ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΣΗΣΑ ΜΑΓΝΗ ΙΑ & ΠΟΡΑΔΩΝ ΔΗΜΟ ΝΟΣΙΟΤ ΠΗΛΙΟΤ ΝΟΜΟΤ ΜΑΓΝΖ ΗΑ ΔΗΜΟΣΙΚΗ ΕΝΟΣΗΣΑ ΜΗΛΕΩΝ Δ Ρ Α Κ Ε ΙΑ Ä. E N O T H T A Ì Ï ÕÑÅ ÓÉÏ Õ

Transcript

1 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕ ΑΛΙΑ - Δ ΠΑ / Δ. Π. ΘΔ ΑΛΗΑ ΣΔΡΔΑ ΔΛΛΑΓΑ -ΖΠΔΗΡΟΤ ΤΓΥΡΖΜΑΣΟΓΟΣΖ Ζ ΔΣΠΑ & ΑΝΑ 034/8 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΣΗΣΑ ΜΑΓΝΗ ΙΑ & ΠΟΡΑΔΩΝ ΔΗΜΟ ΝΟΣΙΟΤ ΠΗΛΙΟΤ ΝΟΜΟΤ ΜΑΓΝΖ ΗΑ ΔΗΜΟΣΙΚΗ ΕΝΟΣΗΣΑ ΜΗΛΕΩΝ ΜΔΛΔΤΗ: ΥΕΔΙΟ ΥΩΡΙΚΗ & ΟΙΚΙ ΣΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩ Η ΑΝΟΙΥΣΗ ΠΟΛΗ ( Υ Ο Ο Α Π ) ΔΗΜΟΤ ΜΗΛΕΩΝ Β.1 ΣΤΑΔΙΟ ¼ñ éï Na tu ra G R ΜΕΛΕΣΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΚΑΣΑΛΛΗΛΟΣΗΣΑ 01 ¼ ñ éï N atura G R G R Δ Ρ Α Κ Ε ΙΑ Ä. E N O T H T A Ì Ï ÕÑÅ ÓÉÏ Õ 5 Ä. E N O T H T A Á ÃÑÉÁ Ó N a tu ra G R N a tu ra G R ¼ ñéï GR ¼ ñ éï G R G 1 6 Κ αταφ ύγιο Ά γριας Ε ω ής (Κ.Α.Ε.) Ά γιος Γ ημήτριος Ίταμος (Φ Δ Κ 995/Β /2001) N a tu ra G R R Ä. E N O T H T A Á ÑÔÅ Ì ÉÄ Ï Ó G R ¼ GR ñéï ¼ ñé ï G R N a tu ra G R G R G R Ä. E N O T H T A Á Ö Å ÔÙ Í 3 ΑΝΑΓΟΧΟΙ ΜΔΛΔΤΗΤΔΣ: Á Ö ÕÓÓÏ Ó ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2014 ΠΑΛΛΑ ΚΩΝ ΣΑΝΣΗΝΟ ΘΔΡΜΟ ΚΗΜΩΝ ΜΔΝΟΤΣΖ ΑΒΒΗΝΖ ΠΤΡΗΓΖ Α.- ΚΟΤΣΑΛΟΤ Β. "ΤΔΣΟ " O.E.

2

3 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Ο 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΝΑΘΕΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΥΠΟ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ... 8 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 Ο 2. ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΑΓΛΥΦΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΣΤΑ ΑΝΑΝΤΗ...16 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 Ο 3. ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΝΕΟΓΕΝΗ ΤΕΤΑΡΤΟΓΕΝΗ ΙΖΗΜΑΤΑ ΠΗΛΙΟΥ ΓΕΩΛΟΓΙΑ της Δ.Ε. ΜΗΛΕΩΝ (ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΣ ΜΗΛΕΩΝ) ΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΤΩΝ ΡΗΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ...26 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 Ο 4. ΥΔΡΟΛΟΓΙΑ ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΥΔΡΟΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ...33 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 Ο 5. ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ...39 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6 Ο 6. ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΗΛΕΙΑΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΙΝΑΚΑΤΕΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΒΥΖΙΤΣΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΜΗΛΙΕΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ...71 σελ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.1

4 ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΟΡΟΠΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΑΛΑ ΝΕΡΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΑΡΓΥΡΑΙΪΚΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΑΤΩ ΓΑΤΖΕΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΑΝΩ ΓΑΤΖΕΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 Ο 7. ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ ΑΝΑ ΟΙΚΙΣΜΟ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΗΛΕΙΑΣ ΠΙΝΑΚΑΤΕΣ - ΒΥΖΙΤΣΑ - ΜΗΛΙΕΣ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΚΟΡΟΠΗ ΚΑΛΑ ΝΕΡΑ ΑΡΓΥΡΑΙΪΚΑ ΚΑΤΩ ΓΑΤΖΕΑ ΑΝΩ ΓΑΤΖΕΑ ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΣΥΝΟΨΗ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.2

5 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1.1. ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ Η ανάθεση της παρούσας Μελέτης Γεωλογικής Καταλληλότητας με γενικό τίτλο: "Σύνταξη Σχεδίου Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.) Δήμου Μηλεών, Νομού Μαγνησίας", πραγματοποιήθηκε με υπογραφείσα Σύμβαση, στις , ανάμεσα στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας & Σποράδων, της Περιφέρειας Θεσσαλίας, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον κο Αγοραστό Κωνσταντίνο, Περιφερειάρχη Θεσσαλίας και στη σύμπραξη των κάτωθι μελετητικών γραφείων / μελετητών: 1. ΠΑΛΛΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, Αρχιτέκτονας Μηχανικός 2. ΘΕΡΜΟΣ ΚΙΜΩΝΑΣ, Αρχιτέκτονας Μηχανικός 3. ΣΠΥΡΙΔΗΣ Α. ΚΟΥΤΑΛΟΥ Β. Ο.Ε. ΥΕΤΟΣ 4. ΜΕΝΟΥΤΗ ΣΑΒΒΙΝΗ, Γεωλόγος με νόμιμο κοινό εκπρόσωπο τον κο Πάλλα Κωνσταντίνο και αναπληρωτή νόμιμο εκπρόσωπο τον κο Θερμό Κίμωνα, Αγρονόμο Τοπογράφο Μηχανικό. Αναλυτικότερα, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφώνησαν και συνομολόγησαν ότι αποδέχονται την εκτέλεση της ανωτέρω Μελέτης, με τους γενικούς όρους, όπως αυτοί περιγράφονται αναλυτικά στην ανωτέρω Σύμβαση. Η ανάθεση της μελέτης έγινε για τα γεωγραφικά όρια του πρώην Δήμου Μηλεών, σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστριας (Ν. 2539/1997 ΦΕΚ 244/Α/1997) και νυν Δημοτική Ενότητα Μηλεών σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης (Ν.3852/2010 ΦΕΚ 87/Α/ , ισχύς από ). Η παρούσα μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας, εκπονείται παράλληλα με την B1 φάση της πολεοδομικής μελέτης του Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. του Δήμου Μηλεών του Νομού Μαγνησίας. Σύμφωνα με την πολεοδομική μελέτη, στο σύνολο της Δ.Ε. δεν προτείνονται επεκτάσεις οικισμών, καθώς η χωρητικότητα αυτών είναι ιδιαίτερα ικανοποιητική. Ο στρατηγικός στόχος για την περιοχή είναι η ανάπτυξη μιας ήπιας τουριστικής οικονομίας με παραδοσιακές και νέες δραστηριότητες, σε συνδυασμό με την προστασία του [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.3

6 περιβάλλοντος και των πολιτιστικών πόρων της περιοχής. Πρόταση του Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. είναι να δοθεί ουσιαστική ώθηση στην ανάπτυξη μιας ήπιας τουριστικής οικονομίας, με βασικό μοχλό νέες και παραδοσιακές δραστηριότητες, σε συνδυασμό µε την προστασία του περιβάλλοντος και του πολιτιστικού αποθέματος της περιοχής. Προς την κατεύθυνση αυτή εκτιμάται ότι πρωταρχική επιδίωξη είναι η βελτίωση των τεχνικών υποδομών των οικισμών (ύδρευση, αποχέτευση), καθώς επίσης και η βελτίωση του οδικού δικτύου τόσο εντός των οικισμών όσο και του δικτύου πρόσβασης στην περιοχή (παράκαμψη παραλιακών οικισμών κλπ). Η παρούσα μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας, εκπονείται βάσει της Υπουργικής Απόφασης Αριθμ. οικ (ΦΕΚ 1902/Β/ ) "Έγκριση προδιαγραφών για την εκπόνηση Μελετών Γεωλογικής Καταλληλότητας που συντάσσονται στα πλαίσια των μελετών Γ.Π.Σ. Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.". Σύμφωνα με το έγγραφο με αρ. πρωτ / "Διευκρινίσεις για την εφαρμογή των προδιαγραφών εκπόνησης Μελετών Γεωλογικής Καταλληλότητας που σχετίζονται με μελέτες ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ καθώς και εκείνων που υποβάλλονται ως δικαιολογητικά για την μείωση των αποστάσεων των ιδρυόμενων ή εκτεινόμενων κοιμητητρίων" της Δ/νσης Ο.Κ.Κ. του Υ.Π.Ε.Κ.Α., σε συμμόρφωση της ανωτέρω Υπουργικής Απόφασης (Υ.Α. Αριθμ. οικ 37691), η Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας της Β1 Φάσης εκπονείται και για τις εκτάσεις των οριοθετημένων με Απόφαση Νομάρχη οικισμών κάτω των κατοίκων. Βάσει του ανωτέρω εγγράφου, η παρούσα Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας -δεδομένου ότι η πολεοδομική μελέτη του Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. του Δήμου Μηλεών δεν προτείνει επεκτάσεις οικισμών- συντάσσεται για το σύνολο των θεσμοθετημένων οικισμών του Δήμου, συνολική έκταση 5,3km ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Σκοπός του Β1 σταδίου είναι ο καθορισμός της γεωλογικής καταλληλότητας των περιοχών, οι οποίες από την B1 Φάση της πολεοδομικής μελέτης ΓΠΣ του Δήμου Μηλεών προτείνονται για οικιστικές περιοχές. Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι: Ο εντοπισμός και διαχωρισμός από απόψεως εδαφικών συνθηκών, των προς δόμηση περιοχών ως κατάλληλων, ακατάλληλων και κατάλληλων υπό προϋποθέσεις για δόμηση. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.4

7 Η σαφής περιγραφή των προϋποθέσεων ή και των αναγκαίων μέτρων βελτίωσης των εδαφών ή άλλων μέτρων προστασίας που απαιτούνται ούτως ώστε στις κατάλληλες υπό προϋποθέσεις περιοχές να καταστεί δυνατή η δόμηση, καθώς επίσης και η κατ αρχήν εκτίμηση του κόστους λήψης των τυχόν μέτρων προστασίας σε σχέση προς την κλίμακα του κάθε έργου. Η υποβολή προτάσεων για το είδος των περαιτέρω μελετών και ερευνών που απαιτούνται για την αποσαφήνιση της γεωλογικής καταλληλότητας των προς δόμηση περιοχών, στο βαθμό που τα στοιχεία της μελέτης γεωλογικής καταλληλότητας δεν επαρκούν ή για τον αποχαρακτηρισμό ακαταλλήλων για δόμηση περιοχών ΑΝΑΘΕΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ Φορέας ανάθεσης: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Υπεύθυνος: Διεύθυνση: Αντωνίου Ευτυχία, Μηχανικός Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Διοικητήριο, Ελευθερίου Βενιζέλου & Αναλήψεως - ΒΟΛΟΣ Τ.Κ.: Τηλέφωνο: , , ΑΝΑΔΟΧΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Την παρούσα Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας εκπόνησε η Μελετητική Εταιρεία: ΣΠΥΡΙΔΗΣ Α. ΚΟΥΤΑΛΟΥ Β. Ο.Ε. ΥΕΤΟΣ Διεύθυνση: Πλ. Ιπποδρομίου Θεσσαλονίκη Τηλ: Fax: Web Site: yetos@otenet.gr ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΕΚΠΟΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Για την επίτευξη των στόχων της παρούσας μελέτης πραγματοποιήθηκαν οι κάτωθι εργασίες: [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.5

8 - Επεξεργασία και αξιολόγηση της Α Φάσης του Γ.Π.Σ. του Δήμου Μηλεών και της Προκαταρκτικής Μελέτης Γεωλογικής Καταλληλότητας. - Συγκέντρωση και αξιολόγηση όλων των διαθέσιμων πληροφοριών και στοιχείων που αφορούν στην περιοχή μελέτης και στην ευρύτερη περιοχή, με συλλογή στοιχείων όπως γεωλογικά, υδρογεωλογικά, σεισμολογικά και εδαφοτεχνικά από μελέτες που έχουν εκπονηθεί κατά το παρελθόν από διάφορους φορείς. - Έρευνα πεδίου, που περιελάμβανε γεωλογική χαρτογράφηση της περιοχής μελέτης και περιγραφή των γεωλογικών σχηματισμών με βάση τα τεχνικογεωλογικά τους χαρακτηριστικά. - Επεξεργασία και αξιολόγηση του συνόλου των δεδομένων ανάλογα με τη συμβολή τους στους άμεσους στόχους της μελέτης. - Σύνταξη του τεύχους της μελέτης γεωλογικής καταλληλότητας, όπου περιλαμβάνονται: Τεχνικογεωλογική Έκθεση Χάρτης Πληροφόρησης Χάρτης Γεωλογικών Συνθηκών και Τεχνικογεωλογικών Στοιχείων Χάρτης Γεωλογικής Καταλληλότητας Φωτογραφίες - Συσχέτιση των συμπερασμάτων της γεωλογικής μελέτης με τις απαιτήσεις της πολεοδομικής μελέτης. - Προτάσεις για περαιτέρω έρευνες, μέτρα προστασίας και αντίστοιχα έργα. Στα Κεφάλαια 2 έως 5 της παρούσας, αναφέρονται γενικά στοιχεία για την περιοχή μελέτης, τα οποία είναι τα ίδια για όλους τους οικισμούς. Στη συνέχεια στο κεφάλαιο 6, παρατίθενται τα συλλεχθέντα στοιχεία και οι παρατηρήσεις της εργασίας υπαίθρου, ενώ τέλος, στο κεφάλαιο 7, συζητούνται τα αποτελέσματα της επεξεργασίας των δεδομένων και παρουσιάζονται οι προτάσεις για τη γεωλογική καταλληλότητα των οικισμών του Δήμου Μηλεών ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΥΠΟ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ Σύμφωνα με το με το νέο θεσμικό πλαίσιο «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πρόγραμμα Καλλικράτης» του Ν.3852/2010 (ΦΕΚ 87/Α/ ), το οποίο ισχύει από , μεταρρυθμίστηκε η διοικητική διαίρεση της Ελλάδας και επανακαθορίστηκαν τα όρια των αυτοδιοικητικών μονάδων, ο τρόπος εκλογής των οργάνων και οι αρμοδιότητές τους. Σύμφωνα με το ανωτέρω θεσμικό πλαίσιο δημιουργήθηκε ο νεοσύστατος Δήμος Νοτίου Πηλίου με έδρα την Αργαλαστή, ο οποίος συνενώθηκε με τους Δήμους Αργαλαστής, Αφετών, Μηλεών, Σηπιάδος και την κοινότητα Τρικερίου, οι οποίοι καταργήθηκαν. Ο νέος Δήμος Νοτίου Πηλίου, έχει πληθυσμό [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.6

9 (απογραφή 2011) και αποτελείται από δέκα επτά (17) Τοπικές Κοινότητες. Καταλαμβάνει έκταση 368,539 στρέμματα, διοικητικά υπάγεται στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας - Στερεάς Ελλάδας και ειδικότερα, στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, η οποία σύμφωνα με το νέο θεσμικό πλαίσιο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση Α και Β βαθμού, αποτελείται από πέντε (5) Περιφερειακές Ενότητες. Η Δημοτική Ενότητα (πρώην Δήμος) Μηλεών έχει πληθυσμό κατοίκους (απογραφή 2001) και αποτελείται από πέντε (5) Τοπικές Κοινότητες (Αγίου Γεωργίου Νηλείας, Βυζίτσας, Καλών Νερών, Μηλεών και Πινακατών). Πίνακας 1.1: Οι Τ.Κ. του πρώην Δ. Μηλεών με τους πληθυσμούς τους και τις εκτάσεις τους (απογραφή 2011). ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ (2001) ΕΚΤΑΣΗ (km 2 ) ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΗΛΕΙΑΣ ,343 ΒΥΖΙΤΣΗΣ 306 6,073 ΚΑΛΩΝ ΝΕΡΩΝ 594 1,950 ΜΗΛΕΩΝ ,367 ΠΙΝΑΚΑΤΩΝ ,021 ΣΥΝΟΛΟ ,154 Η παρούσα μελέτη με τίτλο "Σύνταξη Σχεδίου Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.) Δήμου Μηλεών, Νομού Μαγνησίας", ανατέθηκε στη μελετητική εταιρία ΥΕΤΟΣ, με υπογραφείσα Σύμβαση, στις Η ανάθεση της μελέτης έγινε για τα γεωγραφικά όρια του πρώην Δήμου Μηλεών, σύμφωνα με το Σχέδιο Καποδίστριας (Ν. 2539/1997 ΦΕΚ 244/Α/1997) και νυν Δημοτική Ενότητα Μηλεών σύμφωνα με το Πρόγραμμα Καλλικράτης (Ν.3852/2010 ΦΕΚ 87/Α/ , ισχύς από ), έκτασης στρεμμάτων. Οπότε για τις ανάγκες της παρούσας μελέτης, όπου στη συνέχεια αναφέρεται Δήμος Μηλεών, νοείται ο πρώην Δήμος Μηλεών και νυν Δημοτική Ενότητα Μηλεών, τα γεωγραφικά όρια του οποίου καθορίστηκαν με το Νόμο - Σχέδιο Καποδίστριας. Σύμφωνα με το εδάφιο α, της παραγράφου 3, του άρθρου 30, του Ν. 3889/2010 (ΦΕΚ 182/Α/ ), όπως τροποποιήθηκε από τους Ν. 3937/2011, Ν. 4042/2012 και τον Ν. 4122/2013, «εκκρεμείς κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του Ν διαδικασίες ανάθεσης και εκπόνησης μελετών έγκρισης ή αναθεώρησης Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Γ.Π.Σ.) ή και Σχεδίων Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.), επιτρέπεται να συνεχίζονται και εγκρίνονται με τις διατάξεις του Ν. 2508/1997 (ΦΕΚ 124/Α) στα όρια των εδαφικών περιφερειών των Δήμων για τους οποίους είχαν προκηρυχθεί οι σχετικές μελέτες, υπό την προϋπόθεση ότι η σχετική απόφαση ανάθεσης της εκπόνησής τους θα εκδοθεί μέχρι ». [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.7

10 Σύμφωνα με τη B1 φάση της πολεοδομικής μελέτης του Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π. του Δήμου Μηλεών, δεν προτείνονται Ζώνες Επέκτασης στο σύνολο των οικισμών του Δήμου. Η παρούσα μελέτη αφορά στην εκτίμηση της γεωλογικής καταλληλότητας των υφιστάμενων θεσμοθετημένων οικισμών. Στη συνέχεια δίνεται απόσπασμα φύλλων χάρτη της Γ.Υ.Σ., φύλλο Ζαγορά, κλίμακας 1: με το όριο της Δ.Ε. Μηλεών και των Τοπικών Κοινοτήτων της (Σχήμα 1.1). ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΗΛΕΙΑΣ ΠΙΝΑΚΑΤΩΝ ΜΗΛΕΩΝ ΒΥΖΙΤΣΗΣ ΚΑΛΩΝ ΝΕΡΩΝ Σχήμα 1.1: Απόσπασμα φύλλου χάρτη της Γ.Υ.Σ., φύλλο Ζαγορά, κλίμακας 1:50.000, όπου με κόκκινο περίγραμμα εμφαίνονται τα όρια της Δ.Ε. Μηλεών και με μαύρη διακεκομμένη γραμμή τα όρια των Τοπικών Κοινοτήτων (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ Για την περάτωση και την άρτια εμφάνιση της παρούσας Μελέτης Γεωλογικής Καταλληλότητας συνεργάστηκαν οι κάτωθι επιστήμονες: Κουτάλου Βασιλική, Γεωλόγος, M.Sc. Σπυρίδης Άνθιμος, Δρ. Αγρονόμος & Τοπογράφος Μηχανικός, M.Sc., Ph.D. Αυγέρος Χρήστος, Γεωλόγος Κούκα Δούκισσα, Γεωλόγος, M.Sc. & Ειδικός Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.8

11 Σπυρίδης Ιορδάνης, Ειδικός Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών Ταμτάκου Σοφία, Ειδικός Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών Εκ μέρους της Μελετητικής Εταιρίας -Η- Επιστημονικά Υπεύθυνη Μελετήτρια ΚΟΥΤΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ Γεωλόγος M.Sc. Εγγείων Βελτιώσεων - Υδραυλικής [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.9

12 2. ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ 2.1. ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟΥ ΑΝΑΓΛΥΦΟΥ Η περιοχή μελέτης χωροθετείται στη Θεσσαλία και ειδικότερα στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας. Ο Νομός Μαγνησίας περιλαμβάνει γεωγραφικά την περιοχή της Μαγνησίας στη Θεσσαλία και τα νησιά των Βόρειων Σποράδων, Σκιάθο, Σκόπελο και Αλόννησο με τα μικρότερα νησιά, εξαίρεση αποτελεί η νήσος Σκύρος η οποία υπάγεται διοικητικά στην Π.Ε. Εύβοιας, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Ο Νομός Μαγνησίας καταλαμβάνει έκταση περί τα 2.636km 2. Πρωτεύουσα του είναι ο Βόλος με πληθυσμό κατοίκους (απογραφή 2011). Δεύτερη σε πληθυσμό είναι η επαρχία Αλμυρού. Πρόκειται για αγροτική κυρίως περιοχή, στην οποία καλλιέργειες βάμβακος, σιτηρών, ντομάτας και αμυγδάλων, αποτελούν την κύρια αγροτική παραγωγή. Ο Νομός Μαγνησίας, εκτείνεται περιφερειακά του Παγασητικού κόλπου. Δυτικά και Βόρεια συνορεύει με το Νομό Λάρισας και στα νότια με το Νομό Φθιώτιδας της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, ενώ στα ανατολικά βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος και στα νότια από τον Παγασητικό κόλπο. Κύριος ορεινός όγκος της Μαγνησίας είναι το Πήλιο, το οποίο θεωρείται νότια προέκταση του Μαυροβουνίου και μαζί με αυτό καταλαμβάνουν το βόρειο και το ανατολικό τμήμα του Νομού. Το Μαυροβούνι, με υψόμετρο m, είναι το βορειότερο βουνό του Νομού Μαγνησίας και εκτείνεται και στο Νομό Λάρισας, όπου βρίσκεται η ψηλότερη κορυφή του. Το Πήλιο βρίσκεται εξ ολοκλήρου στη Μαγνησία και καταλαμβάνει την ομώνυμη χερσόνησο, η οποία αποτελεί τον ανατολικό βραχίονα του Παγασητικού κόλπου. Ψηλότερη κορυφή του βουνού είναι ο Πουριανός Σταυρός ή Ξεφόρτι με υψόμετρο m. Στο άκρο της χερσονήσου της Μαγνησίας βρίσκεται το όρος Τισαίο, με υψόμετρο +644m, το οποίο θεωρείται νότια απόληξη του Πηλίου. Ένα άλλο σημαντικό βουνό του Νομού είναι η Όρθυς, η οποία βρίσκεται στο νότιο τμήμα της και μοιράζεται μεταξύ των Νομών Μαγνησίας και Φθιώτιδας. Ψηλότερη κορυφή της είναι το Γερακοβούνι με υψόμετρο m και βρίσκεται στα όρια των δύο Νομών. Νότια του Βελεστίνου, στα όρια των Νομών Μαγνησίας και Λάρισας, υψώνεται άλλο ένα χαμηλό βουνό, το Χαλκηδόνιο ή Μαυροβούνι με υψόμετρο +725m. Ο κύριος όγκος του βουνού βρίσκεται δυτικά του Βελεστίνου, κάποιες χαμηλές προεκτάσεις του ωστόσο, φθάνουν έως τον κόλπο του Βόλου. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.10

13 Στο εσωτερικό του Νομού σχηματίζονται δύο πεδιάδες. Ανάμεσα στο Χαλκηδόνιο και στην Όρθυ εκτείνεται η πεδιάδα του Αλμυρού, ενώ ανάμεσα στο Χαλκηδόνιο και το Πήλιο η πεδιάδα Βόλου Βελεστίνου, η οποία θεωρείται προέκταση της πεδιάδας της Λάρισας. Μορφολογικά ο Νομός χαρακτηρίζεται ως ορεινός. Ειδικότερα, το 30,1% του Νομού χαρακτηρίζεται ως πεδινό, το 25,2% ως ημιορεινό και το 44,7% ως ορεινό (Σχήμα 2.1). Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., από το σύνολο των Δημοτικών Ενοτήτων του Νομού, 26 θεωρούνται ορεινές, 7 ημιορεινές και 9 πεδινές. Από τις Τοπικές Κοινότητες της Δημοτικής Ενότητας Μηλεών, οι Τ.Κ. Αγίου Γεωργίου Νηλείας, Βυζίτσας, Μηλεών και Πινακατών, χαρακτηρίζονται ως ορεινοί, ενώ η Τ.Κ. Καλών Νερών χαρακτηρίζεται ως πεδινή. ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ ΝΟΜΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Σχήμα 2.1: Κατανομή του Νομού Μαγνησίας, σε ορεινές, ημιορεινές και πεδινές περιοχές. Στη συνέχεια περιγράφονται αναλυτικά οι σημαντικότερες μορφολογικές ενότητες του Νομού Μαγνησίας: Πήλιο Το όρος Πήλιο βρίσκεται στη Μαγνησία, βόρεια της πόλης του Βόλου, με μέγιστο υψόμετρο τα m (κορυφή Πουριανός Σταυρός). Κατά την Ελληνική μυθολογία ήταν η θερινή κατοικία των θεών και πατρίδα των Κενταύρων. Εκτείνεται από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά με μήκος που προσεγγίζει τα 44km και πλάτος που κυμαίνεται από 10km στο νότο έως 25km στον βορρά. Τα νότια όριά του αποτελεί το Πλατανόρεμα κοντά στο Νεοχώρι, ενώ τα βόρεια το Καπόρεμα κοντά στη μονή Φλαμουρίου. Οι ψηλότερες κορυφές του είναι: ο Πουριανός Σταυρός (+1.624m), το Πλιασίδι (+1.547m), το Αϊδονάκι (+1.537m) και οι Αγριόλευκες (+1.470m) και το [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.11

14 Σχιντζουράβλι (+1.451m). Στο άμεσο περιβάλλον τους υπάρχουν μερικές ακόμη, ανώνυμες κορυφές με παρόμοιο υψόμετρο. Ο ορεινός όγκος του Πηλίου με τις προαναφερόμενες κορυφές σχηματίζουν μια μικρή επιμήκη οροσειρά από βορρά προς νότο. Στα βόρεια τμήματά του εντοπίζονται οι υψηλότερες μορφολογικά περιοχές και όσο μεταβαίνουμε προς νότο παρατηρείται μείωση του υψομέτρου, με απότομες καταπράσινες πλαγιές και ρεματιές τόσο στα νοτιοδυτικά παράλια του Παγασητικού, αλλά ακόμη περισσότερο στα ανατολικά παράλια του Αιγαίου. Αρκετά ρέματα και μικρά εποχιακά ποταμάκια δημιουργούνται ανάμεσα στις απότομες πλαγιές και στα φαράγγια του Πηλίου που καταλήγουν τόσο στον Παγασητικό κόλπο όσο και στο Αιγαίο Πέλαγος. Τα περισσότερα από αυτά παρουσιάζουν αξιόλογη παροχή νερού την άνοιξη, ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες τα περισσότερα στερεύουν, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Μαυροβούνι Βόρεια του Πηλίου παράλληλα προς την ακτή, συνεχίζει το κατάφυτο Μαυροβούνι που φτάνει στο νομό Λαρίσης τα m υψόμετρο. Αποτελεί σημαντικό βιότοπο για πολλά είδη αρπακτικών, όπως ο γυπαετός, ο ασπροπάρης και ο φιδαετός. Το Μαυροβούνι καλύπτεται κυρίως από δάση δρυός, οξιάς και καστανιάς. Τα αείφυλλα - πλατύφυλλα καταλαμβάνουν τα κατώτερα τμήματα του βουνού, ενώ οι αριές σχηματίζουν πυκνά δάση στις ανατολικές πλαγιές του. Στις όχθες των ρεμάτων φύονται σκλήθρα, πλατάνια, ιτιές και λεύκες. Το όρος Μαυροβούνι θεωρείται ως σημαντική περιοχή λόγω της παρουσίας ενός αξιόλογου αριθμού και μεγάλης ποικιλίας προστατευόμενων ειδών, δασικών, καθώς και ειδών των ανοιχτών οικοτόπων και των περιοχών με αραιή δασοκάλυψη. Η σπουδαιότητα της περιοχής ενισχύεται από τη γειτνίασή της με τους τεχνητούς υγροτόπους της αποξηρανθείσας λίμνης Κάρλας και το Θεσσαλικό κάμπο. Τισαίο Νότια του Πηλίου στην άκρη της χερσονήσου που έχει σχήμα αγκιστριού, βρίσκεται το Τισαίο όρος, ένα απόκρημνο βουνό με υψόμετρο +644m που αντικρίζει τις δύο θάλασσες του Παγασητικού και του βόρειου Ευβοϊκού. Όθρυς Το όρος Όθρυς βρίσκεται στη Νοτιοδυτική πλευρά του Νομού Μαγνησίας και στην βορειοανατολική πλευρά του Νομού Φθιώτιδας και η κορυφογραμμή της οριοθετεί τη [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.12

15 Θεσσαλία και τη Βόρεια Στερεά Ελλάδα. Η ψηλότερη κορυφή είναι το Γκιούζι, με υψόμετρο m, που ορθώνεται ανάμεσα σε δύο άλλες κορυφές, ανατολικά την κορυφή Πήλιουρα με υψόμετρο m και δυτικά την Γερακοβούνι με υψόμετρο m, ενώ οι χαράδρες συχνά ξεπερνούν τα m. Η βορειοανατολική πλευρά του βουνού βλέπει τον Παγασητικό κόλπο και τον κάμπο του Αλμυρού, ενώ η Νότια τον Μαλιακό κόλπο. Στους πρόποδες του βουνού υπάρχει πλούσια βλάστηση με δασικά φυτά. Οι συστάδες των δένδρων εμφανίζονται έως το υψόμετρο των 1.400m, ενώ η αλπική ζώνη που ακολουθεί χαρακτηρίζεται από τη γνωστή χαμηλή ποώδη βλάστηση. Στο βουνό υπάρχουν αρκετές φυσικές πηγές (Τσουκνίδα, Μηλιά, Τζουβάρα, Περδικόβρυση, Καπνόβρυση κ.α.). Τα νερά από το λιώσιμο των χιονιών στη διαδρομή τους από τις κορυφές προς τις χαμηλότερες περιοχές, δημιουργούν ήρεμες ρεματιές καθώς και απότομα και άγρια φαράγγια (Τσιγγενόρρεμα και Φαράγγι, Κακόρρεμα και Φαράγγι, Αρνόρρεμα, Γριβόρρεμα, Γελαδόρρεμα, Σπηλιόρρεμα, Γαυρόρρεμα, Πετροκάναλο, Ρέμα Μαυρομάτι και Φαράγγι, Ρέμα Κακιάς Σκάλας, και φυσικά το Ρέμα του Ξηριά). Η διαβρωτική ικανότητα του νερού έχει δημιουργήσει στα σπλάχνα του δεκάδες σπήλαια (τουλάχιστον πενήντα είναι σήμερα γνωστά στη βορειοανατολική του πλευρά που είναι ερευνημένη). Αξίζει να αναφερθεί η Νεροσπηλιά, σε υψόμετρο m, που αποτελεί το μεγαλύτερο υπόγειο ποτάμι (1.100m μήκος) που έχει μέχρι σήμερα εξερευνηθεί σε ολόκληρη τη Θεσσαλία. Πεδιάδα του Αλμυρού Η πεδιάδα του Αλμυρού έχει έκταση 167km 2 και απαντάται στο δυτικό άκρο του Νομού Μαγνησίας. Εκτείνεται ανατολικά μέχρι τον Παγασητικό κόλπο και περιορίζεται νότια και δυτικά από τον ορεινό όγκο της Όθρυος, ενώ βόρεια οριοθετείται από το Χαλκηδόνιο όρος. Αποτελεί νοτιοανατολική προέκταση της πεδιάδας της Λάρισας, είναι πολύ εύφορη και παράγει κυρίως βαμβάκι, αχλάδια, μήλα και δημητριακά. Με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.) από το αρχείο των ισοϋψών και του υδρογραφικού δικτύου της Δ.Ε. δημιουργήθηκε το ψηφιακό μοντέλο εδάφους της Δ.Ε., το οποίο εμφαίνεται στο Σχήμα 2.2. Ειδικότερα, το υψόμετρο της Δ.Ε. Μηλεών, κυμαίνεται από +0,0m -στη ΝΝΔ πλευρά του όπου βρέχεται από τον Παγασητικό κόλπο- μέχρι και ,0m -στη ΒΒΑ πλευρά της Δ.Ε., όπου βρίσκονται οι κορυφές του όρους Πηλίου. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.13

16 Σχήμα 2.2: Το ψηφιακό μοντέλο εδάφους της Δ.Ε. Μηλεών ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ Το σύνολο των ρεμάτων μέσω των οποίων αποστραγγίζεται μια λεκάνη απορροής, αποτελεί το υδρογραφικό της δίκτυο (ή δίκτυο αποστράγγισης ή απορροής). Η ανάπτυξη ενός τέτοιου δικτύου εξαρτάται από τα κατακρημνίσματα (μέγεθος, συχνότητα, ραγδαιότητα) από τη φύση, τη διεύθυνση και την κλίση των πετρωμάτων, από την κλίση των κλιτύων, από τεκτονικά αίτια (ρήγματα) και τέλος, από την πρόσφατη γεωμορφολογική ιστορία της λεκάνης απορροής. Υπάρχουν διάφορες μορφές δικτύων αποστράγγισης. Συνηθέστερες είναι οι εξής: α) Δενδροειδείς μορφές. Χαρακτηρίζονται από ακανόνιστες διακλαδώσεις, που έχουν ποικίλες διευθύνσεις και σχηματίζουν με το κυρίως ρέμα γωνίες διαφόρων μεγεθών, πάντως μικρότερες των 90. Αναπτύσσονται συνήθως σε πετρώματα, που παρουσιάζουν την ίδια αντίσταση στη διαβρωτική διεργασία των νερών και επί πλέον εκεί, όπου η διαμόρφωσή τους δεν εξαρτάται από τεκτονικά αίτια. Κατά κανόνα απαντώνται σε σχεδόν οριζόντια στρώματα ιζηματογενών πετρωμάτων, σε περιοχές που καλύπτονται από μαγματικά πετρώματα, ενίοτε δε και σε μεταμορφωμένα πετρώματα. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.14

17 β) Δικτυωτές μορφές. Σ' αυτές τα κύρια ρέματα ρέουν σχεδόν παράλληλα μεταξύ τους, οι δε διακλαδώσεις των δευτερευόντων ρεμάτων (παραπόταμοι, παραχείμαρροι) σχηματίζουν με τα πρώτα σχεδόν ορθές γωνίες. Υπάρχουν και δευτερεύουσες διακλαδώσεις που διευθύνονται σχεδόν παράλληλα προς τα κύρια ρέματα. Τέτοιες μορφές συνδέονται με περιπτώσεις ανώμαλης γεωλογικής κατασκευής, όπως ρηγματώσεις, πτυχώσεις, κεκλιμένα πετρώματα, κλπ., δηλαδή εξαρτώνται από τεκτονικά αίτια. Οι μορφές αυτές μπορούν να υποστούν μεταβολές ανάλογα με τη γεωλογική κατασκευή της περιοχής, οπότε προκύπτουν διάφοροι τύποι, ως εξής: - ο δικτυωτός, ορθογώνιος τύπος. Ο κύριος κλάδος του ρέματος κάμπτεται κατά την πορεία του σε ορθές γωνίες, οι δε μικρότεροι κλάδοι ενώνονται με τους μεγαλύτερους με ορθές γωνίες. Ο τύπος δεν εμφανίζει κλάδους συμμετρικά διατεταγμένους. Σχετίζεται δε με την ύπαρξη ομάδων από παράλληλα ρήγματα, τα οποία τέμνονται ορθογωνίως. - ο γωνιώδης τύπος. Σχηματίζεται, όταν ομάδες ρηγμάτων τέμνονται υπό γωνία διαφορετική της ορθής, το δε δίκτυο διαμορφώνεται κατά μήκος των ρηγμάτων αυτών. γ) Παράλληλες μορφές. Αποτελούνται από κύριους κλάδους που είναι παράλληλοι μεταξύ τους και από μικρότερους που συνδέονται με τους μεγαλύτερους υπό οξείες γωνίες, συνήθως μικρότερες των 40. Η δημιουργία της μορφής συνδέεται με την ύπαρξη επιμηκών μορφών ξηράς ή πετρωμάτων με απότομη κλίση. δ) Σύνθετες μορφές (ορθογώνιες και δενδροειδείς). Σ' αυτές οι κύριοι κλάδοι έχουν το βασικό ορθογώνιο σχήμα, οι δε μικρότεροι κλάδοι το βασικό δενδροειδές σχήμα. Απαντώνται σε ομοιογενή, διαρρηγμένα πετρώματα. Στο Σχήμα 2.3 που ακολουθεί παρατηρείται ότι στη Δ.Ε. Μηλεών, αναπτύσσεται πλούσιο υδρογραφικό δίκτυο δενδροειδούς μορφής. Η ανάπτυξη του υδρογραφικού δικτύου της Δ.Ε., λαμβάνει χώρα σε πετρώματα που παρουσιάζουν ίδια αντίσταση στη διαβρωτική διεργασία των νερών και η διαμόρφωση των κύριων ρεμάτων εξαρτάται από τεκτονικά αίτια. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.15

18 Σχήμα 2.3: Απόσπασμα φύλλων χάρτη Γ.Υ.Σ., φύλλο Ζαγορά, κλίμακας 1:50.000, όπου εμφαίνεται το υδρογραφικό δίκτυο της Δ.Ε. Μηλεών (πρώην Δήμο Μηλεών) (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Επιτόπια έρευνα που πραγματοποιήθηκε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η σε βάθος διάβρωση, στην περιοχή μελέτης είναι έντονη, διότι τα ορμητικά νερά διαβρώνουν και εκβαθύνουν τις κοίτες των ρεμάτων και ρέουν σε κοιλάδες σχήματος V. Η έντονη διάβρωση σε βάθος ευνοείται και από την λιθολογία των πετρωμάτων. Το σύνολο των υδάτων της Δ.Ε. Μηλεών, όπως αναφέρθηκε, ανήκουν στην υπολεκάνη των Ρεμάτων Αλμυρού Πηλίου GR17. Τα σπουδαιότερα ρέματα που διασχίζουν την περιοχή της Δ.Ε. Μηλεών είναι το ρέμα Κακοσκάλι, το ρέμα Βασιλικής, το Κερασόρρεμα και το Πλατανόρρεμα ΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΕΚΑΝΩΝ ΑΠΟΡΡΟΗΣ ΣΤΑ ΑΝΑΝΤΗ Με τον όρο επιφανειακή απορροή εννοούμε τη ροή του νερού με την επίδραση της βαρύτητας, κατά μήκος των φυσικών υδατορεμάτων (Ward & Robinson). Στον ορισμό αυτό δεν γίνεται διάκριση κλίμακας των φυσικών υδατορεμάτων και περιλαμβάνεται όλο το φάσμα τους, από την κλίμακα του μικρού, ακαθόριστων ορίων, ρυακίου μέχρι την κλίμακα [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.16

19 του πιο μεγάλου ποταμού, που παγκοσμίως είναι ο Αμαζόνιος. Ποσοτικά η απορροή εκφράζεται με εναλλακτικούς τρόπους και συγκεκριμένα σε όρους παροχής, όγκου, ή ισοδύναμου ύψους. Η λεκάνη απορροής είναι μία καλά καθορισμένη τοπογραφική και υδρολογική ενότητα που αποστραγγίζεται διαμέσου ενός υδρογραφικού δικτύου (ποταμοί, χείμαρροι, λίμνες κ.λπ.). Η λεκάνη απορροής, ως σύστημα μετασχηματισμού των ατμοσφαιρικών κατακρημνισμάτων σε απορροή, παρουσιάζει ορισμένα ειδικά φυσικά γνωρίσματα που επηρεάζουν καταφανώς, τόσο τη διαδικασία του μετασχηματισμού όσο και το τελικό της αποτέλεσμα, δηλαδή το υδρογράφημα της απορροής. Τα γνωρίσματα αυτά ονομάζονται φυσιογραφικά χαρακτηριστικά της λεκάνης απορροής και μπορούν να καταταγούν στις εξής κατηγορίες: - Μορφολογικά χαρακτηριστικά (μορφή, ανάγλυφο, υδρογραφικό δίκτυο). - Εδαφολογικά χαρακτηριστικά (μηχανικές ιδιότητες, χημική σύσταση). - Φυτοκάλυψη (είδη χλωρίδας και χωρική διάταξή της). Τα παραπάνω χαρακτηριστικά αποτελούν χωρικά κατανεμημένη πληροφορία (μεταβάλλονται από θέση σε θέση) αλλά στην πράξη γίνεται συμπυκνωμένη περιγραφή τους χρησιμοποιώντας δείκτες και διαγράμματα. Οι κύριες λεκάνες απορροής της Δ.Ε. Μηλεών (πρώην Δήμου Μηλεών), είναι τρεις: - Η λεκάνη απορροής Λ1 - Η λεκάνη απορροής Λ2 - Η λεκάνη απορροής Λ3 [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.17

20 Λ2 Λ3 Λ1 Σχήμα 2.4: Απόσπασμα φύλλων χάρτη της Γ.Υ.Σ., φύλλο Ζαγορά, κλίμακας 1:50.000, όπου εμφαίνονται τα όρια της Δ.Ε. Μηλεών (πρώην Δήμου Μηλεών), τα ρέματα και οι λεκάνες απορροής στην περιοχή της Δ.Ε. (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Στον πίνακα που ακολουθεί εμφαίνονται οι εκτάσεις των λεκανών απορροής, καθώς και η έκτασή τους εντός των ορίων της Δ.Ε. Πίνακας 2.1: Εκτάσεις των λεκανών απορροής της Δ.Ε. Μηλεών. Κωδικός Αριθμός Έκταση Λεκάνης Έκταση Λεκάνης Λεκάνης Απορροής (km 2 Απορροής εντός των ) Απορροής ορίων της Δ.Ε. (km 2 ) Λ1 150,36 55,13 Λ2 24,07 4,12 Λ3 204,26 4,25 [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.18

21 3. ΓΕΩΛΟΓΙΑ 3.1. ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ Γεωτεκτονικά, η περιοχή μελέτης τοποθετείται στην Πελαγονική Ζώνη, η οποία ανήκει στις Εσωτερικές Ελληνίδες. Η Πελαγονική εμφανίζεται ως μια επιμήκης ζώνη, ΒΒΔ-ΝΝΑ διεύθυνσης, που αρχίζει από την περιοχή των Σκοπίων και διαμέσου των ορεινών συγκροτημάτων Βόρα, Βαρνούντα, Βέρνου, Άσκιου, Πιερίων, Πηλίου και Ανατ. Όθρης φτάνει μέχρι τη Β. Εύβοια και τα νησιά Σκιάθο και Σκόπελο. Σχήμα 3.1: Γεωτεκτονικό σχήμα των Ελληνίδων ζωνών. Rh: Μάζα της Ροδόπης, Sm:Σερβομακεδονική μάζα, CR: Περιροδοπική ζώνη, [Pe: Ζώνη Παιονίας, Pa: Ζώνη Πάικου, Al: Ζώνη Αλμωπίας] = Ζώνη Αξιού, Pl: Πελαγονική ζώνη, Ac: Αττικο-Κυκλαδική ζώνη, Sp: Υποπελαγονική ζώνη, Pk: Ζώνη Παρνασσού-Γκιώνας, P: Ζώνη Πίνδου, G: Ζώνη Γαβρόβου-Τρίπολης, I: Ιόνιος ζώνη, Px: Ζώνη Παξών ή Προαπούλια, Au: Ενότητα «Ταλέα όρη - πλακώδεις ασβεστόλιθοι» πιθανόν της Ιονίου ζώνης. (Κατά Mountrakis et al. 1983). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.19

22 Η Πελαγονική ζώνη συγκροτείται από το κρυσταλλοσχιστώδες υπόβαθρο, τους γνευσιωμένους γρανίτες, τα ημιμεταμορφωμένα Περμο - Τριαδικά πετρώματα, τα δύο ανθρακικά καλύμματα Τριαδικού - Ιουρασικού, τους οφειόλιθους και τα Ανωκρητιδικά επικλυσιγενή ιζήματα, τα οποία περιγράφονται στη συνέχεια αναλυτικά από τα παλαιότερα προς τα νεότερα. ΤΟ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΣΧΙΣΤΩΔΕΣ ΥΠΟΒΑΘΡΟ Τα κρυσταλλοσχιστώδη πετρώματα του υποβάθρου έχουν πολύ μεγάλη εξάπλωση στο χώρο της Πελαγονικής και αποτελούν το κύριο δομικό στοιχείο της ζώνης. Το κρυσταλλοσχιστώδες υπόβαθρο δεν είναι ομογενές, αλλά αποτελείται από πολλές ενότητες πετρωμάτων, που συνιστούν αλλεπάλληλα τεκτονικά λέπια. Κάθε μια από τις παραπάνω ενότητες του κρυσταλλοσχιστώδους υποβάθρου αποτελείται από τους βαθύτερους ορίζοντες προς τους ανώτερους από: - γνεύσιους βιοτιτικούς οφθαλμοειδείς ορθο-προέλευσης - γνεύσιους ταινιωτούς, μοσχοβιτικούς πάρα-προέλευσης - αμφιβολίτες και αμφιβολιτικούς-βιοτιτικούς σχιστόλιθους - γρανατούχους διμαρμαρυγιακούς σχιστόλιθους - εναλλαγές αμφιβολιτικών σχιστολίθων, μαρμαρυγιακών σχιστολίθων, επιδοτιτικών σχιστολίθων με παρεμβολές απλιτογνευσίων. ΟΙ ΓΝΕΥΣΙΟΜΕΝΟΙ ΓΡΑΝΙΤΕΣ ΤΟΥ ΆΝΩ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΟΦΟΡΟΥ Μέσα στα κρυσταλλοσχιστώδη πετρώματα του υποβάθρου σε όλη την έκταση της Πελαγονικής παρατηρούνται μεγάλοι γρανιτικοί όγκοι. Οι γρανίτες αυτοί είναι μαγματικές διεισδύσεις μέσα στο υπόβαθρο και έχουν προκαλέσει φαινόμενα μεταμόρφωσης επαφής στα κρυσταλλοσχιστώδη πετρώματα. ΟΙ ΠΕΡΜΟΤΡΙΑΔΙΚΕΣ ΜΕΤΑΚΛΑΣΤΙΚΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ Πάνω στο κρυσταλλοσχιστώδες υπόβαθρο και στους γρανιτικούς όγκους του Άνω Λιθανθρακοφόρου αποτέθηκε μια κλαστική ιζηματογενής σειρά πάχους περίπου 200m μέσα στην οποία παρεμβάλλονται ορισμένα ηφαιστειακά υλικά, όξινες λάβες και τόφφοι. Τα ιζήματα αυτά αποτέθηκαν στο Πέρμιο και Κάτω Τριαδικό και στη συνέχεια μαζί με τα ηφαιστειακά υλικά μεταμορφώθηκαν στη διάρκεια του Ανώτερου Ιουρασικού - Κάτω Κρητιδικού σε συνθήκες χαμηλής πρασινοσχιστολιθικής μεταμόρφωσης. ΤΑ ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΚΑΛΥΜΜΑΤΑ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ - ΙΟΥΡΑΣΙΚΟΥ Η κύρια Αλπική ιζηματογένεση της Πελαγονικής ζώνης είναι νηριτική, ανθρακική στη διάρκεια του Τριαδικού - Ιουρασικού και τα πετρώματά της καλύπτουν μεγάλες εκτάσεις [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.20

23 της ζώνης. Το σύνολο των ανθρακικών αυτών ιζημάτων ονομάζεται ανθρακικό κάλυμμα της Πελαγονικής και διαχωρίζεται στο δυτικό και το ανατολικό ανθρακικό κάλυμμα. ΟΙ ΟΦΕΙΟΛΙΘΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΟΔΑ ΙΖΗΜΑΤΑ Σημαντικές οφειολιθικές μάζες παρατηρούνται στην Πελαγονική, τοποθετημένες κυρίως στα δύο περιθώρια της ζώνης, ενώ μερικές μικρές εμφανίσεις βρίσκονται διάσπαρτες και στο εσωτερικό της. Οι οφειόλιθοι της Πελαγονικής είναι αλλόχθονοι και προέρχονται από τις δύο ωκεάνιες περιοχές των ζωνών Αξιού και Υποπελαγονικής που βρίσκονταν εκατέρωθεν της Πελαγονικής. Από τις δύο αυτές περιοχές οι οφειόλιθοι, μαζί με τα συνοδά ιζήματα επωθήθηκαν πάνω στα Τριαδικοϊουρασικά ανθρακικά καλύμματα των δύο Πελαγονικών περιθωρίων. ΤΑ ΕΠΙΚΛΥΣΙΓΕΝΗ ΙΖΗΜΑΤΑ ΜΕΣΟΥ - ΆΝΩ ΚΡΗΤΙΔΙΚΟΥ Τα ιζήματα αυτά αποτέθηκαν με την επίκλυση της θάλασσας κατά το Μέσο - Άνω Κρητιδικό και βρίσκονται τοποθετημένα με ασυμφωνία πάνω στα προϋπάρχοντα ανθρακικά πετρώματα που εν τω μεταξύ είχαν πτυχωθεί στην ορογενετική περίοδο, είτε ακόμη τοποθετούνται με επικλυσιγενή ασυμφωνία πάνω στους οφειολίθους και τα συνοδά τους ιζήματα. Η στρωματογραφική διάρθρωση του Μέσο Άνω Κρητιδικού από κάτω προς τα πάνω έχει ως εξής: κροκαλοπαγή, μικρολατυποπαγή και μαργαϊκοί ασβεστόλιθοι, μικρολατυποπαγείς ασβεστόλιθοι, συμπαγής ασβεστόλιθος με απολιθώματα και τέλος φλύσχης ΝΕΟΓΕΝΗ ΤΕΤΑΡΤΟΓΕΝΗ ΙΖΗΜΑΤΑ ΠΗΛΙΟΥ Ο ορεινός όγκος του Πηλίου έχει σχήμα επιμήκες και η διεύθυνση του μεγάλου άξονα είναι ΒΔ ΝΑ. Το μήκος του άξονα αυτού φτάνει τα 30km και το πλάτος του ορεινού αυτού όγκου δεν ξεπερνά τα 8km. Το Πήλιο αποτελεί ένα φυσικό φράγμα αποκόπτοντας την επικοινωνία της θάλασσας του Παγασητικού με το βόρειο Αιγαίο με μόνη διέξοδο το δίαυλο Βόλου, του οποίου το άνοιγμα δεν ξεπερνά τα 4km προς το δίαυλο Ωρέων και Τρικερίου. Στο ορεινό αυτό συγκρότημα το ανάγλυφο παρουσιάζεται απότομο με έντονες μορφολογικές κλίσεις και με υψηλότερη κορυφή το Κοτρώνι, το οποίο δομείται κυρίως από Μεσοζωικά Παλαιοζωικά πετρώματα. Οι πολύ μικρές και αποκομένες μεταξύ τους εμφανίσεις των Νεογενών σχηματισμών, κυρίως στις νοτιο ανατολικές ακτές του Πηλίου, καθώς και η απουσία θαλάσσιων ιζημάτων με χαρακτηριστικά απολιθώματα, δημιουργούν δυσκολίες στην λιθοστρωματογραφική ταξινόμηση αυτών. Οι Τεταρτογενείς αποθέσεις έχουν καθαρά χερσαία προέλευση, με κώνους κορημάτων, λατυποπαγή και πλευρικά κορήματα και καταλαμβάνουν περιορισμένη έκταση. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.21

24 3.2. ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΗΣ Δ.Ε. ΜΗΛΕΩΝ (ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΣ ΜΗΛΕΩΝ) Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή της Δ.Ε. Μηλεών (περιοχή μελέτης), σύμφωνα με το απόσπασμα του γεωλογικού χάρτη, φύλλο Ζαγορά - Συκή του Ι.Γ.Μ.Ε., κλίμακας 1: (Σχήμα 3.2), περιγράφονται παρακάτω αναλυτικά, από τους νεότερους προς τους παλαιότερους: Αποθέσεις του Τεταρτογενούς - Αλλουβιακές αποθέσεις (al), ηλικίας Ολοκαίνου, οι οποίες συνίστανται από ποτάμιες αποθέσεις αργιλοαμμωδών υλικών, με σημαντικό ποσοστό ασύνδετων χαλίκων και κροκάλων, κυρίως από σχιστόλιθους και λιγότερο από ασβεστόλιθους. Ασύνδετα υλικά από άμμους και κροκαλολατύπες στις κοίτες χειμάρρων και υλικά μικρών αναβαθμίδων χειμάρρων και παράκτιων σχηματισμών. - Ελουβιακός μανδύας (el), ηλικίας Ολοκαίνου, ο οποίος συνίσταται από λεπτομερή έως αδρομερή μη συγκολλημένα προϊόντα αποσάθρωσης, κυρίως σχιστολίθων, με τεμάχη ανθρακικών πετρωμάτων. Σχήμα 3.2: Απόσπασμα γεωλογικού χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου στο κόκκινο πολύγωνο περικλείεται ο Δήμος Μηλεών (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.22

25 Όξινες φλεβικές διεισδύσεις - Φλεβικές διεισδύσεις πορφυριτικού τύπου (πφ), πάχους μερικών εκατοστών έως λίγων μέτρων. Είναι χαλαζιακοί, διοριτικοί πορφυρίτες, συηνιτοδιοριτικοί πορφυρίτες, γαββροπορφυρίτες και δακίτες έως διαβάσες. Έχουν πορφυριτικό ιστό με φαινοκρυστάλλους αμφιβόλων, αστρίων και χαλαζία και εμφανίζουν ελαφρά μεταμόρφωση. Διασχίσουν ακανόνιστα τους νεοπαλαιοζωικούς τριαδικούς σχηματισμούς. Συχνά τα πετρώματα αυτά είναι εξαλλοιωμένα, ενώ όταν δεν είναι εξαλλοιωμένα παρουσιάζονται πολύ συνεκτικά με έντονη κατάτμηση. Οι φλεβικές αυτές διεισδύσεις πρέπει να συνδέονται με πλουτωνίτη που δεν εμφανίζεται στην επιφάνεια ή βρίσκεται ανατολικότερα, στη θαλάσσια περιοχή του Αιγαίου. Η ηλικία τους συνάγεται συγκριτικά με άλλες γνωστές περιοχής της Πελαγονικής ζώνης (περιοχή Κάτω Ολύμπου) και είναι μετακρητιδική προανωηωκαινική. Επωθημένο κάλυμμα - Φλύσχης (f), ηλικίας Μαιστρίχτιο, ο οποίος συνίσταται από λεπτόκοκκους κυρίως ψαμμίτες με παρεμβολές αργιλικών σχιστολίθων χρώματος ανοιχτού καφέ, μερικές φορές σε πάγκους αρκετά παχείς, με στοιχεία από σχιστόλιθους και ψαμμίτες, μεγέθους μερικών εκατοστών και παρεμβολές ψαμμούχων ασβεστολίθων, ψαμμιτοκροκαλοπαγών και κροκαλοπαγών μικρού πάχους. Γενικά πρόκειται για εμφανίσεις των κατωτέρων μελών του φλύσχη. - Ασβεστόλιθοι (K s.k), ηλικίας Ανώτερω Κρητιδικό, οι οποίοι εμφανίζονται τεφροί έως τεφροκύανοι, λεπτο έως παχυστρωματώδεις, συχνά βιοκλαστικοί ή μικρολατυποπαγείς και τοπικά βιτουμενούχοι. Είναι ανακρυσταλλωμένοι, κατά θέσεις δολομιτιωμένοι και πυριτιωμένοι. Στη βάση τους είναι έντονα μυλονιτιωμένοι, με τεκτονικά ασβεστολιθικά λατυποπαγή. Ηωελληνικό τεκτονικό κάλυμμα (Προανωκρητιδικό) - Βασικά και υπερβασικά πετρώματα (σ), τα οποία απαντώνται σε όλο το πάχος του ηωελληνικού καλύμματος. Είναι βαθυπράσινα και καστανοπράσινα έως καστανόχρωμα πετρώματα, που αποτελούνται από σερπεντινίτες συχνά χλωριτιωμένους και σχιστοποιημένους με αμίαντο και γλαυκοφανή κατά θέσεις, πυροξενίτες, σερπεντινιωμένους περιδοτίτες με χρωμίτη σε ξενόμορφους διάσπαρτους κρυστάλλους και γάββρους. - Μαρμαρυγιακοί σχιστόλιθοι (sch-mi), οι οποίοι είναι κυρίως μοσχοβιτικοί και λιγότερο διμαρμαρυγιακοί και βιοτιτικοί με παρεμβολές επιδοτιτικών, χαλαζιακών, γλαυκοφανιτικών, ακτινολιθικών και χλωριτικών σχιστολίθων και μεταψαμμιτών, φυλλιτών, και ενστρώσεων κρυσταλλικών ασβεστολίθων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.23

26 Πελαγονική Ζώνη - Σχιστόλιθοι γνεύσιοι και γνευσιοσχιστόλιθοι (Js?gn,sch), ηλικίας Ανώτερου Ιουρασικού, οι οποίοι υπέρκεινται κανονικά των μεσοτριαδικών ανωιουρασικών μαρμάρων. Είναι κυρίως γνεύσιοι και κατά θέσεις οφθαλμογνεύσιοι, γνευσιοσχιστόλιθοι και λιγότερο σχιστόλιθοι. Οι γνεύσιοι είναι λευκοκρατικοί και εναλλάσσονται με τους γνευσιοσχιστόλιθους και τους σχιστόλιθους. Πολλές φορές οι γνευσιοσχιστόλιθοι εμφανίζονται σε στρώματα όπου και γίνεται εκμετάλλευσή τους. Συχνά μέσα στα πετρώματα αυτά απαντώνται ενστρώσεις κρυσταλλικών ασβεστολίθων και κατά θέσεις παρεμβολές μεταβασικών πετρωμάτων. - Μάρμαρα (Tm-Js.mr), ηλικίας Μέσου Τριαδικού - Ανώτερου Ιουρασικού, τα οποία αποτελούν την κανονική προς τα επάνω εξέλιξη των Κάτω Μέσο Τριαδικών σχηματισμών με τη μεσολάβηση, κατά θέσεις, ενός ορίζοντα που αποτελείται από ασβεστιτικούς και μοσχοβιτικούς σχιστολίθους, με παρεμβολές σιπολινών. - Σύνολο μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr), ηλικίας Κάτω Μέσο Τριαδικό, που έχουν υποστεί τις ίδιες φάσεις μεταμόρφωσης με αυτές του ηωελληνικού τεκτονικού καλύμματος. Οι σχηματισμοί αυτοί αποτελούν από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. Τα πετρώματα αυτά διασχίζονται ακανόνιστα από τριτογενείς όξινες φλεβικές διεισδύσεις. Στα ανώτερα μέλη των εν λόγω σχηματισμών απαντούν κατά θέσεις ενστρώσεις αδροκρυσταλλικών μαρμάρων. Αναφέρεται ότι τα λιθολογικά χαρακτηριστικά, των παραπάνω γεωλογικών σχηματισμών, πάνω στους οποίους εδράζεται η έκταση που καταλαμβάνει η Δ.Ε. Μηλεών (πρώην Δήμος Μηλεών), αναγράφονται αναλυτικά στην Προκαταρκτική Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας η οποία εκπονήθηκε στα πλαίσια της Α Φάσης του ΓΠΣ του Δήμου Μηλεών ΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Τα πετρώματα του κρυσταλλοσχιστώδους υποβάθρου της Πελαγονικής υπέστησαν τρεις φάσεις παραμορφώσεων (Άνω Λιθανθρακοφόρο, Ανώτερο Ιουρασικό Κάτω Κρητιδικό και Τριτογενές). Κατά την πρώτη παραμορφωτική φάση, Ερκύνιας ηλικίας, τα πετρώματα του κρυσταλλοσχιστώδους υποβάθρου της Πελαγονικής υπέστησαν μια πρώτη παραμόρφωση πριν το Άνω Λιθανθρακοφόρο. Η παραμόρφωση αυτή σχημάτισε πτυχές, [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.24

27 τέλειες ισοκλινείς μικροσκοπικής ή εκατοστομετρικής κλίμακας, αξονικής διεύθυνσης 155 ο ο, αν και οι υπάρχουσες παρατηρήσεις δεν είναι πολλές. Η παραμόρφωση αυτή σχημάτισε και την κύρια φύλλωση των πετρωμάτων του κρυσταλλοσχιστώδους. Κατά τη δεύτερη ορογενετική περίοδο Άνω Ιουρασικού Κάτω Κρητιδικού, έγινε η καταστροφή των δύο ωκεάνιων περιοχών Αξιού και Υποπελαγονικής εκατέρωθεν της Πελαγονικής ζώνης, αποτέλεσμα της οποίας ήταν ο ισχυρός τεκτονισμός των πετρωμάτων και η επώθηση των οφειολιθικών μαζών, με τα συνοδά ιζήματα βαθιάς θάλασσας, πάνω στα ηπειρωτικά περιθώρια της Πελαγονικής. Στο Άνω Ιουρασικό υπολογίζεται ότι έγινε η επώθηση των οφειολίθων από τη ζώνη Αξιού πάνω στο ανατολικό ανθρακικό κάλυμμα της Πελαγονικής καθώς και η επώθηση του ανατολικού ανθρακικού καλύμματος πάνω στο κρυσταλλοσχιστώδες υπόβαθρο. Στο Κάτω Κρητιδικό υπολογίζεται πως πραγματοποιήθηκε το κλείσιμο της δυτικής ωκεάνιας λεκάνης και η επώθηση των οφειολίθων της Υποπελαγονικής από ανατολικά προς δυτικά πάνω στο δυτικό ανθρακικό κάλυμμα της Πελαγονικής. Κατά την Τρίτη ορογενετική περίοδο του Τριτογενούς προκλήθηκε η λεπίωση των σχηματισμών και η επώθηση των λεπίων από Α προς Δ. Αποτέλεσμα της λεπίωσης είναι πολλές φορές και η αναστροφή των σχηματισμών, όπως συμβαίνει στο δυτικό περιθώριο της Πελαγονικής στη Δυτική Μακεδονία όπου ανήκει και η περιοχή μελέτης και στην οποία παρατηρείται πλήρης αναστροφή της δομής με τους βαθύτερους ορίζοντες να εφιππεύουν προς Δυσμάς τους ανώτερους. Σχήμα 3.3: Απλοποιημένη σχηματική γεωλογική τομή της Βόρειας Πελαγονικής ζώνης στην οποία φαίνονται οι ενότητες Βόρα (με αντικλινική δομή) και Βέρνου (με ανεστραμμένη λεπιοειδή διάταξη). 1: μολάσσα της Μεσοελληνικής αύλακας, 2: Άνω Κρητιδικά επικλυσιγενή ιζήματα, 3: οφειόλιθοι και συνοδά ιζήματα, 4: ιζήματα Υποπελαγονικής ζώνης, 5: ανθρακικό κάλυμμα Δυτικού Πελαγονικού περιθωρίου, 6: ανθρακικό κάλυμμα Ανατολικού Πελαγονικού περιθωρίου, 7 και 8: μετακλαστικά ιζήματα Περμοτριαδικού, 9: γνευσιωμένος γρανίτης Άνω Λιθανθρακοφόρου, 10 και 11: κρυσταλλοσχιστώδες υπόβαθρο Βέρνου, 12 15: κρυσταλλοσχιστώδες υπόβαθρο Βόρα (σχιστόλιθοι, γνεύσιοι, οφθαλμογνεύσιοι), 16: λέπια Αλμωπίας, 17: επωθήσεις Ανωτέρου Ιουρασικού Κάτω Κρητιδικού, 18: επωθήσεις - εφιππεύσεις Τριτογενούς, 19: επώθηση ζώνης Αλμωπίας (κατά Μουντράκη, 1983). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.25

28 3.4. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΤΩΝ ΡΗΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ Με τον όρο "ενεργός τεκτονική" θεωρούνται οι τεκτονικές κινήσεις του στερεού φλοιού της γης, που αναμένεται να εκδηλώσουν σε κάποιο μελλοντικό χρονικό διάστημα και θα έχουν άμεση επίδραση στο κοινωνικό σύνολο και στις ανθρώπινες δραστηριότητες και κατασκευές (Wallace 1981, Crowell 1986). Επίσης, με τον όρο "ενεργός τεκτονική" θεωρείται η πρόσφατη γεωλογική διαδικασία που σχετίζεται άμεσα με τη σεισμική δράση και τα άλλα γεωδυναμικά φαινόμενα της περιοχής (Παπαζάχος Β. & Παπαζάχος Κ. 989). Τα κριτήρια τα οποία έχουν προταθεί από διάφορους ερευνητές, ώστε να χαρακτηριστεί ένα ρήγμα πιθανά ενεργό ή ενεργό είναι αρκετά. Γεωλογικά κριτήρια Σύμφωνα με την επιτροπή U.S.N.R. ένα ρήγμα μπορεί να χαρακτηρισθεί γεωλογικά ενεργό όταν η μετακίνησή του κοντά η επάνω στην επιφάνεια της γης έχει γίνει το λιγότερο μία φορά εντός ετών ή έχει δραστηριοποιηθεί κατά τα τελευταία χρόνια γεγονός που διαπιστώνεται άμεσα προσδιορίζοντας την ηλικία των σχηματισμών που επηρεάζει το ρήγμα. Η γνώση της γεωλογίας των τεταρτογενών αποθέσεων και η προσεκτική μελέτη της μορφολογίας, του βαθμού καμπυλότητας και διάβρωσης των τεκτονικών πρανών ή της δαντέλωσης που εμφανίζει η μορφολογία σε σχέση με το ίχνος του ρήγματος, είναι απαραίτητα για να προσδιορισθεί ένα ρήγμα. Επίσης, οι έντονα λειασμένες κατοπτρικές επιφάνειες των ρηγμάτων και οι γραμμώσεις τεκτονικής ολίσθησης δίνουν πρόσθετα στοιχεία για την ενεργό δράση των ρηγμάτων. Ιστορικά κριτήρια Πληροφορίες για την ενεργό δράση των ρηγμάτων προέρχονται από ιστορικές πηγές για μεγάλους σεισμούς με επιφανειακές εκδηλωσεις. Γεωφυσικά κριτήρια Οι βαρυμετρικές και αερομαγνητικές μέθοδοι έρευνας συμβάλουν ουσιαστικά στον εντοπισμό των μεγάλων τεκτονικών ζωνών. Σεισμολογικά κριτήρια Μεγάλοι ή ακόμη και μικροί σεισμοί των οποίων τα επίκεντρα και τα εστιακά βάθη είναι προσδιορισμένα με ακρίβεια μπορούν αν ορίζουν τις θέσεις ενεργών ρηγμάτων. Επίσης, [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.26

29 σεισμικές ακολουθίες (προσεισμοί, μετασεισμοί, σμηνοσεισμοί) συνδέονται άμεσα με ενεργά ρήγματα, η γεωμετρία των οποίων μπορεί να καθορισθεί με ικανοποιητική ακρίβεια. Άλλα κριτήρια Άλλα επικουρικά στοιχεία για την ένδειξη της ενεργούς δράσης ενός ρήγματος είναι η ύπαρξη θερμομεταλλικών πηγών ή ατμίδων και τα γεωχημικά δεδομένα από τις αναλύσεις νερών κατά μήκος του ίχνους του, καθώς και η ανάπτυξη γεωθερμικών πεδίων στην ευρύτερη περιοχή. Στην ευρύτερη περιοχή του Πηλίου -σύμφωνα με την Διδακτορική Διατριβή "Νεοτεκτονική δομή και στρωματογραφία των νεογενών-τεταρτογενών ιζημάτων της λεκάνης Αλμυρού- Παγασητικού, Πηλίου, διαύλου Ωρέων-Τρικερίου και Μαλιακού" (Γαλανάκης Δ., 1997)- χαρτογραφήθηκαν, μέσω αεροφωτογραφιών και δορυφορικών εικόνων, 183 διαρρήξεις, με συνολικό μήκος 830km, ενώ ο μέσος όρος του μήκους τους είναι 4,5km. Σύμφωνα με την τεκτονική ανάλυση των ανωτέρω διαρρήξεων, έδειξε ότι η χερσόνησος του Πηλίου τέμνεται από τις ακόλουθες δύο κύριες διευθύνσεις διαρρήξεων. - ΒΑ ΝΔ διεύθυνσης - ΑΝΑ ΔΒΔ έως Α Δ διεύθυνσης - ΒΒΔ ΝΝΑ διεύθυνσης (δευτερεύουσες) Η δευτερεύουσα διεύθυνση διαρρήξεων αν και έχει μικρή παρουσία γραμμώσεων, είναι καθοριστική στη νεοτεκτονική εξέλιξη της περιοχής. ΝΕΟΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΗΛΙΟΥ Στα πλαίσια της ανωτέρω Διδακτορικής Διατριβής, από παρατηρήσεις υπαίθρου που έγιναν κατά μήκος των ακτών του Πηλίου έδειξαν ότι υπάρχουν μεγάλες ρηξιγενείς γραμμές, οι οποίες κατά κανόνα σχεδόν οριοθετούν τον ορεινό όγκο του Πηλίου. Όσον αφορά την τεκτονική ανάλυση του Δυτικού τμήματος του Πηλίου, όπου ανήκει και η περιοχή μελέτης, η μεγάλη ρηξιγενής γραμμή που ελέγχει τις δυτικές ακτές του Πηλίου είναι αυτή που εντοπίζεται νότια και νοτιοανατολικά της Αργαλαστής και έχει διεύθυνση ΒΒΔ ΝΝΑ έως Β Ν. Σε άλλες περιοχές βόρεια της Αργαλαστής είναι δύσκολο να εντοπισθεί αυτή η ρηξιγενής γραμμή εξαιτίας της φύσης των πετρωμάτων (σχιστόλιθοι) που τέμνονται από αυτή, με αποτέλεσμα να μην έχουν διατηρηθεί τα ίχνη της. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.27

30 Οι υποθαλάσσιες έρευνες που έχουν γίνει από την υπηρεσία υποθαλάσσιας γεωλογίας του Ι.Γ.Μ.Ε. στην περιοχή του Παγασητικού (Περισοράτης κ.α., 1990), έδειξαν ότι τα Ολοκαινικά ιζήματα που καλύπτουν τον πυθμένα του κόλπου κοντά στις δυτικές ακτές του Πηλίου έχουν δεχθεί την επίδραση κανονικών ρηγμάτων παράλληλων στην ρηξιγενή αυτή γραμμή. Το γεγονός αυτό αποτελεί ένα στοιχείο που τεκμηριώνει την σύγχρονη και ενεργή δράση της ρηξιγενούς αυτής γραμμής. Κατοπτρικές επιφάνειας ΒΒΔ ΝΝΑ διεύθυνσης, εντοπίζονται σε αποκομμένες εμφανίσεις των αλπικών ανθρακικών πετρωμάτων κατά μήκος της ακτής από τον οικισμό Καλάμου έως τη μικρή νήσο Αλατάς, όπου κατά θέσεις έχει δημιουργηθεί μικρού πάχους τεκτονικό λατυποπαγές και έχουν αποτεθεί πλευρικά κορήματα. Σε απόσταση 1.500m νοτιοδυτικά της Αργαλαστής το ρήγμα αυτό φέρει σε επαφή τους κρυσταλλικούς ασβεστόλιθους της περιοχής με πρόσφατες αποθέσεις του Ολοκαίνου και διασταυρώνεται με κανονικό ρήγμα που έχει διεύθυνση ΑΒΑ ΔΝΔ δημιουργώντας έτσι μία ζώνη έντονου κατακερματισμού στα μάρμαρα της περιοχής. Δυτικά της Αργαλαστής και ακριβώς βόρεια του οικισμού Καλάμου υπάρχουν μικρά υπολείμματα ημισυνεκτικών κροκαλοπαγών ποταμοχερσαίας προέλευσης με στοιχεία ανθρακικά και σχιστολιθικά και συνδετικό υλικό αργιλικό, ερυθρού χρώματος. Πρόκειται για μία μικρή εμφάνιση υπολειμματικού χαρακτήρα όπου η πιθανή ηλικία της τοποθετείται στο Πλειστόκαινο. Οι αποθέσεις αυτές κατακερματίζονται από μία δέσμη μικρών κανονικών ρηγμάτων που έχουν διεύθυνση ΒΑ ΝΔ και ΑΒΑ ΔΝΔ και κλίσεις επιπέδων κυρίως προς τα βόρεια. Τα μικρά αυτά ρήγματα είναι αποτέλεσμα της δράσης ενός μεγάλου κανονικού ρήγματος, της ίδιας διεύθυνσης και κλίσης επίσης προς τα βόρεια, που διέρχεται από την περιοχή του Καλάμου και καταλήγει στην ανατολική ακτή του Πηλίου στη θέση μεταξύ Αγίας Τριάδας και Ποτόκι. Νότια της προηγούμενης θέσης διέρχεται μέσα από τον οικισμό του Καλάμου ένα δεύτερο ρήγμα παράλληλο με το προηγούμενο και κλίση επιπέδων προς τα βόρεια και καταλήγει περίπου 500m νότια της Αγίας Τριάδας. Ακόμη νοτιότερα του Καλάμου και ακριβώς στη νότια πλευρά της μονής Πάου διέρχεται και τρίτο μεγάλο ρήγμα παράλληλο στα προηγούμενα, αλλά με κλίσεις επιπέδων προς τα νότια, που τέμνει κάθετα τον κορμό του Πηλίου και καταλήγει στην ανατολική ακτή του Πηλίου στην περιοχή του Αγίου Ταξιάρχη. Παρατηρείται λοιπόν ότι ο ορεινός όγκος του Πηλίου τέμνεται κάθετα από μεγάλα παράλληλα κανονικά ρήγματα με διεύθυνση ΑΒΑ ΔΝΔ και κλίσεις επιπέδων προς τα [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.28

31 βόρεια ή προς τα νότια. Ο εντοπισμός των ρηγμάτων αυτών είναι δύσκολος διότι διέρχονται μέσω των σχιστολίθων που δομούν το Πήλιο με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσονται έντονα πρανή και να μην διατηρούνται οι ρηξιγενείς επιφάνειες των ρηγμάτων λόγω της ταχύτητας διάβρωσης. Μπορούν όμως να εντοπιστούν οι κατοπτρικές τους επιφάνειες σε θέσεις που τέμνουν τα ανθρακικά πετρώματα του αλπικού υποβάθρου και σε ζώνες όπου δημιουργούν έντονο κατακερματισμό σε θέσεις διασταύρωσης με τα ΒΒΔ - ΝΝΑ ρήγματα. Χαρακτηριστικό των ρηγμάτων με διεύθυνση ΑΒΑ ΔΝΔ είναι ότι αν και αποτελούν ουσιαστικά προέκταση του ρήγματος της τάφρου του βορείου Αιγαίου, εντούτοις δεν εμφανίζουν καθόλου συνιστώσα οριζόντιας ολίσθησης και πρόκειται δηλαδή καθαρά για ρήγματα κανονικής μετάπτωσης. Επίσης, ο εντοπισμός στην περιοχή του Πηλίου, της προέκτασης προς τα ανατολικά του ρήγματος της Νέας Αγχιάλου είναι δύσκολος λόγω της φύσης των υλικών που τέμνει. Κατόπιν όμως μελέτης των αεροφωτογραφιών και δορυφορικών εικόνων της περιοχής, αλλά και η μελέτη της ανάπτυξης διάφορων μορφοτεκτονικών δομών, όπως οι μικρές ευθυγραμμίσεις ισοϋψών, οι αναπτύξεις απότομων πρανών όπου υπάρχουν εμφανίσεις μαρμάρων, αλλά και η απόθεση πλευρικών κορημάτων στην περιοχή της Γατζέας κατά μήκος συγκεκριμένης διεύθυνσης πιστοποιούν ότι το ρήγμα της Ν. Αγχιάλου αφού διέλθει υποθαλάσσια του Παγασητικού κόλπου, όπως έχει διαπιστωθεί και από υποθαλάσσιες έρευνες, διευθετείται σχεδόν παράλληλα στα ρήγματα που τέμνουν κάθετα τον κορμό του Πηλίου και ακολουθεί τη γραμμή Μαλάκιον Άνω Γατζέα και βόρεια από τα Καλά Νερά. Συμπερασματικά, η Δυτική πλευρά του Πηλίου, όπου ανήκει και η περιοχή μελέτης, ελέγχεται από δύο συστήματα ρηγμάτων, δηλαδή ένα σύστημα ΒΒΔ ΝΝΑ διεύθυνσης με σημαντική αριστερόστροφη συνιστώσα οριζόντιας μετατόπισης και ένα δεύτερο με διεύθυνση ΒΑ ΝΔ έως ΑΒΑ ΔΝΔ. Στο σχήμα 3.4 που ακολουθεί παρουσιάζεται μορφοτεκτονικός χάρτης του Πηλίου (Γαλανάκης, 1997) όπου απεικονίζονται τα δύο συστήματα ρηγμάτων, όπως συμπερασματικά προαναφέρθηκαν. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.29

32 Σχήμα 3.4: Μορφοτεκτονικός χάρτης Πηλίου (Γαλανάκης, 1997). Κατά τη φάση εκπόνησης της παρούσας μελέτης καταβλήθηκε προσπάθεια αναγνώρισης και καταγραφής τεκτονικών ασυνεχειών (ρηγμάτων) στον οικιστικό ιστό όλων των Τοπικών Κοινοτήτων του Δήμου. Στόχος της καταγραφής είναι η οριοθέτηση των τεκτονικών ασυνεχειών, οι οποίες δυνητικά θα μπορούσαν να αποτελέσουν υπό προϋποθέσεις (ενεργοποίησή τους εξαιτίας νέου σεισμού) αιτία εδαφικών διαρρήξεων, μιας και όπως είναι γνωστό η διέλευσή τους [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.30

33 από οικισμούς μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε κτίρια και υποδομές (δρόμους, δίκτυα κ.λπ).. Ο εντοπισμός των ρηγμάτων έγινε με την αξιολόγηση αεροφωτογραφιών και δορυφορικών εικόνων εντός των ορίων του εκάστοτε οικισμού, επειδή η επιτόπια (in situ) αναγνώρισή τους ήταν αδύνατη εξαιτίας της πυκνής δόμησης και της απουσίας φυσικών πρανών (στα δημιουργούμενα πρανή κατά μήκος του οδικού δικτύου εντός των ορίων οικισμών, έχουν διαμορφωθεί τοιχία αντιστήριξης με σκοπό την άρση τυχόν καταπτώσεων). Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και δορυφορικών εικόνων, τεκτονικές ασυνέχειες εντοπίστηκαν στους οικισμούς Μηλιές, Βυζίτσα, Άγιος Γεώργιος Νηλείας και Άνω Γατζέα. Όλα τα ρήγματα που εντοπίστηκαν εντός των οικισμών, χαρακτηρίζονται ως ανενεργά, έχουν ΒΑ-ΝΔ διεύθυνση και μόνο ένα στον οικισμό Άγιος Γεώργιος Νηλείας έχει διεύθυνση Α-Δ. Τα εν λόγω ρήγματα εμφαίνονται στα σχήματα 3.5 και 3.6 που ακολουθούν. Σχήμα 3.5: Απόσπασμα δορυφορικής απεικόνισης (google earth) όπου εμφαίνονται τα εντοπισμένα από αεροφωτογραφίες ρήγματα στα όρια του Δήμο Μηλεών (κόκκινο πολύγωνο) (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.31

34 Σχήμα 3.6: Απόσπασμα δορυφορικής απεικόνισης (google earth) όπου με κίτρινο σημειώνονται τα εντοπισμένα από αεροφωτογραφίες ρήγματα στα όρια του Δήμου Μηλεών, ενώ με κυανό πολύγωνο οριοθετούνται οι οικισμοί του Δήμου (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.32

35 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ 4. ΥΔΡΟΛΟΓΙΑ 4.1. ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΥΔΡΟΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ Η υδρολογική χωροθέτηση της περιοχής μελέτης γίνεται με βάση το N. 1739/87 και η περιοχής μελέτης ανήκει στο υδατικό διαμέρισμα (08) της Θεσσαλίας. Σύμφωνα με την Απόφαση Αριθμ. οικ. 706 «Καθορισμός των Λεκανών Απορροής Ποταμών της Χώρας και Ορισμού των Αρμόδιων Περιφερειών για τη Διαχείριση και Προστασία τους» (ΦΕΚ 1383/Β/ ) η περιοχή μελέτης ανήκει στην υπολεκάνη των Ρεμάτων Αλμυρού Πηλίου GR17, όπως διακρίνεται στο σχήμα που ακολουθεί (Σχήμα 4.1). Σχήμα 4.1: Αριστερά: Λεκάνες Απορροής και Υδατικά Διαμερίσματα. Στο πλαίσιο ιώδους χρώματος διακρίνεται δεξιά σε μεγέθυνση το υδατικό διαμέρισμα της Θεσσαλίας (08) και ο επιμερισμός αυτού στις υπολεκάνες GR16, GR17 και (ΦΕΚ 1383/Β/ ). Το κλίμα της περιοχής ανήκει στον ενδιάμεσο τύπο κλίματος μεταξύ μεσογειακού και μεσοευρωπαϊκού, με επικρατούντα τα χαρακτηριστικά του μεσοευρωπαϊκού στις περιοχές των πεδινών Τ.Κ. και εξελίσσεται σε ηπειρωτικό μεσοευρωπαϊκό στις περιοχές των ορεινών Τ.Κ. της Δ.Ε. Τα στοιχεία που εμφανίζονται στη συνέχεια έχουν ληφθεί από το μετεωρολογικό σταθμό Ζαγοράς Πηλίου, που βρίσκεται στο Δημοτικό σχολείο της Ζαγοράς. Ο σταθμός λειτουργεί σε υψόμετρο +505,0m και η χρονική διάρκεια καταγραφής των στοιχείων βροχής και θερμοκρασίας αφορά στα έτη 2009 έως [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.33

36 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ Στο Σχήμα 4.2 που ακολουθεί, παρουσιάζονται σε ραβδόγραμμα τα μέσα μηνιαία ύψη βροχής του μετεωρολογικού σταθμού Ζαγοράς Πηλίου. Υγρότερος μήνας εμφανίζεται ο Απρίλιος, με μέσο μηνιαίο ύψος βροχόπτωσης 859,37mm, ενώ ο μήνας με τη μικρότερη βροχόπτωση είναι ο Ιούλιος με μέσο μηνιαίο ύψος βροχόπτωσης 15,35mm. Σχήμα 4.2: Μέσα μηνιαία ύψη βροχής του μετεωρολογικού σταθμού Ζαγοράς Πηλίου. Στο σχήμα 4.3, παρουσιάζονται σε ραβδόγραμμα οι μέσες μηνιαίες θερμοκρασίες του μετεωρολογικού σταθμού Ζαγοράς Πηλίου, για το χρονικό διάστημα Η μέση μηνιαία θερμοκρασία της περιοχής είναι 14,8ºC και παίρνει τη μέση ελάχιστη τιμή της το μήνα Ιανουάριο (5,6ºC) και τη μέση μέγιστη τον Ιούλιο (24,9ºC). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.34

37 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ Σχήμα 4.3: Μέσες μηνιαίες θερμοκρασίες του μετεωρολογικού σταθμού Ζαγοράς Πηλίου. Ομβροθερμικό Διάγραμμα Οι Gaussen και Bagnouls δημιούργησαν ένα διάγραμμα, που καλείται "Ομβροθερμικό Διάγραμμα", στο οποίο απεικονίζεται, μήνα προς μήνα, η πορεία της μέσης μηνιαίας θερμοκρασίας σε ºC και του μέσου μηνιαίου ύψους βροχής σε mm. Το διάγραμμα αυτό έχει στην τετμημένη του μήνες του έτους και στις δύο τεταγμένες, τις μηνιαίες βροχοπτώσεις Ρ σε mm (στη δεξιά) και τις μέσες μηνιαίες θερμοκρασίες Τ σε ºC (στην αριστερή) σε κλίμακα διπλάσια των βροχοπτώσεων. Με την ένωση των σημείων των μηνιαίων βροχοπτώσεων προκύπτει η καμπύλη βροχόπτωσης ενώ με την ένωση των σημείων των μέσων μηνιαίων θερμοκρασιών προκύπτει η καμπύλη των θερμοκρασιών. Τα δύο σημεία τομής των καμπυλών δείχνουν το χρονικό σημείο όπου Ρ = 2Τ. Όταν η καμπύλη των βροχοπτώσεων διέρχεται κάτω από την καμπύλη των θερμοκρασιών τότε έχουμε Ρ < 2Τ. Η επιφάνεια που περικλείεται από τις δυο αυτές καμπύλες μεταξύ των δύο σημείων των τομών (Ρ=2Τ) δείχνει τη διάρκεια και την ένταση της ξηράς περιόδου. Αυτό δικαιολογείται, γιατί αν θεωρηθούν οι βροχοπτώσεις στο υδατικό ισοζύγιο ως ωφέλιμο μέγεθος, τότε οι θερμοκρασίες εμμέσως εκφράζουν τις απώλειες από την εξάτμιση και τη διαπνοή. Όσο υψηλότερες είναι οι θερμοκρασίες, τόσο υψηλότερες είναι οι υδατικές απώλειες από την εξάτμιση και τη διαπνοή. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.35

38 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ Σχήμα 4.4: Ομβροθερμικό διάγραμμα του μετεωρολογικού σταθμού Ζαγοράς Πηλίου. Εξετάζοντας το ομβροθερμικό διάγραμμα του σχήματος 4.4 διαπιστώνεται έλλειμμα νερού (ξηρή περίοδος) στο υδατικό ισοζύγιο της περιοχής στο χρονικό διάστημα από τέλη Απριλίου έως μέσα Σεπτεμβρίου, ενώ στο υπόλοιπο χρονικό διάστημα διαπιστώνεται περίσσεια νερού (υγρή περίοδος). Βιοκλίμα Το ανάγλυφο και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά μιας περιοχής διαμορφώνουν, μαζί με τους βιοκλιματικούς ορόφους, ζώνες, στις οποίες προσιδιάζουν συγκεκριμένες καταληκτικές διαπλάσεις. Η διαδοχή των διαπλάσεων βαίνει από τη νηρητική ζώνη προς την αλπική περιοχή (κατακόρυφη διαδοχή) και ακολουθεί το γεωγραφικό πλάτος (οριζόντια διαδοχή). Η έκταση που θα καταλάμβανε στο χώρο μια καταληκτική διάπλαση, αναφέρεται ως ζώνη εξάπλωσης και υποδιαιρείται σε υποζώνες και αυξητικούς ορόφους. Οι καταληκτικές διαπλάσεις προσδιορίζονται από τα κλιματικά, εδαφικά και τοπογραφικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης περιοχής και τα κυρίαρχα είδη της χλωρίδας (παρούσας κατάστασης και του παρελθόντος). Για τον προσδιορισμό των πιθανών καταληκτικών διαπλάσεων ο L. Emberger προσδιόρισε, με κλιματικά κριτήρια, τα όρια εξάπλωσής τους. Η ταξινόμηση των διαφόρων μετεωρολογικών σταθμών και η τοποθέτησή τους στους διάφορους βιοκλιματικούς ορόφους πραγματοποιείται με τον υπολογισμό του «ομβροθερμικού πηλίκου», βάσει του τύπου του Emberger. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.36

39 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ 1000 P Q2 M m ( M m) 2 όπου: Q 2 : ομβροθερμικό πηλίκο Ρ: ετήσια βροχόπτωση σε mm Μ: μέσος όρος των μέγιστων θερμοκρασιών του θερμότερου μήνα σε απόλυτους βαθμούς (-273,15 C = o Κ) m: μέσος όρος των ελαχίστων θερμοκρασιών του ψυχρότερου μήνα, επίσης σε απόλυτους βαθμούς. Στο κλιματόγραμμα του Emberger (Σχήμα 4.5) οι μετεωρολογικοί σταθμοί, τοποθετούνται με βάση τις συντεταγμένες Q 2 και m. Οι καμπύλες γραμμές που προκύπτουν, αποτελούν τα όρια των βιοκλιματικών ορόφων, ενώ οι κατακόρυφες ευθείες διαχωρίζουν τους υπόορόφους κάθε βιοκλιματικού ορόφου. Συγκεκριμένα, στην περιοχή μελέτης σύμφωνα με τα στοιχεία του μετεωρολογικού σταθμού Ζαγοράς Πηλίου (Σχήματα 4.2 και 4.3) το βιοκλίμα διαμορφώνεται ως εξής: Βιοκλιματικός όροφος: Υγρός με χειμώνα ψυχρό (Q 2 = 185,28, m= 1,06) [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.37

40 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ Ζαγορά Σχήμα 4.5: Κλιματικό διάγραμμα του Emberger. Με κόκκινο κύκλο εμφαίνεται η θέση του μετεωρολογικού σταθμού Ζαγοράς. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.38

41 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ 5. ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ 5.1. ΣΕΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕΙΣΜΙΚΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑ Σεισμική επικινδυνότητα σε μια θέση, όπου υπάρχει ή πρόκειται να γίνει μια τεχνική κατασκευή, είναι μια ποσότητα Η, της οποίας το μέτρο αποτελεί η αναμενόμενη ένταση της σεισμικής κίνησης στη θέση αυτή. Η ένταση αυτή μπορεί να μετρηθεί με την αναμενόμενη εδαφική επιτάχυνση γ ή την εδαφική ταχύτητα U ή την εδαφική μετάθεση S της σεισμικής κίνησης ή με την αναμενόμενη μακροσεισμική ένταση I. Σχήμα 5.1: Οι τρεις κατηγορίες (Ι, ΙΙ, ΙΙΙ) ζωνών σεισμικής επικινδυνότητας στις οποίες χωρίστηκε ο Ελληνικός χώρος. (Δ17α/115/9ΦΝ.275/03). Η ευρύτερη περιοχή μελέτης δεν παρουσιάζει έντονη σεισμική δραστηριότητα. Σύμφωνα με το χάρτη ζωνών σεισμικής επικινδυνότητας (Σχήμα 5.1) που περιέχεται στο Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό (ΕΑΚ 2000) και την απόφαση Δ17α/115/9ΦΝ.275/03 τροποποίησης του ΕΑΚ 2000, η περιοχή μελέτης ανήκει στη ζώνη ΙΙ που είναι της μέσης σεισμικής δραστηριότητας, για τον Ελληνικό χώρο. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.39

42 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ Για κάθε μία από τις τρεις κατηγορίες ζωνών οι αναμενόμενες επιταχύνσεις σε συνάρτηση με τη μέση περίοδο επανάληψης δίνονται από τις σχέσεις: logγm = logtm (Κατηγορία Ι) logγm = logtm (Κατηγορία ΙI) logγm = logtm , (Κατηγορία ΙII) Συνήθως, ως μέγιστη τιμή μιας παραμέτρου της εδαφικής σεισμικής κίνησης, η οποία δεν πρέπει να προκαλέσει βλάβες ή μπορεί να προκαλέσει μικρές βλάβες εύκολα επισκευάσιμες καθορίζεται εκείνη, η οποία έχει τη μέγιστη πιθανότητα να συμβεί κατά το χρόνο ζωής της κατασκευής (π.χ. Τm=60 έτη). Ως μέγιστη τιμή μιας παραμέτρου της εδαφικής κίνησης η οποία δεν πρέπει να προκαλέσει κατάρρευση της οικοδομής θεωρείται, συνήθως, εκείνη που έχει μεγάλη μέση περίοδο επανάληψης (π.χ. Τm=1000έτη). Στον παρακάτω πίνακα δίνονται οι τιμές της μακροσεισμικής έντασης Ι και των δύο παραμέτρων της μέγιστης εδαφικής κίνησης (γm, υm) για τις δύο αυτές σεισμικές κινήσεις, δηλαδή για Τm=60 έτη και Τm=1000 έτη. Τέτοιες τιμές δίνονται για κάθε μια από τις τρεις κατηγορίες των ζωνών σεισμικής επικινδυνότητας που παρουσιάζονται στον πίνακα 5.1. Πίνακας 5.1: Τιμές των παραμέτρων της εδαφικής σεισμικής κίνησης (Ι, γm, υm) για τις τρεις κατηγορίες σεισμικών ζωνών και για μέσες περιόδους επανάληψης: α) Τm=60 έτη και β) Τm=1.000 έτη. α) Τm=60 έτη β) Τm=1000 έτη Ζώνη I γm (g) υm (cm/sec) I γm (g) υm (cm/sec) I 6,7 0, ,0 0,26 27 ΙΙ 7,2 0, ,5 0,35 40 ΙII 8,1 0, ,2 0,55 69 Στον πίνακα που ακολουθεί (πίνακας 5.2) δίνονται οι τιμές της μέγιστης εδαφικής επιτάχυνσης γm και της μέγιστης εδαφικής ταχύτητας, υm, για πέντε τιμές της μακροσεισμικής έντασης. Γενικά παρατηρείται ότι οι σεισμοί στον Ελληνικό χώρο προκαλούν βλάβες (Ι>VI) όταν η μέγιστη εδαφική επιτάχυνση υπερβαίνει την τιμή 74cm/sec 2 (=0,08g) και η μέγιστη εδαφική ταχύτητα την τιμή 6cm/sec. Πίνακας 5.2: Τιμές της μέγιστης εδαφικής επιτάχυνσης (γ) και της μέγιστης εδαφικής ταχύτητας (u) για πέντε τιμές της μακροσεισμικής έντασης. Ι γ (cm/sec 2 ) u (cm/sec) VI 74 6 VII VIII IX X [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.40

43 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ Στη συνέχεια δίνεται η σεισμική δραστηριότητα της περιοχής, για μεγέθη σεισμών Μ 4,5 βαθμούς της κλίμακας Richter από το 550π.Χ. έως τον Ιούλιο του 2013 (πίνακας 5.3, Σχήμα 5.2) (πηγή: Α.Π.Θ., Τμήμα Γεωλογίας, Τομέας Γεωφυσικής). Πίνακας 5.3: Σεισμική δραστηριότητα της ευρύτερης περιοχής μελέτης (από φ=38º 50 έως φ=39º 50 και από λ=22º 35 έως λ=23º 35 ) για σεισμούς μεγέθους πάνω από 4,5 βαθμούς της κλίμακας Richter. ΕΤΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΚΟΣ ΜΕΓΕΘΟΣ ,70 23,30 7, ,85 22,78 7, ,90 22,60 6, ,40 22,60 6, ,90 22,90 6, ,40 22,70 6, ,20 23,20 6, ,20 23,50 4, ,20 23,50 4, ,20 23,00 4, ,20 23,00 4, ,20 23,50 5, ,67 22,93 6, ,50 23,00 5, ,50 23,00 5, ,50 23,00 5, ,50 23,00 5, ,50 23,00 4, ,00 23,50 5, ,40 23,00 5, ,60 23,20 6, ,60 23,20 5, ,00 23,50 4, ,00 23,50 4, ,00 23,50 4, ,00 23,50 4, ,00 23,50 4, ,20 23,20 5, ,10 23,50 5, ,10 23,50 5, ,10 23,50 4, ,10 23,50 4, ,00 22,80 4, ,90 23,00 5, ,00 23,00 5, ,00 23,50 4, ,10 23,00 4, ,10 23,50 4, ,30 23,30 4, ,30 23,50 5, ,30 23,50 5, ,20 23,50 5, ,20 23,50 4, ,30 22,80 4, ,80 23,50 4, ,80 23,50 4, ,50 23,00 4,8 [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.41

44 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ ΕΤΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΚΟΣ ΜΕΓΕΘΟΣ ,60 23,10 6, ,50 23,00 4, ,47 23,13 6, ,50 23,00 4, ,50 23,00 4, ,50 23,00 4, ,50 23,00 4, ,20 23,00 4, ,20 23,50 4, ,00 23,20 4, ,50 23,00 4, ,50 22,70 5, ,00 22,70 4, ,50 22,60 5, ,50 22,60 5, ,20 23,20 4, ,10 23,00 4, ,90 23,30 4, ,90 23,30 4, ,90 23,30 4, ,90 23,30 4, ,90 23,30 4, ,10 23,50 4, ,00 23,40 5, ,00 22,60 4, ,20 23,40 4, ,20 23,40 4, ,40 22,60 4, ,40 23,10 4, ,40 23,10 4, ,27 23,00 6, ,30 23,10 5, ,30 23,10 4, ,30 23,00 4, ,00 22,80 4, ,00 22,80 5, ,30 23,10 5, ,30 22,70 6, ,38 22,63 6, ,30 22,60 4, ,30 22,60 4, ,30 23,00 5, ,20 22,80 6, ,30 22,60 4, ,50 22,80 4, ,30 22,60 4, ,30 22,60 4, ,30 22,60 5, ,30 22,60 4, ,30 22,60 5, ,60 22,90 4, ,30 22,70 4, ,30 22,70 5, ,30 22,70 4, ,40 22,60 4, ,40 22,80 5, ,40 22,70 4,8 [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.42

45 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ ΕΤΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΚΟΣ ΜΕΓΕΘΟΣ ,40 22,70 4, ,40 22,70 4, ,40 22,90 4, ,90 23,50 4, ,50 23,00 4, ,50 23,00 4, ,50 23,00 4, ,40 23,10 4, ,40 23,10 4, ,30 22,70 5, ,30 22,70 5, ,20 22,60 5, ,50 22,80 4, ,80 23,30 4, ,40 23,10 4, ,00 23,25 4, ,11 23,47 4, ,90 22,90 4, ,10 23,50 4, ,14 23,55 5, ,65 22,68 4, ,72 23,21 5, ,80 23,50 4, ,09 23,34 4, ,80 23,40 4, ,00 23,44 4, ,91 23,56 4, ,13 23,40 4, ,18 23,39 4, ,11 23,40 4, ,32 23,16 5, ,01 23,42 4, ,28 23,30 4, ,13 23,52 5, ,34 22,91 4, ,29 22,66 4, ,56 23,26 4, ,29 23,03 4, ,30 22,91 4, ,21 23,03 4, ,29 22,93 4, ,24 22,98 4, ,18 23,00 4, ,29 22,89 4, ,25 22,89 5, ,30 22,94 4, ,24 22,91 4, ,23 22,98 5, ,27 22,93 6, ,30 22,90 4, ,16 22,68 6, ,22 22,81 4, ,31 22,87 5, ,22 22,95 4, ,29 23,03 4, ,24 22,88 4, ,32 22,93 5,4 [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.43

46 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ ΕΤΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΛΑΤΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΚΟΣ ΜΕΓΕΘΟΣ ,29 23,03 4, ,28 23,07 4, ,28 23,12 4, ,23 22,78 4, ,32 22,66 5, ,21 22,75 4, ,25 22,83 5, ,29 23,02 4, ,26 23,07 4, ,24 23,07 4, ,19 22,73 4, ,33 22,94 4, ,30 23,19 4, ,29 23,05 4, ,26 22,90 4, ,31 23,01 5, ,19 22,79 4, ,26 22,72 5, ,29 22,72 4, ,27 22,76 4, ,29 23,05 4, ,29 23,05 4, ,28 23,09 4, ,34 23,17 4, ,26 22,78 4, ,12 23,39 4, ,28 22,95 4, ,32 22,87 4, ,29 22,90 4, ,27 23,06 4, ,21 23,46 4, ,26 22,90 4, ,26 22,81 5, ,24 22,97 4, ,88 23,38 4, ,29 22,82 4, ,09 23,47 4, ,24 23,53 4, ,24 23,50 5, ,29 23,57 4, ,28 23,54 4, ,15 23,47 4, ,97 23,25 4, ,87 23,53 4, ,01 23,19 5, ,99 23,38 4, ,02 23,33 4, ,38 23,55 5, ,36 23,55 4, ,84 23,55 4,9 [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.44

47 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ Σχήμα 5.2 Απόσπασμα δορυφορικής απεικόνισης, με τη γεωγραφική κατανομή των επικέντρων των σεισμών της ευρύτερης περιοχής μελέτης, για μεγέθη σεισμών Μ 4,5 βαθμούς της κλίμακας Richter από το 550π.Χ. έως τον Ιούλιο του 2013 (πηγή: Α.Π.Θ., Τμήμα Γεωλογίας, Τομέας Γεωφυσικής). Στοιχεία Ιστορικής Σεισμικότητας στη Θεσσαλία Στη Θεσσαλία σύμφωνα με τα αρχεία των καταγεγραμμένων σεισμών έγιναν κατά το δεύτερο μισό του 20 ου αιώνα τρεις πολύ ισχυροί σεισμοί. Ο πρώτος εξ αυτών έγινε στις 30 Απριλίου του 1954 με επίκεντρο την περιοχή των Σοφάδων και μέγεθος 7,0. Ο δεύτερος έγινε στις 8 Μαρτίου του 1957 με επίκεντρο την περιοχή του Βελεστίνου και μέγεθος 6,8, Ο τελευταίος ισχυρός σεισμός έγινε στις 9 Ιουλίου του 1980, με επίκεντρο την περιοχή Αλμυρός Νέα Αγχίαλος και το μέγεθος του ήταν 6,5. Οι σεισμοί προκάλεσαν εδαφικές διαρρήξεις και σειρά παραμορφώσεων της επιφάνειας του εδάφους που περιλαμβάνονται στα πρωτογενή εφήμερα και δευτερογενή [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.45

48 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ φαινόμενα. Οι σεισμοί αυτοί έγιναν κατά μήκος της ρηξιγενούς ζώνης της Νοτίου Θεσσαλίας, πάνω σε κανονικά ρήγματα. Αντίθετα στην περιοχή της Βόρειας Θεσσαλίας όπου είναι γνωστά μια σειρά ρηγμάτων, κατά τους τελευταίους αιώνες δεν έχει καταγραφεί ισχυρή σεισμική δόνηση εκτός από το σεισμό του Ωστόσο, κάποιοι σεισμοί ενδεχομένως να λείπουν επειδή ο σεισμολογικός κατάλογος έχει πολλά κενά. Για την περιοχή αυτή και κατά την περίοδο οι Papazachos and Papazachou αναφέρουν 13 γεγονότα με μεγέθη περίπου 6 Μs. Το Σεισμολογικό Δελτίο του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου αναφέρει από ενόργανες καταγραφές της περιόδου γεγονότα με επιφανειακό μέγεθος άνω του 5,5 που σχετίζονται με βάση τα στοιχεία του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου με τη ρηξιγενή ζώνη της Νότιου Θεσσαλίας. Στο παρακάτω (Σχήμα 5.3) εμφανίζονται αριθμημένα τα έντεκα γνωστά ρήγματα στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας. Στον πίνακα που ακολουθεί (Πίνακας 5.4) παρουσιάζονται: το όνομα του κάθε ρήγματος, το μήκος του L (σε km), το αζίμουθιο ζ, η κλίση του θ, η γωνία ολίσθησης λ (που έχει τιμή 90 0 για τα κανονικά ρήγματα), καθώς και τα έτη γένεσης και τα μεγέθη (σε παρένθεση) των ισχυρών (Μ 6.0) σεισμών μετά το 1500 που συνδέονται με κάθε ένα από τα ρήγματα. Όπως είναι εμφανές από το σχήμα 5.3, τα ρήγματα της Θεσσαλίας συγκροτούν δύο κύρια δίκτυα, αυτό της βόρειας Θεσσαλίας κατά μήκος του Πηνειού ποταμού και το άλλο με μεγαλύτερα ρήγματα κατά μήκος των νότιων παρυφών της Θεσσαλικής πεδιάδας. Πίνακας 5.4: Στοιχεία των γνωστών ρηγμάτων στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας. Α/Α Όνομα Ρήγματος L ζ θ λ Έτη και Μεγέθη σεισμών 1 Μετέωρα (6.4),1665(6.0), 1787 (6.0) 2 Τρίκαλα (6.0), 1674(6.0), 1735(6.4) 3 Πηνειάς (6.2) 4 Λάρισα (6.0), 1731(6.0), 1781(6.2), 1941(6.3) 5 Ελασσόνα (6.1) 6 Κεραμίδα (6.4), 1911(6.0), 1930(6.1) 7 Άγραφα (6.0), 1566(6.4), 1966(6.2) 8 Σοφάδες (7.0) 9 Φάρσαλα (6.6), 1773(6.4), 1957(6.8) 10 Ν. Αγχίαλος (6.0), 1955(6.2), 1980(6.5) 11 Άρτα (6.4) [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.46

49 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΣΤΑΔΙΟ Σχήμα 5.3: Τα έντεκα (11) ρήγματα της Θεσσαλίας και των γύρων περιοχών που έδωσαν ισχυρούς σεισμούς (Μ 6.0) κατά τους ιστορικούς χρόνους. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.47

50 6. ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ Στα προηγούμενα κεφαλαία παρατέθηκαν κάποια γενικά στοιχεία (γεωμορφολογία, γεωλογία, τεκτονικά, υδρολογικά, σεισμολογικά στοιχεία) για την ευρύτερη περιοχή της Δ.Ε. Μηλεών. Στο κεφάλαιο αυτό θα παρατεθούν και θα συζητηθούν τα στοιχεία που συλλέχθηκαν κατά την εργασία υπαίθρου και τη γεωλογική χαρτογράφηση, η οποία εκτελέστηκε, για τα όρια των οικισμών του Δήμου Μηλεών, στα πλαίσια της Β1 Φάσης της μελέτης Γεωλογικής Καταλληλότητας του Σχεδίου Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοιχτής Πόλης (Σ.Χ.Ο.Ο.Α.Π.) του πρώην Δήμου Μηλεών. Για κάθε οικισμό, περιγράφεται αρχικά η θέση του, ενώ αναλύεται η μορφολογία εντός των ορίων των οικισμών με χρήση λογισμικού Γεωγραφικών Πληροφοριακών Συστημάτων, όπου χωρίζεται σε 5 ομάδες κλίσεων (0º -10º, 10º -25º, 25º -35º, 35º -45º και >45º). Έπειτα καταγράφονται οι παρατηρήσεις επί του γεωλογικού υποβάθρου, του επιφανειακού στρώματος, καθώς και τεκτονικών στοιχείων όπου αυτά παρατηρούνται. Στη συνέχεια περιγράφεται το υδρογραφικό δίκτυο, όπου αυτό παρατηρείται, εντός των οικισμών, ενώ ακολούθως αναφέρονται οι τεχνικογεωλογικοί χαρακτήρες των σχηματισμών που παρατηρήθηκαν στην περιοχή μελέτης. Τα ακριβή πολεοδομικά στοιχεία για την εσωτερική οργάνωση των οικισμών και τους περιορισμούς δόμησής τους, αναφέρονται αναλυτικά στο τεύχος της Πολεοδομικής μελέτης ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΗΛΕΙΑΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Άγιος Γεώργιος Νηλείας χωροθετείται σε απόσταση περί τα 12km ανατολικά της πόλης του Βόλου και είναι χτισμένος κατά μήκος του οδικού άξονα της επαρχιακής οδού Αγριάς Μηλεών. Στον εν λόγω οικισμό, όπως και στους υπόλοιπους οικισμούς του Δήμου Μηλεών, δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Προεξέχουσα χρήση στο οικιστικό σύνολο είναι αυτή της γενικής κατοικίας. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 61,25 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των κατοίκων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.48

51 Αγ. Γεώργιος Νηλείας Σχήμα 6.1: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Αγίου Γεωργίου Νηλείας (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Κυρίαρχες χρήσεις του οικισμού προβλέπεται να αποτελέσουν οι χρήσεις της μόνιμης και παραθεριστικής κατοικίας και του τουρισμού αναψυχής. Οι χρήσεις αυτές προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το άρθρ. 30 του Ν. 4269/2014, ενώ στην περιοχή που αποτελεί το κέντρο του οικισμού προτείνεται η χωροθέτηση χρήσεων Πολεοδομικού Κέντρου (ΠΚ) σύμφωνα με τον Ν. 4269/2014. Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.2). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.49

52 Σχήμα 6.2: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Άγιος Γεώργιος Νηλείας. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.2) και το ιστόγραμμα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.3), προκύπτει ότι η έκταση του οικισμού παρουσιάζει κυρίως κλίσεις 10-35%. Ειδικότερα, το 32,85% της έκτασης του οικισμού Αγίου Γεωργίου Νηλείας παρουσιάζει ήπιες κλίσεις 0-25%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 25%. Ειδικότερα, 29,14% περίπου του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 25-35% και το 28,26% παρουσιάζει κλίσεις 35-45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μέτριες. Τέλος το 19,76% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει εδαφικές κλίσεις >45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως απότομες περιοχές και σχετίζονται με απότομα πρανή, τομές δρόμων, απότομες κοιλάδες κ.λπ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.50

53 Σχήμα 6.3: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Άγιος Γεώργιος Νηλείας ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Άγιος Γεώργιος Νηλείας εδράζεται εξ ολοκλήρου στο σχηματισμό των σχιστόλιθων. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση η περιοχή του οικισμού Άγιος Γεώργιος Νηλείας εδράζεται στο σχηματισμό των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi). Ο σχηματισμός αυτός συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.51

54 Αγ. Γεώργιος Νηλείας Σχήμα 6.4: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Άγιος Γεώργιος Νηλείας, ενώ με κόκκινη γραμμή σημειώνονται τα εντοπισμένα από αεροφωτογραφίες ρήγματα της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Ο οικισμός του Αγίου Γεωργίου, αποτελεί ορεινό οικισμό του Δήμου, παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο και μεγάλες εδαφικές κλίσεις. Λόγω της έντονης μορφολογίας της περιοχής έχει αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή εδαφικός μανδύας, κατά θέσεις, σημαντικού πάχους, ο οποίος έχει καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Άγιος Γεώργιος Νηλείας εντοπίστηκαν τρία (3) ρήγματα, τα οποία διασχίζουν τον οικισμό με διεύθυνση ΒΑ ΝΔ και ένα (1) με διεύθυνση Α- Δ, όπως εμφαίνονται και στο ανωτέρω σχήμα ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Αγίου Γεωργίου Νηλείας, παρατηρούνται αρκετά σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της Γ.Υ.Σ. κλίμακας 1:5.000, ενώ πολλά από αυτά εντοπίστηκαν και κατά την εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου. Εντός των ορίων του οικισμού, παρατηρήθηκε πλήθος ρεμάτων εποχιακής ροής. Η μορφή του υδρογραφικού δικτύου είναι δενδροειδής, ενώ οι κλάδοι των ρεμάτων είναι πρώτης και δεύτερης τάξης οι οποίοι καταλήγουν σε κλάδους μεγαλύτερης τάξης αποστραγγίζοντας τον οικισμό από τα επιφανειακά ύδατα. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.52

55 Άγιος Γεώργιος Νηλείας Σχήμα 6.5: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Άγιος Γεώργιος Νηλείας, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος, καθώς και ως βράχος. Παρακάτω παρουσιάζονται αναλυτικά τα χαρακτηριστικά κατηγοριοποίησης των εδαφών. Χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη Είναι οι επιφανειακές εδαφικές στρώσεις, στις οποίες εντάσσονται οι φυτικές γαίες, η ιλύς, η τύρφη, τα οργανικά εδάφη, καθώς και τα εδάφη που έχουν προέλθει από επιχωματώσεις με ανομοιογενή γαιώδη ή λεπτόκοκκα υλικά, μη συμπυκνωμένα. Γαίες και ημίβραχος Είναι κάθε είδους εδαφικοί σχηματισμοί, όπως η άργιλος, η μάργα, ο πηλός, τα αμμοχάλικα, τα χαλίκια, οι κροκάλες, οι λατύπες, οι λίθοι, όλα τα είδη πετρωμάτων τα οποία είναι διερρηγμένα ή κατακερματισμένα, εύθρυπτα, εύθραυστα, αποφλοιούμενα, οι σταθεροποιημένες λόγω χημικών αντιδράσεων στρώσεις άμμου ή χαλικίων, στρώσεις μάργας ή άλλων εδαφών συγκολλημένων ή συνδεδεμένων, που δεν περιέχουν λίθους διαμέτρου μεγαλύτερης των 2,00mm. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.53

56 Επίσης περιλαμβάνονται οι συμπαγείς και σκληρές άργιλοι, οι χαλαροί και όχι καλώς συγκολλημένοι ψαμμίτες, τα χαλαρά και όχι καλώς συγκολλημένα κροκαλοπαγή και λατυποπαγή, τα κορήματα και προϊόντα έκπλυσης κλιτύων, ο μαλακός ή αποσαθρωμένος βράχος, καθώς και τμήματα συμπαγούς βράχου με όγκο όχι μεγαλύτερο από 0,50m 3. Βράχος Είναι το συμπαγές πέτρωμα που δεν μπορεί να εκσκαφθεί εάν δεν χαλαρωθεί με τη χρήση εκρηκτικών ή υδραυλικής σφύρας, καθώς και οι ογκόλιθοι ή αποσπασμένα τεμάχια συμπαγούς βράχου, όγκου μεγαλύτερου του 0,50m 3. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Άγιος Γεώργιος Νηλείας μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχοι (σχιστόλιθοι) - Γαίες-Ημίβραχοι (εδαφικός μανδύας) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Από άποψη σεισμικής επικινδυνότητας, στον Ε.Α.Κ. 2000, τα εδάφη κατατάσσονται σε πέντε κατηγορίες Α, Β, Γ, Δ και Χ (Πίνακας 6.1). Πίνακας 6.1: Κατηγορίες εδάφους. ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Βραχώδεις ή ημιβραχώδεις σχηματισμοί εκτεινόμενοι σε αρκετή έκταση και βάθος, με την προϋπόθεση ότι δεν παρουσιάζουν έντονη αποσάθρωση. Στρώσεις πυκνού κοκκώδους υλικού με μικρό ποσοστό ιλυοαργιλικών Α προσμίξεων, πάχους μικρότερου των 70m. Στρώσεις πολύ σκληρής προσυμπιεσμένης αργίλου πάχους μικρότερου των 70m. Εντόνως αποσαθρωμένα βραχώδη ή εδάφη που από μηχανική άποψη μπορούν να εξομοιωθούν με κοκκώδη. Β Στρώσεις κοκκώδους υλικού μέσης πυκνότητας πάχους μεγαλύτερου των 5m ή μεγάλης πυκνότητας πάχους μεγαλύτερου των 70m. Στρώσεις σκληρής προσυμπιεσμένης αργίλου πάχους μεγαλύτερου των 70m. Στρώσεις κοκκώδους υλικού μικρής σχετικής πυκνότητας πάχους μεγαλύτερου Γ των 5m ή μέσης πυκνότητας πάχους μεγαλύτερου των 70m. Έδαφος με μαλακές αργίλους υψηλού δείκτη πλαστιμότητας (I Δ p >50) συνολικού πάχους μεγαλύτερου των 10m. Χαλαρά λεπτόκοκκα αμμοϊλιώδη εδάφη υπό τον υδάτινο ορίζοντα, που ενδέχεται να ρευστοποιηθούν (εκτός αν ειδική μελέτη αποκλείει τέτοιο κίνδυνο, Χ ή γίνει βελτίωση των μηχανικών τους ιδιοτήτων). Εδάφη που βρίσκονται δίπλα σε εμφανή τεκτονικά ρήγματα. Απότομες κλιτείς καλυπτόμενες με προϊόντα χαλαρών πλευρικών κορημάτων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.54

57 ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ Χαλαρά κοκκώδη ή μαλακά ιλυοαργιλικά εδάφη, εφόσον έχει αποδειχθεί ότι είναι επικίνδυνα από άποψη δυναμικής συμπυκνώσεως ή απώλεια αντοχής. Πρόσφατες χαλαρές επιχωματώσεις. Οργανικά εδάφη. Εδάφη κατηγορίας Γ με επικινδύνως μεγάλη κλίση. Με βάση την ανωτέρω κατάταξη, οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Άγιος Γεώργιος Νηλείας ανήκουν στις κατηγορίες Β και Χ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζονται στον πίνακα 6.2. Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). Πίνακας 6.2: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Άγιος Γεώργιος Νηλείας. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Σχιστόλιθος Β 0,15 0,60 Εδαφικός μανδύας Χ - - Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΠΙΝΑΚΑΤΕΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Πινακάτες χωροθετείται σε απόσταση περί τα 15km ανατολικά της πόλης του Βόλου και είναι χτισμένος κατά μήκος του οδικού άξονα Αγριάς Μηλεών. Στον εν λόγω οικισμό, όπως και στους υπόλοιπους οικισμούς του Δήμου Μηλεών δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Προεξέχουσα χρήση στο οικιστικό σύνολο είναι αυτή της γενικής κατοικίας. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 22,52 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των 715 κατοίκων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.55

58 Πινακάτες Σχήμα 6.6: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Πινακάτες (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Κυρίαρχη χρήση του οικισμού προβλέπεται να αποτελέσει η κατοικία, μόνιμη και παραθεριστική, ενώ ιδιαίτερα αναπτυγμένες προβλέπονται οι λειτουργίες του τουρισμού και της αναψυχής. Οι χρήσεις αυτές προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Τέλος, στο κέντρο του οικισμού προτείνεται η χωροθέτηση χρήσεων Πολεοδομικού Κέντρου (ΠΚ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.7). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.56

59 Σχήμα 6.7: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Πινακάτες. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.7) και το ιστόγραμμα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.8), προκύπτει ότι ο οικισμός των Πινακατών παρουσιάζει έντονες εδαφικές κλίσεις. Ειδικότερα, το 16,46% της έκτασης του οικισμού Πινακάτες παρουσιάζει ήπιες κλίσεις 0-25%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 25%. Ειδικότερα, 27,09% περίπου του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 25-35% και το 26,82% παρουσιάζει κλίσεις 35-45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μέτριες. Τέλος το 29,63% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει εδαφικές κλίσεις >45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως απότομες περιοχές και σχετίζονται με απότομα πρανή, τομές δρόμων, απότομες κοιλάδες κ.λπ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.57

60 Σχήμα 6.8: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Πινακάτες ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Πινακάτες εδράζεται εξ ολοκλήρου στο σχηματισμό των σχιστόλιθων. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Πινακάτες εδράζεται στο σχηματισμό των μεταμορφωμένων ορθοκαι παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός αυτός συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.58

61 Πινακάτες Σχήμα 6.9: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Πινακάτες, ενώ με κόκκινη γραμμή σημειώνεται το εντοπισμένο από αεροφωτογραφίες ρήγμα της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Ο οικισμός Πινακάτες, αποτελεί ορεινό οικισμό του Δήμου, παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο και μεγάλες εδαφικές κλίσεις. Λόγω της έντονης μορφολογίας της περιοχής έχει αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή εδαφικός μανδύας, κατά θέσεις, σημαντικού πάχους, ο οποίος έχει καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Πινακάτες δεν εντοπίστηκαν ρήγματα, τα οποία διασχίζουν τον οικισμό. Εντοπίστηκε μόνο ένα (1) ρήγμα, νότια του οικισμού με διεύθυνση ΒΔ ΝΑ, όπως εμφαίνεται και στο ανωτέρω σχήμα ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Πινακάτες, παρατηρούνται αρκετά σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1:5.000, ενώ πολλά από αυτά παρατηρήθηκαν και κατά την εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.59

62 Πινακάτες Σχήμα 6.10: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Πινακάτες, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Πινακάτες, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχοι (σχιστόλιθοι) - Γαίες-Ημίβραχοι (εδαφικός μανδύας) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Πινακάτες ανήκουν στις κατηγορίες Β και Χ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζονται [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.60

63 στον πίνακα 6.3. Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). Πίνακας 6.3: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Πινακάτες. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Σχιστόλιθος Β 0,15 0,60 Εδαφικός μανδύας Χ - - Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΒΥΖΙΤΣΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Βυζίτσα χωροθετείται σε απόσταση περί τα 16km ανατολικά της πόλης του Βόλου και είναι χτισμένος κατά μήκος του οδικού άξονα Αγριάς Μηλεών. Στον εν λόγω οικισμό, όπως και στους υπόλοιπους οικισμούς του Δήμου Μηλεών δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Προεξέχουσα χρήση στο οικιστικό σύνολο είναι αυτή της γενικής κατοικίας. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 22,51 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των 665 κατοίκων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.61

64 Βυζίτσα Σχήμα 6.11: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Βυζίτσας (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Κυρίαρχη χρήση του οικισμού προβλέπεται να αποτελέσει η κατοικία, μόνιμη και παραθεριστική, και ο τουρισμός - αναψυχή. Οι χρήσεις αυτές προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014.Το τοπικό κέντρο του οικισμού αναπτύσσεται γύρω από την πλατεία του και επεκτείνεται στον κεντρικό οδικό άξονα. Στην περιοχή αυτή προτείνεται η χωροθέτηση χρήσεων Πολεοδομικού Κέντρου (ΠΚ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014, Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.12). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.62

65 Σχήμα 6.12: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Βυζίτσας. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.12) και το ιστόγραμμα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.13), προκύπτει ότι ο οικισμός της Βυζίτσας παρουσιάζει έντονες εδαφικές κλίσεις. Ειδικότερα, το 29,62% της έκτασης του οικισμού Βυζίτσα παρουσιάζει ήπιες κλίσεις 0-25%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 25%. Ειδικότερα, 29,22% περίπου του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 25-35% και το 21,24% παρουσιάζει κλίσεις 35-45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μέτριες. Τέλος το 19,92% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει εδαφικές κλίσεις >45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως απότομες περιοχές και σχετίζονται με απότομα πρανή, τομές δρόμων, απότομες κοιλάδες κ.λπ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.63

66 Σχήμα 6.13: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Βυζίτσας ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Βυζίτσας εδράζεται εξ ολοκλήρου στο σχηματισμό των σχιστόλιθων. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Βυζίτσας εδράζεται στο σχηματισμό των μεταμορφωμένων ορθοκαι παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός αυτός συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.64

67 Βυζίτσα Σχήμα 6.14: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Βυζίτσας, ενώ με κόκκινη γραμμή σημειώνονται τα εντοπισμένα από αεροφωτογραφίες ρήγματα της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Ο οικισμός Βυζίτσα, αποτελεί ορεινό οικισμό του Δήμου, παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο και μεγάλες εδαφικές κλίσεις. Λόγω της έντονης μορφολογίας της περιοχής έχει αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή εδαφικός μανδύας, κατά θέσεις, σημαντικού πάχους, ο οποίος έχει καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Βυζίτσα εντοπίστηκαν ρήγματα, τα οποία διασχίζουν τον οικισμό με διεύθυνση ΒΑ ΝΔ, όπως εμφαίνονται και στο ανωτέρω σχήμα ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Βυζίτσας, παρατηρούνται ορισμένα σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1:5.000, ενώ πολλά από αυτά παρατηρήθηκαν και κατά την εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.65

68 Βυζίτσα Σχήμα 6.15: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Βυζίτσας, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Βυζίτσας, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχοι (σχιστόλιθοι) - Γαίες-Ημίβραχοι (εδαφικός μανδύας) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Βυζίτσα ανήκουν στις κατηγορίες Β και Χ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζονται [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.66

69 στον πίνακα 6.4. Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). Πίνακας 6.4: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Βυζίτσα. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Σχιστόλιθος Β 0,15 0,60 Εδαφικός μανδύας Χ - - Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΜΗΛΙΕΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Μηλιές αποτελεί την έδρα του ομώνυμου Δήμου, χωροθετείται σε απόσταση περί τα 18km ανατολικά της πόλης του Βόλου και είναι χτισμένος κατά μήκος του οδικού άξονα Αγριάς Μηλεών. Στον εν λόγω οικισμό, όπως και στους υπόλοιπους οικισμούς του Δήμου Μηλεών δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Προεξέχουσα χρήση στο οικιστικό σύνολο είναι αυτή της γενικής κατοικίας. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 80,42 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των κατοίκων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.67

70 Μηλιές Σχήμα 6.16: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Μηλιές (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Κυρίαρχη χρήση στον οικισμό προβλέπεται η κατοικία, μόνιμη και παραθεριστική, ενώ ιδιαίτερα αναπτυγμένες προβλέπονται οι χρήσεις του τουρισμού και της αναψυχής. Οι χρήσεις αυτές προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Στην περιοχή που αναπτύσσεται σήμερα το κέντρο του οικισμού προτείνεται η χωροθέτηση χρήσεων Πολεοδομικού Κέντρου (ΠΚ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.17). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.68

71 Σχήμα 6.17: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Μηλιές. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.17) και το ιστόγραμμα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.18), προκύπτει ότι η έκταση του οικισμού παρουσιάζει κυρίως κλίσεις 10-35%. Ειδικότερα, το 33,28% της έκτασης του οικισμού Μηλιές παρουσιάζει ήπιες κλίσεις 0-25%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 25%. Ειδικότερα, 27,38% περίπου του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 25-35% και το 17,58% παρουσιάζει κλίσεις 35-45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μέτριες. Τέλος το 21,76% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει εδαφικές κλίσεις >45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως απότομες περιοχές και σχετίζονται με απότομα πρανή, τομές δρόμων, απότομες κοιλάδες κ.λπ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.69

72 Σχήμα 6.18: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Μηλιές ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Μηλιές εδράζεται εξ ολοκλήρου στο σχηματισμό των σχιστόλιθων. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Μηλιές εδράζεται στο σχηματισμό των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός αυτός συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.70

73 Μηλιές Σχήμα 6.19: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Μηλιές, ενώ με κόκκινη γραμμή σημειώνονται τα εντοπισμένα από αεροφωτογραφίες ρήγματα της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Ο οικισμός των Μηλεών, αποτελεί ορεινό οικισμό του Δήμου, παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο και μεγάλες εδαφικές κλίσεις. Λόγω της έντονης μορφολογίας της περιοχής έχει αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή εδαφικός μανδύας, κατά θέσεις, σημαντικού πάχους, ο οποίος έχει καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Μηλιές εντοπίστηκαν δύο (2) ρήγματα, τα οποία διασχίζουν το ΝΔ όριο του οικισμού. Τα ρήγματα αυτά παρουσιάζουν διεύθυνση ΒΑ ΝΔ και ΒΔ ΝΑ, όπως εμφαίνονται και στο ανωτέρω σχήμα ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Μηλιές, παρατηρούνται αρκετά σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1:5.000, ενώ πολλά από αυτά παρατηρήθηκαν και κατά την εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου. Εντός των ορίων του οικισμού, παρατηρήθηκε πλήθος ρεμάτων εποχιακής ροής. Η μορφή του υδρογραφικού δικτύου είναι δενδροειδής, ενώ οι κλάδοι των ρεμάτων είναι πρώτης και δεύτερης τάξης οι οποίοι καταλήγουν σε κλάδους μεγαλύτερης τάξης αποστραγγίζοντας τον οικισμό από τα επιφανειακά ύδατα. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.71

74 Μηλιές Σχήμα 6.20: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Μηλιές, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Βυζίτσας, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχοι (σχιστόλιθοι) - Γαίες-Ημίβραχοι (εδαφικός μανδύας) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Μηλιές ανήκουν στις κατηγορίες Β και Χ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζονται [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.72

75 στον πίνακα 6.5. Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). Πίνακας 6.5: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Μηλιές. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Σχιστόλιθος Β 0,15 0,60 Εδαφικός μανδύας Χ - - Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Σταυροδρόμι χωροθετείται σε απόσταση περί τα 2km νότια του οικισμού Μηλεών, ενώ είναι χτισμένος σε απόσταση περί τα 800m από τον οδικό άξονα Μηλεών Καλών Νερών. Στον εν λόγω οικισμό, δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Προεξέχουσα χρήση στο οικιστικό σύνολο είναι αυτή της γενικής κατοικίας. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 11,57 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των 140 κατοίκων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.73

76 Σταυροδρόμι Σταυροδρόμι Σχήμα 6.21: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Σταυροδρόμι (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Κυρίαρχη χρήση του οικισμού προβλέπεται να αποτελέσει η μόνιμη και παραθεριστική κατοικία, η οποία προβλέπεται να αναπτυχθεί στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) του Ν. 4269/2014. Λόγω του μικρού πληθυσμιακού του μεγέθους, οι ανάγκες του οικισμού σε κεντρικές λειτουργίες και εξυπηρετήσεις, καθώς και σε υπηρεσίες Διοίκησης, Εκπαίδευσης, Υγείας Πρόνοιας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, θα καλύπτονται από τις υποδομές του οικισμού των Μηλεών. Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.22). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.74

77 Σχήμα 6.22: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Σταυροδρόμι. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.22) και το ιστόγραμμα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.23), προκύπτει ότι η έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 0-25%. Ειδικότερα, το 67,71% της έκτασης του οικισμού Σταυροδρόμι παρουσιάζει ήπιες κλίσεις 0-25%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 25%. Ειδικότερα, 18,91% περίπου του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 25-35% και το 9,35% παρουσιάζει κλίσεις 35-45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μέτριες. Τέλος το 4,03% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει εδαφικές κλίσεις >45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως απότομες περιοχές και σχετίζονται με απότομα πρανή, τομές δρόμων, απότομες κοιλάδες κ.λπ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.75

78 Σχήμα 6.23: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Σταυροδρόμι ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Σταυροδρόμι εδράζεται στη μεγαλύτερη έκταση του στο σχηματισμό των σχιστόλιθων, ενώ εμφανίζεται και ο σχηματισμός του μαρμάρου σε φακοειδή μορφή. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Σταυροδρόμι εδράζεται στο σχηματισμό των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr), καθώς και στο σχηματισμό των μαρμάρων (T m -J s.mr). Ο σχηματισμόw των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.76

79 Σταυροδρόμι Σταυροδρόμι Σχήμα 6.24: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Σταυροδρόμι (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Ο οικισμός Σταυροδρόμι, αποτελεί ημιορεινό οικισμό του Δήμου, παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο και αρκετά μεγάλες εδαφικές κλίσεις, κυρίως στο βόρειο όριο αυτού. Λόγω της έντονης μορφολογίας της περιοχής έχει αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή εδαφικός μανδύας, κατά θέσεις, σημαντικού πάχους, ο οποίος έχει καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Σταυροδρόμι δεν εντοπίστηκαν τεκτονικές ασυνέχειες ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην ευρύτερη περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Σταυροδρόμι παρατηρούνται σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1: Εντός των ορίων του οικισμού, εντοπίστηκαν δύο κλάδοι ρεμάτων στο βόρειο τμήμα του, ενώ στο νότιο τμήμα του εντοπίστηκε ένας κλάδος ρέματος. Τα ρέματα αυτά αποτελούν μικρότερους κλάδους μεγαλύτερων κλάδων ρεμάτων, τα οποία παρουσιάζουν εποχιακή ροή και αποστραγγίζουν τα επιφανειακά ύδατα του οικισμού. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.77

80 Σταυροδρόμι Σταυροδρόμι Σχήμα 6.25: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Σταυροδρόμι, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Σταυροδρόμι, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχοι (σχιστόλιθοι, μάρμαρα) - Γαίες-Ημίβραχοι (εδαφικός μανδύας) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Σταυροδρόμι ανήκουν στις κατηγορίες Β και Χ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.78

81 παρουσιάζονται στον πίνακα 6.6. Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). Πίνακας 6.6: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Σταυροδρόμι. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Σχιστόλιθος, Μάρμαρα Β 0,15 0,60 Εδαφικός μανδύας Χ - - Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΚΟΡΟΠΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Κορόπη, χωροθετείται σε απόσταση περί τα 4km νότια του οικισμού Μηλεών, ενώ είναι χτισμένος κατά μήκος του οδικού άξονα της Εθνικής Οδού Βόλου - Νεοχωρίου. Στον εν λόγω οικισμό, δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 121,37 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των κατοίκων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.79

82 Κορόπη Σχήμα 6.26: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Κορόπη (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Κυρίαρχη χρήση στον οικισμό προβλέπεται η κατοικία, μόνιμη και παραθεριστική, ενώ ιδιαίτερα αναπτυγμένες προβλέπονται οι χρήσεις του τουρισμού και της αναψυχής. Προτείνεται η εφαρμογή στον οικισμό των χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) του Ν. 4269/2014. Χρήσεις Πολεοδομικού Κέντρου (ΠΚ) προβλέπονται κατά μήκος του κεντρικού οδικού άξονα. Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.27). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.80

83 Σχήμα 6.27: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Κορόπη. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.27) και το ιστόγραμμα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.28), προκύπτει ότι η έκταση του οικισμού παρουσιάζει ιδιαίτερα ήπιες κλίσεις. Ειδικότερα το 86,42% της έκτασης του οικισμού Κορόπη παρουσιάζει κλίσεις 0-10%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού Κορόπη παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 10%. Από αυτές το 7,68% βρίσκεται σε κλίσεις 10% - 25%, το 3,47% κλίσεις 25-35%, το 1,43% κλίσεις 35-45%, ενώ το 0,99% της έκτασης αναπτύσσεται σε κλίσεις μεγαλύτερες του 45%. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.81

84 Σχήμα 6.28: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Κορόπη ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Κορόπη εδράζεται κυρίως στο σχηματισμό των αλλουβιακών αποθέσεων, ενώ σε μικρά τμήματα αυτού, στο βόρειο όριο του οικισμού εμφανίζονται τόσο ο σχηματισμός του μαρμάρου, όσο και ο σχηματισμός του σχιστόλιθου. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Κορόπη εδράζεται στη μεγαλύτερη έκτασή του στο σχηματισμό των αλλουβιακών αποθέσεων (al), ενώ μικρές εκτάσεις αυτού στους σχηματισμούς των ασβεστολίθων (K s.k) και των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός των αλλουβιακών αποθέσεων, συνίσταται από ποτάμιες αποθέσεις αργιλοαμμωδών υλικών, με σημαντικό ποσοστό ασύνδετων χαλίκων και κροκάλων, σχιστολιθικής κυρίως σύστασης και λιγότερο ασβεστολιθικής. Ο σχηματισμός των ασβεστόλιθων είναι παχυστρωματώδεις μικρολατυποπαγείς και τοπικά βιτουμενούχοι. Τέλος ο σχηματισμός των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.82

85 Κορόπη Σχήμα 6.29: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Κορόπη (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Η περιοχή χωροθέτησης του οικισμού βρίσκεται σε πεδινή περιοχή και λόγω του ήπιου αναγλύφου της περιοχής, έχουν αναπτυχθεί αλλουβιακές αποθέσεις, οι οποίες έχουν καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Σταυροδρόμι δεν εντοπίστηκαν τεκτονικές ασυνέχειες ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην ευρύτερη περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Κορόπη, παρατηρούνται σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1:5.000, ενώ ορισμένα από αυτά παρατηρήθηκαν και κατά την εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου. Εντός των ορίων του οικισμού, εντοπίστηκαν δύο κλάδοι ρεμάτων στη δυτική είσοδο του οικισμού, ενώ ένας κλάδος εντοπίζεται στο ανατολικό τμήμα του. Τα ρέματα αυτά παρουσιάζουν εποχιακή ροή. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.83

86 Κορόπη Σχήμα 6.30: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Κορόπη, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Κορόπη, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχοι (σχιστόλιθοι, μάρμαρα) - Γαίες-Ημίβραχοι (αλλουβιακές αποθέσεις) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Κορόπη ανήκουν στις κατηγορίες Β και Γ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζονται στον πίνακα 6.7. Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.84

87 Πίνακας 6.7: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Κορόπη. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Σχιστόλιθος, Μάρμαρα Β 0,15 0,60 Αλλουβιακές αποθέσεις Γ 0,20 0,80 Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΚΑΛΑ ΝΕΡΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Καλά Νερά, χωροθετείται σε απόσταση περί τα 3,5km νότιο νοτιοανατολικά του οικισμού Μηλεών, ενώ είναι χτισμένος κατά μήκος του οδικού άξονα της Εθνικής Οδού Βόλου - Νεοχωρίου. Στον εν λόγω οικισμό, δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Προεξέχουσα χρήση στο οικιστικό σύνολο είναι αυτή της γενικής κατοικίας. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 65,82 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των κατοίκων. Καλά Νερά Σχήμα 6.31: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Καλά Νερά (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.85

88 Κυρίαρχη χρήση του οικισμού προβλέπεται να αποτελέσει η κατοικία, μόνιμη και παραθεριστική, ενώ ιδιαίτερα αναπτυγμένες προβλέπονται οι λειτουργίες του τουρισμού και της αναψυχής. Οι χρήσεις αυτές προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Σε τμήμα της παραλιακής ζώνης προτείνεται η χωροθέτηση χρήσεων Τουρισμού - Αναψυχής Παραθεριστικής Κατοικίας (ΤΑ). Τέλος, σε τμήμα του κεντρικού οδικού άξονα προτείνεται η χωροθέτηση χρήσεων Πολεοδομικού Κέντρου (ΠΚ). Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.32). Σχήμα 6.32: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Καλά Νερά. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.86

89 Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.32) και το ιστόγραμμα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.33), προκύπτει ότι η έκταση του οικισμού παρουσιάζει ιδιαίτερα ήπιες κλίσεις. Ειδικότερα το 96,12% της έκτασης του οικισμού Καλά Νερά παρουσιάζει κλίσεις 0-10%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού Καλά Νερά παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 10%. Από αυτές το 3,26% βρίσκεται σε κλίσεις 10% - 25%, το 0,54% κλίσεις 25-35%, το 0,06% κλίσεις 35-45%, ενώ το 0,02% της έκτασης αναπτύσσεται σε κλίσεις μεγαλύτερες του 45%. Σχήμα 6.33: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Καλά Νερά ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Καλά Νερά εδράζεται εξ' ολοκλήρου στο σχηματισμό των αλλουβιακών αποθέσεων. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Καλά Νερά εδράζεται στη μεγαλύτερη έκτασή του στο σχηματισμό των αλλουβιακών αποθέσεων (al), των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός των αλλουβιακών αποθέσεων, συνίσταται από ποτάμιες αποθέσεις αργιλοαμμωδών υλικών, με σημαντικό ποσοστό ασύνδετων χαλίκων και κροκάλων, σχιστολιθικής κυρίως σύστασης και λιγότερο [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.87

90 ασβεστολιθικής. Τέλος ο σχηματισμός των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. Καλά Νερά Σχήμα 6.34: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Καλά Νερά (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Η περιοχή χωροθέτησης του οικισμού βρίσκεται σε πεδινή περιοχή και λόγω του ήπιου αναγλύφου της περιοχής, έχουν αναπτυχθεί αλλουβιακές αποθέσεις, οι οποίες έχουν καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Καλά Νερά δεν εντοπίστηκαν τεκτονικές ασυνέχειες ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην ευρύτερη περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Καλά Νερά, παρατηρούνται ορισμένα σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1: Εντός των ορίων του οικισμού, εντοπίστηκε ένα ρέμα στη δυτική είσοδο του οικισμού, Το ρέμα αυτό παρουσιάζει εποχιακή ροή, αποστραγγίζοντας τα επιφανειακά ύδατα του οικισμού και διέρχεται από τον οικισμό με διεύθυνση Β-Ν. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.88

91 Καλά Νερά Σχήμα 6.35: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Καλά Νερά, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Κορόπη, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Γαίες-Ημίβραχοι (αλλουβιακές αποθέσεις) Για για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), ο σχηματισμός που συναντάται στην περιοχή του οικισμού Καλά Νερά ανήκει στην κατηγορία Γ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζονται στον πίνακα 6.8. Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.89

92 Πίνακας 6.8: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Καλά Νερά. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Αλλουβιακές αποθέσεις Γ 0,20 0,80 Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΑΡΓΥΡΑΙΪΚΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Αργυραίϊκα, χωροθετείται σε απόσταση περί τα 2km νοτιοανατολικά του οικισμού Μηλεών, ενώ είναι χτισμένος σε απόσταση περί τα 850m από τον οδικό άξονα της Εθνικής Οδού Βόλου - Νεοχωρίου. Στον εν λόγω οικισμό, δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Προεξέχουσα χρήση στο οικιστικό σύνολο είναι αυτή της γενικής κατοικίας. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 25,59 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των 353 κατοίκων. Αργυραίϊκα Σχήμα 6.36: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Αργυραίϊκα (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.90

93 Η κατοικία, μόνιμη και παραθεριστική, προβλέπεται να αποτελέσει κυρίαρχη χρήση στον οικισμό, ενώ αναμένεται να αναπτυχθούν και χρήσεις τουρισμού και αναψυχής. Οι χρήσεις αυτές, όπως και οποιεσδήποτε άλλες αναγκαίες λειτουργίες και εξυπηρετήσεις στον οικισμό προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Λόγω του μικρού πληθυσμιακού μεγέθους του οικισμού, οι ανάγκες σε λειτουργίες διοίκησης, υγείας πρόνοιας, πολιτισμού, εκπαίδευσης και αθλητισμού θα καλύπτονται από τη Βυζίτσα. Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.37). Σχήμα 6.37: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Αργυραίϊκα. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.91

94 Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.37), όσο και τα ιστογράμματα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.38), προκύπτει ότι η έκταση του οικισμού παρουσιάζει κυρίως κλίσεις 10-35%. Ειδικότερα, το 29,85% της έκτασης του οικισμού Αργυραίϊκα παρουσιάζει ήπιες κλίσεις 0-25%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 25%. Ειδικότερα, 29,46% περίπου του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 25-35% και το 20,21% παρουσιάζει κλίσεις 35-45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μέτριες. Τέλος το 20,48% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει εδαφικές κλίσεις >45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως απότομες περιοχές και σχετίζονται με απότομα πρανή, τομές δρόμων, απότομες κοιλάδες κ.λπ. Σχήμα 6.38: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Αργυραίϊκα ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Αργυραίϊκα εδράζεται στη μεγαλύτερη έκταση του στο σχηματισμό του σχιστόλιθου, ενώ εμφανίζονται και ο σχηματισμός του μαρμάρου, σε φακοειδείς μορφές. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Αργυραίϊκα εδράζεται στο σχηματισμό μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.92

95 χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. Αργυραίϊκα Σχήμα 6.39: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Αργυραίϊκα (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Ο οικισμός Αργυραίϊκα, αποτελεί ημιορεινό οικισμό του Δήμου, παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο και αρκετά μεγάλες εδαφικές κλίσεις, κυρίως στο βόρειο όριο αυτού. Λόγω της έντονης μορφολογίας της περιοχής έχει αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή εδαφικός μανδύας, κατά θέσεις, σημαντικού πάχους, ο οποίος έχει καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Αργυραίϊκα δεν εντοπίστηκαν τεκτονικές ασυνέχειες ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Αργυραίϊκα, παρατηρούνται σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1: Εντός των ορίων του οικισμού, εντοπίστηκε ένα ρέμα το οποίο διασχίζει κατά μήκος τον οικισμό με διεύθυνση Β Ν. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.93

96 Αργυραίϊκα Σχήμα 6.40: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Αργυραίϊκα, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Αργυραίϊκα, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχος (σχιστόλιθοι, μάρμαρα) - Γαίες-Ημίβραχοι (εδαφικός μανδύας) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), ο σχηματισμός που συναντάται στην περιοχή του οικισμού Αργυραίϊκα ανήκουν στις κατηγορίες Β και Χ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.94

97 παρουσιάζονται στον πίνακα 6.9. Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). Πίνακας 6.9: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Αργυραίϊκα. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Σχιστόλιθοι, Μάρμαρα Β 0,15 0,60 Εδαφικός μανδύας Χ - - Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΚΑΤΩ ΓΑΤΖΕΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Κάτω Γατζέα, τοποθετείται σε απόσταση περί τα 4,5km νοτιοδυτικά του οικισμού Μηλεών, ενώ είναι χτισμένος κατά μήκος του οδικού άξονα της Εθνικής Οδού Βόλου - Νεοχωρίου. Στον εν λόγω οικισμό, δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Προεξέχουσα χρήση στο οικιστικό σύνολο είναι αυτή της γενικής κατοικίας. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 32,04 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των 445 κατοίκων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.95

98 Κάτω Γατζέα Σχήμα 6.41: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Κάτω Γατζέα (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Κυρίαρχη χρήση του οικισμού είναι της κατοικίας, μόνιμη και παραθεριστική, και αναπτυγμένες τις χρήσεις του Τουρισμού - Αναψυχής. Οι χρήσεις αυτές προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.42). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.96

99 Σχήμα 6.42: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Κάτω Γατζέα. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.42), όσο και τα ιστογράμματα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.43), προκύπτει ότι η έκταση του οικισμού παρουσιάζει ιδιαίτερα ήπιες κλίσεις. Ειδικότερα το 84,09% της έκτασης του οικισμού Κάτω Γατζέα παρουσιάζει κλίσεις 0-10%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού Κάτω Γατζέα παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 10%. Από αυτές το 14,31% βρίσκεται σε κλίσεις 10% - 25%, το 1,1% κλίσεις 25-35%, το 0,31% κλίσεις 35-45%, ενώ το 0,19% της έκτασης αναπτύσσεται σε κλίσεις μεγαλύτερες του 45%. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.97

100 Σχήμα 6.43: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Κάτω Γατζέα ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Κάτω Γατζέα εδράζεται κυρίως στο σχηματισμό των αλλουβιακών αποθέσεων, ενώ στο ανατολικό και στο δυτικό όριο αυτού εμφανίζεται ο σχηματισμός των μαρμάρων. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Κάτω Γατζέα εδράζεται στο σχηματισμό των αλλουβιακών αποθέσεων (al), ενώ ένα μικρό τμήμα του στο σχηματισμό των μεταμορφωμένων ορθοκαι παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός των αλλουβιακών αποθέσεων, συνίσταται από ποτάμιες αποθέσεις αργιλοαμμωδών υλικών, με σημαντικό ποσοστό ασύνδετων χαλίκων και κροκάλων, σχιστολιθικής κυρίως σύστασης και λιγότερο ασβεστολιθικής. Ο σχηματισμός των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.98

101 Κάτω Γατζέα Σχήμα 6.44: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Κάτω Γατζέα (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Η περιοχή χωροθέτησης του οικισμού βρίσκεται σε πεδινή περιοχή και λόγω του ήπιου αναγλύφου της περιοχής, έχουν αναπτυχθεί αλλουβιακές αποθέσεις, οι οποίες έχουν καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Κάτω Γατζέα δεν εντοπίστηκαν τεκτονικές ασυνέχειες ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Κάτω Γατζέα, παρατηρούνται σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1: Εντός των ορίων του οικισμού, εντοπίστηκε ένα ρέμα, στο δυτικό τμήμα του οικισμού, το οποίο διασχίζει τον οικισμό με κατεύθυνση ΒΒΔ ΝΝΑ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.99

102 Κάτω Γατζέα Σχήμα 6.45: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Κάτω Γατζέα, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Κάτω Γατζέα, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχος (μάρμαρα) - Γαίες-Ημίβραχοι (αλλουβιακές αποθέσεις) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), ο σχηματισμός που συναντάται στην περιοχή του οικισμού Κάτω Γατζέα ανήκουν στις κατηγορίες Β και Γ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.100

103 παρουσιάζονται στον πίνακα Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). Πίνακας 6.10: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Σταυροδρόμι. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Μάρμαρα Β 0,15 0,60 Αλλουβιακές αποθέσεις Γ 0,20 0,80 Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΑΝΩ ΓΑΤΖΕΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Άνω Γατζέα, χωροθετείται σε απόσταση περί τα 5km νοτιοδυτικά του οικισμού Μηλεών, ενώ είναι χτισμένος σε απόσταση περί τα 500m από τον οδικό άξονα της Εθνικής Οδού Βόλου - Νεοχωρίου. Στον εν λόγω οικισμό, δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 45,46 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των 867 κατοίκων. Κυρίαρχη χρήση του οικισμού προβλέπεται να αποτελέσει η κατοικία, μόνιμη και παραθεριστική, ενώ προβλέπονται περιορισμένες χρήσεις κεντρικών λειτουργιών στην περιοχή που υπάρχει ήδη μια υποτυπώδης σχετική υποδομή λειτουργιών και εξυπηρετήσεων Οι χρήσεις αυτές προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Στην περιοχή του σημερινού υβριδικού κέντρου του προτείνεται η χωροθέτηση χρήσεων Πολεοδομικού Κέντρου (ΠΚ). Τέλος, προβλέπεται να αναπτυχθούν χρήσεις τουριστικές και αναψυχής στον οικισμό μέσα στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ). Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.101

104 Άνω Γατζέα Σχήμα 6.46: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Άνω Γατζέα (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.47). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.102

105 Σχήμα 6.47: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Άνω Γατζέα. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.47) και το ιστόγραμμα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.48), προκύπτει ότι ο οικισμός της Άνω Γατζέας παρουσιάζει έντονες εδαφικές κλίσεις. Ειδικότερα, το 37,69% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει ήπιες κλίσεις 0-25%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 25%. Ειδικότερα, 21,33% περίπου του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 25-35% και το 16,29% παρουσιάζει κλίσεις 35-45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μέτριες. Τέλος το 24,69% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει εδαφικές κλίσεις >45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως απότομες περιοχές και σχετίζονται με απότομα πρανή, τομές δρόμων, απότομες κοιλάδες κ.λπ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.103

106 Σχήμα 6.48: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Άνω Γατζέα ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Άνω Γατζέα εδράζεται κυρίως στο σχηματισμό του σχιστολίθου, ένα τμήμα του εδράζεται στο σχηματισμό των αλλουβιακών αποθέσεων, ενώ εμφανίζεται και ο σχηματισμός του μαρμάρου σε φακοειδή μορφή. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Άνω Γατζέα εδράζεται στο σχηματισμό των αλλουβιακών αποθέσεων (al), και στο σχηματισμό των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός των αλλουβιακών αποθέσεων, συνίσταται από ποτάμιες αποθέσεις αργιλοαμμωδών υλικών, με σημαντικό ποσοστό ασύνδετων χαλίκων και κροκάλων, σχιστολιθικής κυρίως σύστασης και λιγότερο ασβεστολιθικής. Ο σχηματισμός των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.104

107 Άνω Γατζέα Σχήμα 6.49: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Άνω Γατζέα, ενώ με κόκκινη γραμμή σημειώνονται τα εντοπισμένα από αεροφωτογραφίες ρήγματα της περιοχής. Με πράσινο σημειώνεται περιοχή όπου εντοπίστηκαν δυσμενείς γεωλογικές συνθήκες (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Ο οικισμός του Άνω Γατζέας, αποτελεί ημιορεινό οικισμό του Δήμου, παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο και μεγάλες εδαφικές κλίσεις. Λόγω της έντονης μορφολογίας της περιοχής έχει αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή εδαφικός μανδύας, κατά θέσεις, σημαντικού πάχους, ο οποίος έχει καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Άνω Γατζέας εντοπίστηκαν δύο (2) ρήγματα ΒΑ ΝΔ διεύθυνσης, όπως εμφαίνονται και στο ανωτέρω σχήμα. Εντός του ορίου του οικισμού, κατά την επί τόπου γεωλογική χαρτογράφηση, εντοπίστηκε περιοχή ειδικών γεωλογικών συνθηκών. Ειδικότερα, εντοπίστηκε μεγάλου ύψους και κατακόρυφης σχεδόν κλίσης πρανές, στον πόδα του οποίου παρατηρήθηκαν καταπτώσεις τεμαχών. Το εν λόγω πρανές έχει διαμορφωθεί εφαπτομενικά εντοπισμένου από αεροφωτογραφίες ρήγματος (ΒΑ ΝΔ διεύθυνσης). Στο πρανές αυτό προτείνονται να ληφθούν μέτρα προστασίας και άρσης των καταπτώσεων, με τη διαμόρφωση κατάλληλου τοιχίου αντιστήριξης, όπως άλλωστε έχουν διαμορφωθεί τα περισσότερα πρανή κατά μήκος του οδικού δικτύου, εντός των οικισμών του Δήμου Μηλεών. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.105

108 ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Άνω Γατζέα, παρατηρούνται σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1:5.000, ενώ πολλά από αυτά παρατηρήθηκαν και κατά την εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου. Εντός των ορίων του οικισμού, εντοπίστηκαν τέσσερις κλάδοι ρεμάτων, οι οποίοι διασχίζουν τον οικισμό κατά μήκος, με γενική κατεύθυνση Β - Ν. Άνω Γατζέα Σχήμα 6.50: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Άνω Γατζέα, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Άνω Γατζέα, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχος (σχιστόλιθοι, μάρμαρα) - Γαίες-Ημίβραχοι (αλλουβιακές αποθέσεις) [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.106

109 Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες), ενώ για την εκσκαφή των γαιώδων-ημιβραχώδων σχηματισμών απαιτείται η χρήση συμβατικών μηχανικών μέσων (εκσκαφέας ή προωθητής γαιών). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), ο σχηματισμός που συναντάται στην περιοχή του οικισμού Άνω Γατζέα ανήκουν στις κατηγορίες Β και Γ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζονται στον πίνακα Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). Πίνακας 6.11: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Άνω Γατζέα. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Μάρμαρα Β 0,15 0,60 Αλλουβιακές αποθέσεις Γ 0,20 0,80 Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Ο οικισμός Αγία Τριάδα, χωροθετείται σε απόσταση περί τα 4km νοτιοδυτικά του οικισμού Μηλεών, ενώ είναι χτισμένος σε απόσταση περί τα 2km από τον οδικό άξονα της Εθνικής Οδού Βόλου - Νεοχωρίου. Στον εν λόγω οικισμό, δεν προτείνονται περιοχές επεκτάσεων. Η συνολική έκταση του οικισμού ανέρχεται στα 41,64 εκτάρια. Η νέα πολεοδομική οργάνωση του συνόλου του οικισμού έγινε για το πληθυσμιακό μέγεθος των 574 κατοίκων. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.107

110 Αγία Τριάδα Σχήμα 6.51: Γενική άποψη της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής μελέτης, όπου εμφαίνεται ο οικισμός Αγία Τριάδα (ανοικτό κυανό χρώμα), (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Κυρίαρχη χρήση του οικισμού προβλέπεται η κατοικία, μόνιμη και παραθεριστική, ενώ, περιορισμένες χρήσεις κεντρικών λειτουργιών προβλέπονται να αναπτυχθούν στην περιοχή που υπάρχει ήδη μια υποτυπώδης υποδομή σχετικών λειτουργιών και εξυπηρετήσεων. Οι χρήσεις αυτές προβλέπεται να αναπτυχθούν στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) σύμφωνα με το Ν. 4269/2014. Τέλος, προβλέπεται να αναπτυχθούν χρήσεις τουριστικές και αναψυχής στον οικισμό μέσα στα πλαίσια των επιτρεπόμενων χρήσεων Οικισμού (ΟΙ) και για το λόγο αυτό δεν προβλέπονται ειδικές περιοχές ή ζώνες με χρήσεις Τουρισμού - Αναψυχής και Παραθεριστικής Κατοικίας (ΤΑ). Αναλυτικότερα οι όροι και προϋποθέσεις οι οποίες διέπουν τη δόμηση σε αυτή την περιοχή παρατίθενται στην Πολεοδομική Μελέτη του Δήμου Μηλεών. Για τον ακριβή υπολογισμό των εδαφικών κλίσεων στην περιοχή μελέτης, δημιουργήθηκε -από τα τοπογραφικά διαγράμματα της περιοχής -το ψηφιακό μοντέλο εδάφους αυτής. Το αρχείο που δημιουργήθηκε, έχει μέγεθος ψηφίδας 1m 1m, που σημαίνει ότι η κλίση υπολογίζεται για περιοχή με έκταση 1m 2. Με βάση τα παραπάνω και με τη βοήθεια προγράμματος Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (G.I.S.), δημιουργήθηκε το σχέδιο εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.52). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.108

111 Σχήμα 6.52: Οι εδαφικές κλίσεις του οικισμού Αγία Τριάδα. Αναλύοντας το χάρτη των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.52), όσο και τα ιστογράμματα των εδαφικών κλίσεων (Σχήμα 6.53) ), προκύπτει ότι ο οικισμός της Αγία Τριάδας παρουσιάζει έντονες εδαφικές κλίσεις. Ειδικότερα, το 10,11% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει ήπιες κλίσεις 0-25%. Σε τέτοιες περιοχές, οι μορφολογικές συνθήκες ευνοούν την ασφαλή κατασκευή έργων χωρίς εκτεταμένες ανθρωπογενείς επεμβάσεις διαμόρφωσης του ανάγλυφου. Η υπόλοιπη έκταση του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις μεγαλύτερες του 25%. Ειδικότερα, 24,06% περίπου του οικισμού παρουσιάζει κλίσεις 25-35% και το 27,36% παρουσιάζει κλίσεις 35-45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως μέτριες. Τέλος το 38,48% της έκτασης του οικισμού παρουσιάζει εδαφικές κλίσεις >45%, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως απότομες περιοχές και σχετίζονται με απότομα πρανή, τομές δρόμων, απότομες κοιλάδες κ.λπ. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.109

112 Σχήμα 6.53: Ιστόγραμμα εδαφικών κλίσεων του οικισμού Αγία Τριάδα ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΥΔΡΟΓΕΩΛΟΓΙΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ Ο οικισμός Αγία Τριάδα εδράζεται στη μεγαλύτερη έκταση του στο σχηματισμό του σχιστολίθου, ενώ εμφανίζεται και ο σχηματισμός του μαρμάρου, με φακοειδή μορφή. Σύμφωνα με τη γεωλογική χαρτογράφηση του Ι.Γ.Μ.Ε. και την επί τόπου παρατήρηση, η περιοχή του οικισμού Αγία Τριάδα εδράζεται στο σχηματισμό των μεταμορφωμένων ορθοκαι παρα- πετρωμάτων (Pzn Ti m.sch.mi & Pzn Ti m.mr). Ο σχηματισμός των μεταμορφωμένων ορθο- και παρα- πετρωμάτων συνίσταται από μαρμαρυγιακούς, αμφιβολοτικούς κυρίως γλαυκοφανιτικούς σχιστόλιθους, ασβεστιτικούς επιδοτιτικούς χαλαζιακούς σχιστόλιθους, μοσχοβιτικούς και χλωριτικούς σχιστογνεύσιους και πρασινίες, χαλαζίτες και φυλλίτες. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.110

113 Αγία Τριάδα Σχήμα 6.54: Απόσπασμα γεωλογικoύ χάρτη του Ι.Γ.Μ.Ε., φύλλο Ζαγορά - Συκή, κλίμακας 1:50.000, όπου η κυανή γραμμή οριοθετεί τα όρια του οικισμού Αγία Τριάδα (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας). Ο οικισμός του Αγία Τριάδας, αποτελεί ημιορεινό οικισμό του Δήμου, παρουσιάζει έντονο ανάγλυφο και μεγάλες εδαφικές κλίσεις. Λόγω της έντονης μορφολογίας της περιοχής έχει αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή εδαφικός μανδύας, κατά θέσεις, σημαντικού πάχους, ο οποίος έχει καλύψει το γεωλογικό υπόβαθρο της περιοχής. Από την αξιολόγηση των αεροφωτογραφιών και των δορυφικών εικόνων της περιοχής, στον οικισμό Αγία Τριάδα δεν εντοπίστηκαν τεκτονικές ασυνέχειες ΥΔΡΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Στην περιοχή χωροθέτησης του οικισμού Αγία Τριάδα, παρατηρούνται σχηματισμένα ρέματα, τα οποία είναι επισημασμένα στους τοπογραφικούς χάρτες της ΓΥΣ κλίμακας 1:5.000, ενώ πολλά από αυτά παρατηρήθηκαν και κατά την εκτέλεση των εργασιών υπαίθρου. Εντός των ορίων του οικισμού, εντοπίστηκαν πέντε κλάδοι ρεμάτων, οι οποίοι διασχίζουν τον οικισμό κάθετα, με γενική κατεύθυνση Β - Ν. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.111

114 Αγία Τριάδα Σχήμα 6.55: Απόσπασμα τοπογραφικού χάρτη της Γ.Υ.Σ., κλίμακας 1:5.000, όπου η διακεκομμένη γραμμή χρώματος ιώδους οριοθετεί τα όρια του οικισμού Αγία Τριάδα, ενώ οι γραμμές μπλε χρώματος απεικονίζουν το υδρογραφικό δίκτυο της περιοχής (το σχήμα είναι άνευ κλίμακας) ΤΕΧΝΙΚΟΓΕΩΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ Σύμφωνα με τον Ελληνικό Οργανισμό Τυποποίησης και την Εγκεκριμένη Ελληνική Τεχνική Προδιαγραφή (ΕΤΕΠ) σχετικά με τις Γενικές Εκσκαφές Οδοποιίας και Υδραυλικών Έργων (ΕΛΟΤ ΤΠ :2009) τα εδάφη χαρακτηρίζονται σε τρεις κατηγορίες ως χαλαρά, συμπιεστά ή οργανικά εδάφη, ως γαίες και ημίβραχος καθώς και ως βράχος. Οι σχηματισμοί που συναντώνται στην περιοχή του οικισμού Αγία Τριάδα, μπορούν να χαρακτηριστούν ως κάτωθι: - Βράχος (σχιστόλιθοι, μάρμαρα) - Γαίες-Ημίβραχοι (εδαφικός μανδύας) Για την εκσκαφή των βραχώδων σχηματισμών, πιθανόν να απαιτείται χρήση κατάλληλου κρουστικού εξοπλισμού (αερόσφυρες ή υδραυλικές σφύρες). Με βάση την κατάταξη εδαφών βάσει σεισμικής επικινδυνότητας, όπως ορίζεται στον Ε.Α.Κ (Πίνακας 6.1), ο σχηματισμός που συναντάται στην περιοχή του οικισμού Αγία Τριάδα ανήκουν στις κατηγορίες Β και Χ, ενώ τα χαρακτηριστικά τους παρουσιάζονται στον πίνακα Επίσης, στον πίνακα αυτό φαίνονται οι τιμές δύο σημαντικών παραμέτρων για τα έργα, οι τιμές Τ 1 και Τ 2 (χαρακτηριστικές περίοδοι φάσματος). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.112

115 Πίνακας 6.12: Σεισμική επικινδυνότητα γεωλογικών σχηματισμών των περιοχών επέκτασης του οικισμού Αγία Τριάδα. ΕΔΑΦΙΚΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 1 (sec) ΠΕΡΙΟΔΟΣ Τ 2 (sec) Σχιστόλιθοι, Μάρμαρα Β 0,15 0,60 Εδαφικός μανδύας Χ - - Προτείνεται η αφαίρεση της κατά τόπους στρώσης του εδαφικού μανδύα πριν την έναρξη εργασιών δόμησης στην περιοχή μελέτης. [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.113

116 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΦΑΣΗ 7. ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ - ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 7.1. ΑΝΑΛΥΣΗ Για την τελική εκτίμηση της καταλληλότητας ως προς τη δόμηση, στους υφιστάμενους οικισμούς του Δήμου Μηλεών, έγινε συνεκτίμηση όλων των παραμέτρων που αναλύθηκαν στα προηγούμενα κεφάλαια. Τα συλλεχθέντα ανά περιοχή και ανά παράμετρο δεδομένα, ομαδοποιήθηκαν και κατόπιν ψηφιακής επεξεργασίας με υπολογιστικό λογισμικό Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών, προέκυψαν τα εξής επίπεδα: - Εδαφικές κλίσεις - Ρέματα - Γεωλογική Δομή Τα αρχεία μορφής καννάβου, "τοποθετήθηκαν" επάλληλα και εξετάστηκαν συνολικά οι μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις με τη μέθοδο της πολυκριτηριακής ανάλυσης. Συνυπολογίζοντας τις αλληλεπιδράσεις των διαφορετικών συνιστωσών επιπέδων πληροφορίας, προέκυψε το τελικό αποτέλεσμα της συνολικής εκτίμησης του βαθμού γεωλογικής καταλληλότητας των οικισμών του Δήμου Μηλεών. Η τελική επιλογή και κρίση έλαβε υπόψη τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να είχαν σε μια συγκεκριμένη περιοχή όλες οι παράμετροι. Έτσι αρκετές περιοχές, οι οποίες αρχικά και εξετάζοντας μεμονωμένα έναν παράγοντα (κλίσεις εδάφους), κατατάχθηκαν σε μια κατηγορία, με τη συγκεντρωτική επανεκτίμηση όλων των παραγόντων προέκυψε κατάταξη τους σε διαφορετική κατηγορία. Σύμφωνα με τα ανωτέρω, οι περιορισμένες εκτάσεις, οι οποίες βάσει κλίσεων, χαρακτηρίζονται ως ακατάλληλες, εκτιμήθηκαν τελικά κατάλληλες υπό προϋποθέσεις, γιατί αφενός μεν οι γεωλογικές συνθήκες της περιοχής το επιτρέπουν, αφετέρου δε, διότι λόγω του μικρού τους μεγέθους, μπορούν να αντιμετωπιστούν τοπικά, κατά τη φάση της κατασκευής. Ο τελικός χάρτης που προέκυψε για κάθε περιοχή επισυνάπτεται στο Αρ. Σχεδίου 3: Χάρτης Γεωλογικής Καταλληλότητας, ενώ ενδεικτικό απόσπασμα για τον οικισμό Βυζίτσα, παρατίθεται στο σχήμα που ακολουθεί (Σχήμα 7.1α&β). [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.114

117 ΜΕΛΕΤΗ ΓΕΩΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ Β1 ΦΑΣΗ α β Σχημα 7.1: Διαδικασία διαμόρφωσης του τελικού χάρτη γεωλογικής καταλληλότητας του οικισμού Βυζίτσα. Σύμφωνα με τα ανωτέρω τα κριτήρια τα οποία εξετάστηκαν κατά τη φάση εκπόνησης της παρούσας γεωλογικής μελέτης συνοψίζονται στα κάτωθι: - Γεωλογική Δομή: Η εξέταση της γεωλογικής δομής σχετίζεται με τη διερεύνηση των γεωλογικών συνθηκών, διεργασιών ή φαινομένων που αποτελούν απειλή για την ασφάλεια ομάδας ατόμων ή/και για τις δραστηριότητες και την οικονομία μικρών ή μεγάλων κοινωνικών ενοτήτων. Εναλλακτικά, ως φυσικός κίνδυνος ορίζεται ένα απροσδόκητο ή ανεξέλεγκτο φυσικό γεγονός ασυνήθιστου μεγέθους, που απειλεί τις δραστηριότητες των ανθρώπων ή και τους ίδιους τους ανθρώπους. Μία φυσική καταστροφή είναι συνέπεια ενός φυσικού κινδύνου (π.χ. μιας πλημμύρας ή μίας κατολίσθησης), η οποία περνάει από το στάδιο της πιθανότητας σε μία ενεργή φάση και [BXI048A.doc] Υ Ε Τ Ο Σ Σελ.115