Οξεία επιγλωττίτιδα σε ενήλικες: Περιγραφή τεσσάρων περιστατικών.

Otorhinolaryngologia - Head and Neck Surgery Issue 40, April - May - June 2010, pages 40-44 ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΑΡΘΡΟ Οξεία επιγλωττίτιδα σε ενήλικες: Περιγραφή τεσσάρων περιστατικών. ΙΚ. Αλεξόπουλος 1, Γ. Πελτέκης 1, Α. Φραγκάκης 1, Δ. Παλάσκας 1, Α. Κοτσάνη 1, Χ. Κούτρας 2, Α. Μάργιος 3, Δ. Ε. Κυρμιζάκης 1 1 ΩΡΛ τμήμα, Γ.Ν. Βέροιας, 2 Παθολογικό τμήμα, Γ.Ν. Βέροιας, 3 ΜΕΘ Γ.Ν. Βέροιας Υπεύθυνος συγγραφέας: Κωνσταντίνος Ε. Αλεξόπουλος, Καμποχώρι Ημαθίας, Τ.Κ. 59300, τηλ.6976840077, e-mail: con_alex76@yahoo.gr Περίληψη Η οξεία επιγλωττίτιδα ή υπεργλωττιδική λαρυγγίτιδα, είναι μια σοβαρή και ταχέως εξελισσόμενη λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, που συχνά επηρεάζει τη βατότητα του αεραγωγού. Θεωρείτο μέχρι πρόσφατα ότι προσβάλει ιδίως παιδιά ηλικίας 2-7 ετών και δεν είναι σύνηθης στους ενήλικες, ίσως και για αυτό πολλές φορές υποδιαγιγνώσκεται. Η συχνότητα της πάθησης αυτής στα παιδιά έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τον εμβολιασμό του παιδιατρικού πληθυσμού κατά του αιμόφιλου. Αντιθέτως, στους ενήλικες η συχνότητα αυξήθηκε. Κατά την παρούσα εργασία παρουσιάζονται τέσσερα περιστατικά οξείας επιγλωττίτιδας σε ενήλικες, που αντιμετωπίστηκαν στην κλινική μας, σε διάστημα ενός μηνός. Η διάγνωση τέθηκε μετά από διαρρινική επισκόπηση με εύκαμπτο ενδοσκόπιο. Όλοι οι ασθενείς ανέφεραν οδυνοφαγία και δυσκαταποσία, είχαν πυρετό, ενώ τρεις παρουσίαζαν δύσπνοια, σιελόρροια και hot potato voice. Δύο ασθενείς χρειάσθηκαν άμεση μεταφορά στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (Μ.Ε.Θ.). Όλοι οι ασθενείς μας αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς με συντηρητική θεραπεία που περιελαμβανε επαρκή ενυδάτωση, ενδοφλέβια αντιβιοτικά και κορτικοστεροειδή, ενώ σε κανένα δε χρειάστηκε διασωλήνωση. Η διατήρηση ανοικτού αεραγωγού θα πρέπει να είναι το κύριο μέλημα των θεράποντων ιατρών στην οξεία επιγλωττίτιδα των ενηλίκων, όπως άλλωστε συμβαίνει και στα παιδιά. Η έγκαιρη διάγνωση και η μεταφορά-αντιμετώπιση του ασθενούς σε οργανωμένο κέντρο, το οποίο πρέπει να διαθέτει Μ.Ε.Θ. είναι αποφασιστικής σημασίας για την έκβαση της νόσου. Λέξεις κλειδιά: Οξεία επιγλωττίτιδα ενηλίκων, υπεργλωττιδική λαρυγγίτιδα, αιμόφιλος της ινφλουέντσας τύπου Β, οδυνοφαγία, διασωλήνωση, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Εισαγωγή Η οξεία επιγλωττίτιδα των ενηλίκων συχνά αναφέρεται ως υπεργλωττιδική λαρυγγίτιδα, λόγω του ότι η φλεγμονή σπάνια περιορίζεται μόνο στην επιγλωττίδα, αλλά συνήθως προσβάλλει και τις υπεργλωττιδικές δομές όπως ο φάρυγγας, η σταφυλή, η βάση της γλώσσας, οι αρυταινο-επιγλωττιδικές πτυχές ή οι νόθες φωνητικές χορδές (1). Η τυπική οξεία επιγλωττίτιδα περιγράφεται σαν μια φλεγμονή της επιγλωττίδας στα παιδιά οφειλόμενη στον αιμόφιλο της ινφλουέντσας τύπου Β. Στους ενήλικες λιγότερο από το 20% προκαλείται από τον αιμόφιλο ενώ συνήθως ενοχοποιούνται ο α-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος, ειδικά ο πυογόνος στρεπτόκοκκος, ο πνευμονιόκοκκος, όπως επίσης και ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος (2). Σπανιότερα έχουν ενοχοποιηθεί και άλλα μικρόβια, όπως και ιοί. Πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες σημειώνουν μια σημαντική μείωση της συχνότητας της νόσου στα παιδιά μετά τον εμβολιασμό του παιδιατρικού πληθυσμού κατά του αιμόφιλου (περί το 80%) (1,3,4,5). Αντίθετα παρουσιάζεται μια σταθερή αύξηση των περιπτώσεων επιγλωττίτιδας σε ενήλικες (από 0,78/100000 το 1975 σε 3,1/100000 το 2000) (3,5,6,7). Η θνητότητα της επιγλωττίτιδας των ενηλίκων είναι υψηλότερη από ότι στα παιδιά (περί το 7%) και οφείλεται κυρίως στην μή έγκαιρη διάγνωση και την ανεπαρκή θεραπευτική αγωγή (8). 40

Εικόνα 1: Αμφοτερόπλευρη πλευρίτιδα σε απλή ακτινογραφία θώρακος (επί κλίνης) του ασθενούς 1. Εικόνα 2: Αξονική θώρακος, εγκάρσιες τομές, του ασθενούς 1 όπου φαίνονται καθαρά η πνευμονία στο δεξί πνεύμονα και η πλευριτιδική συλλογή άμφοτερόπλευρα. Παρουσίαση περιστατικών Ασθενής 1: Άντρας ηλικίας 41 ετών, καπνιστής, προσήλθε στα Εξωτερικά ιατρεία (Ε.Ι.) της ΩΡΛ αναφέροντας εμπύρετο, δυσκαταποσία, οδυνοφαγία και δύσπνοια από 24ώρου περίπου τα οποία επιδεινώθηκαν ραγδαία. Ο ασθενής είχε πυρετό (39,5 0 C), υποξυγοναιμία, σιελόρροια και hot potato voice. Κατά την ΩΡΛ κλινική εξέταση ο ασθενής βρέθηκε να έχει διογκωμένους τραχηλικούς λεμφαδένες, οίδημα σταφυλής και έντονη φλεγμονή όλου του οροφάρυγγα. Κατά την εύκαμπτη ενδοσκόπηση, η επιγλωττίδα παρουσίαζε οίδημα και ερυθρότητα, ενώ ήταν αδύνατη η επισκόπηση της εισόδου του λάρυγγα και των φωνητικών χορδών. Ο αιματολογικός έλεγχος αποκάλυψε αύξηση της C-αντιδρώσας πρωτεϊνης (CRP-25,8 με φ.τ. <0.5) και λευκοκυττάρωση (WBC-30000 με φ.τ. 4200-11000), ενώ η ακτινογραφία θώρακος έδειξε βρογχοπνευμονία και πλευριτικό υγρό άμφοτερόπλευρα. Ο ασθενής μεταφέρθηκε στη Μ.Ε.Θ για νοσηλεία, ενώ ενημερώθηκε το χειρουργείο να είναι σε ετοιμότητα σε περίπτωση που χρειαστεί επείγουσα τραχειοστομία. Ξεκίνησε άμεσα η ενδοφλέβια φαρμακευτική αγωγή και έλαβε διπλό αντιβιοτικό σχήμα με Κεφτριαξόνη 2g x 2 και Βανκομυκίνη 1g x 2, όπως και Δεξαμεθαζόνη 8mg x 4, ενώ τέθηκε και σε μηχανικό αερισμό με μάσκα Bipap. Οι αιμοκαλλιέργειες του ασθενούς ήταν αρνητικές, ενώ εξετάστηκε και φαρυγγικό επίχρισμα για τον ιο H 1 N 1 (λόγω της μεγάλης εξάπλωσης αυτού εκείνο το χρονικό διάστημα) το οποίο ήταν επίσης αρνητικό. Εικόνα 3: Διόγκωση της επιγλωττίδας σε αξονική τραχήλου, εγκάρσιες τομές, του ασθενούς 2. Την επόμενη ημέρα ο ασθενής παρουσίασε σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων από το ανώτερο αναπνευστικό και κατά την εύκαμπτη ενδοσκόπηση που του έγινε διαπιστώθηκε ήπια βελτίωση της εικόνας της επιγλωττίδας και του λάρυγγα γενικότερα. Την τέταρτη ημέρα νοσηλείας, είχε σχεδόν φυσιολογικό υποφάρυγγα και λάρυγγα, όμως παρέμεινε στη Μ.Ε.Θ. λόγω της πνευμονίας. Εξήλθε την δέκατη ημέρα σε πολύ καλή κατάσταση. Ασθενής 2: Άντρας ηλικίας 59 ετών, καπνιστής, προσήλθε στα Ε.Ι. ΩΡΛ με εμπύρετο απο 24ώρου και με οξεία κλινική εικόνα η οποία όπως ανέφερε είχε ραγδαία επιδείνωση, παρά την αντιμετώπιση του σε κέντρο υγείας με χορήγηση 1g μεθυλπρεδνιζολόνης και εισπνοών με αδρεναλίνη. Ο ασθενής ανέφερε δύσπνοια, οδυνοφαγία και δυσκαταποσία, ενώ είχε σιελόρροια και hot potato voice. Κατά την ενδοσκόπηση του 41

ασθενούς διαπιστώθηκε οίδημα και ερυθρότητα της γλωσσικής επιφάνειας της επιγλωττίδας και της βάσεως της γλώσσας, ενώ ήταν αδύνατη η επισκόπηση του λάρυγγα και των φωνητικών χορδών. Οι αιματολογικές εξετάσεις έδειξαν αύξηση της CRP - 5,7 και λευκοκυττάρωση (WBC 20500). Ο ασθενής εισήχθη στην ΩΡΛ κλινική για να λάβει φαρμακευτική αγωγή, υπό στενή ιατρική παρακολούθηση και με ετοιμότητα για τη διενέργεια διασωλήνωσης ή τραχειοτομής. Έλαβε Κεφτριαξόνη 2g x 2 IV, Κλινδαμυκίνη 600mg x 3 IV, Δεξαμεθαζόνη 8mg x 3 IV, ενώ αρχικά του χορηγήθηκαν εισπνοές με φυσιολογικό ορό και αδρεναλίνη. Μικροβιακά αίτια Αιμόφιλος της Ινφλουένσας τύπου Β Πνευμονιόκοκκος Χρυσίζων σταφυλόκοκκος Πυογόνος στρεπτόκοκκος Candida spp Πίνακας 1 Μη μικροβιακά αίτια Τραύμα από ξένο σώμα Χημικό έγκαυμα Θερμικό έγκαυμα Εισπνοή ναρκωτικών ουσιών Αντίδραση στη χήμειο- ή/και ακτινοθεραπεία Ο ασθενής παρουσίασε σταθερή βελτίωση της γενικής αλλά και της ενδοσκοπικής εικόνας του και μετά την τέταρτη ημέρα νοσηλείας του εξήλθε για συνέχιση της αγωγής του κατ οίκον. Ασθενής 3: Γυναίκα 23 ετών προσήλθε για εξέταση αναφέροντας εμπύρετο, οδυνοφαγία και δυσκαταποσία από 24ώρου περίπου. Η ασθενής δεν ανέφερε δύσπνοια και η συνολική κλινική εικόνα της ήτανε μέσης βαρύτητας. Κατά την εύκαμπτη ενδοσκόπηση παρατηρήθηκαν οίδημα και ερυθρότητα της επιγλωττίδας, η οποία απέφρασε την είσοδο του λάρυγγα, ενώ υπήρχε και χαλαρό οίδημα του βλεννογόνου των αρυταινοειδών χόνδρων. Ο εργαστηριακός έλεγχος έδειξε λευκοκυττάρωση (WBC 15300). Η τρίτη ασθενής αντιμετωπίστηκε με ανάλογη αγωγή όπως ο δεύτερος με εξαίρεση τις εισπνοές με αδρεναλίνη. Απυρέτησε μετά το πρώτο 24ωρο, είχε δε σημαντική βελτίωση του οιδήματος και της φλεγμονής και εξήλθε της κλινικής μετά από 4 ημέρες νοσηλείας με από το στόμα φαρμακευτική αγωγή Κεφτιτορένη - Κλινδαμυκίνη και προβιοτικό με ζακχαρομύκητες (Ultra Levure) επί δεκαήμερο. Ασθενής 4: Άντρας 65 ετών, καπνιστής, προσηλθε στα επείγοντα ιατρεία του τμήματος μας με οξεία κλινική εικόνα (εμπύρετο, δύσπνοια, οδυνοφαγία, δυσκαταποσία, hot potato voice), η οποία είχε επιδεινωθεί ραγδαία το τελευταίο 24ωρο. Αφού τέθηκε η διάγνωση της οξείας επιγλωττίτιδας, μετά από εύκαμπτη ενδοσκόπηση, ο ασθενής μεταφέρθηκε στη Μ.Ε.Θ., όπου και ξεκίνησε άμεσα η ενδοφλέβια φαρμακευτική αγωγή του. Αυτή περιελάμβανε Κεφτριαξόνη 2g x 2, Κλινδαμυκίνη 600mg x 3, Δεξαμεθαζόνη 8mg x 3. Ο ασθενής παρουσίασε σταθερή βελτίωση της γενικής αλλά και της ενδοσκοπικής εικόνας του και μετά την πέμπτη ημέρα νοσηλείας του εξήλθε για συνέχιση της αγωγής του κατ οίκον. Συζήτηση Η συχνότητα της οξείας επιγλωττίτιδας των ενηλίκων έχει αυξηθεί. Η διαφορική διάγνωση μεταξύ αυτής και λιγότερο επειγουσών παθήσεων με παρόμοια συμπτώματα είναι δύσκολη σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Αυτό οδηγεί σε καθυστέρηση έναρξης της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής και κατά συνέπεια σε υψηλά ποσοστά θνησιμότητας (8). Γι αυτό και είναι πολύ σημαντικό ποτέ να μην παραλείπει ο ιατρός την επισκόπηση του λάρυγγα σε περιπτώσεις με σοβαρή δυσφαγία και ειδικότερα όταν δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις οξείας φλεγμονής του οροφάρυγγα. Υπάρχουν διάφορα αίτια που μπορεί να προκαλέσουν οξεία επιγλωττίτιδα στους ενήλικες, σε αντίθεση με τα παιδιά όπου το κύριο αίτιο είναι ο Αιμόφιλος της Ινφλουένσας τύπου Β (Hib) και όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η συχνότητα της πάθησης έχει μειωθεί δραστικά μετά τον εμβολιασμό του παιδιατρικού πληθυσμού για τον Hib (1,3,4,5). Τα αίτια αυτά μπορεί να είναι μικροβιακά και μη μικροβιακά (Πίνακας 1). Ο Hib, ο πνευμονιόκοκκος, ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος και ο πυογόνος στρεπτόκοκκος είναι τα κύρια παθογόνα που προκαλούν οξεία επιγλωττίτιδα στους ενήλικες. Άλλοι μικροοργανισμοί είναι σπανιότεροι, όμως παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα σε ενήλικες ασθενείς, όπως είναι η Candida spp (2,6,7). Γι αυτό το λόγο η αιμοκαλλιέργεια και το αντιβιόγραμμα είναι χρήσιμα στη διάγνωση και τη θεραπεία της επιγλωττίτιδας των ενηλίκων, όμως θα πρέπει να λαμβάνονται πριν από την έναρξη της αντιβιοτικής αγωγής για να είναι αξιόπιστα. Λιγότερο αξιόπιστη είναι η καλλιέργεια των πτύελων. Συμπερασματικά, η οξεία επιδείνωση της κλινικής εικόνας σε κάθε λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού με οδυνοφαγία, σιελόρροια, δύσπνοια (ειδικά στην ύπτια θέση), ταχύπνοια και συρριγμό, χωρίς εμφανή αιτία από τον οροφάρυγγα θα πρέπει να ευαισθητοποιήσουν τον θεράποντα ιατρό στο να συμπεριλάβει στη διαφορική διάγνωση την οξεία επιγλωττίτιδα και να παραπέμψει τον ασθενή σε ειδικό κέντρο, κάτι που είναι καθοριστικό για την έκβαση της νόσου. 42

Οι ασθενείς με συμπτώματα απόφραξης του αεραγωγού σαν συνέπεια οξείας επιγλωττίτιδας θα πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα, να βρίσκονται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση και να υπάρχει η προετοιμασία και η υποδομή για επείγουσα τραχειοτομή ή διασωλήνωση, η οποία είναι προτιμώτερο να γίνεται στο χειρουργείο, υπό ελεγχόμενες συνθήκες με monitoring και αναισθησιολογική υποστήριξη (1,3,4,7,10). Άμεση θα πρέπει να είναι επίσης η χορήγηση ευρέως φάσματος αντιβιοτικών και κορτικοστεροειδών αν και το τελευταίο αμφισβητείται από ορισμένους (3). Εξέταση εκλογής για τη διάγνωση της οξείας επιγλωττίτιδας είναι η ενδοσκόπηση του ανώτερου αναπνευστικού με εύκαμπτο ρινολαρυγγοσκόπιο, ενώ μικρότερη αξία έχει πλέον η ακτινογραφία μαλακων μορίων τραχήλου όπου το «σημείο του αντίχειρα» είναι χαρακτηριστικό για την επιγλωττίτιδα. Η οξεία υπεργλωττιδική λαρυγγίτιδα μπορεί να συνυπάρχει με άλλες λοιμώξεις όπως πνευμονία, πλευρίτιδα, μηνιγγίτιδα και άλλες σε ένα ποσοστό μέχρι και 30% (2) Στην πρόληψη της επιγλωττίτιδας, ιδίως των παιδιών, το σημαντικότερο ρόλο παίζει η πρόληψη της λοίμωξης από τον Hib που επιτυγχάνεται με τον εμβολιασμό του πληθυσμού, πράγμα που έχει οδηγήσει σε εντυπωσιακή μείωση συχνότητας της νόσου στον παιδιατρικό πληθυσμό (1,3,5). Φλεγμονώδη αίτια Οξεία αμυγδαλίτιδα Λοιμώδη μονοπυρήνωση Διφθερίτιδα σώματος Λουδοβίκειο κυνάγχη Πίνακας 2 Περιαμυγδαλικό, πλαγιοφαρυγγικό ή οπισθοφαρυγγικό απόστημα Λαρυγγοτραχειϊτιδα Γλωσσική αμυγδαλίτιδα Μή φλεγμονώδη αίτια Αλλεργικές αντιδράσεις Αγγειοοίδημα Εισρόφηση ξένου Αντανακλαστικός λαρυγγόσπασμος Τραυματισμός του λάρυγγα Νεοπλάσματα Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος Εισπνοή τοξικών ουσιών Η διαφορική διάγνωση της οξείας επιγλωττίτιδας των ενηλίκων (1) περιλαμβάνει αρκετές φλεγμονώδεις παθήσεις, όπως και κάποιες μή φλεγμονώδεις καταστάσεις (Πίνακας 2). Η οξεία επιγλωττίτιδα των ενηλίκων έχει αυξηθεί σημαντικά σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία, είναι σοβαρή και επικίνδυνη για τη ζωή του ασθενούς, λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, που μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς με: Εξέταση εκλογής για τη διάγνωση της οξείας επιγλωττίτιδας είναι η ενδοσκόπηση του ανώτερου αναπνευστικού με εύκαμπτο ρινολαρυγγοσκόπιο, ενώ μικρότερη αξία έχει πλέον η ακτινογραφία μαλακων μορίων τραχήλου όπου το «σημείο του αντίχειρα» είναι χαρακτηριστικό για την επιγλωττίτιδα. Στην πρόληψη της επιγλωττίτιδας, ιδίως των παιδιών, το σημαντικότερο ρόλο παίζει η πρόληψη της λοίμωξης από τον αιμόφιλο της ινφλουέντζας τύπου Β που επιτυγχάνεται με τον εμβολιασμό του πληθυσμού, πράγμα που έχει οδηγήσει σε εντυπωσιακή μείωση συχνότητας της νόσου στον παιδιατρικό πληθυσμό (1,3,5). Την έγκαιρη και σωστή διάγνωση. Την άμεση χορήγηση των κατάλληλων αντιβιοτικών και κορτικοστεροειδών. Την διασωλήνωση ή τραχειοτομή του ασθενούς, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο. Αν και η ανοσοποίηση του πληθυσμού για τον Hib έχει μειώσει σημαντικά τη συχνότητα της νόσου στα παιδιά, η πιθανότητα επιγλωττίτιδας στους ενήλικες είναι σημαντική και όχι αμελητέα. Ασθενείς με συμπτώματα οξείας φλεγμονής του ανώτερου αναπνευστικού, με οδυνοφαγία, δύσπνοια και συρριγμό, χωρίς όμως σημαντικές αλλοιώσεις στον οροφάρυγγα, θα πρέπει πάντοτε να εγείρουν στον εξετάζοντα σοβαρές υποψίες για οξεία επιγλωττίτιδα (8). Η συνύπαρξη οξείας επιγλωττίτιδας και άλλων σοβαρών λοιμώξεων είναι συχνή και πρέπει πάντα να γίνεται διερεύνηση προς αυτήν την κατεύθυνση (2). Βιβλιογραφία - References 1. Wick F., Ballmer PE, Haller A. Acute epiglottitis in adults. Swiss Med Wkly. 2002;132(37-38):541-7 2. Trollfors B, Nylen O, Carenfelt C, Fogle-Hansson M, Freijd A, Geterud A, et al. Aetiology of acute epiglottitis in adults. Scand J Infect Dis 1998;30:49-51 3. Mathoera RB, Wever PC, van Dorsten FR, Balter SG, de Jager CP. Epiglottitis in the adult patient. Neth J Med. 2008 Oct;66(9):373-7 4. Guldfred LA, Lyhne D, Becker BC. Acute epiglottitis: epidemiology, clinical presentation, management and outcome. J Laryngol Otol. 2008 Aug;122(8):818-23. Epub 2007 Sep 25 5. Muhlemann K, Russell E, Pepe M, Weiss N, Schopfer K and the Swiss haemophilus influenzae study group. Invasive haemophilus influenzae disease and epiglottitis among Swiss children from 1980 to 1993:Evidence for herd immunity among older age groups. Scand J Infect Dis 1996;28:265-8 6. Berger G, Landau T, Berger S, Finkelstein Y, Bernheim J, Ophir D. The 43

rising incidence of adult acute epiglottitis and epiglottic abscess. Am J Otolaryngology 2003;24(6):374-83 7. Dort JC, Frohlich AM, Tate RB. Acute epiglottitis in adults:diagnosis and treatment in 43 patients. J Otolaryngol 1994;23:281-5 8. Ames W.A., Ward V.M.M., Tranter R.M.D., Street M.. Adult epiglottitis: an under-recognized, life threating condition. British Journal of Anaesthesia 85 (5): 795-7 (2000) 9. Lerner DM, Deeb Z. Acute upper airway obstruction resulting from systemic diseases. South Med J. 1993 Jun;86(6):623-7 10. Mayo-Smith MF, Spinale JW, Donsley CJ, Yukawa M, Li RH, Schiffmann FJ. Acute epiglottitis:an 18-year old experience in Rhode Island. Chest 1995;108:1640-7 Acute epiglottitis in adults: A report of four cases C. Alexopoulos 1, G. Peltekis 1, A. Fragkakis 1, D. Palaskas 1, A. Kotsani 1, Cr. Koutras 2, A. Margios 3, D. E. Kyrmizakis 1 1. ENT Department, General Hospital of Veroia 2. Internal Medicine Department General Hospital of Veroia 3. ICU General Hospital of Veroia Abstract Acute epiglottitis is a serious infection of the upper airway, which has rapidly progression and often results in to upper airway obstruction. Although is a well recognized entity in children, it is uncommon in adults and therefore is often misdiagnosed. Acute epiglottitis in children has been reduced due to the vaccination against Haemophilus infuenzae type b. On the contrary the incidence in adults has been steadily increased. Acute epiglottitis in adults is often referred as supraglottitis, as the inflammation is usually not confined only to the epiglottis but affects supraglottic structures. We present 4 cases of acute epiglottitis in adults which have been successfully managed at our hospital in a period of a month. The diagnosis confirmed with the use of a fiber optic laryngoscope. All patients complained for odynophagia, sore throat, pyrexia, while three of the patients presented to have dyspnoea, inability to swallow secretions and hot potato voice. Two patients were immediately transferred to the Intensive Care Unit. All our patients responded successfully to medical therapy (antibiotics and Dexamethasone intavenously, adequate hydration and adrenaline inhalations).no intubation was needed in all cases. The maintenance of an adequate airway is the main concern in acute epiglottitis in adults. A high index of suspicion is needed to recognize this rare entity correctly and patients must be admitted to a hospital with intensive care facilities where the diagnosis can be confirmed and could be treated properly. Key words: Acute epiglottitis, supraglottitis, Haemophilus influenza type B, odynophagia, intubation, Intensive Care Unit. 44