Διάλεξη 10. Αρχές φορολογίας. 1 Ράπανος - Καπλάνογλου 2018/19

Διάλεξη 10 Αρχές φορολογίας 1

2

Φορολογικά έσοδα, 2008-2013

Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες χώρες του αναπτυγμένου κόσμου

Φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων (για εισοδήματα του 2010)

Φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων (για εισοδήματα του 2013)

Φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων (για εισοδήματα του 2016)

Φόροι στην εργασία Φορολογική σφήνα ως % του εργατικού κόστους, 2017 για νοικοκυριό με δυο παιδιά και έναν εργαζόμενο που αμείβεται με τον μέσο μισθό OECD (2018), Taxing Wages

11 Φόροι στην κατανάλωση

Κενό ΦΠΑ, 2013-2014

Σκοποί και συνέπειες της κρατικής χρηματοδότησης Η μέθοδος χρηματοδότησης των κρατικών δαπανών επηρεάζει μια σειρά από σημαντικές οικονομικές μεταβλητές. Πολιτική ισορροπία: η διανομή του φορολογικού βάρους επηρεάζει τις επιλογές των ψηφοφόρων για το τι θα ψηφίσουν. 14

Σκοποί και συνέπειες της κρατικής χρηματοδότησης Η ισορροπία της αγοράς εν γένει και η αποτελεσματικότητα με την οποία απασχολούνται οι πόροι στην ιδιωτική οικονομία: οι μέθοδοι χρηματοδότησης των κρατικών δαπανών μπορούν να στρεβλώσουν τις τιμές και να μειώσουν την αποτελεσματικότητα της αγοράς. Διανομή του εισοδήματος: οι μέθοδοι χρηματοδότησης των κρατικών δαπανών μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη διανομή του εισοδήματος. 15

Τι είναι φόρος; Ο φόρος είναι υποχρεωτική πληρωμή στο κράτος χωρίς καμιά συγκεκριμένη ανταπόδοση. Τα έσοδα που συλλέγει το κράτος από τη φορολογία χρησιμοποιούνται για την αγορά εισροών που είναι απαραίτητες στην κυβέρνηση για να προσφέρει αγαθά και υπηρεσίες ή για να αναδιανείμει αγοραστική δύναμη μεταξύ των πολιτών. Στην ουσία, η φορολογία ανακατανέμει πόρους από τον ιδιωτικό τομέα στο κράτος. 16

Τι είναι φορολογική βάση Φορολογική βάση είναι το στοιχείο ή η οικονομική δραστηριότητα πάνω στο οποίο επιβάλλεται ο φόρος. Οι πιο συνηθισμένες βάσεις για φορολογία είναι τρεις ευρείες κατηγορίες: εισόδημα, κατανάλωση και πλούτος. Εισόδημα: Εισόδημα ενός ατόμου είναι το άθροισμα της αξίας της ετήσιας κατανάλωσης του, αγαθών και υπηρεσιών και της ετήσιας αποταμίευσης του. Το εισόδημα θεωρείται συχνά ως καλός δείκτης της φοροδοτικής ικανότητας του ατόμου. 17

Τι είναι φορολογική βάση Ετήσια κατανάλωση ενός ατόμου είναι το ετήσιο εισόδημα του μείον το ποσό του εισοδήματος που έχει αποταμιεύσει εκείνη τη χρονιά. Πλούτος είναι η αξία των συσσωρευμένων αποταμιεύσεων και επενδύσεων του ατόμου, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Οι τρεις αυτές βάσεις αλληλοσυσχετίζονται. Κατανάλωση είναι το μέρος του εισοδήματος που δεν αποταμιεύεται, ενώ πλούτος είναι η καθαρή αξία του αποθέματος συσσωρευμένων αποταμιεύσεων ή επενδύσεων. 18

Φορολογική βάση Επειδή το εισόδημα θεωρείται ως καλός δείκτης της φοροδοτικής ικανότητας, πολλοί οικονομολόγοι το χρησιμοποιούν ως σημείο αναφοράς για να αξιολογήσουν το αν ένας φόρος είναι δίκαιος. Συνήθως υπολογίζουμε το ποσό του φόρου που πληρώνουμε ως ποσοστό του εισοδήματος. Ο τρόπος με τον οποίο το ποσοστό του φόρου ως προς το εισόδημα μεταβάλλεται, χρησιμοποιείται για να αξιολογήσουμε το αν οι φόροι κατανέμονται δίκαια μεταξύ των φορολογουμένων. 19

Μορφές φόρων Οι φόροι που επιβάλλονται στην οικονομική βάση μπορεί να είναι γενικοί ή ειδικοί. Γενικός φόρος είναι εκείνος που επιβάλλεται σε όλα τα στοιχεία της οικονομικής βάσης, χωρίς καμιά εξαίρεση από τη βάση. Π.χ., ένας γενικός φόρος στον πλούτο θα φορολογούσε όλες τις μορφές πλούτου. Ειδικός φόρος είναι εκείνος που επιβάλλεται σε τμήμα μόνο της φορολογικής βάσης, ή που επιτρέπει εξαιρέσεις και απαλλαγές από τη γενική βάση. Π.χ., ειδικός είναι ο φόρος που επιβάλλεται σε ένα αγαθό ή μια υπηρεσία. 20

Μορφές φόρων Φόροι στο εισόδημα Φόροι σε αγαθά Φόροι σε περιουσία 21

Παράδειγμα ΦΠΑ Ας πάρουμε την περίπτωση ενός παιδικού παιχνιδιού. Χωρίς φόρο Ο κατασκευαστής πληρώνει ένα ευρώ για πρώτες ύλες. Το παιχνίδι πουλιέται σε έμπορο στην τιμή 1,20, και έχει κέρδος 0,20. Το κατάστημα παιχνιδιών πουλά το παιχνίδι 1,50, και έχει κέρδος 0,30 22

Παράδειγμα ΦΠΑ 23 Με φόρο πωλήσεων 10%στην τιμή (π.χ. ΗΠΑ): Ο κατασκευαστής πληρώνει 1,00 για πρώτη ύλη και βεβαιώνει ότι δεν είναι καταναλωτής. Ο κατασκευαστής χρεώνει τον έμπορο 1,20, με τη βεβαίωση ότι ο έμπορος δεν είναι καταναλωτής και κάνει κέρδος 0,20. Ο έμπορος χρεώνει τον καταναλωτή 1,65 (1,50 + 10%) και δίνει στο κράτος 0,15, και το κέρδος παραμένει αμετάβλητο στα 0,30. Έτσι ο καταναλωτής πληρώνει επιπλέον 10% ( 0,15), πάνω από την τιμή χωρίς φόρο και αυτό πηγαίνει στο κράτος. Από εκεί και περά ο κατασκευαστής και ο έμπορος πρέπει να συμπληρώσουν τα απαιτούμενα έγγραφα για την εφορία

Παράδειγμα ΦΠΑ 24 Με ΦΠΑ 10% Ο κατασκευαστής πληρώνει 1,10 (1 + 10%) για την πρώτη ύλη και ο πωλητής της πρώτης ύλης καταβάλλει στο κράτος 0,10. Ο κατασκευαστής χρεώνει τον έμπορο 1,32 (1,20 + 10%) και καταβάλλει στο κράτος 0,02 (0,12 μείον 0,10), και το κέρδος παραμένει το ίδιο 0,20. Ο έμπορος χρεώνει τον καταναλωτή 1,65 (1,50 + 10%) και δίνει στο κράτος 0,03 (0,15 μείον 0,12),και το κέρδος παραμένει 0,30. Έτσι, ο καταναλωτής πληρώνει επιπλέον 10% ( 0,15), σε σύγκριση με την τιμή πριν το φόρο. Οι επιχειρήσεις δεν έχουν χάσει τίποτα συγκριτικά με το φόρο πωλήσεων, αλλά πρέπει να κάνουν περισσότερα χαρτιά για την καταβολή του φόρου.

Παράδειγμα ΦΠΑ Σημειώστε ότι ο ΦΠΑ είναι ίσος με το 10%του κέρδους, ή της προστιθέμενης αξίας». Το μεγάλο πλεονέκτημα του ΦΠΑ, σε σχέση με το φόρο στις πωλήσεις, είναι ότι οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να αποκρύψουν εύκολα κατανάλωση, με το να δηλώνουν ότι δεν είναι κατανάλωση (π.χ. άχρηστα υλικά). 25

Δομή των φόρων Η δομή των φορολογικών συντελεστών περιγράφει τη σχέση μεταξύ των φορολογικών εσόδων που εισπράττονται σε μια περίοδο και της φορολογικής βάσης. Μέσος φορολογικός συντελεστής (ATR) είναι το σύνολο των φορολογικών εσόδων του φόρου διαιρεμένο με τη φορολογική βάση. Οριακός φορολογικός συντελεστής (ΜTR) είναι ο επιπλέον φόρος που εισπράττεται από μια αύξηση της φορολογικής βάσης κατά μια μονάδα. 26

Δομή των φόρων Αναλογικός φόρος είναι εκείνος με τον οποίο ο μέσος φορολογικός συντελεστής δεν αλλάζει όταν αλλάζει η φορολογική βάση. Π.χ., ένας φόρος εισοδήματος 20%, θα φορολογούσε όλο το εισόδημα με 20%. Ένας τέτοιος φόρος λέγεται, μερικές φορές, και ενιαίος φόρος (flat tax). Για τον αναλογικό φόρο ο μέσος και ο οριακός φορολογικός συντελεστής είναι ίσοι. 27

Αναλογικός φόρος Φορολογικός συντελεστής MTR = ATR 28 Φορολογική βάση

Προοδευτικός φόρος Προοδευτικός φόρος είναι εκείνος όπου ο μέσος φορολογικός συντελεστής αυξάνει όσο αυξάνει η φορολογική βάση, στην οποία εφαρμόζεται ο συντελεστής. Όσο πιο μεγάλη η φορολογική βάση τόσο μεγαλύτερος ο μέσος φορολογικός συντελεστής. Στην προοδευτική φορολογία, ο οριακός συντελεστής σταδιακά υπερβαίνει το μέσο συντελεστή, καθώς αυξάνει ο οριακός συντελεστής. 29

Προοδευτικός φόρος Φορολογικός συντελεστής MTR ATR 30 Ράπανος - Καπλάνογλου 4000 2018/19 29000 70000 Φορολογική βάση

Αντίστροφα προοδευτικός φόρος Αντίστροφα προοδευτικός φόρος είναι εκείνος στον οποίο ο μέσος φορολογικός συντελεστής μειώνεται καθώς αυξάνει η φορολογική βάση. Με την αντίστροφα προοδευτική φορολογία, ο οριακός συντελεστής είναι μικρότερος από το μέσο, καθώς αυξάνεται το εισόδημα. 31

Αντίστροφα προοδευτικός φόρος 15.0% 11.0% ATR 3.0% MTR 32 72, 200 100,000

Φορολογικοί συντελεστές και μορφή φορολογίας Ας υποθέσουμε ότι τα έσοδα από φόρους (T) εξαρτώνται από το εισόδημα (Y). T=f(Y) (1) Μέσος φορολογικός συντελεστή t T Y f ( Y ) Y Οριακός φορολογικός συντελεστής 33 t dt dy f (Y )

Φορολογικοί συντελεστές και μορφή φορολογίας Ο φόρος είναι αναλογικός όταν t t Αυτό συμβαίνει όταν ο μέσος φορολογικός συντελεστής παραμένει σταθερός, δηλαδή. dt dy f ( Y ) Y Y f ( Y ) f f ( Y ) ( Y ) Y t t Y 2 Y 0 34

Φορολογικοί συντελεστές και μορφή φορολογίας Ο φόρος είναι προοδευτικός όταν t t Αυτό συμβαίνει όταν ο μέσος φορολογικός συντελεστής αυξάνει. dt dy f ( Y ) Y Y f ( Y ) f ( Y ) f ( Y ) Y t t Y 2 Y 0 35

Φορολογικοί συντελεστές και μορφή φορολογίας Ακόμη όμως και όταν υπάρχει ένας μόνο συντελεστής, π.χ. τ, η φορολογία μπορεί να είναι προοδευτική, εφόσον υπάρχει ένα ποσό Ε<Υ, το οποίο απαλλάσσεται από τη φορολογία. Έτσι αν T=f(Y-E), τότε. και t T Y ( Y Y E) dt dy Y ( ) Y Y 2 2 0 36

Φορολογικοί συντελεστές και μορφή φορολογίας Ο φόρος είναι αντίστροφα προοδευτικός όταν t t Αυτό συμβαίνει όταν dt dy f ( Y ) Y Y f ( Y ) f ( Y ) f ( Y ) Y t t Y 2 Y 0 37

Μέσοι και οριακοί φορολογικοί συντελεστές Είναι δυνατό να υπάρχει ένας μόνο φορολογικός συντελεστής και η φορολογία να είναι προοδευτική. Ας υποθέσουμε ότι εισόδημα μέχρι 3.000 δεν πληρώνει καθόλου φόρο. Τότε στο επόμενο αριθμητικό παράδειγμα βλέπουμε ότι με ένα μόνο συντελεστή 20%, ο φόρος γίνεται προοδευτικός. 38

Μέσοι και οριακοί φορολογικοί συντελεστές Εισόδημα 2000 3000 5000 10000 30000 Ποσό φόρου - 200 0 400 1400 5400 Μέσος ΦΣ -0.10 0 0,08 0,14 0,18 Οριακός ΦΣ 0,20 0,20 0,20 0,20 0,20 39

Δύο μέτρα προοδευτικότητας του φόρου Όσο μεγαλύτερος ο μέσος φορολογικός συντελεστής καθώς αυξάνει το εισόδημα, τόσο πιο προοδευτικός είναι ο φόρος. v 1 T I I 1 1 T I I 0 0 1 0 T 0 και T 1 είναι το πραγματικό ποσό φόρου στα αντίστοιχα επίπεδα εισοδήματος, I 0 και I 1, με I 1 > I 0 Το φορολογικό σύστημα με τη μεγαλύτερη τιμή του v 1 θεωρείται πιο προοδευτικό. 40

Δύο μέτρα προοδευτικότητας του φόρου Ένα φορολογικό σύστημα θεωρείται πιο προοδευτικό από ένα άλλο, όταν η ελαστικότητα των φορολογικών εσόδων σε σχέση με το εισόδημα είναι μεγαλύτερη. v 2 ( T1 T 0) ( I 1 I 0) T 0 I 0 41

Δύο μέτρα προοδευτικότητας του φόρου: παράδειγμα Ας υποθέσουμε ότι το ποσό του φόρου που πληρώνεται αυξάνει για όλους κατά 20%. Το T 0 αυξάνει στο 1,2T 0, και Το T 1 αυξάνει στο 1,2T 1 Τι συμβαίνει στο v 1 και στο v 2 ; 42

Δύο μέτρα προοδευτικότητας του φόρου: παράδειγμα v 1 T I I 1 1 T I I 0 0 1 0 1. 2T 1 1. 2T I 1 I 0 I I 1 0 0 Το v 1 αυξάνει κατά 20%; Άρα με αυτό το μέτρο η προοδευτικότητα αυξάνει. 43

Δύο μέτρα προοδευτικότητας του φόρου: παράδειγμα v 2 ( T1 T 0) ( I 1 I 0) T 0 I 0 ( 12. T1 12. T 0) ( I 1 I 0) 12. T 0 I 0 Το v 2 δεν αλλάζει: Άρα η προοδευτικότητα δεν αλλάζει με βάση αυτό το μέτρο. Και ο αριθμητής και ο παρονομαστής πολλαπλασιάζονται με το 1,2. 44

Φορολογικό σύστημα και δικαιοσύνη Δύο βασικές προσεγγίσεις 1. Αρχή του ανταλλάγματος 2. Αρχή της φοροδοτικής ικανότητας 45

Αρχή του ανταλλάγματος Η αρχή αυτή υποστηρίζει ότι οι φόροι πρέπει να συνδέονται με τα οφέλη που αποκομίζουν οι φορολογούμενοι από τα αγαθά που χρηματοδοτούνται με τους φόρους. Με βάση αυτή την αρχή οι φόροι και τα τέλη είναι ιδανικός τρόπος χρηματοδότησης του κράτους. Η επιτυχής εφαρμογή αυτής της αρχής συνδέει το κόστος ανά μονάδα των παρεχομένων κρατικών υπηρεσιών με το οριακό όφελος των υπηρεσιών αυτών. 46

Αρχή του ανταλλάγματος Μια κατανομή των φορολογικών βαρών ανά μονάδα ενός αμιγούς δημόσιου αγαθού που αντανακλά τα οριακά οφέλη που παίρνουν οι φορολογούμενοι, παρακινεί τους φορολογούμενους πολίτες να ψηφίσουν υπέρ της αποτελεσματικής παροχής του αγαθού αυτού. Η φορολόγηση όλων των πολιτών με βάση τα οριακά τους οφέλη οδηγεί σε μια ισορροπία Lindahl, με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει το πρόβλημα του ελεύθερου επιβάτη (τσαμπατζή). 47

Αρχή του ανταλλάγματος Η αρχή του ανταλλάγματος επομένως υποστηρίζει ότι τα άτομα πρέπει να φορολογούνται με βάση τα οριακά οφέλη που αποκομίζουν από τις κρατικές δαπάνες, με βάση τις αρχές της αγοράς. Η εκούσια ανταλλαγή εφαρμόζει κριτήρια της αγοράς στο δημόσιο τομέα, αλλά ουσιαστικά εφαρμόζεται μόνο εκεί που εφαρμόζεται στα οικονομικά αγαθά η «αρχή του αποκλεισμού». 48

Αρχή της φοροδοτικής ικανότητας Η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας υποστηρίζει ότι οι φόροι πρέπει να κατανέμονται σύμφωνα με τη δυνατότητα που έχουν οι φορολογούμενοι να τους πληρώσουν. Οι πολίτες με μεγαλύτερη δυνατότητα να αποκτούν εισόδημα, πρέπει να πληρώνουν μεγαλύτερο φορολογικό βάρος απ ότι οι πολίτες με μικρότερη δυνατότητα. Με βάση αυτή την αρχή, το πρόβλημα της κατανομής των φορολογικών βαρών θεωρείται ότι είναι ανεξάρτητο από τα οριακά οφέλη που αποκομίζουν τα άτομα από τη δράση του κράτους. 49

Αρχή της φοροδοτικής ικανότητας Το φορολογικό σύστημα που βασίζεται στην αρχή της φοροδοτικής ικανότητας προϋποθέτει ότι υπάρχει κάποια μορφή συλλογικής συμφωνίας σχετικά με το τι θεωρείται δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών μεταξύ των πολιτών. Οι επιμέρους αξιολογήσεις των ατόμων μπορεί να διαφέρουν μεταξύ τους, αφού οι προτιμήσεις τους διαφέρουν. Στην Ελλάδα, είναι γενικότερα αποδεκτό ότι ως βάση της φοροδοτικής ικανότητας θεωρείται το εισόδημα και πολύ λιγότερο ο πλούτος. 50

Πώς προσδιορίζεται η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας; Απόλυτη ισότητα: Η αρχή αυτή ορίζει την ισότητα ως ίσες χρηματικές συνεισφορές. Ίση θυσία Η αρχή αυτή συνεπάγεται ότι όλοι οι φορολογούμενοι πρέπει να φέρουν το ίδιο φορολογικό βάρος σε σχέση με την αρνητική χρησιμότητα που προκαλεί ο φόρος. Η θυσία που επιβάλλεται σε χαμηλού εισοδήματος άτομα πρέπει να είναι η ίδια με εκείνη που επιβάλλεται σε άτομα με υψηλό εισόδημα σε σχέση με τη χρησιμότητα που χάνουν τα άτομα από το φόρο. 51

Πώς προσδιορίζεται η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας; Αναλογική θυσία: Η αρχή αυτή προτείνει η θυσία την οποία υφίστανται τα άτομα όταν πληρώνουν τους φόρους πρέπει να είναι αναλογική με το εισόδημα τους. Το άτομο με υψηλότερο εισόδημα πρέπει να υφίσταται μεγαλύτερη θυσία (αρνητική χρησιμότητα) απ ότι ένα άτομο με μικρότερο εισόδημα, όταν πληρώνουν τους. Ελάχιστη συνολική θυσία: Με βάση αυτή την αρχή τα κρατικά έσοδα πρέπει να συλλέγονται πρώτα από τα άτομα με το πιο μεγάλο εισόδημα και μετά, αν χρειάζονται και άλλα έσοδα, από άτομα με μικρότερο εισόδημα. 52

Πώς προσδιορίζεται η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας; Προσέγγιση Χαρακτηριστικά και περιορισμοί 53 Απόλυτη ισότητα Ίση θυσία Αναλογική θυσία Ελάχιστη συνολική θυσία Γενικά θεωρείται πολύ ακραία Δεν δίνει καμιά πρόταση για φορολογική πολιτική ή κάποιο δείκτη φοροδοτικής ικανότητας Προτείνει προοδευτική φορολογία και θεωρεί το εισόδημα ως δείκτη φοροδοτικής ικανότητας Στην ουσία προτείνει ακραία προοδευτικότητα και θεωρεί ως δείκτη φοροδοτικής ικανότητας το εισόδημα

Άλλοι ορισμοί Οριζόντια ισότητα σημαίνει οι ίσοι πρέπει να έχουν ίση μεταχείριση. Δηλαδή, τα άτομα με την ίδια φοροδοτική ικανότητα πρέπει να φέρουν το ίδιο φορολογικό βάρος. Κάθετη ισότητα σημαίνει ότι οι άνισοι πρέπει να έχουν άνιση μεταχείριση. Δηλαδή, άτομα με διαφορετική φοροδοτική ικανότητα πρέπει να έχουν διαφορετική μεταχείριση. 54

Στρεβλωτική και μη-στρεβλωτική φορολογία Ένας φόρος είναι μη-στρεβλωτικός, όταν και μόνο όταν, δεν υπάρχει τρόπος να τον αποφύγει το άτομο ή η επιχείρηση. Οι οικονομολόγοι ονομάζουν τους φόρους που δεν είναι στρεβλωτικοί, εφ άπαξ φόρους σταθερού ποσού. Με τους φόρους αυτούς δεν υπάρχει απώλεια ευημερίας. Η αναποτελεσματικότητα προκύπτει από την προσπάθεια του ατόμου να τους αποφύγει. Ένας τέτοιος φόρος είναι ο κεφαλικός φόρος. 55

Στρεβλωτική και μη-στρεβλωτική φορολογία Ένας φόρος είναι στρεβλωτικός, αν το άτομο ή η επιχείρηση μπορεί να τον αποφύγει, έστω μερικά. Τέτοιοι φόροι είναι Οι φόροι στα αγαθά και τις υπηρεσίες Οι φόροι στο εισόδημα 56

Στρεβλωτική και μη-στρεβλωτική φορολογία Για να δούμε τα αποτελέσματα που έχει μια στρεβλωτική φορολογία ας πάρουμε το εξής παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε δύο αγαθά X και Y. Η γραμμή εισοδήματος είναι η BB, και η κατανάλωση είναι στο σημείο E. Αν επιβληθεί ένας εφ άπαξ φόρος σταθερού ποσού το νέο σημείο ισορροπίας είναι το Ε. Οι κλίση της γραμμής ΒΒ δεν αλλάζει γιατί οι τιμές των Χ και Υ δεν αλλάζουν. Τα έσοδα του κράτους είναι, A E =BC. 57

Στρεβλωτική και μη-στρεβλωτική φορολογία Αν αντί για φόρο σταθερού ποσού επιβληθεί ένας φόρος στο αγαθό X, έτσι ώστε το άτομο να έχει το ίδιο επίπεδο χρησιμότητας με το φόρο σταθερού ποσού, τότε το νέο σημείο ισορροπίας είναι το E*. Στο σημείο αυτό τα έσοδα που παίρνει το κράτος είναι AE*. Όμως, A E =AZ. Έχουμε επίσης ότι AE*<AZ. Έτσι με το φόρο στο αγαθό Χ, το κράτος παίρνει φόρους που είναι μικρότεροι από ότι με το φόρο σταθερού ποσού κατά E*Z. Αυτό είναι η στρέβλωση που προκαλεί ο φόρος. 58

Στρεβλωτική και μη-στρεβλωτική φορολογία Χ B A C A E C E U E* Ζ U 59 0 C B Υ