ΥΠΟΜΝΘΜΑ. του Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλιλων ΥΠΠΟ Αττικισ, Στερεάσ και Νιςων. του Συλλόγου Ελλινων Αρχαιολόγων

ΥΠΟΜΝΘΜΑ του Ενιαίου Συλλόγου Υπαλλιλων ΥΠΠΟ Αττικισ, Στερεάσ και Νιςων του Συλλόγου Ελλινων Αρχαιολόγων του Πανελλινιου Συλλόγου Διοικθτικϊν Υπαλλιλων Πτυχιοφχων Ανωτάτων Σχολϊν ΥΠΠΟ του Πανελλινιου Συλλόγου Υπαλλιλων ΥΠΠΟ Κλάδων ΔΕ τθσ Πανελλινιασ Ζνωςθσ Συντθρθτϊν Αρχαιοτιτων του Τμιματοσ ΕΜΔΥΔΑΣ του ΥΠΠΟΑ 24/2/2014 ΘΕΜΑ: Σχζδιο νζων οριηόντιων απολφςεων το Σχζδιο Νόμου του ΥΔΜΘΔ «Διοικθτικζσ Απλουςτεφςεισ-Καταργιςεισ, Συγχωνεφςεισ Νομικϊν Προςϊπων και Υπθρεςιϊν του Δθμόςιου Τομζα». Κακϊσ βρίςκεται ςε διαδικαςία ςυηιτθςθσ ςτθν αρμόδια Επιτροπι τθσ Βουλισ το Σχζδιο Νόμου του ΥΔΜΗΔ «Διοικθτικζσ Απλουςτεφςεισ-Καταργιςεισ, Συγχωνεφςεισ Νομικϊν Προςϊπων και Υπθρεςιϊν του Δθμόςιου Τομζα-Τροποποίθςθ διατάξεων Π.Δ. 318/1992 (Α 161) και λοιπζσ ρυκμίςεισ», είμαςτε υποχρεωμζνοι να προχωριςουμε ςτθν παροφςα γραπτι παρζμβαςθ προκειμζνου να ενθμερϊςουμε τουσ Βουλευτζσ και τα Κόμματα για όςα διθμείφκθςαν κατά τθ ςυηιτθςθ και ειδικότερα με αφορμι το προτεινόμενο άρκρο 43 και τουσ εργαηόμενουσ ςτο Υπουργείο Πολιτιςμοφ και Ακλθτιςμοφ. Το νομοςχζδιο αυτό ετοιμάηει νζεσ δεξαμενζσ απολφςεων με το κλείςιμο Οργανιςμϊν του δθμοςίου και με τθν -απαράδεκτθ και πζραν κάκε λογικισ αξιοκρατίασ- πρόβλεψθ για ςυγκεκριμζνθ ποςόςτωςθ ςτουσ βακμοφσ των υπαλλιλων (25% άριςτοι, 60% μζτριοι, 15% ανεπαρκείσ) ςτα άρκρα 21-33. Είναι χαρακτθριςτικό ότι τζτοιο ςφςτθμα αξιολόγθςθσ δεν υπάρχει ςτο δθμόςιο καμίασ άλλθσ χϊρασ τθσ Ε.Ε., ενϊ οι πολυεκνικζσ που το εφάρμοηαν το κατιργθςαν ωσ άκρωσ ανταγωνιςτικό και μθ παραγωγικό. Είναι επίςθσ χαρακτθριςτικό ότι παρόμοιο ςφςτθμα ειςιχκθ το 1991 (Νόμοσ 1943/91) ςτο ελλθνικό δθμόςιο, εφαρμόςτθκε άπαξ και εγκαταλείφκθκε ωσ απαράδεκτο και μθ παραγωγικό. Ταυτόχρονα, με το άρκρο 43 προετοιμάηει ζνα πογκρόμ διϊξεων και απολφςεων ςτουσ ΙΔΑΧ εργαηομζνουσ του δθμοςίου τομζα. Με τρόπο απαράδεκτο και αντιςυνταγματικό, που αντίκειται ςτθν ιςότθτα και τθν αςφάλεια

δικαίου, το ΥΔΜΗΔ προςπακεί να νομοκετιςει το απαράδεκτο τθσ εκ των υςτζρων αλλαγισ των κριτθρίων του Π.Δ. 164/2004 (αλλά και των προθγοφμενων νόμων περί μετατροπισ ςυμβάςεων), με βάςθ τα οποία οι ςυμβάςεισ των εργαηόμενων ΙΔΟΧ μετατράπθκαν ςε αορίςτου χρόνου, για να μπορεί να τουσ απολφςει (άρκρο 43, παρ.1)! Κακϊσ μάλιςτα δεν μπορεί να παρακάμψει το ΑΣΕΠ, που είναι το αρμόδιο για τισ προςλιψεισ ςτο δθμόςιο και υπεφκυνο για τθ μετατροπι των ςυμβάςεων όργανο, προςπακεί να το ποδθγετιςει ορίηοντασ ότι «με απόφαςθ του ΥΔΜΗΔ ρυκμίηονται τα εφαρμοηόμενα κριτιρια και θ διαδικαςία επανελζγχου» (άρκρο 43, παρ.2). Δθλαδι με μια απλι Υπουργικι Απόφαςθ φιλοδοξεί το ΥΔΜΗΔ να κζςει εκ των υςτζρων άλλα κριτιρια από αυτά που ζγιναν δεκτά από τθν Ανεξάρτθτθ Αρχι, το ΑΣΕΠ, κατά τθν εφαρμογι του Π.Δ. 164/2004. Επειδι κατά τθ ςυνεδρίαςθ τθσ Επιτροπισ τθσ Βουλισ, επανιλκε πολλζσ φορζσ το κζμα των ΙΔΑΧ του Υπουργείου Πολιτιςμοφ με τρόπο ψευδι και ςυκοφαντικό, είναι αναγκαίο να υπάρξει μια αναδρομι ςτο χρόνο και πλιρθσ ενθμζρωςθ για το κζμα: Όπωσ ενδεχομζνωσ γνωρίηετε, ςτο Υπουργείο Πολιτιςμοφ υπθρετοφν με ςφμβαςθ αορίςτου χρόνου 2.800 εργαηόμενοι (αρχαιολόγοι, ςυντθρθτζσ, μθχανικοί, φφλακεσ, εργατοτεχνίτεσ, διοικθτικοί και άλλεσ ειδικότθτεσ εξειδικευμζνου προςωπικοφ), θ πλειονότθτα των οποίων μετζτρεψαν τθ ςφμβαςι τουσ ςφμφωνα με τουσ όρουσ, τισ προχποκζςεισ και τισ διαδικαςίεσ του Π.Δ. 164/2004 («Π.Δ. Παυλόπουλου») με αποφάςεισ του ΑΣΕΠ. Οι εργαηόμενοι αορίςτου χρόνου αποτελοφν αυτι τθ ςτιγμι το 45% του προςωπικοφ του τομζα πολιτιςμοφ του ΥΠΠΟΑ (2.800 από τουσ περίπου 6.800 που υπθρετοφν πλζον) και θλικιακά τθ νεϊτερθ «γενιά» υπαλλιλων. Τθν ίδια ςτιγμι ςτο ΥΠΠΟΑ τα κενά ςτελζχωςθσ είναι τεράςτια και καλφπτονται με τρόπο που εκκζτουν τθν Κυβζρνθςθ (εργαηόμενοι μζςω ΜΚΟ κ.λπ.) και κυρίωσ ανοίγουν διάπλατα το δρόμο για τθν παράδοςθ τμθμάτων-φιλζτων τθσ πολιτιςτικισ κλθρονομιάσ ςτα διαπλεκόμενα ιδιωτικά ςυμφζροντα και ςε ςτρατιζσ ςυμβοφλων, επιτροπϊν και εξωτερικϊν ςυνεργατϊν. Ενδεχομζνωσ ο αρικμόσ των εργαηόμενων με μετατροπι ςφμβαςθσ ςτον πολιτιςμό προκαλεί ζκπλθξθ, αφοφ πλθςιάηει το 1/10 του ςυνολικοφ αρικμοφ αορίςτου χρόνου εργαηομζνων (35.000) ςτον δθμόςιο και ευρφτερο δθμόςιο τομζα και τουσ ΟΤΑ. Πζραν των εντυπϊςεων, υπάρχει όμωσ θ ουςία, ςτθν οποία οφείλουμε να επικεντρϊςουμε: Μετά το Ν. 2190/1994 (γνωςτόσ και ωσ «Νόμοσ Πεπονι») το Υπουργείο Πολιτιςμοφ, λόγω τθσ φφςθσ και των ιδιαιτεροτιτων του ζργου του, είχε τθ δυνατότθτα να προςλαμβάνει ςυμβαςιοφχουσ προκειμζνου να ανταποκρικεί ςτισ ειδικζσ και αυξθμζνεσ ανάγκεσ για τθ λειτουργία του (φφλαξθ αρχαιολογικϊν χϊρων, ςωςτικζσ αναςκαφζσ, ζργα αναςτιλωςθσ, επανεκκζςεισ Μουςείων κ.ά.). Οι προςλιψεισ αυτζσ γινόταν ςφμφωνα με τισ διατάξεισ τθσ ιςχφουςασ εκείνθ τθν περίοδο νομοκεςίασ για τα ζργα με «αυτεπιςταςία» (Π.Δ. 99/1992, το οποίο εκδόκθκε ςε εκτζλεςθ του Ν.

1958/91). Επιςθμαίνουμε ότι το ΥΠΠΟ, λόγω και τθσ ειδικισ φφςθσ τθσ αποςτολισ του, ιταν και είναι από τα ελάχιςτα Υπουργεία που εκτελεί το ζργο του με τθ μζκοδο τθσ «αυτεπιςταςίασ». Εκτελεί δθλαδι επιςτθμονικά και τεχνικά ζργα με άμεςθ πρόςλθψθ προςωπικοφ υπό τθν επίβλεψθ τθσ εκάςτοτε υπθρεςίασ και όχι με ανακζςεισ ζργων ςε τρίτουσ (εργολάβουσ) ςυμβάλλοντασ ςθμαντικά ςτθ μείωςθ του κόςτουσ και ςτθν ποιότθτα τθσ παρεχόμενθσ εργαςίασ. Οι μεγάλεσ ελλείψεισ ςε μόνιμο-τακτικό προςωπικό που ζγιναν ιδιαίτερα ζντονεσ από τθν ραγδαία αφξθςθ των ζργων και των ευκυνϊν του Υπουργείου τισ τελευταίεσ δεκαετίεσ, θ απουςία οιαςδιποτε διαδικαςίασ πρόςλθψθσ τακτικοφ προςωπικοφ (ο τελευταίοσ διαγωνιςμόσ πρόςλθψθσ μόνιμου προςωπικοφ είχε γίνει το 1994, ενϊ το ΥΠΠΟ εξαιρζκθκε και από τισ ρυκμίςεισ του λεγόμενου «νόμου τθσ Βάςωσ Παπανδρζου» το 2002), θ δθμιουργία νζων Υπθρεςιϊν, οδιγθςαν ςταδιακά ςτθ γιγάντωςθ του αρικμοφ των ςυμβαςιοφχων, δια των οποίων το ΥΠΠΟ αποδεδειγμζνα πλζον κάλυπτε τισ πάγιεσ και διαρκείσ ανάγκεσ του. Είναι προφανζσ, και τα ςωματεία τότε επανειλθμμζνωσ το είχαν καταγγείλει, ότι θ κατάςταςθ αυτι οδθγοφςε χιλιάδεσ εργαηόμενουσ ςε μία πρωτοφανι εργαςιακι, προςωπικι και επαγγελματικι ομθρία, ευνοοφςε τθν ανάπτυξθ ποικιλόμορφων εξαρτιςεων και πελατειακϊν ςχζςεων και εν τζλει υπονόμευε τθν ίδια τθ λειτουργία του ΥΠΠΟ. Είναι χαρακτθριςτικό ότι εκείνθ τθν περίοδο και ειδικά μεταξφ 1992-2004 εφευρζκθκαν κυριολεκτικά ζνα απίςτευτο πλικοσ ελαςτικϊν μορφϊν εργαςίασ ςτο ΥΠΠΟ. Ενδεικτικά αναφζρουμε: ωρομίςκιεσ ςυμβάςεισ 880 ωρϊν κατ ζτοσ (δθλ. 6μθνεσ), παράταςθ για το 20% των εργαηομζνων, ωρομίςκιεσ ςυμβάςεισ 1390 ωρϊν κατ ζτοσ (8μθνεσ), ςυμβάςεισ ζργου (με δελτίο παροχισ υπθρεςιϊν), ςυμβάςεισ ςτο ΝΠΙΔ με τθν επωνυμία Ταμείο Διαχείριςθσ Πιςτϊςεων Εκτζλεςθσ Αρχαιολογικϊν Ζργων (ΤΔΠΕΑΕ) και τον Οργανιςμό Ανζγερςθσ Μουςείου Ακρόπολθσ ΑΕ (ΟΑΝΜΑ), ςυμβάςεισ ςε εργολάβουσ μεγάλων ζργων (Αττικό Μετρό, Εγνατία, Αττικι οδόσ, Αεροδρόμιο κ.λπ.) όπου το απαραίτθτο προςωπικό προςλαμβάνονταν κακ υπόδειξθ τθσ αρμόδιασ αρχαιολογικισ υπθρεςίασ, ςυμβάςεισ διαμζςου παρζνκετων νομικϊν προςϊπων (λ.χ. Σφλλογοσ Φίλων Εκνικοφ Αρχαιολογικοφ Μουςείου κ.λπ.), ςυμβάςεισ με αρχαιολογικά ινςτιτοφτα ι πανεπιςτιμια, ςυμβάςεισ με ιδιϊτεσ εργολάβουσ ςε οικόπεδα ιδιωτϊν, ςυμβάςεισ 7ετοφσ διάρκειασ ςτθν Υπθρεςία Συντιρθςθσ Μνθμείων Ακροπόλεωσ (ΥΣΜΑ) κ.λπ. Είναι προφανζσ ότι και μόνο θ αναφορά των παραπάνω μορφϊν εργαςίασ δθμιουργεί μία περίπλοκθ εργαςιακι ςχζςθ. Επιπλζον των παραπάνω ο κάκε εργαηόμενοσ ςτθν πορεία ςυνιπτε πζραν του ενόσ τφπου ςφμβαςθσ. Συχνά εναλλάςςονταν διάφοροι τφποι ςφμβαςθσ προκειμζνου να «βγαίνει» θ δουλειά τθσ Αρχαιολογικισ Υπθρεςίασ χωρίσ να υπάρχει κενό, ενϊ δεν ζλειπαν οι περιπτϊςεισ που οι ανάγκεσ τθσ Υπθρεςίασ, ςε ςυνδυαςμό με τθ δυςμενι κζςθ του εργαηόμενου που αναηθτοφςε τρόπο ανανζωςθσ τθσ ςφμβαςισ του, άφθναν χϊρο για ποικίλεσ ιδιόμορφεσ εργαςιακζσ ςχζςεισ που μποροφν να περιγραφοφν και ωσ άτυπεσ (προφορικζσ εντολζσ προγενζςτερθσ ζναρξθσ απαςχόλθςθσ από τθν θμερομθνία ζναρξθσ ςφμβαςθσ, εκελοντικι εργαςία κλπ).

Όλα τα παραπάνω είχαν δθμιουργιςει ζνα εκρθκτικό μείγμα ςτο ΥΠΠΟ εκείνθ τθν περίοδο και ειδικά μετά το 1999 οπότε και ξζςπαςαν μεγάλοι απεργιακοί αγϊνεσ των ςυμβαςιοφχων που ηθτοφςαν μόνιμθ και ςτακερι εργαςιακι ςχζςθ. Τθν ίδια περίοδο ςε επίπεδο Ε.Ε. διατυπϊνεται θ Ευρωπαϊκι Οδθγία 99/92, θ οποία ουςιαςτικά επιχειρεί να βάλει κάποιουσ «κανόνεσ» ςτθν καταχρθςτικι επανάλθψθ των διαφόρων ςυμβάςεων, που ουςιαςτικά υποκρφπτουν εξαρτθμζνθ εργαςία και καλφπτουν πάγιεσ και διαρκείσ ανάγκεσ. Η χϊρα μασ αρνείται ςυςτθματικά ςχεδόν επί μία δεκαετία να ενςωματϊςει τθν Ευρωπαϊκι Οδθγία ςτο Εκνικό Δίκαιο. Το γεγονόσ αυτό ςε ςυνδυαςμό με πλικοσ δικαςτικϊν αποφάςεων που δικαίωναν τουσ ςυμβαςιοφχουσ του ΥΠΠΟ, αλλά και τα προδικαςτικά ερωτιματα που είχαν τεκεί ςτο Δικαςτιριο των Ευρωπαϊκϊν Κοινοτιτων τθν περίοδο 2002-2004, δθμιουργοφςαν τθν πεποίκθςθ ότι θ Ελλάδα κα καταδικαςτεί. Το 2004, θ Κυβζρνθςθ τθσ ΝΔ πιεηόμενθ από τθ διαμορφωμζνθ κατάςταςθ εξζδωςε το ΠΔ 164/2004, γνωςτό και ωσ «Π.Δ. Παυλόπουλου», με το οποίο ενςωμάτωνε ςτο ελλθνικό δίκαιο τθν ευρωπαϊκι οδθγία. Επρόκειτο για μια προςπάκεια να απαλειφκεί ο κίνδυνοσ καταδίκθσ τθσ χϊρασ μασ από το Δικαςτιριο Ευρωπαϊκϊν Κοινοτιτων και ταυτόχρονα να υλοποιθκεί θ προεκλογικι δζςμευςθ ότι κα τεκεί τζλοσ ςτθν ομθρία των ςυμβαςιοφχων. Το Π.Δ. 164/2004, υπιρξε κατά γενικι ομολογία, και όπωσ είχαν επιςθμάνει και τότε τα ςωματεία εργαηομζνων, πολφ περιοριςτικό. Ζκετε αυςτθροφσ όρουσ και προχποκζςεισ για τθ μετατροπι τθσ ςφμβαςθσ ςε αορίςτου χρόνου, περιόριηε τθν προχπθρεςία ςτο διάςτθμα 2002-2004, αγνοϊντασ τθ ςυνολικι προχπθρεςία (υπιρχαν ςυνάδελφοι που δοφλευαν πάνω από 10 χρόνια, αλλά δεν ενζπιπταν ςτισ διατάξεισ του ΠΔ!) και ζκετε αςφυκτικά περικϊρια ωσ προσ το χρόνο που μεςολαβοφςε μεταξφ των ανανεϊςεων των ςυμβάςεων. Πολφ περιςςότερο, ςτθ γενικι του διατφπωςθ, δεν μποροφςε να φανταςτεί και να περιλάβει τισ ιδιαίτερεσ ςυνκικεσ και τθν πολυπλοκότθτα των εργαςιακϊν ςχζςεων όπωσ αυτι είχε αποκρυςταλλωκεί ςε βάκοσ μιασ δεκαετίασ και πλζον. Το πρόβλθμα αυτό ςτο ΥΠΠΟ ζγινε κατανοθτό από τθν τότε πολιτικι θγεςία (Κ. Καραμανλισ, Φ.Πάλλθ-Πετραλιά, Π. Τατοφλθσ), τθ Διοίκθςθ αλλά και το ΑΣΕΠ υπό τθν εποπτεία και τον ουςιαςτικό ζλεγχο του οποίου ζγινε το ςφνολο τθσ διαδικαςίασ. Αυτό αποδεικνφεται από τθν εκτεταμζνθ αλλθλογραφία τθσ Διοίκθςθσ του ΥΠΠΟ με το Υπ. Εςωτερικϊν, το ΑΣΕΠ και άλλουσ φορείσ, τα εξειδικευμζνα ερωτιματα που τζκθκαν, τισ κατευκυντιριεσ οδθγίεσ από το Υπουργείο Εςωτερικϊν και το πλικοσ των αποφάςεων τθσ Ολομελείασ του ΑΣΕΠ. Ο ΑΣΕΠ μελζτθςε τθν πραγματικι (και όχι απλϊσ τθν τυπικι) εργαςιακι ςχζςθ με το ΥΠΠΟ που υπζκρυπταν όλεσ αυτζσ οι διαφορετικζσ ςυμβάςεισ και γνωμοδότθςε με ςειρά αποφάςεων τθσ Ολομζλειασ ι Τμθμάτων του (π.χ. 27/2005, 7/2006, 8/2006, 9/2006, 13/2006, 12/2007, 28/2008, 220/2008, 13/2009) για το ποιεσ ςυμβάςεισ κα γίνουν δεκτζσ. Αξίηει να αναφζρουμε ότι περίπου 5.000 ςυμβαςιοφχοι που υπθρετοφςαν ςτο ΥΠΠΟ ζκαναν αίτθςθ υπαγωγισ ςτισ διατάξεισ του ΠΔ. Η διαδικαςία εξζταςθσ υπιρξε πολφμθνθ και κατά κφματα, ενϊ το ίδιο το ΑΣΕΠ με απόφαςθ Ολομζλειασ ενζκρινε το δικαίωμα ςε ςυμβαςιοφχουσ να κατακζςουν ζνςταςθ ενάντια ςε απορριπτικζσ αποφάςεισ

(αιτιςεισ κεραπείασ) οριςμζνεσ από τισ οποίεσ δεν ζχουν εξεταςτεί ακόμα και ςιμερα. Επομζνωσ αποτελοφν άγνοια ι ευτελζσ παιχνίδι εντυπϊςεων οι αναφορζσ ι οι ςκιζσ που εμφανίηουν το ΑΣΕΠ ωσ περίπου «αμζτοχο» ςτθν όλθ διαδικαςία και ότι ζκανε (ι ακόμθ χειρότερα δεν ζκανε) ζναν «τυπικό ζλεγχο». Το ΑΣΕΠ είχε πλιρθ, κακοριςτικι και διαρκι εμπλοκι ςτο ςφνολο τθσ διαδικαςίασ μετατροπισ των ςυμβάςεων ςε αορίςτου χρόνου και ιταν το τελικό αποφαςιςτικό όργανο. Δθμιουργεί εφλογα ερωτθματικά ποιοι είναι οι πραγματικοί ςτόχοι τθσ Κυβζρνθςθσ γι' αυτι τθν κίνθςθ υπονόμευςθσ του κφρουσ του ΑΣΕΠ ςτο οποίο θ ίδια υποτίκεται ότι ομνφει. Η διαδικαςία που θ Κυβζρνθςθ ειςάγει με το άρκρο 43 δθμιουργεί μεγάλα ερωτθματικά, ειδικά για τουσ εργαηόμενουσ ςτο ΥΠΠΟΑ. Αυτό που δεν ειπϊκθκε από τθν πλευρά του αρμοδίου Υπουργοφ ΔΜΗΔ ςτθν Επιτροπι είναι ότι εδϊ και περίπου ζνα ζτοσ ζχει ςτθκεί ςτο ΥΠΠΟΑ μια πρωτοφανισ βιομθχανία ανϊνυμων, ψευδϊνυμων ι μιςο-επϊνυμων καταγγελιϊν άλλοτε γενικόλογων και άλλοτε πιο ςυγκεκριμζνων, οι οποίεσ ςιμερα αξιοποιοφνται πολλαπλϊσ από τθν Κυβζρνθςθ. Υπερβαίνουμε για τθν ϊρα τα ηθτιματα θκικισ των ανωνφμων καταγγελιϊν και επικεντρϊνουμε ςτθν ουςία του κζματοσ: Οι «καταγγελίεσ» επιχειροφν να αμφιςβθτιςουν τθν ουςία του Π.Δ. 164/2004. Αν και επιφανειακά μπορεί να αναφζρονται ςε ςυγκεκριμζνεσ περιπτϊςεισ, ςτθν ουςία πίςω από κάκε «ατομικι περίπτωςθ» υπάρχει μία μεγάλθ κατθγορία εργαηομζνων που είχαν εργαςτεί με τισ ίδιουσ όρουσ (ςυμβάςεισ κ.λπ). Επομζνωσ, από τθν άποψθ αυτι οι «καταγγελίεσ» δεν είναι «ατομικζσ περιπτϊςεισ» αλλά περιγράφουν εντζχνωσ ευρφτερα υποςφνολα εργαηομζνων. Στο ΥΠΠΟΑ εδϊ και περίπου ζνα εξάμθνο και με αφορμι τισ καταγγελίεσ που προαναφζραμε ζχει εγκαταςτακεί ζνα κλιμάκιο Επικεωρθτϊν-Ελεγκτϊν τθσ Δθμόςιασ Διοίκθςθσ. Με απόφαςθ του Ειδικοφ Γραμματζα του ΣΕΕΔΔ ο ζλεγχοσ δεν περιορίςτθκε, ωσ ηθτοφςε θ ςχετικι ειςαγγελικι παραγγελία, ςτον ζλεγχο ςυγκεκριμζνων υποκζςεων, αλλά επεκτάκθκε με προςωπικι του απόφαςθ (!) ςτο ςφνολο των εργαηομζνων με ςφμβαςθ αορίςτου χρόνου. Ο «ζλεγχοσ» που διενεργείται με φφοσ και πρακτικζσ που κυμίηουν Ιεροεξεταςτζσ δεν περιορίηεται ςτον ζλεγχο των φακζλων αλλά επεκτείνεται (αυκαίρετα ι από υπερβάλλοντα ηιλο) ςτθν ουςία των υποκζςεων. Οι Ελεγκτζσ ζχουν ιδθ εκφράςει άποψθ επί τθσ ουςίασ, δθλαδι ςχεδόν δζκα χρόνια μετά, επιχειροφν -με αφορμι τον ζλεγχο των φακζλωννα επανερμθνεφςουν τα κριτιρια που τζκθκαν τότε από το ΑΣΕΠ και το Υπουργείο Εςωτερικϊν. Το μόνο αποτζλεςμα είναι μια εκ νζου «ομθρία» των ΙΔΑΧ, αλλά και όλων των εργαηόμενων, που αιςκάνονται ςε αναμονι τθσ απόλυςθσ, κατάςταςθ που απειλεί να διαλφςει το εργαςιακό κλίμα ςτο ΥΠΠΟΑ. Η Κυβζρνθςθ αναφζρεται με ζμφαςθ ςτο Πόριςμα των δφο Ελεγκτϊν Επικεωρθτϊν Δθμόςιασ Διοίκθςθσ ςτο οποίο εμφανίηονται 47 «φποπτεσ περιπτϊςεισ». Αποκρφπτει από τθ Βουλι ότι από τισ 47 περιπτϊςεισ μόνο 16 αφοροφν ςε υπαλλιλουσ αορίςτου

χρόνου που εργάηονται ςτο ΥΠΠΟ. Οι άλλεσ περιπτϊςεισ αφοροφν είτε ςε εκκρεμείσ υποκζςεισ μετατροπισ ςυμβάςεων, είτε ςε αρνθτικζσ γνωμοδοτιςεισ-αποφάςεισ των αρμοδίων οργάνων (Υπθρεςιακά Συμβοφλια και ΑΣΕΠ), είτε ςε μια υπόκεςθ βεβαίωςθσ προχπθρεςίασ που δεν αντιςτοιχοφςε ςε πραγματικι προχπθρεςία, υπόκεςθ που ιρκε ςτο φωσ με ενζργειεσ τθσ ίδιασ τθσ Υπθρεςίασ και του Υπουργείου και εκκρεμεί ςτα Δικαςτιρια. Ασ αναρωτθκεί ο κακζνασ ποφ αποςκοπεί ο τρόποσ που (δεν) παρουςιάςτθκαν όλα αυτά τα δεδομζνα από τον Υπουργό Κ. Μθτςοτάκθ ςτθ Βουλι. Η Κυβζρνθςθ αναφζρεται με ζμφαςθ ςτο κζμα των «πλαςτϊν δικαιολογθτικϊν». Εδϊ πρζπει να ξεκακαρίςουμε με τρόπο απόλυτο και ςαφι τθ κζςθ μασ. Το κζμα των «πλαςτϊν δικαιολογθτικϊν» δεν άνοιξε με αφορμι το Π.Δ. 164/2004. Εδϊ και χρόνια προβάλλεται και χρθςιμοποιείται για να ςπιλϊςει το ςφνολο των δθμοςίων υπαλλιλων, οι οποίοι παρουςιάηονται ςυλλιβδθν ωσ a priori φποπτοι. Μεμονωμζνεσ περιπτϊςεισ, ςε ςθμείο που «απογοθτεφουν» τον Επικεωρθτι Δθμόςιασ Διοίκθςθσ, εντοπίςτθκαν. Γιατί; Γιατί απλά δεν υπάρχουν! Ειδικά ςτο Π.Δ. 164/2004 που δεν υπιρχαν προχποκζςεισ βακμοφ πτυχίου, γνϊςθσ ξζνων γλωςςϊν κ.λπ., αλλά αποκλειςτικά προχπθρεςίασ το να κεωροφμε ότι κάποιοσ εργαηόμενοσ μπικε ςτον κόπο και ανζλαβε το ρίςκο να «πλαςτογραφιςει το βακμό του πτυχίου του» δεν ζχει κανζνα νόθμα, αφοφ δεν του προςζκετε ι δεν του αφαιροφςε τίποτα ςε ςχζςθ με τθ διαδικαςία μετατροπισ τθσ ςφμβαςθσ. Επιςθμαίνουμε ότι αν υπάλλθλοσ ζχει χρθςιμοποιιςει πλαςτά δικαιολογθτικά για τθν πρόςλθψι του, είναι αυτονόθτο ότι αυτι κακίςταται άκυρθ με βάςθ τουσ ιδθ υπάρχοντεσ νόμουσ. Επίςθσ, το ΥΔΜΗΔ με εγκφκλιό του από 16/12/2013 ζχει ηθτιςει από όλεσ τισ Διευκφνςεισ Διοικθτικοφ να ελζγξουν όλουσ τουσ υπαλλιλουσ για τυχόν πλαςτά δικαιολογθτικά, και ιδθ θ Διεφκυνςθ Διοικθτικοφ του ΥΠΠΟΑ ζχει ξεκινιςει τισ ςχετικζσ διαδικαςίεσ. Προσ τι λοιπόν θ βιαςφνθ του ΥΔΜΗΔ να κατακζςει το άρκρο 43; Το άρκρο 43 δεν ζχει καμία ςχζςθ με τα «πλαςτά δικαιολογθτικά» (για τα οποία το υπάρχον νομικό πλαίςιο είναι υπεραρκετό). Με το άρκρο 43 θ Κυβζρνθςθ επιχειρεί να παρακάμψει κάκε χρονικό περιοριςμό που εφλογα προβλζπεται από τθν ιςχφουςα νομοκεςία και το Σφνταγμα. Συγκεκριμζνα, ςφμφωνα με τθν ιςχφουςα νομοκεςία (Ν. 3528/2007) και για λόγουσ αςφάλειασ δικαίου, ανάκλθςθ διοριςμοφ ςτο δθμόςιο, ακόμθ κι αν πρόκειται περί παράνομου διοριςμοφ, μπορεί να γίνει μόνο εντόσ διετίασ. Μετά τθν παρζλευςθ τθσ προκεςμίασ αυτισ, το δθμόςιο μπορεί να ανακαλζςει μια πράξθ διοριςμοφ μόνο εάν αυτόσ που διορίςτθκε χρθςιμοποίθςε δόλο ι παρανόμθςε εξαπατϊντασ το Δθμόςιο προκειμζνου να διοριςτεί. Αυτι είναι θ νόμιμθ διαδικαςία, όπωσ παραδζχεται το ΥΔΜΗΔ ςτθν από 16/12/2013 εγκφκλιό του. Όμωσ, ςτο άρκρο 43 αναφζρει: «Οι ςχζςεισ εργαςίασ υπαλλιλων οι οποίεσ μετατράπθκαν ςε αορίςτου χρόνου λφονται αυτοδικαίωσ, ανεξαρτιτωσ του χρόνου

που παριλκε από τθ μετατροπι ( )». Είναι ςαφζσ ότι προςπακεί, κατά παράβαςθ τθσ αρχισ τθσ ιςότθτασ, να ειςαγάγει διαφορετικό νομικό πλαίςιο για τουσ ΙΔΑΧ (ι και τουσ ςθμερινοφσ μόνιμουσ που προζρχονται από μετατροπι ςυμβάςεων), προκειμζνου να του δοκεί θ δυνατότθτα να τουσ απολφςει! Με το άρκρο 43 θ κυβζρνθςθ ειςάγει μια απαράδεκτθ πρόβλεψθ, ςφμφωνα με τθν οποία μια απλι Υπουργικι Απόφαςθ μπορεί να επανερμθνεφει τα κριτιρια του ΠΔ 164/04! Κακϊσ δεν μπορεί να παρακάμψει το ΑΣΕΠ, που είναι το αρμόδιο για τισ προςλιψεισ ςτο δθμόςιο και υπεφκυνο για τθ μετατροπι των ςυμβάςεων όργανο, προςπακεί να το ποδθγετιςει ορίηοντασ ότι «με απόφαςθ του ΥΔΜΗΔ ρυκμίηονται τα εφαρμοηόμενα κριτιρια και θ διαδικαςία επανελζγχου» (άρκρο 43, παρ.2). Δθλαδι με μια απλι Υπουργικι Απόφαςθ φιλοδοξεί το ΥΔΜΗΔ να κζςει εκ των υςτζρων άλλα κριτιρια από αυτά που ζγιναν δεκτά από τθν Ανεξάρτθτθ Αρχι, το ΑΣΕΠ, κατά τθν εφαρμογι του Π.Δ. 164/2004. Στοχεφει να παρακάμψει το ΑΣΕΠ μζςα από ad hoc Επιτροπζσ, που κα ορίηει ο εκάςτοτε Υπουργόσ. Επιχειρεί να επαναφζρει ζνα απαράδεκτο κακεςτϊσ ςτο δθμόςιο τομζα, όπου κάκε κυβερνθτικι μεταβολι ι «ζκτακτθ ανάγκθ» δικαιολογοφςε εκκακαρίςεισ και απολφςεισ. Η γενικευμζνθ αναςφάλεια τθσ εργαςιακισ ςχζςθσ οδθγεί ςτθν απϊλεια κάκε ζννοιασ ανεξαρτθςίασ τθσ δθμόςιασ διοίκθςθσ, ιςοπεδϊνει τουσ εργαηόμενουσ και εγκακιςτά ζνα ιδιότυπο κακεςτϊσ ομθρίασ. Είναι, επίςθσ, πρωτοφανείσ οι διατυπϊςεισ με τισ οποίεσ ο ΥΔΜΗΔ ηθτά από τθ Βουλι τθν εν λευκϊ εξουςιοδότθςθ να ρυκμίηει μόνοσ του κάκε κζμα ςχετικά με τον επανζλεγχο: κριτιρια, διαδικαςίεσ, ςφςταςθ και ςφνκεςθ επιτροπϊν κ.λπ. Το άρκρο 43 ςυνιςτά πολιτικι επιλογι και απόφαςθ να ςτοχοποιθκεί ςυγκεκριμζνθ κατθγορία εργαηομζνων, οι ΙΔΑΧ. Η κατθγορία αυτι επιλζγεται από τθν Κυβζρνθςθ επειδι γνωρίηει ότι κεςμικά είναι ευάλωτθ ςε ςφγκριςθ με το μόνιμο τακτικό προςωπικό και μπορεί εφκολα, γριγορα και αποδεκτά ςτθν κοινι γνϊμθ να δϊςει τουσ μεγάλουσ αρικμοφσ απολφςεων που απαιτοφνται από τθν Τρόϊκα ςτο πλαίςιο των μνθμονιακϊν δεςμεφςεων που θ Κυβζρνθςθ ζχει ςυνομολογιςει και υλοποιεί. Ηθτάμε από κάκε βουλευτι ξεχωριςτά να αρνθκεί να ςυμπράξει με τθν ψιφο του ςτθν θκικι, εργαςιακι και προςωπικι εξόντωςθ χιλιάδων εργαηομζνων. Σασ ηθτάμε με τθν ψιφο ςασ να βάλετε φραγμό ςτθν πλιρθ απορρφκμιςθ των εργαςιακϊν ςχζςεων, ςτθν πλιρθ διάλυςθ ενόσ Υπουργείου που ςιμερα επιλζγεται ωσ πειραματόηωο για να ακολουκιςουν οι υπόλοιπο ΙΔΑΧ ςτο δθμόςιο τομζα, ςτα ΑΕΙ και ςτουσ ΟΤΑ.

Ηθτάμε από κάκε βουλευτι ξεχωριςτά να αρνθκεί να ςυμβάλλει ςτθ διάλυςθ του Υπουργείου Πολιτιςμοφ και τθσ Αρχαιολογικισ Υπθρεςίασ, του οποίου το μιςό προςωπικό ανικει ςτουσ ΙΔΑΧ. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τουσ οποίουσ προωκείται θ απαξίωςθ τθσ Αρχαιολογικισ Υπθρεςίασ και ςυνολικά του πολιτιςμοφ, ςθμάδια τθσ οποίασ βιϊνουμε κακθμερινά ςτισ Υπθρεςίεσ που υπθρετοφμε. Το χτφπθμα ςτθν καρδιά τθσ Αρχαιολογικισ Υπθρεςίασ, όμωσ, κα ζρκει με τθν επίκεςθ ςτουσ ίδιουσ τουσ εργαηόμενουσ. Ήδθ πριν από μερικοφσ μινεσ, εντελϊσ άδικα και χωρίσ καμία λογικι, 184 ςυνάδελφοι ςχεδιαςτζσ, βιβλιοκθκονόμοι, εργάτεσ, φφλακεσ κτιρίων και άλλεσ ειδικότθτεσ ςε όλθ τθν Ελλάδα βρζκθκαν ςε διακεςιμότθτα με βάςθ το Ν. 4172, τθν ίδια ςτιγμι που το προςωπικό (και λόγω ςυνταξιοδοτιςεων) δεν επαρκεί για να καλφψει τισ ανάγκεσ του Υπουργείου. Παρά τα πλιγματα που ζχουμε δεχτεί (εφεδρείεσ, διακεςιμότθτεσ, περικοπι κονδυλίων κ.ά.), με όλεσ μασ τισ δυνάμεισ προςπακοφμε να κρατιςουμε όρκιεσ τισ Υπθρεςίεσ του Υπουργείου Πολιτιςμοφ, το κφροσ τουσ, το επιςτθμονικό τουσ ζργο, τον ρόλο τουσ ςτθν προςταςία των αρχαιοτιτων και τθ ςυμβολι τουσ ςτθν τοπικι ανάπτυξθ, το ρόλο τουσ ςτον ςφγχρονο πολιτιςμό. Επιδιϊξεισ, δθλαδι, που δεν χωροφν ςτθ λογικι του «επιτελικοφ κράτουσ» που κα κάνει απλϊσ τον διεκπεραιωτι ςτισ ςυμβάςεισ με ιδιϊτεσ εργολάβουσ, για τθν προβολι, τθ φφλαξθ και τθν κακαριότθτα, αλλά και τα πωλθτιρια των αρχαιολογικϊν χϊρων και των Μουςείων κ.ά. Θεωροφμε ότι αποτελεί φψιςτθ υποκριςία και κυνιγι μαγιςςϊν αυτοί που ευκφνονται για τα χρόνια προβλιματα, τισ αντιφάςεισ και τα προβλιματα τθσ δθμόςιασ διοίκθςθσ να εμφανίηονται ςιμερα ωσ διάπυροι κινςορεσ τθσ «κάκαρςθσ» προςπακϊντασ να παραπλανιςουν και επιβραβεφοντασ λογικζσ και πρακτικζσ κανιβαλιςμοφ και ανκρωποφαγίασ. Ο κανιβαλιςμόσ των «αλλθλοκαταγγελιϊν» και του «15% ανεπαρκείσ υπάλλθλοι», θ εργαςιακι ομθρία και ο ςτραγγαλιςμόσ κάκε δθμιουργικότθτασ των εργαηομζνων είναι θ αςφυκτικι πραγματικότθτα που κα δθμιουργιςει αυτό το ςχζδιο νόμου, αν ψθφιςτεί. Με μόνο αποτζλεςμα τθ διάλυςθ του δθμόςιου τομζα και τθν θκικι εξόντωςθ των δθμοςίων υπαλλιλων. ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ να μθν ψθφίςετε αυτό το ςχζδιο νόμου ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ να μθ βάλετε ταφόπλακα ςτο δθμόςιο τομζα ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ να μθ δεχτείτε τθ ςταδιακι διάλυςθ του Υπουργείου Πολιτιςμοφ και Ακλθτιςμοφ. ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ να παλζψετε μαηί μασ για τθν επιςτροφι των 184 διακζςιμων ςυναδζλφων μασ και τθν κάλυψθ των κενϊν του Υπουργείου Πολιτιςμοφ με μόνιμο προςωπικό.