ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ. Δρ Δημήτρης Γ. Μυλωνάς

Transcript

1 Π ΜΩΚ Δρ Δημήτρης Γ. Μυλωνάς

2 Π ΜΩΚ ΛΖΥ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 2

3 Π ΜΩΚ Δαίδαλος νατολή ιγαίο νατολίζουσα τέχνη Κρήτη Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 3

4 Π ΜΩΚ τα μέσα του 9ου αι. π.. επέκταση πέρα από τα όρια του ιγαίου, αποκατάσταση θαλάσσιων επικοινωνιών, ολοένα αυξανόμενες εμπορικές ανταλλαγές με την ανατολική Μεσόγειο (κυρίως με τη Φοινίκη και την Κύπρο), στενότερη επαφή με τους προηγμένους πολιτισμούς της γγύς νατολής και της ιγύπτου νατολίζουσα τέχνη Υιοθέτηση του αλφαβήτου γύρω στο 800 π.., δάνεια στοιχείων πολιτικής οργάνωσης, νομοθεσίας και θρησκευτικής ιδεολογίας από την νατολή, επιδράσεις στο χώρο της τέχνης, κατά τον 8ο και 7ο αι. π.. μεγάλη εισροή νέων υλικών, τεχνικών και διακοσμητικών θεμάτων από την νατολή στο ιγαίο Μεταξύ του 720 και του 620 π.., ανατολίζοντα μοτίβα και τεχνικές κυριολεκτικά κυριαρχούν στις τέχνες του ιγαίου, ανατολικές επιδράσεις να γίνονται αισθητές από πολύ νωρίτερα και διατηρούνται τουλάχιστον έως το τέλος της ρχαϊκής περιόδου Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 4

5 Π ΜΩΚ ΛΚ Κ ΛΦ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 5

6 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 6

7 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 7

8 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 8

9 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 9

10 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 10

11 Π ΜΩΚ ημαντικότερες εξελίξεις: στην Κρήτη και τις Κυκλάδες Μέχρι τα τέλη της Γεωμετρικής περιόδου: μικροσκοπικά χάλκινα και πήλινα ειδώλια Γνωριμία πλέον με τα μνημειακά αγάλματα των σσυρίων και των ιγυπτίων νάπτυξη στην Κρήτη ενός νέου ρυθμού τρισδιάστατης αναπαράστασης με μίμηση ανατολικών ειδωλίων και γλυπτών (σχετικά άκαμπτες μορφές, με τριγωνικά πρόσωπα και μεγάλους ανοιχτούς οφθαλμούς, κόμμωση όπως αιγυπτιακή φενάκη) Δαιδαλικός ρυθμός - Μετάδοση της νέας τεχνικής στις Κυκλάδες, εμφάνιση μετά από πειραματισμούς γύρω στο 620 π.. των πρώτων μνημειωδών γλυπτών Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 11

12 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 12

13 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 13

14 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 14

15 Π ΜΩΚ ΚΜΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 15

16 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 16

17 Π ΜΩΚ Υιοθέτηση ανατολικών ρυθμών και διακοσμητικών θεμάτων την αγγειογραφία: διακόσμηση των αγγείων με σχηματοποιημένα φυτικά μοτίβα και φανταστικά όντα ασσυριακής ή αιγυπτιακής προέλευσης (ρόδακες, άνθη λωτού, σφίγγες, γρύπες) καθώς και με εξωτικά ζώα (λέοντες και άλλα αιλουροειδή) Κόρινθος και θήνα: πολυπρόσωπες εικονιστικές σκηνές με ανθρώπινες μορφές, που απηχούν επιδράσεις από την παραστατική τέχνη της νατολής Πειραματιζόμενοι με αυτές τις νέες τάσεις, οι Κορίνθιοι κεραμείς θα επινοήσουν μια πρωτότυπη τεχνική διακόσμησης που θα μείνει γνωστή ως μελανόμορφη Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 17

18 Π ΜΩΚ Μελανόμορφη εχνική μελανόμορφος ρυθμός ήταν μια τεχνική διακόσμησης αρχαίων ελληνικών αγγείων, που συνίστατο στην απόδοση των μορφών με στιλπνό μαύρο χρώμα πάνω στο ανοιχτόχρωμο βάθος του πηλού ι μορφές αποδίδονταν με περίγραμμα και οι εσωτερικές λεπτομέρειες (ανατομία, χαρακτηριστικά προσώπου, ένδυση) με εγχαράξεις Πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες εκφάνσεις της αρχαίας ελληνικής τέχνης και αποτέλεσε τον βασικό τρόπο διακόσμησης των αγγείων της ρχαϊκής περιόδου Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 18

19 Π ΜΩΚ ο μαύρο χρώμα των μορφών δεν οφείλεται στη χρήση κάποιας χρωστικής ουσίας αλλά επιτυγχάνετο μέσω μιας πολύπλοκης διαδικασίας κατεργασίας της επιφανείας του αγγείου. Μελανόμορφη εχνική ρχικά ολόκληρη η επιφάνεια καλυπτόταν με επίχρισμα καθαρού λεπτόκοκκου πηλού. Πάνω σε αυτό το επίχρισμα σχεδιάζονταν οι μορφές και καλύπτονταν με λεπτότερο στρώμα πηλού αναμεμειγμένου με αλκάλιο ή ποτάσα, ενώ οι εσωτερικές λεπτομέρειες χαράζονταν με ένα αιχμηρό εργαλείο. κολουθούσε η διαδικασία της όπτησης σε τρία διαδοχικά στάδια και σε θερμοκρασίες άνω των 800o C. Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 19

20 Π ΜΩΚ Μέσω εναλλαγών στην παροχή η μη οξυγόνου στο εσωτερικό του κλιβάνου (που δημιουργούσαν αντίστοιχα οξειδωτικό ή αναγωγικό περιβάλλον), οι κεραμείς κατόρθωναν να επιτύχουν την υαλοποίηση των επιφανειών που είχαν καλυφθεί με αλκαλιούχο επίστρωση σε μαύρο χρώμα, Μελανόμορφη εχνική ενώ το υπόλοιπο αγγείο αποκτούσε τη γνωστή πορτοκαλέρυθρη απόχρωση. ι λεπτομέρειες που είχαν αποδοθεί με εγχάραξη παρέμεναν κι αυτές στο ανοιχτό χρώμα του πηλού δημιουργώντας έντονη χρωματική αντίθεση στο εσωτερικό των μορφών. ε πολλές περιπτώσεις, οι αγγειογράφοι χρησιμοποιούσαν επίθετα χρώματα, όπως λευκό και ιώδες για να τονιστούν συγκεκριμένα στοιχεία της διακόσμησης το λευκό π.χ. χρησίμευε για την απόδοση των γυναικείων μορφών. Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 20

21 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 21

22 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 22

23 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 23

24 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 24

25 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 25

26 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 26

27 Π ΜΩΚ ΛΛ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 27

28 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 28

29 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 29

30 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 30

31 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 31

32 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 32

33 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 33

34 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 34

35 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 35

36 Π ΜΩΚ Δρ Δ.Γ. Μυλωνάς 36