ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΓΟ

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΓΟ

Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ οργανώνει Παγκύπρια Εκστρατεία κάτω από τον τίτλο «Οι γυναίκες στο αγώνα κατά της φτώχειας» με δεκάδες πολύμορφες δραστηριότητες σε όλες τις επαρχίες της ελεύθερης Κύπρου. Το έντυπο που κρατάτε στα χέρια σας εκδόθηκε στα πλαίσια αυτής της εκστρατείας και συνοδεύεται από τον Οδηγό Κοινωνικής Πολιτικής που ετοιμάσαμε για ενημέρωση του λαού σχετικά με τα προγράμματα και παροχές που μπορεί να διεκδικήσει από την πολιτεία. Το επόμενο διάστημα, θα πραγματοποιηθούν μεγάλες εξορμήσεις για διανομή των εντύπων με τις θέσεις μας σε όλες τις επαρχίες από στελέχη της ΠΟΓΟ, θα διοργανωθούν συζητήσεις, σεμινάρια, συναντήσεις με οργανώσεις μεταναστών και μεταναστριών, με την Ένωση Κυπρίων Συνταξιούχων κλπ. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε τις θέσεις και τη δράση του προοδευτικού γυναικείου κινήματος της Κύπρου για το ζήτημα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού καθώς επίσης να επεξεργαστούμε περαιτέρω τις θέσεις μας μέσα από το διάλογο που θα έχουμε με οργανώσεις και φορείς της κυπριακής κοινωνίας.

Η δραματική όξυνση της φτώχειας στον κόσμο συντελείται σε μια εποχή που ο παγκόσμιος παραγόμενος πλούτος πολλαπλασιάζεται καθημερινά, συγκεντρώνεται και συγκεντροποιείται σε ολοένα και λιγότερα χέρια. Για εμάς έχει ουσιαστική σημασία να καταδεικνύονται αυτές οι οξυνόμενες αντιθέσεις του σημερινού κόσμου. Η φτώχεια δεν έπεσε από τον ουρανό και δεν οφείλεται σε ατυχία, αλλά στην αδικία που χαρακτηρίζει εγγενώς το καπιταλιστικό σύστημα και τις διάφορες μορφές διαχείρισης του. Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ καλεί τις γυναίκες και όλο τον εργαζόμενο λαό της Κύπρου να αγκαλιάσει την εκστρατεία και να συστρατευτεί μαζί μας στον ταξικό αγώνα ενάντια στη φτώχεια και στις αιτίες της. Από τη πλευρά μας δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να επεξεργαζόμαστε εξειδικευμένες θέσεις και προτάσεις για την γυναίκα: την εργαζόμενη, τη συνταξιούχο, τη μετανάστρια, τη γυναίκα της μονογονεϊκής οικογένειας, τη γυναίκα που φροντίζει ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες. Μέσα από την παρέμβαση του Γυναικείου Κινήματος της ΠΟΓΟ προς την κυβέρνηση Χριστόφια και μέσα από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ-Αριστερά Νέες Δυνάμεις θα αναδείξουμε πιο αποφασιστικά τη γυναικεία διάσταση στο ζήτημα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και θα απαιτήσουμε άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις. Λύσεις για το σήμερα που είναι δεμένες πάντα με το όραμα της κοινωνίας του αύριο, η οποία θα είναι δίκαιη από τα θεμέλια της και θα έχει για συστατικά της την κοινωνική ισότητα, την πρόοδο, την ισοτιμία των φύλων, την αλληλεγγύη και την αξιοπρέπεια.

Εδώ ναι ένας κόσμος τόσο εκπληκτικός που μέσα στην αφθονία κανείς πεθαίνει, κ είναι οι άνθρωποι ξυπόλυτοι κ είναι ολόγυμνοι οι άνθρωποι. Εδώ ναι ένας κόσμος τόσο εκπληκτικός που τα ψάρια πίνουνε καφέ τα νεογέννητα δε βρίσκουνε γάλα. Τρέφουν τους ανθρώπους με λόγια και με πατάτες τους χοίρους. Αυτοί οι στίχοι του Ναζίμ Χικμέτ αποτυπώνουν ανάγλυφα τις τρομακτικές αντιθέσεις του σημερινού κόσμου όπου τα αμύθητα πλούτη ελάχιστων Κροίσων συνυπάρχουν με τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον υποσιτισμό για δισεκατομμύρια ανθρώπους πάνω στον πλανήτη. Πριν από δέκα χρόνια ο ΟΗΕ συμπεριέλαβε στους 8 Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας μέχρι το 2020 την καταπολέμηση της πείνας και της «ακραίας» φτώχειας (η διαβίωση με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα) στον κόσμο. Η ΕΕ είχε δεσμευτεί τότε ότι θα «εξαλείψει την παιδική φτώχεια» και θα «επιτύχει αποφασιστική και μετρήσιμη μείωση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού» έως το 2010 με την εφαρμογή της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Εντούτοις, η κατάσταση παραμένει δραματική ένεκα και της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Η Παγκόσμια Τράπεζα προέβλεψε πρόσφατα ότι ως το τέλος του 2010 θα βυθιστούν σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας επιπρόσθετα τουλάχιστον 64 εκατομμύρια ανθρώπους. Στην Ευρώπη που είναι μια από τις πλουσιότερες περιοχές του πλανήτη, σχεδόν 84 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το 17% του πληθυσμού της ΕΕ ζουν σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλ. έχουν κατά μέσο όρο καθαρό μισθό κάτω από το 60% του μέσου μισθού της χώρας τους. Στην Κύπρο, το ποσοστό των πολιτών που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, όπως αυτό υπολογίζεται με τα κυπριακά δεδομένα, βρίσκεται στο 16%.

Η φτώχεια όμως δεν υπολογίζεται μόνο σε σχέση με το μηνιαίο εισόδημα, αλλά και με την οικονομική δυνατότητα κάλυψης βασικών υλικών αναγκών: στέγαση, διατροφή, κακή υγεία και περιορισμένη πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, στην εκπαίδευση και τη κατάρτιση, στην τεχνολογία και δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο και αδυναμία εκπλήρωσης οικονομικών υποχρεώσεων. Ένας στους 6 Ευρωπαίους αντιμετώπισε αδυναμία εξόφλησης βασικών του υποχρεώσεων (διατροφή, λογαριασμοί κλπ) τουλάχιστον μια φορά το τελευταίο έτος. 3 στους 10 Ευρωπαίους δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τις δαπάνες περίθαλψης και μέριμνας παιδιών και ηλικιωμένων. Πρέπει να επισημανθεί ότι παρά το ότι η ανεργία αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα για να βρεθεί κανείς κάτω από το όριο της φτώχειας έχει διαφανεί ότι ένεκα της επιδείνωσης των όρων εργασίας στα πλαίσια της «ευελφάλειας» σημαντικό ποσοστό των φτωχών της Ευρώπης είναι εργαζόμενοι. Σήμερα χιλιάδες Ευρωπαίοι δεν έχουν δική τους στέγη, κύρια εξαιτίας της κακής οικονομικής κατάστασης, της ανεργίας κλπ ενώ άλλοι εκ των οποίων η μεγάλη πλειοψηφία γυναίκες- βρέθηκαν στο δρόμο γιατί δραπέτευσαν από την ενδοοικογενειακή βία. Οι άνθρωποι που ζουν στο δρόμο αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να νοσήσουν από ψυχικές ασθένειες, να εθιστούν στα ναρκωτικά ή το αλκοόλ. Οι άστεγοι αποτελούν μια από τις πιο αποκλεισμένες και ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας. Η φτώχεια συνεπάγεται δραστικό περιορισμό στις επιλογές όσον αφορά στον τρόπο ζωής οι οποίες καταλήγουν σε κοινωνικό αποκλεισμό και περιθωριοποίηση. Όπως για παράδειγμα τα παιδιά που μεγαλώνουν σε φτωχές οικογένειες είναι πιο πιθανόν να παραμείνουν παγιδευμένα στη φτώχεια για την υπόλοιπη ζωή τους. Σήμερα, η παιδική φτώχεια πλήττει 1 στα 5 από τα 100 εκατομμύρια παιδιά της ηπείρου μας. Αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή που η Ευρώπη κατέχει το 1/3 του παγκόσμιου πλούτου, ο οποίος αυξήθηκε κατά 11,5% φθάνοντας τα 111,5 τρισ. δολ. και ανακτώντας όλες τις απώλειες της προηγούμενης διετίας 2007-2009. Παράλληλα, αυξήθηκε η συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια μερικών. Το 2009 το 1% του πληθυσμού παγκοσμίως κατείχε το 38% του πλούτου, σημειώνοντας αύξηση από το 2008. Το 0,1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 21% του παγκόσμιου πλούτου!

Γενικότερα ορισμένες κοινωνικές ομάδες, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να βρεθούν στη δίνη της φτώχεια. Για παράδειγμα οικογένειες με παιδιά ιδιαιτέρως οι μεγάλες και μονογονεϊκές οικογένειες - ηλικιωμένοι, ανάπηροι και μετανάστες. Σε όλες τις κατηγορίες και σε όλες τις χώρες, οι γυναίκες είναι σε δυσμενέστερη θέση από τους άντρες. Ας σημειωθεί ότι η φροντίδα των ηλικιωμένων και των αναπήρων είναι συνήθως φροντίδα των γυναικών καθώς επίσης ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες που έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και οι οποίες διατρέχουν αρκετά μεγαλύτερο κίνδυνο να περιέλθουν σε κατάσταση φτώχειας, σε ποσοστό 85% έχουν ως αρχηγό γυναίκα. Αυτά είναι δεδομένα που καταδεικνύουν τη δυσμενέστερη θέση της γυναίκας ως προς τον κίνδυνο της φτώχειας. Η Έκθεση Προόδου που δημοσίευσε ο ΟΗΕ, τον περασμένο Ιούνη, για την πορεία υλοποίηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας επιβεβαίωσε ότι η φτώχεια και η πείνα κτυπούν περισσότερο τις γυναίκες. Ως προς την πρόσβαση στην εκπαίδευση, σε κάποιες περιφέρειες του πλανήτη η πρόσβαση στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση συνεχίζει να είναι ασύλληπτο όνειρο για τα κορίτσια, ενώ η φτώχεια αποτελεί επιπρόσθετο εμπόδιο. Τα κορίτσια που προέρχονται από τα φτωχότερα νοικοκυριά είναι τρεις φορές πιο πιθανόν να βρεθούν εκτός σχολείου, σε σχέση με τα κορίτσια των πιο εύπορων οικογενειών. Η ισότητα των φύλων στην εκπαίδευση παρά την κάποια πρόοδο που έχει σημειωθεί υφίσταται μόνο σε μία στις τρεις αναπτυσσόμενες χώρες. Περαιτέρω, η Έκθεση τεκμηριώνει ότι οι άνδρες υπερτερούν των γυναικών στην πληρωμένη εργασία, οι οποίες το 2008 έφτασαν το 41%, εξαιρουμένων των γεωργικών επαγγελμάτων ενώ το ποσοστό για τις γυναίκες στη Β. Αφρική και σε μεγάλο μέρος της Ασίας είναι κατά 45% χαμηλότερο από αυτό των ανδρών.

Αλλά κι όταν οι γυναίκες εργάζονται, πληρώνονται λιγότερο και έχουν λιγότερο ασφαλείς θέσεις εργασίας. Το 70% του γυναικείου εργατικού δυναμικού εργάζεται σε ευάλωτες θέσεις εργασίας ενώ, οι ανώτερες θέσεις εργασίας καταλαμβάνονται από άνδρες, σε συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό. Στην Κύπρο, σύμφωνα με την έρευνα Νοικοκυριών, Φτώχειας και Συνθηκών Διαβίωσης του 2008, το ποσοστό κινδύνου φτώχειας του πληθυσμού ήταν 16%. Δηλαδή 16% του πληθυσμού διέμενε σε νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα που ορίζεται στο 60% του διάμεσου ισοδύναμου συνολικού εισοδήματος του νοικοκυριού, όπου στην προκειμένη περίπτωση ανέρχεται σε 10.022. Για τον πληθυσμό ηλικίας 65 ετών και άνω το ποσοστό κινδύνου φτώχειας ήταν 49% ενώ ειδικά στις γυναίκες αυτής της ηλικίας φτάνει το 54%. Ο κίνδυνος φτώχειας, μεταξύ ανδρών και γυναικών, σημειώνει σημαντική διαφορά (4%) τόσο στο γενικό πληθυσμό όσο και στις επιμέρους ηλικιακές ομάδες του πληθυσμού, πλην αυτής των παιδιών ηλικίας 0-17 ετών. Στο γενικό πληθυσμό, ο κίνδυνος φτώχειας για τις γυναίκες είναι 18%. Παράλληλα, στην Κύπρο τα μονογονεϊκά νοικοκυριά όπου έχουν κατά συντριπτική πλειοψηφία στην κεφαλή τους τη μητέρα- με τουλάχιστο ένα εξαρτώμενο παιδί διέτρεχαν διπλάσιο κίνδυνο να βρίσκονται κάτω από το όριο φτώχειας από αυτό του υπόλοιπου πληθυσμού (31%) Ταυτόχρονα, οι γυναίκες στην Κύπρο εξακολουθούν να έχουν χαμηλό ποσοστό συμμετοχής και απασχόλησης έναντι του αντίστοιχου των ανδρών, το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι ψηλότερο από εκείνο των ανδρών, -παρόλο που παραμένει σημαντικά χαμηλότερο από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης- ενώ η ανισομισθία μεταξύ ανδρών και γυναικών, εξακολουθεί να είναι μεγαλύτερη από το μέσο όρο της ΕΕ.

Στην Κύπρο, το πηδάλιο της διακυβέρνησης κρατούν οι προοδευτικές δυνάμεις και από το 2008 υλοποιείται το πιο προοδευτικό και φιλολαϊκό πρόγραμμα που υπήρξε ποτέ στον τόπο μας, το οποίο έχει τη σφραγίδα της ΠΟΓΟ στα θέματα γυναίκας. Κόντρα στο νεοφιλελεύθερο ρεύμα που κυριαρχεί στην ΕΕ η κυπριακή κυβέρνηση, έχοντας ως στήριγμα το ΑΚΕΛ και το Λαϊκό Κίνημα, ύψωσε ασπίδα για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία από τη λαίλαπα της οικονομικής κρίσης. Τόλμησε να συγκρουστεί με συμφέροντα απορρίπτοντας τη λύση των ιδιωτικοποιήσεων και καταθέτοντας νομοσχέδιο για αύξηση της φορολογίας στα κέρδη των επιχειρήσεων και στη μεγάλη ακίνητη ιδιοκτησία, το οποίο δυστυχώςαπορρίφθηκε από τα αστικά κόμματα. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας είχε δεσμευτεί ρητά πριν την εκλογή του- ότι η αναπτυξιακή και κοινωνική πολιτική που θα ακολουθηθεί, θα έχει ως στόχο με το τέλος της πενταετίας, κανένας Κύπριος να μη βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτός ο στόχος υλοποιείται με στοχευμένες παρεμβάσεις προς τις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται πιο κοντά στον κίνδυνο της φτώχειας. Τα έτη 2008 και 2009 αυξήθηκαν οι χαμηλές συντάξεις, ο κατώτατος μισθός και τα δημόσια βοηθήματα προς όλους του δικαιούχους. Ενισχύθηκε η οικονομική στήριξη που παρέχεται στις μονογονεϊκές οικογένειες. Εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά, σχέδια Κοινωνικού Τουρισμού που έδωσαν τη δυνατότητα επιχορηγημένων διακοπών σε ασφαλισμένους με χαμηλά εισοδήματα, συνταξιούχους, λήπτες δημοσίου βοηθήματος και άτομα με αναπηρίες. Πιο αναλυτικά: Οι συντάξεις αυξήθηκαν οι συντάξεις από 9% μέχρι 16%, ενώ από 1/1/2010 αυξήθηκαν κατά 5,29% σε σχέση με το 2009. Τα δημόσια βοηθήματα προς όλους τους δικαιούχους αυξήθηκαν κατά 12% το 2008 και κατά 6,34% επιπλέον το 2009. Ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 6.47% το 2009 και κατά 5.6% το 2010.

Αυξήθηκε σημαντικά η οικονομική στήριξη στα εθελοντικά προγράμματα κοινωνικής φροντίδας παιδιών, ηλικιωμένων και ατόμων με ειδικές ανάγκες. Εγκρίθηκε πακέτο στήριξης των φοιτητών που προέρχονται από οικογένειες με αυξημένες ανάγκες. Διατέθηκε κονδύλι ύψους 200εκ. ευρώ για την παροχή χαμηλότοκων δανείων, για σκοπούς πρώτης κατοικίας σε οικογένειες με ετήσιο εισόδημα μέχρι 40 χιλιάδων ευρώ. Διαφοροποιήθηκαν τα κριτήρια συμμετοχής στο Ενιαίο Στεγαστικό Σχέδιο, διευρύνοντας έτσι τους δικαιούχους. Παραχωρήθηκαν πάνω από 10 χιλιάδες τίτλοι ιδιοκτησίας σε πρόσφυγες κι εγκρίθηκαν πρόσθετες δαπάνες για την οικοδόμηση προσφυγικών μονάδων. Εισήχθη για πρώτη φορά ο Νόμος για πρόσληψη με ποσόστωση, ατόμων με αναπηρίες στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Λήφθηκαν αποφασιστικά μέτρα για την καταπολέμηση της υπερεκμετάλλευσης που τυγχάνουν οι μετανάστες και οι μετανάστριες στην εργασία, όπως ήταν για παράδειγμα η ουσιαστική βελτίωση των όρων εργασίας των οικιακών βοηθών. Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ στηρίζει ανεπιφύλακτα την πρωτοβουλία του ΑΚΕΛ για τη δημιουργία μηχανισμού επιβολής πλαφόν σε βασικά καταναλωτικά προϊόντα, το οποίο έγινε αποδεχτό και προωθείται από την κυβέρνηση. Οι μηχανισμοί αντιμετώπισης της ακρίβειας αποτελούν σημαντικό στήριγμα και ανακούφιση για τα λαϊκά στρώματα και κύρια για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Χαμένη Δεκαετία 2000-2010 Η ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, χαρακτηρίζει την δεκαετία της Στρατηγικής της Λισαβόνας ως μια χαμένη δεκαετία όσον αφορά την επίτευξη μείωσης στους τομείς της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, παρά την περιορισμένη οικονομική ανάπτυξη και την πτώση των επίσημων ποσοστών ανεργίας. Εφαρμόζοντας τους βασικούς στόχους της Στρατηγικής της Λισαβόνας για ολοένα και πιο ευέλικτες αγορές εργασίες, η ΕΕ προέβηκε σε προσπάθειες μείωσης της ανεργίας μέσω της ανάπτυξης πρόσκαιρων και επισφαλών θέσεων εργασίας. Σήμερα παρατηρείται ραγδαία αύξηση της ανεργίας και ραγδαία αύξηση των ακατοχύρωτων θέσεων απασχολησιμότητας. Η πεποίθηση ότι η απασχόληση είναι ο καλύτερος τρόπος εξόδου των ανθρώπων από τη φτώχεια κατέστη άκυρη στο πλαίσιο των υπερελαστικών αγορών εργασίας και της αυξανόμενης επισφαλούς απασχόλησης. Στόχοι ΕΕ μέχρι το 2020 για μείωση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού Μετά από την παταγώδη αποτυχία της στρατηγικής της Λισαβόνας για επίτευξη των στόχων μείωσης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, η ΕΕ ανακηρύσσει το 2010 ως «Ευρωπαϊκό Έτος Καταπολέμησης της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού». Η Κομισιόν στο πλαίσιο της νέας Στρατηγικής 2020 πρότεινε έναν βασικό στόχο για τη φτώχεια: έως το 2020, περίπου 20 εκατομμύρια λιγότεροι άνθρωποι θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της φτώχειας, μια μείωση της τάξης του 25 % περίπου σε σχέση με τα στοιχεία του 2008. Με την ανεργία να έχει αγγίξει διψήφια ποσοστά (ο τρέχων μέσος όρος στην ΕΕ είναι 10 %) και την πιθανή συνέχιση της οικονομικής στασιμότητας πολύ πιο πέρα από το 2010, η εξάλειψη της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού την προσεχή δεκαετία θα είναι πολύ πιο δύσκολη. Επιπρόσθετα, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη είναι δεσμευμένα να αποσύρουν τα φορολογικά κίνητρα για την οικονομική ανάκαμψη, επιβάλλοντας αυστηρά μέτρα λιτότητας, περικοπές των κοινωνικών δαπανών και των δημόσιων επενδύσεων και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών. Σε πολλά κράτη μέλη έχουν ήδη θεσπιστεί ή βρίσκονται στα σχέδια περικοπές υπηρεσιών και κοινωνικών παροχών, των μισθών του δημόσιου τομέα και των συντάξεων, αυξήσεις της νόμιμης ηλικίας συνταξιοδότησης και του ΦΠΑ.

Θέσεις ΕΕΑ / ΒΠΑ για μείωση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού Η ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Βόρειας Πράσινης Αριστεράς διαμηνύει ότι οι εύσχημοι στόχοι και τα μέτρα λιτότητας που θέτει η ΕΕ όχι μόνον δεν θα εξασφαλίσουν την μείωση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού αλλά αντιθέτως θα ωθήσουν στην περαιτέρω ένταση των φαινομένων. Για το λόγο αυτό, ζητά την εκ νέου δρομολόγηση της καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και τη δημιουργία συνθηκών που θα οδηγήσουν στην εξάλειψη των δύο φαινομένων. Επί του συγκεκριμένου, η ΕΕΑ/ΒΠΑ, αντιτίθεται σθεναρά στην νέα κατεύθυνση της ΕΕ για τη διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών και του κράτους πρόνοιας και απαιτεί : μέσα στα επόμενα 3-5 χρόνια περαιτέρω δημοσιονομικό ερέθισμα για την καταπολέμηση της οικονομικής στασιμότητας και την ανάπτυξη καινοτόμου στρατηγικής για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας υψηλής ποιότητας. μια νέα μακροοικονομική πολιτική της ΕΕ στο ίδιο πλαίσιο για τη δημιουργία των συνθηκώνεξάλειψης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. από την ΕΕ να υιοθετήσει έναν δεσμευτικό βασικό στόχο για τη μείωση κατά το ήμισυ της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και επιμέρους στόχους για την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας και του προβλήματος των αστέγων έως το 2015..

Τέλος η ΕΕΑ/ΒΠΑ υποστηρίζει την απαίτηση του Κοινοβουλίου για τη θέσπιση δεσμευτικών στόχων σχετικά με την εισοδηματική φτώχεια στο πλαίσιο της στρατηγικής 2020 για την καταπολέμηση της φτώχειας. Αυτό θα επιτευχθεί: 1. μέσα από τα προγράμματα ελάχιστου εισοδήματος και ανταποδοτικά προγράμματα αναπλήρωσης του εισοδήματος (π.χ. επιδόματα ανεργίας, ελάχιστες συντάξεις κοκ.) προκειμένου να παρέχεται εισοδηματική στήριξη η οποία θα ανέρχεται στο 60+% τουλάχιστον του αντίστοιχου εθνικού μέσου εισοδήματος. Η Ομάδα θεωρεί ότι αυτό θα πρέπει να κατοχυρωθεί στη νέα οδηγία της ΕΕ για το «θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα επαρκών πόρων και κοινωνικών παροχών που να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή ανθρώπινη διαβίωση» 2. με την θέσπιση ενός στόχου σε επίπεδο ΕΕ για ελάχιστους μισθούς (νόμιμες, συλλογικές συμβάσεις σε εθνικό, περιφερειακό ή τομεακό επίπεδο) ώστε να παρέχεται αμοιβή που θα ανέρχεται στο 60+% τουλάχι στον του αντίστοιχου μέσου μισθού. 3. Με την κατάργηση των μισθολογικών διακρίσεων μεταξύ των δύο φύλων και κυρίως με την εξασφάλιση της ουσιαστικής προστασίας των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των γυναικών. Στις μέρες μας, η ανεργία και η φτώχεια πλήττει πρώτα και κύρια τις γυναίκες που ως συνήθως καταφεύγουν στην μερική απασχόληση κυρίως λόγο οικογενειακών υποχρεώσεων. Αποτέλεσμα αυτού είναι οι γυναίκες να αμείβονται δυσανάλογα των υπηρεσιών που προσφέρουν αφού στα πλείστα κράτη μέλη η ημιαπασχόληση, στην οποία και εξωθείται η πλειοψηφία των γυναικών, είναι συνώνυμο της εκμετάλλευσης των εργαζομένων από τον εργοδότη. Πάγια θέση της ΕΕΑ/ΒΠΑ είναι: η εξάλειψη τόσο της σχετικής όσο και της απόλυτης φτώχειας. η αντιμετώπιση των πολλαπλών διαστάσεων της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού μέσα από τη στρατηγική της ΕΕ και η εκπλήρωση των υποχρεώσεων καθολικής υπηρεσίας και παροχής υπηρεσιών κοινής ωφελείας σε όλα τα κράτη μέλη.

Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ μαζί με το Λαϊκό Κίνημα της Κύπρου στηρίζει τις θέσεις που εκφράζει η Ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο (GUE/NGL). Απαιτούμε μια «στρατηγική για μείωση και σταδιακή εξάλειψη της φτώχειας αντίστοιχη με εκείνη που στοχεύει σε πλεονασματικούς προϋπολογισμούς στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Δεν μπορεί από τη μια να επισείεται πάνω από τα κεφάλια των κρατών ο μπαμπούλας μήπως και εισέλθουν σε διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος, και από την άλλη όταν πρόκειται για εφαρμογή κοινωνικών πολιτικών να μην υπάρχει κανένα θετικό κριτήριο-κίνητρο για τα κράτη μέλη» (ΓΓ της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ, Ά. Κυπριανού, 23.10.2009). Προτείνουμε τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Ταμείου Προγραμμάτων Στέγασης και την εκπόνηση δημόσιων σχεδίων από τα κράτη με οικονομικά κίνητρα για φτηνότερη στέγαση και ριζική λύση του προβλήματος των αστέγων. Ζητούμε ακόμα την επαναφορά του δικαιώματος των κρατών μελών για έλεγχο των τιμών από το κράτος στα βασικά προϊόντα κατανάλωσης για να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια. Ζητούμε την αντικατάσταση του ξεπερασμένου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το οποίο καμία χώρα της ευρωζώνης δεν τηρεί πια, με ένα Σύμφωνο Ανάπτυξης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για την πλήρη και μόνιμη εργασία για όλους, για την καταπολέμηση της φτώχειας, για την εξασφάλιση ενός ελάχιστου εισοδήματος. Απαιτούμε ένα νέο δρόμο ανάπτυξης -κοινωνικής, περιβαλλοντικής και οικονομικά βιώσιμης- για την Ευρώπη που θα έχει ως βασικούς όρους τη δημιουργία νέων θέσεων πλήρους εργασίας, την ισότητα των φύλων, την καθολική κοινωνική ασφάλιση και την πρόσβαση σε δημόσια, δωρεάν και ποιοτική παιδεία και υγεία. Το δρόμο που οδηγεί στην Ευρώπη των Λαών!

Ο αγώνας ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση είναι ένα στοίχημα για ολόκληρη την ανθρωπότητα του 21 ου αιώνα. Αυτός ο στόχος θα κερδίζει έδαφος όσο θα βγαίνουν μπροστά -στο προσκήνιο της ιστορίας- οι λαοί του κόσμου απαιτώντας: ανάπτυξη δίκαιων και ισότιμων διεθνών οικονομικών σχέσεων και απόρριψη των καταστροφικών υπαγορεύσεων των διεθνών χρηματοοικονομικών οργανισμών (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα). διασφάλιση της πρόσβασης σε τρόφιμα, νερό κι ενέργεια για όλους τους ανθρώπους του πλανήτη ριζικές αλλαγές στην παγκόσμια παραγωγή προς την κατεύθυνση της οικολογικής - βιώσιμης ανάπτυξης και δραστική μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ με τη δράση του στον τόπο μας, αλλά και διεθνώς μέσα από την Παγκόσμια Δημοκρατική Ομοσπονδία Γυναικών, αγωνίζεται για αυτούς τους στόχους. Αυτό όμως που διαφοροποιεί το Γυναικείο Κίνημα της ΠΟΓΟ, το Λαϊκό Κίνημα της Κύπρου και ευρύτερα κάθε προοδευτική δύναμη του κόσμου είναι ότι εμείς δακτυλοδείχνουμε τις αιτίες που γεννούν -τοπικά και διεθνώς- τη φτώχεια και την εξαθλίωση: το καπιταλιστικό σύστημα. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η περιβαλλοντική κρίση, οι νεοφιλελεύθερες αντεργατικές πολιτικές, η διπλή εκμετάλλευση της γυναίκας είναι πτυχές αυτού του συστήματος που βασίζεται στην αδικία, στην εκμετάλλευση και στην εμπορευματοποίηση των πάντων. Ένα σύστημα που σάπισε αλλά αρνείται να πεθάνει

Εμείς δένουμε τον αγώνα για καταπολέμηση της φτώχειας με την πάλη για τον κόσμο της ειρήνης και της δικαιοσύνης, για την ποιοτικά ανώτερη κοινωνία που θα έχει ως συστατικά του στοιχεία, την κοινωνική ισότητα, την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη και την ισοτιμία των φύλων: το σοσιαλισμό!

ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΟΓΟ Όταν δίνω τροφή στους φτωχούς, με λένε άγιο. Όταν ρωτάω γιατί οι φτωχοί δεν έχουν τροφή, με λένε κομμουνιστή. Dom Helder Camara Βραζιλιάνος Αρχιεπίσκοπος 1909-1990