ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΔΗΛΩΣΗ

ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΔΗΛΩΣΗ 1. ΜΑΝΩΛΗ Απόστολου, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελητή Α Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Ιάσμου. 2. ΛΕΟΝΤΙΔΟΥ Ελένης, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελήτριας Α Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Ιάσμου. 3. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ Κων/τίνου, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελητή Β Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Ιάσμου. 4. ΣΤΥΛΙΔΟΥ Βερόνικας, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελήτριας Α Γενικής Ιατρικής του Περιφερειακού Ιατρείου Παραδημής δικαιοδοσίας του Κέντρου Υγείας Ιάσμου. 5. ΚΕΣΙΔΗ Βαλέριου, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελητή Α Γενικής Ιατρικής του Περιφερειακού Ιατρείου Πανδρόσου δικαιοδοσίας του Κέντρου Υγείας Ιάσμου. 6. ΜΕΤΑΛΛΙΔΟΥ Σοφίας, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελήτριας Β Γενικής Ιατρικής του Περιφερειακού Ιατρείου Ν. Καλλίστης δικαιοδοσίας του Κέντρου Υγείας Ιάσμου. 7. ΣΧΟΙΝΑ Γεωργίου, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελητή Β Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Σαπών. 8. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ Γεωργίου, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελητή Β Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Σαπών. 1

9. ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ Γεωργίου, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελητή Α Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Σαπών. 10. ΜΟΥΡΑΤΙΔΟΥ Μαρίνας, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελήτριας Β Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Σαπών. 11. ΜΟΛΛΑ Σεβντά, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελήτριας Β Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Σαπών. 12. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ Νέλλης, Ιατρού Ε.Σ.Υ., Επιμελήτριας Α Γενικής Ιατρικής του Κέντρου Υγείας Σαπών. ΠΡΟΣ Τον κ. ΧΑΤΖΗΝΕΣΤΩΡΟΣ Ηρακλή, Διοικητή του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής "Σισμανόγλειο"». Κοινοποιούμενη προς: 1) κ. Μαυροματίδη Κων/τίνο, Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας. 2) κ. Κουτσογιάννη Οδυσσέα, Επιστημονικό και Διοικητικό Υπεύθυνο του Κέντρου Υγείας Ιάσμου. 3) κ. Θώδη Σεραφείμ, Επιστημονικό και Διοικητικό Υπεύθυνο του Κέντρου Υγείας Σαπών. 4) κ. Λυκουρέντζο Ανδρέα, Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, οδός Αριστοτέλους, αριθ.17, Αθήνα. 5) κ. Τσιτουρίδη Κων/τίνο, Διοικητή της 4 ης Υγειονομικής Περιφέρειας Μακεδονίας και 2

Θράκης, οδός Αριστοτέλους, αριθ.16, Θεσσαλονίκη. 6) κ. Κυριαζίδη Στυλιανό, Πρόεδρο Ιατρικού Συλλόγου Ροδόπης. 7) κ. Βαρνάβα Δημήτριο, Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (Ο.Ε.Ν.Γ.Ε.), οδός Μάρνη, αριθ.30, Αθήνα. 8) κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Κομοτηνής. -------------------- -------------------- 1. Όπως γνωρίζετε και χωρίς να μας έχει κοινοποιηθεί σχετική Απόφασή σας, ήτοι έγγραφη διοικητική πράξη, σύμφωνα με τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Ν.2690/1999, ΦΕΚ Α 45), εσείς, για την μετακίνησή μας για πραγματοποίηση εφημεριών στο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής, έχετε επιλέξει εναλλακτικά τη μέθοδο των τηλεφωνικών κλήσεων, των SMS, της ανάρτησης του ονόματός μας στο ημερήσιο Πρόγραμμα εφημέρευσης του Νοσοκομείου, το οποίο αποστέλλεται με τηλεομοιοτυπία στα Κέντρα Υγείας στα οποία ο καθένας από εμάς ανήκει οργανικά ή/και της αποστολής ατομικής εντολής για εφημέρευση στο Νοσοκομείο σε συγκεκριμένη ημερομηνία. Επισημαίνουμε, ότι όλη η διαδικασία διενεργείται ερήμην μας και αιφνιδιαστικά, χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα, ως Δημόσιοι Λειτουργοί, να διατυπώσουμε, έστω και στοιχειωδώς, την άποψή μας, πέραν, ασφαλώς, του γεγονότος, ότι η εν λόγω συμπεριφορά σας λειτουργεί υποτιμητικά και 3

απαξιωτικά, μας προσβάλλει ως Ανθρώπους, Επιστήμονες και Εργαζόμενους, ενώ έχουμε, πλέον, τη πεποίθηση, ότι μας αντιμετωπίζετε ως άτομα Γ κατηγορίας (!!!) Πέραν αυτού, καλούμαστε να πραγματοποιήσουμε εφημερίες στο αποκαλούμενο από εσάς Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (!!!), το οποίο, επί της ουσίας είναι το Εξωτερικό Ιατρείο του Παθολογικού Τμήματος, ενώ μερικοί από εμάς καλούμαστε για πραγματοποίηση εφημεριών και στο Παιδιατρικό Τμήμα του Νοσοκομείου (!!!) Στην ως άνω ενέργειά σας για την οποία επικαλείσθε έκτακτες ανάγκες, εξαιτίας της επίσχεσης εργασίας των ειδικευόμενων Ιατρών του Νοσοκομείου και της μη καθόδου τους σε εφημέρευση, δεν υπάρχει η παραμικρή νομιμοποιητική βάση και ουδέν έρεισμα υπάρχει στη κείμενη νομοθεσία, πέραν του γεγονότος ότι δεν έχει ζητηθεί η άποψη του Επιστημονικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου, του κατ εξοχήν γνωμοδοτικού οργάνου (άρθρο 9 παρ.3 του Ν.3329/2005, ΦΕΚ Α 81). Συγκεκριμένα: 1.1 Όπως γνωρίζετε, οι μισοί σχεδόν από εμάς, είμαστε Γενικοί Ιατροί στη πρώτη μας θητεία και σύμφωνα με τη ρητή, κατηγορηματική και ανεπίδεκτη αμφισβήτησης διάταξη του άρθρου 26 παρ.1 του Ν.2519/ 1997 "Ανάπτυξη και εκσυγχρονισμός του Εθνικού Συστήματος Υγείας, οργάνωση των υγειονομικών υπηρεσιών, ρυθμίσεις για το φάρμακο και άλλες διατάξεις" (ΦΕΚ Α 165), ο Γενικός Ιατρός δεν μετακινείται κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του "καθ οιονδήποτε τρόπο" (!!!) Συνεπώς, οι διατάξεις των άρθρων 7 παρ.8, εδ.11 του Ν.3329/2005 (ΦΕΚ Α 81) και 24 του Ν.3599/2007 (ΦΕΚ Α 176), όπως το άρθρο 24 τροπο- 4

ποιήθηκε από το άρθρο 8 παρ. 21 του Ν.3868/2010 (ΦΕΚ Α 129), ως γενικές διατάξεις δεν αφορούν την υπηρεσιακή μετακίνηση του Γενικού Ιατρού, η οποία, αντιθέτως, ρυθμίζεται από την ειδική ως άνω διάταξη του άρθρου 26 παρ.1 του Ν.2519/1997. Οφείλετε δε να γνωρίζετε, ότι κάθε ειδική διάταξη Νόμου, υπερισχύει και κατισχύει κάθε άλλης γενικής διάταξης Νόμου (η οποία ρυθμίζει διαφορετικά το ίδιο θέμα), μέχρις ότου αυτή καταργηθεί. Στο κείμενο, όμως, των ως άνω Νόμων 3329/2005, 3599/2007 και 3868/ 2010, δεν υπάρχει διάταξη που να καταργεί κάθε προηγούμενη ειδική διάταξη, αντικείμενη στις διατάξεις του άρθρου 7 παρ.8, εδ.11 του Ν.3329/2005 και του άρθρου 24 του Ν.3599/2007, όπως αυτό τροποποιήθηκε από το άρθρο 8 παρ.21 του Ν.3868/2010, όπως συμβαίνει εν προκειμένω, με την ως άνω διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 26 του Ν.2519/1997. Συνεπώς, εκ των πραγμάτων είναι νομικά αδύνατη η μετακίνησή μας στο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής, εφόσον, οι μισοί σχεδόν από εμάς, διανύουμε τη πρώτη μας θητεία, η δε παραβίαση της ως άνω νομοθετικής διάταξης, συνιστά τη νομοτυπική μορφή του ποινικού αδικήματος του άρθρου 259 του Ποινικού Κώδικα, ήτοι της παράβασης καθήκοντος, εφόσον, ενώ γνωρίζετε την ύπαρξη της ως άνω ειδικής νομοθετικής διάταξης, αποφασίσατε τη μετακίνησή μας. Ενόψει της ανωτέρω αναμφισβήτητης παραδοχής, μας είναι αδύνατο να αποδεχθούμε το ισοπεδωτικό και αόριστο υπόβαθρο της εντολής σας, το οποίο υιοθετεί ανέλεγκτα την ευρεία και άμεση εφαρμογή της δυνατότητας μετακίνησής μας για πραγματοποίηση εφημεριών, με 5

πρόσχημα τη κάλυψη επειγουσών και επιτακτικών αναγκών πότε του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου (Εξωτερικά Ιατρεία του Παθολογικού Τμήματος), πότε του Παιδιατρικού Τμήματος, διότι οδηγεί αναπόδραστα στην ευθεία παραβίαση ειδικής διάταξης της κείμενης νομοθεσίας, που με αιτιολογημένη πρόβλεψη του νομοθέτη έχει θεσπισθεί. Επίσης, η διαπιστωμένη έλλειψη ιατρικού προσωπικού, για τη θεραπεία της οποίας ουδεμία πρόνοια υπάρχει, δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται ως "άλλοθι" για τη παραβίαση της κείμενης ειδικής νομοθεσίας και να συνιστάται η άνευ ετέρου ευρεία και άμεση εφαρμογή της ανεξέλεγκτης μετακίνησης ιατρικού προσωπικού, όπως συμβαίνει στη περίπτωσή μας. 1.2 Θεωρούμε, ότι γνωρίζετε το με αριθ. πρωτ.υ10α/γ.π.οικ.108837/06-09-2010 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το οποίο δεν έχει ανακληθεί και το οποίο στη δεύτερη παράγραφο, αναφέρει, λέξη προς λέξη, τα εξής: «Β) Σας γνωρίζουμε επίσης ότι οι ιατροί που υπηρετούν σε Κέντρα Υγείας μπορούν να πραγματοποιούν μέρος των εφημεριών τους για κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών στο νοσοκομείο, στο οποίο υπάγονται, στο πλαίσιο εφαρμογής του ν.3868/2010, άρθρο 7 παρ.21». Το συγκεκριμένο αυτό απόσπασμα του εγγράφου του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, εν γνώσει του νομικού σκοπέλου, ομιλεί αορίστως για Ιατρούς που υπηρετούν σε Κέντρα Υγείας, χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένες ειδικότητες και ιδιαίτερα την ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής. Περαιτέρω, σαφώς 6

προκύπτει από την απλή ανάγνωση του κειμένου η δυνητική εφαρμογή του, εφόσον χρησιμοποιεί το ρήμα "μπορούν" και συνεπώς ουδεμία δεσμευτική ισχύ έχει, καταλείποντας στους Ιατρούς των Κέντρων Υγείας τη προσωπική επιλογή της πραγματοποίησης ή μη μέρους των εφημεριών τους για κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών στο οικείο Νοσοκομείο, στο οποίο υπάγονται. 1.3 Το γνωστικό αντικείμενο άλλων ειδικοτήτων, διαφέρει πλήρως από το γνωστικό αντικείμενο της ειδικότητας της Γενικής Ιατρικής, την οποία κατέχουμε και ασκούμε. Συνεπώς, ως Ιατροί, οι οποίοι ασκούμε λειτούργημα υψίστης υπευθυνότητας, μας είναι αδύνατο να ασκήσουμε αλλότρια καθήκοντα, δηλαδή να παράσχουμε ιατρικές υπηρεσίες και φροντίδες, που δεν εμπίπτουν στο κύκλο του γνωστικού αντικειμένου της ειδικότητάς μας, κατά παράβαση της Ιατρικής Δεοντολογίας και της κείμενης Νομοθεσίας. Εξάλλου, με την με αριθ.πρωτ.α3α/οικ.1164/23-01-1990 Υπουργική Απόφαση, ορίζεται με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα, ότι «... οι γιατροί που κατέχουν θέσεις των Κ.Υ. μπορεί να προσφέρουν εναλλακτικά τις υπηρεσίες τους και στο Νοσοκομείο (στα αντίστοιχα τμήματα της ειδικότητάς τους)... με εξαίρεση όσους διορίζονται στις θέσεις "Γενικής Ιατρικής ή Παθολογίας"». 1.4 Η μετακίνησή μας στο αποκαλούμενο από εσάς Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου, έστω και για τη πραγματοποίηση μίας (1) μόνο εφημερίας, είναι παράνομη και για το πρόσθετο λόγο, ότι σύμφωνα με την υπ αριθ.υ4α/οικ.117448/14-09-2007 Απόφαση του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης "Οργάνωση και τρόπος 7

λειτουργίας και στελέχωσης του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.) των νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ." (ΦΕΚ Β 1900), προβλέπεται επακριβώς και με απόλυτη αυστηρότητα η οργάνωση, ο τρόπος λειτουργίας και η στελέχωση των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.), στελέχωση η οποία πρέπει να είναι ειδική, ήτοι με εξειδικευμένο, έμπειρο και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό. Επιπλέον, η εντολή σας, είναι και ανεφάρμοστη, γιατί ταυτίζει επί της ουσίας τη μετακίνησή μας με την αλλαγή καθηκόντων, πράγμα το οποίο αντίκειται στην Ιατρική Νομοθεσία και Δεοντολογία, όπου καθορίζεται με απόλυτη σαφήνεια, ότι ο Ιατρός οφείλει να παρέχει τις υπηρεσίες του, με βάση την ειδικότητά του, χωρίς εξαιρέσεις. Επίσης, δεν υπάρχει διάταξη Νόμου, που να επιτρέπει τη μετατροπή του Γενικού Ιατρού σε Βοηθό Ιατρού άλλης ειδικότητας (λ.χ. Εντατικολόγου, Παθολόγου, Καρδιολόγου, Παιδιάτρου, Νεφρολόγου κλπ.), όπως επίσης δεν υπάρχει διάταξη Νόμου, που να προβλέπει τη τοποθέτηση Γενικού Ιατρού σε αντίστοιχη θέση Ιατρού άλλης ειδικότητας, έστω και για πραγματοποίηση εφημερίας. Ως Γενικοί Ιατροί, αδυνατούμε να προσφέρουμε εξειδικευμένες ιατρικές υπηρεσίες άλλης ειδικότητας, τις οποίες, προφανώς, δεν κατέχουμε και οι οποίες είναι αναγκαίες για τη παροχή ιατρικής φροντίδας στους ασθενείς της οικείας ειδικότητας. Άλλως, υπάρχει άμεσος και επικείμενος κίνδυνος διάπραξης ιατρικού λάθους, που θα επιβαρύνει τη πορεία της νόσου ασθενούς(-ών) της οικείας ειδικότητας, αλλά και θα μας οδηγήσει, ενδεχομένως, στη ποινική δικαιοσύνη, με την ιδιότητα του κατηγορούμενου (!!!), για πράξεις που 8

άλλοι μας παρώθησαν να διαπράξουμε, μολονότι γνωρίζαμε, ότι παρέχουμε εξειδικευμένες υπηρεσίες άλλης ιατρικής ειδικότητας (!!!), αλλά μας είχαν επιβάλλει, εξαναγκάζοντάς μας, να ενεργήσουμε κατά παράβαση του Νόμου και της Ιατρικής Δεοντολογίας και Ηθικής. Πρέπει να γίνει σαφές, ότι ως ειδικευμένοι Ιατροί στη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (Γενικοί Ιατροί), αδυνατούμε να καλύψουμε με πληρότητα και ασφάλεια περιστατικά Δευτεροβάθμιας Φροντίδας Υγείας και μάλιστα στο αποκαλούμενο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.) του Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής ή/και στο Παιδιατρικό Τμήμα ή όπου αλλού. Άλλωστε, είναι πρωτοφανές και αδιανόητο να υποχρεώνεται Ιατρός άλλης ειδικότητας, της Γενικής Ιατρικής εν προκειμένω, να προσφέρει υπηρεσίες άλλης ειδικότητας, που αποδεδειγμένα δεν κατέχει, οδηγώντας τον στη διάπραξη του σοβαρού παραπτώματος της αντιποίησης ιατρικής ειδικότητας και προκαλώντας ενσυνείδητα σε αυτόν την απόφαση να παραβιάσει το Νόμο, με σημαντικές ποινικές, αστικές, διοικητικές και πειθαρχικές συνέπειες (!!!) Σας επισημαίνουμε δε, προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης, αμφισβήτησης ή/και παρερμηνείας, ότι στη παράγραφο 7 του άρθρου 6 του Ν.4052/2012 (ΦΕΚ Α 41), ορίζονται, τα εξής: «7. Στην παρ.5 του άρθρου 6 του ν.2889/2001 (Α 37) προστίθεται εδάφιο ως ακολούθως: "Στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (Τ.Ε.Π.) των Νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. απασχολούνται και ιατροί Γενικής Ιατρικής"». 9

Η εν λόγω διάταξη αναφέρεται σε οργανωμένα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και πάλι υπό τις αυστηρές προϋποθέσεις της κείμενης νομοθεσίας και όχι σε Εξωτερικά Ιατρεία επειγόντων περιστατικών των Κλινικών και Τμημάτων των Νοσοκομείων, που αποκαλούνται Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (!!!), όπως συμβαίνει εν προκειμένω. 1.5 Ενόψει των ανωτέρω, σας θέτουμε τα εξής εύλογα ερωτήματα: α) Γνωρίζετε, ότι οι Γενικοί Ιατροί κατά τη διάρκεια της πρώτης τους θητείας δεν μετακινούνται καθ οιονδήποτε τρόπο; β) Γνωρίζετε, ότι με τις αιφνιδιαστικές και ερήμην μας εντολές σας, επιχειρείτε να μας υποχρεώσετε να καλύψουμε τις ανάγκες του αποκαλούμενου Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής ή του Παιδιατρικού Τμήματος ή όπου αλλού, τα οποία προσφέρουν Νοσοκομειακή Περίθαλψη, ενώ η ειδικότητά μας είναι καθαρά Εξωνοσοκομειακή; γ) Γνωρίζετε, ότι η οποιαδήποτε υποστελέχωση νοσηλευτικής μονάδας, κλινικής, τμήματος ή εργαστηρίου δεν θεραπεύεται με τη παραβίαση της κείμενης νομοθεσίας; δ) Γνωρίζετε, ότι με τις ενέργειές σας αυτές, μας παρωθείτε ενσυνείδητα να παραβιάσουμε την Ιατρική Δεοντολογία, αφού η αντικατάσταση του ειδικευμένου Ιατρού της οικείας ειδικότητας από Γενικό Ιατρό αποτελεί αντιποίηση άλλης ειδικότητας και συνεπάγεται μια σειρά κυρώσεων; ε) Γνωρίζετε, ότι με βάση την Ιατρική Δεοντολογία απαγορεύεται ειδικευμένος Ιατρός να εκτελεί χρέη, κύρια ή επιβοηθητικά, σε άλλη ειδικότητα; 10

στ) Γνωρίζετε, ότι με τις ως άνω εντολές σας επιχειρείται η ανάθεση σε εμάς ευθυνών λειτουργίας Τμήματος (εν προκειμένω του αποκαλούμενου Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών ή του Παιδιατρικού Τμήματος) του Νοσοκομείου, για το οποίο δεν προβλέπεται από κανένα Οργανισμό να είμαστε μέλη; ζ) Με την επιχειρούμενη μετακίνησή μας για τις ανάγκες της εφημερίας του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Νοσοκομείου ή του Παιδιατρικού Τμήματος ή όπου αλλού, ως τι θα εφημερεύουμε; Ως τραυματιοφορείς, ως βοηθητικό προσωπικό, ως αγροτικοί ιατροί ή ως κάτι άλλο; η) Τι θα συμβεί όταν απουσιάζει ο ειδικευμένος Ιατρός της οικείας ειδικότητας, π.χ. λόγω ασθενείας, κανονικής αδείας, αναρρωτικής αδείας; θ) Τι θα γίνει όταν δεν ανευρίσκεται ο ειδικευμένος Ιατρός της οικείας ειδικότητας; ι) Πως θα επωμισθούμε και κατά συνέπεια αναδεχθούμε την ευθύνη της διαχείρισης ενός περιστατικού, όταν δεν έχουμε την απαιτούμενη εκπαίδευση και εμπειρία για την αντιμετώπισή του; ια) Ποιός θα αναλάβει την αντίστοιχη ευθύνη, εάν κάτι δεν πάει καλά στη διαχείριση από μέρους μας ενός περιστατικού, στο πλαίσιο της εφημερίας μας και μάλιστα όταν διατυπώνουμε με σαφήνεια τις εύλογες και αυτονόητες αντιρρήσεις μας, ως μη διαθέτοντες την απαιτούμενη εκπαίδευση και εμπειρία; ιβ) Μπορείτε να αναλάβετε, αντί ημών, εσείς προσωπικά εγγράφως την πλήρη ευθύνη (ποινική, αστική, διοικητική και πειθαρχική), εάν κάτι 11

δεν πάει καλά στη διαχείριση από μέρους μας ενός περιστατικού της οικείας ειδικότητας (και εν προκειμένω της Παθολογίας για την οποία, κατά τη διάρκεια της ειδικότητάς μας, υποβληθήκαμε σε 6μηνη εκπαίδευση!!! ή της Παιδιατρικής) κατά τη διάρκεια της εφημερίας μας στο αποκαλούμενο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών ή στο Παιδιατρικό Τμήμα ή όπου αλλού; ιγ) Γνωρίζετε, ότι με τις ενέργειές σας, αγνοείτε προκλητικά τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις της παραγράφου 3 του άρθρου 66 του Ν.3528/ 2007 (ΦΕΚ Α 26) για την μετακίνηση υπαλλήλου, ήτοι το τόπο της μόνιμης κατοικίας του, τη κατάσταση της υγείας του, την οικογενειακή του κατάσταση, κλπ.; ιδ) Γνωρίζετε, ότι είσθε υπάλληλος κατά την έννοια του άρθρου 7 παρ.7 και 10 του Ν.3329/2005 "Εθνικό Σύστημα Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και λοιπές διατάξεις" (ΦΕΚ Α 81), σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 περ.α και 263 Α του Ποινικού Κώδικα και ότι όχι μόνο δεν συγχωρείται και δεν αναγνωρίζεται άγνοια Δικαίου, αλλ ούτε επιτρέπεται σκόπιμη παρερμηνεία της κείμενης νομοθεσίας ή επιλεκτική εφαρμογή της; ιε) Γνωρίζετε, ότι εάν υποχρεωθούμε, παρά τη θέλησή μας, να εκτελέσουμε την εντολή σας, διαπραχθεί δε άδικη πράξη (λ.χ. θάνατος, βλάβη υγείας, επιδείνωση υγείας ασθενούς), θα τιμωρηθείτε ως αυτουργός, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 21 του Ποινικού Κώδικα, εφόσον εσείς δώσατε τη προσταγή; 12

ιστ) Γνωρίζετε, ότι σύμφωνα με τη διάταξη της παρ.3 του άρθρου 22 του Συντάγματος (ήδη παρ.4, όπως αυτή αναριθμήθηκε με τη παρ.α του Ψηφίσματος της Ζ Αναθεωρητικής Βουλής, ΦΕΚ Α 84/17-04-2001), «Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται»; ιζ) Γνωρίζετε, ότι η ανάθεση σε εμάς καθηκόντων άλλης ειδικότητας, είναι πράξη επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία, αφού ο πολίτης δεν θα μπορεί να λάβει τις απαιτούμενες υπηρεσίες συγκεκριμένης ειδικότητας τη συγκεκριμένη κρίσιμη χρονική στιγμή και ότι, έτσι, εκτιθέμεθα σε απρόβλεπτο κίνδυνο να ενεργήσουμε κάτω από τη πίεση κινδύνου ζωής; 2. Περαιτέρω, ένα εξίσου σημαντικό γεγονός, το οποίο, ωσαύτως, καταγγέλλουμε με ιδιαίτερη έμφαση, είναι το ότι, μέχρι σήμερα, δεν μας έχει καταβληθεί η αποζημίωση, η οποία μας οφείλεται για δεδουλευμένες από εμάς εφημερίες, που έχουμε πραγματοποιήσει για τους μήνες Φεβρουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο, Μάϊο και Ιούνιο 2012, ως εξής: για τον 1 ο από εμάς, συνολικού ποσού 2.900,00 Ευρώ περίπου, για την 2 η από εμάς, συνολικού ποσού 2.800,00 Ευρώ περίπου, για τον 3 ο από εμάς, συνολικού ποσού 3.500,00 Ευρώ περίπου, για την 4 η από εμάς, συνολικού ποσού 3.000,00 Ευρώ περίπου, για τον 5 ο από εμάς, συνολικού ποσού 3.400,00 Ευρώ περίπου, για την 6 η από εμάς, συνολικού ποσού 3.500,00 Ευρώ περίπου, για τον 7 ο από εμάς, συνολικού ποσού 2.500,00 Ευρώ, για τον 8 ο από εμάς, συνολικού ποσού 2.000,00 Ευρώ περίπου, για τον 9 ο από εμάς, συνολικού ποσού 3.000,00 Ευρώ περίπου, για την 10 η από εμάς, συνολικού ποσού 3.000,00 Ευρώ περίπου, για την 11 η από εμάς, 13

συνολικού ποσού 2.500,00 Ευρώ περίπου και για την 12 η από εμάς, συνολικού ποσού 2.500,00 Ευρώ περίπου. Περαιτέρω, μας οφείλεται υπόλοιπο αποζημίωσης από τις δεδουλευμένες από εμάς εφημερίες του μήνα Ιανουαρίου 2012, δεδομένου ότι μας έγινε αυθαίρετη και παράνομη περικοπή επί της συνολικά οφειλόμενης αποζημίωσης εκ ποσοστού 35% (!!!) Όπως γνωρίζετε, οι αποδοχές από εφημερίες, ήτοι τακτικώς παρεχόμενης ανά μήνα υπερωριακής εργασίας, έχουν μία σημαντική βιοποριστική λειτουργία και ουδείς θα μπορούσε να παραιτηθεί από ένα φυσικό και αυτονόητο δικαίωμα αυτοδύναμης προστασίας, αφού η καθυστέρηση της πληρωμής των εφημεριών ανατρέπει τη βάση βιοπορισμού μας. Όπως γνωρίζετε, η απαίτησή μας είναι όχι μόνο αξιόλογη αλλά και ουσιώδης για την επιβίωση τόσο ημών των ιδίων όσο και των οικογενειών μας, δεδομένου ότι ο τρόπος λειτουργίας του Εθνικού Συστήματος Υγείας, είναι απόλυτα συνυφασμένος με τις εφημερίες, οι οποίες είναι υποχρεωτικές. Υποχρεούμαστε, δηλαδή, να πραγματοποιούμε τις εφημερίες, που εγκρίνει η Διοίκηση, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες εύρυθμης λειτουργίας των Κέντρων Υγείας Ιάσμου και Σαπών, στα οποία υπηρετούμε και ανήκουμε οργανικά. Έτσι, ενώ ο χρόνος εργασίας μας, χωρίς τη πραγματοποίηση εφημεριών, είναι εκατόν σαράντα (140) ώρες μηνιαίως (άρθρο 2 του Ν.3754/2009, ΦΕΚ Α 43), πραγματοποιούμε και εργασία υποχρεωτική (εφημερίες), που μπορεί να φθάσει και μέχρι τις εκατόν σαράντα (140) ώρες περίπου το μήνα. 14

Η αποζημίωση δε από τις εφημερίες, συνιστά σημαντικό τμήμα του εισοδήματός μας ανά μήνα. Ενόψει των ανωτέρω μνημονευόμενων πραγματικών δεδομένων, οι εφημερίες αποτελούν τακτικώς παρεχόμενη ανά μήνα εργασία και συνεπώς συνιστούν μόνιμες και σταθερές απολαβές των Ιατρών. Με βάση δε και τις απολαβές από τις εφημερίες, προγραμματίζουμε αντίστοιχα και τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνουμε (έξοδα διαβίωσης, ένδυσης, δίδακτρα, δάνεια, ενοίκια, κλπ.). Συνεπώς, η μη αποζημίωση των δεδουλευμένων εφημεριών όπως και ο διαρκώς μετατιθέμενος χρόνος αποζημίωσής τους, μας έχει δημιουργήσει τεράστια και οξύτατα οικονομικά προβλήματα, με συνέπεια και ενόψει μάλιστα και της παρούσας δεινής οικονομικής συγκυρίας, που είχε ως αποτέλεσμα τη δραστική μείωση των τακτικών και πρόσθετων ανά μήνα αποδοχών μας, να εμφανίζομαστε ως παντελώς αφερέγγυοι και αναξιόπιστοι στις συναλλαγές μας. Καλούμαστε, δηλαδή, να εκλιπαρούμε, να απολογούμαστε και να ενημερώνουμε τους πιστωτές μας (Τράπεζες από τις οποίες έχουμε λάβει δάνεια, πιστωτικές κάρτες και όπου αλλού έχουμε οικονομικές εκκρεμότητες), για την ανωτέρω αναξιοπρεπή για εμάς κατάσταση. Και ενώ γινόμαστε αποδέκτες έωλων υποσχέσεων για την εξόφληση των δεδουλευμένων εφημεριών των ως άνω μηνών, δεν υπάρχει επί της ουσίας συγκεκριμένη ημερομηνία νόμιμης και ολοσχερούς εξόφλησης των οφειλόμενων ποσών και ουδόλως αναλαμβάνετε τη παραμικρή δέσμευση προς τη κατεύθυνση αυτή. Απεναντίας, με διάφορες μεθοδεύσεις προσπαθείτε να μας υποχρεώσετε να προσφέρουμε την εργασία μας άνευ αμοιβής, 15

ενώ καταβάλλετε απεγνωσμένη προσπάθεια, υπό το κράτος απειλών και εκφοβισμού, να μεταθέσετε τη πρόδηλη ευθύνη σας και δι υμών την ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου στους ώμους μας, μεταλλάσσοντάς την σε δική μας ευθύνη (!!!) Ενόψει, συνεπώς, των ανωτέρω επισημάνσεων, επιδεικνύετε εξακολουθητικά σε βάρος μας βαρειά αντισυμβατική συμπεριφορά και πρόδηλη αφερεγγυότητα, οι οποίες συνίστανται σε σοβαρή παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας για τη προστασία μας, ως εργαζομένων Δημόσιων Λειτουργών, δεδομένου ότι είσθε επί μακρόν υπερήμερος ως προς τη καταβολή των οφειλόμενων σε εμάς χρηματικών ποσών για τις δεδουλευμένες τακτικές εφημερίες των μηνών Φεβρουαρίου, Μαρτίου, Απριλίου, Μαΐου και Ιουνίου 2012, όπως και για τα χρηματικά ποσά που μας οφείλονται, ως διαφορά, από δεδουλευμένες από εμάς εφημερίες του μήνα Ιανουαρίου 2012, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή εγγύηση, ότι θα μας καταβληθούν και οι εφημερίες των επόμενων μηνών (!!!), διαπράττοντας, έτσι, και μάλιστα κατά τρόπο εξακολουθητικό το ποινικό αδίκημα της παράβασης καθήκοντος (άρθρα 259 και 98 Π.Κ.). Επιπλέον, η θέση σας επιβαρύνεται έτι περαιτέρω, διότι η τακτική του εξαναγκασμού μας να εργαζόμαστε, όταν μας οφείλονται δεδουλευμένα, αλλ επίσης και να εργαζόμαστε "δωρεάν" ή "επί πιστώσει" (!!!), μετακινούμενοι μάλιστα και στο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής για την εκτέλεση καθηκόντων άλλης ειδικότητας, με πρόσχημα τη κάλυψη υπηρεσιακών αναγκών, καταστρατηγεί βασικές διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας όπως και τη διάταξη της παρ.3 του άρθρου 22 του Συντάγματος (ήδη παρ.4, όπως αυτή αναριθμήθηκε με τη παρ.α του 16

Ψηφίσματος της Ζ' Αναθεωρητικής Βουλής, ΦΕΚ Α' 84/17-04-2001), κατά την οποία "Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται". Και ασφαλώς αναγνωρίζουμε την υποχρεωτικότητα πραγματοποίησης των εφημεριών, αλλά υπό την αυστηρή, όμως, προϋπόθεση, ότι η υποχρεωτικότητα αυτή εξαρτάται απολύτως από την μέχρι κεραίας εκπλήρωση της υποχρέωσής σας, ως εργοδότη, να εξασφαλίζετε επαρκείς και ασφαλείς όρους υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία μας, να διασφαλίζετε την απρόσκοπτη λειτουργία της υπηρεσίας με το αναγκαίο προσωπικό (ιατρικό, νοσηλευτικό και παραϊατρικό) και κυρίως να επιμελείσθε της εμπρόθεσμης καταβολής του συνόλου των τακτικών και λοιπών αποδοχών μας. Εξάλλου, όπως προβλέπεται, στο άρθρο 22 παρ.1, εδ.β' του Συντάγματος, «1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος.. Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από το φύλο ή από άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας», ενώ από τη διάταξη του άρθρου 4 παρ.1 του Συντάγματος, η οποία ορίζει, ότι "οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου", καθιερώνεται όχι μόνο η ισότητα των Ελλήνων πολιτών έναντι του Νόμου αλλά και η ισότητα του Νόμου έναντι αυτών, υπό την έννοια ότι ο Νομοθέτης, κατά τη ρύθμιση ουσιωδώς ομοίων πραγμάτων, σχέσεων ή καταστάσεων και κατηγοριών προσώπων δεν μπορεί να νομοθετεί κατά διάφορο τρόπο, εισάγοντας εξαιρέσεις και διακρίσεις. Συνεπώς, δεν νοείται παροχή εργασίας χωρίς αμοιβή από εργαζόμενο και μάλιστα Δημόσιο Λειτουργό, ο οποίος υπηρετεί λειτούργημα ύψιστης υπευθυνότητας. 17

Ενόψει των παραπάνω αναμφισβήτητων δεδομένων, σας θέτουμε τα εξής εύλογα ερωτήματα και αναμένουμε άμεσα την απάντησή σας και μάλιστα χωρίς υπεκφυγές: α) Πως θα πρέπει να αντιδράσουμε, ως εργαζόμενοι και θιγόμενοι Ιατροί, όταν, εσείς, επιδεικνύετε βαριά αντισυμβατική συμπεριφορά ως προς την εμπρόθεσμη και πλήρη αποζημίωση των εφημεριών που έχουμε πραγματοποιήσει; β) Πως θα πρέπει να να αντιδράσουμε, ως εργαζόμενοι και θιγόμενοι Ιατροί, όταν, εσείς, αποδεικνύεσθε αφερέγγυος εργοδότης; γ) Πως θα πρέπει να αντιδράσουμε, ως εργαζόμενοι και θιγόμενοι Ιατροί, όταν, μολονότι η αποζημίωση των εφημεριών αποτελεί αντικειμενική ευθύνη της Διοίκησης, εσείς αρνείσθε ή καθυστερείτε αδικαιολόγητα τη πληρωμή τους; δ) Πως θα πρέπει να αντιδράσουμε, ως εργαζόμενοι και θιγόμενοι Ιατροί, όταν η οφειλόμενη σε εμάς αντιπαροχή από εφημερίες, που δεν μας καταβάλλεται ή καθυστερεί να μας καταβληθεί, ανατρέπει τον οικονομικό μας προγραμματισμό, που άπτεται των αναγκών τόσο των δικών μας όσο και των οικογενειών μου; ε) Πως θα πρέπει να αντιδράσουμε, ως εργαζόμενοι και θιγόμενοι Ιατροί, όταν, εσείς, είσθε επί μακρόν υπερήμερος ως προς την αποζημίωση των δεδουλευμένων από εμάς εφημεριών ενός ολόκληρου εξαμήνου; στ) Πως θα πρέπει να αντιδράσουμε, ως εργαζόμενοι και θιγόμενοι Ιατροί, όταν, εσείς, μας υποχρεώνετε να εφημερεύουμε και μάλιστα μετακινούμενοι στο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής και δεν μας καταβάλλετε την αντιστοιχούσα αποζημίωση για τη πραγματοποίηση των 18

εφημεριών ανά μήνα, ενώ εσείς ο ίδιος, ως Διοίκηση, αξιώνετε από εμάς να εργάζομαστε χρόνο εφημερίας ίσο ή και μεγαλύτερο του χρόνου εργασίας μας, "δωρεάν" ή "επί πιστώσει"; ζ) Πως θα πρέπει να αντιδράσουμε, ως εργαζόμενοι και θιγόμενοι Ιατροί, όταν, εσείς, με την απερίγραπτη και απαξιωτική συμπεριφορά σας, μας προσβάλλετε βάναυσα ως Ανθρώπους, Επιστήμονες και Δημόσιους Λειτουργούς; ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ και με τη ρητή επιφύλαξη των νομίμων δικαιωμάτων μας Διαμαρτυρόμαστε εντονότατα: α) για την, ερήμην μας, αυθαίρετη, παράνομη και καταχρηστική μετακίνησή μας στο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής για τη πραγματοποίηση εφημεριών και συγκεκριμένα στο αποκαλούμενο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (Εξωτερικό Ιατρείο του Παθολογικού Τμήματος) ή/και το Παιδιατρικό Τμήμα ή όπου αλλού, μολονότι οι μισοί σχεδόν από εμάς διανύουμε τη πρώτη μας θητεία, καλούμενοι να εκτελέσουμε καθήκοντα άλλης ειδικότητας και μάλιστα σε πλαίσιο παρεχόμενης δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας, γεγονός που επιβάλλει την άμεση εξαίρεσή μας από την επιχειρούμενη μετακίνηση και β) για τη μη καταβολή της οφειλόμενης αποζημίωσης για τις δεδουλευμένες από εμάς εφημερίες των μηνών Φεβρουαρίου, Μαρτίου, Απριλίου, Μαΐου και Ιουνίου 2012 και για τα ως άνω μνημονευόμενα για το καθένα από εμάς χρηματικά ποσά όπως και για τη μη καταβολή της οφειλόμενης, ως διαφοράς, αποζημίωσης (εκ ποσοστού 35%) για τις δεδουλευμένες από εμάς εφημερίες του μήνα Ιανουαρίου 2012. 19

Σας Καταγγέλλουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο για την ως άνω περιγραφόμενη απαξιωτική, επικίνδυνη και ποινικά κολάσιμη, σε βάρος μας, συμπεριφορά σας, η οποία μας προσβάλλει βάναυσα ως Ανθρώπους, Επιστήμονες και Δημόσιους Λειτουργούς. Σας Καλούμε: α) Να ανακαλέσετε άμεσα και χωρίς υπαίτια καθυστέρηση την εντολή σας, με το τρόπο που αυτή εκάστοτε εκδηλώνεται, με την οποία καλούμαστε, μετακινούμενοι από τις οργανικές μας θέσεις, να πραγματοποιήσουμε εφημερίες στο Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής και συγκεκριμένα στο αποκαλούμενο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών ή/και στο Παιδιατρικό Τμήμα ή όπου αλλού, παραλείποντας κάθε παρόμοια ενέργεια στο μέλλον και β) να επιμεληθείτε άμεσα και χωρίς υπαίτια καθυστέρηση της έντοκης καταβολής της ληξιπρόθεσμης αποζημίωσης των δεδουλευμένων από εμάς εφημεριών για τα ως άνω μνημονευόμενα χρονικά διαστήματα, άλλως, Σας Δηλώνουμε απερίφραστα και άνω ετέρου, ότι για τη προστασία μας, θα προσφύγουμε, πλέον, άμεσα, ενώπιον της οικείας Εισαγγελικής Αρχής αλλά και ενώπιον των αρμοδίων Δικαστηρίων. Αρμόδιος Δικαστικός Επιμελητής παραγγέλλεται να επιδώσει νόμιμα τη παρούσα προς τον κ. ΧΑΤΖΗΝΕΣΤΩΡΟΣ Ηρακλή, Διοικητή του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «Γενικό Νοσοκομείο Κομοτηνής "Σισμανόγλειο"», προς γνώση του και για τις νόμιμες συνέπειες, αντιγράφων αυτήν ολόκληρη στη συνταχθησόμενη Έκθεση Επίδοσης. Επικολλήθηκε ένσημο Τ.Π.Δ.Α., αξίας 1,15 Ευρώ. 20 Αθήνα, 26 Ιουλίου 2012 Ο Πληρεξούσιος Δικηγόρος Μιχαήλ Δ. Μιχαήλ