BIOΛOΓIA TΩN MIKPOOPΓANIΣMΩN ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ

Δομή του κυττάρου

Η Χρήση του Μικροσκοπίου -Τα όρια των σύγχρονων μικροσκοπίων φτάνουν τα 0,2 μm. -To ηλεκτρονικό μικροσκόπιο επιτρέπει μια ανάλυση δειγμάτων της τάξεως των 0,2 nm. ΕΦΑΡΜΟΓΗ: Onlabs ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Μέθοδοι μικροσκόπησης μικροοργανισμών Η μικροσκόπηση γίνεται με δύο βασικές κατηγορίες μικροσκοπίου, α) του φωτονικού Στο φωτονικό μικροσκόπιο οι φακοί (γυάλινοι) χρησιμοποιούνται για να κατευθύνουν τη δέσμη φωτονίων β) του ηλεκτρονικού Στο ηλεκτρονικό ένα σύστημα ηλεκτρομαγνητικών φακών χρησιμοποιείται για να εστιάσει τη δέσμη των ηλεκτρονίων. 1. Μικροσκόπηση αντίθεσης φάσεων 2. Μικροσκόπηση φθορισμού 3. Μικροσκόπηση μετά από χρώσεις μικροοργανισμών 4. Ηλεκτρονική Μικροσκόπηση Διαπέρασης (ΤΕΜ - Transmission Electron Microscope) και Ηλεκτρονική Μικροσκόπηση Σάρωσης (SΕΜ - Scanning Electron Microscope)

BIOΛOΓIA TΩN MIKPOOPΓANIΣMΩN ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ Κυτταρική μορφολογία

Μέγεθος μικροβιακών κυττάρων Τα προκαρυωτικά κύτταρα είναι πολύ μικρά σε σχέση με τα ευκαρυωτικά και αυτό επηρεάζει πολλές από τις βιολογικές τους ιδιότητες. Ο ρυθμός εισόδου-εξόδου των θρεπτικών μεταβολιτών ή των μεταβολικών αποβλήτων, είναι εν γένει αντιστρόφως ανάλογος προς το κυτταρικό μέγεθος. Σε σχέση με τον κυτταρικό όγκο, τα μικρά κύτταρα έχουν περισσότερη επιφάνεια στη διάθεσή τους απ ό,τι τα μεγάλα.

BIOΛOΓIA TΩN MIKPOOPΓANIΣMΩN ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ Η διαφορά του λόγου S/V φαίνεται χαρακτηριστικά από την ταχύτερη αύξηση και τον σχηματισμό πολυαριθμότερων πληθυσμών που δίνουν (ανά μονάδα θρεπτικής πηγής) τα μικρότερα κύτταρα, επηρεάζοντας έντονα τη μικροβιακή οικολογία

BIOΛOΓIA TΩN MIKPOOPΓANIΣMΩN ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ Εσωτερική δομή μικροβιακών κυττάρων

Προκαρυωτικοί μικροοργανισμοί Είναι μονοκύτταροι οργανισμοί και αναπαράγονται αγενώς με απλή διαίρεση των κυττάρων. Σε αντίθεση με τους ευκαρυωτικούς έχουν απλή εσωτερική δομή στο κύτταρό τους και δεν διαθέτουν οργανίδια. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η έλλειψη κυτταρικού πυρήνα, με αποτέλεσμα το γενετικό τους υλικό να βρίσκεται ελεύθερο στο κυτταρόπλασμα. Το γενετικό υλικό αποτελείται από ένα κυκλικό μόριο DNA. Μερικές φορές μέσα στο κύτταρό τους παρατηρείται επιπλέον γενετικό υλικό που ονομάζεται πλασμίδιο.

ΠΡΟΚΑΡΥΩΤΙΚΟ ΚΥΤΤΑΡΟ Προκαρυωτικοί οργανισμοί: διαχωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες (διαφορετικό rrna) 1. Ευβακτήρια (Gram+, Gram-) 2. Αρχαιοβακτήρια (μεθανοβακτήρια, θερμοοξεόφιλα, αλόφιλα)

1. Αρχαιοβακτήρια Πρόκειται για μια ετερογενή ομάδα, η οποία αποτελείται από 3 υποομάδες (τα μεθανιοβακτήρια, τα υπεραλόφιλα και τα θερμοοξινόφιλα). Αντιπρόσωποι αυτής της ομάδας διαβιούν σε ακραία, από άποψη συνθηκών, περιβάλλοντα. 2. Ευβακτήρια ή απλά βακτήρια (Gram+, Gram-) Τα Ευβακτήρια συχνά κατατάσσονται με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά όπως είναι η χρώση του κυττάρου τους κατά Gram, οι απαιτήσεις τους σε οξυγόνο, το σχήμα τους και ο μεταβολισμός τους. Στη συγκεκριμένη ομάδα ανήκουν μεταξύ άλλων και τα Κυανοβακτήρια (φωτοαυτότροφα, έχουν χλωροφύλλη και μπορούν να χρησιμοποιούν το CO 2 ), τα Μυκοπλάσματα (χωρίς κυτταρικό τοίχωμα), οι Ρικέτιες και τα Χλαμύδια (παράσιτα) και οι Σπειροχαίτες (χαρακτηριστική κατασκευή του κυττάρου).

Μικρά & απλά κύτταρα Δεν έχουν πυρήνα Περιβάλλονται από κυτταρική μεμβράνη & κυτταρικό τοίχωμα Απουσία κυτταρικών οργανιδίων πλην ριβοσωμάτων Μορφολογία: σφαιρικά (Staphylococci), ραβδοειδή (E. coli) ή σπειροειδή (Rhodospirillum). Ιδιαίτερα προσαρμόσιμα και πολυποίκιλα (επιβιώνουν σε περιβάλλον που αλλάζει & σε ακραίες συνθήκες). Παρουσιάζουν «βιοχημική ευλυγισία». Μεγαλώνουν πολύ γρήγορα (Χρόνος διπλασιασμού συνήθως < 20 λεπτά)_ απλή κυτταρική διαίρεση = μίτωση Διαίρεση προκαρυωτικού / βακτηριακού κυττάρου κατόπιν διπλασιασμού του γενετικού του υλικού

BIOΛOΓIA TΩN MIKPOOPΓANIΣMΩN ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ Θέσεις των μακρομορίων μέσα στο κύτταρο

Προκαρυωτικοί οργανισμοί = μονοκύτταροι Κυτταρική δομή: Κυτταρική μεμβράνη: λεπτή δομή που περιβάλλει πλήρως το κύτταρο Ιδιαίτερα επιλεκτικός φραγμός Διπλοστιβάδα φωσφολιπιδίων Οι μεμβράνες των βακτηρίων περιέχουν οπανοειδή = άκαμπτα & επίπεδα μόρια σταθεροποίηση δομής μεμβράνης Σημαντική λειτουργία μεμβράνης: έκκριση πρωτεϊνών όπως ενζύμων (πολλά βακτηριακά ένζυμα λειτουργούν εκτός κυττάρου) & τοξικών πρωτεϊνών

Κυτταρικό τοίχωμα: προσδίδει σταθερό σχήμα και περιέχει πάντα το πολυμερές πεπτιδογλυκάνη (μουρεΐνη) = 2 παράγωγα σακχάρων (Ν-ακετυλογλυκοζαμίνη & Ν-ακετυλομουραμικό οξύ) + μικρή ομάδα αμινοξέων ΤΟΙΧΩΜΑ Gram (+) βακτηρίων : πολλά στρώματα πεπτιδογλυκάνης παχύ στερεό στρώμα + τειχοϊκά οξέα ΤΟΙΧΩΜΑ Gram (-) βακτηρίων: ένα έως δύο στρώματα πεπτιδογλυκάνης χωρίς τειχοϊκά οξέα και μία εξωτερική μεμβράνη. Η εξωτερική μεμβράνη αποτελείται από λιποπρωτεΐνες, λιποπολυσακχαρίτες και φωσφολιπίδια διακεκριμένες οπές ανταλλαγή ύλης

Τοίχωμα Gram (-) βακτηρίων περισσότερο ευάλωτο σε μηχανική καταπόνηση, αλλά περισσότερο ισχυρό απέναντι σε λυτικά ένζυμα και αντιβιοτικά επειδή περιβάλλεται από την εξωτερική μεμβράνη Βλάβες του κυτταρικού τοιχώματος μπορούν να προκληθούν από λυτικά ένζυμα και αντιβιοτικά. Ινίδια και σωληνίσκοι (Fibriae & Pili): Τριχοειδείς προεκτάσεις των Gram(-) βακτηρίων προσκόλληση Η παθογένεια των μικροοργανισμών συσχετίζεται με την ύπαρξη ινιδίων.

Γλυκοκάψουλα (Κάψουλα): Οργανικά πολυμερή = "μαλακό" στρώμα έξω από το κυτταρικό τοίχωμα Προστασία έναντι αποξήρανσης Ικανότητα προσκόλλησης σε επιφάνειες και δημιουργία αποικιών (βιοφίλμ) Προστασία από φαγοκυττάρωση Κυτταρόπλασμα: υδατικό διάλυμα που περιέχει όλα τα συστατικά του κυττάρου Ημιδιαφανές, παχύρρευστο υγρό. Αποτελείται κατά 80% από νερό και περιλαμβάνει πρωτεΐνες (ένζυμα), λιπίδια, υδατάνθρακες, ανόργανα συστατικά και χαμηλομοριακές ενώσεις. Ριβοσώματα: όλα τα κύτταρα περιέχουν ριβοσώματα χημικά εργοστάσια πρωτεϊνοσύνθεσης Έχουν 2 υποομάδες πρωτεΐνες και ριβοσωμικό RNA (rrna)

Γενετικό υλικό: κυκλικό μόριο DNA (cdna) Σε μερικά βακτήρια υπάρχουν περισσότερα του ενός χρωμοσώματα πχ Vibrio cholerae Εξωχρωμοσωμικό γενετικό υλικό = πλασμίδια μικρό κυκλικό δίκλωνο DNA Τα πλασμίδια μπορούν να υπάρξουν ανεξάρτητα από το κεντρικό χρωμόσωμα Διαθέτουν λίγα (<30) γονίδια Κύριος ρόλος τους: φέρουν γονίδια ανθεκτικότητας σε αντιβιοτικά & καθορίζουν την παθογένεια πολλών βακτηρίων.

Μαστίγια (Flagella): ειδικές δομές με τις οποίες κινούνται πολλοί προκαρυωτικοί οργανισμοί Κατανάλωση ενέργειας BIOΛOΓIA TΩN MIKPOOPΓANIΣMΩN ΠANEΠIΣTHMIAKEΣ EKΔOΣEIΣ KPHTHΣ

Έγκλειστα: Κενοτόπια (storage granules) για αποθήκευση ουσιών 1. Αεροκυστίδια για να επιπλέουν στο υδάτινο περιβάλλον. 2. Καρβοξυσώματα περιέχουν το ένζυμο καρβοξυδισμουτάση που δεσμεύει το CO 2 3. Μαγνητοσώματα κρύσταλλοι μαγνητίτου (Fe 3 O 4 ). 4. Έγκλειστα με αποθεματικά υλικά, όπως: -πολυφωσφορικά (Αcinetobacter χρησιμοποιούνται στην απομάκρυνση φωσφορικών κατά την επεξεργασία υγρών αποβλήτων) -θείο (θειοβακτήρια του γένους Thiobacillus συσσωρεύουν θείο) -πολυσακχαρίτες (π.χ. άμυλο, γλυκογόνο).

Ενδοσπόρια: ειδικές ενδοκυτταρικές δομές που παράγονται από ορισμένα Gram (+) βακτήρια κατά τη διεργασία της λεγόμενης σπορίωσης Διαφοροποιημένα κύτταρα με ιδιαίτερη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες και ανθεκτικότητα έναντι πολλών ισχυρών χημικών αντιδραστηρίων που καταστρέφουν τα συνήθη κύτταρα. Σχηματισμός ενδοσπορίων: κάτω από αντίξοες περιβαλλοντικές συνθήκες ( δυσκολότερη αποστείρωση). Κάτω από ευνοϊκές συνθήκες μετατρέπονται σε κανονικά κύτταρα. Όταν επανέλθουν σε ευνοϊκές συνθήκες περιβάλλοντος ενεργοποιούνται και παράγουν ένα βλαστικό κύτταρο (βλάστηση)

Ευκαρυωτικοί μικροοργανισμοί Τα ευκαρυωτικά κύτταρα είναι κατά πολύ μεγαλύτερα των προκαρυωτικών κυττάρων (συνήθως από 1.000 μέχρι 10.000 φορές μεγαλύτερα). Παρουσιάζουν μεγάλη εσωτερική οργάνωση με την ύπαρξη διαμερισμάτων, όπου γίνονται συγκεκριμένες και διαφορετικές λειτουργίες. Απαντώνται είτε σε μονοκυτταρικούς οργανισμούς (μικροοργανισμούς) είτε σε πολυκυτταρικούς (ανώτεροι οργανισμοί). Τα ζωικά κύτταρα έχουν μόνο κυτταρική μεμβράνη (δεν έχουν κυτταρικό τοίχωμα), ενώ οι μονοκυτταρικοί ευκαρυωτικοί οργανισμοί έχουν κυτταρική μεμβράνη και κυτταρικό τοίχωμα.

Κυτταροπλασματική μεμβράνη Η δομή της κυτταροπλασματικής μεμβράνης των ευκαρυωτικών μικροοργανισμών είναι παρόμοια με εκείνη των βακτηρίων περιέχει όμως λιγότερες πρωτεΐνες. Οι στερόλες συμμετέχουν στις μεμβράνες των ευκαρυωτικών κυττάρων, σε ποσοστό 20-25% επί των λιπιδίων των μεμβρανών.

Τα πολυένια έχουν μεγαλύτερη χημική συγγένεια με την εργοστερόλη, απ ότι με τη χοληστερόλη Η στερόλη που κυριαρχεί μεταξύ των στερολών των μεμβρανών ζυμών και νηματοειδών μυκήτων είναι η εργοστερόλη. Αντίθετα, η κύρια στερόλη των μεμβρανών των ζωικών κυττάρων είναι η χοληστερόλη. Σε αυτή ακριβώς τη διαφορά στηρίζεται η δράση μερικών αντιβιοτικών (πολυενίων) που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του ανθρώπου και των ζώων από μυκητιάσεις.

Μηχανισμοί μεταφοράς Οι μηχανισμοί μεταφοράς διαμέσου της κυτταροπλασματικής μεμβράνης στο κύτταρο των ευκαρυωτικών είναι παρόμοιοι με αυτούς στο κύτταρο των προκαρυωτικών. Ενώ ο μηχανισμός της διευκολυνόμενης διάχυσης είναι πολύ συνηθισμένος στους ευκαρυωτικούς μικροοργανισμούς, σπανίζει στους προκαρυωτικούς.

Κατανάλωση ενέργειας κατά την ενεργό μεταφορά Στα ευκαρυωτικά κύτταρα (μυκήτων, πρωτοζώων, φυτικά, ζωικά) η ενεργός μεταφορά καταναλώνει ενέργεια προερχόμενη από τη διάσπαση ATP. Εξαίρεση αποτελούν τα φύκη τα οποία, αν και ευκαρυωτικοί μικροοργανισμοί, καταναλώνουν ενέργεια αντλούμενη από PMF. Η PMF είναι παρόλα αυτά ζωτικής σημασίας για τη λειτουργικότητα των μεμβρανών των μιτοχονδρίων και των χλωροπλαστών.

Αντλία Na + -K + 3-2 ως αποτέλεσμα της άνισης κατανομής των φορτίων είναι η δημιουργία ηλεκτροχημικής διαβάθμισης εγκαρσίως της μεμβράνης η οποία χρησιμεύει στην πρόσληψη πολλών θρεπτικών ουσιών

Κύτωση

Κυτταρικό τοίχωμα Οι περισσότεροι μύκητες και ζύμες έχουν κυτταρικό τοίχωμα αποτελούμενο κυρίως από χιτίνη και από άλλους πολυσακχαρίτες όπως χιτοζάνη, κυτταρίνη, β-γλυκάνες, γαλακτοζαμίνη, γλυκογόνο κ.ά. καθώς επίσης και από πρωτεΐνες και λιπίδια.

Δομή του μορίου της χιτίνης

Η σύσταση των κυτταρικών τοιχωμάτων έχει ταξινομική αξία Ascomycota, Basidiomycota, Chytridiomycota: χιτίνη και β- γλυκάνες Zygomycota: χιτίνη, χιτοζάνη Oomycota: κυτταρίνη, β-γλυκάνες Ζύμες (Ascomycota): μαννάνη και β-γλυκάνες Ζύμες (Basidiomycota): χιτίνη, μαννάνη

Φύκη Έχουν κυτταρικό τοίχωμα αποτελούμενο από κυτταρίνη και από άλλους πολυσακχαρίτες. Διάτομα: οξείδιο του πυριτίου Κοράλλια: ανθρακικό ασβέστιο

Μαστίγια και βλεφαρίδες Κάνουν κυματοειδή ταλάντωση και καλύπτονται από πλασματική μεμβράνη. Μαστίγια υπάρχουν 1-2 ανά κύτταρο και είναι σχετικά μεγάλου μήκους. Οι βλεφαρίδες είναι πολυάριθμες ανά κύτταρο και μικρού μήκους. Κυτταρικό τοίχωμα και γλυκοκάλυκας Η δομή είναι απλούστερη από τα προκαρυωτικά. Στα φύκη αποτελείται από κυτταρίνη Στους μύκητες από χιτίνη Πολλοί ευκαρυωτικοί οργανισμοί έχουν μόνο πλασματική μεμβράνη, η οποία επικαλύπτεται από ένα στρώμα υδατανθράκων, τον γλυκοκάλυκα.

Μαστίγιο και βλεφαρίδες

Πλασματική μεμβράνη Όμοια με των προκαρυωτικών Διαφέρει στον τύπο των πρωτεϊνών και στην παρουσία υδρογονανθράκων και στερολών (λιπιδίων) Μεταφορά της ύλης με παθητική διάχυση, ώσμωση, ενεργό μεταφορά ή ενδοκυττάρωση. Κυτταρόπλασμα Το υλικό, που βρίσκεται μέσα στα κυτταρικά συστατικά. Διασχίζεται από τον κυτταροσκελετό (νήματα, μικρονήματα, μικροσωληνίσκοι), που συγκρατεί τα κυτταρικά οργανίδια και ριβοσώματα.

Οργανίδια ευκαρυωτικών κυττάρων 1. Ενδοπλασματικό Δίκτυο Δίκτυο αναδιπλωμένων μεμβρανοειδών κυστιδίων Συνθέτει και αποθηκεύει πρωτεΐνες και λιπίδια Μηχανισμός μεταφοράς αυτών των μορίων σε άλλα μέρη του κυττάρου 2 τύποι = αδρό & λείο Παρέχει μεγάλη επιφάνεια για τις αντιδράσεις που οδηγούν στην σύνθεση λιπιδίων στο λείο (smooth ER) και πρωτεϊνών στο αδρό (rough ER). Λείο Ενδοπλασματικό Δίκτυο πολύπλοκο σύστημα μεμβρανών, που αρχίζει από την κυτταρική μεμβράνη και εκτείνεται στο εσωτερικό του κυττάρου Αδρό ΕΔ πολύπλοκο σύστημα μεμβρανών + ριβοσώματα

Ενδοπλασματικό δίκτυο

2. Ριβοσώματα Οργανίδια για την σύνθεση των πρωτεϊνών Είναι είτε ελεύθερα στο κυτταρόπλασμα, είτε προσκολλημένα στο ΕΔ 3. Σύμπλεγμα Golgi Μικρά σωματίδια αποτελούμενα από συμπλέγματα μεμβρανών όπου επεξεργάζονται ορισμένα ένζυμα και πρωτεΐνες. 4. Πυρήνας Χωρίζεται από το κυτταρόπλασμα με την πυρηνική μεμβράνη Εσωκλείει το πυρηνόπλασμα, το χρωμοσωμικό DNA, τις χρωμοσωμικές πρωτεΐνες (ιστόνες) και τον πυρηνίσκο (αποτελείται από DNA & RNA, υπεύθυνος για την σύνθεση του rrna) Χρωμοσωμικό DNA + οι χρωμοσωμικές πρωτεΐνες = χρωματίνη

Ριβοσώματα

Όργανο Golgi

1: πυρηνική μεμβράνη 2: ριβοσώματα 3: πυρηνικοί πόροι 4: πυρηνίσκος 5: χρωματίνη 6: πυρήνας 7: αδρό ενδοπλασματικό δίκτυο 8: πυρηνόπλασμα

5. Μιτοχόνδρια Σφαιρικά ή ραβδοειδή οργανίδια Έχουν διπλή μεμβράνη Ενεργειακά κέντρα μεταβολισμός, η διεργασία της αναπνοής, όπου παράγεται ενέργεια υπό μορφή ATP. Περιέχουν δικά τους 70S ριβοσώματα, δικό τους DNA και πρωτεΐνες. Αναπτύσσονται και διαιρούνται αυτόνομα. 6. Χλωροπλάστες Μεμβρανικές δομές, που περιέχουν χλωροφύλλη και τα ένζυμα της φωτοσύνθεσης Έχουν δικά τους 70S ριβοσώματα, DNA και πρωτεΐνες

Μιτοχόνδρια

Χλωροπλάστες

7. Κενοτόπια / Χυμοτόπια (vacuoles) Προέρχονται από το σύμπλεγμα Golgi Οργανίδια (αποθήκες) χαμηλής πυκνότητας προσκολλημένα στην κυτταροπλασματική μεμβράνη Χρησιμοποιούνται για την αποικοδόμηση ουσιών = θρέψη, τη ρύθμιση της ωσμωτικής πίεσης και για την αποθήκευση απορριμμάτων Στα φυτικά κύτταρα καταλαμβάνουν μέχρι και το 90% του συνολικού όγκου 8. Λυσοσωμάτια (lysosomes) Μικρά σωματίδια προσκολλημένα σε πολύ μικρές μεμβράνες και περιέχουν ισχυρά ένζυμα χώνευσης (digestive enzymes). Ο πιο σημαντικός ρόλος τους είναι η ενδοκυτταρική πέψη σωματιδίων (ενδοκυττάρωση). Διασπούν πρωτεΐνες, νουκλεϊκά οξέα, πολυσακχαρίτες κ.α.

Χυμοτόπια

Λυσοσώματα

Σπόρια Πολλοί μύκητες παράγουν αγενή ή εγγενή σπόρια τα οποία αυξάνουν την πιθανότητα επιβίωσης και τη διασπορά αυτών των μικροοργανισμών. Τα σπόρια των μυκήτων δεν είναι ανθεκτικά στη θερμοκρασία (όπως τα βακτηριακά ενδοσπόρια), ανθίστανται όμως στην αφυδάτωση και κατά περίπτωση στις ακτινοβολίες.

Αποθησαυριστικά υλικά Τριγλυκερίδια Πολυσακχαρίτες

Lipid accumulation is a secondary metabolic activity when growth occurs on glc and related substrates King Abdulaziz University, December

Cunninghamella echinulata (nile red) King Abdulaziz University, December 2013

Yeasts, fungi and micro-algae accumulate TGAs and/or sugar King Abdulaziz University, December 2013

Η διαμερισματοποίηση του ευκαρυωτικού κυττάρου Καταμερισμός εργασίας & συντονισμένη σύμπραξη διαφορετικών συστημάτων Συντελούν στην αποτελεσματικότητα της κυτταρικής λειτουργίας Κυτταρόπλασμα: γλυκόλυση, γλυκονεογένεση, κύκλος των φωσφορικών πεντοζών, σύνθεση λιπαρών οξέων. Ενδοπλασματικό δίκτυο: σύνθεση λιπιδίων, μεταφορά προϊόντων βιοσύνθεσης. Μιτοχόνδρια: κύκλος Krebs, οξειδωτική φωσφορυλίωση, οξείδωση αμινοξέων και λιπαρών οξέων και πυροσταφυλικού οξέος.

Σύστημα Golgi: γλυκοξυλίωση πρωτεϊνών, ταξινόμηση και διανομή πρωτεϊνών. Ριβοσώματα: σύνθεση πρωτεϊνών. Κυτταροπλασματική μεμβράνη: σύστημα μεταφοράς. Μικροσώματα: οξείδωση αμινοξέων. Έγκλειστα γλυκογόνου: σύνθεση γλυκογόνου. Λυσοσώματα: υδρολυτικά ένζυμα. Πυρήνας: αντιγραφή DNA και σύνθεση t-rna, m-rna. Πυρηνίσκος: σύνθεση r-rna

Κυριότερες διαφορές Προκαρυωτικών και Ευκαρυωτικών κυττάρων