ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ: Πώς αντιμετωπίζουν την έννοια ευτυχία τα παρακάτω τα έξι κείμενα; Σχολιάστε τα σε σχέση με το περιεχόμενό τους και την εποχή το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διατυπώνονται. Ποιες είναι οι διαφορές τους; (λέξεις κλειδιά ατομικό συλλογικό, ταξικό πανανθρώπινο, νεωτερικό παραδοσιακό, συντηρητικό - προοδευτικό..) ΠΗΓΕΣ: Α:Αμερικανική Επανάσταση (ανεξαρτησία από την Αγγλία) Η ομόφωνη Διακήρυξη των δεκατριών ενωμένων πολιτειών της Αμερικής ΣΕ ΣΥΝΟΔΟ, 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 1776 (βλέπε και σελ. 9 12) Γαλλική Επανάσταση Παλινόρθωση Συνέδριο της Βιέννης = (κυριαρχία των τότε Μεγάλων Δυνάμεων που νίκησαν τη Γαλλία του Ναπολέοντα, με σημαντικότερο από τους συμμετέχοντες τον καγκελάριο Μέττερνιχ, της μεγάλης πολυεθνικής Αυστροουγγρικής Μοναρχίας των Αψβούργων βασιλιάδων, που ένοιωθε να απειλείται από τις εθνικές και φιλελεύθερες ιδέες των Γάλλων. Αν και κατακτητής ο στρατός του Ναπολέοντα και συχνά στυγνός τύραννος σε όσους του αντιστάθηκαν όπως οι Ισπανοί, πολλές χώρες πολέμησαν τους Γάλλους κατακτητές αλλά επηρεάστηκαν από τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, ιδιαίτερα όσες οραματίστηκαν την ένωσή τους και//ή την ανεξαρτησία τους. (π.χ. Ιταλία, Γερμανία, Σερβία, Ελλάδα, κ.λ.π.) Όταν κατά την Πορεία των ανθρωπίνων γεγονότων γίνεται απαραίτητο για έναν λαό να λύσει τους πολιτικούς δεσμούς οι οποίοι τον συνδέουν με άλλον και να αναλάβει ανάμεσα στις δυνάμεις της γης την ξεχωριστή και ίση θέση την οποία δικαιούται από τους Νόμους της Φύσης και τον Θεό της Φύσης, στοιχειώδης σεβασμός προς τη γνώμη της ανθρωπότητας επιβάλει [στο λαό αυτό] να διακηρύξει τα αίτια που τον ωθούν στον διαχωρισμό. Δεχόμαστε τις εξής αλήθειες ως αυταπόδεικτες, πως όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι, και προικίζονται από τον Δημιουργό τους με συγκεκριμένα απαραβίαστα Δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι το δικαίωμα στη Ζωή, το δικαίωμα στην Ελευθερία, και το δικαίωμα στην επιδίωξη της Ευτυχίας. Πως για να εξασφαλιστούν αυτά τα δικαιώματα, ιδρύονται Κυβερνήσεις μεταξύ των Ανθρώπων, αντλώντας τις εύλογες εξουσίες τους από την συναίνεση των κυβερνημένων.,.
Β: Γαλλική επανάσταση : Ο νεαρός, εικοσιτριάχρονος Σαιν Ζύστ στο Λόγο του προς τη Συμβατική Συνέλευση 1793 ( όταν σιγά - σιγά η Γαλλική Επανάσταση διολισθαίνει στην περίοδο της Τρομοκρατίας 1793-1794, σε 14 μήνες 17.000 νεκροί) «η ευτυχία είναι καινούργια ιδέα στην Ευρώπη». ΠΗΓΗ Β: Σαι ν Ζυστ: 1772-1794 Ο Σαιν Ζυστ ανέβηκε στη Γκιλοτίνα μαζί με το Μαξιμιλιανό Ροβεσπιέρο αφού με τη σειρά τους την είχαν καλά «ταϊσει», την λεγόμενη περίοδο της Τρομοκρατίας, ( 1793 1794) ( σε 14 μήνες 17. 000 νεκροί), όπου και οι δύο ως επικεφαλής της Επαναστατικής Κυβέρνησης βλέπουν παντού προδότες και αντεπαναστάτες, πραγματικούς ή «σας μιλάμε για την ευτυχία: ο εγωισμός εκμεταλλεύτηκε αυτή την ιδέα για να δικαιολογήσει τις κραυγές και την οργή της αριστοκρατίας. Θυμήθηκαν ξαφνικά το περιεχόμενο αυτής της λέξης που γι αυτούς δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η εγκατάλειψη των άλλων και η απόλαυση του περιττού. Η ευτυχία! Η ευτυχία! Κραυγάζουν. Αλλά εμείς αντίθετα απ αυτούς σας προσφέρουμε την ευτυχία της Σπάρτης, και της Αθήνας, όταν βρίσκονταν στην ακμή τους σας προσφέρουμε την ευτυχία της αρετής, της λιτότητας σας προσφέρουμε την ευτυχία που γεννιέται από την απόλαυση του αναγκαίου, χωρίς τίποτα το περιττό σας προσφέρουμε ως ευτυχία το μίσος κατά της τυραννίας, την απόλαυση που δίνουν ένα μικρό χωριάτικο σπίτι κι ένα εύφορο χωράφι που το καλλιέργησαν τα χέρια σας. Προσφέρουμε στο λαό την ευτυχία να είναι ελεύθερος και ήρεμος και να απολαμβάνει μέσα σε ειρήνη τους καρπούς και τα ήθη της Επανάστασης την ευτυχία που τη βρίσκουμε στην επιστροφή στη φύση, στη λατρεία της ηθικής και στη θεμελίωση της
υποτιθέμενους, και με συνοπτικές διαδικασίες τους οδηγούν στην εκτέλεση για να «σώσουν»την επανάσταση. Δημοκρατίας με ήθος και σοβαρότητα». Γ: Τραγούδι που ακουγόταν εκείνη την ίδια περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης: «Πρέπει να κοντύνουμε τους γίγαντες // Να κάνουμε τους κοντούς ψηλότερους// Όλους στο ίδιο μπόι// ΠΗΓΗ Δ: Την επαύριο της νίκης εναντίον της Γαλλίας (του Ναπολέοντα) μέσα στην ευφορία της πτώσης εκείνου που έκανε την Ευρώπη να τρέμει επί δεκαπέντε χρόνια (1800-1815 -Ναπολέων), καθένας αναμένει από την ειρήνη την εκπλήρωση των ελπίδων και των συμφερόντων του. Για να συντονιστεί η «Παλινόρθωση», για να δεσμευτεί το σύνολο των Ευρωπαϊκών Κρατών στη «νέα» τάξη, η οποία θα διαρρήξει τους δεσμούς με εκείνη που είχε εδραιώσει η Γαλλική Επανάσταση, συνέρχεται το Σεπτέμβριο του 1814, το Συνέδριο της Βιέννης. Είναι η πρώτη συνέλευση στην οποία αντιπροσωπεύεται το σύνολο όλων των κρατών της Ευρώπης, και σηματοδοτεί την υποτυπώδη, βέβαια, απαρχή, των προσπαθειών για οργάνωση της ηπείρου. Το συνέδριο δεν προχωρεί, χορεύει» αναφωνεί ενθουσιασμένος ο γηραιός πρίγκηπας ντε Λιν, ογδοντάχρονος επιζών της ένδοξης διπλωματίας του προηγούμενου αιώνα, ο οποίος θα πληρώσει με τη ζωή του την αδιάλειπτη συμμετοχή του τους εορτασμούς που οργανώνονται στα παρασκήνια του συνεδρίου. Περίεργο Συνέδριο, τέλος πάντων, αυτή η συγκέντρωση που ενώ συγκαλέστηκε για να ασχοληθεί με ένα τόσο σοβαρό θέμα την ανασυγκρότηση της Ευρώπης εμφανίζεται στα μάτια των συγχρόνων ως η μεγάλη γιορτή του αναστημένου Παλιού Καθεστώτος.Τίποτα δεν λείπει για να ενισχύσει αυτήν την εντύπωση συνεχούς γιορτής που προσφέρει η συνάθροιση της Βιέννης. Από όλη την Ευρώπη συρρέουν στην πρωτεύουσα των Αψβούργων πολλές χιλιάδες άνθρωποι... Μέχρι τον Ιούνιο του 1815 Να η πραγματική ευτυχία!» ΠΗΓΗ Ε: Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις... Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου...κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις " Θανάσης Βέγγος
διαδέχονται το ένα μετά το άλλο, χωρίς διακοπή, δείπνα, δεξιώσεις, χοροί μεταμφιεσμένων, τεράστια κυνήγια.οι ραδιουργίες όμως συνεχίζονται αδιάκοπα..μετά από έναν εφιάλτη εικοσιπέντε χρόνων (την Γαλλική Επανάσταση ) για να οικοδομηθεί η μελλοντική Ευρώπη, επανέρχονται, χωρίς αναστολές, οι πρακτικές του παρελθόντος. Serge Berstein Pierre Milza Η Ιστορία της Ευρώπης 2 Η Ευρωπαϊκή Συμφωνία και η Ευρώπη των Εθνών (1815-1919) Ε: Σύνθημα σε τοίχο της σύγχρονης Αθήνας :