Η 2η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΠΕΡΑ-1-ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ. C r i t i c s P o i n t 2018 Θοδωρῆ Ἀµπαζῆ: «Ὁ πρίίγκιπας Ἰβὰν καὶ τὸ πουλὶ τῆς φωτιᾶς», παιδικὴ ὄπερα. ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ 2018 ΠΑΡΑ ΘΙΝ ΑΛΟΣ... 1/2018. τοῦ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΕΩΤΣΑΚΟΥ. ΓΥΡΝΩ ΔΕΚΑΟΧΤΩ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ, τέέτοιες µέέρες τοῦ 2000, ὅταν στὴν αἴθουσα Δηµήήτρης Μητρόόπουλος (ΜΜΑ), πρωτογνώώρισα τὸ συνθέέτη ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ (γ. Ἀθήήνα, 1967), χάάρη στὴν ὄπεράά του Ἡ ἀπολογίία τοῦ Σωκράάτη. Λίίγο ἀργόότερα, ἡ δεύύτερη θεατρικήή του δουλειάά, Ρηγµίίνα, ἐνίίσχυσε ἀκόόµη περισσόότερο τὴν ἔντονη ὑποψίία µου, ὅτι ἀντιµετώώπιζα µουσικὸ ξεχωριστὰ προικισµέένο, προωρισµέένο νὰ πλουτίίσει τὸ νεότερο ἑλληνικὸ λυρικὸ θέέατρο, ποὺ δὲν εἶναι δὰ καὶ ὅ,τι πλουσιόότερο. Tὴν τρίίτη, πληροφορηθήήκαµε ἀπὸ τόό...πρόόγραµµα τῆς σχολιαζοµέένης. κατωτέέρω..τετάάρτης: εἶναι καίί πάάλι παιδικὴ ὄπερα, Ἡ Βασίίλισσα τοῦ χιονιοῦ: µουσικὴ καὶ σκηνοθεσίία, κείίµ. Σοφιάάννας Θεοφάάνους, ΔΗΠΕΘΕ Πάάτρας- Νοέέµβριος 2013) 1. 1 Γιὰ νὰ ἀκριβολογοῦµε: Ἀνέέβηκε καὶ Δεκέέµβριο 2015 στὸ Ὠνάάσειο, στὴ λεγο- µέένη Στέέγη Γραµµάάτων καὶ Τεχνῶν, ἀγνοοῦσα πλήήρως τὴν ἐνηµέέρωση τῶν µουσικοκριτικῶν, ἔστω καὶ µὲ e-mail. Συνέέπειες ἀναπόόδραστες, αἰσθήήµατα ἀµοιβαῖα.
Η 2η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΠΕΡΑ-2-ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ. Δυστυχῶς γιὰ τὴ µουσικὴ φαίίνεται ὅτι µᾶλλον τὸν κέέρδισε τὸ θέέατρο πρόόζας, ἀπὸ τὸ ὁποῖο χρόόνια ἀπέέχω, ἀηδιασµέένος ἀπὸ τὴν πανάάθλια ἄρθρωση καὶ τὴ χυδαίία κραυγαλεόότητα τῶν Ἑλλήήνων «ἠθοποιῶν», διδασκοµέένων κυρίίως ἀπὸ ἄµουσα καὶ ἀνίίδεα χαϊβάάνια. Τὸ κακὸ, δυστυχῶς, ἁπλώώθηκε ἀκάάθεκτο καὶ στὶς ὀθόόνες, µικρήή τε καὶ µεγάάλη. Θεωρώώντας ὅµως ἀπαραίίτητη τὴν ἐνηµέέρωσήή µου γιὰ τὴ σταδιοδροµίία τοῦ κ. Ἀµπαζῆ στὸ ρωµέέϊκο θέέατρο πρόόζας, ἔπεσα µὲ τὰ µοῦτρα στὸ Διαδίίκτυο γιὰ νὰ µάάθω τὶ ἀπέέγινε τελικὰ αὐτὸς ὁ δυνητικῶς µεγάάλος τυνθέέτης. Ἔτσι σχηµάάτισα ἕνα µοιραῖα ἐκτενὲς (ἔκλεισε τἀ 50!) ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ του, ἀφ' ἑνὸς ἐλπίίζοντας, χάάρη στὸ ὡραιόότατο πρόόσφατο λυρικόό του πόόνηµα, ὅτι ἡ µουσικὴ δὲν τὸν ἔχασε ὁριστικάά, καὶ ἀφ ἑτέέρου θυµίίζοντας ὅτι δὲν εἶµαι θεατρικὸ κριτικόός, καὶ ὅτι ἡ θητείία του στὸ θέέατρο πρόόζας µὲ ἀπασχολεῖ µόόνον ἂν ἐπηρρεάάζει ἀρνητικὰ τόό µουσικόό του χάάρισµα. Ἄν ὄχι...πάάσο! Λοιπόόν: ὅ,τι καὶ νὰ πῶ ἐγώώ, δὲ ἐπιτρέπεται, θὰ ἔλεγα, βάάσει ὅσων ἀκολουθοῦν νὰ ἀγνοεῖτε τὸ Θοδωρῆ Ἀµπαζῆ τοῦ 2018, sui generis καλλιτέέχνη, ποὺ ὅπως ἀποκαλύύπτουν συνεντεύύξεις του, µουσικὴ καὶ θέέατρο µέέσα του εἶναι σὰν Σιαµαῖοι δίίδυµοι, µὴ ἐπιδεκτικοὶ χειρουργικοῦ ἀποχωρισµοῦ. (α) ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ: Παρακολούύθησε µαθήήµατα πιάάνου καὶ θεωρητικῶν στὸ Ἐθνικὸ Ὠδεῖο καὶ στὸ Ὠδεῖο N. Σκαλκώώτας (1983-1986) καὶ ὑποκριτικῆς στὴν Ἀνωτέέρα Σχολὴ Δραµατικῆς Τέέχνης τῆς Εὐγενίίας Χατζίίκου (1985-1987). Μὲ ὑποτροφίία ἀπὸ τὸ «Ἵδρυµα Αλέέξανδρος Ωνάάσης», σπούύδασε σύύνθεση καὶ διεύύθυνση ὀρχήήστρας στὴ Μουσικὴ Ἀκαδηµίία τῆς Οὐτρέέχτης (1989-1993). Παράάλληλα συνεργάάσθηκε µὲ τὴν Ἀκαδηµίία Θεάάτρου τῆς Οὐτρέέχτης σὲ µουσικοθεατρικὲς παραγωγὲς καὶ σεµινάάρια (1989-1993). Τὸ 1993-95 µαθήήτευσε στὴ σύύνθεση κοντὰ στὸν Δηµήήτρη Τερζάάκη, καθηγητήή στὴν Μουσικὴν Ἀκαδηµίία τῆς Βέέρνης, παρακο- Tὴ διδασκαλίία, αὐτὴ τοῦ 2015, ἀνακάάλυψα τώώρα µόόλις, σκαλίίζοντας στὸ Διαδίίκτυο. Συγγνώώµη κ. Ἀµπαζῆ µου, ἀλλὰ µόόνο ἐγώώ δὲ φταίίω γιὰ τὴ µὴ παρακολούύθηση τοῦ ἔργου σας...
Η 2η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΠΕΡΑ-3-ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ. λουθώώντας παράάλληλα σεµινάάρια θεάάτρου καὶ µουσικοῦ θεάάτρου µὲ τοὺς Stephen Thuisen καὶ Hans Marks 2. Τὸ 1997 ἀρχίίζει νὰ δραστηριοποιεῖται ἐπαγγελµατικάά, ἱδρύύοντας τὸ Music Theatre Group Amsterdam καὶ πραγµατοποιώώντας µαζίί του «µουσικοθεατρικὲς παραγωγὲς καὶ σεµινάάρια». Τὸ 2000, στοχεύύοντας «στὴν ἔρευνα καὶ ἐξέέλιξη τοῦ µουσικοῦ θεάάτρου», ἵδρυσε µὲ τὶς ἠθοποιοὺς Τζωρτζίίνα Δαλιάάνη, Μαρίία Καλλιµάάνη καὶ Δανάάη Σαριδάάκη τὴ Οµάάδα Θεάάτρου ΟΠΕRΑ (sic). Στὶς παραγωγὲς (δὲν ἀναφέέρονται) τοῦ σχήήµατος ἀναλαµβάάνει τὴ µουσικὴ σύύνθεση, καὶ τὴ σκηνοθεσίία. Ὑπῆρξε διαδοχικὰ ταµίίας, γενικὸς γραµµατέέας καὶ ἀντιπρόόεδρος τοῦ Ἑλληνικοῦ Κέέντρου τοῦ Διεθνοῦς Ἰνστιτούύτου Θεάάτρου τῆς Unesco (2004-2010). Τὸ 2006, τὸ Μουσεῖο Θεάάτρου τοῦ ἀπέένειµε τὸ βραβεῖο Δηµήήτρης Μητρόόπουλος γιὰ τὴ µουσικήή του στὶς παραστάάσεις «Ὄνειρο» (προφανῶς τοῦ Στρίίντµπεργκ) καὶ «Οἱ τρεῖς ἀδελφέές - Ut Consecutivum». Κατόόπιν: δίίδαξε ὑποκριτικήή-αὐτοσχεδιασµὸ στὴ Δραµατικήή Σχολὴ τοῦ ᾨδείίου Ἀθηνῶν (2006 2014) καίί, προφανῶς, ἐξακολουθεῖ νὰ τὰ διδάάσκει στὸ ΔΗΠΕΘΕ Πάάτρας διετέέλεσε καλλ. διευθυντὴς τῶν ΔΗΠΕΘΕ Καβάάλας (2010-2012) καὶ Πάάτρας (2012-2015). Διδάάσκει σκηνικὴ σύύνθεση στὴ Δραµατικὴ Σχολὴ τοῦ Εθνικοῦ Θεάάτρου τοῦ ὁποίίου εἶναι ἀναπληρωτὴς καλλιτεχνικὸς διευθυντήής. Ἡ ἰστοσελίίδα «Θ.Ἀ.» τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάάτρου, περιλαµβάάνει καὶ µιὰ κατ' ἐπιλογὴν ἐργογραφίία του ποὺ δὲν µποροῦµε νὰ παραλείίψουµε ὡς πηγὴ καίίτοι ὁ συντάάκτης καὶ φλυαρεῖ καὶ δὲν παραθέέτει τὰ στοιχεῖα σὲ χρονολογικὴ σειράά. Δεῖγµα γραφῆς: «Ἔργα του ἔχουν παιχτεῖ σὲ πολλὲς εὐρωπαϊκὲς πόόλεις καὶ στὶς Η.Π.Α. ἀπὸ διάάφορα µουσικὰ σύύνολα, ἐνῶ ἔχει συνεργαστεῖ µὲ χορογράάφους, σκηνοθέέτες, ποιητὲς καὶ εἰκαστικοὺς καλλιτέέχνες. Ἔχει σκηνοθετήήσει πολλὲς θεατρικὲς καὶ µουσικοθεατρικὲς παραστάάσεις σὲ Ἑλλάάδα καὶ Εὐρώώπη». Ἀέέρας κοπανιστὸς πρὸς κατανάάλωσιν ἐγχωρίίων ἀνεγκεφάάλων... Πᾶµε στὰ ἔργα: (β) ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ, ΕΠΙΛΟΓΗ: Ι. Ὄπερα-Μουσικὸ Θέατρο: 2 Ἡ α ʹ παράάγραφος τοῦ βιογραφικοῦ ἀπὸ τὸν ἰστόότοπο «Θοδωρήής Αµπαζήής δηπεθε πατρας» (sic).
Η 2η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΠΕΡΑ-4-ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ. -Ἡ Ἀπολογίία τοῦ Σωκράάτη, µονόόπρακτη (διάάρκεια 70 ʹ ) ὄπερα, κείίµ. Δηµήήτρη Γκιζίίνου (παραγγελίία ΜΜΑ, σκηνοθεσίία Βίίκτωρ Ἀρδίίττης, α ʹ ἐκτ. αἴθ. Δηµήήτρης Μητρόόπουλος, 29 Φεβρ. 2000). -Ἡ Βασίίλισσα τοῦ Χιονιοῦ, ὄπερα γιὰ παιδιάά, κείίµ. Σοφιάάννα Θεοφάάνους, µουσικὴ καὶ σκηνοθεσίία Θ. Ἀµπαζῆ (α ʹ ἐκτ. ΔΗΠΕΘΕ Πάάτρας, Νοέέµ. 2013). -Ὁ πρίίγκιπας Ἰβὰν καὶ τὸ Πουλίί τῆς Φωτιᾶς, ὄπερα γιὰ παιδιάά, 3 πρ. (συνολικήή διάάρκεια 80 ʹ ), κείίµ. Σοφιάάννα Θεοφάάνους, µουσικὴ καὶ σκηνοθεσίία Θ. Ἀµπαζῆ (παραγγ. ΕΛΣ, α ʹ ἐκτ. ΚΠΙΣΝ, Ἐναλλακτικὴ Σκηνήή, 22 Ὀκτ. 2017) ΙΙ. Μουσικὴ (Σκηνῆς) & Σκηνοθεσία: -Οἱ Σοφολογιόότατες (Les Précieuses Ridicules ) τοῦ Μολιέέρου: (Θέέατρο Ἀνάάλια -Μάάϊος καὶ θέέατρο Ἐµπρόός -Ὀκτ. 2001). -Ὁ Ἰάάκωβος καὶ ὁ ἀφέέντης του (Jacques et son maître: Hommage à Denis Diderot ), 3 πρ., τοῦ Μίίλαν Κούύντερα: (Πάάτρα, Θέέατρο Ἐπίίκεντρο -Δεκ. 2003 Ἀθήήνα, θέέατρο Ἀπὸ Μηχανῆς -Φεβρ. 2004). -Ὁ ποιητὴς τῶν 7 χρόόνων, σὲ ποίίηση Ἀρθούύρου Ρεµπώώ: (ΕΛΣ, Πειραµατικήή Σκηνήή, Φεβρ. 2004) -Jeff Koons, σὲ 4 πράάξεις (; κατὰ σειράά: 3η, 1η, 6η, 7η!) τοῦ Rainal Maria Goetz (Φεστιβὰλ Ἀθηνῶν, Ἰούύν. 2007). -Τέέσσερις εἰκόόνες ἀγάάπης (Vier Bilder der Liebe) τοῦ Lukas Bärfuss, ἑλλ. µτγρ. «Λούύκας Μπέέρφους»: (Θέέατρο τοῦ Νέέου Κόόσµου -Μάάϊος 2008). -Οἱ ἔµποροι τῶν Ἐθνῶν τοῦ Αλέέξανδρου Παπαδιαµάάντη, δραµατουργικὴ ἐπεξεργασίία: Ἔλσα Ἀνδριανοῦ, Ὀµάάδα Θεάάτρου ΟΠΕRΑ, (Στέέγη Γραµµάάτων καὶ Τεχνῶν -Ὀκτ. 2011, ΔΗΠΕΘΕ. Καβάάλας -Δεκ. 2011). -Τρωάάδες τοῦ Εύύριπίίδου: µουσικὴ καὶ σκηνοθεσίία, (Ἐλληνικὸ Φεστιβάάλ- ΔΗΠΕΘΕ Πάάτρας, ἀρχαῖο θέέατρο Ἐπιδαύύρου -Αὐγ. 2013). -Οἰδίίπους Τύύραννος τοῦ Σοφοκλέέους, «µουσικὴ καὶ σκηνικὴ σύύνθεση χορικῶν» (sic): συµπαραγωγὴ ἑλληνικοῦ Ἐθνικοῦ Θεάάτρου καὶ θεάάτρου Βαχτάάνγκωφ Μόόσχας, σὲ σκηνοθεσίία τοῦ λιθουανοῦ Rimas Tuminas (ἀρχαῖο θέέατρο Επιδαύύρου-Ἰούύλιος 2016)
Η 2η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΠΕΡΑ-5-ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ. -Δαιµονισµέένοι τοῦ Φιοντὸρ Ντοστογιέέφσκι: (Ἐθνικὸ Θέέατρο-Φεβρ. 2017) ΙΙΙ. Ἔργα γιὰ Ὀρχήστρα: -Ἄλγος, γιὰ βιολίί καὶ ὀρχήήστρα, (α ʹ ἐκτ.- Ἄµστερνταµ, - Ορχήήστρα Ὄπερας Άµστερνταµ, Σεπτ. 1997). -Περίίπατος στὸν ᾍδη, παιδικὸ ὀρατόόριο, κείίµ. Ἀλέέξη Σταµάάτη, κατὰ τὸ Μαγικὸν Αὐλὸ τοῦ Μόότσαρτ, ὑψίίφωνος, παιδικὴ χορῳδίία καὶ ὀρχ. (παραγγελίία Ὀρχήήστρας τῶν Χρωµάάτων, α ʹ ἐκτ.- Ἀθήήνα- Ὀκτ. 2000). - Ἀποχρώώσεις, συµφ. ὀρχ. (α ʹ ἐκτ.: Θεσσαλονίίκη, Κ.Ο.Θ., Νοέέµ. 2000). IV. Μουσική γιὰ χορογράφηση: - Ἀνάάθεµα, γιὰ ἠλεκτρονικόό φλάάουτο καὶ φωνήή, (παραγγ. τῶν Μπαλλέέτων τῆς Στουτγάάρδης, χορογραφίία Roberto de Oliveira, α ʹ ἐκτ. Στουτγάάρδη, Δεκ. 1994) -Helen, σόόλο βιολοντσέέλο (παραγγελίία τοῦ Marc Bruce Dance Company, χορογραφίία Marc Bruce, α ʹ ἐκτ., Λονδίίνο, Μάάϊος 1995). -Ὀρφέέας, συµφ. ὀρχ., (παραγγ. τῶν Μπαλλέέτων Στουτγάάρδης χορογραφίία Roberto de Oliveira, α ʹ εκτ.: Στουτγάάρδη. Ἀπρ. 1996) -Ρηγµίίνα, χορόόδραµα, γιὰ µαγνητοταινίία καὶ προηχογραφηµέένα σόόλι φλάάουτου, ὄµποε, µαρίίµπας, βιολοντσέέλου κ.ἄ. (ὀµάάδα «Ἀνάάλια», χορογραφίία : Μαίίρη Τσούύτη, α ʹ ἐκτ., ΜΜΑ, αἴθουσα Δηµήήτρης Μητρόόπουλος, 11 Μαρτ. 2000. -Λίίγο πρίίν (...) λίίγο µετάά, κουαρτέέτο ἐγχόόρδων, (παραγγ. «Πάάτρας Πολιτιστικῆς Πρωτεύύουσας τῆς Ευρώώπης 2006», χορογραφίία Ἀγγελικήή Στελλάάτου, α ʹ ἐκτ.: Πάάτρα, Μάάϊος 2006) 3. 3 Μετὰ τὴν ὑποσηµ. 2, ἡ πρώώτη ὕλη τῶν σσ. 3, 4, 5 ὡς τὴν παροῦσα ὑποσηµ. ἀπὸ τὸν ἰστόότοπο (ἀνυπόόγραφο καὶ ἐπιεικῶς προχειρόότατα συντεταγµέένο) «Θοδωρῆς Ἀµπαζῆς - Ἐθνικὸ Θέέατρο» (ἀρκεῖ πληκτρολόόγηση τῶν ὡς ἄνω 4 λέέξεων ἢ
Η 2η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΠΕΡΑ-6-ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ. * * * ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ παιδικὴ ὄπερα, Ὁ πρίίγκιπας Ἰβὰν καὶ τὸ Πουλίί τῆς Φωτιᾶς δόόθηκε σὲ 25 παραστάάσεις, ἀλλὰ σὲ ὡράάρια ἀπαγορευτικὰ γιὰ ἐνήήλικες: οἱ 22, ἄρχιζαν ὥρα 11.00 ʹ π.µ. καὶ µόόνον οἱ 3 ὥρα 6.30 ʹ µ.µ. στὶς 27 Ὀκτ. 2017, 2 καὶ 3 Ἰαν. 2018. Ἐφ' ᾧ καὶ παρακολούύθησα τὴν 24η (προτελευταίία). Τὸ ὡράάριο ὑπῆρξε ρίίσκο τολµηρόότατο, ποὺ δικαιώώνοντας εὔλογους φόόβους πολλῶν, µπορεῖ νὰ κατέέληγε σὲ οἰκονοµικὸ φιάάσκο γιὰ τὴν Ἐναλλακτικὴ Σκηνήή. Πρᾶγµα ποὺ ὄχι µόόνο δὲν ἔγινε, ἀλλὰ στὴν 24η παράάσταση ἡ αἴθουσα ἀσφυκτιοῦσε. Πῆγε ἡ καρδιάά µας στὴ θέέση της, διόότι παρὰ τυχὸν ἀρνητικὲς, κάάποτε, κρίίσεις µας ἀγαποῦµε τὴ Λυρική, πάντα στοχεύοντας στὴν βελτίωσή της. Τὸ ἐπιτυχέέστατο ἀµάάγαλµα τῆς παρτιτούύρας τοῦ Ἀµπαζῆ µὲ τὴ σκηνοθεσίία του (δὲ µποροῦµε νὰ φαντασθοῦµε τὴ µίία χωρὶς τὴν ἄλλη) ὁριστικοποίίησε τὴ βαθειὰν ἐκτίίµησήή µας γιὰ ἀµφόότερες τὶς ὑποστάάσεις αὐτοῦ τοῦ...ἰανοῦ. Δὲ µᾶς ἀπασχολοῦν τόόσο οἱ συσχετισµοὶ µὲ τὸ πασίίγνωστο νεανικὸ µπαλλέέτο τοῦ Στραβίίνσκυ Τὸ Πουλίί τῆς Φωτιᾶς [ρωσ. Жар-птица], παγκ. α ʹ. ἐκτ. παρισινὴ Ὀπεράά, 25 Ἰουν. 1910], ὅσο οἱ κοινὲς προελεύύσεις τους ἀπὸ ρωσικὰ παραµύύθια, ποὺ συχνὰ διακρίίνονται (εἶναι τάάχα τάά µόόνα;) ἐπὶ σκληρόότητι: ὁ ἥρως, πρίίγκιπας Ἰβάάν εἶναι ὁ πιὸ ἀµοραλίίστας (πὲς παλιάάνθρωπος ὀλκῆς) ἀπὸ τὰ δύύο ἀγαθὀτερα ἀδέέλφια του. Ὡστόόσο ὄχι µόόνο θριαµβεύύει, αἰχµαλωτίίζοντας τὸ Πουλὶ τῆς Φωτιᾶς καὶ ἀνακτώώντας τὰ χρυσᾶ µῆλα ποὺ ἔκλεβε ἀπὸ τὸ ἀγαπηµέένο δέέντρο τοῦ πατέέρα του Τσάάρου Βασίίλη, ἀλλὰ καὶ... παντρεύύεται τὴν Ὡραίία τοῦ ἔργου, ἀφοῦ ὑποτίίθεται ὅτι «ἀλλάάζει» (ἐµέένα µοῦ λέές!). Ἀνέέκαθεν πίίστευα ὅτι µὲ τάά παραµύύθια, οἱ ἐνήήλικες, περνοῦν στὰ ἀθῶα παιδιάά τὰ χειρόότερα βίίτσια τους- ἔτσι πορευόόταν ἀνέέκαθεν τοῦτος ὁ κωλοπλανήήτης. Τὸ κείίµενο τῆς Σοφιάάννας Θεοφάάνους, ἐξαίίρετα γεωµετρηµέένο σὲ ἀ- καταµάάχητου suspense ἐναλλαγὲς ἐπεισοδίίων, ἄµεσα προσλήήψιµου ἀπὸ παιδικὲς ψυχὲς, πόόσο µᾶλλον ἀπὸ ἐνήήλικες, στάάθηκε, τονίίζουµε, ἰδεῶδες ἄλλως:https://www.nt.gr/el/knowus/legalentity/debutyartdirector. Παραλείίπονται δεκάάδες ἰστοσελίίδων στὶς ὁποῖες ἀνέέτρεξα γιὰ νὰ συµπληρώώσω ὑποτυπωδῶς τὸ ὑλικόό κάάνοντάάς το, ἂς ποῦµε, «ἐπιστηµονικόότερο».
Η 2η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΠΕΡΑ-7-ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ. ἐφαλτήήριο ἀριστοτεχνικῆς σκηνοθεσίίας ἀδιαχώώριστης ἀπὸ ὑπέέροχα θεατρικὴ παρτιτούύρα, πολὺ προσωπικόότερη παρ' ὅτι µᾶς ἔκαµε νὰ ὑποθέέσουµε ἀρχικὰ ἡ λιτὴ περιγραφήή της ἀπὸ τὸ συνθέέτη. Παράά τοὺς «δεσµούύς της αἵµατος» (ἂς ποῦµε) µὲ τὸ κείίµενο, ἄνετα τὴ φανταζόόµαστε, προσηκόόντως ἐπεξεργασµέένη, σὰν αὐτόόνοµη, πλούύσια σὲ ἀτόόφια συνθετικὴ δεξιοτεχνίία, «γλωσσοµαθέέστατη» µουσικάά, σουΐΐτα γιὰ τὸ ἴδιο αὐτὸ ὀργανικὸ σύύνολο καὶ τὶς φωνέές. Τὸ ὀργανικὸ σύύνολο (7 ὄργανα-6 ἐκτελεστὲς) διηύύθυνε ἐπαγγελµατικόότατα. σὲ εὐγενέέστατο καὶ νοηµατικὰ διαυγέέστατο φάάσµα δυναµικῆς ὁ Μιχάλης Παπαπέτρου: φλάάουτοκλαρινέέτο (Μαρίίνος Γαλατσινόός), βιολίί (Διονύύσης Βερβιτσιώώτης), βιόόλα (Γιάάννης Στρατάάκης), βιολοντσέέλο (Σοφίία Εὐκλείίδου), κοντραµπάάσο (Βιλὲν Καραπετιάάν) καὶ κρουστὰ (Θοδωρῆς Βαζάάκας). Tὀ φωνητικὸ ἀπάάρτιζαν οἱ 8 µονῳδοὶ ἐνισχυµέένοι ἀπὸ 4 «χορῳδοὺς»: µονωδοὶ (ὅ,ποτε δὲν πρωταγωνιστοῦσαν) καὶ χορῳδοὶ σχηµάάτιζαν σύύνολα: ἀνὰ 8 Αὐλικοίί, Δέέντρα καὶ Κλεφτρόόνια. Δυστυχῶς ὅµως, ἂν ὄχι πάάντοτε ὅλοι, σίίγουρα οἱ περισσόότεροι, ξελαρυγγίίζονταν εἴτε τραγουδοῦσαν, εἴτε «ἀπάάγγελλαν» µιὰ µηδενικῆς ἀρθρώώσεως, ὅλως ἀκατάάληπτη πρόόζα. Σίίγουρα, τέέτοιο στραπατσάάρισµα πεζοῦ ἢ λυρικοῦ λόόγου, δὲ χαρακτηρίίζει καθόλου, τὴ σηµερινὴ ΕΛΣ. Κυριολεκτικὰ βρίίσκονταν στοὺς ἀντίίποδες τῆς ὀργανικῆς µουσικῆς ὑπὸ τὸν κ. Παπαπέέτρου. Kαὶ ἄντε, νὰ συγχωρήήσουµε τὶς βαρβαρόότητες αὐτὲς, σὲ κάάποια ἀπὸ τὶς πρῶτες παραστάάσεις. Ἐµεῖς παρακολουθήήσαµε τὴν...προτελευταίία (24η!) καὶ φρίίξαµε. Βρὲ παιδιάά, µὲ ὠτοασπίίδες κάάµατε δοκιµὲς καὶ παίίζατε; Ἄσε τὴν ἐλλειµµατικόότητα τῶν ὑπερτίίτλων ποὺ ἐξαφανίίζονταν ὅ,που χρειάάζονταν περισσόότερο (στὴν πρόόζα, ἐννοεῖται) ἐνῶ καὶ στὸ τραγοῦδι συχνὰ ὑπολειτουργοῦσαν. Καὶ ὅµως οὐδεὶς µονῳδὸς ἐστερεῖτο καὶ φωνῆς, ἰδίίως δὲ ὑποκριτικῶν προσόόντων, ἀξιοποιηθέέντων στὸ ἔπακρο ἀπὸ τὸν Ἀµπαζῆ, µὲ ἐπὶ κεφαλῆς τοὺς Δηµήτρη Ναλµπάντη (Tσάάρο) καὶ τὸν µοναδικόό, ἀ. µίίµητο καὶ ὡς...ἀκροβάάτη Βασίλη Δηµακόπουλο (Μάάγο Καστσέέϊ, ὄχι...κοσέέϊ: ρωσ. Коще й, µτγρ. Koshchey. Ἐφάάµιλλοίί τους, κατὰ σειρὰ ἐµφανίίσεως οἱ Παναγιώτης Ἀθανασόπουλος (Λύύκος), Γιάννης Καλύβας (ἐπώώνυµος ἥρως Ἰβάάν: τέέλειος ὡς ἀντιπαθὴς τσόόγλανος), Γιάννης Φίλιας καὶ Νικόλας Μαραζιώτης (Βασίίλι καὶ Ντιµίίτρι, ἀδέέλφια του), Βάσια Ζαχαροπούλου (Πουλὶ τῆς Φωτιᾶς καὶ Γελέένα), Λητώ Μεσσήνη (Νίίνα) καὶ Μαρία Κατριβέση (Μηλιάά µὲ τὰ χρυσᾶ µῆλα). Συµπληρωµατικὲς φωνέές: Χριστίίνα Ἀσηµακοπούύλου, Ἀγγελικήή-Ζωὴ Καραγκούύνη, Μιχάάλης Κατσούύλης, Μιράάντα Μακρυνιώώτη. Ἄριστα µὲ
Η 2η ΠΑΙΔΙΚΗ ΟΠΕΡΑ-8-ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΑΜΠΑΖΗ. τρεῖς τόόνους παίίρνει ὁ Κέννυ ΜακΛέλλαν [Κenny MacLellan] γιὰ τὸν οὐρανὸ µὲ τὰ λευκάά σύύννεφα, κάάλεσµα στὴν ἀπογείίωση τοῦ ὀνείίρου, τήή «µαγικὴ ντουλάάπα» (εἴσοδο καὶ ἔξοδο), τὸ πηγάάδι καὶ πρὸ πάντων τὰ ξελογιαστικάά του κοστούύµια ποιὸ νὰ πρωτοθυµηθοῦµε; τὸν Καστσέέϊ; τὸν Τσάάρο µὲ τὴν ἀναπηρικὴ πολυθρόόνα, τὸ Πουλὶ τῆς Φωτιᾶς, τὰ Δέέντρα (ἰδίίως αὐτάά!); Ἀξια κάάθε ἐπαίίνου ἡ συµβολὴ τῶν Σταυρούλας Σιάµου (κίίνηση) καὶ Νίκου Σωτηρόπουλου (φωτισµοίί). Συµπληρώώνουµε: ἡ µουσικὴ ἔχει ὡραιόότατα αὐθυπόόστατα µέέρη, (ἐπιβάάλλεται ἡ σουΐΐτα!). Προλάάβαµε νὰ σηµειώώσουµε σόόλι βιολιοῦ καὶ βιολοντσέέλου, ἕνα συναρπαστικὸ ἐκτενὲς σόόλο φλάάουτου, ἕνα ἐπαναλαµβανόόµενο κατιὸν µοτίίβο: µι-ντο φυσικόό-ντο#-λα (δὲν ὀρκιζόόµαστε γιὰ τὴν ἀκρίίβεια τοῦ τονικοῦ ὕψους), ἀλλὰ καὶ τὴ ζωηρήή αἴσθηση παλλόόµενης συνθέέσεως. Γενικὰ µαγείία ὁµοούύσια µὲ ἐκείίνη τῆς α ʹ ἑλληνικῆς διδασκαλίίας τῆς Ἀγάάπης γιὰ τάά Τρίία Πορτοκάάλια τοῦ Προκόόφιεφ, στὴν Λυρικήή, πρὸ 52ετίίας, ἔργου ἐµπνευσµέένου ἀπὸ τὸν βενετσιάάνο πρόόµαχο τῆς Commedia dell' Arte Carlo Gozzi (1720-1806), καὶ ξανακυτταγµέένου ἀπὸ τὸ Ρῶσο σκηνοθέέτη Βσέέβολοντ Μέέγερχολντ (1874-1940). Τὸ ἔργο Ἀµπαζῆ ἀξίίζει ἐπαναλήήψεις, ἀλλὰ µὲ διορθωµέένη τὴν τρισάάθλια φωνητικὴ διδασκαλίία. Ἐπισηµαίίνουµε, τέέλος, στὸν κ. Κουµεντάάκη, ὅτι ἡ ΕΛΣ ἔχει πίίσω της πλούσιο παρελθὸν σὲ ἀξιόόλογες παιδικὲς ὄπερες, Ἑλλήήνων καὶ ξέένων ποὺ παίίχθηκαν ἅπαξ καὶ ἔκτοτε (κάάκιστα!) ξεχάάστηκαν (ΚΠΙΣΝ, Ἐναλλακτικὴ Σκηνὴ ΕΛΣ, 2.1.2018). Λέξεις: 1810.