Aν κα γνώση µας γ ρω π τ ν παγκ σµιο προκατακλυσµια ο

Transcript

1 Tέλεια νάπτυξη λων τ ν πιστηµ ν κα σ τητα µεταξ νδρ ν κα γυναικ ν Aν κα γνώση µας γ ρω π τ ν παγκ σµιο προκατακλυσµια ο A γιακ (Πελασγικ ) Πολιτισµ θεωρε ται περιωρισµένη ως λάχιστη κα συνήθως «µυθικο» περιεχοµένου, στ κείµενο πο κολουθε θ πιχειρήσουµε, στηριζ µενοι στ ς σχετικ ς ναφορ ς το Πλάτωνα, ν δώσουµε τ ν πληρέστερη δυνατή ε κ να ν ς πολιτισµο κα µι ς λ κληρης ποχ ς, πο ξαλείφθηκε πρ ν π χρ νια περίπου. Eκ προοιµίου σηµειώνουµε τι γι ν ναδείξουµε τ ν «γνωστη» α τ στορικ γνώση, προχωρήσαµε σ πλ σ νθεση ποσπασµάτων το Eλληνα φιλοσ φου, τ πο α ρίσκονται σκ ρπια στ ργα του «N µοι», «Tίµαιος» κα «Kριτίας». H ξιστ ρηση το Πλάτωνα συνοδε εται µ διευκρινήσεις του, τι τ λεγ µενα του πηχο ν πραγµατικ γεγον τα 1. O φιλ σοφος δείχνει π ς πιθυµο σε ν πογραµ- µίσ η στ ν ναγνώστη, τι καταγράφει στορία κα χι µ θο µ λληγορικ σηµασία. Aκ µα µαθαίνουµε 2, τι Σ λων ε χε σκοπ ν συνθέσ η τ ν προκατακλυσµιαία στορία σ πος, πρ γµα πο τελικ µέλησε ξαιτίας «τ ν ξεγέρσεων κα τ ν λλων δειν ν πο ρ κε δ (στ ν Aθήνα) κατ τ ν πιστροφή του». O Kριτίας σηµειώνει, τι, ν τελικ Σ λων γραφε τ πος του, θ ταν νώτερο τ σο τ ν µηρικ ν ργων σο κα τ ν σων γραψε Hσίοδος. O Σ λων γινε πώνυµος ρχοντας στ ν Aθήνα τ 594 π.x. κα νέλα ε ν γάλ η τ ν π λη π τ πολιτικ κα κοινωνικ διέξοδο, στ πο ο ε χε περιέλθει. H νάληψη α τ ς τ ς ε θ νης π µέρους του στάθηκε κα α τία, πο δ ν συνέγραψε ποτ τ ν προκατακλυσµιαία στορία. Γιατί τ στορικ στοιχε α σώθηκαν στ ν A γυπτο µφωνα µ τ πλατωνικ κείµενο3, νας A γ πτιος ερέας ξήγησε στ Σ λωνα τι ξαιτίας µεγάλων φυσικ ν καταστροφ ν, πο συνέ ησαν στ παρελθ ν, πολιτισµ ς καταστράφηκε πολλ ς φορ ς κα ρχισε πάλι π τ ν ρχή. Σ λες α τ ς τ ς «θεοµηνίες» A γυπτος λ γ ω τ ς γεωγραφικ ς της θέσης πάντα προ- 1. Πλάτων, «Tίµαιος», 20e. H δια διευκρίνιση παναλαµ άνεται κα παρακάτω στ ν «Tίµαιο»: «Kα ε ναι πάρα πολ σηµαντικ, τι δ ν πρ κειται γι κατασκευασµένο µ θο λλ γι ληθιν στορία» («Tίµαιος», 26e). 2. Πλάτων, «Tίµαιος», 21c. 3. Πλάτων, «Tίµαιος», 21e. T π µενα ποσπάσµατα λήφθησαν π τ διο ργο (22 b - 24 b-c).

2 στατευ ταν σ ντίθεση µ τ ν λλαδικ χ ρο, πο πάντα ρισκ ταν στ ν κυριολεξία στ «µάτι το κυκλ να» 4. A τ ε χε ς ποτέλεσµα γνώση ν διασ ώζεται στ ν A γυπτο, ν στ ν Eλλάδα καταστροφ ταν λοκληρωτική. O διος ερέας κατέληξε: «πέφτουν πάνω σας ( ννοε στο ς Eλληνες) ο καταιγίδες το ο ρανο σ ν πιδηµία, πο πανέρχεται πάλι κα πάλι σ τακτ χρονικ διαστήµατα κα σ ς φήνουν µ νο µ το ς γράµµατους κα το ς καλλιέργητους. Kα τσι ξεκιν τε πάλι π τ ν ρχή, σ ν ν ξανανιώνετε, χωρ ς ν ξέρετε σα γιναν παλαι τερα δ στ ν χώρα σας. Oσα λοιπ ν µ λις µ ς διηγήθηκες, Σ λων, γι τ ς δικές σας γενεαλογίες, δ ν ε ναι παρ παιδικ παραµ θια. Θυµ στε µ νο ναν κατακλυσµ, ν γιναν πολλο στ παρελθ ν». Aµέσως µετά, στ διο κείµενο, A γ πτιος ερέας πισηµαίνει, τι ο προκατακλυσµια οι πρ γονοι τ ν Aθηναίων ταν τ ε γενέστερο νθρώπινο γένος, πολιτισµ ς τους δ ταν πλέον ναπτυγµένος κείνης τ ς ποχ ς: «Kα δ ν ξέρετε κ µη τι στ χώρα µας ζησε κάποτε τ ραι τερο κα τελει τερο γένος νθρώπων. Aπ τ γένος α τ προέρχεσαι σ κα π λη σου, π τ λίγο σπέρµα πο διασώθηκε. Aλλ σε ς δ ν γνωρίζετε τίποτε γι α τ, γιατ π το ς πιζ ντες πολλ ς γενι ς χάθηκαν, χωρ ς ν φήσουν πίσω τους γραφές. Πραγµατικά, Σ λων, πρ ν π τ ν πι µεγάλο κατακλυσµ π ρξε µία ποχή, πο π λη τ ν σηµεριν ν Aθηναίων ταν πρώτη στ ν π λεµο λλ κα π λη µ τ ν καλ τερη νοµοθεσία. Γι τ πιτε γµατα κα τ πολίτευµά της λέγεται, π ς ταν,τι καλ τερο κο στηκε ποτ στ ν ο κουµένη κα φθασε ς µ ς». Πολιτειακ ργάνωση τ ς προκατακλυσµιαίας Aθήνας ταν ναµεν µενο, τ λ για το A γ πτιου ερέα συνάρπασαν τ ν Σ λωνα, πο ος ζήτησε ν µάθ η περισσ τερες λεπτοµέρειες σχετικ µ τ παρελθ ν. O ερέας δέχτηκε µ ε χαρίστηση ν συνεχίσ η τ διήγηση, πισηµαίνοντας τι π λη τ ς Σάιδας στ έλτα το Nείλου ταν προκατα- Oπως κλυσµιαία ποικία 5 τ ν Aθηναίων. Σ µφωνα µ τ ρχε α το ναο Σάις ε χε δρυθ χρ νια πρ ν τ ν πίσκεψη το Σ λωνα στ ν A γυπτο (595 π.x.). T δια 4. O ερέας πο συναναστράφηκε Σ λων στ ν A γυπτο, σ µφωνα µ τ ν Πλο ταρχο, νοµαζ ταν Σ γχις: «Λένε λοιπ ν π ς Σ λων ( κουσε τ διδασκαλία) το Σ γχιτος π τ Σάιδα» («Περ Iσιδος κα Oσίριδος», 354E). H πληροφορία α τ ε ναι διαίτερα σηµαντική, ν ναλογιστ κανε ς τι Πλάτων δ ν ναφέρει πουθεν τ νοµα το ερέα, µ τ ν πο ο µίλησε Σ λων πλ τ ν ναφέρει µ τ ξίωµά του. Γι ν γνωρίζ η Πλο ταρχος τ νοµα, σηµαίνει τι ε χε στ διάθεσή του στοιχε α, πο πεδείκνυαν χι µ νο τ ταξίδι το Σ λωνα στ ν A γυπτο, λλ κα πο πι ε αίωναν, προφαν ς διαστα ρωναν κα πι ε αίωναν κα τ σα ξιστορε Πλάτων στ ν «Tίµαιο». 5. O Πλάτων ναφέρει: «H µεγαλ τερη π λη τ ς παρχίας ε ναι Σάις, π που κατάγεται κα ασιλι ς Aµασις. Προστάτιδα τ ς π λης ε ναι µι θε πο νοµάζεται στ A γυπτιακ Nη θ κα στ Eλληνικά, πως λένε ο ντ πιοι, Aθην κα α τ το ς κάνει ν γαπο ν πολ το ς Aθηναίους κα ν σχυρίζωνται π ς ε ναι κατ κάποιο τρ πο συγγενε ς τους» («Tίµαιος», 21e). T ν πληροφορία περ συγγένειας κα θηναϊκο ποικισµο τ ς A γ πτου πι ε αιώνει κα ι δωρος Σικελιώτης: «Kατ τ ν διον τρ πο κι ο Aθηνα οι, πο κτισαν στ ν A γυπτο µι π λη πο νοµαζ ταν Σάις, δοκίµαζαν τ ν δια γνοια ξ α τίας το κατακλυσµο» («Iστορικ Bι λιοθήκη» E, 57, 5).

3 ρχε α θελαν τ ν Aθήνα κατ χίλια χρ νια ρχαι τερη, ρα πως πισηµαίνει διος ερέας διήγηση του ναφερ ταν στο ς Aθηναίους πο ζησαν χρ νια πρίν, δηλαδ περίπου στ π.x. Mάλιστα συγγραφέας το «Tίµαιου» ση- µειώνει, τι Σ λων κτ ς π κροατ ς ε δε κα µελέτησε τ δια τ κείµενα, πο φυλάγονταν στ να κα ξιστορο σαν τ ν προκατακλυσµιαία στορία 6. Στ συνέχεια ερέας περιγράφει τ ν πολιτειακ ργάνωση τ ς προκατακλυσµιαίας Aθήνας: «Πρ σεξε λοιπ ν το ς ν µους τους κα σ γκρινέ τους µ το ς δικο ς µας. Θ ρ ς δ σ µ ς πολλ κοιν σηµε α µ το ς θεσµο ς πο προϋπ ρχαν κάποτε στ ν π λη σας. Πρ τ π λα τ γένος τ ν ερέων διαχωρίζεται π λους το ς λλους πολίτες κολουθο ν ο τεχν τες πως θ δ ς κάθε παγγελµατικ µάδα σκε τ ν τέχνη της µ νη κα χωρ ς ν ναµειγν εται µ τ ς λλες κα στ συνέχεια ο οσκοί, ο κυνηγο κα ο γεωργοί. Oσο γι τ γένος τ ν πολεµιστ ν θ χεις προσέξει έ- αια π ς δ ε ναι διαχωρισµένο π λα τ λλα γένη κα ν µος δ ν το πιτρέπει ν σχολ ται παρ µ νο µ τ ν π λεµο». Ωστ σο ναλυτικ περιγραφ τ ς κοινωνικ ς κα πολιτειακ ς ργάνωσης τ ς προκατακλυσµιαίας Aθήνας δίνεται στ ν λλο πλατωνικ διάλογο, τ ν «Kριτία», πο ος θεωρε ται συνέχεια το «Tίµαιου» (τ ποσπάσµατα π τ ν «Kριτία» πο κολουθο ν λ. 110 c e): «Hταν λοιπ ν γκατεστηµένοι τ τε σ το τη τ χώρα κα ο λλες µάδες τ ν πολιτ ν, πο πασχολο νταν µ τ ς τέχνες κα στ ν προ- µηθε ωνται τ τρ φιµά τους π τ γ. Oσο γι τ ν τάξη τ ν πολεµιστ ν, α τ ποτελο νταν π νδρες πο ε χαν θεία καταγωγή. H τάξη α τ ξ ρχ ς χωρίστηκε π τ ς λλες κα κατοικο σε σ χωριστ µέρος ε χε δ λα τ χρειαζο µενα γι τ συντήρηση κα τ µ ρφωσή της. Kανε ς π α τ τ ν τάξη δ ν ε χε κανένα ε δος το- µικ ς διοκτησίας, θεωρο σαν δ λα τ πράγµατα π ς ταν κοιν σ λη τ ν µάδα κα δ ν θεωρο σαν καθ λου σωστ ν δέχωνται π το ς λλους πολίτες τίποτε λλο ξ ν π µπ λικα τρ φιµα. Eκαµαν δ λες τ ς δουλει ς κα σχολίες πο ε πα- µε χθές, δηλαδ κε να πο ε παµε π ς καναν ο διωρισµένοι φ λακες. Kα λεγαν κ µη (ο ερε ς τ ς A γ πτου) γι τ ν τ πο µας, πρ γµα πο ε ναι πολ πιθαν, π ς τ τε χώρα µας ε χε τ σ νορά της χωρισµένα πρ ς τ µέρος του Iσθµο κα πρ ς τ µέρος τ ς λλης στερι ς ς τ ν Kιθαιρ να κα τ ν Πάρνηθα κα π ς τ σ νορα κατέ αιναν π τ ουν κα ε χαν δεξι τ ν Ωρωπ κα ριστερ τ θάλασσα, κα φθαναν ς τ ν σωπ ποταµ». Eνα κ µα σηµαντικ στοιχε ο, πο διασ ώζει Πλάτων, ε ναι, τι στ ν προκατακλυσµιαία Aθήνα π ρχε σ τητα µεταξ νδρ ν κα γυναικ ν 7. «Γι α τ κρι ς κα τ παρουσιαστικ τ ς θε ς κα τ γαλµά της χουν νδρικ σχ µα, πειδ κε νο τ ν καιρ τ πολεµικ ργα ταν κοιν κα στ ς γυνα κες κα στο ς νδρες. Γι το το τ λ γο, σ µφωνα µ τ συνήθεια κείνη, θε στολισµένη, ταν στο ς τ τε κατοίκους τ ς Aττικ ς στολίδι π δειξη πώς, σα ζ α ζο ν µαζί, θηλυκ κα ρσενικά, καθένα π α τ διακρίτως 6. «T ς λεπτοµέρειες λων α τ ν θ τ ς δο µε ργ τερα µ τ ν συχία µας, χοντας µπροστά µας τ δια τ παλι κείµενα» (Πλάτων «Tίµαιος» 23e). 7. Στ π σπασµα α τ Πλάτων ρίσκει ε καιρία ν παναλά η γι µία κ µη φορ τ ν πάγια θέση του (τ ν ποία συναντ µε πίσης τ σο στ ν «Tίµαιο» σο κα στο ς «N - µους») περ φυσικ ς σ τητας νδρ ν κα γυναικ ν.

4 Προσπάθεια ναπαράστασης τ ς καταστροφ ς προκατακλυσµιαίας π λεως π κατακλυσµ µ άση τ ς πληροφορίες το Πλάτωνος («Tίµαιος»).

5 Mία λλη π πειρα ζωγράφου, ν ναπαραστήσ η καταποντιζ µενη λ γ ω κατακυσµο πανάρχαια π λη. φτειάχτηκε π τ φ ση καν ν σκ τ ν ρετ, πο ταιριάζει στ κάθε γένος χωριστά». Στ στρατ τ ς προκατακλυσµιαίας Aθήνας πηρετο σαν νδρες κα γυνα κες ξίσου: «Oσο το ς ταν δυνατ, κρατο σαν πάντα τ ν διο ριθµ νδρ ν κα γυναικ ν στ πλα, δηλαδ τ σους φ λακες σοι χρειάζονταν γι π λεµο, κοντ ε κοσι χιλιάδες τ σοι ταν ο πολεµιστ ς στ χρ νια κε να». H γεωµορφολογία τ ς προκατακλυσµιαίας Aθήνας στ ν «Kριτία» δ ν παραλείπει ν δώσ η κα µία ρκετ κατατοπιστικ περιγραφ τ ς προκατακλυσµιαίας Aθήνας κα τ ς Aττικ ς: «Σχετικ δ µ τ κάρπηµα το του το τ που λεγαν π ς ξεπερνο σε κάθε λλο µέρος, OΠλάτων γι α τ κα µπορο σε ν τρέφ η πολλ στρατε µατα, πο ρχονταν π τ γ ρω µέρη. Mεγάλη δ π δειξη τ ς γονιµ τητάς του ε ναι το το δ : T µέρος πο το πέµεινε τώρα µπορε ν συγκριθ µ ποιαδήποτε λλη χώρα κα π τ ν ποψη τ ς γονιµ τητας τ ς γ ς κα π τ ν ποψη τ ς παραγωγ ς καλ ν κα πολλ ν γεννηµάτων κα καρπ ν, κα κ µα π τ ν ποψη τ ν πολλ ν κα καλ ν οσκ ν γι τ κοπάδια. T τε δ κτ ς π τ ς φυσικ ς καλλονές της τρεφε χώρα µας κα πλ θος κοπάδια (...). Eπειδή µως γιναν πολλο κα µεγάλοι κατακλυσµο µέσα στ ννι χιλιάδες χρ νια γιατ τ σα χρ νια πέρασαν π τ τε ως σήµερα τ χ µα, πο µέσα σ α τ τ χρ νια κα στ διάστηµα α τ ν τ ν συµ άντων (τ ν κατακλυσµ ν) δ ν µαζευ ταν πάνω στ δαφος, πως γιν ταν σ λλα µέρη, µ κάθε φορ µπ λικο π α τ τρα ι τανε πρ ς τ παραθαλάσσια, χαν ταν µέσα στ αθι νερ τ ς θάλασσας (...). Στ ν παλι µως καιρ, πειδ τ πος µας δ ν ε χε χάσει τ χώ- µατά του, ντ γι ξερο ο νια ε χε ψηλο ς λ φους γεµάτους χ µα. Kα α τ ς πετρ τοπος, πο σήµερα τ ν λένε Φελλέα, τ τε ταν γεµ τος π παχι χώµατα κα τ ουν ταν γεµ τα π πολλ δάση... (...). T π λοιπα λοιπ ν µέρη τ ς χώρας π τ φ ση ταν τέτοια, κα καθ ς ταν π µενο, ταν καλλιεργηµένα π πραγµατι-

6 κο ς γεωργο ς... (...). Kα καιρ ς ταν στ ν κάθε ποχ καλ ς ο τε κανε πολλ ζέστη ο τε κα πολ κρ ο κα π λη κε να τ χρ νια ε χε το ς κατοίκους της τακτοποιηµένους κατ το τον δ τ ν τρ πο. Eν πρώτοις τ µέρος τ ς Aκρ πολης δ ν ταν τ τε πως ε ναι τώρα. Γιατ κάποτε πεσε πολλ ροχ κα ξέγδαρε λο τ γ ρω π α τ ν χ µα κα τ ν κανε γυµνή. (...). Πρωτ τερα µως σ λλη ποχ Aκρ πολη ταν τ σο µεγάλη, πο φτανε ς τ ν Hριδαν κα τ ν Iλισσ κα παιρνε µέσα κα τ ν Πν κα κα ε χε σ νορ της τ Λυκα ηττ π τ ντικρυν µέρος τ ς Πν κας. Hταν δ λη σκεπασµένη µ χ µα κα κτ ς π λίγα µέρη ταν στ πάνω µε ρος σιωµα. Kα κατοικο νταν στ κρινά της µ ν µέρη κα π κάτω π τ ς πλαγιές της π το ς τεχν τες κα το ς γεωργο ς σοι καλλιεργο σαν τ κε κοντ µέρη της. Στ πάνω δ µέρος µ νη τάξη τ ν πολεµιστ ν ε χε τ ς κατοικίες της, λ γυρα στ να τ ς Aθην ς κα το Hφαίστου, περιτριγυρισµένη µ να το χο σ ν τ µάντρωµα κήπου ν ς σπιτιο. Πρ ς τ οριν πάλι µέρη ε χαν σπίτια κοιν (ο πολεµιστ ς) κα χειµωνιάτικες γκαταστάσεις, που τρωγαν τ χειµ να λοι µαζί... (...) T ν τια πάλι µέρη τ ς Aκρ πολης τ χρησιµοποιο σαν γι κήπους κα γυµναστήρια». O Πλάτων ποστηρίζει, τι Aττικ πιλέχθηκε σ προκατακλυσµιαία ποχ π τ θε Aθην, δι τι ταν καταλληλ τερος τ πος γι τ ν ξέλιξη νθρώπινου γένους πο θ ε χε θεία χαρακτηριστικά κα γι τ ν κρί εια τ πος θ γεννο σε νθρώπους πο θ µοιαζαν µ τ θε τ ς σοφίας κα τ ς νδρείας (πολέµου): «Eπέλεξε ( θε Aθην ) τ ν συγκεκριµένο τ πο, που γεννηθήκατε, πειδ προέ λεψε τι τ ε κρατο κλ µα του θ πιδράσ η θετικ στ σωφροσ νη τ ν νθρώπων. H θε ταν φίλη το πολέµου κα τ ς σοφίας πέλεξε ποµένως τ ν τ πο κε νο, πο θ γεννο σε νθρώπους παρ µοιους µ α τ ν κα δρυσε τ ν πρώτη της π λη. Eγκατασταθήκατε λοιπ ν κε, χοντας τέτοιους κα κ µη καλ τερους ν µους κα ξεπεράσατε λη τ ν νθρωπ τητα στ ν ρετή, πως λλωστε θ περίµενε κανε ς π γεννήµατα κα θρέµµατα θε ν». Yπεραναπτυγµένος προκατακλυσµια ος πολιτισµ ς τ ν πλατωνικ διάλογο «Tίµαιος» γίνεται ξεκάθαρη ναφορ σ ψηλο πιπέδου προκατακλυσµια ο πολιτισµ, χι µ νο σ,τι φορ στ νοµοθεσία κα στ φιλοσοφία λλ κα στ ς πιστ µες κα τ ς τέχνες: «Στ ζήτηµα τώρα τ ς φρ νησης λέπεις π σο µερίµνησε δ ν µος π τ ν ρχή. Ξεκινώντας π τ ν κοσµικ τάξη ντλησε π τ θεϊκ ασίλειο λες τ ς τέχνες πο ρίσκουν φαρ- µογ στ ν νθρώπινη ζωή, ς τ µαντικ κα τ ν ατρικ πο διασφαλίζει τ ν γεία κα ξάντλησε λη τ σειρ τ ν γνώσεων πο πονται». Iσχυρίζεται δηλαδ Πλάτων π ς πρ ν τ ν κατακλυσµ ε χαν φαρµοστ λες ο τέχνες τεχνολογία, πο ρίσκουν φαρµογ στ ν νθρώπινη ζωή. µαντικ ( ς τέχνη πικοινωνίας µ τ συµπαντικ ρο ) κα ατρικ ταν ψηλοτάτου πιπέδου, κα ε χε ξαντληθ δηλαδ ε χε φτάσει στ ψηλ τατο δυνατ πίπεδο γνωστικ καν τητα τ ν νθρώπων στο ς τοµε ς τ ς πιστήµης κα τ ς τεχνολογίας. T ν διο σχυρισµ του γι ναπτυγµένο προκατακλυσµια ο πολιτισµ Πλάτων παναλαµ- άνει κα στ ργο τ ς µεγάλης ριµ τητάς του, το ς «N µους» ( ι λίο Γ, 687c - 681). O διάλογος πο κολουθε γίνεται µεταξ το Aθηναίου (AΘ.) κα το Kλεινία (KΛ.):

7 «AΘ.: N ποθέσουµε πίσης τι καταστράφηκαν συθέµελα λες ο πεδιν ς κα ο παραθαλάσσιες π λεις;»kλ. Aς τ ποθέσουµε.»aθ. Eτσι µως καταστράφηκαν λα τ ργαλε α κι ο νακαλ ψεις, πο ε χαν γίνει, σχετικ µ τ ν πολιτικ µ ποιοδήποτε λλο πεδίο γνώσης. Γιατί, φίλοι µου, ν ο νακαλ ψεις τους ε χαν µείνει θικτες π τ πέρασµα το χρ νου, πως τ ς χουµε σήµερα, δ ν θ π ρχε περιθώριο γι καινο ργιες φευρέσεις». Στ παραπάνω π σπασµα Πλάτων δ ν φήνει καµµία µφι ολία: Aν ο φευρέσεις το προκατακλυσµιαίου πολιτισµο δ ν ε χαν χαθ, µεταγενέστερη νθρωπ τητα δ ν θ ε χε τίποτα ν φε ρ η, ννοώντας φυσικ τι πολιτισµ ς κε νος ε χε φτάσει στ ψηλ τατο τεχνολογικ κα πολιτισµικ πίπεδο. ίνει µάλιστα κα µία κανοποιητικ πάντηση σ σους χουν χωρίσει τ ν στορία τ ς νθρωπ τητας σ περι δους πο νοµάζονται: «Παλαιολιθική», «Nεολιθική», «Tο Xαλκο» κ.ο.κ. Περιγράφει λοιπ ν τί πικράτησε µετ τ ν κατακλυσµ : «Eκείνη τ ν ποχ πρέπει ν νιωθαν ε χαρίστηση ταν συναντι νταν, τ σο λίγοι πο ταν. Σίγουρα λα τ µέσα πικοινωνίας, πο σως χρησιµοποιο σαν γι τ ς παφές τους στ στερι κα τ θάλασσα, θ ε χαν καταστραφ µαζ µ τ ς µεθ δους κατασκευ ς τους. Eτσι πιστε ω δ ν το ς ταν ε κολο ν ρχωνται σ παφ µεταξ τους. Yπ ρχε λλειψη ξυλείας, ν τ σίδερο, χαλκ ς κα τ π λοιπα µέταλλα νακατε τηκαν, χώθηκαν µέσα στ γ κι ταν δ σκολο πι ν τ ξεχωρίσουν. Kι ν π µειναν κ µα ρισµένα ργαλε α κάπου στ ουνά, σ λίγο καταστράφηκαν π τ σκουρι κα δ ν µπορο σαν ν ντικατασταθο ν, πρ ν µάθουν ο νθρωποι κα πάλι τ ν τεχνικ τ ς πεξεργασίας τ ν µετάλλων. Oλες µως ο τέχνες πο ασίζονται στ σίδερο, στ ν χαλκ κα στ λλα µέταλλα ε χαν χαθ σ κείνη τ ν περίοδο κα γι κ µη µεγαλ τερο διάστηµα (...) Oσο γι τ ν γγειοπλαστικ κα φαντικ τέχνη, δ ν χρειάζονταν καθ λου σίδερο. O Θε ς δωσε α τ ς τ ς δ ο τέχνες στο ς νθρώπους, γι ν φτειάχνουν,τι θελαν, τσι στε, ν ποτ τ χαινε τ νθρώπινο γένος ν µ ρίσκ η µέταλλα, ν µπορ ν ναγενν ται κα ν ναπτ σσεται π τ ν ρχή». H πεξεργασία κα χρήση τ ν µετάλλων ς τέχνη χάθηκε, µ ς ε αιώνει Πλάτων κα µάλιστα γι πολ µεγάλο χρονικ διάστηµα. H νθρωπ τητα πέστρεψε στ ν αρ αρ τητα κα ξεκίνησε πάλι π τ ν ρχή. [Σ π µενο τε χος: H πλήρης παλήθευση τ ν πληροφορι ν το Πλάτωνος π τ ς νακαλ ψεις τ ς νεώτερης πιστήµης.] Στέφανος Mυτιληνα ος [E δικευµένες ρευνες κα πλ ρες ποδεικτικ λικ γι τ ν Xαµένο Παγκ σµιο Προκατακλυσµια ο Eλληνικ Πολιτισµ λ. στ ν «αυλ» τ µοι 1982, 1983, 1985, 1987, 1988, 1990, 1991, 1993, 1995, 1998, 1999, 2000, 2001.]