Κατανοώντας και στηρίζοντας τα παιδιά που πενθούν στο σχολικό πλαίσιο Δρ. Παναγιώτης Πεντάρης - University of Greenwich - Association for the Study of Death and Society (ASDS)
Περιεχόµενα Εννοιολογικές διευκρινήσεις Πένθος και θλίψη Θεωρία και πένθος Παιδιά και πένθος Το σχολικό περιβάλλον Ο ρόλος του εκπαιδευτικού
Εισαγωγικά σχόλια Αυτός που αγαπά είναι όµηρος της τύχης του (Bacon, 1625/1962; p.22)
Εννοιολογικές διευκρινήσεις Απώλεια Είδη απώλειας Πολλαπλές απώλειες Πένθος
Πένθος και θλίψη Not to experience grief for a significant loss is an aberration. It would suggest that there was no real attachment prior to the loss, that the relationship was complicated in ways that set it apart from the ordinary, or that one is suppressing or hiding one s reactions to loss. (Corr, Nabe & Corr, 2009; p.213)
Εκφράζοντας θλίψη Βιολογικές αντιδράσεις Συναισθήµατα Νοητικές σκέψεις Συµπεριφορές (Worden, 2002) Κοινωνικές και πνευµατικές επιπτώσεις
Θεωρία και πένθος Ιατρικό-κλινική προσέγγιση Στάδια πένθους Διαγνωστικά εργαλεία Δεν υπάρχει ίαση καθώς δεν υπάρχει ασθένεια
Μεταβλητές επιρροής πένθους Το µέγεθος της συναισθηµατικής προσκόλλησης µε τον αποθανόντα. Ο τρόπος µε τον οποίο τερµατίστηκε η ζωή του θανούντος και οι συνθήκες στις οποίες το άτοµο που πενθεί βιώνει την απώλεια. Οι στρατηγικές αντιµετώπισης του ατόµου που πενθεί. Η αναπτυξιακή κατάσταση του ατόµου που πενθεί. Η φύση και η παροχή υποστήριξης που δέχεται το άτοµο που πενθεί.
Παιδιά και πένθος Περιοδική αντίδραση στο πένθος Δεν µιλάνε όλα τα παιδιά για το πένθος τους Καµία αντίδραση Παιχνίδι Σωµατικές αντιδράσεις Σκέψη και συγκέντρωση Ηλικία Γένος Αλληλοεπιδρώντας µε τον αποθανόντα
Οι ανάγκες των παιδιών που θρηνούν Davidson, 1984 Κοινωνική υποστήριξη Διατροφή Ενυδάτωση Άσκηση Ξεκούραση
Το σχολικό περιβάλλον
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού Παροχή θετικής υποστήριξης: Διαφορετικότητα Αυτονοµία Νόηµα, αρχές και αντιλήψεις Ενίσχυση Μνήµες και εµπειρίες Task-based approach (Corr, Nabe & Corr, 2009) Κοινωνική δικτύωση Ο καλός ακροατής
Ο καλός ακροατής (Westphal, 1984; 12) If I am a good listener, I do not interrupt the other nor plan my own next speech while pretending to be listening. I try to hear what is said, but I listen just as hard for what is not said and for what is said between the lines. I am not in a hurry, for there is no preappointed destination for the conversation. There is no need to get there, for we are already here; and in this present I am able to be fully present to the one who speaks. The speaker is not an object to be categorized or manipulated, but a subject whose life situation is enough like my own that I can understand it in spite of the differences between us. If I am a good listener, what we have in common will seem more important than what we have in conflict. This does not mean that I never say anything, but I am more likely to ask questions than to issue manifestos or make accusations.
Συζητώντας µε συµµαθητές Προσοχή, κατανόηση και ευαισθητοποίηση. Τι γνωρίζουν ήδη οι άλλοι µαθητές; Κατά πόσο οι άλλοι µαθητές θα θέλανε να γνωρίζουν περισσότερα για την κατάσταση; Κατάλληλη πληροφόρηση. Αναγνώριση και κατανόηση των συναισθηµάτων των µαθητών. Μελλοντικά σχέδια.
Βιβλιογραφία Bacon, F. (1962). Of marriage and single life. In Francis Bacon s Essays. New York: Dutton (Original work published 1625). Westphal, M. (1984). God, guilt, and death. Bloomington: Indiana University Press.
Ευχαριστώ Δρ. Παναγιώτης Πεντάρης Αναπληρωτής Καθηγητής (Θανατολογία και κοινωνική εργασία) University of Greenwich P.Pentaris@gre.ac.uk Twitter: @DrPentaris