ƒ π À ø π ø π ø πƒø π ƒ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΩ ΙΚΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ Το θαύµα της Κυπριακής οικονοµίας από της εγκαθίδρυσης της ηµοκρατίας και ιδιαίτερα µετά την καταστροφή του Αττίλα το 1974, στηρίχθηκε αποκλειστικά πάνω στην συνεργασία των παραγωγικών τάξεων µέσα από τη Βασική Συµφωνία αρχικά και αργότερα µέσα από τον Κώδικα Βιοµηχανικών Σχέσεων. Ο κοινωνικός διάλογος, που τόσο συζητείται µέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που αποτελεί βασικό πυλώνα για την ανάπτυξή της, εφαρµόσθηκε και εξακολουθεί να εφαρµόζεται µε απόλυτη επιτυχία στην πατρίδα µας από γένεσης του κράτους. Η επιτυχία αυτή στηρίχθηκε και στηρίζεται στον απόλυτο σεβασµό που επιδεικνύουν οι κοινωνικοί εταίροι, εργοδοτούµενοι και εργοδότες, τόσο προς τον Κώδικα Βιοµηχανικών Σχέσεων όσο και προς τις διαδικασίες τους Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων που αποτελεί το θεµατοφύλακα του συστήµατος εργασιακών σχέσεων. Η διαφορά της Οργάνωσής µας µε την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας (Κύπρου) Λτδ, απέδειξε περίτρανα πως η ΕΤΥΚ, πιστή στην παράδοση των 53 χρονών ζωής της και στις θέσεις του ευρύτερου Συνδικαλιστικού κινή- µατος στην Κύπρο, τίµησε στο έπακρο τις υποχρεώσεις της απέναντι στους θεσµούς των εργασιακών σχέσεων και τις διαδικασίες τους Κώδικα και έδωσε και δίνει το άπαν των δυνάµεων της για προστασία του συστήµατος εργασιακών σχέσεων στην πατρίδα µας. Από την άλλη πλευρά, εδώ και ένα χρόνο, διαπιστώνουµε πέραν πάσης αµφιβολίας, µιά προσπάθεια καταστρατήγησης θεσµών και αξιών, προσβολής των διαδικασιών και καταπάτησης του Κώδικα Βιοµηχανικών Σχέσεων. Είναι πλέον εµφανείς οι στόχοι της νυν ιοίκησης της Εθνικής Τράπεζας και των συνοδοιπόρων της, που έχουν τοποθετήσει στο επίκεντρο της κάθε σκέψης, ενέργειας και προσπάθειας τους, την ανατροπή του συστήµατος Ú appleâ ÈÎfi ª π-π À 08 4
συλλογικών διαπραγµατεύσεων και την κατάργηση του Κώδικα. Οι «σύγχρονοι Ευρωπαίοι» που επικαλούνται τις αξίες και τους θεσµούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης µόνο για σκοπούς εξυπηρέτησης των καθαρά δικών τους συµφερόντων, έχουν αποδοθεί εδώ και ένα χρόνο σε ένα «αγώνα» καταπάτησης δικαιωµάτων, προσβολής της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας των µελών της ΕΤΥΚ και άρνησης κάθε διαλόγου µε όλους τους σχετικούς µε την εργασία φορείς. εσµεύτηκαν ενώπιον του Υπουργείου Εργασίας για εφαρµογή του πορίσµατος της Επιτροπής Έρευνας γιατί πίστευαν πως, µέσα από τα παρασκήνια και τις πιέσεις, θα µπορούσαν να κατευθύνουν το αποτέλεσµα. Όταν τα µέλη της Επιτροπής (περιλαµβανοµένου και του καθηγητή Ι.Κουκιάδη που οι ίδιοι πρότειναν) οµόφωνα αποφάσισαν µε βάση τα στοιχεία και το αίσθη- µα δικαίου που τα διακρίνει, τότε οι «σύγχρονοι Ευρωπαίοι», οι «λάτρεις» των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ανέκρουσαν πρύµναν. Με ψίθυρους «στόλισαν» τα µέλη της επιτροπής και αποποιήθηκαν κάθε δέσµευσης, αφού το πόρισµα δικαίωσε τη συνδικαλιστική πλευρά, και οι ίδιοι συνέχισαν εργολαβικά το έργο που συνειδητά ανέλαβαν µε την έλευση τους στην Κύπρο. Έστρεψαν µε όλη τη σφοδρότητα τα βέλη τους κατά των εργαζοµένων στην Εθνική Τράπεζα, µελών της ΕΤΥΚ, και επί καθηµερινής βάσης τα βοµβαρδίζουν µε κάθε είδους πίεση και απειλή που δεν µπορεί να χωρέσει στη λογική του ανθρώπινου µυαλού. Με τη συµπαράσταση και το χειροκρότηµα των νεοφανών δήθεν συνδικαλιστών, που έχουν στο αίµα τους αυτού του είδους τις «Ευρωπαϊκές αξίες» προσπαθούν να σπάσουν το ηθικό των µελών της ΕΤΥΚ και να τους εξαναγκάσουν να εγκαταλείψουν την Οργάνωση που για δεκαετίες τους προστατεύει. Εδώ και ένα χρόνο, δεν ενδιαφέρεται κανένας από τους ιοικούντες ούτε και τους χειροκροτητές για το µέλλον της ίδιας της Τράπεζας. Πέραν από τις φιλοσοφικές τους διακηρύξεις για το ευοίωνο µέλλον, την δήθεν αναβάθµιση και ανάπτυξη, η κύρια προσπάθεια τους αντί να στρέφεται προς το όραµα που κάθε τραπεζικός οργανισµός σε παγκόσµια κλίµακα έχει, στρέφεται κατά της ΕΤΥΚ, των µελών της και του συστήµατος εργασιακών σχέσεων. Έχουν όλοι αυτοί καταστήσει αρρωστηµένο «όραµα» τους τον διακαή πόθο να πλήξουν µε κάθε τρόπο τη συνδικαλιστική µας Οργάνωση και τους θεσµούς. Η καταστρατήγηση όµως των συµφωνιών από µέρους της ιοίκησης της Εθνικής Τράπεζας δεν περιορίζεται στη διαφορά για εργοδότηση/απόσπαση των εξ Ελλάδος και τις απάνθρωπες πιέσεις που εξασκούνται στα µέλη µας. Μονοµερώς η Εθνική Τράπεζα προχώρησε σε αποκοπή των µελών του προσωπικού της από το ΤΥ-ΕΤΥΚ οδηγώντας τους σε µια εταιρεία του οµίλου της Εθνικής Τράπεζας για σκοπούς κάλυψης υγείας. Αλήθεια, τι κρύβεται πίσω από την ενέργεια αυτή; Πόση σιγουριά µπορεί να προσφέρει µια ασφαλιστική εταιρεία που µπορεί να 5 Ú appleâ ÈÎfi ª π-π À 08
αλλάζει τα ασφάλιστρα ή να µειώνει τις καλύψεις ανάλογα µε τα συµφέροντά της; Φυσικά και στη περίπτωση αυτή, η ιοίκησης της Εθνικής Τράπεζας και οι προεξάρχοντες δήθεν συνδικαλιστές, έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις καταδικαστικές αποφάσεις τους Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Ας µας πουν οι αυτοκαλούµενοι συνδικαλιστές σε ποιο σύστηµα εργασιακών σχέσεων στηρίζονται και µε βάση ποιες διαδικασίες κοινωνικού διαλόγου θα αναπτύξουν το «έργο» τους για το καλό των µελών τους; Μέσα σε κάθε τραπεζικό οργανισµό το σύνολο του προσωπικού κρίνεται στις περιπτώσεις προαγωγών µε βάση τα προσόντα του, ακαδηµαϊκά και επαγγελµατικά, την ετήσια αξιολόγηση του και µια σειρά άλλα κριτήρια που έχουν σχέση µε την ικανότητα διοίκησης, την προσφορά, την υπηρεσία κ.λ.π. Οι διαδικασίες που για χρόνια εφαρµόζονται σε παγκόσµια κλίµακα «βρήκαν και πάλι το δάσκαλό τους» όπως λέει η λαϊκή ρήση, στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ. Η ιοίκηση της Τράπεζας αποφάσισε τον περασµένο Μάϊο να προχωρήσει σε προαγωγές µεταξύ του προσωπικού της βασιζόµενη µόνο στα προσόντα που διαθέτουν οι «πεφωτισµένοι» ιευθυντές της. Χωρίς την ύπαρξη κριτηρίων, αφού αυτά θα έπρεπε µε βάση τη σύµβαση να συζητηθούν µε την ΕΤΥΚ, χωρίς ετήσιες αξιολογήσεις αφού αυτές δεν γίνονται εδώ και χρόνια, χωρίς να γίνουν εισηγήσεις των ιευθυντών, και χωρίς να γίνουν ανάλογες συζητήσεις, ως εκ θαύµατος και µέσα από µια αδιαφανή διαδικασία, ανακοίνωσε την προαγωγή και τη µισθολογική αναβάθ- µιση 64 µελών του προσωπικού της. Όπως ήταν φυσικό η ενέργεια αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση των µελών της Οργάνωσής µας, αφού στον κατάλογο των προαγωγών δεν περιελήφθηκε ουσιαστικά σχεδόν κανένα µέλος της ΕΤΥΚ. Αξίζει και πάλι να θέσουµε µερικά ερωτήµατα και να επικαλεσθούµε την απλή κοινή λογική και τους κανόνες δικαίου, διερωτούµαστε όµως αν αυτοί στους οποίους θα απευθυνθούµε έχουν πλέον την ικανότητα να αντιλαµβάνονται την πραγµατικότητα ή έχουν παραφουσκώσει από το πολύ λιβάνισµα και βρίσκονται σε έκσταση σε κάποια άλλη διάσταση. Αν κρίνουµε από τις απαντήσεις που δίνουν σε συναδέλφους και τους ψίθυρους των διαδρόµων, δυστυχώς έχουν χάσει κάθε δίαυλο επικοινωνίας αφού, έστω και γονυπετώς, επικοινωνούν µόνο προς τα πάνω. Όσοι βρίσκονται προς τα κάτω και ανήκουν στην ΕΤΥΚ θεωρούνται εργαζόµενοι δεύτερης ίσως και τρίτης κατηγορίας. Υπάρχει όµως δυστυχώς και συνέχεια. Ξεπερνώντας κάθε όριο λογικής για κάθε απλά σκεπτόµενο εργαζόµενο, για κάθε µέλος της ΕΤΥΚ ή µη, η ιοίκηση της Εθνικής Τράπεζας προχώρησε σε απόλυση συναδέλφου χωρίς λόγο και αιτία, επικαλούµενη αοριστίες απλά και µόνο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Με συµπεριφορά που θυµίζει απολυταρχικά µε χουντοφασιστικές νοοτροπίες καθεστώτα και θεωρώντας πως µε Ú appleâ ÈÎfi ª π-π À 08 6
τις πιέσεις και τις απειλές, τόσο τις δικές της όσο και των συνοδοιπόρων δήθεν - συνδικαλιστών θα καταπνίξει κάθε φωνή διαµαρτυρίας, η Εθνική Τράπεζα προχώρησε στην απόλυση καταξιωµένου στελέχους που προσέλαβε το 2001 από άλλη Τράπεζα για να την βοηθήσει στην ανάπτυξη των εργασιών της. Παραβιάζοντας κάθε κανόνα φυσικής δικαιοσύνης, τον ίδιο τον εσωτερικό οργανισµό της και τις συλλογικές συµβάσεις, η ιοίκηση της Εθνικής Τράπεζας στέρησε άνευ λόγου και αιτίας το ιερό δικαίωµα της εργασίας από ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος της. Το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων µετά από σχετική καταγγελία της Οργάνωσής µας κάλεσε δύο φορές µε επιστολή του την Εθνική Τράπεζα σε συνάντηση ενώπιον της µεσολαβητού για συζήτηση του θέµατος και δύο φορές η Εθνική Τράπεζα απάντησε αρνητικά λέγοντας πως το θέµα δεν είναι εργασιακό, δεν αφορά τον Κώδικα Βιοµηχανικών Σχέσεων αλλά είναι νοµικό. Έχει αναδειχθεί η ιοίκηση της Εθνικής Τράπεζας στο µοναδικό γνώστη του συστήµατος εργασιακών σχέσεων στην Κύπρο. Οι µόνοι που έχουν δικαίωµα να ερµηνεύουν τον Κώδικα και να τον εφαρµόζουν ή µη είναι οι ιοικούντες στην Εθνική Τράπεζα. Όπως ήταν φυσικό, το Υπουργείο Εργασίας µε επιστολή του καταδίκασε τη στάση της Εθνικής Τράπεζας δηλώνονται πως αυτή παραβιάζει τον Κώδικα Βιοµηχανικών Σχέσεων και έδωσε στην Οργάνωσή µας το δικαίω- µα να προχωρήσει στην λήψη οποιωνδήποτε µέτρων κρίνει αναγκαία. ιερωτούµαστε όµως και πάλι. Ποια είναι η θέση των νεοφανών δήθεν συνδικαλιστών; Έχουν αλήθεια παραµείνει µε το γνωστό χαµόγελο στα χείλη και τα χέρια σε στάση παρατεταµένου χειροκροτήµατος ή µήπως συνειδητοποιούν ότι σύρουν τους συναδέλφους αλλά και τους εαυτούς τους σ ένα ισχυρό ναρκοπέδιο; Είµαστε σίγουροι ότι η κατάσταση τους δεν τους επιτρέπει να δουν τα πράγµατα καθαρά και να προβληµατιστούν γι αυτό απευθυνόµαστε προς το σύνολο των συναδέλφων, ιδιαίτερα εκείνων που βρέθηκαν να «στηρίζουν» τους νεοφανείς και τους καλούµε να υποβάλουν στον εαυτό τους τα καυτά εκείνα ερωτήµατα, που είµαστε σίγουροι πως γυρίζουν εδώ και καιρό στο µυαλό τους. Να ψάξουν να βρουν τις απαντήσεις και να προβληµατισθούν από τη στάση των διευθυντικών στελεχών της Τράπεζας τους που ανέλαβαν να παίζουν και το ρόλο του προστάτη των εργαζοµένων. Ας κρίνουν µε βάση τη πορεία του καθενός από αυτούς στη Τράπεζα, ιδιαίτερα τους τελευταίους µήνες. Είµαστε σίγουροι πως οι απαντήσεις στα µεγάλα ερωτήµατα θα έρθουν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία, χωρίς δεύτερη σκέψη. H Οργάνωσή µας, µέσα από τη τελευταία της εγκύκλιο µε ηµεροµηνία 26 Ιουνίου 2008, που παρατίθεται πιο κάτω, έδωσε σαφέστατα τα µηνύµατα προς κάθε εµπλεκόµενο. Εναπόκειται στους ιδίους να τα κατανοήσουν ορθά και να πράξουν ανάλογα. Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες, Μετά από πολλά τηλεφωνήµατα και απορίες συναδέλφων, ιδιαίτερα της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος 7 Ú appleâ ÈÎfi ª π-π À 08
(Κύπρου) Λτδ, και προπαντός ανησυχίες συναδέλφων που τελευταία είχαν παρασυρθεί από τις υποσχέσεις της εργοδοσίας και της αυλής τους, η Οργάνωση µας αποφάσισε να επικοινωνήσει µε τους συναδέλφους και να τους ενηµερώσει για τα πιο κάτω αναλύοντας τη σηµασία των ενεργειών της ιεύθυνσης της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ, που στο τέλος της ηµέρας αποκαλύπτουν τις πραγµατικές της προθέσεις και δυστυχώς δικαιώνουν τις αρχικές επιφυλάξεις που είχε η Οργάνωσή µας. Σε επιστολή της η Τράπεζα προς το τµήµα Εργασιακών Σχέσεων του Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, για το συγκεκριµένο θέµα της απόλυσης συναδέλφου της Εθνικής Τράπεζας, αναφέρει: «Εξακολουθούµε να πιστεύουµε ότι το θέµα της απόλυσης του συγκεκριµένου υπαλλήλου της Τράπεζας µας, δεν αποτελεί θέµα εργατικής διαφοράς. Σε περίπτωση ύπαρξης παραπόνου από µέρους του απολυθέντος, αρµόδιο να εξετάσει αυτό, είναι το ικαστήριο, εάν ο ίδιος το επιθυµεί να προσφύγει σ αυτό..». Είναι φανερό ότι πέραν του γνωστού θέµατος των αποσπάσεων τώρα η Εθνική Τράπεζα ανακάλυψε ότι η απόλυση υπαλλήλου δεν έχει σχέση µε τις συµβάσεις αλλά µε το νόµο. Αυτή η επιδίωξη της Εθνικής Τράπεζας αποκαλύπτει τις πραγµατικές αντίσυνδικαλιστικές προθέσεις αφού καταργεί στην ουσία τη µονιµότητα όπως αυτή καθιερώθηκε µέσα από σκληρούς Συνδικαλιστικούς αγώνες και φυσικά την υπογραφή των συµφωνιών. Με τη θέση της Τράπεζας, η κατοχύρωση του συναδέλφου στην Εθνική Τράπεζα, είναι ίδια µε αυτή που κατοχυρώνει ο νόµος, όπως συµβαίνει στις περιπτώσεις των πωλητριών και όλων των άλλων µη συνδικαλιστικά κατοχυρωµένων επαγγελµάτων. Η Εθνική Τράπεζα επιδιώκει να διατηρεί το δικαίωµα της απόλυσης οποιουδήποτε κατά την αυθαίρετη κρίση της, και µε αυτό τον τρόπο αγώνες δεκαετιών να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων παραβιάζοντας ακόµα και τον Οργανισµό υπηρεσίας που η ίδια µαζί µε την ΕΤΥΚ έχουν υιοθετήσει. Όλα αυτά γίνονται, και στο µέλλον θα γίνουν χειρότερα, διότι κάποιοι κατά καιρούς λαλίστατοι, (τώρα καταπίνουν τη γλώσσα τους), συµπορευόµενοι µε τη ιοίκηση έστω και µε µάσκα δήθεν συνδικαλιστών, επιδιώκουν συνειδητά την αποδυνάµωση του συνδικαλιστικού κινήµατος αγνοώντας ότι στο τέλος της ηµέρας θα είναι και οι ίδιοι θύµατα της δικής τους συµπεριφοράς. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι την ώρα που αµφισβητείται η µονιµότητα, στην πράξη αµφισβητούνται τα πάντα και όταν αυτό το συνειδητοποιήσουν όλοι, ίσως να είναι αργά. Είµαστε σίγουροι ότι κάποιοι µειδιούν µε ικανοποίηση, βλέποντας την Τράπεζα να απολύει συνάδελφο τους και τα δικαιώµατα των εργαζοµένων Ú appleâ ÈÎfi ª π-π À 08 8
να συρρικνώνονται. Αποφεύγουν να σχολιάσουν ή να τοποθετηθούν ενώ για ψύλλου πήδηµα είχαν γνώση και άποψη, µέχρι και τους νοµικούς υποδύονταν στο παρελθόν, αλλά πρέπει να θυµούνται ότι εµείς και τότε αλλά και τώρα τους προειδοποιού- µε ότι στο τέλος θα έρθει και η δική τους ώρα και τότε θα θυµηθούν πολλά, θα γίνουν ξανά «επαναστάτες» αλλά θα είναι αργά γι αυτούς. Είναι προκλητικά απαράδεκτη η χουντοφασιστική συµπεριφορά της ιοίκησης της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ, αλλά δυστυχώς τη φεουδαρχική αυτή νοοτροπία κάποιων που από καταδιωκόµενοι στο µητροπολιτικό χώρο κατόρθωσαν να αποκτήσουν έστω και προσωρινά «φέουδο» την ενισχύουν και συνάδελφοι που προτάσσουν τα πρόσκαιρα µικροσυµφέροντα τους, αδιαφορώντας για το αύριο και για τους συναδέλφους τους. Το στίγµα της αντισυνδικαλιστικής συµπεριφοράς θα κυνηγά όλους αυτούς που καθηµερινά περιφέρονται ανά την Κύπρο για να εκβιάσουν τους συναδέλφους τους και σύντοµα η ώρα της αποκάλυψης των πραγµατικών δραστηριοτήτων τους, θα τους οδηγήσει στην περιφρόνηση και στην αποµόνωση. Στο τέλος της ηµέρας το δίκαιο θα επικρατήσει και η αξιοπρέπεια θα δικαιωθεί. Οταν έρθει η δική τους ώρα, θα δηλώνουν µετανοιωµένοι, θα γίνονται ξανά επαναστάτες των δικών τους συµφερόντων αλλά θα είναι ήδη αργά. Για το θέµα αυτό, θα επανέλθουµε σύντοµα και θα ανακοινώσουµε τα µέτρα που θα παρθούν σ όλες τις Τράπεζες για συµπαράσταση προς τους συναδέλφους της Εθνικής για τις δύσκολες ώρες που περνούν. ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΕ ΡΕΙΟ Λευκωσία, 26 Ιουνίου 2008 Η ΕΤΥΚ στο σύνολο της δεν πρόκειται ποτέ να κάνει πέρα τη τιµή, την αξιοπρέπεια, τις αρχές και τη συνείδηση της και να πει το ναι σε όλους αυτούς που θέλουν να γυρίσουν το ρολόϊ του χρόνου σε εποχές του µεσαίωνα. εν είµαστε διατεθειµένοι, µέλη και ηγεσία, να ξεπουλήσουµε δικαιώ- µατα και αξιοπρέπεια για να γίνουµε αρεστοί στην οποιαδήποτε «πρεσβεία βαρβάρων» όσο «σύγχρονος» κι αν είναι ο «στρατός» τους, όσους «συµβούλους» και να διαθέτουν. Το έχουµε πει και το έχουµε γράψει χιλιάδες φορές, το επαναλαµβάνουµε και τώρα. Αυτού του είδους τα καθεστώτα έχουν ηµεροµηνία λήξης. Είναι ακριβώς όπως τα αναλώσιµα. Αν δεν αναλωθούν πριν την ηµεροµηνία λήξης τους, καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων κι όλοι στο τέλος τα αναθεµατίζουν. 9 Ú appleâ ÈÎfi ª π-π À 08