TH DRIVE RD STREET ASTORIA, NY ASTORIA, NY TEL: TEL: FAX:

Transcript

1 SAINT DEMETRIOS CATHEDRAL SS. CATHERINE & GEORGE CHURCH TH DRIVE RD STREET ASTORIA, NY ASTORIA, NY TEL: TEL: FAX: ARCHIM. NEKTARIOS PAPAZAFIROPOULOS MR. VAN CHRISTAKOS DEAN PARISH COUNCIL PRESIDENT ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018 ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ

2 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΜΕΡΙΚΗΣ 8-10 East 79th St. New York, NY Web: ΠΡΟΣ ΑΜΕΣΗ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ 5 Απριλίου 2018 ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ 2018 Ἀριθμός Πρωτοκόλλου: 42 / 18 8 Ἀπριλίου 2018 Ἅγιον Πάσχα, Ἑορτή ἑορτῶν Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς. Προσφιλεῖς Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ, Χριστός Ἀνέστη! Καθώς σήμερα ψάλλουμε «Ἀναστάσεως Ἡμέρα καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει», δοξάζουμε τόν Θεό διότι αὐτή εἶναι Ἡμέρα ζωῆς καί χαρᾶς. Ὁ Ἀναστάς Κύριός μας θριάμβευσε ἐπί τοῦ θανάτου. Μέ τήν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του, ὁ Χριστός ἀπέδειξε τήν ἀπεριόριστη δύναμη τοῦ Θεοῦ ὡς Πηγῆς τῆς ζωῆς. Λόγῳ τῆς ἀγάπης Του γιά μᾶς, μᾶς μετέφερε ἀπό τόν θάνατο στή ζωή καί ἀπό τήν γῆ στόν Οὐρανό. Ἡ ζωή ἀποκαθίσταται πλήρως ἀπό τόν Δημιουργό μας σέ ὅλα γιά τά ὁποῖα εἶχε ἐξ ἀρχῆς προορισθῇ! Ἡ ἄφθονη καί αἰώνια ζωή εἶναι δική μας. Ὁ Ἀναστάς Κύριος στέκεται ἐνώπιόν μας αὐτή τήν ἱερωτάτη ἡμέρα λέγοντας Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ κἄν ἀποθάνῃ ζήσεται (Ἰωάν. 11:25-26). Ἐδῶ ἀποκαλύφθηκε ἡ ζωή πέραν τοῦ τάφου. Ὁ φόβος τοῦ θανάτου νικήθηκε ἀπό τό φῶς καί τή δύναμη τῆς Ἀναστάσεως. Μέσα στό ἔνδοξο αὐτό φῶς, διερωτώμεθα μαζί μέ τόν Ἅγιο Παῦλο: ποῦ σου, θάνατε, τό νῖκος; ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; (Α Κορ., 15:55). Διακηρύσ-σουμε τή χαρά μας διότι πρέπει τό φθαρτόν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καί τό θνητόν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν (Α Κορ., 15:53). Τώρα ἡ σωτηρία, ἡ δύναμη καί ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἦλθε γι αὐτό καί θά ζήσουμε αἰώνια. Μέ τίς εὐλογίες τοῦ Πάσχα, τῆς Ἑορτῆς ἑορτῶν, μέ τίς ὑποσχέσεις γιά τή δική μας ἀνάσταση καί αἰώνια ζωή, βλέπουμε νά μεταμορφώνεται καί ἡ γήϊνη ζωή μας. Μᾶς προσφέρεται μιά ζωή ἄφθονη, πλήρης καί γεμάτη νόημα. Καλούμεθα ἀπό τόν Ἀναστάντα Κύριο νά ἀγκαλιάσουμε αὐτή τή ζωή. Μέσα ἀπό τήν πίστη μας σέ Ἐκεῖνον καί τή δύναμη τῆς Ἀναστάσεως, εἴμεθα καινούργια κτίση. Οἱ ζωές μας μεταμορφώνονται, καθώς τά παλαιά παρέρχονται καί τά πάντα γίνονται νέα (Β Κορ., 5:17). Σήμερα καλούμεθα νά ἐνδυθοῦμε τόν νέο, τόν καινόν ἄνθρωπον τόν κατά Θεόν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καί ὁσιότητι (Ἐφεσ. 4:24). Ἡ ἀπάντησή μας σ αὐτό τό δῶρο τῆς ζωῆς εἶναι λατρεία καί δοξολογία. Εἴδαμε τήν Ἀνάσταση. Ζήσαμε τήν πραγματοποίηση τοῦ ἀδύνατου. Ἔχουμε ἐμπειρία τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ, προσκυνοῦμε μέ χαρά Ἐκεῖνον ὁ Ὁποῖος πάτησε τόν θάνατο καί μᾶς χαρίζει ζωή. Εἴθε αὐτή ἡ Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Πάσχα νά εἶναι πλήρης χαρᾶς καί φωτός. Εἴθε ἡ ἐν Χριστῷ ἀδελφοσύνη μας νά λάμψῃ στίς ἐνορίες καί στά σπίτια σας καί εἴθε ἡ ἀληθινή καί ἄφθονη ζωή πού μᾶς χαρίζεται μέ τήν Ἀνάσταση νά εἶναι ὁρατή σέ ὁλόκληρο τόν κόσμο! Μέ πατρική ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι ἀγάπη, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς Δημήτριος

3 ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ Ἐκ τοῦ Κατὰ Ἰωάννην 1:1-17 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. Πάντα δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. Καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ Θεοῦ, ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν, ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσι δι αὐτοῦ. Οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς, ἀλλ ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. Ἧν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὃ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. Ἐν τῷ κόσμῳ ἦν, καὶ ὁ κόσμος δι αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. Εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. Ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας. Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγε λέγων Οὗτος ἦν ὃν εἶπον, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν. Καὶ ἐκ τοῦ πληρώματος αὐτοῦ ἡμεῖς πάντες ἐλάβομεν, καὶ χάριν ἀντὶ χάριτος ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. Great and Holy Pascha The Gospel According to John 1:1-17 In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. He was in the beginning with God; all things were made through him, and without him was not anything made that was made. In him was life, and the life was the light of men. The light shines in the darkness, and the darkness has not overcome it. There was a man sent from God, whose name was John. He came for testimony, to bear witness to the light, that all might believe through him. He was not the light, but came to bear witness to the light. The true light that enlightens every man was coming into the world. He was in the world, and the world was made through him, yet the world knew him not. He came to his own home, and his own people received him not. But to all who received him, who believed in his name, he gave power to become children of God; who were born, not of blood nor of the will of the flesh nor of the will of man, but of God. And the Word became flesh and dwelt among us, full of grace and truth; we have beheld his glory, glory as of the only Son from the Father. (John bore witness to him, and cried, "This was he of whom I said, 'He who comes after me ranks before me, for he was before me.'") And from his fullness have we all received grace upon grace. For the law was given through Moses; grace and truth came through Jesus Christ. Πράξεις Ἀποστόλων 1:1-8 αὕτη ἡ ἡμέρα, ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος ἀγαλλιασώμεθα καὶ εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ Στίχ. ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν, ἄχρι ἧς ἡμέρας, ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ πνεύματος ἁγίου οὓς ἐξελέξατο, ἀνελήφθη οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, διʼ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς, καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ. Καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός, Ἣν ἠκούσατέ μου ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν πνεύματι ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας. Οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες, Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ; Εἶπεν δὲ πρὸς αὐτούς, Οὐχ ὑμῶν ἐστιν γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ. Ἀλλὰ λήψεσθε δύναμιν, ἐπελθόντος τοῦ ἁγίου πνεύματος ἐφʼ ὑμᾶς καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλήμ, καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ, καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.

4 Acts of the Apostles 1:1-8 This is the day which the LORD has made; let us rejoice and be glad in it. Verse: Give thanks to the LORD, for he is good; for his mercy endures for ever. In the first book, O Theophilos, I have dealt with all that Jesus began to do and teach, until the day when he was taken up, after he had given commandment through the Holy Spirit to the apostles whom he had chosen. To them he presented himself alive after his passion by many proofs, appearing to them during forty days, and speaking of the kingdom of God. And while staying with them he charged them not to depart from Jerusalem, but to wait for the promise of the Father, which, he said, "you heard from me, for John baptized with water, but before many days you shall be baptized with the Holy Spirit." So when they had come together, they asked him, "Lord, will you at this time restore the kingdom of lsrael?" He said to them, "it is not for you to know times or seasons which the Father has fixed by his own authority. But you shall receive power when the Holy Spirit has come upon you; and you shall be my witnesses in Jerusalem and in all Judea and Samaria and to the end of the earth." Υπενθυμίζουμε τους ευσεβείς μας χριστιανούς ότι, Ιερά μνημόσυνα θα τελεσθούν ΜΕΤΑ την Κυριακή του Θωμά, κατά το τυπικό της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. Welcome to Hellenic Orthodox Community of St. Demetrios We welcome all our visitors this morning and thank you for praying with us during the Divine Liturgy. While Holy Communion may only be received by prepared and baptized Christians, our non-orthodox guests are welcome to join us in receiving blessed bread (Antidoron) from the priest at the conclusion of the Divine Liturgy.

5 ΤΕΛΕΤΟΥΡΓIΚΟΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ Τρίτη, 10 Απριλίου, 2018 Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης Μαρτύρων ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Ὀρθρος & Θεία Λειτουργία 8:00-10:00π.μ. Παρασκευή 13 Απριλίου, 2018 Ζωοδόχου Πηγής ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Ὀρθρος & Θεία Λειτουργία 8:00-10:00π.μ. Κυριακή, 15 Απριλίου, 2018 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Όρθρος & Θ. Λειτουργία 8:00-11:00π.μ. LITURGICAL SCHEDULE OF DIVINE SERVICES Tuesday, Αpril 10, 2018 Raphael, Nicholaos, Irene the Martyrs SAINT DEMETRIOS- SAINT CATHERINE Οrthros & Divine Liturgy 8:00-10:00 a.m Friday, April 13, 2018 Life Giving Fountain of Theotokos SAINT DEMETRIOS - SAINT CATHERINE Orthros & Divine Liturgy 8:00-10:00 a.m Sunday, April 15, 2018 Sunday of Thomas the Apostle SAINT DEMETRIOS SAINT CATHERINE Οrthros & Divine Liturgy 8:00-11:00a.m. Εκ μέρους του Ιερατείου και της γραμματείας της Κοινότητος μας Ευχόμαστε στους ευσεβείς μας χριστιανούς καλό και ευλογημένο Πάσχα

6

7

8 - Οἱ Ἅγιοι Ραφαὴλ, Νικόλαος καὶ Εἰρήνη οἱ Μάρτυρες - Οἱ Ἅγιοι Ραφαήλ ὁ Ἱερομάρτυρας, Νικόλαος ὁ Ὁσιομάρτυρας καὶ Εἰρήνη ἡ Παρθενομάρτυς, συγκαταλέγονται στὴ χορεία τῶν Νεοφανῶν Ἁγίων καὶ μάλιστα ἐκείνων ποὺ μαρτύρησαν σχεδὸν ἀμέσως μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικὰ μὲ τὸν βίο τους γνωρίζουμε λίγα πράγματα. Οἱ πρῶτες πληροφορίες γιὰ τὴν ὕπαρξη τῶν Ἁγίων ἱστοροῦνται μὲ θαυματουργικὸ καὶ ἀποκαλυπτικὸ τρόπο ἀπὸ τὸ ἔτος Ἀπὸ μία ἀνασκαφὴ ποὺ ἔγινε στὴ Θερμὴ τῆς Λέσβου, ἀνακαλύφθηκε ὁ τάφος ἑνὸς ἀγνώστου προσώπου, ποὺ ὅπως ἀποκαλύφθηκε σὲ συνεχὴ ὁράματα, ἀνῆκε στὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα Ραφαήλ, ὁ ὁποῖος μαρτύρησε μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Ὁσιομάρτυρα Νικόλαο καὶ τὴν Ἁγία Εἰρήνη. Ὁ τάφος καὶ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἀνακαλύφθηκε στὶς 13 Ἰουνίου Ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ καταγόταν ἀπὸ τοὺς Μύλους τῆς Ἰθάκης καὶ γεννήθηκε τὸ ἔτος Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος Λάσκαρης ἢ Λασκαρίδης καὶ ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Διονύσιος. Πρὶν γίνει κληρικὸς εἶχε σταδιοδρομήσει στὸ βυζαντινὸ στρατὸ καὶ ἔφθασε μάλιστα σὲ μεγάλο βαθμό. Σὲ ἡλικία τριάντα πέντε ἐτῶν γνώρισε ἕνα ἀσκητικὸ καὶ σεβάσμιο γέροντα, τὸν Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος τὸν προσείλκυσε στὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Κάποια Χριστούγεννα ὁ γέροντας κατέβηκε ἀπὸ τὸν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του, γιὰ νὰ ἐξομολογήσει καὶ νὰ κοινωνήσει τοὺς στρατιῶτες καὶ κήρυξε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ ἀξιωματικὸς Γεώργιος, ὅταν ὁ γέροντας κατέβηκε πάλι τὰ Θεοφάνεια, ἀποχαιρέτισε τοὺς στρατιῶτες καὶ τὸν ἀκολούθησε. Μετὰ τὴν κουρά του σὲ μοναχό, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, ἀλλὰ τιμήθηκε καὶ μὲ τὸ ὀφφίκιο τοῦ ἀρχιμανδρίτου καὶ τοῦ πρωτοσυγκέλλου. Μαζὶ δὲ μὲ τὶς ἄλλες ἀποκαλύψεις, ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ ἀποκάλυψε ὅτι ἀπεστάλη ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη στὴν Ἑσπερία, στὴν πόλη τῆς Γαλλίας ποὺ ὀνομάζεται Μορλαί, γιὰ νὰ ἐκπληρώσει τὴν ἐντολὴ ποὺ τοῦ ἀνατέθηκε. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔλαβε χώρα λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἀκόμη ἀπεκάλυψε ὅτι κήρυξε τὸν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου στὴν Ἀθήνα, στὸ λόφο ποὺ εἶναι τὸ μνημεῖο τοῦ Φιλοπάππου. Λίγα χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, περὶ τὸ ἔτος 1450, ὁ Ἅγιος βρέθηκε μετὰ ἀπὸ περιπλανήσεις στὴν περιοχὴ τῆς Μακεδονίας καὶ μόναζε ἐκεῖ. Κοντὰ στὸν Ἅγιο Ραφαὴλ βρισκόταν ἐκεῖνο τὸ διάστημα ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὡς ὑποτακτικός. Ὁ Νικόλαος ἐκάρη μοναχὸς καὶ στὴ συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος. Θεωρεῖται Θεσσαλονικεὺς στὴν καταγωγή, ἂν καὶ ἀναφέρεται ὅτι γεννήθηκε στοὺς Ράγους τῆς Μηδίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ὡστόσο μεγάλωσε καὶ ἀνδρώθηκε στὴ Θεσσαλονίκη. Μόλις ἔπεσε ἡ Κωνσταντινούπολη στὰ χέρια τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι εἰσέβαλαν ὁρμητικὰ στὴ Θράκη καὶ καταλύθηκε ὁριστικὰ ἡ βυζαντινὴ αὐτοκρατορία, ὁ φόβος γιὰ γενικοὺς διωγμοὺς κατὰ τῶν Χριστιανῶν στάθηκε ὡς ἀφορμὴ νὰ καταφύγει ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ μὲ τὴν συνοδεία του ἀπὸ τὸ λιμάνι τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως, στὴ Μυτιλήνη. Ἐκεῖ ἐγκαταστάθηκε μαζὶ μὲ ἄλλους μοναχοὺς στὴν παλαιὰ μονὴ τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου, ἡ ὁποία στὸ παρελθὸν ἦταν γυναικεία καὶ ἦταν χτισμένη στὸ λόφο Καρυές, κοντὰ στὸ χωριὸ Θέρμη. Ἡγούμενος τῆς μονῆς ἐξελέγη στὴν συνέχεια ὁ Ἅγιος Ραφαήλ. Ἔπειτα ἀπὸ μερικὰ χρόνια, τὸ ἔτος 1463, ἡ Λέσβος ἔπεσε στὰ χέρια τῶν Τούρκων, οἱ ὁποῖοι σὲ μία ἐπιδρομὴ τους στὸ μοναστήρι, συνέλαβαν τὸν Ἅγιο Ραφαὴλ καὶ τὸν Ἅγιο Νικόλαο, τὴ Μεγάλη Πέμπτη τοῦ ἰδίου ἔτους. Ἀκολούθησαν σκληρὰ καὶ ἀνηλεὴ βασανιστήρια καὶ ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ μαρτύρησε διὰ σφαγῆς μὲ πολὺ σκληρὸ τρόπο. Τὸν ἔσυραν βιαίως τραβώντας τὸν ἀπὸ τὰ μαλλιὰ καὶ τὴν γενειάδα, τὸν κρέμασαν ἀπὸ ἕνα δένδρο, τὸν χτύπησαν βάναυσα, τὸν τρύπησαν μὲ τὰ πολεμικά τους ὄργανα, ἀφοῦ προηγουμένως τὰ πυράκτωσαν σὲ δυνατὴ φωτιὰ καὶ τελικὰ τὸν ἔσφαξαν πριονίζοντας τὸν ἀπὸ τὸ στόμα. Σὲ μερικὲς ἐμφανίσεις του ὁ Ἅγιος Ραφαὴλ φαίνεται νὰ συνοδεύεται ἀπὸ πολλούς, δορυφορούμενους τρόπον τινά, οἱ ὁποῖοι διάνυσαν πρὶν ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἀσκητικὸ βίο στὴ μονὴ τῶν Καρυῶν, ὅπως εἶπε σὲ ἐκείνους ποὺ τὰ ἔβλεπαν αὐτά. Ἀποκάλυψε ἐπίσης, ὅτι ἡ μονὴ αὐτή, ἡ ὁποία εἶναι γυναικεία, ὑπέστη ἐπιδρομὴ ἀπὸ τοὺς αἱμοχαρεῖς πειρατὲς κατὰ τὸ ἔτος 1235 μ.χ. Κατὰ τὴν ἐπιδρομὴ ἐκείνη ἀγωνίσθηκε μαζὶ μὲ τὶς ἄλλες μοναχὲς τὸν ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ καλὸ ἀγῶνα ἡ καταγόμενη ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο ἡγουμένη Ὀλυμπία καὶ ἡ ἀδελφή της Εὐφροσύνη. Ἡ Ὀλυμπία τελειώθηκε ἀθλητικῶς στὶς 11 Μαΐου τοῦ ἔτους 1235, ἐμφανίσθηκε δὲ μαζὶ μὲ τὸν μεγάλο καὶ θαυματουργὸ Ἅγιο Ραφαήλ. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος πέθανε μετὰ ἀπὸ βασανισμούς, ἀπὸ ἀνακοπὴ καρδιᾶς, δεμένος σὲ ἕνα δένδρο.μαζὶ μὲ τοὺς Ἁγίους συνάθλησε καὶ ἡ μόλις δώδεκα χρονῶν νεάνιδα Εἰρήνη, θυγατέρα τοῦ Βασιλείου, προεστοῦ τῆς Θέρμης, ἡ ὁποία καὶ ἐμφανίζεται μαζί τους. Αὐτὴ μαρτύρησε ὡς ἑξῆς: Οἱ ἀσεβεῖς ἀλλόθρησκοι τῆς ἀπέκοψαν τὸ ἕνα χέρι καὶ ἀκολούθως τὴν ἔβαλαν σὲ ἕνα πιθάρι καὶ κατέκαυσαν τὴν ἁγνὴ αὐτὴ παρθένο, ὑπὸ τὰ βλέμματα τῶν δύστυχων γονέων της, οἱ ὁποῖοι καὶ θρηνοῦσαν γοερὰ γιὰ τὸν φρικτὸ θάνατο τοῦ παιδιοῦ τους. Μὲ τοὺς

9 Ἁγίους συνεμαρτύρησαν ὁ μνημονευθεῖς πατέρας τῆς Ἁγίας Εἰρήνης, Βασίλειος, ἡ σύζυγός του Μαρία, τὸ μόλις πέντε ἐτῶν παιδί τους Ραφαήλ, ἡ ἀνεψιά τους Ἑλένη, ὁ δάσκαλος Θεόδωρος καὶ ὁ ἰατρὸς Ἀλέξανδρος, τῶν ὁποίων τὰ ὀστὰ βρέθηκαν κοντὰ στοὺς τάφους τῶν Ἁγίων, μέσα σὲ ξεχωριστοὺς τάφους. Τὸ μαρτύριό τους συνέβη τὴν Τρίτη τῆς Διακαινησίμου, στὶς 9 Ἀπριλίου τοῦ ἔτους Ἔπειτα ἀπὸ θαυματουργικὲς ὑποδείξεις τῶν Ἁγίων Ραφαήλ, Νικολάου καὶ Εἰρήνης, ἔγινε γνωστὴ ἡ ὕπαρξη τῶν λειψάνων τους καὶ ὑποδείχθηκαν τὰ σημεῖα ὅπου βρίσκονταν οἱ τάφοι τους. - Renewal Friday: Theotokos of the Lifegiving Font - Outside of Constantinople, towards the district of the Seven Towers, there was in ancient times a very large and most beautiful church named in honour of the Theotokos; it had been built about the middle of the fifth century by the Emperor Leo the Great. Before he became Emperor, he had encountered there a blind man, who being tormented with thirst asked him to help him find water. Leo felt compassion for him and went in search of a source of water but found none. As he became downcast, he heard a voice telling him there was water nearby. He looked again, and found none. Then he heard the voice again, this time calling him "Emperor" and telling him that he would find muddy water in the densely wooded place nearby; he was to take some water and anoint the blind man's eyes with it. When he had done this, the blind man received his sight. After Leo became Emperor as the most holy Theotokos had prophesied, he raised up a church over the spring, whose waters worked many healings and cured maladies by the grace of the Theotokos; from this, it came to be called the "Life-giving Spring." The Church of Christ celebrates the consecration of this church on this day. After the fall of the imperial city, this church was razed to the ground and the materials from it were used for building the mosque of Sultan Bayezid. Nothing remained of that church's ancient beauty, except for a small and paltry chapel, almost completely buried in the ruins. This chapel had twenty-five steps going down into it, and a transom window on the roof, wherefrom it received a little light. Toward the western side of the chapel was the aforementioned holy Spring, fenced about with a railing, and with fish swimming in it. Such was the condition of the Spring until Then even that little remnant was destroyed, occasioned by the uprising of the Greek nation against the Ottoman Empire; the sacred Spring was buried with it and disappeared altogether. But in the days of Sultan Mahmud, when those subject to him were rejoicing in their freedom to practice their religion, permission was sought by the Orthodox Christian community to rebuild at least part of the chapel. Thus the work was begun on July 26, When the excavation had been made, and the foundations of the ancient church were found, there was rebuilt -- by a later writ of permission from the Sultan -- not merely a chapel of the holy Spring, but another new church, constructed upon the foundations of the ancient one. The building of this spacious, beautiful, and most majestic temple began on September 14, 1833, and the work was completed on December 30, On February 2, 1835, the Ecumenical Patriarch Constantine II, serving the Liturgy together with twelve hierarchs and a great company of clergy, as well as a boundless multitude of Christians, performed the consecration of this sacred church and dedicated it to the glory of the Mother of God. On September 6, 1955, however, it was desecrated and destroyed again by the Moslem Turks; it has been restored again, but not to the former magnificence. - Thomas Sunday Even though the doors were shut at the dwelling where the disciples were gathered for fear of the Jews on the evening of the Sunday after the Passover, our Savior miraculously entered and stood in their midst, and greeted them with His customary words, "Peace be unto you." Then He showed unto them His hands and feet and side, then in their presence, He took some fish and a honeycomb and ate before them, and thus assured them of His bodily Resurrection. But Thomas, who was not then present with the others, did not believe their testimony concerning Christ's Resurrection, but said in a decisive manner, "Except I shall see in His hands the print of the nails, and put my finger into the print of the nails, and thrust my hand into His side, I will not believe."

10 this time back to our regular number of bulletins thank you