσώπηση των γυναικών σε ηγετικούς ρόλους και στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι γυναίκες υπόεκπροσωπούνται στην διοίκηση, την προπόνηση και την διοργάνωση αθλητικών εκδηλώσεων, ιδιαίτερα στα υψηλότερα κλιμάκια. Η κατάσταση αυτή προκαλεί ανησυχίες αφού, χωρίς τη συμμετοχή των γυναικών στην ηγεσία και τη λήψη αποφάσεων στον αθλητισμό, δεν μπορεί να επιτευχθεί η ισότητα ευκαιριών για τα δύο φύλα

28

29 Σε μία κοινωνία πλήρως ανδροκρατική «Στους ολυμπιακούς αγώνες του 1936 τη χώρα μας ίσως εκπροσωπήσει και μία γυναίκα». Αυτό ανέφεραν οι ανακοινώσεις των επισήμων του ελληνικού αθλητισμού τη χρονιά των ολυμπιακών αγώνων, όταν η Δομνίτσα Λανίτου έβαλε υποψηφιότητα για την ολυμπιάδα. Σε μία κοινωνία πλήρως ανδροκρατική η εμφάνιση της στο Στάδιο συνοδευόταν από σχόλια στις εφημερίδες του τύπου «έχει ωραίο σωματάκι». Η εμφάνιση της με το σγουρό μαύρο μαλλί και την επιβλητική μύτη θύμιζε Μαρία Κάλλας ή αρχαία Ελληνίδα. Κι όμως η Δομνίτσα Λανίτου ήταν τελικά γεννημένη στην Κύπρο.

30 Η Δομνίτσα όμως δεν ήταν κι αυτή τυχαία αθλήτρια. Δεν είναι απλά το γεγονός ότι ήταν η πρώτη γυναίκα που μας κεντρίζει. Από τα 14 έτρεχε σε αγώνες στην Κύπρο. Προπονούνταν μόνη της χωρίς βοήθεια. Η ίδια έλεγε στις συνεντεύξεις της ότι στις προπονήσεις δεν υπήρχαν εμπόδια κι από τα δέκα εμπόδια που είχε ζητήσει από το ΣΕΓΑΣ τις είχαν στείλει τρία. Παρόλα αυτά εκείνη επέμενε. Ήταν άνθρωπος που δε στηρίζεται στους άλλους για να προχωρήσει, αλλά στα δικά του πόδια. Στις προπονήσεις, δε, κατάφερνε να τρέχει ίδιους χρόνους με τους άντρες. Στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου αγωνίστηκε στα 80μ με εμπόδια και τα 100μ. Στο πρώτο αγώνισμα κατάφερε μάλιστα και προκρίθηκε στους ημιτελικούς και σε άλλες εποχές ίσως μας είχε χαρίσει μετάλλια.

31 Και είχε καλό τέλος στη βαθιά ηλικία των 97 ετών. Για το λόγο αυτό αξίζει να θυμόμαστε τα κατορθώματα της εκλιπούσας πλέον από τις 20 Ιουνίου του 2011 Δομνίτσας Λανίτου. Μιας ελληνίδας που στις δόξες της ήταν γνωστή στις εφημερίδες χωρίς το επίθετο («Δομνίτσα») όπως αργότερα οι νεότεροι αποκαλούσαμε άλλες μορφές σύμβολα όπως η Αλίκη, η Μελίνα ή ο Ανδρέας. Και να ευχόμαστε πράγματι να έχουμε κι εμείς την τύχη να απολαύσουμε τα χρόνια και τη γεμάτη ζωή της.

32

33 Στη δεύτερή της συμμετοχή σε Ολυμπιάδα, το 1988 στη Σεούλ, κατέλαβε τη 15η θέση στα 100μ. Το καλοκαίρι του 1992 κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στη Βαρκελώνη στα 100 μ. εμπόδια με επίδοση 12.64, φωνάζοντας το Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία του εθνικού γυναικείου αθλητισμού. Ήταν στις 5 Αυγούστου Δύο χρόνια νωρίτερα, στους Βαλκανικούς Αγώνες, πήρε χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. και στα 100 μ. με εμπόδια. Στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1991 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στα 100 μ. Αργότερα άλλαξε άθλημα και αγωνίστηκε στο μήκος, όπου έκανε ατομική επίδοση 6.71 το Το 1996, στην Ολυμπιάδα της Ατλάντας, η Πατουλίδου ήρθε 10η στον τελικό του μήκους.

34 Ολυμπιακοί Αγώνες Βαρκελώνη ΜΕΤΡΑ ΕΜΠΟΔΙΑ/00:00:12:64(Τελικός)- Πανελλήνιο ρεκόρ) Θέση: 1η Ατλάντα 1996 ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΜΗΚΟΣ/06:37(Τελικός) Θέση: 10 Σίδνεϋ 2000

35 4Χ100 ΜΕΤΡΑ/00:00:43:53(Ημιτελικός) 100 ΜΕΤΡΑ/00:00:11:65(Προκριματικός) Άλλες διακρίσεις 1η(Μεσογειακοί 1991)/100 ΜΕΤΡΑ 2η(Μεσογειακοί 1983)/100 ΜΕΤΡΑ ΕΜΠΟΔΙΑ 2η(Μεσογειακοί 1991)/100 ΜΕΤΡΑ ΕΜΠΟΔΙΑ 1η(Βαλκανικοί 1990)/100 ΜΕΤΡΑ 1η(Βαλκανικοί 1990)/100 ΜΕΤΡΑ ΕΜΠΟΔΙΑ 1η(Βαλκανικοί 1994)/ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΜΗΚΟΣ 1η(Βαλκανικοί 2000)/4Χ100 ΜΕΤΡΑ 2η(Βαλκανικοί 1992)/100 ΜΕΤΡΑ 2η(Βαλκανικοί 1992)/4Χ100 ΜΕΤΡΑ 3η(Βαλκανικοί 1989)/ΑΛΜΑ ΕΙΣ ΜΗΚΟΣ 1η(Πανελλήνιοι 1988)/100 ΜΕΤΡΑ 1η(Πανελλήνιοι 1989)/100 ΜΕΤΡΑ 1η(Πανελλήνιοι 1989)/100 ΜΕΤΡΑ ΕΜΠΟΔΙΑ 1η(Πανελλήνιοι 1990)/100 ΜΕΤΡΑ ΕΜΠΟΔΙΑ1η(Πανελλήνιοι 1990)/100 ΜΕΤΡΑ 1η(Πανελλήνιοι 1992)/100 ΜΕΤΡΑ 1η(Πανελλήνιοι 1992)/100 ΜΕΤΡΑ ΕΜΠΟΔΙΑ

36 Tην πρώτη θέση στις Ελληνίδες αθλήτριες που συμμετείχαν στον Σπάρταθλο αγώνα 246 χλμ. στην διαδρομή Αθήνα -Σπάρτη κατέκτησε η Στέλλα Μαρκάκου αθλήτρια του Συλλόγου Μαραθωνοδρόμων Κρήτης με χρόνο 34 ώρες 34:19 κάνοντας υπερήφανους όλα τα μέλη του Συλλόγου μας και τους αθλητές μας. Στον αγώνα τερμάτισαν 148 αθλητές και αθλήτριες και η αθλήτρια μας πήρε την 82η θέση και στις γυναίκες ήταν ένατη.

37 Να αρχίσω με τα μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες και τη Νίκη Μπακογιάννη, που έκανε το ακατόρθωτο... Βρέθηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, με σπουδαίο ρεκόρ που άφησε ιστορία στο αγώνισμα. Την Κατερίνα Θάνου, η οποία κατάφερε εκτός των μεταλλίων να χαρίσει στην Ελλάδα φανταστικές στιγμές σε τελικούς με πολύ μεγάλες ξένες αθλήτριες. Η επόμενη κορυφαία δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τη Μιρέλα Μανιάνι. Πολλά μετάλλια, ένα παγκόσμιο ρεκόρ και αναρίθμητες στιγμές χαράς. Πώς να μη γίνει αυτό, όταν το ξεκίνημα είχε γίνει πριν από μερικά χρόνια με τις σπουδαίες Άννα Βερούλη και Σοφία Σακοράφα

38 Ο γυναικείος αθλητισμός άρχισε να αναδύεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες έγιναν περισσότερο δραστήριες κοινωνικά και οικονομικά. Η πρώτη σημαντική εξέλιξη για τη γυναικεία συμμετοχή σημειώθηκε στους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1900 στο Παρίσι.

39 ΑΘΗΝΑ 1896: Οι γυναίκες αποκλείονται από τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μία Ελληνίδα δρομέας, η Κυκλαδίτισα Σταμάτα Ρεβίθη, τρέχει τον δικό της ιδιότυπο Μαραθώνιο αγώνα με τη προσδοκία μιας θέσης εργασίας από τον Δήμο Αθηναίων. Γίνεται αντιληπτή και οι κριτές τη σταματούν στα Παραπήγματα (στο ύψος του σημερινού Ευαγγελισμού) λίγο πριν καταφέρει να τερματίσει. ΠΑΡΙΣΙ 1900: Οι γυναίκες προσκαλούνται να συμμετάσχουν στην αντισφαίριση (αποκαλούμενη τότε ως lown tennis ), στο γκολφ και στην ιστιοπλοΐα. Η Αμερικανίδα Μάργκαρετ Άμποτ, νικήτρια στο γκολφ, γίνεται η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης. Κατά άλλους, μάλλον εσφαλμένα, ο "τίτλος" αυτός ανήκει στην Αγγλίδα τενίστρια Σαρλότ Κούπερ.

40 ΑΘΗΝΑ 1906: Η παραολυμπιάδα (ή μεσοολυμπιάδα) των Αθηνών δίνει την ευκαιρία στις γυναίκες της καλής Αθηναϊκής κοινωνίας να δοκιμάσουν τις ικανότητες τους στο τένις, με πρώτη νικήτρια την Εσμέ Σημηριώτου. ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ 1912: 57 γυναίκες από 11 κράτη, λαμβάνουν μέρος στους αγώνες κολύμβησης, στην κατάδυση και στο τένις. ΜΟΝΑΚΟ 1921: Ιδρύεται το Jeux Feminines, Ολυμπιακοί Αγώνες γυναικών που διοργανώνονται για τα δύο επόμενα χρόνια.

41 1925: Η αποχώρηση του Βαρόνου Ντε Κουμπερτέν (χαρακτηριστικά αντιθέτου με την οποιαδήποτε συμμετοχή των γυναικών) από την προεδρία της Δ.Ο.Ε. και η ανάληψη της θέσης από το συγκαταβατικό Βέλγο Ανρί ντε Μπεγέ- Λατούρ, γίνεται το ορόσημο που ανοίγει το δρόμο για τη μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στα αθλητικά δρώμενα. ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ η χρονιά σταθμός: Τα αγωνίσματα στίβου εντάσσονται στο Ολυμπιακό πρόγραμμα και οι γυναίκες συναγωνίζονται στα 100 μ., στα 800μ., στο άλμα σε ύψος και στην δισκοβολία. Το αγώνισμα των 800μ. τελικά καταργήθηκε γιατί οι αθλήτριες υπέφεραν τόσο πολύ μέχρι να τερματίσουν, που οι περισσότεροι θεατές ξέσπασαν σε κλάματα βλέποντας τες. Πέρασαν περίπου 32 χρόνια για να επιτραπεί ξανά στις γυναίκες να τρέξουν αποστάσεις μεγαλύτερες από 200μ. Στα αξιοσημείωτα σημειώνεται, η νίκη της πανέμορφης 18χρονης Καναδής Έθελ Κάθεργουντ στο άλμα σε ύψος.

42 Betty Robinson H Betty Robinson, σε ηλικία 16 μόλις ετών, ήταν μία από τις πρώτες γυναίκες που έλαβε μέρος σε τελικό αγωνίσματος του στίβου. Πρόκειται για τα 100 μ., ένα από τα πέντε αγωνίσματα που προβλέφθηκαν για τις γυναίκες στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928, όταν για πρώτη φορά τους επιτράπηκε η συμμετοχή σε αγωνίσματα του στίβου.

43 Η Radke γεννήθηκε το 1903 στην Καρλσρούη της Γερμανίας και το 1917 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στο Baden-Baden. Το 1923 έγινε μέλος του τοπικού αθλητικού συλλόγου και έλαβε μέρος σε τοπικά και εθνικά πρωταθλήματα γυναικών στην απόσταση των μέτρων, η οποία από το 1928 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ μετατράπηκε σε 800 μ. Η αμφισβήτηση της Radke από τους άνδρες συναθλητές της στο Baden-Baden περιορίστηκε μόνο μετά την επιτυχία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ. Η Γερμανία επέστρεψε στους Αγώνες ύστερα από 16 χρόνια (1912, Στοκχόλμη) και η Radke κατέκτησε για τη χώρα της το πρώτο χρυσό μετάλλιο σε αγώνισμα στίβου μετά από 24 χρόνια (1904, Σεν Λούις). Αυτό βέβαια δε στάθηκε αρκετό για να μπορέσει να συμμετάσχει σε άλλους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τερμάτισε την αθλητική της σταδιοδρομία το 1934 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικών στο Λονδίνο, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο στα 800 μ. Πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου του 1983, σε μια εποχή που ο γυναικείος αθλητισμός ήταν πλέον μια υπόθεση εντελώς διαφορετική.

44 ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ 1932: Ακόμα ένα όνομα - θρύλος για τον γυναικείο αθλητισμό εμφανίζεται. Η Αμερικανίδα, από το Τέξας, "Μπέιμπι" Ντίντρικσον ξεσηκώνει τους συμπατριώτες της, παίρνοντας χρυσά μετάλλια στον ακοντισμό και στα 80μ. με εμπόδια. ΒΕΡΟΛΙΝΟ 1936: Απαγορεύεται η παραμονή των γυναικών στο Ολυμπιακό χωριό. Για πρώτη φορά γίνονται γυναικείοι αγώνες ενόργανης γυμναστικής. ΛΟΝΔΙΝΟ 1948: Η Ολλανδέζα Φάνι Μπλάνκερς- Κοέν 32 ετών και μητέρα 2 παιδιών, κερδίζει 4 χρυσά μετάλλια (100μ., 200μ., 80μ. με εμπόδια και 4X100) κι αποδεικνύει ότι η μητρότητα δεν αποτελεί εμπόδιο στον αγωνιστικό αθλητισμό, παρόλο που πολλές φορές σκέφτηκε να τα παρατήσει και να γυρίσει στα παιδιά της, αλλά την έπεισαν και έμεινε τελικά. Η Άλις Κόουτσμαν γίνεται η πρώτη Αμερικανίδα αφρικανικής καταγωγής που κατακτά χρυσό μετάλλιο.

45 ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ 1956: Αρχίζει η κυριαρχία της μεγαλύτερης Σοβιετικής γυμνάστριας, της Λαρίσα Λατίνινα. Από το 1956 έως και το 1964 θα κερδίσει συνολικά 18 Ολυμπιακά μετάλλια στην ενόργανη γυμναστική. ΡΩΜΗ 196Ο: Η Βίλμα Ρούντολφ χαρακτηρίζεται "θηλυκός Τζέσε Όουενς". Νικά στους δρόμους 100 και 200μ., κάνοντας αντίστοιχα παγκόσμια ρεκόρ. ΜΟΝΑΧΟ 1972: Η Ρωσίδα Όλγα Κόρμπουτ, ύψους μόλις 1,50 μέτρου, κατακτά 3 χρυσά και 1 αργυρό μετάλλιο στην ενόργανη γυμναστική.

46 Η Μπίλυ Τζιν Κινγκ γεννήθηκε 22 Νοεμβρίου του 1943 στο Long Beach, California, είναι πρώην επαγγελματίας του τένις από τις ΗΠΑ και αποτελεί μία από τις κορυφαίες μορφές αυτού. Έχει κερδίσει 12 Grand Slam στα μονά, 16 Grand Slam στα διπλά γυναικών και 11 Grand Slam στα διπλά ανδρών-γυναικών. Αγωνίστηκε για την ισότητα των γυναικών αθλητριών και προσπάθησε να φέρει το γυναίκειο τένις στο επίκεντρο του αθλητικού ενδιαφέροντος σε μια εποχή που ήταν ιδιαίτερα υποτιμημένο. Η Κινγκ είναι συνήγορος ενάντια στον σεξισμό και στην εκμετάλλευση των γυναικών τόσο στον αθλητισμό όσο και στην κοινωνία. Εξαιτίας αυτού, συμμετείχε σε ένα αγώνα τένις που ονομάστηκε «Μάχη των Φύλων» το Στο συμβολικό αυτό παιχνίδι νίκησε τον παλαίμαχο πρωταθλητή του Γουίμπλετον, Μπόμπυ Ρινγκς. Το 1983 η Κινγκ αποσύρθηκε από το αγωνιστικό τένις έχοντας αφήσει πίσω της μία τεράστια κληρονομιά στους μεταγενέστερους αθλητές.

47 ΜΟΝΤΡΕΑΛ 1976: Η απόλυτη κυριαρχία των κολυμβητριών της Ανατολικής Γερμανίας. Παίρνουν 11 από τα 13 χρυσά μετάλλια, σημειώνοντας 8 παγκόσμια ρεκόρ. Η Ρουμάνα γυμνάστρια Νάντια Κομανέτσι βαθμολογείται με 10, για πρώτη φορά στην ιστορία της Ολυμπιακής ενόργανης γυμναστικής, και "παρασύρει" χιλιάδες κορίτσια, από όλον τον κόσμο, να ασχοληθούν με το άθλημα.

48 Η Νάντια Κομανέτσι γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1961 στο Ονέστι της Ρουμανίας. Άρχισε την ενασχόληση με τη γυμναστική στα 6 της χρόνια αφού την γοήτευε πολύ ο αθλητισμός. Στο πρώτο της Εθνικό πρωτάθλημα το 1969 τερμάτισε στην 13η θέση. Στα 14 της, συμμετείχε στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 του Μόντρεαλ, όπου και έγινε μία από τις σημαντικότερες αθλήτριες των αγώνων. Στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1980 στην Μόσχα κέρδισε δύο χρυσά και δύο ασημένια μετάλλια. Η Κομανέτσι ανακοίνωσε την απόσυρσή Νάντια Κομανέτσι ασχολήθηκε με την ενόργανη γυμναστική από το 1961 έως το Έχει γράψει το όνομά της με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αθλητισμού και παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε που αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, καταφέρνει και διατηρεί τον μύθο της. Ήταν η πρώτη αθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής που βραβεύτηκε με το τέλειο 10. Η Νάντια Κομανέτσι υπήρξε το παιδί-θαύμα του αθλητισμού και η ιστορία της ακόμα και σήμερα συγκινεί και συναρπάζει.

49 ΜΟΣΧΑ 1980: Σοκ από τις αποκαλύψεις ότι κάποιες Ανατολικογερμανίδες αθλήτριες μετείχαν στους αγώνες ενώ εγκυμονούσαν και μετά έκαναν άμβλωση. Η αύξηση της απόδοσης στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, στις πολύ γυμνασμένες αθλήτριες, σχετίζεται με την αυξημένη έκκριση χωριακής γοναδοτροπίνης ( HCG ). Η ορμόνη αυτή έχει ήπια αναβολική επίδραση, αλλά δρούσε και σαν "μάσκα" στο αντιντόπινγκ τεστ για κοινά αναβολικά.

50 ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ 1984: Οι γυναίκες τρέχουν Μαραθώνιο. Η Αμερικανίδα Τζόαν Μπενουά ανακηρύσσεται πρώτη νικήτρια. Στα ούρα της Άννας Βερούλη "ανιχνεύεται" μη επιτρεπόμενη ουσία που αντιστοιχεί στο απαγορευμένο αναβολικό ντέκα-ντουραμπολίν. ΣΕΟΥΛ 1988: Η "υπερφυσική" Φλόρενς Γκρίφιθ -Τζόϊνερ κατακτά τρία χρυσά μετάλλια (100μ., 200μ., και 4X100) και κάνει όλον τον κόσμο να αναρωτιέται πού μπορούν να φτάσουν οι γυναικείες επιδόσεις. Ο βραζιλιάνος Ολυμπιονίκης Γιοακίμ Κρουζ χαρακτηρίζει την Φλόρενς και την κουνιάδα της Τζάκι Τζόϊνερ Κέρσι (πρωταθλήτρια στο έπταθλο και στο μήκος) ως "γυναίκες - γορίλες". ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ 1992: Σταθμός για την Ελλάδα. Η Βούλα Πατουλίδου στα 100μ. με εμπόδια, γίνεται η πρώτη Ελληνίδα που κερδίζει χρυσό γυναικείο Ολυμπιακό μετάλλιο.

51 ΑΤΛΑΝΤΑ 1996: Ρεκόρ συμμετοχής γυναικών. Στην Ατλάντα η Νίκη Μπακογιάννη κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο άλμα σε ύψος. Όλα τα νέα σπορ που προσθέτονται στο πρόγραμμα προβλέπουν τη συμμετοχή γυναικών. Δύο από αυτά, το γυναικείο ποδόσφαιρο και το σοφτ μπολ, προστέθηκαν ειδικά και μόνο για τις γυναίκες. Οι αποστολές που δεν έχουν καθόλου αθλήτριες στη σύνθεση τους είναι 12, έναντι 35 στην Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης. ΣΙΔΝΕΪ 2ΟΟΟ: Πάνω από 392 γυναίκες θα συμμετάσχουν σε σχεδόν όλα τα αγωνίσματα, ατομικά κι ομαδικά, θα τρέξουν μαραθώνιο, θα πηδήξουν τριπλούν κι επί κοντώ, θα ρίξουν σφύρα, θα κολυμπήσουν, θα κάνουν γυμναστική, ποδήλατο, θα αγωνιστούν σε ομαδικά αθλήματα και σε αθλήματα επαφής, όπως το ταε-κβον-ντό και θα σηκώσουν, επίσημα πλέον, το ένα βάρος μετά το άλλο, κάνοντας το πρώτο Ολυμπιακό τους βήμα στην άρση βαρών.

52 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΘΛΗΤΡΙΩΝ ΣΕ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ ΕΤΟΣ ποσοστό συμμετοχής ΑΘΛΗΜΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΘΗΝΑ % 0 ΠΑΡΙΣΙ ,4% 6 ΒΕΡΟΛΙΝΟ ,1% 6 ΤΟΚΙΟ ,3% 8 ΜΟΝΤΡΕΑΛ ,7% 12 ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ,1% 18 ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ ,9% 22 ΑΤΛΑΝΤΑ ,5% 25 ΣΙΔΝΕΪ % 27

53 Στο παρελθόν σίγουρα ο γυναικείος αθλητισμός δεν ήταν το ίδιο σημαντικός όσο σήμερα, και τα κορίτσια δεν ενθαρρύνονταν να ασχοληθούν με τα σπορ. Ο επαγγελματικός γυναικείος αθλητισμός δεν είχε κάλυψη από τις εφημερίδες, τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση. Οι γυναίκες δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθούν τακτικά μαθήματα φυσικής αγωγής και να συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα, καθώς μεγάλωναν. Πολλά αθλήματα δεν ήταν ανοιχτά στα κορίτσια. Δεν είχε γίνει συνείδηση στις κοινωνίες μας ότι, για να είναι κάποιος υγιής, έχει σημασία να αθλείται. Με τον καιρό, οι γυναίκες έγιναν πιο ενεργές στον αθλητισμό, λόγω και της αυξανόμενης συνειδητοποίησης της σημασίας της άσκησης για τη διατήρηση της υγείας. Όλο και περισσότερα στοιχεία γίνονται σήμερα γνωστά σχετικά με τα οφέλη που συνεπάγεται για τις γυναίκες και τα κορίτσια ο δραστήριος τρόπος ζωής. Έρευνες καταδεικνύουν ότι ο αθλητισμός έχει θετική επίδραση στην υγεία γυναικών και κοριτσιών, αφού μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών, όπως η οστεοπόρωση και οι καρδιοπάθειες. Διάσημες γυναίκες αθλήτριες του 20ου αιώνα συνέβαλαν στην αναβάθμιση του γυναικείου αθλητισμού σε υψηλότερα επίπεδα.

54 ΤΑ ΝΕΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ Το άλμα με σκι, είναι ένα άθλημα που διεξάγεται από το αποκλειστικά από άνδρεςστους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Για πρώτη φορά φέτος, εντάχθηκε το άλμα γυναικείου σκι στο πρόγραμμα των Αγώνων του Σότσι (Ρωσία) Εκτός από το άλμα με σκι, οι γυναίκες μπορούν επίσης να λάβουν μέρος στους αγώνες Δίαθλο μεικτό ρελέ και στο έλκηθρο, τα οποία εισήχθησαν κατά τη διάρκεια των φετινών Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων.

55

56 Οργανικές χημικές ενώσεις που προάγουν τον αναβολισμό, δηλαδή τις βιοχημικές εκείνες διεργασίες του οργανισμού που οδηγούν σε σύνθεση μεγαλύτερων χημικών μορίων. Στην πράξη κυρίως ενδιαφέρει η προαγωγή του αναβολισμού των πρωτεϊνών. Η χρήση τους άρχισε το 1940 για την καταπολέμηση της γεροντικής αδυναμίας, της ανορεξίας, και για την νεφρική ανεπάρκεια. Αντίθετα σήμερα χρήση αναβολικών γίνεται από τους αθλητές για την βελτίωση της αθλητική τους επίδοσης. Το φαινόμενο της χρήσης των αναβολικών είναι πιο έντονο στους bodybuilder για να αυξήσουν το μέγεθος των μυών τους και γιατί ως παράγωγα της αρσενικής ορμόνης τεστοστερόνης, σύμφωνα με την έρευνα που έχει γίνει στο πανεπιστήμιο Νόρθιστερν, διεγείρουν την επιθετικότητα.

57 Οι αθλητές χρησιμοποιούν τα αναβολικά ανδρογόνα στεροειδή για να βελτιώσουν την αθλητική τους επίδοση και συγκεκριμένα για να: Αυξήσουν το μέγεθος, και την ισχύ των μυών τους. Μπορούν να προπονούνται σκληρότερα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, δηλαδή να αυξήσουν την αντοχή τους και να μειώσουν την προκαλούμενη κόπωση. Αυξήσουν την επιθετικότητα και την ανταγωνιστικότητα τους. Προκαλέσουν ήπιου βαθμού ευφορία.

58 Η χρήση ανδρογόνων στεροειδών οδηγεί σε αλλαγές στα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του φύλου με πασιφανή εκδήλωση των χαρακτηριστικών στη γυναίκα όπου βλέπουμε την ανάπτυξη τριχοφυϊας ανδρικού τύπου στο πρόσωπο πάχυνση βλεννογόνου λάρυγγα και αλλαγή τόνου φωνής (βραχνή μπάσα). αύξηση μεγέθους κλειτορίδας και παρατεταμένη στύση στον άνδρα μείωση του μεγέθους του στήθους και μεταβολή της κατανομής του λίπους στη γυναίκα και ανάπτυξη του μεγέθους του στήθους του άνδρα (γυναικομαστία), λόγω κυριαρχίας των οιστρογόνων σε σχέση με τα ανδρογόνα. αύξηση του μεγέθους των σμηγματογόνων αδένων, με αποτέλεσμα περισσότερες εκκρίσεις και δημιουργία έντονης ακμής. Διαταραχές στην Αναπαραγωγική Λειτουργία σταδιακή αρρενοποίησή της.

59 Βαθύτερη φωνή που παραμένει μόνιμα Αύξηση τριχοφυΐας προσώπου που παραμένει μόνιμη Μείωση συχνότητας περιόδου Μείωση μεγέθους μαστών

60 Το 1996 στην Ατλάντα γιορτάστηκε με λαμπρότητα η συμπλήρωση εκατό χρόνων από την πρώτη διοργάνωση (Αθήνα, 1896) των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2000 στο Σίδνεϊ, συμπληρώνονταν εκατό χρόνια από την πρώτη συμμετοχή γυναικών στους Αγώνες. Το 1900 στο Παρίσι 19 αθλήτριες από πέντε ευρωπαϊκές χώρες συμμετείχαν σε τρία αγωνίσματα δύο αθλημάτων: του γκολφ και του τένις. Η συμμετοχή γυναικών στη δεύτερη ολυμπιακή διοργάνωση, παρά την εκφρασμένη αντίθεση του Pierre de Coubertin, οφείλεται στο ότι η διοργάνωση των Αγώνων είχε ανατεθεί στην οργανωτική επιτροπή της Διεθνούς Εμπορικής Έκθεσης που γινόταν τη χρονιά εκείνη στο Παρίσι, και μάλιστα με μεγάλη λαμπρότητα εξαιτίας της αλλαγής του αιώνα.

61 Για παρόμοιους λόγους έγινε δυνατή η συμμετοχή γυναικών και στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1904 στο Σεν Λούις. Στους Αγώνες αυτούς -που όπως και στους προηγούμενους οργανώθηκε μια πλειάδα αθλημάτων, από τα οποία λίγα μόνο αναγνωρίστηκαν τελικά ως ολυμπιακά,- συμμετείχαν έξι γυναίκες σε τρία αγωνίσματα ξιφασκίας. Στο Λονδίνο (1908) το τένις γυναικών επανήλθε στο πρόγραμμα των Αγώνων, ενώ στη Στοκχόλμη (1912) συμπεριλήφθηκαν δύο αγωνίσματα κολύμβησης και ένα καταδύσεων. Η γυναικεία συμμετοχή στις δύο αυτές διοργανώσεις ανήλθε στις 36 και στις 57 αθλήτριες αντίστοιχα, σε ποσοστό που αντιστοιχούσε περίπου στο 2% των αθλητών που έλαβαν μέρος. Τομή στη γυναικεία συμμετοχή αποτέλεσαν οι Αγώνες του 1928, οπότε στο πρόγραμμα συμπεριλήφθησαν 14 αγωνίσματα γυναικών (σε σύνολο 109) σε τέσσερα αθλήματα (στίβος, κολύμβηση, γυμναστική και ξιφασκία). Στους Αγώνες αυτούς αγωνίστηκαν 290 αθλήτριες από 26 χώρες, ποσοστό που πλησίαζε το 10% της συνολικής συμμετοχής. Στις επόμενες διοργανώσεις, ωστόσο, η τάση υπήρξε πτωτική και μόνο το 1948 το ποσοστό συμμετοχής γυναικών πλησίασε και πάλι το 10%. Το 1956 το ποσοστό ανέβηκε στο 16%, ωστόσο μόνο στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ξεπέρασε το 20%. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώθηκαν το 2000 στο Σίδνεϊ το ποσοστό των γυναικών ξεπέρασε το 40%. Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή γυναικών στα διάφορα ολυμπιακά αθλήματα, ιδιαίτερα σημαντικές υπήρξαν οι δυο τελευταίες δεκαετίες.

62 Είναι χαρακτηριστικό ότι το 1948 (Λονδίνο) ήταν 5 τα αθλήματα στα οποία υπήρχαν αγωνίσματα γυναικών, 7 το 1972 (Μόναχο), αυξήθηκαν σε 12 το 1980 (Μόσχα), σε 18 το 1988 (Σεούλ), ενώ το 2000 οι γυναίκες συμμετείχαν σε 25 από τα 28 ολυμπιακά αθλήματα. Μόνο η πυγμαχία και η πάλη δεν προσφέρουν γυναικεία αγωνίσματα, ενώ για πρώτη φορά οι γυναίκες συμμετείχαν στα ίδια ομαδικά αθλήματα με τους άνδρες. Εξαίρεση αποτέλεσε το μπέιζμπολ, στο οποίο διαγωνίζονται μόνο άνδρες, και το σόφτμπολ στο οποίο μετέχουν μόνο γυναίκες (αποκλειστικά για γυναίκες είναι και τα αγωνίσματα στη ρυθμική γυμναστική και τη συγχρονική κολύμβηση). Ταυτόχρονα, στις τελευταίες ολυμπιακές διοργανώσεις μειώνεται δραστικά ο αριθμός των χωρών που λαμβάνουν μέρος στους Αγώνες δίχως να συμπεριλαμβάνουν γυναίκες στις αθλητικές τους ομάδες.

63 Η Hassiba Boulmerka, η πρώτη Αφρικανή χρυσή ολυμπιονίκης, αντιμετώπισε πολλές αντιδράσεις από τους φανατικούς ισλαμιστές στην πατρίδα της (Αλγερία) όσον αφορά την "απρεπή" αθλητική περιβολή και τις αθλητικές της δραστηριότητες.

64

65 Οι γυναίκες που ασχολούνται επαγγελματικά με τον αθλητισμό προπονούνται πολύ σκληρά και ορισμένες φορές οι επιπτώσεις στην υγεία τους έχουν αρνητικές επιπτώσεις. Οι αθλήτριες επιδιώκουν ένα πολύ χαμηλό βάρος και ένα χαμηλό ποσοστό λίπους ώστε να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους αλλά και την εμφάνισή τους. Η γυναικεία αθλητική τριάδα(female athlete triad) είναι η συνέπεια της παραπάνω επιδίωξης. Επηρεάζει πολλές γυναίκες και έφηβα κορίτσια που ασχολούνται με τον αθλητισμό. Αναφέρεται ως τριάδα γιατί περιέχει τα συμπτώματα τριών καταστάσεων ασθενειών, αυτά της διατροφικής διαταραχής(disordered eating), της αμηνόρροιας(amenorrhea) και της οστεοπόρωσης(osteoporosis). Όσες γυναίκες ασχολούνται με αθλήματα, τα οποία απαιτούν καλή σωματική διάπλαση και στα οποία δίνεται έμφαση στο χαμηλό σωματικό βάρος όπως ο χορός, το καλλιτεχνικό πατινάζ, οι καταδύσεις, η ενόργανη και η ρυθμική γυμναστική, το μπαλέτο, είναι πιο επιρρεπείς να εμφανίσουν το σύνδρομο αυτό. Διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο και αυτές που ασχολούνται με αθλήματα όπως ο στίβος, η κολύμβηση, η πετοσφαίριση, οι ιπποδρομίες και η κωπηλασία είτε γιατί χρειάζεται να φοράνε αποκαλυπτικά ρούχα οπότε η εμφάνιση τους πρέπει να είναι προσεγμένη, είτε γιατί οι αθλήτριες κατατάσσονται σε κατηγορίες ανάλογα με το σωματικό βάρος τους. Ωστόσο, είναι πολύ μικρός ο αριθμός των αθλητριών που παραδέχονται ότι ταλαιπωρούνται από την εν λόγο κατάσταση. Οι περισσότερες αποκρύπτουν τα συμπτώματα με συνέπεια κάποιες να καταλήγουν κιόλας.

66 Η διαταραχή λήψης τροφής αποτελεί το πρώτο στάδιο της γυναικείας αθλητικής τριάδας. Στην προσπάθεια τους οι αθλήτριες να επιτύχουν ένα χαμηλό βάρος ακολουθούν διάφορες τακτικές όπως η παρατεταμένη νηστεία και η χρήση διουρητικών και καθαρτικών. Προκαλούν επίσης και εμετό ώστε να προσλάβουν όσο το δυνατόν λιγότερες θερμίδες και να μην αυξήσουν το βάρος τους. Εκτός από τον εμετό οι αθλήτριες εκδηλώνουν τόσο ανορεκτικές όσο και βουλιμικές τάσεις απέναντι στην τροφή. Μην ξεχνάτε όμως ότι η διατροφική διαταραχή αποτελεί σοβαρότατη νόσο, η οποία οδηγεί σε κατάθλιψη, χρήση ουσιών και θάνατο από καρδιακές αρρυθμίες ή αυτοκτονία. Εξαιτίας, της μειωμένης θερμιδικής πρόσληψης οι αθλήτριες δεν αποδίδουν όπως πρέπει στην προπόνηση ή στον αγώνα, αισθάνονται κουρασμένες, δεν είναι συγκεντρωμένες και πέφτει το ανοσοποιητικό τους σύστημα. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, ότι η θεραπεία πρέπει να είναι άμεση. Η πάσχουσα χρειάζεται, να θέλει να δεχτεί την βοήθεια των ειδικών ώστε να συνεχίσει με επιτυχία την θεραπεία, το χρονικό διάστημα της οποίας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της διαταραχής. Όσο πιο γρήγορα η αθλήτρια κοινοποιήσει στο περιβάλλον της το πρόβλημα που αντιμετωπίζει, τόσο καλύτερα.

67 Το δεύτερο στάδιο του συνδρόμου αυτού αφορά στην αμηνόρροια(απουσία ή παύση της εμμήνου ρύσεως). Η αμηνόρροια παρατηρείται σε ποσοστό 3.4% με 66% στις αθλήτριες, ενώ στο γενικό πληθυσμό κυμαίνεται μεταξύ 2% με 5%. Η αμηνόρροια που σχετίζεται με τη φυσική δραστηριότητα οφείλεται σε διαταραχή της λειτουργίας του υποθαλάμου του εγκεφάλου. Επηρεάζεται από: τη διατροφή, την ένταση, τη συχνότητα και τη διάρκεια της άσκησης, την αλλαγή στη σύσταση του σώματος, τις ορμονικές μεταβολές λόγω άσκησης, το άγχος και την ανωριμότητα του αναπαραγωγικού συστήματος. Λανθασμένα, πολλοί θεωρούν πως η αμηνόρροια αποτελεί δείκτη επαρκούς προπόνησης. Πολλές αθλήτριες ακόμα και οι προπονητές τους δεν την αναφέρουν και δεν την θεωρούν ένα από τα συμπτώματα της γυναικείας αθλητικής τριάδας. Έτσι, όσο παρατείνεται η αντιμετώπισή της, τόσο περισσότερο μειώνονται τα επίπεδα των οιστρογόνων με συνέπεια την απώλεια της οστικής πυκνότητας. Πρέπει να αντιμετωπίζεται μέσα σε τρεις μήνες από την εμφάνισή της.

68 Το τρίτο και τελευταίο στάδιο του συγκεκριμένου συνδρόμου είναι η οστεοπόρωση, η οποία χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική μάζα και οδηγεί σε ευθραυστότητα των οστών και αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, όπως οι αθλήτριες, η οστεοπόρωση οφείλεται σε δυσλειτουργία του υποθαλάμου του εγκεφάλου. Η κατάσταση των οστών εξαρτάται από : την διάρκεια και την σοβαρότητα της δυσλειτουργίας της εμμήνου ρύσεως, την ηλικία της αθλήτριας καθώς και την ηλικία της εμμηναρχής, το μέγεθος του σώματος, το είδος της άσκησης, τη διατροφική κατάσταση και διάφορους γενετικούς παράγοντες. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, στις αθλήτριες με αμηνόρροια παρατηρείται μείωση των οιστρογόνων με συνέπεια τη μείωση της απορρόφησης του ασβεστίου. Όσο περισσότερο διαρκεί η αμηνόρροια τόσο περισσότερη οστική μάζα χάνει η αθλήτρια ενώ όταν η περίοδος επανέρχεται τότε η οστική μάζα αποκαθίσταται. Εάν μάλιστα, η ένταση της άσκησης μειωθεί και βελτιωθούν παράλληλα οι διατροφικές συνήθειες, τότε ο κύκλος επανέρχεται και αποφεύγεται η επιπλέον απώλεια της οστικής μάζας.

69 Επομένως, γίνεται αντιληπτό ότι η γυναικεία αθλητική τριάδα αποτελεί ένα πολύ σοβαρό σύνδρομο, το οποίο χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης. Οι αθλήτριες δεν το αναφέρουν και οι επιπτώσεις στην υγεία τους είναι σημαντικές. Τόσο το οικογενειακό περιβάλλον των αθλητριών, όσο και οι προπονητές και οι αθλίατροι πρέπει να ευαισθητοποιηθούν και να ενημερωθούν σωστά. Οι αθλήτριες δεν πρέπει να πιέζονται για να μειώσουν το βάρος τους και πρέπει να εξετάζονται συχνά για τυχόν κατάγματα, απότομες αλλαγές στο βάρος τους, κατάθλιψη, αμηνόρροια, αρρυθμίες και διατροφικές διαταραχές. Ο ρόλος και άλλων ειδικών όπως οι διαιτολόγοι και οι ψυχοθεραπευτές είναι σημαντικός. Μπορούν να ενημερώσουν το οικογενειακό περιβάλλον και τους προπονητές σε θέματα διατροφής και να τονίσουν τη σημασία της τακτικής ιατρικής παρακολούθησης. Το κλειδί για την θεραπεία είναι η γρήγορη διάγνωση. Πρέπει το στενό οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον της αθλήτριας αλλά και οι προπονητές, να μπορούν να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα της αθλητικής τριάδας.

70 Μπορεί να βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα. αλλά οι γυναίκες και τα κορίτσια εξακολουθούν να παραγκωνίζονται στον χώρο του αθλητισμού Αν και ο κλάδος υποστηρίζει θεωρητικά την ισότητα, η πραγματικότητα είναι συχνά διαφορετική: οι διοικητικοί φορείς συνεχίζουν να κυριαρχούνται από άντρες, οι γυναίκες προπονήτριες κερδίζουν συχνά λιγότερα από τους άνδρες συναδέλφους τους και τα κορίτσια έχουν περισσότερες πιθανότητες να πέσουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο του αθλητισμού απ' ό,τι τα αγόρια.

71 Η θέση της γυναίκας τα παλαιότερα χρόνια Είναι γεγονός ότι τα δύο φύλα είχαν άνιση μεταχείριση σε όλη τη διάρκεια της ιστορικής διαδρομής του ανθρώπινου γένους. Στο παρελθόν οι γυναίκες -εκτός από μερικές περιπτώσεις-, δεν συμμετείχαν στην πολιτική, στην οικονομία, στις επιστήμες, στην τέχνη, στη λογοτεχνία. Ο ίδιος «κανόνας» ίσχυε και για τον αθλητισμό. Η πρόοδος των γυναικών στον τομέα αυτό ήταν αργή, αφού ο αθλητισμός υπήρξε πάντα προνομιακό πεδίο δράσης των ανδρών. Η πρόοδος των γυναικών στον τομέα αυτό ήταν αργή, αφού ο αθλητισμός υπήρξε πάντα προνομιακό πεδίο δράσης των ανδρών. Ο γυναικείος αθλητισμός άρχισε να αναδύεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες έγιναν περισσότερο δραστήριες κοινωνικά και οικονομικά. Η πρώτη σημαντική εξέλιξη για τη γυναικεία συμμετοχή σημειώθηκε στους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1900 στο Παρίσι.

72 Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν επέτρεπαν στις γυναίκες να συμμετέχουν. Δε μπορούσαν ούτε καν να εισέλθουν στους χώρους τέλεσης των αγώνων ή το στάδιο, ως απλοί θεατές. Οι γυναίκες δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθούν τακτικά μαθήματα φυσικής αγωγής και να συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα, καθώς μεγάλωναν. Πολλά αθλήματα δεν ήταν ανοιχτά στα κορίτσια.

73 Η Καλλιπάτειρα, κόρη του Ολυμπιονίκη Διαγόρα του Ρόδιου, ήταν η πρώτη γυναίκα της αρχαιότητας που μπήκε μέσα σε αθλητικό χώρο και παρακολούθησε τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι κανονισμοί απαγόρευαν την είσοδο και την παρακολούθηση των γυμνικών αγώνων για τις γυναίκες, αλλιώς τιμωρούνταν σε θάνατο με κατακρήμνιση από το βραχώδες όρος Τυπαίο. Η Καλλιπάτειρα, θέλοντας να θαυμάσει το γιο της Πεισίροδο που αγωνιζόταν στην πάλη, πήρε την τόλμη και περιφρονώντας τη σχετική απαγόρευση και την επαπειλούμενη ποινή, μεταμφιέστηκε σε γυμναστή όπου και εισήλθε και παρακολούθησε τον αγώνα. Προδόθηκε όμως από τον υπέρμετρο και δικαιολογημένο ενθουσιασμό της για τη νίκη του γιου της. Ωστόσο, δεν της επιβλήθηκε η θανατική ποινή, καθώς η οικογένειά της είχε βγάλει σειρά Ολυμπιονικών (πατέρα, σύζυγο, 3 αδέλφια, γιο και ανιψιό).

74

75 Εκτός από τους Ολυμπιακούς αγώνες των ανδρών, κάθε τέσσερα χρόνια τελούνταν στην Ολυμπία από πολύ παλιά και τα Ηραία, που ήταν αγώνες δρόμου γυναικών προς τιμή της Ήρας. Οι γυναικείοι αυτοί αγώνες ήταν μάλλον αρχαιότεροι από τους Ολυμπιακούς. Στα ιστορικά χρόνια, τη διοργάνωση των αγώνων αναλάμβαναν 16 γυναίκες από επιφανείς οικογένειες της Ήλιδας, οι οποίες ήταν και οι κρι τές των αγώνων. Έτσι, κάθε τέσσερα χρόνια οι 16 Ηλείες ύφαιναν τον πέπλο της θεάς, τον απόθεταν με τιμές στο άγαλμα της Ήρας που βρισκόταν μέσα στο ναό της κατά την τελετή των Ηραίων και οργάνωναν αγώνα δρόμου για παρθένες. Οι παρθένες, που χωρίζονταν ανάλογα με την ηλικία τους σε τρεις κατηγορίες, έπρεπε να καλύψουν δρόμο που είχε μήκος ίσο με τα 5/6 του σταδίου (500 ποδών αντιστοιχεί σε 160μ). Η νικήτρια στεφανωνόταν με κλαδί αγριελιάς κι έπαιρ νε κομμάτι από το κρέας της αγελάδας που θυσιαζόταν στη θεά. Είχε επίσης το δικαίωμα να αναθέσει το ομοίωμά της στο Ηραίον. Η νικήτρια αντλούσε δύναμη από την Ήρα, αφού έτρωγε από το ζώο που θυσιαζόταν γι αυτήν, και στε φανωνόταν με το κλαδί ελιάς. Ο Παυσανίας που διασώ ζει τη σχετική παράδοση, μας παραδίδει και την περιγραφή της Κόρης-αθλήτριας που συμ μετέχει στα Ηραία: έχει τα μαλλιά λυτά στους ώμους και φορεί κοντό χιτώνα πάνω από το γόνατο, που αφήνει το δεξιό ώμο ακάλυπτο ως το στήθος. Σύμφωνα με το μύθο, πρώτη η Ιπποδάμεια διοργάνωσε τους αγώνες για να δείξει την ευγνωμοσύνη της στην Ήρα για τον γάμο της με τον Πέλοπα. Ο Πέλοπας πηγαίνει στην Πίσα για να αγωνιστεί σε αγώνες αρματοδρομίας και να κερδίσει ως έπαθλο την πριγκίπισσα Ιπποδάμεια. (Η γυναίκα και ως έπαθλο της νίκης). Μέχρι τώρα δεκατρείς μνηστήρες έχουν σκοτωθεί γιατί κατά βάθος ο πατέρας της Οινόμαος δεν θέλει να την παντρέψει. (Ο χρησμός λέει ότι ο γαμπρός του θα τον σκοτώσει). Με την βοήθεια της Ιπποδάμειας που τον ερωτεύτηκε, κερδίζει τους αγώνες, ο Οινόμαος σκοτώνεται και ο ίδιος καθιερώνει την αρματοδρομία ως επιτάφιο αγώνα (για να καθαρθεί από τον θάνατο του Οινόμαου) και ως προσφορά στους Θεούς. Για τους ίδιους λόγους η Ιπποδάμεια ιδρύει τα Ηραία.

76 Τα κορίτσια ασχολούνταν με τον αθλητισμό και ελάμβαναν δημόσια εκπαίδευση εν αντιθέσει με άλλες πόλεις, όπου οι περισσότερες γυναίκες ήσαν τελείως αγράμματες. Η ανατροφή των γυναικών ακολουθούσε την ανατροφή των ανδρών. Κοινή στο σπίτι αρχικά υπό την καθοδήγηση της μητέρας, χωριστά αργότερα (μετά τα επτά), στις αγέλες με όλα τα υπόλοιπα κορίτσια της πόλης. Μπορεί να μην ασκούνται στον πόλεμο και στις στερήσεις όπως οι Σπαρτιάτες, αλλά φαίνεται εκτός της συμμετοχής σε θρησκευτικά δρώμενα (όπως και οι Αθηναίες), να αθλούνται, να χορεύουν, να τραγουδούν, να ασκούνται στον δρόμο, στην πάλη, στο δίσκο και το ακόντιο.

77 Ο γυναικείος αθλητισμός άρχισε να αναδύεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες έγιναν περισσότερο δραστήριες κοινωνικά και οικονομικά. Το άλλο μοναδικό άθλημα στο οποίο επετράπη η συμμετοχή γυναικών ήταν το γκολφ. Παρόλο που το 1912 προστέθηκε και η κολύμβηση στα ολυμπιακά αθλήματα γυναικών, η συμμετοχή τους παρέμεινε συμβολική μέχρι το Μέχρι το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δε σημειώθηκε καμία θεαματική πρόοδος. Από τότε, ωστόσο, και ιδιαίτερα κατά τα τελευταία 30 χρόνια, οι κοινωνικές εξελίξεις άλλαξαν τις αντιλήψεις για τις γυναικείες επιδόσεις στον αθλητισμό. Η περίοδος από το 1976 έως το 1992 σηματοδότησε μια πρόοδο χωρίς προηγούμενο για το γυναικείο αθλητισμό. Η πρόοδος αυτή χαρακτηρίστηκε από μια μεγάλη αύξηση στον αριθμό των ολυμπιακών αθλημάτων όπου συμμετέχουν γυναίκες. Η πρώτη σημαντική εξέλιξη για τη γυναικεία συμμετοχή σημειώθηκε στους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 1900 στο Παρίσι. Τότε, η Charlotte Cooper έγινε η πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκης κερδίζοντας χρυσό μετάλλιο στο τέννις. Μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα, η θέση των γυναικών στον αθλητισμό είχε σαφώς βελτιωθεί. Παρόλα αυτά, η συμμετοχή από χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής, της Άπω Ανατολής και τις ισλαμικές χώρες εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλή.

78

79 Ασχολείσαι με τον αθλητισμό; ΝΑΙ ΌΧΙ 46% 54%

80 Οι γονείς σου σε παρότρυναν να ασχοληθείς με τον αθλητισμό; ΝΑΙ ΌΧΙ 35% 65%

81 Ασχολείται η μητέρα σου με τον αθλητισμό; ΝΑΙ ΌΧΙ 7% 93%

82 Πιστεύεις ότι οι γυναίκες αθλήτριες βιώνουν ρατσισμό στον αθλητισμό; ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΟΛΎ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ 15% 2% 22% 61%

83 Παρακολουθείται γυναικείους αθλητικούς αγώνες; ΠΟΤΕ ΣΠΑΝΙΑ 2% 22% 44% 32%

84 Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς επαγγελματικά με τον αθλητισμό; ΝΑΙ ΌΧΙ 22% 78%

85 Πιστεύεις ότι το marketing αναδεικνύει τα γυναικεία αθλήματα; ΚΑΘΟΛΟΥ ΛΙΓΟ ΠΟΛΎ ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ 0% 20% 40% 40%

86 Είσαι ενημερωμένη σχετικά με τα οφέλη του αθλητισμού; ΝΑΙ ΌΧΙ 10% 90%

87 Θα σταματούσες άλλα χόμπι για να ασχοληθείς με τον αθλητισμό; ΝΑΙ ΌΧΙ 46% 54%

88 Ασχολείσαι με τον αθλητισμό; NAI OXI 14% 86%

89 Οι γονείς σου σε παρότρυναν να ασχοληθείς με τον αθλητισμό; NAI OXI 40% 60%

90 Ασχολείται η μητέρα σου με τον αθλητισμό; NAI OXI 11% 89%

91 Πιστεύεις ότι οι γυναίκες αθλήτριες βιώνουν ρατσισμό στον αθλητισμό; ΚΑΘΟΛΟΥ ΛΙΓΟ ΠΟΛΎ ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ 16% 2% 36% 46%

92 Παρακολουθείται γυναικείους αθλητικούς αγώνες; ΠΟΤΕ ΣΠΑΝΙΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ 4% 14% 25% 57%

93 Έχεις σκεφτεί να ασχοληθείς επαγγελματικά με τον αθλητισμό; ΝΑΙ ΌΧΙ 25% 75%

94 Πιστεύεις ότι το marketing αναδεικνύει τα γυναικεία αθλήματα; ΚΑΘΟΛΟΥ ΛΙΓΟ ΠΟΛΎ ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ 11% 14% 32% 43%

95 Είσαι ενημερωμένος σχετικά με τα οφέλη του αθλητισμού; ΝΑΙ ΌΧΙ 3% 97%

96 Θα σταματούσες άλλα χόμπι για να ασχοληθείς με τον αθλητισμό; ΝΑΙ ΌΧΙ 14% 86%

97 Αϊδαρίνης Θανάσης Βασιλειάδου Μαρία Γευγελής Μάριος Λιάππη Φιλίτσα Μάλτσης Θανάσης Μίσκου Λίνα Υπεύθυνος καθηγητής: Μουσαλλάρι Μιγκένα Κωνσταντίνος Μπάρπας Μπακάλη Νατάσα Μπακάλη Δήμητρα Παπακαρμέζης Χρήστος Πένκης Χρήστος Πούλκα Πετρούλα Ρήτου Μαρία Σιώτας Κωνσταντίνος Τάπου Ελευθερία Τένης Χρήστος Τουλούπης Κωνσταντίνος