Αριστείδης Ν. Χατζής Αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμών Θεωρία Δικαίου και Θεσμών 3α Δίκαιο και Ηθική στη Δίκη της Νυρεμβέργης Τμήμα Μ.Ι.Θ.Ε. 17/3/2014
ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ 20 Νοεμβρίου 1945 1 Οκτωβρίου 1946 Κατήγοροι/Δικαστές = Σύμμαχοι (Η.Π.Α., Μ.Β., Γαλλία, Ε.Σ.Σ.Δ.) Κατηγορούμενοι = 21 Στρατιωτικοί και πολιτικοί των ναζιστικών κυβερνήσεων (Herrmann Goering, Alfred Rosenberg, Albert Speer, Hjalmar Schacht, Rudolf Hess, Karl Doenitz, Joachim von Ribbentrop) Κανόνες = τέθηκαν από τους συμμάχους στο τέλος του πολέμου
Δικαστής Robert H. Jackson (αμερικανός κατήγορος)
ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ Κατηγορίες εγκλήματα κατά της ειρήνης (κυρίως επιθετικούς πολέμους στην Ευρώπη) εγκλήματα πολέμου (εξόντωση πολιτών και αιχμαλώτων) εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (γενοκτονία Εβραίων, Τσιγγάνων, ομοφυλόφιλων, σλάβων και μαζικές εκτελέσεις) συνωμοσία για εφαρμογή του παραπάνω σχεδίου = άρα υπεύθυνοι για πράξεις οποιουδήποτε εφάρμοσε το σχέδιό τους
ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ Ετυμηγορία 3 αθωώθηκαν όλοι οι άλλοι καταδικάστηκαν (τουλάχιστον για ένα από τα ως άνω εγκλήματα) 11 = θανατική ποινή 7 = φυλάκιση
ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ Τα εγκλήματα των ναζί είναι πρωτοφανή και όλοι οι κατηγορούμενοι ήταν ηθικώς ένοχοι. Οι Βρετανοί ζήτησαν αρχικά να εκτελεστούν αμέσως χωρίς δίκη. Οι Αμερικανοί επέμεναν για τη δίκη. Όμως στη δίκη δεν αρκεί να θεωρηθείς ηθικά ένοχος. Πρέπει να αποδειχθεί πως παραβίασες κάποιο νόμο. Με βάση ποιο δίκαιο όμως; Το Γερμανικό; Όχι. Το διεθνές (διεθνείς συμφωνίες και έθιμα αποδεκτά από τη διεθνή κοινωνία). Από ποιο δικαστήριο;
ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ Εξευτελισμός του γερμανικού έθνους Πρώτο επιχείρημα = Η δίκη παραβιάζει την αρχή του κράτους δικαίου (ως διαδικασία) Δεύτερο επιχείρημα = το δίκαιο αποτελείται από προσταγές του κυρίαρχου σε ένα κράτος Καλύτερα να τους εκτελούσαν αμέσως παρά να οργανώσουν δίκη. Γιατί η δίκη πρέπει να υπόκειται στους κανόνες του κράτους δικαίου. Παραβίαση του Καμία ποινή χωρίς νόμο. Βλ. ΠΚ1 (ποινή δεν επιβάλλεται παρά μόνο για τις πράξεις εκείνες για τις οποίες ο νόμος την είχε ρητά ορίσει πριν από την τέλεσή τους). Όχι αναδρομικά.
Ποιο διεθνές δίκαιο; Ποτέ δεν εφαρμόστηκε η απαγόρευση επιθετικών πολέμων. Το κράτος δικαίου απαιτεί συνεπή εφαρμογή των νόμων. Τι είναι επιθετικός πόλεμος; Μπορεί το δικαστήριο να αποφασίσει για τα εθνικά δίκαια των λαών; Οι διεθνείς συνθήκες δεν τιμωρούν άτομα αλλά κράτη (με οικονομικούς και διπλωματικούς τρόπους). Δεν προέβλεπαν τίποτα για τιμωρία ατόμων. Οι συνθήκες δεν απαγόρευαν / τιμωρούσαν τη συνωμοσία. Ιδίως η επέκταση της ευθύνης ήταν άγνωστη στο γερμανικό και σε πολλά άλλα δίκαια
Ποιό δικαίωμα υπεράσπισης; Είχαν μεν δικηγόρους αλλά δεν είχαν απέναντί τους ένα αμερόληπτο σώμα (impartial body) καθώς προέρχονταν όλοι από τα εχθρικά κράτη που νίκησαν τη Γερμανία. Οι σύμμαχοι ήταν εξίσου ένοχοι εγκλημάτων πολέμου (Χιροσίμα-Ναγκασάκι, βομβαρδισμός της Δρέσδης, Κράτη της Βαλτικής, σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότωφ). Οι δικαστές δεν είχαν καν δικαίωμα να κρίνουν τις πράξεις τους. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΑΛΛΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΟΥ ΝΙΚΗΤΗ, μια πολιτική δίκη εκδίκησης
Ποιο δίκαιο; Δίκαιο είναι αυτό που επιβάλλει ο κυρίαρχος σε συγκεκριμένο κράτος. Κανείς δεν μπορεί να τον περιορίσει νομικά, αλλιώς δεν είναι κυρίαρχος (Hobbes, Austin) Άρα το διεθνές δίκαιο δεν είναι πραγματικό δίκαιο (δεν υπάρχει ένας διεθνώς κυρίαρχος) Αυτό που μένει είναι το εθνικό δίκαιο. Θα πρέπει να κριθούν με βάση το γερμανικό δίκαιο. Όμως εκτελούσαν εντολές βασισμένες στο γερμανικό δίκαιο. Οι νόμοι του Χίτλερ δεν μπορούν να είναι παράνομοι διότι ο κυρίαρχος καθορίζει το δίκαιο και το άδικο. Οι εντολές των ανωτέρων στηρίζονται σε νόμους που ο κυρίαρχος θέτει (άρα δίκαιο).
Κάποιες απαντήσεις Η Γερμανία είχε υπογράψει και αυτή συνθήκες κατά των επιθετικών πολέμων και των εγκλημάτων πολέμου (Συνθήκη της Χάγης 1907, Συνθήκη της Γενεύης 1927). Τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ήταν μία καινοτομία αλλά συνδέονταν στενά με τα σχέδια των ναζί για επιθετικό πόλεμο και εγκλήματα πολέμου. Δεν έχει σημασία από πού κατάγεται ο δικαστής αλλά το εάν είναι ανεξάρτητος, αμερόληπτος και έχει την καλή θέληση να ακούσει όλα τα επιχειρήματα. Οι συγκεκριμένοι δικαστές ήταν μεγάλες προσωπικότητες και ανεξάρτητοι όπως απέδειξαν με την αθώωση των τριών κλπ. Για λόγους ιστορικούς έπρεπε να καταδικαστούν οι ναζί και να αποδοκιμαστούν τα εγκλήματά τους (μέσω της απόδειξης = ημερολόγια, γράμματα, επίσημα έγγραφα). Μετά τη δίκη κανείς δεν αμφέβαλλε πλέον. Τα εθνικά κράτη δεν είναι απολύτως κυρίαρχα. Προηγείται το διεθνές δίκαιο.
Αλλά.. Πόσο αμερόληπτοι; Ο Σοβιετικός ήταν διορισμένος από δικτάτορα, με εντολές για καταδίκη σε θάνατο όλων. Σίγουρα ήταν αναδρομική εφαρμογή για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Για επιθετικό πόλεμο εφαρμόστηκαν συνθήκες για πρώτη φορά στο Β Παγκόσμιο πόλεμο (όχι όμως κατά της ΕΣΣΔ) Μπορεί να παραβίασε αρχές του κράτους δικαίου βραχυπρόθεσμα αλλά μακροπρόθεσμα ωφέλησε τις αρχές που διέπουν το κράτος δικαίου. Οποιαδήποτε άλλη λύση θα ήταν καταστροφική για τις αρχές αυτές (άμεση εκτέλεση, αθώωση που θα οδηγούσε σε αυτοδικία). Ένα πολύ καλό μάθημα για το διεθνές δίκαιο αλλά και για το νέο γερμανικό δίκαιο.
ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ Τελικώς η δίκη μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο με την επίκληση ηθικών αρχών
Ελλάς Δίκη των 6 (1922) Δίκη των πρωταιτίων της 21/4 (1975) Δίκη της 17 Νοέμβρη (2003)
Σας ευχαριστώ! ahatzis@phs.uoa.gr legaltheory@phs.uoa.gr http://www.aristideshatzis.net http://www.philosophyoflaw.org/